64ste jaargang nummer 3 woensdag 14 januari 2009

64ste jaargang nummer 3 woensdag 14 januari 2009

Geen last van ethiek

Wanneer een pilooteennavigatiefout maakt, moetmen dan onmiddellijk met mili­

tair geweld zijntoestel aan de grond zetten? Hetuit delucht schieten? Als de wetmij nietmet zoveelwoordenverbiedt ominde Schelde te springen,moetikdan halsover­

kop bij mintien van de kaai de stroming in duiken? Volgens bepaaldeadvocaten van het genre Rieder, Mary en Van Steenbrugge is dit blijkbaar de logica der dingen zelf.Onder het mom het systeem te willen verbeteren,zettenzij dat systeemliefst zoveel mogelijk naar hun hand. ‘Ik geloof niet inethiek’,verklaartRieder zonder blikken of blozen in een interview met De Standaard. ‘Professioneel geloof ik alleenin regels. Ik wil de advoca­

tuurverwetenschappelijken.’Om er dan aan toe te voegen:‘Dat enkele individuenzijn vrijgekomen, is niet deessentie. Belangrijker is dat ikeen principiëleslagheb thuisge­ haald.’ Hans Rieder is een god in hetdiepst van zijn gedachten. En geldverdienenlijkt ineens voor hemeen pure bijkomstigheid. Op de eerste plaats komt zijn persoonlijke reputatie, en die is hem duidelijk veel meer waard dan het algemeen belang.

Want ookal goochelen hogergenoemde kwibussen om de vijf voet met degrote woorden rechtstaat en fundamentele beginselen vande rechtspraak, en al zijn advo­ caten dieniet van procedureslagenhouden, volgens Rieder kakelende kippen, voor de gewone man ofvrouw moeten er geentekeningetjeswordengemaakt. Dat op één dag tijd stuks crapuul meteen brede grijnsop hun gezicht uit de gevangeniswordengezet, ervaren wij alseen ongemeen groveinbreuk opons recht op veiligheid en bescher­ mingdoor de staat. Het versterkt onsbuikgevoel dat een groot deel van de magistra­ tuur in een ivoren torenleeften net als Hans Rieder opdeeerste plaats zijn eigen goesting doet.

Want watblijkt?De Kamer vanInbeschuldigingstelling in Gent was al in december 2007 geconfronteerd met het feit dat in andere justitiehoven de openbare aanklager wel degelijk bijhet verhoor vanverdachten aanwezig was.Maar dievan Gent vonden zichzelfweer eens specialerdan derest enblevenvasthouden aan een alte letterlijke interpretatie vande wet op de Bijzondere Opsporingsmethoden. En toenze daarvoor doorhet Hof van Cassatie opde vingers werdengetikt, vonden ze er niets beters op dan maar ineens meer dan een dozijn drug- enmensenhandelaarsop vrije voeten te laten. Met de aankondiging erbovenop dat ‘erbinnenkortnogeen paar tientallen andere gevallenzoudenvolgen’. En uiteraard hadden in hunogen de politicihet allemaal gedaan, met aldat geknoei dat er plaatsvindt opdeministerieseninhetparlement. De magi­ stratuur wast zijn handen in onschuld, enscheptnadeFortis-affaireopnieuwgenoe­

gen in een aanvaring tussen de politiekenhet gerecht.

Niet dat de politiek in dezenietskanworden verweten. Ex-ministervan Justitie Van- deurzen was blijkbaaralgeruime tijd opdehoogtevanhetprobleem, had zelfseen voorontwerp van wet in de schuifsteken, maar kreeg dat nietgefinaliseerdin de minis­ terraad. Schriftelijk contact metCassatie leerde hem dat er gewerktwerdaan een

"oplossing" voor het probleem,met de intussen gekende gevolgen.(Overigensdateert dat contact met de procureur-generaal van Cassatie blijkbaar vanenkele dagen voor Fortisgate op I7 december losbarstte endatzelfde Cassatie in een nota het politieke lot van Vandeurzen en Leterme bezegelde.)

Maar deproblemenmetdeBOM-wet overspeciale observatie- en infiltratietech- nieken zijneral van veel eerder, toenmadam Onkelinx nogde plak zwaaideopJusti­

tie en een opendeurbeleid introduceerde dat doorallezware jongens bijzonder werd gesmaakt, en bijvoorbeeld in Dendermonde massaal in de praktijk werd toegepast. De BOM-wetis alenkele keren“gerepareerd”, en nu zou er dus volgensCD&V een repa­ ratie van dereparatiegaan komen, ‘t Is te zeggen,zou, wanter is intussengroteondui­ delijkheid ontstaanof iedereenbinnenCD&V wel op dezelfde lijn zit, senator Vanden- berghemeer bepaald met minister De Clerck, en dus kunnen weweer heel wat gebazel eninderdaad gekakel verwachten indeKamer terwijl Rieder enco. de vrijlating ver­

zorgen vannog eenpakbandietenmeer.

Terwijl de echteoplossingbijzondersimpel is: vormfouten mogennooitmeer auto­

matisch kunnen leiden totvrijlating!Dat is een kwestie van gezond boerenverstand, maar dat lijkt bijdeeerste, de tweede ende derde macht meer enmeerte ontbre­

ken. Vandeurzen bedoelde het goedtoen hij een van de moordenaars van de politie­ agente Kitty vanNieuwenhuysen in de cel hield, maar hij had daar een paar kunstgre­ pen voor nodig, en bovendienhad hijhetgelukdat de boef in kwestievoor andere feiten konworden vastgehouden. Terwijl al die “creativiteit” met het simpeleprincipe dat wij hebben geformuleerd, volledig overbodig zou zijngeweest: Hasan lasir zou zich watons betreftnooit hebben kunnen beroepen op een foutieve behandeling vanhet beroepdat hij hadingediend, om vrij tekomen. Integendeel, we haddenhem met veel plezier met een paar extra zware bollen nog wat stevigeraande vloer vastgeketend.

En dat met diedrie Franse carjackers diedoor... het parket van Gentwerden vrijgela­ ten omdateen paar papieren niet tijdig waren ondertekend: vergeet het maar, ze zaten wat ons betreft nog altijd opwater en droogbrood. En ineenijskoude cel.En watze daar bij de Liga voor de Rechten van de Mens maar niet vanhet Slachtoffer vanden­

ken, zal onsgeen enkelezorg zijn.

l€OKC

Deze week:

• Een Belgische staatsman 2

• Erik Stoffelen op onze praatstoel 5

• Liberalen met dubbele tong 6

• Nederland weer gidsland 7

• Karei Kampioen! 16

Toch goed nieuws

Vorige weekbogen we ons overde belang­ wekkende vraag: bestaat er wel goed nieuws?

Vorigeweek publiceerden onze kranten foto’s van een zegegebarendeman die duidelijk goed nieuws had gekregen. Altijdplezant ook eens blije mensen in de krant te zien opduiken, tussen alle geween entandenge­

knarsin. Maaralsdie blije jongen een crimi­ neel blijkt te zijn diedoorprocedurefouten zijn strafkan ontlopen en heel voortijdigde cel kan verlaten, net zoals een tiental collega- gelukzakken, dan mogen we aannemen dat de meeste krantenlezers dat gevoel vanblijd­

schap nietmeteenkonden delen.

Er werdwat afgeschreven over deze ont­

hutsende zaak. We weten dus dat BOM nietalleen voor madammenstaat die liever kindjes hebbenzondervent,maarook voor een wet over Bijzondere Opsporingsmetho­

den. We vernamen er alles over. Terecht, want hoeveel dieper kan een land zakken wanneer hetgeknoeizo ver gaatdat ver­ oordeelde criminelen lachend de gevange­

nis kunnen verlatenna het uitzittenvan een fractie vanhun straf?

Depolitiek had weer eens gefaald,luidde de teneur vande commentaren. Wat bij dat allestoch een beetje onderbelicht bleef,was deeenvoudige vaststelling dat dieprutswet het werk was van de eerste regering-Ver- hofstadt. U herinnert zich die als het paars­

groenekabinetdat eindelijk komaf maakte met de achterlijkheid. Dat die BOM-wet - makelij van degewezen witte ridder Verwil- ghen - juridisch slecht in elkaar stak, bleek al snel uiteen arrest van het Grondwette­

lijk Hof Dus werd de wet aangepast. Met nieuw knoeiwerk, blijkt nu. Ditkeer makelij van Laurette. Deeltdie niet het bed met een van de meest vooraanstaande advocaten van ditland, die de wet kent als het zakje in zijn

Plankzeil naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus Filistijnen

pyjamavest? MaarinPS-kringen wordt in het echtelijke bed natuurlijk niet gepraat overhet beroep, in tegenstelling tot watgebruikelijk isinCD&V-huishoudens.

Tochde moeite van het vermelden waard, wanthet falen van Yves LetermedeedGuy Verhofstadt weer opklimmen naar de hoog­ ste toppen van de populariteitspolls. Naar verluidt hebben velen heimwee naar door­ tastende Guy, die tenminste welaan rege­ ren toekwam. Klopt, en hoe... zoals vorige weekweer bleek.

Het is diezelfde Verhofstadt die onzekies­ wetgeving zo wijzigdedat ze ongrondwette­ lijk werd. En er zo voor zorgde dat we vol­ gendekeer onsparlementvermoedelijk niet meer in overeenstemming met de grond­ wet zullen kunnensamenstellen. Omdat de Franstalige balorigheid zwaarder weegtdan de grondwet.

Tussendoor werd ook een stuk van de nieuwe echtscheidingswet - nog zo'n parel aan de paarse kroon - geschrapt, wegens discriminatie.

En het was Verhofstadt die tussenbeide kwambij derechtbank om het faillissement van Sabena vier cruciale dagen uit te stel­ len. In het kadervan de echtscheiding der machten.

Toch allemaal waard om eens te over­

peinzen vooraleerwe ons laten verleiden tot gevoelens van heimwee naar dedagen van doortastend bestuuronderVerhofstadt.

Leterme bleekeen knoeier. Net zoalsVer­

hofstadt. Maar het blauwe konijn toondezich een stuk handiger in het verbloemendande geitenboer.

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

Umagrechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres

2

De dingen dezer dagen

Het cynisme voorbij

Alles is relatief. Ook “het cynisme voorbij” als titel boven een opiniestuk.

Die las ik niet in een van de Vlaamse regimekranten. Om bijvoorbeeld de door Cassatie/Verbreking bevolen vrijlating van de horde (buitenlandse) crimine­

len wegens procedurefouten aan de kaak te stellen. Het cynisme van sommige gehaaide advocaten, de lamlendigheid van het gerechtelijke apparaat en de onmacht van de politiek hebben in dit snertland zulke schabouwelijke hoog­

ten bereikt dat de juiste woorden om dat duidelijk te maken gewoon niet meer voorhanden zijn.

De gevolgen daarentegen worden nog elke dag duidelijker. Van langsommeerkan dit land door zowat elkeschurk beschouwd worden als de “modelstaat”waarinhij onge­ straftaan zijn trekken kan komen. Of het nu om mensensmokkelgaat,om dealen, om carjacken of minder hoog gequoteerd maar verregaand vandalisme in betogingen voor toestanden waar Jan Modaal geen moer mee te maken heeft,het maakt niet uit. In Bel­ gië kan alles.“Het cynisme voorbij” om dat

“alles”alsoverkoepelende “kop” indejuiste samenhang teplaatsen, zou dus schromelijk tekortschieten.

Vandaar dat Mare van de Looverbosch, notoire voorzittervan deVVJ,de Vlaamse Vereniging van Journalisten, hem nog gebruiksklaargenoeg kan bevinden ominhet magazine van zijnvereniginguit te halen naar een nog min ofmeer“normaal” pakket van nietal te koosjere toestanden.Allicht niet in de laatste plaats omdat het hemd nader is dan derokenhet zwaard van Damocles boven het hoofd hangt vaneen aantal aan Van de Looverbosch gelijksgestemde zielen bij zijn lijfkrant De Morgen.

Want voor wie het nog niethelemaal dui­ delijk zouzijn, is de heer Van de Looverbosch beroepshalve in vaste VRT-dienst.Ofzijn uit­ gesproken sympathie voor departij vande kameraden - hij was ook al SP-gemeente- raadslid in Mortsel - hem daarbij geholpen heeft, laat ik in het midden. Feit is dat hij samenmet de herenVanSevenant en Mor­

ren hettriumviraat vormt dat aandeReyer- slaanderode gedachteverdedigt. Zowel op radio als op TV.

Galerijpraat

De link tussen de pennenvrucht van Van de Looverbosch onder de al geciteerde “kop”en het aangekondigdeontslag van een flink deel vanhet journalistieke bestand bijDe Mor­ gen, is dus duidelijk. Ook al ziet de auteur nietalleen bij De Morgen toestanden die het cynisme voorbij gaan.Ook de iets min­ der drastische herstructurering op de redac­ ties van krantengroep Corelio doetdat. Ik ga hier nietbeweren datVan de Looverbosch de bal compleet mis slaat als hij zichafvraagt van welkperslandschap Vlaamse uitgevers en mediabonzen dromen? Ik citeer hem. “Is hetvan een markt waar alleen winstpri­

meert? Waar men elkaar doodconcurreert met smeuïge verhalen, schreeuwerige sen­

satie en ongecontroleerde berichtgeving?

Waar kwaliteit, verscheidenheid en eigen­ heid van kranten geenrol meer speelt?” Kra­ nige krasse vragenretoriek,datzeker. Al is het maar de retorische vraag of het in De Morgen geëtaleerdfanatismeom alles wat links isophet schild te verheffen daarhet ene echte antwoordopbrengt.

De wereldverbeteraars

De Cogels-Osylei in Berchem-Antwerpen is ooit gered van de bulldozers van Ame- linckx, die er zijn afschuwelijke flatgebou­ wen wou neerploffen, door anarchisten, linkse studenten, 68’ers. Van die toenma­

lige idealisten is enkel de kaviaarvariant overgeblevenmet als meesthorribele exem­ plaarde beroepsweduwe van dichterHer­ man de Coninck, ons aller Kristien Hem- merechts. Ook de praatvaar van Humo, ex-hoofdredacteur Guy Mortier, behoort tot desieraden. Hoe belachelijk de zelfver­ klaarde wereldverbeteraars zijn, toont de winter. In de volkse straten van Zurenborg, waargewone mensen wonen die stemmen op CD&V, VLD, N-VA, Vlaams Belang, wer­ denvorige week de trottoirs meteen vrijge­ maakt met zout en borstels. Je wandelde er dus veilig. De Cogels-Osylei schitterde

Eens op toerental geraakt, is deVVJ-voor- zitter nietmeer te houden. Aan de gale­

rijpraat van Vlaamse minister-presidentKris Peeters -“eenkrant is nietzomaar een pro­

ductenmedia zijn uiterst belangrijkineen democratische samenleving” - warmt hij zich op. Terwijl hij terzelfdertijd vergeet te vermelden dat diezelfde Kris Peeters er goed zou aan doen eindelijk ook eenswat te ondernemenom vande rode VRT-burcht een baken voor echte democratie temaken.

Vanwege gesubsidieerd door de gemeen­

schap. Meerdanooit,besluit Van deLoover­

bosch strijdvaardig, is een organisatie als de VVJnodig. In barretijdenissolidariteit top­ prioriteit. Weklagenaan waar het moet en zoeken steunwaar mogelijk. Wie inde pro­

blemen geraakt door wilde herstructure- ringsdriftkan opde VVJ rekenen!

Antwoord

Ik zou staan juichen over zoveel ont­ roerende bekommernis, ware hetniet dat wat verder in hetzelfde magazine laconiek werd meegedeeld dat Roger van Houtte, ex-topopiniemaker bij Gazetvan Antwer­

pen,“daar nu weg is”. “Niet om dringende redenen zoals her en derverkeerdelijk werd verteld.Welomdat de Concentradirectie er voorkoos om het arbeidscontract van Roger na22 jaar dienst te verbrekenmet uitbeta­ lingvan een ontslagvergoeding.”

Nu weet iedereen, enals ik iedereenzeg, dan zeg ik ook de VVJ-voorzitter, dat Roger vanHoutte nadegeslaagde rodecoup die vanGazet van Antwerpen énop bevel van Steve van Hasselt de gazet van Janssens moest worden, onmiddellijk werd bijgezet op het journalistieke kerkhof van al wie op eenvrije, onbevooroordeelde, niet-partij- gebonden en dus democratische manier zei wathijte zeggen had.

Nadat hij noodgedwongen nog enkele jaren als een journalistiekeplantmoest vege­

teren,werdhijbij deeerste de beste “gun­ stige” gelegenheid diezich voordeed, aan de deur gezet.

In e-post van jaren geleden en van “boze” Marie-Rose Morelwerdde stok gevonden om Roger op een partijgebondenkrantdefi­ nitiefuitte schakelen. Wie het anders ver­

kondigt, liegt en weetdat ook. Hij of zijweet tevens dat VanHouttededagvan zijn ont­ slag zelfs nietmeerin staat was om op eigen krachtnaar huiste gaan. Hij diende als een gebroken man afgevoerd te worden.

Van solidariteit geen spoor. Niet op de eigen redactie en evenmin bij de VVJ.

Laat staan dat er sprake was van steun waar mogelijk. Het cynisme voorbij?

Iedereen - dus ook Marevan de Loover­

bosch - mag het antwoord zelf invullen!

D. Mol

in haar pretentieuze linksigheid (de gau- chisten worden daar aangevuld door rijke kaaskoppenen ander schoon volk dat zich graag nestelt tussen de progressieven) door de trottoirs, op drie uitzonderingen na, te laten liggen zoals ze lagen na sneeuw en vrieskou. Gevolg: links en rechts was het rotgevaarlijk schuifelen, want de voortuin­ tjeszijn afgeboordmet halfhoge spijlen met scherpe punten.

De opritten vande privéparkeerplaatsen hellen naar de straat. Wie daar uitgleed liep kans zijn kop te spietsenop dehekken.

Maakt uiteraard niks uit voorde schobbe­ jakken van links die de straat haar naam en faam schenken. Laatmaar glijden, laat maarbreken, laatmaar bloeden. Madam­

meke Hemmerechtsenhaarlokalelakeien houden veel van de kleine manlvrouw, als hij/zij maar heel ver van haar/hun voordeur en spekgladde stoep blijft.

Een Belgische staatsman

Yves Leterme flopte volledig als Belgische eerste minister. Nochtans was hij de eerste Vlaamse minister-president die zich echt kon lanceren vanuit het Martelaarsplein. Gaston Geens leidde die Vlaamse regering ruim tien jaar en breidde zo een mooie fin de carrière aan zijn politieke loopbaan. Als slotak­

koord, niet als lanceerbasis. Luc van den Brande deed zeven jaar lang zijn best, maar kon niet wegkomen uit de schaduw van Jean-Luc Dehaene. Voor Patrick Dewael en Bart Somers vormden de jaren als Vlaams minister-president een tussenfase. Niet echt de job van hun hart en ze lieten de stoel dan ook graag voor wat hij was wanneer zich de kans daartoe aanbood.

Leterme zorgde voor de bocht en kon zich opkorte tijd profileren als een echte tegenmacht. Dereden moet niet ver wor­ den gezocht. Letermes partijzat federaal in de oppositieendus kon hij zijn functie uit­

oefenen zonder voortdurend op de rem­

pedaaltegaanstaan. Dat leverde hemgeen windeieren op. Tochniet in het kieslokaal, maar datbleek danwel meteen zijn laatste hoogtepunt, want de Belgische modderpoel werd hem fataal.

Kris Peeters beschikt in beginsel overde nodige kwaliteiten omook de weg vanhet geprofileerde Vlaams minister-president- schap te bewandelen. Maarde omstandig­ hedenzitten tegen en wel steeds meer.Zijn partij zit nuwel inde Belgische meerder­ heiden dus moet Peeterspappen en omzien.

Sedert vorige zomer maakte CD&V dan nog de blunder Peeters via de communautaire dialoog in hetfederale mijnenveld te sturen.

Peeters dreigt steeds minder op te vallen als man van een degelijk Vlaamsbeleid en steeds meer als de zoveelste mislukkeling op Bel­ gisch niveau.

In de periode dat Letermeophet Belgi­ sche niveau actief was, groeidePeeters snel uit tot partijtoppenAf en toe leek het er zowaar op dat hij binnenskamers de hoofdrol naar zich toetrok. Hij kon de indruk wekken zelfstevig mee aan de touwtjes tetrekken.

Maarsedertde wissel Leterme/Van Rompuy smelt dieindruk als sneeuw voor de zon.

De

rol van poesjenel?

Vorigeweek moest Peeters in het Vlaams Parlement een staaltje weggeven van het

‘betere’ politieke bochtenwerk. Herman van Rompuy nam het regeerprogramma vanLeterme over, openkele details na.Hij vond er niets beter op dan eenpassage over Brussel-Halle-Vilvoorde toe te voegen. Er wordt“snel in de schoot vanhet Overleg- comité een groep belast met het uitwer­

ken van voorstellenvooroplossingen” voor BHV. Die worden dan na de Vlaamse ver­

kiezingen van 7 juni uitgevoerd. Daar kreeg Peeters uiteraard enkele stevige vragen over in hetVlaams parlement. Hijvonder niets beterop dan mee te delen dathetniet om onderhandelingen parallel met de gemeen- schapsdialooggaat.

Ronduit pijnlijk was het ogenblik toen Peeters moest toegeven dat hij nietwerd geraadpleegd over de bewuste BHV-passage inhet nieuwe Belgische regeerakkoord. Van Rompuy dringt Peeters dus professioneel inde rol van Van den Brande, Dewael en Somers;die van meeloper dieuit de kran­ ten magvernemen wat beslist wordt. Om dan in het Vlaams parlement te moeten zeg­

gen dat“het uitwerken van voorstellen voor oplossingen voor BHV” niethetzelfde is als onderhandelen.

Vrijdag besliste de Vlaamseregering dat ze niet zal deelnemen aan dewerkgroep over BHV.Peeters voelt weinig voor de rolvan paljas en probeert nog wat weerwerk te bie­

den. Maar daarmee zitten wewelineen situ­

atie dat CD&V en Open-VLD op Belgisch vlakaanschuiven om over BHV tepraten en dat vanuit Vlaanderen weigeren.Hoe lang zal het duren vooraleerPeeters de kelk tot op de bodem ledigt?

Zo

goeie...

Het Belgische surrealisme bereikte overi­

gens vorige week weer een hoogtepunt.De minister-president van de Duitse gemeen­ schapsregering Karl-Heinz Lambertz ver­ klaardeeventueelbereidte zijn een belan­ genconflict inte dienen tegen het Vlaamse voorstel in de Kamer om BHV tesplitsen- Professor Matthias Storme reageerdevia het internetsarcastisch: “En waarom het nietvan de eerste keer vragen aanhet Zwit­

sers of Italiaans parlementals we toch bezig zijn...” Misschien komt de reddingvanuit Québec, want zouden die geenbelang kun nen inroepen als hetover Franstaligengaat m Vlaams-Brabant! Inde 21 eeeuw moeten we toch internationaal durven denken.

Een voorstel van Vlaams Belang en N- vorige weekin de Kamer om overde Vlaams BHV-wetsvoorstellen te stemmen, werdme zitten en opstaan afgewezen. Alleen Lijs Dedecker steunde de vraag.

Herman van Rompuy lietbij de start va zijn regering wetendat we“geen spektake . moetenverwachten op vlak van staatshe vorming. Lees: het thema bestaat voorhe amper. De tussenkomsten vanBart Laer®

mans(Vlaams Belang)en Ben Weyts (N-v "

enironisch genoeg zopas Kamerlid gewot den als opvolger van... Van Rompuy)konde bij denieuwepremier amper opbelangste ling rekenen. Hij begon net niet te geeU

wen. j

Van Rompuy kan dan ook niet geplaa&

worden metverwijzingen naar“vijf minute politieke moed”, wantop stevigeVlaams verklaringen heeft hij zich nooit laten betrap^

pen. Daarmee is nu wel duidelijk dat me Leterme ookhetVlaamse programma va CD&V van tafelis geveegd. Letermeraakt nergens,maarkoner op wordenaangespt0 ken. Van Rompuy is niet de man die zit zwaar gebonden voelt door verkiezingsbe loften. Een echte Belgische staatsman ' Niet voor niets wordt Van Rompuy °pgeh meldin demedia van boven en beneden

taalgrens. E’*'

De dingen dezer dagen

Kleine Onvolledige Encyclopedie

Voor Ongeletterden En Transintellectuelen U

U:beleefdheidsvorm omjij tegen te zeggen

Uedele: aanschrijfvorm die vroegerwerd gebezigdvoor mensenvan aanzien, maar inonbruik geraakt omdat het gedragvan heelwatmensen van aanzien,niet meer om aan te zienis

Ufo:buitenaards verschijnsel, zoals een tsjeef die zijn woord houdt

Ui: knolgewasdat voor defrancofonen des vaderlandsde macht maakt (l'oignonfait la force)

Uil: nachtvogel,die nietgebaat ismet kaarsen bril als hij niet zien enwil; symbool voor Vlaamse politikaster

Uitdrijving: verjagenvan bozegeesten uitbeduvelde zielen of nationalevakbonden Uitgaan: I/op stap gaan vooreen avondje (nachtje)vertier 2/uitdoven alseen kaars

of als een Vlaams ultimatum (ziealdaar)

Uiting: het zich uiten (uit tespreken als outing, please)

Uitnemen: uit iets nemen, bezigheid waarin bepaalde kopstukken van Fortiszèèr uitnemendwaren

Uitschot: Schot die isuitgeweken naarbelgenland, omdatuitschotdaar in de watten wordtgelegd

Uitslag: afloop,resultaat van gemeenschapsdialoogdat steevast uitslaat inhet nadeel van de Vlamingen

Uitsluiting: vakbondsstrategiet.o.v. leden van het Vlaams Belang (zieook onder uitdrijving)

Uitspitten: tot ophetbot onderzoeken vanhet Fortissimo-gefoefel met devan tevorengearrangeerdezekerheiddat Leterme en Vandeurzen er “wit"zullen uitkomen

Uitstel:het steeds maaropschuiven van voor deVlamingen levensbelangrijke splitsingen en hervormingen, toterafstel van komt

Uitsterven: door de dood vande laatste vertegenwoordiger zijnbestaan eindigen (van een geslacht, een diersoort, een belgische staat)

Uitvaart: lijkdienst waarop wijlenRené deClercq aanwezigwou zijn alshet om de belgische staatging (Wie niét?)

Uitwerpsel: hopeloosverouderdwoord waarmee shitbedoeld wordt

Ultima Thule: (Lat.) fabelachtigmaar onbereikbaarland,synoniemvan zelfstandig Vlaanderen

Ultimatum: Vlaamse eis bijgemeenschapsdialoog, gekoppeldaan eenuiterste datum dietelkensopgeschoven wordt eneindigt met“eenoewietblad"

Underdog: (Eng.) onderhond, degene dieonderligt,bij politieke onderhandelingen degene die in ‘t Vlaamsbast

Universiteit: instelling voor vorming van een intellectuele elitewaaraan Vlaanderen gróóóóótestaatslieden te danken heeft als W. Martens,

M.Eyskens, H. Decroo, P. Janssens, F. Willockx, H. van Rompuy en andere De Guchtenen Dewaelen

Urgentie:wathoogdringendis, behalveals‘t om Vlaamse belangen gaat

Uyttendaele (Mare):beste advocaat van ‘tland envan Onkelinx, die uitmunt in politieke neutraliteit

Aan Herman van Rompuy Ploegwerker-dichter

Sint-Genesius-Rode

Echo’s uit de Koepelzaal

Alweer een Centrum________

Wiedezer dagende gekende bruine enve­ loppe van de sympathiekebloedzuigers van de firma Reynders ontvangt, zal tot lering en vermaak kennis nemen van het volgende:

ons aller Bert de Traanproducent heeft in december tijdens het Offerfeest hetzgh.

Expertisecentrum voor Islamitische Cultu­ renin Vlaanderen (ECICV)voorgesteld. Het machien in kwestie is bedoeldom de over­ heid en de bevolking beter te informeren

•

Bluamsib:

ïrttttu

www.vlaamscheleeuw.com

of bel 03-385 81 90 het

Vlaamsche Leeuw

wordt gebrouwen

Van Steenberge

over de moslimcultuur in Vlaanderen. Nu de Vlaamsche boerenpummels bijna allemaal eencomputer metinternetverbinding heb­

ben terwijl op de zolder nog eenencyclo­ pedie ligtterotten, kunnen zedat immers niet zelfmeer.Of althans niet inde gewenste duidende zin... Deacademische collabora­ teurs van de universiteitvan Gent beves­ tigde - op vraag vande minister? - de nood aan zo’n centrum!

Hetdingkrijgtvanaf ditjaar een jaarlijkse subsidie van200.000euroengaat hokken in de Gallaitstraat in Schaarbeek,wellicht in een achterbouw met kolenverwarming opdrie hoog.

Ansjofis had dan ook een ijzersterk argu­ ment voor dit prachtinitiatief: ‘Vlaande­ ren is een rijke, diverse en multiculturele samenlevingwaarvan de identiteit bepaald wordt door de groepen die er deel vanuit­

maken. De moslimgemeenschapis één van die boeiende groepen, waarover echter van­

daag te weinig geweten is.’ Voor wie neemt dieonnozelaar ons?

Woorden

Minister-presidentKris Peeters moet een soortnatuurtalent zijn: hij heeft de politieke stiel al heelgoed onder de knie. Inelk geval verstaat hij reeds alsde beste het spelletje van het spelen metwoorden: toenvorige woensdag in de Vlaamsche Parochieraad gebakkeleid werd overhet al dan nietdeel­

nemen van de Vlaamse regering aan de BHV- werkgroep, wrong hij zich in allerlei bochten om zijn houding te bepalen.

Uiteindelijk kwam die neer op: 'Voor­ bereidingen voor onderhandelingen zijn immers nog geen onderhandelingen.’ Kijk, zo kunnen we het ook! Komt binnenkort nogmaar eenszagen over dekloof tussen politiek enburger...

Schimpscheuten____________

Peeters gaf in elk geval toe dat hij niet geraadpleegdwasover de betreffende pas­

sage in het federale regeerakkoord! Pijn­

lijk... Nog pijnlijkerwas dat juist de hierboven genoemdeAnciauxeen nummertjeVlaams­ gezindheid mocht opvoeren: de Vlaamse

GijZeventienlettergrepige,

Ofge België gaat kunnenredden,betwij­ felen we ten zeerste,maarheinde en ver is intussen al weldoorgedrongen dat dit land een poëtisch hoogbegaafde premier heeft, diezich ter ontspanningophet schrijven van haiku’s stort.In de senaathebbenLouis Ide vande N-VA enGeert Lambertvan de Slappe Liberale Partij (SLP) al geprobeerd om u na te bootsen en tegelijkertijd te hekelen met soortgelijke puntdichtjes. De Standaard schrijftzowaareen wedstrijd uit omhaiku’s teproduceren over de actuali­ teit diedan door u persoonlijk zullenwor­ den beoordeeld, en jawel:The Wall Street Journal heeftin een artikel over devor­

mingvan uw regering enkele dichtsels van uwhand vertaald. Dat alles zetonsertoe aanook een pogingte wagen volgenshet schemavan drieregels, met eenopeenvol­ ging van vijf, zeven enopnieuwvijf letter­

grepen. Gezien uwtheatrale weerzin om premierte worden, moogt ge als eerste de revue passeren.

Hij schudde van neen Maar behield de begeerte Om kopman te zijn

Het pad naar de16 verliep nochtans niet over rozen, en bijna had de Maagd vanhet ACW nogstokken in dewielengestoken.

Maar gij hebt die pagina snelomgedraaid!

Vooruit met de geit En dus weg met Vervotte Stuur haar naar leper

Intussen kunt gede geitenboerzelfwel levend villen, want hijheeftu opgezadeld met cijfersen een anticrisisplanuw haren tenberge doen rijzen.Als hij echt“dienst­ baar" wil zijn, dan moethijvooral uituw buurt blijven. Hij heeft al voorproblemen genoeg gezorgd.

Oei de begroting

Door de schuld van Leterme Draait België kaduuk

regering zalniet onderhandelen over BHV!

Nu geloven we ‘t zeker ...

Het moet zijn dat Carl Decaluwé (CD&V) zijn beste maatje niet is. Die bestond het namelijk het zoontje van Grote Witte Sachem Vic voor de voeten te werpen:

'Namens welke partij zit u in de Vlaamse regering?Datzou ik wel eenswillen weten na al die tijd.’Waarop SP.a-fractieleider Ludo Sannen verklaarde dat Anciauxtotde frac­ tie der Spallochtonen(zie boven) behoort.

Dat wetenwe dan ook weeral!

Lees verder blz. 14

Vorige week hebt ge dan wel een retorische uitleg gezocht voorhetfeit dat ge eerder als Kamervoorzitter scherpekritiek op het relanceplanvan Letermeenzijnkompanen hadt. Maar vermits datnu ook üw kompanen zijn geworden,moest gijwel de nodige soli­

dariteit betonen. Ik doevoortaan aan ploegwerk, klonk het metéenwatpijn­ lijke zucht.

De leider is moe

Maar hij houdt zijn pagadders Strak aan de leiband

Hm,dat ismisschien een wat alteidea­

listisch beeld van uw kardinaalschap. Het lijkt ons eerderdat gij zwaar gaat afzien onderintrigestussen Vlamingenen Walen, tussen liberalen en christendemocraten, en uiteraard tussen christendemocraten onderling,altijd ten vollebereid elkaar een gewijde dolk in het lijf te ploffen. Hope­ lijkhebt ge ogen opuw rug, eneen grote beweeglijkheid.

In springsprongspagaat Tussen hameren aambeeld Straks valt de hakbijl

Enwe gaan er nog een laatstetegenaan gooien omhet af te leren.Deoude garde is opnieuw aangetreden, en de oude knar Martens moest het mijnenveldvooruont­ warren.Twee wekengeleden hebben we in deze rubriek Leo Tindemans nog opgeroe­ pen de cirkel rondte maken. Voor aldeze heren graag volgende epitaaf.

Gerontocraten

Met macabere maskers Dat levert niets op

Alsge tijd en goestingmoest hebben, geachte Herman, pleegt ge dan eens een haikoetje terug?

Geheel de uwe,

XlACCicIcxRc.

Splits zelf de sociale zekerheid!

Word lid van het Vlaams ziekenfonds.

Bel hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.

Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen - wwwvnz.be

4

De dingen dezer dagen

Zuid-Tirol

Ons land ligt op de breuklijn van het fatsoenlijke Noord-Europa en het cor­

rupte Zuid-Europa. Maar we zijn natuurlijk niet de enige Noord-Europeanen die in één staat moeten leven met de luitjes uit het Zuiden, en we hebben dan nog het geluk dat we geen kleine minderheid zijn. Maar stel je voor dat we inderdaad een Noordse druppel in een Zuiderse zee zouden zijn. Dat is het lot geworden van de Elzassers en nog een graadje erger: dat van de Zuid-Tiro- lers. Weinig mensen herinneren zich nog de soms bloedige strijd die deze men­

sen tot in onze jaren 80 gevoerd hebben voor hun rechten. Maar de uitkomst bewijst dat de arrogante Romaanse taal- en bevolkingsgroep wel degelijk op zijn plaats kan gezet worden.

Tirol bestaat uit drie delen: Noord- en Oost-Tirol in Oostenrijk en Zuid-Tirol in Italië. De grens tussen Italië en Oostenrijk ligt op de bekende Brennerpas. Ooit was dit stukje van de wereld een deel van het Romeinse Rijk. Na de val van het Westen vestigden er zich wat Germanen tussen de weinig talrijke inheemsen. Die spraken een van het Latijn afgeleide taal: het Ladin, een vorm van Raetoromaans. Er zijn op dit ogen­

blik nog zo’n 20.000 Ladinsprekers in Zuid- Tirol. De bekendste Ladiniste is Carolina Kostner; Europees kampioene kunstschaat­

sen.

In de middeleeuwen vestigden zich meer en meer Duitstaligen in dit stukje Dolomie­

ten tot de Duitsers tenslotte zelfs de Itali­

aanse stad Trente (Trento) bereikten. Heel Tirol en Trentino (het bisdom in en rond de stad) kwamen in handen van de Habs- burgers. Innsbruck werd de hoofdstad. Het was arm, maar strategisch bijzonder belang­

rijk omdat het de heersers de controle op de Alpenpassen gaf.

De Duitstaligen werden politiek en eco­

nomisch de baas in Zuid-Tirol. Onder keize­

rin Maria-Theresia werd onderwijs belangrij­

ken Italianen die naar Zuid-Tirol migreerden, verduitsten vrij vlug. Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog zei maar drie pro­

cent van de Zuid-Tirolers dat ze Italiaans spraken. In de Trentino bleven de Italianen overal in de meerderheid. De eenwording van Italië was in I870 een feit, maar nog altijd waren twee Italiaanstalige regio’s onderhorig aan Wenen; de streek rond de havenstad Tri­

este en de Trentino. De Italianen van Trente werden angstvallig in het oog gehouden, zelfs al studeerden ze in Wenen zoals de latere Italiaanse minister-president en stichter van de EU: Alcide de Gasperi.

Amputatie

De Eerste Wereldoorlog veranderde de hele situatie. Italië had een modderfiguur geslagen aan de zijde van de geallieerden, maar verloor bijzonder veel mensen. Het vroeg en kreeg Triëste en de Trentino. Maar de wereld is aan de brutalen en het eiste ook het Zuiden van Tirol op. Frankrijk ampu­

In Memoriam

Pater Renaat de Muyt (1922-2009)

Vorige zaterdag werd in Leuven, niet ver van de Mechelsestraat waar hij de laatste tien jaar gewoond heeft, franciscanenpater Renaat de Muyt in alle stilte begraven. Slechts enkele mensen hebben het nieuws van zijn overlijden tijdig vernomen. Pater De Muyt wilde het zo. Hij leefde de laatste jaren eenzaam en teruggetrokken, tussen zijn vele duizenden boe­

ken die hij stelselmatig wegschonk aan zijn zeldzame bezoekers.

Maar op de achtergrond heeft deze bescheiden kluizenaar als auteur een rol van bete­

kenis gespeeld in de naoorlogse Vlaamse beweging. Pater De Muyt, die na zijn opleiding tot priester lange tijd actief was in het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond en ook meewerkte aan het tijdschrift Ons Leven, verwierf in Vlaamse middens bekendheid toen hij in 1966 onder de schuilnaam Nemrod zijn essay Het feest van de haat publiceerde in de reeks West-Pockets. Het boek leest als een van de scherpste aanklachten tegen de Belgische repressiejustitie die na 1945 werden gepubliceerd. Een priester had daar in die jaren moed voor nodig. Niet iedereen in de “officiële Kerk” was gediend met de Vlaams- nationale vrijpostigheid van dat bescheiden Vlaams paterke. Maar De Muyt stond op zijn onafhankelijkheid.

Nemrod schreef ook vele jaren voor het Volksunieweekblad Wij, waar hij in de jaren van verlinksing op een weinig hoffelijke wijze werd buiten gewerkt door de toenmalige hoofd redacteur, Toon van Overstraeten. Hij aarzelde na het rampzalige Egmontpact ook geen moment toen Karei Dillen hem aanzocht om in december 1977 te spreken op het Antwerpse stichtingscongres van de nieuwe Vlaams-nationale Partij (VNP). Het werd het begin van een lange en trouwe vriendschap die zou duren tot aan de dood van Karei Dillen op 27 april 2006. Nemrod had jarenlang een column in het maand­

blad van het latere Vlaams Blok, maar aarzelde niet om scherpe kritiek op de partij uit te oefenen als hij dat nodig achtte, onder meer na de publicatie van het dwaze zeven- tigpuntenprogramma.

Ook wij hier op de redactie kregen elke week een telefoontje uit Leuven om van gedachten te wisselen over de politieke actualiteit. Pater De Muyt, deze erudiete ken­

ner van Kant, Nietzsche en Kierkegaard, las ‘t Pallieterke van de eerste tot de laatste bladzijde. De laatste maanden sukkelde hij met zijn rug en had hij moeite met stappen.

Op 25 februari zou hij 77 geworden zijn.

Rust in vrede, Nemrod. >T Pallieterke

teerde met plezier de Donaumonarchie, en de Italianen kregen hun zin. Ze beloofden natuurlijk de rechten van de Zuid-Tirolers te respecteren, maar veegden daar direct de vloer mee aan. Ze doopten het gebied Alto Adige en ze behielden de éénheid met de Trentino zodat er bij verkiezingen altijd een Italiaanse meerderheid zou zijn. Ze bepaal­

den dat Zuid-Tirol tweetalig was en cre- eerden kunstmatige Italiaanse namen voor gemeenten en rivieren. In de centrale admi­

nistratie kregen alleen Italianen werk.

De fascisten ageerden al in Zuid-Tirol vooraleer Mussolini aan de macht kwam.

Een bloedige bomaanslag maakte 45 slacht­

offers op een Tirolerfeest in 192I. En de beer was echt los eens de fascisten in Rome de macht kregen. Volledig verbod op onderwijs in het Duits, verbod op Duitstalige kranten, druk op de Tirolers om hun naam te italia­

niseren. De fascisten industrialiseerden het gebied. Zij importeerden massaal arme Zuid- Italianen zodat de Tirolers een minderheid werden in de grootste stad Bozen (Bolzano).

Alleen de kerk bood weerwerk. De katho­

lieke priesters organiseerden onder de mom van godsdienstonderricht Duitstalig onder­

wijs. Oostenrijk kon en wou niet helpen.

Integendeel; de fascist Dolfuss greep er de macht en kon de annexatie van Oostenrijk door Duitsland in I934 verhinderen met de steun van de Duce.

Verraden door Hitler

Maar in I938 stonden de Duitsers wel degelijk aan de Brenner en men kan zich de hoop van de Tirolers indenken. Het werd een zware desillusie, want Hitler verkoos realpolitiek. Hij kon een bondgenoot gebrui­

ken in zijn oorlog met Frankrijk en Groot- Brittannië. In oktober I939 sloot hij een akkoord met de Duce. De Zuid-Tirolers kon­

den kiezen; ofwel emigreerden ze naar het Reich ofwel bleven ze ‘Daheimers’ en moes­

ten ze zich compleet en gedwongen italia­

niseren. 85% koos voor immigratie, maar in werkelijkheid vertrokken alleen de arm- sten die toch niets te verliezen hadden: zo’n 75.000 van de 300.000 inwoners. Na de val van Mussolini bezetten de Duitsers Italië

en incorporeerden de facto Zuid-Tirol bij het Reich. Jongemannen werden gedwongen in het Duitse leger te dienen en zij vonden ineens Italië zo geen slechte keuze meer.

Na de oorlog keerde zowat de helft van de gemigreerde Tirolers terug. De Zuid-Tiro­

lers dachten een ogenblik dat ze weer met Oostenrijk zouden verenigd worden. Stalin kreeg bijna een beroerte en stelde zijn veto.

De Trentijn De Gasperi sloot een akkoord met Oostenrijk en beloofde sommige nazi- maatregelen niet terug te draaien. Scholen en pers mochten weer in het Duits, maar tezelfdertijd werd verdere migratie van Ita­

lianen aangemoedigd.

Duizenden nieuwe sociale woningen wer­

den gebouwd en alleen aan Italianen gege­

ven. In de kazernes, bij de douane en de rijkswacht (carabinieri) verschenen alleen maar Italianen. Ten slotte verkozen som­

mige Tirolers de enige methode die blijkbaar een kans op succes heeft in zo’n omstandig­

heden: geweld.

In 1956 ontploften de eerste bommen nabij elektriciteitscentrales, kazernes, brug­

gen en telefoonpalen.

Er vielen doden bij de politie en het leger en verscheidene Italiaanse financiers wer­

den vermoord. De carabinieri lieten zich niet doen en gingen er ook met de grove bor­

stel door. In totaal stierven 21 mensen (15 bij de ordediensten). Er werden 361 aansla­

gen gepleegd en de daders waren niet alleen Zuid- maar ook Noord-Tirolers en zelfs wat Duitsers. Italië zat als EU-lid natuurlijk bij­

zonder verveeld met de zaak en begon te praten met kanselier Kreisky van Oosten­

rijk. In 1972 kwam een akkoord uit de bus.

De regio Trentino-Alto Adige bleef theore­

tisch bestaan maar de twee provincies wer­

den feitelijk autonoom, zodat de Duitstali­

gen de meerderheid kregen in de tweetalige provincie Bozen/Bolzano. In 1988 werd de

Roddels uit de Wetstraat

Vijf minuten politieke moed

Nog voor het traditionele wekelijkse vragenuurtje in de praatbarak goed en wel begonnen was, stak Boze Bart Laeremens zijn vinger op en vroeg aan de Kamervoor­

zitter, Patje Brillantine Dewael, de wets­

voorstellen over de splitsing van BHV aan de agenda toe te voegen. Alle termijnen waren immers uitgeput en alle belangen­

conflicten waren afgelopen. Laeremans werd gesteund door de Niveanen en de zeanma- risten. Spallochtoon Bonte Hans wrong zich in een bocht door een ‘onderhandelde oplos­

sing’ voor te stellen, wat hem natuurlijk niet erg sympathiek maakte bij de andere oppo­

sitiepartijen.Kamervoorzitter Patje Brillan­

tine Dewael paste het reglement toe bij de vraag van Laeremans en het voorstel werd bij zitten en opstaan verworpen. De Ampersan- ders hadden weeral niet die vijf minuten die volgens Leterme nodig waren om het pro­

bleem uit de wereld te helpen.

De sfeer blijft goed

Opperniveaan De Wever maakt er een sport van bijna wekelijks aan Didier Reyn- ders te vragen hoe het nu zit met de evolu-

laatste aanslag gepleegd, maar daarna koelde alles wat af.

Praktische hereniging

De EU maakte een einde aan alle proble­

men en verenigde ongewild het oude Tirol Oostenrijk werd lid van de EU en nogal wat Noord-Tirolers vestigden zich in het gebied achter de Brenner. De Italiaanse kazernes waren niet meer nodig en de beroepsmili' tairen verlieten het gebied. Het Schengen- akkoord was de volgende klap. De douane werd overbodig en vele Italiaanse douaniers vertrokken naar de andere grenzen van het land. En voortaan kon men terug zonder enige hinder van Noord naar Zuid rijden- De gevolgen zijn er naar. Nog in de jaren 6U spraken de Zuid-Tirolers over de dodenmars (de ondergang van hun taal en cultuur). Die is inmiddels een realiteit, maar dan voor de Italianen. Dertig jaar geleden vormden ze zo’n 33 % van de bevolking; nu nog 25% 0 125.000 van de 500.000 inwoners. Meer en meer Italianen sturen hun kinderen naar de Duitstalige scholen en in sommige gemeen­

ten worden in de praktijk geen faciliteiten meer gegeven aan Italiaanstaligen. Alleen m Bozen is nog een Italiaanse meerderheid van 73% en daar zijn er dan ook geregeld nog taalincidenten. Oostenrijk doet ook een duit in het zakje. Twee jaar geleden begon daar de discussie over de herziening van de gron wet. Er is een voorstel voor een artikel da zegt, dat Oostenrijk de beschermer van de Zuid-Tirolers is. 115 van de 117 burgeme«

ters in Zuid-Tirol steunden enthousiast he voorstel. De Italiaanse president zei onmi dellijk zijn bezoek aan Wenen af. De sociaa democraten zijn verreweg de sterkste par tij in Zuid-Tirol en ze komen alleen voor belangen van hun eigen volk op, tot gr°te woede van hun Italiaanse zusterpartij. KIn' contrast met de SP.a, dus. Jan NeckeRS

tie van de communautaire dialoog- D' antwoord luidt onveranderlijk: de sfeer goed... Voor de rest draaide Reynders v*

rond de pot. Mediaster Bart was duide^

niet onder de indruk. Waar hij wel van °v tuigd was, is dat het laatste greintje van sc van geloofwaardigheid van verkiezingsbe ten compleet verdwenen is.

Vlaamse spoorwegen __

De problemen bij de NMBS-vertragj^

gen, technische defecten, slechte infoi"

tie - kwamen natuurlijk ook ter sprake- kersverse minister Vanackere werd dan 0 duchtig aan de tand gevoeld door d've r praatbarakkers. Uiteraard kon de rn'nl^r.

het licht van de zon niet ontkennen. Hijv ontschuldigde zich dan ook uitgebreid de gebrekkige communicatie bij de N Boze Jan Mortelmans maakte van de i genheid gebruik nog eens te kloppen op , harde VB-spijker. Zoals bekend moet v elke 60 euro die in Vlaanderen v/orC'tpgJe vesteerd 40 euro naar Wallonië gaan- typisch Belgische wafelijzerpolitiek veroet dert dat er geïnvesteerd wordt waar n geïnvesteerd worden. Lees verder D' •

Op de Praatstoel

ANZ-voorzitter Erik Stoffelen:

‘Hoe meer volk, hoe wijder de boodschap!”

Tijdens het vorige Vlaams Nationaal Zangfeest op 20 april 2008 werd meege- ieeld dat het Zangfeest zou verhuizen van het Antwerpse Sportpaleis naar de labij gelegen Sportarena. Het is niet de eerste keer dat het Zangfeest elders onderdak zoekt. Toen het destijds verhuisde naar Gent, kwamen er nogal wat

‘eacties los van teleurgestelde zanglustigen, die hun oude vertrouwde Sport­

paleis misten. Maar er is meer. Men verhuist niet alleen naar een andere loca­

tie, men vervroegt ook de datum van het Zangfeest. Dit jaar zal het doorgaan op 15 februari. Redenen genoeg om de jonge ANZ-voorzitter Erik Stoffelen daarover aan de tand te voelen.

't P.:Bent

u niet

beetje

dat

E.S.:Debeslissingomhet Sportpaleis te ruilen voor de Lotto Arena is niet op één dag genomen. Wij hebben daar twee jaar met twintig tot dertig mensen over nage­

dacht en pas beslisttoen alleneuzenin één richting wezen.We hebbenhet besluitook getoetst binnen de Vlaamse beweging en ook daarging demeerderheid meemet de idee. Misschien krijgen we zelfseen beter effect, omdathet in de Arenaintiemer en gezelliger is, in tegenstelling tot Flanders’

Expo in Gent.

Psychologisch lijkt het mij ookbelangrijk dat er niet naar een andere stad verhuisd wordt,maar naareen zaal dievlaknaast het Sportpaleis ligt. Mensen die er nog nooit geweestzijn,zullenmisschien wat onzeker­

heid moeten overwinnen, maar hou er reke­

ning meedat alles duurder wordt endatwe geen subsidies krijgen. We moeten voor­ zichtig zijn.

‘t

P.:

er

*andatum:

van

februari, volop in de

E.S.: Dat ons Zangfeest ditjaar in dekro­

kusvakantie valt, kan enig risico betekenen, maarer was geen andere datummeer vrij. In 2010 zal het eind februarizijn. Beidedatums zullen wel voor- en nadelen hebben. In de maand april hadden we afte rekenenmet communiefeesten.Nu reedshadden we voor 2010 haast geenkeuze meeren hebbenons dusvastgelegd, omdat we de locatietoch wel belangrijk vinden. We zijn ervrij gerust in:

de“harde kern” komt altijd ener vertrek­

kenvan overalbussen.

‘

P.:

is

van

E.S.: Een aantal van onzemensen was wel ontgoocheld wegens dat vertrek van een kersversevoorzitter. BijhetANZwordt een voorzitternamelijk verkozen voor eenlan­

gere termijn. Als zo iemand vertrekt wegens gezondheidsproblemen, is dat in orde, maar als hij inde partijpolitiekstapt, is datnooit leuk voor eenapolitiekevereniging. Het was dus even schrikken, maar allesis correct ver­

lopen: wehebben het nieuws niet eerst in een krant te lezen gekregen.

t

P.:

u verrast toen

u

over te nemen?

E.S.: Wel, voor het voorzitterschapvan een verenigingals het ANZ staan ze niet rijen aan te schuiven. Ik kende wel de laamse beweging, maar was mij tegelijk bewustvan mijn jeugdige leeftijd. Daarom wasik heel blij dat deovergangwerd gedra­ gen door heel hetANZ, in unanimiteiten vertrouwen, ook van oud-voorzitter Hugo

ortier, die de fakkel symbolischheeft over­ gedragen. De lijnvan de voorgangerswordt oorgetrokken en daarom was er geen elangstelling van“de”pers.

1

P.:

is

Vlaamse

Wat

er

°P 15 februari teveel

volk aan

Arena staat te

E.S.: Dat zoupasgoed nieuwszijn! Mocht ervijfhonderd tot duizend man te veelkomen

°Pdagen, dan gaan wegewoon terug naar het Portpaleis, maar in die Arena is wél plaats

*°°r zesduizend man!

‘

Wat

of meer

verwachten?

E.S.: Dieisnog niet geschreven, maar er zal niets ten goede veranderen voor de Vla­ mingen. Dietoespraak moet gedragen wor­ den door de Raad van Bestuuren zal een week vóór het Zangfeest geschreven wor­

den, maar het mottozegtal genoeg: Een hart voor Vlaanderen. Niet voor België dus. Vroeger is er klare taalgesproken over Verhofstadt enLeterme.Indien deVlaamse belangen nietverdedigd worden,zal ikdat aanklagen. De communautaire dialoogzal niet van de grond komen, maarde federale regering kan nog altijd vallen en dan gaan wij naar de “moeder vanalleverkiezingen”. Van de Vlaamseresolutieskomt niks inhuis.

Men zegt dat men niks kanveranderen met stoere verklaringen, maar er is intussen nog geen komma bereikt. Wat moeten zeaande kiezer gaan zeggen? Dat het confederalisme maar omtelachenis?

‘t

Hecht

politiek belang aan

E.S.:Ik hoop van wel,maarikkan dat niet hard maken.Luisteren doen ze niet. Anders hadden ze allang de stekker uitgetrokken, maar het is een werk van lange adem: de geesten rijpen en de radicalisering van de politieke opiniemaakt de politicizenuwach­ tig, en ze komen moeilijker weg met loze beloften.Als zo’n politieke kernboodschap inde huiskamer binnenvalt, vindt de politiek dat zeker niet leuk. Daarom wil ik hieren nudeze oproepdoen:“Vlamingen, gij hebt het belang vande ANZ-boodschapzelfin de hand! Hoe meer volk, hoe wijder debood­

schap.”Er wordt nogsteeds smalend gedaan over de relevantiegraad vanhet ANZ, maar doehetmaar na zonder BV’s!

‘

P.: Welke politieke

gezindheden

weet

trekken?

E.S.:Vlaams Belang en N-VA roepen hun achterban op, maar de andere partijendoen dat niet. Die hebben wel hun“Vlaamse vleu­

gels” waarvanerpoliticimeteen “Vlaamse reflex” aanwezig zijn.Die maken daar geen circus van, maar zitten als gewone Zang- feestgangers ergens tussenhetpubliek. Zij worden door ons ook niet opgevoerd als pronkstukken. Zij moetenzich thuis voelen in de traditie vandeZangfeesten, waarvan het succes niet valt of staat met politici.Na 72 jaarmoetdatsuccesnog altijd gemaakt worden door het Vlaamse volk,de Vlaamse beweging in ‘t algemeen.

‘

Met

zonder

E.S.: Met België kan het niet, dus moet het zonder, zoals wij al een paar jaarver­

kondigen. Ook mensen buitendeVlaamse beweging komen tot die zakelijke conclusie, die niks met romantiek temaken heeft, al keurenwedie niet af. België heeftzijn kans gemist, dat is duidelijk.

‘

P.r Een zelfverklaarde

kwaliteitspers

wel

zijn Zangfeest in

ideologische

te

welke

E.S.: Inhet ANZslagenwij erin een Zang­

feest te hebben waarin overtuigdeVlamingen over partijgrenzenheensamenzingen.Onze boodschap is Vlaams-radicaal en ofmensen

72ste Vlaams Nationaal Zangfeest

zondag 15

LOTTO ARENA ANTWERPEN

info & reservatie: 03/237.93.92 - www.zangfeest.org

Vlaams&

Neutraal ziekenfonds

van links of vanrechts komen,is voorons nietbelangrijk.Wij moeten elkaar vinden in wat ons bindt en niet inwat onsscheidt.

‘

niet

van mening

dag per jaar

E.S.: Wij kunnen enkel het voorbeeld gevenen hopen opnavolging. Ik hou mij niet bezigmet polemieken.

‘

P.r

de reacties

Vlaanderen

jongste

E.S.: Daar ben ik trots opendat vind ik belangrijk, net zoals demodernisering. Let wel, niet moderniseren om hetmodernise­

ren,maarom de jeugd (de toekomst) aan te trekken. Onze blijvende aandacht gaat ook uit naar de kleinkunst, die probleem­

loos te combineren valt met onze strijd­

liederen. Verschillende generaties moeten zichdoor het Zangfeest aangesproken voe­

len enwemoeten de buitenwereld overtui­

Gevraagd

Van Rompuy kwam en zag en Albert overwon ondanks de scepsis van geboren sceptici

en dank zij Wilfried die een tsjeventruuk verzon en daar de mond mee snoerde van zijn critici.

De unitaire toon was daarmee weer gezet en andermaal getemd de Vlaamse leeuwenwelp.

Het Waalse haantje kraaide *t uit van pure pret en ‘t Vlaamse weekdier gleed geruisloos in zijn schelp.

Zo werd de belze logica gerespecteerd die wil dat hier de minderheid de wet dicteert, omdat de meerderheid met haar collaboreert en wie de macht zou moeten grijpen, abdiceert.

Ik wil niet, kraste kras Van Rompuy, maar hij móést, omdat de vorst die, zegt men, niks te zeggen heeft, het hem beval, waarop de haan ‘t heeft uitgeproest, want ‘t zuiden deelt het Laken uit en ‘t noorden beeft.

Zo ging het gister en zo zal het morgen gaan, zolang de Vlaamse leeuw zich als een kwal gedraagt in plaats van brullend op zijn poten te gaan staan.

Vandaag als gister: vijf minuten moed gevraagd!

Hectorvan Oevelen gen van de rijke verscheidenheid van onze liederenschat.

‘

P.:

horen

dat hij

kinderzangfeest

te waarderen

maar

te

was.

E.S.: Die opmerkingen hebben wij ook gekregen enwe hebben zelfingezien dat ze terechtwaren. Het isnatuurlijk niet gemak­

kelijk om kinderen in een organisatie in te passen, maar na twee kinderzangfees- ten hebben we bijgestuurd,wat zeker niks afdoet aan het belang dat wij hechtenaan kindvriendelijkheid. Ouders metkinderen moetenzichophet Zangfeest welkom voe­

len en de kinderen moeten er intensiefbij betrokken worden.

‘t P.r

ik u

15

zeer

met

groot hart

Vlaanderen

tjokvolle

toewensen? hvo