Interview met Stan Seveke (S), directeur van duurzaamheidcentrum 'Het Groene Hert ', Nijmegen, 16-01-2012
T: 'Heeft Het Groene Hert veel te maken met milieuorganisaties?'
S: We hebben daar vrij regelmatig mee te maken. Ik heb vrij veel contact met Milieu Centraal. Ik heb contact met de Milieufederatie in Arnhem. Dus het provinciale. Ik zit in een overleggroep van negen duurzaamheidcentra. Daar zit ik in. Ik ga af en toe naar congressen, bijeenkomsten op het gebied van duurzaamheid.'
T: 'Heeft Het Groene Hert als duurzaamheidcentrum veel te maken met georganiseerde verbanden van individuen, buiten officiële organisatie?'
S: 'Hoe bedoel je dat, georganiseerde individuen?'
T: 'Dus niet via een officieel orgaan, maar dat ze zich met een bepaald doel bundelen.' S: 'Kun je een voorbeeld geven?'
T: 'Ja; de bewonersavonden die hier worden georganiseerd, hier komen hele straten praten over het aanleggen van zonnepanelen, maar ze zitten niet bij een organisatie.'
S: 'Ja in die zin, dat is altijd in het kader van projecten. Ik zit in een hele hoop overleggroepjes, van architecten die iets willen doen met duurzaam bouwen, met VVE's (red: Vereniging van Eigenaren). We zijn in overleg met woongroepen, ook hier in Nijmegen, om hun huizen te verduurzamen.'
T: 'Ja dat soort dingen bedoel ik ja.'
S: 'Ja dus gewoon wat er op ons pad komt, of al ik zelf iets zie, dan stap ik erop af. We zijn ook nog maar een jaar bezig.' T: 'En heeft Het Groene Hert veel te maken met individuen?'
S: Ja heel veel want de burgers komen hier naartoe voor advies en informatie over duurzaamheid?
T: En als u dat zo bekijkt, met wat voor mensen heeft u dan vooral te maken, zijn dat dan vooral individuen, organisaties?' S: 'Dat is heel divers, met wie ik allemaal praat, dat kunnen individuen zijn, bedrijven, instanties, groeperingen, waarmee ik zoveel mogelijk samenwerking probeer te zoeken en te kijken of we de kennis die we hebben kunnen delen en verbreden. En kijken wat we voor elkaar kunnen betekenen. Ook commercieel gezien.'
T: 'Ja. En heb jij vanuit je positie als directeur van een duurzaamheidcentrum visie op, krijg je iets mee van de hedendaagse milieubeweging? Hoe die zich manifesteert?'
S: 'Ik heb de indruk, de milieubeweging zelf heeft nog een hoog geitenwollenssokken gehalte. Maar als ik kijk naar de mensen van de milieufederatie zelf, dan vind ik dat die goed bezig zijn. Ik heb het idee dat er wat aan het schuiven is, maar dat is heel erg afhankelijk van de mensen die er zitten. Als ik kijk naar een MEC (red: Milieu Educatie Centrum). Daar heb ik in verschillende steden contact mee gehad en in de ene stad kan ik er prima mee door één deur, en met de andere denk ik 'wat moet ik ermee'.
T: 'En kun je iets uitleggen wat je bedoelt met 'goed bezig zijn?'
S: 'Ja ik vind dat als je als milieufederatie als de MEC En dat mis ik nog wel eens bij de organisaties die zelf niet
verantwoordelijk zijn voor de inkomsten, dan ontstaat er voor mijn idee heel snel iets dat het niet uit maakt. En dat vind ik lastige groepen omdat wij ons helemaal de blubber moeten werken om het hoofd boven water te houden en zij hebben iets van 'dat kan ook maandag wel of volgende week.'
T: 'En heb je het idee dat duurzaamheid leeft in Nijmegen?' S: 'Ja.'
T: 'En hoe merk je dat?'
S: 'Dat merk ik aan de bekendheid die we in een jaar hebben opgebouwd, dat merk ik aan de hoeveelheid mensen in de winkel, dat merk ik aan de belangstelling vanuit bedrijven, dat merk ik aan de gemeente die graag samen wil werken. Ja, dat merk ik wel. En ik hoor het ook op verjaardagen en op de voetbalclub.'
T: 'Hoor je dan over duurzaamheid of over Het Groene Hert ?'
S: 'Dan hoor ik over Het Groene Hert . Ze weten natuurlijk dat ik ook op Het Groene Hert werkzaam ben, maar dan ontstaan er vaak heel veel leuke gesprekken over wat ze allemaal aan het doen zijn, wat ze graag zouden willen. Ja, ik denk dat dat breed leeft.'
T: 'En nou heb je nog een onderscheid binnen duurzaamheid. Het ene is, noem het maar, softe duurzaamheid, duurzame dingen doen, bijvoorbeeld de led-lamp. Het andere, wat een stap verder gaat, is ook dingen laten voor duurzaamheid. Heb je het idee dat veel mensen bereid zijn ook dingen te laten?'
S: 'Nee dat weet ik niet. Het vliegen vind ik altijd een mooi voorbeeld. Laat ik het zo zeggen, wat ik zie in mij omgeving, is dat mensen er dan toch voor kiezen om te vliegen. Dan kiezen ze voor hun individuele vrijheid, maar dat ze zich er wel bewust van zijn en dat ze zich wel willen compenseren. En dat compenseren kan bijvoorbeeld in het compensatiefonds dat we aan het oprichten zijn. En ik ken een aantal mensen die kiezen er bewust voor om geen auto te hebben of niet te vliegen, maar dat zijn er niet veel. Misschien ben ik ook niet representatief.'
T: 'En wat is jouw inschatting, heeft Het Groene Hert met mensen die op die trede van de ladder al zitten, die dus bereid zijn dingen te laten ten behoeve van duurzaamheid.'
S: 'Dat weet ik niet, niet concreet. Ik kom wel in aanraking met mensen die er rekening mee houden bij de verbouwing en de consequenties van dat het soms ook wat duurder is. Maar verder ken ik weinig mensen die puur op basis van duurzaamheid andere keuzes maken. In ieder geval als je gaat kijken op het niveau van reizen en wonen. Wel in de zin van verf en materialen voor hun huis. Maar in hun eigen leefpatroon, nee.'
T: 'En zou het voor Het Groene Hert van belang kunnen zijn om meer zicht te hebben op die groep?'
S: 'Ja, dan kun je nog beter daarop in springen. Dan moet je kijken; 'wat voor producten zouden ze dan wel willen?' en het assortiment aanpassen. Ik vind het op zich een mooi streven maar ik merk ook dat als het net wat duurder is dan het reguliere, dat mensen dan toch afhaken.'
94
S: 'Ik hou mij daar op dit moment eigenlijk niet mee bezig. Maar ik weet niet waar ik ze vandaan moet halen en ik heb er eigenlijk ook geen tijd voor. Ik zal het niet weten, die mensen moeten maar naar mij toe komen'
T: 'Nou, we zijn klaar'.
Over het algemeen is er weinig verduidelijking gekomen over de hedendaagse milieubeweging via het gesprek met Stan Seveke. Hiervoor is nog een aanvullend gesprek met wellicht iemand vanuit een milieuorganisatie nodig. Wel had hij inzicht op de kring om hem heen, de 'softe' duurzame consument. De groep die, volgens de terminologie van Wilma Aarts, doet aan 'zelfbeperkende milieubewustzijn', is een onbekend terrein voor Het Groene Hert . Hoewel Het Groene Hert de belevenis van duurzaamheid vooral schijnt te bekijken vanuit het consumentenperspectief, kan ik voor de scriptie inspiratie opdoen uit het feit dat er nog zo weinig over bekend is.