62s,e jaargang nummer 30 woensdag 25 juli 2007

62s,e jaargang nummer 30 woensdag 25 juli 2007

Het Failliet van Paars

/yV°r'ge week hield de uittredende regering-Verhofstadt haar laatste ministerraad.

W3 d 6r net VOOr de verkiezingen ook al een laatste gehouden, en geheel toevallig

«v °°k VCe' PerS °P ontb°den.) Onze pen is nauwelijks in staat om de verwarde oo 06 6nS te vatten d'e daar moeten hebben rondgezweefd. De blauwen hebben zicht op een verlengd verblijf in de Wetstraat, de roden duikelen voor onbepaalde tijd de

^ppositie in. Dat belette de minister van Begroting niet om nog een laatste bloemen- ziin^r|°en^en*<ranS naar de Prem'er te werpen. ‘De Guy zorgde altijd zo goed voor feest* °e£ 'U'dde 'n beknopte weergave haar commentaar vooraleer ze op de Gentse men 60 °Pnieuw de sfeer van de grote dagen ging snuiven. De dagen toen de geldbo- oo d n°£ tOt 'n de hemel groeiden en paars volop cadeaus kon uitdelen, want alleen and 'e rnan'er k°n deze tegennatuurlijke coalitie zich handhaven. Nu het ene lijk na het het6re Ult, kast va't> *s het aan de verfoeide tsjeven om de rommel op te ruimen en

^taatsbudget weer min of meer op orde te brengen.

j e oge ^aad van Financiën velde vorige week een onbarmhartig oordeel over de vern etta re van de laatste jaren. Weliswaar probeerde Luc Coene, vice-gou- no eur va/1 de Nationale Bank en gewezen kabinetschef van Verhofstadt, zijn woorden een 6 W'/^en en te wegen, maar een goed verstaander had maar een hàlf woord nodig:

offjcVan.de meest zwaarwichtige financiële instanties van dit land kon niet anders dan venste6 Vastste"en dat Verhofstadt II de meevaller van de historisch lage rente door opzeb °euren naar buiten heeft gesmeten, op geen enkele manier reserves heeft de kostUW° ' ^'dige Zilverfonds is een farce en iedereen weet dat - en bovendien

°P tot 'i3n de vergrijzing aanzienlijk heeft onderschat. Die onderschatting loopt iegislatu’ ■ ard euro 'n 2011, en let op, dat is geen 3,5 miljard euro die over de hele fine ditUUr 'S ^esPreid zoals de meeste kranten schreven. Neen, er is al een onderschat- toe o met 600 miljoen euro, in 2008 en 2009 en 2010 neemt dat bedrag verder

*oorald an 'n 20'1 de vermelde hoogte te bereiken. Je moet dus de meeruitgaven maar m 6 aren samentellen, en dan zijn we eigenlijk niet meer bezig met rekenkunde

Do"161 astron°mie.

hetmcT ^US k6 voorbije regeerperiode niet verder te kijken dan de “vereisten” van dat be hee^ Paars de komende begrotingen enorm bezwaard. Bovendien kwam gelen in ƒ h heSrotmgsevenwicht er telkens maar door massaal eenmalige maatre- die eenm r boekhouding op te nemen. Een bijkomende hypotheek, want tegenover nieuwe r3 '"komsten kwamen uitgaven te staan die jaarlijks terugkeren, en als de een punt ze n'et 'n nog moeilijker papieren wil geraken, moet ze zo snel mogelijk sen. Ie kunr ac*1ter die verkoop van gebouwen en de overname van pensioenfond- eerder vr ^edouvven maar één keer verpatsen, en wat die pensioenfondsen betreft:

zuurverd °an *aat k°men de rechthebbenden toch aan de deur kloppen om hun de over 'ende Pensioen °P te eisen. Het is trouwens nog altijd afwachten of Europa name van het NMBS-pensioenfonds in 2003 (5 miljard euro!) niet uit de boe­

gen zal laten schrappen.

Als CD&V tijdens de regeringsonderhandelingen de voorgenomen verdere liquidatie . an overheidsgebouwen en het opslorpen van pensioenreserves uit het budget van dit Tnn Weert’ mag de nieuwe coalitie meteen op zoek naar 1,2 tot 1,5 miljard euro (voor uo')■ Dat cijfer kan nog aardig oplopen, want de verhoopte opbrengsten van nieuwe acc'jnzen op tabak en de fameuze zakskestaks gaan zwaar tegenvallen. Bovendien laat uropa niet meer toe om met de verkoop van oude belastingschulden de begroting op e smukken. En de inkomsten uit de vennootschapsbelasting zijn overschat, niemand le nog zicht heeft op wat er uiteindelijk zal binnenkomen. Het failliet van paars en van e Paarse begrotingspolitiek kon niet duidelijker worden aangetoond.

r Haradoxaal genoeg zullen de VLD en de MR, zoals het er nu naar uitziet, opnieuw eger|ngsverantwoordelijkheid dragen, terwijl ze de voorbije jaren alleen maar onver­

antwoord gedrag hebben tentoongespreid. (We hadden overigens hetzelfde moeten 8?en van de socialisten als zij mee aan zet waren geweest.) Goed, Leterme moet er P'an maar mee trekken, hij wil nu eenmaal premier worden in plaats van de pre- maV 'rouwens' naar alle waarschijnlijkheid zal een oranjeblauwe coalitie snel werk ma 6n Van een verdere privatisering van Belgacom. Wat evengoed een eenmalige keratre«el ’S- Het valt dus nog te bekijken of de erfenis van paars niet voort zal woe- h en 'n 1161 huishouden van de staat. En waar al dat geld gaat gevonden worden voor (h£6Se s°ciale uitkeringen (de dada van het ACW) en een nieuwe belastinghervorming d 1 d°gma van de liberalen) mag Joost weten. Of: zouden we een kleine voorspelling fedVei? doen? De deelgebieden zouden meer inspanningen moeten gaan doen om de p erale ^s te doen kloppen. Maar de intrigant Demotte heeft als kersvers minister- WorH nt van Wallonië al verklaard dat er niet op medewerking van dat gewest moet - ve i gerekend. Brussel is dan weer volslagen armlastig. Dus: waar gaat er - alweer in r geld vandaan gaan komen denkt u, als Leterme-Reynders hun verstandshuwelijk dacht Z3del kunnen hijsen? Juist. Zelfs als u weet wat er op 21 juli precies wordt her- WpIi Ie n a’s u de Brabançonne achterstevoren van buiten kunt kwelen: u ontsnapt er

Deze week :

•GeenVlaamse eisen 2

• De vulkaan kookt 3

• Marnix 4

•Het VNJ 5

• Rabot I I

De koning feest!

Z-CfiT-

'fteSotuiïfS

Radeloos

Kunt u het uw dienaar kwalijk nemen het lot van zijn ambtsgenoot Albert II met meer dan gewone belangstelling te volgen? Zeker het voorbije weekeinde, toen de nationale feestdag hem een jaarlijks hoogtepunt had moeten bezorgen. Op krukken weliswaar.

Symbolischer kon bezwaarlijk.

Het begon al met de bekendmaking enkele dagen eerder van een studie waaruit bleek dat het met de kennis der Belgen over het eigen vaderland droevig is gesteld. Minder dan één op drie kan bijvoorbeeld de provin­

cies opsommen. Eén op vijf weet niet wat er op 21 juli gevierd wordt. De onderzoe­

kers probeerden nog een voor de vorst posi­

tieve draai aan het ontluisterend cijferma­

teriaal te geven. Bijna 80 procent vindt dat Belgié één moet blijven. In Vlaanderen is dat 71 ten honderd. Mogen we daaruit opma­

ken dat bijna 30 procent vindt van niet? Een angstwekkend hoog getal, dat schril afsteekt tegen de 6 procent separatisten, dat een pei­

ling van De Standaard enkele weken geleden opleverde. In Vlaanderen wil 62 procent het koningshuis behouden zoals het is. Dus ook bijna 40 procent niet. Toch wel een beetje een koninkrijk op krukken dus.

Het rot zit trouwens tot op het hoogste niveau. De RTBF volgde Yves Leterme op de voet op 21 april. Op de vraag aan de gedood­

verfde premier of hij de Brabançonne kent, begon Leterme zowaar... de Marseillaise te zingen. We kennen Yves’ aparte gevoel voor humor, maar op 21 juli hét republikeinse lied bij uitstek voor de radio ten gehore brengen - dat slaat alles.

Stel je voor: Balkenende die Deutschland über alles zingt of Sarkozy die God vraagt de Queen te saven.

Mag het dan verbazen dat de vorst zich als een schooier tot zijn onderdanen wendde in zijn nationale feestdagtoespraak? Hij had slechts één aandachtspunt: we moeten drin-

gend de samenhorigheid tussen de Bel­

gen herstellen. Geen ander thema kon zijn belangstelling wekken. Wil de vorst meer contacten tussen mannen en vrouwen? Tus­

sen ouderen en jongeren? Tussen allochtonen en autochtonen? Tussen werkgevers en werk­

nemers? Neen, want we bevinden ons in tij­

den van extreme crisis en dus komen de first things first. Alle aandacht moet gaan naar initiatieven die Vlaam en Waal weer samen brengen. Want ook de vorst heeft intussen begrepen dat hij een dubbelland leidt/lijdt.

Bevangen door paniek beseft hij blijkbaar niet eens dat hij geruisloos het discours over­

neemt van het meest extremistische Vlaams- nationalisme. Slechts één identiteit heeft nog belang: die van Vlaming en Waal. In tegen­

stelling tot die Vlaamse extremist wil hij het tij keren, maar de analyse is identiek.

Nooit eerder erkende een Belgenvorst de gespletenheid van het land zo uitdrukkelijk.

Nooit eerder klonk een koninklijke toespraak radelozer. Als Leterme volgend jaar mee de hand krijgt in de volgende 21 juliboodschap verwachten we dat Albert II op de radio zal uitroepen;

“Aux armes, citoyens, Formez vos bataillons.

Marchons! Marchons!"

Met de krukken manmoedig in aanslag.

EENMANSCOLLECTIEF DenBlooten Kooninck U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres

lillllllll

5''4 14278 03107

30

25 juli 2007

De dingen dezer dagen

“ Onopgemerkt ” en “opmerkelijk”

Er lopen journalisten van “kwaliteitskran­

ten” rond die zich afvragen waaraan het toch ligt dat, volgens officieel erkende cijfers, de meest verkochte gazet in Vlaanderen Het Laatste Nieuws is. Ik zou een half Pallieterke kunnen vullen met een antwoord daarop - mogelijk niet eens het juiste - maar beperk me tot twee opmerkingen. In tegenstelling tot de voltijdse regimegazetten is, één, die krant niet te beroerd om, waar en wanneer dat nodig is, voor opgemerkte klokkenlui­

der te spelen in aangelegenheden die voor andere krantendirecties én redacties onop­

gemerkt blijven omdat ze niet in het partij- en/of regimekraam passen. En twee, wordt een en ander altijd kort en bondig uit de doeken gedaan in een ook voor Jan Modaal begrijpelijke taal.

Zoals dat heel recent ook het geval was met wat de krant niet echt euforisch, maar wel met respect, voor de waarde van het feit als enige krant als blikvanger op haar frontpa­

gina bracht. In de Kamer van Volksvertegen­

woordigers, zo haar opinieschrijver Luc van der Kelen, was het beruchte cordon sani­

taire doorbroken. Hoe dat kon? Omdat daar, tegen de wil van de ex-almachtige Parti Scan­

dal in, een Vlaamse meerderheid een VB-ver- kozene tot ondervoorzitter had benoemd.

En een andere tot quaestor in het bestuur van de Kamer. Alleen Groen! stemde tegen.

Maar waar dat partijtje in al haar opmer­

kelijke wereldvreemdheid voorstaat, werd zojuist nog bewezen door het nummertje burgerlijke ongehoorzaamheid, opgevoerd door burgemeester Ingrid Pira van Mortsel.

Dat evenwel terzijde.

Het zou van een opmerkelijk gebrek aan respect voor het hersenpotentieel van bepaalde confraters in het journalistieke vak getuigen, mocht ik hier stellen dat wat door Luc van der Kelen in Het Laatste Nieuws als

“historisch” werd geboekstaafd - een nege­

ren van het cordon niet in Achter Olen maar in het hart van onze democratische instellin­

gen zelf - op datum van vrijdag, 13 juli 2007, onopgemerkt zou zijn gebleven voor alle andere in Wetstraat en directe omgeving kamperende Vlaamse nieuwsgaarders. Ook al omdat, wat zich in de Kamer had voor­

gedaan, een opgemerkte herhaling vond in de Senaat waar zowaar insgelijks een Boze werd bedacht met de rol van ondervoorzit­

ter. Ik kan me bovendien moeilijk voorstel­

len dat het bijgeloof van al genoemde confra­

ters dergelijk hoge toppen zou scheren dat ze een vrijdag de dertiende al erg genoeg op zich vonden. En het dus niet opportuun acht­

ten op zo’n dag de gemoederen van de lees- meute nog meer te bezwaren door te mel­

den wat wel hun verdomde deontologische plicht is, maar wat ze, onverdeelde trouw en dienstbaarheid aan de politiek correcte dictatuur indachtig, eventjes onopgemerkt dachten te kunnen "vergeten".

Dat ze daags na het klokkenluiden in die ene krant op hun beurt het doorbreken van het “cordon” schoorvoetend en dus lie­

ver onopgemerkt dan opmerkelijk toega­

ven onder de eenvoudige waarheid verber­

gende titels zoals “PS kan niet langer de wet dicteren”, dicht ik in een superverdraagzame bui toe aan de journalistieke vrijheid om in eerste instantie "onopgemerkte' nieuwsfei­

ten in tweede instantie opmerkelijk te bren­

gen zoals dat past in het kraam van dienaars van regimekranten.

Met die ene, zij het voorspelbare uitzon­

dering. Want ondanks ook de rode verkoze- nen des volks in Kamer en Senaat voor een keer Vlaams en tegen de PS gestemd had­

den. bleven die feiten ook de dagen nadien onopgemerkt op de radio en tv-kanalen. In alle talen. Maar dat had de verstandige lezer (m/v) van dit krantje ook al "opmerkelijk”

geraden zonder ezer (m/v) van dit krantje ook zal raden zonder verdere annstbaar- heid aan de politiek correcte dictatuur, ze de meute de rol vaverdere verduidelijking mijnerzijds.

Trotse sinjoren?

Het moet me ondertussen van het hart dat een golf van oprecht medeleven regelma­

tig mijn deel is wanneer ik zie hoe "journa­

listen” tussen aanhalingstekens, die journa­

listen zonder die tekens zouden kunnen zijn op grond van niet weg te cijferen schrijfta­

lent, bereid zijn dat talent onvoorwaardelijk te gebruiken - of hoeft men in die gevallen

niet eerder over misbruiken spreken? - om de prestaties van partijen en mandatarissen die ze in opdracht “van hogerhand" lief moe­

ten hebben, naar de mond dienen te praten, vol overgave en als “opmerkelijke nieuwsfei­

ten” te bezingen en te bewieroken. De ste­

delijke duiders van de Antwerpse Gazet van Janssens houden in die materie opmerkelijk de koord terwijl ze een door hen onopge­

merkte waarheid als “overdrijven is nooit goed" straal negeren. Wat dacht U, om het bij dat ene voorbeeld te houden, van vol­

gende uit het ware progressieve leven gegre­

pen flard als passionele ode aan het meer dan geniale idee om de EuroGames voor hole- bi’s in de sinjorenstad te houden? “De bood­

schap van verdraagzaamheid en openheid die Antwerpen als gaststad van de EuroGames de wereld heeft ingestuurd, mag er zijn. De ervaring dat de stad door dergelijke initia­

tieven de lokale economie kan stimuleren, zou moeten leiden tot nieuwe, soortgelijke (sic) ideeën. En de Antwerpenaar, die kan na de voorbije (holebi) dagen alleen maar trots zijn op zijn stad." Als dat geen opmerkelijk inhoudelijk sterke conclusie is.

Laat me, bij wijze van contraststelling over dat "trots zijn”, toch toe nog even te verwij­

zen naar de opmerkelijke bijdrage van Pagad­

der in het vorige nummer van dit krantje waarin herinnerd wordt aan de tijd van toen, die de Vlaamse sinjoor toeliet echt trots te zijn op een burgemeester en een schepen­

college wanneer die op 11 juli hun stad als anker van een Vlaamse samenleving propa­

geerden en het daaraan verbonden leeu­

wensymbool met het verschuldigde respect behandelden in plaats van het in te ruilen voor een vracht rode ballonnetjes als sym­

bolen van een alsmaar verder schrijdende stedelijke dictatuur. In die tijd van toen wer­

den ook nog de pijlers Vlaams, christelijk en sociaal even volmondig als opmerkelijk uitge­

dragen door en in dezelfde gazet die vandaag een opmerkelijke karikatuur is geworden van wat ze als dominante spreekbuis van een stad en haar bewoners ooit is geweest.

Antwerpen vandaag in die gazet een sym- bool van verdraagzaamheid noemen, terwijl een burgemeester en zijn bestuurskliek er alles aan doen om te breken met eigen iden­

titeit en cultuur, lijkt me eerder een opmer­

kelijk symbool van slaafse onderworpenheid van een broodschrijver aan een regime dan van objectieve waarneming door een jour­

nalist.

Met mijn excuses dat ik dit gegeven niet onopgemerkt laat. Tenzij het onaanvecht­

baar zou zijn dat een travestietenpersi­

flage van rakkers a la Debby & Nancy op de Vlaamse Leeuw als "ze zullen haar niet kam­

men de fiere Vlaamse poes" inderdaad enkel en alleen de “rabiate flamingant” ietwat zou irriteren en niet iedereen die zich naast Ant­

werpenaar ook nog Vlaming voelt. Want als Janssens en zijn kliek dat zo dicteren, dan zal het zo geschreven en uitgedragen worden.

Zo opmerkelijk mogelijk uiteraard. Wanneer het niet langs zijn propagandazendertje ATV kan, dan langs zijn partijgazet, maar nog liefst van al door broodschrijvers en slippendra­

gers van de twee tegelijk.

D.Mol

Wat (niet) bewezen moest worden

De Vlaamse Regulator voor de Medio (VRM) heeft eindelijk gedaan wat het al veel eerder had kunnen en zelfs moeten doen door de kamera­

den van de VRT te waarschuwen dat de open­

bare zender er goed aan doet te stoppen met het uitsluiten von het Vlaams Belang in verkie- zingsdebatten. Zoals dat de voorbije verkiezin­

gen tot tweemaal toe het geval was met Frank Vanhecke die klacht neerlegde op grond van inbreuk tegen de mediadecreten. Door het ont­

vankelijk verklaren van de klacht bewees het VRM op zijn beurt wat (alweer) niet meer bewe­

zen moest worden vermits iedereen al joren weet dat de paarse VRT-garde er alles aan doet om het VB waar, hoe en wanneer mogelijk, te boy­

cotten en te discrimineren. Het is trouwens de vraag of de “onaontastbaren" von de Reyerslaan hun lesje geleerd zullen hebben. Vraag het bij­

voorbeeld aan Bruno Valkeniers. Toen de duiders van de nieuwsdienst na de verkiezingen het rijtje van nieuwe Kamerleden afstruinden werd die als nieuwkomer, zij het ongetwijfeld voor de goede zaak, "vergeten”.

Leterme heeft het lastig

Dit op apegapen liggend apenland

GEEN Vlaamse eisen

Ik weet het, nogal wat trouwe lezers van deze wekelijkse rubriek zullen flink de wenkbrauwen fronsen als ze lezen wat hier geschreven staat, meer nog. sommigen zullen zelfs twijfelen aan de Vlaamse geestvermo­

gens van de man die nu toch al enkele jaren deze rubriek ondertekent.

Ik loop dus doelbewust in mijn ongeluk en toch doe ik het. Ik herhaal inderdaad nog maar eens dat Vlaanderen vandaag er geen enkel belang bij heeft te blijven zeuren over nu meteen nog een staatshervorming. Ik blijf zelfs zeggen dat Vlaanderen er nog minder baat bij heeft om van het al dan niet splitsen van BHV vandaag een levenszaak te maken.

Ik blijf inderdaad volhouden dat Vlaanderen er alleen kan bij winnen door nu het Vlaamse communautaire dossier in de diepvriezer te steken. Vlaanderen heeft er VAN DAAG alle baat bij nu GEEN Vlaamse eisen te stellen!

Vlaanderen heeft er integendeel alle belang bij om het nog overblijvende Belgische apen­

land op zijn eentje tegen een betonnen muur te laten lopen.

Wij laten daarom de leperse geiten­

boer zijn blauwgeel Belgisch regeringske in mekaar knutselen. Een kabinet dat dus niet aan de grondwet kan prutsen, een regering die de sociale en economische hefbomen a la Leterme in de Belgische schuiven laat liggen, een zesderangsvoetbalploegske dat maar eens moet proberen alsnog een “Bel­

gisch” sociaal en economisch beleid te voe­

ren “waar alle Belgen beter van worden.”

Een zonder twijfel veel zinvoller opgave dan al dat Vlaams geblaat over een zoveelste grondige staatshervorming, een toegeving die er geen kan zijn, want een nieuwe Belgi­

sche staatshervorming betekent alleen maar winst voor de schrijvers en uitgevers van nog een nieuwe editie van het zoveelste hand­

boek voor een zo mogelijk nog ingewikkel­

der Belgisch staatsrecht.

Wasmand

Let wel, geen Vlaamse communautaire eisen wil zeggen dat er bijvoorbeeld ook geen extra centen voor het naar verluidt zo goed als failliete Bruxelles op tafel komen, dat de Belgische regering het eens moet worden over een voor iedereen aanvaard­

bare herinrichting van het Belgische electo­

rale landschap en dus ook voor BHV zodat nieuwe federale verkiezingen mogelijk zou­

den zijn, dat die nieuwe Belgische regering de boetes betaalt voor elke Zaventemse over­

treding van de Brusselse geluidsnormen, dat ze een voor de Franstaligen aanvaard­

bare uitweg voor de beperking van het aan­

tal kandidaat-geneesheren uitdoktert, dat ze de nodige centen vindt om de vergrijzing te betalen, dat ze een middel vindt om de ont­

brekende miljoenen euro te vinden die nodig zijn om het Belgische huishoudboekje weer in evenwicht te brengen. Daarmee is het Bel­

gische opdrachtenlijstje natuurlijk nog lang niet uitgeput. Er is bijvoorbeeld de “christe­

lijke" vraag enkele ethische wetten opnieuw te bekijken, er is ook de liberale verzuchting het stakingsrecht in de openbare diensten wat in te perken.

Het is een lukrake greep uit de over- volle mand Belgische zorgen waar ene Yves Leterme zo likkenbarend staat naar te glu­

ren. Hij kon zelfs niet wachten totJean-Luc Dehaene tenminste deed alsof hij gedaan had met zijn huiswerk om zijn noeste West- Vlaamse handen uit de mouwen te steken.

Verlost van dat Vlaamse geblaat over BHV en andere Vlaamse dromen, moet dat voor onze man uit de Westhoek geen echt moei­

lijke opgave zijn.

Er is natuurlijk een klein probleempje: zelfs het kleinste kind weet dat voor alles wat in die Belgische klachtenwasmand zit, er niet alleen een oplossing a la Beige nodig is, maar dat ook (en vooral) Vlamingen en Fransta­

ligen het met mekaar eens moeten zijn om die oplossing “op zijn apenlands” te slikken.

Maar geen nood, alle deelnemende spelers hebben in de regeringsverklaring laten note­

ren dat “het communautaire” in elk van die huiswerkjes een tijdlang vergeten wordt, dat men zich alleen bezighoudt met, zoals Joëlle Milquet dat zo graag zegt, met alles "waar alle mensen beter van worden”.

Laat ze maar doen

Over het al dan niet slagen van Leterme in deze en nog veel andere opdrachten, gaan we ons natuurlijk niet wagen aan ook maar een schijn van een voorspelling. We zijn immers van oprechte goede wil en hebben samen met bijna 800.000 volwassen Vlaamse mannen en vrouwen het volste vertrouwen in onze nieuwbakken Belgische staatsman- Le bouillon beige kan dus gerust zijn komende weken en maanden wanneer 'n dit apenland eindelijk alleen maar Belgen met enkel Belgische problemen waar één Belgi' sche regering Belgische oplossingen v°°r zoekt en vindt.

Aan Vlaamse kant intussen (voorlo- pig) geen zorgen over inschrijvingsrechten opVlaams grondgebied bij Bruxelles, geen extra faciliteiten, geen nieuw prijskaartje voor een stad die toch niet onze hoofdsta wil zijn, geen Vlaamse bevoegdheden retour a la Belgique, Vlaanderen houdt zijn Neder­

landstalig grondgebied integendeel onge' schonden in eigen handen. En dat voor­

goed! Bij de toch niet meer te vermijderi grote clash Vlaanderen versus de andere*1, zullen die anderen intussen gezien hebbe dat Vlaanderen houdt wat het verworve heeft, dat Vlaanderen gastvrij is, maar me gek, dat Vlaanderen zijn kansen in dewer® t van vandaag op zijn manier wil realiseren wa de nieuwbakken B-Plussers Rudy Arnou en ex-BRT’er Walter Zinzen daarover °°

mogen denken.

Het moet inderdaad duidelijk zijn: oranje blauw kan voor Vlaanderen op niets ande uidraaien dan op een nieuw Hertogirme onzaliger gedachtenis. Nog veel erger ze Dat het tegendeel mogelijk zou kunnen zip moet men zelfs niet durven denken, **a anders krijgt Yves de Brusselse Wetstra niet. En dat is het eerste en het enige wa het zijn partij, die aloude CVP die op 11 Hertoginnedal van "toen" ook al het Be 8$

sche prijskaartje onderging, om te t^°e/'o0|

de inname van het stenen machtssym van de nog resterende Belgische macht, op de hoek van de Brusselse Wetstraat.

ons betreft mag dat desnoods, maar zon dat Vlaanderen en de Vlamingen daarV^t.

een zoveelste middeleeuwse oorlogst ting moeten ondergaan . Daarom vra^e/'e|«e nu niets, daarom laten we le système een laatste kans dat het binnen tot oP^

draad versleten Belgisch systeem toe misschien zou kunnen repareren. .en

De opgeschrikten onder de lezers m er gerust in zijn: in die mogelijke laats„ aTei. moeten ze niet geloven! M aRc ■

De dingen dezer dagen

De vulkaan kookt

Aangezien nogal wat ‘t Pallieterkelezers De Morgen niet dagelijks lezen, willen we hier nadrukkelijk ingaan op een belangwek­

kend opinieartikel dat daar verscheen van de hand van Bénédicte Vaes. "Waarom Fransta- ligen bang zijn voor Leterme”, luidt de titel van het stuk en dat willen wij ook wel eens weten. Of we Leterme daarmee beter leren kennen, zal de volgende weken duidelijk wor­

den. Maar we leren in elk geval Bénédicte

^aes kennen en dat is belangrijk. Zij is poli­

tiek redactrice van Le Soir en in die hoeda­

nigheid zowel professionele waarneemster van het politieke gebeuren als Franstalige agendazetster. Iemand om naar te luisteren, want via haar stem klinkt die van het Frans­

talige Brusselse establishment.

"Franstaligen houden niet van Yves Leterme”. opent ze meteen staalhard.

"Leterme, daar is iedereen bang voor, van Brussel tot Aarlen." Voor alle duidelijkheid, alleen politici van het Vlaams Belang ver­

ontrusten de Franstaligen nog meer. “In de

‘Dorpsstraat’ van Franstalig België wordt er tegenwoordig over niets anders gepraat.”

Men vreest dat Leterme een “geniepige vorm van separatisme" doet ontstaan. Vaes trekt dan een blik grote woorden open. Er dreigt een einde te komen aan “vriendschappen en samenhorigheid”, en de vrees leeft dat “de vijandschap tussen het noorden en zuiden van het land zal toenemen”.

De Franstaligen zijn een Vlaamse premier gewend, “toch komen ze nu in opstand”. U leest het goed. Een opstand. Tegen Leterme dus. Die heeft het ongeluk (volgens haar) na verhoftstadt te komen, “een man die op alle vlakken zijn tegenpool is”. Want “Guy Ver- hofstadt was een geruststellende figuur voor vValen en Franstalige Brusselaars”. Dat heb­

ben we altijd zo een beetje vermoed. Ook van Martens of Dehaene hadden de Frans- taligen geen schrik, al hun staatsgehervorm t®n spijt. "Zij vertegenwoordigden de staat, a s goede (federale) huisvaders.”

Leterme dus niet. “Mensen begrijpen niet

**aarom Vlaanderen voor hem kiest, laat staan waarom de Vlaamse kranten hem zo Sexy vinden. En dus besluit men maar dat onze twee culturen blijkbaar toch radicaal erschillen en dat de kloof tussen beide nog b’aar een beetje dieper wordt."

^rauma

De uitspraak van Leterme in de Franse frrant Libération (“Mais apparemment les

^rancophones ne sont pas en état intellec- b aPPrendre le néerlandais”) komt weer y°*en water en wordt "arrogant" genoemd.

Aes n°g een ancler *innetje aan uit r tvraaggesprek (na te lezen op www.libe-

■"B?nfr/actualite/monde/l99295.FR.php):

elgië heeft geen waarde op zich’, zo liet

Geen woorden maar daden!

Sluit aan bij het Vlaams ziekenfonds.

®el hiervoor ons gratis nummer: 0800-17975.

SurfvQOr ons kantorennetwerk naar vnz.be.

I k I

V

trMiinm«..JnJnrn

Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen - wwwmz.be

Leterme optekenen. Bam!” Het heeft Vaes en co getraumatiseerd. De Walen vrezen bij een stevige staatshervorming verarming, de Brusselaars verwezing. En die man vormt dan nog een bondgenootschap met de N-VA.

“Franstaligen zien maar één verschil tussen de partij van Bart De Wever en die van Phi­

lip Dewinter: de N-VA is niet racistisch...

behalve dan tegenover de Walen.”

Deze Le Soir-madam beschuldigt de N- VA niet meer of minder dan van een juri­

disch strafbaar feit. Op de verkiezingsavond zag Vaes op het CD&V-feest "separatistische leeuwenvlaggen”. “Om nog maar te zwijgen van het opbod aan arrogante leeuwen die de Ronde van Frankrijk ‘sieren’... Deze keer was het erover.” Vlamingen die zich in la douce France als Vlaming demonstreren: ze kun­

nen het niet verdragen.

Ze besluit: "Misschien vergissen we ons.

Het valt te hopen."

Het opmerkelijke Marseillaise-incident op 21 juli zal dat beeld van Leterme in Franstalig België alleen maar bevestigd hebben.

Onoverbrugbaar

Eigenlijk past er na het lezen van Vaes’

stuk maar één besluit. Een Belgische rege­

ring is niet meer mogelijk, want die gevaar­

lijke Leterme haalde in Vlaanderen wel een plebicitair succes van bijna 800.000 stem­

men. De scheiding der geesten is onover­

brugbaar geworden.

In De Standaard van vorig weekeinde is Hugo de Ridder - oud-redacteur van die krant, schrijver van veelgelezen politieke bestsellers en CVP-kenner - er ook aller­

minst gerust in. "De kiem van een diepe cri­

sis is aanwezig." Hij merkt dat de politieke scène fundamenteel veranderd is. In ‘zijn’ tijd zaten er hoop en al een twintig Vlaamsge­

zinde CVP’ers op honderd Kamerleden en senatoren. “Nu is het juist omgekeerd. Je moet al bij de zeer oude garde gaan zoeken - de ministers van staat en zo - om nog chris­

tendemocraten met een staatsbehoudende reflex te vinden. CD&V is een partij gewor­

den die geen opofferingen of gezichtsverlies meer over heeft voor België.” Hij haalt aan dat Eric Van Rompuy ooit zei dat de CVP kapot was gegaan aan het samenhouden van België en herhaalt: “CD&V heeft niets meer over voor het feit België.”

Voor Vlaamsgezinden klinkt één en ander als muziek in de oren, al vrezen ze dat het niet zo’n vaart zal lopen. De Belgische krach­

ten zijn ontegensprekelijk verzwakt, maar of ze verslagen zijn, moet toch nog eerst blijken. Wellicht wint ook dit keer de rai- son d’état en wordt dé Belgische staatscri- sis weer toegedekt met pleisters en ijzer­

draad. Maar de fundamentele kloof zal er alleen maar dieper door worden. Een vul­

kaan die rook spuit en dan weer tot rust komt, zal daarna des te heviger uitbarsten.

Daar lijken de belgicistische krachten in elk

geval van overtuigd. J-K-

Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus Sprookjesbos

25 juli 2007

Aan Peter Vandermeersch Lofleverancier

Groot-Bijgaarden,

Gij Gelauwerde,

Gij hebt zowat het summum bereikt van wat een pennenlikker in dit land kan nastreven: vermeld worden in de toe­

spraak des konings ter gelegenheid van het grote tricolore braaifeest op 21 juli.

Wees maar gerust dat talrijke uwer col­

lega’s op dit ogenblik razend jaloers zijn en de komende weken en maanden nog harder zullen ijveren om op hun beurt in de gunst van La Cour/Het Hof te gera­

ken. Want vermoedelijk staat u bij het vol­

gende rondje adelborstbenoemingen een ronkende titel te wachten, iets in de aard van burggraaf of tekstbaron, om uw ver­

diensten te benadrukken voor het in stand houden van dit land. Begin maar al te spa­

ren, want nieuwe nobiljons moeten een schild en een wapenspreuk kopen en dat kost flink wat geld.

Wij herinneren ons alsof het gisteren was uw stoere uithaal naar het zuiden des lands - “j’en ai mare” - nadat de RFBF het onafhankelijke Vlaanderen had gedocufic- teerd. Dat en andere belgofone uitspraken kwamen u zogenaamd de strot uit en dus pende gij in uw gazet een vlammend artikel neer onder zopas vermelde titel. Daarop uitgenodigd in de studio's van De Zeve­

rende Dag om verantwoording af te leg­

gen, werd gij onverwacht geconfronteerd met een videoboodschap van madame Del- vaux, hoofdredactrice van Le Soir, die u stroperig verweet geen moeite te doen om de andere kant van de taalgrens te begrij­

pen en u alras uitnodigde om aan partner­

ruil te doen: gij zoudt journalisten naar Le Soir sturen en omgekeerd. Weg waren plots al uw bedenkingen en "j’en ai mare”!

Onder het oog van de camera kont gij niet snel genoeg van kazak veranderen en uw volle collaboratie toezeggen. Wat zouden de mensen anders wel niet van u gaan den­

ken? Dat gij een smerige separatist waart misschien? Terwijl gij verdomme juist dat middeleeuwse AVV-VVK van uw voorpa­

gina verwijderd hadt!

Enfin, dat overhaast verbond met Le Soir/De Avond heeft geleid tot een maand lang uitwisselen van manschappen en arti­

kels, zodat de rest van het persgilde u al begon te beschouwen als een filiaal van Het Staatsblad/Le Moniteur. Dat verschijnt enkel nog elektronisch en gij zorgde dan voor de papieren uitgave. Overigens waren de meeste van die artikels even opwindend als de artikelen van Het Staatsblad zelf en we geloven nooit dat uw lezers al die stuk-

Marie-Rose tegen Dirk

Knack vecht een robbertje uit met Marie- Rose Morel. Uitgerekend op II juli zette Knack Marie-Rosel Morel op de cover, samen met Frank Vanhecke en binnenin nog een insinue­

rende foto van Marie-Rose en Frank. Volgens de schrijvers van het stuk - Dirk Droulans en Patrick Martens - is Marie-Rose een intrigante eerste klas en verdeelt zij Vlaams Belang. Het Knack-duo licht de doopceel van Marie-Rose waarbij ze kennelijk niet goed gekeken hebben, want er staan een boel feitelijke onwaarheden in hun broddelwerk (toch wel raar voor een zoge­

noemd kwaliteitsblad.

Ze melden o.m. dat Marie-Rose twee thesis­

sen heeft moeten schrijven, omdat haar eerste op niets trok.

Dat is wél waar en Marie-Rose erkent dot ook. Als bewijs dat ze juist zaten, zette Knack de twee thesissen van Marie-Rose op hun web­

stek, net zoals ze deden met de thesis van Freya Fraaibeen.

Nu, Marie-Rose Morel is niet het soort vrouw dat zo maar over zich heen laat lopen.

Op haar webstek (www.marie-rosemorel.

be) bijt ze flink en bovendien nog geestig ook van zich af. Het stukje dat ze pleegde op 20 juli willen we u wel meegeven omdat het zo plezant is: "Dirk is nu als sinds 11 juli onder de indruk van het feit dat ik mijn

thesis herwerkte.

Meer nog, er is nu zelfs zowaar een link geplaatst op de site van Knack naar de twee versies.

Gaat het misschien over een zomerse

ken hebben doorworsteld. De filosofische^

strekking was altoos hetzelfde: we ver­

schillen van elkaar, dus moeten we daar­

aan werken, hard werken zelfs, de hand aan de ploeg, verzamelt al uw krachten, voor­

waarts! Naar meer verstandhouding, vivan bomma, petàten met sossis! Of zoals de vorst zou zeggen: lang leve België - en doe er nog een heupzwengel bij!

Vreemd genoeg hebben wij moeten constateren dat die van Le Soir op een mum van tijd hervielen in het gebruikelijke haatproza tegen alles wat Vlaanderen en Vlaams is. Wetstraatredactrice Bénédicte Vaes mocht het vorige week nog eens il­

lustreren (ditmaal in De Morgen): één lange tirade tegen de ongehoorde Vlaamse eisen voor regionalisering en meer bevoegdhe­

den - wij hebben daartoe uiteraard geen enkel democratisch recht - tot en met de infantiele bezwering dat de Vlaamse Leeuw de Ronde van Frankrijk niet mag “sieren”, want... dat is uiterst arrogant. En uiteraard is Leterme een bekrompen, lompe kleri­

kaal, in tegenstelling tot de immer vrolijke en boeiende Verhofstadt “die zich meer inzette voor het welzijn van de planeet dan voor een evenwichtige verdeling van de bevoegdheden" (sic!!!!!). Voilà, daarmee zijt gij dus in zee gegaan, Vandermeersch, heil en zegen op uw wegen, en dat ge nog voor veel ambras moge zorgen binnen de Coreliogroep.

Maar Zijne Majesteit heeft uw inzet dus opgemerkt en gehonoreerd. Het “mooie experiment" heeft volgens Albert voor veel meer wederzijds begrip gezorgd en heel wat karikaturen en clichés uit de wereld geholpen. Met al dat heupzwen- gelen heeft Albert uiteraard geen tijd om Le Soir of De Morgen te lezen, maar hij verheugt zich wel over al de ondernemin­

gen van de burger en al de organismen die acties opzetten om de taal van de anderen aan te leren. Daarom hecht hij er ook aan de “interregionale mobiliteit” te bejubelen, een term die geen enkele normale mens begrijpt, maar die bijvoorbeeld neerkomt op journalistiek personeel dat de taalgrens oversteekt om daar (een tijdje) te gaan werken. Wat schreven wij daarstraks, Van­

dermeersch? Burggraaf of baron? Maar neen, gij wordt in één klap vleugeladjudant.

Oefen u maar al in het uitschenken van de koninklijke cognac.

X'RdECiotSiRc.

“zoek-de-verschillen” wedstrijd en is het ant­

woord op de laatste bladzijde te lezen?

Ikzelf zie echt niet het wereldschokkende van Dirks onthullingen in. Ja, ik heb mijn thesis herwerkt omdat de eerste versie niet goed genoeg was. So what, Dirk? Wat wilde u lezend Vlaanderen meedelen? Het is mij in elk geval niet duidelijk.

Ik dacht dat ik aan verlof toe was. Maar Dirk heeft het duidelijk harder nodig. Wat bezielt de hardvochtige leiding van Knack om die man geen vakantie te gunnen? Wees toch wat menslievend.”

Verkeerd gekeken

Marie-Rose Morel rijdt over de tong. Ook in haar eigen partij. De bloedhonden van de schrijvende pers ruiken een prooi, maar met hun bloeddoorlopen ogen zien ze vaak dingen die er niet zijn.

Zo besteedde Bart Brinckmon, de chef poli­

tiek van de “kwaliteitskrant” De Standaard, op 18 juli aandacht aan de zomeruniversiteit van het Vlaams Belang Jongeren in Hongarije, waar niks mis mee is, maar hij eindigt zijn informa­

tief stukje met de zin: ‘"'Zowel voorzitter Frank Vanhecke als Vloams Parlementslid Marie-Rose Morel was aanwezig." "Was" moet natuurlijk

"waren" zijn - dat steekt uiteroord niet zo nauw voor een kwaliteitskrant - maar de informa­

tie was fout. Er was in Hongarije geen Frank Vanhecke in geen velden of wegen te bespeu­

ren. Jurgen Ceder wel. Misschien moet Brinck­

mon een paar foto’s van VB-kopstukken op zijn bureau plaatsen zodat hij zich voortaan niet meer “vergist".

25 juli 2007

De dingen dezer dagen

Marnix

Er zijn zo van die namen uit onze geschie­

denis die nog altijd klinken als een klok in de oren van de leek of zelfs van de historicus, maar bij nader inzien weten we dikwijls niets meer dan een paar algemeenheden. Filips Marnix van Sint-Aldegonde is zo een naam;

beroemd als burgemeester van Antwerpen wat hij wel degelijk was en als auteur van het Wilhelmus wat hij niet was. Natuurlijk kun je die laatste nonsens nog altijd lezen op de website van de franskiljonse bende die van­

daag zijn naam draagt en die de eigenaar is van het kasteel van Bornem. Een fatsoen­

lijke Vlaming zet er geen voet tenzij TAK of VNJ een gebrek aan inspiratie of behoefte aan een uitje hebben, want daar is werk aan de winkel. Kent er nog iemand een webstek die in de 21ste eeuw officieel meedeelt dat Nederlandstalige bezoekers door de con­

ciërge geholpen worden terwijl de Fransta- ligen een rondleiding krijgen van madame la comtesse elle-même?

De familie is afkomstig uit de Savoie. Jean Marnix is de secretaris van Margaretha van Oostenrijk die het hertogdom bestuurt terwijl haar man op jacht gaat. Margaretha wordt weduwe, keert terug naar de Neder­

landen en haar secretaris volgt haar. Zijn zoon Jacques is ook een hoge ambtenaar en wordt door een adellijk huwelijk heer van Mont-Saint-Aldegonde, nu een deel van Morlanwelz in Henegouwen. Jacques heeft twee zonen: Jan (of Jean) en Filips (of Phi- lippe). geboren in 1540 en gedoopt met de naam van de troonopvolger der Nederlan­

den die hij later zal bevechten.

De broers zijn 15 en 13 als ze student wor­

den van de Leuvense universiteit. Later stu­

deren ze nog in Parijs en Padua. Filips krijgt als jongeman een prebende (= jaarlijks inko­

men) als kanunnik in leper wat er op wijst dat hij nog katholiek is. Maar de beide broers twijfelen en vertrekken naar Genève om er bij Calvijn te studeren. Filips woont twee hui­

zen verder dan de woning van de hervormer.

Als de broers naar de Nederlanden weer­

keren, zijn ze rotsvaste aanhangers van het nieuwe geloof. Jan is één van de stichters van de Brusselse calvinistische gemeente en hij is de opsteller van de tekst van het Eedverbond der edelen. Met de beeldenstorm breekt de Opstand uit en Jan en Filips zijn direct bij de leiders van het gewapende verzet. Jan wordt de leider van een bende huurlingen en pro­

beert Walcheren in te nemen. Dat mislukt en op de terugweg maken regeringstroepen korte metten met de bende in Austruweel.

De 30-jarige Jan sneuvelt.

Het is een verschrikkelijke klap voor Filips.

Die is in Antwerpen gebleven waar Oranje nog het gezag uitoefent in de naam van de landvoogdes. Oranje gelooft niet in een gewapende opstand en hij sluit de stadspoor­

ten zodat de Antwerpse calvinisten Jan niet kunnen helpen. Oranje verneemt dat Alva op weg is om de Opstand neer te slaan en hij is niet zo naïef als de graven van Egmont en Horne (en niet Hoorn) en vertrekt naar Duitsland. Filips Marnix doet hetzelfde en met reden, want Alva laat hem bij verstek tot de galg veroordelen en neemt al zijn bezit­

tingen in beslag zodat hij zware financiële problemen krijgt. In Duitsland schrijft hij het beste (antikatholieke) pamflet uit onze literatuur "Biënkorf der Heilige Roomsche Kercke", want de auteur spreekt en schrijft even helder en goed in het Nederlands als in het Frans.

Opstand

In 1572 komt de Opstand in een stroom­

versnelling nadat het er op lijkt dat Alva de rust heeft hersteld dankzij de hardnekkige vervolgingen en terechtstellingen van zo’n 1.000 mensen. De watergeuzen verove­

ren Den Briel en Oranje neemt nu wel de wapens op. Hij lanceert een offensief van­

uit Duitsland. Holland en Zeeland komen in de handen van de rebellen. Marnix wordt de rechterhand van Oranje. Hij zet her en der katholieke gemeentebestuurders aan de deur en wordt gouverneur van Rotterdam en Delft. Maar koningsgezinde troepen nemen hem gevangen en Marnix gaat voor de eerste keer door de knieën. Hij is een diplomaat, een schrijver, een propagandist en minder een man van de actie zoals zijn gesneuvelde broer. Hoewel hij nauw samenwerkt met Oranje verschillen doel en middelen. Mar­

nix is in de eerste plaats een calvinist en het doel van de Opstand is de verovering van godsdienstvrijheid. Oranje Is alleen calvinist geworden omdat de aanhangers van die reli­

gie de beste waarborgen bieden om Filips II aan de deur te zetten. Marnix is een idea­

list die de gevolgen van de gruwelijke oor­

log verschrikkelijk vindt en die hoopt op een compromis: godsdienstvrijheid, maar trouw aan de koning. Oranje is een realist die niet gelooft dat de fanatieke Filips één duimbreed zal toegeven op religieus gebied. De gevan­

gen Marnix mag zelfs naar Holland reizen om Oranje en zijn medestanders te overtuigen de Opstand te stoppen. Hij krijgt nul op het rekest maar wordt weer een vrij man na een uitwisseling met een koningsgezinde.

Dan stort het koninklijke gezag overal in elkaar bij gebrek aan geld en Marnix is een van de belangrijke bewerkers van de Pacifi­

catie van Gent, de overeenkomst waarmee al de staten van de Nederlanden een compro­

mis sluiten om een einde te maken aan wat inmiddels een burgeroorlog is met Spaanse inmenging. In alle staten behalve in Holland en Zeeland waar de calvinisten het gods- dienstmonopolie krijgen, moeten katholie­

ken en protestanten maar vreedzaam naast elkaar leven. In de dagelijkse realiteit gedra­

gen protestantse scherpslijpers in Groningen en Gent zich bijzonder onverdraagzaam en Marnix probeert overal te bemiddelen, maar tevergeefs. Drie jaar na de Pacificatie scheu­

ren twee Waalse staten zich af om zonder problemen katholiek te kunnen blijven.

De val van Antwerpen

Filips II heeft echter in zijn neef Alexan- der Farnese een geniale veldheer gevonden die grote delen van de Nederlanden her­

overt, gesteund door een nog overwegend katholieke bevolking die de protestantse ver­

volgingen beu is. Farnese bedreigt Antwer­

pen en Marnix wordt er buitenburgemeester (vertegenwoordiger van de stad, voorzit­

ter gemeenteraad, leider van politie en mili­

ties; de binnenburgemeester is hoofd van het gerecht). Dan begint het beleg van Ant­

werpen. Oranje heeft beloofd Antwerpen te ontzetten, maar wordt vermoord. Na 13 maanden geeft Marnix in juli 1585 tot woede van de calvinisten in de stad het bevel tot overgave. Hij kan de ellende niet meer aan­

zien en volgens alle militaire logica heeft hij gelijk. Maar dat maakt de rekening niet van de fanatici in zijn eigen kamp.

Hij vertrekt naar een kasteeltje op Wal­

cheren waar hij vijf jaar geïsoleerd en uit de gratie van de machthebbers leeft. Mar­

nix heeft echter één kwaliteit die hem bij­

zonder geschikt maakt voor de diplomatie.

Hij is een geniale codebreker die keer op keer de geheime correspondentie van Filips II ontcijfert. In 1590 hebben de Zeeuwen weer belangrijke gecodeerde brieven onder­

schept en Marnix zet ze om in gewone taal.

Als beloning krijgt hij weer diplomatieke mis­

sies. Vooral Oranjes opvolger, diens tweede zoon Maurits, doet graag een beroep op Marnix om de persoonlijke belangen van de prins en zijn familie te behartigen. Een functie als bevelhebber of gouverneur krijgt Marnix niet meer, want ergens blijft er wantrouwen heersen. Maar zijn bijzondere talenkennis stelt iedereen op prijs. Zijn moedertaal is het Frans, maar dat merkt men niet aan zijn volmaakt Nederlands. Hij correspondeert in het Duits en het Engels en kent zeer goed Spaans en Italiaans, de twee uien van de gecodeerde brieven. Als humanist beheerst hij het Latijn, Grieks en Hebreeuws. De Sta- ten-Generaal vragen hem dan ook de bijbel in het Nederlands te vertalen. Hij voltooit alleen 'Genesis’. Marnix sterft in Leiden in 1598, 58 jaar oud. Jan Neckers

Woeha! Woeha!

Kuifje verketterd als racist

In de serieuze, deftig liberale, krant, het Nederlandse ‘NRC-Handelsblad’ van vrij­

dag 13 juli staat een merkwaardig kran­

tenartikel. Het heeft als verrassende titel

‘Kuifje racistisch geleuter’ en gaat uiter­

aard over onze jonge reizende reporter de heer Kuifje (Tintin in het Frans) die zoals u weet ook in Tibet, in Zuid-Amerika bij de Inca’s, bij de Maharadjah van Rawhajpoe- talah, in China (denk maar aan ‘De Blauwe Lotus’), bij de farao van Egypte en ook in onze voormalige kolonie Congo (met een C uit de tijd van het zilverpapier) is geweest om er tot grote vreugde van miljoenen jeug­

dige en zelfs oudere lezers zijn dolle avon­

turen te beleven. En dit natuurlijk met zijn bekende helaas zeer blanke hond Bobbie (vandaar het sublieme geblaf dat klinkt als Woeha! Woeha!) en soms ook in het gezel­

schap van professor Zonnebloem of van de zwaar bebaarde kapitein Haddock met zijn onafscheidelijke attributen: zijn zwarte kapi- teinspet en zijn sextant, zijn pijp en zijn half­

volle of halflege whiskyfles. Kortom, wie kent onze guitige vriend Kuifje niet?

In de hele wereld werden zijn fratsen en strapatsen vertaald, herdrukt en heruitgege­

ven. Ook in het Arabisch, Baskisch, Japans, Koreaans, Chinees, Fins, IJslands, Spaans, Portugees, Proven?aals, Indonesisch, Engels en zelfs in het Doorniks dialect. De beden­

ker, tekenaar en geestelijke vader van dit nu arme racistische Kuifje met de eeuwige pof­

broek, was de geniale heer Hergé (echte naam Georges Remi) die dit jaar nota bene honderd jaar geleden in Etterbeek werd geboren en die nu zopas door de zeer poli­

tiek correcte ‘Britse Commissie voor Ras­

sengelijkheid’ (oeps, die naam klinkt ons al te bekend in de niet zo correcte oren) als het ware postuum werd veroordeeld voor racisme.

Pedante domheid

Het gaat hier dan over het kleurrijke en grappige stripverhaal ‘Tintin au Congo’

(vertaald als ‘Kuifje in Afrika, uitgegeven bij Casterman te Doornik) uit 1931 (een ver­

dacht jaar natuurlijk, want de spoken Léon Degrelle, Benito Mussolini en zelfs de zo Brits besnorde Sir Owald Mosley waarden

Verraders en verklikkers

De vzw Kif Kif, rode mede-auteur van de poging om de partij Vlaams Belang financi­

eel droog te leggen wegens “racisme”, het meest verkrachte en misbruikte begrip in tijden van de hedendaagse nieuwe orde, werkt zich opnieuw in de daaraan verbon­

den kijker. Het allegaartje onverdraagzamen gaat straks, in naam van de verdraagzaam­

heid, eigen zonen en dochters uitzenden naar discotheken, verhuurders van wonin­

gen en bedrijfsleiders om na te gaan of ze zich schuldig maken aan racisme, zoals zij dat definiëren. Om de "schuldigen” daarna over te dragen aan centrum en gerecht.

Hoe noemde men in al ver achter ons lig­

gende onfrisse bezettingstijden de creatu­

ren die de toenmalige nieuwe orde gene­

gen waren en anderen die daar anders over dachten en dat met woord en daad onder-

Sigaretten dit jaar duurder

NIET ROKEN BRENGT DE BEGROTING ] ERNSTÏGf SOMDE TOE... J\

toen nog als vooroorlogse spoken door Europa) dat deze commissie nu heeft ver­

worpen en aan de schandpaal genageld als zijnde ‘ouderwets racistisch geleuter’. Waar is die fameuze Britse humor nu gebleven.

Want deze commissie heeft de boekenwin­

kels Borders en Waterstone (met nota bene een filiaal in Brussel!) opgeroepen dit strip­

boek uit de rekken te halen en zo de jon­

gere lezers en lezeressen te behoeden en te vrijwaren voor elke vorm van nefast en ver­

dacht racisme.

De kunstredacteur van dienst van de NRC: ‘De Britse uitgever van de Kuifje-reeks, Egmont, zegt dat sinds twee jaar een verklaren voorwoord over kolonialisme in de strip zit,m6t een waarschuwing: “De strip bevat bourgeois paternalistische stereotypes uit een vroeger tijd­

perk die sommige lezers aanstootgevend kunnen vinden".’ (Opnieuw oeps, want je moet maar durven!) En ik wil en ik zal hier niet uitwei den over het bewogen (getormenteerde) leven van wijlen de heer Hergé en ook niet leuteren over de context en de tijdsgeest in het jaar 1931, maar Kuifje en deze Herge met zijn klare tekenlijn voor racist zwart­

maken, is toch wat overdreven en gewoon belachelijk. Hoe zouden de onafscheidelijk6 heren Jansen en Janssen op deze onzin heb­

ben geantwoord!

Hergé die bevriend was met de Chinees Tchang Tchong-jen en voor elke strip eerst de nodige voorstudie (zich grondig docu­

menteren over het land en de tradities van dat land) maakte en bij de scouts bekend­

stond onder de totemnaam ‘nieuwsgierig6 vos’ zal zich op de Dieweg in Ukkel, waar hij begraven ligt, dit keer niet omkeren in zijn graf, maar misschien, zoals uw dienstwil­

lige dienaar, het hoofd schudden over zoveel pedante domheid...

En als kers op deze taart: zopas heeft onze Belgische Post een postzegel uitgebracht met een tekening van Hergé (we zien Kuifj6 op een besneeuwde berg van de Himalay3) waardoor wij gerust mogen zeggen dat w'l een landje bewonen dat nu officieel een p°st‘

zegel uitbrengt van een zeer hatelijke, *er' werpelijke en domme racist.

DebraveHendri11

>' steunden overdroegen aan de “autoriteiten^

van toen? Waren dat geen landverraders verklikkers? En zou er dan toch zitten in het gezegde dat de geschieden zich herhaalt?

Unizo, de vereniging van Vlaamse nemers, is er uiteraard niet happig op r<^~

mespionnen over de vloer te krijgen.

reactie: “Hoe zou gereageerd worden 0 de werkgeversorganisaties nep-arbeidsc°n sulenten laten aanbellen bij de werklo1.

allochtonen of 50-plussers om na te gaan0' ze wel werkwillig zijn?" Pertinente reaf11^' maar naast de kwestie in deze

Allochtonen zijn per definitie slachtofft Vraag het maar aan Gedapochef De Vyi Een werkloze allochtoon vragen werkwillig is, is per definitie al een uit1 van verwerpelijk en strafbaar racisme.

De dingen dezer dagen

Het VNJ: de jeugdbeweging van de Vlaamse beweging

Het Vlaamsnationaal Jeugdverbond (VNJ) is 45 jaar geworden. De eerste keer dateen Vlaams-nationalistische jeugdbeweging dieleeftijd haalt. En datvieren de jongensen meisjesvan het VNJ. Hoe kunnenze dat beter dan met een gezamen­

lijk zomerkamp, een verbondskamp.In dethemakeuze van hun kampkeren ze terugnaarde wortels van hun beweging: Rodenbach.Hoegeef je vandaag vorm aan een Vlaams-nationalistischejeugdbeweging? Een vraag waar ze aan deZille- bekelaan (het verbondshuis vanhet VNJ) blijkbaar ookmee kampen, wanteind vorig jaarwaaide er eenkleinestorm. De top werd bijna volledig vernieuwd en ook hetledenblad,Storm, kreegal een nieuw kleedje. Tijd vooreen gesprek dach­

tenwij en we vroegendenieuwe, jongeverbondsleidster, Elke Serpieters, op de koffie voor eengesprek.Over 45jaar VNJ, verbondskampen,... was het vroeger beter, ofmoethet bestenog komen?

VNJ Verbondskamp

Zutondaal

'tP.: Laat ons bij het begin beginnen:

wat ishetVNJ?

E. S.: Dat is gemakkelijk, het VNJ is een Vlaamsgezinde jeugdbeweging.

‘tP.r Wat is dan hetverschilmeteen andere jeugdbeweging?

E.S.: Het VNJ is Vlaamsgezind, Vlaams- nationalistisch. Andere jeugdbewegingen voorzien alleen sport en spel, vroeger gaven ze nog iets mee van een religieus gedachtegoed, maar dat is grotendeels verdwenen. Bij ons krijgen de kinderen wel nog iets mee, de oorspronkelijke Vlaamsgezindheid, de oorspronkelijke waarden zijn niet verdwenen. De stich­

ters zagen het VNJ als een volwaardige partner in de opvoeding, een goede plaats voor waardenoverdracht. Dat gaat dan over traditionele jeugdbewegingswaar- den zoals: samenwerken, verantwoorde­

lijkheidszin, kameraadschap,...

‘tP.:Die waardenvind je tochook in anderejeugdbewegingen?

E.S.: In goede afdelingen van andere jeugdbewegingen vind je die ook, dat klopt. Maar bij ons is elke afdeling ver­

gelijkbaar en goed. Bij ons is er natuurlijk die extra nadruk op het Vlaamse gedach­

tegoed. Wat het VNJ is en wil zijn, zeggen we ook in onze slagzin: VNJ: fris, Vlaams en stijlvol. Weet je wat ons ook anders maakt, wij zijn actief pluralistisch, er is op kamp een degelijke bezinning en gelovi­

gen hebben altijd de kans om samen naar de mis te gaan.

Ik zou het zo willen zeggen: ouders die aan hun kinderen een actieve Vlaamsgezindheid willen meegeven en zoeken naar een dege­

lijke jeugdbeweging, kom naar het VNJ.

*t P.: Het VNJ noemt zichzelf een Vlaams-nationalistische jeugdweging.

pp welke manier is eenjeugdbeweging 'n2007Vlaams-nationalistisch?

E.S: Vlaamse onafhankelijkheid is nog nooit zo actueel geweest. Net als ieder­

een merken we dat er in de samenleving een sterker Vlaams bewustzijn is en wij sPelen daarop in. We bespreken actuele 'hema’s en daarnaast proberen we de kin­

deren wat mee te geven van de Vlaamse cultuur. Wij vinden dat kinderen mogen Weten wat Vlaanderen is. En als ze wat

°uder zijn, prikkelen we ze om eens na te denken over de toekomst. In het VNJ willen we ze leren dat ze trots mogen zijn om Vlaming te zijn. We doen dat natuur- 'jk allemaal op een speelse manier. Onze stichters noemden dat: "vormend spelen en spelend vormen". Dat proberen we n°g altijd te doen. Zoals andere jeugd­

bewegingen op kamp misschien werken rond cowboys en indianen, nemen wij een thema over Vlaanderen vroeger en nu.

at kun je even boeiend en leuk maken,

^aar het is minder vrijblijvend. Roden- ach bijvoorbeeld, voor ouderen actua- 'seren we dat, met de jongeren herbe­

nen we de Groote Storinge. Door de achtergrond te vertellen, geven we ook ee,n stuk geschiedenis mee.

1P.Waarom zou jeje kinderennaar VNJ latengaan?

E.S.: Dat is een bewuste keuze, je bent cker dat ze naast toffe activiteiten iets eekrijgen. Je kinderen zijn ook in goede anden. Onze leiding is verplicht om een /''matorencrsus te volgen, een cursus die . e zelf organiseren en erkend is door de aamse Gemeenschap. Daarnaast heb- We Cnkele vorrn'ngsinitiatieven voor

^l'uing die gesmaakt worden en door de aamse overheid bij de beste geëvalu­

eerd worden. En ook na hun jeugdbewe- gingstijd houden ze er troeven aan over, ervaringen die je later kunt gebruiken, sociaal en in het beroepsleven, een net­

werk van vrienden over heel het land,...

't P.r Ik hoorde onlangs dat groot­

ouders problemen maakten om hun (klein)kinderennietnaar het VNJ te laten gaan. Ze zegden dat doeje je kinderen toch niet aan. Hoepak je zoiets aan?

E.S.: Dat is zo’n bekrompen reactie van mensen die ons niet kennen. Het VNJ is een jeugdbeweging zoals alle andere, zelfs met een surplus ten opzichte van de anderen. En het is waar dat we die uit­

spraak soms horen, maar als we die men­

sen overtuigen om daar niet aan toe te geven, vertellen ze later vaak dat het jam­

mer is dat ze hun kinderen niet vroeger stuurden naar het VNJ. Zo zie je maar.

Het probleem zit bij de mensen die zoiets zeggen. Ze hebben een verkeerd beeld van het VNJ. Maar daarom zijn wij nog niet slecht bezig. Ze moeten niet afgaan op wat er verteld wordt, maar eens bij ons komen kijken. Dan zie je dat de kari­

katuur die soms van ons gemaakt wordt te belachelijk is voor woorden.

Verjonging

‘tP.: Waarom waser een wissel van verbondsleiding? Washet nodig?

E.S.: Die wissel stond in de sterren geschreven. Toen Hugo Pieters verbonds- leider werd, hebben we afgesproken dat het voor twee jaar was en dat we onder­

tussen intern alles klaar maakten voor een verjonging. Uiteindelijk is Hugo iets langer gebleven, maar de tijd was rijp om jonge mensen naar voren te schuiven.

We wilden een jong gezicht dat onder­

steund wordt door oude getrouwen die wat meer achter de schermen meewer­

ken.'tP.:Maarwaarom moest die verjon­

ging gebeuren?

E.S.: Vroeger was er kritiek van jon­

gere leiding dat er nooit naar hen geluis­

terd werd. We hebben die kritiek ern­

stig genomen en op verbondsniveau een werkgroep opgestart om uit te zoeken wat er mis liep. Volgens die werkgroep was er een generatieconflict. Het was ook zo dat er verschillende generaties zaten tussen de verbondsleiding en de leiding in de afdelingen. We hebben geprobeerd positief met die kritiek om te gaan en er iets goeds uit te bouwen en dat is aan het lukken. Er is een nieuwe verbonds­

leiding en ook onze interne structuur is wat aangepast. En we mogen zeggen dat we al zeer positieve gevolgen merken. We hebben in het verleden wat leden verlo­

ren, maar we zien het laatste halfjaar een duidelijke opwaartse tendens.

‘t P.: Er werdgefluisterd dat het om een "machtsgreep”van dejonge garde zougaan. Kloptdat?

E.S.: Alles is in de officiële vergaderin­

gen beslist, in onderling overleg. Om per­

soonlijke redenen heeft de vorige ver- bondsleider de overdracht uitgesteld naar een latere datum, maar van een putsch is zeker geen sprake. We horen ook wel dat die roddels verspreid worden: tja, dat is jammer. De mensen die dat rond-

www.vrtj.org/verboitdskamp verbortdskamp@vnj.org

Albrecht *Rpdenbacb daagt je uit!

strooien, beseffen waarschijnlijk niet altijd de impact daarvan. Het kost ons veel extra-energie om die roddels altijd opnieuw te weerleggen. Maar gelukkig merken we de laatste maanden dat veel mensen zelf inzien dat onze ploeg goed werkt en dat die roddels op onwaarheid berusten. Trouwens, heel wat mensen van de vorige verbondsleiding werken nog heel actief mee, dus hoe kan je dan van een putsch spreken?

't P.r Is er een verschil in visie tussende nieuwe generatie en de oude?

E.S.: Net zoals alle jeugdbewegin­

gen heeft het VNJ een beleidsplan. Het nieuwe beleidsplan ging dit jaar van start.

In dat plan staat het beleid van het VNJ voor de komende drie jaar. Oud-ver- bondsleider Hugo en zijn ploeg hebben er nog aan meegewerkt en goedgekeurd, dus een breuk met het verleden zal dat wel niet zijn. De krachtlijnen zijn: fris, Vlaams en stijlvol, spelend vormen en die typische waarden uit de jeugdbeweging.

De Vlaamse overheid waardeert wat we doen, ze zijn geen fans van ons Vlaamse- nationale overtuiging, maar in gesprek­

ken en evaluaties erkennen ze dat we een unieke positie innemen in het jeugd- landschap.

Basisopleiding

'tP.:Een oud-verbondsleidernoemde het VNJ in eeninterview “ despeerpunt van de radicale Vlaamse beweging".

Onderschrijftudieuitspraak?

E.S.: We zijn de enige jeugdbeweging in de Vlaamse beweging. Niet meer, maar zeker niet minder. De jeugdbeweging van de Vlaamse beweging zijn is onze unieke positie en ook onze taak. Vroeger nam het VNJ misschien meer het initiatief, denk aan de eerste Ijzerwake bijvoor­

beeld. Maar niet iedereen in de Vlaamse beweging heeft ons dat in dank afgeno­

men. Wij willen als jeugdbeweging van de Vlaamse beweging een soort basis­

opleiding leveren. De bedoeling is dat onze ex-leden kunnen doorgroeien in de Vlaamse beweging. Dat is ook altijd een van de doelstellingen geweest van onze stichter-verbondsleider.

‘t P.: En erwas kritiek: amper één VNJ'er inuniform opde Bormsherden- king.

E.S.: We gaan jaarlijks naar de Ijzer­

wake en we hebben dat gekozen als jaarlijkse dodenherdenking voor onze VNJ’ers. Nationaal en in onze afdelingen krijgen we heel wat uitnodigingen. We vinden het veel interessanter om op een bezinnend moment langs een graf te pas­

seren en uit te leggen wat, waar en hoe.

We beseffen dat er zonder verleden geen heden en ook geen toekomst is. We wil­

len dat verleden goed doorgeven, kinde­

ren urenlang laten stilzitten is misschien niet de beste manier.

Ik durf trouwens wedden dat er heel wat oud-VNJ’ers waren. Dat betekent dat onze vorming zijn vruchten afwerpt.

Verbondskamp

'tP.rjulliezijn op verbondskamp.Leg aan een buitenstaander eens uitwat het VNJ zoal doet op zo’n verbondskamp.

E.S.: De verbondswerking is een van de sterktes van onze vereniging. Waar het om draait, is alweer kameraadschap en vrienden maken over heel Vlaanderen.

Een verbondskamp is in de eerst plaats een gewoon kamp.

Een zomerkamp is voor ons het hoog­

tepunt van het jaar. Als er een verbonds­

kamp is, zitten we met alle gouwen (pro­

vincies) in eikaars buurt. Jongeren kunnen zo ontdekken dat er heel wat leeftijdsge­

noten zijn die dezelfde visie delen, het­

zelfde doen, zodat ze de batterijen goed kunnen opladen om het werkjaar in te zetten. We geven het kamp ook een meer­

waarde. Per leeftijdsgroep doen we iets spe­

ciaal: een groot spel, we organiseren een folkbal, een uitdagende trektocht,...

En het wordt allemaal afgerond met een slotfeest, met ouders en sympathisanten.

Iedereen is dan welkom om onze kampsfeer eens te komen opsnuiven.

‘t P.: Wat zijn de toekomstplannen van de nieuwe ploeg?

E.S.: We willen het VNJ meer kenbaar maken. We merken dat men zelfs in de Vlaamse beweging ons niet kent. We wil­

len meer naar buiten treden, ons dyna­

misme uitdragen, onze kernen verster­

ken en er extra oprichten.

We willen dat de mensen ons kennen zoals we zijn en niet de karikatuur die men in de media soms van ons maakt.

‘t P.: Op naar 50jaar VNJ?

E.S.: Absoluut en dat vieren we met

een nog groter feest. •