Zijn er maatschappelijke problemen in Voorst?

2.1 Problemen zitten deels in de beleving

Armoede zit voor een deel in de beleving van de mensen zelf. In de armoedemeter van Europe stond tientallen jaren geleden dat het niet hebben van een kleuren-tv in Nederland een teken van armoede was, maar in Portugal niet. Dus je hebt verschillen in beleving die maken dat iemand zegt, ik heb armoede. Dat is altijd een vergelijk met andere mensen. Plaats je iemand met weinig geld in een tentje in de Sahel, dan vind iemand dat hij thuis toch wel heel veel heeft. Het is altijd ten opzichte van andere mensen, altijd in de beleving. Het helpen dat

perspectief te maken en zo nu en dan ook helpen iets te realiseren dat anders onbereikbaar is, helpen door de ingewikkelde bureaucratie heen te komen, dat is gewoon betekenisvol.

En er is een heel grote druk van wat van buiten komt. Angst voor terreur, dat is in gemeente Voorst natuurlijk niet zo heel groot. Dreiging van oorlog. Er zit dreiging in de maatschappij. De een zal dat wat gevoeliger voor zijn dan de ander. Het is een wereld die wat verontrustender is dan vijftig jaar geleden. Dat weet jij niet, was je niet bij. Toen was er ook van alles.

Vijfentwintig jaar geleden ging ik naar Engeland met de boot en toen al zei iemand: er staat een tas onbeheerd. Toen ook al, in ons bewustzijn lijkt dat iets van nu. De impact is nu wel groter, door de social media dat je direct weet als er nu ergens iets gebeurt.

Op dit moment zijn er geen knelpunten. Wat ik daarin goed vond, is dat op het moment dat er knelpunten zijn dat mensen niet de kop in het zand moeten steken, maar dat je moet denken in oplossingen. En dat je altijd processen moet kunnen evalueren. Dus evaluatie, feedback en reflectie zijn wat mij betreft de kernbegrippen om met elkaar op een goede manier in

verbinding te blijven, te blijven ontwikkelen zonder dat er beeldvorming ontstaat die niet-helpend is om met elkaar te ontwikkelen. Dat vind ik een belangrijk aandachtspunt en dat zie ik nu dus ook wel gebeuren in deze periode. Dat er veel beeldvorming is. Dan leg ik

bijvoorbeeld bepaalde bezoekjes af of ik voer bepaalde gesprekken en dan is het soms onthutsend hoe vanuit betrekking, contacten onderling, op welke manier dat leidt tot beeldvorming en vervolgens dus ook tot bepaalde overtuigingen waarvan ik denk dat is remmend voor de ontwikkeling. Dus ook objectiviteit, en ik zou daar echt de gemeente een grote rol willen toedichten om vooral te zorgen dat mensen op een doelmatige manier met elkaar blijven samenwerken. Ten behoeve van de cliënten zodra er op betrekkingsniveau onregelmatigheden gaan ontstaan, dat die angels er uit worden gehaald en dat dat altijd uitgesproken wordt naar elkaar toe.

De maatschappij praat gewoon mee over je bedrijf in feite. Met wat is acceptabel. En dat is op zich heel goed want je kunt niet geïsoleerd leven van iedereen. Maar soms denk ik ja, het is ook wat overdreven. Want soms ligt het ook aan het gebrek aan kennis dat er bij de omgeving is dan dat het de boer zijn schuld is.

69

2.2 Relatief gunstige uitgangspositie van Voorst

Gemeente Voorst scoort relatief goed. Maar relatief goed scoren is nog steeds niet goed, want is relatief ten opzichte van landelijk gemiddelde, dat veel te laag is. Waarschijnlijk omdat de uitgangspositie van Voorst gunstig is. Sociaaleconomische status is in Voorst relatief goed. Met een slechtere gezondheid is het moeilijker werk vinden en behouden en omgekeerd met een lagere opleiding ben je minder gezond. Je belandt vaker in zwaardere beroepen, je woont minder gunstig en je hebt minder geld te besteden aan gezondheid en zorg. In Voorst hebben veel mensen een baan, dat is gunstig, want je draait mee in de samenleving. In Voorst wonen relatief weinig alleenstaanden. Dat is gunstig want alleen moet je alles zelf beslissen en is er niet iemand die je verzorgt. Alleenwonenden leggen een groter beslag op hun gezondheid. In dorpen zijn over het algemeen minder alleenwonenden dan in steden. Er zijn ook relatief weinig eenoudergezinnen in Voorst, ook dat heeft een gunstig effect op de cijfers van de gezondheid.

Al met al, ook in de gemeente Voorst, een rustige plattelandsgemeente, is er vluchtelingen problematiek, zijn er mensen met financiële problemen. Overal zitten mensen achter de voordeur met problemen, die dat al dan niet zelf ook als probleem ervaren. Of waarvan de maatschappij dat tenminste als een probleem ervaart. En daarvoor moeten we een modus vinden, hoe gaan we daarmee om. Hoe zorgen we dat die mensen ook gewoon onderdeel uitmaken van de maatschappij. Als ze dat zelf willen he. Ik ben er geen voorstander van om mensen die kluizenaar willen zijn op de ontmoeting bij Mens en Welzijn neer te zetten.

2.3 Het valt wel mee hier in Voorst

Ik denk dat het allemaal op zich in de gemeente Voorst wel mee valt. Problematieken zoals in de grote steden, valt hier wel mee, gelukkig.

We hebben het nu over problemen en in het algemeen worden negatieve punten altijd

benadrukt, maar ik vind dat het best goed gaat in Nederland. Zet tien punten op een rij en één ervan is negatief.

Echte grote problemen neem ik niet waar, heel veel is goed geregeld.

Ik zie lokaal eigenlijk geen problemen, contacten met gemeente lopen goed. Wel is er minder geld beschikbaar, maar dat is logisch. Dit is een uitdaging, geen probleem. Op sociaal vlak geen problemen, grote betrokkenheid vanuit de samenleving.

Wanneer je naar het nieuws kijkt, zijn er problemen te over maar in Voorst valt dat allemaal wel mee. Mensen zijn sociale wezens en wanneer je zoals ik positief bent ingesteld, dan zie je dat de jeugd zich hier goed ontwikkelt. Natuurlijk ben ik wel eens boos over zinloze

vernielingen zoals geknakte jonge bomen maar al met al zitten we hier in een positieve omgeving.

Ik zie in Voorst relatief weinig problemen. Tuurlijk heb je overal wel eens wat, zoals diefstal en geweld. Ik ervaar het in ieder geval niet. Wat ik zie is dat er voor jongeren veel gedaan wordt en dat er ook mensen zijn die bij problemen met mensen in gesprek gaan en dat dat

verergering voorkomt. Ik denk dat dat al heel preventief is en ik merk ook daarin heel weinig

70

problemen eigenlijk. Kom ik niet tegen met jongeren dat er van alles aan de hand is. Volgens mij loopt dat wel aardig goed.

Al het geklaag dat het in Nederland slecht gaat, ben ik het heel erg mee oneens, ik denk dat het in Nederland heel erg goed gaat, maar dat het met sommige mensen slecht gaat. En hoe je dat nou verstandig gaat aanpakken als je weet dat in een gemeente 10 of 20% mensen hebt waar het minder goed mee gaat, dat is een vraagstuk op zich.

De overlast in de buurt, het uitgangscentrum, maar ook de problemen achter de voordeur moeten zoveel als mogelijk worden beperkt. Ik vind overigens dat de problemen in deze tijd zeker niet groter of erger zijn dan de problemen in de maatschappij in het verleden. Ik kom zelf uit Leiden en ben daar opgegroeid en heb daar gewerkt als politieman. Ik kan dus uit eigen ervaring vertellen dat de problemen in deze regio in het niet vallen ten opzichte van daar.

Welke ontwikkelingen zie ik op de gemeente afkomen? Over welk probleem heb je het dan? Op zich denk ik dat de gemeente het wel redelijk onder de knie heeft, als ik op scholen ook kijk, tenminste bij mij de kinderen op school, laaggeletterdheid, dyslexie, ik pak al die dingen er maar bij, dat hebben ze volgens mij aardig onder controle en ik denk dat je in de dorpen nog wel vaker een 1 op 1 controle hebt van mensen als ik dan even kijk naar huiselijk geweld.

Natuurlijk kun je niet alles zien, maar ik denk dat je daar in een stad, maar daar moet je heel voorzichtig mee zijn, met wat je zegt, in een stad meer last van hebt als in een dorp. De sociale functie in een dorp is daar natuurlijk toch iets anders in. Waar krijgen ze last mee? Ik denk dat steeds meer mensen zich steeds meer in de schulden werken. Maar in hoeverre, de economie trekt op zich wel weer aan, maar ik zie verder niet extreme problemen.

Verder merk ik niet zo veel van problemen. Dan kan je gaan zitten zoeken en zuigen, dat is een probleem en dat is een probleempje, je hebt overal wel wat. Dat zie ik niet echt. Heeft de gemeente het gevoel alsof ze een probleem hebben of zo? Alleen maar problemen, problemen, problemen….Je kunt heel mooi gaan denken, hoe kun je een oorzaak vinden, of hoe kun je het verhelpen. Als je dit lijstje nagaat, ja, schulden, dat is een stukje begeleiding, Wat een

gemeente daaraan zal moeten doen weet ik niet helemaal.

Vanuit de vereniging zien we niet zozeer een maatschappelijk probleem. Er zijn wel mensen die niet veel geld hebben, maar die via St. Leergeld of sportsubsidie toch kunnen tennissen.

Het niet kunnen sporten zou een probleem kunnen zijn, maar is het volgens mij niet. Binnen onze vereniging heb ik verder geen armoede, achterstand of eenzaamheid gesignaleerd.

Waarom gebeurt het in Utrecht misschien ook, en in Amsterdam? Het zijn toch andere

kinderen. Mijn man had gisteren een feestje in Amsterdam en die zegt, ik heb met verbazende ogen gekeken naar wat voor een jonge mensen al op het terras een jointje zitten te roken, of te roken en een biertje te drinken. Dat is daar heel normaal, wat hier misschien niet normaal is.

Laat ze hier kennismaken met het rustige plattelandsleven en gaan daar heen en we worden helemaal gek van de drukke hectiek, wat daar gewoon heel normaal is. Het zijn wel in zo’n klein land als Nederland, twee verschillende leefwerelden. En onbekend maakt misschien wel onbemind.

71

Hangjongeren en jeugdcriminaliteit zijn geen probleem hier. Dit door carnaval, autorodeo en de tentfeesten. Er is weinig overlast. Drugsgebruik in het buitengebied komt nauwelijks voor, past niet in de mentaliteit. Eerder alcohol gebruik. Roken wordt minder door het

ontmoedigingsbeleid en omdat het te duur is. De mind set van velen is veranderd.

Probleem klinkt wel heel zwaar. Als ik het goed beschouw zijn er eigenlijk geen problemen in Klarenbeek. Sfeer en omstandigheden in het dorp zijn goed. Het is van groot belang geweest om een hulpcoördinator aan te stellen. Deze kan preventief veel vragen beantwoorden en burgers naar het juiste loket verwijzen of hen daar naartoe begeleiden. Deze hulpcoördinator is door de gemeente aangesteld en dit is naar mijn mening al een goede invulling van het preventiebeleid. Op de gewoonste plekken komen de mooiste gesprekken tot stand. Het zou mooi zijn wanneer dit ook in andere dorpen op deze wijze opgezet zou worden.

Ik denk dat wij in een vrij probleemloze gemeente leven. Drugscriminaliteit komt weinig voor, niet zichtbaar. Dronkenschap, bedelaars, op de vuist gaan. Daar hoor en lees je weinig over in Voorst. Mensen hebben het naar de zin. Soort gemoedelijkheid is er, korte lijntjes naar

gemeentebestuur en organisaties, niet drie kwartier in de rij op gemeentehuis. Heel direct contact mogelijk, er is groei, elk dorp heeft een verschillend karakter. Je gaat niet in een dorp wonen als je je er niet thuis denkt te voelen. Dan kies je een ander dorp. Meeste bewoners wonen graag buiten in het groen.

Als ik dan een en ander, mensen met schulden, daar krijg je hier de vinger toch niet achter.

Mensen met moeilijkheden, als we dan kijken naar de eenzaamheid. De mensen die uiteindelijk wat vereenzamen worden vaak wel weer bezocht door mensen hier uit het dorp. Verslaving, als ik hier zo een beetje bekijk, zou ik niet weten welke mensen hier aan de drugs zijn. Ja, heb wel eens gehoord dat iemand dat doet, maar dat is allemaal even, ja, iedereen wil wel eens wat uitproberen kennelijk. Maar ik zou hier echt niet mensen weten die eigenlijk drugsverslaafd zijn. Het gaat hier eigenlijk om het bestaansrecht. Denk aan de vergrijzing.

Ik heb de indruk dat er heel veel verstandige mensen op de meeste posten zitten. We hebben het toch eigenlijk hartstikke goed met elkaar. Ik ben blij dat ik in Nederland woon.

Huiselijk geweld neemt toe. Er is hier minder huiselijk geweld dan in het westen maar we zien wel een toename en het wordt niet vaak gemeld. Veel huiselijk geweld is onzichtbaar. Huiselijk geweld wordt van ouders op kind overgegeven. Die generatie wordt straks zelf dader. Wat je ziet is dat die kinderen meer hun heil buiten zoeken en daar rottigheid uit halen. Dit is een maatschappelijke ontwikkeling. Er wordt minder gecommuniceerd thuis en de sociale situatie (werkloosheid, ziekte) leiden tot ruzies. Er zijn vaak te weinig financiën om een gezin goed draaiende te houden en er is veel verslaving en schulden. Al deze oorzaken maken een toename van huiselijk geweld.

2.4 Geen specifieke problemen in gemeente Voorst

Eigenlijk zie ik niet echt in Voorst specifiek maatschappelijke problemen. In grotere gemeente, zoals Apeldoorn zitten er veel meer problemen. Dat is ook maatschappelijk veel breder. In Voorst heb je dat nog niet. In Apeldoorn, als er een probleem is dan is daar een netwerk voor.

72

Elk jaar wordt gekeken hoeveel thuiszitters [red: van schoolgangers], bij de gemeente Apeldoorn, wij hebben. Wordt ook in het jaarverslag gemeld. Gelukkig heeft Voorst dat niet, omdat het klein is, maar er wordt ook snel gehandeld. En Apeldoorn is daar weer groot in en het wordt snel opgepakt, maar dat zijn er meer dan Voorst er heeft.

Wij hebben alleen jongeren uit Twello hier op school, op deze locatie en ook op onze locatie in Apeldoorn. Ik vind de problematiek van jongeren uit Apeldoorn en Twello vergelijkbaar.

Problematiek van bijvoorbeeld jongeren uit Deventer is weer heel anders. De cultuur, de stadscultuur van Deventer is ook heel anders dan die van Voorst of van Apeldoorn. Waarbij de gedragsproblematiek, de problematiek in Apeldoorn en Voorst milder is dan de problematiek van Deventer, meer straatcultuur. En in Twello komen gewoon, de jongeren die wij hebben komen uit gebroken gezinnen. Problematische thuissituatie met betrekking tot financiën. Uit Deventer krijg je ook jongeren met zwaardere gedragsproblematiek. Die nog meer

ondersteuning nodig hebben.

Dat is een lastige. Dat weet ik eigenlijk niet hoor. Welke problemen. Ja, het zijn niet echt problemen maar ik denk dat de kinderdagopvang vooral te maken heeft met veranderingen in de landelijke wetgeving. Op het gebied van kinderdagopvang wordt er landelijk een aantal veranderingen doorgevoerd. En is dat echt een maatschappelijk probleem? Ik denk niet dat het echt met de gemeente te maken heeft. Het is landelijk vastgelegd en iedereen moet zich daar maar aan houden. Er tegen in gaan of er wat van vinden heeft in mijn ogen weinig zin.

Het is een ding van de rijksoverheid en een ieder moet zich daar maar aan houden. Ja toch?

Dus in dat opzicht zie ik het niet zozeer als problematisch, maar meer iets waar wij als organisatie en ook anderen rekening mee moeten houden. Echte problemen die ik ervaar kan ik nu zo niet opnoemen. Misschien als je straks weg bent dat ik opeens iets bedenk. Maar nu kan ik niets noemen. Het zijn veranderingen in de wetgeving die in de organisatie moeten worden opgepakt, maar echte maatschappelijke problemen die ook voor de gemeente belangrijk zijn kan ik zo niet noemen.

Ja dat is lastig. Vooral omdat ik niet zozeer maatschappelijke problemen ervaar, maar veranderingen. Maar als ik dan kijk naar de veranderende wetgeving, heeft het meest

knellende en problematische niet zozeer te maken met de gemeente hoor. Het is ja, meer een uitdaging voor de organisatie zelf. Kijk bijvoorbeeld naar het doel om de kinderdagopvang kwalitatief te verbeteren; een erg goede zaak. Wel is er, zoals ik net zei meer personeel nodig.

Dit betekent niet alleen voor onze organisatie, maar ook voor andere organisaties dat meer personeel moet worden aangenomen. Nu denk ik dat wij onze organisatie goed voor elkaar hebben en dat wij dit moeten kunnen redden. Maar ik ben erg benieuwd of alle organisaties deze veranderende wetgeving kunnen ‘handelen’. Mede door alle veranderingen en

gebeurtenissen de laatste jaren zie je dat de kinderopvang al een risicovolle en onzekere sector is om in te investeren. En hoe ik denk om te gaan met de stijging van personeel? Nou er zijn meer mensen nodig en meer mensen betekent natuurlijk ook meer geld. De loonlasten voor een kinderdagopvang worden groter en de grote vraag is of iedereen dit kan opvangen. Ik denk wel dat wij dit kunnen opvangen. Doorberekenen aan de ouders is denk ik niet een optie.

73

Het is over het algemeen genomen al niet erg goedkoop en ik denk niet dat het de oplossing is om de veranderingen vanuit het Rijk allemaal door te berekenen aan de ouders. Ook dit is weer een taak voor de organisatie zelf. Ik denk dat, als ik voor onze organisatie spreek, de ouders niet veel zullen gaan merken van deze verandering. Wel is het natuurlijk zo dat de ouders de laatste tijd meer geld terugkrijgen vanuit de belasting. Dus in die zin is er misschien wel wat ruimte, maar de oplossing ligt niet bij het doorberekenen in mijn ogen. Kort samengevat is het meest knellende vooral de stijging van de lasten voor organisaties, omdat er simpelweg meer personeel moet worden aangenomen. Dit heeft niet echt met de gemeente te maken denk ik.

Die heeft hier ook geen invloed op en moeten uitvoeren wat het Rijk heeft bepaald.

Hangjeugd dat zien we niet echt meer, misschien zijn daar andere plekken voor gevonden in Twello. Eerder hingen er nog weleens groepjes, maar dat is nu helemaal niet meer. Voor zover ik kan zien.

2.5 Problemen worden complexer

En dan zie je ook een ontwikkeling dat de problematiek steeds complexer wordt. Als je al een beperking hebt, komen er schulden en verslaving bij, ja dan wordt het wel heel ingewikkeld. En dit komt steeds vaker voor. Ja, omdat enerzijds wel al de trend bezig is om mensen zoveel

En dan zie je ook een ontwikkeling dat de problematiek steeds complexer wordt. Als je al een beperking hebt, komen er schulden en verslaving bij, ja dan wordt het wel heel ingewikkeld. En dit komt steeds vaker voor. Ja, omdat enerzijds wel al de trend bezig is om mensen zoveel

In document Voorst onder de Loep (pagina 70-80)