• No results found

Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter..."

Copied!
16
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

63s,e jaargang nummer 50 woensdag 10 december 2008 1,75 euro

Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...

Weekblad P60872I Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Eet meer burgemeesters!

Wij zijn vorige week “veroordeeld" door het Congres van de Lokale en Regionale Besturen van de Raad van Europa. Er zaten ongeveer evenveel vertegenwoordigers van dat Congres in het Europese halfrond in Straatsburg als wij in de eerste zin woor­

den hebben gebruikt. Conclusie desondanks van De Standaard/L’Etendard: 'Voor de Vlamingen, van wie het imagoprobleem nu overduidelijk is, is het even wonden likken.’

Vandaar dat het zusterblad van Le Soir nog snel wat zout in die wonden strooide door te titelen: ‘Keulen gaat roemloos ten onder’. Peter Vandermeersch heeft vast en zeker weer goede punten gescoord bij Béatrice Delvaux. Binnenkort is er trouwens de kerst­

boodschap van Albert, die ooit zulke lovende woorden sprak over de samenwerking tussen beide gazetten over de grenzen heen.

Marino Keulen was zakt zelf niet naar Straatsburg af om zich door de paljassen van dat Congres de oren te laten wassen. Die ondankbare opdracht viel de Vlaams-afge- dwaalde Fons Borginon te beurt, die op het spreekgestoelte een lang juridisch betoog afstak dat de schaarse en vooringenomen aanwezigen mateloos verveelde. Zij waren duidelijk gekomen voor de eer en de glorie van de francofonie, en hadden de burge­

meesters van Kraainem, Wemmel en Linkebeek hen niet verzekerd dat die fameuze Raad van State waar Borginon mee zwaaide, alleen maar het juridische verlengstuk van de verwerpelijke Vlaamse Beweging was! Ter plekke ontvouwde Damien Thierry van Linkebeek ook nog volgende flauwiteit: ‘Het duurt vier tot vijf jaar om bij de Raad van State tot een uitspraak te komen. Ons mandaat loopt maar tot 20I2.’ Natuurlijk, als men zijn voeten veegt aan de taalwetgeving, waarom zou men dat dan niet onge­

straft mogen doen met de jurisprudentie van een van de belangrijkste rechtscolleges van dit land?

Michel Guégan, de Bretoense dorpsoudste die hier in mei samen met een Zweed en een Serviër de toestand kwam “inspecteren”, liet niet na te op te merken dat hij nadien zowaar “Vlaamse haatbrieven” had ontvangen. Waarop Jean-Claude Van Cau- wenberghe, politiek uitgerangeerd, maar toch nog tuk op vijf seconden aandacht van de media, meteen voorstelde om Guégan ereburger van België te maken. Een andere Fransoos, ene Jean-Louis Testud, gooide er dan weer de gebruikelijke clichés tegenaan:

'De houding van die minister bevestigt het xenofobe en egoïstische karakter van Vlaan­

deren, dat zich als rijke regio wil afscheuren van de rest.’ Waar woont die Testud? We zullen hem onmiddellijk een pak haatbrieven sturen, ‘t zal niet mankeren. Enfin, u kent de afloop van het verhaal: het Congres van de Lokale Dinges keurde een aanbeveling goed dat de drie burgemeesters-martelaars terstond moeten worden benoemd. Dat bovendien de taalwetgeving in de faciliteitengemeenten moet worden herzien. En dat België het charter van de lokale autonomie moet gaan naleven. Het Congres van de Lokale Dinges zal daar toezicht op houden. ‘België onder toezicht geplaatst’ kopte Le S°ir ‘s anderendaags. Met daaronder een foto van de drie helden, de handen in elkaar gestrengeld en boven het hoofd geheven in een pathetisch overwinningsgebaar.

Tot zover de lokale folklore. Wat ons veel meer irriteert, is dat er hier te lande onmid­

dellijk weer steen en been wordt geklaagd over ons imago in het buitenland, met die ondertoon van: het moet wel aan ons zelf liggen, we zouden beter ophouden met het hele gedoe rond die burgemeesters, of we moeten minstens een of ander publiciteitsof­

fensief lanceren om bekender en beminder te worden. Daar is nu al zoveel over gezap- zeverd en gezaagd. De hele Vlaamse pers en politieke wereld zouden beter eens geza­

menlijk de middenvinger opsteken naar die hele Raad van Europa die nu al keer op keer zuiver politieke anti-Vlaamse standpunten heeft ingenomen, maar die hier verdomme geen bal te zeggen heeft. Dat zou van veel meer zelfrespect getuigen dan nog maar eens een rondje schaduwboksen over verkoopstrategieën die toch niets zullen uitha­

len omdat het zo goed als onmogelijk is het hele Belgische systeem van politieke even- wichten en communautaire akkoorden aan niet-geïnteresseerde buitenlanders duide­

lijk te maken. Als men dat toch wil proberen, we zullen dat niet tegenhouden, maar we verwachten meer heil van een eensgezinde opstelling dan van een "bange blanke belg mentaliteit. Intussen zoekt Kriske Peeters nog altijd een uitweg uit de impasse rond de communautaire dialoog, terwijl men aan Franstalige zijde nu meer dan ooit inzet op de benoeming van de drie faciliteitenburgemeesters als breekijzer om de grenzen van Brussel te verleggen. (Reden te meer om eensgezind te zeggen dat de Raad van Europa vierkant de pot op kan.) Verschillende commentatoren schreven Peeters de voorbije vveek al de bedoeling toe een communautaire crisis uit te lokken, waardoor de fede­

rale regering mee tegen de vlakte zou gaan. Peeters en CD&V zitten in een onmoge­

lijke positie, maar het is hun eigen schuld. Ze hebben het Vlaams kartel opgeblazen om Leterme in de I6 te houden, en nu zouden ze diezelfde Leterme eruit moeten gooien

°m in juni bij de Vlaamse en Europese verkiezingen de schade te beperken. Dat is nog eens een kanjer van een paradox, en bovendien een met bijzonder gevaarlijke conse­

quenties in deze ongeziene economische crisistijden. Wie zijn gat heeft verbrand, moet

°p de blaren zitten en geen kamikazemissies ondernemen.

Niet toegeven aan de Franstalige chantage is op dit ogenblik de voornaamste

0,>dri'h‘ iWöBtaftc

l€0K€ Zfö-T...

Deze week:

•Zoals in de I9de eeuw 3

• Met 1.500 minder 4

• Brusseldebat 5

• FDW tussen de slachters 6

• Koning Melchior I6

Open Vlaanderen

Een streepje jazz kunnen we wel verdra­

gen. Dus als we niet beter te doen hebben, mogen we op vrijdagavond graag luisteren naar Jef Neve en Lies Steppe op Klara. Als aanvulling op de dagelijkse portie Mare van den Hoof net voor middernacht. Neve en Steppe ontvingen vorige week de Waalse jazzpianist Ivan Paduart. Dat is een speciale Waal, want hij trekt zich redelijk uit de slag in het Nederlands. Wellicht deed hij geen uni­

versitaire studies, want bij onze geachte land­

genoten blijkt dat de perfecte remedie tegen de kennis van de Vlaemsche taele. Getuige Brusselse dokters - we nemen aan dat die in het zuiden universitair geschoold worden - en Waalse kandidaat-diplomaten, die blijkens de jongste statistieken in zo’n trosjes buizen voor het examen Nederlands dat het Fransta­

lige kader nieuwe diplomaten niet eens meer opgevuld geraakt.

Paduart lukt er wel in zich te behelpen in Vondels taal. Althans, hij doet z'n best. Maar als de uitleg wat subtieler moet worden, aar­

zelt hij. En dus verontschuldigde hij zich zeer beleefd omdat hij overschakelde op het Frans.

"Geen probleem", zei ons Vlaamse jazzta- lent Neve en Paduart ging verder in Moliè­

res taal. Uiteraard geen probleem voor Neve, want die liet zich in het verleden al wel eens kennen als nieuwlichtende belgicist. Paduart zal echter wel zelf geschrokken zijn, toen hij vaststelde dat Neve (vooral) en Steppe (soms) ook zelf Frans begonnen te brabbelen.

Nochtans was al gebleken dat zijn passieve kennis van de taal van Klara ruim volstaat om vragen te begrijpen. Men zou zelfs kun-

Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus Allesetter Anciaux

nen spreken van een grove onbeschoftheid tegenover de moeite doende Paduart.

Een oud zeer. Buitenlanders die in Vlaan­

deren Nederlands proberen te praten, sto­

ten meteen op welwillenden die hen graag in hun eigen taal of het Engels te woord staan.

Gevolg: ze lukken er meestal niet in hun Nederlands te oefenen. Een echte stimulans om zich aan te passen, gaat er niet meteen van uit. Zo spreken Vlamingen die zich in Wallonië vestigen met Franstaligen meteen Frans. En zo spreken Vlamingen met Frans­

taligen die zich in Vlaanderen vestigen ook graag meteen... Frans.

Wie kan zich verder voorstellen dat op een Franstalige radiozender een half uur lang een interview wordt afgenomen in het Neder­

lands, met summiere vertalingen in het Frans daarna? Onder het motto: onze luisteraars verstaan die vreemde taal zo ook wel. Walen, maar ook Fransen uit la République, gera­

ken het spoor al bijster als ze een film moe­

ten zien die niet gedupt wordt, maar waar ze zich moeten behelpen met ondertitels.

Wedden dat volgende week in een of andere krant weer een progressief iemand ons opnieuw de levieten leest omdat Vlaan­

deren zo bekrompen en provincialistisch is?

De woorden eng en kerktoren mogen in dat soort collectieve beschuldigingen doorgaans evenmin ontbreken.

Zou Paduart intussen van zijn verbazing bekomen zijn?

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmoil.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres

(2)

2

10 december 2008

De dingen dezer dagen

Je moet geen krak zijn in “Tien voor taal”. En we hoeven het ook niet te spellen. Een slaatje slaan, doe je door een abonnement op ’t Pallieterke te nemen. Als u nu een abonnement neemt voor een jaar, zit je goed. U stort 93,60 euro op onze rekening 409-6SI949I-68.

Wilt u er meer over vernemen, bel dan naar 03-232 I4 I7, en onze lieftal­

lige secretaressen staan u graag te woord.

Het “zetje ” voor een brug te ver

Er wordt beweerd dat Antwerpen altijd al een barometer was voor wat leeft onder de bevolking, ook al is daar soms een zetje voor nodig. Wie het “zetje” van het stadsbestuur gemist heeft over Sint-Niklaas zonder kruisje op de mijter, én de daaraan verbonden verbale volksopstand de dagen daarna via lezersbrieven in de gazetten, zat ongetwijfeld op een andere planeet. En heeft pas uit tweede hand vernomen dat de "ploeg van Patrick” onwaarschijnlijk sterke papieren zal moeten bovenhalen, om in de lopende legislatuur nog een grotere bok dan deze te kunnen schieten.

Het moet zijn dat zowel “Patrick van de stralende A” als Robert Voorhamme, zijn eminente schepen van Onderwijs en tevens bedenker van “het zetje”, zich daar terdege bewust van waren. En zijn. Voor het volle pond. Want allebei brachten ze de treurige moed op zich in oorverdovende stilte onder te dompelen. In militaire taal heet zoiets

“getoonde lafheid in het aangezicht van de vijand". Voor zover ik me kan herinneren was het de eerste keer dat het in onvoor­

waardelijk dienstbetoon aan "Patrick” uit­

blinkende propagandazendertje ATV toch ook even de rode pedalen kwijt was geraakt door de storm aan reacties. Zodat bij monde van Bieke llegems in "Wakker op zondag”

vrij nijdig werd uitgehaald naar het niet thuis geven van burgemeester en betrokken sche­

pen voor een “debat”.

En ik kon me evenmin herinneren dat de nochtans vrijzinnige logeman Luk Van der Kelen van Het Laatste Nieuws zich al ooit tot verdediger van 2000 jaar christelijke bescha­

ving had opgeworpen. Er is dus duidelijk een eerste keer voor alles! Want inde gazet van Janssens had zelfs Lex Moolenaar het laten afweten om alsnog te proberen een dosis opbouwende kritiek rond het “kruisjesini­

tiatief' te verzinnen. Die ondankbare klus was toevertrouwd aan Patrick Van de Perre.

Onder de titel "dag Sinterklaasje” begon die zijn “verzoenende bijdrage” met te zeggen

"dat het er even naar had uitgezien dat Ant­

werpen met een Sinterklaasrei te maken zou krijgen”! Gehouden tegen het licht van de

gerezen proteststorm in en buiten de Metro­

pool, bespaart een aanhef van die “kwali­

teit” me de moeite om nog woorden vuil te maken aan de rest van zijn “progressief’ plei­

dooi voor de multiculturele illusie ten koste van eigen eigenheid, levensopvatting en eeu­

wenlange traditie.

Podiumplaats

Door het “verhinderd zijn" van onder- wijsschepen én burgemeester, moest ATV- coryfee Bieke llegems het stellen met het opdraven van een “interim voor hopeloze opdrachten". Dit keer, was dat Frank Noten, algemeen directeur stedelijk onderwijs Ant­

werpen.

Ik heb al een flink aantal bijzonder over zichzelf tevreden heerschappen de linkse revue zien passeren. Maar in alle eerlijkheid geef ik toe dat deze ziener én wereldverbe­

teraar op slag solliciteerde voor een podium­

plaats. Al was het alleen nog maar door het permanent demonstreren van zijn tegelijker­

tijd medelijdend meewarig maar toch begrip­

vol bedoeld glimlachje voor argumenten van de tegenpartij.Het verbieden van het kruisje op de sintmijter was uiteraard geen verbod.

Zeg dat Noten het gezegd heeft. Het kloot­

jesvolk had dat verkeerd begrepen. Wat het verbod dat er geen is dan wel was? Alleen een “evenwichtsoefening die de krachtlijnen van een pedagogisch project benadrukte".

Of hoort ge niet goed? Het sinterklaasge- beuren kan niet langer geassocieerd wor­

den met een expliciete link naar een levens­

beschouwing, zeg maar het 2000 jaar oude christendom. Het verdient volgens de linkse kerk integendeel alleen een associatie met verwondering, blijdschap, vreugde, cadeau­

tjes krijgen. Maar altijd met het neutrali- teitsprincipe voor ogen! Ik herinnerde me op slag levendig mijn eigen kindertijd, toen ik op schoot bij de goede sint in het groot­

warenhuis een draaitol vroeg en er tegelij­

kertijd op aandrong dat die vraag mijn kin­

derlijk neutraliteitsgevoel in geen geval in het gedrang mocht brengen!

In de talrijke brieven over en rond dit nieuwe uitroepteken achter een politiek van een bijna misdadig verloochenen - of is het eerder bestrijden? - van eigen waarden en normen, ben ik heel dikwijls het woord

"belachelijk” tegengekomen.

Neen, het weren van het sinterklaaskruisje en het “kribbeke met stro” onder de kerst­

boom is niet belachelijk. Het is veel erger dan dat. Het is zelfs veel erger dan zielig. Het is gewoon verregaande puur negationistische en ideologische dwaasheid, waarin ere toe­

komt aan hen voor wie het schoentje past

en tevens aantrekt. D.Mol

Zoals in de 19de eeuw

Vlaanderen werd op de vingers getikt door de Raad van Europa. Dan wd een mens toch eens juist nagaan wat ze ons daar in die Raad van Europa verwijten.

Een beetje kritische mens gaat niet voort op gazettenpraat. Internet heet he toverwoord. ‘Raad van Europa’ intikken op Google en ‘zoeken’ aanklikken. De Nederlandstalige webstek vertelt over de instelling “in vogelvlucht”. We leren onder meer dat artikel één van de statuten bepaalt: “Het doel van de Raad van Europa is het bevorderen van een grotere eenheid tussen zijn leden...” De voge is snel moe, want veel valt er in vogelvlucht niet te vernemen. Daar hebben we Wikipedia voor.

Hoe zit dat nu met die tik op de Vlaamse vingers? Even proberen bij de ‘Parlemen­

taire Vergadering’. Klik. Lap. We komen op een Engelstalige pagina terecht. Bij ‘Mensen­

rechten’ dan eens gaan kijken? Die bestaan ook niet in het Nederlands. Op wat alge­

mene informatie na. blijft een Nederlands­

talige op z’n honger.

Dus als we meer willen weten, dringt een keuze zich op. Tussen de ‘English portal' of de

‘Portail français’. Niets tegen de Franse taal, maar in dit geval zou die keuze neigen naar masochisme. De ‘English portal’ dus. Daar kunnen we wel doorsurfen naar het ‘Congress of Local and Régional Authorities’. Hoofdnieuws op die internetpagina: ‘The Congress opens a monitoring procedure on local democracy in Belgium". Een goudmijn voor de liefhebbers, met de tekst van de goedgekeurde aanbeve­

lingen, de toespraken en wat uitleg. Je kunt er zowaar een video zien van het debat. Maar niets in het Nederlands.

“Koilen

We klikken de video aan. Een immens grote, maar vrijwel lege zaal biedt het sur­

realistische kader. De voorzitster heeft het over ene ‘minister Koilen’. De Bretoense burgervader Michel Guénan start, in zijn eigen Frans. We kennen hem nog van zijn bezoek hier in de Vlaamse brousse. Daarna mag gewezen VLD-fractieleider Borginon (‘speaker of the Berchem District Coucil, Ant- werp’ heet hij daar) in naam van de afwezige minister ‘Koilen’ de Vlaamse kijk op de zaak geven. Hij moet zich bedienen van het Engels.

Thiéry, de would-beburgemeester van Lin- kebeek, vertegenwoordigt de ‘aanklagers’.

Hij beschikt ook hier over faciliteiten, want doet het in zijn eigen Frans. Volgt een Por­

tugese tussenkomst, in het Frans. Die heeft het over “une certaine souplesse linguistique”

die we aan de dag moeten leggen. Waarna Borginon hem met een linguistieke souplesse in het Engels van antwoord dient.

Volgt weer een gelukzak. De vertegen­

woordiger van San Marino mag blijkbaar interveniëren in het Italiaans. Waarop Thiéry in het Frans reageert, “sans souplesse linguis­

tique”. Advisor Borginon gooit er weer wat Engels tussen. “Next speaker” is Jef Gabri- els" alsof het een broer van de Britse zan­

ger Peter Gabriël betreft. Hij - Jef, de Gen- ker burgemeester, bedoelen we - moet ook zijn beste schoolengels boven halen. A mal

entendeur probeert Borginon het daarna ook eens in het Frans. "Wat een talenknob­

bels", moeten die linguistieke Beotiërs van de Raad van Europa denken. Guénan vindt het tijd om ook nog eens een paroleke af te steken. En Français naturellement. Gevolgd door Jean-Claude Frecon. Frans senator en burgemeester van Pouilly-lès-Feurs. Die spreekt natuurlijk Frans. Daarna krijgen we een interessante tussenkomst in het Engels van Onno van Veldhuizen, D’66-burgemees- ter van Hoorn. Hij voelt zich ongemakke­

lijk als verkozen politici worden beoordeeld op hun taal.

I9de-eeuws

De zitting is dan een uur en een kwartier bezig en we hebben intussen vooral geleerd dat daar een I9e-eeuws taalregime heerst, dat mensen indeelt in sprekers van meerder­

waardige talen en sprekers van minderwaar­

dige talen, die niet eens mogen gebruikt wor­

den. Pure beoordeling op basis van taal dus.

Borginon dan weer eens in het Engels. Meer dan tijd intussen voor het hoogtepunt. Jean- Claude Van Cauwenberghe, uitvinder van de graaidemocratie in Charleroi en omstre­

ken, doet zijn duit in het zakje. Een hand in de broekzak, de andere achter de kraag van zijn vest gehaakt. Jean-Claude waant zich op het spreekgestoelte van de Veiligheids­

raad van de Verenigde Naties. Breedspra- kerig, breedvoerig, kortom breed. Guénan sluit af, waarna de stemming volgt. Wie is voor? Iedereen.

Nu ja, bijna toch. Eén onthouding van Nederlandse zijde, waar toch enige solidari­

teit wordt betoond. Alsof het hier het Euro- songfestival zou betreffen. En een eenzame neenstem uit Vlaanderen. Klein detail nog- De meerderheid van de betreffende com­

missie vond de zaak absoluut niet belang rijk genoeg om er voor naar Straatsburg te reizen. Het betrof dus een onderonsje van vooral Romaanse landen, in het kader van de solidarité latine.

Bent u niet zo sterk in het Engels? N'et goed opgelet tijdens de lessen Frans? Tja.

dan hoort u geen kennis te nemen van wa de hooggeachte Raad van Europa allemaa bekokstooft. De heren Coucke en G°et' hals namen het woord niet. Zijn werden in I860 al veroordeeld door een recht bank die hun taal niet wilde begrijpen-

J.N-

Totale uitverkoop

Wat is het nu, 15 of 17 februari? “Zorg dat je er bij bent op 17 februari”, schreef in ons vorig nummer HvO. Maar in de eerste zin van zijn artikel vermeldde hij 15 febru­

ari als de dag dat volgend jaar het Zangfeest plaatsheeft. Ja, wat is het nu?

17 februari 2009 valt op een dinsdag en net zoals u, zien wij de Antwerpse Lotto

Arena op een dinsdag nog niet vollopen me.

Zangfeestgetrouwen. Het moet dus 15 fe^

ari 2009 zijn, een zondag. Noteer dat alvast in uw kersverse agenda. En zie dotê^

er bij zijt op 15 februari 2009. HvO ontkef ten stelligste dat zijn enigszins verwarren mededeling iets te maken heeft met ee meer dan normale consumptie van bote melk. Wij geloven hem. U toch ook?!

(3)

10 december 2008

3

Vlaams Komen bloeit

In het nummer van 26 november kon u lezen hoe LvR zijn bezorgdheid uit­

drukte over Huize Robrecht van Kassei, het huis en de door Vlamingen uitge­

bouwde school in Komen. De aanleiding hiervoor vormde de toekenning van de 39ste André Demedtsprijs op het stadhuis van Kortrijk. De prijs ging naar “De taalkoffer van Komen” of de Vlaamse school in Komen, in de persoon van de dynamische directeur Tom Vandermeulen. LvR besloot toen somber: “Van een Vlaams cultureel leven in Komen is al sinds jaren geen sprake meer”.

Aan Etienne Davignon Gebuisd

Heizel

B ri ef aa n ..

"Hoezo, geen sprake van”, zegt dr. Gui Celen, gewezen algemeen voorzitter van de Marnixring internationale serviceclub en nu voorzitter van de vzw KNOKK. Gui Celen is zeker geen ‘slapende Vlaming’. Hij is ook voorzitter van de vzw Pro Flandria, een denktank die de sociaal-economische en maatschappelijke situatie van Vlaande­

ren doorlicht en onderzoekt. In Pro Flan­

dria zetelen vooraanstaande bedrijfsleiders en academici. Pro Flandria streeft naar een onafhankelijk Vlaanderen door denkwerk te verrichten op wetenschappelijke basis, zoals intensief mee te werken aan de recent opgerichte denktank VIVES (Vlaams Instituut voor Economie en Samenleving) geleid door professor Algoed van de KU Leuven. Hij is tevens voorzitter van het Aktiekomitee voor een Vlaamse Sociale zekerheid, een werk­

groep van het OVV, die de transfers bestu­

deert en pleitbezorger is voor de splitsing van heel de sociale zekerheid. Celen heeft met eigen middelen de basis gelegd voor een zelfstandiger Huize Robrecht van Kassei.

‘t P.r

Wordt Huize Robrecht niet door verschillende Marnixringen tege­

lijk gefinancierd?

G.C.: Nogal cru gezegd hebben Marnix­

ring internationaal of MR Broei niets met de vzw KNOKK te maken. Deze vzw is eige­

naar van het gebouw en het hele patrimo­

nium (een gebied van één hectare) sedert 2002. Het Komitee voor Nederlandsta­

lig onderwijs en Kuituur in het Komense (KNOKK) zit dus zeker niet stil. We zien Huize Robrecht meer als een cultureel cen­

trum op de taalgrens als een stek waar het Nederlands en de Vlaamse cultuur worden gekoesterd. We vormen banden met onder meer Belle (Bailleul) met zijn Huis van het Nederlands, en zoeken dat ook te bereiken met Armentiers. Met de Taalkoffer proberen We de kleuters in de school meer zuurstof en animo te geven. Aan die animo wordt hard gewerkt. Dat vergt heel wat inzet. Daarom wilden wijlen Michiel van de Kerkhove en André Durnez, de enige nog levende stichter van KNOKK deze vzw systematisch vernieu­

wen. De bibliotheek, die tussen haakjes is uitgebouwd dankzij verschillende Marnixrin­

gen uit heel Vlaanderen en de hulp van VAB, wilden zij toen ook al veranderen. Logisch, we hebben sinds de oprichting al twee spel­

lingshervormingen achter de rug en toenma­

lige bibliothecaris Pieter Jan Verstraete had te weinig tijd voor de bibliotheek door zijn werk als auteur en zelfstandige uitgever.

KNOKK heeft Huize Robrecht nu gekocht van Mercator. De situatie wordt alsmaar beter. In de school wordt geen Frans gesproken. De ouders wensen Nederlands­

talig onderwijs voor hun kinderen en willen dat hun kinderen even goed Nederlands als Frans spreken. Dit beleid dankt de school aan wijlen Daniël Coens, toenmalige minis­

ter van Onderwijs. Coens heeft indertijd in len de gemeenschapsschool (De Taalkof- 0Pgericht. Die maakt deel uit van scho- fer)

lens , 26 Leie-Mandel.

*t P.: Is de school sterk genoeg om in Komen culturele activiteiten te organi-

tvww.vlaamscheleeuw.com

of bel 03-385 81 90

het Vlaamsche Leeuw bier wordt gebrouwen door de Brouwerij Van Steenberge

seren?

G.C.: Dat is niet de taak van de school. In juli 2007 besliste de Marnixring om Huize Robrecht in te schakelen bij het organise­

ren van culturele activiteiten zoals gespreks- avonden, colloquia e.d. Met de vrienden van de Marnixring hebben we een hechte band.

Zo hebben zij ook grote budgetten veil om Huize Robrecht inhoudelijk in te vullen. Tot 12 december loopt er nu een interessante tentoonstelling over De Loteling van Con- science. Ze is ingericht mede door de Mar­

nixring De Loteling van Antwerpen, en is al druk bezocht door scholen uit Antwerpen en uit de oostelijke westkant. Op 11 januari om 17 uur brengt het Arriagakwartet een nieuwjaarsconcert in de stemmige kapel van Komen. We hebben een goed contact met de dienstdoende priester. Het zal nu het derde jaar zijn dat we in deze kapel kerst­

concerten organiseren.

Via KNOKK brengen we dynamiek in heel Komen en proberen we alle Vlamingen en de Vlamingen over de taalgrens te berei­

ken. We brengen ook een KNOKKkrant uit om alle activiteiten aan te kondigen en de Nederlandse taal en cultuur te bevor­

deren en uit te bouwen. Het eerste artikel heeft als veelzeggende kop: “Meteen de start van een strijdlustige vzw KNOKK!” Deze maand komt nummer 2 uit. Mijn vriend Dries Decadt uit leper is hoofdredacteur. In num­

mer I is een oproep te vinden voor de obli- gatie-actie om de belangen van de school en van Huize Robrecht te ondersteunen. Voor wie wil steunen, schrijft vzw KNOKK obli­

gaties uit met een basisbedrag van 500 euro.

De vzw engageert zich om na vijf jaar 600 euro terug te betalen met daarbij, als blijk van dank en waardering, een geschenk in de vorm van een pentekening met de afbeelding van Huize Robrecht van de hand van MR-lid Nolle Versyp of als herinnering is er ook een dvd van de film "De heksen van Komen”.

Gelijke kansen...

We hebben nauw contact met het kabi­

net van de huidige minister van Onder­

wijs, Frank Vandenbroucke. De minister vaardigt over enkele maanden een decreet uit over de faciliteitenscholen in Vlaande­

ren. Uit ministeriële antwoorden op parle­

mentaire vragen kan men vaststellen dat de Franstalige scholen in de Vlaamse facilitei­

tengemeenten als werkingssubsidies onge­

veer 530 euro per leerling ontvangen van de Vlaamse Gemeenschap. Het bedrag dat "De Taalkoffer” ontvangt via scholengroep 26 bedraagt volgens onze informatie ongeveer 240 euro per leerling in Komen. Wetende dat de Franse Gemeenschap deze kosten integraal zou moeten betalen en het terechte leidmotief van minister Vandenbroucke met betrekking tot het onderwijs, "gelijke kansen voor iedereen” is, is er in de Vlaamse basis­

school van Komen "De Taalkoffer” duidelijk sprake van discriminatie. In vergelijking met de Franstalige scholen in Vlaamse faciliteiten­

gemeenten krijgt “De Taalkoffer” 290 euro per leerling te weinig werkingssubsidies.

't P.: We herinneren ons de sprekende affiche die in heel Vlaanderen is ver­

spreid: "Komen moet terug komen".

G.C.: Dat is inderdaad de bedoeling.

Komen moet weer deel uitmaken van heel Vlaanderen zoals dat voor Herto- ginnedal van 1963 het geval was, en de Komenaars moeten weten dat ze door taal, cultuur en werk in heel Vlaanderen vooruit kunnen. Wie dit doel wil onder­

steunen, kan lid worden van de VZW door storting op rekeningnummer. 468- 3351291-07 van de VZW KNOKK. Voor 15 euro ben je gewoon lid. Je bent steu­

nend lid vanaf 25 euro en erelid word je vanaf 100 euro.

Elk kwartaal ontvang je dan onze Knok- Krant. Als je een fiscaal attest wenst, moet de storting van min. 30 euro gebeu­

ren op 431-0069381-93 van het Davids- fonds met vermelding FONDS VLAAMSE ACTIE - Komen. Het bedrag wordt aan KNOKK doorgestort. Dit is echt een solidaire actie van Vlamingen voor Vla­

mingen. Avesoeteuten Meerham

Gij 49,91 procent,

Op teevee kregen ze er maar niet genoeg van. De boze heer die heel zijn pensioen- reserve in één korf had belegd (bij For­

ds) en die van zijn psycholoog de therapie voorgeschreven had gekregen zich eens goed te laten gaan op de aandeelhouders­

vergadering: minstens tien keer opnieuw opgevoerd gezien. De loensende Modri- kamen die onder het mom van het redden of creëren van een grote Belgische bank er alleen maar op uit is zelf zoveel moge­

lijk poen aan de hele zaak te verdienen:

voortdurend in beeld. De “aandeelhou- dersactivisten” met groene petjes en een bijzonder grote mond: niet voor de came­

ra's weg te slaan. En het niet, afhoudende geroep ‘Votron au prison! Non, non, non 4 Davignon!’ Plus een hele resem andere schimpscheuten en verwensingen die gij en andere kandidaat- of gewezen bestuur­

ders van de Fortis-holding naar het hoofd kregen geslingerd. Lang leve de aandeel- houdersdemocratie die het publiek der­

gelijk hoogstaand amusement bezorgt! In Utrecht de dag voordien was het er een pak rustiger aan toe gegaan. In België lijkt de woede groter, en het feit dat de Fransta­

lige pers al twee maanden de gemoederen opzweept rond het Fortis-dossier, speelt ons inziens geen onbelangrijke rol. Al heb­

ben de aandeelhouders van Fortis natuur­

lijk wel enige reden om hun stem te verhef­

fen, zeker tegenover het management dat een megalomane politiek heeft gevolgd en mogelijk in de toekomst voor het gerecht verantwoording zal moeten afleggen over al dat kapitaal dat in rook is opgegaan.

Nu zijn diezelfde aandeelhouders natuur­

lijk wel allang vergeten dat ze de overname van ABN Amro en de daarmee gepaard gaande kapitaalverhoging met 95 procent hebben goedgekeurd op een andere aan­

deelhoudersvergadering iets meer dan een jaar geleden, en dat ze jarenlang dividenden hebben verkregen uit al die zogenaamde gestructureerde Amerikaanse rommelkre- dieten waar Fortis bijzonder bedrijvig in was. Veel mensen kijken nu eenmaal niet verder dan hun eigen neus lang is. Maar ze waren in elk geval niet vergeten dat gij en het galactische genie Maurice Lippens jarenlang arm in arm door de Brusselse salons hebben geparadeerd, daarbij misprij­

zend neerkijkend op het gewone plebs dat niet eens tot uw enkels kwam. En vermits graaf Maurice op het punt staat zich van de een of andere wolkenkrabber naar bene­

Echo’s uit de Koepelzaal

Proces uitgesteld

Tegen Jurgen Verstrepen, die in april 2007 overliep van het Vlaams Belang naar Lijst Dedecker, maar in de Vlaemsche Parochie­

raad officieel zitting heeft als ‘onafhanke­

lijke’, werd een paar maanden geleden een proces wegens laster en eerroof ingespan­

nen door de ex-voorzitter van het VB, Frank Vanhecke. Die neemt het niet dat in Verstre­

pen in zijn boek ‘Zwart op Wit’ beweert dat er minstens één hotelkamer moest gereser­

veerd worden als Vanhecke ergens ging spre­

ken, daarmee een relatie insinuerend met Marie-Rose Morel. Dat zijn nog eens hart­

verheffende tijden voor de politiek, want we zelf doen, doen we toch zoveel beter - niet?

Men verneemt nu dat dit proces werd uit­

gesteld tot 14 oktober 2009, d.w.z. tot na de regionale verkiezingen.

Drie burgemeesters

Onder deze titel diende Peter de Roover, politiek secretaris van de VVB, Douglas de Coninck van antwoord in 'De Morgen’ van 5 december. Met een paar welgekozen (zoniet meesterlijke vergelijkingen, een genre waarin De Roover excelleert en misschien alleen nog kan verbeterd worden door Bart de Wever) plaats hij de juiste puntjes op een aantal i’tjes: wat is die fameuze Raad van Europa (of liever dat ‘Congrès des Pouvoirs Locaux et Régionaux') en hoe zwaar weegt

den te werpen, konden de aanwezigen hun woede niet uiten op het genie van Knokke en moest gij het in zijn plaats ontgelden.

O ironie van de geschiedenis: gij hebt er tien jaar geleden mee voor gezorgd dat de Generale Bank onder de vleugels van For­

tis kwam en niet die van ABN Amro. Gij hebt dus destijds voor de aandeelhouders in kwestie eigenlijk heel wat waarde gecre- eerd. Maar het sprookje is uit, en het tijd­

perk van Davignon en Lippens als heersers van het Belgische establishment blijkbaar ook. Zelfs Le Soir oordeelde dat ‘la Bel- gique de papa’ een mokerslag had gekre­

gen. En als die anti-Vlaamse haatkrant zich al in zo’n bewoordingen uitdrukt, dan is het ver gekomen, verdraaid.

Eerlijk gezegd kan het ons geen moer schelen dat ge daar op de Heizel smade­

lijk het onderspit moest delven, maar we vonden het wel van moed getuigen dat ge ondanks het gefluit, het boegeroep en een binnengesmokkelde sirene zelf ook stevig tegen het publiek van leer trokt. Na de stemming zijt ge er dan vanonder gemuisd, met de verklaring dat ge wel degelijk reke­

ning hadt gehouden met mogelijk verlies, en dat ge er absoluut uw slaap niet om zoudt laten. Sta ons toe daar zo onze bedenkingen bij te hebben, want de gespe­

cialiseerde pers had eerder al gemeld dat gij grote beleggers benaderde om uw kan­

didatuur te steunen. Zo bescheiden is uw ego nu ook weer niet (en moest gij mis­

schien helpen bepaalde potjes toegedekt te houden?). En in een weekendinterview met De Morgen kwam er toch een stevige dosis rancune naar boven: ge noemde de aandeelhoudersvergadering geregisseerd en gemanipuleerd door de belangenorgani­

satie Deminor en de aanhang van de loen­

sende Modrikamen. ‘Hun mannetjes had­

den de microfoons overgenomen, en wie een andere mening had, kreeg niet de kans om die te vertolken.’ Een minister van staat wordt nu eenmaal nietgraag vernederd, al gebeurt dat met het kleinst mogelijke ver­

schil. Een ander gevolg is dat de Fortis- holding nog eens een extra aandeelhou­

dersvergadering moet organiseren. Dat dat allemaal stukken van mensen kost en dat het geld daarvoor eigenlijk uit hun zak­

ken komt, lijken de aandeelhouders niet echt te beseffen. Of in elk geval malen ze er niet om.

TRAtA

hun fameuze uitspraak?

Zoals men weet, raden die pipo's ons land aan om de drie burgemeesters van Kraai- nem, Wezembeek-Oppem en Linkebeek 'zonder uitstel' te benoemen en om de taal­

wetgeving in de faciliteitengemeenten te her­

zien. Graag nemen we dus de kern van zijn antwoord hier over: ‘Deze uitspraak is een non-gebeurtenis zonder enige serieuze bete­

kenis, die zelfs geen rimpel veroorzaakte buiten de Vlaamse en Waalse pers. Ze leert alleen dat deze instelling van de Raad van Europa zich koloniale pretenties aanmeet en dat we blij mogen zijn dat ze geen echte bevoegdheid heeft.’

Ridicuul en zonder legitimiteit

Dat neemt niet weg dat het Vlaams Belang alleszins een punt heeft wanneer het in een persmededeling stelt dat deze Straatburgse

‘veroordeling’ het resultaat is van ‘het zeer gedegen lobbywerk dat de Belgofonen ten aanzien van internationale

instellingen al jaren aan de dag leggen wan­

neer het over de Belgofonen in de Rand gaat.'

De partij is dan ook van mening dat ‘de Raad van Europa, deze keer via het Congres van Lokale en Regionale Besturen, zijn eigen legitimiteit opnieuw op de helling heeft gezet’

en vindt verder dat de Vlaamse regering zich vooral niet moet laten leiden door deze con­

clusies ‘die te ridicuul zijn voor woorden’.

Lees verder blz. 14

(4)

4

10 december 2008

150 VRT-ontslagen?

1500 zou beter zijn!

Devoorbijetvvimi|c weken zijnwckcii zijnerer weer heel weerneeiwatwat Krokodillentranen krokodillentranenvergoten omdat de omroep moet bezuinigen. Hetgetal van 150 te schrappen banen werdgenoemd.

“Gelukkig”stonden de vakbondenpal:no passaran! En dus begon de gedelegeerd bestuurder de “evergreen” vandenatuurlijke afvloeiing te zingen. Natuurlijk weten de vakbondenbeter dan wieookdat de omroepveel enveel te veel perso*

neel heeft,maar dedominotheorie zit nu eenmaal in diekoppenvastgeroest.

Het zijn niet de meest actieve personeels­

leden die het hardst op de vakbondstafel kloppen. Dat was vroeger al zo. De jongens en meisjes met de interessantste baantjes zijn niet erg geïnteresseerd in saaie vakbondsver- gaderingen. Dus voeren de bureaucraten, de “negen-tot-vijvers" en de aan hun stoel gekluisterden in de vakbond het hoogste woord. Iemand moet het doen. Maar zelfs bij die mensen is er nu een nieuwe toon te horen. Ontslagen zijn niet meer volledig onbespreekbaar. Een ACV-man zei in het Journaal letterlijk dat de “sector manage­

ment” wel degelijk wat mag ingekrompen worden.

Wie het organogram van de openbare omroep bekijkt, kan hem geen ongelijk geven. Normale mensen hebben om zoiets te bedenken een nacht op heroïne, alco­

hol, nederwiet en Knorr tomatensoep nodig.

Maar de uitvinder van dit gruweltje, ex-baas Piet van Roe (later door de familie Leysen beloond met een voorzitterschap van Core- lio) kreeg zo’n monster bloednuchter op papier. Hij geloofde zelf geen woord van de nonsens die hij produceerde - zei open­

lijk dat de traditionele tv nog wel een jaar­

tje of tien zou meegaan - maar toverde het

“crossmediale” witte konijn uit zijn hoed. En niemand die iets bij de VRT dacht te beteke­

nen, sprak hem tegen of refereerde even aan Hans Christian Andersen en de kleren van de keizer. Iedereen is nu “baas” van iedereen, en niemand van iemand. Radio en tv bestaan niet meer maar zijn gewoon directie Media.

En in Media heb je Verbindende Netten - wie verzint zo’n namen? - als Eén en Radio 2, en heb je “verdiepende netten” zoals Canvas en... Studio Brussel.

Idioten

Dat is nog te behappen denk je. Maar dan zit rond elk van die netten een onvoor­

stelbaar kluwen van zakelijke ondersteu­

ners, managers "projecten” en managers

“beleidsuitvoering”, line extensions, com­

merciële dienstverleners, aankopers, financi­

ële coördinatoren, promocellers, marketing managers, events-, muziek- en art director coördinatoren, eindredacteurs, netverant- woordelijken voor entertainment, humor, fictie, cultuur, programmeringcoördinato- ren, netverantwoordelijken factual en fic­

tie, marktstrategen, compartners en... hier stop ik maar. Ah ja vraag je dan: maken die ook de programma’s! Bijlange niet. Die dis­

cussiëren binnen- en buitenhuis over voor­

stellen en bestellen programma’s bij pro­

ductiehuizen a la Woestijnrovers of bij de directie Productie binnen de VRT. En die is onderverdeeld in productiehuizen (gewoon een ander woord voor diensten), waarbij radio en tv nu ook samen gegooid zijn bij Uitleven, Verbindend, Wetenjong, Nieuws enz.

Uiteraard wemelt het ook daar van adviseurs beleidsondersteuning, productiehuiscoördi­

natoren, enz.

Je spreekt in totaal over een ISO functies.

Zet men die aan de deur, is er geen bespa- ringsronde nodig en zou de gekte die nu heerst misschien verdwijnen. Want vergeet niet dat de meerderheid van dat zootje ook nog eens beschikt over adjuncten, onder­

steuners en adviseurs die er belang bij heb­

ben te overleggen, te vitten en zaken te bemoeilijken. Want als ze sommige bekwame programmamakers hun zin laten doen, zijn ze overbodig. Kortom, de bekende kat en haar onvindbare jongen zijn overal promi­

nent aanwezig.

Neem productiehuis Nieuws. Dat heeft zo maar eventjes vijf hoofdredacteuren, de bekende www.devijfidioten.be van Koen Meulenaere in de twee leesbare pagina’s van het sensatieweekblad Crack. Eentje speelt algemeen hoofdredacteur, eentje is

baas over verslaggeving, eentje is hoofdre­

dacteur nieuwsuitzending, eentje is de baas van nieuwsinformatieprogramma’s en een­

tje hoofdredacteur duiding, politieke pro­

gramma’s en projecten. Kortom, het zijn er vier teveel want alles overlapt alles en nie­

mand weet feitelijk nog voor wie hij werkt, want dat verschilt van dag tot dag. Eentje is dan wel de terreur van de redactie (Bracke) maar heeft blijkbaar heel veel vrije tijd. Dan presenteert hij niet alleen debatavonden van Vlaams Belang, maar vond blijkbaar ook nog tijd om twee dagen lang het World Creati- vity Forum in dat bijgebouw van het Ant­

werpse Sportpaleis te modereren (17 en 18 november)

Duiventil

Grappig om weten is natuurlijk dat zwans­

baron Bert de Graeve indertijd vierhonderd mensen met de steun van de Vlaamse belas­

tingbetaler een heerlijke pensioentijd aan­

bood - de jongste gelukkige was 47 - om te bezuinigen. Vervolgens gingen de deu­

ren weer open. Nu staan er meer men­

sen op de betaalrol dan ooit tevoren. Maar dat is niet alles. In realiteit worden nog een massa medewerkers zogenaamd per project betaald. Dikwijls zijn dat afdankertjes van grote privéproductiehuizen. Een paar hon­

derd jongelui zwerven zo door de gebou­

wen. Ze buigen als knipmessen tegen ieder managertje, hebben nooit commentaar op de heersende organisatorische waanzin en produceren de platst mogelijke onzin als hen dat gevraagd wordt.

Inmiddels zitten nogal wat degelijke, zij het bijzonder ouderwetse programmama­

kers (zie volgende alinea) met hun duimen te draaien. Want men weigert hen werk te geven. Sommige halen hun schouders op en blijven thuis. Maar de meesten maak­

ten vroeger zeer goede programma’s en kij­

ken dwars door de huidige gebakken lucht heen. Ze vinden het vreselijk dat de belas­

tingbetaler zo opgelicht wordt en zijn even­

tueel akkoord de ganse dag archieffilmpjes te bekijken en te inventariseren. Om toch iets te doen in ruil voor hun salaris.

Het dient wel gezegd dat de omroep een paar deugdelijke principes respecteert en trouw opvolgt. Het eerste is dat van de dui­

ventil. Permanent wordt er geschoven op elk managerniveau, komen er nieuwe frisse ideeënrijke mensen bij en vertrekken gede- gouteerde ex-frisse mensen die de perma­

De dingen dezer dagen

nente ruzies, de interne messentrekkerij en de hele “flou artistique” niet meer zien zit­

ten. Ook het crossmediale blijft één van de kleuren van de vlag. Naar internet en inter­

netredacties gaan fortuinen, maar de tel­

lertjes die het aantal hits registreren blij­

ven alarmerend laag, soms nauwelijks één of twee klikjes. Kijkers en luisteraars stomen na een programma niet echt naar hun pc. Toch is “crossmediaal denken” nu een onaantast­

baar geloofsartikel.

Banale Vlaming

Ten slotte is er het heilige principe van de B(anale)V(laming). Die moet aanwezig zijn, kost wat kost. Sommige managers, zoals de professor Unruh die productiehuis Weten mismeestert, komen zelfs in de montage- cellen controleren of er wel genoeg BV’s in iedere uitzending zitten. Dan is geld geen probleem. Binnenkort mag u een reeks uit­

zendingen verwachten over Congo (50 jaar onafhankelijk in 2010). Reken niet op diep­

gravende programma’s. Rudi Vranckx gaat de Congostroom nog eens afvaren. De min­

der mediagenieke Peter Verlinden, die wél iets van Congo kent, mag thuisblijven. En onze ex-kolonie mag ook een centje kosten.

Terwijl de gedelegeerde bestuurder met een grafstem de bezuinigingen aankondigde, ging de uitgebreide Congoredactie brainstormen.

In een van de vele vergaderlokalen van de Reyerslaan! Tarara. In Umbrië. Veel beter weer en een mooier landschap. Een beetje Congo. quoi.

Ik blijf ten slotte met één vraag zitten waar laffe politici niet willen op antwoorden uit schrik dat ze eens één keer minder mogen uitglijden in de diarree van praat- en spel- programma's. Waarom moet een openbare omroep marktleider zijn ? Waarom moet belastinggeld besteed worden aan amuse­

ment? De Vlaamse overheid geeft geen por- noblaadjes of platte sensatieweekbladen uit om te concurreren met Humo en Crack. Ze heeft geen bioscoopcentra om Kinepolis de das om te doen. Ze organiseert geen disco- of tupperware-avonden. Waarom moet ze dan een amusementscircus aan de Reyerslaan financieren? Of waarom programmeert Can­

vas schunnigheden als “koken met Hitler' of

"rijd uzelf en nog wat onschuldigen dood met Top Gear”? Een openbare omroep is nodig om de vele steken op te rapen die de com- merciëlen laten vallen. Dat kan ook met 1500 mensen minder. JanNeckers

Linkse Leugens Roddels uit de Wetstraat

Als De Morgen niet bestond, dan moest hij uitgevonden worden. Je bespaart veel uren teeveeverveling als je eerst het staatsblad van de “hoer- nalisten” van de VRT-VTM leest. De toespraak van de beroemde presenta­

tor en cineast Nic Balthazar werd er al gepubliceerd vooraleer hij de politici de oren waste in het federaal parlement:

“Laat uw kleine partijpolitieke twisten, laat het communautair gekibbel, laat uw dwaze vetes, uw provinciale stammen- oorlogen." (DM 27.11.08)

De achterneef van minister Gust, de zoon van voorzitter Raad van Bestuur VRT en later gouverneur Herman, heeft nog nooit de moeite gedaan de milieu- schande die Wallonië is even te bezoe­

ken. Iemand die met het milieu begaan is, eist de onmiddellijke onafhankelijk­

heid van Vlaanderen.

En natuurlijk mogen we Humo niet vergeten (18.11.08), want daarin staat een leuk interview met de vrouwelijke helft van het olijke duo, “de nazi en de collaborateur". De nazi is de walgelijke vent C. Dusauchoit die ooit letterlijk op de radio zei: "Ik voelde me niet slecht toen ik hoorde dat Fortuyn vermoord was." Want nazi’s hadden per defini­

tie geluksgevoelens als politieke tegen­

standers of andersdenkenden neerge­

kogeld werden. Uiteraard was er geen probleem voor de VRT om deze boef verder rijkelijk te belonen.

Zijn nieuwe levensgezellin is het her­

senloos wicht dochter Detiège die onlangs haar man heeft afgeserveerd:

"Als ik al dat gezever hoor over BHV en het communautaire dan denk ik ver­

dorie, ik zit hier in een federaal parle­

ment. Natuurlijk voel je de culturele verschillen tussen Walen en Vlamingen maar dat die er zijn is toch juist onze kracht... Dit maakt ons sterk.” Humo merkt dan op: “Een algemene kritiek op jou is dat je je na 5 jaar parlementaire aanwezigheid wel erg weinig laat gel­

den.” En dan volgt het historische ant­

woord: "Maar ik ben toch nog onlangs in Volt geweest.”

Buiten Dusauchoit is er nog een man in haar leven.

Humo: “Is het waar dat je je hand een week niet gewassen hebt toen Bill Clin- ton die geschud had? Detiège: “Ja! Clin- ton is nu een man voor wie ik politiek zo’n enorm respect heb. Ik mocht hem eigenlijk niet zien maar ik ben gewoon ergens tussendoor geglibberd. Aah, ik geniet er nu nog van als ik er aan denk.”

Dusauchoit kan maar beter op zijn tel­

len passen want nu Hillary Rodham minister van Buitenlandse Zaken van de VS wordt zal ze geregeld in Evere bij de NAVO verschijnen. En wat als Bill er dan bij is?

De prijs van de week voor de beste linkse leugen moet echter gedeeld wor­

den. Winnaars zijn ex aequo:

1. Bert Anciaux, voorman van het eeuwige politiek project “Anciaux aan de macht” die de indruk heeft dat som­

migen bij Vlaams Progressieven het kar­

tel goed vonden “zolang ze er zelf beter van werden". (De Standaard 2.12.08).

Adembenemende zelfkennis.

2. De gezamenlijke nieuwsdiensten van VRT en VTM die een week lang over “terroristen" spraken en liever doodvielen dan het woord “moslim­

terrorist” te gebruiken.

Hoog bezoek

De Kamer maakte zich vorige week don­

derdag op om de dalai lama, de geestelijke leider van het door de Chinezen bezette Tibet, te ontvangen. Maar na protest en druk van de modeldemocratie China, werd het een ontvangst in mineur. Zonder vlag van Tibet naast de tricolore werd de man haas­

tig ontvangen in de hal van het parlement, om dan snel weggeleid te worden naar het kantoor van de Kamervoorzitter en dan naar een veel te kleine commissiezaal voor een haastig ‘gesprek' met de parlementsleden.

Een vunzig compromis a la Beige dus om toch de Chinese vrienden maar niet voor het hoofd te stoten. Het laffe Belgische regime zat er flink mee in zijn maag dat de dalai lama een bezoek bracht aan de praatbarak.

Verrassing_________________

Toen de dalai lama arriveerde, hadden de Boze praatbarakkers zich in de ontvangst- hal recht voor de deur opgesteld met een opsteekspeld op de jas met daarop de Tibe­

taanse vlag. Herman kardinaal Van Rompuy was wat zenuwachtig en voelde aankomen dat de Bozen het daar niet gingen bij laten.

Stilletjes maande hij hen aan om het niet te bont te maken. Toen de dalai lama binnen­

kwam, zag hij de Bozen mooi op een rijtje staan alsof het om een heuse ontvangstdele- gatie ging. Hij ging er argeloos recht op af en schudde hen een voor een de hand, hen min­

zaam en breed lachend dankend voor de soli­

dariteit. Ondertussen hadden de Bozen ook nog een heuse Tibetaanse vlag bovengehaald.

De brave man was bijzonder gecharmeerd door deze ontvangst. Van Ropmpuy en de commissievoorzitster Buitenlandse Zaken, het over het paard getilde en niet al te snug­

ger mens Hilde Vautmans, stonden er bij en keken er naar. De militaire politie greep niet in om de schade ten aanzien van de camera's te beperken. Het hoeft dan ook niet te ver­

bazen dat uit schrik voor de Chinezen en de

kiezer dit “incident” ‘s avonds niet aan bod kwam in het BRT-journaal.

Geen grondig onderzoek __

Gerolf Annemans beklom donderdag half elf ‘s avonds nog het spreekgestoelte om uitvoerig aan te klagen dat er geen heuse parlementaire onderzoekscommissie met betrekking tot de financiële en de banken sis wordt opgericht. Volgens hem heeft het regime er alles aan gedaan het fundamen tele debat ter zake uit te weg te gaan- *-°

in de Kamer toe. Hij meent nochtans da de burger, wiens vertrouwen in deze zaa toch wel fameus geschonden is, recht hee op informatie, meer nog: op het onderste uit de kan. Hoe hij, net als Rob van de Vel e van de Zeanmaristen overigens, ook zijn best deed om de praatbarakkers te bewegen geen gewone bijzondere commissie, maar een echte onderzoekscommissie op te richten, het mocht niet baten. Ook de Spallochtonen sprongen op die kar, zonder resultaat. De regeringspartijen - CD&V, VLD, cdH, FDF - zijn er als de dood voor en Leterme kan verdere schade missen als de pest.

Vreemde stemming______

De Parti scandal was weliswaar aanvan kelijk voorstander van een onderzoekscom missie, maar trok uiteindelijk de staart in en sloot zich bij het voorstel om een gewone commissie op te richten. Maar binnen de r was iedereen het daar toch niet mee eens- Oud-fractievoorzitter Claude Eerdekens was naar aloude PS-gewoonte als de zittin gen wat uitlopen al flink over zijn thee**3' ter, maar stemde als enige toch mee met de Vlaamse oppositie van Bozen, Niveanen en Spallochtonen. Tijdens de toespraak va°

Annemans had hij overigens al eens ostenta tief in de handen geklapt, tot grote erger015 van zijn al dan niet reeds benevelde partij genoten en tot wenkbrauwengefrons bin°®

de meerderheidspartijen. Lees verder Wz '

(5)

De dingen dezer dagen 5

Het grote Brusseldebat (2)

Onverbrekelijke band

Dit is een synthese van de bijdrage van Johan Van den Driessche in het recent uitgegeven Brusselboek van de VVB én van zijn tussenkomst tij­

dens het Brusseldebat van de VVB op 15 november. Deze week schotelen we u deel I voor. Volgende week volgt deel 2 met als centraal thema dat er geen redenen zijn om Brussel los te laten.

De boodschap dat de (economische) band tussen Vlaanderen en Brus­

sel onverbrekelijk is, is een moeilijke boodschap. Ze overstijgt het debat met oneliners en oversimplificaties omdat de juiste conclusie slechts kan getrokken worden na het begrijpen van wederzijdse mechanismen. Brus­

sel is immers veel meer geworden dan wat historisch Vlaamse grond was.

Brussel niet loslaten is dus misschien een oude slogan maar de motivatie waarom is modern, open, complexloos en toekomstgericht. Het vergt dus moed van de lezer om zich hierdoor te worstelen maar de belang­

rijkheid van de problematiek maakt dit wel noodzakelijk.

I. Economische troefkaart

Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en de Rand rond Brussel oefenen een grote aan­

trekkingskracht uit op het buitenland, vooral op buitenlandse investeerders en dienstver­

leners. Dit vertaalt zich in volgende rankings voor Brussel: 4de Europese zakenstad, na London, Parijs en Frankfurt (European Cities Monitor, Cushman & Wakefield, 2008), 9de stad van de toekomst (Antwerpen 48ste) (FDI, 2008), 15de zakenstad van de wereld (Antwerpen 96ste) (Derudder B.. Taylor PJ, 2003), Meest competitieve regio van de EU (University of Sheffield en Washington Univer- sity). Brussel telt 1.800 buitenlandse onderne­

mingen met samen 230.000 jobs. Het zaken­

toerisme is goed voor 4 miljard euro omzet en 20.000 jobs. De EU genereert 55.000 jobs en II % van het Brussels bruto binnenlands product.

Tot de sterke en aantrekkelijke punten van Brussel behoren onder meer, zonder dat die noodzakelijkerwijze de verdienste van Brus­

sel zijn: de naambekendheid, de aanwezigheid van internationale instellingen (EU-instellin- gen, NAVO, ambassades, Kamers van Koop­

handel,...) en haar officieuze rol als hoofdstad van Europa, de internationale bereikbaarheid (luchthaven, HST, telecommunicatie), facili­

teiten voor buitenlandse werknemers (inter­

nationale scholen, meer dan 50 internationale clubs, culturele centra, weekbladen, taalcur­

sussen), de lage kost van het onroerend goed, uitstekende werknemers (productiviteit, talenkennis, scholingsgraad), de aanwezigheid van universiteiten, de aanwezigheid van high- techbedrijven, fiscale voordelen voor buiten­

landse werknemers en bedrijven, talenkennis, een multiculturele omgeving wat o.a. de toe­

gang tot verschillende markten vergemakke­

lijkt, de levenskwaliteit (onderwijs, gezond­

heid, gastronomie, omgeving, veiligheid).

Brussel kent echter ook een aantal sto­

rende zwaktes, waaronder: onvoldoende industrieterreinen, de complexe en slecht presterende staatsstructuur, het ontbreken van één aanspreekpunt voor investeerders, een onzekere en onstabiele fiscale omgeving, een te hoge loonkost, onvoldoende open­

baar vervoer, nauwelijks officiële Engelsta­

lige communicatie, de complexe stedelijke organisatie, weinig echte beslissingscentra van multinationale ondernemingen, onvoldoende betrokkenheid van de aanwezige internatio­

nale gemeenschap, de lage contractuele flexi­

biliteit van werknemers, een sociale kloof (opleiding, inkomen), geen blits imago, de onstabiele kwaliteit van het onroerend goed en onvoldoende congresinfrastructuur. Brus­

sel wordt bovendien internationaal onvol­

doende verkocht als bestemming.

Toch biedt Brussel voor de toekomst een hele reeks opportuniteiten, waaronder: de centrale Europese ligging, vooral dan op het vlak van toegang tot kapitaalkrachtige consu­

menten, het toenemend belang van de inter­

nationale dimensie (de wereld wordt steeds vlakker’) waardoor steden met een sterke 'nternationale dimensie nog meer aan belang zullen winnen, de uitbreiding van de EU, de groeiende aanwezigheid van Europese beleids­

makers, nieuwe fiscale maatregelen (rulings, notionele intrestaftrek), groot creatief poten­

tieel (door de combinatie van talent, techno­

logie en tolerantie), beschikbare ruimtes zon­

der bestemming en met grote potentie en een 8r°ot, niet aangeboord potentieel op het vlak van arbeidskrachten, architectuur, cultuur en (universitair) onderwijs. Bovendien maakt het deel uit van de ‘Vlaamse Ruit’ (waarop ik straks verder inga) en de ‘Europese Banaan (die loopt van London over Brussel - Parijs - Holland en dan Frankfurt, Zuid-Duitsland en Zwitserland naar Milaan). In november van dit jaar werd door de drie regionale werkgevers-

federaties een ambitieus 10 jarenplan voorge­

steld voor meer jobs en welvaart voor Brus­

sel en de rand.

Dit neemt niet weg dat er voor Brussel ook een reeks bedreigingen zijn: markt- en pro- ductieverplaatsing naar Centraal- en Oost- Europa en naar het Verre Oosten en een toe­

nemend aantal concurrerende steden (Breda, Barcelona, Madrid, Praag, Warschau, Boe­

dapest, Moskou,...). Het zullen bovendien slechts die steden zijn die de beste levens­

kwaliteit blijven bieden (veiligheid, mobili­

teit, milieu en klimaatsverandering, vernieu­

wing, e.d.), die in staat zullen zijn om de beste krachten aan te trekken. Andere bedreigin­

gen zijn het op zichzelf terugplooien van het Brusselse en het Vlaamse gewest; het sta­

tuut van ‘derde gewest’ dat bovendien tegen Brussel werkt en een te grote aandacht voor de ‘woonfunctie’ ten nadele van haar econo­

mische ontwikkeling (het Nimby-syndroom).

De luchthavenproblematiek is daarvan een typisch voorbeeld. Het uitblijven van een grondige hertekening van dit land, het mobi- liteitsinfarct en een decentralisatie van de Europese instellingen zijn andere bedreigin­

gen.Uit een internationale vergelijkende studie, verricht in 2008 door het Zwitserse studiebu­

reau BAK Basel Economics, blijkt dat Brussel en het omliggende Halle-Vilvoorde en Waals- Brabant in vergelijking met andere Europese stadsregio’s bijzonder productief zijn. Maar de economische groei is eerder matig en de groei van de werkgelegenheid is er beperkt.

Het laat bovendien kansen liggen voor groei en jobs in de sectoren transport, horeca en toerisme, evenals in de handel en de zake­

lijke diensten.

2. Belangrijk voor Vlaanderen

De economische activiteit van Brussel straalt af op de Vlaamse Rand en op heel Vlaanderen. Op indirecte wijze zijn er de tal­

rijke spin-offs en op “directed winze" wordt dit mooi geïllustreerd door de werkgele­

genheidscijfers. Wanneer wij de groei van de werkgelegenheid voor de periode 1995 tot 2004 in kaart brengen (INR, 2006), krij­

gen wij het volgende beeld: Brussel: +8,7%, Halle-Vilvoorde: +13,9%, Vlaamse Gewest:

+8,3%. De economische activiteit van Brussel leidt vooral tot groei in de Vlaamse Rand. Zo bedraagt het aandeel van het arrondissement Halle-Vilvoorde in het bruto binnenlands pro­

duct van Vlaanderen 11% (INR, 2006). Het is daarmee het tweede arrondissement na Ant­

werpen (19,8%) maar voor Gent (8,6%) en Turnhout (7%) en ook bijvoorbeeld Leuven (6,7%), Mechelen (5,8%) en Kortrijk (4,8%).

In Brussel hebben bovendien 235.000 pen­

delaars uit Vlaanderen een baan en dat is meer dan de volledige werkgelegenheid van het arrondissement Antwerpen.

De Vlaamse Ruit wordt gevormd door Brussel-Gent-Antwerpen en Leuven, met als ruggengraat de as Brussel-Antwerpen. Brus­

sel raakt immers steeds meer verbonden met Antwerpen en een hele reeks nieuwe projec­

ten versterken dit (de nieuwe spoorverbin­

ding langs de El9, de omvorming van de AI2 tot een autosnelweg, de ontwikkeling van Mechelen, het Gewestelijk Expres Net, enz.).

De Vlaamse Ruit is het enige Vlaamse stedelijk netwerk op internationaal topniveau te verge­

lijken met o.a. Randstad-Holland, het Ruhrge- bied, Greater London en Ile de France. In een internationale rangschikking van stadsgewes­

ten die onlangs in Nederland werd opgesteld, staat de Vlaamse Ruit op de vijfde plaats.

Het moet echter ook worden gezegd dat Brussel economisch geen toekomst heeft bui­

ten de Vlaamse Ruit en nood heeft aan een economisch hinterland o.a. om bedrijven aan te trekken, om haar bereikbaarheid te ver­

zekeren, om haar werkzoekenden werk te

bezorgen, om haar financiën te ondersteu­

nen en om haar internationale rol te verze­

keren (zie ook verder). Het feit dat de econo­

mische activiteiten steeds meer verschuiven naar de Rand en dat de as Brussel-Antwer- pen verder wordt ontwikkeld, maakt de ver­

wevenheid van Brussel met de Vlaamse Rand en de Vlaamse Ruit steeds groter en dus ook zijn afhankelijkheid ervan.

Via Brussel heeft Vlaanderen een uitzon­

derlijk venster op de wereld, een internatio­

naal podium. Het is één van de meest inter­

nationale en kosmopolitische plaatsen in de wereld. Het kan zich daarmee aan de interna­

tionale gemeenschap presenteren. Eén voor­

beeld. Het Europees Parlement, het grootste kantorencomplex van Europa, telt jaarlijks 300.000 bezoekers. De RUG en de KUL heb­

ben dit trouwens goed begrepen en hebben er beiden via al dan niet losse verbanden een vaste plaats in het onderwijslandschap. Dat dit niet is ten behoeve van de Nederlands­

talige jeugd die in Brussel woonachtig is, zal voor iedereen wel duidelijk zijn en blijkt ook uit het studentenprofiel dat er studeert.

Waartoe dit internationale podium dat Brussel is, kan leiden, blijkt bijvoorbeeld uit de internationale rol en uitstraling die het Vlaams-Brussels AB inneemt in vergelijking, met, bijvoorbeeld, de Gentse Vooruit en dit ofschoon het Nederlandstalig (studenten) publiek in Gent beduidend hoger ligt. En zeg nu zelf, is zulk internationaal podium dat in eigen land ligt niet aantrekkelijk gezien de (mede)zeggenschap en het prestige dat dit podium afstraalt op het hele land.

Eén van de grootste (economische) uit­

dagingen van de volgende 10-15 jaar is de integratie van de andere culturen. Brussel is daartoe het perfecte en beste labo en kan inspireren op het vlak van (meer) openheid.

The Size of Nations leert ons trouwens dat hoe kleiner het land, hoe meer openheid er nodig is ter compensatie van die beperkte grootte.

De aanwezigheid en kruising van diverse nationaliteiten en culturen - nergens in die concentratie te vinden - zorgen trouwens voor een uitgelezen bedding voor creativiteit, wat leidt tot een bruisend cultureel leven (en een enorme economische meerwaarde). De creativiteitsfactor, die volgens wetenschappe­

lijk onderzoek geldt als motor voor de toe­

komstige groei en die op wetenschappelijke wijze kan worden berekend, ligt in Brussel dan ook beduidend hoger dan in de rest van Vlaanderen (dixit prof. Richard Florida).

Brussel is historisch Vlaamse grond en ligt trouwens ingebed in Vlaanderen. Belangij­

ker is echter dat het Vlaamse erfgoed in Brus­

sel, roerend en onroerend, van wereldklasse is en een verlies daarvan met geen geld te betalen valt.

3. Vlaanderen moet zich inlaten met Brussel

Brussel is te belangrijk voor Vlaanderen om Brussel (alleen) aan anderen over te laten.

De redenering dat Vlaanderen volledig los van Brussel ook ten volle zal genieten van de Brusselse (economische) centrumfunctie

en Brussel dus t.a.v. Vlaanderen haar rol als motor zal blijven spelen, is zeer twijfelachtig, en dit om verschillende redenen.

Vooreerst wordt de sociaaleconomische ontwikkeling van Brussel en de Rand nu reeds zwaar gehypothekeerd door het feit dat Brus­

sel en Vlaanderen elk hun eigen beleid voe­

ren in concurrentie met elkaar. Dat leidt er bijvoorbeeld toe dat de mobiliteitsproble­

men niet terdege of te traag (bijvoorbeeld het Gewestelijk Expresnet) worden aange­

pakt, dat de groeikansen van de luchthaven van Zaventem worden gefnuikt en dat Brus­

sel een leger werklozen heeft dat vrijwel niet doorstroomt naar vacatures in de Rand waar die niet ingevuld raken. De banden ver­

der doorknippen maakt dit probleem enkel maar erger. Dit heeft een dubbel gevolg. Het onmiddellijke effect is dat de groeikansen van de Vlaamse Rand worden beperkt. Daarnaast beperkt het onderpresteren van beiden de groeimogelijkheden van de andere.

Bovendien is Brussel nu reeds te weinig geïnteresseerd in de ondersteuning van haar economische en internationale functie, omdat het voor Brussel meer lasten dan lusten zou meebrengen en het gros van de Brusselse kie­

zers alleszins niet houden van die centrum­

functie. Waarom zou Brussel los van Vlaan­

deren investeren in die aspecten van haar centrumfunctie die vooral Vlaanderen zou­

den ten goede komen?

Met andere woorden, een scenario van één stadsregio waarbij het bestuur van de kernstad en de randstad volledig gescheiden zijn, is een nefaste piste. Internationaal kan eerder de tegenovergestelde trend worden vastgesteld: Greater London en Parijs vormen samenwerkingsverbanden met de omliggende rand (in plaats van uit te breiden), in Neder­

land woedt het debat om de Randstad-Hol­

land bestuurlijk meer vorm te geven, en ook Kortrijk en Rijsel zoeken samenwerkingsver­

banden.

Dat Vlaanderen zich met Brussel inlaat, is trouwens de beste garantie dat problemen als veiligheid, verpaupering, verstedelijking, ver­

fransing terdege worden aangepakt indachtig het feit dat de uitwassen op dat vlak, zelfs met een staatsgrens tussen Vlaanderen en Brus­

sel, door het vrij-verkeerprincipe binnen de EU, Vlaanderen zullen besmetten.

Hetzelfde geldt trouwens voor het beleid t.a.v. de internationale instellingen. Onder­

presteren (door Brussel) op dat vlak met als gevolg een (gedeeltelijke) verhuis naar andere delen van Europa zal ook een nadelige impact hebben op Vlaanderen. Ten slotte, is het zeer de vraag of de buitenlandse investeringen in de Vlaamse rand, die dus voor het grootste gedeelte geïnspireerd worden door de nabij­

heid van Brussel, niet gewoon zullen wegval­

len en plaatsvinden in Brussel zelf of het hui­

dige Waals-Brabant, indien zou blijken dat Vlaanderen en Brussel (met Wallonië) twee verschillende landen zijn.

Johan Vanden Driessche VoorzittervtbKultuur Ondervoorzitter Denkcroep in De Warande Bestuurder Voka-Comité Brussel

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Niet eens tien jaar later volgde nog altijd onder redactie van de flamboyante Jozef van Overstraeten een tweede editie maar dus alleen voor Vlaanderen, bijna duizend pagi­. na’s,

Ze worden op hun wenken bediend door een formateur van wie ze met een vingerknip het speelgoed kunnen afpakken, en door een minister van Buitenlandse Zaken die zich via de

den, hoe ze niet alleen de CIA voor hun kar spannen (de rol van Hoffman) maar ook nog gedaan krijgen dat Pakistan en Israël bondgenoten worden om Russische wapens door te

ken het ook aan diezelfde burger te vertellen welke hervorming en waarom de Vlamingen een staatshervorming willen. Zij stellen het daarbij ook voor dat wij regelrecht naar de

‘Mannen zijn volstrekt gelijk aan vrouwen, en als dat toevallig (maar onloochenbaar) eens niet zo is, is het toch zo’, luidt het apodictische credo van deze kerk die de

Maar na rijp beraad werd daar van afgezien, want deze naam zou door de rode kameraden wel eens als een provocatie kunnen worden opgevat en met het oog op de lijstvorming voor

sten, maar mogelijk ook strijdbaar moet zijn - een idee dat volkomen terecht werd gelaakt door onze vrienden van rood en groen en vla- propaars; de Croot-Romeinse vredesmissie

Niet altijd, maar toch heel dikwijls maken de antwoorden van lezers op "actu ­ ele vragen" die hun krant Het Nieuwsblad hen stelt, meer dan een dozijn duidende