61ste jaargang nummer 9 woensdag 1 maart 2006 1,55 euro
AfgiftekantoorAntwerpenX
Cartoon
Een zeer leerrijkeweek alweer. Blijkbaar kunnen benden in Frankrijk mensen van Joodseorigine ontvoeren enwekenlangmartelen, zonderdat ze doorde veiligheids
diensten worden opgespoord. Best mogelijkdat daar binnenkort allerlei foto’s over verschijnen op rabiatewebsites van alevenrabiate organisaties. Maarhetpubliceren van een paaronschuldige cartoons, ho maar!Dat is pas échte mensenschennis, en ver
dient te worden bestraft tot in het zevendenageslacht.
Ophet carnaval in Aalst werdenduizenden Deense vlaggetjes uitgedeeld. Moesten deVlaams Belang-jongeren wat slimmer zijngeweest en langerhebbengewacht om te verspreiden dat zij aan de inzet lagen vandat initiatief, het zouwellicht nog meer pers hebben gehaald. Maar ver vanons hendaaropaf te rekenen.
Wij zijn intussen - na rijp beraad - tot de mening gekomendat het woordcartoon uit onze woordenschat moet wordenverwijderd. Net zoals de woorden “onverwijld",
‘Vlaams Belang”, "Brussels taalakkoord” of“controlevan vervoerbewijzen". Aldeze bewoordingenstraleneen nefaste invloed uit op onswezen en denken, en wij zullen nooit wennen aande geneugtenvan de multiculturele maatschappij alswijonsniet ten volleopenstellen voor nieuwe inzichten van buitenaf.
Noteer: op diteigenste ogenblik blokkeertonze computer, en wij vermoedendatwij door gespecialiseerdeveiligheidsdiensten inhetoog worden gehouden. (Oeps, blok- kage ineensweg, ze lezenzekermee?) Terzakedus. Neen,niet gij Bracke, gaverder prediken voor uw logegezelschappen. Met terzake bedoelen wij: hak deknopen door, en verwijderalle voortaan onbruikbare woordenuit onzesamenleving. Maar latenwe dan ookde verdere consequenties trekken!
De profeet
In een schitterend artikel opde webstek www.brusselsjournal.com gaat publicist Koenraad Eist er keihardtegenaan - weliswaar in het Engels omdat hij maximale ver spreiding beoogde, en daaromhebbenwij Koenraad Eistgevraagd ook een artikel in die zin voorons eigenste ‘t Pallieterke te schrijven, zie blz. 5. Tegen allen die van moslim zijde hetrecht op vrije meningsuitingverdedigen,zolang dat nietingaattegen "respect voor andere godsdiensten”. De heer Eist verwoordt op onnavolgbare wijzedat dusge- nigen erbest aan zouden doen ook de verdereuitgavenvan de koran stop tezetten.
Want dat boek hangtvolgens hem meeaaneen vandiscriminatie en vervolging tegen andersdenkenden, ende profeet(nvdr: deheer Mohammed A.) was eenware meester inhet aanwenden vanvisioenen vooreigentijds agressief militairgebruik.
Op heteerste gezicht zou men zeggen: die Eist,dat is nu eenseen echte verpester diehet slecht voor heeft met de opvatting dat er meer verstandhoudingnodig is tus sende islam en het Westen.Tot men zijn artikel nauwkeurig analyseert,envaststelt datdeheer Eist deprofeet... als profeet benoemt, en geen definitief standpuntover zijn hoedanigheid wilinnemen. Hoewelhijwel degelijk onvervalste twijfelsheeft over de historische “verdiensten” van de islam.
Tot dat...
Dat is wat wij opditogenblik eigenlijk missen. Mensen die deislam- ende Arabi sche mentaliteit dooren door kennen,enwetenwat er bovenons hoofdhangt. We zien elke dag opnieuw betweterigeschreeuwerkesop hettelevisiescherm paraderen die ons wijsmaken dat er vande islam nietste vrezen valt omdatdie op termijn een Europese vorm zal aannemen. Na het propageren van datstandpunt - datallerminst op kennis van zaken is gebaseerd - gaan ze rustig slapen, om de volgende dag bij Sergio en Evi en Phara en Katja opnieuw hun dingtedoen. Jekunt er razend op worden, maar dathelpt niets. Geen niemendalle. Vernoemde personen zijn nueenmaal devedetten van de populaire tv-cultuur,en zolang mensen in slaap dommelen voor hetscherm in plaats vanzelfstandig na te denken,zal die geschiedenisvervalsingblijven doorgaan. Bis zum bitteren Ende.
Alweereen blokkage. Het wordt dus tijd om afte sluiten. Morgen is ervast en zeker weer een spontanevolkswoede tegende Deense.... Want dat woord mogen we niet meer hanteren. Een pleidooi voor censuur,zal u zeggen? Ach wat, er is en wordt de hele geschiedenis lang al zoveel gecensureerd. Opnames overdebegroting met Freya vanden Bosschebijvoorbeeld (deze keerwel in Terzake, dank u, nonkel Siegfried). En dan maar verwonderd zijn dat dat mensplots meer dan tien procent daalt in de popu
lariteitspolls.Je kunt er zelfs geen c... meer bij maken, want die zijn voortaanuit den boze. Weshalve wijvermoeden dat de echte partij der Bozen er nog meerdereinpetto heeft. Zelfs in het Kazachs. Maar ook dat is plots politiekverkeerd.
Bestelezer enlezeres, zendons asjeblieft foto s entekeningen die dateren van voor hetmomentdat ‘Jyllands-Posten’zijn“anti-islamcampagne” inzette. Ca... van na die datum komen bijons terecht inde vuilbak van de geschiedenis.Datzweren wij u,zolang wijgoedvan hartzijn, enslecht van karakter. Maarvolgende weekzijn wijer weer.Tot spijt van wie ‘t benijdt.
Deze week:
• Het Brusselse struikelblok 2
• Leve 2006 4
• De koran als cartoon 5
• Zeven seconden Eurosong 10
• De NMBS terug naar af 14
Strenge Demotte
Camille Verhofstadt
L€OK€ Z£öT...
OPZiEAl^AREMDE ONTPEKKMS :
VB' crs »
< EEN WT. J C
NA EEK?
KWARTEEUW _____
(GRUWELyK/j
Hetis Camille Huysmans indertijd niet gelukt als eeuweling in het parlement te zetelen.Maar dichter bij dathuzarenstukje kwamvoorlopig niemand. Bij de verkiezingen van 1965 - Camillewaseenlevendige senior van 94 jaar oud- liet de BSPhem zomaar vallen. Zijn ruim 50-jarige ervaringals plu- chezitterbleek geen argument. Huysmans kwam nog op met een scheurlijst,behaalde bijna 15.000voorkeurstemmen, maar werd net niet verkozen. Camillevondhet verder niet meer zinvol om de kaap van de volle eeuw te rondenen hij legde zijn statige hoofd op97-jarige leeftijd definitief te ruste.
Knack bracht vorigeweek middels enkele cartoons een beeld vanhoe onzetoppolitici er binnen enkele decennia zullen uitzien.
VoorFreya van den Bossche brachtditorigi
nele initiatief een schaars lichtpunt in deze voor haar zeer donkeretijden. Freya ziet er binnendertig, veertig jaarbeter uit dan nu.
Het valt wel te vrezen dat tegen dietijd nie
mand buiten RVT ‘De Rustende Rode’ Freya nog zal herinneren.
De hoogbejaarde Verhofstadt sierde de voorpagina. Hetwatvieze mannetjewas nog goed herkenbaar,alwashetmaardoor zijn gebit. Eenhersenspinsel van eencartoonist diezich nietaan Mohammed waagt?Neen, een visionaire prent, zonder meer.
In deweekeindeditie van Gazet vanAnt
werpen trok een artikel over de kenmer
ken van eeuwelingen onze aandacht. Ene Jerry Friedman onderzocht het profiel van 110-plussers en kwam tot interessantevast
stellingen. Wie hooptdat we bijna van Ver hofstadtverlost zijn, moeten we hier zwaar teleurstellen.
Friedman onderscheidt de kenmerken,die garant staanvoor het bereikenvan een zeer hoge leeftijd. Ze zijn doorgaans slank van nature. Hierscoort Verhofstadt al meteen zijn eerste punt. In de Knack-cartoon bleef er overigens alleen nog been en velover.
Superbejaarden zijn in de regel platte lander. De thuisbasis van onze Guy, Gent,
mag dan een stad genoemd worden, Tos canezorgt zonder twijfel voor het evenwicht.
Daarkweekt hij olijven en hoewelFriedman dat gegeven onvermeldlaat, kentelke voe
dingsdeskundige de heilzamewerking daar
van op lijf en leden.
Om heel oud te worden, moet men een harde werker zijn. Vriend en vijand zullen het erover eens zijn dat Verhofstadt geen luie
rik is. Stressbestendigheid helpt ook enweer magde premier aan de juistekant van de lijn geplaatst worden. Alleen eeuwige optimisten halen de taart met 110kaarsjes. Opnieuw zit de voluntarist Verhofstadt op de eerste rij. Het moeten ook familiefiguren zijn en als één van de schaarse VLD’ers die niet van zijn vrouw af is, komtVerhofstadt ook hier goed uitdebus. Het zenuwachtigratelende dikkertje uit Mechelen, Bart Somers, zet zijn stortingen voor het pensioenfonds beter met
een stop,nu ook zijn huwelijk opde klippen liep. Kosten op het sterfhuis, Bart. Genieter van, nuhet nog kan.
Camille Huysmans’ record gaat voor de bijl. En wij blijvennog heel lang met Verhof
stadt opgescheept. Alleen wanneer u een dikke, luie,gescheiden, stedelijke azijnpisser bent,zal u Verhofstadt niet lang meer moe
ten verdragen. Maar Verhofstadt gaat dus vlot naar het eeuwfeest.Als zijn chauffeur in de bochten de ogenopen houdt,natuurlijk.
EENMANSCOLLECTIEF
Den Blooten Kooninck U mag rechtstreeks opde pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijkook via hetgewone redactieadres
2
1maart2006De dingen dezer dagen
Hoe zwaar wegen morele normen?
In sommige gevallen kan enige“onduide lijkheid”een zegen zijn. De sindsvorige week met een laatsteopstoot van absolute absolu tie afgeslotenAntwerpse Visa-affaire is daar een schoolvoorbeeld van. Want mocht er een aanvaardbare definitie hebbenbestaan van devage omschrijving “onkosten eigen aan het ambt”,dan was er nooit eenaffaire geweest. Dan zou er een “reglemente ring” bestaan hebbenrond genoemde “vage omschrijving”. En danzouelke eigenaar van een stedelijke Visakaart precies geweten hebben waarvoor dat dingwelen waarvoor het niet gebruikt kon worden.Maar bij ont stentenis van die precieze reglementering, aldus de advocatenter verdedigingvan gewe zen korpschefLuc Lamine ennegen andere topambtenaren, was er jarenlang onrecht gedaan aan en leed geleden dooronschuldige werknemers die altijd enimmer hunkaartje te goeder trouwhaddengebruikt. De tele
visiebeeldenvan hetjuridische “happyend”
straaldenzoveel intens genoten gelukuit- iedereen viel in de armenvaniedereen - dat hetniet ontluikenvande vraag tot oprich
ting van een monument terherdenkingvan eenverworven collectief eerherstel als een hiaat ervaren kon worden.
Alle ironie even terzijde geschoven, in het kluwenvan Visa- en stedelijke VZW-schan- dalenliepen negentien Antwerpse topamb tenaren het risico zichvoor de rechter te moetenverantwoorden. Uiteindelijk zijn er zestien die dans ontsprongen. Drie ande ren krijgenwel een procesaanhetbeen. De
"onduidelijkheid” rond “onkosteneigenaan het ambt” konin hun gevalblijkbaar niet vol
doende zoden aan de dijk zetten. En oh ja,er waren ookenkele politici bij het schandaal betrokken. Hetzou de mondige burger even wel in grote mate verbaasd hebben mochten die niet allemaal“vrijuitzijn gegaan” en van alle blaam gezuiverd. Alveeleerder dan de hiërarchisch ondergeschikte topambtenaren, eninsgelijks opgrondvan enige heersende verwarring rond de definitie van “onkosten eigen aanhetambt”.
In de regimemedia werd zonder meerakte genomen vande ontknoping zoals hierboven geschetst. Kritische vragen werden er niet meer bij gesteld. Dat kon ook moeilijk. Toen het schandaal anno 2003 losbarstte, werd er in dezelfde media al alles aan gedaan omde zaken zo minimaalmogelijk voor testellen.
De Morgen nam daarinhet voortouw. Het gingtenslotte over een stadsbestuur,aange
voerd doormandatarissenvan “de partaai”. De journalisten vanGazetvan Antwerpen die nietalleen het deksel van de beerput hadden gelicht, maardatook nog stelselma
tigalsmaar verder opzijgeschoven, zodat de geur bij elkenieuwe onthulling ondraaglijker werd, kregen hetgansearsenaal clichés over zich heendat gebruikelijk is als er “kamera den”in hetgedrang komen.
Na debekering van de Gazet van Antwer
pen tot die van Janssens klinkt het ietwat paradoxaal dat de krantook nu de enige was die het laatste schuifje van deVisa-ontkno- ping demoeite waard vondom er enkele kri tische bedenkingenaan toe tevoegen. Moge lijkzou dat niet het geval geweest zijn als de gazet, toen die nogdie van Antwerpen was in
Weinig keus
Na hetvertrek van JanJambon naar de N-VA zat de Vlaamse Volksbeweging met een groot probleem. Wie moest Jambons plaats innemen als politiek secretaris? Er was blijkbaar niet veel keuze, want voor
malig voorzitteren dus erevoorzitterGuido Moons werd op I8 februari aangesteld als de nieuwe politieke secretaris. Jan Jambon was ook nog administratief secretaris, die functie erbij nemenwas voor Guido Moons
VLAAMS-NATIONALE DEBATCLUB Donderdag 9 maart 2006
om 20.30u in Hotel De Basiliek, Edegem Senator Jean-Marie Dedecker stelt
zijn ophefmakend boekvoor.
Mede-debaters: Filip Dewinter, Bart de Wever, HugoCoveliers
plaats vandie van Janssens, de kat de bel niet had aangebonden. Maar datdoet niks af aan hetordewoord dat ditkrantje huldigtom, alshet goed is, datookte zeggen. Omdatde waarheid haar rechten heeft. Ondankshaar ommezwaai richting het Grote Linkse Gelijk steldede Gazet bijmondevan opinieschrij- ver Lex MoolenaardatAntwerpenmet veel vragen blijft zitten. Zoals die waarom het parketdrie jaar langaan eendossierheeft gewerkt dat aan het einde van de rit als te licht werd bevonden? En die, of de “ont
knoping” nu een afgang is voor onderzoeks
rechter en speurders? En nog die, of erin dit dossiersprakegeweestisvan politieke inmenging?MochtMoolenaar met die laat ste vraag de straat op gaan op zoeknaar het antwoordvan Jan Modaal, het zou kunnen dat hijals antwoord de repliek “Umag één keer raden!” te horen zou krijgen.
De belangrijkste vraag die Moolenaar stelde was evenwel: “Hoe zwaar wegen morelenormen?" Ze was ookdetitelvan zijn opiniestuk. Lex gafzelfeen antwoord:
“Omdat er geen reglementeringbestond voor hetvage begrip “onkosten eigen aan het ambt” deden, zuiver juridisch gespro
ken, geen van alle Visaverdachten iets ver keerd toen zekledingstukken of privé- eten
tjes in rekening brachten. Maar iedereen met gezond verstand (sic)beseftdatzo’n zaken nietste maken hebben met die “onkosten” (resic). Er bestond binnen het politieke milieu en de ambtenarij eencultuur waarin credit
kaarten een aanvulling leverden op het regu liereinkomen (reresic). Iedereenheefthet recht om zijn eigenmorele oordeel te vellen over de omstreden onkosten diedestijdszijn gemaakt. Inelk geval kunnen - met uitzonde ringvandedrie naar decorrectionele recht bank verwezenambtenaren - allebetrokken functionarissen verdermethun leven. Dat komt veel politiciacht maanden voor de ver kiezingen ongetwijfeld goed uit!”
Ikhad het zelfnietbeter kunnen zeggen, wil eralleen nog aan toevoegen dat zijn vraag naar het gewicht van morele normen infeite retorische allureshad.Want toegepast op al de sjoemelaars met Visakaarten ishet enig mogelijke antwoord gewoon dat al dieheren en damesgeen morele normenkennen. Laat staanhun gewicht. EtienneVermeerschalias StephanusApostatus, moraalfilosoof ende ethicus die het meestmet zijn kop op tv ver schijnt, kwam dat lijfelijk bevestigen in het laatavondlijke programma“Morgen beter” op Canvas. Hijzag geengratenin de manier waarop de Visakaartenge(mis)bruiktwer den. Want dat was een vorm van aanvul lend loon, waarmee deVisakaarthouder mag doenzoalshet hembelieft. Lex Moolenaar kon zijn oren nietgeloven, toen demoraal
filosoof en ethicus achteraf aan de toog eruit flapte dat“zijn vrouw nooit zoveel kle
ren heeft gekocht als in de periode” dat hij vice-rector van de universiteitGent was en hijook over zo een “aanvullend loon” naar believenmocht beschikken. Alsgeduseen antwoord wilt op de vraagin de titel, ethicus Etienne Vermeerschgeeft ze u. Demoraal vanhet verhaal, onderbouwd doorhetgezag van Vlaanderensmeestbekende moraalfilo soof enethicus,is: graaimee! D.mol blijkbaarte veel. Wim de Wit zalvoortaan optreden alsadministratief secretarisvan de VVB, maar die heeft ook al zijnhanden vol als ondervoorzittervanhet Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV). Voorwaar, deVlaamse beweging drijft op idealisme.
Redelijke mensen
Ja, decarnevalisten van Aalst zijn rede
lijke mensen. Zij lachen met alles, behalve met deislam en zijn profeet. Dat durvenzij niet meer. Want humor verondersteltdatde andere er ook mee kan lachen, wat in dit geval niet het geval is.Met de islamen zijn profeet valt helemaal niette spotten, zelfs niet mild. En welkecarnevalist,hoe spotlustig of hoe oneerbiedig ook, zougraag een pak doodsbedreigingen thuis bezorgd krijgen. Een klein beetje lafmag men dantochwel zijn, zeker? Lieverblodejan dan dode Jan.
Met de kerk en de pausdaarentegenwerd in Aalst wel weer gelachen. Daar riskeren ze ook niks mee. En dan is het gemakke lijk natuurlijk.
Grens blijft dicht voor nieuwe EU-burgers
Dit op apegapen li gg end apenland
Het Brusselse struikelblok
Voor zoverhaar Vlaamse landgenoten van buitenBruxelles dat nogniet wisten,lietde Vlaams-Brusselsestaatssecretaris Brigitte Grouwels van de vroegere CVP de voor bije dagen nog maar eens horen dat zij abso
luutgeen“separatiste” was! DatzeBrussel zeker nietbij Vlaanderen wilde inlijven. Dat ze integendeelblijft pleiten voor een zo fris envrolijk mogelijk samenleven van detwee groteBelgische taalgemeenschappen onder de Brusselse (koude) voorjaarszon. Maar diezelfde Brigitte Grouwelslietook horen dat volgens haar binnen datzelfde Brussel een en ander zodanig vierkant draait dat het stilaanop haar zenuwen begint te werken.
Totdaar zeer bondigsamengevat haar vrij kordate,maar nog altijd milde kritiek ophet Brusselse beleid, waar ze terloops gezegd, zelf deel vanuitmaakt. De Franstalige reac
tielietniet op zichwachten: madamGrou wels moet nu toch eens zeggen ofze voor of tegen Bruxelles is.
De heisarond de beminnelijke Brusselse CVP-madam -ikblijf het moeilijk hebben met dat nieuweletterwoord CD&V dat alleen maar de oude CVP-lading dekt-isniet het enigesignaal dat Brussel nog altijd een meer dan levensgroot probleem was, is en blijft.
Zeker als men nog altijd zinnens is straks tochzo’n nieuwe palaver a la beigete wil
len beginnen. De lezers van dit blad weten intussen datnaar onze bescheiden mening zo’n babbelbest wordt uitgesteld naar een uitgestelde Griekse kalender, wantanders laten Vlaanderenen deVlamingenzichweer rollen van zodra ze op het onderhandelings- adrestoekomen.
Wat te doen?
Want zoveel is duidelijk: bij zo’n nieuwe koehandel zal Brussel voorop staan. En dat metalleser op en er aan. Anders gezegd, de Franstaligenzullen er wel voor zorgendat zij hun buit al binnen hebben lang voordat men zinkrijgt over de Vlaamse verzuchtin
gen een koffiebabbel te beginnen.Intussen blijft Vlaanderenzitten met dat levensgrote vraagtekendat Brussel voor de Vlamingen aldecennialang is. Die Vlaamseonzekerheid over wat en hoemet die eigen zelf gekozen hoofdstad is levendiger danooit te voren.
Zo worden de Manifesters van “In de Warande” her en der uitgenodigd om hun Belgischsplitsingverhaaltoete lichten met daarbijde telkensweerkerende vraag: “Wat met Brussel?” Het manifeste antwoord is opdat punt zeker niet hetmeest indruk wekkende, het heeft wel de grote “verdien ste” dat het enerzijds duidelijk steltdathet Manifest het bestaan van Brusselaccepteert, maardan wel als hoofdstad van Vlaande ren maar dat zich vanuit Vlaanderengezien anderzijds binnen de Brusselse muren een niet te onderschatten probleem is van goed bestuur, van sociale en economische levens
kracht, vanmenselijke samenleving. Kortom, dat Vlaanderen de indrukheeft dat Brussel van zichzelf denkt dat het een internatio nale multiculturele Belgische hoofdstedelijke grootstadzonder weergais,terwijlhet nau
welijks meer is dan een provinciaal nest dat metzichzelf geen wegweet. Maar intussen toch profiteert van zijn status van veelvuldige formele hoofdstad van eenen ander.
Vlaamse wankelmoed
Volgens Bébert second mag dit apen land niet gesplitstworden omwille van de grote grensoverschrijdende roepingen van
deZennestad. Alsdat alles is wat de hoofd stad van Vlaanderen ons nog tebieden heeft, dan isdat zacht uitgedrukt niet veel zaaks.
Zekerniet voldoendeom de Vlaamse onaf
hankelijkheid daarvoor nogenkele decennia in de koelkast te laten rotten. Het wordt met andere woorden een bijzonder moei lijke keuze endatvoelt het belangstellende Vlaanderen duidelijk aan. Eengezamenlijke Vlaamse oplossing is overigensnietin zicht, integendeel zelfs.Sommigen blijven Brus
selbijVlaanderen annexeren, niets meer en zeker niets minder; met evenveel overtui
gingskracht stellen anderen dat we Brussel beter laten voor wathetis... HetManifeste antwoord ligt ergens tussenin.
Hetzou anders niet slecht zijn alszowel het bewegende als het andere Vlaanderen zich toch eens ging bezinnen over wat en hoe met die feitelijk Franssprekende stad op Vlaamsgrondgebied. Laat immers één zaakduidelijkzijn: onze Franstalige Belgi
schepartners hebben hun oude wensdroom voor“un tout grand Bruxelles” nog langniet opgegeven. Integendeel. Minstens de zes faci liteitengemeentenerbij en liefst nog eenflink stukverder vanVlaams-Brabant. In dedis
crete Vlaamsepolitiekewandelgangen is de afkeer van ook maar de minste Vlaamse toe gevingterzakeallang niet meer zo heftig als men misschien ooit dacht. Tijdens de BHV-
"onderhandelingen” zagen de Franstaligen aan de overkant van de tafel plots “rede
lijke” Vlamingen die nietmeteen opstapten als iemand die dehistorischezes vanMicha Mara ter sprake bracht.
Pas op: 8 oktober!
Nog eens: degemeenteraadsverkiezin
genvan oktoberzijn in datverbandlevens gevaarlijk. Eennog slechtere Vlaamse score maakt de Vlaamse rand politiek nog meer
“bespreekbaar". De zes faciliteitengemeen ten in ruil voor een gesplitst BHV? Kan iemandonsuitleggen wat Vlaanderen daarbij te winnenheeft?De Franstaligen mogendan inde Vlaamse rand niet meerstemmen,maar we geven die Vlaamse rand aan de Franstali gencadeau! We zijn tochniet allemaal hele maal gestoord?
Endan zijn er nog de centen:volgens het Manifest gaan jaarlijks goed twee miljard Vlaamseeuro’s gratisvoor niets naar Brus
sel. Volgens de Brusselaarsis dat nochtans lang niet voldoendeom Brusselop eendef
tige manier te laten overleven.Weede snode Vlaming trouwens die over die Vlaamse transfer naarzijn hoofdstad vragen durft stellen. Nietwaar, mijnheer de Limburgse provinciegouverneur, ex-socialistenpatron?
Vlaanderen heeft nooitvanBrussel gehou denen wilvandaag nogaltijdniet weten van die inderdaad weinig Vlaamsvriendelijke stad.
En dus houdt Vlaanderen zich lieverniet al tezeerbezig met die stad. Alsblijkt dat Vlaanderen verdomd veel geld“geeft aandie stad,kijken de Vlamingen wat gegeneerd weg enbeginnen over iets anders. Zelfs Bébert second weet daten maakt met pleziermis bruik van die Vlaamse slaafse lankmoedig heid. Het is nochtans erg simpel: ‘Zonder de Vlaamse inbrengis Brussel een provin
ciestad. Wat ze ook was onderhet Franse régime.’“ Waarom zelf ietswillen zeggen als de hoofdredacteur van Knack het zoveel beter schrijft.
Kunnen wij Vlamingen, dan nooit echt flinke jongens en meisjes zijn!
Marc Platel
De dingen dezer dagen
1 maart 2006
3
Complotteurs
Hoewel ik volgens het weekblad Knack betrokken benbijeencomplot vande Ame
rikaanse islamoloog Daniël Pipes, hadik die laatste tot vorigeweek zondag nooitont moet. Pipes is echter eenlezervan mijn web
site (www.brusselsjournal.com) enhij con tacteerdeme nadat hijeenbespreking van mijnboek“A ThroneinBrussels”hadgele zen in The American Spectator. De ene e- mail bracht de andere mee, enaldusliet hij me twee weken geleden weten dathij enkele dagen in Den Haagzou zijn en of we elkaar daar konden ontmoeten. Zijn verblijfplaats zouhij me later meedelen,want diekende hij nog niet, zo mailde hij,en ik antwoordde dat zondagavond voor mij zou passen.
Daarna hoorde ik niets meer tot ik die bewuste zondag, enkeleuren voor ik naar Den Haag moest vertrekken, een e-mail kreeg methet hotel waar hij logeerde en de naamwaaronderhij daar geboekt stond.
Het was nietzijn echtenaam. Dit vielme op, maar ikstond er verdernietbijstil.
Eenmaal met mijn vrouw in Den Haag bij zijn hotel aangekomen, excuseert Pipeszich omdat hij eerst nog een telefoontje moet doen, maar hij neemt ons mee naar een trap en zegt dat we maar naar beneden moeten gaan,want “deanderen” zijn daarook. Wie die“anderen"zijn, weet ikniet, maar ikver ondersteldat hetzijn Haagse gastherenzijn.
Hij verwijdertzich, om te gaan bellen en we willen naar beneden gaan,maar worden staande gehouden door eenpotigekerel. Een juffrouw komt hem vertellendathet oké is omdat we “zijn [wijzend op Pipes]gasten”
zijn, maar de potige kerel laat onsniet door, tot Pipesenkele minuten later zelf komt en zegt dat we bijhem horen.
Gevaarlijk
Beneden, in dekelder, is de bar van het hotel. “Bat Ye’or is hier,” zegt Pipes, “en Ibn Warraq,” en nog een heleboel andere namen vanhet kruim vande internationale Jihadspecialisten. Ik zieook de Gentse pro fessor UrbainVermeulen en verneem dat ze zopas eendriedaags congreshebben beëin digd over de islamisering van Europa. Ter
wijl ik mijn ronde door de kelder doe, bots ik op Emerson Vermaat, voormalige jour nalist bij de Evangelische Omroep, met wie Ward Hulselmans, Leo Custers en ik des tijds, toen de Koude Oorlognog woedde endeplaatsing van Amerikaanse kruisraket ten in Europa brandend actueel was,nauw samenwerkten in de strijd tegen Sovjetdes- informatie.
Vandaag wordt het Westen opnieuw bedreigd, maar dezekeer is de vijand veel gevaarlijker. Sovjetologen moesten in de jarentachtig nietals comploteursbij elkaar komen wanneerze eenstudiecongreshiel
den. Toen was er geen geheimhouding nodig, moesten er geen valse namen wor den gebruikt, was er geen bewakingvereist door potigekerels.
Ik maakte vorigeweek op mijn website terloops gewag van die bewaking (heel sum
mier, zoals hierboven) en ontving vervolgens een e-mail van iemand die me verzocht daar niet overte schrijven,want“eerlijk gezegd, vind ik het niet verstandig (ook al heeft U gelijk) dat U uitweidt over degetroffenmaat
regelen.Hoe minder daar over gezegd wordt hoe beter. Want men kan dan altijd nog, aan de hand van los gesprokkelde feiten, gaan verifiërenen aan de hand van losse indica
Erloopt momenteel eenpetitie van de vzw Ouders van een vermoordkind” tegen de zogenoemde “vervroegdeinvrijheidsstelling", de wet-Lejeune. Madam Onkelinx die zich aangesproken voelde,verklaardedat dewet-
Geen woorden maar daden!
Sluit aan bij het Vlaams ziekenfonds.
Bel hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.
Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.
Vlaams A Neutraal Ziekenfonds 1 rrBiuiHiMiiBJHinni Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen - www.vnz.be
ties misschien een zwakpunt ontdekken, gedragspatronen ontrafelen. Dat klinktmis
schien overdreven maar islamitische regimes verlenen hand- en spandiensten aan terro risten”.
Hij heeft misschien gelijk dat hoe min
der erover gezegdwordt, hoe veiliger dit is, maartoch vindik het belangrijk datde ‘t Pallieterkelezer goed beseft in welke situatie we vandaagin het “vrijeWesten” leven. De dreiging iszo reëeldatwie overdie dreiging van gedachten wilwisselen zich moet laten beschermen.
Ik verneem in deHaagse kelder dat Flem- ming Rosé, de Deense journalistdie de kari
katuren publiceerde, momenteel in de VS verblijft en dathet niet zeker isdat hij nog naar Europa terugkeert. Net zoals Salman Rushdie loopt de man thansvoor de rest van zijnleven gevaar om vermoordte worden.
Dergelijke toestanden waren in de “goede oude tijd"van de Koude Oorlogabsoluut ondenkbaar.Geenenkelewesterse cartoo nistdie metLenin spotte,kreeg problemen.
Uiteraard moestje het inRusland niet pro beren,maar daar leefden ze dan ook onder een dictatuur.Leven wijvandaagreeds onder een islamitische dictatuur zonder dat we het beseffen?
Dhimmis
Mijn tocht naar Den Haag leverde me een onverwachte ontmoeting, en nadien een diner opmet Bat Ye’or(een schuilnaam die
“Dochtervan de Nijl” betekent). Deze oude dame iseen joodse historica van Egyptische afkomst. Zij en haar familiewerdendestijds hun Egyptische nationaliteit ontnomen.
Haareerste boek handelde over de joden in Egypte,het tweedeover de kopten (chris tenen)in datzelfde land. Vervolgens schreef ze eenstandaardwerk over de situatie van de niet-moslims - de zogenaamde “dhimmis” - in de islamitischewereld van de 7de tot de 20ste eeuw. Niet-islamieten worden in de moslimwereld vervolgd. Er wordt alleenuit
zondering gemaakt voor joden enchriste
nen, die privé hun geloof mogen blijven uit
oefenenop voorwaarde dat ze aanvaarden dat zetweederangsburgerszijn en een dhim- mibelasting betalen. Dhimmis moeten vol
gens de islam vernederd worden, want dat iseen daad van mededogen diehen ervan moet overtuigendat ze het ware geloof nog niet hebben ontdekt.
Bat Ye’or’s meest recente boek, “Eura- bia,” waarschuwt dat deEuropeanen op weg zijn om dhimmis te worden in hun eigen land. De islamwordt de dominerende cul
tuur in Europa endechristenen zullen nog slechts getolereerd worden als ze zichkoest houden ende moslimsbetalen. Vandaar dat Chokri Ben Chikha wel de Heilige Maagd halfnaakt magafbeelden(met overheidssub
sidies), maar westerse tekenaars zelfs geen gewone tekening van Mohammed mogen maken. Vandaar dat Aboe Jahjahspotpren
ten mag makenvanAnneFrankzonderdat het Centrum voor Racismebestrijdingklacht indient.
Vandaar dat islamologen vandaag, zij het onder bescherming, nog een interna tionale bijeenkomstkunnen houden, maar dit binnen tien jaar niet meer mogelijk zal zijn. Dan zal de geheime dienstde deelne mers arresteren wegens “islamofobie.
Paul Belien
Lejeunezou verstrengd worden. Dat is liegen tegen desterren op, excuseer: “verkeerde communicatie”. Het tegendeel is namelijk het geval. Wat madamOnkelinx nietcommuni ceerdewasdatin de Kamercommissie Justi
tie een wetsontwerpbesproken wordt dat de vrijlatingen een heelstuk zalversimpelen, in plaats van moeilijkerte maken.
De bedoeling is de huidige vrijlatings- commissies te vervangen doorstrafuitvoe- ringsrechtbanken, maar dan wel met veel beperkter bevoegdheden dan de commis
sies. Vrijlating na éénderdevan de straf te hebben uitgezeten wordt dan een recht voor de veroordeelde.
De rechter wordt namelijk verplicht tot vrijlating, tenzijineen zeerbeperktaantal gevallen, met name wanneer de veroordeelde niet in zijn behoeften kan voorzien, een risico vormt voor de fysieke integriteitvan ande
ren of zijn slachtoffers opnieuw dreigtlastig
te vallen. De enige verstrenging, waarover Onkelinkx het had, betreft de levenslange gevangenisstraf voor recidivisten.
De verstrengingisechter minimaal: der
gelijke veroordeeldenzullen in de toekomst niet na 14 jaar, maar na 16 jaar worden vrij gelaten.
Aan Guido Tastenhoye Racistische anti-racist District Deurne
Gij Volharder in de Boosheid,
Zoals ge door ‘t schrijverke van ‘De Standaard’ Bartholomeus Brinckman vorige week omschreven werd. Of nog straffer:gij Omzeiler van hetPartijstand punt, gij Inschattingsfouter,gij Verwarring- zaaier over het Asieldossier. (Een deel van die epitheta komen van het Vlaams Belang zelf, men kent daar blijkbaar heteigenper
soneel niet altijd voldoende,en moet nu inzien datgij op uw eigenste manier op uw onafhankelijkheid staat.) Wijproberen intussen metgewrongen mond de fami lienaam Rovnyagin uit te spreken, maar ons Kazachs isniet meer zo goedals het ooit isgeweest. Kan de familie Rovnya
gin intussen deuweal prononceren zon der overeen lettergreep meerof minder te struikelen?
Welaan dan, eerst de feiten zoals die onder meerdoor de eertijdse AVV-VVK- gazet aan het licht zijn gekomen. Het Kazachs paar kwamin 2000 inBelgië aan.
Hun aanvraag om asiel werd in oktober 2001 onontvankelijkverklaard. Ze kre
gen het bevel het Belze grondgebied zo snel mogelijk te verlaten. Wat ze uiter
aard niet deden. In meivorig jaar zeiook de Raad van State “neen”.Hierbij hoortin wezeneen compleet tabellendiagram dat alle mogelijkheden van de asielprocedure met pijlen en ja-neen-watdan-mogelijkhe- den in kaart brengt. Geen kat die er op de duur zijn jongen nog inthuis vindt.Wiens schuld is dat?Dievan hetVlaams Belang?
Belange niet, wel die vandeBelze overheid die van het heleasielgebeurenéén grote warboel heeft gemaakt.
De Belze politici enhunbevriende advo catennetwerken zijn overigens dag en nacht in touwom potentiële stemmers een plaats onder devaderlandschezon te bezorgen. Maar als een Vlaams Belan- ger dat doet, wordt hij meteen uitgemaakt voor dubbelhartigezeveraar, die zowaar
“aan politiek opboddoet”.
Misschien had uw Kazachse familieeen andere naam moeten aannemen, iets dat meer gelijkenis vertoont met submediter- rane of Ottomaanse invloeden. Dat zou de hele aangelegenheidzeker bijFransta
lige politiciveel aanvaardbaarder hebben gemaakt, omdat ze dan kondenrekenen op meer stemmen tegenhet duivelse nordis- tischegebroed uit Vlaanderen in het alge meen enAntwerpen in het bijzonder.
Ü0
o sa sa
□
En wat nog straffer is: op dit eigen ste ogenblik gaan menige optochten van start die pleiten voor een regularisatie van illegalen die hier al ... drie jaar ver blijven. (En onze links-liberale regering zal daar waarschijnlijkaan gaan toegeven, met de gemeenteraads- en andereverkie
zingenin het vooruitzicht.) Uw Kazachse populatie is hier intussenal zesjaar...maar datzou dan niet meetellen? Op de keper beschouwd lopenze nuhet risicodatze, door de verdedigingvanwege een notoir politiek incorrect iemand, als te verwaar lozen zullen worden beschouwd. Het men senras vertoont zich, zoals gij weet, onder dikwijlsvreemdegedaanten.
Overigens blijktgij samen te zweren met de uitbater vancafé 'De Heidebloem’, wellichteen taveerne met idyllische gor dijntjes voor de ramen. Ookeen Vlaams Belangerblijkbaar, diezichontpopt tot een figuurdiede Belze politici, maarook de eigenpartijleiding durft uitdagen. Wateen stof ligt in ditverhaalverborgen voor een echte roman, waarbij de dramatisperso
nae vlijmscherp kunnen worden getekend.
Iets wat onze huidige“toneelkunst" allang niet meer vermag, omdatze zich volop heeft overgegeven aan de cultuur van per
soonlijkegenoegens, en hetbesef van inle ven en medelevenallangverlorenheeft.
Ditgezegdzijnde kunnen wij niet ont
kennendat gij ergens een limiet hebt over schreden. Over dewettelijke limieten spre
kenwij niet, dieworden elke dag doorde Belze politiek met de voeten getreden.
Maar de geloofwaardigheidvan uw partij ligtwel ondervuur.Alswij al de Bartholo- meussen Brinckman vandeze wereld ten minste mogen geloven. En ook al zijn ze aan de top van het Belangver van content met uw stellingname, danmenen wij tochnog temoetenzeggen dat wij respect opbren gen voor u en voordewaard vancafé 'De Heidebloem’. Laat de echte test nu eens zijn wie er gelijk krijgt.Gij die zegt datdeze familie stevig geïntegreerd is, en dus recht heefthier teblijven, of zijdielineairstel
len dat daar geen sprakekanvan zijn. Van menstot mens,met een goedhart eneen slecht karakter!
P.S.: Laten we wel duidelijkzijn: het recht hier te blijven, moet men verdie nen ook.
TWMSAo.
ß
I
A propos: weet unog dat deSP.avan Ste- vaertin 2003 naar de stembustrokmet de belofte dat de wet-Lejeune voor zware mis dadigers zou worden afgeschaft?Metde wet-Onkelinx gebeurt precies het tegenover gestelde, waardoor België het meest lakse vrijlatingsbeleid terwereld zal krijgen.
4
1maart 2006De dingen dezer dagen
Het goede jaar 2006
Geen ambiance____________
Er wasvorige donderdagmaar weinig te beleven in de Kamer. Zij die wekelijks voor amusement en entertainmentzorgen, waren niette bespeuren. Boze Annemans en de Ampersanders De Crem en Tant waren in het buitenland. Geen procedureveldsla- gen dus, en ook geen vertragingsmanoeu- vres.Ook De Croo werd hetbloed nietvan onder de nagels gehaald.Albij al een kleur loze dag dusdienog voor I7uurzijn einde kende. Alleen BartjeTommelein vande VLD liet wat op zich wachten voor het stellen van eenvraag. Maar net op de valreep duikelde hij binnen na een copieuze maaltijd in het klassieke restaurant. En aanzijngespannen broeksriem, de blos op zijn wangen enzijn brede glimlach was het hem aan te ziendat het hem gesmaakt had.
Rel
Hetenige wat voelbaar aanwezig was, was decommotierondclusterbom Tastenhoye die deBozen in alarmfase I - met prioriteit
‘hoog’ - had gebracht. Hij had klaarblijke
lijk de partijtop tegen de haren ingestreken door als beroemde kampertegen deregu- larisaties van vreemdelingen het opgenomen te hebben voor een gezin... dat een regu- larisatiewenste te bekomen. Partijpolitiek gekrakeel dus en bijgevolg gespreksonder werpvan de dag in dewandelgangen,inclu
sief rondhangendecameraploegenen Wet- straatjournalisten.
Alsde Bozengewoon hun werk doen, zijn ze ingeenvelden te bespeuren. Maarals zij een steek latenvallen, dankan de journalis tieke ijvernietop en interviewen zijzowat iedereen om er zijn zeg over te doen, ook al raakt dat kantnoch wal.
Smoren
Wezeidenhetal: smoren mag niet meer in de praatbarak. Nergens meer. Totgroot verdriet van enkeleverstokte rokers,zoals Patje de Groote van de Niveanen. Hij smoort niettemin stiekem verder en schui
felt soms onopvallendvanhet enelokaal naar het andere met een sigaartje in de hand. En ookinzijn bureau zou naar verluidtgeregeld
“bewolking” vast te stellenzijn, ook al geldt ook daar eenstrikt rookverbod.
Inde Senaat zijn de wetgevende dames en heren slimmer geweest. Daar worden voort
aan de kantoren van deachtbare senatoren als privé-vertrekken aanzien, zeg maar als een kantoor thuis. En dus mag er daar wel gerooktworden. Ja, vindingrijk zijn ze wel, de wetgevers die handig hun eigen wetgeving met interne wetgeving weten te omzeilen
BOSCH SIEMENS
KOELKASTEN • DIEPVRIEZERS • WASMACHINES DROOGKASTEN • MICROGOLFOVENS • STOFZUIGERS
EN OOK ALLE KLEINE HUISHOUDTOESTELLEN KOM EENS LANGS IN ONZE NIEUWE ZAAK
OF BEL VOOR INFO
PANACENTER ELEKTRO
LANGE LOZANASTRAAT103 2018 ANTWERPEN
03-237 85 02 DIRK & FRANK JANSSENS
omenkelenteplezierenen tochhungoes
ting te geven. Alle Belzen gelijkvoor de wet, ja, maar sommigen zijngelijker.
Nagel
Baas Ganzendonk Flahautis ondertussen berucht geworden voor zijn afkeervoor de Vlamingen, zijn onbehouwenheid,zijn grove bek, zijn politiekebenoemingen, zijn voor trekkenvan Waalse bedrijven, zijn minach
ting voor hetparlement,zijn boertigheid,zijn norsheid enzijn absoluut gemis aan stijl. Als PS-creatuurmoet heel het land hem trot
seren en de legertopin het bijzonder. Deze fluisteren ons in hetoor dat ze hopen dat hettijdperk‘Flahaut’ snel zal voorbij zijn.
Wiehettot hunvreugde nietkanlaten de minister-met-de-rode-sjaal te overdonde ren met vragen en opmerkingen, isBozeLuc Sevenhans. Hij heeft er dan ook een sport vangemaaktdeministermet alle mogelijke enonmogelijk dossiers omde orente slaan.
In de commissie Landsverdedigingblaft hij geregeld een compleet stalinorgel leeg op Flahaut. De “liefde” is klaarblijkelijk weder
zijds,want BaasGanzendonk kan allang niet meer lachen met de capriolen vanLuc. Voor hem is deze een nagel aan zijn doodskist;
zoveel iszeker.
Afscheid
Oud-CD&V-minister Karei Pinxten die hetal een tijdje uitzingt bijdeliberalen,kuist definitief zijn schop afin deKamer.Hij wordt gepiloteerd naar een lucratieve “uitgroei- baan” bijhet EuropeesRekenhof.Natuurlijk moet datallemaal gezien worden in het per
spectief van de volgendeKamerverkiezingen in 2007, want in Limburg wordt het drum
men. Hij verlaatdaarmee de Kamer ook als voorzitter van de commissie Buitenlandse Zaken, wathem al een aardige zakcentextra opleverde. Enlaathet nu precies die job zijn die mag overgenomen worden door Henri Daems. Ja, want Rik had algeklaagd dat hij zijn extraatje als fractievoorzitter was kwijt geraakt. Dat is hiermeeweeral dik in orde.
Voor‘t gelddanst den beer!
Blok erop__________________
Hetzit er weeral op volgende week. Kro- kusreces heet dat. Tal van parlementairen leggen er het blok even op na wekenlange intense arbeid. Hetweze hengegund. Wie dag in, dag uitop de politieke barricaden staat, mag best eensverdienduitblazen. En gelukkig zijn zemet velen.Het is alleenjam mer datdeluieriken en despijbelaarsook met vakantie mogen vertrekken. Het zou toch eens leuk zijn teweten wiewanneer aanwezig is. Naar verluidt zoudener meer
dereKamerledenzijn die alleenop donder dag opdagen omdat die dag bepalendis voor hun maandelijkse kluiten.Terwijl werkne mers enbediendendie maandelijks veel min
der op hun rekening krijgen en vaak geplaagd wordenmettikklokkenen kaartenscanselke minuut dienen te verantwoorden, vegeteren zijop de kap vande goegemeenteendoen zij gewoon waarze zin in hebben.Gelukkig houdendemeeste partijen daar bijdelijst- vorming voor de verkiezingenrekening mee.
Geen loon zonder werken, want enkel vlijt wordtbeloond. En zohoort het ook!
Als ik somsnog eenseenvan mijn eigen stukjes herlees (“on nest mieux servi que par soi-même”) dan denk ik terug aan de beeldoefeningdie ik ooit eensmet eenpaar Nederlandse studenten gemaakt heb. Kijk naar het tv-journaal met de ogen van de juist gelande ET en schrijf een geschiedenis opbasisvan wat hij zou zien als hij de VRT- archieven van de laatstejarenvindt. Een paar van de conclusies warentoen: “mensen ver
dienen hun kost met betogen al zijn erom de drie maanden beelden te zienvanraresnui
ters die ietsin een fabriek doeneneen keer per jaarzitten mensen in een kantoor aan een beeldscherm";“een huwelijk is een ver bintenis tussentweemannenof twee vrou wen al ishetook toegestaan dateen man meteen vrouw trouwt; dat isechter zo zeld
zaam dat het altijdin een paleis gebeurt met een erehaag militairen en straten voljui
chende toeschouwers die dat rare koppel komen toejuichen” enz.enz.
Wel, in mijn stukjes lijkt het altijd alsof allesin de jarenvijftig,zestig beterwasdan nu.Toch is er wel degelijk enige vooruitgang geboekt ook. Neem nu de geneeskunde.
Mannen hadden in I947 een levensver
wachting van57 jaar, nu is dat73 jaaren hetis nog altijdniet gedaan. Foto’s maar ook herinneringen, vertellen ons dat mensen in degoede ouwe tijd vroeg afgeleefd waren. De Russische dissident Kyril Gradov arri veerde 30jaar gele denin ballingschap in Amsterdam. Hij ver telde me later over zijnverbazing: waar
waren de bejaarde mensen, de zwaar gehan dicapten, de pokkensmoelen, de hazenlip pen, de tandeloze stinkendeoudjes. Hij dacht aanvankelijk dat deNederlanders hemvoor hetlapje hieldenalszehemhun leeftijdver telden,wanthetkon toch niet dat zeer alle
maal twintigjaar jonger uitzagen dan hun Sovjettegenhangers.
Neem het voorbeeld vandie tanden. Een tandarts was totinde jarenzestigiemanddie tanden trok en valse, lelijke en dikwijlsslecht zittende gebittenaanleverde.Nuis het een echtearts dietandenverzorgt en veel zes
tigers van vandaag zijn nauwelijks een paar tanden kwijt.
Tochthol
Nog eensmakelijk onderwerp: wc enbad
kamer. In de jaren vijftighadden demeeste huizen nog een wc die op het binnenkoer- tje stond, stonk als de pest en de velletjes wc-papier waren gelezen kranten of recla- meblaadjes. Iemand nog zin, om naar die tijd terug tegaan?Wassen gebeurdetoen dik wijls eenkeergrondig per week ineen grote tobbe waarna men schoon ondergoed kreeg voor de hele volgende week. Kolonialen leer den op de kortstmogelijke tijddat je derge
lijke gewoonten maar beterachterwegeliet in Kongo. Alszij dan na een termijn vandrie jaar vooreen eerste vakantie naar huis weer
keerden, konden zemet moeite hunweerzin verbergen. “Demensen stonken,hun kleren stonken en alles wat ze hier droegen knelde en deed ons bijna stikken”, zei Vita Foutry die mij adviseerde bij een tv-reeks over onze koloniale geschiedenis.
Een overgrote meerderheid van de Vla
mingenis nueigenaar van zijn eigen woning terwijl menvroegertot30%vanzijn salaris aan huishuur gaf. Soms kom ik voorbij het gehorige tochthol waar ik vroeger woonde.
Zoalsin demeeste arbeiderswoningen was er een kleine voorplaats waar de metplas
tic overdekte zetels stonden en waarwe nooit kwamen, maar de burgerij had ook
Scoren
Op zoek naar eengemakkelijkeprooi vond Linda de Win in de wandelgangen van Villa Politicia Marleentje Govaerts van Sint-Trui- den. Totaaloverrompeld door deplotsetele- visiebelangstelling, kwam Marleen niet uit haar woorden. Ja,watmoest zij denken van het “dienstbetoon” van Guido Tastenhoye?
Maarzwarte kraai Linda hadgescoord!Het is onbegrijpelijk:waarom geven ze in het VB hunmandatarissen geen mediatraining?
een salon en dus moesten de werkers dat ook hebben.En de eigenlijke miezerige living was uiteraard tezelfdertijd keuken met de onontbeerlijke Leuvense “stoof”. Veel van die oudearbeiderswoningen zijn nuschitte
renden comfortabelverbouwdomdat men er één, grote ruimte heeft van gemaakt. En er iseen toilet en zelfs eenbadkamertje met minstens een douche gekomen in de plaats van een pomp.
En dan dat eten: zeker in arbeidersge
zinnen waar men het niet al te breed had, was datniet al tesmakelijk, want nauwelijks 20 procent van de vrouwen ging meewer
ken.Het wasseizoensgebonden en dus at je dagelijksaardbeieninjuni, en anders nooit.
Het eten wasmonotoon en zekerniet van de beste kwaliteit. Die lekkere biologische groenten of datsappige stukjevlees waren toenveel te duur voor een arbeidersloon.
Toen we in 1964 met de school naar Look Back in Angerin Antwerpen gingen kijken, kwam de helftvan de klas voor het eerst in een restauranten het wasfeitelijk een betere frituur.
Sitting Buil
Over naar de zaken van de geest. Dank
zijde goede Mechelse stadsbibliotheek wist ik in die jaren dat er een kleine Duitsta
lige zangersencyclo- pedieverschenen was.
Ik bestelde het zeer dure boekje bij boek
handel Salvator en na exacttwee maandarri veerde het. Vandaag ga je naar Amazon.uk (geen invoerrechten) of Zweitausendeins (idem) en binnen de 8 dagen deponeert DHL dehele stapel netjes inje handen. Ooktoen wasmen alwereld
burger en iedereen probeerde wel tecorres
ponderen met iemand in hetverre buiten land (bij mij washet een Chileen). Datliep goedgedurende een jaar maar het duurde altijdmaanden voor je een antwoord opje brief had en tenslotte verwaterde alles. Van daag zijn er op het internet duizenden fora waar je over al je hobby’s kan discussiëren in alle mogelijketalen. Je brieven zijn nu e- mails,en je vindthet heel gewoontjes dat je binnen een paar uur antwoord krijgt van de correspondentin San Francisco of Kaapstad.
Verzamelenis voor de hamsters onderons dankzij e-bayniet alleeneen sport maar ook eendagelijkse gewoontegeworden.
Het buitenland is zo dichtbij geworden.
Ikmoet altijdglimlachen als ik zeventigers bij reisagentschappen reizen hoor boeken naar plaatsen waar ze voor hun veertigste nooit van gehoord hadden. “Blankenberge undkein Ende” was toen hetdevies en daar mee basta.Als kind heb ikhetprentjesalbum
"Sitting Buil” van chocolade Martougin gele
zen en herlezenengedroomd om ooitop hetslagveld van de Littlebig Horn testaan, al wistikdrommels goed dat het altijd een droom zou blijven. Meerdan tien jaargele den stondik ereffectief.
Veel van waardeis goedkoopgeworden, misschien zelfs te goedkoop. De bekende drogisterij biedt de volledige werken van Mozart aan vooreen habbekratsterwijleen bediende nog tot I970 een halvedag salaris moest neertellenoméén LP te kopen. Voor enkele tientallen euro’s per maand heb je permanent alle informatie ter beschikking op het internet. Wikipedia, de gratisency clopedie op hetnet is zelfs even accuraat als deBrittanicaen ze wordt voortdurend bij gewerkt zodat je geendure supplementen moet kopen.
De files zijn dan wel rampzalig, maarde goedkope auto heeft welhet monopolie van de rijken op mobiliteit gebroken. Ikherinner me de expedities diewe vroeger onderna men om van Mechelenin het centrum van Kontich te komen: kwartier te voet, tien minuten wachten op detrein,twintig minu
ten trein, lange tochtvan Kontich-Kazerne naar de Ooststatiestraat en ‘s avonds het omgekeerde.Dusverwaterden vriendschap pen buiten de eigen straat en gemeente hee vlug, want het lagallemaal nogal moeilijk- Familieleden van elders zag je alleen maar bij begrafenissen en huwelijken.
Kortom, voor één keer mag het: leve
2006. Jan Neckers
De dingen dezer dagen
De koran als cartoon
5
In de crisis rond de Deensecartoons over Mohammed hebben tal van prominenten kleur bekend. Ook zij die nietsgezegd heb
ben, zoalsde Europese regeringsleidersdie geen steunaan hun Deense collega overde lippen krijgen. Maar velen zijn verder gegaan dan daten hebben openlijk partij gekozen tegen devrijheid vanmeningsuitingen ten gunstevan het “respect voor de intiemste gevoelens vandemoslims”.
Insommige gevallen hebben we zelfs begrip voor de vrees die mensen tot hunminder dan moedig standpunt genoopt heeft. Dat de Britse buitenlandministerJack Straw enhet Amerikaanse State Department de cartoons veroordelen en de krantenindie landenze niet afdrukken, is deels uit bezorgdheid om hun troepen die in Irak nu al schietschij ven voor de moedjahedien zijn. Satiristen Kamagurka en Chokri benChikha, die van deontblote Madonna,verklaren doodleuk datzevan Mohammed afblijven omdat ze nu eenmaal eengezin hebben. Metdank aan George Bernard Shaw, die ooit zei: een man mag zijn inkomenen zijn leven voor zijnprin cipes ophet spel zetten, maar hij verliest dat recht zodrahij trouwt. En de islamisten, net alsvroeger de maffia, weten dat je best druk kanuitoefenendoorniet je vijand zelf, maar wel zijn dierbaren of andere derden te bedreigen. Wileentekenaar voor het grote principe van meningsvrijheid nuecht die ver
moorde christenen in Turkije of Nigeria “op zijngewetenhebben”?
Jack Straw noemde decartoons zonder meer “fout”,maar de meesten die zich van decartoonisten envan de strijd voor onze vrijheden distantieerden, warenminder cru in hun stellingname, zelfs bestudeerd dub
belzinnig.
Dubbele moraal
We zien hier wat we al zo vaak vastge steldhebben overcultureel marxisme alias
“politieke correctheid": de progressieven die afwijkende meningen vervloeken en bestraf
fen, zijn lichtjes beschaamd datze bij het Bestel (goed Nederlands voor establish
ment”) en zelfsbij het repressieapparaat behoren. Ze proberen die machtsverhou
ding te verdoezelen en een zelfbeeld van rebelse vrijdenkerijhoog te houden,b.v.met de zeer voorbarige bewering dat"de poli tieke correctheidvan linksnaar rechts ver schoven is”.Ook rond decartoonsbesteden zij hun creatieve energie aan het verzinnen van redenen omde rebelsetekenaars te ver oordelen zonder expliciet de kant van de islamistische muilkorf te moeten kiezen. Zo zouden de spotprenten “van lage kwaliteit zijn, alsof de persvrijheidnietvoor tweede- rangsescheppingenzougelden. En opkomen voor devrijhedenzou gewoon een andere vorm van "fundamentalisme” zijn, ofnatuur
lijk van "racisme". Alsof niet velegeboren moslimsevenzeerde islam bekritiseren.Zij zijn de hoop ende toekomst van de mos limwereld.
Onze progressieven ontwijken echter het enige zinnigetegenargumenttegenhet Europeseberoepop de vrije meningsuiting, namelijk dat Europahierin niet consequent is en andere meningenwelverbiedt. Het was 'wachten op Abou Jahjahom deze eviden
tie optafelte gooien. Deactualiteitkwam prompt zijn gelijk bewijzenmetde bestraffing van uiteenlopende onwelgevallige meningsui tingen:David Irving tot drie jaar cel veroor
deeld, Larry Summersals rector van Harvard tot ontslag gedwongen en Ken Livingstone als Londens burgemeester geschorst.
Demeelopers vanhet islamisme ontpop ten zich des te beter totgedachtenlezers die deongezegde “werkelijke”beweegredenen vanJyllands-Posten konden onthullen. Bij
voorbeeld, eigenlijk had die krant ze bedoeld als boodschap aan de immigranten om uit Denemarkenopte krassen. Knack-hoofd- redacteur Karl van den Broeckschoot, in tandemmet AjatollahChamenei, de hoofd
vogelafmet de theorievan een neoconser- vatief-zionistischesamenzwering om via de cartoons de Botsing der Beschavingen en toet name de oorlog tegen Syrië enIranop gang tebrengen.
Mohammed de terrorist
Dat is allemaalgedraai rond de potom niette moeten erkennenhoe raak en rele
vant de cartoons wel zijn. Meerdere car
toons beelden nietzozeer de profeet af als vvel de angst om hem af te beelden, en de fei
ten hohKon vnldnpnde de peerond-
heid daarvan aangetoond. Dat geldt ook voor de meestgecontesteerde cartoon,die met debom/tulband. Demeesten die deze ver oordelen, doen dat onder valse voorwend sels. Zozou de uitbeeldingvan Mohammed als een terrorist meteenallemoslimsalster rorist afschilderen. Nee natuurlijk: de ver moede zelfcensuurdie Jyllands-Posten wou testen,betrofjuist de uitbeelding van de per soonMohammed.Dat impliceertnietdat alle moslims de navolging vande profeet beoe
fenen, maardie waszelf wél een terrorist.
Daaromdat die moslimsdie wel deterreur praktiseren, zijnleer en voorbeeld als recht vaardiging inroepen.
Als we media die de profeet met terro risme verbinden, gaan muilkorven, dan zal het censuurmes eerst en vooral moeten snoeien in dekoran ende soenna (overle veringenoverzijn woorden en daden). Het is immers daar dat welezen hoe Mohammed tientallen overvallen op karavanen organi
seerde; hoe hij daarbij gijzelaars nam; hoehij zijn mannen toeliet om, in afwachtingvanhet losgeld, gegijzelde vrouwen te verkrachten;
hoe hij honderden gevangenen liet dodenen hun vrouwen en kinderen als slaafverkocht;
hoewreedaardig hij een gevangen vrouw na de terechtstelling van haarman tot concu- binage met hemzelf dwong; en hoe hij zijn critici doorsluipmoord uitde weg liet rui men. De islamitische jurisprudentie mag het gedragvan de profeet dan als rechtsgeldig precedentbeschouwen, en devotemoslims mogen hem als de modelmens eren, maar wij herkennen daarin elementen van ter
rorisme.
Uitverkiezingswaan
Het Britse Lagerhuis verwierp recentmet eenmeerderheid van één stem eenwetsont werpdatbeledigingen vanen “haat” tegen religies, in de praktijk de islam,wou verbie den.Loopjongens vande islam klaagden ach en wee, maar zij moeten beseffendatze nipt aan een ramp ontsnapt zijn.Onder zo’n wet zou men immers de koran moeten verbie den, want die roept veelvuldig op tot haat en geweld tegen de ongelovigen.
Gelukkig bevatten die grondtekstenook voldoende aanleiding totkritische twijfels.
Zo lezenwe in de koran een dozijn keer dat Mohammeds tijdgenoten zijn profeti sche pretenties doorzagen als “geestenbe- zetenheid"of deinbeeldingvan“een getikte dichter”, een primitieve diagnose voor wat de moderne psychologie beschrijftals een paranoïde uitverkiezingswaan gevoed doorzintuiglijke hallucinaties. En de Sirat Rasoel Allah (biografie van de profeet) van Ibn Ishaaq vertelt hoe de 40-jarige zaken
man Mohammed zelfde eerste was die de verschijningen en gedicteerde boodschap
penvan de aartsengelGabriël als het effect van bezetenheid verwierp, totdat zijnvrouw Chadiedja hem de onvermijdelijk terugke
rende trances deed aanvaarden en hem in zijn nieuwe rol vanGods stemmenhoorder installeerde. Alsmoslimszicheens fijn wil len ergeren aanontnuchterende en neerha
lende schrijfsels over deprofeet, laat ze dan onbevangen de basisteksten van hun eigen godsdienst lezen. KoenraadElst
In godsvredesnaam: eenheid!
bewaren door voor haar bedevaart inSteen- strate bewust een andere datumte kiezen dan deIjzerbedevaart, zodat Vlaamsgezinden die de IJzertoren niet kunnen loslaten, de week daaropnaar Diksmuidekunnen trek ken. Al moeten de “Ijzerwakers" hetzien te rooien met beperkte financiële midde
len, zekunnen toch uitpakken met een paar puike verwezenlijkingen. Devzw is op de ori ginele idee gekomeneen nieuwe uitgave te verzorgenvan de“Open Frontbrieven” van de jonge mensen die bijna een eeuw gele den voor eenverfranst vaderland hun leven waagdenopdat er, naar het woord van Lode Dosfel, “later een goed gezagzou komen”. De flaminganten die de Ijzerwake beris pen omdat die niet wil inziendathet “zelf bestuur” van de Fronters eigenlijk feitelijk toch niethetzelfde was als “onafhankelijk heid",want dat diebrave jongens niettegen ‘t belzjieksken waren, moeten die open front brieven maareens lezen en dan zullen zij wellicht beseffen wat die anderefrontleuze
“Erop enerover!" wou zeggen. Eris bewust gekozen voor een “ongekuiste” uitgavein de spelling van destijds, zondertoevoegingen, Dat is het motto van de vijfde Ijzerwake
die op zondag 20 augustus zalplaatsvinden in Steenstratebijleper: Godsvrede, hefboom naar onafhankelijkheid.
Met labelgique ishetnietmeer te doen.
Johan Vanslambrouck zei het op de pers conferentie niet in die bewoordingen, maar zijnverantwoording vanhet IJzerwakemotto komt daarwel op neer. Hoewel steeds meer Vlamingen maar alte goed snappen dathet zo niet verder kan, krijgen de politiekers geen enkel dossier opgelost, wat hun geloof waardigheid er bijheteigenvolk nietbeter op maakt.
Zij kiezenvoor eigen carrière eerst,met als noodlottig resultaat dat tegenover een hecht Waals fronttelkenseenversnipperd en kibbelend Vlaanderenstaat. Daarom die herinneringaan de oproepvan de Fronters totGodsvrede: voorrang vanhet algemeen Vlaamsebelang op alle partijpolitieke, gods dienstigeof levensbeschouwelijke verschil
len. Alleen die Godsvrede kan Vlaanderen aan een volwaardige onafhankelijke staat helpen. De Ijzerwake wil alvastde vrede
1 maart 2006
Paniek in Schoten
De regimemedia hebben er alles aan gedaan om het “incident" tussen Guido Tastenhoye en departijtop van het Vlaams Belang rond een Kazachtstaans asielzoekend gezin uitSchotentot in hetabsurdetoe uit tevergroten. Een normaal menselijke reac tie van een van haarleden heeft, in het kader vande bestendigemediaopdracht “demoni seren van die ene partij metalle middelen”, geleid tot een collectieveopstoot van poli tiek correcte actie met zulke omvang, dat het uiteindelijk nogenkel als grotesk, om niet te zeggen gênant overkwam. In “Mor genbeter",nahetjournaalen TerZake liefst het derde VRT-programma op rij waarin het
“item” werdopgevoerd, illustreerde Jurgen Verstrepen dat gevoel uitstekend. Hij kon nog nauwelijks zijn lach bedwingen toe hij
“topjournalist" Bart Brinckman liet weten dat die, “alshij er behoefte aan had om zijn bekrompenheid van op een appelsienbak op deAntwerpse Groenplaats te etaleren, hij dat vooral niet moest laten”. Een opmerking die de grote rodeduidervan De Standaard duidelijk met eendoorslikprobleem opza delde. Brinckman wasoverigens niettoeval lig studiogast. Hij had het Kazachstaansver haal rond Tastenhoyein "primeur” gebracht.
Want uit eerste handtoegespeeld gekregen van Schotense burgemeester Harry Hen
drickx (CD&V).
Over depolitiekecorrectheid van die man is nergens een onvertogen woord gevallen, behalve heel even uitdemond van Guido Tastenhoye zelf, die beleefd liet opmerken dathij van de heer Hendrickx ietsanders had verwacht dan dat hij een beroep op de media zou doen met wat de man blijk baar als eensmeuïg verhaal inschatte. Maar omdat diezelfdemedia nietmet alles tegelijk bezig kunnen zijn en prioriteiten heeft, dacht allichtniemand aande vraagof de rol van de Schotense burgervader in het verhaal van
uithet standpunt vanpolitiek fatsoen - om over déontologiete zwijgen - welhelemaal koosjer was. Dat Bart Brinckmantegenover Jurgen Verstrepen een lofwaardige poging deed om te ontkennen wat iedereen over zijn
“bron” al wist,vertegenwoordigt als leugen tje ombestwil ongetwijfeld een stukje van de
“politiek correct denken”-puzzel. Maarhet kan ook bronbescherming genoemd worden als men weetdatHarry Hendrickx met de story-Tastenhoye niet aan zijn proefstuk was om BartBrinckman - overigens metsucces - voor zijnpersoonlijk karretje te spannen van operatieVB- beschadiging in hetalgemeen en in Schoten in het bijzonder.
Het isniet toevallig dezelfde Bart Brinck
man naar wie al eerder, en ook op burger vaderlijkewijze, de heer Hendrickx blijk baar eigen, het verhaal werd gelekt over de zogeheten“onwettelijkeverbouwingenaan haar zwembad” van Marie-Rose Morel op het grondgebiedvan hetniet-onaardig stulpjedat ze met haar gezin in Schoten betrokken heeft.
Dat haarneerstrijkenaldaar enigeberoering opwekte binnen de lokale bestuursmeerder- heid isevident.Het is volgens lokale waarne mers zelfs zo dat, naargelang 8 oktober dich terbij komt, men over regelrechte paniek moet spreken. Ineenblijkbaar ultieme poging omeen mogelijk gevaar voor“eigen postjes eerst” te keren en de baarlijkeheks Morel alsnog op devlucht in plaatsvan op de brand stapelte krijgen, werdoperatie “zwembad” opgestart waaromtrent we hier niet meer moeten uitweiden. Behalvedanom tezeg
gen datde lokale politie zo om deander
halve dag ten huizeMorelkomtcontroleren of de werkzaamheden aanhet zwembad er nogaltijd even stil bij liggen. Pesten heet dat niet, de wet toepassenwel.
Burgemeester Harry Hendrickx zal de eerste zijn om dat laatste toe te geven, maar ongetwijfeld de laatste omhet eerste tebeamen, met name datnota bene hijzelf de plannenénvan het huis -dat overigens inclusief zwembad anno I984volledig "clean"
werd bevonden - met “nuttige foto’s” aan topjournalist Bart Brinckmanheeftbezorgd.
Omdat zelfs hij er een en ander toch iet
wat “over” vond, heeftBart dat, mogelijk ineen moment vanaangetaste zelfcontrole, t.o.v. Marie-Rose Morel toegegeven.Het is maar dat U zou weten dat het spelvan “allen tegen een” richting 8oktober alsmaar vuiler gespeeld dreigtte worden. En niet alleen in Schoten!
D.mol
zonder weglatingen, zonder achterafverkla- ringen. Dietaal is vandaag nietmeer de onze, zegt voorzitter Johan Vanslambrouck,maar de boodschapwél.
Jawel, die IJzertoren diemet medeplich
tigheidvan het edel vaderland zestig jaar geleden de lucht is ingeblazen, maar waar
van de dooriedereenbekendedadersoffi
cieel nooitwerden gevonden. Van dieeerste torenisbij een Amsterdamseantiquaareen heel erg beschadigde maquette van onder het stof gekomen, die tevergeefs te koop was aangebodenaanIJzerbedevaartcomité, N-VA en VlaamsBelang, maar die vanver
nieling is gered door de Ijzerwake,die het prachtiggerestaureerde pronkstuk in bewa
ring heeft gegeven aanhet Bormshuis in Ant
werpen. Vraagprijs: I5.000 euro,kostprijs:
5.000 euro.Het houten kunstwerk, dataan de vier hoeken wordt gesierdmet figuurtjes dievermoedelijk zijn gemaakt doorTemse- naar Karei Aubroeck, is deskundig onder vaardige handen genomen door Han Kennis, die daarvoordikke gelukwensen verdient, want de IJzertoren was nog wel nietzo erg beschadigd als die in Kaaskerke (vaderlands afbraakwerk isnietteevenaren), maar het
scheelde niet veel. HVO
