volgende. Er is een heilig domein van Asklepios met beelden van de god zelf en Epione, die de vrouw van Asklepios zou zijn. Ze staan in de open lucht en zijn van Parisch marmer. In de stad is een tempel van Dionysos en een van Artemis. In het beeld van Artemis zou je een jageres kunnen herkennen. Ook staat er een heiligdom van Aphrodite en men zegt dat het heiligdom bij de haven op een in zee uitstekende kaap van Hera is. De Athene op de akropolis, een bezienswaardig houten beeld van de godin, heeft de bijnaam Kissaia.
(2) De Aigineten bewonen het eiland tegenover Epidauria. Er zouden in het begin niet direct mensen hebben gewoond. Maar toen Zeus Aigina, de dochter van Asopos, naar het
onbewoonde eiland had gebracht, werd de naam Oinone veranderd in Aigina. Toen Aiakos volwassen geworden was, vroeg hij Zeus om bewoners en zo zou Zeus mensen uit de aarde hebben laten groeien. Ze kunnen, behalve Aiakos, geen koning van het eiland noemen, omdat we zelfs niet van de zonen van Aiakos weten dat ze er gebleven zijn. Peleus en Telamon moesten in ballingschap gaan vanwege de moord op Phokos, terwijl de zonen van Phokos zich vestigden in het gebied dat tegenwoordig Phokis heet, in de buurt van de Parnassos. (3) De streek had deze naam al gekregen, omdat Phokos, de zoon van Ornytion, er een generatie eerder gekomen was. In de tijd van deze Phokos kreeg de streek rond de Tithorea en de Parnassos de naam Phokis. In de tijd van Aiakos kwam de naam in gebruik voor het hele gebied van de grenzen van de Minyers bij Orchomenos tot Skarpheia in Lokris. (4) De koningen van Epiros stammen af van Peleus, maar het geslacht van Aias, de zoon van Telamon, is vager, omdat hij iemand was die een teruggetrokken leven leidde.
Alleen Miltiades, de leider van de Atheners bij Marathon, en Kimon, Miltiades' zoon, kwamen tot roem. Maar de nakomelingen van Teuker bleven tot Euagoras als koningen heersen over Cyprus. De epische dichter Asios zegt dat Panopeus en Krisos de zonen waren van Phokos. Panopeus was de vader van Epeios, de bouwer van het houten paard volgens
Homeros, en de kleinzoon van Krisos was Pylades, wiens vader Krisos' zoon Strophios en moeder Anaxibia, zuster van Agamemnon, was. Dit is de stamboom van de zogeheten Aiakiden, maar zij trokken al heel vroeg naar andere streken. (5) Een tijd later stak een deel van de Argivers, die samen met Deïphontes Epidauros in bezit genomen hadden, over naar Aigina en vermengden zich met de oude Aigineten. Ze brachten de zeden en het dialect van de Doriërs op het eiland. Hoewel de Aigineten zo machtig werden, dat hun vloot superieur was aan de Atheense vloot en zij tijdens de Perzische oorlog na de Atheners het grootste aantal schepen inbrachten, hield hun welvaart geen stand, maar ze werden door de Atheners verdreven en vestigden zich in Thyrea in de Argolis, dat hen door de Lakedaimoniërs gegeven werd. Ze kregen het eiland terug, toen de Atheense triëren in de Hellespont vernietigd werden, maar ze slaagden er niet meer in hun vroegere rijkdom en macht te herwinnen.
(6) Van de Griekse eilanden is Aigina het moeilijkst te benaderen, want het wordt helemaal omgeven door rotsen onder de zeespiegel en oprijzende klippen. Aiakos zou dit met opzet zo uitgedacht hebben uit angst voor piratenaanvallen vanuit zee met de bedoeling dat het voor vijanden erg gevaarlijk zou zijn. Dichtbij de haven, waarin de schepen meestal voor anker gaan, staat een tempel van Aphrodite en op de het meest in het oog lopende plaats van de stad staat het zogenaamde Aiakeion, een heiligdom met een ommuring van wit marmer. (7) Bij de ingang zijn reliëfs van hen, die eens door de Grieken naar Aiakos afgevaardigd zijn.
Over de reden hiervan zijn de overige Grieken het met de Aigineten eens. Griekenland werd een tijdlang door droogte getroffen en er viel geen regen boven de Isthmos of op de
Peloponnesos. Tenslotte stuurden ze een gezantschap naar Delphi om te vragen wat de oorzaak was en te smeken van de ramp bevrijd te worden. De Pythia zei hun dat ze Zeus gunstig moesten stemmen en dat, als hij naar hen zou luisteren, Aiakos degene moest zijn die zou smeken. (8) Zo werden uit elke stad afgezanten gestuurd om Aiakos dit verzoek over te brengen. Door te offeren en te bidden tot Zeus Panhellenios kreeg hij gedaan dat er weer regen viel op de Griekse aarde. De Aigineten maakten deze afbeeldingen van de gezanten die naar hen gekomen waren. In de omheinde ruimte staan eeuwenoude olijfbomen en er is een altaar dat maar een klein stukje boven de grond uitsteekt. Er is een in het geheim overgeleverde legende dat dit altaar ook het grafmonument van Aiakos is. (9) Naast het Aiakeion is het graf van Phokos, een door een voetstuk omgeven heuveltje, waarop een ruwe steen ligt. Toen Telamon en Peleus Phokos uitdaagden tot een wedstrijd in de vijfkamp en het de beurt van Peleus was om de steen, die ze in plaats van de discus gebruikten, te werpen, raakte hij opzettelijk Phokos. Dit deed hij om zijn moeder een plezier te doen. Want zij waren zelf de zonen van de dochter van Skiron, maar Phokos had niet dezelfde moeder.
Zijn moeder was een zuster van Thetis, als de Grieken inderdaad gelijk hebben. Ik denk dat Pylades daarom en niet alleen uit vriendschap met Orestes de moord op Neoptolemos beraamd heeft. (10) Toen Phokos, getroffen door de discus, gestorven was, vluchtten de zonen van Endeïs aan boord van een schip. Later stuurde Telamon een afgezant om te ontkennen dat hij een complot tegen Phokos beraamd had. Aiakos stond hem echter niet toe op het eiland aan land te gaan, maar verzocht hem staande op zijn schip of, als hij dat wilde, vanaf een dan die hij in zee moest aanleggen zich te verdedigen. Dus zeilde hij de haven die Geheime haven heet in en legde 's nachts een dam aan. Dit werd uitgevoerd en hij bestaat nog steeds. Maar Telamon werd schuldig bevonden aan de dood van Phokos en zeilde voor de tweede keer weg naar Salamis.
(11) Niet ver van de Geheime haven is een bezienswaardig theater, dat in grootte en stijl lijkt op dat in Epidauros. Daarachter is één zijde van een stadion gebouwd, dat niet alleen zelf het theater steunt, maar op zijn beurt ook weer het theater als steun gebruikt.
30. Vlak bij elkaar staan drie tempels, één van Apollo, één van Artemis en een derde van Dionysos. Apollo heeft een houten beeld, naakt en in locale stijl, maar Artemis is gekleed, net als Dionysos. Bovendien heeft Dionysos een baard. Het heiligdom van Asklepios staat niet hier, maar elders en heeft een stenen zittend beeld. (2) Van de goden eren de Aigineten
vooral Hekate en ieder jaar vieren ze een mysteriefeest voor Hekate. De Thrakiër Orpheus zou dit mysteriefeest voor hen ingesteld hebben. In de omheinde ruimte staat een tempel met een houten beeld, gemaakt door Myron, met één gezicht, net als de rest van het lichaam.
Volgens mij was Alkamenes de eerste, die drie aan elkaar vast zittende beelden van Hekate gemaakt heeft. De Atheners noemen haar Epipyrgidia. Het staat naast de tempel van Nikè Apteros. (3) Als je op Aigina naar de berg van Zeus Panhellenios gaat, staat daar de tempel van Aphaia. Pindaros heeft ter ere van haar een ode voor de Aigineten gedicht. De
Kretenzers beschouwen haar geschiedenis als een locale legende. Zij vertellen dat
Karmanor, door wie Apollo na het doden van de Python gereinigd is, de vader van Euboulos was en dat Britomartis de dochter was van Zeus en Euboulos' dochter Karme. Zij was gek op hardlopen en jagen en daarom stond ze erg in de gunst bij Artemis. Toen Minos verliefd werd op haar, vluchtte ze voor hem weg en raakte verstrikt in de netten, die uitgezet waren voor de visvangst. Artemis maakte haar tot godin en niet alleen de Kretenzers, maar ook de Aigineten, die zeggen dat ze op hun eiland verscheen, vereren haar. Haar bijnaam op Aigina is Aphaia en op Kreta Diktynna. (4) De berg Panhellenion heeft behalve het heiligdom van Zeus niets noemenswaardigs. Aiakos zou dit heiligdom voor Zeus gebouwd hebben. Het verhaal van Auxesia en Damia, dat het lange tijd niet regende voor de Epidauriërs, dat zij in opdracht van het orakel de houten beelden gemaakt hebben van olijfboomhout, dat ze van de Atheners gekregen hadden, dat de Epidauriërs de Atheners de afgesproken prijs niet wilden betalen omdat de Aigineten de beelden hadden, en dat de Atheners, die daarom naar Aigina overgestoken waren, omgekomen zijn, is al tot in details nauwkeurig door Herodotos verteld en ik ben niet van plan het te herhalen, omdat het al goed verteld is. Ik voeg er alleen aan toe dat ik de beelden gezien heb en hen een offer gebracht heb op dezelfde manier als men in Eleusis gewoon is te offeren.
(5) Tor zover mijn beschrijving van Aigina, die ik gegeven heb vanwege Aiakos en wat hij gedaan heeft. Aan Epidauria grenzen de Troizeniërs, die als geen ander prat gaan op hun eigen gebruiken. Oros zou de eerste zijn die in hun land geboren is. Maar volgens mij is Oros een Egyptische naam en helemaal geen Griekse. Ze verzekeren echter dat hij koning was en dat het land naar hem Oraia genoemd werd en dat Althepos, de zoon van Poseidon en Oros' dochter Leïs, het koningschap van Oros erfde en het land Althepia genoemd heeft. (6) Tijdens zijn koningschap hadden, volgens hun verhaal, Athene en Poseidon onenigheid over het land, maar ze legden hun ruzie bij en hielden het gezamenlijk, zoals Zeus hen opdroeg.
Daarom vereren zij zowel Athene, die ze Polias en Sthenias noemen, als Poseidon onder de bijnaam Basileus. En bovendien hebben hum oude munten als opdruk een drietand en een gelaat van Athene. (7) De opvolger van Althepos in het koningschap was Saron. Hij zou het heiligdom voor de Saronische Artemis gebouwd hebben bij de zee, die zo moerassig en ondiep is, dat hij het Phoibaiïsche moeras genoemd werd. Saron was verzot op jagen en zo gebeurde het dat hij, toen hij een hert achterna zat, samen met het vluchtende in zee stortte.
Het hert zwom steeds verder van de kust weg en Saron klemde zich vast aan zijn prooi, totdat zijn opwinding hem in open zee bracht. Hier begaven zijn krachten het en hij verdronk in de golven. Zijn lichaam spoelde aan bij het heilige bos van Artemis aan het Phoibaiïsche moeras en het werd begraven in het heilige domein. Dit deel van de zee wordt naar hem de Saronische Golf genoemd in plaats van het Phoibaiïsche moeras.
(8) Over latere koningen tot Hyperes en Anthas weten ze niets. Zij zouden zonen zijn van Poseidon en Alkyone, de dochter van Atlas, en in dit gebied de steden Hyperia en Anthea gesticht hebben. Aëtios, de zoon van Anthas, erfde van zijn vader en van zijn oom het koningschap en een van de steden noemde hij Posidonias. Toen Troizen en Pittheus bij Aëtios kwamen, waren er drie koningen in plaats van één, maar de zonen van Pelops waren sterker. (9) Het bewijs hiervan is dat na de dood van Troizen Pittheus de steden Hyperea en Anthea verenigde en de bevolking samenbracht in de tegenwoordige stad, die hij Troizen noemde naar zijn broer. Vele jaren later hebben nakomelingen van Aëtios, de zoon van Anthas, die als kolonisten vanuit Troizen uitgezonden waren, Halikarnassos en Myndos in
Karië gesticht. De zonen van Troizen, Anaphlystos en Sphettos, verhuisden naar Attika, waar de demen naar hen genoemd zijn. Omdat de geschiedenis van Theseus, de kleinzoon van Pittheus, al bekend is, beschrijf ik deze hier niet, maar het volgende moet ik nog wel vertellen. (10) Bij de terugkeer van de Herakliden namen ook de Troizeniërs Dorische kolonisten uit Argos op. Vroeger waren zij zelf nog onderworpen geweest aan de Argivers.
Homeros zegt in zijn Katalogos dat Diomedes hun bevelhebber was. Want Diomedes en Euryalos, de zoon van Mekisteus, voogden van de jongen Kyanippos, zoon van Aigialeus, waren de leiders van de Argivers bij de expeditie tegen Troje. Sthenelos behoorde, zoals ik eerder verteld heb, tot een aanzienlijker geslacht, de zogeheten Anaxagoriden en hij kon met het meeste recht aanspraak maken op het koningschap van Argos. Dit alles heeft betrekking op de geschiedenis van Troizen, met uitzondering van de steden die zeggen dat ze kolonies daarvan zijn. Ik vervolg nu met een beschrijving van de inrichting van de heiligdommen en andere bezienswaardigheden.
31. Op de markt van Troizen staat een tempel met beelden van Artemis Soteira. Theseus zou