• No results found

Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter..."

Copied!
16
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

63ste jaargang nummer 26 woensdag 25 juni 2008

1,75 euro

Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...

De mol van Molenbeek

Tot grote consternatie van Le Soir - die bijna vergat om het gebruikelijke rabiaat anti- vlaamse racisme ten toon te spreiden - is het Brusselse PS-zwaargewicht Philippe Mou- reaux bevallen van een uitspraak ten gunste van het confederalisme. En dat leek eindelijk eens wat anders dan dat gezaag over het unitaire België zoals we dat van aan de andere kant van de taalgrens gewoon zijn. Wat gebeurt er in dit koninkrijk? Is het uur der ver­

lossing thans geslagen! Is de vonk der vrijheid plotsklaps naderbij ? Ontvlucht den koning weldra het land? Laten we toch maar eerst de uitspraken van Moureaux eens wat beter bekijken, vooraleer te juichen om een dooie mus.

Moureaux merkt volgens zijn analyse op dat de radicalisering in Vlaanderen steeds sneller en verder gaat. Onderliggende tendensen: de Vlaamse overheid respecteert de faciliteiten niet meer, de Vlaamse Kamers van de Raad van State respecteren de wet niet meer, het Hof van Beroep in Brussel keurt de acties van dienstweigeraars bij de verkie­

zingen goed ... er is een Vlaamse staat binnen de staat aan het ontstaan, er is geen enkel domein waarop de Vlamingen niet streven naar een volledige of minstens gedeeltelijke regionalisering. In Overijse weigert de Vlaamse overheid het verklikkersysteem streng aan te pakken, meer en meer bouwgronden rond Brussel zijn bestemd voor Vlamingen alleen, allemaal betreurenswaardig en afkeurenswaardig maar wel symptomatisch voor wat Vlaanderen wil bereiken. En nu kunnen we onze ogen daarvoor sluiten, zo laat Mou­

reaux verstaan, en het dossier staatshervorming laten betijen tot de regionale verkie­

zingen van volgend jaar, maar dan zal het te laat zijn voor het voortbestaan van België.

Laten we daarom onderhandelingen beginnen over een confederaal systeem.

Op dat punt valt de Vlamingenhater-van-dienst bij Le Soir bijna van zijn stoel of van zijn stokje, want zijn volgende vragen beperken zich tot het amechtig uitstoten van 'Com- prendre?' (Moeten we die Vlamingen leren begrijpen?) en ‘Confédérale?’ (Mr. Mou­

reaux, hoe kunt-wilt-durft u dat woord gebruiken?). Geen nood, Moureaux bedoelt het echt allemaal niet zo kwaad, en haalt al gauw het vlugzout boven. ‘Laten we de Vlamin­

gen zeggen dat we bereid zijn om stappen te ondernemen in de richting van een serieuze defederalisering van bepaalde bevoegdheden. Maar: dan moeten zij ons en onze eisen tegemoet komen. Uiteraard het behoud van de interpersonele solidariteit! Er mag niets veranderen aan de financiering van de sociale zekerheid! Misschien wel over de manier waarop de regio’s het geld daarna aanwenden voor een eigen gezinspolitiek of de aan­

pak van de werkloosheid. Misschien kan er gepraat worden over de organisatie van het Vredegerecht. Maar elke overdracht van bevoegdheden moet ook gepaard gaan met de overdracht van nieuwe middelen, en het zal een confederalisme met drie zijn, samen met het Brussels gewest.’ Oef, naarmate ons enthousiasme afneemt, stijgt opnieuw het vertrouwen van de Franstalige interviewer. Wat met BHV, wilt hij weten? Wat met de fameuze corridor? Moureaux komt hem tegemoet. Een splitsing van BHV kan alleen maar gebeuren als de taalwetten in Brussel worden gewijzigd. Er moet inderdaad een territoriale band komen tussen Brussel en Wallonië, en de Franstalige meerderheden in de Rand moeten worden gerespecteerd (versta: laat ze hun eigen wetten maken). In ruil daarvoor geven we dan weer iets aan de Vlamingen: ze zullen niet langer bang moe­

ten zijn ... dat we gaan verfransen tot 50 km buiten Brussel, neen, we gaan een grenslijn onderhandelen, en aan de Franstaligen die buiten die grenslijn leven, gaan we ... vragen zich aan te passen aan de regio waarin zij leven (sic!). In elk geval, die corridor is nodig voor het geval het separatisme toeslaat, want met die Vlamingen weet je nooit. Onbe­

trouwbaar, zoals die Marianne Thyssen van CD&V met haar uitspraken over de solida­

riteit! Aldus Philippe Moureaux, de staatsman die de wereld ons benijdt.

Het mag dan misschien in Wallonistan revolutionair overkomen als een Franstalige politicus het woord confederalisme in de mond neemt, uiteraard bent u, lezer, niet onder de indruk. U en wij verstaan onder confederalisme een statenbond, waarin de staten zoveel mogelijk zelf doen, en alleen op de hoogstnoodzakelijke punten samenwerken.

Dat is duidelijk het confederalisme van de heer Moureaux niet. Eigenlijk trekt hij tegen­

over de Vlaamse publieke opinie een rookgordijn op. We gaan een beetje defederalise- ren, maar tegelijk België zoveel mogelijk overeind houden. Om dat beter verkocht te Stijgen noemen we dat confederalisme, maar in wezen blijven we de Vlamingen uitkle­

den. Betalen zullen ze. Als we daarvoor een politiek gevoelig woord moeten gebruiken, dan is dat de moeite van het manoeuvre waard.

Natuurlijk vonden ze bij De Standaard, de pendant van Le Soir, dat we de uitgestoken hand van Moureaux moeten grijpen. Begrijp dat de Franstaligen aan verlatingsangst lij­

den en dat we duidelijke gestes moeten durven doen om hun bezorgdheid tegemoet te komen. Laten we ons niet langer bekrompen en kleingeestig opstellen en maak Over- 'jse en Liedekerke met de grond gelijk. Philippe Moureaux, houzee! , ,, . k Opperhoofd Elio Di Rupo en tal van andere Franstalige prominenten hebben evenwel Moureaux al volledig teruggefloten. Dat bewijst dat ze nog minder dan hij besef hebben van de echte realiteit. Want wij nemen geen genoegen meer met halfslachtige construc­

ties om het "nieuwe" België op te bouwen. Wij zijn niet aan het radicaliseren, wi| zqn kant en klaar geradicaliseerd. Wij gaan deze crisis verder uitdiepen tot de enig mogeli|ke conclusie onafwendbaar wordt: de schuldenloze echtscheiding. _

n met steeds meer Vlamingen verklaren wij dus met klem dat Be'gië zo snel mogelijk moet worden afgeschaft. X

Weekblad P60872I Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Deze week :

• DeToshiba-Boys 2

• Griezels in de Rand 4

• In het jaar 6008 5

• De wraak van de democratie 8

• Oorlogszone I6

Heptapus doet het discreet

l€0K€ Z£6T...

I WEVER

\ U n G t S DEZi/ujN

uy ZfTifJ DE BMV-5R0EP

Ht/MzïCHMü

M oete N

BEW'ÏZE^

Hollanders? Bah!

Ik mot ze niet meer, die Hollanders. Ik treedtoe tot het gild van de Hollanderhaters.

Als bekeerde,want ikzattotzaterdag bij de Hollandervrienden. Ik ergerde memateloos aan het enige officieel toegestone racisme in Vlaanderen, de afkeer voor het noorden. De titel vanDe Standaard-reeksover Vlaande- renlNederland, ‘Hollandse maatjes’, is erg ironisch bedoeld. Waarom storen vele Vla­

mingen zich zo aan de noorderburen? Omdat ze mondiger zijn, een eigen land hebben, zich laten horen wanneer het nodig is,zo uitbun­ dig samentrossen rond ‘oranje’. Wel,datde Vlamingen daar lievereen lesje aan nemen.

Dacht iktot voorkort.

Duszette ik me net-niet-oranje-uitgedost voor het televisiescherm voor Nederland-Rus- land. Had even overwogen de match ineen Bredaascafé tevolgen,maar met die benzi­

neprijzen ga je toch even nadenken voorjede contactsleutel omdraait.(Terwijl ruim hon­

derdduizend gierige Hollandersnaar Basel reden om de wedstrijd daar te volgen, de meerderheid opeengroot scherm buiten het stadion. Er zijn geen zekerhedenmeer.)

Thuisdusgenietenvan de nieuwe triomf van oranje. Ik wastoen nog Hollanderge- zind, maar elkevoetballiefhebber moest die ploeg gewoon aanbidden. Een match van oranje bracht je in zo’nextase dat zelfs een Heineken naar bier gaatsmaken. (Vermoed ik, want zover ging mijnsympathie nu ook I weer niet dat ik een krat van dat spul inhuis zou halen.)

Het eerste kwartier was verwarrend.

WaaromspeeldeRusland in oranje tricot?

Want dit kon niet hetelftal vanVanBasten zijn. Ze kregen geen poot aan de grond.Heb

je die verdediging gezien? Alhoewel, verde­ diging?Ik zageen Russische aanvaller met angst voor lege ruimtenHiddink smeken om vervangen te worden.

Hetoranjemiddenveld kon geenserieuze combinatie uit de voeten krijgen.Desublieme balgoochelaars Van der Vaart en Sneijder leken te solliciteren voorde Rode Duivels.

Enwaar bleef Robben? Sparen voor de finale misschien? Ik voelde me gerold, want Rus­

land won en, wat erger is, volkomen ver­

diend. Hoezakt eenploeg op eenweek tijd van hemels niveau naarde categorie ‘FCDe Kampioenen’?

Aangezien de Chinese gokmaffiavooral actief is bijclubs als Lierse en trainers als Put, moeten we deoorzaak elders zoeken.

Hoewel. TradPut dezeweek niet in dienst bij FC Eindhoven?En waar ligt Eindhoven?Juist.

En waarwordt Hiddink trainer na het Euro­

peesKampioenschap?Juist, bij PSV Eindho­

ven. Toch onderzoeken,diepiste.

Maar de rol vande Russische olie maffia dientook uitgeklaard. Houd errekeningmee datcentrumverdediger Ooijer volgend sei­ zoen zijn tenten opslaat bij Tekstilsjik Kamy- sjin. En Van Bronckhorst roebels gaat vangen bijRubin Kazan. Kuyt zien we binnenkort in de uitrusting van AlaniaVladikavkaz.

Zenit Sint-Petersburgof CSKA Moskou, zegt u? Neen, daarmoetgekunnen voet­

ballen.

Dat ze hun Scheldeverdieping houden.

Plankzeil naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus 3,5 bij 2,5 meter

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijkookvia hetgewone redactieadres

5"4 14278"021 073 26

(2)

2

25 juni 2008

Toevalligheden van “goed bestuur”

Het is niet dat ik er publiciteit wil voor maken, maar de waarheid heeft haar rechten. En die is dat het weekblad Knack, méér dan alle regimemedia samen, het lef heeft om toestanden uit de doeken te doen waaraan, op zijn zachtst gezegd, een reukje zit van politiek gesjoemel en/of van het “ons kent ons”-syndroom.

Omdat Knack een kwaliteitsproduct is, gebruikt het die woorden niet. Dat belet niet dat de boodschap(pen), zonder echt iemand te beschuldigen, weinig aan de vprhpnl^'r'z’ ---*

! wil ik graagbenadrukken dat het hier uiter- i aard gaat om loutertoevalligheden van “goed

bestuur”, mijlenver verwijderdvan zelfsmaar het geringstespoorvan vriendjespolitiek en/

of van het "ons kentons”-systeem.

Datsoorttoevallighedenwerd al eerderen alweer door Knack inprimeur uit de doeken gedaan in verband met deverkoop van ABX Logistics, hetgeldverslindende nevenbedrijf vande NMBS onderEtienneSchouppe, de huidige ampersandse staatssecretaris voor Mobiliteit. Juist ja, dezelfde dievandaag uit­

sluitdat de torenhogeaccijns-winsten die de staat op deextreme brandstofprijzen maakt, absoluut niet kunnen teruggeschroefd wor­ den omdat destaat dat geld nodig heeft en

“de mensen” dus niet.

Normaal

Eind 2006 werd ABX Logistics verkocht aan de financiële wereldgroep 3i. Verkocht, aldusKnack, is een groot woord vermits 3i er geen cent voor betaalde en het bedrijf twee jaarlater in de vitrine zette voor de habbekratsvan 600 miljoen euro.Volgens het toenmalig management van deNMBS en de voor de politieke voogdijtoen verant­ woordelijke minister Johan Vande Lanotte was het een Europese verplichting om ABX te verkopen.

Dat was weinigandersdan een leugen in die zin dat Europa een lidstaat nietkan verplichtenom overheidsbedrijven gratis en voor niksweg te geven.Wat daarna volgdeis ronduit hallucinant enzouinelk anderland toteenregelrechtschandaal hebben geleid.

Knack bracht immers uit dat, toen ABX door 3iwerd verkocht johanVandeLanotte, uiter­

aard alweertoevallig, bij dieverkoop een vin­ ger in de pap hield. Niet als politicus maar als privépersoon ineenof anderefunctie bij een van de betrokken partijen.

De verhalen over hetAntwerps Schip­ perskwartier en deverkoop van ABX zijn nietvergelijkbaar met elkaar. Behalve op drie punten. Een: de sleutelfiguren zitten onder het dak vandezelfde politieke partij. Twee:

het is telkens Knackdat in beide gevallen de kat de belaanbond. Endrie, meteen ookhet

meestopmerkelijke punt: ondanks dekwa­

litatieve reputatie van Knack was de weer­ klank van zijnonthullingen bij de rest van de regimemedia amper noemenswaardig, ter­ wijl de “politiekcorrecte”club er al hele­ maal geen aandacht voor had, noch totop vandaag heeft. Maar allicht isdat normaal ineen “modelstaat”metzesregeringen en zeven parlementenwaarvoor Jan met de pet

zich blauw betaalt.

D.Mol ---rvrx.l>/, X.V

verbeelding (?) overla(a)t(en).

Onder het mom dater in hetAntwerpse Schipperskwartier nog altijd een eerbare strijd tegen overlast en, erger nog,mensen­

handel wordt gevoerd, liet de Antwerpse burgemeester Janssens eronlangs driepopu­ laire cafés sluiten. Met name de7de Hemel,

‘t Keteltje en het Café Zonder Naam.Over het eersteliet hijzichooit ontvallen dat de stadhet liever kwijtdan rijk was endat, als deuitbatershet stadsbestuurzouden pesten, ze moestenweten dathet omgekeerde ook kon. Ampereen weekna de sluiting floot de Raad van StateJanssensalterug. Blijk­

baar hetmoment voorKnackom een van zijn redacteurenopslentertocht doorheen het Schipperskwartier te sturen met ogen enoren wijdopen.

Het verhaal vanStijn Tormansis vooral dat van de drie cafés en vande Oude Mans- straat, waar men ergoed aan doet de naam van de burgemeester niet hardoptelaten vallen. Te vrezen valt dat hij er de volgende keerhet aantal stemmen voor “Patrick” van ingezetenen van het eerste uurop één hand zalkunnen tellen. Tenminste, als die er tegen die tijd in het Schipperskwartier nogzullen zijn.Wantvolgenshen bestaathet prostitu- tiebeleidsplan vande stad Antwerpen niet meer en regeert de"betonmaffia” - leesvast- goedsector - de stad. “Mensentellen niet voor Janssens”, noteert Stijn Tormans uit hun mond,“metDetiègekonje nog discus­ siëren,met hemniet.”

Waaren wanneerhebik datnog gehoord, overdePoetin van de stad aan de stroom?

Terloops

En dan komthet als terloops uitde pen.

“In de schaduw van de Oude Mansstraat staat een grootgebouw.De hoofdzetel van het Vlaams netwerkvan ondernemingen en Vlaams EconomischVerbond VOKA- VEV.Helemaal bovenaan heeft gedelegeerd bestuurder Philippe Muyters een kantoor.

Zoals zijn broer Serge heeft ook hij carrière gemaakt. Acht jaargeleden veegde hij met groot geweld het Schipperskwartier schoon.

Vandaag is hijhoofd van de dienst“opera- , ties” bijde Antwerpse politie.”

Voor de volledigheid van dat deel van het terloopse verhaal, wil ik daaraantoevoe­

gen datSerge Muyters destijds ook de baas was van ex-commissaris BartDebie. Maar wat hem is overkomen voor aan hem toe­

geschreven “grootgeweld”, ligtnog fris in iedersgeheugen.

Ik citeer verderuit het verzamelde werk van Stijn Tormans: “Honderd meter ver­ der op deBrouwersvliet, ligt dehoofdzetel van SD Worx, een dienstenbedrijf. Driejaar geleden slootde stad een overeenkomstmet SD Worx voor een grootschaligvastgoed­

project in de buurt. Daarvoor moet hetZee­

manshuis, een toevluchtsoord voor mensen met weinig geld, verdwijnen. De directeur kmo van SDWorx heet Eric Janssens. Hijis de broervan Patrick die hier sinds kort ook inde buurt woont. SD Worxheeft het pro­

ject intussen verkocht aan een vastgoed­ makelaar.” Envoor de volledigheid vandat tweede deel van hetterloopse Knackverhaal

VLAAMSE SOCIAAL ZEKERING

RE2>EN TE MEER OM SNEL L!l> TE WORDEN VAN NET

VLAAMS ZIEKENFONDS!

M

l

t oaoo/Z^g-fS

O

Dozen

Naar aanleiding van Octopus, de zoveelstelege doos des vaderlands.

Dit land, onvaderland, het wemelt van de lege dozen, ter Wetstraat op mekaar gestapeld acht- en ordeloos,

door volksvervreemde sjacheraars die niet meer kunnen blozen.

Voor elk probleem dat hier de kop opsteekt, een lege doos.

Het Vlaamse heir, de vaan omtrent, het wil meer Vlaanderen krijgen.

Leterme, steeds inschikkelijk, acteert de vraag en knikt.

Daar blijft het bij. Hij hult zich verder als een sfinks in zwijgen.

De lege doos van B-HV wordt op de hoop gemikt.

Dit apenland moet dringend omgevormd, zo wordt gekreten en Yves haalt met zijn Octopus een ouwe koe van stal die al die Vlaamse heisa stilletjes moet doen vergeten

bij ‘t zwaaien met de Vlaamse Leeuw die men niet temmen zal.

Wij hebben, zeggen geografen, in dit land geen bergen.

Men kan van heuvels praten met een beetje goeie wil.

Vandaar dat wij zijn opescheept met politieke dwergen, met ondermaatse duifjes in de beulemanse til?

Geen bergen, nee, maar hoeven wij daarom van spijt te grienen?

Wij hebben, dank zij ‘t werk der volksvervreemde bollebozen, een torenhoog bezit dat rustig voor een berg kan dienen:

de meer dan huizenhoge hoop der lege Wetstraatdozen...

Hectorvan Oevelen

De Toshiba-boys

Omdat 15 juli nu wel heel dichtbij komt, werd het Octopus-overleg vorige week heropgestart. Aangezien SP.a uit de boot sprong, kreeg het beest een nieuwe naam. Heptapus heet het ding nu, dat zal uitgroeien tot een monster of zich moet ontpoppen van lelijk eendje tot schone

een tweetal weken geleden resulteerde it _r. «„„vuraenjKe scneet ui «=<=■■

fles. Nuttig waren ze alleen in die zin dat de kersverse CD&V-voorzitter Mari­

anne Thyssen bij haar eerste echte ontmoeting mor va/--—-.—-—■—— u-

wenkbrauwen heel hoog optrok. Ze voelde met haar ellebogen aan dat daar aller­

hande spelletjes werden gespeeld om haar CD&V in moeilijkheden te brengen.

Dat de Franstaligen eigenlijk helemaal niks willen dom staatshervorming lijkt, kon Thyssen met

Daar ligt de bronvan haar Plopsaland- oprisping. Op de CD&V-familiedag in het pretparkhaalde zestevig uit. “Dit is ons laatstebod en anders gaan we eens serieus nadenken over de transfers van Vlaande­ ren naar Wallonië”, klonk het tot vreugde van vriend en afgrijzen van vijand. Kabouter Splitsdeedzijn intrede in het Wetstraatjar- gon.Leterme heeft intussen begrepen dat hij het roer inhandenmoet nemenendus zette hij zichaan het hoofd van de twee werkgroe­

pendiede 15 juli-agenda gaan uitwerken.

De ene werkgroep moethettweedepak­

ketstaatshervorminguitwerken, de andere gaat over Brussel-Halle-Vilvoorde.

Gesplitst

Toen bleekdathet Vlaams Kartel Bart deWever in de BHV-werkgroep dropte, schoof Didier ReyndersFDF-voorzitter Oli- vier Maingain naarvoor. VanMaingain weten wehet niet, maarDe Wever is totaalvoet- balafkerig. Dat deBHV-ploeg zondagavond om zes uur voor het eerst rond detafel schoof, waardoor hetgenot van Italië-Spanje in hetgedrangkwam, zal deN-VA voorzitter niet echt gestoordhebben. De mediterrane voetbalvedettendedenhun uiterstebest om deonderhandelaars toch nog watsportge- not te gunnen doordematch te rekken tot aan de strafschoppen, maarhet mochtniet zijn. De eerste ontmoeting, die naar ver­ luidtapartverliep voor beide taalgroepen, was nog niet afgelopen toen de Italiaanse doelman Buffon een laatste keerdebal uit de netten moest vissen. Wat de onderhan­

delaars zo lang bij elkaarhield, wetenwe bij het schrijvenvan ditstuk nog niet. Dat BHV apart wordtgehouden van de restvan de agenda, voorspelt niet echt veel goeds,want wijst er opdatergezocht wordtnaar com­

promissen om de kieswet in overeenstem­

mingte brengenmet degrondwet. Spoort niet echt met het kloeke Vlaamse‘zonder toegevingen’.

Meer België

Eerder zetten de onderhandelaars van de andere werkgroep zich samen en van die vergaderinglekte meer uit dan de bedoeling was. Onder meerCD&V-senator Pol van den Driessche bepleitte een totale medi­

asite. Waar is de tijd datPol zelf naarstig politici stalkte om nieuws te vergaren’ Zijn vrome wens was ampergelanceerd of er werdgelekt.De Tijd en L’Echopubli-

zwaan. De eerste ontmoeting van ---in de spreekwoordelijke scheet in een ontmoeting met de Wetstraatgebruiken haar

»vnoide met haar ellebogen aan dat daar aller- M rx o » • • ----

—« willen doen wat op een fatsoenlijke : eigen ogen en oren vaststellen.

ceerdenvrijdag een artikel met als onderti­

tel: “CD&V-voorstel zet rem opfederale geldstroom naar Vlaanderen,Wallonië en Brussel”.Het stuk bracht een gedetailleerd overzichtvan de openingszetvan CD&V op devergadering. We willen vermijdenhier al te technisch uit te wijden overeenen ander, maar belangrijk ishet CD&V-docu- ment zeker. Vooral omdat het slechts één bedoeling lijkt te hebben: de Belgische over­ heid meer middelen verschaffen tennadele van dedeelstaten. Fiscale autonomieisin het CD&V-voorstel met geen vergroot­

glas te bespeuren. De berekeningsmethode wordt aangepast om de Belgischeoverheid meer geld toe te bedelen en daarmeeuit.

CD&V haastte zich in een persmededeling om de grotebeginselen van fiscale autono­

mie nog eens te herhalen en wektedeindru dat de partij ook zou eisen dat de deelsta­ tende tarieven van de personenbelasting®11 (ten dele) zouden kunnen bepalen. Daar' van is in het artikel van De Tijd evenwe geen sprake.

De ministerpresidenten van Wallonië en Brussel lietenmeteen een ‘non’ horen- Het nieuwe mechanisme zou knippen in e inkomsten van de deelgebieden,enDemotte enPicquéhebbennualcenten tekort- ontpoppen beideFranstalige ministerpresi denten zich plots totpleitbezorgers van belangen vande deelstaten tegenover federale overheid. Tegen het CD&V-v°°r' stel in. Het kan vreemd lopen! DeaU^eur vanhet CD&V-voorstel zijn bekend. 5tev Dubois en Eric Kirsch zaten in 1988 in ploeg van Dehaene om de financiermg5' mechanismen te berekenen. Ze ston e bekend als de Toshiba-boys, die demo e len lieten lopen opde gelijknamige corn^_

ters. Beide oude rotten werden heropg vist als sherpa’s, de bagagedragers die onderhandelingen technischvoorberei e Daarmee verschuift de beslissingsmacht 1 nen deCD&V geruisloos van het politie niveau naar dat van de techniciens. Tec ciensvan de Dehaene-school,vooralle 3 delijkheid. Met hun beslagenheidkun0®0..^

mensen als Marianne Thyssen gemakke I in snelheid nemenen de partij voorste opsolferen die eerderuitgaan van de be o ling omde Belgische overheid te verster dande Vlaamse. Een kwalijke ontwikke

<

B O 3 i N n>

O B“

Q- o’

.... ig

Traditioneelherdenktde Werkgroep Nederlanden de Guldensporenslagmet e Vlaams Feest in Kaaster (Caestre)in'ra Vlaanderen. Dat gebeurt ditjaar op z°n' . 6 juli: om 9.30 uur verwelkomt de past van Watou de Vlaamsefeestvierders m parochiekerk en wordende historische: , denvan Watou enKaasteraangehaald.

15 uurvierenVlamingen uit de hele Ne landenin dezaal“Le driehoek” aan deo Hazebroekse weg een “dag vandeleeUoje Elk bezoekendgezin ontvangt een iriOgj( leeuwenvlag alsteken van feest op11 ju 1 'n jaar brengt de Werkgroep de Nederlan Anton vanWilderode (tien jaar na z'ln °l(je lijden) en Bert Peleman in herinnering- £ Vlaamse dichters getuigen inhun wer hun liefdevoor de Zuidelijkste Nederlan Daarna wordthetzesde enlaatste reerdeschilderij van de aloude Drie denkapel onthuld. Er zijn toesprakenvar Frans-Vlamingen Wido Bourel vanKaa ||5 en vermoedelijk ook van ErikVanneu _ uit Boeschepe, een Nederlandstalige tor in geschiedenis en gewezen s0US'Pr5aas- Ook de gewezen burgemeestervan ter, mevrouw Demey voert het woor Vlamingenzijn van harte welkom in ^33 Het feest begint om 15 uur, Kaaster hg . , sen Kassei en Belle(Bailleul). volg de weg zers vande “Saliedes fêtes” vanaf de* Nadienis er een receptie. Info 09 230 of johan.van.herreweghe@telenet.be

(3)

De dingen dezer dagen

25 juni 2008

3

Echo’s uit de Koepelzaal

Aan Tony Mary Napoleoncomplex Brussel

Nabespreking_____________

Het Ierse ‘Neen’ aan het Verdrag van Lissa­

bon, de actuele vermomming voor het door de Fransen en de Nederlanders afgeschoten monster dat de naam van Europese Grond­

wet droeg, kreeg deze week in de Vlaamsche Parochieraad ook nog een staartje.

Een staartje dat op zeer verhelde­

rende wijze en zo goed als perfect illus­

treerde in welk bedje de politiek ziek is, de politiek in het algemeen en de Europese wijze van politiek bedrijven in het bijzonder.

En lees dan ook maar eens hoe het officiële Vlaanderen daarmee omspringt!

Rood vraagje______________

Aangever met dienst was het rood genie Kurt de Loor uit Zottegem, maar daar zul­

len we dus geen goedkope grapjes over maken. Na het obligate en o zo voorspel­

bare gezwam over ‘een zwarte dag voor Europa’ gaf hij weliswaar toe dat de ver- dragtekst ‘gebrek aan duidelijkheid en trans­

parantie’ vertoonde, maar wilde toch weten waar het Vlaamse Parlement op wachtte om de tekst (die al door het federale par­

lement werd gejaagd) snel goed te keuren.

En hij sloot af met een vraag aan Geert Bur­

ger, als Vloms ministerke van Buitenlands Beleid: ‘Welke maatregelen hebt u al geno­

men en welke maatregelen hebt u al gepland om van het Europees project een gedragen verhaal bij de bevolking te maken en om een breed maatschappelijk debat op gang te brengen?’ Als je die toon en die woordkeus waarneemt, hoefje al niet meer op het ant­

woord te wachten!

Blablabla!________________

Hoewel! Zonder zelfs maarte willen pro­

beren hier het verhaaltje van de N-VA’er samen te vatten, lijkt het ons te volstaan een aantal fraai klinkende termen en begrippen te citeren. Het zijn zo van die woorden van 100 euro per stuk, bedoeld om afgedrukt te worden op papier met parlementair water-

tvww.vlaamscheleeuw.com

of bel 03-385 81 90

het Vlaamsche Leeuw bier wordt gebrouwen door de Brouwerij Van Steenberge

merk: perceptie, Maastrichtnorm, thema- tijdschriften, Europacafés, project, multipli- catoreffect, concept, middenveld, didactisch pakket, samenwerkingsprogramma, commu- nicatiemanagementsprogramma, priorite- ren, enz. De wollige prietpraat tussen deze woorden kunt u ongetwijfeld er zelf wel bij verzinnen!

Referendum_______________

Met een hem op het frêle lijf geschreven ijzeren consequentie eindigde Zijne Izegemse Excellentie met een credo in de represen­

tatieve democratie. Ja, van hem hadden we ook niet anders verwacht: de mens verdient er zijn brood mee! Wie - zoals uw dienaar - zopas nog het ongemeen interessante stuk van Jos Verhuist las over het herkennen van

‘Blokkeringsmemen’ (in ‘The Brussels Jour­

nal’ van 20/6, overgenomen door ‘Iskander’

van 22/6) weet meteen waar het varken lui­

zen heeft!

En dus kon Luk van Nieuwenhuysen (VB) het niet laten even een flink kanonschot te lossen met als terechte kernboodschap: ‘Als u een maatschappelijk debat wilt, organiseer dan een volksraadpleging!’

Nog meer mist

Toen hij dan ook nog Bartje Somers even op de korrel nam omwille van diens oekaze dat de goedkeuring van het Verdrag van Lis­

sabon nog voor de zomer door de strot van dit parlement moet worden gejaagd, kwam de blauwe brandweer aanrukken in de per­

soon van Anne Marie Hoebeke.

Haar jargon mocht er ook best wezen, doorspekt als het was met benchmarkpro- jecten, draagvlakken, betrokkenheid en voortrekkersrollen! Het gedroomde boe­

ventaaltje voor een Groene! goeroe als Eloi Glorieux. Die kwam dus urbi et orbi verkla­

ren dat hij er eigenlijk wel voor was maar toch fundamentele bezwaren had en dat er dus best nog wat geld kon tegenaan gesme­

ten worden: ‘Ik heb dus enkele concrete (sic!) vragen.

Zal men alsnog initiatieven nemen om de bevolking uit te leggen wat er in het verdrag staat, zodat de burger weet wat we hier rati­

ficeren? Dat kan ertoe leiden dat het ver­

drag wordt gedragen door de bevolking, op basis van een positieve houding tegenover Europa.’

Geen referendum

Bourgeois viel hem meteen bij en stelde nog wel wat centen te kunnen versieren voor

‘een campagne om de betrokkenheid van de burgers te verhogen’! En hij eindigde met de loftrompet te steken over het... subsidia­

riteitsbeginsel! Kijk, dat is het beste signaal dat het allemaal praat voor de vaak was, is en zal blijven.

Maar de finale paukenslag was voor De Loor die nog giftig uithaalde naar Van Nieu­

wenhuysen: 'Ik ben het er niet mee eens dat een referendum een synoniem is voor een echt maatschappelijk debat.’ En dat geloven we nu eens meteen en absoluut!

Gij Calimero,

Gij hebt afgelopen weekeinde in De Morgen een fe-no-me-naal interviewgege­

ven, waarin ge u laat kennen als een soort keizer van China die op alle andere men­

sen neerkijkt. Aanleiding: de bespreking in de commissie Media van de VRT-doorlich- ting door het Rekenhof. Een ver van lovend rapport waaruit blijkt dat gij en uw kom­

paan Aimé van Hecke zwaar op de rand van wet en decreet hebben gebalanceerd, maar daar willen we het niet eens over hebben. We gaan uw raakste uitspraken laten spreken voor zichzelf. In De Morgen hebt ge twee en een halve bladzijde gekre­

gen, wij moeten het met minder stellen.

Vooruit dus met de geit.

‘Op een bepaald moment moesten we met de VRT-top om zeven uur op het kabi­

net Bourgeois zijn. De minister is er niet.

Om kwart na acht komt Bourgeois bin­

nen en zegt: “Sorry, ik ben een beetje laat, maar we hebben net gegeten.” Die vent mist dus elke vorm van savoir-vivre.’

Aldus de ex-gedelegeerd-bestuurder van de VRT, die blijkbaar gewoon is dat men op hém wacht, en niet omgekeerd. Maar wat zou hij in godsnaam met savoir-vivre bedoelen?

Wellicht... het recht om iedereen die het niet met hem eens is, uit te schelden voor fascist. Opnieuw over minister Bur­

ger: ‘Die Bourgeois is dus zogezegd onze Vlaamse ambassadeur in het buitenland.

Ik las nog een opiniestuk van zijn hand.

Het ging over het taaleigen karakter van Vlaanderen. Vervang taaleigen door volks­

eigen en je hebt al een groot stuk van Mein Kampf.’ü!

Sehr wohl, Tony, sehr wohl, haben Sie nog so etwas im Schrank? Ja, dat heeft hij. ‘Al vier jaar lang zorgen Carl Deca- luwé (CD&V) en zijn maatje Jurgen Ver­

strepen (in de commissie Media) vooreen sfeer zoals in het Duitsland van 1932. Toen Bart Caron van Spirit een argumentatie wou ontwikkelen, begon Decaluwé met­

een tegen hem te roepen in de beste hit- leriaanse traditie. Dat is antidemocratisch, een parlement onwaardig.’ Zegt de keizer van China, waarvan iedereen weet dat hij zelf vierkant zijn voeten veegde aan zijn eigen raad van bestuur.

Maar: het gaat ons de eerste plaats om het verfijnde taalgebruik van de heer Mary, die benadrukt dat hij een hekel heeft aan mediocriteit. Vandaar dat er ook nog eens stevig wordt nagetrapt naar Bert Degraeve, die nochtans door het VRT- personeel zowat op handen werd gedragen toen hij de Reyerslaan verliet (het tegen­

gestelde met Mary: men stond in de rij om zo snel mogelijk zijn toegangskaart af te pakken). Bert Degraeve heeft zogezegd de mediaoorlog met VTM ontketend, die Mary zo snel mogelijk wilde ombuigen in een “pax media”, ‘t Is alleen de schuld van ... VTM dat dat niet is gelukt.

Geen Hitlergroet

Men zal zich misschien herinneren dot Vlaams Belang-gemeenteraadslid Maria De Berlangeer- Lichert bij de eedaflegging in de gemeenteraad van Jette de arm niet helemaal omhoog hield en dus vond Gedapochef De Witte Jozef dat zij de Hitlergroet had uitgebracht en dus diende De Witte klacht in. Nu, meer dan twee jaar later, heeft de Brusselse correctionele rechtbank ein­

delijk beslist dat er van een Hitlergroet geen enkel duidelijk bewijs is. En dus sprak zij het Jetse gemeenteraadslid vrij. Ondertussen zat dat meiske er toch maar mee. Afgeschilderd als een Hitleraanbidster door “kwaliteitskran­

ten” als De Morgen, op de huid gezeten door de Gedapo, tot negen maal toe naar het justitie­

paleis moeten gaan...

Racistische verdeelsleutel

De Witte Jozef zou zich beter bezighou­

den met wat de VVO “de racistische fede­

rale verdeelsleutel voor de ziekenhuizen"

noemt. De Franse Gemeenschap krijgt voor de bouw van ziekenhuizen in verhouding tot de bevolkingscijfers meer subsidie van­

wege de federale regering dan de Vlaamse

Heel uw interview, Mary, is doortrok^

ken van dat Calimero-gevoel: want zij zijn stout en ik ben fijn, en dat is niet eerlijk - en ‘t is dus altijd de schuld van de anderen.

Wij mogen bijvoorbeeld terloops verne­

men dat er naast Geert Bourgeois nog een tweede persoon is die gij haat: uw ex- baas bij IBM. Daarover krijgt de lezer geen uitleg, maar ingewijden weten dat gij des­

tijds als manager bij IBM zijt buitengekie- perd omdat ge nogal eigenzinnig omsprong met de financiën van het bedrijf (net zoals ge dat gedaan hebt bij de VRT trouwens).

Die mens had uiteraard niet begrepen wat voor een genie gij eigenlijk wel zijt. Ge laat niet na van dat zelf te onderstrepen:

‘Ik ben een dossiervreter. Ik lees vijfhoe­

ken tegelijk. Als ik bij een bedrijf als Dol- men binnenstap, ken ik binnen drie dagen de hele industrietak en weet ik alles wat er over dat bedrijf geschreven is. Volgens een van mijn mentoren ben ik een grote analytische geest. Ik kan ook uitstekend syntheses maken en redelijk goed com­

municeren (sic!). En ik heb een geheugen als een nijlpaard.’ Waarop een belegger op een financieel forum droogweg opmerkt:

‘Sinds Tony Mary is aangesteld als bestuur­

der bij Dolmen, gaat het aandeel van het bedrijf alleen maar naar beneden.’ Maar da’s zeker weer zo’n vunzige fascist die zo snel mogelijk moet worden geloosd.

Uw opmerkelijke bescheidenheid zet u er ook toe aan een anekdote te vertellen die bijzonder verhelderend is. Toen het nieuws van het ontslag van Bert Degraeve bekend werd, zo vernemen wij, zat gij samen met het VRT-logehoofd Guy Pee- ters op een raad van bestuur van verze­

keringsmaatschappij P&V. ‘Guy’, zegde gij,

‘dat is nog eens iets wat ik graag zou willen doen.’ Dit ene, kleine maar erg zwaarwe­

gend zinnetje verklaart waarom gij, ja gij, boven andere én betere kandidaten uit­

verkoren werd om Degraeve op te volgen.

Broeders moeten elkaar helpen, nietwaar?

En dan maar boos zijn omdat gij een loge- etiket opgekleefd kreegt. Peeters heeft u potverdorie daarna zelfs zo lang mogelijk de hand boven het hoofd gehouden, tot uw positie door uw eigen arrogantie en machtsmisbruik gewoon niet langer houd­

baar was. Tot ge zoals Napoleon bij Water- loo aan (digitale) grootheidswaanzin ten onder gingt!

Citeren wij tot slot uw fatale zin vol zelf­

beklag: ‘Mijn carrière ligt achter me. Ik doe nog wat ik graag doe, maar ik heb geen ambitie meer om nog iets te zijn.’ Mijnheer loopt niet meer elke dag in de schijnwer­

pers, zoals hij dat bij de VRT gewoon was.

En het is bijzonder moeilijk om daaraan te wennen. Waaruit overduidelijk blijkt, Mary, wat gij diep in uw hart altijd hadt wil­

len zijn: de ... Führer, met de hele wereld aan uw voeten!

XTèiCCidcUU

Gemeenschap, die nochtans een veel uitge- breider programma van ziekenhuizenbouw dan de Franse Gemeenschap heeft. België verdeelt zijn subsidies volgens een 60 N.

I 40 F. - verdeelsleutel. Dat is volgens het VVO een etnisch-racistische discriminatie, die trouwens indruist tegen het grondwette­

lijke beginsel van de gelijkheid van alle Bel­

gen. Het VVO begrijpt niet dat de Vlaamse Gemeenschap hiertegen geen belangencon­

flict inroept en geen klacht neerlegt bij de Raad van Europa.

Het VVO wijst erop dat de enige recht­

vaardige verdeling deze volgens de behoeften is. Indien deze in Vlaanderen zoveel groter zijn, dan moet ook de Vlaamse Gemeen­

schap meer federale subsidie ontvangen. Het principe van de verdeling volgens de behoef­

ten wordt trouwens door de francofone par­

tijen telkens weer, zoals in de sociale zeker­

heid bijv., ingeroepen, wanneer het in hun voordeel uitvalt. Of zoals voor de taalka- ders, waardoor de Vlamingen slechts 54 % van de federale betrekkingen krijgen toege­

wezen, terwijl zij toch 60 % van de rijksbe- volking uitmaken.

(4)

4

25 juni 2008

Griezels in De Rand

Honderden illegalen in Sint-Genesius-Rode

Er zou vorige zondag betoogd worden door Vlaamse griezels en dito zwerfvuil (nietwaar, professor Defoort!) in Kraainem en Wezembeek-Oppem, twee van de facili­

teitengemeenten waarvan de incivieke bur­

gemeesters de taalwetten met voeten tre­

den. Het waren er enkele honderden... Niét voorzien was dat na de officiële afloop met het zingen van de Vlaamse Leeuw, ook nog naar Sint-Genesius-Rode zou worden opge­

trokken - met een indrukwekkende poli­

tiebegeleiding nog wel! - om daar voor het gemeentehuis illegaal (want niét toegelaten) een luide stem te verheffen tegen de aan­

slepende faciliteiten en tegen dat Vlaamse gemeenteraadslid dat vindt dat een “cor­

ridor” voor de imperialistische arrogante Francofonen moet kunnen. Voorwaar een historisch tafereel: de Voorpostende grie­

zels Luc Vermeulen en Johan Vanslambrouck voor de gevel van het Rodese gemeentehuis hun griezelige horden toesprekende, braaf­

jes geflankeerd door flikken die een illegale betoging beschermden.

Traditioneel gegriezel

Die arme Franstalige streekgenoten van de breeddenkende VVB-président moesten het zondag alweer flink ontgelden. Spandoe­

ken waarop gegriezeld stond: Aanpassen of verhuizen. Splits NU B-H-VI, Stop Frans­

talig imperialisme en griezelige kreten als - o gruwel - “Franse ratten, rol uw matten”,

“Voor ‘t belgiekske nikske, voor Vlaanderen alles!”, “Frans gespuis ga naar huis!” “Facili­

teiten stommiteiten", “België barst!”, “Adieu aan de Walen, gedaan met betalen”, “Bel­

gië dood, Vlaanderen groot” en “Cyaankali i

voor het FDF”. Volkomen terecht was pro- > e uetog

fessor Defoort thuis aan de haard gebleven volgen, maar dan in gebieden die ons ontsto- om met eigentijds lobbywerk de problemen len zijn: Komen, Moeskroen en Edingen.

van Rand en Land op te lossen. HVO

Geeuw

Het is puur bezigheidstherapie, daar in de praatbarak. Mocht het zogenaamde vragen­

uurtje niet bestaan, zou er nauwelijks iets te beleven zijn. Stemmen over wat wetten en wat moties en de kous zou afzijn. Vele par­

lementsleden uit de meerderheid gebrui­

ken het vragenuurtje slechts om tenminste nog de indruk te wekken dat men ernstig bezig is, ook al zijn de meeste van die vra­

gen slaapverwekkend en niet wereldschok­

kend. Oppositionele snoodaards daarente­

gen maken van de gelegenheid gebruik om ministers op de rooster te leggen en hen tot uitspraken te bewegen. En omdat 'Villa poli­

tica’ ook altijd in de buurt is, is een en ander mooi meegenomen...

Bondige Leterme

Een van de grootmeesters in deze sport is Gerolf Annemans. Meestal lukt hem dat aardig en kan hij een heus debat uitlokken.

Vorige week draaide het anders uit. Hij wilde de leperse geitenboer uit zijn tent lokken en hem eens polsen naar de stand van zaken in verband met 15 juli. Hij had drie concrete vragen: klopt het dat de eerste fase van de staatshervorming (de borrelnootjes) geblok­

keerd blijven in de Senaat? Wat is precies de oplossing van de parlementsvoorzitters inzake BHV? Wordt het op 15 juli een rege- ringsmededeling of een in de ministerraad overlegd aantal wetsontwerpen?

Leterme brak alle records van bondigheid:

“Het antwoord op de vragen een en drie is neen. Op vraag twee ondervraagt u best betrokkenen.” Dat was het. Annemans stond erbij en keek er naar en kon niet anders dan vaststellen dat Leterme het begint te leren:

“U begint te antwoorden zoals Dehaene dat deed en zoals Verhofstadt hem dat nadien nagedaan heeft.” Omdat hij al meer dan een jaar eigenlijk niets te zeggen heeft...

Uithuizig

In de paarse tijden van Vrhfstdt kon de Kamer fluiten naar de aanwezigheid van de eerste minister als deze op een Europese top was. Leterme, wiens partij daar in het verle­

den altijd stampei over maakte, kon nu niet anders dan de Europese top verlaten om in de Kamer vragen te komen beantwoorden.

Op^dingstelefooniseen succes De politie, uw vriend

De politie keek toe, zag dat het zoet was en leidde de betoging voor Vlaamse rech­

ten zonder een zweem van provocatie in i goede banen. Die politieagenten verdienden een dikke pluim in plaats van de eieren die sommige onverantwoordelijken hun naar het hoofd meenden te moeten smijten. Gelukkig stelde Luc Vermeulen, die vooraf met aan­

drang had gevraagd geen schade aan te rich­

ten en geen anderstalige reclameborden te overplakken (boete liefst 1.500 euro!) en onnodige uitdagingen achterwege te laten, daar kordaat paal en perk aan.

Raad van Europa, keer naar uw dorp!

Dat heeft voorzitter Johan Vanslambrouck zondag niét gezegd, maar wat hij wel zei over de ongevraagde bemoeienissen van “Europa”

met onze problemen die zijn gezanten niet kennen, deden mij wel denken aan wat wij in Broekzele op plakkaatjes te lezen kregen tij­

dens de grote marsen op Brussel. Bemoei u niet met onze problemen, klonk het. Terecht.

De voorzitter stak ook de draak met de door Leterme en co beoogde vette vissen, terwijl ze nog niet eens de onooglijke bor­

relnootjes weten binnen te halen. Potsier­

lijk noemde hij de start - nu al! - van onder- handelingen over een splitsing van B-H-V die vier jaar geleden als onverwijld een feit had moeten zijn. Zijn besluit: “Deze kunstmatige unie van twee grondig verschillende landen is totaal onbestuurbaar geworden.” Weg met de faciliteiten, dadelijk! België barst en Vlaan­

deren onafhankelijk!

Luc Vermeulen kondigde aan dat, indien de Vlaamse onderhandelaars over iets dat niet mocht onderhandeld worden, wéér toege­

vingen doen, er straffere betogingen zullen

volgen, maar J

- --- ■■■ rcuiei

len zijn: Komen, Moeskr.

Andere ministers, Didier Reynders bijvoor­

beeld, laten het niet aan hun hart komen.

Deze verkoos donderdag het gezelschap van de prins van Monaco in boven de voor volks­

vertegenwoordigers in de praatbarak.

Poging

Minister “Het Steegje”, Sabine Laruelle dus, is een Franstalige madam die tenminste de moeite heeft gedaan om haar Nederlands wat bij te scholen. Toen ze donderdag in de Kamer werd ondervraagd, deed ze een zicht­

bare poging om ook Nederlands te spreken, wat niet meer dan normaal is. Dat is wat anders dan sommige andere ministers die het gewoon vertikken, zoals Marie Arena.

Stil

De Niveanen houden duidelijk hun adem in omwille van wat komen gaat op 15 juli. Ze zijn maar stilletjes in de Kamer en keuren geruisloos de massale naturalisatiedossiers en de dotaties aan het koningshuis mee goed.

Sommigen onder hen - zoals Sarah Smey- ers bijvoorbeeld - hebben het daar allemaal heel moeilijk mee, temeer ook omdat zij op mogelijk afwijkend stemgedrag in commissies nauwlettend op de vingers worden gekeken door Ampersanders, die indien nodig bijstu­

ren en hun kartelpartners verplichten om de kadaverdiscipline te volgen. Tja, dat is de tol die men in kartelhuwelijken wel eens dient te bezaten. Voor wat, hoort wat, nietwaar?

TOMMEKf BOONEN ... IS DAT MET EEN T of EEN m D“ ?

EN SLUIT 4F WT 'N hek JE...

Velen onder u, lieve lezeres, beste lezer, hebben ons laten weten dat ze vorige week twee keer van uw stoel zijt gevallen. De eerste keer toen ge te lezen kreegt wat de Algemeen Voorzitter van de Vlaamse Volks­

beweging (VVB) allemaal uitkraamde in Knack, de tweede keer toen ge vernaamt dat Erik Defoort gewoon in zijn voorzit- terszetel bleef zitten, alsof er niks was gebeurd.

Als het u enigszins een troost kan wezen:

danig van zijn melk door de reacties die zijn uitlatingen aan het adres van atavistische flaminganten en uit de tijdse vlaggenzwaai- ers hadden teweeggebracht, was de profes­

sor zaterdagochtend zinnens zijn ontslag te geven, maar men kon hem ompraten en hem ervan overtuigen dat hij de geknipte man was om de VVB te leiden. Als hij “een stap opzij zou zetten”, zou meteen bewe­

zen zijn dat de VVB in handen was van

“extreem-rechts”, van de atavistische fla­

minganten en de uit de tijdse vlaggenzwaai- ers, om niet te zeggen de “griezels”.

Alle leden van de VVB hebben inmiddels een brief met verontschuldigingen van Eric Defoort in hun bus gekregen. Het interview in Knack van II juni heeft voor “misver­

standen” gezorgd, zegt hij, en voor “onge­

wilde wonden”. Hoe dat zo komt? Door

"geamputeerde uitspraken en de beknopt-

Dik probleem

Bij de Spallochtonen zitten ze met een probleem.

Na het fractievoorzitterschap onder paars van aartsdiaken Dirkie van der Mae- len, wordt de fractie sinds de oppositiekuur aangevoerd door de al even saaie Peter van Velthoven, zoontje van..., die bijna dagelijks bewijst dat hij deze job eigenlijk niet aankan.

Dat komt sterk tot uiting als de Kleine Tob­

back, zootnje van..., of Bruno Tuybens het woord nemen.

Zij zijn snedig, gevat en rad van tong. Zij hebben ook een flinke intellectuele bagage.

Naar verluidt zou ook Renaat Landuyt gere­

geld meewarig doen en minachtende grijns­

lachjes tonen als Peterke nog maar eens met het zweet in de handen en de moed in de schoenen de zaak van zijn partij probeert te verdedigen.

HMMM.

& MET ME tafelen

heid van de communicatievorm”. De klas' sieke uitvlucht, als ge het ons vraagt. Het is de schuld van de interviewer en niet van de geïnterviewde.

Maar Eric Defoort en de hoofdredacteur van Doorbraak, het ledenblad van de WB, hebben toch voor de publicatie de tekst van het interview thuisbezorgd gekregen?

hebben het zo laten passeren en dus ston­

den ze dan toch volledig achter de tekst. Oj niet soms?

Beleefd

Inmiddels probeert Steven Vergouwen, directeur VVB, olie op de golven te gooien- Hij prijst zich gelukkig dat er onder de vele reacties er maar enkele scheldtira­

des waren. “Je mag kwaad zijn, maar je moet proberen beleefd te blijven", zegt hij- Dat hij dat maar eens goed onder de neus wrijft van de geleerde professor. Een lang gerekte scheldtirade uitgestrooid over een paar bladzijden in Knack kan tellen. wil in het vervolg zijn manieren houden? H'J1 toch goed opgevoed, durven we hopen-

Over het project dat op 14 juni tjdens de studiedag van de Raad van Bestuur van de VVB in Aalst werd opgesteld en dat oo aan alle leden werd bezorgd, kunnen we kort zijn. Als de VVB onverkort gaat voor de onafhankelijke Vlaamse staat in Europa gaan we mee. Hoe die Vlaamse staat er moet uitzien, moet de kiezer nadien mao op democratische wijze uitmaken. Als maar beleefd blijven!

Freya _____

De langbenige wispelturige van de Spa' lochtonen is wel geen minister meer e ? springt dus niet meer zo vaak als vroeg®

in het oog van de camera’s. Maar waar ze' ■ trekt ze hoe dan ook de aandacht. Zo zag we haar vorige week in de commissie Fa lierecht opduiken, waar ze niet echt veel aa

dacht toonde. p

Tijdens de gesprekken en toelichting®

door zat ze ofwel ijverig te tikken op 3 laptop of nogal storend te praten met 3 buurman. We durven er een Augustijn verwedden dat wanneer ze bij het buite^

gaan geïnterviewd zou zijn geweest over commissiezitting, ze niet in staat zou ge**e zijn om te zeggen waarover het was g®ga Maar heeft ze dat ooit geweten?

Een nieuwe scheidingsgron ^

In het lijvige dossier over de zaken **aa^s over in het noorden en zuiden des 'an totaal verschillend gedacht wordt, staat hoofdstuk elfhonderdendrieëndertig nu 0 het elektronische stemmen. In V'aa"~f .r is men voor, in Wallonië, aangevoerd de PS en Ecolo, radicaal tegen. In de Co missie Binnenlandse Zaken wordt ^aar°oU nu al maanden gebakkeleid. De zaak echter moeten beklonken zijn voor l^.g Anders geraken de computermannekes de stem-pc’s moeten klaarstomen tegen gend jaar, in tijdnood. Ampersandse se^a.

Dirk Claes vindt dat Vlaanderen en *’3 n nië dan maar moeten doen wat ze niet 3 kunnen: in Vlaanderen stemmen per Wallonië bollekens rood maken zoals lf1 goede oude tijd. Een horrorscenario*

de troepen van Duce Di Rupo natuurlijk- stemgrens wordt dan staatsgrens!

(5)

De dingen dezer dagen

25 juni 2008

5

In het Jaar van het Ware Licht 6008 (deel 1)

Ook dat artikel over de namen van vrijmetselaars gelezen in de Libre Belgique, in een van de nummers van de 3de maand van het Jaar van het Ware Licht 6008?

Wat zegt U? Is er iets mis met 6008? Oh, pardon! U bent een “profaan”, spreekt over mei 2008 en begint uw jaartelling dus niet met de geboorte van de eerste vrijmetselaar: Adam. Maar goed, het gaat over dat artikel. Hoever kan dat Brus­

selse vod gaan in haar belgicistische waanzin? Ver, heel ver dus. Een mij onbe­

kende VB’er heeft wat naslagwerken geraadpleegd, er wat namen uit geplukt en die in een vrijmetselaarslijstje op het internet gezet. Het journaillegespuis van de Libre is heel boos, want hebben de nazi's niet sommige (en niet DE) maçons tijdens de Tweede Wereldoorlog vervolgd? Nu heeft de Libre altijd op de eerste rij gestaan om de “Bende van de stalen bloempot (met dank aan album nr. 9 van Suske en Wiske)” aan de schandpaal te spijkeren, want in de maçonnieke tempels werden volgens dat Belgophone tabloid regeringen gemaakt en gekraakt, idem dito wetsvoorstellen en -ontwerpen; idem dito loopbanen. Maar als een VB’er wat namen van levende en vooral dode metselaars uit de boeken van Andries van den Abbeele of Piet van Brabant afschrijft, lopen alle logeleden (en de graven van de doden) gevaar, want de neonazi’s zijn op komst. (Welke neonazi’s? Alleen het F(ront)D(es)F(ascistes) of alle Belgophone partijen?) Natuurlijk weet de Libre dat alle loges permanent bijgewerkte ledenlijsten bezitten en uitwisselen met andere werkplaatsen van dezelfde obediëntie (overkoepelende logevereniging), kwestie van controle bij een van de geregelde bezoeken van metselmensen uit een andere werkplaats. De toekomstige nazibezetter zal het dus niet moeilijk hebben om op één dag alle namen van ‘Broeders’ en ‘Zusters’ te weten te komen.

Maar alle politieke, religieuze of sociale twistpunten verdwijnen bij de Belgopho- nie, zodra ze op hun criminele haatweg een Vlaming ontmoeten.

Vrijmetselaarsloges zijn een Engelse uit­

vinding uit de 18de eeuw. Vergeet de onno­

zele nonsens die sommige maçons nog dur­

ven vertellen over hun verwantschap met de middeleeuwse metselaarsambachten die hun bouwgeheimen wilden beschermen. Er is geen enkel verband tussen die verenigin­

gen en de clubs die rijke Engelse excentrie­

kelingen honderden jaren later gesticht heb­

ben. Bijna alle rare (en er waren er zeer veel) verenigingen uit die tijd zijn verdwenen, maar de loges van vrijmetselaars bestaan nog altijd. Daar zijn verscheidene redenen voor. De stichters hebben een geniale greep gedaan toen zij woorden uit de bouwsector als een symbolentaal gingen gebruiken. Met de bouw kun je ongeveer alles benoemen:

tempel (vergaderzaaltje), Opperste Bouw­

heer (God), mortel (brood), truweel (lepel) enz. enz. De stichters hebben ook rituelen ingevoerd die in de loop der tijden altijd maar ingewikkelder werden in woorden, gebaren en aanrakingen zoals de bekende vrijmet- selaarshanddruk waar de duim zo’n belang­

rijke rol in speelt. Maar de grootste vondst van allemaal is “het vrijmetselaarsgeheim"

(al waren nogal wat maçons ongelukkig toen filosoof en Broeder Leo Apostel stelde dat:

"Het geheim van de vrijmetselarij is dat er geen geheim is.”) Iedere mortelmans mag zelf zijn lidmaatschap bekendmaken, maar zweert de duurste eden dat hij of zij nooit de namen van andere leden noch de ritue­

len van zijn werkplaats zal bekendmaken. En als er iets is dat aantrekkingskracht heeft op vele mensen dan is het wel die ‘kinderachtige geheimdoenerij’zoals keizer Jozef II ooit de vrijmetselarij definieerde. Dat vele rituelen zo ingewikkeld geworden zijn dat ze allang zwart op wit gedrukt staan en geregeld in de handen van ‘profanen’ vallen, speelt geen rol. Officieel zijn ze geheim. Hetzelfde met de namen van leden. Ene Siegfried Bracke heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij lid was, wat hem tot ere strekt.

Maar ik herinner me de genante toestand tijdens een cursus politieke geschiedenis in de eerste licentie aan de VUB. De toen nog jonge Elske Witte had ons juist wat verteld

°ver de loge in de 19de eeuw toen een paar onverlaten het verband met de actualiteit

*vilden weten en ongegeneerd vroegen of tij ook lid was. Ze kleurde hoogrood, ant­

woordde niet en vervolgens begonnen wij ploerten te speculeren alsof ze niet voor ons kleine klasje van zes stond: “Ze antwoordt Met, eh? Neen, maar ze ontkent het ook niet.

Dan zal ze wel lid zijn, eh? Ja, Droit Humain zeker, want ergens anders mogen de vrou­

wen niet binnen heb ik gehoord. Klopt dat Prof? Dragen jullie ook zo’n raar schortje als e mannen of mogen jullie je gewone schort Meebrengen?” Zelden zo’n paniek gezien in

e ogen van een gerespecteerde dame.

De arme Witte had ons juist de invloed van de loge op het ontstaan van de liberale Partij geschetst toen ze na een minuut spits­

heden lopen weer het heft in handen nam en verder taterde zonder met een woord

Ver dat lidmaatschap te reppen.

Scheuring

fe De loges in het Verenigd Koninkrijk waren ltelijk meer gezelligheidsverenigingen voor

hoge edelen en rijke burgers die wat filoso­

feerden over het leven, graag goed en veel aten en af en toe wat aan liefdadigheid deden.

De meeste leden waren (en zijn) anglica­

nen en steunpilaren van de maatschappij.

De eerste loges in de Koninklijke Neder­

landen stelden ook niet veel voor. Er waren er waarschijnlijk niet meer dan 38 die in totaal maximum 2.000 Broeders initieer­

den (Zusters waren nog uitgesloten) op 50 jaar tijd. De Britten erkenden die loges, maar echt buitenlands contact was er alleen maar met de Franse vrijmetselaars. Die spra­

ken dezelfde taal en - belangrijk - die waren ook allemaal katholiek. Despoten als Jozef II en Bonaparte hadden natuurlijk niet veel op met zogenaamde geheime verenigingen, maar eens de Franse dictator zijn broer geïn­

stalleerd kreeg als grootmeester van het Franse Grand Orient (alles is Oosten bij de loge) was hij er gerust in. Koning Willem deed later hetzelfde. Zijn tweede zoon Fre- derik werd grootmeester van het “Groot Oosten der Nederlanden” en hield dus een oogje in het zeil.

In 1830 scheurde de vrijmetselarij in twee.

Vooral in Gent dat met zijn textielindustrie zo geprofiteerd had van de vereniging der Nederlanden, maar ook in Luik, bleven een aantal loges lang trouw aan de Oranjes. De Brusselse loges waren op de hand van het nieuwe regime dat een bondgenootschap was van vooral liberalen en zogenaamde libe­

rale katholieken. De man die de vrijmetse­

larij belangrijk maakte, was een katholieke Vlaming die graag zijn moedertaal sprak.

Théodore Verhaegen ging trouw iedere zon­

dag naar de mis, maar hij moest niets hebben van het obscurantisme, het ijselijk antisoci­

ale conservatisme van de hogere kerkhiërar- chie. In 1833 stichtten 13 loges het 'Grand Orient’ van België als obediëntie. De maçons hadden een ogenblik gehoopt dat de nieuwe koning, ooit lid geweest van een Zwitserse loge, grootmeester wilde worden, maar na lang aarzelen duidde Léopold I baron Gos- win de Stassart aan; letterkundige, katholiek en aartsfranskiljon wiens naam nog altijd de Mechelse (vroeger) Kerkhofstraat siert. In werkelijkheid was Verhaegen de man ach­

ter de schermen.

Hij reageerde bliksemsnel toen de Kerk het jaar daarna een katholieke universiteit oprichtte (aanvankelijk ook in Mechelen).

Verhaegen had niet ten onrechte een ver­

moeden dat daar meer propaganda en the­

ologie dan wetenschap zou gedoceerd wor­

den en zijn voelhorens vertelden hem dat een botsing tussen zijn werkplaatsen en de officiële Kerk niet lang meer zou uitblijven.

En dus stichtte hij een eigen loge-univer- siteit, de ULB, op 20 november 1834; dag waarop Brussel nog altijd geteisterd wordt door zatte en opdringerige studenten die proberen burgers af te persen op de dag van Saint-Verhaegen. Drie jaar later was het con­

flict er. De pausen hadden al verscheidene keren de vrijmetselarij veroordeeld, want er waren ook nogal wat priesters lid van de loges en de Kerk zag met lede ogen naar geheime verenigingen waar ze geen greep op had. Veel had het niet geholpen, want de pauselijke onfeilbaarheid was nog niet afge- kondigd en de bisschoppen die de plaatse­

lijke situatie goed kenden, zagen het gevaar niet en lieten soms de pauselijke bullen niet eens afkondigen zodat de gelovigen niet ver­

ontrust werden.

Politiek

Dat veranderde in de 19de eeuw. De paus kon meestal zijn eigen bisschoppen kiezen in plaats van hoge en soms ongelovige edelen te benoemen (genre Talleyrand) op voor­

spraak van de vorst. Deze nieuwe bisschop­

pen waren soms parochiepriester geweest en hadden geleden onder de excessen van de Franse revolutie. Nieuwigheden als de moderne vrijheden (van godsdienst, verga­

dering, pers, enz.) werden intens veracht.

De paus had daarenboven nogal wat te stel­

len met geheime Italiaanse verenigingen die als doel hadden hem zijn staten afhandig te maken. De officiële Kerk was er meer en meer van overtuigd dat de vrijmetselarij een complot was om haar invloed te kelderen. In

1837 viel de bijl.

In eigen land werd een bisschoppelijke brief in alle kerken voorgelezen die de vrij­

metselaars ‘in de ban’ deed. De echte gelo­

vige katholieken, zoals de Stassart, verlieten de werkplaatsen. De halve katholieken ble­

ven en ontdekten dat ze feitelijk nogal sym­

pathiseerden met de ongelovige Broeders.

Verhaegen, nog altijd de echte macht ach­

ter de troon en nog altijd ‘s zondags naar de mis, profiteerde ervan om de kleiner gewor­

den loges stevig in een greep te houden en hen om te bouwen, als stoottroepen van een liberale partij in wording. Hoewel artikel 135 van de statuten van het Groot Oosten iedere discussie over godsdienst en politiek verbood, werd daar in sommige Brusselse en Luikse loges eens mee gelachen.

In 1847 kwam voor de eerste keer een homogeen liberale regering aan de macht die het niet zo gemakkelijk had, want er waren nog altijd flink wat rijke katholieke liberalen.

Ook in de loges werd menig robbertje uitge­

vochten, maar Verhaegen die tenslotte zelf grootmeester was geworden, slaagde erin te tolerante liberalen de deur uit te werken. In 1854 verdween dat vervelende artikel 135 uit de statuten en kon er volop aan politiek gedaan worden.

De weinige gelovigen die nog in de loges waren, verdwenen of werden ouder en stier­

ven. En de loges begonnen aan een nieuw offensief want ze hadden zich zwaar vergist.

Ze dachten dat de grondwettelijke schei­

ding van kerk en staat de katholieke Kerk in de marge van het leven zou doen belan­

den, temeer omdat de moderne wetenschap de geesten zou verlichten en de geleidelijke industrialisering de boeren naar de moderne stad stuurde. En de loges zagen tot hun ver­

bazing hoe de Kerk zeer goed gedijde in de moderne wereld en profiteerde van de vrij­

heid om kloosters, scholen, bejaardentehui­

zen, hospitalen, enz. op te richten. Het aan­

tal religieuzen steeg van 4.000 naar 30.000 in een halve eeuw tijd.

In de loges ging de evolutie ook verder. De liberale partij regeerde het land tussen 1857 en 1870 en de loges deden hun best om een en ander te veranderen. De oudere areligi­

euze leden hadden nog de overhand en eis­

ten bijv, dat ‘de hoek der verdoemden’ op

de kerkhoven verdween waar niet-gelovigen begraven werden. Ondanks zwaar katho­

liek protest werd ‘Ie trou des chiens’ afge­

schaft. Maar toen tussen 1870 en 1878 de katholieken weer aan de macht waren, nam een jongere generatie logeleden het heft in handen en die waren radicaal gekant tegen zelfs de onschuldigste vorm van godsdienst.

In de loges werden de plannen gesmeed door de metselaars die daarna in de liberale cafés de handlangers rekruteerden voor het vuile werk. Liberale knokploegen bewapen­

den zich met knuppels en ploertendoders en sloegen bedevaarten en processies uit elkaar of trokken naar kapellen en kerken om ze te ontwijden.

De ziel van het kind

De grote meerderheid van de Vlamingen bleef toch katholiek en dus namen de Broe­

ders van het Groot Oosten hun toevlucht tot een paardenmiddel dat al eens door de Franse bezetter zonder succes was toege­

diend: de ‘ziel van het kind’ zo vroeg moge­

lijk uitschakelen.

De liberale partij die tussen 1878 en 1884 aan het bewind was, creëerde een school­

strijd die haar eigen ondergang betekende.

Het juist opgerichte onderwijsministerie schafte het godsdienstonderwijs af, aan­

vaardde alleen nog onderwijzers met een staatsdiploma. Overal liepen de (meestal katholieke) gemeentescholen leeg en rezen katholieke scholen uit de grond. Er viel zelfs een dode. In Heule nabij Kortrijk werd de katholieke zondagsschool verboden nog lan­

ger gebruik te maken van het lokaal van ‘de openbare onderstand’. Rijkswachters scho­

ten een betoger tegen die maatregel neer.

In de pers verschenen tekeningen waarbij logemannen vanuit hun tempel katholieke betogers neerknalden. De katholieken ver­

gaten in ieder geval hun onderlinge ruzies, wonnen de verkiezingen en bleven 30 jaar aan de macht.

De loges waren inmiddels zo virulent anti­

katholiek dat ze een doodszonde begingen (al zullen Broeders dat een ongepast woord vinden) die ze nog altijd niet uitgeboet heb­

ben. Het werden ook in Vlaanderen vereni­

gingen waar franskiljonse racisten het hoge woord voerden (en voeren) en Vlaamsge­

zinde Broeders ter wille van de eenheid wat zwakke protestgeluidjes lieten horen.

Maar niet lang na de mislukte schooloor- log stond het Groot Oosten opnieuw voor een verscheurende keuze want nogal wat jonge goed opgeleide Broeders begonnen in de altijd sterker wordende sociale strijd naar links af te glijden en waren niet langer bereid om de voorhoede en denktank van de liberale partij te blijven. De beslissing van Verhaegen om alle wereldse conflicten in de werkplaatsen te introduceren, betekende dus ook dat er permanent splijtzwammen aanwezig waren. Niet iedereen in de vrij­

metselarij was er gelukkig mee dat het Groot Oosten in feite een 'irreguliere’ obediën­

tie was die geen Opperbouwheer erkende zodat de loges in het Verenigd Koninkrijk, Nederland of de VS allang alle banden met de Belgische vrijmetselarij hadden verbroken.

En nu kwam er nog eens het sociale conflict

bovenop. Jan Neckers

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Niet eens tien jaar later volgde nog altijd onder redactie van de flamboyante Jozef van Overstraeten een tweede editie maar dus alleen voor Vlaanderen, bijna duizend pagi­. na’s,

Ze worden op hun wenken bediend door een formateur van wie ze met een vingerknip het speelgoed kunnen afpakken, en door een minister van Buitenlandse Zaken die zich via de

den, hoe ze niet alleen de CIA voor hun kar spannen (de rol van Hoffman) maar ook nog gedaan krijgen dat Pakistan en Israël bondgenoten worden om Russische wapens door te

ken het ook aan diezelfde burger te vertellen welke hervorming en waarom de Vlamingen een staatshervorming willen. Zij stellen het daarbij ook voor dat wij regelrecht naar de

‘Mannen zijn volstrekt gelijk aan vrouwen, en als dat toevallig (maar onloochenbaar) eens niet zo is, is het toch zo’, luidt het apodictische credo van deze kerk die de

Maar na rijp beraad werd daar van afgezien, want deze naam zou door de rode kameraden wel eens als een provocatie kunnen worden opgevat en met het oog op de lijstvorming voor

Niet altijd, maar toch heel dikwijls maken de antwoorden van lezers op &#34;actu ­ ele vragen&#34; die hun krant Het Nieuwsblad hen stelt, meer dan een dozijn duidende

En derhalve moet zijn afgeroomd van het staatsbudget dat mede door ontwikkelingsgeld wordt gespijsd, aangezien wij brave westerlingen de fondsen die we aan Afrika geven vaak