64ste jaargang nummer 35 woensdag 26 augustus 2009

64ste jaargang nummer 35 woensdag 26 augustus 2009

Schending der machten

Wat was nu weer de inzet van de hele Fortiscommissie die begin dit jaartweemaan­ den lang de etherheeft vervuild? Juist, aantonen dat een vande rechters bijhet Hof van Beroep, met name Christine Schurmans, haar beroepsgeheim had geschonden zodat het trio Leterme-Vandeurzen-Reynders kon proberen derechterlijke macht te manipulerentot meerdere eer en glorie van BNPParibas. Vooral die schendingvan het beroepsgeheim en het feit dat de regering had“nagelaten” hetgerecht hiervan op de hoogtete brengen,wasvoor deweledelgestrengeGhislainLonders van het Hof van Cassatie de reden om -opdat ogenblik zonder bewijzen- instrenge bewoordin­

gen deregeringstop aan te vallen ente eisen datde magistratuur in haar maagdelijk­ heidwerd hersteld. Exit even laterLetermeen Vandeurzen, alleen de slinkse Reyn- ders muisde ertussenuit.

De tweeanderen zijnintussen na de verkiezingen min ofmeerin eerhersteld,want hoe grootopdit ogenblik ook de commotie is binnen de Brusselse magistratuur, de kans dat de Fortiscommissieeen nieuw rondje gaatdraaien, lijkt ons eerder gering.Het kannatuurlijkzijn dat de Gentseonderzoeksrechter Heimans nog voor enige tribula- ties zorgt,maardie zalzichal voldoende op glad ijs moeten bewegen bijzijn naspeu­ ringen in de hoogstejuridische middens vanhet land. (Hetheet dat in het Brusselse justitiepaleis menig magistraat zoveel mogelijkbelastend materiaal tegenanderen ver­

zameltom in geval van noodvoldoende munitiebijde hand tehebben om in de tegen­

aanval te kunnengaan.) Wat hebbende tweevoorbije wekenons inelk geval geleerd?

Dat determ beroepsgeheim waarmee tepas en te onpaswordt geschermd, een abso­ luut lachertje is. Wijwerden ten vollegeïnformeerd over het manoeuvre van de glui­

perige Glenn Audenaert vande federale gerechtelijke politie om minister van Justitie De Clerck “te vatten” ineen onderzoek naarwat heette een uitgebreidsysteem van fraude encorruptie datzich jarenlang had genesteld binnendeBrusselse magistratuur.

Namen en toenamen van “verdachte magistraten” dropen van de krantenpagina’s, toe­ spelingen op faillissementenals die van Sabenaen Sobelair, het reilenen zeilen van de op veel geld beluste zakenadvocaat Robert Peeters. We kregen via de pers inzagein het tuchtonderzoek dat naar Francinede Tandt werd gevoerd alvorens zetot voorzitter vande Brusselse Rechtbank vanKoophandel werd bevorderd, en vernamen alles over de omstandighedenvan de lening van meer dan 500.000 euro voor haarbroer waar­ voor zezichborg had gesteld. Het weekblad Knack ging zover om teinsinueren dat ze haar vonnisin eerste aanleg over de verkoop van Fortis had geschreven met de welwil­

lendehulp van(het kantoor van) advocaat Van Buggenhout, opwiens steun en toever­ laat zeblijkbaar voortdurend kon rekenen.We werden overstelptmet nieuwedetails uit de verhoren van ChristineSchurmansover haar contacten met anderemagistra­

ten in de aanloop naar het Fortisarrest, en kregenin DeMorgen zelfs een reconstruc­

tie minuut per minuutvoorgeschoteld van het verloop vande gebeurtenissen begin december vorig jaarbij het Hof van Beroep en tussen verschillendejuridischehoofd­ rolspelers. En het parketgeneraal van Brussel organiseerde zelfs eenheuse persconfe­

rentie om topmanJacques De Lentdecker vrij te pleiten van enige foutieve aanpak van hetdossier-De Tandt, maar tegelijkwerddehete aardappel doorgeschoven naar de eerste voorzitter van het Hof van Beroep, Guy Delvoie.

Conclusie:er is geen beroepsgeheim als erhogerebelangen op het spel staan,eris geen scheiding der machten, er iswel een voortdurendecollusie tussen pers,gerecht, politie en politiek. Verschillende clans staan elkaar naarhetleven en vechten eenopen­ lijke oorlog uit. De blauweridder Glenn Audenaert neemt De Tandt en Peeters in de tang, niet alleen omdat ze vaak onder één hoedje zouden spelen, maar meer danwaar­ schijnlijkook omdateenaantal van zijn rijke (ofwraakgierige)zakenvriendenmet Pee­

ters meer dan één appeltje te schillen hebben.En nog eenvaststelling: het vermoeden yanonschuld is een absolute farce geworden, want voor de publieke opiniestaat het intussen als een paal bovenwater dat De Tandt devleesgeworden corruptie zelve is, en zo snel mogelijk moet ophoepelen. Het sierde De Clerck dat hij een onderzoekten laste éntenontlastejegens haarbevolenheeft,al liet hij tegelijkertijd verstaandat ze beter geschorst zouworden.(Scheidingder machten, weetuwel?)

WatDe Tandt betreft, zijnwij van oordeeldat zij inderdaad haar togabeter aan de haak zouhangen, niet omdat wijvoldoendeelementenin handen hebben om haar juri­

disch te veroordelen, maarsimpelweg omdat wijniet begrijpen dat iemand die zich mee iaat oplichtendoor zogenaamde goudverkopers uitIvoorkust, de BrusselseRechtbank vanKoophandel wil enmag gaanleiden.Ookdat is Belgiëten voetenuit: de groot­

ste aap diezit van voor endoet de zotste kurenvoor.(Heeft De Tandt misschien ook onlangs een nieuw jacht gekocht dat rondtoert voor de kusten van Zuid-Frankrijk, met goedkoop marinepersoneelaan boord?)

Voor wie zich De Vaganten enhet Galgenlied van KareiVertommennog herinnert, uiteindelijk werden er drierechters opgeknoopt. Eenhad zijn eigen volk verraden, een bad zijn geldkist volgeladen, eenhad demacht om haar zelfbemind: drie rechters ben- geldenhoogin dewind! En de scheidingder machtenwerd

eerder al gevierendeeld.

XlAClMéxIU

16OK€ 2-Eö-T-

Zelfbekamping!

ÖpRFbRWn’sr

5 ll414278H021080

Deze week :

•Als regio tussen echte landen 2

• Brief aan een nestbevuiler 3

• Ijzerwake 5

• Moe Vogels gaat weg. Spijtig! 6

• Boterhammen in het Park 10

Roken kost geld

Ofwel zijn wetenschappers onbekwaam, ofwel onze journalisten, ofwel mankeert er iets aan beide groepen. De vierde hypothese, dat er iets los zit bij uw dienaar, noemen we hier voor de volledigheid, maar mag uiteraard meteen van de hand gewezen worden.

Dat roken geld kost, kan elke roker beves­

tigen. Maar roken kost ook handenvol geld aan de samenleving. Dat probeert een artikel in De Standaard ons althans wijs te maken, in een kaderstukje bij een artikel van Neder­

landse onderzoekers die ontdekten dat roken of drinken schadelijker is dan cannabis, coca­

ïne of xtc verbruiken. Alleen crack en hero- ine zijn nog erger.

Terug naar die kosten. Naar schatting overlijden jaarlijks vijf miljoen mensen door roken. In de VS kost dat 75 miljard dollar aan de gezondheidszorg. Volgens de Wereldbank gaat ‘roken’ lopen met zes tot vijftien procent van de totale ziektekosten.

Laat het door ondergetekende gezegd zijn: flauwekul. Of beter, een halve waar­

heid, en die is doorgaans erger dan een hele leugen. Roken is ongezond, laat dat duidelijk zijn. Maar juist daarom zorgt het voor een enorme maatschappelijke besparing.

In genoemd stuk wordt de klassieke fout van de kosten-zonder-batenanalyse gemaakt.

Je telt op wat iets kost en zwijgt over wat het opbrengt. Zo bekeken kost de productie van koffiekoeken handenvol geld. Zelfs wie een snoepwinkeltje uitbaat, weet dat de echte vraag luidt: wat is het resultaat als je de kos­

ten van de baten aftrekt.

De maatschappelijke financiële baten

van het roken kunnen niet betwist worden.

Vooreerst zijn er de torenhoge accijnzen op tabak. In 2007 leverden die de schatkist 1,8 miljard euro op, terwijl de gezondheidszorg 19,2 miljard kost. Aangezien ook rokers soci- alezekerheidsbijdragen betalen, mogen we dus aannemen dat ze de factuur zelf meer dan betalen.

Maar de rekening is hiermee niet afgeslo­

ten. Een roker sterft gemiddeld meerdere jaren vroeger dan de tabaksvrije medemens.

We weten dat de gezondheidskosten stijgen met de leeftijd, waaruit we mogen opmaken dat rokers al verdwenen zijn voor ze echt veel geld opsouperen van de ziekteverzeke­

ring. Wie rekent de maatschappelijke winst uit? Voor hen moeten ook veel minder peper­

dure ouderdomsvoorzieningen gefinancierd worden. We zwijgen dan nog over de extra jaren dat ze pensioen zouden trekken als ze niet gerookt hadden en bleven leven. Hun bij­

drage aan het milderen van de vergrijzings- kosten kunnen niet overschat worden. Mocht iedereen beginnen roken als een Turk, dan was er van een vergrijzingsprobleem niet eens sprake.

Kortom, in deze budgettair moeilijke tijden kan ons geen groter extra onheil overvallen dan de beslissing van alle rokers om per van­

daag te stoppen met hun slechte gewoonte en over te schakelen op een gezonde levens­

stijl.

Er zijn vele goede redenen om te stoppen met roken, maar het financiële welzijn van het land is er geen van. Roken kost alleen geld aan de roker. Gelukkig maar.

Eenmanscollectief

DenBlooten Kooninck

Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus

2

Geoogst wordt wat gezaaid werd

Filip Dewinter moet zich geen illusies maken. Zijn eis om een diepgaand onder­

zoek op te starten naar bindingen met moslimfundamentalisme in sommige Ant­

werpse moskeeën zal als irrelevant beschouwd en dus verticaal geklasseerd wor­

den. Al put hij zijn inspiratie uit een nota van het VCEM, het Vlaams Comité voor Ex-Moslims. Voor de herauten van de multiculturele illusie en het onverdeelde pluralisme bestaat moslimextremisme niet in Vlaamse contreien. Noch in Ant­

werpen noch elders.

Ondertussen kijkt Antwerpse atheneum- directriceKarinHeremanseerdermeteen bang hartje uit naar wat de eerste schooldag van dinsdag I september in de aanbieding kan hebbenna het nu al beruchtehoofddoeken­ verbod. Haar atheneumwas een van de laat­ ste “bolwerken” waar dat verbodnietvan kracht was. Hetzoaanbeden “pluralisme”

werd daardoor dermate toteenrichtings­

verkeer herleid dattachtigprocent van de leerlingen numoslim isende overige twin­

tig procent elke dag nog watmeer dan de vorige in een islamitischland denkt school te lopen.Wat er aan reacties loskwam eind juni toen het hoofddoekenverbod ook in het atheneum vankoen eind juni wel kwwel kwar dan htig procent jeuit naar Isepé voor ExMoslims.

Toch houdt de directievoet bij stuk. Ter­ wijl burgemeester “Patrick” evenals zijn schepenvan Onderwijs Robert Voorhamme zich uit electorale overwegingen met een

“geen commentaar” en voor de rest oor­ verdovende stilte “neutraal” opstellen,weet dein een recent verleden nog oogkleppen dragende en multicultureelbevlogen direc­ trice vandaag ook waarom ze zo onwrik­

baarblijft. In haar taalgebruikheeft“plura­ lisme” ook nogeen plaatsje,maarhet heeft enige ruimte moeten inboetenom gebruik van “radicalisering”toe telaten.

Niet alleenwat deinAntwerpen veelbe­ sproken imam Nordine Taouilzich verbaal allemaal veroorloofde, onmiddellijk nadat het hoofddoekenverbod was aangekondigd, heeftdaarbijflink geholpen. Ook wat Here­

manszelf geleidelijkin de school aan “signa­ len"registreerde, droeg meer dan eensteen­ tje bij. Zo legden, naarhaar eigen zeggen, moslimmeisjes tijdens de lessenvan licha­ melijkeopvoeding aanvankelijk spontaanhun hoofddoek af. Maar plots werd dat een pro­

bleem. Zoals hetook een probleem werd ommee op studiereis naar het buitenlandte gaan. Ze moesten vergezeld kunnen worden door hun vader ofdoor hun oudste broer.

De vraagof het "initiatief" daarvoor vande meisjes zelf kwam danwel van hun omge­ ving, steltde directrice niet. Ze trekt wel de naarmijn meningenig mogelijke conclusie dat de radicalisering zulkdanigeproporties aanneemtdat “de politici zich echteens over de situatie moeten gaan bezinnen”.

Ophangen

Geenzinnigmens die kan zeggendat die woordenuit een “verzuurde mond” vallen.

Voor wie al veel langer wist wat nu blijkbaar ook stilaan begint door te dringen bij en gezegd wordt door zogeheten“onverdachte bronnen”, zijnde woorden van Karin Here­ mans weinig anders dan een illustratie van

“men oogst wat er gezaaidis”. Er dreigt in deze samenleving dustoch wat miste gaan door een te langaangehouden oeverloze en onvoorwaardelijke sympathievoor de mul­ ticultureleillusiein hetalgemeen en de in de liefdevolle armen gesloten islamindoctrina- tiein het bijzonder.

Ondertussenliep Karin Heremansook al een stelvan die niet-bestaande moslimex­ tremisten tegenhet lijf in Borgerhout. Geen

“jongeren” maarmannen vande leeftijdsca­ tegorie late dertigersof prille veertigers. De heren lieten er geen twijfelover bestaanwat ze met haar zouden aanvangen, mochtenze het hier voor het zeggen hebben. Eerst een traktatie op zweepslagen om haar vervol­

gens op te hangen. Hetpleit voor de iet­

wat uit dedagdromerijvan onvoorwaarde­ lijkeverdraagzaamheid ontwaakte directrice datze die“ervaringen” niet in de persoon­ lijkedoofpot heeftgestoken, maaropenbaar heeft durvenmaken.

Citaten

Minder onduidelijkzijn de reacties op de door deatheneumdirectie beschikbaar gestelde “kleedkamer” met spiegel, waar moslimmeisjes zich voor aanvang van de les­

sen van hun hoofddoek kunnen ontdoenen die na de lessenweer kunnenomslaan. Waar KarinHeremanshet heeft over een “com­ promis -want bijons is iedere leerling van welke cultuur ookeen vip - lietende hoofd-

doekjesvips snuivend van verontwaardiging optelevisie weten dat voor nuttige quote­

ringvan dit initiatiefalleen hetwoord “bela­

chelijk” in aanmerkingkomt. Het is maardat niet alleen de directricezou weten dat alle inspanningen om het een bepaaldegemeen­ schap zoveel mogelijk naar de zin temaken, zij het binnen zekere limieten, door die­ zelfde gemeenschapnaar waarde worden geschat.

Wat de goegemeentedenkt over de door de moslima’s en/of hun adviseurs niet echt gewaardeerde “tegemoetkoming”, laat ik U vanmijn kant weten aande hand van enkele citaten uit lezersbrieven.Geniet even mee.

Eerste citaat:“Komen er nu ook aparte kleedkamers voor christenen, hindoes en joden? Ik heb iets tegen beleidsmakers die moslims aparte rechten verschaffen. Dat heet discriminatie.” Tweede citaat: “Een aparte kleedkamer iseen toegeving diehet gelijkheidsprincipe op de helling zet. In de meeste scholen zijn er aparte toiletten voor meisjes.Met spiegels. Kunnen die moslima’s daar huntoilet niet in maken? Want wat met

“onze”meisjesdie inde wintermet mutsen warme jasnaarschool komen?Krijgen die ook een aparte kamer of moeten die het wel doen metde toiletten?” Derde citaat: “Nu nog een aparte bus en een aparte eetzaal en het verhaal is compleet.” En een vierde, omhet afteleren: “Nochin Turkije,noch in Marokko mogen hoofddoeken gedragen worden. Je ziet zeerook niet in hetstraat­

beeld. Overigens moet gelijk welke religie in hethart gedragen worden en niet gemanifes­ teerd worden door een kledingstuk.”

Zou het kunnen dat, na Nederland, ook in Vlaanderen de openbare opiniestilaan genoeg krijgt van eenapartheid afdwingende godsdienstbeleving!Of blijft dieopdringerig­ heid in de ogen van overheden allerhande niets om zich zelfs maar een begin van zor­

gen over temaken? D.Mol

Hoe dom kan een slimme mens zijn

In De Standaard van vrijdag 21 augus­ tus - weetje het nog? Vroeger, heel vroe­

ger: AVV-VVK - vraagt Wetstraatjournalist Guy Tegenbos zich af waarom “deMarkt- rocks, de Pukkelpops, de Rimpelrocks en de andere zomers weide- en stadsfestivals” groeien en bloeien terwijl Ijzerwake en Ijzerbedevaart amper overleven. Hij geeft zelf het antwoord:"Anderefestivals hebben geen Vlammende Vlaamse Toespraken” (nvdr: hoofdlettersvan de heer Tegenbos).

We hebben altijd gedacht dat Guy Tegenbos een slimme mens was, niet de slimste mens terwereld, maar toch... Ijzer­ bedevaart noch Ijzerwake zijn geen stads­ festivals noch weidefestivals, zelfs geen festivals tout court, waar niks niemendal herdacht wordt tenzijmisschien liedjeszan­ gersenmuzikanten diehet hoekje om zijn gegaan door een ofandere overdosis. Ijzer­ bedevaart en Ijzerwake - de woorden zeg­

genhetzelf - zijn respectievelijk een bede­ vaart en eenwake, bedoeld omde soldaten die aan het front gevallen zijn te herden­

ken,om het testament van defrontsoldaten uit te voeren en om een status questionis van de "Vlaamsekwestie” te maken.Het is tegelijkertijd een politieke meeting. Zou de heer Tegenbos een politieke meeting kun­

nen opnoemen in het huidige Vlaanderen diezoveelvolk trekt? Zelfs in het heetst van de verkiezingsstrijd?

En als de politieke impact van beide gebeurtenissen vrijwel nihil is geworden, dan komt dat omdat voorheen Vlaamse kranten, zoals De Standaard, zich bekeerd hebben tot het Belgisch-nationalisme en volledig tendienste staan van het Belgische establishment. En zich sarcastisch uitlaten overde Vlammende Vlaamse Toespraken.

Maar misschien worden daar wel de juiste vragen en de juiste diagnose gesteld ende juiste remedie voorgesteld.

De dingen dezer dagen

Als regio tussen echte landen

Prins Filip start met een missieoffensief, lezen we in de kranten. Even dachten we dat daarmee meteen verklaard werd waarom hij plots mét baard verschijnt- Een late roeping als Witte Pater? Maar de kroonprins heeft een andere missie op het oog: hij gaat economische reisjes maken om daarmee te laten zien dat U klaar is. Hij “wil koonink worde”.

‘t Wordt dehoogste tijd datde kroon­ prins zich gaat bemoeien metéén en ander, want het gaat niet goed metde economische diplomatievan België. “Ligt op apegapen", meent Jonathan Holslag, dieinternationale relaties onderzoekt aan deVUBen stukjes schrijft voor De Standaard.

We kennende meest in het oog springende voorbeelden.Onzeenergiesector verdween via de achterdeur naar Frankrijk.Duitsland zet onseen pad in de Opel-korf. Nederland ontdektineens dat de afgesproken verdie­ ping van de Westerschelde schade berok­ kent aanvogelnestjesen beslist deafspraak af te zeggen. Frankrijken Nederlandgraai­ den wellustig inonsbankenarsenaal.

Er zijn meer voorbeelden, die niet de voorpagina’s haalden, maar hetzelfde ver­

haal illustreren: België is het economische kneusjevan deze hoek van dewereld aan het worden. Aan de grenzen ontbreken nognet deborden: “Totale uitverkoop”.

Holslag meent in De Standaard van 4 augustus te weten waar het kalfgebonden ligt. Niet aanhet feit dat Belgiëklein is, want andere kleinelanden weten hun mannetje wel te staan.

Neen, sinds de regionaliseringvan hethan­

delsbeleidin 2001zijnVlaanderen en Wallo­ nië actiever in het afvangen vanvliegen van elkaar dan inhet promoten van onze export enuitbouwenvanonze economische troe­

ven. Vlaanderen internationaal promoten heeft volgens Holslaggeen zin, want wie kentVlaanderen?

Ook de Duitse deelstaten voeren hun eigen economische diplomatie, maar wel braafjes onderdedominante Duitse hoed.

En dus lijkt de remedie verrassendsimpel:

maak het allemaal weer Belgisch enwe zijn opnieuw vertrokken.

Holslag geeftin zijnartikeloverigens voor­ beeldendie de ernst van hetprobleem dui­ delijk maken. Achterstand in onderzoek en ontwikkeling en de problemen om België (Vlaanderen in feite) als logistieke draaischijf op peil te houden, kosten ons banen. Bel­ gië moet volgensdeauteur weer een her­

kenbare brand worden(brand te lezen alsde newspeak voor ‘merk’).

Polemiek

David Criekemans doceertBelgisch en vergelijkend buitenlands beleid aandeUni- versiteit Antwerpen en Geopolitiek aan de Koninklijke Militaire School. Hijisals senior onderzoeker verbonden aanhet Steunpunt Buitenlands Beleid. Iemand die de materie kent dus en hij schreef een antwoord op Holslag (DS,8 september).Zou België Opel wel hier kunnenhouden hebben; is energie niet juist een Belgische bevoegdheid, gooit hijHolslag voor de voeten?

Hij ontkent datVlaanderen en Wallo­ nië elkaar vliegen afvangen.Ze werkenjuist samen waar het moet. Volgens Criekemans is hetechtervan het grootste belang dat Vlaanderen zijneigen economisch imago kan

uitdragen en hij vindt dat naast België ook Vlaanderen (en Wallonië en Brussel) best als‘brand’ kunnenbestaan.

Dan ‘kan’ inderdaad, maar dat kost te veel geld en is inefficiënt, reageert Holslag ineen lezersbrief.

Pierre Therie is gewezendefensieattache en zo’n titel wekttricolore vermoedens.

Fout, Therie gaatookin tegen Holslag (DS.

11 augustus). Hij geeft deBelgische diploma­ tie ervan langs omdat die nog steeds geen inspanning doetom internationaal duidelijk te maken dat België een Nederlandstalige meerderheidheeft. In wezen geeft die diplo­ matie niet echt deindruk bezig te zijn metde dingen die voor Vlaanderenbelangrijk zijn- En als deFranstaligenop het internationale forum actiefhet Vlaamseblazoenmee hel­ pen besmeuren, dan staat Vlaanderen inder­ daad voor een onmogelijke opdracht. Met dankaan onze ‘landgenoten’. Therie roept de diplomatie enhet Belgische buitenlandse beleid op eindelijk rekening te houden met de institutionelerealiteiten.

De onvolprezen Rudi Aernoudt mocht niet ontbreken in deze polemiek, natuurlijk- Zijn verhaal (DS, 14 augustus) is bekend: de regionaliseringis onzin en alleen de naam België kan internationaal een troef zijn.

Dirk Rochtus, professor en gewezen adjunct-kabinetschef internationaal beleid (bij Bourgeois) vindt danweer datHolslag- Aernoudt en compagniegewoon blijvenvast­ hangen aan het oude België. Zijn bijdrage bleefwelhangeninde elektronische versie van De Standaard (18 augustus).Uit welke studie zou blijken dat België internationaal bekendis en Vlaanderen niet, vraagtRochtus zich af?Hij merkt in elk gevalop dat Brusse enWallonië zeer actief blijvenophet *nte^' nationale terrein en daar veel grotere bu getten voorvrijmaken dan Vlaanderen.

De kern

Wekeren even terug naar de al genoemde Pierre Therie, die eigenlijk de vingerop d®

wonde legt: “Dediplomatiewordt geregel tussen staten en zolang de gewesten nie onafhankelijk zijn, zullenze nooit een v0 waardige diplomatie kunnen ontwikkelen- Zolang Vlaanderen geen eigen ambassadeur en diplomatiekediensten heeft, ishetpra . tisch onmogelijkom eeneigen ‘brand’ te pr° moten via de diplomatieke kanalen. In de hu' digecontexthebben de gewesten de federa diplomatie nodig, al zijn sommigebeleidsd0^

meinen geregionaliseerd. Het probleem I'S dus inde eersteplaats bij de 'mossel-nod1' vissituatie’ waarin België zichopinstituü0'

neel vlak bevindt.” .

Dat is de kern.Vlaanderen blijft met t handen vastgebondenop de rugzolang h®

geen volwaardige staat is.Tot dan moet

‘regio’ Vlaanderen een ongelijke strijd ren om zich buitengaats te profileren als fatsoenlijke speler die het wil zijn, maar gens de geldende maatstaven nietis. u

J.K-

3

03

De dingen dezer dagen

Met een zucht

Het bedevaartseizoen naar de Ijzer draait op volle toeren. De Ijzerwake hebben we gehad. Dus rest ons op 30 augustus in Diks- muide nog de 82ste Ijzerbedevaart onder het motto: Vlaanderen is er voor iedereen. De organisatoren laten weten dat ook de Bede­

vaart er is voor iedereen. Ik herinner me tij­

den dat dat anders was (Vlaamse vrienden, laten we scheiden!), maar goed, dat zal mijn slecht karakter zijn.

Wat is er te verwachten? “Een verruimde blik met een vleugje traditie. Vernieuwing en verruiming troef dit jaar op de weide rond de IJzertoren. Maar met respect voor het verle­

den." Zoals andere jaren dus. Volgens de ana­

lyse van de verkiezingen door het comité is Vlaanderen weer ‘in’ en ‘Vlaming-zijn’ klinkt sexy en is niet langer een schande; hebben wij even geluk!

De Ijzerbedevaart wordt afgesloten met enkele bedenkingen en IJzerbede’vra- gen’ door voorzitter Walter Baeten. En het comité laat weten: “(Ver)oordeel niet voor­

aleer je er zelf bij was. Kom gewoon kijken.

Iedereen is welkom. Er is ook een ruim pro­

gramma kinderanimatie voorzien. Zondag 30 augustus om I4u30 stipt.” Na vorig jaar voe­

len ze de bui zeker al hangen.

Maar goed, concreet, de 82ste editie van de Ijzerbedevaart wordt opgeluisterd door Fanfarela, uit Gits, "een bonte bende van enthousiaste mensen die het in hun leven vaak niet makkelijk hebben. Sommigen muzi­

kanten spelen met beperkingen, maar die maken ze ruimschoots goed door hun gedre­

venheid. De liedjes zullen iedereen bekend in de oren klinken”. Daarnaast is er de onmis­

bare BV, in deze editie is dat Wigbert van kierde. Hij brengt een eigentijds samenge­

steld programma, Vlaamse liedjes “die onge­

twijfeld in het hoofd blijven hangen”. De grapjas van dienst is Karei Declercq, met een ludieke kijk op ons land, in de vorm van een overzicht van het voorbije halfjaar. En

Chinezen roven prijsduiven

ALMI MET3) i 6

SMUWfiÖGHEtPre

Veiligheid voor alles is het devies van Vervoermaatschappij De Lijn. Maar bin-

?en die "lijn” wist geen bestuurslid af van ethandeltje met diensturentussen chauf- LCurs, zoals dataan het licht kwam in Gent- rugge. Wat niet uitsluit dathetook elders lek eUrt’ £e^eurd >s>zonderdathet uit- t Vlaamse voogdijminister van Mobili-

Grevits toonde zich kordaat en ajl binnen deweek weten of het om een v^enstaandgevalofom een praktijk met ertQkkingenging. Of ze daarover ookvan

moest er ergens een muziekje nodig zijn dan is er nog de fanfare van Ingelmunster.

O ja, er zijn ook oldtimers (auto’s deze keer) uit de Eerste Wereldoorlog die voor en na de bedevaart te bezichtigen zijn.

Dat laatste brengt ons naadloos naar onze grootste kritiek op voorhand: de Ijzerbe­

devaart is een randgebeuren in “een dagje Diksmuide", een familiedag (neen, geen fami­

liefeest!), een soort Gordel in de West­

hoek met veel activiteiten en ergens nog een eucharistieviering en ergens ook nog een bedevaart. Met om 9 uur de herdenking voor de gebroeders Van Raemdonck, om II uur de eucharistieviering, aansluitend hulde aan de IJzersymbolen in de crypte en om 14u30 de ijzerbedevaart. Allemaal mooi op papier, maar de klemtoon ligt meer en meer op de Klara-erfgoedwandeling (tussen 9 en 17 ver­

trekken, met gratis Leffe in de prijs inbegre­

pen), de Flanders Fields Classic (met de fiets, en gratis als u ook naar de bedevaart gaat), 15 km tussen Ijzer en Blankaart (loopwed- strijd, ook gratis voor bedevaarders) en de vlottentocht onder het thema “Volkeren”.

Kijk, wij hebben niets tegen die randani- matie, integendeel, maar wat heeft het alle­

maal nog met de kern van de zaak te maken, met de Vlaamse beweging, met de Fronters en hun boodschap. Alles wat dat erfgoed van de Fronters levendig houdt is winst, maar de bedevaart begraven onder een groeiend aan­

bod amusement ver van de eigenlijke kern van de zaak, is wel vernieuwend, maar wat brengt het bij? We sluiten ons graag aan bij de nieuwe voorzitter van de Ijzerwake, Wim De Wit: laat het ons weer samen doen...

voor iedereen, nietwaar?

Wij zullen op de bedevaart zijn. Na vorig jaar, met een diepe zucht. We zullen u laten weten, wat het dit jaar geworden is. Mis­

schien zal ik eens mijn fiets meenemen...

PVA

gedachtenwisselde met de van de rode De Lijn-top afkomstige neo-minister IngridLie­

ten, is onduidelijk. Hoe dan ook liep het ministeriële ultimatum vorige week af. Nog wat gehoord in de ene ofde andere rich­ ting? Wijook niet.

SHMMKJum——--- Toen de speurders in onze eigenmodel­ staat nog achter de heer Sekkaki aanzaten, vielen ze ook binnen bij voormalige Miss Belgian Beauty-kandidate Kelly van Acker.

Deze vanLonderzeeltot Meise en Breen- donk wereldberoemde BV van vijfentwin­

tig had op haar vijftiende met de kansarme Ashraf een relatie. Een kortstondige welis­

waar, naar eigenzeggen. Kelly mag dan op fysiologisch vlak tienjaar ouder zijn gewor­

den, of ze in verhouding ook wijzer werd, is zeerde vraag. Want in een lezersbrief, geschreven onder een schuilnaam, wou ze aan degoegemeentekwijtdat "deze jongen geen topcrimineel is. Dat was watde media en justitie vanhem maken. Hij draagthet hart op dejuiste plaats.” Zeg dat Kelly van Acker hetgezegd heeft, gedreven door de

onweerstaanbare drang "om de mensen

Aan Luc Cortebeeck Nestbevuiler

Willebroek-Blaasveld (!)

Gij Mediamisbruiker,

Het toeval - of eerder het noodlot - wilde dat wij afgelopen zaterdag ruw ont­

waakten met het aanhoren van uw stemge­

luid. Even dachten wij nog in dromenland te verkeren, maar neen, de nachtmerrie was echt: vanuit de studio van de VRT-radio mocht gij kritiekloos peroreren dat het dossier. Opel een typisch gevolg is van de Vlaamse bekrompenheid. Gij jammerde en weeklaagde dat gij in het buitenland telkens weer op onbegrip stootte voor het streven naar meer Vlaamse autonomie. Daardoor zijn wij zogenaamd in een verregaand poli­

tiek isolement terechtgekomen, en kun­

nen wij in de internationale krachtmeting rond Opel ook geen vuist meer maken.

De Vlaamse regering doet misschien wat ze kan, maar ze betaalt nu de prijs voor het feit dat ze zoveel mogelijk zelf wil rege­

len. Enfin, ge leekt wel een nachtuil die teveel had geschranst en dringend een aan­

tal braakballen moest uitspuwen. Om onze ochtend en ons ontbijt compleet te vergal­

len, kregen wij bovendien de weekendedi­

tie van De Staatkundige onder ogen waarin gij in een paginabreed interview dezelfde onzin uitkraamde: alleen gebruikte gij daar het woord ‘opsluitingsbeleid’ om de inspan­

ningen voor meer Vlaamse bevoegdheden te catalogeren. Want: ‘de perceptie over ons land in het buitenland is echt niet goed.

Nog altijd moet ik vragen beantwoorden over die maandenlange regeringscrisis die we hebben gehad.’

Een goede verstaander heeft maar een half woord nodig, en wij zullen uw letter­

grepen eens duidelijk weergeven zoals ge ze in feite hebt bedoeld: ALS OPEL ANT­

WERPEN OM ZEEP GAAT, DAN IS DAT DE SCHULD VAN DE STAATSHERVOR­

MING - en in afgeleide vorm van Bart de Wever die zijn vakanties bij voorkeur in Duitsland doorbrengt en dus op de eer­

ste plaats de werkgelegenheid in die con­

treien zal proberen te redden.

En wij moesten onvermijdelijk den­

ken aan de roemruchte uitspraak die uw ACW-trawant Janneke Renders ongeveer een jaar geleden pleegde: HET KARTEL SCHAADT DE ZIEL VAN CD&V. Daar­

mee is de cirkel gesloten, en nogmaals onderstreept wat niet meer bewezen moest worden: de christelijke arbeiders­

beweging is een natuurlijke vijand van het Vlaams-nationalisme in het algemeen en

Sekkaki ook eens van de andere kant te leren kennen". Waarvan akte, samen met onze oprechte wensen voor beterschap.

Le Palaisl Het Paleis heeft laten weten datprins Filip dit najaareen reeks korte en persoonlijke economische missies opstart naast de gekende gebruikelijke met liefst exotischebestemmingen. De ene zowel als de andere"missies” op uw enonzekosten, datis de evidentie zelf. Deminister vanBui­

tenlandse Zaken zal de prins op zijn "uit­ stappen”(sicin deserieuzegazetten) ver­

gezellen. Op die manier, aldusdeze royale gedragslijn bestuderende deskundigen, wil de prins tonen klaar te zijn voor het koning­ schap. Die conclusie gaf aanleiding tot een bevragingover dat klaarzijn inde krantHet Nieuwsblad. 68procent vande bevraagden zei "njet”, amper 32 procent zag dat het goed was.De prins laatdus besteen gelijk­

aardig initiatiefnemen door een Fransta­ lige krant. Kwestie van op eigen wijze voor evenwicht te zorgen.

De vakbonden - ABVV, ACV - missen geen enkele gelegenheid om zich te profi­

lerenals een aftandse reactionairebende.

Unizo, Voka en VBO zien een feestdagvoor de verschillende gemeenschappen in dit land - II juli voorde Vlamingen, 27septem­

ber voor de Walen en 15 november voor deOostkantonners - welzitten. Devakbon-

rs

20 O

van Vlaamse natievorming in het bijzonder.

Terwijl juist door zelf een natie te zijn en veel meer hefbomen in handen te hebben.

Vlaanderen het Belgische immobilisme zou kunnen overstijgen en veel meer zijn stem­

pel zou kunnen drukken op dossiers zoals dat van Opel Antwerpen. (Trouwens, hoe zit het daar eigenlijk met de ACV-wer- king in die fabriek? Wij horen voortdurend rooie Rudi Kennes op alle golven en kana­

len. Gaat het ACV bij Opel zelf niet voort­

durend de boot in?)

Merkwaardig genoeg pleit gij in hetzelfde interview voor meer opleiding en begelei­

ding van werkloze jongeren. Als dat nu niet bij uitstek een Vlaamse bevoegdheid is! Gij wilt dus best meer Vlaams geld als het in uw kraam past. Hetzelfde wat de sociale zekerheid betreft: daar mag volgens u in geen geval worden bespaard, integendeel, de werkloosheids- en invaliditeitsuitkerin- gen en de pensioenen moeten worden ver­

hoogd. Laat de transfers van nood naar zuid dus maar rustig voortduren! Over de gezondheidszorg waar de PS een jaarlijkse groei van 4,5 procent beschikbare midde­

len blijft eisen, rept gij met geen woord.

Blijkbaar moeten wij aannemen dat gij het normaal vindt dat er meer geld in die put wordt gedumpt. Het zou ongetwijfeld een teken van Vlaamse opgeslotenheid zijn als daar eens paal en perk aan wordt gesteld.

Of komt het erop aan het ABVV/FGTB te vriend te houden, om in het najaar weer niet op uw gevoelige flank door de rooie kameraden voorbij te worden gestoken?

Laten we eindigen met de woorden die Frans Crols op de Ijzerwake aan het adres van de bonden richtte: ‘Vakbonden zijn nuttig en noodzakelijk. Toch moeten er in Vlaanderen grenzen worden gesteld aan hun overmacht, aan het parallelle machts- circuit van syndicalisten met een zwakke tot onbestaande legitimiteit. Een dergelijke syndicratie moet weg.’

Nu mag Crols met zijn Brusselstandpunt zwaar provoceren, hier slaat hij alvast de spijker op de kop. Als de vakbonden de maatschappelijke evolutie niet volgen, dan blijven ze inderdaad een typisch verschijn­

sel van 'het tranenland België waaruit geen verlossing mogelijk is'.

den dus niet. Volgens de rooie bond ishet voorstel vanBenWeyts een nieuwe poging om een nieuwe stap te zetten in de split­ sing van dit land. Bij deACV zijn ze van hetzelfde gedacht. Hoewel de twee bon­

den zeggen althans met de lippen, niet gekant te zijn tegen een extra feestdag,elf in plaats van tiendus. Maarermogengeen

"extra verschillen” tussen de werknemers vanhet land ontstaan.

Die vakbondsbonzen zijn echt droge komieken. Natuurlijk zijn er helemaal geen verschillen tussen dewerknemers in Vlaan­

deren en Wallonië. Salarisverschillen bij­ voorbeeld. Of wat dacht u? Maar een ver­ schillende feestdag in Noord en Zuid, ja, datis pas een onoverkomelijkverschil.

Rel

Luc Griep, directeur van de Federatie voor Onafhankelijke Seniorenzorg (F.O.S.), kreeg erbijna devarkensgriepdoor. Hij vindt het nogalstraf dat Sabam hetlef heeft de rusthuizen te doenbetalen voordemuziek die aldaar eventueelgespeeld wordt. "Een rusthuisiseen thuisvervangende omgeving.

Thuis betaal jetoch ookgeenSabam?"

Hij hooptdat de andere organisaties die zich bezighouden met seniorenzorg -Zorg- net Vlaanderen, VVSG, Ferubel - aan zijn oproep gehoor zullen geven en ook nul kommanul cent zullenbetalen aan Sabam.

Ook al dreigt Sabam met gerechtelijke stappen. Erligt weer eennieuwe rel in het verschiet.

4

De dingen dezer dagen

Lumumba (1)

Toen ik een stukje schreef over het boek van journalist Tim Butcher - Bloedri­

vier - dat een reis door Kongo vertelt, stroomden de reacties binnen. De genera­

tie die Kongo nog gekend heeft, is nog niet helemaal verdwenen en reageert bij­

zonder alert. Een paar jongere lezers konden niet helemaal mee en vroegen wat meer informatie over die rare Lumumba om wie zoveel te doen was. Ik heb me nog eens verdiept in het personage en heb er de literatuur op uitgevlooid. Daar is eerst het boek van L. de Witte - De moord op Lumumba - dat indertijd aan de basis lag van een bijzonder grondig onderzoek door vier eminente historici in opdracht van het parlement. De Witte is een gestaalde Amadees zonder histo­

rische vorming die zelfs nog de woorden “de massa’s” uit zijn pc krijgt. Het zegt iets over de periode-Verhofstadt dat men deze doortrapper serieus nam. Maar dat had wel het voordeel dat ernstige historici (Luc de Vos, Emmanuel Gerard e.a.: Lumumba, de complotten? De moord) korte metten konden maken met de aantijgingen van een gestoorde. Nog voor deze mensen met hun onderzoek begonnen, zag een uitgeverij de kans Manu Ruys in stelling te brengen (Waarom Lumumba moest sterven). Ruys heeft niet alle details juist omdat alle archieven pas later voor de historici opengingen. Maar het valt toch op dat hij in 136 pagina’s een nog altijd leesbare biografie neerschreef die in hoofdlijnen bevestigd wordt door het 712 pagina’s lange rapport van de historici.

Isaïe Tasumbu Tolenga wordt in 1925 geboren. Hij is een Otetela en de Atetela zijn bepaald niet de domste der Kongole­

zen. Zij lieten zich in Kongo-Vrijstaat niet goedschiks ringeloren door de Europeanen, zodat ze na een mislukte opstand over heel het land verspreid werden. Lumumba ont­

moet dus overal volksgenoten. Tolenga is zoals veel Atetela een verstandige, knappe en lange jongen die eerst op de katholieke missie van Tshumbe en daarna op de protes­

tantse missie van Wembonyama in de San- kuru school volgt en daar aan de deur gezet wordt voor een vrouwenkwestie. Hij heeft charme teveel en besteedt heel zijn leven lang een goed deel van zijn tijd en energie aan de vrouwen. Hij trouwt twee keer, maakt een kind bij een derde vrouw, trouwt dan een derde keer met een nieuwe vrouw die hem vergezelt tijdens zijn bekende vlucht en inmiddels heeft hij nog een andere vrouw zwanger gemaakt. Hij is wel zo verstandig nooit kerkelijk te trouwen. Vrouwen kos­

ten geld en dus wordt hij een eerste keer betrapt op diefstal. Hij vlucht naar Stanley- stad en verandert zijn naam in Patrice Emery Lumumba. Hij werkt ook wat als journalist en legt een examen af als klerk bij de post.

Hij publiceert zelfs zijn uitslag in een tijd­

schrift. Mensen die hem gekend hebben - en daar zijn lezers van dit blad bij - herinneren zich een charismatische, arrogante persoon­

Ijzerwake

Het weer was schitterend op de Ijzer­

wake. Maar het uitzicht op de wei was gek genoeg hetzelfde als vorig jaar toen het slecht weer was. Zag je vorig jaar overal regenschermen tegen de regen, dan zag je dit jaar de paraplu’s als parasols. Misschien nog een gat in de markt: een parasol met een leeuw en opschrift “Vlaanderen is tof”! Om de collectie te vervolledigen?

***

Meer volk dan vorig jaar, niet alleen op de wakewei, ook in de tent van het IJzer- treffen. Al tijdens de wake was daar geen stoeltje meer vrij. De organisatoren van het gezellige familiefeestje na de Ijzerwake, het IJzertreffen, hebben gouden zaken gedaan.

Over de drankverkoop geen klagen... Hoe­

wel. De afspraak was dat er tijdens de wake geen bier werd geschonken. Er is achteraf tijd genoeg om Vlaanderen vrij te drinken. Maar dat leidde bijna tot muiterij bij de Zwalmfan- fare (die al enkele jaren de wake muzikaal opluistert). Gelukkig kon een attente regie die brand snel blussen (met bier dan wel).

En tegen het einde zagen we de KVHV’er van dienst ook met enkele plateaus volle gla­

zen af en aan drentelen... Comilito’s, geduld is een schone deugd en eerbied ook tijdens een wake, een conservatieve deugd, maar dat moet jullie toch afgaan.

♦♦♦

Op die ene hoek vooraan rechts leek het wel een hele wake lang markt. Het was er bijna onmogelijk de wake te volgen wegens een aanhoudend geklets. Alleen gestaakt om eens goed iets te roepen. "Brussel Vlaams”

bijvoorbeeld, niet gehinderd door enige ken­

nis van de gang van zake op dat moment op de weide. Maar goed, we kennen ze allemaal, die fijne maar wat gekke creaturen die elke beweging, dus ook de Vlaamse, rijk is...

Het valt trouwens op dat er toch veel jonge mensen en kinderen zijn. Op de Kin-

***

lijkheid en vooral een harde en consciënti­

euze werker; altijd lezend of schrijvend, die feitelijk nogal afwijkt van de gemiddelde Afri­

kaanse heer die het leven liever wat gemak­

kelijker opneemt.

Opportunist

Lumumba vertoont al vroeg één belang­

rijke politieke eigenschap: opportunisme.

Hij praat de kolonisator naar de mond en gedraagt zich als de perfect beschaafde évo- lué. Met zijn permanente vrouwengeschie­

denissen kiest hij voor de liberalen, temeer omdat een blauwe logebroeder minister van Koloniën is. Lumumba is een van de model- Kongolezen die Ie roi Baudouin de hand mogen schudden tijdens diens triomfante­

lijk bezoek in 1955. Hij blijft zelfs minuten­

lang praten met de koning. De beelden van dat gesprek maken indruk op de Kongolezen.

Het lijkt er immers op dat dit een gesprek tussen gelijken is.

Begin 1956 is Lumumba al een stapje ver­

der. Hij schrijft een boek waarin hij nogal wat klachten formuleert over de kolonisa­

tie zonder overigens te pleiten voor een vol­

ledige breuk. Tijdens de koloniale tijd durft geen enkele uitgeverij het aan het manus­

cript te publiceren. Lumumba zegt niet neen wanneer hij een paar maanden later de kans krijgt om met andere Kongolezen het moe­

derland te bezoeken. Op de filmbeelden zie

Kopjes kijken is een hobby tijdens Vlaamse manifestaties. Wie was er? We hebben ze zeker niet allemaal gezien, dus we geven geen namenlijstjes. Een grote delegatie van het VB met de grote chef op kop, maar niet meer zo gegroepeerd als andere jaren. Bruno Val­

keniers, niet zoals iemand van de elite op een voorbehouden plaats, maar rechtstaand zoals een militant. Dat zien we graag.

Daarnaast nog een heleboel parlementai­

ren en medewerkers, en Marie-Rose die niet haar mening over de wake moest geven aan VTM, maar wel haar mening over haar kan­

ker. Het is maar waar de prioriteiten van de journalisten liggen.

♦**

We zagen ook een delegatie van Jong Gezond Verstand (jongeren van LDD) onder aanvoering van Wouter Vermeersch. Een N-VA-ondervoorzitter, Karl van Louwe, was er (duidelijk hoorbaar) en De Mesmaeker was aangekondigd, maar we hebben hem niet gezien. O ja, en Tante Paula (87 jaar) was er ook, en mensen in een rolstoel en op kruk­

ken en moeders en vaders met (hele) jonge kinderen en... Om maar te zeggen dat het niet allemaal rond die politici draait, maar om die vele Vlaamse militanten die er elk jaar opnieuw staan of zitten.

je hem en zijn collega’s bloemen leggen bij het standbeeld van Leopold II.

Hij weet niet dat de koloniale overheid hem al een flinke tijd in het oog houdt en toeslaat op het moment dat hij weer in de kolonie verschijnt. In zijn kas bij de post is er dankzij de vrouwtjes een reusachtig gat van 126.000 frank. De liberalen zorgen ervoor dat hij minder dan een jaar zit, al was hij tot twee jaar veroordeeld. Hij vertrekt naar Leopoldstad waar hij marketingmanager wordt voor een brouwerij. Daar mag hij in de inlandse wijken tonnen bier gratis uitdelen als promotie. Hij wordt er razend populair en heeft maar één concurrent: Joseph Kasa- Vubu, de belangrijkste vertegenwoordiger van het volk der Bakongo en zijn intieme vij­

and van bij hun eerste ontmoeting. De eer­

der stille en bedachtzame Kasa is federalist, zelfs separatist en de betweterige snoever Lumumba is unitarist. In Leopoldstad ont­

moet Lumumba ook de journalist Mobutu die diep onder de indruk is...

De schok

Ter gelegenheid van Expo 58 nodigt de minister zowat alle beloftevolle Kongolezen uit. Ze worden als kleine kinderen behan­

deld, moeten netjes in paviljoenen in Tervu- ren logeren en op tijd gaan slapen, maar ze leren elkaar kennen. Ze ontdekken dat ze allemaal een vaag antikoloniaal gevoel delen.

Terug in Kongo radicaliseert Lumumba zeer vlug. Hij krijgt zelfs de toestemming voor een bezoek aan Ghana, ontmoet er N’Krumah en predikt met veel succes diens boodschap over de onafhankelijkheid voor alle kolonies bij zijn terugkeer einde 1958 in Leopoldstad.

Een week later slaat de vlam in de pan. Voor een ogenschijnlijk onnozele reden breken in de hoofdstad zware incidenten uit. Het kolo­

niale leger (de Weermacht) schiet er op los:

honderden doden.

Het establishment in Brussel is in shock:

is dit de koloniale oorlog waar men zo bang voor is? Alles en iedereen is nog Franstalig.

Bij de honderden Belgische documenten die de historici in 2004 publiceren, zit er eentje met wat Nederlandse woorden: een katte­

belletje van eerste minister Gaston Eyskens die voor de rest ook zijn persoonlijke noti­

ties in het Frans noteert. Maar dat betekent dat de politieke wereld nog als betoverd naar Frankrijk kijkt, naar de vele koloniale oorlogen die het land aan de afgrond bren­

derijzerwake die elk jaar door het VNJ wordt georganiseerd, waren er zo'n 200 kinderen.

En er liepen er nog op de wei. Een fijn initia­

tief trouwens, spelend leren waar het in die Ijzerwake om gaat. Goed werk van de Jon­

gens en meisjes van het VNJ.

***

Er waren op de Ijzerwake heel wat nieuwe gezichten. We spraken bekenden (van vroe­

ger op de bedevaart in de regie) die dit jaar de eerste keer de weg naar Steenstrate waren ingeslagen. Dat zegt genoeg zeker.

En ja, er was ook dit jaar duidelijk meer volk (als je die in de tent meetelt). Er zijn bijna 5.200 kaartjes verkocht en dus was er zeker meer dan 5.000 man. Simpele wiskunde niet­

waar. De politie en de VRT hielden het op

“tussen 4.000 en 5.000”.

***

De toespraak die, voor het eerst in jaren, echt voor beroering zorgde, was natuurlijk die van Frans Crols, vooral dan zijn Brussel- standpunt, zeg maar de Crolsdoctrine. Wij hadden de indruk dat het merendeel van de Ijzerwakers welwillend luisterde en een aantal roepers tegengas wilden geven, maar het zorgde zeker voor beroering. Eén van de roepers was genoemde ondervoorzitter van de N-VA Karl van Louwe (een ingeweken Vlaamse Brusselaar of Brusselse Vlaming).

Het is eens iets anders om die een spreker te zien uitjouwen. En Crols had nochtans gevraagd om te wachten tot al zijn argumen­

ten gegeven waren.

♦**

Brussel was in ieder geval hét gespreks­

onderwerp achteraf. In de tent, op de wei, onder vrienden of familie, bij de boterham­

men, bij friet met stoofvlees of broodje, werd erover gediscuteerd. De meningen leken wat verdeeld tussen “Brussel is onze hoofdstad en die geef je niet op”, over “we moeten dat strategisch overwegen, naar Brussel is vuil

gen en naar de staatsgreep van De Gaulle die een hele klasse politici aan de deur zet.

Dus laat Eyskens de koning een verklaring afleggen om te zeggen dat Kongo “zonder uitstel, maar ook zonder onbezonnen over­

haasting” naar de onafhankelijkheid wordt geleid. Brussel denkt aan een termijn van vijftien jaar.

Lumumba ruikt de macht. Hij is inmiddels voorzitter geworden van de politieke partij M(ouvement) N(ational) C(ongolais). Hij duidt Mobutu als zijn vertegenwoordiger in Brussel aan. Hij praat en schrijft altijd duide­

lijker taal, wordt opgepakt en in de gevange­

nis gestopt, maar komt direct weer vrij.

Eind 1959 zijn er voor het eerst gemeen­

teraadsverkiezingen. Lumumba beveelt zijn partij de verkiezingen te boycotten; met suc­

ces overigens. Hij gedraagt zich steeds dic- tatorialer op een partijcongres en haalt zich de haat op het lijf van andere partijleiders.

Na het congres breken rellen uit. Lumumba wordt nog maar eens gearresteerd.

Onafhankelijkheid nu!

De koning vliegt in allerijl naar Kongo om de gemoederen te kalmeren, maar de tijd van de Mwana Kitoko (mooie jongen) is voorbij.

Iedereen verwacht dat hij Lumumba op vrije voeten komt zetten, maar dat gebeurt niet.

Zes maanden cel is het verdict begin 1960.

Vier dagen na zijn veroordeling is hij al op vrije voeten. De regering heeft de belang­

rijkste Kongolese leiders uitgenodigd voor een rondetafelconferentie in Brussel en die begint met maar één punt: Lumumba vrij- Hij wordt triomfantelijk in Melsbroek ont­

haald. De regering denkt inmiddels nog aan een overgangstoestand van vier jaar, maar de Kongolezen eisen onafhankelijkheid nu (gesteund door de Waalse en Vlaamse soci­

alisten). Conclusie: op 30 juni wordt Kongo onafhankelijk. Waanzin natuurlijk, want de meeste Kongolese politici hebben nauwe­

lijks lager onderwijs genoten, hebben nooit iets moeilijker geleid dan een buurtwinkel- tje en zijn alleen geïnteresseerd in de macht en zijn voordelen.

Tijdens een tweede rondetafelconferen­

tie over de financies van de kolonie is geen enkele belangrijke Kongolese politicus aan­

wezig. Mobutu, een gewezen sergeant-boek- houder, vertegenwoordigt Lumumba, maar hij snapt evenmin iets van wat er verteld

wordt. Jan Neckers

en stinkt en we zijn het beter kwijt dan rijk ■ Hier en daar hoorde je iemand zeggen dat het gevaarlijk was zo’n standpunt op de wake te komen verdedigen omdat dat tweedracht in de rangen kan brengen.

Maar hoofdzakelijk leek de meerderheid er van overtuigd dat het goed is dat zoiets op de wake kan en mag gezegd worden en als het ergens gezegd moet worden, dan beter daar.

***

Maar de discussie is gelanceerd en zat zeker na de wake niet gedaan zijn. De grot®

vereniging waar Crols in zijn toespraak naar verwees, was de VVB. Die is op dit moment bezig met de voorbereiding van een con­

gres over Brussel om een nieuw Brussel- standpunt in te nemen. Dat hele Brusselde- bat blijft dus nog wel even actueel. Toch de verdienste van de Ijzerwake om dat debat bovenaan de agenda van de Vlaamse bewe­

ging te durven zetten.

***

Er waren de traditionele symbolen, zoa s de Psalm van Rodenbach, de volksdans en -zang van de VNJ-speelschaar Ossaert, °e vendeliers, de eed van trouw aan Vlaande ren-ons-vaderland (voorgezegd door Johan van Slambrouck en zijn opvolger), de zang van Scheldekoor, Emiel Hullebroeckkoor en

“De Kerels”.

En er was de vernieuwing, die als een dave­

rende apotheose werd gebracht door d sterke formatie die Jef Eibers actualiseer onder de Uilenspiegelnaam "Andersjefs •

***

Niet minder verdienen de talrijke naa loze wroeters achter de schermen, z°nt der wier belangloze inzet de Ijzerwake n1®

mogelijk zou zijn, alle waardering: Mia Bran Dujardin, het echtpaar Steffens, Erik Ve straete, Luk Vermeulen en zijn ordedien en vele anderen.

De dingen dezer dagen

5

Ijzerwake 2009: wordt de Vlaamse beweging Crols?

Volop zon bij het monument van de Gebroeders Van Raemdonck in Steenstrate, wat niet weinig Ijzerwakers de verzuchting ontlokte: “Eindelijk! ” De zon was van de partij, maar ook zonder zon zou deze achtste uitgave van de Ijzerwake onge­

twijfeld een gebeuren van warmte zijn geweest en in elk geval een (poging tot) warme verzoening met de “andersdenkenden” die volgende zondag Ijzersterk paraat zullen zijn aan de IJzertoren.

Deze achtste uitgave was er een van aflossingen van de Vlaamse wacht: van pater Aernouts als geestelijke klok van Vlaanderen, van Gust Teugels als zin­

gende bard, van Johan van Slambrouck als drijvende kracht achter de radicale geest van dit alternatief voor een helaas verwaterde herdenking van het Fron- terstestament: Zelfbestuur, Nooit meer oorlog, Godsvrede. Dit jaar was het dui­

delijke thema: “Welvaart en welzijn door onafhankelijkheid!”

Eenheid, eenheid, in gods- vredesnaam eenheid!

Hij had eentonig kunnen klinken indien hij niet zo broodnoodzakelijk voor het Vlaamse welzijn en de Vlaamse toekomst was, de tot in den treure herhaalde oproep tot eenheid in de Vlaamse gelederen. Eer Vlaanderen vergaat door de Belgische staat.

Pater Adriaan Aernouts, die op eigen verzoek als hoofdcelebrant vervangen was door pater Van Essche, legde bij aanvang van de Mis ook de klemtoon op de vredes- gedachte van "wijlen” de Ijzerbedevaart en op de amnestie, die we niet zullen krijgen en dus zullen moeten nemen.

Hij kreeg van een dankbare massa een ver­

diende hulde met staande ovatie, maar heeft in pater Van Essche duidelijk een waardige opvolger gevonden met een klok van een stem die voor de zijne niet moet onderdoen.

Ook inhoudelijk bracht pater Van Essche beklijvende boodschappen, zoals die over Jezus die radicaal afkerig stond tegen uitslui­

ting en cordons sanitaires door “huichelaars, hypocrieten, witgekalkte graven”.

Gebed voor het vaderland

De zes priesters die de stijl- en zinvolle Mis schraagden, hieven dit jaar ook gezamenlijk gezangen aan, die spontaan door het warm­

hartige publiek werden meegezongen, met als gevolg dat wij dit jaar het voorrecht genoten liefst drie keer het Gebed voor het vaderland te mogen zingen. Prachtig lied vin­

den wij dat, maar op zo'n bloedhete Wake was één keer misschien toch wel genoeg geweest. Er waren bij de eerwaarde heren wel een paar regiefoutjes aan te merken, niaar het weze hun christelijk vergeven, al was het maar omdat zij ook het Amnestielied van Armand Preud’homme inzetten over de handen die destijds sloegen en de voe­

ten die stampten en over vergeven en ‘t ver­

dwijnen van de haat in Vlaanderen. Aange­

grepen werd ik ook door pater Van Essches oproep aan de leiders van Kerk en wereld Orn geen verdeeldheid te zaaien, maar te 'jveren voor samenwerking en de bescher­

ming van de zwakken. De Waalse bisschop­

pen, klonk het striemend, staan aan de kant Van hun Waalse volk, terwijl de Vlaamse bis­

schoppen Belgische herders zijn (applaus).

Hij betreurde iedere vorm van uitsluiting en sanitair cordon en had voor vreemdelingen en inwijkelingen in de Vlaamse Rand deze niet mis te verstane boodschap: "Tot hier eri geen stap verder!”

België van kwaad naar erger

Andermaal sterke teksten van Anton Aldi.

Ver Lodewijk de Raet, bv„ die toen al zag S*at wij, met uitzondering van de ziende blin- en, vandaag zo vanzelfsprekend vinden: dat et mot België alleen maar van kwaad naar

^.r^er gaat. Dan was er de indrukwekkende

|..oemenhulde en als apotheose de, zo moge-

• nog indrukwekkender vlaggenparade, aar natuurlijk werd door velen reikhalzend

^'tgekeken naar de toespraak van de kers-

®rse voorzitter (na een passend huldebe- br°n aan zijn voorganger, Johan van Slam- q cmck) en die van de gastspreker, Frans od d ^at de Wit zei, waren spijkers Pub|6 k°P’ maar hi)moet no5 'eren een 8r00t die d kte Spelen en te gepasten tijde ver­

dek aPP'aus een kans te geven. Detailkri- ziin' 73nt u'teraard kunnen wij ons vinden in in jln|eiding dat wij zondag met ons verstand herteenstrate waren, maar met ons hart, clerenigd rond de gebalde vuist van Vlaan- de t6n’ aan de IJzertoren hadden willen zijn, v0,k°rekn d'e onvervreemdbaar ons Vlaamse

|jZerL beel ons volk - toebehoort. Tot het draCke^evaartkomitee zei hij: “Laat ons een- en één van zin samen gaan en laat

ons tezamen de verdediging van dit goede volk aangrijpen.” Samen staan wij sterker, klonk het, voor onze toekomst: "Zonder België omdat het moet! Tegen België, omdat het niet anders meer kan.”

Weg die federale regering!

"Kardinaalpremier” Van Rompuy (leest de nieuwe voorzitter ‘t Pallieterke?) kreeg ervan langs wegens zijn oorverdovend stil­

zwijgen, dat hij als een bewijs van stabiliteit voorstelt en wegens de verloochening van zijn eigen verklaring uit 2007 over de "staats­

gevaarlijke” regering-Verhofstadt met een Vlaamse minderheid.

Hij die nu zelf “regeert” met twaalf Frans- taligen tegenover negen Vlamingen... Als democraten kunnen wij de federale regering- Van Rompuy niet aanvaarden, striemde De Wit, maar enkel en alleen de Vlaamse rege­

ring is voor ons wettig. En dan die Vlaamse

“overwinning” bij de onderhandelingen over de fameuze "borrelnootjes”, waarbij Brussel een eenmalig “extraatje” vroeg van 500 mil­

joen euro en de Vlaamse onderhandelaars dat borrelnootje hebben weten te beper­

ken tot “maar” 50 miljoen, maar dan niet eenmalig, maar jaarlijks. Leuke overwinning, sneerde de voorzitter.

In wat voor land leven wij?

Politici die de eigen grondwet niet nale­

ven. Afgegrendelde Vlaamse meerderheid die door alarmbellen en pariteiten beknot wordt. Vlaamsvijandige poppenkast in Laken, waarvan de meesten zelfs de taal van de meerderheid niet fatsoenlijk kunnen spre­

ken. Een koning die op 21 juli pleit voor ethiek en zelf voor zijn pleziertje een luxe- jacht van 4,6 miljoen euro gaat kopen. Eén woord slechts heeft Wim de Wit ervoor over: schijnheilige totentrekker (applaus en bravo). Hij stelt voor de ondemocratische dotaties te gebruiken als definitieve oprot­

premie. Zijn snedig besluit is dat er maar één oplossing is om de Vlamingen als volwaardige volksgemeenschap cultureel, sociaal en eco­

nomisch te laten overleven: Vlaanderen op de kaart zetten door België eraf te schop­

pen, nog liever vandaag dan morgen (applaus en "België barst!”). Toen de voorzitter het had over “onze ultieme opdracht, onze plicht om deze Belgische staat te vernietigen” en de massa verzekerde dat ze op hem alvast kon blijven rekenen, was een minutenlang applaus zijn warme beloning. En dan moest Frans Crols nog komen...

Nog niet te laat, maar tijd

Over de noodzakelijke welvaart en het welzijn voor Vlaanderen dichtte Anton Aldi ter attentie van allen die zetelen in het Vlaamse Parlement: “Kom uit uw slaafse par­

tijpolitieke tent, kruip uit uw verstikkende parlementaire ‘schelp’, gedraag u als een vol­

wassen Vlaamse Leeuw en niet langer als een verwende Belgische welp ... Kies voor Vlaamse welvaart. Kies voor Vlaams welzijn.

Kies voor Vlaanderen! Want het is hoog tijd, maar zeker nog niet te laat om nü definitief werk te maken van een Vlaamse staat!

Ferme boodschap, maar al zijn mijn ogen ook niet meer wat ze geweest zijn, ik heb op de IJzerwakeweide nergens politici van N-VA of CD&V kunnen ontwaren. Geen nood (of toch?), zij zullen Vlaanderen volgende zon­

dag wel zijn welzijn aanslepen...

En toen was er Frans Crols en... Broekzele

Er hing in Steenstrate niet alleen zon, maar ook elektriciteit in de lucht en daar was de economische denker (een nieuwe Lodewijk de Raet?) niet vreemd aan, want hij zou een eigenzinnige mening over Brus­

sel komen verkondigen (zoals voortijdig aan-

gekondigd in dit blad voor mensen met een goed hart en...). Lieve lezeressen en waarde lezers, zelfs uit het Brusselse, ik vond het een ronduit schit-te-ren-de toespraak, ste­

vig onderbouwd, sterk gedocumenteerd en geargumenteerd en een steen in de soms wat statische Vlaamse kikkerpoel die tot naden­

ken én gedachtewisseling stemt. Uiteraard zonder afbreuk te doen aan de zo geroemde vrije meningsuiting, die voor radicale Vlamin­

gen ondereen heilig zou en moeten zijn, of hoort ge niet goed? De gewezen en gedre­

ven hoofdredacteur van Trends stak van wal met een “neutrale” schets van het Vlaande­

ren dat in de negentiende eeuw geteisterd werd door la maladie des Flandres: cholera, mazelen, tyfus en pokken en op de koop toe armoede die liefst een op drie Vlamingen in haar greep had. Een “derde wereld” bij ons, een koninkrijk van miserie. In wat nu crisis wordt genoemd, beleven wij, zei de econo­

mist, de voorbode van een nieuwe Gouden Eeuw, maar...

Korte en lange golf

Om die Gouden Eeuw te kunnen bereiken, moet Vlaanderen, volgens Crols, zich onaf­

hankelijk verklaren én een Confederatie van de Lage Landen met Nederland uit de grond stampen, want ondanks de Scheldecrisis is Nederland onze natuurlijke economische, culturele en politieke bondgenoot: “1830 bestaat niet voor de Vlamingen.” De huidige crisis noemt Crols de korte golf, terwijl de lange golf van economische, psychologische, sociologische, geografische en historische elementen tijd moet krijgen om te rijpen. Die golf mag lang zijn, maar hij beschouwt hem wel als positief, omdat Vlaanderen op vele terreinen STERK is. Daarom moeten wij los van België of... wij gaan kapot met België. Dat noemt hij dé boodschap voor alle Vlamin­

gen, want België is het land met de hoogste staatsschuld ter wereld, de hoogste belastin­

gen van Europa, de laagste pensioenen voor niet-ambtenaren, een elite van politici, en een staatshoofd die dag na dag het geloof in het voortbestaan van het land verspeelt.

En wat moet er weg?

Volgens Crols de particratie, de scheef­

getrokken fiscaliteit, de overmacht van de usurperende vakbonden (lang applaus), de overtollige administratie, de belemmering van de vrije markt, het multiculturalisme (aanpassen aan de leidcultuur en onze nor­

men en waarden en controle van de integra­

tiegraad). Applaus en bravo, ook voor het citaat uit de kwaliteitskrant The Economist uit 2007: "Ais een land niet meer voldoet aan zijn taken, gom het dan weg."__________

En toen kwam... Brussel

Er was awoertgeroep aangekondigd en dat kwam er ook, al klonk het verre van algemeen. Een ondernemer die onderhan­

delt, moet toegevingen doen, klonk de aan­

loop: neptoegevingen die hem niks kosten, maar de tegenpartij verleiden of knock-out slaan. Zo moeten Vlaams-radicale onder­

handelaars over onze onafhankelijkheid onderhandelen. En dan - ai, ai - WIJ LATEN BRUSSEL LOS. Let wel, het Brussel van de 19 gemeenten en niet méér. Kies voor een eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring, een EVO, bezweert spreker, zoals in 1960 de Kongolezen dat hebben gedaan. Die hebben toen hun onafhankelijkheid gepakt van het­

zelfde koningshuis, hetzelfde establishment, hetzelfde verkalkte milieu dat geen Vlaamse onafhankelijkheid wil. Leren van de derde wereld dus.

Frans Crols kreeg voor zijn baanbre­

kende stelling veel bijval, maar zijn voor­

stel om Mechelen als alternatieve hoofd­

stad van Vlaanderen te kiezen, werd op lichtelijk gemengde reacties onthaald. Hij toonde enige deernis met Brusselaars als Sven Gatz, Brigitte Grouwels (wier naam hij zelfs verkeerd uitsprak). Piet van Waeyen- berge, Johan de Mol en tientallen anderen, maar voor zijn part was de teerling gewor­

pen: “Brusseise vrienden, laten wij scheiden - Leve de republiek Vlaanderen, leve de Con­

federatie van de Lage Landen, leve de vrije meningsuiting!"

Niet loslaten?

Er kwamen Brusselse vrienden aan mijn mouw trekken die vonden dat de Ijzer­

wake een spreker als Frans Crols hadden moeten weren, want “Welk volk laat zijn hoofdstad in de steek?” Mijn antwoord: Een hoofdstad moet dat volk ook waardig zijn.

En hoe “Vlaams zijn de politici in dat onza­

lige derde gewest dat wij aan grote strate­

gen als Martens en Schiltz te “danken" heb­

ben? Hoe Vlaams was in Brussel een Wase Pascal Smet, om die ene naam niet te noe­

men? Anderen vonden het optreden van de eigenzinnige Frans Crols op een manifes­

tatie van Vlaamse eenheid niet gepast. Ik vind dat de Vlamingen, op welke manifesta­

tie ook, zich niet langer mogen laten chante­

ren door nepargumenten over een dwarslig­

gende hoofdstad die onze hoofdstad niet wil of niet kan of niet mag zijn. Met mijn goed hart schrijf ik hier dus volmondig neer, tot spijt van wie ‘t benijdt: “Frans Crols, bedankt en bravo!”

Het was, om allerlei andere redenen een

prachtige Ijzerwake! hvo

Lees ook blz- 4