Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...

61ste jaargang nummer 5 woensdag 1 februari 2006 1,55 euro

Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...

Waarvan acte

Er was eentijd dat Jean-Luc Dehaenede bekendmaking van de“Managervan het Jaar" opluisterdemet eentoespraak waarin hijduidelijk maakte wat voor zijn regering de krachtlijnenvan het komende jaarzouden zijn. Dehaene maakteer een gewoonte van om in die speech echtnieuwe dingen te vertellen, en op die manier bezorgdehijde uitreiking van de begeerde trofee een extra toegevoegde waarde.Zijnopvolger, Guy Verhofstadt, vonddat eigenlijk allemaal maar flauwekul. Verhofstadtkoos en kiest zijn

“momenten”liever zelf, naargelang hem dat het beste uitkomt.

Daardoor heeft de avond beginjanuari “Manager van het Jaar" veel vanzijn plui­ men verloren. Ondanks deinzetvanFransCrols, directeur van Trends, eneenvan de medeauteurs van het recente ‘Manifest voor een Zelfstandig Vlaanderen in Europa’.

Het blijfteen gebeuren waar de high societyzichzelfontmoet, en waarveel contac­ tentot stand komen.

Verhofstadtmaalt er niet om. Wat hij ditjaar in de sjieke zaal van de “Bozar” ver­

kondigde en vooral demanier waarop,was eigenlijk eenaffront voordeorganisatoren.

De premiermaakte er zichvanaf met enkele hollevolzinnen, zonder dathij daar zelfs maarenig gevoel in legde. Loont het nog de moeite dieman volgend jaar opnieuw uitte nodigen op het grote podium? Kan menzich blijven tevreden stellen met een“numero uno” die als hetwareeen verplicht nummertje komt opvoeren?

Maar doet Yves Leterme het danzoveel beter op deNieuwjaarsontvangst van VOK A, dekoepel vanVlaamse werkgevers en deVlaamseKamers van Koophandel,waar hij nu ookal “stamgast” begint te worden? WehoordenenzageneenVlaamse minister­

presidentdie alevenmin voorbij de clichésraakte. “Vlaanderen magnietzelfgenoeg­

zaam worden,” luidde zijndevies. Alsof dat nuplots de Vlaamse ondernemers, werk­ geversen werknemers van hun stoel zoudoen vallen.

Latenweeerlijk wezen, Yves Leterme zalsowiesonooit bekend staanvoorzijn groot oratorischtalent.Gedrevendoor zijn motto “Behoorlijk Bestuur” vervallen zijn toe­ spraken meestalin “Zakelijk Zagen”. Dat was deze keer niet anders. Nochtans had VOKA bijna 800 belangstellenden kunnen warm maken voor deontvangst in de Ant­

werpsezaal Zuiderkroon. Een zeer beleefd publiek, dat de minister-presidentbraaf aanhoordeom daarnaover tegaan tot het verslindenvan degarnalenhapjes, de oes­ tersen de koffie met dessert.

Dat er zoveel volk was,hadwellicht op deeerste plaats temaken metde voorlopig geslaagde fusie tussen het Vlaams Economisch Verbond en deKamers van Koophan­

del. Wil menin de toekomst dat publiekbehouden, danzal er van ophet podium toch wel straffere praat moeten worden verteld.Letermebracht zonder stemverheffing de realisatiesvan zijnVlaamse regering naarvoor. De Vlaamse begroting, een succesver­ haal op korteen lange termijn, mee dankzij Dirk van Mechelen. Het nieuwe banen­

plan, opconto van Frank Vandenbroucke. Deinnovatie, dankzij Fien Moermansk. Het milieubeleid van Kris Peeters. De welzijnsinspanningen van Inge Vervotte. De talrijke investeringen inwater- en wegenbeleid. Het beleefde verzoekaande federale rege­ ring om de financiële overschotten niet meer af te romen om hetalgemene budget op tesmukken. Maar waarzat hetuitdrukkelijke voornemen om desnoodstegen de Bel­ gischestaat in, los tebreken en het heft echt in eigen handente nemen?

Yves Leterme bleefeens te meerop devlakte. Hij bleefeens temeerzeer voor­ zichtig. Datkan ons niet verwonderen, want wewetenallemaaldat hetde bedoeling is van CD&Vom in 2007 opnieuw deeltegaanuitmakenvande echte macht, enbij voorkeur de nieuwe premier te gaan leveren.DeN-VA hooptin dat verband mee een rol tegaan spelen, en dus blijven de beloften voorlopig dubbelzinnig, dubbelhartig, en dus dubieus. Vooreen deel valt datte begrijpen.Onderhandelingsagenda’s zijn er op deeerste plaats voorde internekringen, en nietvoorde buitenwereld. Stoere verkla­ ringen - neem maar eens temeer het voorbeeld vanGeert Bourgeois overdesplitsing van BHV vooraleer in de Vlaamse regering te stappen -stoere onbedachtzame ver­ klaringen zetten de achterban compleet op het verkeerde spoor.(Voor alleduidelijk­

heid: Bourgeois heeft dieverklaringin een onbewaakt moment- als hetware op enkele secondentijd -gedaan aan ‘De Morgen’, enhet zalhem tothet einde zijner dagen blij­ venachtervolgen.) Dat neemt niet wegdat hetkartel CD&V-N-VAopdit ogenblik in overtuigde Vlaamse middens overweinig geloofwaardigheid beschikt, endat erdaden moeten komen, en nietalleen woorden, om deVlaamse beweger opnieuw over de streeptehalen. Het Vlaams Belang ligt op vinkenslag, het Vlaams Belang staat alsradi­

cale Vlaams-nationale partij voor de ultieme confrontatie en wijstelk compromis bij voorbaat af.Dat is uiteraard de consequentie, als het echt niet anderskan.

Macht en onmacht van deVlaamse Beweging. Dat inzicht komt niet van ons.Op dit eigenste ogenblik bereidtelkepartijzich voor op de “schok” van 2007. Laten wenog even wachten met het uitdelenvan de termen verraaden hoogverraad. Lees en her­

lees het ‘Manifest voor een Zelfstandig Vlaanderen in Europa’.Verspreid hetvoort.

Emoties alleen zullenonsniet voorthelpen. De denkgroep In de Warande levertons de rationele argumentenaan.Opbasisdaarvanstaan we sterk.

Omver en erover, metde kracht diedaaruit vloeit!

Deze week :

• Neodraconisme 3

•Allochtonenwerkloosheid 4

•Briljante Vlaming 5

•Anciaux ’ culturele diversiteit 10

• Ter Kwake 1 6

Koopjes waren een succes

Freya en de gft-bak

L€OK€ ZFffT..-

iS€6N OliECbNTRAÓT

SCN ^Ó

^MTRAÉT? J

~ I

I MEE.' WANT ötiE |

( ÏS J

k— f

/NFT20ALS /

Beleeft u ook weleens schizofrenemomen­ ten?Situaties waarindie ene in u de andere

‘ik’ tegenspreekt? Uw dienaar duswel.

Het overvalt hem op de meest onschul­

dige momenten, zoals vorige week. In een onooglijke hoekje bracht de krant de lezer op de hoogte dat eierschalen, vleesresten en hondendrollen niet thuishoren in de gft- bak, maar als restafvalmoeten behandeld worden.

De populist in mij kwam meteen in opstand. Houden ze ons bewust voor de gek? Tonen we onze bereidheid om het afval voorte sorteren, veranderenze plots­ klaps de spelregels. Moeten we dan mis­ schien hogere afvalstudiën volgen om ons vuilnis een beetje regelmatig aan de voor­

deur te krijgen? Waarom kan nunietmeer, wat altijd juist was?

Tot die andere ‘ik’ mezelf totde orde riep.

‘‘Watbetekent gft?”, luidde de verwoestende vraag vandie zijde. “Groente-, fruit- en tuin­ afval”, liet de populist in mij zich zowaar als een restafvalkip vangen. “Inderdaad”, reageerde die andere ‘ik’ triomfantelijk en herhaalde met een sadistisch genoegen:

“Groente-, fruit- en tuinafval. Waar zitten die vleesresten? Endie eierschalen ofhon­ dendrollen? Is het een gft-bak of een veh- bak?” De populist in mij begreep de nut­ teloosheid van elk verzet, dat alleen maar zelfpijnigendkon zijn, jarenlang kieperden we dieeieren, vleesrestenenhondendrollen tegen alle logica in de gft-bak. Het systeem is niet nodeloos ingewikkeld. Het groene con­ tainertje dient voor g, fen t. Een kindkan het leren.

Beschaamd omdat we blijkbaar niet eens in staat zijn de betekenis van drie eenvou­ dige letters van buiten te leren, schakelden we knorrigde televisie in. Daar kwam Freya weer en vedette. Bleek dat ze afspraken afsluit met de brandstoffensector zonder de inhoud ervannatelezen. De populistin ons veerdeweer meteen recht.“Hoe is het moge­

lijk. Dat zeniet kan rekenen, wisten we al, maardatmens kan dus zelfs niet lezen."

Tot die andere'ik'opnieuw vernietigenduit­

haalde. “Wie wist jarenlangniet waarvoor gft stond?Zijleest de kleineletterkes niet.

Gij negeertzelfs de grote letters." We zijn dusgeen haar beter danFreya. Zij kan haar jeugdige leeftijd nog als verontschuldiging

inroepen. Een uitwegdie ons niet meer ter beschikkingstaat.

Geef toe, strenge beoordelers dezer Gentse deerne, hebt gijals puber nooitver­

gissingen begaan? Is Freya’s onbezonnen­

heid niet juistwat meisjes vanhaar leeftijd zo aantrekkelijk maakt? Goed, in Freya’s geval kost het de gemeenschap handenvol geld, maardat is een detaildat onsvan de essen­ tie doetafwijken.

Freya geeft overigens blijk van een absorp­

tievermogen dat uitzonderlijk mag heten voor zo’n jonge deerne.Verhofstadt deed het haar één keer voor en reedsbeheerst ze totin de perfectiede handigheidom in politiek turbu­ lente tijden ineenauto-ongeval betrokken te geraken. Biedt dekansomnetlang genoeg uit het oog van de storm teblijven.

Wie op dergelijke jeugdige leeftijd zo’n politieke geslepenheid aan dedag legt, moet een wonderkind genoemd worden. Als die Freya ooit volwassen wordt,gaan we er nog vanhoren.Tot die tijd ook, vrees ik.

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

U mag rechtstreeks opde pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ookvia het gewoneredactieadres

2

De dingen dezer dagen 69ste ^{Vlaams Nationaal} Zangfeest

“Vlaanderen!”

Meer moet dat niet zijn

Onze Waalse buren en “ hun eigen dikke schuld ”

“Vlaanderen!” ishet motto van het69ste Vlaams Nationaal Zangfeest, waar wij in nooit geziene getale naartoe zullen trek­

kenop zondag 23 april 2006. “Vlaanderen!” Meer moet dat niet zijn, maar ookniet min­

der. In derand vande persconferentie van het ANZ, vorige vrijdag, werd er gepleit voor aanpassing aan de moderne tijd enzo.

Aanpassen,goed, maar die aanpassing mag geen verwateringworden. Zolang Vlaande­ ren geen staat is, moet het in al zijn mani­

festaties wakkeren weerbaar blijven, naar het bevlogen woord van Jozef Simons,“eer Vlaanderen vergaat”.Een kritische stem van een onverdachte ijveraar voor hetZang­

feest enzijn nevenverschijnselen drukte er zijn verwondering over uit dat er dit jaar zo weinig strijdliederen mee tezingen vallen.

Toevalligeen beetje minder, klonkhet ver­

weer vanregisseur Cordy.

Dringend gevraagd:

geldschieters!

Voorhet ANZ is hetbelangrijk dater geld in het bakskekomt,want op diegróóóóte staatsman die cultuuralleen maar toelage­

waardig acht als ze multi is, hoeft het Zang­

feestniet te rekenen. Dat heeftook zijn voordelen, meent voorzitter BrunoValke­

niers, “want vrijheidvan spreken heefthaar prijs”. Intussen moeten de vlijtige liedenvan het ANZhet wel zienterooienmet slechts 1,5 vaste werkkracht en kunnen heel wat waardevolleinitiatieven nietworden uitge­ werkt. Lezers die financieelkunnenbijsprin­

gen of die een suikernonkel of even zoete tante hebben die de zingendeVlaamse bewe­

ging vanhaar geldelijkebloedarmoedeafkun­ nenhelpen of die minstens kunnenverlich­

ten, worden bijdeze verzocht per omgaande toe en geld teschieten.

Digitaliseren de boodschap

Om onzeonschatbare Vlaamse liederen­ schat voor de komende geslachtente bewa-

Alcoholdrinkers steeds jonger

Vlaamse Grondwet

De kartellisten van CD&V en N-VAhebben zich vorigweekeinde in hetVlaamseparle­

ment op hun beurt gebogen over de Vlaamse Grondwet. Veel volken veelgepraat. Bart de Weverbegon geestig. Hij herinnerde eraan dat een Spaanse generaalgedreigd hadmet een invasie als Cataloniêzichonafhankelijk zou verklaren.

"Wie straks Flahaut ziet binnenkomen, weetgelijk wat die komt doen,” graptehij.

Serieuze praat kwam er uitde monden van de professoren Bart Maddens en Frank

BOSCH SIEMENS

KOELKASTEN • DIEPVRIEZERS • WASMACHINES DROOGKASTEN • MICROGOLFOVENS • STOFZUIGERS

EN OOK ALLE KLEINE HUISHOUDTOESTELLEN KOM EENS LANGS IN ONZE NIEUWE ZAAK

OF BEL VOOR INFO

PANACENTER ELEKTRO

LANGE LOZANASTRAAT103 2018 ANTWERPEN

03-237 85 02 DIRK & FRANK JANSSENS

ren,is het ANZ begonnen met hetdigitali­

seren vaneenaantal liederen.Ook dat kost natuurlijk veelgeld en daarom is het ANZ op zoekgetogennaar peters en meters,dieeen of meer liederenwillen “adopteren”. Wie belangstelling heeft, kan elektronische zeilen naarwww.anz.be. Nogniet gedigitaliseerde lezers kunnenvoor inlichtingen terecht op hettelefoonnummer datverderop wordt vermeld. Wijjuichen hetinitiatief in elk geval methandenen voeten toe enhopenvan u hetzelfde.

Nog grotere boodschap:

Vlaanderen Onafhankelijk!

Het Manifest van“In de Warande” blijkt wel een fameus schot in de roos te zijn.

Voorzitter Valkeniers heeft datveelgele­

zen Manifest mee ondertekend en zal ook in zijn toespraak in hetAntwerpse Sport­ paleis op diezelfdespijkerhameren,of wat had u gedacht? Het 69ste Vlaams-Natio- naalZangfeest heeft ditjaarplaats op zon­

dag 23 april, I4.30 uur in het vertrouwde Sportpaleis. De kaartenverkoopdraait al op volle toeren. Niettalmen dus. Rang I kost 33€, rang2 I7€, rang 3 I4€enrang4IO€.

Door (groot)oudersvergezelde kinderen mogen meezingen voor slechts 2eurootjes en korting van 3 € iservoor leden van ANZ, Valeer Portierfonds, Davidsfonds, VVB, VNJ,Vlaamse Kruis enVlaams & Neutraal Ziekenfonds. Telefoon: 03/237.93.92, fax 03/322.58.77, e-postinfo@anz.be. Nu alle behoudsgezinde krachtenin hunbroekdoen om wat het Manifest van In de Warande teweeg heeftgebracht, moet Vlaanderen alvast bewijzen zijn zelfstandigheidwaard te zijn door talrijkerdan ooit en overallepar­ tij-en verenigingsgrenzen heen verzamelen te blazen op deze zingendehoogdag van de Vlaamse beweging. Al washet maar ommet enigevertragingerevoorzitter Richard Celis gelijk te geven: EN ZOMEREN ZAL’T!

HvO

Delmartino en de niet-prof FrankJudo.Vraag is of de violen van CD&V en N-VA gelijk gestemd zijn.

Opvallend was dat CD&V-voorzitterJoVan- deurzen, in tegenstelling met Bart deWever, het woord“Vlaamse staatsvorming”niet over zijn lippen kreeg.Luc van den Brande daar­

entegen had het welover een“Vlaamse natie en een "zelfstandigVlaanderen” met Brus­

selals hoofdstad, hoewelhijdiezelfstandig­ heid ingeperktziet,o.m. door Europa.En dus is het niet duidelijk of de CD&V welvanhet Belgische carcan af wil.

Het feit dat men sleutelt aan een grond­

wet voor Vlaanderen is het gevolg van de BHV-mislukking.

Na een regeringsverklaring van 18 mei 2005werd in het Vlaams parlement eenspe­ ciale commissie aangesteld die zichmet deze grondwetmoetbezighouden.

Het Vlaams Belangheeftzijn eigen ideeën over de Vlaamse grondwet. De andersso­

cialisten ook, zij stoppen er hun typische rode dada’s in. De VLD ook. Er zal dusnog heel veel geklapt worden over dezeVlaamse grondwet.

Mijn tegenspelers bij het talrijk opgeko­

men Franstalige publiek waren aan heteinde van hun argumentenlatijn en gingendan maar de communautair emotionele toer op. Of de Vlamingendannooitzouden afgerakenvan huncomplexen? Waarom de Vlamingenzich met hetBrusselse wel enweebemoeien als ze die stad toch rauw lusten? Vanwaarde Vlaamse ergernis over hun Waalseburendie het toch ook niet kunnen verhelpen dat het in hun Wallonië ronduit vierkant draait?

Aanleiding voor de wat vinnige discussie tussende goed gevuldeFranssprekende zaal en de Nederlandstalige ondergetekende was (uiteraard)hetroemruchte “Manifest voor eenonafhankelijk Vlaanderen" waarover de organiserende Franstalige vereniging wat meer wilde horen. Alvast bijdat wat vinnige Franstalige publiek - heel wat Brusselaars, maarook goed volk uit het diepe Wallonië - wordt met belangstelling uitgekeken naar de Franstalige versie van wat nu een “Vlaamse”

bestselleris.

Een zeer nadrukkelijke ontkenning van die Vlaamse ergernis over “de” Waal -het Manifest isgeenrekwisitoor tegen iemand, maar eenpleidooi voor de bescherming en de verbetering van de Vlaamse welvaart en het even Vlaamse welzijn - kon niet helpen.

Toegegeven, denaar het schijnt“moedige”

Vlaamse gastspreker had dit Waalse onvrien­

delijke taalgebruik niet zelf inde mond geno­

men, maar “men”had toch het gevoeldat hij er zoover dacht. Verder pratenheeftop dat ogenblik natuurlijk geen zin meer.

Nieuwe versie

In het Manifest worden inderdaad geen schokkendenieuwe“anti-Waalse” vaststel­

lingen gedaan: het Manifest brengt op dat punt nauwelijks meer daneen grondig opge­ poetsteversie van de tallozerekensomme­

tjes die over die Vlaams-Waalse verschillen ooit hetgeschreven levenslicht zagen, vast­

stellingen die anderen al eerder maakten, de laatste maandenzelfs doorsteeds meer Waalse mensendie het kunnen weten.

HetManifestherhaalt eigenlijk de klacht van de “grote” rooie Waalsevoorman Jules Destrée voor de Eerste Wereldoorlog: aan­

gezien er toch geen Belgen zijn,zo schreef de latereBelgische minister vanOnderwijs, kunnen Walen en Vlamingen maar beter elk hun weg gaan. Die Vlaamse “Belgen”, zo schreef Destrée -niet met zoveel woor­

den, maar men heeft de indruk dat hij hetzo aanvoelt - tussen de regelsvanzijn bekende Open Brief,kosten de Waalse “Belgen” han­

denvol geld datzij niet meer voor hun eigen welzijn enwelvaartkunnen gebruiken.

De conclusie van Destrée, straks hon­

derdjaargeleden,was daarom heel sim­ pel: Vlamingen en Walen, laten we schei­ den! Als bijnahonderdjaar later iemand aan de andere kant vande taalgrensbijna precies hetzelfdezegt, maar danin hetNederlands, danzijn er die datniet netjesvinden.

Rapporten zat

Ene François Foulon was er dan weer van overtuigddat zijnWallonië de toenaan gang zijnde crisis succesvol zou doorstaan. Toch had hij nog bijna tweehonderd bladzijden nodig om die Waalse, “crisis” uit de doe­

ken te doen.Dat wasin 1918, meteen na het einde vande eerste oorlogsbrand!Vlak na de Tweede Wereldoorlog schreef wat toen nog de Waalse Economische Raadwas een uitgebreidestand vanzaken vande Waalse

“economie. Meer dantweehonderd pagina’s dik, heel veel cijfers en tabellen - een “Waals Manifest” avant la lettre - met als belang­

rijkste conclusie: eris noodaan een “plan d’ensemble de redressement de l’économie wallonne etle mettre immédiatement en oeuvre”. Om het in de taal van toen te zeg­

gen: Walloniëheeft nu meteen behoefte aan

Even rekenen...

Tijdens de topvan Jakarta (over de Tsunamihulp) riepVN-secretaris-generaalKoffi Annan op 750 miljoeneurote schenken aan de getroffengebieden. Dit bedrag moest dienen om deeerste zes maanden de eerste noodzakelijke hulp te financieren voor de zowat vijfmiljoen slachtoffersvandenatuurramp.Het IMF hield een miljard euro vrij voor de noodleningen. Wereldwijd werd er driewekenna de rampzowatdrie miljard euro ingezameld.

De totale wereldhulp aan de tsunamislachtoffers bedroeg de derde week na de ramp slechts een vierde van het bedrag dat Vlaanderen elk jaar aan Wallo­

nië en Brussel schenkt, zonder dat daar een tsunami alles heeft verwoest...

een Marshallplan. We schrijven 1947!Vol­ gens de auteurs van dit economisch verslag was de Waalse economie toennog lang niet reddeloosverloren,denodige straffe medi­ cijnenen hetkomtin orde, “de Waal” moet hetalleen maar willen, de Waalseleiders moeten enkel doortastend genoeg zijnom te doen wat moet worden gedaan. Wanneer hebben we dat verhaalnog gehoord?

Blijkbaar hadden onze Waalse buren toen al last van collectieve hardhorigheid.

Goed dertigjaar had een andere Waalse deskundige Michel Quévitin 1978 al meer dan driehonderd pagina’s nodig om op zijn beurt deoorzaken van de Waalse economi­

sche teloorgang te beschrijven en mogelijk ook genezingsvoorstellen te doen. Ook hij kon nietrekenenophet luisterend Waalse oor,want een paar jaar later moestQuévit zijnklachtenbundel nog eens op de Waalse markt brengen,maar dan in pocketformaat.

Alvast één remedie wasvoorQuévit onver­

mijdelijk:Wallonië moest autonoom zijnweg kunnenvolgen. Hij spraknietvan onafhan­

kelijkheid.

Geld en nog eens geld

Uiteraard is daarmee deWaalse biblio­ theek mettekst en uitleg over het Waalse ziektebeeld niet uitgeput. Maurice Pierre Herremansdie begin van dejarenvijftig een catalogus maakte van de Waalse klachten en verzuchtingen -“La Wallonië, ses griefs, ses aspirations” -maakte toeneenbijnatien bladzijden langeschets van watmen allemaa overdezelfdezelfdeWaalseeconomischelij­ densweg kon raadplegen.

Kortom, het is misschien niet deschuld van dé individuele Waalse man of vrouwdat hun Wallonië anno 2006 nog altijd dodelijk ziek is, men kan die Waalse burger welver­

wijten dat hij ofzich de voorbijeeeuw is blij­ ven lateninpakken dooraltijdmaardezelfde bloedrodepolitiekemaffia van ElioDi Rupo en al zijn gekloonde voorgangers.Menkan de tegenpruttelende Vlaming niet verwijten dathij of zij eindelijk af wil van dat perverse Belgische systeem datdoor GastonEyskens zogoed werdomschreven. Voor de geeste­

lijke vader van de eerste staatshervorming was het behoud van dit apenland levens­

noodzakelijk om het Waalse landsdeel niet helemaal te laten ondergaan.Daarvoor, aldus Eyskens inzijn Memoires, isgeldnodig, hope­ loos veel geld, zoveeldat hetbehoud van de Vlaamse liefdadigheid onontbeerlijk is om deWaalse teloorgang niet helemaal uit de hand telaten lopen.Weer eensvijfendertig jaar later belooft het rooieWaalse zuiden nog maar eens beterschap. Dit keer willen die Waalsemannen en vrouwen het echt, het Waalse beleid zorgt voordeommekeer.

Het Manifest gelooft er helaas niet meer in. Gewoonomdat de zieke zodanig ziek is dat er geen geloofwaardige remedies zijn.

Een onterechteaanklacht? Wel een onweer­ legbare Vlaamse vaststelling met de voor de hand liggende conclusie, Vlaanderen wil scheiden. Juist zoals nu(B-)SP.a senator Lio- nelvan de Ijzerbedevaart ooit voorstelde.

Marc Platel

De dingen dezer dagen

3

Neodraconisme

Het Frans-Vlaamse parlementslid Chris- tian Vanneste, lid vande Franseregerings­

partij UMP, werdvorigeweek dinsdag door een rechtbankin Rijselveroordeeld wegens homofobie.HetFranse parlementslid moet niet alleen een boete van3.000euro beta­

len, maareveneens 3.000euroschadever­

goedingaanelk vandrie holebiverenigingen die zich burgerlijke partij tegen hem hadden gesteld. Eén van dieverenigingen heet... “Les FlamandsRoses”.

Het misdrijf van Vanneste? Hij had“homo­ seksueel gedrag een gevaar voorhet over­

leven vandemensheid" genoemd en tevens gezegddat “heteroseksualiteit moreelsupe­

rieur isaan homoseksualiteit”. Het was de eerste keer dat de Franse antihomofobie- wet van 2004 tot eenveroordeling leidde.

Vanneste isveroordeeld tot het betalen van in totaal 12.000 euro wegens het uitenvan meningendie velelezers vandit blad en een meerderheid vande zes miljard aardbewo­ ners aanhangen. Toch let men ook inBelgië beteropwat men zegt, wantookhier zijn

"roze Vlamingen” en andere instellingen van de gedachtepolitieactief die niet lieverwillen dan ieder die ietszegt dat henniet zintvoor derechtbankte sleuren. Zoals in Frankrijk blijkt, kunnen ze ernog geld aanverdienen ook,wantde kans datde rechter hen gelijk geeft is reëel. Wie vandaag gewelddelicten pleegt komt er gemakkelijkervanaf dan wie opiniedelicten pleegt. De opiniedelinquen- ten vormen immers eendirecte bedreiging voor de heersende, totalitaire elite der zoge­

naamde68’ers diezich knus in de zetels van de macht heeft genesteld.

Voorwendsel

In België werd beginjanuari een 60-jarige Waal, Pierre Walenne, tot een boete van

1.500 euro veroordeeld. Walenne, een gemeenteraadslid voorhetFront Nouveau

Beige (FNB), één vandevele splinters van het Belgische Front National, had in okto­ ber 2003ineen brief aan een achthonderdtal mensen te kennen gegeven dat “70 procent vande drughandel in handen is vanillegale immigranten”. Ik heb de brief niet gelezen, maar het persagentschap Belga citeerde alleen deze éne zin, zodat dit wel heterg­

ste geweest zal zijn waterte lezen stond.

Volgens de rechtbank hadWalenne met zijn aanval tegen buitenlandsedrughandelaars tot haat aangezet en blijk gegevenvan racisme.

De rechterstelde dat debrief “een voor­ wendsel was om immigratie ende basisprin­ cipes van de Belgische staat te bekritise­ ren”. Het recht op vrije meningsuiting hoort klaarblijkelijk niet tot deze “basisprincipes van de Belgische staat”. Bovenop de geld­ boete werd Walenne ookvoor vijf jaaruit zijn burgerrechtenontzet.Dit betekent dat hij niet meermag stemmen, nochzich ver­

kiesbaarstellen.

Ontzettinguitde burgerrechten houdt ookin dat men geenambtenaar meer mag zijn. In een landwaar een kwart van de actieve bevolking als ambtenaar werkt, bete­

kent zo’nveroordeling regelrechtebrood­ roof. Om een ambtenaar te broodroven is echter niet altijdeen veroordeling door de rechtbank vereist, zoals onlangs bleek toen een jonge leraar tot “vrijwillig” ontslag gedwongen werd nadathij via interneteen

Echo’s uit de Koepelzaal

Bruxelles-Vlaams___________

Mark Demesmaeker (N-VA) wildeweten hoe het zat met het vooruitgangsrapport over de taalsituatie in de Brusselse admi­ nistratie. Datis een jaarlijksdoor de Brus­

selse vice-gouverneur (ja, die bestaat echt) af televeren werkstukje. Demesmaeker had zo’n vermoeden dat het rapportgevoelige informatie bevatte, want Brussels minister­ president Charles Picqué borrelt nietover vanenthousiasme om hetding openbaar te maken. Is erwellicht str... aan deknikker?

Afgaande op de dagelijkse ervaringen van

“Vlamingen in Brussel"zag Demesmaeker het hoe dan ook niet al te rooskleurig in. Het principevan tweetalige ambtenaren - wat niet hetzelfde is als een zogezegdtweeta­

ligeadministratie- mag nietworden losgela­

ten en de toestand van de Brusselse Vlamin­

gen moet een blijvende bekommernis van heel Vlaanderen zijn, vond Demesmaeker.

Hij dronger bij Bert Anciaux op aanhettaal- rapportop teeisen.

“racistischegrap" haddoorgestuurd. Terwijl hetBelgischeregime druk doende iswetten te stemmen dietoelaten steeds meer men­ sen hun burgerrechten te ontnemen, werd vorige week in de Kamer eenshow opge­ voerd rond het rechtvan militairen om zich kandidaat te stellenvoor de verkiezingen.

Fundamenteel

Persoonlijkben ikgeen voorstander van militairen op kieslijsten. Hilde Vautmans, het dommeblondje van de VLD,is dat wel.

De blauwe babemeent dat “hetuitsluitenvan demilitaireneen beperking is van hun poli­

tieke rechten,”wantzich verkiesbaar stellen is “een fundamenteel recht voor iedereen”. Hoefundamenteel dit recht wel is, heeft PierreWalenne kunnen ondervinden, enkan ooku ondervindenalsu zich out als “xeno-”,

“islamo-”, “homo-”, “politico-”of een andere

“-foob”.

Maarzelfs voor Vautmansis het“funda­

menteel recht” nietzo fundamenteel dat militairen zich kandidaat mogen stellen voor de partij vanhun keuze. De militairen mogenzich niet bekennen tot “partijendie hunoverheidsdotatie verliezen.” In de prak­ tijkweet iedereen welke(Vlaamse) partij hieropeen risico loopt enwelke(Waalse) crimineleorganisatie er nooitdoorgetrof­

fen zalworden.

Rechtszekerheid

Na gefilibuster van het Vlaams Belang, dat dreigde de parlementaire werkzaamheden plat te leggen, herschreef Vautmans haar voorstel zodat militairen zich geen kandi­ daat mogen stellen voor partijendie doel­ stellingen hebben die indruisen tegen de eed die militairen hebben afgelegd, name­

lijk om deBelgische instellingen, waaronder de monarchie, te respecteren. Aldus wordt het “fundamentele recht” nog verder inge­ perkt, zodat militairen zelfs geenrepublikei­ nen mogen zijn.Dat sluit theoretisch ook een politiek mandaat uit bijde N-VA,klein­

links en, indienJean-Marie Dedecker het er ooit voorhet zeggen krijgt,bijde VLD.

Een Amerikaanse vriend, werkzaam bij een belangrijke overheidsinstelling in Washington, schreef drieweken geleden op zijn weblog een commentaarop de veroor­

delingvanPierre Walenne. “Er staat veel op de FNB-website waar ik het grondigmee oneensben.

Maareen individusanctioneren omwille van politieke verklaringen wordthelaas meer en meer deregel in Europa.Omdat ze blijk­ baar niet in staat zijn omhet debat aan te gaan met argumenten, snoeren deelitesin de Europese Uniede mond van mensenmet alternatieveideeën.

Europa alseen oord van rechtszekerheid waar de staat de persoonlijke vrijheid van het individu beschermt, lijkt nietlangerte bestaan. Ik hoopdat de bevolkingin de EU zichvandit probleem bewust is.”

De bevolking iser zich inderdaad steeds meer van bewust. Dat is juist de redenwaarom onze regenten onzevrijheid op steeds draco- nischere wijzeaanbandenleggen. Draco was deAtheense wetgever die op dekleinste ver­

grijpen dedoodstraf zette. Hetneodraco­

nisme viert vandaag hoogtij. Tegenstanders van het regime worden monddood gemaakt.

Paul Belien

Ere wie ere toekomt,Anciauxdeedniet flauw en spraknogal duidelijke taal. Hij is natuurlijk welvertrouwd methet Brusselse terrein.Hijspandezich in omtochdehand op het fameuze rapport tekunnen leggen.

Detaalwetgeving behoortte worden nage­

leefd en datmen daar in Brussel al decennia­

lang zijn laarsaan lapt is een echte schande.

Vanzelfsprekend is dat dit een belangrijk punt van aandachtmoet blijven. Greet van Linter (VB) had eerdereenzelfde vraag in commissie ingediend. Door het eigenaardige gedraai van de parlementaire molen was dat onopgemerkt geblevenen zo kwam het dat Demesmaekerde honneursin de plenaire zitting mocht waarnemen. In al zijn goed­

heid gunde voorzitter De Batselier alsnog een minuutje aan Van Linter. Zij maakte de pertinente opmerkingdat al dat overlegen politiek gedoe in enrondBrussel wel mooi en aardig is,maar dat uiteindelijkde taalwet­

geving moet worden toegepast (dewet is de wet) en dathetgeen pas geeft omdaarover tezitten onderhandelen.

Lumineus

Dirk de Cock (SP.a) kwam hetzoveelste staaltjevan geknoei met elektriciteitsleveran- tieaan de kaak stellen. Nu is het weer SPE/

Luminusdat zijn contract metzomaar even­

tjes 175 gemeenten een beetje eenzijdigwil aanpassen, naar uiteraard een flink hoger prijsniveau. Zo blijkt weer eens dat niet alleen Jan met de pet bloedt alshij met de elektrici- teitsboeren te maken krijgt.Kan dat zomaar, vroegDeCock? Nee, datkan nietzomaar, repliceerde een geruststellende minister Keulen.De energiemaatschappijmoet kun­

nen bewijzendat de kosten echtzijn geste­ gen enhet gaat nietopom in het wildeweg aan prijzen en contracten te morrelen. Het was anders leukgeprobeerdvan SPE.

Niet vergeten

Joris van Hauthem (VB) kan niet van gebrek aanvasthoudendheidworden beticht.

Hij gooide een dringendresolutievoorstel in hethalfrondmetde bedoeling nogwatzout in de BHV-wonde te wrijven. Als we niet goed opletten dan worden we naar de fede­

rale verkiezingen van 2007geleid meteen

Aan Louis Houtenbeen Vermorzelaar

Leuven

Zeheeft de kastanjes uit het vuur moeten halen voor anderen die niet op hetspreek­ gestoelte verschenen. Freya gaat vrijuit.”

Hoezeer de interviewende journalisten van dienstu ook metvragen bestookten, gij maakte duidelijk waar hetvoor de SP.a op stond en staat: Freya is hoogverhe­

ven boven elke verdachtmaking en geldt tot nader order als vrome vroedvrouw en bewaarengel der maatschappelijk verwor­ penen. En gij richtteuduidelijk tot de heer der heerscharen, meerbepaald de premier himself, met de striemende zinnen: “Als men nog dingen wil doenzoals het Gene- ratiepact- en men zal nog dingen moeten doen -dan kandat niet als men nogeens één minister alleen hetbosinjaagt.”

En voor een deel hebtgij gelijk, want ook DidierReynders (MR)enMare Verwilghen (VLD) hebben die fameuze “conventie” met de petroleumsectorondertekend. Zij werden echter niet terverantwoording geroepen in het parlement,want afwezig wegens allerlei redenen. Freyamoest spits­

roeden lopen, zonder steun van de andere regeringspartijen. Daarover is de SP.a bij­

zonderverbolgen,en gij Tobback senior, werd uitverkozenom die frustratie viade openbare kromroep aan de kijker kond te doen. (Waarmee gemeteen partijvoorzit­ ter Vande Lanotte uitde wind zette, want die had uiteraard die fameuze overeen­ komst met de petrolsector mee voorbe­ reid enaangegaan.)

Watonthouden wij hieruit? Nogmaals uw eigen woorden: “Het is de plicht van gans de regeringom zich daarvoor in te zetten.” Dat betekent: Verhofstadt, pro­ beer defactuurniet alleenop de SP.a af te schuiven. Wij brengen die factuurin reke­ ning. LaatFreya niet afgaan of degemeen­ schappelijke socialistische actie zal zich tegen de liberalen keren. We zullen u weten tevinden, of genupremier zijt of niet. Freya is Freya is Freya! Ein fester Burg ist unser Gott! Ik wil een Singer! Panem et Singerem!Singers Naaimasjien is de beste!

Zelfs FlorisJespers heeft eenSingernaai- masjien gekocht!Viva Singer! EvivaFreya, petaaten met sossis!

Xl-ètCCictéxRc.

Gij Tobback Senior,

Onverzadigbaar zijn uw politieke reflexen. Dat hebtgij eind vorige week eens temeerbewezen in het programma

‘Morgen Beter’ van de openbare krom- roep. Eensterk panelwas het, metuin de hoofdrol, geassisteerd door Herman van Rompuy (CD&V) en Luc van der Kelen (hoofdredacteur ‘Het Laatste Nieuws’).

Hoofdinzet:de rol van Freya van den Bos­ sche in de stookoliekwestie, de verdererol vanFreya van denBossche inde stookolie­

kwestie en verder ook de uiteindelijkerol van Freya vanden Bossche in de stookolie­

kwestie.Vlam!

Vertrekpunt: de beloofde toelage aan de stookoliestokers onderons, enhet feit dat de federaleregering had beloofdvoor die toelage te zorgen, toelage die achteraf blijkt te wordenbekostigd uiteen lening aangegaanbijde petroleumsector en die uiteraard door de regeringzal moeten wordenterugbetaald. Maar wiewas/is ver­

antwoordelijkvoor dieaangelegenheid?

Gij, senior seniorum, wondt er vanaf het begin geendoekjes om. “De manier waaropmen vorigeweekFreya in de kou heeft laten staan, is nietvoor herhaling vatbaar.”Op het eigenste moment datgij die woorden uitspraakt, was het buiten vijf graden onder nul, en een goed ver­ staander had maar vijf bijkomende woor­

den nodig omte weten waar gij naar toe wilde. “Freya is een boegbeeld vande SP.a, er is dus geen sprake van dat wijhaar zullen latenvallen.” Hadden wij dat alnietvoor­ speld in onzekolommen? Datde sossen in geen geval zouden laten raken aan hun babe uit Gent,met degemeenteraadsver­

kiezingen en andere stembusgangen in het vooruitzicht? Dat de heiligeFreya nueen­

maal vrijvan zondenis, en bijgevolg boven elkekritiekverheven?

Herman van Rompuy beproefde nog enkelenuanceringen in de kring te wer­

pen. “Men had haarbeter laten rijpen als aankomend minister,ondankshetfeit dat zezeker politiek talent heeft.” Luc van derKelen:“Ze heeftduidelijk imagoverlies geleden, en het zal enige tijd kosten om dat weer goed temaken.” Uw antwoord, Tob­

back, enigszins hertaald: “Nougabollen.

nog steeds ongesplitst BHV. Dat is althans het opzetvanVerhofstadt die nietvanplan is zijn ondergang tebespoedigen door nog inhet BHV-moeras tegaan waden. Van Hau­ them stelde dusvoor dat hetVlaams Parle­ menttenminste een “politiek signaal” zou afgeven, want ookal is van BHVniks geko­ men, de geest van het fameuze Vlaamse regeerakkoord (“onverwijld”) moettoch blijven rondwaren. Natuurlijk had dat Vlaams Parlement weinig zinom aande verlangens van Van Hauthem tegemoet te komen, maar intussen is het zaakje toch maar weerfijn opgerakeld.

BBC

In zijn eerste reportage van het nieuwe jaar voerde See Hear,het BBC-programma voor doven en slechthorenden, de Gentse N-VA-politica HelgaStevens op.Helga is het eerstedoveparlementslid inEuropa, reden genoeg voor deBBCom haar voor te ste­ lenals een voorbeeld: gehandicapten kunnen het ook, als ze maar willen...Mooimeegeno­

menwas dat Helga Stevensvan de gelegen­ heidgebruik maakteom Vlaanderen “op de kaart” tezetten.

Geen woorden maar daden!

Sluit aan bij het Vlaams ziekenfonds.

Bel hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.

Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.

ijPl Vlaams & Neutraal Ziekenfonds

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen - www.mz.be

4

De dingen dezer dagen

Gelukkig (Chinees) nieuwjaal

Roddels uit de Wetstraat

Allochtonenwerkloosheid

Alchemist__________________

De premierwas naar het halfrondafge­ zakt - de tv was er en dan trekkende heren Kamerledenhun cravatte wat rechter en de damesstrijken de plooien plat en gaan met de handen door hethaar. Er zou dus wat te beleven zijn.En of!

Vrhfstdt werd door Ampersanders en Bozensnoeihard aangepakt over zijn zoge­

naamde “I0 werven”. Gerolf Annemansen Pieter de Crem waren in grote vorm. Ze schotenGuy's plannenaf alspraat voor de vaak en vooralals nietszeggend.Meestercau- seur Annemans kreeghet meest de lachers op zijn hand. Molenwiekend bootste hijop de tribune de gebaren navan stand-upcome- dian Vrhfstdt bijpresident Bush.De “ 10wer­ ven”, dat warensprookjes van paars en niets meer dan gebakken lucht. Onze hardwer­ kendebevolkingvraagtom ernstig genomen te worden, zei Gerolf,enzit niet te wach­

ten op de hersenspinsels van eensoort in de Wetstraat 16weggedoken alchemist.

Brullen____________________

Vrhfstdtkwamin zijn eigen stijl antwoor­ den. Brullend naar deoppositie dus. De oppositie maakt er een karikatuurvan en maakt alles belachelijk, sneerde hij, maar waar blijfthun alternatief. Alternatief voor wat? Bestaatereen alternatief voor gebak­

kenlucht?

Bij gebrekaan argumenten slingerde hij Annemans in het gezicht: “Ziet ge wel dat voor extreemrechts heteconomische niet telt!”En nog: “Het enige watu interesseert is mensen tegen elkaar opzetten: Vlamin­

gen tegen Walen, allochtonen tegenautoch­ tonen.” Aan het adres vanPieter de Crem geraakte hij nietverder dan: “Zolang de heer De Crem in de oppositie ziten niet in de meerderheid, zal hijhet met mij overniets meer eens zijn. Datgaatveranderen. De dag dathijooit eenkeer in demeerderheid zit, gaat u de heer De Crem vaneen plotse duivel in een welwillendeengelzien veran­

deren.”

Paul Tant kreeg likop stuk: “Ik ken U, meneer Tant.U heefteen goede inborst,die even wegis. Maar maakUgeen zorgen, die inborstkeert wel terug zodra U weer in de meerderheid zit.” Hetmoetgezegd: Verhof- stadtwas ook in vorm.

Perfect

Prima theater, daar niet van! Maar wel de perfecte illustratie van het oordeel dat Kamervoorzitter Heman de Crooover zijn eigen instelling velde: het parlement staat buitenspel, de meerderheid heeft niets te zeggen, het enige voordeelisdat de opposi­ tie hetnog mag zeggen.

En zo is het. De meerderheid vindt het allemaal prima wat Verhofstadt doet. Of doet er het zwijgen toe. Behalve dan deken Vandermaelen die een wanhopige poging deed om natuurtalent Annemans naar de loef te steken, maarstamelend niet verder kwam dan diens enkels.

Bonne année

De voorzitter, de leden en de medewer­ kers vandePS zijn in tegenstellingtot wat velen willen doen geloven helemaal geen

onmensen. Het zijn schone lieden die in de tijd vande feestdagen ook een hart van koe- kenbrood hebbenen naast hun welgevulde dikke protefeuilles ookaan al hun medemen­ sen denken. Meer nog:ze wensen aan al wie het wil horen een goed en gelukkig nieuw­

jaar toe,uitsluitend in het Frans natuurlijk.

Het overkwam zelfs Francisvan den Eynde vande Bozen. Alsvoorzitter van de Kamer­ commissie kreeg hij de wensen voor een

‘bonne et heureuse année 2006’. Van den Eyndewasontroerd en smolthelemaalweg.

Naar verluidt zou hij spontaan het “Alle Men- schen werden Brüder” hebben aangeheven, ondertussen driegsm-oproepen beantwoor­ dend.

Hallo Patje?!

Deeenzame Niveaan Patje de Groote is een brave man die doet wat hij kan in de Kamer. Het is geen akkefietje om daar zo alleente zitten. Nochtans komt hijde jong­ ste tijd niet meer echt uit de verf en dus ook niet meer inbeeld. Hooguitsluit hij zich aan bijde Ampersanders bij tussenkomsten.

Maar inhet debat over de“I0 werven” had hij toch mee een oppositienummertjekun­ nen opvoeren, dachtenwe zo. Of komt hij minder naar de Kamer omdathij er geen sigaren meer mag roken?Zelfs niet meer in zijn eigen kantoor!

Huiszoekingen

Er vonden I7 huiszoekingen plaats in 8 Brusselse gemeenten in het kader van het actieplaninzake antiradicalisme. Filip de Man wildevantante Laurette dan ook weten of het geviseerde Centre Islamique Beige te Molenbeek, dat tal van fundamentalistische banden heeft, nu zalgesloten worden en welkebetichtingenerprecieswerden geno­

teerd.Meteen vroeg hijook hoeveel funda­

mentalistische radio’s al uitde ether werden gehaald en hoeveel radicale imams het land alzijn uitgezet.

Filip de Man zou tochmaar beter eens verder kijken dan zijn neus lang is. Onke- linxhad opeen persconferentie gesteld dat de actie niet gerichtwas tegen moslimter­

rorisme, maar tegenmoslimextremismeen religieus radicalisme. Het gaatdusom een politionele actie tegen meningen.Meningen zijn niet strafbaar,tenminste, zouden niet strafbaar mogen zijn.

Zei Onkelinx: “Radicalisme is de belang­ rijkste tegenstander van de rechtsstaat en wij moeten strijdentegenmensendie onze democratischewaarden verwerpendie reli­ gie misbruikenvoor radicale doeleinden.” En verder:er wordtin de eerste plaats gezocht naar websites waarop extremistische bood­

schappenstaan. Alle andere mediadie radi­

cale geluiden laten horen, religieuzevoor­ gangers, propagandacentra en groeperingen die zich inlaten met radicalisme houdende diensten vanLaurette in het vizier.

Nu,wat is in de “democratie” vanOnke­

linx radicalisme, een extremistische bood­

schap, een groepering die zich inlaat met radicalisme? De boodschap die Filip de Man verkondigt,bijvoorbeeld!Als De Man bezorgd is over zijneigen vrije vrijheidvan meningsuiting zou hijookbezorgd moeten zijn voor die van anderen. Zelfsdie vaneen radicale moslim. Lees verder blz. 14

Wat bezielt toch een idioot als FilipDewin- ter om devoornemens vaneen nobel mens als Vandenbrouckeaan teklagen? Nu doet dieex-trotskist ietsvoor mijen dan begint die onnozeleBelangeropzijn poot tespelen.

Ik ben ouder danvijftig jaar en krijg voortaan voorrangop de snotapen als ikwil bijklus­

sen.Ikheb daarenboven twee keervoorrang, want ik beneen allochtoon.Vandenbroucke moet nog wel hetbegrip“allochtoon”juist definiëren, maar er isgeen twijfeldat men o.a. de Nederlandsedefinities zal gebrui­ ken. Een ervan luidt:“iedereen hier gebo­

ren uit twee elders geboren ouders”. Wel ten gevolge vande I ste wereldoorlog is mijn vader in Lyon geboren enmijnmoeder ineen kampin het Nederlandse Eelden.Dus sta ik op mijn allochtonenstatus.

“Jijbent niet werkloos,”zegt U. Nou, die Poolse stukadoor die -in het wit jongens, inhet wit - onzemuren bepleisterde, is dat ook niet en zijn Oekraïense maat evenmin.

En die allochtone Japanners, Amerikanen, EU-ers en tutti quantidie hier verblijven, zijn dat ookniet. En de Castillianen, Catalanen, Italianen enandere anen en hun afstamme­ lingen die nu onze nationaliteit hebben,zijn dat evenmin. Kortom, en ditmaalevenern­

stiger, liever liegen dan het kindbij zijn echte naam noemen, is weer de teneur van de meeste politici. Allochtonen zijnniet buiten­ sporigwerkloos, tenzij het Turkse en vooral Marokkaanse mannen betreft.

Datronduit zeggen durft men niet open­

lijk,al fluistertmen buiten notulen klaar en duidelijk dat deze werklozen grotendeels zelf schuld hebben:geen diploma, slecht opge­ leid,belabberd Nederlands hoewel ze alle­

maal allemogelijke kansen kregen op school, maar het is niet stoer omte studeren en ‘s avonds staatde schotelantenne aan. Bart Somers vertelde onlangs welke moeite Mechelen doet jongeren van Marokkaanse origine aan te werven;oproepen in het door Somersterecht verafschuwde Rzoezie-cen- truminbegrepen.De jongeren vertikken het en komen niet eens langs om zich teinforme­ ren.Maarzelfs zijdie vroeg oflaat en dikwijls tijdelijk een baantje vinden,behorenmeestal tot de categorie “last hired, first fired".

Absurd

Er is natuurlijk meer aan de hand. In Nederland had de politiekmeer dan tien jaar lang geen probleem om de onderne­ mers onder druk te zetten en henracistische maatregelen te doennemen tenvoordele van

“allochtone” (lees Turkse, Marokkaanse en Antilliaanse) sollicitanten.De ondernemers,

■ conformistisch enmodieus zoals Nederlan­

dersmeestal zijn,gehoorzaamden braaf en hetwemelde in de Nederlandse kranten van advertenties met“bij gelijkegeschiktheid hebben vrouwelijke/allochtone kandidaten voorrang”. In tegenstelling tot eigen land gaven de vele Nederlandseoverheidsinstel­

lingen wel het voorbeeld, desnoods totin hetabsurde. Hygiënewerkers(leesmannen van de vuilkar) kregen in Amsterdamver­ snelde promotie als ze tot de juiste etni­

sche minderheid behoorden. Familieonder­ zoekbij politierekrutering gebeurdealleen maar bijblanke Nederlanders met een paar spectaculaire ontsporingenbij andere groe­

pen tot gevolg.

Het systeem stortte geleidelijk in elkaar, toen de paarse regering een schop onder de kont kreeg. De ondernemingen rekru­

teerden voortaan weer op bekwaamheid in plaats vanhuidskleur. De resultaten zijn verbijsterend. Op noggeen vijf jaar tijd is de werkloosheid van jonge Marokkanen en Turken verdubbeld. De oorzakenzijn dui­ delijk en pijnlijk enhebben inderdaad nog

al eens te maken met racisme en xenofo­

bie, zij het dan vandekant vande werkne­ mers en niet dievan de ondernemers. Mis­ schien is racisme weleen te groot woord voor onaangepast gedrag, want dikwijls sta­

pelen de wrijvingen in debedrijven zich op omdat vooral veel Marokkaanse mannenzich niet conformdehier heersende gewoonten willen gedragen.Dagelijks optijd komen is een eeuwigprobleem,iets schijnbaars onno­ zel als spugen op de grondook. Na de vakan­ tie direct aande slag gaan in plaats van een paardagen later te komen, blijktbijnaonmo­ gelijk. Nederlanders ergeren zichdoodaan hetarrogante gedrag van veel Marokkanen, aan de weigering om “dankjewel” te zeg­

gen wanneer iemand hen iets meteen “asje­ blieft” overhandigt. Botheid tegen klanten komtzeer veel vooren natuurlijk is er de eeuwige hommeles met vrouwelijke colle­

ga svan wie men geen adviesaanvaardt,met vrouwelijke bazen vanwie men geen beve­ len gehoorzaamt. Dat blijkt ook een kwaal te zijn bij de kandidaten met hogere diploma’s dievolgens het cliché het ultiemebewijsvan racisme zijn omdat zeook niet aan de bak komen. Maar ook bijhen is er dikwijls dat ziekelijk mannelijk meerderwaardigheidsge­

voel dat hun even hoogopgeleide vrouwe­

lijke collega’s nietnemen.

Het Centrum

En altijd en opnieuw slaken de “alloch­

tone”heren dichékreten over “discriminatie en racisme”wanneermenzeop hun gedrag aanspreekt; gilletjes aangeleerddoor linkse politici die inmiddels zeker inVlaanderen niet meer ophun eigen clichés durven terug­ komen. Daarenboven zijner in Nederland depermanente dreigingen om naar de vele goedbetaaldemigrantenmaffiaorganisaties te stappen die allerlei klachten verzinnen waar­

bij de beklaagde zijnonschuldmoetaantonen in plaats van dathetgerechtiemandsschuld bewijst. Ineigen land is het alleen nog wach­

ten op de klachtvaneenNederlandsonkun- dige migrant die zich gediscrimineerdvoelt omdat hij bijvoorbeeld geen loketfunctie krijgtinZoerle-Parwijs.

Hij zaluiteraard gelijk krijgen vanwege het beruchte Centrum, een instellingdie zelf haarviezeracistische smoel getoondheeft toen ze informatiekoffers” in het patois van lesÜbermenschen”aanVlaamse scho­ len zond.Welke directeur ofleraarlegt als belanghebbende een klachtneertegen De Witte en zijninstelling?De N-VA zei in de aanloop naar de vorigeverkiezingen dat het Centrum moestverdwijnen. Waarwacht de partij op een wetsvoorstel in te dienen?

Biedtartikel 118bisvanhet strafwetboek - een tophit in 1944 - over intellectuele en economische collaboratie met de vijand geen mogelijkheden?

Zot

In heel die werkloosheidsdiscussie wordt weinig over Marokkaanseen Turkse vrou­ wen gesproken al is de hoofddoekendiscussie daar nooit ver weg,zij het omdat de dames die dikwijls noodgedwongen moeten dragen, wantanders krijgen ze geen toestemming van de familie om te werken. Vrouwen zijn nog vlugger werkloos dan mannen almoet men die cijfers met een ferme korrel zout nemen. Ik deelde mijn bureau met decol­

lega die de migrantenprogramma’s produ­

ceerde.Zijn medewerkersvoor deTurkse programma’s vertelden mij ooitdatmen zelfs in het kleinste dorp van Anatolië onze werk- loosheidswetgeving kent. Turken uitVlaan­

deren probeerden er een bruid voor hun zoon teversieren meto.a. het argument dat het meisje hier maarzes maand moestwer­ ken en dan voor derestvan haar leveneen uitkering kon krijgen. Het correcte Turkse argument luidde: “Zij moetenmaarniet zo zot zijn en wij zouden zotzijn alswe het niet deden.”

Kortom, je neemt als werkgever een behoorlijk risico wanneer je iemand uit die minderheidsgroepen rekruteert. En natuurlijk moeten de goeden lijden onder het gedragvan de slechten. Een verfami­

lielidwerktbij de RVA, loopt zich debenen van onderhet lijf om bekwameMarokkaanse mensen aan werktehelpen en botstgeregeld opeenijzige afwijzing omdat menna twee of drieslechte ervaringen geen enkel risico meer willopen.

Jan Neckers Toekomendeweek: de Rotterdam code

5

Briljante Vlamingen

Dr. Rafaël de Smedt

Overal vinden we ze terug, onze Briljante Vlamingen, sornl^‘^"

briljant dat België hen dan toch maar, al is het met erg a.n?® nnhek’endheid en geeft. Het vaderland houdt ze dan wel zo veel mogelijk in

daarom plaatsen wij er een in de schijnwerper. Al was he om

op een andere wijze een neus te zetten. Veel leren we over hem in een huldeboek ter ere van zijn 60steJJ .. „«.riaardao het

‘Liber amicorum Rafaël De Smedt’ in vier delen, o°,.

pagina’s in het Nederlands, Frans, Duits, Spaans, Engels, a i • enschap- ginele bijdragen in hun eigen taal van vooraanstaanden in historisch wetens p pelijk onderzoek die Rafaël de Smedt op hun wijze hulde brengen. * Deze zoon van de kunstschilder/beeldhouwer Jan e jeze kameraad van wijlen onze eminente medewerker Jan • Vlamine eeeund ware Brabantse Bourgondiër zijn eretitel als Pallieterse Br'l»a"‘eJ''a „o/veel hebben. Hier gaan we dan... O ja, nog even dit: slechts 260 boekenen nog veel meer allerlei teksten dragen zijn handtekening, ofwel a s au

schrijver...

De vingerafdrukken en zweetdruppels van Rafaël de Smedt zijn terug tevinden in tien­

tallen archieven van bibliotheken, musea, symposia, tentoonstellingen, op referaten, documenten van verenigingen, voordrach­ ten, boeken, toespraken, genootschappen, huldecomités en nog wat...

DoorkunstwerdRafaël de Smedt vanin dewieg‘besmet’. Zijnouders,die elkaarin de kunstacademie leerden kennen, waren ervan doordrongen en hunRafkesleurden ze mee, als kleinventje al, vantentoonstel­ ling naar museum. Hij werdgegrepen door hetongeneeslijkevirus van kunst en boe­

ken.Nochtansstudeerde hij geen kunstge­

schiedenis,al was hetzijn wens. Hij werd, nog voor Leuven Vlaams, romanist aan de Université.Alle bijzondere cursussenin die faculteit gingen door in het Frans enwer­

den door Franstalige profsgedoceerd.De KULeuven... Hoe zegt Rafaël deSmedt het vandaag? “Université catholique apostolique romaine et unie et ellen’est plus ni l’un, ni I autre...” De woordspeling klinkt beter in hetFrans enverwijst meteen naar heel de polemiek van die jaren en demorele verva­ ging van vandaag.

Franz Hellens

Elke studentmaakt eenlicentiaatsverhan- delingen de jonge door letteren,voorna­ melijkFranstalige literatuur bezeten Rafaël bestudeerde het werk van Franz Hellens (echte naam Frédéric VanEmengem), afkom­

stig van Leuven maar in Brussel verfranst oPgegroeid en geschoold. Hij werd naar De Smedtsbevindingen de eerste auteur/publi- cistdie het magisch- realisme in de Frans­

talige literatuur introduceerde. Decennia latervolgde onder meer Johan Daisne als Vlaamsschrijverindezelfde invloedsfeer. De oudeman Hellens en de jongesnaakwerden intieme kameraden,een verschil in jaren - zestig - maar niet in gedrevenheid. Biblio­ theken in heel Europa bezaten werken van Hellens, boeken, recensies, artikels in ofwel het Frans ofwel vertaald in het Duits,Deens, Zweeds, Russisch, Italiaans... In Frankrijk kende men de man, in la Belgique a papa niet genoeg, al was hij hoofdbibliothecaris van het parlement enschreefhij columns vol in de Franstalige kranten vanditland.Deze Nobelprijskandidaat (politieketegenwerking weerhield hem ervan) had aan Rafaël een buitengewoonsecuur en onvermoeid, bijna maniakaal uitpluizend onderzoeker.

Literaire enkunstvoordrachten stonden ookop hetmenu vanvader en moeder De Smedt,en de jonge Rafliet zich mee inspi­ reren door kunsthistoricus Jozef Muls. Hij werd lid vande KoninklijkeKringvoorOud­ heidkunde en Letteren van Mechelen,werd er secretaris van en hield dit 27jaar vol.

Al die jaren verzorgde hij de uitgave van de jaarlijkse handelingen van de vereniging, een serieusliterairwetenschappelijk werkje waar zijn vriend, de stadsarchivaris Henri Installé, ookvele boeiendepublicaties in ver­

zorgde over beider hoofdstad der LageLan­

den, Mechelen. Twee Bourgondiërs en met een neus voor dehistorischewaarheid en een hart verpand aan hun geboortestad.

KBvB

Naast ditalles was de vijftienjarige al druk bezigmeteeneigen fichesysteem, dagelijks kocht hij kranten en tijdschriften en klap­

perde alle artikelsdie hem interesseerden langvoor het zijn broodwinningwerd.Twee­ ëntwintig was hij toen hij deovertuigdeVla­ ming Herman Liebaers, toenmalig hoofd­ conservator vande Koninklijke Bibliotheek, hoorde opeen voordracht.Twaalfuur per dag bracht De Smedt er door voor zijn thesis. "Van 9 uur‘s morgens tot 9 uur s avonds? Dan bent u zeker nietgeremune- reerd!”, lachte Liebaers. Twee jaar laterwas

het zover,de jongeRafaël de Smedt startte zijn loopbaan alswetenschappelijk mede­

werkerbij de KBvB en presteerde jaren nog steeds evenveel uren, gepassioneerd als hij was enis doorzijn werk. Als bibliotheca­ ris schreef hij er een twintigtal bibliogra­ fieënwaaronder die van FranzHellens, Lucas Fayd’herbe en Albert van Dyck. Hij sloot vriendschap metJan Deschamps wiens taak bestond uit het maken van de inventaris der Middelnederlandsehandschriftenmaar door zijn vele andere opdrachten, vooral over het onderzoek naar het Nederduits, er niet toe kwam.

Van 2003 tot 2005 organiseerde De Smedttwintigtentoonstellingen,als waar­

nemend hoofdconservator enslaagdeindie korteperiodeerin de felverwaterde inter­

nationalecontacten van de bibliotheek sterk op te drijven.Honderdvijftig ambassadeurs ennogveel meer mensen uit het wereld­

wijde bibliotheekwezen bezochten Brussel.

Enkele uitschieters in de tentoonstellingen zijn zeker die rond Richard vanOrley, Pie- ter Buckinx en Simon Stevin. Deperiode was echterte kort. Maar de partijloze De Smedt, die het moest hebbenvan zijn zeer grote kennis, zette eenstap terug,een jaar­

tje voor zijn 65ste, omplaats te ruimen voor een andere benoeming. Zelf wou hij niet postulerenvoor de functie diehijtoch niet meer kon ten gronde waarmaken. Toch blijft vooral Rafaëlde Smedtde referentievoor de buitenlanders die hemalseen pureweten­

schapper graag frequenteren.

Het Gulden Vlies

In het raam van zijnopdracht als onder­

zoeker vertoefde hij in tientallenbibliothe­

keninbinnen- en vooralbuitenland. Uren en dagen onderzochthij ter plaatsegeschriften die niet uitgeleend worden omwille vanhun waarde, over allerlei literaire en geschied­ kundige onderwerpen. In de vele publica­ ties van zijnhand vindtmen de gewaardeerde resultaten terug.

Zo werd een van de ingewikkeldste opdrachten, een echt monnikenwerk van eerste orde, zijn onderzoek in opdracht van een uitgevernaar de ridders van HetGulden Vlies. Half het jaar 1979vattehij het werk aan datzijn ontstaankende met de enorme collectie reproducties -20.000stuks! -in het kasteel van Huldenbergbij de blauwbloedige graaf (monsieur Iecomte...) de Limburg Sti- rum met prinselijke allures.Tweeduizend rid­

ders sinds 1430 (de oprichting van de Orde) tot op heden. Een onbegonnenwerk.Alleen namen vankastelen, verder niks of heel sum­

miere verwijzingen konden hem verder hel­ pen. Geld was er nodig, véél geld en het kwam er niet.Hetwerd een werk van lange adem. Verademing kwam er met de mede­

werking vande Duitse historicusprof. Dr.

Werner Paravicini van de universiteit van Kielen zijn jonge ploeg onderzoekers. De prof was de eminentie in het onderzoek naar de Bourgondische Nederlanden. Eenandere duw in de rug was de Spaanse markies, niet dievanCarakas,maar deLa Floresta. Zelf onderzocht de markies de Spaanse tak en De Smedt werd de tweede auteur metde noordelijke contreienvan een letterlijken figuurlijkzwaarwichtig werk. Het werd een boekske dat 2.500 euro kost en, ongebon­ den, 6,2 kilogramweegt. Alles over de orde is er dan ookin weerte vinden, met schit­ terendeafbeeldingen, zeer volledige histori­

sche weergaven van elke ridder, de heraldiek, de ornaten, dewapens,noem maar op. Hij heeft er zijnlidmaatschapvan drie Spaanse academies aan te danken. Koningjuan Carlos schudde met heftige dankbaarheidde fijne bibliothecariszijn hand erbijna af...

Zijn vader

De kunstenaarJan deSmedt, Rafs vader,

1 februari2006

drukte ondanks of precies door zijn veel te vroeg overlijden een grote stempel op de zoon. Rafaëlheeft nooit afgelatenhet werk van zijn vader te toetsen aan de objectieve waarde ervan. Allerlei gemanoeuvreervan politiek gesteunden, deoorlogen devroege dood maakten dat Jan de Smedt nooitde erkenning kreeg bij het grote publiek diehij verdiende.Wie die erkenningwel schonken, was eenschare vanandere kunstenaars van allerlei disciplines. Wijlen Jan d’Haese, een van Vlaanderens meestprominente kunst­ critici diewenog steeds watmissen inons weekblad, was één van de velen die met woord en daad het werk van DeSmedtjuist kon inschatten.

Rafs troetelkind werd “Vrienden van Jan de Smedt”. Een vereniging die, dankzij een uitgave waar een essayvanAnton vanWil- derodede beeldendekunstenaar naar aan­ leidingvan zijn 25-jarigoverlijden herdacht en eerde, vijfentwintigjaarlang die eenma­

lig bedoelde jaarlijkse brochure uitgaf. De eerste voorzitterwas dewereldberoemde orgelist Flor Peeters, lateropgevolgd door Karei Jonckheere, Anton vanWilderodeen nuWard Ruyslinck. Uiteindelijk resulteerde het eren vande vaderende kunstenaar in een lijvig kunstboek, uitgegeven bij Lannoo, najaar 2005, dat binnenkort dooronze col­

legaLudwig van Mechelenin ons weekblad zijn beoordeling zalkrijgen.

Rafaël de Smedt houdt aan al die vele, ontelbare activiteiten eengrote kennissen­ kringover.Hij mag erprat op gaan, alseen­ voudig man, door het lot door hetleven gegaan als vrijgezel, weinig legemomenten beleefd te hebben. Tijd voor een tv heeft hij nog niet, beseft hij wel. Hoe gelukkighij daardoor is?Hij kan zo zijn contactenmetde honderdenschrijversonderhouden, wereld­

wijd. Contacten die begonnenmet zijn the­

sis en laterdoctoraat overFranzHellens. De

Enige tijdgeleden ginggouverneur Ste- vaertin de SchoolofManagementin Maas­

trichtzijn show opvoeren in aanwezigheid van zijn college Leon Frissen en een heel pak zakenmensen. Als we het verslag in het Belang van Limburg vantoen mogen gelo­ ven, pakte Stevaert deovermaaseLimbur­

gers helemaal in.

Stevaert pleittevoor meer samenwerking tussende beide Limburgen endaar is uiter­

aard niksop tegen. Tussen neus en lippen liet hij zich toen ook een zinnetje ontval­ len dat haastniemand opmerkte. Waarom, vroeg Stevaert, zou een Limburgse krant geen andere Limburgse krant kunnen opko­

pen?Ja, waarom niet, niet waar?En dus zeg­

gen ze dat ze zeggen datConcentra (Het Belang van Limburg en GazetvanAntwer-

feestbundel voor diens negentigsteverjaar­

dag(het feest ging niet doordaar de auteur zijn echtgenoteoverleed enop zijn verjaar­

dag begravenwerd enhijzelfenkele maan­ den later, verweesd, stierf) die De Smedt samenstelde, bracht hem in contactmetde schrijvers Aleixandre (Nobelprijs literatuur), Buckinx,Daisne, Nabokov, Yourcenar, Seng- horen nog een 50-tal anderen die aan het boek meewerkten. Wereldwijdecontacten en ware vriendschappen brengenDe Smedt overalen telkens wordt hij hartelijk en graag ontvangen.Of hij vertelt of schrijft, hijheeft het altijd overzinnige, boeiende onderwer­ pen.Eén zwak punt, voor ons, Pallieters toch.

“Een onafhankelijk Vlaanderen? Poeh, dat wordt toch een afgietsel vanpolitiek België, wat zijnwe daar numee ? Onze oudeNeder­ landen zijnal zoverdeeld.” Tja, uwonderge­ tekende kan er wel inkomen. Alsdie droom kon bewaarheid worden,de hereniging van onze oude Nederlanden, niet meer onder­ gaand in haat, in broedertwisten schande...

Ik wens het aan zowel Rafaël deSmedt als aan elke trouwe, goeieburger.

Alfons Vryghedacht

Info over Rafaël de Smedt bij:

KBvB, Keizerslaan 4, I000 Brussel, (02)519 54 62 bij Erna Verschueren, erna.verschueren@kbr.be. Het curri­

culum vitae opvragen van de Smedt (40 bladzijden...) is een aanrader. Hij laat u gelijk welke info geworden die een bibliotheek kan bezitten en is het niet tussen de vijf miljoen boeken waarvan er veel te weinig zijn terug te vinden op het wereldwijde web dankzij het beleid, hij verwijst u dan wel naar gelijk welke bibliotheek, waar ook ter wereld. In welk rek ligt daar ‘t Pallie- terke?

pen) van De Telegraaf al een tijdje bezig is te proberen tweeNederlands-Limburgse kranten(De Limburger,LimburgsDagblad) de Telegraafafhandig te maken. Limburger- hoofdredacteurBart Brouwers heeft eronver­ hoeds op10 januari het bijltje bij neergelegd.

Omonduidelijke redenen, heet het. Eriswel een kaper op de kust, naar hetschijnt. De Ier Montgomery dieookzijn oogop Nederlands- Limburgse bladen heeft laten vallen.Montgo­ mery isaldruk doende geweest op de Duitse mediamarkt en heeft er o.a.de Berliner Zei- tung overgenomen.

Ze zeggen datze zeggen dat zeerinHas­ selt iets opgevonden hebben: Montgomery zou de Gazet vanAntwerpen in de schoot geworpenkrijgen als hij zijn begerig oog van deLimburgeren Limburgs Dagblad afwendt.

Wieleeft, zal zien... Maarzijn ze er op de Antwerpse Linkeroever nog gerust in?