64s,e jaargang nummer 17 woensdag 22 april 2009

64s,e jaargang nummer 17 woensdag 22 april 2009

Hun verdiende toploon (2)

We komen nog eens even terug ophet thema dat wevorigeweekal aanboorden.

Dat van grenzeloze hebzucht dat meeaan de basis ligt vande huidige financiële en eco­

nomische crisis. Vorige week zijn dedeskundigen van de parlementairebankencom- missiebevallen van een voorlopig rapport datdie hebzucht en dat winstbejag nog eens extra beklemtoont.Maar waarwij in onzevorige editie man enpaarden haver heb­

ben genoemd, lijkt dat bij de experts in kwestie niet hetgevalte zijn.Volgens de finan­

ciële dagbladenen tijdschriften houden ze hetbijalgemenestellingen en wordener geen individueleverantwoordelijkhedenafgebakend. Waneer hetdefinitieve rapport in druk verschijnt,verwachten wij dus nietbepaalddaar de namen van een Lippens of een Votron in te zien prijken.Of van een Stevaert of een Reynders. Tenzij de oppositie er tijdens de bespreking van de voorlopige teksten er noginzou slagen daar verande­

ring in te brengen. Maardat zouonseerlijk gezegd verbazen, als we terugdenken aan de fameuze Fortis-commissieover de mogelijke schendingvan de scheidingder mach­

ten die vooral tot een scheiding tussende geesten vanmeerder- en minderheid heeft geleid. Wemoetenoverigensnog eens even verwijzennaar de ontstaansgeschiedenis van deze en gene commissie. Inde nadagen vanhetFortis- en Dexia-drama in okto­ ber vorig jaar, gingener in het parlement stemmenopde helebankencrisis vana totz uitte spitten. De meerderheidblokte datalsnel af, want Reynders en Leterme kon­ den alle heibel rondFortisen deovername door BNPParibas missen als kiespijn. Een onderzoek door deskundigen was het enige daterin zat. Tot Leterme en compagnie het Hof van Beroep probeerden temanipuleren, degeitenboer zichzelfin een onmogelijke positie brachtmet zijn briefaanhetparlement ‘dathijerniets mee te maken had’en daags nadien door cassatievoorzitter Londers aanhet kruis werd gespijkerd. De enige reddingsboei leek CD&V toen omtegen heug en meugtocheen serieuze onderzoeks­ commissie te installeren, in eenwanhopige poging Leterme in de I6 te houden. Olie ophet vuur,want nog eendag later bezegeldediezelfde Londers ineen uitgebreidere nota hetlot van Vandeurzenen Leterme. Reyndersontsnapte ternauwernood aan de dansen kon zichookindeFortis-commissie metmoeite overeind houdentegen de beschuldiging van meineedin.

Diezelfde dag heeft hij wellicht de dureeed gezworen dat die andere, gespeciali­

seerde bankencommissie hem niet zou hebben liggen. Daar moest trouwens ookgeen eed worden afgelegd, want het ging engaatom een zogeheten ‘opvolgingscommis- sie’ die nietmetdezelfde juridischemantelbekleed is alsde Fortis-vierschaar. Ove­ rigens werdenachter deschermenvoldoendemannetjes en vrouwtjes ingeschakeld om niet alleen Reynders, maar ook zijnbeschermelingenopde Commissie voor het Bank-, Financie-en Assurantiewezen (CBFA)voldoende van bozeoppositieleden af te schermen. En zo geschiedde, want De Standaard ( 15/4)liet niet na er onsnadrukkelijk op attent te maken datdeCBFA inhet voorlopige rapport weinig ofniets aangewre­

ven wordt. Integendeel, die CBFA zou nogwat meerbevoegdheden moeten krijgen, zodat de paladijnen van Reynders hun tentakels nog wat verder kunnen uitstrekkenin de wereld van financiën en economie.

En zo gaatde opmars richting7 juni verder. CD&V wil een nieuwe Fortis-kruisweg vermijden, enindeze vinden partijbelang (Van Rompuy) enindividueelbelang (Leterme) elkaar. Over Reynders hebben we hetal uitvoerig gehad, ende socialistenzullen waar­

schijnlijk proberen een aantalbeperkingenrondde toplonen binnentehalen. Opzijn minst als de bank of verzekeraar in kwestie overheidssteun heeftgekregen,ofals de financiële instelling overdreven risico’s heeftgenomen. En dan zal delakmoesproef volgen, want met de verkiezingen voorogendurft geen politicushet aan bonussen en toplonen te verdedigen, maar wat isin godsnaam de waardevan het rapport van een opvolgingscommissie !

We weten allemaal wat er inhet verleden is gebeurd met de eindverslagen van bij­

voorbeeld de dioxinecommissie,deSabenacommissie,decommissie-Dutrouxen ga zomaar door. Al dieaanbevelingenzijn in zeer onvolmaakte vorm door het parlement behandeld en met mondjesmaatin de praktijk omgezet. (Met de Fortis-commissie beeftmenzelfs die schijnvertoning niet volgehouden. Hetparlementkrijgt een 15-tal aanbevelingen onder de vorm vannog tebeantwoorden vragen,die het wellicht verti­ caal zal klasseren.) Waarom zou het ditmaalanders gaan? Het zaleenmooidocument worden,met een vergulde kaft, en met eindeloze dankbetuigingen voor al wiezijn tijd gestoken heeft in de redactie ervan.

Nadeverkiezingenzullener dan ijverig politieke medewerkers op allerlei posten worden benoemdomalvast debureaucratische mogelijkheden vanhet rapportuit te buiten. Enwaarom niet? Het is toch maar bedoeld om een volgende crisiste voorko­

ken, niet omde huidige te beteugelen. Envermits politiek meer danooitkortetermijn- denken is,zal het werk vandebankencommissie al snel belanden onder het stof ende spinnenwebben vandeparlementairearchieven. Om er alieen

'n geval van uiterste nood nog eens te worden uitgehaald.

fovRo.

Deze week :

• Kiezersbedrog? 2

• De vergeten oorlog 4

• Een linkse Vlaams-nationalist 5

• De as van verwarring 8

• De winnaar van de Fortis-deal 14

Het einde van de VLD

l€0K€ Z-FÓrT- tos

• * *

B eters Wil vimhwa I

ih) DE MNBifPiAkf ( --- —

Pf fACruüR

Wf, NA Wi

Was u ven plan voor Open VLDte stem­ men in juni? Doen, zouden wezeggen, want het zou best kunnendat het uw laatste kans is om voor diepartij te kiezen.

Die verschrikkelijke gedachte laat ons niet meer los,sedert wevorigeweek kennis namen van een studie van professor Gon- zalo Alvarez van de universiteit van Santiago de Compostela, een hooggeleerdman, die doceert inéén van Europa’s bekendste bede­ vaartsoorden. Hoe kunnen wezomaarvoor­ bijgaan aan de bevindingendie hijbekend­

maakte?

Spaanse koningen hebben een tweetal eeuwen een hoofddrol gespeeld in Europa.

Stamvader Ferdinand IIvan Aragon (1452- 1516) telt onder zijn nazaten figurenals Johanna de Waanzinnige, koningin van Cas-

tilië enAragon, Karei I, keizer vanhet Hei­

lige Roomse Rijk, en een reekskoningen van Spanje. Met KareiII (1661-1700) was het feest uit. Die Sjarel stierf kinderloos en de Bourbons kwamen als overwinnaarsuitde successieoorlog.Alvarez heeftna jarenlang onderzoek ontdekt dat de Spaanse Habs- burgers op den duur krom liepen van de inteelt. Ze trouwden daar binnen de fami­

liedat het een lieve lust wasen Karei IIkan genetisch beschouwd wordenalseen inces­

tueuskind. Met allegevolgen van dien. Het sapverdroogdeende stam stierfuit. Belang­ wekkend nieuws, evenwel louter van histo­

risch nut.

Maar debevindingenvanAlvarez bleven in ons hoofdspoken. Dreigt niet hetzelfde bij de open Vld?

Dat Patrick Dewael en Marleen Vander- poorten volle neef ennicht zijn, uiteen oud liberaal geslacht, hoeft geen probleem te zijn, mochthet een geïsoleerd geval betref­

fen.Maar de kandidaten die de liberalen in junipresenteren doen het ergste vermoeden.

Jean-Jacques de Gucht (zoon van), Matthias

de Clercq (kleinzoon van), Wouter Gabri- els (zoon van) of Alexander de Croo(zoon van) sieren de lijsten. Stukvoor stuk opge­ trokken uit familienaam. Nu duiken ookde namen op vanAriane deCroo (dochter van) en EvaVanhengel(dochter van).Alsde rod­ delblaadjes ons niet bedriegen, is die Evadan nog het lief van Jean-Jacques. Die dreigen dus te gaan paren! Hoe lang gaat het duren vooraleer Louis Verhofstadt de LiP (Liberale Pubers) zal leiden?

Verbaast het u dat wena het lezenvan de studie overde Spaanse Habsburgers spon­

taan aan de open Vldmoesten denken?

Welke ravage dreigt binnen afzienbare tijd door deverregaande inteelt in liberalekrin­

gen?

Akkoord, RikDaems probeerde het tij te keren doorte paren met Sophie Pécriaux, parlementslid voorde PS. Maarof doch­ tertje Sasha op haar eentje voor voldoende vers bloed kan zorgen in de liberale fami­

lie, is onwaarschijnlijk. Daems’ inspannin­ gen om devicieuze incestcirkel te doorbre­

ken, mag trouwens niet onderschat worden.

Ook zijneerste huwelijk had slechtsééndoel:

het genetischehorrorscenario voor de libera­ len doorbreken. Zijn vorigevrouw, An Kna­ pen, was deex van de jongere broervan Jo Vandeurzen. Een scheut oranje in het blauw maggeen overbodige luxegenoemd worden.

Die Rik Daems verdient een standbeeld in de Melsensstraat, maar in plaats daarvan werdhijde woestijningestuurd. Wellicht zijn de hersenen vande inteelterigepartijtop al te zeer aangetast omzijnverdienstennaar waarde te schatten.

Kortom,kiesnu voor Open Vld, wantmet deze generatie sterft departijzonderpar­

don uit. Alleeneen bedevaart naar Santiago de Compostela kan soelaas bieden, maar naar verluidtverzet Kareide Gucht zichdaar resoluut tegen.

Eenmanscollectief

DenBlootenKooninck

Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus

Afscheiden

2

De dingen dezer dagen

Als de waarheid kwetst!

Banbliksems zijn het deel van sympathisanten van de macht die haar onkreuk­

baarheid in vraag durven te stellen. Wie dat geweten hebben, zijn het drie dozijn min of meer bekende Vlamingen die de moed opbrachten om zich - eindelijk - af te zetten tegen de door de linkse kerk in het leven geroepen en al jaar en dag geordende intellectuele dictatuur. Van docent filosofie Ludo Abicht tot en met de schrijver Julien Weverbergh waren ze de voorbije dagen schietschijf voor de gele- genheidsherauten van het Eigen Grote Gelijk. De aanleiding daartoe is overbe­

kend. Ze konden de aangeklaagde censuur en/of boycot van de biografie over Fran­

çois Mitterrand van Koen Dillen, alias Vincent Gounod, niet op prijs stellen.

Wat zeggen de dissidenten zoal in een openbrief? Onder anderedat “de Gounod- Dillenaffaire aantoont datwe ons in eenfei­ telijke toestand van censuur bevinden. In Nederland ligt debiografie overMitterrand openenbloot in de etalage. In Vlaanderen isdat nietzo. Gaan wemisschien terug naar de tijd vande seksshops?” En nog: “Vlaan­

derenis opgedeeld inenerzijds een politiek correcte helftdietoegang heeft tot de media enhetobligate BV-kransje bemant. Ander­ zijdsis er een schimmig contingentvan ver­

boden, uitde politiekgeweerde “politisch unfähige”mensen, zoals dat onder denazi's heette.”En de conclusie luidt: “Vlaanderen mag langzamerhand ontwakenuit zijn poli­

tiek correcte sluimer om eindelijk kenniste maken met dekunst van dedialectiek.”

Mag ik U een, weliswaar kort gehouden, bloemlezing aanbieden van citaten zoals door een aantal heiligverontwaardigden als reactie op dit “als dewaarheid kwetst" uit­

gekreten!In DeStandaard had ene Pietde Moor het over een"ranzige open brief,opge­ steldinidioomstijl van Vlaams Belang”. Wat volgens hem“iets zei over hun niveau”. Ver­

volgens ergerde hij zichblauw aan wat hij

“de zesendertig petitionarissen” noemde die, uiteraardten onrechte, linksecensuur hadden menen teontwaren. En omdat vol­ genshet betere hersenkronkelwerk van deze gedreven opiniemakerappels encitroenen best te vergelijken vallen,vroeg hij zichaf “of depetitionarissen in godsnaam niets beters te doen hadden dan de hielen van Dewin- ter te likkennadat zeMarie-Rose Morel en Frank Vanhecke in naam van het ongerepte tortelduifschapal eens uit de e-postklauwen vanKnack hadden gered?” Einde citaat dat, ikgeefhetvolmondig toe,bol staat van uit­

zonderlijkeintellectueleklasse.

Nuttige idioten

Maarten Dressing vroeg zich, ook in De Standaard, op zijn beurt afoverwelkecen­ suur het ging? Hij dacht “dat de proteste­ rende prominenten voorbij gingen aan de feiten. Misschien dat boekhandels nahet bekend worden vandewerkelijke identiteit van de auteurgeen zin meer haddenomde Mitterand-biografie binnen te halen.” Waar­ aan zou dat kunnenliggen,vraagik me dan in al mijn beperktheid evenaf. Toch niet aande vanop de preekstoelen vandelinkse kerk onafgebroken gevoerde hetze tegen poli­ tieketegenstanders!

Karl van den Broeckmochter in Knack ook wezenmetzijn“visie”. Al was het alleen omwille van zijn consequentie in het diep minachten van de volgens hem “zelfver­ klaarde Vlaamse intellectuelen” die voor een keerprotest hadden latenhorentegen pogingen tot doodzwijgenvan een rechtse stem in een opgemerkt literair werk. “Zel­ den”,aldus dezewakkere en onbevooroor­ deeldewaarnemer, “zoveel nuttige idioten (sic) gezien die zich intellectueel noemen, maar blijkbaar niet kunnen lezen.” Waarna hij eenredenering opzet om zijn zienswijze terechtvaardigen, maardiekant noch wal raakt,voor wie enige ervaring heeft - en die hebik- met deboycotpraktijken die de door Jos Geysels gecontroleerde Vlaamse Uitgeversvereniging (VUV)hanteert tegen­

over“foute”auteurs enhun werken. Ikhad het daar ineen vorig nummer al uitgebreid over. Als afsluiter van zijn opmerkelijk intel­ lectueel betoog, gebruikt kameraad Karl op zijnbeurt hetwapenvande betere vergelij­

king vanappels met citroenen.Hij vindt het

“vreemd toch hoesommige vrije Vlaamse intellectuelen van elke moslim (a) in Vlaande­

reneisen dat hij of zij ondubbelzinnig Harnas veroordeelt, maar hetdoodnormaalblijven vinden dathet Vlaams Belang de veroorde­

ling van het VlaamsBlok blijftnegeren of ridi­ culiseren”. De “link” metde Mitterrand-bio- grafieis dermate intellectueelduidelijkdat ik zehier niet verder hoeftoe te lichten.

Als ik de boodschappen goed begrepen heb, wordt de brave goegemeente aange­ zocht om - als het moet tegen wil en dank- teblijvengeloven in de eerlijkeheerlijkheid vande linkse kerk. Aan motieven waaraan

deal dan niet gedwongen gelovigen zich in eenlandschap van een op alom aanwezig zelf­ respect en respectvooranderenstoelende smetteloze samenleving zichdagelijks kun­

nen optrekken, ontbreekt het immers niet.

Stimulansen

De ene bloemlezing isdeandere waard.

Geniet dus mee van de reeks feiten die in een tijdsspanne van luttele twee weken het geloof in hogergenoemde heerlijkheid nadrukkelijk inde verfheeftgezet.Ik veront­

schuldig me mocht een ofandere “stimulans” nog aan mijn aandacht zijn ontsnapt.

- In Het Laatste Nieuws maaktede nu gepensioneerde procureur Michel Bour- let brandhout over de “zoektocht” naar de “waarheid tot op hetbot” in dezaak- Dutroux.

-Terwijl de comoordenaar vanJoevan Holsbeeck, Marius O., allang veiligvrij en welnaar zijnvaderland is teruggekeerd, staat hetnu ook zogoed als vast dat moordenaar Adam Giza in een Belgischecel magblij­ ven zitten.

- “Ceci n’est pas une pipe”, liet Paul Geu- dens inGazet van Antwerpen wetentoen hij de benoeming van drie arrondissementscom­

missarissen door Vlaams minister Marino Keulen hekelde. Debenoemingen voor een compleetachterhaalde functie werden uitge­

deeld aan ampersandse “dochter van”, Anne Martens; aan derode kabinetschefvan de Hasseltse burgemeesterenaan deblauwe adjunct-kabinetschef van minister Keulen

“himself”.

- Herman premierkardinaal Van Rompuy kondigdeaan dat zijn federale regering in feite met vakantie gaat tot7 juni. Vanwege geen enkele zinomproberen te regeren. In Het LaatsteNieuws vroeg Luc vanderKelen of de premier in tijden van crisis zou afzien vanzijn wedde?Ook tot 7 juni.

- Koningin Paola wou plaats voor haar en haar gevolg voor een nochtans uitver­

kochte voorstelling in het theater van Hoei.

De lokalepaleisslaven sprongenindehou­

ding, joegen eendozijnbetalende toeschou­

wers vandeeerste rij weg enzorgden ook nog voor een apart “koninklijk toilet”.

- De soap "Koekelberg binnen of Koe- kelberg buiten” gaat onverminderd ver­ der. Methet voorstel tot inhoudenvan een klacht wegens vermeende verduistering tegen minister GuidodePadt maakte hij een slechte beurt. Meteen tussentijdse positieve evaluatie van zijn persoontje scoort hij. De Padthad aangekondigd dat einde maartde zaak-Koekelbergzou zijn uitgeklaard. Hijver­

gat er blijkbaar bij te zeggen in welk jaar.

-Commissaris Hubert Fransen,directeur- generaal bij deinspectie van defederale poli­

tie,werder door een collegavanbeschuldigd telefonischdoodsbedreigingen aan zijn adres te hebben geuit. Debewijslast wasverplet­

terend.Desondanks werd hijin Gent vrijge­

sproken wegens gebrek aan bewijzen.

- In Brugge besliste de raadkamer om tweemeisjes diebroodjes uit een afvalcon­

tainer hadden “gestolen” in de cel tehou­

den. De meisjes maakten deel uit van de actievoerders voor het behoud van het Lap- persfortbos.

- Justitieminister De Clerck kreeg felle klachten vaneen topmagistraat en een lid van de politietop,over de straffeloosheid in België voorcriminele bendes methonder­

den (sic!) inbraken op hun kerfstok die na hun veroordeling prompt weer op vrije voe­ ten rondlopen.

- Een op detwintig werkende Belgen zit onder dearmoedegrens. Vandeeltijds wer­

kenden zakten er in een jaar tijd dubbel zoveel onder diezelfde grens. Uitpas vrij gegeven cijfers blijktdat alleen al inVlaan­

derenhet aantal daklozen in2007 gestegen is tot10.300.

U zult het me hopelijknietkwalijk nemen als ikvanwege plaatsgebrek een overzicht van gevallen van messentrekkerij tegen en/

of het “in elkaar slaan” van medemensen, de voorbijetwee weken, onaangeroerd heb moeten laten.

D.Mol

Wat is kiezersbedrog?

Naarmate de verkiezingen naderen, gaan we het woord kiezersbedrog nog gere' geld tegenkomen in de Wetstraatcommentaren. Dat kandidaten na een even­

tuele verkiezing niet zullen zetelen, wordt soms als dé overtreding van het poli­

tieke fatsoen aan de kaak gesteld.

Even snel overlopen wie zich daar het meest aan dreigt te bezondigen.

“Verhofstadt voor vijf jaar naar Europa”, lezen wedonderdag op de voorpaginavan De Morgen. Mister Guy belooft dus zijn Euro­ pees mandaat op te nemenen ook echt uit te doen. Velen- ook binnen de Vld - hopen het van harte dat hijzichaan die beloftehoudt, danhebben ze er in België geen lastmeer van en in hetEuropeesParlement kan hij niet zoveelkwaad berokkenen. Als Verhofstadt zijn mandaatniet uitdoet,bezondigt hijzich dus zeker aan een vormvan kiezersbedrog, maarvoorlopig stelt hij zichcorrect op.

Wie zijn de eventuele ‘bedriegers’ opde Europese lijsten? Bij de sp.azien we nie­ mand vande vier serieuze kandidaten-Van Brempt, El Khadraoui,Van Lancker, Anci- aux- die een eventuele zetel zou weigeren.

Straf trouwens dat die partij twee van de drie Vlaamseministersin functienaar Europa verbant, waarbijAnciaux dan nog voor een haast onmogelijke opdracht staat zich in het fluweelte hijsen. De derde minister, Frank Vandenbroucke,weigerde ronduit om naar Straatsburg tevluchten.Een hoge pet over de eigen ministers hebbenze bijde sp.a dui­ delijk nietop.

De top drie van CD&V zal zeker zete­ len indien verkozen en nummer vier, ene NikBoons-Van Gooi,zien we eenlucratieve eurozetel ook niet weigeren. Blijft de vraag of lijsttrekker Etienne Schouppe zijn staats­ secretariaat zou laten staan,maarde kans dat hij een zetel haalt,lijkt vrij klein. Dus ook bij de CD&V kan weinig‘kiezersbedrog’vast­ gesteld worden.

Ook Open Vld lijkt allemaal echte kan­

didaten op te stellen, die de zetel die de kiezer hen zou toebedelen, ook echtzul­

len innemen.Idem dito voor Groen!, waar BartStaes erg graagaan een nieuw mandaat zoubeginnen.

Kortom,voorlopigvalthet wel meemet dat ‘kiezersbedrog’.

De “groten” en de “kleintjes”

Tot we bij de drieoppositiepartijen aande rechterzijde komen.Eenpoelvan valsheid en onfatsoen, lijkt het wel. Dedeckertrektzijn eigen lijst,maar zal zijnhaastzekerezetel niet innemen. Zelfs Jean-Marie heeftniet degavevande omnipresentie en wil in het federaleparlement onrust blijven stoken. De Vlaamse zeteldie hij in West-Vlaanderen zal behalen, gaat ookzeker naar een opvolger.

Bij N-VAtrekt FriedaBrepoels delijst en die wil ook zeer graag nogvijf jaar Europees gaan. Maar zoals wevorige week schreven, zij staat ook op delijst als eerste opvolger.

Wantmisschien katapulteert de kiezer lijst­

duwer Bart de Wever over haar hoofd en die zalzeker niet Europees zetelen. De Wever trekt de Vlaamse lijst in Antwerpen, maar of hij ook zalzetelen, blijfteenopenvraag. Dat deuittredendeKrisvanDijck eerste opvol­ gerstaat, doet vermoeden van niet.

Het Vlaams Belang houdt ookwat sla­ gen om de arm.LijsttrekkerVanhecke zetelt zeker, maar alsValkeniers,Vandermeersch of Dewinter over de nummer twee sprin­

gen vanuit de onderste regionen van de lijst,laten zehun plaats graag overaaneer­

ste opvolger en uittredend Europees Par'®' mentslid Philip Claeys. DeAntwerpse VB- lijst voor het Vlaams Parlementvoorzietoo manoeuverruimte, want Annemans of Val­ keniers zullen, indien verkozen, plaats rui­

men voor opvolgers. Waardoor uittreden Vlaamsparlementslid Jan Penris als tweede opvolger meer kans maakt op herverkie­

zingdan wanneerhijeffectief kandidaatzou

zijn- |kt

Kortom, de rechterzijde wordt bevoi*

dooreenbende volksverlakkers.

Het echte kiezersbedrog

Of toch niet? Is dit wel kiezersbedrog- Bart de Wever is de enige die voor de Vlaamse lijst onduidelijkheid laat bestaan- Alle anderegenoemdeitanshebberszijn erg duidelijk:indien verkozen latenzehunplaats overaan een opvolger. Zij bedriegen hun kie zers dus niet.

Maar is het niet logisch dat kleine Pat' tijen hun electorale kapitaal ten volle wi len doen renderen? Wie supportert v°°

Jean-Marie Dedecker en hem een stem toe vertrouwt,weetdat hij toch federaal paf lementslid blijft. Maar als die kiezerDedec^

ker het vertrouwen waard vindt, mag die e dan ook niet meteen van uitgaan dat Dede kerbestweet wie die stem best verteJ^ n woordigt inEuropa! Als DedeckerDer'<'J. Eppink een goed Europarlementslidvin mag hij dan niet allesinde schaal werpen o^

Eppinkdaar ook echt verkozen te krijgen^ Wie Dewinter kiest voor Europa, kan Z\

moeilijk bedotvoelen omdat Dewinter n>

in twee parlementen kanzetelen. Dewin zal opvolger Claeys dan welde beste ver*' gervinden om die uitgebrachte stem °P , juiste manier tevertegenwoordigen,ze Of kiezen zijn kiezers wel voor hem, 01 niet voor zijn partij? be.

Wiemaakt zich schuldig aan kiezers drog? De Wever die zijn zetel afstaat Brepoels, die dan consequenthet ^P ; grammauitdraagt in Brussel en Straats u 5 OfCD&V waar de verkozenenzetelen.

dan feestelijk hun inhoudelijkcontract de kiezer aan de laarzen lappen? n.

Alspolitiekover inhoud gaat, maar sen graagvoorbekende koppen stem is het toch logisch datkleine partijen^^

beperktegroep bekende koppen ten , uitspelen. Want laten we eerlijk zijn; no kiezers kunnen met kennisvan zaken lenwieeengoed parlementslid zou zijn- Dewinter niet beter oordelen wie de^|.

stem het best verwoordt, dan Frans p lemsuit de Seefhoek die zich wel kan ** jnjg in het VB-discours,maar zich verder verdiept in de politieke finesses?

De verwijtenvan kiezersbedrog aa jen, adres vanverkozen politici die niet ze klinkterg hypocrieten dient wellicht0 od echte kiezersbedrog -als het overdei gaat - te verdoezelen. j.K-

De dingen dezer dagen

3

‘Alte Kameraden’ begroeten boek over Maurice Dequeecker

Het leek een beetje op de bijeenkomst van

‘Alte Kameraden’ (en kameradinnen) bij de voorstelling van het nieuwe boek van Wim Geldolf: ‘Maurice Dequeecker 1905-1985’.

Zij vond plaats in het door hem gebouwde gemeentehuis van Deurne. Mangelschots, Leona Detiège, ex-deputé Mare van Sant- voort, en nog vele anderen van de ‘Oude Politieke Cultuur’, waren present. Een raads­

zaal vol. De sfeer was naargelang. Zo in de trant van de vroegere bijeenkomsten van de BSP in de Volkshuizen na een redelijke ver­

kiezingsuitslag.

De ontvangst door districtsburgemees- ter kameraad Frank Geudens alleen al, was een merkwaardig gebeuren. Was hij in 1979 niet diegene die partijgenoot Dequeecker de voet dwars zette in de rellen om de Arena- weide?

Dequeecker wilde op dat bevuilde terrein een sociaal wooncomplex bouwen, maar stuitte op wild verzet van groenen en ultra- rode jonge partijgenoten. Het kwam tot een bezetting met actievoerders die in tenten op de weide bleven kamperen. De ene betoging volgde op de andere. Na maanden werd het terrein, met inzet van politie en brandweer, ontruimd. Toen de strijd beslecht was en er volgens de plannen van de Deurnse bur­

gemeester werd gebouwd op dat zogezegd onmisbare stukje groen’, riep Dequeecker via zijn secretaresse opstandeling Geudens naar het gemeentehuis. Hij haalde een frank (als symbolische schadevergoeding) uit zijn vestzak en zei: ‘Awel grune schijter, nu zijn we effen.’

Vandaag zit Geudens als districtsburge- meester op de troon van de Deurnse leeuw.

Op de voorstelling van het boek vertelde hij met enig genoegen de bovenstaande anek­

dote die niet met de plastische uitdrukking van Dequeecker in het werk wordt vermeld, (blz 163 tot 169)

Alleszins een episode die destijds in dit blad vrij uitvoerig aan bod kwam. En die vele, ook niet-socialisten of -groenen, zich nog zullen herinneren.

Zij vormt trouwens een van de volgens ons meest levendige getuigenissen van de

een mens zou zich tooi

5ÏUA4K1 BEGiNOAFVRW WAAK DIE "G’W STAAT

WIG.

MAAK

IK GOK OP

A ^dam " gunst "

www. viaamscheleeuw.com

of bel 03-385 81 90

het Vlaamsche Leeuw bier Wordt gebrouwen door de Brouwerij Van Steenberge

handel en wandel van Maurice Dequeecker die een volksmens was in de goede beteke­

nis van het woord.

Hij stamde (net zoals de auteur zelf, een neef van hem) in oorsprong uit West-Vlaan- deren. Uit voorouders die klompenmakers waren en IJslandvaarders.

In 260 pagina’s met 36 illustraties, brengt Wim Geldolf (historicus en voormalig volks­

vertegenwoordiger en ereschepen van de stad Antwerpen) zijn oom terug tot leven.

Als politicus, als voorvechter van het soci­

ale toerisme, als man van het onderwijs en de sociale woningbouw. Maar vooral als bur­

gemeester van Deurne. De relatie met zijn voorgangers Craeybeckx, Schneider en De Boey, maar ook met Camille Huysmans komt uitvoerig aan bod.

Een belangrijk ‘onderdeel’ van het boek gaat over de oorlogsperiode (waarin hij opgevoerd wordt als een man van het ver­

zet) en over de houding van de Deurnse bur­

gemeester tegenover kleine collaborateurs na de oorlog. In de Senaat (waarin Dequeec­

ker negen jaar zetelde) werd hij ‘pleitbezor­

ger’ (blz. 193 en verder) genoemd van een amnestievoorstel dat ingediend werd door Rika de Backer.

In het boek worden grote delen uit het soms heftige debat over de ‘in overweging neming’ aangehaald. Dequeecker en ande­

ren zoals Wim Jorissen, Vreven en Hulpiau, verdedigden dit bijna heilige principe. Ande­

ren, vooral Walen en Franstalige Brusse­

laars, waren heftig tegen. Riepen zelfs ‘Heil Hitler’ en haalden er de concentratiekampen bij. De in overwegingneming werd uiteinde­

lijk (tegen alle tradities in) verworpen. Hoe het er bij de voorafgaande fractievergadering van de toenmalige BSP aan toe gegaan is, en of Dequeecker daar fel ‘getackeld’ werd, is niet bekend.

Geldolf stelt vast dat de notulen niet meer te vinden zijn.

P.

Het boek ‘Maurice Dequeecker 1905-1985’ is te koop tegen 24,95 euro bij VUBpress in Brussel en in het dis- trictshuis in Deurne.

OF “

Retroactieve statuten

De biografie van Koen Dillen over Mit­

terrand heeft een debat over censuur ont­

ketend, waarin ook de uitsluiting van de uitgeverij Egmont aan bod kwam. Knack- hoofdredacteur Karl van den Broeck verde­

digde de pogingen om Egmont te sabote­

ren: "Uitgeverij Egmont wordt geweerd op de Boekenbeurs en bij Standaard Boekhan­

del omdat ze geen lid is van de Vlaamse Uitgeversvereniging VUV.

Dat is niet de schuld van Jos Geysels, maar van Egmont zelf. Wie lid wil wor­

den van de VUV moet boeken uitgeven 'die geen rechtstreekse of onrechtstreekse dis­

criminatie op grond van geslacht, een zoge­

naamd ras, huidskleur, afkomst, nationale of etnische afstamming, seksuele geaard­

heid of religieuze overtuiging propage­

ren.' [...] De leden van de VUV hadden dus grondige statutaire redenen om Egmont in

Aanjean-Marie Dedecker Van poujadist tot gestapist Oostende

Gij Diepgravende,

Wat rijmt er fluks op kluts en kuil? Goed geraden, bluts en buil. En op ‘t verschijn­

sel windkracht tien? Wie niet weg is, is gezien! Dat komt ervan als ge om de haver­

klap anderen probeert de strot over te bijten. Als die dan plots een zwakke plek ontwaren, zullen ze niet nalaten ook uw vuile was eens buiten te hangen. Zeker niet als ze behoren tot het groeiende legioen gelukszoekers dat ‘s maandags bij u aanbe­

landt om ‘s vrijdags al te worden afgedankt.

Ge hebt er onlangs, na uitspraken van uw Kamerlid Rob van de Velde, nog eens stevig de borstel doorgehaald. Ondervoorzitter Ivan Sabbe ‘moest met zijn bleke staat van dienst maar eens een toontje lager gaan zingen’, zo noteerden wij uit de mond van Van de Velde. Zeer wel, Sabbe staat bij­

gevolg te pronken op de West-Vlaamse lijst, maar ex-Belanger en ex-N-VA’er De Craemer zal het binnenkort wellicht kun­

nen schudden. In Oost-Vlaanderen werden de voorzitter en de secretaris van LDD gewipt. Volgens Dedecker was secreta­

ris Claus een mol, volgens Claus waart gij niets meer dan een dictator. Heerlijk!

In Antwerpen werd Luc Beaucourt ten grave gedragen, in Vlaams-Brabant Anne de Baetzelier gepositioneerd voor Stef Goris, gewezen defensiespecialist (nou ja) bij de VLD, ook al deed Goris recent nog drie Tienense gemeenteraadsleden naar LDD overlopen. En over Limburg zullen we maar zwijgen zeker, na de avonturen van Kuifje Vrancken bij uw partij. Wij menen overigens begrepen te hebben dat het lek over het speurwerk van uw privédetec- tive vanuit het bronsgroene eikenhout werd georganiseerd. Ziezo, dus een ste­

vig koekje van eigen deeg, en de rest van Vlaanderen rolde afgelopen weekend luid lachend over de grond.

Vermits gij van nature uit een valsspe­

ler zijt en niet tegen uw verlies kunt, had­

den wij uiteraard niet verwacht dat gij op het tv-scherm plots een mea culpa zoudt slaan. En ook op de webstek van LDD blijft het bulken van verdachtmakingen aan het adres van blauwen en roden die binnenkort wellicht het bezoek van - al dan niet gemas­

kerde - handbalspeelsters met een zoek- licentie mogen verwachten. Wij hebben alleen zo het donkerblauwe vermoeden dat gij zelf hardop meegehuild zoudt heb­

ben met de wolven in het bos, moest een

2006 te weren.” Professor Storme heeft erop gewezen dat de achtbare hoofdre­

dacteur van het weekblad voor mensen die denken, hier een loopje met de waarheid neemt. Egmont werd door de VUV gewei­

gerd in mei 2006, en die passage over dis­

criminatie stond toen nog niet in de statu­

ten van de VUV. Die paragraaf werd pas maanden later neergelegd bij het Belgisch Staatsblad, op 11 september, om precies te zijn. Dat was een stuntelige poging om de uitsluiting van Egmont achteraf een schijn van legitimiteit te geven. Maar die uitslui­

ting was gewoon een daad van... discrimi­

natie.

Nog los van de discussie over Egmont wil­

len we er toch op wijzen dat die paragraaf over het propageren van "rechtstreekse of onrechtstreekse discriminatie" wel zéér ver gaat.

Daarmee kan men zowat driekwart van alle politieke en filosofische werken censu­

reren, te beginnen met Plato, Voltaire en de meeste christelijke theologen. Om van de koran nog maar te zwijgen...

Het blijftin de familie

Eén op de tien Vlaamse verkozenen is een zoon of dochter uit een politieke fami- liedynastie. Van de 269 verkozenen in de verschillende parlementen zijn er 26 zonen of dochters van iemand die ook in een par­

lement heeft gezeten of die op lokaal niveau een topfunctie had.

Schoonzonen of -dochters, neven, nich-

Cd o'

■~ï SÛ öi 5

of andere Vlaams Belanger tot het inhu­

ren van privéspeurders zijn overgegaan om, we nemen een onschuldig voorbeeld, de gangen van Karei de Gucht van dichtbij na te gaan. Ah ja, want volgens uw recente verklaring heeft het cordon sanitaire wel degelijk gewerkt, en ziet gij geen reden om het op te heffen. Fraai hoor, erg fraai.

Ooit hebben wij eens gedacht dat er met u nog wel over een Forza Flandria kon wor­

den gepraat, maar eerst wilt gij een minis­

terschap in de wacht slepen. Dat is van een opportunisme waar die twee andere Oostendse brulboeien, Vande Lanotte en Tommelein, nog een puntje aan kunnen zuigen. En misschien moet reclamemaker Wim Schamp maar eens een privédetec- tive inhuren om na te gaan wat er precies allemaal met het logo van LDD is gebeurd voor gij hem uitkafferde voor bedrieger en rotte vis. Dan krijgt gij eens te meer van hetzelfde laken een pak.

Niet dat wij zo graag aan de kant staan van De Morgen of de rode VRT, maar iedereen met een beetje gezond ver­

stand voelt aan dat hier een grens is over­

schreden die beter niet overschreden was geweest. En stop asjeblieft met dat gezeur dat gij geen speurder op de persoon van De Gucht hebt gezet, maar wel op diege­

nen die gij ervan verdacht onwelriekende constructies op te zetten met gerechts­

gebouwen en belastingparadijzen. Uiter­

aard had gij gehoopt dat De Gucht prijs ging hebben, en misschien dat ge intussen nog een pak Fortis-aandelen zoudt recu­

pereren ook.

Het heeft niet mogen zijn, geachte, en gij zijt bezig in snel tempo meer en meer men­

sen tegen u in het harnas te jagen. Misschien dat ge denkt op die manier op 7 juni extra martelaarstemmen te krijgen, maar dat is dan toch maar een flauwe strategie. En wat uw verwijten aan de pers betreft, dat ze sommige dingen onvoldoende onderste­

boven keren: als gij met uw racekar tegen 170 per uur over de wegen vlamt, rijdt ge met plezier iedere journalist omver die u met uw misplaatst gedrag durft confron­

teren. Zingt dus zelf maar eens een toon­

tje lager, zouden we zeggen, uw Kamerdie­

naar Van de Velde achterna.

ten, kleinkinderen, schandknapen en maî­

tresses zijn daar natuurlijk nog niet bijgeteld.

En men heeft evenmin rekening gehouden met alle clan- of bedgenoten die weliswaar niet in het parlement zitten, maar toch wat poen kunnen scheppen op een kabinet of in een ander politiek mandaat.Keiharde inzet

Wie vonden wij op de lijst der blauw­

zuren voor de Vlaamse verkiezingen? De beruchte seniora Jeannine Leduc. "Wie kan 60 plussers en ouderen beter vertegenwoor­

digen en hun belangen verdedigen dan een senior?" vraagt zij zichzelf afin een retori­

sche bui. Om verder te gaan op haar elan:

"Een strijdvaardige ‘dame’ die de voorbije jaren bewezen heeft dat zij met keiharde inzet, het recht op vrije keuze op verschil­

lende domeinen voor alle mensen wettelijk liet vastleggen.”

Met het "recht op vrije keuze" bedoelt zij uiteraard haar "keiharde inzet” voor abor­

tus en euthanasie. Inderdaad, voor jong en oud. Voor elk wat wils.

Geen woorden maar daden!

Sluit aan bij het Vlaams ziekenfonds.

Bel hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.

Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.

NPlVlaams & Neutraal Ziekenfonds

b

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 - 2800 Uecbelen - www.ra.be

4

De vergeten oorlog (1)

De “Koreanen” worden zeldzaam. Ooit had iedere Vlaamse gemeente wel een Koreaan; d.w.z. iemand die bij het vrijwilligersbataljon diende dat in de Kore­

aanse Oorlog vocht en die na afloop voor de rest van zijn leven een ongevraagde bijnaam kreeg. Zo’n 3.500 landgenoten vertrokken naar Korea, 2.600 onder hen als gevechtstroepen. 101 sneuvelden, 5 verdwenen voor altijd.

Telkens die tien vermoorde para’s in Rwanda weer “opduiken”, denk ik aan die gesneuvelde “Koreanen” over wie zoveel minder brouhaha gemaakt werd. Ik her­

inner me nog hoe sergeant-majoor Gilbert van der Vorst ons tijdens de leger­

dienst ijzingwekkende verhalen vertelde over het gruwelijke klimaat, de vrese­

lijke zogenaamde heuvels die feitelijk bergen waren en vooral de Chinese vijand die zoveel angst en respect inboezemde.

En dusheb ik onlangs David Halberstams The Coldest Wintergelezen over die verge­

tenoorlog.Een meesterwerk,puntaande lijn. Je zitinhet Kremlin, deVerboden Stad enhet Witte Huis, maar je zitookin een schuttersputje, op een ijskoude godverge­

ten heuvel in eenplaatsje waar je nooit van gehoord hebt.

De auteur profiteert natuurlijk van de dooi zodat hij ookdebesluitvorming in de com­

munistische wereld kan reconstrueren. De hoofdschuldige is KimIISung, de vader van de huidige schurk die Noord-Koreaterro­

riseert.Deze marionetvan Stalin heeft ech­ ter één touwtjewaaraan hij zelf voortdurend trekt: de vraagnaar SovjetsteunomZuid- Korea te veroveren. De toenmalige Ame­

rikaanse ministervan Buitenlandse Zaken, Dean Acheson, is zo dom Zuid-Korea als onbelangrijk voor de Amerikaanse belan­ gen te bestempelen, en dan gaat Stalin om.

DeNoord-Koreanenkrijgen het beste mili­

tairematerieelenvallen het Zuiden op25 juni 1950 binnen. Het Zuidelijkeleger is een zootje en slaat directopde vlucht. Eenpaar Amerikaanseregimenten doenhet niet veel beter enpresident Truman moet de knoop doorhakken: terugtrekken, of een echte oorlog.

Endan vertelt Halberstam op een fascine­

rende en nog altijdrelevantemanier hoe bui­ tenlandse politiek in deVStot standkomt:

met beide ogengefixeerdin één enkele rich­

ting: wat is de impact op de binnenlandse politiek!Wat betekent dit voor de zittende presidenten de verkiezingsuitslagen voor zichzelf en zijn partij?Hoe kunnen we een oorlogzo goedkoop mogelijk voeren, zodat zo weinig mogelijk Amerikanen er last van hebben? En hoe kunnen de tegenstanders

van de presidentdesituatie uitbuiten? Je kunt sommige namen tijdens het Korea- gemanoeuvreer zo vervangen doorJohn­ son, Nixon, Bush Sr. en Jr„ en Obama.

In de tang

In deze oorlog zit Truman in de tang.

Een jaar tevoren hebben de communis­

ten de macht veroverd in China. Ze heb­

bendecorrupte, onbekwameheerszuchtige boef Chiang Kai Shek en zijn troep klaplo­ pers volledig verslagen ondanks veel Ame­ rikaanse hulp. Alle Amerikaanse waarne­ mers inChinawaarschuwenWashington dat Chiangs roversbende onmetelijk diep gehaat wordtdoor deChinese boeren, maarnie­

mandluistert.Chiangvlucht naarFormosa (Taiwan)waarhij op het eindewacht.In de VS begrijpt de Republikeinseoppositiedat dit een te mooie kans isom de president en zijn partij de wachtaan te zeggenenduspropa­

geert zijdat de val vanChiang veroorzaakt is door verraad, door communistische mol­

len bij het departement van Buitenlandse Zaken inWashington,door een gebrek aan steun,enzovoort.

De meeste Amerikanen hebben totaal geen ideevan de Chinese werkelijkheid.

China is voor hen Pearl Buck-country of De Herberg van de Zesde Zaligheid, en ze den­

ken datde duizendenAmerikaanse missio­

narissen eerlanghetland christelijk en kapi­ talistisch zullen maken. Chiangis christen;

zijhet na eenhuwelijkmet een dochter uit een superrijke en christelijke Chinese fami­ lie en hij heeft daarvoorzijn tweeandere vrouwen aan dedeurgezet. De val vandit ingebeeldeChinakomt hard aan en Truman kan dusnietsanders doen dan direct Ame­ rikaanse steun toezeggen tegenover deze

communistische agressie. En met het oog opde Amerikaanse publieke opinie kanhij niet andersdan het opperbeveltoevertrou­

wen aan iemanddie met de rechtervleugel vandeRepublikeinen sympathiseert: Doug- lasMacArthur.

Hofhouding in Tokio

De generaal is deschurk aan Amerikaanse zijde in Halberstams verhaal. Hij is een onvoorstelbaarijdele en betweterige vent, corrupt ook(zijn vroegere stafchef Eisenho- wer weigert het omkoopgeld)maar een offi­

cier die in de TweedeWereldoorlog terecht legendarischwordt. Terwijl het grootste deel van de manschappen, het materieel en het geld naarde oorlog in Europagaat,slaagt MacArthur erin met eenoverschotje keer op keer de Japannnerste verslaan en hen terug te dringen,tot de atoombomendeSovje- tinterventiede wereldoorlog beëindigt.De generaal wordt de heerser van Japan waar hij deverslagen natie democratisch enkapi­

talistisch moet maken en hij doetdat met veel succes.Maarhijis ookde opperbevel­

hebber in het Verre Oosten endat interes­ seert hem veel minder, want hij heeft een oogje op het Witte Huis.

HetAmerikaanse leger van 1950gelijktin nietsopdatvan 1945. Het is weinig talrijk en het moethetmet het inmiddelsverou­ derdoorlogsmateriaal doen, want de poli­ tici in Washington willen zo weinig moge­

lijk aan defensie besteden. DeVS heeft de atoombom en veroorlooft zich dus lands­ verdediging vooreen prikje. Sommige offi­ cieren kopenmet hun eigengeldonmisbare onderdelen voor hun eenheden. Hetleger in Japan leeftin luxe. Zelfs een gewone soldaat

heeft minstenstweedienaarsen een dame omzijn eenzaamheidte verdrijven. Oefenin­

gen zijn overbodig en gebeuren altijd met de jeep. De discipline iszwak en goede officie­ ren zijn zeldzaam. Iemand met een beetje talent wordt bij dealmaaruitdijende staf van MacArthur in Tokio ingelijfd hoewel het woord staf misplaatst is: hofhouding isvol­

gens generaal Marshall hetjuistewoord voor de duizendensatellietendie rond de zon van de generaal draaien.De generaal heeft maar één eisaan hen. Ze moeten hem altijd en overalvertellen wat hij wil horen.

Chinese opmars

En ondanks eenfalende gezondheid neemt Douglas MacArthur met plezier ook de

De dingen dezer dagen

nieuwe oorlog erbij, want tegen Kerstmis is allesvoorbij,zegthijluid en duidelijk. Hij bezoekt een paar keer Korea, maar over­ nacht gedurendedetwee jaar van zijn bevel geen enkele keer in het land: altijd keert hij weernaarzijn paleis in Tokio. Hij brengt directTruman in verlegenheid, want hoewel hij ingeen 45 jaar een voet in Chinagezet heeft, ziet hij demogelijkheid omde Chi­ nese communisten een hak te zetten en mis­

schien teverjagen.

Hijverklaart tot woede van de president dat Taiwan en Chiang noodzakelijk zijn voor de Amerikaanseveiligheid endatde Ame­

rikaanse 7d' vlootzich tussenhet vasteland en het eilandmoet plaatsen omhet te ver­

dedigen.

Met het oognaarde kiezers, durft Truman niet anders dan aan die chantage toegeven.

De Chinezen die op het punt staan Taiwan te veroverenen een einde te maken aan de burgeroorlog, zijn razend.

Mao heeft jaren gehengeldnaar een invi­

tatie bijStalin en is nog maar juistterug uit Moskou waar hij eindelijk, zij het samen met de andere communistische marionet­

ten, ontvangenwerd, maardan wel alsofhij minder belangrijk is dan de Bulgaarse partij­ leider.Hij heeft zich braaf bereid verklaard de Noord-Koreaanse invasie te steunen met zogenaamde vrijwilligers alshetwat minder goed zou lopen voor Kim, al wildie aanvan­

kelijk nietwetenvan Chinese aanwezigheid op zijn grondgebied, want hij rekenterop dathij zes weken nodig heeftomhet Zui­ dente veroveren.

De aankondiging van MacArthur overTai­

wan overtuigtde Chinezen dat zij de facto in oorlog zijn met de VS eneen groot leger maakt zich klaar aan de Chinees-Noord- Koreaanse grens, ingeval van. De Chinezen zijn ervaren engeharde soldaten,maarhun wapens enhun uitrusting zijnprimitief. Ze hebbenmaar enkele radio’s en bevelenwor­ den,zoals alduizendenjaren gebeurt, met muziekinstrumenten gegeven.

Ze hebben wel de belofte vanStalin voor luchtsteun, want zelf hebbenze geen vlieg­

tuigen.

Inwerkelijkheid denkt deSovjetdictator er niet aan een rechtstreekse confrontatie met de Amerikanen aan tegaanen hij zal die beloftenooithouden.

Zijntwee satellieten mogen het vuilewerk opknappen.

JanNeckeRs

Fascistisch land

Karei de Gucht brieste dat Dedecker zich schuldig maaktaan Gestapopraktijken en aan methodes die gangbaar zijnin fas­

cistischestaten.Derk-Jan Eppinkliet weten dat de methoden gebruikt door Dedecker inderdaad gangbaar zijn in Amerika. Het privéleven van iedere presidentskandidaat bijvoorbeeld, wordt totin de kleinstedetails uitgeplozen.Er was ooit een presidentskan­

didaat die zijn kandidatuurmoest intrekken omdat gebleken was dat hij in psychiatri­ sche behandeling wasgeweest. Herinneru de seksuele strapatsen van BillClinton die breed uitgesmeerd werden en wereldnieuws werden. Conclusie op zijn DeGuchts: Ame­

rika is een fascistisch land waar Gestapo­ praktijken aan de orde zijn.

Door de hele _____

methoden vergeet men de vraag te stel­

len: is het waar dat verkochte staatsge­

bouwen, zoals hetgerechtshof van Veurne, beheerd worden door offshorebedrijfjes?

Het gerechtshof van Veurnewerd destijds

door Verhofstadtverkochtvoor 10,5 miljoen euro en door de staatopnieuw gehuurdvoor 1,5 miljoen euro per jaar.Vindendedames en herenvolksvertegenwoordigers dat alle­

maal zo koosjer? Het zal wel, want de toen­ malige meerderheid heeft dat zonder ver­ pinken goedgekeurd.

Dedecker zal ons zeker niet geloofd hebben, maar wijhebben hem hier alver­

scheidene keren gewaarschuwd dat hij nog kwalijke avonturen gingbeleven in het bronsgroene eikenhout. Dedecker dacht dat hij met grove West-Vlaamse schoe­

nen rechttoe rechtaandoor het Limburgse landschapkon struinen. Hij zal nu wel zijn gedacht hebben over het fameuze Limburg- gevoel. Vorige week schoot de voormalige voorzitter van LDD-Limburg, John Vran- ken, overgelopen van het Vlaams Belang, nog met scherp opDedecker. En het was weeral een voormalige voorzitter van LDD- Limburg, GuyGeens, die het detectivever­

haal aan de pers gaf. Poets wederom poets, is eenpraktijk waarvanzedaar een handje vanweg hebben.

Karei de Gucht beweertdat hij“geschokt”

is omdat Jean-Marie Dedecker een detec­ tive liet uitzoeken welke rol hij, De Gucht, heeft gespeeld bij de verkoop van een gerechtsgebouw. De Gucht beweerde dat het inzetten vandetectives een “regelrechte Gestapopraktijk”was.“Ikheb altijd gevon­

den dat Dedecker een brutale vlegel was, maar ik heb nooit gedachtdat hij daartoe in staatwas, wantditzijneigenlijkfascisti­

sche praktijken,”voegde hijer op de VRT nogeens met goed gespeelde verontwaar­ diging aan toe.

Allemaal grote woorden,die echter heel hypocriet klinken.Maar als iemand van de oppositie "fascistisch” is omdat hij een minis­

ter door een privédetective laat natrekken, wat moet men dandenken van de ministers die dossiers laten aanleggen over politic vande oppositie? En nietzomaar door een privédetective, maar door officiële ogen ten van de staatsveiligheid. Onlangs raa^ immers bekenddatde staatsveiligheid 20 dossiers heeft aangelegd over politici,voorn van groeneen “extreemrechtse” signatuur Dat zijn pas Stasi-praktijken. Minister W Justitie,Stefaan De Clerck, ziet daar echte

geengratenin.

Vlaanderen bekrompen, onverdraag­

zaam en racistisch? Als we de Beigefon pers mogen geloven wel. De cijfers spreke echter een andere taal. VB-senator J°r' vanHauthemwilde wel eensweten hoe stroom"asielzoekers”verdeeldworden ovt het land. Enwat blijkt? Vlaanderen neet1 het overgrote deel voor zijnrekening- ?

Voor 2000 tot en met (begin) 2 bedroeg het aantal verplicht toege^ez asielzoekers: Vlaamse OCMW’s: 23J?

asielzoekers of 71 %; Waalse OCM^. 9.345 asielzoekers of 28,5%; Brussel OCMW’s: 143 asielzoekersof0,50%- .

Naast verplichte opvang doen 86 pr°c van deVlaamse gemeenten ookaan vr)J lige opvang.Op30.6.2008 zagen de cjl er als volgt uit: Vlaamse OCMWs: j personen of65%; Waalse OCMW’s:

mensen of34,25%; Brusselse OCMWs- personen of0,01%.

Met andere woorden:de Vlamingen gastvrijer en doen veel meer inspan gen dan hun Belgefone medeburgers vooral gastvrijenbehulpzaam zijn met mond.

Op de prratstoel

5

Christian Dutoit, hoofdredacteur van Meervoud

“Vlaamsgezindheid is een progressief idee”

Begin jaren tachtig kwam hij in Brussel wonen. En lang duurde het niet voor de hoofdstad zijn nieuwe biotoop werd. Politiek kun je deze bourgondische journalist als ‘links’ en ‘Vlaams-nationaal’ bestempelen. Benieuwd welke kijk dit op Brussel oplevert. In tegenstelling tot het officiële discours ter linkerzijde, tref je bij hem geen idealisering van de multiculturaliteit aan. Pijnpunten noemt hij onverbloemd bij naam. “Precies omdat ik deze stad een warm hart toedraag”, luidt het. We spraken met de hoofdredacteur van het “Links Vlaams-nationaal maandblad”

‘Meervoud’, Christian Dutoit, over het Brussel van vandaag en weleer.

“Waarom ik als West-Vlaming in Brus­

sel ben komen wonen? Toen ik mijnezels­

vel opzak had,zag ikhet niet zitten om in Leuven ‘te blijven hangen’, zoals men dat noemt. Bovendienkendeik iemand uit mijn dorp die een appartement in hartje Brussel verhuurde.Keurig, ruim,uitstekendgelegen achter het gebouw vande KVS en dat alles vooreen prikje. Je moet wel gekzijn om hier nietop in te gaan, dachtik bij mezelf. En zo geschiedde. Ik bracht er enkele prachtige jaren door.”

“Het Brusselvan begin jarentachtig is onvergelijkbaarmetBrusselvandaag. De wijk rond deKVS waseen uitgesproken Vlaamse uitgaansbuurt. Je kwam er altijd wel een bekend gezicht tegen en tot in de vroege uurtjeswas er sfeer.Politici, artiesten, jour­

nalisten,het was ereenheuse potpourri.Van­ daag is de sociologie vandiebuurt helemaal veranderd. De Vlaamse cafés zijn niet meer.

Het is allemaalergmulticultureel geworden ende veiligheid die destijdseen vanzelfspre­

kendheidwas, is somsver te zoeken."

Christian Dutoitwindt ergeen doekjes om. “Ter linkerzijde bestaat er een heus taboe over demanier waarop Brussel ver­

anderdis. Persoonlijk trekik me daargeen moer van aan. Ik zie geentegenstelling tus­ sen het warmehart dat ik Brussel toedraag en de evidente vaststelling datvele buur­

ten verloederd en onveilig zijn. De poli­ tieke correctheid vande zogenaamde‘Dan- saert Vlamingen’,zoalsmen die mensen uit deculturele sector die indewijkachterde beurssamenhokken wel eensnoemt, is me vreemd." Franc-porler, noemtmen dit.

“In die bijna dertig jaar dat ik in Brussel woon, hadik steedshet geluk ophetgoede moment op dejuiste plaats te wonen. Dat ik steeds binnen de vijfhoek ben gebleven, was een bewuste keuze. Voor mijn beroepsbe­ zigheden- journalistChristian Dutoit heeft

°okenkele jaren als lobbyist gewerkt - kon bet niet makkelijker. Een tiental jaar geleden verhuisde ikmet mijnpartner naar dit pand jnde Drukpersstraat, beter bekend als het 'Vlaams huis’. Voorheen woonde ik in een appartement op deLemonnierlaan, maar die buurt verloederde met rasse schreden.Deze wijk staatvooral bekend als de plek‘waar

het parlementgevestigd is’, maar draagt een kleurrijke naam: de Onze-Lieve-Vrouw-ter- Sneeuwwijk. Ikzou het op mijnvisitekaart­

jes moeten zetten (lacht). Dewoonfunctieis er trouwensgroter dan de modalevoorbij­

ganger zou denken. Tien jaar geleden ont­

stond in de schoot van ‘Meervoud’de idee om ditVlaamshuisuit de grond te stampen, een logistiek zenuwpuntvoor Vlaamsgezinde verenigingenzeg maar.”

“Eenstad als Brusselverandert razend­

snel. Misschien net daarom dat ik ereen genoegenin schep op zoek te gaannaar wat overblijft van het authentieke.En geloof me vrij, datiser nogsteeds. Wekelijkskun je meaantreffen in debuurtrond de Ander- lechtseslachthuizen. Niet demeest fraaie buurt vande stad, maar achter deze fafade trefje heel watverrassende dingen aan. Een kroegtijger ben ik niet, maar tot vooreen jaar oftweewas er een volkscafeetje waar ik dolgraagkwam. Je zouhet niet verwach­

ten in zo’n oord, maar de champagne - uit­

stekendetrouwens - stroomde errijkelijk.

Er een gesprek aanknopen met dierasechte Brusselaars vindik vaak zoveel interessanter dan mijn tijd te verliezen in een hippe kroeg in de Dansaertwijkmeteen snobistische par­ venu. Het isniet tussenBeurs en kanaal dat je het échte Brussel vindt."

Taalstrijd is sociale strijd

Optimistisch is Christian Dutoit niet over de toekomst van Brussel. “Maar doemden­

ken ligtdan weer niet in mijn aard”, sust hij.

“Er is een trend van internationalisering die je niet kunt tegenhouden. Ditverhaal gaat beduidend verder dan de klassieke Turkse of Marokkaanse immigranten. Je merktaan de meest uiteenlopende zaken hoeveel nati­

onaliteiten er in Brussel verblijven,al dan nietlegaal. Toegegeven, als de meeste van die mensenéén nationale taal leren, ishet door­

gaansFrans.Tochmag je niet iedereen over dezelfde kam scheren. Wat me opvalt, is dat velen onder hen zondervooroordeel tegen­

over het Nederlands staan. Die dédaindieer bijheel watFranstaligen - vaak onbewust - nog inzit, is hun vreemd,en dat biedt moge­ lijkheden. Steeds meer immigrantenbeseffen dat kennis van het Nederlands een belang-

Weg met de kapitein

In alle weer en wind, in voor- en tegenspoed, bij koopkrachtdaling en bancaire tegenslagen en hoe moedwillig ook de oppositie doet,

onwrikbaar kampt Van Rompuy met de zeven plagen, naar Mozes’ voorbeeld vastbesloten om te slagen!

Er wordt geraaskald over ruzie in de ploeg.

Ze hangt aaneen, grijnst men, met ogen en met haken en voor beleid heeft deze ploeg geen geld genoeg.

Van Rompuy mist een ezeltje dat poen kan maken, maar niettemin blijft hij van optimisme blaken!

We helpen u de crisis uit, bazuint hij uit.

De koene kapitein naar wie geen kiezers vroegen, bestuurt het schip van staat met vastberaden snuit.

Hij blijft zoals de boer van Buning verder ploegen alsof de kiezers deze ploeg op d’handen droegen.

Intussen kraakt in al z’n voegen ‘t schip van staat on danst de kapitein naar ‘t pijpen van de Walen.

Men vraagt zich af hoe lang het wrak te water gaat aleer de kapitein bakzeil zal moeten halen

bij opgelucht applaus in Vlaamsgezinde kringen.

Voor Vlaanderen is het non-beleid catastrofaal en dient wie ‘t bootje naar de haaien helpt, geprezen en als een held genodigd op het galgemaal.

En is Van Rompuy van z’n Waalse koorts genezen, kan hij misschien de Leeuw van Vlaanderen eens lezen...

Hector VAN Oevelen

Flandrien in Brussel

Anti-Egmontbeweging als voedingsbodem

“Ik groeide op inhetWest-Vlaamse Aalbeke, vlakbij Kortrijk’’, legtChristianDutoit uit.“Je zou kunnen zeggen dat ik uit een liberaal milieuafkomstig ben, maar dat moet je niet alte doctrinair interpreteren. Die achtergrond verhinderde nietdat ikheel mijn opleiding inhet katholieke onderwijs volgde: van hetcollege over de KULAK naar de KU Leuven.

Vlaamsgezind werd ik door omstandigheden. Als eenbuitenstaander is datsoms moeilijk te begrijpen, maartoen zagje in het taalgrensgebied behoorlijk watmis­

toestanden. Toenal legde ik de linktussen de communautaireverschillen ensociale rechtvaardigheid.Politiek actiefwerdiktijdens mijn studiesgeschiedenis, eerst aan de KULAK,vervolgens aande KU Leuven. Ik was bedrijvig bijde Werkgroep Arbeid samen met onderandere Axel Buyse, die laterbij ‘DeStandaard’ zou terechtko­

men.

Belangrijk voor mijnvorming was de anti-Egmontbeweging. Hetiseen forum geble­ ken waardoor ikvele interessante mensen leerde kennen. De advocaat Toon Roossens bijvoorbeeld dieje zonder overdrijven als de maître à penser van de linkerzijde van de Vlaamsebeweging mag bestempelen.OfMichiel Vandenbussche,die later Kamerlid voor de SPwerd. En hoehet leven vol verrassingen zit: zijnzoon is vandaag voorzit­

ter van deBrusselse afdeling van Lijst De Decker (LDD)...”

rijk instrumentis om aan eengoede baan te raken. Het succesvan de verschillende cur­

sussenNederlandsliegt er niet om. Er wor­ den aan Vlaamse kantheel wat inspannin­ gengedaan, maar het kan nog beter. Brussel is voor velende toegangspoort tot dit land.

Welnu,hier moeten we -en dan bedoel ik de Vlamingen - aanwezigzijn.”

“Vaakontbreektde kennis over de manier waarop inhetverleden voor de plaats van het Nederlands gestreden is”,vervolgthij.

“Hetresultaatis datwe vandaag over enkele stevige instrumentenbeschikken.Akkoord, detoepassingzou veel beterkunnen, maar het bestaan van de taalwetgevingis ontzet­ tendbelangrijk. Mijnharenrijzen ten berge als ik hoor hoe sommigenvandaag ijveren voor het"flexibiliseren” of “versoepelen”

van die taalwetgeving. Veel te weinig ziet men inhoesociaalhet hele taalverhaalwel is. Een dossier waarover de laatstetijd wel vakeris geschreven, is het taalprobleemvan

de Brusselseopenbare ziekenhuizen. Wat is er socialer dan een patiëntin zijn eigen taal te verzorgen? Als delinkerzijde staat voor sociale rechtvaardigheid enemancipatie, zou de taalproblematiek tothaarkernopdracht moetenbehoren. Jammergenoeg stel ikvast dat we daar meteen bladals'Meervoud’ eer­

der geïsoleerd staan. Insommige kringen die het monopolie van‘links’ opeisen, is het bon ton neerbuigend te doenover alles waar een Vlaams geurtjeaan zit. Veelvan die figuren zouden zich beter eens afvragen aan wie ze hun functie te danken hebben. Als ervan­ daagzo’n steviggesubsidieerdeculturele sec­

tor is waarinheelwat onderhen tewerkge­

steld zijn, dankenze dat aan hen die destijds de Vlaamse kar getrokken hebben. Noem het gerustberoepsmisvorming, maar als his­ toricus hecht ik er ontzettend veelbelang aan, dedingenin hun historisch perspectief te plaatsen."

PmM. / PlCARD

“Ik ben de eeuwige paria”

Zijn eerste stappenin het beroepsleven zette Christian Dutoit ophet toenmalige kabinet van HugoSchiltz. “Alsmilicien”, benadrukt hij.“Nahet voltooien van mijn legerdienst zouik er nog even blijven. Dit combineerde ikmet heel wat journalistiek werk, onder andere voor ‘DeNieuwe',toen een toonaangevendblad van de intellec­ tuele linkerzijde. Later zouik er ook even voltijds voor gaanschrijven.Gedurende jaren was ik ook lobbyist, bedrijvig in de sector vandeafvalverbranding. Het schrij­

ven bleef echter de rode draad in mijn leven.

Dutoit heeft ookalenkele boeken op zijn naam staan.Onder meer eentje over Jef vanExtergem, uitgesproken links, communisten activist tijdens de Eerste Wereld­

oorlog “Het iseen personagedatme altijdaangesproken heeft.VanExtergem was ookhet onderwerp van mijn thesis."

Zestien jaar al - goed voor meer dan 140 nummers- is Christian Dutoit hoofdre­ dacteur van het maandblad 'Meervoud'. "Je kunt dit projectop verschillende manieren bestempelen. Noem het gerust links-nationalistisch ofsociaalflamingantisch. Punt is dat we een radicale Vlaamsgezindheid combineren met een linksprogressieve kijk op de samenleving. We hebben een hekelaanhokjesdenkenen onsblad staat ook open voorauteurs met een afwijkende overtuiging, voorzover er natuurlijk een minimaal raakvlakbestaat met onze eigen uitgangspunten.”

Watopvalt aan‘Meervoud’, enhier komenwe tot de kernvan de zaak, isde aan­

dacht voor Brussel. “Op zich is dit niet verwonderlijk als je weetdat een aantal van onzemedewerkers inBrussel woont.Tochgaat het hierook over een bewuste keuze.

Brussel, ende band met Vlaanderen,is ontzettendbelangrijk. InVlaanderen, maar ookbinnen de Vlaamse beweging, loopt men daar niet warm voor - het iseen objec­

tievevaststelling. We beschouwen het een beetje alsonzetaak op dit belang te hame­ ren Dit draagt bij tot de uniciteit vanons tijdschrift. Binnen delinkerzijde bekijkt men onswat scheef wegens Vlaamsgezind,terwijl net die linkse overtuiging ons bin­

nen deVlaamse beweging enkele schuine blikken oplevert. Endanzijn we nogeens linkse flaminganten met aandachtvoorBrussel; hetmoet vanmij zowat de eeuwige paria maken (lacht)."