Peirasos en Phorbas waren de zonen van Argos, Triopas was de zoon van Phorbas en Iasos en Agenor de zonen van Triopas. Io, de dochter van Iasos, kwam in Egypte op de manier zoals Herodotos beschreven heeft of zoals de Grieken vertellen. Krotopos, de zoon van Agenor, kreeg de macht na Iasos. Sthenelas was de zoon van Krotopos, maar Danaos voer vanuit Egypte om tegen Sthenelas' zoon Gelanor te strijden en maakte een eind aan het koningschap van de nakomelingen van Agenor. Wat daarna gebeurde is algemeen bekend, de gruwelijkheden van de dochters van Danaos tegen hun neven en hoe Lynkeus na Danaos' dood de macht kreeg. (2) Maar de zonen van Lynkeus' zoon Abas verdeelden het koninkrijk.
Akrisios bleef waar hij was in Argos en Proitos kreeg het Heraion, Mideia, Tiryns en het Argivische kustgebied. Tot op heden blijven er nog sporen van het verblijf van Proitos in Tiryns. Toen Akriosios een tijd later vernam dat Perseus zelf nog in leven was en grote daden verrichtte, week hij uit naar Larisa op de Peneios. Omdat Perseus beslist de vader van
zijn moeder wilde zien en hem met goede woorden en daden wilde begroeten, zocht hij hem op in Larisa. Perseus was een sterke jongeman en trots op zijn uitvinding van de discus.
Daarom liet hij dit aan iedereen zien, maar omdat het lot het zo wilde werd Akrisios onbedoeld door de discus geraakt en werd daar het slachtoffer van. (3) Zo ging de voorspelling van de god aan Akrisios in vervulling en is zijn noodlot niet door zijn voorzorgsmaatregelen tegen zijn dochter en kleinzoon afgewend. Na zijn terugkeer naar Argos heeft Perseus, omdat hij zich er voor schaamde dat er zo veel over de moord gepraat werd, Megapenthes, de zoon van Proitos, overgehaald van koninkrijk te ruilen. Toen hij zelf zijn koninkrijk gekregen had, stichtte hij Mycene. Daar viel namelijk de punt van de schede (mykes) van zijn zwaard en dat vatte hij op als een teken om een stad te stichten. Ook heb ik horen vertellen dat hij dorst had en toen op het idee kwam een paddestoel (mykes) uit de grond te trekken. Toen hij blij van het water dat er uitstroomde gedronken had, gaf hij de plaats de naam Mykene.
(4) Homeros noemt in de Odyssee een vrouw met de naam Mykene in het volgende vers:
"Tyro en Alkmene en Mykene met de mooie kroon."
In het gedicht dat de Grieken "Grote Eoiai" noemen wordt verteld dat zij de dochter van Inachos en de vrouw van Arestor was. De naam van de stad zou van haar afkomstig zijn.
Maar het verhaal dat aan Akousilaos toegeschreven wordt, namelijk dat Mykeneus de zoon van Sparton was en Sparton de zoon van Phoroneus, kan ik niet accepteren, omdat de Lakedaimoniërs zelf het ook niet accepteren. Want de Lakedaimoniërs hebben een
afbeelding van een vrouw met de naam Sparte, in Amyklai, en ze zouden wel erg verbaasd zijn als ze over een Sparton, zoon van Phoroneus zouden horen. (5) De Argivers hebben Mycene verwoest omdat ze jaloers waren. Want terwijl de Argivers bij de invasie van de Perzen neutraal bleven, stuurden de Myceners tachtig man naar Thermopylai om aan de kant van de Lakedaimoniërs te strijden. Deze ambitie, waardoor de Argivers geïrriteerd werden, bracht hun de ondergang. Toch zijn er nog delen van de ringmuur over en de poort, waarop leeuwen staan. Die zouden gebouwd zijn door de Kyklopen, die ook de muur van Tiryns voor Proitos gemaakt hebben. (6) Tussen de ruïnes van Mycene is een bron die Perseia genoemd wordt en onderaardse vertrekken van Atreus en zijn zonen, waarin zij hun schatten bewaarden. Het graf van Atreus is er en de graven van de mannen die met Agamemnon uit Troje teruggekomen zijn en door Aigisthos na een feestmaal vermoord zijn. De
Lakedaimoniërs die rond Amyklai wonen maken aanspraak op het graf van Kassandra. Er is nog een graf, van Agamemnon, en verder het graf van de wagenmenner Eurymedon en een gemeenschappelijk graf van Teledamos en Pelops. (7) Zij waren, zoals verteld wordt, tweelingzonen van Kassandra en werden als kleine kinderen samen met hun ouders door Aigisthos gedood. Tenslotte is er nog het graf van Elektra, die door Orestes aan Pylades ten huwelijk was gegeven. Hellanikos schrijft ook dat Medon en Strophios de zonen van Pylades en Elektra waren. Klytaimnestra en Aigisthos zijn wat verder van de muren begraven. Men vond het ongepast dat zij binnen de muur begraven werden, waar Agamemnon zelf en de mannen die met hem vermoord werden liggen.
17. Op een afstand van vijftien stadiën van Mycene ligt aan de linkerkant het Heraion. Langs de weg loopt een stroom met de naam Eleutherion. De vrouwen van de tempel gebruiken het water daarvan voor reinigingsrituelen en geheime offers. Het heiligdom zelf ligt op een lager helling van de Euboia. Deze berg heet Euboia, omdat het verhaal gaat dat de rivier Asterion als dochters Euboia, Prosymna en Akraia had en dat zij de voedsters van Hera waren. (2) De berg tegenover het Heraion is naar Akraia vernoemd, het deel rondom het heiligdom naar Euboia en het stuk onder het Heraion naar Prosymne. De Asterion stroomt boven het Heraion, stort zich in een ravijn en verdwijnt dan. Op de oevers groeit een kruid dat ook Asterion genoemd wordt. Het kruid zelf offert men aan Hera en van de bladeren worden kransen gevlochten. (3) De bouwer van de tempel zou Eumolpos van Argos zijn. Een deel van de sculpturen boven de zuilen verwijst naar de geboorte van Zeus en de strijd tussen de goden en giganten en een ander deel naar de Trojaanse oorlog en de inname van Troje. Voor
de ingang staan beelden van vrouwen die priesteressen van Hera geweest zijnen van heroën, onder wie Orestes. Men zegt dat het beeld dat volgens het opschrift keizer Augustus zou zijn in werkelijkheid Orestes is. In de voorhof staan aan één kant oude beelden van de Chariten en rechts het rustbed van Hera en als wijgeschenk het schild dat Agamemnon eens van Euphoros bij Troje afnam. (4) Het beeld van Hera zit op een troon. Het is erg groot, van goud en ivoor, en gemaakt door Polykleitos. Ze draagt een krans met figuren van de Chariten en de Horai en in één hand draagt ze een granaatappel, in de andere een scepter.
Omdat het verhaal over de granaatappel geheim is, moet ik het achterwege laten. De vogel die op de scepter zit zou een koekoek zijn en men geeft als verklaring hiervoor dat Zeus, toen hij verliefd werd op Hera toen ze nog een meisje was, zich in deze vogel veranderd heeft en dat Hera hem gevangen heeft en als speelkameraadje hield. Deze en dergelijke verhalen schrijf ik niet op omdat ik ze geloof, maar ik schrijf ze toch op. (5) Men zegt dat naast Hera een beeld van Hebe stond, gemaakt door Naukydes, dat ook van goud en ivoor is.
Er naast staat op een zuil een oud beeld van Hera. Maar het oudste beeld is gemaakt van hout van een wilde perenboom. Het werd in Tiryns gewijd door Peirasos, de zoon van Argos. Na de verwoesting van Tiryns hebben de Argivers het naar het Heraion gebracht. Dit beeld heb ik zelf gezien, het is tamelijk klein en in zittende houding.
(6) Een van de interessante wijgeschenken is een altaar met in reliëf een voorstelling van het legendarische huwelijk van Hebe en Herakles. Dit altaar is van zilver en keizer Hadrianus heeft als wijgeschenk een pauw van goud en edelstenen geschonken, omdat men gelooft dat deze vogel aan Hera gewijd is. Ook ligt er een gouden kroon en purperen mantel,
wijgeschenken van Nero. (7) Boven deze tempel ligt de fundering van een oudere tempel en wat er verder is overgebleven na een brand. Hij is afgebrand toen Chryseïs, de priesteres van Hera, door slaap overvallen werd en de lamp die voor de kransen stond dezen aanstak.
Chryseïs ging naar Tegea en werd smekeling van Athene Alea. Hoewel ze door een zo grote ramp getroffen waren, hebben de Argivers het beeld van Chryseïs toch niet vernietigd. Het staat nog steeds voor de afgebrande tempel.
18. Aan linkerkant van de weg van Mycene naar Argos staat het heroön van Perseus. De locale bevolking vereert hem daar, maar de grootste eer ontvangt hij in Seriphos en bij de Atheners, die een heilig domein van Perseus hebben en een altaar van Diktys en Klymene, die
genoemd worden als beschermers van Perseus. Als je in het Argivische gebied een eindje voorbij dit heroön gaat, is rechts het graf van Thyestes. Daarop staat een stenen ram, omdat Thyestes de gouden ram kreeg, toen hij overspel had gepleegd met de vrouw van zijn broer.
Maar Atreus werd niet door de gedachte aan de gevolgen weerhouden hem met gelijke munt terug te betalen. Hij slachtte Thyestes' kinderen en zette hem de roemruchte maaltijd voor.
(2) Over wat volgde kan ik niet met zekerheid zeggen of Aigisthos het eerste onrecht begaan heeft of dat de moord op Tantalos, de zoon van Thyestes, door Agamemnon het eerst kwam.
Tantalos zou Klytaimnestra, toen ze nog een meisje was, van Tyndareus ten huwelijk gekregen hebben. Ik wil niet het oordeel vellen dat zij van nature slecht zijn. Maar als de besmetting van Pelops en de vloek van Myrtilos hen zo ver achtervolgde, dan was het in overeenstemming daarmee, dat de Pythia aan de Spartaan Glaukos, de zoon van Epikydes, toen hij haar raadpleegde over het breken van zijn eed, zei dat de straf hiervoor ook op zijn nakomelingen neer zou komen.
(3) Als je vanaf Krioi (zo wordt het grafmonument van Thyestes genoemd) een eindje verder gaat, is links een plaats met de naam Mysia en een heiligdom van de Mysische Demeter, genoemd naar Mysias, een van de mannen, zoals de Argivers vertellen, die Demeter
gastvrijheid hadden gegeven. Dit heiligdom heeft geen dak. Maar er staat een andere tempel in van baksteen en deze heeft houten beelden van Kore, Pluto en Demeter. Een eindje verder kom je bij de rivier Inachos. Aan de overkant staat een altaar van Helios. Daarvandaan kom je bij een poort die naar het nabij gelegen heiligdom genoemd is. Het heiligdom is gewijd aan Eileithyia.
(4) De Argivers zijn voor zover ik weet de enige Grieken die over drie koninkrijken verdeeld zijn. Want tijdens de regering van Anaxagoras, de zoon van Argeos, zoon van Megapenthes, werden de vrouwen door waanzin getroffen. Ze bleven weg uit hun huizen en zwierven rond door het land, totdat ze van hun ziekte genezen werden door Melampous, de zoon van Amphythaon, op voorwaarde dat hij zelf en zijn broer Bias een even groot deel van het koninkrijk kregen als Anaxagoras. vanaf bias waren er vijf koningen gedurende vier generaties tot Kyanippos, de zoon van Aigialeus, die van moederskant Neleïden waren, en vanaf Melampous zes generaties en een gelijk aantal koningen tot Amphilochos, de zoon van Amphiaraos. (5) Maar het inheemse geslacht der Anaxagoriden regeerde langer. Want Iphis, de zoon van Alektor, zoon van Anaxagoras, liet de macht na aan Sthenelos, de zoon van zijn broer Kanapeus. Na de verovering van Troje verhuisde Amphilochos naar het volk dat nu Amphilochiërs heet. Kyanippos stief kinderloos en zo werd Kylabares, de zoon van Sthenelos alleen koning. Maar ook hij liet geen kinderen na. Orestes, de zoon van
Agamemnon, zijn buurman, bezette Argos en naast het machtsgebied van zijn vader
annexeerde hij het grootste deel van Arkadië en kreeg het koningschap van Sparta, terwijl er voortdurend een leger bondgenoten uit Phokis paraat was om hem te helpen. (6) Orestes werd koning van de Lakedaimoniërs met hun volle instemming. Want zij verkozen de kleinzonen van Tyndareus als machthebbers boven Nikostratos en Megapenthes, die zonen waren van Agamemnon en een slavin. Na de dood van Orestes werd hij opgevolgd door Tisamenos, een zoon van Menelaos' dochter Hermione en Orestes. Kinaithon heeft in zijn gedichten geschreven dat Erigone, de dochter van Aigisthos, de moeder was van Orestes' onwettige zoon Penthilos. (7) Ten tijde van Tisamenos keerden de Herakliden naar de Peloponnesos terug, namelijk Temenos en Kresphontes, de zonen van Aristomachos, samen met de zonen van Aristodemos, de derde broer, die gestorven was. Zij maakten, volgens mij volkomen terecht, aanspraak op Argos en het koningschap, omdat Tisamenos een
afstammeling van Pelops was en de Herakliden van Perseus. Zij toonden ook aan dat Tyndareus zelf door Hippokoön verdreven was en zeiden dat Herakles het land aan Tyndareus had toevertrouwd, nadat hij Hippokoön en zijn zonen gedood had. Ongeveer dezelfde dingen zeiden ze ook over Messenia, dat het ook in bewaring gegeven was aan Nestor door Herakles, nadat hij Pylos veroverd had. (8) Dus verdreven ze Tisamenos uit Lakedaimon en Argos, de nazaten van nestor uit Messenia, namelijk Alkmaion, de zoon van Sillos, en de zonen van Paion, zoon van Antilochos, en met hen Melanthos, zoon van
Andropompos, zoon van Boros, zoon van Penthilos, zoon van Periklymenos. Timenos en zijn zonen trokken met een leger naar het tegenwoordige Achaia. (9) Bij wie Peisistratos zijn toevlucht gezocht heeft, weet ik niet, maar de overige Neleïden kwamen in Athene, waar de geslachten van de Paioniden en Alkmaioniden naar hen genoemd zijn. Melanthos werd zelfs koning door Thymoites, de zoon van Oxynthes, op zij te zetten. Want Thymoites was de laatste koning in Athene, die van Theseus afstamde.
19. Het is niet mijn bedoeling hier de geschiedenis van Kresphontes en de zonen van