• No results found

62ste jaargang nummer 16 woensdag 18 april 2007

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "62ste jaargang nummer 16 woensdag 18 april 2007"

Copied!
16
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

62ste jaargang nummer 16 woensdag 18 april 2007

Croo-Magnon

Hallo, beste mentaal gehandicapten! Was Hermande Croo vandeBezopen VLD inderdaad bezopentoen hij in ‘De Morgen’ verklaardedat hij geen Vlaams-nationalist isomdat hij écht nietmentaal gehandicapt is? Was het een momentvanzinsverbijste­ ring? Het zou onsverbazen, want later in‘Terzake’ wouhijdie uitspraakniet terug­

nemen.DeEerste Hamburgervandit landvindt dus dat een aanzienlijk deel van zijn volksgenoten opde vuilnishoopmag worden gesmeten, net zoals het DerdeRijk dat metgehandicapten deed.

Dit fossiel mag blijkbaar ongestraft Vlamingenbeledigen,terwijl hij zelfde kampioen is van de politieke benoemingen, van de achterbakse vriendjespolitiek, derhalve van de corruptie envan het zwelgen-in-zichzelf. Datisdan ogenschijnlijk de staat van genade diemenin Belgiëmoetbereiken om niet gehandicapt te zijn.

Er is maar weinig reactie gekomen op die fameuzeuitspraak vande Eerste Hambur­

ger. Zoudat betekenen dat men hemnietecht serieusneemt?Dat men denkt: Croo- Magnonis weliswaar een grijsen wijs man,maar moeten we dan elke poëtischevrij­

heid van zijnkant ipso facto veroordelen?

Hetis nochtans eenbeledigingdie kan tellen.

Hebben andere VLD’ers intussen afstand genomen van Croo-Magnon? In de verste verte niet. Heeft Verhofstadt een verontwaardigde mededeling dewereldin gestuurd?

Uiteraard niet. Verhofstadt verkooptzijneigen moederom premier te blijven, waarom zou hij Vlaanderen dan niet verkopen? Heeft Bart Somers de Croo-Magnon op zijn plaats gezet, hoewelhij van De Croomoest vernemen dat zijnvadereenmentaal geha- dicapte was? Uiteraard niet, Somers heeftdaar geen tijdvoor, hij heeft nu eenmaal een druk liefdesleven.Is Vankrunkelsven tegenCroo-Magnonuitgevaren? Natuurlijk niet, hij moet zijn derdeplaats opde Senaatslijst verdedigen.En overFons Borginon zul­

len wemaar zwijgen: als mentaal gehandicapteheeft die geen verkiesbare plaats meer gekregenopde Antwerpse lijst van deBezopen VLD.

Maar heeft de pers dan tenminste zijn verontwaardiging laten blijken? Niks van gemerkt. Niks van opgevangen in commentarenallerhande. Zekerniet bij‘De Stan­

daard’, die samen met'Le Soir’ de overname van‘Het Staatsblad’voorbereidt.Maar evenmin bij andere opiniemakers.Het kande meeste journalisten blijkbaar geen bal schelen. Wat zij al lang dachten - dat Vlaams-nationalisten mentaal gehandicapt zijn - is door de Eerste Hamburgerbevestigd. Waarom zoudenzijzich dan druk maken over die uitspraak?

Is het Centrumvoor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding op de balgespron­ gen! Youssouf de Witte, die anders altijdparaat staat om schoppen onder de broek te veroordelen,blonk uit door stoere zwijgzaamheid. Waag het niet eenverkeerd woord tezeggen over "jongeren’' of“nieuwe Belgen”,ofdat heerschap zet de kanonnen op scherp. Maar Kamervoorzitters staanblijkbaar bovende wet, en zezouden hoedan ook De Witte via hun logeconnecties bijzonder scherp doen bloeden. Voor zo’n fatwa houdt het Centrum bijgevolg de adem in, uit lijfsbehoud. (Bende lafaards!)

Bezopen Croo-Magnon hield ons ooknog voor datde VLD ook zonder Vlaamse meerderheid inde Kamer bereid zou zijn om paars voort teregeren. Het kwamhem naar het schijntop eenscherpe reprimande van Verhofstadt te staan. Niet omwille van wat hij had gezegd,maar omdat hijhetopeen verkeerd moment had gezegd. Croo- Magnon hadde internestrategie van deVLDblootgelegd. En daarmeede leugenop- bouw van Slangen gedwarsboomd.DeVLD stond plots met de billen bloot... alhad Croo-Magnon daar wellichtzijn eigen belgicistischebedoelingen mee.

Uiteraard kon kandidaat-premier Vande Lanotte dat vandie Vlaamse minderheid niet over zich heen laten gaan (dat van die mentaalgehandicapten nog wel,maar die aanval

°Pzijn eigen ambitieniet).En duszei hij Verhofstadtvia Croo-Magnon dewacht aan.

Betekentdat nu dat we van de SP.a alleheil moetenverwachten? Geenszins, wantde anderssocialisten hebben alevenmin een duidelijk beeld van wat een nieuwe staats­ hervorming zoumoeten opleveren. Het gaat daar altijdomeeneigen arbeidsmarktbe­

leid, maar binnen de SP.a zitten ze zekernietopdezelfde golflengte over de inhoud. En dat geldt trouwens ook voor andere partijen.CD&V verkondigt grote praatjes,maar als puntje bij paaltjekomt,zullenzehun“Belgische verantwoordelijkheid” nemen.Kan de N-VA een enander tochnog in goede banen leiden? Wehopen het, maar we vre­ zen ervoor.

Intussen eenwenk aan de Vlaamse actiegroepen.Tomaten zijnduur, maar opoch- tendveilingen eninde Aldi kanmen ze tochnog altijd tegen eengeredelijke prijs op de koPtikken.Hetzelfde geldt voor eieren. Taarten zijn al evenmin goedkoop, maarmits een afspraakmeteengoedgezinde bakker mag dat eigenlijkook geenal te groot pro- eem zijn. Rest nog omte weten tekomen waar de Croo-Magnon zich de komende bjden vertoont. Wiebij een eventuele actie wordtopgepakt, heeft een doorslaand juri- dlSch argument achter dehand: mentaal gehandicapten kunnen voor hun daden met Verantwoordelijk worden gesteld.

' l *K-NATioHAliS£M M£N17\AL

- 36C2Ê-

Deze week :

Onze ECHTE burgemeesters 2

Borms in Kongo 4

• Geert Gravez op de praatstoel 5

• Smartlapliederen 10

•Jean-Marie ontmaskerd 16

Hij kijkt en kijkt...

Virtueel of echt?

Hebt ukinderen? En internet?

Opletten met die combinatie. Idealiter beperk je jezelf best tot één van beiden.

Kinderen of internet.

Vroeger verstopten wewel eens een seks­ boekjeonderdematras. Nu staat eengren­ zeloze pornobibliotheek in de woonkamer ter beschikking vande spruiten.

Keten jezelf vast aan het verraderlijke beeldscherm, predikende pessimisten. Ter­

wijl uin Delhaize de wekelijkse voorraad levensmiddelen inslaat, gaat dochterlief in op de vraag van een pervert op middelbare leeftijdomhaar slipjete latenzakkenvoor de webcam. Terwijlu op vrijdagavond met vrouwlief een romantisch filmpje meepikt,

‘geniet’ zoonliefvan de talenten van een schaars geklede en rondborstige del die vier mannen tegelijkertijdafwerkt.Het slot er op, luidt het devies. Maarzoonendochtergaan wel eens opbezoek bij vrienden, metminder oplettende ouders.

De optimisten zien het daarom anders.

Leerje kinderen omgaan met het medium, dat ook zoveel kansen biedt,klinkt het even idealistischals naïef

Maarhormonen zijn watzealtijd geweest zijn. Ook opgevoede hormonen. "Alsdekat bijde melk zit, drinktze”, weet de bomma die nooit een kat heeft gekend die leerde haar neus opte halenvoormelk.

Hetis om er de moed als opvoederbij te verliezen. Als je de media maggeloven, de ons het beeld schetsen van freakende pubers die niet van webcam en chatbox zijn weg te slaan.

We deden, heel onwetenschappelijk,een

Plankzeil naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus Paarse peentjes

test in onze directe omgeving bij negenjonge­ lui, in en rond pubertijd. Viermeisjesen dus vijf jongens, niet allemaalvan eigen make­ lij overigens.Slechts één van de viermeisjes chat geregeld. De andere drie vinden er niks aan. Eén jongenweet amper watinternetis en leeft volop in de echte wereld. Tweezijn intussen de games ontgroeit en ontdekten dat die echte wereldeen stukboeiender is.

Al hanteert één vanbeiden hetnet wel uit­

gebreid om zijn immense, illegaal verkregen film- en muziekverzameling steeds verder uit te breiden.

De twee jongsten kleven welgraag aan hetbeeldscherm. De ene urenlang als hij een nieuw spelletje heeft bemachtigd. Tot de indigestie volgt ende computer dagen­ lang uitgeschakeld blijft. Rest één op negen met een min ofmeer problematischcompu­ tergebruik. En dan nog.

Wie leeftin de echte wereld en wie in een virtuele schijnrealiteit? Uw dienaar, omringd door al bij alfatsoenlijkejongelui, of de mediavullers die voortdurend de indruk wekken dat de leefwereld van minderjarigen steeds meer verschrompelt tot het beeld­ scherm, gevuld met geweld, perverse seks en inhoudsloze pulp?

Als ondergetekende in de echte wereld leeft, is het besluit hoopgevend. Hetleuke aan internet is dat vele jongeren er amper mee bezig zijn. En de angstvisioenen virtu­

eel.

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

U mag rechtstreeks op de pianist schie­

ten viadenblootenkooninck@hotmail.com, maarnatuurlijk ook via het gewone redac­ tieadres.

(2)

18 april 2007

De dingen dezer dagen

Merkwaardige verschillen Dit op apegapen liggend apenland

Gewezen Antwerpse politiecommissaris en huidig VB-veiligheidsadviseur én gemeen­

teraadslid Bart Debie is veroordeeld tot drie jaar voorwaardelijk en een geldboete. De aanklacht is voldoende bekend. En tevens dat er, althans volgens de meeste duiders, sprake kon zijn van een “mild vonnis”. Daar staat tegenover dat Debie destijds bij zijn over­

sten niet bepaald bekend stond als een soort incarnatie van de baarlijke duivel. In meer dan een geval kon zelfs van het tegendeel gesproken worden. Maar de rechtspraak is ook in deze wat ze is en blijft. Discussie daar­

over dus voor mijn part gesloten.

Het laat zich raden dat de zaak-Debie via de media tot in de kleinste uithoeken van het land bekend is geraakt. Wie het van­

daag de moeite niet meer vond nog geld aan de kranteneenheidsworst in een modelstaat uit te geven, en zodoende gevaar liep op zijn honger te blijven zitten, werd via de kana­

len van de audiovisuele regimemedia alsnog in ruime mate bediend. Nationaal en regio­

naal, en gedurende meerdere dagen. In eer­

ste instantie over de feiten zelf, daarna onder de dekmantel van “spontane reacties op en na de feiten”.

Het zal niet echt verbazen dat de Kanni­

baal van "A” inzake die spontaan geuite reac­

ties het voortouw nam in zijn eigen gazet die tot nader order ook nog enige bekend­

heid blijft genieten als die van Antwerpen.

De Kannibaal beviel van de even spontane als vingerwijzende politieke gedachte dat

“elke andere partij na zo’n gerechtelijke uit­

spraak Debie aan de deur zou hebben gezet omdat die als politieman de mensenrechten had geschonden in plaats van ze te verdedi­

gen”. Politiek gezien vond hij het leerzaam dat dit niet gebeurd was. En Groenl-fractie- leidster Freya Piryns kreeg in de slipstream van Patrick ook een miniforum toegewezen om de reactie van het VB op het vonnis een ware schande te noemen.

Enkele dagen later haalde een ander geveld vonnis in Antwerpen niet, zoals in het geval van Debie, de voorpagina, maar wel de bin- nenbladzijden van de kranten. Een Liba­

nese Antwerpenaar werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van acht jaar effectief.

Waarom de naam van Bart Debie voluit in de media kwam en die van de 39-jarige Liba­

nees tot Safi M. beperkt bleef, maakt allicht deel uit van een of andere regelgeving van recht op privacy voor de nieuwe Vlaming.

Safi kwam zestien jaar geleden naar onze contreien afgezakt. Hij geraakte aan een ver­

blijfsvergunning door te trouwen met Vero- nique S., de dochter van een ondertussen

Splitsen NU'.

De splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, nog voor het einde van deze legislatuur! Dat wil de werkgroep BHV (Haviko, VVB en TAK), gekend van de vorige acties rond BHV.

Om dat doel te verwezenlijken vormt de werkgroep weer front met de burgemees­

ters van HV: 25 van de 28 burgemeesters van BHV liet al weten de verkiezingen in hun gemeente niet te zullen organiseren. De werkgroep BHV stelde op een persconferen­

tie in Gooik enkele acties voor (en houdt er nog enkele achter de hand).Volgens Guido Moons (VVB) zijn de acties nu nog vriende­

lijk. Als de kieskring niet gesplitst wordt voor 29 april (dan sluit de Kamer haar deuren) zou de toon wel eens grimmiger kunnen worden (we zijn benieuwd).

Wat staat er te gebeuren! Ten eerste worden alle gemeentehuizen bezocht met de vraag het spandoek (steun de burge­

meesters, splits BHV, www.burgerzin.be ) omhoog te hangen. Daarnaast worden er in Vlaams-Brabant (en in heel Vlaanderen) affi­

ches verspreid. Op I4 mei is er in Dilbeek een kopstukkendebat met vertegenwoordi­

gers van alle Vlaamse partijen. Daarnaast is er ook een brede actie, die een beroep doet op de Vlaamse burger: de prentkaartenac­

tie. De werkgroep BHV liet 60.000 prent­

kaarten drukken (en wil er als het nodig is bijdrukken) de bedoeling is die te versprei­

den onder het brede publiek. Het enige wat die moet doen, is de oproep ondertekenen, een postzegel plakken en de kaart opsturen naar Verhofstadt, Vande Lanotte en Dewael.

De prentkaarten worden verspreid via de ledenbladen van verschillende Vlaamse ver­

enigingen. Op de webstek www.burgerzin.

be kan u ook e-postberichten sturen naar

gepensioneerde... Antwerpse politiecommis­

saris. Veronique kreeg met Safi vier doch­

ters. En wat vrat Safi zoal uit om voor acht jaar de nor in te draaien? Hij voerde een hui­

selijk terreurbewind. Regelmatig kreeg zijn vrouw een pak slaag terwijl zijn dochters daar vrijwel dagelijks mee bedacht werden.

Eind november van vorig jaar vond Safi zowaar een verboden mobieltje op de kamer van twee van de meisjes, vandaag I3 en I5 jaar oud. Hij ranselde hen ongenadig af met een knuppel en een broeksriem. Vijftig minuten lang was hij daarmee bezig en ging zodanig te keer dat hij af en toe een pauze moest inlassen, om wat uit te kunnen rus­

ten! Daarna ging de psychopaat verder tot een van de meisjes het bewustzijn verloor waarna hij hen beiden in de kelder opsloot.

De oudste dochter slaagde erin van daar­

uit een sms’je naar haar grootvader te stu­

ren. Die verwittigde de politie en de rest van het verhaal is bekend. Behoudens het detail dat een van de meisjes aan de mishandelin­

gen een levenslang letsel overhoudt en dat de verdediging overweegt in beroep te gaan omdat ze vindt dat Safi in de eerste plaats therapie en begeleiding nodig heeft.

In tegenstelling tot Bart Debie heb ik Safi M. geen moment zien opdraven op het tele­

visiescherm. Mogelijk heb ik de audiovisu­

ele berichtgeving rond zijn persoontje door een te kort aan voldoende attent zijn gemist, maar het zou evenzeer of zelfs eerder kun­

nen dat die berichtgeving er gewoon niet was. Nationaal noch regionaal, en gedu­

rende meerdere dagen. Ook van nadere dui­

ding over een al dan niet “mild vonnis” geen spoor in de kranten, laat staan van “spontane reacties op en na de feiten”. De Kannibaal bewaarde in deze en in eigen gazet het vol­

ledige stilzwijgen over, pakweg, een gebeur­

lijke schending van mensenrechten. Maar het zou ook kunnen dat de krantenjongens en meisjes “vergeten zijn" hem op te bellen. Of dat hijzelf niemand heeft opgebeld om een spontane reactie kwijt te kunnen. Uitein­

delijk mag immers niet uit het oog verloren worden dat Safi M. tot zijn kiezerspotenti­

eel behoort en dat van de eveneens in alle talen stom blijvende Freya Piryns.

Politiek gezien kan beider in acht geno­

men oorverdovende stilte dan ook als leer­

zaam worden ingeschat. Maar als schandalig mag ook. Om geen enkele mogelijkheid uit te sluiten wil ik nog wel doen opmerken dat de merkwaardige verschillen in berichtgeving over de zaak-Bart Debie en de affaire-Safi M.

ook zuiver aan het toeval liggen.

D.Mol

dit olijke drietal. (Twee dagen nadat de web­

stek geopend was waren er al 113 e-postjes verstuurd.) Het meest in het oog springt natuurlijk de dienstweigeringsactie. Als de regering zich niet gebonden weet door een uitspraak van het Arbitragehof, dan zijn er in Vlaanderen misschien wel mensen die daar zwaar aan tillen. ‘De grondwet is geen vodje papier’ weet je wel. Volgens het arbitrage­

hof is er een discriminatie in BHV. De rege­

ring moest die wegwerken, maar heeft dat niet gedaan. Bij zoveel onrecht komt de bur­

gerzin op.

Oprechte Vlaamse burgers kunnen het niet met hun geweten in overeenstemming brengen dat ze ‘moeten’ meerwerken aan discriminerende verkiezingen. Daarom roept de werkgroep BHV op om te weigeren te zetelen in een kies- of telbureau. In ruil krijgt u juridische steun en de belofte dat als er een veroordeling komt, de werkgroep met ple­

zier uw boete betaalt. Maar de raadsman van de vereniging, meester Van Louwe, maakte zich sterk dat er genoeg jurisprudentie is om niet vervolgd te worden. Alle info (en een modelbrief om op te sturen als u opge­

roepen wordt) staat op www.burgerzin.be Als we dit schrijven zijn er al meer dan 600 Vlamingen die zich als kandidaat-dienstwei- geraar hebben opgegeven.

Volgens de werkgroep zijn deze acties maar een opstapje. Als BHV niet gesplitst wordt dan wordt na 29 april een versnelling hoger geschakeld. De Vlaamse politici moe­

ten weten dat de splitsing van BHV geen onderdeel mag zijn van een globale staats­

hervorming. De eis blijft ‘onverwijld’ en ‘zon­

der prijs’. En de boodschap aan de veelbelo- vers maar weiniggevers: Woord houden!

Onze ECHTE burgemeesters

De burgemeesters van Halle-Vilvoorde zijn dus echte burgemeesters, “meesters”

van hun burgers en dat in de meest positieve zin van het woord. De mannen en vrouwen die doen wat hun kiezers hen vragen: er voor zorgen dat ook hun Vlaamse rechten geres­

pecteerd worden! Ze staan inderdaad weer op de barricaden!

Een eerste keer probeerde de eensge­

zinde Belgische politieke en rechterlijke plet- wals hen tot zwijgen te brengen. Ze kregen iedereen over zich, de Vlaamse weldenkende politiek correcten, hun politieke familie (!), ze kregen een opvallend actieve politie over de vloer en moesten zich voor de recht­

bank verantwoorden op grond van de meest onwaarschijnlijke Fransdolle beschuldigin­

gen. Alleen maar omdat ze beleefd vroe­

gen dat de “anderen” het bestaan van een grondwettelijk vastgelegde taalgrens zou­

den aanvaarden met de daarbij horende taal­

gebieden, eentalige en andere. Alleen maar omdat zij wilden dat men de uitspraken van Belgische rechtbanken zou uitvoeren zoals dat in een rechtstaat hoort! Kortom, alleen maar omdat zij eisten dat ook Vlamingen in dit land zouden kunnen rekenen op de eer­

biediging van de Belgische wetten. En dat tot zolang dit apenland niet uit mekaar spat.

Het was een hard gevecht, maar de burge­

meesters overleefden, hun kiezers bezorg­

den hen met overtuiging een tweede kans!

En die laten ze dus niet liggen.

In het zicht van een nieuwe federale stembusgang hebben zij nog maar eens hun Vlaamse pelgrimstaf ter hand genomen, zijn we weer op stap om op alle hoeken van de straat hun boodschap te laten horen, ze drei­

gen er zelfs mee de komende stembusgang te boycotten. Toegegeven, niet alle 29 Vlaamse burgemeesters van Halle-Vilvoorde zijn even moedig. Jean-Luc Dehaene bijvoorbeeld, doet dit keer natuurlijk ook niet mee. Veel woorden, dat wel, maar zich als een Vlaamse burgemeester van een Vlaamse gemeente gedragen, dat is er bij hem en andere poli­

tieke halfgoden in Halle-Vilvoorde niet bij.

Die willen het ook nu doen met alleen maar beleefde woorden! Dezelfde woorden van de vorige keer, woorden die ze overigens alleen maar kwaadschiks laten horen “omdat het anders te veel zou opvallen”. Zij willen door overleg tot een goed resultaat komen.

Mogen we die heren er aan herinneren dat hun streekgenoot Corneel Verbaanderd al in het begin van de jaren zestig met zijn split- singsvoorstel uitpakte! Dat er nog dozijnen voorstellen volgden, dat er betoogd werd, dat er bergen resoluties werden goedge­

keurd en nog is BHV het BHV uit de tijd van Verbaanderd. Nog meer overleg! Nog meer woorden. Naar aanleiding van het halve eeuwfeest in 2011 van het voorstel Verbaan­

derd kan iemand een luxe-uitgave voorbe­

reiden van de verzamelde BHV-voorstellen.

Dan moeten onze kleinkinderen niet meer in de archieven duiken als zij nog maar eens te maken krijgen met BHV!

Toffe partij

Hij is dan toch eindelijk gecaseerd, Pol

“grosse caisse” Vandendriessche. Eerst wel, don niet, dan weer wel bij de CD&V en zelfs op een lijst geplaatst. Oef! Hij moet niet gaan doppen, want door de onthulling van zijn poli­

tieke ambities had hij zich bij werkgever, de VTM, onmogelijk gemaakt. En waarom de CD&V en niet de N-VA, want hij is toch bij de VU begonnen? Tja, goede vraag. Hij had zich evengoed bij de SP.a thuisgevoeld, zegt hij, maar de CD&V is toch zo een plezante, goede, moderne partij. En bijkomend voor­

deel: zij hebben hem beloofd dat de CD&V, gesteld dat zij in de regering komen, geen jota zal veranderen aan de abortus- en de euthanasiewet en evenmin aan het homohu­

welijk. Zo een toffe partij is dat.

MarcP^

Guy Verhofstadt in derde Burgermanifest 1994

Dat groepen of verenigingen een bepaald belang of een idee verdedigen, is legitiem- legitiem en hoegenaamd niet te verantwoorden is dat diezelfde groepen of verenigin5 daartoe de organisatie van maatschappelijke taken op zich nemen of zich regelrecht o heidsopdrachten toeëigenen, waarop die belangen betrekking hebben. Dat is een on^afe bare vorm van belangenvermenging, waardoor die groepen konden uitgroeien tot , machtsconcerns. Deze zuilen oefenen thans een buitensporige invloed uit op de sa leving en de politiek, omdat zij in de loop der jaren steeds verder zijn afgeweken vanejn, oorspronkelijke, nobele bedoelingen en steeds meer zijn verworden tot bureaucra11 waarvoor enkel invloed, macht en rijkdom van belang zijn. —'

Anti-Vlaamse guerrilla

Overtuigden blijven intussen volhouden dat het in de komende maanden toch zal moeten, dat er in 20I2 anders geen nieuwe federale verkiezingen meer mogelijk zijn.

Niet-overtuigden beginnen evenwel te vre­

zen dat dit wel eens een ziekelijke wens­

droom zou kunnen zijn. Wie of wat belet het volgende kabinet met veel plechtige woor­

den “een" oplossing te beloven tegen die nieuwe datum! Wie zegt dat de nieuwe Bel­

gische meerderheid dan niet zou durven uit­

pakken met een wat opgesmukte versie van de vorige editie, die waarover het Arbitrage­

hof ooit struikelde! En dat pas aan de voor­

avond van de volgende stembusgang zodat het Arbitragehof pas na die nieuwe verkie­

zingen over dat “nieuwe” voorstel uitspraak kan doen! Zodat de burgemeesters kunnen herbeginnen waar ze tien jaar vroeger ook al stonden? Wie zegt dat het Hof - een nor­

male ezel stoot zich geen twee keer aan de zelfde steen - in dat geval niet terugkeert naar haar Belgisch compromis van halfweg de jaren negentig! Toen de Vlaamse vorde­

ring tot splitsing van BHV door het Arbi­

tragehof werd weggewuifd omwille van het zogenoemde hoger Belgische belang, het Bel­

gische compromis zoals men dat zegt? In het Arbitragehof zitten “Belgische” rechters die een “Belgische” uitspraak moeten doen.

Een ziekelijk perverse redenering? De handboeken van Belgische communautaire geschiedenis staan vol met dit soort Belgi­

sche Vlaamsvijandige guerrillaoperaties. Een historisch voorbeeld maar: het gevecht om Gent Vlaams begon in het begin van het laat­

ste decennium van de 19de eeuw, de toen­

malige Belgische koning beloofde plechtig dat de Vlamingen hun ding zouden krijgen als ze eerst harakiri wilden plegen in Vlaamse mod­

der van de Ijzer. Toen het er uiteindelijk op leek dat ze hun Vlaams gelijk zouden krij­

gen, bleek dat ze met een tweetalige Nolf- barak opgezadeld werden zodat er voor de Vlaamse beweging van toen niets anders op zat dan nog maar eens de pelgrimstaf ter hand te nemen en nog enkele jaren te beto­

gen. Tot Gent inderdaad een echt Neder­

landstalige universiteit werd. Men moet wel euforisch optimistisch zijn om te ontkennen dat enige gelijkenis tussen beide verhalen niet helemaal te ontkennen valt.

De enige juiste weg

Met des te meer overtuiging werpen wij nu al de lauwerkrans naar de opstandige Vlaamse burgemeesters uit het Vlaamse en dus Nederlandstalige Halle-Vilvoorde. Zoals hun voorgangers in de jaren zestig die de tienjaarlijkse talentelling onmogelijk maak­

ten, volgen zij de enige juiste weg, die van het “neen" zolang Vlamingen er niet kunnen op rekenen dat Belgische wetten nageleefd worden of uitspraken van Belgische recht­

banken uitgevoerd.

Met des te meer overtuiging verwijzen we Vlaamse politici graag naar hun vroe­

gere beloftes inzake BHV. Zoals de rooie Vande Lanotte die volhoudt dat BHV niet zijn probleem is, maar dat van de Franstali- gen - een overigens terechte stelling als ze juist wordt ingevuld en er dus tot zolang gee”

sprake kan zijn van zelfs maar een losse bab­

bel over BHV. Of zoals onze schapenboer uit de verre Westhoek die nooit in een Vlaams6 regering zou stappen als niet eerst de sp"1' sing van BHV een onomkeerbaar feit was Wat de Vlaamse meerderheid van vandaaf wilde betalen, dus ook de partij van Barb6 Somers om van dat BHV-spookbeeld afte geraken, is gekend! Ze wilden desnoods k*

hun blootje een rondje lopen op de BruS selse Grote Markt! En dat is inderdaad ge«'’

Z.cht;, Zoals het niet-gesplitste BHV “gee zicht" meer is!

ondulé

(3)

De dingen dezer dagen

18 april 2007

3

Bilan van de slavernij

In het Verenigd Koninkrijk herdenkt men dit jaar het verbod op de slavenhandel, de Abolition Act uitgevaardigd door het parle­

ment in 1807. Deze nieuwe politiek van de toonaangevende mogendheid zette onher­

roepelijk een proces in werking van uni­

versele afschaffing van de slavenhandel en vervolgens van de slavernij zelf. Bijna onmid­

dellijk volgden de jonge Verenigde Staten het Britse voorbeeld, al bleef de wet in de zuide­

lijke staten lang zonder gevolg. Het Britse rijk zou de slavernij als zodanig met de Emanci- pation Act van I833 buiten de wet stellen.

Gedurende de hele I9de eeuw gebruikte het bovendien zijn militaire macht om sla­

venhandel van andere mogendheden te ver­

hinderen en vervolgens ook de afschaffing van de slavernij zelf tot in haar kernlanden af te dwingen.

Het eerste land dat maatregelen nam tegen de slavenhandel was echter Dene­

marken, dat ook een West-lndische kolo­

nie had, namelijk de Maagdeneilanden. In 1792 stemde het een wet tot verbod op de slavenhandel, weliswaar pas met ingang van 1803. De opgegeven reden was het welzijn van de reeds aanwezige slaven: zij zouden beter behandeld worden als de eigenaars hen niet meer door nieuwe import konden vervangen.

Voor de Franse kolonies had de Nationale Conventie in 1794 de slavernij zelf afgeschaft, maar Napoleon voerde haar in 1802 weer in.

ras in 1815 schafte Frankrijk definitief de sla­

venhandel af, in 1848 (tegelijk met Denemar­

ken) de slavernij zelf. Een ander verschil met de Britse situatie was dat in Frankrijk deze beslissingen van bovenaf gedecreteerd wer­

den, daar waar de Britse media en volksver­

tegenwoordiging jarenlang hartstochtelijk over de kwestie gedebatteerd hadden. De zaak werd openbaar en tegensprekelijk ont­

leed vanuit moreel, religieus, geopolitiek en economisch standpunt, en uiteindelijk kwam het collectieve geweten er tot een omwente­

ling die in de geschiedenis geen voorgaande had. Daardoor werd deze een triomf niet alleen van de vrijheidsgedachte maar ook van de levende democratie als basis voor morele vooruitgang.

Het abolitionisme bleek besmettelijk, althans binnen de Europese beschavingskring.

In 1814 verbood het pas bevrijde Nederland heslavenhandel met ingang in 1818, het ver­

bod op de slavernij zelf volgde in Suriname in '863. Mexico verbood de slavernij in 1829, VS in 1865, Cuba in 1886, en tenslotte

“razilië in 1888 met de “Gouden Wet”. Op hetzelfde elan voortgaand schafte Rusland in '861 binnenlands de lijfeigenschap af.

Uniek

De niet-Europese wereld had meer moeite (pet deze hervorming. In de Maghreb bleven e Barbarijse zeerovers doorgaan met slaaf-

^emingen op Europese kusten en buitge- i Tri sc^ePen totdat de Fransen Algerije n 830-43 koloniseerden, wat dus begon als e ensieve maatregel tegen de slavenhalers.

et wegdeemsterende Mogolrijk in India lg®lntJigde de slavernij onder Britse druk in t .' ^et Ottomaanse rijk liet zich in 1856 Brit a^schaffing dwingen nadat een Frans- oo |Se 'nterver)tie het gered had in de Krim- de|P °? te?en Rusland. In de Arabische rijks- n h'eef deze wet echter dode letter. Met ,e de Hedjaaz, de streek van Mekka en 6e '?a' bleef nog tot ver in de 20ste eeuw 1^62 ra?'scb'i' van de slavenhandel. Pas in

■ sehafte Saoedi-Arabië de slavernij af, 6t Arabisch-Afrikaanse overgangs- steeës 'n $ahel komt zij informeel nog

andere haard van tegenstand tegen affinS vvas zwart Afrika. Als u een u ^6|<caanse of Amerikaanse neger ziet, hebt niakeer^net een afstammeling van slaven te is WaJ1 ^6ri Afrikaanse zwarte daarentegen ver|^orschijnlijker de nakomeling van slaven-

^Pers. Wanneer Arabische en later ook

& lid van het Vlaams ziekenfonds.

$ h'en,oor ons gratis nummer: 0800-179 75.

<ƒ voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.

Neutraal Ziekenfonds i '^^^"Kisstratenplein 1 - 2800 Mechelen ■ www.vnz.be

Europese slavenhandelaars per handvol naar het verre wilde binnenland van Afrika trok­

ken, waren zij daar uiterst kwetsbaar en had­

den zij onmogelijk hele karavanen slaven kun­

nen wegvoeren zonder de medewerking van inlandse vorsten. Dezen waren het die lastige stamgenoten of mensen uit andere stammen gevangen namen en aan de handelaars uit het noorden verkochten. Zij stuurden gezanten naar Londen om tegen de afschaffing van de slavenhandel te pleiten, hun belangrijkste bron van inkomsten.

Bijgevolg is het wel erg ongerijmd dat men vandaag uitgerekend de Europeanen als de grote schuldigen van de slavenhandel voor­

stelt. Goed, we hebben er een tijdje aan meegedaan. Maar we hebben vooral, als eni­

gen in de geschiedenis die de macht had­

den om anderen tot slaaf te maken (en in de 19de eeuw was Europa op het toppunt van zijn macht), zelf de slavernij beëindigd.

We hadden daar economisch geen voordeel bij: in weerwil van een marxistische bewe­

ring was de slavernij als instelling nog niet door de industrialisering achterhaald. Dat zou immers tot een prijsdaling geleid heb­

ben, terwijl de slavenhandel in werkelijk­

heid nog steeds zeer winstgevend was. Wat de Denen, de Britten en tenslotte de andere Europeanen gedaan hebben voor de slaven in Amerika, zwart Afrika en de moslimwe­

reld, is uniek.

Herstelbetalingen?

Ook Vlaanderen heeft hieraan een bescheiden bijdrage geleverd. “De Belgische militaire heldenmoed verdelgt den Araab- schen slavendrijver”, zo zegt het Vin?otte- monument in het Jubelpark, althans voor zover moslims uit de nabije Grote Moskee het opschrift niet weggebeiteld hebben. Het gaat dan onder meer over de Vlaamse offi­

cieren Lippens en Debruyne, die in Kongo hun leven gaven in de strijd tegen de Zanzi- bari slavenhandelaars.

De Britse herdenkingen zijn inmiddels een aanleiding geworden om verontschuldigingen en zelfs "herstelbetalingen” te eisen. Nou, goed dan, maar aan wie? Aan de Afro-Ame- rikanen ? Hoewel, die zijn blij genoeg dat hun voorouders over de oceaan gebracht zijn, zodat zij nu aan de Amerikaanse welvaart kunnen deelnemen in plaats van in Afrika te verhongeren. Of aan de Afro-lrakezen, Afro- Iraniërs en Afro-Turken? Jammer, maar die zijn er niet. De zwarte slaven werden in het Midden-Oosten immers lang niet zo goed behandeld als in Amerika, waar ze zich ten­

minste ruim konden voortplanten. Aan de Afrikanen dan? Nee, want die hebben eeu­

wenlang goed verdiend aan de uitvoer van hun ongewenste volksgenoten. Uiteindelijk is Europa een betere kandidaat, want dat heeft niets verdiend aan de roof van zijn bur­

gers door Barbarijse en Ottomaanse slaven­

halers. Integendeel, gespecialiseerde mon­

nikenordes moesten grote bedelcampagnes organiseren om slaven weer vrij te kopen.

Wij zouden dus herstelbetalingen kunnen eisen van de Maghrebijnen en de Turken.

Bovendien heeft Allah het heel mooi gere­

geld dat de Arabieren boven op een winstge­

vende olievoorraad zitten. Na meer dan dui­

zend jaar handel in Europese en Afrikaanse slaven kunnen zij vandaag hun geweten zui­

veren door af te dokken.

KoenraadElst

40.000

De Ronde van Vlaanderen dokkerde weer over de Vlaamse wegen, en de vlaggenzwaai- ers waren paraat. Wie ter plaatse was of via de televisie volgde, kon het zien. 40.000 papieren leeuwevlaggetjes zijn er op Vlaan- derens mooiste uitgedeeld. Een jaarlijkse actie van de VVB en Vlaanderen Vlagt (VL2).

VL2 verkoopt op die gelegenheden ook (stof­

fen) leeuwenvlaggen en dit jaar waren ze op de ronde uitverkocht. Het succes van de vlag- getjesactie wordt elk jaar groter. Op sommige heuvels geraken de uitdelers niet tot boven, wegens alles al uitgedeeld.

We hebben het met eigen ogen mogen aanschouwen, (we reden een deel van het parcours van de Ronde) je rijdt door een dub­

bele rij vlaggetjes.

We konden ook vaststellen dat geen enkele moeite wordt gespaard. Om een zo groot mogelijk gebied te ‘bevlaggen’ delen ze in en rond Waregem de vlaggetjes uit per motorfiets! 40.000 keer proficiat om Vlaan-

Aan de Gestapo

p/a Laurette Onkelinx Schaarbeek/Brussel

B rie f aa n ..

Gij Onwaardige,

De paarse dictatuur is volop bezig ons op het einde van haar termijn nog op te zadelen met een aantal wetten om ons

"te beschermen tegen racisme en fas­

cisme”. Vermits gij als minister van Justitie en Onrecht de vaandeldrager zijt van dat gedoe, is het niet meer dan normaal dat wij ons tot u richten. Ook al doen de Vlaamse meerderheidspartijen dapper mee, omdat zij tegen beter weten in aanvaarden dat dit land bestuurd wordt door de PS, en dat het bijzonder dom zou zijn zich te verzetten tegen madame Onkelinx en homo erectus Di Rupo als ze vroeg of laat nog aan de bak willen komen.

Om te beginnen is er een wet in de maak die “onwaardige burgers” wil uitsluiten van het recht om nog te kiezen of verkozen te worden. Vermits wij allemaal wel een beetje code kunnen lezen en achterbakse bedoelingen begrijpen, weten wij dat dit initiatief er op de eerste plaats op gericht is in de toekomst het Vlaams Belang volle­

dig uit te schakelen, hun kopstukken aan de schandpaal en aan het kruis te nagelen en hun kiespubliek zodanig te stigmatiseren dat ze wel eens twee keer zullen nadenken alvorens nog op die partij te stemmen. Tot nu toe is niemand van het Vlaams Belang persoonlijk veroordeeld wegens “racisme".

Maar als het van u en van de rest van het PS-crapuul afhangt, dan zal dat waarschijn­

lijk niet lang meer op zich laten wachten.

En tegelijkertijd kan dan de aandacht wor­

den afgeleid van alle stinkende corruptie­

schandalen waarin de PS verwikkeld is, en waarin nu ook de naam van de Weledele Gestrikte zélf wordt genoemd.

De in uw ogen “onwaardige” Anne- mans heeft intussen aangekondigd dat het Vlaams Belang er alles aan zal doen om hoger genoemd ontwerp aan banden te leggen, al moest er maandenlang in het parlement tegen gefilibusterd worden. Hij heeft gelijk, want het Vlaams Belang strijdt tenminste met democratische wapens, het heeft geen logesmeerlappen achter de hand die voor niets terugdeinzen, en het kan al evenmin beroep doen op een objectieve pers die tenminste een poging zou doen om een en ander in perspectief te plaatsen.

Derhalve blijft er maar één manier over:

alle manschappen inzetten om in Kamer en Senaat het paarse banditisme proberen te dwarsbomen. Wij wensen hem en de zij-

Gebuisd

In zijn strijd tegen neo-nationaalsocialis- ten vindt spiritist Koen T'Sijen voorwaar de Liga voor de Mensenrechten op zijn weg.

Boechoutse Koen - vroeger eveneens men­

taal gehandicapt, maar intussen het links­

liberale licht gezien - heeft het gemunt op groepen als Blood and Honour, maar, zegt de Liga, "de formulering van de groepen die verboden worden, is zo ruim dat ook perfect legitieme organisaties zoals de Kerk, de islam of de joodse Kerk, en extreme partijen zoals Vlaams Belang of PVDA verboden kunnen worden. Alle organisaties die totalitaire of autoritaire opvattingen of bedoelingen heb­

ben, komen al in aanmerking. Die formule­

ring is veel te ruim". Nog straffer! Volgens de Liga gaat het zelfs om "de meest verre­

gaande beperking van de grondwettelijke vrij­

heid van vereniging sinds 1830".

nen daarbij alle succes toe, opdat de vrïjïï meningsuiting in dit land zou kunnen blij­

ven bestaan, zonder dat het PS-crapuul het aan banden kan leggen.

Maar dat is niet het enige. Want ter tafel ligt ook een wetsontwerp waarmee de Staatsvuiligheid en de Militaire Inlich­

tingendienst verregaande bevoegdheden zouden krijgen om alles en iedereen af te luisteren, te bespieden, te bestelen en te verkwanselen. Dat heet dan plaats te vin­

den in het kader van de strijd tegen het terrorisme, maar we kennen allemaal de verregaande incompetentie en corruptie van de Staatsvuiligheid, en we weten maar al te goed dat dat zootje ongeregeld de nieuwe bevoegdheden op de eerste plaats zal misbruiken tegen politiek andersden­

kenden van autochtone afkomst. Temeer omdat de PS volop bezig is op alle sleutel- posten in de Staatsvuiligheid en in de Mili­

taire Inlichtingendienst "vertrouwensfigu- ren” naar voor te schuiven - vrij vertaald:

het PS-crapuul zal alles en iedereen kun­

nen gaan bespioneren ter eigener heil en glorie. Om (on) begrijpelijke redenen lijken de andere partijen van de paarse meerder­

heid daar weinig of geen bezwaren tegen te hebben, ze verschuilen zich achter aller­

lei flauwe praat over terrorismebestrij­

ding en weigeren toe te geven dat de fun­

damentele grondrechten van ons allemaal daarmee volledig op de helling komen te staan. En de parlementaire controle op al dat gedoe wordt zo goed als onmoge­

lijk gemaakt.

Dàt is dus de ergernis waarmee paars - vooraleer het hopelijk op 10 juni ten onder gaat - ons wil opzadelen. Met verregaande fascistische controlemaatregelen op het reilen en zeilen der Belgen, vooral dan die Belgen die niet meer Belgisch denken.

Wat in wezen een vanzelfsprekend iets is - islamterroristen de wind uit de zeilen nemen - wordt door juridisch knoeiwerk - en opzéttelijk juridisch knoeiwerk-tot een bedreiging voor alle organisaties, publica­

ties en strekkingen die met de machtheb­

bers van het moment van mening verschil­

len. We herhalen het ten treure toe: dit is uitermate crapuleus. En nog crapuleuzer dat de “Vlaamse” partijen van de paarse meerderheid - VLD, SP.a en Spirit dus - dat allemaal zouden goedkeuren.

XÎàCCictéx&e.

Ze wordt bovendien in zeven haasten via een spoedprocedure doorgevoerd, zonder te zien of dat wel allemaal in overeenstemming te brengen is met de grondwet met de men­

senrechtenverdragen en de rechtspraak.

Het slotverdict is vernietigend: het parle­

ment spring met grote nonchalance om met onze rechten en vrijheden.

Pak vast, Koentje. En maak uw huiswerk opnieuw.

De ergste ramp

Het Belgische leger was altijd al een zwak broertje in Navo-verband. Er werd te weinig geïnvesteerd in nieuwe wapensystemen en er werd te weinig geoefend. Toch was het niet allemaal kommer en kwel. Ondanks het glo­

baal zwakke beeld, waren sommige Belgi­

sche eenheden van zeer hoog niveau.

De paracommando’s bijvoorbeeld, de mij­

nenvegers en de transportvliegtuigen. Maar zelfs van die “goede” eenheden blijft nog slechts weinig over. Het Belgische leger heeft momenteel niet eens genoeg boordcomman- danten voor de CI30-vliegtuigen. Daardoor kan niet meer deelgenomen worden aan grootschalige operaties in EU- ofNAVO-ver- band. Ook een eventuele evacuatie van land­

genoten uit Afrika zou niet meer lukken.

Dat is de eindbalans van acht jaar Flahaut.

Zelfs het ooit zo goed aangeschreven brand­

wondencentrum in Neder-over-Heembeek is nu een rampgebied. Flahaut is de ergste ramp die onze strijdkrachten sinds 10 mei

1940 heeft getroffen.

(4)

De dingen dezer dagen

18 april 2007

Borms in Kongo

In haar biografie van Borms beperkt Chris- tine van Everbroeck zich niet tot de man in kwestie. Zij kijkt ook naar de gevolgen van zijn daden voor zijn vrouw en zes kinderen.

Ik was verbaasd toen ik las dat zijn oudste zoon Wilfried (Willy voor de familie en de vrienden) tijdens de oorlog ambtenaar was in de kolonie. En ik was niet verbaasd toen ik las dat hij in september 1944 in de gevan­

genis gestopt werd omdat hij de zoon ‘van’

was. Het blijkt nu dat Van Everbroeck wat kort door de bocht is gereden, want er is veel meer dan dat te vertellen. In een schit­

terend (en ook zeer goed geschreven) arti­

kel doet ene Bert Govaerts het hele verhaal van Wilfried Borms uit de doeken in een nummer van Wetenschappelijke Tijdingen (Lange Leemstraat 26,2018 Antwerpen) het tijdschrift van het ADVN van Frans-Jos Ver­

doodt. Wilfried Borms is geen al te succes­

rijke advocaat wanneer hij besluit zijn prak­

tijk op te geven en na een cursus van zes maanden (omdat hij al universitair is) amb­

tenaar in Kongo te worden. Hij arriveert met zijn vrouw Frieda in I938 in Kasai en wordt er adjunct-gewestbeheerder. Dat betekent dat hij de baas is over zo’n 40.000 Kongo­

lezen in een gebied zo groot als een paar Vlaamse provincies. Hij is controleur van belastingen, politieofficier en vooral wegen­

bouwer en econoom, want hij moet er ook voor zorgen dat zijn gewest van alles en nog wat produceert. Hij controleert ook scholen en ziet toe dat de besmettelijke ziekten ver­

dwijnen. Kortom, hij is een duivel-doet-al die reglementair zo’n twintig dagen per maand rondreist in zijn gebied. En als hij thuiskomt, moet hij zoals alle mensen in de gewestdienst nog eens eindeloos formulieren invullen en notas opstellen. Het is een zwaar beroep maar de voldoening is groot, want iemand m de gewestdienst ziet letterlijk de dingen vooruit gaan, merkt hoe de kolonie dank­

zij zijn inzet bloeit. Wilfried Borms is een goede adjunct-gewestbeheerder en één van zijn bazen schrijft: ’’We menen in hem al de kwahteiten te herkennen die nodig zijn voor een perfect koloniaal ambtenaar."

Laffe kruiperigheid

Inmiddels is hij ook vader geworden van een dochter, ook al een Frieda. Hij heeft weimg last van zijn naam al praten zijn bazen er achter zijn rug wel over. Ze zorgen e?

bijvoorbeeld voor dat zijn rechtstreekse chef nooit een ééntalige Waal is De IIM dmg van de ene op de andere dag WilfrTi Borms heeft zijn kandidatuur gestêldom hd

verpest' de Wh6 aki'd dit land letterli)k krXeri, de Va" Vlaamse baas die hndP 8 u Walen naar de m°"d praat De e VSe[ '; kWeSt'e is de Hasseltenaar Ja"P "?ck (dle "In loopbaan als gouver- ziXeir Katang? eindigt): een kwal die over zichzelf m een dienstnota in de derde per­

soon schrijft: "dat hij. als hij Vlaming was. hij erst en vooral BELG was." Al in I939 heb- en de twee mannen geruzied omdat Borms net heeft aangedurfd een Nederlandstalig proces-verbaal te maken op verzoek van twee Vlaamse kolonisten. Monsieur Paelinck noemt hen daarom ‘primairen’.

Maar met de oorlog groeit de dapper­

heid V3n Paelinck exponentieel. Hij legt op b e^m°rmSS aikCn Z°Ut’Wat geen enl<e*pro- h'eem is met de onvoorstelbare hoeveelheid 7Pk|f0 ƒe.'emand ln de gewestdienst heeft Zelfs de baas van Paelinck vindt dat hij niet moet overdrijven, maar het Limburgs heer

^hap weet van waar de wind wal t wam o e ° :Xkranten benchten nat^ik over de collaboratie in het bezette Belgie WiM ,94° heCft Cen -^getergde Pa£rL Born?,$,er 8enoeg van en hij deelt Nedpr|k Tl 3 m'jne d'enststukken in de Td bnd$.Che taal te behandelen". En daar- i,gebru,kt Borms het enige actiemiddel , hem gegarandeerd naar de ondergang zal voeren. Zelfs gouverneur-generaal Ryck- mans wordt verwittigd. D,e moet knarse­

tandend toegeven dat Borms niet helemaal in de fout gaat, maar dat het "belang van de

begrijpen t d'ederneesteWa|en niet

Gebroken

Dan komt een spiraal van maatregelen op gang om Borms te breken: een halluci­

nant verhaal van laffe bureaucraten die niet aarzelen een leven te verwoesten omdat zij hun toenmalige politieke correctheid kun­

nen bewijzen ten koste van een gemakke­

lijk en ongevaarlijk slachtoffer. De rillingen lopen over de rug van de lezer wanneer je de drogredenen, de leugens en de droge jargonnota’s leest die iemands leven kapot maken. Daarom beperk ik me opzettelijk tot de grote lijnen, want ik vind dat iedere lezer van dit blad het artikel zelf in detail moet lezen.

Borms wordt overgeplaatst naar een ongezonde streek. Men weigert hem zijn rechtmatige vakantie. Men begint hem gerechtelijk te pesten omdat hij een for­

mulier over zijn dienstplicht niet heeft inge­

vuld. Dan volgt eerst een schorsing en ten­

slotte de afzetting. De Franstalige koloniale kranten eisen immers dat deze ‘‘traître’’ hard aangepakt wordt. Minister De Vleeschau- wer gaat akkoord en de gouverneur-gene­

raal laat Borms ‘interneren’; in de gevan­

genis zetten alsof hij een Duitser is. Hij en zijn familie moeten naar een kamp waar hij alleen contact mag hebben met de dokter en een scheutist. Tenslotte veroordeelt een krijgsraad hem tot twee jaar gevangenis voor dienstweigering.

Zijn vrouw heeft inmiddels een tweede kindje gekregen en men stuurt hem naar een nog strengere gevangenis in Elisabethstad.

De bewakers hebben er plezier in Frieda te verplichten Frans te spreken met haar man.

Borms breekt en verklaart zich in juli ‘44 akkoord als soldaat naar Engeland te ver­

trekken. Men laat hem vrij en hij gaat voorlo­

pig met zijn gezin naar vrienden. Daar sterft zijn zoontje. Naar Engeland moet hij nooit, want de oorlog is voorbij. Eerst in juli ‘46 mag de familie naar huis. Zijn vader is twee maanden tevoren gefusilleerd. Borms mag nooit meer de kolonie betreden want hij is

“een bedreiging voor de publieke orde en rust". Hij heeft een serie kantoorbaantjes, zij het nooit op het niveau van een doctor in de rechten. Hij sterft 83 jaar oud in 1990.

Zijn dochter Frieda heeft nog altijd een foto­

winkel in Tienen.

Tv-intriges

Auteur Govaerts is jarenlang redacteur en later eindredacteur geweest van de his­

torische tv-magazines van de VRT. Dat moet dan wel dezelfde Bert Govaerts zijn met wie ik twintig jaar een bureau gedeeld heb. Bert is een germanist, maar hij heeft ook heel die tijd van mijn “beruchte Tischgespräche" (zijn woorden) genoten en hij heeft er blijkbaar iets van opgestoken. Zijn interesse voor het lot van Willy Borms is niet toevallig, want hij heeft zelf meegemaakt hoe onschuldige men­

sen vermalen worden.

Hij was de producer van de Marokkaanse en Turkse programma's tot de directie besloot dat het tijd was voor iets nieuws of beter gezegd voor iemand nieuw: Filip Voets (nu ombudsman bij de Raad voor Journalis­

tiek), goede progressief en lid van de loge.

De “mevrouw van de loge”, tevens voorzit­

ter van de Raad van Bestuur, Els Witte en SP- directeur-generaal Jan Ceuleers van tv zorg­

den ervoor dat Bert en zijn ploeg budgettair drooggelegd werden, dat ze geen idee had­

den wat er met hun programma zou gebeu­

ren, dat ze niet wisten wat de toekomst was van de medewerkers (ontslag, bleek later). Ik geloof niet dat Filip op de hoogte was van de intriges van de top, maar Witte- Ceuleers waren heel verontwaardigd dat Govaerts zich niet onmiddellijk nederig liet opzijschuiven. Bert aarzelde niet in een brief aan Paula D’Hondt Els Witte een leugenaar­

ster te noemen (ze had ontkend dat er iets met het programma stond te gebeuren) en een woedende Ceuleers schreef aan Bert:

"Wie wind zaait, zal storm oogsten.” Hij mocht tenslotte zijn salaris houden, maar werd in de praktijk tot een van mijn redac­

teurs gedegradeerd. Na wat inrijproblemen had hij het na een tijd best naar zijn zin en hij volgde me later op. En hij zorgde er scru­

puleus voor dat niet alleen portretten van nazi-schurken uitgezonden werden, maar dat hun communistische broeders ook aan de beurt kwamen (met veel slechtere kijkcij­

fers, want ook voor historische onderwer­

pen is het “eigen ellende eerst”).

Jan Neckers

Roddels uit de Wetstraat

De Bozen geviseerd________

Groot alarm in de commissiejustitie.

Punt 27 van de dagorde van woensdag ging over een ontwerp van kwaaie tante Lau- rette Onkelinx waarmee zij veroordeelden wegens racisme hun (ver)kiesbaarheidsrecht en met vijf tot tien jaar automatisch wil doen afnemen. Op zich is daar weinig mis mee, ware het niet dat een en ander kadert in de pogingen van de Parti Scandal om de Bozen te pesten en nog veel meer. Na de antiracis- mewetten en de wet op de partijfinanciering, wil de PS nu ook kopstukken en andere man­

datarissen van de Bozen aanpakken om zo de gevreesde Vlaamse oppositiepartij te ont­

hoofden. Het is de bedoeling dit onderwerp nog voor het einde van de legislatuur door te drukken, natuurlijk met de collaboratie van de blauwzuren. En dat hadden de Bozen dus in het snuitje. De fractieleden werden gemo­

biliseerd, want er zou gefilibusterd worden totdat iedereen in slaap zou vallen.

Menens

Dat het menens was, was al meteen dui­

delijk toen in de late namiddag het punt werd behandeld. Commissievoorzitter Martine Taelman bestierf het toen zij de Bozen zag aanstormen en spreektijd opeisen. Little Big Man Bert Schoofs, lid van de commissie­

justitie, beet de spits af, hij nam het woord en hield het ook vijf uur aan een stuk. Lau- rette kon er niet mee lachen, barstte bijna

van woede en schold de Bozen voor rotte vis. Francis van den Eynde gaf op zijn beurt een staaltje ‘terugblaffen’ weg. Hij wees de PS-furie er op dat zij zich als minister niet te moeien heeft met de werkzaamheden van het parlement. Tijdens het exposé van Bert, doodde kwaaie tante Laurette tussen woede-uitbarstingen door de tijd met het invullen van kruiswoordraadsels en het lezen van... de Humo.

Procedureslag__________

Om een commissie geldig te doen verga­

deren, moet er een ‘quorum' aanwezig zi|n.

Dat wil zeggen dat de meerderheid met 9 van de 17 commissieleden ter plekke moet zijn. Telkens er een buitenging om een of andere reden, vroegen de Bozen de schor­

sing aan. zodat de leden van de meerder­

heid genoodzaakt waren op hun stoel te blij­

ven zitten. Op andere momenten eisten de Bozen de strikte toepassing van het Kamer­

reglement inzake de effectieve en de plaats­

vervangende leden. Volslanke Martine had dit allemaal niet verwacht en begaf het ei zo na, zowel psychisch als fysiek. Totaal uitgeput sloot ze de vergadering af rond 23 uur met de uitdrukkelijke belofte van de Bozen dat ze volgende week zullen terugkomen om hun potje filibusteren verder te zetten. Uit alles - ook de lichaamstaal van leden van de Parti Scandal, de ‘Vlaamse’ andersoscialisten en de blauwzuren - bleek dat de meerderheid het ontwerp er hoe dan ook wil doordrukken.

Wordt vervolgd wanneer u dit leest...

Marathon

Tal van ontwerpen - zelfs serieuze - ston­

den donderdag geprogrammeerd om goed- of afgekeurd te worden. Maar eerst kwa­

men de verslaggevers aan de beurt en daarna moesten de diverse partijen nog hun zeg hebben. Al gauw bleek dat het een late zitting

zou worden, want de meerderheid wil al de ontwerpen hoe dan ook door het parlement jagen voor het wordt ontbonden einde april.

De zitting ving aan om I4u. 15u. en zou uit­

eindelijk gesloten worden om 8u.45 ‘s ande- rendaagsmorgens. Ruim 18 uur was de praat- barak dus in het getouw. Een zelden gezien evenement!

Pompiers____________ _____

Een delegatie van de brandweervakbon- den was present in de publieke tribune om de bespreking van de nieuwe wet over het statuut van de brandweer te volgen. Bij aan­

vang van de zitting om 14u. 15 zaten zij mooi in uniform met een toeziende Militaire Poli­

tieagent. Er mag daar ‘in den uil’ immers niet gepraat worden, laat staan gegeten en gedronken. Dat het taaie gasten zijn, bleek toen zij nog steeds onverschrokken present waren toen eindelijk hun zaak behandeld werd ergens rond drie uur 's nachts, en zij dus reeds twaalf uur aan een stuk geduldig zaten te luisteren. Toen dan op vrijdagmor­

gen om 8u.30 het ontwerp werd gestemd, stonden zij recht en gaven een applaus aan de Kamer. Na vele, vele uren werd hun wach­

ten beloond. Chapeau voor zoveel geduld, moed en doorzettingsvermogen. Op hun beurt kregen zij daarvoor een applaus van alle Kamerleden. Maar na zo’n nachtje par­

lement, zullen ze hun bekomst wel hebben van dit soort schertsvertoningen.

Nacht ____ _

U vraagt zich wellicht af hoe de PraaTe rakkers zo’n lange nacht doorstaan. Enke harde knapen en hun vrouwelijke evenkn'ee brengen het grootste deel van de tijd doo op hun bank in het halfrond. Ampersander Tant en Van Parys, Boze Annemans, anders- socialist ‘Tutter’ Peeters uit Herentals e(1 nog enkele blauwe Franstaligen springefl daarbij in het oog. Blauwzure Pierre Lan°

zit ook wel in de banken, maar valt geregel in slaap. Een keer was hij zo diep weggez°n' ken dat hij gewoon tussen de banken teger de grond klabatterde zodat een bode hen1 op bevel van De Croo moest overeind hel' pen. Andere parlementsleden trekken er eer uurtje of een paar uurtjes tussenuit om ƒ hun kantoor een uiltje te gaan vangen. Ande ren vleien zich neer in de lange zetels va(1 de leeszaal of de gangen. Nog anderen le?

gen zich ordinair op de grond tegen de cen trale verwarming op de groene tapijten1,3 de Kamer. Moet allemaal kunnen. Sommige schamen zich werkelijk nergens voor.

Spijs en vooral drank______ _

Ook de fameuze koffiekamer brengt laas met spijs en drank. Velen slijten er * uren in afwachting van de uiteindelijke ste ming. De Croo liet er zelfs rond vijf uU morgens croissants en koffiekoeken aanr ken. Toen rond 22u. duidelijk werd dat een nachtelijke aangelegenheid zou w°r trokken de PS’ers zich terug in hun "a lokalen voor een stevig feestje met flink.

(sterke)drank, zang en lawaai. In de V uurtjes legden zij zich even te rustenjee|' tegen de stemming op te dagen. 5°rJr’/j1enry zien er niet uit. De beruchte Jean-Pol H is het levende bewijs wat een PS-zatse^^j.

aanrichten... Als er ooit iemand moet g digd worden als dé zuipschuit van de Pra oOr rak, dan wint hij het met véle lengten sprong.

(5)

Op de praatstoel

Geert Gravez van het ANZ

Vlaamse liederenschat op het internet

Het Algemeen Nederlands Zangverbond (ANZ) is al een tweetal jaar bezig met het digitaliseren van de immense Vlaamse liederenschat. Het is het ANZ erom te doen een digitaal bestand op te zetten, zodat partituren langs internet verspreid kunnen worden. Dankzij de computer is het Vlaamse lied nu overal ter wereld verkrijgbaar langs onze webstek www.anz.be en het kan tegen betaling thuis worden afgedrukt.

Bij de start van het project in 2005 stelde men zich tot doel ministens duizend Vlaamse liederen te digitaliseren. Hoe ver staat men er nu mee? En wat zijn de toekomstverwachtingen. We vroegen het aan Geert Gravez, de man die een digi­

taliserend oogje in het zeil houdt.

't P.: Ja, dat Vlaamse lied... Dat heeft tij de zelfverklaarde spraakmakers toch zo’n negatief imago van “oubol­

lig, niet eigentijds, niet modern", enz.

En nu komen jullie met zo’n hypermo­

dern initiatief op de proppen om dat

“aftandse” Vlaamse lied te gaan digi­

taliseren. Vanwaar dat idee?

G.G.: Wij kregen regelmatig vraag naar partituren, want daar bleek toch wel een hiaat te bestaan: die partituren waren vaak niet meer te vinden, behalve als het om schla­

gers ging of klassiekers als Mozart, Bach, e.a.

Ja, wij worden toch wel beschouwd als het eerste contactpunt voor mensen die belang stellen in partituren van Vlaamse liederen.

‘t P.: Waarom is het zo moeilijk daar nog aan te geraken?

G.G.: Omdat uitgeverijen van heel wat van die liederen vaak niet meer bestaan.

*t P.: Hoe groot is de vraag naar zo’n partituren dan wel?

G.G.: Niet groot genoeg en meestal komt de vraag van ouderen, omdat een bepaalde generatie heeft afgehaakt.

't P.: Van die ouderen gesproken, is het niet zo dat heel wat oudere men­

ten geen boodschap hebben aan jul­

lie digitalisering omdat zij niet mee kunnen met de elektronische omwen­

teling?

G.G.: Wie geen boodschap heeft aan een digitale uitgave, kan bij ons nog altijd terecht yoor de papieren versie. Het voordeel (voor

°ns) van de digitalisering is dat we de par­

tituren niet in zo’n grote oplage hoeven te drukken. Die grote oplage is zeker een van de redenen waarom uitgeverijen het hebben boeten opgeven. Mensen die nog naar par­

tituren vragen, zijn voor ons zeker belang- hjk, maar we willen met deze digitalisering

°°k nieuwe mensen aantrekken.

* P-: En merken jullie tekenen van

‘ucces?

G.G.: De eerste effecten zijn al merkbaar:

kinderkoren die Armand Preud’homme wil- en leren kennen, studenten van hogescho- en. Dat zijn alvast positieve signalen.

1 P-: Wordt er bij die digitalisering een soort waardenschaal gehanteerd Ofn te bepalen welke liederen eerst de beurt mogen komen en welke

‘eaeren pas in een later stadium zul- vereeuwigd worden?

e De vaak gevraagde liederen komen (jgtst- Daarna nemen we waardevolle lie-

?erak ver8ete'heid dreigen te

Geef eens een paar voorbeel-

i(G.G.:Wel, een componist die vorige eeuw

?6>r °ekend was, is vandaag helemaal ver- hebhn:j0S Watelet (I88I-I95I). Van hem o en we het kerstliedje “Comt herders”

ker6?°men' Van Flor Peeters zitten er ook 'n en daarnaast zijn er nog ver- ïi^ kinderliedjes van Jef van Hoof en Jef

5(jQOrnenteel zijn er I86 liederen in zowat

?itali,erS'es (verschillende toonaarden) gedi- ProMeerd' Daar komen namelijk nogal wat

«en ernen bij kijken, zoals het vinden van lijk js°ri®inele partituur die ook nog dege- auteursrechten die aan de nabe- v»Or .ben van toondichters betaald moeten ben(jen' Gelukkig zijn een aantal rechtheb- en Zo vriendelijk geweest hun rechten lernar.taan: het Davidsfonds, de families Meu- en De Meyer. Wij zijn hun daar erg

<t aar voor.

Waarschijnlijk speelt de t«n?C>eizucht van Sabam jullie par-

q G

^iSen' ^at kunstenaars een vergoeding thaar v°or hun werk, is volkomen terecht,

■hoet dat nog tot zeventig jaar na hun

dood? Dat houdt de verspreiding van hun werk tegen. De kosten van Sabam zijn te hoog, maar anderzijds krijgen wij financiële steun van Sabam.

‘t P.r Nemen jullie ook instrumen­

tale werken op?

G.G.: Neen, alleen liederen komen voor digitalisering in aanmerking.

Peters en meters

‘t P.: Mag ik stellen dat dit project bedoeld is om, Peter Benoit achterna, het volk van Vlaanderen weer te leren zingen?

G.G.: Dat mag je zeker stellen, maar bij dat leren zingen van ons volk komt heel wat kijken. We zijn blij dat we mogen rekenen op de hulp van Alfons de Meulder, eredirec- teur van de Merksemse muziekacademie en van Gust Teugels. Zet maar in ‘t Pallieterke dat die mensen dat volkomen belangeloos doen. Sommige partituren zijn niet helemaal in orde en als specialisten weten zij daar een mouw aan te passen. Hun hulp is voor ons van onschatbare waarde!

‘t P.: Vorig jaar hebben jullie papier­

tjes uitgedeeld met de mededeling dat minnaars van het Vlaamse lied peter of meter konden worden van een lied- partituur. Heeft die actie veel weer­

klank gekregen?

G.G.: Een geweldige weerklank! Dankzij die talrijke peters en meters zijn wij met de digitalisering kunnen starten.

‘t P.: Onze lezers zullen wel graag willen vernemen of die actie vandaag nog loopt.

G.G.: Neen, we zijn daar even mee gestopt wegens de lange wachttijden voor partitu­

ren, maar volgend jaar beginnen we er waar­

schijnlijk opnieuw mee. Nu willen we eerst met ons repertorium de boer op. We gaan ermee naar muziekacademies en we gaan de kinderen ons repertorium voorstellen en hun de liedjes aanleren. Nu werken we nog achter de schermen, maar dan pas begint het eigenlijke werk.

't P.: Is er ook belangstelling voor jullie initiatief in het buitenland?

G.G.: Meer dan in Vlaanderen, maar de vraag komt dan meestal van Vlamingen in dat buitenland die hun kinderen en kleinkinderen de liederen uit hun eigen jeugd willen doen zingen. Ook bij Nederlandse koren is er veel vraag naar onze liederen, omdat zij de kwa­

liteit ervan onderkennen en niet gehinderd worden door de kritiek die hier al te vaak te horen is. Je kent dat wel: verwijten van oubolligheid en zelfs extremisme.

Officiële weerzin

't P.: Een vraag die dit krantje natuurlijk na aan het hart ligt: mag het ANZ zich ook verheugen in enige bijval van wat wij de "serieuze media”

plegen te noemen?

G.G.: Van die kant zijn de reacties nog erg pover. Radio2 heeft iets gedaan, maar belangstelling van de schrijvende pers is heel miniem. Wel vragen sommigen zich daar af waarom een initiatief als die digitalisering van het ANZ moet komen en niet van de Vlaamse overheid is uitgegaan.

't P.: Hoor ik je nu denken aan Bert Anciaux?

G.G.: Wij hebben met Anciaux contact gehad, maar we kregen te horen dat steun voor ons project alleen maar mogelijk is langs door hem opgerichte kanalen. Wij betreu­

ren dat een initiatief dat gegroeid is vanuit de basis en wetenschappelijk onderbouwd is, op niet de minste steun van officiële instan­

ties mag rekenen.

't P.: En hoe zit het met de belang­

stelling van de met ons belastinggeld betaalde openbare omroep?

18 april 2007

G.G.: Die stelt niks voor en dat komt, volgens mij, door het gebrek aan kennis. De VRT is niet thuis in het Vlaamse liedreper- torium, maar dat geldt niet alleen voor de openbare omroep. Het Vlaamse lied wordt ook binnen het gezin niet meer gezongen en dat is de schuld van vorige generaties.

Hier is nog een taak weggelegd voor Vlaamse ouders en grootouders. Onze Vlaamse liede­

renschat is veel rijker dan K3 (met alle res­

pect voor dat drietal) en daar is nog een stuk geschiedenis aan verbonden.

‘t P.; Is er bij de studenten meer belangstelling voor het Vlaamse lied?

G.G.: Die zingen nog steeds hetzelfde repertorium als vroeger. Het is spijtig dat hedendaagse componisten niet meer schrijven voor het volk. Hullebroeck en Preud’homme waren de laatsten, op Lode Dieltiens en Jos Mertens na. Volksliederen schrijven wordt niet meer gestimuleerd.

Allen naar het Zangfeest

't P.: Kan je die digitalisering van onze Vlaamse liederenschat, die toch tot de rijkste van Europa behoort, des­

ondanks toch een succesverhaal noe­

men en had je dat succes verwacht, of was er toch enige twijfel?

G.G.: Het succes is te danken aan mensen die zich daarvoor ingezet hebben. Ik denk hier aan Tom Verhoeven van de Marnixring.

een gedreven ijveraar voor ons initiatief, die

Erik Stoffelen:

een jeugdige voorzitter

Na lang zoeken, wikken en wegen, heeft het ANZ zijn oog laten vallen op Erik Stoffelen als nieuwe voorzitter. Sinds vorige zaterdag zit hij het Algemeen Nederlands Zangverbond voor in opvolging van Bruno Valkeniers, die, zoals men weet, andere, politieke horizonten ging opzoeken. Met zijn 34 jaar is Erik Stoffelen de jongste voorzitter uit ANZ-geschiede- nis. Maar ondanks zijn jeugdige leeftijd, kan hij al heel wat adelbrieven voorleggen.

Hij is al ruim 15 jaar als vrijwilliger actief binnen het ANZ: begonnen als programma- boekverkoper op het Zangfeest, later lid van de vaste ploeg en de regieploeg. Sinds 2000 is hij lid van de Raad van Bestuur en de Algemene Vergadering van het ANZ. Erik Stoffe­

len was daarnaast lid van de KSA, praeses KVHV Antwerpen (1992-1994), hoofdredac­

teur Ons Leven KVHV Leuven (1995-1996), vormingsverantwoordelijke en lid Hoofdbe­

stuur VVB (1999-2000) en is nog steeds secretaris van het Aktiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid en bestuurslid van Nekka vzw. Als licentiaat in de rechten (KU Leuven) is hij sinds 1996 tewerkgesteld bij het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds te Mechelen. Momen­

teel is hij als kaderlid diensthoofd ledenbeheer en commerciële dienst.

Erik Stoffelen genoot een muzikale opleiding aan de Muziekacademie van Berchem. Hij is gehuwd met Sandra en vader van drie zonen: Thijs, Maarten en Karei.

Op zondag 22 april 2007 ter gelegenheid van de 70ste editie van het Vlaams Nationaal Zangfeest, zal erevoorzitter Hugo Portier daar de fakkel doorgeven aan Erik Stoffelen.

De toespraken worden afgestoken door erevoorzitter Hugo Portier en door de nieuwe voorzitter Erik Stoffelen. Nog een reden om er zondag absoluut bij te zijn.

Penetocht

Op zaterdag 28 april houdt het West- Vlaams Komitee van de Pene aan de voet van de Kasselberg zijn éénendertigste zwijgende voettocht door het slagveld van de Pene.

Het Komitee brengt elk jaar in herinne­

ring hoe door de derde slag bij Kassei van 11 april 1677 Zuid-Vlaanderen door Frankrijk is geannexeerd. De tocht van zeven kilome­

5

een belangrijke rol gespeeld heeft. Wij dan­

ken hem daarvoor, zowel als de Marnixrin- gen die ons gesteund hebben. Wel moet gezegd dat veel mensen te hoge verwach­

tingen hebben gehad.

‘t P.: Waarom waren volgens jou die verwachtingen te hoog?

G.G.: Je moet van zo’n project geen onmid­

dellijk succes verwachten. Het is monniken­

werk, dat pas binnen vijf tot tien jaar naar waarde zal worden geschat.

't P.: Nog een vraag, tot slot, over de drie komende activiteiten, Nekka, Houden Van en Zangfeest. Hoe loopt de kaartenverkoop?

G.G.: Nekka zit goed en Houden Van loopt ook positief. De verkoop voor het zangfeest kwam traditiegetrouw traag op gang, maar naarmate de datum van 22 april nadert gaan de kaarten vlot van de hand.

En dankzij ons “kinderzangfeest” hopen wij meer volk te mogen verwelkomen dan vorig jaar. De eerste reacties van jonge gezinnen waren en zijn alvast bemoedigend.

't P.: Dat is een duidelijke aanspo­

ring voor onze Vlaamse bewegers om niet meer te wachten (telefoon 031237.93.92). Ik dank je voor dit ver­

helderende vraaggesprek en wens het Vlaamse lied nog heel veel toekomst toe en natuurlijk een nokvol Sportpa­

leis op 22 april! Wij zullen er zijn!

HvO

ter vertrekt om IS u aan de kerk van Zuid- pene. Hij heeft als doel zoveel mogelijk men­

sen in een zwijgende herinnering bij mekaar te brengen.

Daarom worden enkel Vlaamse en Neder­

landse vlaggen op het slagveld meegedra­

gen. Vlamingen en Nederlanders leverden toen immers solidair slag tegen de Franse bezetter.

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Na reclame voor o.a. het betere inlegkruisje was de sage alweer enkele weken opgeschoten. Christopher was jarig, maar maakte zich ook op zo'n dag klaar om als werfeider op

En meer vrienden zal de man zich alvast niet gemaakt hebben door naast zijn eigen “grote vriend” de hoofdrol te spe­. len in mogelijk de wansmakelijkste soap tot dusver opgevoerd

Al kan het ook zijn - om niet te zeggen dat het zo is - dat voor één keer zelf eens een nieuwe formule voor een programma bedenken die iets of wat boven het niveau van de

servatoria! Van een sector met toekomst gesproken... Maar zelfs voor mensen die van notenleer enlofhet bespelen van een instrument volstrekt geen kaas gegeten hebben, moet

lië op kosten van de Belze goegemeente. Ik neem ook aan dat Gij geen al te grote moeite moet doen om ‘s avonds een vis op uw bord te krijgen en dat Gij voor de rest ook meer dan

balbond, die zich daar niet mee bezig konden houden omdat het toch maar duiveltjes zijn, werd er geen oplossing gevonden. Als dat verdraagzaamheid en respect is,

voor de eerste keer van zijn leven een hemd droeg op tv (misschien als excuus naar zijn moeder, het mens zal wel duizend keer gezegd hebben 'Patrickske, doe een hem- deke aan',

Het moet zijn dat de Brusselaars en de Walen stukken ongezonder en zieker zijn dan de Vlamingen, want alleen al voor het eerste semester van dit jaar rijzen de kosten in Brussel