Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...

61ste jaargang nummer 24 woensdag 14 juni 2006 1,55 euro

Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...

fgiftekantoorAntwerpenX

<

Wint Vlaanderen als de PS verliest?

Drie jaren vormen een eeuwigheid in de politiek. Wie zo ver teruggaat in de geschie­

denis vindt een gedeprimeerde christen-democratische partij terug, de wanhoop nabij.

Verslaafd aan de macht, maar ervan overtuigd dat ze die macht voor eeuwig kwijt is.

Sedertdien kwam ze als eerste uit de Vlaamse kiezersbus en laat ze bij elke peiling de concurrentie achter zich. De saaie West-Vlaamse geitenboer annex notarisklerk Yves Leterme blijkt over een onweerstaanbaar politiek sexappeal te beschikken en voert de populariteitslijsten onbetwist aan. In deze tijden van voetbalgekte mag het als gepast beschouwd worden een boutade van Johan Cruyff vrij over te nemen: “aan elk voordeel kleeft een nadeel”. Het was net niet hét onderwerp van de week bij het journaille. Doet hij het of doet hij het niet?

Opkomen bij de federale verkiezingen. U kent de pro’s en contra’s intussen uit het hoofd.

Hoe ver men ook federaliseert, de echte macht blijft op het federale niveau hangen. Of toch zeker het echte prestige. Een Vlaamse minister-president blijft op het internatio­

nale forum een uit de kluiten gewassen gouverneur. Dat zal zo blijven, tot Vlaanderen een onafhankelijke staat is. En dus staat het in de sterren geschreven dat Leterme een gooi doet naar de oppergaai. De schrik bij de anderen zit er serieus in en daarom beklimmen ze om beurten de schietstand om een salvo richting de geitenboer af te vuren. De N-VA- kartelpartner moet zich gedeisd houden, maar hoopt wellicht dat Leterme toch voor Vlaanderen kiest. Anders komt er een hoop voorspelbare kritiek. Het was de oppositie die met scherp schoot naar Dewael toen die als kapitein de Vlaamse schuit verliet om scheepsmaatje te worden op het Belgische schip.

Anders komt de N-VA in nauwe schoentjes. Op Vlaams niveau blijft het behoorlijk comfortabel om mee aan de vleespotten te zitten. De niet-splitsing van Brussel-Halle- Vilvoorde was gênant na de gedane beloften van het kartel. Maar tenslotte bleef het feit dat de Vlaamse regering daar niet over beslist. In een Belgische regering zijn er geen excu­

ses meer. Dan moet er Vlaams brood op tafel komen. Maar met Leterme aan het roer ligt de verantwoordelijkheid voor het welslagen van een regering in CD&V-handen. En dus moet die partij inleveren op de principes. Vooral op de communautaire, dat is voorspel­

baar. Vandaar de voorzichtige suggesties dat er meer zaken te doen zijn met een rege­

ring geleid door di Rupo.

Maar dat heerschap ging met dé meeste persaandacht lopen. Drie jaar zijn een eeuwigheid in de politiek, maar ook zes maanden kunnen een wereld van verschil maken. Di Rupo zakte in die korte tijd van onbetwistbare kingmaker tot voetveeg van de lokale partiiba- romeen. Hij lijkt wat op onze nonkel Gust.

Die had buitenshuis ook het grote woord en werd alom gevreesd. Maar niet door tante Julienne die achter de voordeur de lakens uitdeelde. Grote Gust was in de eigen huiska­

mer een nietig Gustje. Zo ook oncle Elio. Het premierschap lijkt voor hem verder af dan ooit. Wie geen orde kan scheppen in de eigen partij, houdt best de handen af van het landsbestuur. Of het PS-debacle goed nieuws betekent voor Vlaanderen, blijft de vraag.

Katten zijn het gevaarlijkst als ze in het nauw gedreven zijn. Meer dan ooit zal de PS zich opwerpen als de onbuigzame verdediger van de Waalse belangen, lees de garant van de miljardentransfers uit het noorden. De verkiezingsslogan van de PS laat zich voorspel­

len: wie de PS verzwakt, verzwakt Wallonië. De echte vijand zit niet in de PS, maar aan de noordzijde van de taalgrens.

De kans op een ietwat zinvolle staatshervorming wordt dan kleiner dan ooit. Ook al bewijst het verval van de Waalse politieke klasse één ding: het Belgische feit is voor Wal­

lonië wellicht een nog grotere hinderpaal dan voor Vlaanderen. De transfers maakten van Wallonië een door corruptie verrot doorgeefluik van subsidies en perspectiefloze onder­

steuning. VLD-voorzitter Somers beviel vorige week van het idee dat verzekerde werk- loosheidsondersteuning dodend is voor de bereidheid van velen om een job te zoeken.

Daarom wil Somers de werkloosheidsvergoeding in de tijd beperken, zoals trouwens in de rest van de wereld het geval is. Mechels Bartje zou die denkpiste kunnen doortrek­

ken. Een eeuwigdurend systeem van ondoorzichtige transfers van het noorden naar het zuiden zorgt er voor dat elk verantwoordelijkheidsbesef in Wallonië wordt gedood. Het minieme verschil in inkomen tussen een werkloze en iemand die een job zoekt, wordt de werkloosheidsval genoemd. België biedt Wallonië een soortgelijke communautaire val.

Het is aantrekkelijk om zich in dat systeem te installeren, maar het maakt de Waalse achterstand tot een structureel feit. Nu het falen van de PS zo mani­

fest aan de oppervlakte komt, blijft er nog maar één bestaansreden voor die partij. België in stand houden als doorgeefluik van openbare onderstand.

Daardoor blijft Wallonië economisch ziek, maar de pijn wordt wel gemilderd. Op enkele eenzame strijders als Destexhe en Gendebien na blijft Wallonië pijnstillers verwarren met medicijnen. Dat is de levensverzekering voor de PS: haar statuut als dealer in pijn­

stillers. Vrolijk kunnen we er niet van worden.

Deze week:

• In memoriam Dieu Di Rupo 2

• Allah en Eva 4

• Coalities met VB moeten kunnen 5

• Mobiliseren voor verkiezingen 6

• Zo is er maar één 1 5

Di Rupo op hete kolen!

Proefwerk gebuisd

JXWRijDGM...

A"

I ...'is 250 WERKSTRAF

_

DAN W

RECHTER?

De weergoden lappen het weer. Honden zagen in de meimaand amper buitenlucht.

Hetwaswekenlanggeen weer om hen door te jagen. Toen brak de zomer uit. Met de hevigheid dieons weer graag kenmerkt.Net toen de periode van studie enproefwerken van start ging, 't Wil weer eens lukken. Voeg daarhet pas op gang getrapte wereldkam­ pioenschap voetbal bijenelkemet gezond verstandgezegende ouder bereidt zich nu al voor op onthutsend slechterapportcijfers.

Maar het daget in het oosten. Meer bepaaldin Duitsland. Madam Ute Erdsiek- Rave is'"Präsidentin der Kultusministerkon­

ferenz”. Een soort opperheks denken we dan spontaan, maar wat opzoekingwerk verschaft duidelijkheid. Madam Ute leidt als minister vanOnderwijs uit dedeelstaat Sleeswijk-Holstein de vergadering van onder­

wijsministers vande zestiendeelstaten. Een soortDuitseMarleen Vanderpoorten dus en danis het altijdoplettengeblazen.

Madam Ute vindt dathet gedaan moet zijn metzittenblijven. Eenheeljaar moeten overdoen, noemt ze “een relict uit de pedago­

gischemottenbollenkast”. Elk jaarfaalt drie procent vande Duitsescholieren bij het slot- examen. Voor madam Ute ligt het allemaal aan het systeem en de handlangersdaarvan, leesde leraars. Madam Ute is niet voor niks socialiste en die denken graag in termen van verknechtende structuren die devan nature goede mensinde tang nemen.

Het onderwijs moet sterkergerichtzijn opde individuele uitdaging en daarvoor is meer bijscholingnodig voor de leerkrachten, zodat die de leerling ‘‘bijhet begin van een kritische fase beter kan ondersteunen”. Wat ermoet gebeuren met leerkrachten die niet slagen voor die bijscholing, konden we niet achterhalen.

We makenergraag een gewoonte van om indeze rubriekeven doeltreffende als een­

voudigeoplossingen tesuggereren voor ern-

stige maatschappelijke problemen. Madam Utesteekt ons hier evenwelnaarde Blooten Kroon.We verdenken haar er van ons onfeil­

baar probleemoplossenddenkschemaover­ genomen te hebben. Gooi deklassieke uit­ gangspunten overhoop en de oplossing vloeit zo uit deontstane brij.

Wie meentdat een tekort bij een tester op wijst datde leerling slecht heeft geleerd, van een tejonge mentaliteit getuigt of een verkeerderichting koos, staat voor een hope­

loze zoektocht naaroplossingen. Wie crea­ tief de zaken op zijn kop zet en er durft van uitgaandat een buis aantoont dat het proef­ werk faalt, komt zo uit deimpasse.

We weten uit eigenervaring datmadam Utenog hard zal moeten strijdentegen voor­

oordelen. De federale minister van Onder­

wijsAnette Schavanvond het al meteen een slecht idee omhetzittenblijven af te schaf­ fen. Madam Anette isduidelijkgeen socia­ liste. Toch spijtigsoms dat er ook andere par­ tijen bestaan.

Innaam van alle zwetende en puffende scholieren en studenten- aan hen trouwens Onze Groet - hopen we dat Ute Erdsiek- Rave de conservatieve burcht van achter­

haaldemottenbollenpedagogiesnel magslo­ pen. Kunnen ze in juni 2008 lekker in de zonvan het Europees voetbalkampioenschap genieten.

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

Umagrechtstreeks op de pianist schieten viadenblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres

.ZZ5.

2

AbONNEMENTJLS

A

\

*t Gebeurt. Toegegeven, uiterst zeldzaam. Maar ‘t valt voor dat een streng uit- en toeziende contrôleuse een hevige fan van *t Pallieterke blijkt te zijn. Een droombeeld, een wensdroom, zegt u? Wat in alle geval geen droom is, is dat ge bij de lectuur van ‘t Pallieterke niet meer weet of ge op de trein of thuis in de zetel zit. Zo keigoed!

Bovendien, wie nu een abonnement neemt voor zes maanden (tot en met 31 december 2006) betaalt 40,30 euro (rekeningnummer 409-6519491-68) en krijgt bovendien ‘t Pallieterke tot einde juni gratis.

Bel naar onze lieftallige secretaresse in onze weelderige kantoren - 03 232 14 17 - en zij zal u bereidwillig te woord staan.

Moeten of willen negeren?

De dingen dezer dagen

De onafhankelijkheidsverklaring van Mon­

tenegro heeft niet bepaald de grote koppen losgeweekt in onze onvolprezen regime- en pretgazetten. Een randartikeltje op een of andere binnenbladzijde volstond blijkbaar.

Onnodig te zeggen dat ook VRT en VTM het niet nodig vonden om er in hun journaals veel aandacht aan te besteden. Laat staan dat het aan bod kwam in een of ander dui- dingprogramma, voor zover die al niet met

"zomerreces” waren. Of het ook zo verlo­

pen is valt niet te bewijzen, maar het zou me alvast niet verwonderen mocht er “van hogerhand” aan de diverse hoofdredacties de hint zijn gegeven om dat pietluttig “fait divers” te laten voor wat het in de ogen van datzelfde “van hogerhand” waard was, reke­

ning gehouden met de vrome wensdroom om na 175 jaar “Belgitude” naar de 200 jaar te stevenen zonder al teveel hindernissen te moeten nemen. Voor wie de historische stap van de Montenegrijnen niet onopgemerkt is gebleven, zijn de vele Vlamingen die maar al te graag én terecht het voorbeeld van Mon­

tenegro gevolgd zouden willen zien in Vlaan­

deren. Nu men het in de federale praatbarak heeft mogen meemaken dat een voorstel van Vlaams Belang voor bespreekbaarheid van het ontbinden van België zowaar de zegen van alle Vlamingen heeft gekregen - met uit­

zondering van eerste burger en eerste hof- lakei De Croo - en door alle Walen op het verwachte “njet” werd onthaald, is het hang­

ijzer van de scheiding nog een stuk heter geworden dan het al was. Maar ook daar­

omtrent werd in "de media” niet al te veel misbaar gemaakt.

En al evenmin, wat ronduit ergerlijk genoemd mag worden, rond de oproep van een groep prominente Vlamingen om zonder verder dralen de koe bij de horens te vatten.

Het heet dat de tekst van die oproep naar de hoofdredacties van zowel de audiovisuele media als de geschreven pers werd gestuurd.

Naar weinig loffelijke traditie was de respons daarop vanwege wat dan doorgaat voor een

“vrije en onafhankelijke Vlaamse pers” zo goed als nul, komma, nul! Omdat dit krantje wel vrij en onafhankelijk is, volgt hierna de volledige tekst, die ondertekend werd door o.a. Rita Debondt, Gui Celen, Guido Naets, Marc Platel, Eric Ponette, Herman Suyker- buyk, Matthias Storme, Eric Suy, Bruno Val­

keniers en Jan Van Malderen.

“Op 21 mei 2006 schreef Montenegro geschiedenis! Gesteund door hun politieke leiders hebben 55,5 procent van de 680.000

Panasonic

Lezers van "t Pallieterke’ die problemen hebben met Audio. TV ot Video hebben maar te bellen naar

Panacenter Studio 4,

Lange Lozanastraat 101 - Antwerpen op nummer 03-237 85 02 en

Dirk & Frank JANSSENS

staan gereed met hun unieke hersteldienst in eigen werkhuis. Natuurlijk verkopen zij ook...

Natuurlijk neem ik mijn menselijke Vlaamse wensen voor meer dan voortijdige werkelijk­

heid. Uiteraard is ons aller Di Rupo nog lang niet aan het einde van zijn Waals-Belgisch Latijn, zijn Parti Socialiste heeft de komende verkiezingen nog niet verloren, onze Waalse landgenoten zullen zonder twijfel nog lang gebukt lopen onder het Waalse rode juk.

Kortom, voor een politiek “in memoriam Elio” is het nog veel te vroeg.

Waarom dan toch volharden in de boos­

heid? Omdat keizer Di Rupo “zonder kleren”

rondloopt. Poedelnaakt, gelukkig alleen maar politiek natuurlijk! Omdat de PS-Führer de voorbije dagen en weken languit op zijn bek is gegaan. Gelukkig voor hem alleen maar als politicus natuurlijk, maar dat is het enige wat ons interesseert, de teloorgang van de man die er ooit prat op ging dat hij met één vingerknip het paarse Belgische kabinet naar huis kon sturen, de altijd vriendelijke seig­

neur die elke dag opnieuw klaar stond om

“de anderen” de les te spellen, de politicus die met daadwerkelijke steun van Laken en de rest van de aloude en dus allang verzuurde

“Bouillon Beige” telkens weer voorop gaat om de Belgische staat van de wellicht zekere verdrinkingsdood te redden, de partijvoor­

zitter die telkens opnieuw met zoveel woor­

den urbi et orbi laat horen dat het nu einde­

lijk gedaan moest zijn met al die arrogante parvenu’s en andere sjoemelaars in eigen rangen. Uitgerekend die zo onaantastbaar lijkende man werd nu door enkele “sections locales" uitzijn eigen partij tot zijn ware poli­

tieke proporties gereduceerd, die van grote mond zoals die van de meer dan bekende ook niet altijd onsympathieke beruchte Noorman Hagar. Iemand die wil doen gelo­

ven dat hij de almachtige is, tenminste als hij voor een zeldzame keer toch eens buiten­

huis mag maar dan juist zolang tot zijn aller­

liefste Helga hem tot de huishoudelijke orde terugroept.

De man die dacht de eeuwige Belg van de 21ste eeuw te worden, werd nu door zijn eigen huishouden naar huis gestuurd.

Probeer zelf eens de film te maken van de gebeurtenissen sinds Di Rupo zich geroe­

pen voelde om partijvoorzittende Waalse premier te worden. Alleen om het Waalse zinkende schip te redden. Alleen omdat zijn eigen partijgenoten Van Cau en co er een hopeloze knoeiboel - men zal opmerken dat wij opvallend beleefd blijven - van maak­

ten. Wallonië zou wat meemaken. Het was tijd voor het Marshallplan, de Waalse her­

opbouw nadat decennialang de PS-tsumani over het gewest raasde. Niet alleen het Waalse volk als geheel, ook eigen honds­

trouwe partijleden zouden eindelijk zien wat ze te zien kregen. Men beloofde een nieuwe partij in een verfrissend opgeruimd Wallo­

nië. Zonder profiteurs, zonder gesjoemel, zonder arrangementen ten koste van al die andere Walen! Men moest er alleen maar voor zorgen dat die “ambetante” Vlamingen nog enkele decennia langer de rekening zou­

den willen betalen en dus wachten met hun

“indépendance”.

We hebben gekeken en ook gezien wat we te zien kregen. We moesten daarvoor wel naar de Franstalige prentjes kijken, uit­

wijken naar de discussies op het Franstalige scherm en Franstalige kranten lezen. Want in de Vlaamse media werd de nog net niet ver­

drinkingsdood van de Parti Socialiste zo niet doodgezwegen dan toch met man en macht onder het tapijt geveegd. Hooguit een spij- Montenegrijnen gekozen voor onafhankelijk­

heid omdat ze het nut niet zien van de staten­

unie met Servië. Geen Belgisch politicus of politiek correct denkende observator heeft deze gang van zaken bekritiseerd, laat staan in vraag gesteld. Geen vragen naar de eco­

nomische leefbaarheid, geen bedenkingen over de culturele, etnische verschraling, geen treurnis om het einde van een sociale solida­

riteit! Alleen Vlaanderen zou niet op eigen benen kunnen staan en zou door het weg­

vallen van de Belgische “meerwaarde” cul­

tureel, sociaal en economisch tot de onder­

gang gedoemd zijn. Steeds meer Vlamingen doorzien deze leugen die is ingegeven door de hang van sommigen naar status-quo en naar het vrijwaren van eigen macht en profijt binnen de Belgische nomenclatuur!

Maar waar blijven onze Vlaamse poli­

tieke leiders? Vandaag zouden zij er moe­

ten staan om als verantwoordelijke en visi­

onaire leiders ook de Vlamingen te wijzen op de meerwaarde van kleinere staten en op de voordelen van directe democratie en recht­

streekse vertegenwoordiging van die klei­

nere staten in de wereld. Net nu ze de weg moeten wijzen, beweren een aantal Vlaamse politici nog steeds dat er in elk geval niet mag geraakt worden aan de Belgische sta­

tenunie! Daarom moeten alle Vlaamse poli­

tici, ook in de Vlaams nationale partijen, nu meer dan ooit hun verschillen opzij zetten en een gemeenschappelijke strategie ontvou­

wen die leidt naar een onafhankelijk Vlaan­

deren. De Vlaming, die het eeuwige getreu­

zel, het voortdurende gekibbel en de steeds weer gemiste kansen beu is, ziet het gemeen­

schappelijk doel duidelijk voor ogen: meer welvaart en welzijn via een onafhankelijk Vlaanderen. Het verschil tussen de Vlaams partijen zit hem vooral in de strategie en de te volgen weg naar die onafhankelijkheid:

stap voor stap of erop-en-erover. Met een beetje goede wil, vertrouwen en godsvrede moet dit verschil kunnen overbrugd worden.

Een meerderheidspartij regeert en maakt er vandaag het beste van, zonder de toekomst echter in gevaar te brengen. Een oppositie­

partij kritiseert en houdt de blik voorna­

melijk op de toekomst, zonder de verwor­

venheden van vandaag in gevaar te brengen.

Dat is ééndracht en die maakt macht! Poli­

tieke macht die verbreedt naar alle Vlaamse partijen.

Wij roepen alle Vlaamse politici op een voorbeeld te nemen aan Montenegro en zijn visionaire politici. Zet de geschillen opzij, concentreer u op de gemeenschappelijke toekomst: een onafhankelijk Vlaanderen.

Eens onafhankelijk zal de democratie Vlaan­

deren verder kleuren. Niet op zijn Belgisch, naast de lijntjes, maar met de nodige Vlaamse nestwarmte en een blik op de wereld."

Veel moet daar niet meer aan toegevoegd worden. Tenzij dat het Vlaamse journaille, door die boodschap te (moeten of willen?) negeren, al te duidelijk toont hoe het, helaas, Vlaanderen blijft dwarsbomen ten bate van een Belgische constructie die nochtans elke dag wat meer instort.

D.Mol

In memoriam Dieu Di Rupo

tig “fait divers”. Men moest die toch al zo fel geplaagde rooie redder van het Belgische vaderland daarom niet nog meer in de put duwen. Men moest er wel voor zorgen dat

“stoute” kiezers in Vlaanderen én ook in het zuiden van het land niet nog meer “goesting”

kregen om verkeerd te stemmen. Ons slecht karakter doet ons vermoeden dat het hier om georganiseerde censuur vanwege het politieke correcte Belgische systeem ging en gaat, ons goed hart vraagt ons te willen geloven dat met het bewust verzwijgen van het nieuws geen complot gemoeid was. In dit geval moeten we ons wel vragen stellen bij het politieke doorzicht van hen die betaald worden om over politiek nieuws journalis­

tiek te berichten.

De wansmakelijke PS-operette van de voorbije weken is immers een kolkende lava- massa over het ganse Belgische huishouden.

Di Rupo - voor zover de anders altijd zo zichtbare Belgische staatsman zich nog laat zien - loopt er bij als een zichtbaar geslagen hond. Van al zijn met veel omhaal aangekon- digde opkuisoperaties is tot vandaag niets in huis gekomen. Gewoon omdat wat echt zijn partij is, die grote schoonmaak niet eens wil. De Parti Socialiste riskeert een electo­

rale afstraffing van jewelste! Geen probleem, als men maar geen vinger uitsteekt naar “les amis des amis”! Als de met straffen drei­

gende engels er maar niet aan denken ook maar een punt of komma te veranderen aan het zo moeizaam opgebouwde handboek van het georganiseerde rood Waals-Bel- gisch machtsmisbruik. De Waal die veron­

dersteld werd la Belgique de papa te kun­

nen redden tegen het Vlaamse imperialisme, kan niet eens het lekkende dak boven zijn eigen Maison du Peuple laten herstellen. Hij mag gewoon niet... Dat hebben zijn eigen volgelingen hem onomwonden laten weten.

Een discreet etentje ten huize Di Rupo en Van Cau kon met gerust gemoed huiswaarts keren. Hij en dus het Carolosysteem bleven untouchable.

Dat het politiek correcte wereldje in Vlaanderen dit spektakel niet waardeert kan men begrijpen. Het is koren op de molen van hen die - mét zakelijke argumenten - steeds luider stellen dat er geen sprake is van enige bereidheid tot beterschap bij "de anderen • Integendeel, zij die ons wilden doen gelo­

ven dat zij een welgemeende poging wilden doen om de goedgelovigen te doen vermoe­

den dat zij er iets wilden aan doen, kregen van hun eigen mensen het deksel op de neus.

Met een zichtbaar k.o. als resultaat. Di Rupo is vandaag als grote baas van zijn Parti Socia­

liste uitgeteld. Hij loopt er bij als die wereld­

beroemde toch zo blote keizer uit het ver­

haaltje. Stille lichaamstaal kan ook bij politici zeer welsprekend zijn.

Voor de Vlaamse partijsanhedrins en anderen die zich in Vlaanderen menen te moeten opmaken voor de grote staatsher- vormende stap voorwaarts in 2007 moet dit gebeuren een definitieve les zijn. Het rooie Charleroi is het levende bewijs dat er aan de Waalse overkant niet eens nog een serieuze rode gesprekspartner te vinden is van wie men zou kunnen vermoeden dat hij tot een luisterbereid gesprek in staat is. Hij mag van zijn "sections” niet eens luisteren. Anders gezegd, vandaag weten we nog beter dan tevoren dat elk nieuw Vlaams-Waals palaver meer dan ooit tevoren onbetaalbaar duur en zinloos tijdverlies is. De Waalse keizer loopt zonder kleren.... Marc Platel

De enige zender die min of meer objectief aan politieke duiding doet is Actua TV. Kwam daar toch Derk Jan Eppink in aanzetten.

Hem werd gevraagd wat hij dacht over Ver- hofstadt, De Croo en De Gucht naar aanlei­

ding van hun afwezigheid tijdens het bezoek van de dalai lama aan de federale praatba­

rak. Eppink had genoeg aan één enkel woord om de drie heren samen te "duiden”. Hij noemde ze slapjanussen in een angsthazen- beleid. Meer moet dat niet zijn zeker?

En nog Derk Jan bij Actua TV, deze keer over GedapochefDe Witte. “Die man moet zich niet willen oprichten als een scherp­

rechter, een ayatollah of een superrechter van dit land. Of alledrie tegelijk. Het CGKR wordt geleidelijk aan een kracht op zich maar wordt wel in stand gehouden met overheids-

geld. Het wordt de hoogste tijd dat men het inkapselt in een juridisering van de proble­

matiek rond racisme. Zoniet is het beter om de ganse handel overboord te gooien.” En zo hoort ge het ook eens van een ander.

Zoals bekend vond de VRT het de moeite niet waard om in het journaal aandacht te besteden aan het onafhankelijk worden van Montenegro. In datzelfde journaal kwam wel uitgebreid het “item”aan bod rond Amerika­

nen die met alle soorten wapens optrekken naar een jaarlijkse “happening” in de staat Kentucky om er op een soortement kermis naar hartelust op los te knallen. Het zal wei­

nig verwondering wekken dat rooie Martine al die knapen over de kam van "extreem rechts scheerde. Hoe ze dat zo goed wist? Naar het schijnt is ze het professioneel gedreven aan elke schutter afzonderlijk gaan vragen.

De dingen dezer dagen

3

Aan Anissa Temsamani, wachtend parlementslid, Mechelen

Schoon Vlaanderen________

Wat Vlaanderen zelf doet, doet het -ten­ minste naar zelfgenoegzaam eigen zeggen- beter. Versta: beter dan la Belgique. Wel­ licht omde stupiditeit van die stelling nog eenste illustreren, is op Ijuni jl.in een mooi stukje Demervallei in ZichemdeMaagdento­ ren gedeeltelijkingestort. Daarmee is eens temeereenwonde geslagen in ons reeds zo vreselijk aangetaste erfgoed. Op histo­ risch, architecturaal, volkskundig, literair en landschappelijk vlak verliezen we eens te meer een waardevol element. En dat is des te schrijnenderomdatde verdienstelijke Mark Demesmaeker(N-VA) hierover inde Vlaamse Parochieraadreeds talrijke schrifte­

lijke vragenstelde aande bevoegde minister, Dirk van Mechelen: zelf historicus(godbe­

tert!) maar(soms helaas) ookeen authen­ tieke krententeller. En als jedanmaar even peinstaande onnozelhedenen fantasietjes waar men in dit land wèl zakkenvol poen voor over heeft...Sinds 1859 was die toren staatsbeziten sinds 1962 (sic) beschermd, maar een ‘goede huisvader isditlandzoals menweet nooit geweest:delaatsterestau­

ratie dateertvan... 1863!Pas in 2000is dit stuk patrimoniumovergedragen aan de afde­

ling Monumentenen Landschappen vande Vlaamse Gemeenschap enbegon een rondje doorgeven van dezwartepiet met de Stich­ ting ErfgoedVlaanderen.Maar ondanks de mooie namenwilde geen enkele instantieer de verantwoordelijkheid voor dragen. Enig gewin zat daar voor niemand in: je kan in zo’n eventueel gerestaureerde toren immers geen dure symposia of glamourachtigpers­

conferenties inrichten. Te vrezen valt dan ook dat nuhet kalf zo goed als verzopen is, men - spijts een paar spoedvergaderingen postfactum omeen en ander vast te stellen - eerlang ‘met spijt in het hart’ zal over gaan tot euthanasie. Dat is zo een vandiedingen waarwe immers ondertussen welecht goed inaan hetworden zijn.

Gaudeamus igitur!_____ ___

Zo mogelijk nog idioter en ergerlijktraag gaathet eraan toe inde Plantentuin inMeise.

Wie nog steeds niet echthelemaal ende vol­ komenovertuigd is van het onvermogenuit onwilvandit land om via een deftige, cor­

recte en deugdelijke staatshervorming de samenlevingsproblemen tussen degemeen­

schappen” op te lossen, kan zichmetvrucht in dat dossier verdiepen. Halfslachtig en hallucinant, kafkaiaans en kortzichtig, zijn slechts zwakkebegrippen in die context! In

**at haar generatie ongetwijfeld nogNeder­ lands meent te kunnen noemen, stelde een sP-a-geitje, ene Else de Wachter, daarover een vraag aan minister Moermansk maar 'etste -zoalsin haar partij gebruikelijk -met eengrote bocht om de kern van hetpro- leem (dat institutioneel is) heen. Dochzie, aar gloorteen stralend licht aande horizon,

^ant “deze morgen (d.w.z. vorige woens- ag) heeft mevrouw Arena gezegddat ook z'i geen problemenmeer ziet’.Laten wij ons

useens te meer, samen met FienenYves P?°ertje en Kathleen en alle andere vro-

'! e vrienden, verblijden met deze koste- 'jke halfdode mus!

Onverantwoord

_ en triootje Brusselse Vlamingen - Sven atz (/LD), Steven Vanackere (CD&V) alt j 'SWaar niet onverstandige maar niet 'ti|d even vlijtige Erik Arckens (VB) - wenste jr3jna Van ^etonSeleid projectiel Anciaux dur 6 Vee' tranenveroorzakende en pro- erende Vlaamse ministervan Cultuur,

Jeugd, Sporten Brussel, de ernst(nou, ja) en dedraagwijdte te vernemen van diens voor­

stel voor een derde gemeenschap inBrussel.

Hijdeed eenen andertijdens een door hem

“gecreëerd”intercultureel ontmoetingsmo- ment in enoverBrussel,opde hem eigen warrigeen verwarrende manier. Het resul­ taat was dat niemand echt goed begreep welkekant onze grote staatsmannu eigen­ lijk uitwilde enover welkederde gemeen­

schap hij hetdanwel had. Dus vroegenzij zeer ernstig en zeer beleefd een woordje toelichting. Enwij staan paf van bewondering voor zoveel lankmoedigheid engeduld! In zijn antwoord lulde Kleutermans wat mistig over gemeenschappen met “g” en “G”maar bleek hetuiteindelijk toch tehebben over de EuropeseGemeenschap die - althans vol­ gens hem -meer verantwoordelijkheidmoet opnemeninzake hetbeleidin deze stad. Dat belooft! Die onnozele chiro-kookvader wekt bijons alleen maar afgrondelijkeafkeer en een zachtjes geprevelde smeekbede totde bevoegde heilige(Sint-Dymphna?) tot spoe­

dige endefinitieve collocatie. Ondertussen doen de Franstalige Brusselaars het ene stormnoveenna het andere voorzijn eeu­

wig behoud aan het roer van het Vlomske schip van staat...

Einde loopbaan maar niet helemaal

En dan waren er nog de(slechtseventjes maar toch) ruchtmakende uitspraken van die andere farceur die momenteel koning van Limburg speelt. ZowelJohan Sauwens als Filip Dewinter hadden vragen aanminis­

ter Keulen van Binnenlands Bestuur over de politieke neutraliteit van deze goedbe­

taaldeambtenaar, die in Nederland met zijn PVDA-vriendje Wouter Bos meeschrijftaan diens socialistische verkiezingsprogramma en hier in de gazetten interviews weggeeft en (overigens min of meer juiste) uitspraken doet over de moeilijke electorale positie van minister-president Leterme.

Dewinterhadhetover een pijnlijke soap van ‘Doet-ie-het-of-doet-ie-het-niet?’, blafte ondertussen de dikke Van Rompuy terug naarzijnhoken steldevast dathet watertus­ sen de paarse vleugelen de christen-demo- cratische Vlaams-nationale vleugel van de Vlaamse regering steeds dieper werdendat de benoeming van Stevaert een politieke fout was omdat hij nooit neutraal was en dat ook nooitzal zijn: “U zit alsvoogdijover­ heidmet eengouverneurdie niet inde hand te houdenis!”

Sauwenswees erop dathet probleem met nieuw was,dat wedagelijks signalenkrijgen van het feit dat hij zeeractief is inde SP.a- werkingdelokale werving vankandidaten en in destrategie op hetlokaleniveau in de pro­ vincie Limburg. En op zijneigen,particuliere manier doet ookAndré Denys nog als een partijpolitieker aan vormen van dienstbe­ toon oflobbyt hij in ministeriële kabinetten voor zijn gouw. En hij besloot zeer terecht:

•De gouverneur is een ambtenaar die zich in de perfecte neutraliteit moet hullen.(...) Indieneenburgeronregelmatigheden bij een hpnaald bestuurvaststelt, moet hij bij de gouverneur klachtindienen. Welke inwoner vaneen Limburgse gemeente meteensoci- st sche burgemeesterheeft nog de volte

bii degouverneur een klacht

—

"CneR : S ar . ““fraken rïS“®h" *debat

Middels de krant De Morgen hebt gij het Vlaamse allochtonenbeleidals onvol­ doende gediskwalificeerd. “Waar wach­ ten weop?”,luidt de prangende titel boven uw opiniestuk. Met het woord “we” dient omzichtig omgesprongen. Gij zijt, zoals uituw naam en prachtig getaande huid kan worden opgemaakt, van allochtone afkomst. Maar inmiddels opgeklommen totVlaams fluweelzitster. Een Vlaamsevan Marokkaanse afkomst dus. De “we” kan dientengevolge zowel slaan opde Vlamin­

gen als opde allochtonen. Datgijheel erg geïntegreerdzijt, blijkt uit het feit datde dooru gebruikte “we” op deVlamingen betrekkingheeft. Waar wachten “we”, Vla­ mingen, opom een serieusallochtonen­

beleid tegaan voeren. Moeten we daar uit opmaken, besteAnissa, datde tsunami aan pampermaatregelen die de overheid al jarenlang over ons vlakke landschap jaagt, zinloos is geweest? Die maatrege­ len ontsproten meestal uitde kokersvan ministers van socialistische huizeen wer­ den doorcentrum-linkse meerderheden goedgekeurd.Meerderheden waar ook u deel van uitmaakt. Maatregelenwaarte­

gen slechtsvan éénzijdestorm werd gelo­ pen. Door departij waarvande naamhier onvermeld kan gelaten worden. Nu, al die maatregelen later, klinkt het vertwijfeld:

“Waarwachten we op?”Uw openhartig­ heidverdient lof.

Maar wat in bovenstaand mea culpa nog openhartigheid mag heten,evolueert ver­

derin het artikeltotwarepolitieke porno.

Waar erotiek kan omschreven worden als hetoplichtenvaneentipjevande sluier, ruktu ongegeneerd het hele textiel weg.

We willen de kerngedachte vanuw betoog hier graag overnemen: “Erzijndispropor­

tioneel veel minder competente allochto­ nen, zoals de studie van de OESO opnieuw

President Bush=

Verhofstadt in ‘t kwadraat?

Ene Norbert van Overloop, advocaat, heeft een boekje geschreven dat zeker stof zal doen opwaaien. Vraag is wélk stof Hij wil met dat “laagdrempelig" meesterwerk kiezers van Vlaams Belang terug (?) op het democra­

tische pad brengen. Lezers die geneigd zou­

den zijn op 8 oktober op Vlaams Belang te stemmen, zijn hiermee alvast gewaarschuwd dat zij geen democraten zijn en hoeven het boekje dus al niet meer te lezen. De arbei­

ders onder onze lezers moeten weten dat kie­

zen voor dié partij, betekent (volgens N.N.O., géén familie van H.H.!) “minder vakbonds- rechten, minder sociale bescherming en een nog veel grotere kloof tussen arm en rijk".

Grote boeman is Gerolf Andermans, die door N.N.O.fgéén familie van...) “Verhofstadt in het kwadraat" wordt genoemd en in één pen­

nentrek vergeleken met... Bush. Wil dat zeg­

gen dat Guy Verhofstadt, deze gróóóte Euro­

pese staatsman, volgens N.v.0. niks meer is dan een vierkantswortel van George Bush?

Gewoonterecht a la beige

Heteerste wat ik bij‘t ontwakenaan m’n eega vraag, ternauwernood teruggekeerd uit Orpheus’warmearmen:

“Er is toch zeker wel een nieuw schandaalontdektvandaag en ziterweer een Waalse socialist in ‘t nauw,ocharme?”

Enknikt m’n eega “Ja, er is alweer eennieuw schandaal”, danzwelt m’n belze trots en wordt van tranen nat het laken, want hevigis m’nmeegevoel metrode broeder Waal die‘t nut van‘t algemeen misbruikt om watfortuin te maken.

Goddank, zegt opgelucht mijnvrouw,zijn ‘t geen racistendaar, die slechts in ‘twater van het eigen volk de zon zien stralen.

Zij zijn verdraagzamer danwij, verzekert zij.‘t Is waar, zeg ik, zij laten zichroyaal doorallemial betalen.

Bij hen het eigen volkniet eerst, maar wel de eigen zak en raakt die eigen zak te vol, dan vullen zij hun sokken, niet malend om die vaasdie lang te water ging en brak.

Zij hoeven om gebrokenvazen immersniet te mokken:

voor‘t lijmen vindt Di Rupo vast wel... Vlaamse zondebokken.

aantoont.Jammer genoeg is de niet gekwa­

lificeerde uitstroom uit het onderwijs bij allochtone jongeren driemaal hoger dan bijautochtone jongeren.De spoeling iste dun. En ook in het onderwijs vindt men niet genoeg gediplomeerde allochtone leerkrachten om voor de klaste zetten."

Bloter kan het overheidsbeleid niet gezet worden. Maarnu komt de knaller:

“Dat iszo,maardatmag niet langer een excuus zijnom bijdepakken teblijven zit­ ten. Daarommoet de overheid incompe­ tente mensen aanwerven en ze zo dekans geven om via verplichte opleidingen hun talenten totcompetenties te ontwikke­ len.”Hierschrijft ge geschiedenis. De over­ heid moet actief incompetente mensen aanwerven. Suggereren datde overheid allochtonen het recht moetverlenendiplo­ ma’s in hun cv opte nemen die ze nooit behaalden, zou gezien uw achtergrond wat alseen pleidooi pro domo overkomen. We willen de neiging onderdrukken om hierte goedkope grappen teverkopen.Het racis­

tische karakter van uw voorstel is trou­ wensook niet te miskennen.

Hetmoet moeilijkzijn een idee te lan­

ceren dat vernietigender is voor het imago van bekwame allochtonen. Want als uw briljant voorstel wordt overgenomen, zul­

len we bij elke gekleurde overheidsambte­

naar spontaan de gedachte voelen opko­ men met een incompetente prutserte doen tehebben. Misschien ligt een stuk van de oplossing nochtans in uwtitel beslo­ ten. “Waarwachten we op?”Waar wach­ ten “we”, allochtone Vlamingen, op om de talloze kansen die Vlaanderen biedt actief te grijpen om uitte groeien tot compe­ tente deelnemers aan het maatschappe­

lijke leven?

Is het beste dan nóg niet goed genoeg?!!..

Nog maar pas hadden de Antwerpse SP.asten hun kiesprogramma voorgesteld onder het bescheiden motto “Alleen het beste is goed genoeg", of daar pakte het kartel Vlaams Belang VLOTTjes uit met “de overstap van een belangrijke lokale manda­

taris naar het Vlaams Belang" Wij natuur­

lijk nieuwsgierig: Mark van Peel, Ludo van Campenhout of - een mens weet maar nooit - Patrick Janssens? Mis, het ging over een serieuze politicus: Guy Dirckx, districtssche- pen van Deurne uit de stal van Guido Tasten- hoye. Zwaar ontgoocheld, naar eigen zeggen, over zijn partij N-VA en in het bijzonder over aanvoerder Bart De Wever, ooit “nationa­

list” en nu “reaalpoliticus” die zijn principes desnoods aan de duivel verkoopt. Besluit van de overstapper, die prompt zijn lidkaart van mestkever overhandigd kreeg: “Het Vlaams Belang is de enige partij die ijvert voor een onafhankelijk Vlaanderen. Mijn keuze was dus snel gemaakt.”

4

De dingen dezer dagen

Allah en Eva

Zoals iedere progressieve Vlaamse intel­

lectueel las ik in de jaren 80 het weekblad

‘Vrij Nederland’. Het blad had zowel poli­

tiekcorrecte (Brandt Corstius alias Stoker, Battus, enz.) als fatsoenlijke columnisten (Tamar ofte Renate Rubinstein, de minna­

res van Carmiggelt) al waren die wel in de minderheid. Rubinstein was de dochter van een Joodse vader en een niet-Joodse moe­

der en geen Jodin volgens de Joodse wet. Ze was dus ook nergens als Joods geregistreerd en ontsnapte zo aan de Duitse klauwen. Ze stelde op een enige manier de oplichterij van Jules Croiset aan de kaak. De man, ook de zoon van een Joodse vader, ontvoerde zich­

zelf en kloeg daarna leugenachtig het anti­

semitisme aan. Rubinstein vroeg zich af of Croiset zich in de oorlog ook zo luidruch­

tig op zijn (halve) Joodse erfenis zou beroe­

pen hebben.

En toen verscheen op een dag een nieuwe column. Een Nederlandse dame woonde in Saoedi-Arabië en vertelde er over haar dage­

lijks leven. Ze liet zich niet met haar doch­

ters opsluiten in een westers getto en botste voortdurend met de zedenpolitie. Haar stuk­

jes waren humoristisch, hilarisch maar ook pijnlijk en afschrikwekkend, al zag je toen nog geen hoofddoekjes in onze straten. Ze gebruikte een pseudoniem maar het duurde niet zo lang of de goegemeente wist dat ze Betsy Udink heette en getrouwd was met een Nederlandse diplomaat. In la Belgique zou zo’n onthulling geleid hebben tot ofwel het einde van haar journalistieke loopbaan ofwel de terugroeping van mijnheer, die de rest van zijn loopbaan in de Vierarmenstraat zou beleefd hebben. In Nederland is iets meer respect voor originaliteit en Udinks man vervolgde zijn loopbaan met succes.

Van 2002 tot 2005 werd hij ambassadeur in Pakistan en dat buitenkansje liet Udink niet liggen. Als vrouw van de Nederlandse ambassadeur moest men “nolens volens”

wel beleefd blijven, haar ontvangen en haar geregeld min of meer de status van “ereman”

geven wanneer zij er weer eens op uittrok om een en ander te onderzoeken en daar­

bij dikwijls plaatsen opzocht waar de gemid­

delde diplomatenvrouw in geen honderd jaar komt. Ze schreef er ongegeneerd stukjes over en die zijn nu gebundeld in het ontluis­

terende ‘Allah en Eva’ (uitgeverij Augustus, 256 p. I8.50 €).

Het boek begint met een bezoek aan een verlaten piepklein kantoortje in een immens druk groot en vuil winkelcentrum. Daar zijn zeven mensen van een christelijke organi­

satie geëxecuteerd en uiteraard heeft nie­

mand iets gezien. Daarmee is de toon van het boek gezet. Udink gebruikt een eenvou­

dige lakmoesproef om de stinkende adem van de Islamitische Republiek Pakistan te rui­

ken. Hoe gedragen het land en zijn 75 mil­

joen islamitische mannen zich tegenover de minderheden en de machtelozen (de 74 mil­

joen vrouwen en een paar miljoen christenen en onorthodoxe moslims)? Het antwoord is eenvoudig: gruwelijk. Pakistan (ofte het Land van de Zuiveren) is een kunstmatig land.

Het was gewoon een onderdeel van Brits India tot M. Jinnah en zijn Moslimliga een eigen staat kregen omdat men van moslims niet mag verwachten dat zij akkoord gaan om ergens als (reusachtige) minderheid te leven. Na hem ging het van kwaad tot erger en toen de fundamentalistische generaal Zia een staatsgreep pleegde, was het hek hele­

maal van de dam.

In de North West Province is nu de sharia

de wet van het land maar in de rest van Paki­

stan is het nauwelijks beter. Udink geeft toe dat veel van de misstanden nog dateren uit de feodale en zelfs de pré-islamitische tijd maar ze laat er geen twijfel over bestaan dat een discriminerende ideologie als de islam die misstanden nog versterkt heeft zodat de situatie nu volledig verrot is.

Ze publiceert bij ieder afschuwelijk ver­

haal de juiste koranverzen die de aanzet en de inspiratie voor veel van de gruwel vor­

men. Ze vertelt in detail over de honder­

den zogenaamde eremoorden die ieder jaar gepleegd worden op vrouwen. Bijna nooit is er overspel in het geding. Meestal is het iets onnozels als een vrouw die onwillekeurig een stukje arm getoond heeft of een paar woor­

den gesproken heeft met een onbekende man. Sommige vrouwen worden vermoord nadat mijnheer hen officieel verstoten heeft.

Hij moet dat officieel laten registreren en als hij dat nalaat kan hij jaren later, zelf al hertrouwd, ongestraft zijn ex-vrouw ver­

moorden als zij onwetend ook hertrouwt Udink beschrijft met passie het dagelijks huiselijk geweld van slagen en verminkingen dat een groot deel van de vrouwen moet ondergaan.

Ze noteert met pijn hoe meisjes zich tegen de muren drukken en zich als krabben voort­

bewegen om toch maar niet op te vallen Duizenden vrouwen sterven (of worden op die manier vermoord) omdat ze met lange gezichtssluiers moeten koken op primitieve vuren en het slachtoffer van een ongeval gorden. Ze kijkt dwars door de schijnhei­

ligheid van het land heen. In het parlement zijn 20 procent van de zetels voorbehouden voor vrouwen, leder van die dames is verko­

zen op een lijst waar alleen de naam van hun man of hun broer en hun foto’s opstonden.

Geen van deze dames opende de mond toen een dappere man in het parlement echte maatregelen eiste tegen de vrouwenmoor­

den. Integendeel, deze waardevolle tradities moesten gerespecteerd worden. Ambassa- deursvrouw Udink houdt niet van diploma­

tieke taal. Pakistan is "een door bederf en rotting aangetaste natie” (p. 219).

Udink verbergt haar afkeer niet voor de onnozele trienen, de zogenaamde islamiti­

sche feministen, die dit gruwelstelsel vrouw­

vriendelijk noemen en wanhopig naar een zinnetje in de koran zoeken om hun geleu­

ter te ondersteunen. "Onderwerping van de vrouw is een wezenlijk onderdeel van de islam, zonder submissie en serviliteit blijft er van de leer van de muzelmannen weinig over! . schrijft Udink. Ze heeft haar buik vol van de ziekelijke seksobsessie, veroorzaakt door de vele verboden.

Kleine meisjes worden dikwijls gewoon als betaling aangeboden aan de rijke land­

heren. Als de lamgeslagen, ondervoede en hebhon meiSi6S hun eerste ™nstruatie hebben, moet er getrouwd worden want dermOTde'St “Veel kinderen. Kin- dermoeders baren dan op hun beurt weer ondervoede zieke kinderen. Maar ook jon- deze harhSnaPPen n'et aan de weedheid van sen^dp Se n?aatschaPP'L 'n de madras- en (de islamitische scholen) is het bijna een recht van de leraars om zich bij gebrek aan vrouwen op grote schaal aan de jongetjes te vergrijpen. Ze inspecteert die scholen en noteert dat daar vijf jaar lang analfabe­

ten worden gekweekt die de koran uit het hoofd in het klassiek Arabisch kunnen cite­

ren zonder dat ze in staat zijn het eenvou­

digste gesprek in een of andere Arabische taal te voeren.

Ik heb me hier beperkt tot het vrouwen­

thema maar Udink heeft nog veel meer te vertellen, o.a. over de behandeling van niet- islamieten. Haar verhalen doen de haren ten berge rijzen en geven een goed idee van de verschrikkingen die men kan verwach­

ten wanneer islamisten ergens de macht in handen krijgen. Maar Betsy Udink heeft 30 jaar van haar leven in islamitische staten doorgebracht en is meer vergeten van de ware aard van deze leer dan alle onnozele multi- of interculturele dialoogoplichters Eva’ise2n|8en °°itZUllen kennen-'Allah en tva is een lange waarschuwing tegen deze ideologie: waar islamieten een meerderheid krijgen is het gevaar groot dat de fanatiek ste vorm de overhand haalt en dan gaat de beschaving onherroepelijk overboord8 Ik kan alleen maar de woorden bevestigen van Leon de Wmter in het NRC:“een boek dat je niet met droge ogen kan lezen”.

JanNeckers

Vlaamse poen ____________

De plantentuin van Meise is de vijfde grootste plantentuin in Europa en bevat een waardevolle collectie. Vijf jaar geleden werd bepaald in het Lambermontakkoord dat deze plantentuin zou worden overgeheveld naar de gemeenschappen, die dan 5,6 miljoen euro onder elkaar zouden mogen verdelen. Tot vandaag is dit echter dode letter gebleven met als gevolg dat de verzameling aan planten en genetisch materiaal verloren dreigde te gaan. Vlaams minister Moerman trok daarom 1,5 miljoen euro uit om de hoogste nood te lenigen.

Belanger Ortwin Depoortere ondervroeg minister Verwilghen waarom de overheveling nog steeds niet heeft plaatsgevonden. Zoals verwacht schoof ‘minister-zonder-ruggen- graat’ Verwilghen de hete aardappel door naar de gemeenschappen die het blijkbaar niet eens raken over de verdeling van het personeel (een Franstalige aangelegenheid) en de collectie (een eerder Vlaamse aangele­

genheid). Met andere woorden: de planten­

tuin gaat verloren omdat de Franstaligen hun (politieke) benoemingen niet willen opgeven, terwijl Vlaanderen wel geld pompt in de col­

lectie zelf. Het gaf de Bozen de kans om er nog maar eens op te wijzen dat de planten­

tuin van Meise beter (“sneller en efficiën­

ter”) af is als het in volledige Vlaamse han­

den valt.

Vest

Dé grap was vorige week natuurlijk de

“berisping" door het Orakel van Brakel aan het adres van de minister van Verkeer René Landuyt. Die bestond het om zonder vest het halfrond te betreden om op vragen te komen antwoorden. De Croo: “Mijnheer Landuyt, ik had u liever met een vest gezien.

Ik weet echter dat de Kamer soms stijgende temperaturen kent. Op zekere dag waren er hier dames die het frisjes hadden en heren die het warm hadden. U behoort tot de laat­

ste categorie."

Waarop de immer stoïcijnse Landuyt met een pokerface: "Mijn excuses, mijnheer de voorzitter, maar ik ben mijn vest werke­

lijk vergeten.” Allemaal flauwekul om niks natuurlijk. De Croo houdt nogal aan het pro­

tocol, maar is daarin niet erg consequent.

Want als men vroeger de groene geitewol- lensokkenparlementairen zag rondlopen of vandaag de dag mannen als Miguelleke Che- valier, dan loopt Landuyt er zonder vest nog erg stijlvol gekleed bij.

Flauwe plezante

Donderdag werd het wetsvoorstel bespro­

ken om de wet betreffende de rechten van de vrijwilligers te wijzigen. Er volgde een serieus debat, waarbij o.m. de militante vakbonds- ampersandster Greta D’’hondt haar devo- ren kwam doen. Plots kondigt De Croo een tussenkomst van de West-Vlaamse liberale pipo Pierre Lano aan. Waarop deze flauwe plezante lapzwans wist te zeggen: “Ik wil alleen meedelen dat Justine Henin de eer­

ste set heeft gewonnen met 6-3. Ondertus­

sen leidt Kim in de tweede set.” Alstublieft.

Voor de volledigheid

Op een andere plaats in dit krantje wordt ruim aandacht besteed aan het initiatief van vooraanstaande Vlaams-nationalisten die eraan herinneren dat in Vlaa nderen even­

goed kan wat tot de onafhankelijkheid van Montenegro heeft geleid. Een opmerking voor de volledigheid: aan Freddy Van Gae- ver, de eerste die met de idee op de proppen kwam, werd gevraagd de tekst niet te onder­

tekenen. De reden laat zich raden. Maar als zelfs Vlaams-nationalisten gaan discrimine­

ren op grond van partijpolitiek, dan vrezen we dat er nog een eindje te gaan blijft tot van Vlaanderen hetzelfde gezegd kan worden als van Montenegro.

Vliegt hij of niet?

Filip Dewinter noemde de overstap van Dirckx een symboolkandidatuur, die aantoont dat het Vlaams Belang bekwaamheid en ervaring in lijn kan brengen om te besturen en die, samen met de VLOTTe opening naar rechtse liberalen, haar basis verbreedt en voor drempelverlaging zorgt. Tja, het hangt er maar van af over welke drempel je het hebt. Guy Dirckx, die bij Finan­

ciën werkt is daar “delegee van de vakbond”

(ACV). Hij zou wel eens kunnen struikelen over de drempel van de syndikale verdraagzaamheid.

Vliegt hij buiten, is dat voor de partij een goed

Dat is allemaal mogelijk in de Belze praatba- rak. Men kon de verbouwereerdheid van het gezicht van Greta D’hondt zo aflezen. Som­

mige praatbarakkers hebben het echt niet beet. Voor hen is alles een lolletje en doen ze werkelijk er alles voor om toch maar even in de kijker te lopen. Zelfs als ze daar ernstige tussenkomsten voor moeten onderbreken.

Neuten___________ ______

Dat tante Laurette Onkelinx geen kritiek kan verdragen, wisten we al lang. Maar soms gaat ze daarbij vlot uit de bocht. Toen amper- sander Tony van Parys en voormalig minis­

ter van Justitie een gefundeerde tussenkomst hield over het wetsontwerp betreffende de elektronische procesvoering en daarbij het grote Phenix-project - het grote informati- caproject voor Justitie - met rake argumen­

ten op de korrel nam, verloor ze haar zelfbe­

heersing en sneerde ze naar de verbaasde en altijd serene Tony dat hij zich gedroeg als een procureur, maar dan een “qui radote”.

Waarbij ze de Gentenaar voor de voeten wierp: “En gantois, je croix que radoter se traduit par ‘neuten’.” Om te schelden, kent ze blijkbaar wat Nederlands...

Vreemde pauze ___________

De namiddagvergadering van de Kamer werd donderdag om 18 u. 50 gesloten door De Croo. Hoewel aangekondigd om 19 u.

05 werd om 19 u. 12 de avondvergadering geopend. Deze duurde maar liefst tot 19 u.

29... 17 volle minuten dus voor een avondver­

gadering. Waarom De Croo dit soort onder­

brekingen inlast, ontgaat elk redelijk denkend mens. Tenzij de natuur hem dwong om zich even terug te trekken... Dat kan natuurlijk zélfs de Kamervoorzitter overkomen. Het bewijst dat ook hij een mens van vlees en bloed is. Soms.

Vrhfstdt contra Somers_____

VLD-voorzitter Bartje Somers had de pers gehaald met zijn voorstel om de werk­

loosheidsuitkeringen in de tijd te beperken.

Uiteraard haalden de woordvoerders van Bozen en Ampersanders die zich bezighou­

den met sociale zaken zwaar uit naar de pre­

mier. Zo zei Boze Guy D'Haeseleer zeer ver­

wonderd te zijn over die uitspraken, zeker wanneer enige tijd in de Kamer het nieuwe activeringsbeleid goedgekeurd werd, dat tot doel heeft de werklozen beter te begeleiden, precies om te zien of er voldoende inspan­

ningen worden geleverd om aan een job te geraken.

Hij wilde van Vrhfstdt dan ook weten of het hier louter om een verkiezingsnummer- tje van Somers ging, die hoopt dat hij zijn par­

tijtje, dat vandaag niet meer weet van welk hout pijlen te maken, hiermee opnieuw in de belangstelling kan brengen. Toen de pre­

mier zonder verpinken zei dat de beperking in tijd van werkloosheidsuitkeringen niet in het regeerakkoord staat, was het duidelijk dat Vrhfstdt zijn partijvoorzitter te k... zette.

Voor de zoveelste keer. En zeker ook niet de laatste keer. Leuke vriendenclub, daar bij de liberalen.

moment om de vakbonden duidelijk te maken dat die uitsluiting niet gepikt zal worden. En olie juridische middelen uitgeput zullen worden om niet alleen het ontslag van Guy Dirckx aan te vechten, maar ook van die paar duizend ande­

ren die om hun partijlidmaatschap uit een vak­

bond, geel of rood of blauw, al zijn buiten gesme­

ten of nog gesmeten zullen worden.

Onweerstaanbare socialistische dran

Luc Maddelein, de socialistische schepen van Jeugd en Cultuur in de gemeente Lan- gemark-Poelkapelle werd betrapt op winkel­

diefstal in een tuincentum. Vreemd genoeg stal hij alleen een fietsslot. Hij werd betrapt door een winkeldetective, die er onmiddellijk de politie bijhaalde. De schepen geeft toe dat het niet om een vergetelheid ging. "Wat me bezielde, weet ik niet. Het is een irrationele daad waarvan ik de gevolgen zal en wil dra­

gen", verklaarde hij voor Het Laatste Nieuws.

Tja, socialisten hebben nu eenmaal een onbe­

dwingbare neiging er met andermans geld en goederen vandoor te gaan. Het is gewoon sterker dan henzelf. Maddelein stelt zijn man­

daat ter beschikking. Maar misschien kan hij in een volgende regering nog opgevist wor­

den als minister van Financiën, of Begroting, of Justitie. Hij is nu immers een ervarings­

deskundige.

De dingen dezer dagen

Mark Demesmaeker:

“Natuurlijk mogen coalities met het VB van mij ! ”

In de ontvangsthal van het Vlaams parlement kijk ik even naar het meester­

werk van Panamarenko dat een paar miljoen oude franken gekost heeft en vraag me af of ze daar geen tekening van Jef Nijs met één van de constructies van pro­

fessor Gobelijn konden hangen. Dat zou veel goedkoper geweest zijn en dan had je tenminste het origineel. De medewerker van Mark Demesmaeker ontvangt me in het kantoor van de vroegere VTM-nieuwslezer. Guy Uyttersprot was ooit één van de vijf Volksuniegemeenteraadsleden van Affligem. Nu zetelt hij er als enige N-VA’er want de vier anderen kozen geld voor hun eieren (en niet omge­

keerd) en volgden gedwee Annemie van de Casteele toen de VLD het beste bod deed na de implosie van de Volksunie. Vijf minuten later is Demesmaeker er om het verhaal van twee jaar parlementaire ervaring te vertellen.

5

MDM; “Ik heb om 11 uur ‘s morgens aan de baas van de VTM-nieuwsdienst, Klaus van Isacker, meegedeeld dat ik op de N-VA-lijst stond. Ik heb dan mijn laatste journaal gele­

zen om 13 uur omdat er niemand anders was, want feitelijk wou men me al om 11u05 aan de deur. Ik had misschien beter eerst SP-a gezegd en dan de reactie afgewacht hebben vooraleer met de N-VA te komen, want er gelden daar verschillende normen. Voor mij was zelfs mijn tuinprogramma ‘Groene Vin­

gers’ uitgesloten, maar voor een VLD’er, en eentje die toen zelfs als schepen (nvdr: Wal- ter Grootaers) al profijt had bij zijn verschij­

ning op het scherm, was er geen probleem om Wie wordt Euromiljonair? en Big Brother te presenteren. Ik nam een serieus risico, want politiek verlof zoals bij de VRT bestaat niet bij VTM. Het was ontslag. Ik stond 5de op de lijst, niet echt een gemakkelijke verkies­

bare plaats, maar ik was wel de eerste N- VA’er. In de andere provincies hadden mijn partijgenoten betere plaatsen op de lijst.

Vandaar dat de N-VA op zoek was naar een bekend gezicht die in die uitgestrekte pro­

vincie Vlaams-Brabant door iedereen gekend was. Ik ben natuurlijk verbrand en kan nooit meer terug.

‘t P.: En, tevreden met de manier waarop je nu de media haalt?

MDM: “Lokaal kan ik niet klagen; nati­

onaal is iets anders, maar niet alleen voor mij. Toen ik bij VTM vertrok, begon de problematiek van BHV en de actie van de burgemeesters. Ik sprak daar over op de redactievergaderingen en de reac­

ties waren: “Allé, zot! Waar zijde gij mee bezig? De mensen liggen daar niet wak­

ker van” of “dat is veel te moeilijk voor de mensen”. Ik heb later de schande aan de kaak gesteld dat in de interventiewa- gens van de Medische Urgentie Teams het wemelt van de Nederlandsonkundigen in grote delen van de Rand en heb toen de media bewerkt. De VRT heeft er dan toch een stukje over gemaakt, de VTM niet. Bij de VRT kijken ze dan weer neer op onze ludieke acties zoals toen ik met een hoge hoed en een dikke sigaar de franskiljons parodieerde. En zeker die actie met de vrachtwagen met geld, die de transfers naar Wallonië symboliseerde, kon niet, actie werd ook niet gesmaakt door veel CD&V’ers, maar daar houden ik en mijn collega’s geen rekening mee. Ik kom uit de visuele media en met een goed gekozen beeld zeg je dikwijls veel meer

^n met minuten geleuter.”

Wooncode

* P.: De Rand, je biotoop?

MDM: “De Vlaamse gevoeligheid voor e situatie in de Rand is laag; ook in het Parlement of in de commissies. ‘Is hij daar

^eer niet zijn gezaag over de Vlaamse and?’ Als ik nu eVen terugkoppel naar a Ie en vergelijk met vroeger, dan zie je e dat het straatbeeld erg veranderd, erg vernederlandst, is vergeleken met

^'jn jeugd. Vitrines zijn niet meer alleen b Prans. De mensen gaan niet meer h\h F°rSes de Clabecq werken, maar e ben nu werk in eigen streek zoals bij 0 ruyt. Maar onderhuids is het helemaal et verbeterd, integendeel. Zo’n 30 % van

□ernensen in Halle spreekt nu al Frans, kin Ver^rans'ng van de Vlamingen is geluk- is k^estoPt’ maar de inwijking uit Brussel War^'0 !aren 90 heel groot geweest. Dat Wijl?0 d'^wijls vrij arme mensen die uit de 2ii h6 hk°nd ^et Zuidstation weggingen.

ger) e den een groot deel van de wonin- ln de sociale woonwijken in de Rand

in beslaggenomen. En daarom is het goed dat er nu eindelijk die Vlaamse wooncode is. Maar nog altijd kun je iedere dag inci­

denten meemaken. Ik ga bij de beenhou­

wer in de Vlaamse gemeente Sint-Pieters- Leeuw een paar pensen kopen, en daar staat zo’n typisch agressief type. ‘En Fran­

çais svp. C’est quand même bilingue ici.’

Maar dan alleen voor de Vlamingen, hé.

En de vrouw van de beenhouwer scha­

kelt onmiddellijk over en doet toch zo haar best. Of ik stap vlug bij een kapsa­

lon van Olivier Dachkin in Halle binnen en ik word in het Frans aangesproken door iemand die weigert één woord Neder­

lands te spreken, en dus loop ik buiten.

Daar zit dan een Vlaamse moeder met haar zoontje: ‘Nen extremist. Die kent niet eens zijn talen.’

We moeten dus in de eerste plaats de Vla­

mingen sensibiliseren en hen wat fierheid bij­

brengen. En nauwlettend toekijken wat de bedrijven doen. Neem nu Telenet. Die firma maakte tweetalige reclame in heel Brussel- Halle-Vilvoorde en niet alleen in de facilitei­

tengemeenten. Dat ging heel ver. Niet alleen hun folders maar zelfs hun tv-uitzendin- gen op de mozaïek waren tweetalig. Ik heb gebeld en geschreven en natuurlijk waren ze daar met hun commerciële uitleg, zodat ik Geert Bourgeois heb ingeschakeld. Die is tenslotte minister van Media en ze hebben op hun communiezieltje beloofd dat ze zou­

den stoppen met tweetalige reclame. Nu is het weer Belgacom dat Télé-Bruxelles in de Vlaamse Rand wil binnenbrengen, een natte droom van het FDF.” (nvdr: daarin gesteund door Albert Anciaux).

‘t P. : Hoe staat het met de Franstalige opschriften in Merchtem?

MDM: “Ik moest ‘een met redenen omklede motie’ (Wat is dat voor een beest, dacht ik eerst) indienen om minis­

ter Keulen iets te laten doen terwijl hij al beslist had niets te doen. Dus weg motie.

Dan maar een voorstel van decreet om de randgemeenten een instrument te geven om die franskiljongerij te stoppen. Dat voorstel is nu klaar en naar de Raad van State. Bespreking in september. Het pro­

bleem zal weer zijn om die twee andere partijen van de meerderheid mee te krij­

gen, VLD en SP-a, want ik wil de gren­

zen aftasten van wat kan. Vlamingen zijn toch zo bang, zitten altijd in een egel­

stelling. ‘We gaan toch de grondwet met schenden.’ In principe laat Vlaanderen de Rand niet los, maar het blijft toch zo vaak bij papieren verklaringen. En neen, er is voorafgaande aan zo’n initiatief geen over­

leg over de partijen heen. Maar ik sluit me aan bij de vragen van Luc van Nieuwen- huyzen van het VB en hij bij mijn vragen.

Zelfs die ene Groene uit de Rand heeft een beetje een Vlaamse reflex.

Samenwerking mogelijk

‘t P. En daarmee zijn we ook bij de onvermijdelijke schutkring tegen het VB

°°MDM: “Mijn partij en ikzelf zijn daarte­

gen Let op. Voor de gemeenteraadsver­

kiezingen vormen we nergens een kartel met het VB. Er wordt niet op voorhand

„r»r Maar na de verkiezingen wel en dan kan er plaatselijk samengewerkt wor-

akkoord is over een programma. Dan

14 juni 2006

ik niet in waarom niet. Uiteraard praat je niet met het FDF of het Union des Fran- cophones. Dat zijn de echte racisten en fascisten. Op bepaalde plaatsen zal de Vlaamse dijk in gevaar komen. In som­

mige randgemeenten en niet alleen in de faciliteitengemeenten wordt het precair en dan wil ik wel eens de uitslag van de Franstaligen zien. In sommige gemeen­

ten is 40% van de jonge gezinnen Frans­

talig en dan is mijn keuze rap gemaakt, hé: tussen het FDF of het VB; daar moet ik geen twee minuten over nadenken, zelfs minder.

Maar het VB moet ook eens inzien dat de partij er niets mee te winnen heeft om ons als vijand op dit moment te bekijken en ons verdacht te maken en af te schieten zoals met de Morel Welkomstgroep. Dat is die­

genen viseren die de natuurlijke bondgeno­

ten zouden moeten zijn, die toch gedeelte­

lijk dezelfde Vlaams-nationale standpunten delen. Ik begrijp het wel, hoor, omdat we allebei in hetzelfde vijvertje vissen.”

‘tP.: En hoe zie je de weg naarVlaamse onafhankelijkheid?

MDM: “Dat is heel eenvoudig: op basis van een stemming in het Vlaams en niet in het federaal parlement. Een stemming in het Vlaams parlement volstaat, want wij zijn de legitieme vertegenwoordigers van de Vlaamse natie.”

Trein der traagheid

*t P: Pijnpunten en triomfen?

MDM: Pijn zit dikwijls in kleine dos­

siers. Mijn tussenkomsten over de Maag­

dentoren van Zichem bijvoorbeeld. Ik kom uit een andere wereld waar men zeer snel werkt; waar er drie deadlines per dag waren en snelle beslissingen geno­

men werden. Als Diana Spencer veron­

gelukt, dan vlieg je uit je bed en je begint eraan. Maar die toren? Vooraleer iets beweegt, vooraleer je je weg vindt door alle adviesinstanties, handtekeningenzet- ters en bevoegdheidsversnipperingen.

Verschrikkelijk, en het einde is meestal:

“Open” ook in Wezembeek-Oppem

Het Open-project van de Kraainemse volks­

vertegenwoordiger Luk van Biesen kreeg er intussen toch nog een broertje bij.

Ook in de Kraainemse buurgemeente Wezembeek-Oppem, ook één van de zes met faciliteiten, slaan alle Vlaamse krachten de handen in elkaar, ook onder de benaming

“Open”. Een project dat zich nu al met grote viertalige affiches in het plaatselijke straat­

beeld kenbaar maakt.

Het heeft enkele avonden serieus “over­

leg" gekost, maar de kogel is nu definitief door de kerk.

Geleerd door de slechte electorale ervaring in 2000 met een optreden in verspreide slag­

orde heeft men ook in Wezembeek-Oppem begrepen dat alleen samenwerken de nog te redden Vlaamse meubelen daar voor verdere aftakeling kan behoeden.

En misschien zelfs uitzicht geven op een zo noodzakelijke versterking van de Vlaamse politieke kracht in deze ook al sterk bedreigde Vlaamse gemeente.

er zijn geen centen. Plezier heb ik beleefd met mijn voorstel om na Filips de Goede en Filips de Schone de huidige Monseig­

neur Philippe dan maar Filip de Taaie te noemen. Hij had natuurlijk zelf de voor­

zet gegeven en ik moest alleen inkoppen.

Ook de kartelpartners van het CD&V waren geamuseerd, want in het Vlaams Parlement loopt de CD&V niet hoog op met de monarchie. Zij denken hetzelfde als wij en ze staan er achter, maar ze dur­

ven of mogen het nog niet zeggen.

Ergens is het ook een voordeel om in de meerderheid te zitten. Je kunt wegen op een dossier en de coalitiepartners moeten mee, soms tegen hun zin, maar iedereen heeft iedereen nodig. En ja, de N-VA heeft een minister, maar een minister wordt geleefd.

Als partij steun je die minister, maar als par­

tij moet je hem soms ook alert krijgen en op de vingers kijken en dan schiet zijn kabi­

net wel in gang."

‘t P.: Je mag afsluiten met je grote liefde.

MDM: “Ierland natuurlijk. Ik ben daar nu al zo’n vijftig keer geweest, was er zelfs bijna getrouwd maar de zee was toch nog iets te diep. Ik ga ieder jaar terug, zeker op hun nationale feestdag, Saint-Patrick’s Day. De natuur is er schitterend, maar vooral de warmte van de leren is onge­

looflijk. Zij zijn onbeschaamd nationa­

listisch en patriottisch. Ze hebben een gevoel van eigenwaarde waar wij Vlamin­

gen zoveel kunnen van opsteken. Kijk maar naar de manier waarop ze zijn opge­

komen voor hun onafhankelijkheid. Ja, ze hebben grotendeels hun eigen taal verlo­

ren maar ze hebben toch hun eigen iden­

titeit behouden met hun godsdienst, hun muziek, hun folklore en hun literatuur.”

Ik keuvel nog wat na met Mark Demes­

maeker op die donderdag II mei. Hij krijgt een sms’je en leest: “ Er is een vrouw en een kind doodgeschoten in Antwerpen. Erg.” Hij weet nog niet hoe erg.

Jan Neckers

“Open’-lijke Nederlandse steun voor Vlaamse lijst

De Vlaamse eenheidslijst “Open” in de faciliteitengemeente Kraainem krijgt sterke Nederlandse ruggesteun. Niemand minder dan de Nederlander Frans Andriessen, ooit ondervoorzitter van de Europese commissie en voormalige Nederlands minister van Finan­

ciën heeft zijn publieke steun toegezegd aan de lijst “Open", samenbundeling van vooral alle Vlaamse krachten in deze gemeente.

Andriessen woont sinds jaar en dag in Kraai­

nem waar hij zich thuis voelt. In een publieke oproep vraagt hij zijn Nederlandse landge­

noten om aan de komende gemeenteraads­

verkiezingen deel te nemen. “Laat u registe­

ren als kiesgerechtigde”, zo schrijft hij in een publieke oproep onder de titel “Steun aan de lijst OPEN. Kies uw eigen strekking bin­

nen de lijst "Open”, dus kies voor Kraainem.

Maak gebruik van uw recht en help mee met het goed functioneren van onze gemeente”.

Straks zal de ooit zo sterke oppositie tegen het gemeentelijke stemrecht voor Europeanen nog haar ongelijk moeten toegeven.