62ste jaargang nummer 1 woensdag 3 januari 2007 1,65 euro

62ste jaargang nummer 1 woensdag 3 januari 2007 1,65 euro

A

/!& Voor mensen

FvlSöcldfiXRjQ»“er

CU tea

Weekblad P60872I Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

2007: weg met paars!

Eerst en vooral: een voorspoedig en gelukkig 2007. En dat wij eind dit jaar met ons allen mogen vaststellen dat een aantal dingen fundamenteel veranderd zullen zijn in dit land.

De verwachtingen zijn hooggespannen. Ondanks de gezamenlijke kerstinspanning van kerk, vorst en staat om ons tot inkeer te brengen, blijven wij uitkijken naar de onder- handelingen over een nieuwe staatshervorming die er na de federale stembusslag zou moeten komen. Maar het risico is niet denkbeeldig dat we ijdele hoop koesteren en dat na de verkiezingen de politieke wereld het onderling op een akkoordje gooit om buiten wat cosmetische opsmuk de bestaande staatsinrichting overeind te houden en verder blijft dansen naar het pijpen van de Franstaligen en van het Hof. Zo is het de voorbije zeven jaar onder paars geweest en als deze coalitie aan het bewind blijft, zien we niet in wat er verandert.

Geen enkele garantie

Vande Lanotte heeft zopas herhaald dat hij eventuele communautaire onderhandelin- gen wil beperken tot het werkgelegenheidsbeleid, terwijl nota bene zelfs wat dat dos­

sier betreft er binnen de SP.ageen duidelijke en eensgezinde visie bestaat. Bovendien wil hij de bestaande transfers van noord naar zuid voor werkgelegenheid en werkloos­

heid nog een eeuwigheid handhaven. Verhofstadt flauwekult dat hij in februari com­

munautaire doelstellingen gaat formuleren, maar niemand die deze figuur nog ernstig neemt, zeker niet omdat de verkiezingsdatum bepaald wordt door de onwil om Brus- sel-Halle-Vilvoorde te splitsen. Indien de regering haar legislatuur volledig zou uitdoen, zou het arrest van het Arbitragehof defacto een einde maken aan het voortbestaan van dat kiesarrondissement. Dus worden de verkiezingen op kinderachtige manier enkele weken vroeger georganiseerd, wat totaal indruist tegen de geest van het arrest en meteen ook de stoere taal van Vande Lanotte relativeert dat “de Franstaligen de vol­

gende keer zelf maar voor een oplossing moeten zorgen”. Als deze socialistische kan- didaat-premier nu toegeeft, dan is er geen enkele waarborg dat hij dat ook in de toe­

komst niet zal doen.

Zal er qua staatshervorming fundamenteel iets veranderen als het Vlaams Kartel mee aan zet komt? Opnieuw: geen garantie. De N-VA zal na de gebeurtenissen van de voorbije twee maanden hard moeten knokken om haar geloofwaardigheid te herstel­

len. Voor CD&V is het op de eerste plaats om bijkomende stemmen te doen en niet om de hoop of wanhoop der Vlaamsgezinden. In een interview met‘De Tijd’ lijkt ACW- opperhoofd Jan Renders op het eerste gezicht de deur toch weer op een kier te laten voor CD&V. Aldus verklaart de manitoe van de christelijke arbeidersbeweging: “Het is onjuist ons af te schilderen als tegenstanders van een staatshervorming. Het ACW heeft staatshervormingen met de regionalisering van bevoegdheden als onderwijs, huis­

vesting en welzijn toegejuicht en mee in de hand gewerkt.” Om dan echter verder te gaan: “Maar nu komen ook delen van de sociale zekerheid ter sprake. En dan gaat het over interpersoonlijke solidariteit. Dat is iets anders.” Daarmee lijkt klaar en duide­

lijk de speelruimte afgebakend die de christendemocraten zullen hebben bij eventuele onderhandelingen. Erg opbeurend is dat al evenmin.

Betekent dat dan dat we massaal een oproep moeten lanceren om te stemmen op het Vlaams Belang als enige partij die op dit ogenblik ondubbelzinnig voor onafhanke­

lijkheid opkomt? Dat moet de lezer maar voor zichzelf uitmaken. We gaan ervan uit dat ze ook bij de N-VA wel degelijk rekening houden met de “staatsraison” van de tsjeven en met de mogelijkheid dat men zich uiteindelijk op zichzelf zal moeten terugplooien.

Het is niet verkeerd om elke kans te willen aangrijpen, hoe klein ook, om vooruitgang te krijgen in het communautaire dossier, maar dat moet dan wel tot resultaten leiden.

Anders beraadt men zich best zo snel mogelijk over nieuwe vormen van samenwer­

king op de Vlaamse rechterflank.

Dam

Dé prioriteit van 2007 moet echter zijn om paars eens en voorgoed te breken. Deze heilloze coalitie heeft zeven jaar lang op alle mogelijke manieren de Vlaamse belangen verkwanseld en verkocht. Nog nooit is er zoveel geld door deuren en ramen naar bui­

ten gesmeten voor een electorale cadeaupolitiek en nog nooit heeft men economische meevallers als de historisch lage rente dermate schaamteloos opgesoupeerd en onze toekomst gehypothekeerd. Paars moet kapot. Dat moet ons voornemen, onze voor­

naamste wens, ons credo en de inzet van ons politiek streven zijn: als we dingen willen veranderen, zullen we eerst en vooral de samenstelling van de regering moeten ver­

anderen. En ook om andere dan alleen Vlaamse of communautaire doelstellingen. Nog eens vier jaar paars betekent nog eens vier jaar links collectivistisch en vrijheidsbeknot- tend bestuur onder goedkeurend oog van een paarse regimepers. En betekent verder de deur openzetten voor de invasie van niet-Europese vreemdelingen, van wie een groot deel de islamitische ideologie aanhangt en in de verste verte niet aan integratie denkt.

Om tegen dit alles een dam tegen op te werpen, moeten we fifi,

p-» n

op de eerste plaats een dam opwerpen tegen paars.

X IclJüclClCXRC,

Deze week:

• Voor “goed bestuur*’ alles 2

• Er was eens een God 4

• Het is in de sacoche voor Chantal 6

• Twee verschillende geschiedenissen 7

• De Saedeleer en zijn Vlaanderen I I

Morgen gezond weer op

Sonja Barend is niet meer, ‘t Is te zeggen, ze is niet meer op televisie. De dag voor oude­

jaar was uw dienaar toevallig getuige van haar afscheid. Haar laatste show. Na veertig jaar verdwijnt ze van het scherm. Ze is intus­

sen 65 jaar, weliswaar behoorlijk geconser­

veerd, maar ze is het wel. Het is jaren gele­

den dat ik haar nog had gezien.

“Sonja wie?" Een nazaat leest mee over m’n schouders. Sonja Wie? Zo lang is het dus geleden dat ik haar had gezien. Van toen ik nog bij mijn ouders woonde. Voor er VTM was. Toen keken we nog naar Holland als het wat vlotter mocht zijn. Nu dus niet meer.

Nederland I zit op nummer 12 van ons zap- toestel. Daarom heet het Nederlandse tv- monument Sonja Barend hier bij de jongste generatie "Sonja Wie?" De in 1585 inge­

zette scheiding der Nederlanden werd vol­

tooid door de commerciële televisie.

Mij leek het alsof ze nooit was verdwenen uit mijn televisieleven. Haar vertrouwde stem klonk weer als gisteren, al is dat gisteren meer dan tien jaar geleden. Haar lachende ogen en glimlach waren nog bijna net zo ver­

woestend als toen. Wat hebben we ons geër­

gerd aan die rooie Sonja.

Wikipedia brengt een pareltje van under­

statement met het zinnetje: "In de jaren ‘70 leken haar shows af en toe propagandatrek- jes te vertonen ten gunste van linkse politici."

Hoe zo, “leken”? En wat wordt bedoeld met

"af en toe”? En hoe noemen we pure pro­

paganda als in dit geval "trekjes” gebruikt wordt? Neen, Sonja Barend was niets min­

der dan een linkse barricadenbestormster.

Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus Dorstig Vorst!

Die barricade was dan wel de tv-studio en ze verdiende er een stevige duit aan. Erg hero­

ïsch kan het allemaal niet genoemd worden.

De term ‘la gauche caviar’ lijkt voor figuren als Barend uitgevonden te zijn.

Er is nog een verschil met doorsnee bar­

ricadenbestormers. Sonja eindigde niet of>

de guillotine en was zoveel doeltreffender in haar aanpak dan pakweg Ulrike Meinhoff of la Pasionaria. Want zelfs wij zaten aan het tv-scherm gekluisterd. Sonja was gewoon steengoed. Tot spijt van wie het benijdt. Net zoals Guy Mortier van Humo. Nog zo’n links steurei. We genoten van de ergernis die Sonja elke keer weer in onze conservatieve huiska­

mer veroorzaakte.

Haar tijd is nu dus voorbij. De Amster­

damse burgemeester Job Cohen prikte haar bij het afscheid zowaar het speldje van Offi­

cier in de Orde van Oranje Nassau op de schrale boezem. Weinig revolutionair trou­

wens, maar past wel bij de kaviaar. De bekro­

ning van de mars door de instellingen. Tot ze zelf een instelling werd.

Ze mocht haar beroemde uitsmijter nog één keer loslaten: “Voor straks lekker sla­

pen en morgen gezond weer op.”

We durven het alleen maar hopen, want we schrijven deze tekst op 31 december.

Morgen begint ons eerste echt Sonja-loze jaar.

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres

3 januari 2007

De dingen dezer dagen

- Van al die ingezamelde tsunamimiljoenen zou ongeveer de helft...

verdwenen zijn. Prins Laurent ontkent alle betrokkenheid.

- En de koning: “Guy, maak daar eens iets van voor mijn nieuw­

jaarstoespraak. Ik zal ‘t wel aflezen.”

- De Belgische tenniskampioene Justine Henin wenst alle Be/ze belastingbetalers een voorspoedig en financieel gezond nieuwjaar toe.

Vanuit Monaco...

- Tom Barman maakt veel kans om tot "figuur van 2006” te worden verkozen. Om zijn 0110-concerten, weet je wel? En net nu de media onthullen dat jonge mensen massaal doof worden door te veel naar zo’n concerten te gaan. Zedenles: pas op voor verdraagzaamheid:

‘t kan je gezondheid schaden!

- Prins Laurent laat weten dat hij daar niks mee te maken heeft.

- In deze tijd van feesten worden weer veel juweliers overvallen. Vooral swatchhorloges zouden massaal worden gejat, soms wel met 15 tegelijk.

Prins Laurent deelt mee dat hij zijn 15 horloges eerlijk betaald heeft. Ik moet toch weten hoe laat het is als dat proces van die 175.000 marine- euro’s voorkomt, aldus de (h)eerlijke miljardair in spe.

- Prins Laurent laat weten dat hij de kerstboodschap van zijn pa niet goed begrepen heeft. “Ik word een beetje doof”, aldus de prins, "maar met die onverdraagzamen van VTM spreek ik nooit meer; die verstaan mij niet.”

- Wat blijft er met het akkoord over de vertrekpremies bij VW Vorst nog overeind van het Generatiepact? Een generatie die pakt.

Voor “ goed bestuur” alles

De meeste postjes zijn verdeeld en de eden van trouw aan sire, vaderland en stad of gemeente afgelegd. Vanaf I januari zetelen er in 171 van de 308 Vlaamse gemeenten bur­

gemeesters van CD&V-signatuur, terwijl de partij voor ruim 76 procent deelneemt aan de gevormde coalities. Dat is zes procent meer dan in de legislatuur 2000-2006. De SP.a deelt in de macht in 145 gemeenten en stijgt daardoor met zes stuks. De VLD speelt nog mee in 122 gemeenten. Dat betekent 29 mandaten minder dan in de vorige legislatuur.

En Groen! zit in 33 coalities, eentje meer dan vorige keer. Het Vlaams Belang steeg van 439 naar 794 zetels in de gemeenten en van 54 naar 88 in de provincie maar zit in geen enkel bestuur, te wijten aan de uitsluitings- politiek van de "democraten”. Of hoe deze zelfverklaarde democraten er door middel van hun levensverzekering, ook bekend als

“cordon sanitaire", op nooit eerder geziene schaal en nooit eerder vertoonde manier in geslaagd zijn om de democratie de nek om te wringen.

Tenzij daar in de korte tijdspanne tussen het schrijven en de lectuur van deze regels verandering in gekomen is, blijven er toch nog enkele plaatsen waar het verlossende licht van een “democratische" coalitievor­

ming nog niet heeft geschenen. De Ant­

werpse gemeente Borsbeek is zo’n geval.

Daar woedt - of is het ondertussen woedde ! - een ware “broederstrijd" tussen de prota­

gonisten van de lijst Borsbeek Boven Alles (o ironie!) en die van de ampersanders. Ze haalden beide vijf zetels en eisten elk de burgemeesterssjerp op. Genoemde “ijve­

raars voor een goed bestuur" zijn tot elkaar veroordeeld omdat het Vlaams Belang in Borsbeek de grootste partij is met zeven zetels, maar dus in naam van de democra­

tie uitgesloten is. Hoe het ook uitdraait of inmiddels uitgedraaid is, het staat als een paal boven water dat Borsbeek de volgende zes jaar eensgezinder en hechter dan ooit zal

"bestuurd” worden.

Borsbeek kan trouwens symbool staan voor al de gemeenten - en zo zijn er nogal wat - waar de kiezers - van wie een groot aantal ondankbaren" die voor de “antipo- litiek hebben gestemd, de coalitievorming niet bepaald rimpelloos hebben doen ver­

lopen. Iedereen heeft wel weet van geval­

len zoals op volgend allicht onvolledig Ant­

werps lijstje vermeld en dat ongetwijfeld vergelijkbaar is met een in andere Vlaamse provincies.

- Bartje Somers dumpte in Mechelen zijn CD&V-partner van voor de verkiezingen en opteerde na bollekenskermis voor de SP.a, waardoor hij een vorm van politiek verraad pleegde om U tegen te zeggen. In het geval van Bartje en “zijn stad" Mechelen is dat trouwens niet de eerste keer. Maar voor het

“goede bestuur" is elk verraad goed.

- In Lier leverde de cinema tussen spiritiste Els van Weert, die voorwaar een postkartel sloot, en de politieke postjes cumulerende blauwe Marleen van der Poorten nooit eer­

der gezien spektakel. Maar voor het "goede bestuur" is elke cinema goed.

- In het Antwerps district Hoboken werd/

wordt overwogen om nog liever op een of andere manier met de stalinistische PVDA k in zee te gaan dan de talloze kiezers van het

TT o’ tr.

VB te respecteren. Maar voor het “goede bestuur” zijn zelfs stalinisten goed.

- Wat in Hoogstraten gebeurde, kan wei­

nig anders genoemd worden dan een poli­

tieke moord door een VLD-burgemeester op zijn rivale van CD&V-signatuur. Maar voor het "goede bestuur” is elke politieke moord goed.

- In het Antwerps district Borgerhout wipte Groen! op zijn beurt de blauwen uit de meerderheid als "revanche” op supersche- pen Ludo van Campenhout die, in afspraak met kameraad Kannibaal, Groen! uit de Ant­

werpse coalitie hield. Het Borgerhoutse gebeuren is volgens genoemde supersche- pen een smet op het globaal akkoord. En hij dreigde al met een nieuwe “revanche" in zijn thuisbasis Merksem. Maar voor het “goede bestuur“ is elke revanche goed.

- En over het aantal mandaten die in nogal wat gemeenten over twee keer drie jaar werden verdeeld om zoveel mogelijk post- jesjagers aan hun pecuniaire trekken te laten komen, is het vanwege plaatsgebrek beter om niet in detail te treden. Tenzij om te zeggen dat het niet de kiezer zal zijn die dat gewild heeft. Maar voor het “goede bestuur”

kan de kiezer de pot op.

Uit dit rijtje bijzonder leerrijke voorbeel­

den van op de rails gezet “goed bestuur” kan worden afgeleid dat er vrijwel overal elders in Vlaanderen met succes nieuwe en nog nau­

welijks voor verbetering vatbare - al dient in het politiekcorrecte bedrijf altijd enige voor­

zichtigheid in acht genomen - nieuwe wereld­

records zijn gevestigd inzake messen- en dol­

kengevechten op het scherp van de snede, flagrante woordbreuk, duistere achterka­

mertjespolitiek, grove achterbaksheid, per­

soonlijke afrekeningen, postjeszwendelarij op schaalgrootte naar ieders keuze en nog meer van dat fraais. Maar zoals gezegd: voor het “goede bestuur” alles.

Bovendien mag van de dankbare mondige burger verwacht worden dat hij overal en altijd begrip opbrengt voor de moeizame

“onderhandelingen” waaruit uiteindelijk de onovertroffen beleidsploegen zijn geboren die tot 2012 nog eerbaarder, nog gedrevener, nog doeltreffender en met nog intenser weg­

cijferen van zichzelf en ten bate van het alge­

meen welzijn zullen ijveren dan in het verle­

den. En dat zij in 2012 daarvoor hun immense dankbaarheid zullen tonen.

D.Mol

In ‘ t nieuw

Vlaams minister-president Yves Leterme heeft niet tot Pasen gewacht om zich een nieuwe “look” aan te passen. Gedaan met dat traditioneel gedoe, modern is “in"! Weg die ouderwetse bril, weg dit en dat, grote kuis, alles nieuw!

Volgt de partij? Of wordt het weer oude wijn in nieuwe vaten?

Past Mimi Lamote in deze strategie? De voormalige topvrouw van C&A en E5-mode zal voortaan de Vlaamse overheid “coachen”

en wordt voorzitter van het sociaal-econo- misch forum, bestaande uit vertegenwoordi­

gers van vakbonden, werkgevers, milieuvereni­

gingen en onderwijs. Alle domes en heren in een nieuwe "outfit”. Of oude wijn in nieuwe zakken.

Dit op apegapen liggend apenland

Koninklijke hypocrisie in het vierkant!

Albert Premier moet zich geen zorgen maken: zijn kerstshow maakte geen indruk.

Integendeel, Laken miste nog maar eens de kans om zo stil mogelijk te zwijgen, om te wachten tot het prinselijke stormweer was gaan liggen. Alleen wie hopeloos arrogant is, kan blijven denken dat men bij het begin van de 21ste eeuw het plebs nog altijd een rad voor de goedgelovige ogen kan draaien zoals dat in de negentiende eeuw gebeurde.

Een opvoering die onze nochtans vriende­

lijke aversie tegenover Laken alleen maar aanwakkerde.(l)

En dat door die zonder twijfel opmer­

kelijke, maar ronduit schijnheilige publieke vaderlijke berisping voor zoonlief Laurent!

Een smakeloos schimmenspel enkel en alleen bedoeld om de zoveelste uitslaande brand rond die koninklijke belhamel te blus­

sen voordat de schade onherstelbaar zou worden. Een opvoering die er overigens pas kwam toen bleek dat de Hasseltse brandweer het vuur niet onder controle kreeg. Een uit­

val die pas op gang kwam omdat die mislukte Belgische zeemachter met zoveel woorden liet blijken dat hij niet zonder slag of stoot de vlag zou strijken. De brave man heeft nu toch niets meer te winnen, hij weet dat zijn vonnis bij manier van spreken al geschreven is inclusief de prijs die hij zal mogen betalen, maar dat is natuurlijk zijn zaak.

Olifantengeheugen

We mogen de krant Het Laatste Nieuws dankbaar zijn omdat ze niet aarzelde het wei­

nig hartverwarmende verhaal te brengen.

Als het goed is, dan zeggen we het ook, zelfs als het over een in Vlaanderen verschijnende Nederlandstalige krant gaat. De opvolgers van Julius Hoste moeten er natuurlijk wel rekening mee houden dat Laken ook hen ooit de rekening zal presenteren. Laken heeft een ijzersterk geheugen om dwars­

liggers op de koninklijke weg het leven zuur te maken.

Herman Liebaers, ooit grootmaarschalk, kan er over meespreken. Hij mocht niet eens meer vredevol gaan vissen aan de oevers van een koninklijke vijver. Toen zijn vroeger koninklijke opperhoofd overleden was, werd hij niet gevraagd om samen met zijn vroegere collega’s op het Paleis het stoffelijke over­

schot te komen groeten. Dat alles omdat hij het waagde publiek te zeggen dat Flupke eigenlijk te dom was om te helpen donde­

ren. laat staan om koning te worden. Op het doorbreken van de koninklijke omerta staat in dit apenland (nog) geen Siciliaanse dood­

straf, men moet wel rekening houden met een niet uitgesproken burgerlijke dood.

Mare Platel, De Belgen en hun eigen­

zinnige koning, 182 blz., 2002, Houte- kiet, Antwerpen,

Guy Verhofstadt in Burgermanifest 1992

"Wat baat het zich ervoor te interesseren wanneer men met zijn mening toch geen r ning houdt (...) De burger kiest voor iets of iemand, voor of tegen de regering, voor of teg het regeringsbeleid. En wat krijgt hij! Net het tegenovergestelde. Zijn invloed op de sam stelling en het beleid van de regering is totaal onbestaande.”

O o Z?

En dus waren ze er in Laken nogal gerust in toen de Belgische marinier in dienst van Lau­

rent kwam rapporteren dat het met zoonlief ronduit de spuigaten uitliep. De man werd onbeluisterd wandelen gestuurd. Hij kreeg prompt zijn pensioen. Tot de stoere zee­

bonk besefte dat hij de prijs zou mogen beta­

len, dat de stoute prins om wie het allemaal begonnen was weer eens de dans zou ont­

springen. De man pakte zijn verhalenbundel onder de arm en vertelde een en ander aan wie het horen wilde.

Leegloper

Laurent is een arrogante leegloper zoals er nog geweest zijn in de Lakense clan, een onverbeterlijke rokkenjager, maar ook daar valt de prinselijke appel niet ver van de koninklijke Lakense boom, een wansmake­

lijke potverteerder die van het hem gratis voor niets toebedeelde gemeenschapsgeld schaamtelos profiteert, die weet dat alles hem gepermitteerd is. Hij kent immers de Lakense bedgeheimen, weet over papa en mama en de rest van de familie veel meer dan goed is voor hun bloeddruk. Zij weten dat hij dat weet, zij weten ook dat hij niet zal aarzelen een en ander te laten vertellen door anderen als dat volgens hem nodig is om zich­

zelf te beschermen. Misschien is dit zelfs het eigenlijke scenario van het kerstverhaal! Dat

“zij" over hem ook één en ander weten, is daarbij het minste van zijn zorgen: hij leeft meer dan royaal, weet dat hij onaanraakbaar is, dat het niet dat ridicule koninklijke kerst­

verhaal is dat de Hasseltse rechters er zal toe aanzetten Laurent zelfs maar uit te nodigen naar de Limburgse hoofdstad.

Overigens moet iemand ons eens vertel­

len sinds wanneer de grondwettelijke chef van de uitvoerende macht in dit apenland zich mag moeien met het doen en laten van de even grondwettelijke onafhankelijke rech­

ters? Marc Platel

De dingen dezer dagen

De moslim als verwend kind

Aan Rudy Aernoudt Net geen karikatuur Brussel

Een maand of wat geleden had ik het voor­

recht om in Washington DC het jaarlijkse congres bij te wonen van de American Aca- demy of Religion, het invloedrijkste korps des­

kundigen ter wereld in de religieuze stu­

diën. Belangrijke genodigden waren afwezig omdat hun visum niet in orde geraakt was of omdat zij nog op de luchthaven terugge­

stuurd waren, dit in het kader van de waak­

zaamheid tegen de terreurdreiging. Onder hen Tariq Ramadan, de welbespraakte spin­

doctor van de radicale islam die in de VS op de zwarte lijst staat. Een petitie van de AAR had de veiligheidsdiensten niet kunnen overtuigen om dit zwarte schaap binnen te laten. Maar ook zonder hem waren de pleit­

bezorgers van de islam nog ruim vertegen­

woordigd.

In een panel over de Deense cartoon- kwestie zat niemand die het zonder als’en en maar’en opnam voor het spreek- of teken­

recht van de cartoonisten en andere heke­

laars van de profeet. Wel was er een woord­

voerder van de American Civil Liberties Union, die onder meer pornografie en het verbran­

den van de Amerikaanse vlag als cruciale uitingen van vrije meningsuiting verdedigt, maar hij hield zich onledig met de voorspel­

bare verdachtmakingen jegens islamcritici:

“racisme”, “islamofobie”, u kent het intus­

sen.

Dat refrein beheerste ook de discus­

sieronde, waar moslims in het publiek, ook allemaal doctores, zeer egocentrisch het “respect” voor hun eigen gevoelighe­

den opeisten, maar alle opmerkingen straal negeerden of boos afweerden over het gebrek daaraan bij moslims jegens anderen.

En dat is meteen het kernprobleem met de islam: ze kennen daar de “gulden regel” der wederkerigheid niet. Integendeel, het hele opzet van Mohammeds heilsstaat, en dus van het islamitische recht, is juist de ongelijk­

heid tussen de islam en de rest: een moslim mag wel een niet-moslim bekeren of om zijn geloof hekelen, maar niet omgekeerd. Wel­

beschouwd is het de houding van verwende kinderen. Die vinden gelijke behandeling een groot onrecht en worden furieus als iemand hen aandoet wat zij met de grootste vanzelf­

sprekendheid anderen aandoen.

“Gematigde moslim”

Er was al helemaal niemand in dat geleerde gezelschap die de waarheidsvraag stelde: was het waarheidsgetrouw van die cartoonis­

ten om Mohammed als een terrorist voor te stellen? De grondteksten van de islam zijn daarover ondubbelzinnig: hij pleegde roofovervallen, nam gijzelaars voor losgeld, liet de gijzelaars verkrachten, dwong zelf de weduwe van een door hem vermoorde man zijn harem in, liet krijgsgevangenen in massa terechtstellen, liet zijn critici door sluipmoordenaars ombrengen, schond de bestaande oorlogsconventies, en zegde een­

zijdig een vredesverdrag op zodra hij zich sterk genoeg wist voor de zege.

Maar in het panel zat een professor uit

Geen woorden maar daden!

Sluit aan bij het Vlaams ziekenfonds.

Bel hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.

Surf voor ons kantorennetwerk naar vru.be.

Vlaams &Neutraal Ziekenfonds|

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 ■ 2800 Mechelen - www.vnz.be

Indonesië, en die wist het allemaal beter. Vol­

gens hem was Mohammed een heel vreed­

zame en gastvrije man, die onder meer alle wraakacties op critici verbood. Ik ga ervan uit dat hij niet glashard zat te liegen doch oprecht geloofde wat hij zei. De suikerzoete bewoordingen die hij gebruikte, verrieden dat zijn bron niet de eigenlijke grondteksten waren, maar het soort stichtelijke devoti­

onele literatuur dat ze aan schoolkinderen geven. Als die professor geen toneel speelde, dan vertegenwoordigde hij met zijn Moham- med-verheerlijking de typische “gematigde”

moslim, degene die ooit de koran in onbe­

grepen Arabisch van buiten geleerd heeft, maar eigenlijk zeer weinig weet over de inhoud ervan.

Zo iemand neemt zonder nadenken aan dat de islam die hij van huis uit meegekre­

gen heeft, per definitie het goede leert en dat de waarden die in de wereld als goed gelden, dus logischerwijze ook islamitisch moeten zijn. Als kind ondervindt hij dat hij niet uit vaders geldbeugel mag stelen, want je krijgt slaag als je betrapt wordt, dus neemt hij aan dat stelen onislamitisch is. Later als publieke intellectueel merkt hij dat wie open­

lijk de onverdraagzaamheid bepleit, met een slechte pers bestraft wordt, dus gaat hij ver­

kondigen dat onverdraagzaamheid onisla­

mitisch is.

Halfgeletterden

De meeste mensen zijn niet achterdoch­

tig jegens wat ze van hun geliefde ouders als identiteit meegekregen hebben, dus nemen moslims gewoon aan dat de islam goed is, zonder dat via tekststudie te gaan verifië­

ren. En leren ze later in het werkelijke leven dat bepaalde zaken daar als goed gelden, dan zullen die dus wel islamitisch zijn. Toen de wetenschap in de mode kwam, ston­

den ze klaar om buiten verband te citeren dat “de inkt van de geleerden Allah dier­

baarder is dan het bloed van de martela­

ren”. Nu de ecologie trendy is, ontdekken ze plots dat Allah “de mens als rentmees­

ter over de natuur heeft aangesteld” (staat niet in de koran, is zonder bronvermelding ontleend aan de christenen). Botsen ze na migratie naar het Vrije Westen op dat bui­

tengewoon subversieve feminisme, dan blijkt na enig zoeken dat “Mohammed de eerste feminist was”.

Het is met zulke flauwiteiten dat de islam zich afschermt tegen redelijke kritiek. Aan halfgeletterden met een goed hart maar een slecht ontwikkeld onderscheidingsvermogen kun je het niet kwalijk nemen, maar voor een heuse professor is zulke doorzichtige zelf- vleierij toch wat beneden niveau. Het vergt toch niets buitengewoons aan karakter en waarheidsliefde om de tegenstelling tussen de islam en bepaalde universele waarden onder ogen te zien. Eigenlijk heb ik tegen pleitbezorgers van de islam maar één ding te zeggen: word nou eens volwassen.

Koenraad Elst

De “onbetrouwbaarsten”

Bart de Wever, Jean-Marie Dedecker en Filip Dewinter vormen het podium van "onbetrouw­

baarste politici”. Dat zegt weinig over hen, maar des temeer over hen die dat soort “polls” orga­

niseren en het de meute als “ernstig te nemen”

proberen door te strot te rammen. Voor zover we weten heeft nochtans geen van de drie geno­

mineerden tot dusver van zijn "onbetrouwbaar­

heid” blijk kunnen geven, om de heel eenvou­

dige reden dat evenmin een van hen op een

Gij Patriot,

Als secretaris-generaal van het departe­

ment Economie, Wetenschap en Innovatie van de Vlaamse overheid houdt gij er zo uw eigen inzichten op na hoe het verder moet met de inrichting van dit leuke land. Zo pleegt gij tegenmanifesten als antwoord op het echte Manifest van de Warandegroep, en open brieven in gazetten onder de titel

‘De weg van het gezond verstand'. Die weg is dan uiteraard niet die van de Warande, maar wel uw eigen mix van vrome wensen en goede voornemens om twee uit elkaar gegroeide gemeenschappen opnieuw met elkaar te verzoenen en aldus eer en glorie te voltrekken aan de natie waarvan gij Bel­

gische onderdaan zijt.

Een beetje kennis van uw achtergrond kan daarbij veel verduidelijken. Gij diende al met vrucht de Europese instellingen, werdt kabinetchef bij de Waalse minister van Economie Kubla (MR) voor Di Rupo de Franstalige liberalen uit de deelregering smeet, verkaste daarna naar Fien Moer­

man, die eerst federaal minister van Eco­

nomie was alvorens op bevel van Verhof- stadt een stoelendans en afdaling naar het Vlaamse niveau in te zetten. Daardoor raakte Fien zo getraumatiseerd dat ze een ware toverkol werd voor haar omge­

ving, die dan ook massaal andere oorden opzocht en waardoor gij uiteindelijk bij de Vlaamse administratie belandde. Ge wordt gewaardeerd omwille van uw eruditie, maar dat betekent nog niet dat ge daarom altijd het gelijk aan uw kant hebt. En uw omzwervingen onder, op en boven de taal­

grens hebben u blijkbaar enigszins uit even­

wicht gebracht. Wat blijkt uit uw stuk over het gezond verstand dat gij mocht publi­

ceren in ‘De Standaard' van 20 december jongstleden.

Aanleiding was uiteraard het Actiepro­

gramma van de RTBF over Vlaamse onaf­

hankelijkheid. Naar aanleiding daarvan ont­

wikkelt gij drie verschillende opties voor het België van binnenkort, waarbij gij naar de gulden snede zoekt: noch onafhanke­

lijkheid, noch een retour a la Belgique de papa is wenselijk, maar wel een derde weg, die van de Verlichting en goede samenwer­

king tussen de verschillende niveaus. En gij schrijft: “De optie naar een onafhan­

kelijk Vlaanderen, de Warande-optie zo je wil, werd door de RTBF-reportage ten onrechte op een karikaturale manier in beeld gebracht.” Om enkele alinea’s verder

postje van minister of van staatssecretaris op

“het beleid heeft gewogen”. Misschien doen ze er wel goed aan om de verworven onderschei­

ding kracht bij te zetten door een paar burger- manifesten bij elkaar te schrijven.

En eenmaal dat ochter de rug alles in het werk te stellen om precies het omgekeerde te doen van wat ze als hun verdomde politieke plicht aan het papier hebben toevertrouwd. Op slag zullen ze erkenning krijgen als compleet betrouwbaar.

We kennen er eentje die daar alles over weet.

Wat gij, Guy?

Nooit ongecontroleerd

Als we gazettenpraat en peilingen moeten geloven, gaat het immer crescendo met de popu­

lariteit van nieuwe politieke goeroe Yves Leterme.

Nochtans laat hij geen gelegenheid voorbij gaan om bepaalde tegenstanders en die niet te noe­

men partij te schofferen. Zo voelt Leterme wel plaatsvervangende schaamte voor de chaos die Laurette Onkelinx van Justitie heeft gemaakt.

Maar hij bestaat het tegelijkertijd om, bij een keuze vooreen “tête-à-tête”tussenJean-Marie Dedecker en tante Laurette, zijn voorkeur naar de laatste te laten uitgaan, al noemt het mens hem “un homme dangereux". In dezelfde orde van gedachten beviel de Vlaamse minister-presi­

dent al eerder van de blijde mare dat hij bij een keuze voor samenwerking met Vlaams Belang of de Parti Scandale liefst met de bende van Di Rupo scheep zou gaan. Het Hof en la Belgique ter ere allicht. Maar voor de rest zult ge de toe­

komstige premier van dit apenland nooit onge­

controleerde uitspraken horen maken. Of hoort U niet zo goed?

te besluiten: “Deze optie gaat uit van een archaïsche maatschappijopvatting waarbij volk en staat samenvallen. De onmense­

lijke uitspattingen van zo’n optie hebben we onlangs nog mogen meemaken in het voormalig Oostblok.” Wie maakt nu eigen­

lijk waarvan een karikatuur?

Ons komt het voor dat gij eigenlijk wilt zeggen - maar we moeten dat dan blijk­

baar maar tussen de lijnen lezen - dat gij de RTBF niet verwijt dat zij een schrikbeeld heeft uitgezonden, maar dat ze dat schrik­

beeld op een ongeloofwaardige manier aan de kijker heeft gepresenteerd. Terwijl het in uw ogen wel degelijk een schrikbeeld is, zo’n onafhankelijk Vlaanderen. Want

“het zou 42 procent meer Walen dan van­

daag onder de armoedegrens duwen”. Het opzet van de RTBF was dus goed, maar de uitwerking had veel beter gekund, veel echter. (Solliciteert gij wellicht naar een cumulieke als scenarioschrijver voor toe­

komstige programma’s?)

Uiteraard voert gij ook het Vlaams Belang als ultieme demon ten tonele en laat ge alle vreemdelingen de grens over­

jagen naar Brussel of verder, waarbij gij zelf vervalt in wat gij aan de RTBF verwijt: een karikatuur zonder weerga, die niet voor de imbeciliteiten van een Di Rupo of een Mil- quet moet onderdoen.

En wat stelt gij dan wel in de plaats? Iets bijzonder vaags, een “meerlagig overheids­

apparaat met als leidraad subsidiariteit en interregionale samenwerking”. Sommige zaken zouden dan voor regionalisering in aanmerking komen (vennootschapsbelas­

ting bijvoorbeeld en arbeidsmarkt - maar in welke mate?), andere bevoegdheden zou­

den moeten worden geherfederaliseerd (welke zegt gij niet, maar uit uw alweer codetaal maken wij op dat het Belgische koningshuis zeker zijn geliefde speeltuin van buitenlandse handel moet terugkrij­

gen). En de transfers zouden niet worden afgeschaft, er zou een soort van interregi­

onale verantwoordelijkheid over komen.

Wat dat precies inhoudt, mag Joost weten, en wij komen er in het vervolg van uw betoog ook niet verder achter.

Geachte heer Aernoudt, het komt ons voor dat een secretaris-generaal van een belangrijk overheidsdepartement zijn tijd beter kan besteden. U zit daar trouwens dankzij Vlaams

belastinggeld.

Bezint eer gij herbegint.

VB-Gent

Zoals in 't Pallieterke van 20 december al gezegd en geschreven werd op 28 december tijdens een persconferentie officieel beves­

tigd: de Vlaams-Belangafdeling Gent wordt gereorganiseerd. Het meest opmerkelijke:

Francis van den Eynde - sinds jaar en dag de sterkhouder van het VB in Gent, zet een stap opzij, zoals dat heet. De afdeling Gent gaat geleid worden door Johan Deckmyn, Gents gemeenteraadslid en Vlaams volks­

vertegenwoordiger. Het Gentse bestuur van het Vlaams Belang bestaat verder nog uit Joris van Vooren (ondervoorzitter), Tanguy Veys (secretaris), Christian Bauwens (pen­

ningmeester), Ortwin Depoortere (propa­

ganda), Kristina Colen (frontorganisaties), Frédéric Hanson (VBj) en Francis van den Eynde zelf (fractieleider gemeenteraad).

Of Francis bij de volgende federale verkie­

zingen (9 juni is de nieuwste gesuggereerde datum) ook nog lijsttrekker wordt, is nog onduidelijk. Er zijn andere kandidaten, Karim van Overmeire, Guy d’Haeseleer... Francis gaat in ieder geval op de lijst staan. De frac- tielieder van de Vlaamse onafhankelijkheids- partij in de Kamer, Gerolf Annemans, wil er zijn oude kompaan Francis van den Eynde in alle geval zeker bij.

3 januari 2007

Er was eens een God

les “Gewijde geschiedenis" leerden we nooit dat Salomo zevenhonderd officiële en drie­

honderd bijvrouwen had; dat zijn beroemde tempel 41 bij 21 meter mat en 14 meter hoog was. Zijn vader koning David maakte van Jeruzalem de hoofdstad van een rijk waar 50.000 mensen woonden (1.500 in Jeruza­

lem) en zou heel verbaasd zijn als iemand hem de Davidster in de huidige Israëlische vlag zou tonen want die ster kende hij niet.

Vaderlandse geschiedenis

De auteurs slagen er daarenboven in om op een verbluffende manier theologisch inge­

wikkelde dingen eenvoudig en begrijpelijk te duiden. We volgen zonder moeite de ont­

wikkeling van het godsbegrip: de vriendelijke en begrijpende God van Abraham met wie onderhandeld, ja, gesjacherd kan worden, verandert geleidelijk in de jaloerse God van Mozes die als een geroutineerde bureaucraat gedetailleerde voorschriften uitvaardigt en we eindigen met Jezus bij de vergevingsge­

zinde vader. De drie Blokkers vestigen gere­

geld de aandacht op andere godsdiensten en culturen waar we ook dezelfde fenome­

nen terugvinden. Een gewaagde vergelijking is zeker aan hen besteed maar soms zijn dat dan ook ogenopeners zoals de overeen­

komst tussen de lange zwerftocht van de Joden in de woestijn en de lange mars van de Chinese communisten die ook vandaag nog Mao blijven vereren. Kortom, het boek com­

bineert in een knap verhaal het beste uit de bijbel met alle informatie waarvoor u anders tientallen geleerde, moeilijke bijbel-en histo­

rische studies moet lezen.

De drie Hollanders hebben zich natuur­

lijk op de protestantse bijbel gebaseerd en daarom vind je er namen als Simson en niet Samson of Nebukadnessar in de plaats van Nabuccodonosor. De bijbelcitaten komen ter wille van de verstaanbaarheid uit de meest recente vertaling en dat vinden de auteurs toch wel een beetje jammer omdat onze taal zoveel te danken heeft aan de beroemde Sta­

tenbijbel uit 1637.

Overigens heb ik ook een en ander onrechtstreeks te danken aan Jan Blokker.

Zo’n twintig jaar geleden schreef hij in een Volkskrant-column (hij is nu bij de NRC) een paar waarderende zinnen over mijn programma’s over de geschiedenis van de USA. Hij was een zodanige autoriteit dat een paar dagen later een delegatie van de Nederlandse educatieve omroep Teleac aan de deur stond om de programma’s aan te kopen. Dat was het begin van een jarenlange intense en prettige samenwerking met mijn Nederlandse collega’s. Ik heb er een goede vriend aan overgehouden die nu een leiding­

gevende baan bij Teleac heeft. Hij vertelde me een paar weken geleden dat de Blokker­

tjes weer op het oorlogspad zijn. Ze gaan voor Teleac een Nederlandse geschiede­

nis maken (televisie en boek) aan de hand van twaalf moorden die Nederland duchtig dooreen geschud en zelfs veranderd hebben.

Nogal wat lezers van dit blad gebruiken af en toe de uitdrukking van de grootvader van de huidige lijsttrekker van Groen! in Antwer­

pen over “het prinsenvolk der oude Neder­

landen”, maar als puntje bij paaltje komt, is de Vlaamse kennis van Nederland dikwijls bedroevend.

U mag er dus vergif op innemen (één van de lievelingsuitdrukkingen van Jan Blokker) dat ik over dit Teleac-gebeuren nog een stukje zal schrijven. Jan Neckers De vrouw van een ex-collega kreeg een I

modelopvoeding, zij het een tikje eenzijdig. <

Pa en ma, allebei leraars in het toenmalig I officiële onderwijs, keken nauwlettend toe i dat hun dochter niet besmet werd met enig christelijk virus. En toen trok het meisje naar J de universiteit, richting kunstgeschiedenis.

Ze moest er aanvankelijk dubbel zo hard studeren als alle anderen, want ze had nog nooit van de verhalen uit het Oude en het Nieuwe Testament gehoord en ze kende de christelijke rituelen niet. Ze ontdekte lang­

zamerhand dat fraaie schilderijen, beelden en gebouwen meer dan een mooi plaatje waren en ook nog een diepere inhoud had­

den en veel boeiender verhalen vertelden dan ze ooit vermoed had. Ze is nu zelf moe­

der en haar dochter studeert in een stevige katholieke school, want ze wil niet, al is ze zelf ongelovig, dat haar eigen kind afgesneden wordt van een van de belangrijkste bronnen van onze beschaving.

Bij de vrouw van mijn collega was er nog sprake van ongewilde onwetendheid, maar inmiddels is die meestal vervangen door onverschilligheid en desinteresse, ook in vele katholieke scholen. “Gewijde geschiedenis”

zoals dat in Vlaanderen heette, is niet meer van deze tijd en dus wordt een heel verleden uitgewist dat bijvoorbeeld onze eigen dage­

lijkse taal zo rijk beïnvloed heeft (de zeven vette en de zeven magere jaren, het gouden kalf, een teken aan de wand, enz. enz.).

U kunt nu een en ander bijwerken met "Er was eens een God", verschenen bij uitgeve­

rij Contact (3S€, 270 p., groot formaat, per­

fect personen- en zakenregister). De auteurs zijn de bekende Nederlandse journalist Jan Blokker en zijn zonen Jan Jr. en Bas. In juni 2005 schreef ik al een bewonderend stukje over hun "Het vooroudergevoel”; een prach­

tig boek over de geschiedenis van Nederland dat ook voor Vlamingen verplichte lectuur is. Het was geïllustreerd met de magnifieke kleurige schoolplaten die Johan Herman Isings tientallen jaren geleden tekende en het is nu in een goedkopere editie herdrukt.

Het terechte succes van dat boek smaakte naar meer en de Blokkertjes hebben nu dezelfde formule gebruikt. Illustrator Isings had rond 1950 ook zo’n zestig mooie platen in sepia getekend en die werden in protes­

tantse scholen gebruikt tijdens de bijbelles­

sen. Die staan allemaal in het nieuwe boek en het valt me erg op dat ook in de platen van het Nieuwe Testament Jezus en zijn leerlin­

gen niet op Amerikaanse Hollywoodacteurs gelijken, maar er wel degelijk erg Joods uit­

zien zoals het hoort. De Nederlandse lezers zullen de platen alleen al uit jeugdsentiment waarderen en de Vlaamse lezers moeten maar zuchten wanneer ze de kwaliteit van deze grote illustraties vergelijken met de prentjes die zij op school kregen.

Bij de les

Maar de krachttoer van het boek ligt toch bij de schrijvers. Je moet het maar doen. Alle belangrijke verhalen uit de bijbel (het meest gedrukte en misschien minst gelezen boek ter wereld) kort en sober navertellen en in éénzelfde vlotte doorlopende tekst die verhalen aan de historische realiteit toet­

sen, desnoods de geschiedenis van de hele regio oprakelen en nog allerlei interessante weetjes toevoegen. Dat gebeurt met liefde en veel respect voor het onderwerp en daar­

enboven zonder enige neerbuigendheid hoe­

wel de drie auteurs niet gelovig zijn. Dat is ooit wel eens anders geweest, want Jan Blok­

ker Sr. verborg jarenlang zijn minachting niet voor de christenhonden" in zijn columns in De Volkskrant. Vanaf de affaire-Rushdie is ook Blokker onzacht ontwaakt en hij is aan­

zienlijk milder geworden voor de christe­

lijke leer na de confrontatie met een echte gewelddadige ideologie zoals de islam.

Blokker heeft altijd een prinsheer­

lijk en boeiend Nederlands geschreven en zijn zonen zijn duidelijk bij hem in de leer geweest. Merkte je in "Het voorouderge­

voel” nog stijlbreuken in het taalgebruik van de respectievelijke auteurs, dan is dat nu veel minder het geval. De heren weten tevens hoe ze hun lezers bij de les moeten hou­

den. Alleen al de eerste zin van het boek doet je rechtop zitten: "Op zondag 23 okto­

ber van het jaar 4004 voor Christus schiep God hemel en aarde. Degene die dat uitre­

kende was James Ussher, aartsbisschop van Armagh.” Na zo'n zin kun je alleen maar ver- ] der lezen. De Blokkertjes strooien geregeld I met onverwachte saillante terzijdes. In de

datum) ook nog lijsttrekker wordt, is nog onduidelijk. Er zijn andere kandidaten, Karim van Overmeire, Guy d’Haeseleer... Francis gaat in ieder geval op de lijst staan. De frac- tielieder van de Vlaamse onafhankelijkheids- partij in de Kamer, Gerolf Annemans, wil er zijn oude kompaan Francis van den Eynde in alle geval zeker bij.

Volgens de officiële versie van de feiten worden aangiften van verkrachting steeds meer serieus genomen door de politiedien­

sten en de parketten. Maar de cijfers spre­

ken een andere taal. Het aantal aangiften nam toe van 3.095 in 2003 tot 3.458 in 2005. Dat is dus meer dan negen verkrach­

tingen per dag. Iedereen weet dat dat slechts het topje van een ijsberg is. Uit onderzoeken blijkt telkens opnieuw dat slechts ruwweg een tiende van de slachtoffers ook effectief aangifte doet. Maar dat stijgend aantal aan­

giften leidt niet tot meer veroordelingen, inte­

gendeel. Het aantal dagvaardingen en ver­

volgingen daalde echter van 554 in 2003 tot slechts 159 in 2005. Dat komt niet omdat er zoveel zaken worden geseponeerd, want het aantal seponeringen is óók gedaald. Maar al die zaken komen bovenop de torenhoge ach­

terstand van justitie en ze blijven vaak jaren­

lang liggen. En intussen kunnen de verkrach­

ters ongestoord hun gang gaan.

Spionnen

Den Armee Beis Leger heeft behoefte aan spionnen, zeker zo een twintig exemplaren.

Kennis van het Arabisch of andere oosterse talen (zoals het Turks) is een pluspunt. Zij moe­

ten vooral inlichtingen verzamelen en veldwerk doen. Ook in wat genoemd wordt “extremisti­

sche organisaties” rond het Vlaams Belang.

Geef toe: het wordt hoog tijd dat veldwer­

kers zich eens serieus gaan bezighouden met de talrijke arabophone en turkofone leden van de myriaden extremistische organisaties die rond de Vlaams-Belangzon cirkelen. Stel u voor dat die kerels zich inderdaad integre­

ren. Dat zou toch een ramp voor de alloch­

tonenpartij, in casu Spaspi, zijn.

VB-Gent

Zoals in 't Pallieterke van 20 december al gezegd en geschreven werd op 28 december tijdens een persconferentie officieel beves­

tigd: de Vlaams-Belangafdeling Gent wordt gereorganiseerd. Het meest opmerkelijke:

Francis van den Eynde - sinds jaar en dag de sterkhouder van het VB in Gent, zet een stap opzij, zoals dat heet. De afdeling Gent gaat geleid worden door Johan Deckmyn, Gents gemeenteraadslid en Vlaams volks­

vertegenwoordiger. Het Gentse bestuur van het Vlaams Belang bestaat verder nog uit Joris van Vooren (ondervoorzitter), Tanguy Veys (secretaris), Christian Bauwens (pen­

ningmeester), Ortwin Depoortere (propa­

ganda), Kristina Colen (frontorganisaties), Frédéric Ranson (VBJ) en Francis van den Eynde zelf (fractieleider gemeenteraad).

Of Francis bij de volgende federale verkie­

zingen (9 juni is de nieuwste gesuggereerde

De kersverse Beringse schepen Ahmet Koe had op 16 december 2006 op TV Limburg voor de niet geïntegreerde Beringenaren de volgende boodschap: “Ik vind dat de mensen die zich vastpinnen op de afkomst van de schepenen een integratiecursus moeten volgen om zich te integreren in de multiculturele samenleving.”

Als u dacht dat die boodschap bestemd was voor de nog niet-geïntegreerde Turken van Beringen, hebt u het mis, want deze medelanders zijn perfect geïntegreerd. Zij hebben immers voor Ahmet Koe gestemd.

De boodschap is uiteraard bedoeld voor de autochtone Beringenaren en meer bepaald voor die autochtone Beringenaren die ver­

zuurd en boos zijn en met het VB-brand- merkteken op hun voorhoofd te kijk staan als niet-geïntegreerden en vijanden van de multikul.

Albert Zoller overleden

Op de morgen van de eerste zondag van de Advent, 3 december jl., overleed in het Zwitserse Gossau de gedreven christelijke kunstenaar, leraar en bergbeklimmer Albert

Zoller, na een 93-jarig "Pelgrim”-leven, gewijd aan liefde en schoonheid. Die spiri­

tualiteit gaf hij gestalte in de “Europa-Broe- derschap” ("Amicitia Europaea”), die hij in de jaren 50 oprichtte. Ook in die geest kwam deze bezieler in contact met de Vlaamse Van der Hallen-Gemeenschap van Guido van der Meersch. Uit die ontmoeting groeide een intense samenwerking, vooral in de jaren 70.

In die tijd bezochten de christelijke, Europese bezielers, de Duitstalige Zwitser Zoller en de Franse priester Pernot van “Omnes Fratres- Tous Frères” het Bertennest van de Van der Hallen-Gemeenschap in Roesbrugge.

Eerder al had Rik Spiessens, Vlaams vre- despelgrim naar Rome, de Europa-Broeder- schap en “Tous Frères” ontdekt. De drie Euro- pees-sprirituele kerncentra of “burchten” in het Duits-Zwitserse Gossau, het Vlaamse Roesbrugge én het Occitaans-Proven<;aalse Sainte-Jalle gingen intens samenwerken, als zuurdesem van een nieuwe, Europese Pel- grim-beweging, waartoe ook bedevaarders naar Santiago de Compostela behoorden. In die vernieuwende, franciscaans-evangelische en Europese geest, teruggrijpend naar Ernest van der Hallen, Romano Guardini, de Duitse

“Wondervogel” en het Vlaams-nationale AKVS, arbeiden jongeren, dichters, kunste­

naars en gelovige volksopvoeders nu verder, wars van de huidige, materialistische tijds­

geest. Van die eeuwenoude én geheel ver­

nieuwende volkse en Europese spiritualiteit getuigde ook Guido van der Meersch, bezie­

ler van de Van der Hallen-Gemeenschap en van het Bertennest op zaterdag 2 december in Haringe - aan “de schreve” tussen Vlaams en “Frans”-, juister Zuid-Vlaanderen, tijdens de Adventsmis in het bekoorlijke, historische kerkje aldaar om een halve eeuw “Berten­

nest”, sedert het Rodenbachjaar 1956, te vie­

ren. Wie wil aansluiten bij de Van der Hal­

len-Gemeenschap en het al twintig jaar in opbouw zijnde "Europa-Centrum", Bergen­

straat 2 te 8.691 Beveren, neme contact op via tel. 057-30.02.08 ofbertennest@skynet be. Het “Bertennest” ligt vlak bij het Europa- Centrum, aan de overkant van de Dode Ijzer, op grondgebied Roesbrugge.

Deus ex machina

Je zult wat meemaken. Massaal zullen onze 62-plussers langer aan het werk blij' ven nu ze daarvoor financieel beloond wor­

den door middel van een bonus boven op het wettelijk pensioen. De bonus bedraagt moor liefst 624 euro voor een jaar extra werk en het dubbele, respectievelijk het driedubbele voor wie twee of drie jaar aan zijn profest' onele leven breit. Bruto wel te verstaan. Je mag dus al blij zijn als je voor één jaar extra werken 25 euro per maand extra netto pen- sioen krijgt. Het staat buiten kijf dat de hui' dige vijftigers en vroege zestigers, die met verve de meest welstellende generatie uit- maken, daarop zitten te wachten.

De dingen dezer dagen

Van het Ijzerfront...

opnieuw nieuws

Taalstrijders op

Kaap de Goede Hoop

Tijdens de VVB-meeting in Wieze klonk in de slottoespraak een oproep tot eenheid aan het Ijzerfront. “Ijzerwake en Ijzerbede­

vaart, ga aan tafel zitten en stop die erger­

lijke scheiding.” Aan het applaus te horen waren er heel wat aanwezigen eens met deze oproep.

En zo geschiede dat VOS Oost-Vlaanderen besloot om het onderwerp warm te houden.

Ze stuurden een oproep naar het Overleg- centrum van Vlaamse Verenigingen (OVV).

“Voor de realisatie van een Vlaamse staat moeten we de ideologische verschillen en geschillen kunnen overbruggen”, klinkt het in de brief. “Wij vragen het OVV om zich actief in te zetten als bruggenbouwer tus­

sen de twee bedevaarten en in het belang van de Vlaamse beweging werk te maken van I bedevaart op de symbolische en historische site van de IJzertoren.”

Inderdaad VOS. daar gaat het om. We weten dat enkele leden van het dagelijks bestuur van het OVV de vraag zeer genegen.

Maar ze beseffen dat er meer nodig is dan een herhaalde oproep. Er is wat druk nodig.

Maar op wie of wat?

Ondertussen blijkt niet iedereen tevreden met de oproep op de VVB-meeting. Ijzer­

wake stuurde zelfs een brief naar de spre­

ker met enkele opmerkingen. Ze voelen zich aangevallen of toch minstens onrechtmatig behandeld. De Ijzerwakers merken op dat zij het comité al aangeschreven hebben met de vraag om aan tafel te zitten.

Zonder resultaat. Walter Baeten zou trouwens in een openbaar debat gezegd heb­

ben nooit dergelijke brieven te zullen beant­

woorden. Geen gesprek, geen brief, niets hoeft voor Baeten. Volgens de Ijzerwake is het dan niet fair om de hele zaak voor te stellen als een tweespalt tussen twee clubs die elk hun aandeel hebben in de tweespalt.

Zij “die steeds tot een gesprek bereid waren

Nieuwjaar in offerfeeststemming

Een jaar in Vlaanderen

Wie de kalender voor 2007 van het Davids- fonds Frans-Vlaanderen in huis haalt, kan een heel jaar plezier beleven aan de afbeeldingen van het zuiden van onze Nederlanden, nu jammer genoeg deel van Frankrijk. Alleen al de eerste bladzijde van de kalender met de foto van het belfort van Bonen en de verkla­

ring erbij wijst op de Nederlandse/Vlaamse herkomst van de streek rond Bonen.

We citeren: "De sporen van het Neder­

lands dat hier tot in de 13de eeuw werd gesproken, zijn talrijk. Een wijk of voorstad van Bonen heet Brèquerecque, in 1415 nog Bracquerecque. Vermoedelijk een rek- of rak-naam die ‘vaargeul’ betekent.

Een andere wijk heette Nieuwburc (nieuwe burg of wijk). Vlak in de buurt vind je Ostrohove, Minendalle (dalnaam), Rotem- bert (een berg-naam, Rodenbergh in 1305), Dringhen (Deninghem in 1208) en Berting- hen (Bertinghem in 1480), oorspronke­

lijk hem-namen die ham uitgesproken wer­

den zoals in Engeland en daarom later -hen gespeld werden en genasaleerd -han uitge­

sproken worden.

Godfried en Boudewijn spraken ook onze taal en zouden die hebben leren lezen en schrijven van hun moeder, de heilige Ida.

en dat nog altijd zijn, kunnen niet op één lijn gesteld worden met zij die dat gesprek steeds geweigerd hebben”. Ijzerwake noemt zich bannelingen op de wei in Steenstrate.

Conclusie? Je moet met twee zijn om de tango te dansen. Maar de reactie van Ijzer­

wake is alvast hoopvol. Voor wie het nog niet weet: Ijzerwake wil de verzoening, dat com­

municeren ze toch. De druk die dan via het OVV moeten worden opgevoerd, zou dan druk zijn op het IJzerbedevaartcomité... En inderdaad, vanuit die hoek nog geen nieuws over de laatste gebeurtenissen. Niks, drie keer niks! Ze zwijgen in alle talen.

Dat moet ook niet verwonderen. Spirit- senator en voormalig bedevaartvoorzitter Lionel Vandenberghe verklaarde deze zomer nog op Radio I dat ze te lang gewacht heb­

ben met die extremisten van de wei te jagen.

Met alle respect voor ‘s mans recht op vrije mening, maar onder de noemer verdraag­

zaamheid valt dat toch niet.

Bij deze, lezen ze in Diksmuide 't Pallie- terke nog? Wel, wijze heren van het comité, reageer. Meneer Baeten, waarom zwijgt u nog? Waarom wil u geen verzoening?

Waarom wilt u zelfs geen gesprek? Blijft u nog bij de ‘Vlaamse vrienden laat ons schei­

den’? De vele Vlaamse bewegers die door deze tweespalt worden gegijzeld, willen het graag weten. Dus wij vragen u beleefd: laat het ons weten. We houden een kolomme­

tje vrij!

P

Wie graag het OVV helpt om enige druk uit te oefenen om toch een gesprek mogelijk te maken, kan zelf ook iets doen, het IJzerbe­

devaartcomité (die het hardnekkigst blijkt te zijn) kan je bereiken via info@ijzertoren.org of IJzerdijk 49, 8600 Diksmuide of via tele­

foon: 051-50 02 86, zo kan u hen zelf vrien­

delijk oproepen om te spreken.

Godfried werd immers verkozen tot lei­

der van de kruistocht omdat hij boven de Romaans-Dietse taalgrens woonde en beide talen sprak. Wat noordelijker vind je daar ook nu nog een straatnaambord “rue du Grizendal”. Godfried verkocht zijn bezit in Bouillon, van zijn oom afkomstig, om zijn kruistocht te kunnen financieren.

In de kalender vind je ook een prachtige (Frans-)Vlaamse leeuw vanjozeph Dezitter.

Die heeft zich met een onderschrift geïn­

spireerd op de slag van Westrozebeke van 1382. De Franse koning Karei VI vond op het slagveld een gewonde Vlaming. Hij stelde hem voor om z’n wonden te helen als hij erin toestemde om Fransman te worden. Reac­

tie van de Vlaming: “Je fus, je suis et je serai toujours Flamand”, “Ik was Vlaming en zal het altijd blijven." De koning liet hem liggen en verbood hem te begraven.

Deze kalender biedt het hele jaar door prachtige Vlaamse hoekjes en eraan verbon­

den Vlaamse verhalen. U kunt uw Vlaamse overtuiging sterken door storting van 7 euro op rek.nr. 000-1529169-16 van het Davids- fonds Frans-Vlaanderen met telefoon 016 72 01 87.

Odfried

Vlamingen zijn nog altijd taalstrijders. In eigen land en ook in het buitenland. We kre­

gen via Koen Pauli.een aantal foto’s die een groepje van 21 leden van de Marnixring tonen op de (bijna) uiterste zuidpunt van de wereld.

Zij staan op Kaappunt achter het bord dat vroeger in het Afrikaans en het Engels ver­

wees naar „Kaap die goeie Hoop”, maar dat sedert het ontstaan van het „nieuwe” Zuid- Afrika, werd vervangen door twee opschrif­

ten in het Engels. Die kwamen er zogezegd na een storm, die het Afrikaanse bord zou heb­

ben vernield. Maar dat is flauwe kul. Het oer­

sterke bord in het Afrikaans werd bewust ver­

vangen. Dat konden onder meer de bezoekers al merken die destijds deelnamen aan de ver­

zustering tussen Kaapstad en Antwerpen.

Een gedeelte van de Marnixringers liet de discriminatie van onze zustertaal niet op zich zitten. Zij voerden een brave actie. De groep, onder leiding van Koen Pauli, bracht om te beginnen een papieren opschrift in het Afri­

kaans aan (dat een half uur later al verdween) en maakte foto’s van het gebeuren. Die foto’s werden, samen met een tekst van algemeen voorzitter dr Gui Celen (in het Engels en Afrikaans) naar de kranten gestuurd. Tot nog toe namen slechts enkele de brief en een foto op. In Vlaanderen zelf was er nau­

welijks gehoor. Daarom toch een uittreksel uit het manifest dat zo zou kunnen wegge­

plukt zijn uit de taalklachten destijds van wij­

len drs Jozef van Overstraeten van de VTB.

Hier gaan we: „Vorige maand brachten wij een bezoek aan één van de meest bezochte toe­

ristische trekpleisters van de wereld, name­

lijk het Kaappuntreservaat. Onze ontgooche­

ling was groot, toen onze groep van bijna 70 Nederlandssprekende Belgen (Vlamingen ) moest vaststellen dat alle communicatie met het publiek, nationaal en internationaal, uit­

Zonnewijzer

Onlangs kendede Marnixring in Limburg zijn prijs toe aan het FietsroutenetwerkLim­ burg omdathet op een uitzonderlijke wijze de identiteit en het imago van de Limbur­ gers en hun regiobevordert. Eenprijs toe­

kennenkost echter geld. En dustracht men een afbeelding vandeMarnixringzonnewij- zer aan de manIvrouw te brengen. Kostprijs 250 euro.

Een beschrijvingervan zie je indeInterne- tencyclopedieWikipedia.

Klik daarvoor op http://nl.wikipedia.org/

wiki IM arnixringzonnewijzer

Wil je nogmeer vernemen over“Zonne­ wijzers, schaduw van de tijd"de werking van zonnewijzers, soorten, geschiedenis, merk­ waardigezonnewijzers ook injouwstreek,de

Stilletjes bij de krib

Ik weet wel dat het niet meer “in” is, maar vermits ik niet tot de “serieuze pers”

behoor, wil ik rond Kerstmis toch nog eens die oude Vlaamse koe uit de belgische sloot halen. Mag het?

Op deze Kerst, dit feest van vrede, nog steeds geen tijd voor amnestie voor fout gedrag van lang geleden.

Uit naam van Sint-Democratie blijft elke herberg dicht alom voor wie niet past in ‘t belgendom.

De haat moet eeuwig blijven blaken in dit verkrampte vaderland.

De politiek, de Kerk en Laken, zij gaan ter zake hand in hand, zoals ‘t altijd al is geweest.

Geen amnestie op ‘t Vredesfeest.

Alom begrip voor vreemdelingen van God weet waar hier opgedaagd.

Verdraagzaam voor de vreemdste dingen, maar niet voor wie zich desgevraagd in ‘t foute avontuur gewaagd, als weerloos wild werd opgejaagd.

Het wordt weer Kerst met menig lieken van vrede en van goede wil

voor elk, maar niét voor “incivieken”.

Die mogen in die nacht zo stil

alleen maar zwijgend bijten op de krib.

Tot er veelzeggend op hun zerk staat: RIP...

sluitend in het Engels verloopt. Wij zagen dat de vele berichtgevingen op eenzelfde locatie bijvoorbeeld uitsluitend in het Engels aange­

geven worden. Het zou evenwel zeer natuur­

lijk zijn mochten de twee andere officiële talen van de Westkaap ook gebruikt worden, name­

lijk Xhosa en Afrikaans.

Eén van de aantrekkingskrachten van Zuid- Afrika ten overstaan van de internationale wereld is immers het multilinguale karakter van zijn bevolking. Het blijkbaar officieel ont­

kennen van deze eigenheid verwekt de indruk dat de culturele identiteit van de inwoners van Zuid-Afrika verborgen wordt, onder de stro- mat geveegd....

Bovendien zouden de Zuid-Afrikanen zich moeten realiseren dat de mensen die Ger­

maanse talen spreken zoals Duits, Neder­

lands, Noors, Zweeds, Deens, Yiddish, Luxemburgs, Fries, Ijslands, etc, die een totale bevolking wereldwijd van meer dan 185 mil­

joen uitmaken, in staat zijn noties in het Afri­

kaans te verstaan. Het Afrikaans is immers een gerelateerde taal met voornoemde talen, (evenzo kan een Zuid-Afrikaan, die Afrikaans verstaat, zeer gemakkelijk een notie Zweeds lezen, zoals bijvoorbeeld „utgang", wat exit betekent.

Ik ben ervan overtuigd dat bezoekers van uw land, en in het bijzonder deze provincie, het maar meer dan normaal vinden dat erken­

ning gegeven wordt aan een inheemse taal zoals Xhosa, juist om de mensen, die die taal spreken, te eerbiedigen. De informatie, die wij inwonnen vóór we afreisden, leerde ons dat de taalverdeling in de Westkaapprovincie volgens de moedertaal 55 % Afrikaans is, 23

% Xhosa en ongeveer 19 % Engels.

Waarom niet met fierheid deze diversiteit kenbaar maken aan de buitenlandse bezoe­

kers?’ P

‘politieke’ zonnewijzers inVoeren? Het vol­ staat om WillyLeenders, Marnixring Limburg Herkenrode, uitte nodigen voor een boei­

ende - gratis - klikplaatjespresentatie (Power­ Point) enhem te garanderendat hij eenvijf­ tal Marnixringzonnewijzers aan de man of vrouw zal brengen.

De zoon van...

Partijhopper en VLOTT’er Hendrik Bonen heeft bezoek gekregenvan het Comité P om vanhem een verklaring af te nemen in ver­

bandmetde zaak vande zoon vanPatrick Janssens, deburgemeester van Antwerpen, die zich schuldigzou gemaakt hebben aan vandalisme,o.m. door het beschadigen van auto’s. In deze zaak is nog geenonderzoeks­ rechter aangesteld, maar hetblijkt dat men wel een dossiertjeaan het samenstellen is.