Interviewer: N Geïnterviewde: R1 Duur: 74 minuten
# Fragment Codering
4 N: En hoe besloot u dan om dat werk te kopen?
R1: Nou ik viel gewoon boembats voor dat werk, nou ja die moet ik hebben.
Meteen ervoor vallen
7 N: En daarna is het los gegaan, na die aankoop.
R1: Ja, nou in het begin heb je natuurlijk heel weinig geld, als je jong bent, dus ik moest
geld lenen daarna weer om te eten. En de huur te betalen van mijn kamer enzo, maar
goed, dat heb je er wel voor over.
Dingen voor kunst kopen over hebben
8 En in het begin ben ik echt grafiek meer gaan kopen, omdat het grotere oplages zijn en dus heel betaalbaar is. Dat is gewoon toegankelijk in feite. En naarmate ik meer geld
ging verdienen werden het duurdere werken. Dat groeit gewoon mee met het inkomen.
En nu verdien ik weer wat minder, dus ik koop wat minder duurdere werken. N: Ja, het moet ook kunnen natuurlijk.
R1: Ja, precies, dus daar groeit het…hoe meer mijn inkomen stijgt, hoe meer ik
uitgeef…inkomen daalt, hoe minder ik…of kleinere werken koop ik, die minder duur zijn.
Prijs van de
aangekochte kunst is afhankelijk van de hoogte van het inkomen
9 N: ja, dat gaat dan echt op grootte..
R1: Groot werk koop ik sowieso niet meer, dat kan ik niet meer plaatsen. Ik weet niet waar ik het kwijt moet, je kan straks wel even kijken hoor…dan begrijp je mijn probleem van plaatsen.
Geen groot werk kopen omdat het niet (meer) past
11 N: Ja, ik wou net zeggen, er is weinig ruimte overgebleven he.
R1: Daarom koop ik alleen nog maar kleine werken. Daar is altijd wel weer een plekje
voor, dat is altijd wel te doen.
N: Goh zeg..
Voor kleine werkjes is altijd plek
13 R1: Ja er zijn ook mensen die speciaal hierheen komen en gewoon uren zitten te kijken, van wat is er allemaal, hoe ziet het er uit. En als mensen echt van kunst houden dan laat ik ze ook hier kijken hoor.
Mensen komen speciaal om te kijken naar kunst
14 Oh dit is dat eerste werkje.
N: Oh ja! Ja dat is inderdaad een heel ander werkje dan.. R1: En toch ben ik daar nog steeds hartstikke gek op. N: En het hangt er nog steeds. Ja.
R1: Nou, ik heb wel wat werk dat niet meer hangt hoor, dat staat ergens, daar ben ik
dan op uitgekeken, of ik weet niet waar het heen moet. Zeg maar, dat staat in stock, in
opslag.
N: Er moesten op een gegeven moment keuzes gemaakt worden en dan…
Op werk kun je uitgekeken raken
15 R1: Ja, precies. En soms wissel ik nog wel weer eens wat hoor. Maar ik probeer toch om
zoveel mogelijk dingen op te hangen, anders staat het ook alleen maar. En dan moet je
een hele goede opslag ervoor hebben en dat soort dingen meer, dus dat (….)
Zoveel mogelijk ophangen
17 N: En wat is het dan wat u daar zo in aanspreekt?
R1: De vormen, en het materiaal, zeg maar. Ja maar het is moeilijk te zeggen, wat spreekt je aan. Het moet iets met je doen. Dus plat gezegd, maar dat is wel wat het is. En dat is heel moeilijk om in woorden uit te leggen.
N: Het is een hele moeilijke vraag, maar ik ga het toch vragen.
R1: Ja, tuurlijk, dat weet ik. Maar ja het is toch iets, kunst moet je aanraken, moet je
tintelen, moet je een soort opgewondenheid van krijgen, dat je zoiets van…dat je er of vrolijk van wordt, of dat het een emotie raakt op een andere lijn. Dat moet iets doen,
het moet iets hebben van wow.
N: En is dat tactiele, want heel veel werk dat hier hangt heeft veel tactiele… R1: Ja. Ik ben echt van de materie zeg maar.
N: Ja, dat is ook te zien.
R1: Dat is te zien ja. En weinig kleur, zoals mensen dat wel zeggen. Ja dat is ook gewoon omdat ik het ook wel bij elkaar hang natuurlijk, maar…de materie vindt ik wel, de huid zeg
Vorm en materiaal doen iets met je Fysiek en emotioneel aanraken Tintelen Prikkelen Emoties raken Materie, tactiel
maar, ja, dat doet iets.
N: En raakt u de werken dan ook aan? R1: Ja.
N: Ook nog als ze hangen en u er doorheen loopt?
R1: Dan bijna niet meer, dan is het klaar. Eén keer voelen en dan is het klaar. N: En is dat dan als u ze voor het eerst ziet, of als u ze al in huis heeft?
R1: Nou soms vraag ik in de galerie wel, mag ik ze even aanraken. Of als niemand kijkt doe ik het ook stiekem.
N: Dat hoort eigenlijk niet in de galerie, maar soms vraagt werk erom.
R1: Soms vraagt werk…als een werk heel clean is, heel steriel is, dan zou ik het niet aanraken, want dan weet je niet hoe dat met je vingers zit enzo, en dan mag je dat ook niet doen.
N: Nee sommige materialen kunnen er niet tegen. Maar ik weet van één kunstenaar, die doet er expres geen glas omheen, want ze wil dat mensen er in gaan zitten…
R1: Ja mensen raken mijn werk ook altijd aan en dan zeg ik ook van pak het maar, doe maar.
N: Ja.
18 N: Dus, abstract werk, en tactiel werk. Het moet raken, prikkelen. Aanraken...zijn dat dingen die gelijk al spelen als u het werk voor het eerst ziet?
R1: Ja, want als het niet in één keer patsboem is, dan… N: wordt het ook niks meer…
R1: wordt het ook niks meer. Het is gewoon zo, ik kan een galerie inlopen, of een beurs of een atelier, en dan zie ik een werk en dan raak ik in een soort van opgewonden
toestand zeg maar…vrienden van mij die weten het al, dan oh god, dit gaat mis. En dan
heb ik zoiets, dan is het ook vaak één of twee werken, dan is het hop, en dat is hem dan. En dan is dat het.
Meteen ervoor vallen, anders niet kopen
Opgewonden toestand
19 N: En is dan nog aan een kunstenaar gerelateerd?
R1: Nou, ik kijk wel als ik iets koop naar het oeuvre van iemand. Dus ik heb heel zelden dat ik één ding koop, zonder het werk van andere dingen, soms doe ik het wel eens, maar dan is het een heel goedkoop werk en dan denk ik oke..maar als het wat meer in de euro’s loop zeg maar, dan kijk ik wel naar het oeuvre, en vind ik de kunstenaar uberhaubt goed. Als ik de kunstenaar niet ken he? En dan kijk ik wel naar het geheel van vind ik dit
iemand waar een ontwikkeling in zit, waar potentie voldoende in zit en dergelijke.
N: Want dat is belangrijk, dat dat ontwikkelt?
R1: Ja, dat geeft wel voor mij ook een soort stevigheid aan het werk. Het gaat mij niet
om de geldelijke waarde die het is, maar meer dat het iets moet zijn waarvan ik denk
ja….maar ik heb wel van de meeste kunstenaars meerdere werken in huis, ik volg ze ook
vaak. Dus dan ga je ook iemand volgen, dan ga je wat meer doen en dan denk ik ja, dat
vind ik ook fijn, dat vind ik interessant om van één kunstenaar meerdere werken te hebben.
N: Dus dan is het ook de potentie dat er nog een ander werk is wat dan in principe ook nog in uw verzameling terecht kan komen.
Er moet een ontwikkeling zichtbaar zijn in de rest van het oeuvre Potentie
Dit geeft stevigheid aan het werk Kunstenaars volgen, meerdere werken kopen
20 En als u kijkt naar die unieke ervaring die dan plaatsvind op het moment dat u het werk ziet, en dan….je kent het oeuvre nog niet, dat leer je dan pas daarna kennen denk ik? R1: Ja, maar vaak zijn er wel boeken of dan ga je de tentoonstelling beter bekijken.. N: Kan die ervaring dan nog veranderen? Als je dan eenmaal…
R1: Ja, dat kan soms wel veranderen. Ik heb ook wel eens gehad, dat ik een werk zag waarbij ik dacht wauw, en de galeriehouder ging zo’n ontzettend zeurverhaal ophangen
over die kunstenaar, met allerlei toelichting, toen had ik gelijk zoiets, ik wil dit helemaal
niet horen, ik koop niks meer. Ik heb daarna wel bij werk van haar gekocht op een
andere plek, maar dat komt niet aan. Nee niet daar, dat kon ik gewoon niet aan. Dat was
gewoon teveel, too much, die haalde mijn eigen ervaring weg en die begon een heel verhaal…
N: Dat klopte niet met wat u al had…
R1: Nee, precies, laat mij maar gewoon dat hebben en klaar, maar die ging dus een heel verhaal houden wat helemaal niet passend bij mij was.
N: Nee. En dan doet het die ervaring teniet.
R1: Ja, dat was zoiets van get, dat wil ik helemaal niet.
Oeuvre leren kennen via de tentoonstelling of aanwezige boeken De eerste ervaring kan nog veranderen De verkeerde manier van informeren leidt tot aankoop op een andere plek
22 N: Kijkt u dan nog naar de prijs of is het dan..
R1: Ik kijk wel nog naar de prijs, want ik vind ook gewoon: bepaald werk heeft een bepaalde marktwaarde. En soms vind ik een werk, dat zou ik heel graag willen hebben,
maar dan vind ik het veel te duur. En dan doe ik het niet. Je hebt ook bepaalde
kunstenaars, die zetten zich heel hoog in de markt in. En ik denk, zover ben je nog niet,
dat is je oeuvre nog niet, dan vind ik het gewoon te duur en dan doe ik het niet. Dat vind
ik gewoon belachelijk. Ja, dat vind ik dan echt, soms zeg ik het ook, soms zeg ik het niet, dan denk ik van ja dat vind ik gewoon veel te veel geld. Dat vind ik gewoon helemaal niet kloppen.
De prijs van het werk moet kloppen met het moment van de kunstenaars carrière
23 N: En wat maakt dan of het wel of niet klopt, want dat zijn hele…
R1: Dat zijn gewoon dingen, als je schilderwerk koop van zo’n formaatje, dan heb je een
bepaalde naam, en dan heb je een factor, dan vermenigvuldig je het werk bijvoorbeeld
he, nou als dan die factor 40 is ofzo, dan denk ik ja, je bent niet lekker. N: Dus dat rekent u wel na dan?
R1: Ja, maar dat kan ik zo zien. Ik bedoel dat klopt niet, als zo’n klein werkje 4000 euro kost, en je bent nog maar vijf tot tien jaar op de markt, dan denk ik ja, dat kan niet. N: Ja, dat is dan ook ervaring die dan spreekt denk ik he?
R1: Ja, dat is ook ervaring. Dat je denkt nou dat ga ik echt niet doen, hoewel ik het werk prachtig vind, maar ik denk nee.
N: Dus dan moet het én binnen budget passen op dat moment, en het moet kloppen met alle…
R1: Het moet kloppen. Ja het hoeft niet helemaal te kloppen, maar het moet
gevoelsmatig kloppen.
N: Ja, dus het is ook een soort psychologisch iets. R1: Ja, het is ook een soort…precies, dat speelt wel mee.
Prijs wordt bepaald door formaat, naam en een factor. De juiste prijs is een gevoel dat ontstaat uit ervaring
24 N: En wanneer gaat die prijs een rol spelen, dat is nadat u heeft besloten dat een werk iets doet..?
R1: Nou, er gaat een soort hebzucht aan, zo is het dus ordinaire hebzucht he,
verzamelen. Kunst verzamelen is gewoon hebben, heel simpel. Daar kun je heel moeilijk
over doen, maar het is gewoon hebben. En nou en dan ga ik kijken of dat hebben ook
kan, en of het klopt. Eerst is gewoon de intuïtie, het gevoel zeg maar, van hop daar gaan we, en dan ga je kijken van oh ja, wacht even. En soms, ik heb ook wel eens werk gehad,
dat had ik gezien, toen had ik écht geen geld, en ik bleef eraan denken en na een jaar heb ik toch die familie opgebeld, want het was van iemand die overleden was, is dat werk er nog, kan ik het nog kopen, en dat was er nog, dus soms kan een werk nog heel lang
doorspelen en dan denk je van ik wil het toch nog hebben, het moet gewoon komen,
dan blijf je…soms koop ik ook iets niet, en als het dan toch nog heel erg lang blijft spelen, speur ik dat vaak toch weer op om toch nog te kopen.
Kunst verzamelen is hebzucht
Eerst komt het gevoel van hebben, dan wordt er gekeken of het kan
25 N: Dus dat is, die ervaring is echt uniek voor een werk. Het is niet dat een ander werk dat dan kan opvullen.
R1: Nee
N: Van dezelfde kunstenaar, of van dezelfde serie… R1: Nee, dat is het niet.
N: Nee he?
R1: Nee, het gaat echt over dat werk dan. Ja het is niet zoals van als je een broek koopt
dat het een andere kleur is vind je dat ook leuk, nee.
De ervaring met een kunstwerk is uniek en niet vervangbaar
26 N: Nee, het is niet aan te passen. En u zegt, u volgt dan kunstenaars, soms kent u de kunstenaars al wel.
R1: Ik ken van mijn collectie, 50% ervan zijn kunstenaars die ik zelf wel echt ook ken, of
heb leren kennen ook vaak, omdat ik werk van hun gekocht heb. Maar het is ook een
internationale verzameling, dus een heel aantal kunstenaars ken ik niet. Maar ja, die ken
ik wel via de website, en volg op via die manier, maar ik ken hen niet nee.
Kunstenaars waarvan werk is gekocht zijn of al bekend, of leren kennen door de aankoop of worden gevolgd via website
27 N: En als u een kunstenaar niet kent voordat u een werk koopt, gaat u dan eerst op zoek naar informatie?
R1: Nee, als ik het werk zie en ik wil het hebben, dan is het binnen twee minuten heb ik
het gekocht..
N: En gaat u daarna..
R1: Maar dan heb ik in die twee minuten alles gescand, vind ik het geheel goed, wat is
Voor een aankoop is de unieke ervaring, het kloppende oeuvre en een kloppende prijs van belang.
de rest en even snel het boekje doorgebladerd of wat dan ook, van oja, dat klopt, ok hop dat moet ik hebben. Een aankoop gaat bij mij echt binnen twee tot vijf minuten is
het gewoon klaar. Dan zeg ik plak er maar een sticker bij en het is klaar. Zo snel gaat dat bij mij, daar wordt niet over gediscussieerd of nagedacht, als ik ga nadenken dan weet ik
dat ik het niet moet doen.
N: Zijn er dan in die twee minuten dingen die, behalve dan als het niet klopt het oeuvre en de prijs, zijn er dan nog dingen die echt volkomen mis kunnen gaan waardoor het niet doorgaat?
R1: Nee.
N: Dus als u heeft besloten, dit wordt hem.. R1: Ja, dat wordt hem dan gewoon.
De aankoop vindt direct plaats
28 N: En maakt het nog uit, waar dat werk dan hangt, of hoe het wordt gepresenteerd? R1: Nee, maakt mij…maar dat komt, ik kijk nu natuurlijk 50 jaar kunst al, zeg maar, ik kan
daar doorheen kijken. Maar ik weet wel uit ervaring, want ik beheer een aantal
kunstcollecties of richt veel in voor andere mensen, het is ontzettend belangrijk hoe je iets neerzet, hoe iets wordt verkocht, ja of nee.
Door de presentatie van het werk wordt heen gekeken
29 En wat mij dus absoluut niet werkt, bij een verkoopexpositie, is alles keurig op een rij.
Dan haak ik al af, want dan kan ik dus niet meer goed kijken.
N: En hoe kan dat dan? R1: De saaiheid.. N: Dat leidt dan af ofzo?
R1: Ja, dan heb je zo’n hele lange rij en dan is de onderlijn hetzelfde of de bovenlijn hetzelfde..
N: Ja, dat is algemeen hoe dat gepresenteerd wordt…
R1: Zo’n stukje ertussen bijvoorbeeld. En dan denk ik, dan zie ik alleen maar rijen en
vlakken, dan kan ik niet meer kijken.
N: Nee, en dan springen werken er niet uit…
R1: Voor mij springen ze er dan niet meer uit, voor mij haak ik dan al bijna af. Ja. N: Dus de manier waarop het geëxposeerd wordt is wel belangrijk?
R1: Is toch...ja. Zolang het niet saai is, vind ik eigenlijk alles best. N: Is dat nog voor de daadwerkelijke ervaring met een uniek werk?
R1: Ja, maar dan, als het echt allemaal printjes of plaatjes, even heel lullig allemaal plaatjesschilderijtjes zijn, die allemaal zo hangen dan kun je al bijna niet meer van die lijn één werk goed bekijken. Op één of andere manier. Dan is het alleen maar dat het netjes hangt. Op de één of andere manier werkt dat dan niet.
N: Dat klopt ook wel met hoe het hier dan niet op een rijtje hangt. Dus dat is wat u dan hier ook doorvoert.
R1: Ja, maar dat komt ook doordat het veel is. En het vol, maar ik zou ook nooit iets op
een rijtje hangen, als het minder was zou het ook nooit op een rijtje hangen.
N: Nee, dat haalt voor u de..
R1: Ja, de sjeu eruit. Ja omdat het dan meer gedesigned is, of meer gelayout zeg maar, bijna. Op een hele klassieke manier die meer bepalend is voor de lijnen, maar niet de
aandacht op het werk heeft.
N: Het klinkt alsof de unieke inhoud van het werk dan een beetje wegvalt. R1: Ja, die verdwijnt dan.
N: En die is voor u juist heel belangrijk. En dan, de aanwezigheid van de context, van de rest van het oeuvre, voegt wel iets aan die inhoud toe, maar het moet er niet zo… R1: Het mag van mij ook helemaal vol hangen, dan kan ik het ook weer zien, bij wijze van spreken, maar…
N: Het gestijlde maakt dat het weggaat.
R1: Nou, ik vind wel dat…er zijn galeries waar ik niet graag kom, vanwege de vreselijkheid waarmee dingen worden gepresenteerd.
N: Dat rijtje…
R1: Dat rijtje, of de saaiheid, of de klassiekheid, of…dat zijn meestal galeries waar ik bij binnenkom, dat ik denk mijn god, mag ik hier weer weg. Maar dan is er een opening van iemand die ik ken en dan ga ik, maar dan denk ik oh ik wil hier gelijk weer weg.
Presentatie van werken op een te gestijlde manier leidt af van de unieke inhoud van de individuele werken Een kunstwerk moet eruit springen
30 N: Kunt u een voorbeeld noemen, zonder namen te noemen, maar van een vormgeving