64s,e jaargang nummer 15 woensdag 8 april 2009

64s,e jaargang nummer 15 woensdag 8 april 2009

Zinloos transferdebat

Met cijfers kan men alles bewijzen. Zeker als de cijfers uit de context worden gerukt.

Zeker als de cijfers van de immense transfers van noord naar zuid in dit land om politieke redenen voortdurend worden bijgeschaafd en geminimaliseerd. Dat was de voorbije week alweer het geval met een studie van de Vlaamse administratie (Abafim), volgens dewelke er jaarlijks een miljard euro minder naar Wallonië en Brussel wordt overge­

heveld dan zelfs de Nationale Bank (!) een tijdje terug had berekend.

De boodschap van de administratie was duidelijk: stop met dat gezaag, we gaan er namelijk op vooruit! Het gaat “maar” om 4,77 miljard euro, en da’s heel wat minder dan de egoïsten van het Vlaams Belang, de N-VA en het Aktiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid (AKVSZ) ons willen doen geloven. Gooi dus geen olie op het communau­

taire vuur en aanvaard eens en voorgoed dat de evenwichten in dit land steeds even­

wichtiger worden. (En laten we toegeven: wat stelt 4,77 miljard euro nog voor als we rekening houden met de torenhoge inflatie die er zal ontstaan wanneer de financiële crisis langzaam optrekt en de nationale overheden zichzelf te goed zullen doen aan een stevige dosis geldontwaarding om hun balansen recht te trekken? Vlaanderen zal al bij al blij mogen zijn als het er redelijk goedkoop vanaf komt.)

Maar het probleem is en blijft het volgende. Er is nog nooit een eenduidige methode gehanteerd om de gegevens en de cijfers met elkaar te vergelijken. En zij die ooit heb­

ben geprobeerd zo’n methode te ontwikkelen (de club van de Leuvense economen) zijn door de politieke machthebbers van het moment allang aan de kant geschoven.

Het AKVSZ doet zijn uiterste best een zo groot mogelijke standvastigheid aan de dag te leggen, maar kan niet rekenen op de steun van de nodige politieke broodheren. Die maken er een gewoonte van niet-vergelijkbare cijfers met niet-vergelijkbare cijfers te vergelijken - en steken daarbij hun minachting voor de Vlaamsgezinde berekenaars niet onder stoelen of banken.

Dat bleek nog maar eens op het recente symposium van het AKVSZ, waar paarse politici als Maggy de Block en Bruno Tobback er zich met een aantal slogans vanaf maak­

ten: dat de Vlamingen maar eerst eens moeten bewijzen dat ze het met een eigen soci­

ale zekerheid zoveel beter zouden doen ... terwijl de transfers waarmee dat had kunnen gebeuren, voor eeuwig en altijd in bodemloze putten zijn verdronken. Terecht heeft het AKVSZ in het verleden al geoordeeld dat het cijferfetisjisme absoluut moest worden gestopt. Zij het dat men daarmee een eenzijdige boodschap de wereld instuurde: dat wij van goede wil waren, terwijl er alleen maar hoop was dat men door de tegenpartij(en) op een eerlijke en correcte manier zou worden behandeld. Dat is NOOIT gebeurd, en de cynische manier waarop PS-zwaargewicht Michel Jadot en het RIZIV de waarheid zijn blijven verbloemen, heeft menig bewuste Vlaming zwaar ontgoocheld en gefrus­

treerd. Temeer daar de Vlaamse regeringspartijen (abstractie N-VA) hun huig maar bleven hangen naar het waaien van de wind.

Vandaar dat wij onder meer het Vlaams Belang bijtreden in haar analyse van de laat­

ste cijferdans. Wij noteren: ‘De studie van de Vlaamse administratie onderzocht enkel de transfers via de sociale zekerheid, de federale begroting en de financiering van de deelstaten, maar houdt geen rekening met de transfers via de staatsschuld. Het Vlaams belang maakte die berekening wél: de geldstromen via de staatsschuld en de intresten bedragen meer dan 6 miljard euro, wat de totale jaarlijkse transfersom volgens bere­

keningen van onze studiedienst op minstens 12,6 miljard brengt.

De rest is een verhaal van loze beloften en dreigementen. Zo mogen wij alweer uit de media vernemen dat het nu maar eens uit moet zijn met de financieringswet die het federale niveau alsmaar “armer” maakt. Een staatshervorming - aha! - moet daar komaf

^ee maken. De vergrijzing en de toenemende pensioenlast mag met enkel meer door de federale schatkist worden betaald. Daarom zouden er meer belastinggelden moeten Saan naar het gewest waar men werkt en niet waar men woont. Opdat Brussel einde- hik zou krijgen ‘waar het recht op heeft’. En wij antwoorden: ‘Ziet gij dit, snokt er een angst door uw mond / het eerste smaken van een narcose.’ Wij hebben het over res- Ponsabilisering, zij over anesthesie die de lokale onverantwoordelijkheid alleen maar

&r°ter maakt. Hoe men dan verder Wallonië wil verdoven, blijft een levensgroot raad- sel- Tenzij er massaal Prozac in dat gewest wordt gepompt, waarbij de rekening braa - wordt betaald door diezelfde Vlaming die in dit verdraaide tijdvak meer dan ooit

eieft wat de waarde van zijn centen is. . . ,...,

J0 dan klinkt er plots dat benepen politiekcorrecte stemmetje in ons. waar bhjft

!ull|e solidariteit? Wanneer zullen jullie nu eens eindelijk bereid zijn om in te zen dat J > met alleen draa.t om nemen, maar ook om geven? Welnu, w.j gevende da

^transfusies. Bloed en bodem, daar gaat het ons niet om. Tenzij men d e bodem nog extra wil verfransen, zoals dat dagdagelijks in de Rand rond Brussel gebeurt. De Rand nota bene Pacificatie. ooit van gehoord? Gedaan met geven en toegeven.

n|et worden alle transfers zonder pardon stopgezet.

Z& ^x T...

■KEepr ïestiST ^SLISSEN

De zwarte jassen

Zwartejassenen dito kledij.Het kan van alles betekenen. Het doet denken aan poli­

tieke stromingen die zich niet meteen in het centrum van het maatschappelijke spectrum bevinden. Uiterstrechtsmeestalen dusniet echt op handen gedragen.

Het doet ook denken aan begrafenissen.

Op Fabiola na - die voor het Indische wit koos - zien mensen hier zwart als de rouw- kleur. Vroeger werden nabestaanden geacht wekenlangvia de kledijte tonen dat ze het wegvallen van een familielid be-rouwen.

Wie opleeftijdwasen geregeld mensen rondzich zag wegvallen, kon de gekleurde kledij wel aan het goede doel schenken, want er waren teweinig weken in het jaar om het rouw-loze plunje nog uit de kast tehalen.

Maar vandaag overheerst het zwart zelfs nietmeer op begrafenissen. Want zwart deprimeert zo.

Daarom wellicht dat zogenaamdegothics ook graag zwart dragen. Zij berouwen gewoon de hele wereld en het leven zelf Past best bij pubers diede neiging hebben tot'zwartgalligheidin hun‘zwart’-witdenk- wereld. Echt fleurig word je er niet van als je ze daar demonstratief de treurnis ziet cul­

tiveren in kledij en gedrag.Maardat is wel het laatste vanhun vele zorgen. Zijnoemen zich alternatiefende wereldkan hen gesto­ len worden.Uiteraardwillen zemet hun kle­ dij provocerenen uitdagen.

Twee gothicfiguren uit het befaamde Xaveriuscollege in Borgerhout kregenvorige maand te horen dat ze geacht worden zich vestimentair watgepaster te vertonen op school. De poppengingenaanhet dansen.

Wat verbeeldt zo’n school zich wel?Groeps­ normen opleggen?De betrokkenenvoelden zichgediscrimineerd. En een kinderrechten­

commissaris voelde zich geroepen te eisen om jongerente respecteren in hun eigenheid.

Laat henzichzelf zijn.

Tiens, denkteen mens dan, wat voor zin heefthetprovocerendzwart tedragen als de omgeving het ook bestinordevindt?Wat is hetergstevoor zo’nalternatieveling? Een verbod om de goegemeente op school nog langer vestimentairgewijs te treiteren ofeen streel over de bol met het verhaal dat ze eigenlijk niemand storen met hun vreemd gedoe?

Voor een beetje alternatievelingmoet dat laatstetoch de ultieme sanctie zijn. Het besef dat jede wereld wil uitdagenen dan horden pedagogen, mensenrechtenactivistenen kin­ derrechtenstrijders- allemaal heelerg esta­ blishment -zienopdagenmet het verhaaldat zehelemaal passen in onze samenleving en volop hun plaats hebben in demaatschappij dieze juist willen afwijzen!

Ontneem diejonge systeemschoppers toch niet de illusie datzede kleinburgersprovo­

ceren.Wat voor zin heeftzo’n gitzwarte uit­ rustingals niemanderaanstootaan neemt?

Die conservatieve Xaveriusdirectie heeftde essentie van het jongerenprotest natuurlijk veelbeter begrepen dan al die progressieve alles-moet-kunners.

Zonder weerstand sta je gewoon voor paal als jonge querulant. Zondernormen geen normdoorbrekers.

Nog een stap verder enjongeren worden gewoon verplicht zich met hakenkruisen te tooien als ze nog stenen in de kikkerpoel wil­ len keilen.

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

Rode Engeltjes Plankzeil als de bliksem naar

www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus

2

De weg die mag

noch kan, maar moet

“Zouden een paar integere journalisten met ballen aan hun lijf eindelijk eens willen opstaan?” “Wanneer steekt de Vlaamse Vereniging voor Journalisten (VVJ) eens zijn nek uit?” Het zijn twee glasheldere vragen, gesteld door Johan Sanc- torum op de webstek “Visionair België”. Die vragen kwamen er toen was uitge­

lekt dat de in Vlaanderen en Nederland de op veel bijval onthaalde biografie over François Mitterrand geschreven was door Europees VB-parlementslid Koen Dil­

len. En uitgegeven bij het Nederlandse Aspekt. Maar dan onder de schuilnaam Vincent Gounod en met medeweten van die uitgeverij.

Die nepnaam bleek een noodzakelijke omzeiling van Dillens eigen identiteit te zijn om als auteur en intellectueel aan bod te kunnen komen in de nepdemocratie Bel­

gië. Dit krantje had het daar al over in het vorige nummer. Maar voor één keer ble­

ven de reacties niet beperkt tot ‘t Palllie- terke alleen. Bewijs daarvan pertinente vra­

gen zoals geciteerd. Ik laat er nog eentje volgen van die strekking: “Wanneer krijgt de verzamelde Vlaamse, culturele, acade­

mische elite het over de lippen dat dit soort redeneringen gepaard gaat met sociale uit­

sluiting en mensen bang maakt om een eigen mening te hebben?”

Met “die redeneringen” verwijst cultuur­

filosoof en media-analist Sanctorum naar de beruchte “dienstnota” van de VRT van sep­

tember 2001. Daarin werd letterlijk gezegd dat er “omzichtig diende omgesprongen met het woord te geven aan vertegenwoordigers van Vlaams Belang”. En tevens dat “schrif­

telijke klachten daartegen dienden geïnter­

preteerd als een “guerrillatechniek". Die onvolprezen democratische ingesteldheid van een openbare omroep verheft volgende hamvraag tot een nog hoger niveau dan dat van het zuiverste retorische: “Zou dit boek evenveel aandacht gekregen hebben als men de identiteit van de auteur had gekend?”

Veeg teken

Dat de intellectueel Koen Dillen er met een schitterend literair verhaal op even schitte­

rende wijze in geslaagd is een jaren durende boycot te omzeilen, stelt de stinkende waak­

vlam aan de kaak die het politiekcorrecte naar totalitarisme neigende regime van een nepdemocratie - in één woord: democratuur - angstvallig koestert om politieke tegen­

standers monddood te maken. Het citaat van alweer Sanctorum dat “intellectuelen met VB-stempel paria’s zijn, en niet alleen voor de VRT” laat in deze aan duidelijkheid weinig aan de verbeelding over. Het feit dat het boek uit de rekken werd genomen in de linkse boekhandel “Groene Waterman”

evenmin. Het maakt alleen dat de al eerder getrokken conclusie van Sanctorum nog aan kracht wint als hij stelt: “Dit zegt veel over de ingesteldheid van het Vlaamse boekwe­

zen boek.be dat gecontroleerd wordt door de stalinist Jos Geysels. En het zegt alles over de mechanismen van censuur en zelfcensuur in de zogeheten “democratie” België.” Sanc­

torum noemt het, volkomen terecht, “een veeg teken dat in onze media pseudoniemen opduiken als bittere noodzaak”.

Aanrader

Wie over de boycot ook een en ander kan vertellen, is VB-senator Freddy van Gaever.

Als vroegere beheerder van voetbalclub Ber- chem Sport hing die in zijn boek “Voetbal een feest?” een portret op van het reilen en zeilen van (te) veel clubs onder "deskundige leiding” van de Koninklijke Belgische Voet­

balbond. Het was niet bepaald een werkje dat op de werktafels van de bobo’s aan de

Schalk «i

Symbool *an d®

rebelse geest In do Lage Landen

Tentoonstelling van

za. 21 februari t/m za. 27 Juni 2009

gratis toegankelijk op di. wo. & vr. van 14u tot 17u

za. van lOu tot 16u 5T BORMSHUIS ÏJjJk V0LKSTRAAT30

2000 ANTWERPEN

T.I O3 238 33 99 . lnfo®t>onmhUl.«g

Houba de Strooperslaan aan de Heizel een ereplaats kon afdwingen. En evenmin op die van nogal wat dubleiders. Wat niet belet dat het meer dan lezenswaardig was en mogelijk had kunnen inspireren tot “change” in voet- balgeplogenheden. Maar omdat Van Gaever op dat moment Vlaams volksvertegenwoor­

diger was voor Vlaams Belang, lag “Voet­

bal een feest? in geen enkele boekhandel in de rekken.

De zakenman uit Wommelgem trok zijn conclusies en wou om herhaling van die kunstgrepen te beletten, binnen zijn bedrijf NV Van Gaever een eigen uitgeverij oprich­

ten. Dat was buiten de waard gerekend.

De Vlaamse Uitgeversmaatschappij VUM en boek.be (van stalinist Jos Geysels) wei­

gerden zijn uitgeverij te erkennen, ook al voldeed ze aan alle gestelde voorwaarden.

Daardoor kende een tweede boek van Van Gaever hetzelfde lot. Daarin deed hij een en ander uit de doeken van wat zich binnen de diverse regeringen en parlementen van de “democratie” België afspeelt en wat de machthebbende kaste liefst niet geweten ziet door het grote publiek. Mocht iemand zijn tweede boek “Volksvertegenwoordiger een feest?” ooit ergens anders dan in dit krantje besproken hebben gezien of in de etalage van een boekhandel hebben zien liggen, dan mag die zijn of haar vinger opsteken.

Het was trouwens opnieuw raak met

“Luchtvaart een feest?", het derde, “feeste­

lijke” luik waarin Van Gaever het hallucinante verhaal ophing over de manier waarop zijn plannen om, na het bankroet van Sabena, een eigen vliegmaatschappij op te richtten, door het “establishment” en zijn talloze vertak­

kingen in het overheidsapparaat eerst geri­

diculiseerd, daarna geboycot en uiteindelijk gekraakt werd ten voordele van het inmid­

dels verpatste SN Airlines.

Koen Dillen, alias Vincent Gounod, heeft, om zijn ding te kunnen doen”, een weg moe­

ten kiezen die in geen enkele democratie de naam waardig, tot het keuzepakket mag noch kan behoren. In België dus wel. En zelfs als aanrader voor wie de dictatuur van het linkse Grote Intellectuele Gelijk niet slaafs volgt.

Of er dus op de twee glasheldere vragen, zoals gesteld in de inleiding van deze bijdrage, liefst snel een “ja” kan volgen, is zeer twij­

felachtig. Het oorverdovende stilzwijgen van de VRT over Vincent Gounod, in alle talen en in alle duidingprogramma’s waarmee het volk “voor de goede zaak” dom dient gehou­

den, is daar een flagrant bewijs van. Wat niet belet dat Koen Dillen aan "rechts intellectu­

eel" een dienst heeft bewezen om U tegen

te zeggen. D.Mol

Open brief

Toen bekend werd dat de auteur van

"François Mitterrand, een biografie” Koen Dillenwas,namde boekhandel De Groene Waterman - overigens gecontroleerd door EPO, de uitgeverij van deAmadezen -het boek uit de rekken.De linkse zieltjes mogen niet besmetworden door hersenspinselsvan

“fascisten”.

Naar aanleidingvan deze boekverbanning schreef Koen Dilleneen “open brief’aan De Groene Waterman in het bijzonder en de intellectuelenin het algemeen. Een oproep omeindelijk op te houden met dedwaze en oneerlijke schutkring.

“De zelfverklaarde intellectuelenspreken vol afschuw over boekverbrandingen in het nationaalsocialistische Duitsland, maar blij­ ken in de praktijk eengoede leerling van dat systeem,”schrijft hij. “Anno2009 wor­ den boeken van politieke tegenstanders niet meer verbrand, ze worden gewoon nietuit­

gegeven.”

Alleende krant De Standaard maakte gewagvan Koens Open brief.Maar ook in deDe Standaard-boekhandel is Dillens boek enkel te verkrijgen op aanvraag.

De dingen dezer dagen

Groen! strikt meest sexy vegetariër

Bijna niemand wil verkiezingen

2007* net eeen^tVee iaTr'o'pl6 ?aar ,de stem^us- Vlaamse stembus. Op 11 juni gische stembus Die verkier-6 en ƒƒn’ tr°kken we ook naar de stembus. De Bel- bleek, vooral het Vlaamse, iSk too“ Uteêk'k"'1'’ “"SlaS' "n k' 'TT"

krese-De k,mr ,iw d-iddiik

Dat kwam dus niet. Het immobilisme werd intussen zo normaal in het Wetstraat- milieu dat premier Van Rompuy ongecom- plexeerd laat noteren dat enkele maanden langer niets doen niet echt een probleem is. Het land wordt al zo lang niet geregeerd, dus... Daarom wachten we de regionale ver­

kiezingen af en daarna, daarna gaan we iets zien. Dan zullen de trossen worden losge­

smeten. Wie leeft, zal zien.

Waarom niet meteen alle parlementen verkiezingen op II juni?

De stembusslag van 2007 mag als totaal achterhaald beschouwd worden. Het zege­

vierende kartel CD&V/N-VA bestaat niet meer. Van de beloofde grondige staatsher­

vorming is geen sprake meer. De wereld - en dus ook België - werd sedertdien onderge­

dompeld in een financiële, economische en sociale crisis zoals we er sedert 1930 wel­

licht geen meer gekend hebben. Tijd om de kiezer te laten spreken?

Het blijft de natte droom van degenen die het Belgische lijk opnieuw hopen te kun­

nen opwarmen tot 37° Celsius. Het aantal pleidooien voor samenvallende verkiezin­

gen in De Morgen, nog altijd de plaats waar de hartslag van het moderne belgicisme het duidelijkst kan worden opgetekend, valt niet meer te tellen. Wetstraatmadam Liesbeth van Impe kon het weer niet laten het voor­

bije weekeinde. “De oplossing om aan nog eens twee jaar immobilisme te ontsnappen, is alsnog alle verkiezingen laten samenval­

len”, laat ze de wereld in de zaterdagkrant weten.

Het is maar hoe je de zaken analyseert.

Volgens de enen maakt België uitsluitend pasjes op de plaats omdat België niet werkt, volgens de anderen omdat de angst voor de kiezer hier zo groot is dat verkiezingen voor de deelstaten niet anders kunnen dan de boel platleggen.

Geen normaal land

De Standaard maakte vorige week gewag van een studie van de Leuvense denktank Vives, waar de politieke wetenschappers Elo- die Fabre en Bart Maddens uitdokterden dat samenvallende verkiezingen vrijwel nergens voorkomen. In de Verenigde Staten is dat het

geval, maar dan slechts voor enkele staten.

Logisch, want er zijn 50 deelstaten en dus moeten er per definitie enkele samenvallen met de vierjaarlijkse presidentsverkiezingen- Een puur statistische vaststelling dus. Maar voor de rest worden op deze aardkloot ner­

gens de deelstaatparlementen en de federale wetgevende organen op dezelfde dag ver­

kozen. De Australische grondwet bepaalt zelfs dat het niet mag. Dreigt de verkiezing in een deelstaat samen te vallen met de fede­

rale, dan verplicht de grondwet dat de deel- staatslag met een maand wordt uitgesteld.

Als de analyse van belgicistische kringen klopt dat dit land kapotgaat aan de veelvul­

dige verkiezingen, dan zegt dat niets over aparte verkiezingen, maar alles over dit land.

In normale staten leidt dat nergens tot pro­

blemen. Hier dus blijkbaar wel. Besluit: we leven niet in een normaal land.

Omdat het moet

Hoewel vorst- en vaderlandsgetrouwe kringen samenvallende verkiezingen beplei"

ten als reddingsboei voor het Belgenland en de meeste klassieke partijen vorst- en vader- landsgetrouw mogen genoemd worden, zie1 het er niet naar dat we in juni ook een Belg1' sche Kamer en Senaat zullen mogen aandui' den. Want het partijbelang blijft zwaarden doorwegen dan de liefde voor het vader­

land.

Voor CD&V zouden federale verkiezing®®

het formele bewijs vormen dat het de partll niet lukt. Na Leterme zou dan ook Van R°®®

puy officieel als mislukkeling worden geboe staafd. Geen enkele van de verkiezingsbelo ten is nagekomen, en treedt dan de kiez®

maar eens tegemoet.

Voor Open VLD lijkt er geen enkele red®

om met deze regering door te gaan. De ove heidstekorten swingen de pan uit en met PS er bij lijkt er geen ruimte voor blau*

profilering. Maar de regel blijft dat wie stekker er uit trekt, de electorale reken' l gepresenteerd krijgt. Als peilingen dan aar vijand Dedecker hoger inschatten dan VLD zelf, ja dan hou je de regering in

zadel, natuurlijk. „

Zowel MR als PS houden elkaar in e wurggreep. Geen van beiden kan er ze van zijn als Waalse nummer één uit de 1 urne te komen. Als de verkiezingen sam vallen, mag de verliezer op alle niveaus valiezen pakken. Dat risico willen R-eyndzjjn - die niet echt zwaar kan uitpakken met prestaties op Financiën - noch Di Rup°' pe blijft kampen met schandalen - nemen- CdH moet zowaar madam Milquet m ten bij de aanstaande verkiezingen, wan peilingen geven alleen gegarandeerde W

voor Ecolo. -s

Zelfs de oppositiepartijen sp.a en * a . Belang, die formeel graag deze regering den zien vallen, zien de confrontatie m®

kiezer met een visademke tegemoet.

Kortom, vrijwel niemand - °PPede yit Ecolo en wat optimistische N-VAers n te wachten op een nieuwe uitspraak v^ee|

kiezer. En dus komen er in juni a"eennjed staatverkiezingen. Omdat het moet,a zouden ze die zelfs liefst afgelasten. -

De dingen dezer dagen

Linkse leugens

De appel valt niet ver van de boom

3

Een column die we nooit willen missen in De Morgen is die van J. Goossens, zoon van de “linkse" ex-hoofdredacteur van die krant die ooit iedere journalist een slavenstatuut als slechtbetaalde zelfstandige opdrong vol­

gens de regels van het I9de-eeuwse uitbui- terskapitalisme. Goossens jr. gaat nog een stapje verder en er is geen onfatsoenlijke zaak of hij verdedigt ze. Zijn bezorgdheid voor de islam is roerend, hoewel begrijpe­

lijk. “It takes one to know one” is een oud Engels gezegde en een aanhanger van vuil links ziet uiteraard meer overeenkomsten dan verschillen met een kwalijke ideologie als de islam. Vandaar zijn uitval: “Uiteraard moet de islam kritisch bevraagd worden, maar stilaan is er sprake van uitzichtloze obsessie tegen de islam. Dat bleek vorig weekend ook uit het opiniestuk van DS- criticus Mark Cloostermans. Die stelde de pertinente vraag of de heisa rond de niet- selectie van Erwin Mortier voor de kanselre­

des niet overdreven was. Een pleidooi voor nuancering, tot de aap uit de mouw kwam:

echt ‘smadelijk’ was dat de linkse kerk fel inhakte op onze kardinaal, maar niet op Tom Lanoye die een petitie tekende met de vraag om Harnas van de lijst van terroristische organisaties te schrappen “ Conclusies van Goossens: “Mijn oren tuiten ondertussen van de kritiek op de islam” en “Om het laat­

ste woord aan Bono te geven. Dat hele “zij versus wij-gezeik” is melig. Er is geen “zij”

alleen “wij". Onze vijanden zijn innerlijke demonen zoals ijdelheid die je beletten om je volle potentieel waar te maken. Dat zijn pas interessante tegenstanders. Misschien moe­

ten we islamofobie aan dat lijstje van tegen­

standers voegen” (23.3.2009).

Collaborateur

Goede Goossens is artistiek directeur van de Brusselse KVS, die graag zijn schouwburg ter beschikking stelt van het personeel van De Morgen als die het niet eens is met grote baas Van Thillo. Maar De Morgen krijgt ook

ftnsatie

Pater?at'e 'n de Vlaamsche Parochieraad, gerd Janssenstekendeaanwezig,bleeflan- zeif an het gewoonlijke kwartier en nam jareni t vvoord- Nog meer sensatie. Na tezii 308 rnordicus voor de Lange Wapper

§eweest, waarbij hij iedereen koudweg hij n,°ot d'e daarbij kritiek had, verklaarde

u tegen te zijn.

' UIU na van het Vlaams ziekenfonds,

hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.

voor ons kantorennetwerknaar vnz.be.

Vfams & NeutraalZiekenfonds]

EF»i muiwiBniirnn

‘tel; Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen - wm.vnz.be

een douceurtje extra. Het mag het drieta­

lige krantje verspreiden van de "KVS/Arduin- kaai 9 quai aux Pierres de Taille” zoals het er staat. En de Vlaamse belastingbetaler mag het hoofdartikel betalen van ene Simone Sus­

skin, dochter van joodse vluchtelingen, lid van het partijbestuur van de corrupte PS die pleit voor “Op weg naar Brussel waar het goed leven is. Tweetalig onderwijs als voor­

bode van meertaligheid.” (Madame Susskin geeft het voorbeeld op haar webstek die eentalige Beige is.) Ze overloopt even de geschiedenis van La Belgique, noteert dat

“de bourgeoisie van het land drukte zich uit in het Frans en de boeren en arbeiders in het Vlaams” (uiteraard niet in het Neder­

lands). Ze vervolgt met “en de opkomst van het Vlaamse nationalisme was nodig om het proces te ontketenen dat zou leiden naar een federaal België. De paradox ligt in het ontstaan in de jaren 60 van een rijk en ego- istisch Vlaanderen tegenover een verarmd Wallonië.“

En hoe tweetalig heeft Susskind zelf haar kindjes opgevoed? Wel, daar is ze eerlijk in.

“In het Franstalige lyceum Decroly hebben ze absoluut geen vooruitgang geboekt in het Nederlands. Ze deden geen enkele moeite de taal te spreken en... bovendien hielden ze niet van de taal. Ze leerden het uiteinde­

lijk enkel tijdens hun voortgezette studies omdat ze moesten. Amos (haar zoon) werkt in Brussel en gebruikt zijn Nederlands enkel als het echt moet voor zijn baan bij L’Oréal."

Waarna een pleidooi volgt voor een lessen- rooster half in het Nederlands, half in het Frans en een aanval op Frank Vandenbroucke die haar terecht nul op het rekest gaf omdat zelfs hij begrijpt hoe dat in de praktijk in Brussel zal uitdraaien, op een onderwijs dat 90% zal gedoceerd worden in het Frans met een paar Nederlandstalige uurtjes voor de schijn. Maar wel te betalen door Vlaanderen dat nu al dankzij kameraad Anciaux de PS- collaborateur Goossens betaalt.

JAL

“Ik heb een studie gelezen die een paar miljoen heeft gekost, met 406 pagina’s vol argumenten die mij aan het denken hebben gezet. Ik vind het onvoorstelbaar dat dit par­

lement blijkbaar vol zit met mensen die na die studie van meer dan vierhonderd pagi­

na's nog altijd bij hun mening kunnen blijven.”

Het heeft dus heel wat geld gekost om Jans- sens te overtuigen.

Penalty’s

Het Antwerpse stadsbestuur besliste de experts van ARUP-SumResearch te vragen hun vierde Oosterweeltracé verder uit te tekenen en na te gaan of dat wel haalbaar is en vooral wat dat gaat kosten. Nog maar eens een studie. In het najaar mag de Ant­

werpenaar zich in een volksraadpleging uit­

spreken over de Oosterweelverbinding.

“De penalty’s worden in Antwerpen gege­

ven”, zei Janssens. Curieus! Janssens is altijd tegen referendums geweest. En nu ineens

8 april 2009

Aan Herman van Rompuy Knarsetandend

Sint-Genesius-Rode

Gij Allerhoogste,

De venijnigaards van De Tijd hebben op hun webstek een tellertje geplaatst dat ongenadig de stijging van de Belgische overheidsschuld registreert. En het is heus niet om te lachen, want de miljoenen - en op een paar weken tijd de miljarden - euro vliegen met een rotvaart de hoogte in. Ver­

mits gij sinds het begin van de jaren zeven­

tig al menig budgettair watertje door­

zwommen hebt, nemen wij aan dat ge er niet bepaald vrolijker op wordt naarmate de cijferdans exuberante vormen begint aan te nemen. De Wetstraatvolgers weten het intussen wel: waar bij de verkiezin­

gen twee jaar geleden de staatshervorming een van de belangrijkste thema’s was, is de balans nu overgeheld naar de gezondheid van de staatsfinanciën. Dat wil zeggen: naar het gebrek aan gezondheid van de staatsfi­

nanciën, en naar de kolossale “uitdagingen”

die ons de komende maanden en jaren op dat vlak te wachten staan.

Vicegouverneur van de Nationale Bank Luc Coene - die in Trends eerlijk toegaf dat hij op dit ogenblik in een heel wat “com­

fortabeler" situatie zit dan als kabinetschef destijds van Verhofstadt - heeft zich alvast niet laten pramen een aantal denksporen naar voor te schuiven. (En vermits hij dan blijkbaar toch op middellange termijn het echte gouverneursroer zal overnemen van de totaal onbekwame PS-apparatsjik Guy Quaden, zullen zijn woorden waarschijnlijk nog aan gewicht winnen.) Coene pleit voor een nieuw Generatiepact, dat ‘honderd keer sterker zou moeten zijn’ dan de hui­

dige versie. Hij pleit ervoor het overheids­

apparaat grondig onder de loep te nemen.

De overheid zou meer taken moeten uit­

besteden aan de privé en meer moeten gaan werken met uitzendarbeid of andere tijdelijke jobs. En in een rechtstreekse aan­

val op de PS stelt hij dat de groei van de uitgaven voor gezondheidszorg met de fameuze 4,5 procentnorm niet houdbaar is.

En onze loonkosten moeten lager komen te liggen dan die van onze belangrijkste handelspartners. Allemaal zaken waar een keiharde confrontatie dreigt met de linker­

vleugel der Belgische politiek, met de vak­

bonden, en met het ACW. Het valt op dat Coene niet voor een echte ramkoers pleit en geen verhoging van de pensioenleeftijd bepleit zoals die nu in Nederland overwo­

gen wordt (als de sociale partners daar geen alternatieve oplossing vinden). Maar dan nog gonst het in de kamers en achter­

kamers van de macht al van afkeurende reacties. Met de verkiezingen in zicht durft niemand van de coalitiepartners, noch van de oppositie zich verbranden aan maatre­

voor... Zouden er soms verkiezingen voor de deur staan?

gelen die electoraal als bijzonder onpopu­

lair overkomen. Dat neemt niet weg dat er eerder vroeg dan laat zware gordiaanse knopen zullen moeten worden doorge­

hakt.

En nu komt de kat op de koord, want een aantal commentatoren heeft al laten verstaan dat er ook na de verkiezingen weinig zal veranderen, vermits we ten laat­

ste over twee jaar opnieuw naar de stem­

bus moeten trekken. Niet voor de regi­

onale of Europese urnen dan, maar voor de federale. Met die volgende krachtme­

ting voor ogen achten zij meer realisme of pragmatisme nu al een onhaalbare kaart.

Vrij vertaald: gij riskeert dat er tot 20II gewoonweg geen beweging komt vanuit de loopgraven waarin de meeste partijen zich al geruime tijd hebben ingegraven. MR- kopstuk Didier Reynders heeft al veror­

donneerd: ‘Geen nieuwe belastingen.’ En uiteraard klonk het bij Elio Di Capo: ‘Geen enkel besparingsplan!’ Bij de sp.a pinnen ze zich dan weer vast op de “kathedraal" van de sociale zekerheid. Terwijl de vakbon­

den er op dit moment alles aan doen geen systeem van tijdelijke werkloosheid voor bedienden te moeten invoeren.

Gij staat erbij, en gij kijkt ernaar. Dat geeft een indruk van rust en kalmte, maar dat is maar voor de schijn. Eigenlijk zijt gij een soort van waarnemer geworden, die dingen registreert, net zoals dat venijnig tellertje van De Tijd. Gij kunt de zandloper niet omdraaien, want de Wetstraatdemo- nen laten dat niet toe. Zodat onvermijde­

lijk de vraag rijst: wat zijt gij op dit ogenblik meer dan een tragische overgangsfiguur?

Het zou uw intellectuele capaciteiten oneer aandoen te vermoeden dat gij geen andere, meer gedurfde politiek voor ogen hebt. Maar als ge uw stem verheft binnen uw eigen partij, duikt daar plots een geiten­

hoeder op die uw gezag zo geniepig moge­

lijk ondergraaft. Een geitenboer die zichzelf voorspiegelt dat hij absoluut een nieuwe kans moet krijgen om in de 16 te gaan zete­

len, wat ook het aantal lijken waarover hij moet stappen. En wij weten dat gij geen Vlaams-nationalist zijt, maar wij weten ook dat Leterme ons zonder pardon verraden heeft en dat ongetwijfeld opnieuw zal doen als hij de kans schoon ziet.

De teller staat op 3I2 miljard euro en een klets, waarde vriend Van Rompuy.

Trek uw conclusies, voor de geschiede­

nis een onbarmhartig oordeel over u vel­

len zal.

Unieke functie

Op de webstek van de Vlaamsche Paro­

chieraad is verder een heleboel officiële blaba te lezen over zijn functie! Geniet u even mee: ‘De kinderrechtencommissaris vervult een unieke rol als verdediger van de rechten van het kind. Lees verder blz. 14

Kinderrechtencommissaris

Op 23 maart besloot het Uitgebreid Bureau van het Vlaams Parlement om dr.

paed. Bruno Vanobbergen (° I972) als nieuwe kinderrechtencommissaris aan de plenaire vergadering van twee dagen later voor te dragen. Zonder enige opmerking werd die meneer daar door de unanieme vergade­

ring in zijn functie bevestigd. Ondertussen zal deze brave borst in handen van juf Mar­

leen de voorgeschreven “zweer" afgelegd hebben en is zijn pedagogisch broodje alvast gebakken.

Zoals men weet, volgt hij het fenomeen Ankie Vandekerckhove op, van wie het 2e (en laatste) mandaat afloopt. De selectie werd, in opdracht van het parlement, aan externe instanties toevertrouwd en we wor­

den nu ongetwijfeld allemaal verondersteld zelfs nog niet te durven twijfelen aan het feit dat hier geen enkele lange arm of kruiwagen aan te pas is gekomen.

In zijn cv viel ons vooral op dat hij in de periode 2006-2007 docent Intercultu­

rele Pedagogiek was aan de Rijksuniversi­

teit Groningen. Moet er ergens nog (veel) zand zijn?

UUuututtbt ïenuu

www.vlaamscheleeuw.com

of bel 03-385 81 90

het Vlaamsche Leeuw bier

wordt gebrouwen door de

Brouwerij Van Steenberge

4

De dingen dezer dagen

Kreta

Vorige herfst was ik in Kreta en ik kan niet zeggen dat het allemaal even mooi was. Je kunt zo de ontiegelijke armoede voor de jaren zeventig aflezen aan de chaos in een groot deel van de kustgemeenten. Overal appartementen die het landschap ontsieren; het ene naast het andere hotel en pension, autoverhuur- zaken in een hoeveelheid die ik nooit elders zag, morsige eettentjes, enzovoort.

Gelukkig zijn de dorpjes in de bergen nog redelijk ongeschonden en de EU is met geld over de brug gekomen voor autosnelwegen zodat men over een paar jaar niet langer dwars door het centrum van steden en dorpjes rijdt.

Tot mijn groot plezier was het Nationaal Museum in Heraklion gesloten, want men is een heel nieuw gebouw aan het neerpoten.

De topstukken waren in een paar kamer­

tjes bij elkaar gezet zodat je op een half uur alles gezien hebt zonder dat je uren door zalen met potscherven, lineair A tabletten en roodbruine en zwartrode vazen moet marcheren, vooraleer je iets opmerkt dat je de adem beneemt. Voor de toeristenval Knossos had ik maar weinig belangstelling, maar voor de geschiedenis van het eiland des te meer. Natuurlijk concentreert de toe­

ristische industrie zich op het Minoïsche en Myceense tijdperk, maar de geschiedenis lang daarna blijft even boeiend.

Venetië

Ik ben altijd een beetje verbaasd als ik Grieken hoor spreken over 1204 alsof dat gisteren was; zo sprak men 100 jaar geleden waarschijnlijk in Vlaanderen over 1302. En zij zijn altijd verbaasd dat een West-Euro- peaan wel degelijk die datum kent tot ik hen de naam vraag van die graaf die de troon van Byzantium besteeg nadat kruisvaarders en Venetianen het Griekse rijk definitief om zeep brachten (Boudewijn IX van Vlaande­

ren). En daarna worden ze een beetje boos als ik hen herinner aan de echte doodsteek van het Griekse keizerrijk: de fatale neder­

laag tegen de Turken in Manzikert in 1071, want het is makkelijker de schuld bij die ver­

raderlijke katholieke kruisvaarders te leggen dan bij de onbekwame Griekse keizer.

In 1204 wordt Kreta aan een Franse kruis­

vaarder toegewezen maar die ruilt met de Venetianen het eiland voor Saloniki en nog een flinke som geld. De "Serenissima” heeft grootste plannen en daar spelen de Kreten­

zers een zeer ondergeschikte rol in. De lig­

ging van het eiland is ideaal: ongeveer tussen Venetië en de havens van het Midden-Oos- ten. Kreta is het ideale tussenstation, met goede havens.

Kreta, of Candia zoals de Venetianen het eiland en de belangrijkste stad Heraklion herdopen, is nog veel meer. Het is de enige Venetiaanse bezitting die echt gekoloniseerd wordt. Het eiland wordt in lenen verdeeld en toegewezen aan 4.000 Venetiaanse kolo­

nisten. Iedere kolonist krijgt 25 Kretenzers als horige cadeau. Kretenzers mogen geen handelaar meer zijn en mogen aanvankelijk ook niet trouwen met de bezetters. Kreta wordt ook een graanschuur van Venetië, want transport over water is veel vlugger en goedkoper en Venetië moet niet langer de belastingen betalen die andere Italiaanse sta­

ten wel vragen voor de export van graan.

Er is maar één heel groot probleem. De Kretenzers gaan niet akkoord met die halve slavernij en worden natuurlijk door hun priesters aangemoedigd in hun verzet tegen die niet-orthodoxe ketters. Veel nieuwe horigen vluchten naar de ontoegankelijke bergen die een ideale uitvalbasis zijn voor guerrilla-aanvallen. Nooit wordt het echt rustig en er zijn zo’n tien grotere opstan­

den in 150 jaar tijd. De Venetianen laten ten­

slotte de teugels wat vieren en de hogere klassen van de twee volkeren beginnen zich te mengen, want er is een gemeenschappe­

lijke gevaarlijke vijand: de Ottomanen, die in 1453 Byzantium veroveren.

Er komt zoiets als een Kretenzische renais­

sance tot stand dankzij de vlucht naar het eiland van Griekse kunstenaars. El Greco is een geboren Kretenzer. De Venetianen bou­

wen overal sterke nog altijd bestaande ves­

tingen, want overal in de Middellandse Zee nemen de Ottomanen de overhand. Kreta heeft weinig last van de vijf oorlogen tussen de republiek en de sultans. Eerst in 1645 ver­

schijnen Turkse legers op het eiland en dan begint een van de beroemdste en alleszins de langste belegering uit de geschiedenis. Pas na 24 jaar valt Candia.

Verzet

De Ottomanen volgen het klassieke sce­

nario. Onteigening van de grond ten voor­

dele van de veroveraars en de Kretenzische minderheid die zich tot de islam mag beke­

ren. De christelijke meerderheid krijgt het bekende dhimmi-statuut: verbod om paard te rijden, verbod om wapens te dragen en een veelheid aan belastingen, want de mos­

lims zijn vrijgesteld. De corrupte Otto­

maanse bestuurders persen de boeren uit, en weer laten de Kretenzers zich niet doen.

Bijna iedere generatie komt in opstand, de mannen worden neergeschoten of opgehan­

gen en dan is het wachten tot hun zonen volwassen zijn en de infernale cirkel begint opnieuw. Sommige leiders worden door de Turken letterlijk gevild in aanwezigheid van hun familie.

Als een mini-Griekenland in 1830 onafhan­

kelijk wordt, vertrekken nogal wat vrijwilli­

gers naar het eiland om daar mee het vuur op te poken. Moslims van het platteland zijn hun leven niet meer zeker en vluchten mas­

saal naar de steden waar ze de meerderheid vormen. Zelfs de sultan begrijpt dat het zo niet meer verder kan en gaat akkoord om de discriminaties van de christenen te minde­

ren. Maar zo begrijpen zijn bestuurders het niet en ze pesten en persen verder af.

De bloedigste opstand heeft plaats in 1866 en tenslotte moeten de rebellen zich terug­

trekken in een klooster. Een Turks leger bestormt het en de Kretenzers laten zichzelf met vrouwen en kinderen in de lucht vliegen:

bijna duizend doden. De bekende Kretenzi­

sche schrijver Niko Kazantkakis vindt in die opstanden inspiratie voor zijn romans.

Nu beginnen de grootmachten zich wel heel erg voor dat belangrijke eiland te inte­

resseren. Rusland, Frankrijk, het VK en Italië gunnen elkaar het eiland niet, maar zijn ten­

slotte akkoord om de Kretenzers zo goed als de onafhankelijkheid te verlenen. Het

eiland krijgt autonomie onder het bestuur van een echte Griekse prins al blijft de sultan de nominale vorst. De Griekse prins denkt een tijdje als alleenheerser te regeren, maar moet na een paar jaar ophoepelen. Kreta wordt een republiek, maar haar belangrijk­

ste politicus krijgt het eersteministerschap in Athene aangeboden. Hij hapt toe en ver­

enigt zijn geboorteland in 1913 met Grieken­

land. De sultan is woedend en blijft zich als de wettige vorst beschouwen, maar kan wei­

nig doen. Na de Eerste Wereldoorlog erkent het nieuwe republikeinse Turkije de aanhech­

ting bij Griekenland en in 1922 wordt er aan gedwongen bevolkingsruil gedaan. 13.000 Griekse vluchtelingen uit Smyrna (nu Izmir) arriveren op Kreta en 11.000 Kretenzische moslims vertrekken naar Turkije. En daar­

mee keert de rust op het eiland even weer, voor 19 jaar.

Charters

De Duitsers veroveren Griekenland en de Britse en Australische troepen trekken zich terug op Kreta. Die Duitsers gebruiken voor de eerste keer massaal parachutisten en veroveren op een maand tijd het eiland.

Maar de verliezen bij de para’s zijn zo groot dat Hitler nooit meer een dergelijke opera­

tie goedkeurt. En de Kretenzers gaan voor de zoveelste keer in het verzet. De Duit­

sers lachen er niet mee, schieten verzets- lui en hun familieleden zonder pardon neer, steken dorpen in brand en terroriseren vier jaar lang het eiland. Ongeveer 8.000 Kre­

tenzers worden vermoord. Het Duitse gar­

nizoen geeft zich eerst op 23 mei 1945 over en de twee verantwoordelijke Duitse gene­

raals worden een paar jaar later in Athene terechtgesteld.

En dan herstelt het eiland zich beetje bij beetje, tot Griekenland lid wordt van de EU en enorm veel geld binnenrijft. Op Kreta verdwijnt een groot deel van de olijventeelt ten voordele van de afschuwelijke tuinbouw­

kassen onder plastic folie. En tezelfdertijd beginnen goedkope charters te arriveren en daarmee ook een toeristenmassa die geen enkel plaatsje met rust laat, voor veel ver­

vuiling en een bijna permanent lawaai zorgt- Alleen het zuiden is nog een beetje rustig en vrij ongerept.

Jan Neckers

Roddels uit de Wetstraat

Paus

U weet ondertussen wat paus Benedikt tij­

dens zijn reis naar Afrika gezegd heeft over het aidsprobleem. Voor diegenen die het nog niet zouden weten, volgend citaat: “Wat ik zou willen zeggen, is dat het aidsprobleem niet kan worden opgelost met alleen maar reclameslogans. Als de ziel ontbreekt, als Afrikanen elkaar niet helpen, dan kan men deze plaag niet oplossen door voorbehoeds­

middelen rond te delen. Wel integendeel, we lopen het risico het probleem alleen maar groter te maken.”

De pers heeft daarvan gemaakt dat con­

dooms niet helpen, maar het aidsprobleem nog verergeren. Reden genoeg voor heel het blauwe, rode en groene vrijzinnige zootje dat van God noch gebod wil weten, om over de paus heen te vallen.

De plezantste thuis_________

Charles Michel vond het “schandalig”. Lau- rette Onkelinx vond het “gevaarlijk”. René Landuyt, van wie beweerd wordt dat hij de plezantste der spallochtonen is, zei dat hij

“de paus een condoom over zijn tong moet trekken”. De Vriendt had het over “achter­

lijk, misdadig”. Flahaux - pas op, niet Flahaut, maar Flahaux, dezelfde doortrapper die bur­

gemeester Willy de Waele van Lennik een halve doodsbedreiging stuurde omdat die het nog vertikte de tricolore uit te hangen - vindt dat men de ambassadeur uit Vaticaanstad moet terugroepen. Marleen Temmerman noemt het “een misdaad tegen de menselijk­

heid”. Hilde Vautmans zei dat "wij tien jaar teruggaan in de tijd". En ja, papenvreter De Gucht, gaf het parlement de pap in de mond door te zeggen dat hij “wel iets zou willen doen, als het parlement mij dat vraagt”.

Het parlement deed iets: De Gucht zou de pauselijke nuntius op het matje moeten roe­

pen. Dat werd in de commissie afgezwakt.

De nuntius zou het niet moeten komen uit­

leggen, maar De Gucht zou een brief schrij­

ven om “officieel protest aan te tekenen bij de Heilige Stoel”.

Jawel, en de partij die een C in haar naam

voert, was daarmee akkoord. Daarover werd dus serieus in de Kamer gedebat­

teerd. Gelukkig land dat geen andere zor­

gen heeft dan het condoomgebruik in Afrika en het monogame huwelijk (waarover Maya Detiège blijkbaar haar twijfels heeft).

Brandhout

Bozen en Niveanen bij monde van Alexan­

dra Colen en Bart de Wever zaten erg dicht bij elkaar in hun verdediging van de vrije meningsuiting, ook voor een paus. Alexan­

dra Colen haalde met een batterij argumen­

ten de hypocrisie van de vrijzinnige scherp­

slijpers neer.

In een schitterend betoog, doorspekt met ijskoud deweveriaans sarcasme, maakte Bart de Wever brandhout van de resolutie zoals ze de Kamer werd voorgelegd.

Bart had het over de onwaarachtigheid van de verontwaardiging aangezien men zich baseert op enkele uit hun context getrokken

zinnen, terwijl het de paus te doen is om de katholieke huwelijksmoraal.

Bananen en knoflook

Voorts hekelde hij de selectieve veront­

waardiging. De paus aanvallen is gemakkelijk en laf, maar presidenten aanvallen’

Ho maar! Heeft er iemand geprotesteerd toen ANC-leider en binnenkort president van Zuid-Afrika, Jacob Zuma, zei dat een douche voldoende is om hiv van de genita­

liën te wassen na seks met een hiv-positieve vrouw. De voormalige Zuid-Afrikaanse pre­

sident, Thabo Mbeki, heeft jarenlang vol­

gehouden dat er geen verband was tussen aids en hiv.

De huidige Zuid-Afrikaanse minister van Volksgezondheid is tegen aidsgeneesmidde- len. Zij raadt de mensen aan in plaats daarvan knoflookbrood, uien, veel groenten, vooral bieten, citroensap en olijfolie te eten.

Dan is men immuun.

Brief naar Laken?__________

De president van Gambia zei dat een groen zalfje, een bitter geel drankje en twee bana- nen volstaan om van aids te genezen of niet langer drager te zijn van het virus. Volgen’

kolonel Ghadafi is aids terreur, psycholog1' sche oorlogvoering. Meer zelfs: aids is een vreedzaam virus, want als men clean blij’1’

bestaat er geen probleem. Aids en mal3' ria zijn de krachten van God die Afrika ver­

dedigen tegen herkolonisatie. Afrikanen d'e heteroseksueel zijn, hoeven niet bang te zijn voor aids. Zou Landuyt durven zeggen 1331 ook Ghadafi een condoom over zijn tong z°u moeten trekken’

Enigszins dichter bij huis hebben we onze eigen prinses Astrid die in haar hoedanighel van voorzitter van het Rode Kruis in Mozan^

bique heeft gesuggereerd of aids niet me homeopathie zou kunnen aangepakt worde ’ Ook niet echt een mening die van grote ve antwoordelijkheid getuigt of van een gr0 kennis van zaken, maar waartegen wijt0^

moeten optreden. “Ik stel voor”, aldus ee sarcastische Dewever, “dat u ook een bn stuurt naar Laken, per expres; het is m zo ver.”

Vrijheid van godsdienst ___ -

Volgens de resolutie sprak men de P3^

als staatshoofd aan, maar Bart de noemde dat een drogreden. Men sPr,^L.3t paus wel degelijk als religieus hoofd- de wereldlijke macht grenzen stellen aan geloofsvrijheid ’, vroeg Bart. Gaat de v*er® p lijke macht bepalen wat katholieken geloven’ Hoe zit dat dan met de vrijhei godsdienst’ En als we die weg opgaan.|S . dan niet dringender om eens na te gaan er allemaal over aids en andere on^el?*u$- pen wordt verteld in de gemiddelde n

selse moskee’ |Op

Tenslotte noemde De Wever de a3nvate|1- de paus onrechtvaardig, want het zijn slotte in grote meerderheid katholieke o nisaties die zich om de aidslijdenden be

meren. |4

Lees verder W _

De dingen dezer dagen 5

Dirk Verhofstadt over Pius XII

1. De Vlaamse Daniël Goldhagen

Wie zich in een historisch debat wil mengen, moet zich steeds hoeden voor het amalgaam. Zo heeft de recente discussie over de rehabilitatie door Benedic- tus XVI van vier traditionalistische bisschoppen, onder wie Richard Williamson, die zich de woede van de wereldpers op de hals haalde met negationistische uit­

spraken over de gaskamers in Auschwitz, niets te maken met het voornemen van de huidige kerkvorst om paus Pius XII heilig te verklaren. Benedictus XVI sprak daarover tijdens een mis die hij vorig jaar opdroeg ter gelegenheid van de vijftigste sterfdag van Eugenio Pacelli, op 9 oktober 1958.

De rehabilitatie van de volgelingen van wijlen Marcel Lefèbvre heeft ook niets met enige sympathie voor revisionisme of antisemitisme van doen, zoals som­

mige linkse scherpslijpers in Vlaanderen willen doen geloven. De broederschap van Pius X, waartoe de traditionalisten behoren, heeft in de scherpste bewoor­

dingen afstand genomen van de uitspraken van Williamson. Het is niet aan poli­

tici om de geschiedenis in wetten te gieten. Het is evenmin aan de katholieke Kerk of aan bisschoppen om de geschiedenis te herschrijven. Laat de historici hun werk doen.

Niettemin proberen sommigen vandaag een sfeer te creëren, alszou dé Kerk met haargebaarvan verzoeningten overstaan van traditioneel gezinde katholieken en met haargetoonde intentie om PiusXII heilig teverklaren, bewijzen dat ze diep in haar binnenste nog niet verlost is van de demo­

nen van anti-judaïsme uit het verleden. Ook in Vlaanderenlopen intellectuelen rond die ijverig aan deze kartrekken, getuigedaarvan hetrecente artikel vanDirk Verhofstadt in De Morgen, waar ookhij de actualiteit van het debatover de rehabilitatie van de traditio­ nalistische bisschoppen en de polemiekover Williamson zonderde minste nuanceinhet verlengde legtvande historische discussie overde rol van Pius XIItijdensWO II.

Geen nieuwe beschuldigingen

De beschuldigingen aan hetadres van oorlogspaus Pius XII, als zou hij tijdens de Tweede Wereldoorlog gezwegen hebben toen de nationaalsocialisten de jodennaar de vernietigingskampen deporteerden, zijn niet nieuw. Toen enkele jaren geleden ach­

tereenvolgens de Nederlandse vertaling ver­

scheen van Daniel GoldhagensboekA moral reckoning. The roleof the Catholic Church in the Holocaust en de filmAmen van Costa-Gavras (over hetzelfde thema) in de zalen kwam, ben ikin dit blad al eens uitvoerig ingegaan PP de argumenten van hen diebeweren dat PiusXIIgezwegenheeft tijdens de oorlog en t'iets of veel te weinig zou gedaan hebben om het lot vande vervolgdejoden te verzach­

ten. Goldhagen en Costa-Gavras waren ove- r'gens niet deeersten om Pius XII zowaar van medeplichtigheid met het nationaalso- c'alisme te beschuldigen.

Indejaren zestig was de Duitse toneel­ schrijver Rolf Hochhuth met zijn stuk Der Stellvertreter de eerstediede aanvalinzette

°Phet “stilzwijgen” vande oorlogspaus. In

°99 werdhij gevolgd doorJohn Cornwell ie wereldwijd veel opschudding veroor­

zaakte met zijnboek Hitlers Pope. Goldhagen eed drie jaarlater eigenlijk nietveel meer ran op zeer polemischewijze voortbordu-

en op de argumenten vanCornwell.Geheel u l stijl van zijn in 1996 verschenenboek, ,ers willing executioners, waarin hij van elke U|tser een medeplichtige aande Holocaust aakte. Vooralde twee joodsepublicisten Orman Finkelstein en Ruth Birn hebben mediageilepolemisttoen optreffende ]~ri l *an antwoordgediendin A Nation on da»e Goldhagen Thesis andHistorica! Truth nier' de geïnteresseerde lezers van dit blad

genoegkan aanbevelen.

ons'n^s september 2008 ligt er nu ook bij aant6en h)vig werk in deboekhandeldat wil erpe°nen van welk schuldigverzuim- zo niet mapk' geschiedschrijving Pius XII wel Dirk echten. Het werd geschreven door terj erhofstadt, de drijvende krachtach­

ten er WehstekLiberales, en moet Vlaande- 't'fger Z'in beurt vanovertuigendat een schänd r za''gverklaring van dezepaus een en voor het imagovandeKerk

^rOf! esHssing zou zijn. De vraag is ech- Zichee'|n arSumentatie - Verhofstadttoont

^iens id° Perfecte leerling van Goldhagen zijne ma6?'0®'50^ uitgangspunten hij tot de van a tQakt' steek houdt. Ik hebhet boek 'haar éé1 Z| blezen en meen niet dat ik ook Zeven ia-? etter aan mijn twee pagina’svan ren. (Een^6'6^611 'n dit blad moetverande- 3uteurs i°rte opmerking: zoalsde meeste iestanten r'if 'k i°odenioods (zoals pro- '6ken) r_ Pr°testanten, katholiek en katho- hoofd^ 6en kleine letteren Israëli met re'igie, dp 6t!er' Deene termverwijst naar Sladtgebr^L Pe naar rationaliteit. Verhof- U|kt hoofdletters. Het isgewoon

eenkwestie vanconventie.)

Maarvooreerst dit. Alsagnosticus spreek ik mij niet uit over de eventueleheiligver­ klaring van mensen en dus ook niet over die van Pius XII. Ik weetniet of er heilige men­

sen bestaan. De bekende pater Kolbe die in de hongerbarak vanAuschwitz de plaats innam van een jooddie was aangewezen om te sterven, was antisemiet. WasKolbe een heilige? Misschien wel. De naar Duivelseiland verbannenjoodse kapitein Alfred Dreyfus, voorwiezoveel Franse intellectuelenin de bres sprongen nadat hij in december 1894 onschuldigveroordeeld werd innaam van de raisond’Etat, weigerde in de jaren twintig van vorige eeuwzelf een appèl teondertekenen om gratietevragen voorde terdoodveroor- deelde anarchisten Sacco en Vanzetti, schrijft Geert Mak in zijn opusmagnum In Europa.

Was Dreyfus een heilige? Ik denk het niet.

Verhofstadt verdeelt dewereld in goed en kwaad. Mensen die denken als hij en mensen die niet denkenals hij. Ikzou mij daarvoor hoeden. Ik ben hetwel eens met moraal­

filosoofEtienne Vermeersch wanneer die schrijft (in een brief aan De Standaardop 1-10-2008) dat de beslissing van de Con­

gregatie van het H. Officie om kinderen van joden die tijdens de oorlogin katho­

lieke familiesofinstellingenwaren opgeno­

men en dieintussenwaren gedoopt, niet aan joodse verwanten, zelfs niet aanhunouders, terug toe te vertrouwen,misdadigwasen dat als PiusXII daar zijnzegen aan gaf - zoals blijkt uit een brief aan nuntius Roncallidie isteruggevonden tussen de dagboeken van pausJohannes XXIII, en waarvan Dirk Ver­ hofstadt een fotokopie brengt -hij inderdaad weinig blijk gaf van menselijk inlevingsvermo­

gen (zonderdaarom onmiddellijk zoals Ver­

meerschvan een“misdaad tegende mense­

lijkheid” te willen spreken). Deverdedigers van de paus zouden mij eens moeten uit­

leggen hoe zoiets mogelijk was.Maar deze kwestie heeft natuurlijknietsmet de kern van de zaak te maken.

Twijfelachtige bronnen?

In de inleiding van zijn inseptember vorig jaar verschenen boek Pius XII ende vernieti­ ging vande Joden(Houtekiet, 510blz., 29,95 euro) nodigtDirk Verhofstadt zijn lezers uit zijn visie op de houding van de katholieke Kerk ten opzichte van de jodenvervolging tijdens deTweede Wereldoorlog “aan de meest meedogenloze kritiek” te onderwer­

pen. Verhofstadt zegt er zichvan bewust te zijn dat zijn (ontkennend) antwoordop de vraagof paus Pius XII de discriminatie, ver­ volging,deportatie en uitroeiing van de joden duidelijk en consequent heeft veroordeeld, heel wat lezers zal ergeren. Daarmee zet hij de toon.En ja, zijn boek heeft ook mijmate­ loos geërgerden ikzal hier proberen uit te leggenwaarom. Maarik geef grif toe dat ik ditnieuwe werk van Verhofstadt metveel belangstelling heb gelezen. De auteur heeft langengrondigaan zijn boek gewerkt en kent zijn dossier,al merkt delezer snel dat hij zich als militant vrijzinnige aan hetschrij­

vengezet heeft met als enige bedoelingde oorlogspaus in een zozwart mogelijk dag­ licht vanverregaande holocaustbetrokken- heid teplaatsen.Zijn polemisch oeuvre had een uitvoeriger debat in de media verdiend dan het weinige dat wegezienhebben.Maar dan wel een tegensprekelijk debat.

Latenwe eens de methodologie vanDirk Verhofstadtonderde loepnemen.Zo maakt hij in het eerste hoofdstukvan zijn 510blad­ zijden tellendopusindrukop delezer door een opsomming te geven van de velepubli­ caties die al verschenenzijn overde rol die PiusXII tijdens de oorlog speelde. Verhof-

stadt noemt daarbij voor- en tegenstanders, wateen schijn van objectiviteitmoet wek­

ken, maar dieschijn bedriegt,wantmen con­

stateertdat hij bijvoorbeeld het boek vande Italiaanse Margherita Marchione DidPope Plus XX help theJews! misprijzendafdoet als een “hagiografisch essay”, terwijl de extreemlinkse DuitserKarlheinz Deschner - van wie het boekje Herders en Wolven-pau­

sen van detwintigste eeuw in 1994 in vertaling werd uitgegeven door de bijde PVDA aan­ leunendeuitgeverij EPO - tot een“gezagheb­

bendekerkcriticus”wordt gebombardeerd.

De argumenten vanhistoricus MichaelHese- mann, die in zijn boek Hitlers Religion: die fataleHeilslehre des Nationalsozialismus bena­

drukt dat Hitler het katholicisme evenzeer haatte alsde joden,veegt DirkVerhofstadt van tafel methet simpeleargument dat Hese- mann“twijfelachtige bronnen zoals Hermann Rauschning en Konrad Löw”zou gebruiken.

Waarom dat zo zou zijn, verklapt hij ons niet.

Waarom zou Hermann Rauschning als bron twijfelachtig zijn?

Laatme ookeens polemisch zijn. Toch niet omdatde Britse negationist en vriend van bisschop Williamson, David Irving, diens Gesprekken met Hitlerapocrief heeft genoemd? Neen toch! Historici alsJohn Toland,Kershawen Joachim Fest heb ik dat nooit horen zeggen en zij steunen wel op Rauschning. En watis er mis met Konrad Löw,een eerbiedwaardigehoogleraar poli­ tieke wetenschappen aan de universiteit van Erlangen, behalve dan het feit dat hijenkele antimarxistische publicaties op zijn naam heeft staan? Is hij daarom gediscrediteerd als bron? Bronnen zijnvoorDirk Verhofstadt blijkbaar pasaanvaardbaar als zezijn voor­

oordelenvoeding geven en worden plots

“twijfelachtig"alsze datniet doen. Datzegt al genoeg over de methode die de auteur hanteert.Een polemistgaat misschien zote werk, maar een historicusdie naam waar­ digzou er zichin eendelicaatgeschiedkun­ dig debat voor moeten hoeden zijn voor­ ingenomenheid op een dergelijke wijzete etaleren.

Geen enkele nuance

Het is tevens spijtig dat in een histo­ risch werk als dit, waar Dirk Verhofstadt zoals gezegd hard en lang aan moet heb­ ben gewerkt,nogal wat vervelende fouten zijn geslopen, zekerals we in de inleiding lezen dat verschillende mensen hetmanus­

cript hebbennagelezen. Waarhaalt Verhof­ stadt het om zonder enige bronvermelding te schrijven dat JosephRatzinger in 1944 werd opgeroepen voor de Waffen-SS? (blz. 151) Verwart hij hem soms metGünterGrass?

Of met Günter Samtlebe,de lateresocialis­

tische burgemeestervan Dortmund?Of met Hans-Martin Schleier, de in 1977door de RAF vermoorde liberalevoorzitter van de Duitse werkgeversorganisatie? Ofmet Man­

fred von Scheven, devroegere woordvoer­

der van de SPD? Zij waren lidvan deWaffen- SS, zoals de jonge Hugo Schiltzdat bijna was, toen die, zoals hij dat inzijn gesprekken met Kris Hoflackvertelde, ophet einde van de oorlog ei zo nanaar het oostfrontvertrok.

De jonge Ratzinger deserteerde in 1945.

Pétain en Salazar "fascisten” noemen, getuigt ook nietvan veelhistorischenuance.

Grote Pétain-biografen zoals Mare Ferro en Philippe Alméras,dieniet van enige sympa­ thie voor het Franse staatshoofdtijdens de Duitse bezetting kunnen worden verdacht, doen dat alvastniet. MaarvoorVerhofstadt bestaatdewereld klaarblijkelijk uit fascisten en antifascisten. Enconservatieve katholie­ ken behoren bij hem per definitie tot de eer­ ste categorie. , . • z

Zonoemt hij deroyalistischeAction fran­ çaise van Charles Maurras op bladzijde 237

van zijn boek ookverkeerdelijk een poli­

tiekepartij, hetgeende AFnooit isgeweest.

Wat wel kloptisdat Pius XI de antisemiti­ scheAction française in 1926 heeft geëx­ communiceerd, maar juist omdat Maur- ras ongelovig was,wat DirkVerhofstadt er niet bij vertelt. En waar haalt hij hetomde FranseNobelprijswinnaar voor geneeskunde ervante beschuldigenin zijn boek L'homme cet inconnu ervoor hebben gepleit “gaska­ mers tegebruiken om inferieure mensen uit te schakelen".Ikzou willen dat hij mij die pas­

sage toont. De Franse professorRené Küss, vande Académie de chirurgie, heeft de onzin van de beschuldigingen aan het adres van Carrel allang aangetoond (Le Figaro,31janu­

ari 1996).Maar zoals steeds wanneer Dirk Verhofstadt zich op glad ijs begeeft: geen enkele bronvermelding.

Op bladzijde 239 van zijn boek schrijft hij over de deportaties vanuit Frankrijk: "De paus enhet Frans episcopaat zwegen.” Om enkelezinnen later zeer kort te vermelden dat er“enkele uitzonderingenwaren”, zoals aartsbisschopSaliège van Toulouse enkar­

dinaal Gerliervan Lyon. Hier gaatVerhof­ stadt wel heelkort uit debocht. Waarom vertelt hij zijn lezersniet hoeer opinitiatief van kardinaal Suhard van Parijs en onder­

tekend door alle kardinalen en bisschop­ pen van bezet Frankrijkinjuli een gezamen­ lijke verklaringaan maarschalkPétainwerd overhandigd waarin het volgende stond:

“Diep geschokt door de massale arresta­

ties ende onmenselijke behandeling diede jodenwordt aangedaan,kunnenwij de roep­

stem van ons geweten niet onderdrukken.

Innaam vande menselijkheid ende christe­

lijke beginselendoen wijons protest horen ten gunste vande onvervreemdbare rechten vande mens." (Geciteerdin Lapide, bladzijde 187)? Waarom vermeldt hij niet hoe Vale- rio Valeri, de pauselijke nuntius in Frank­

rijk, op vraag van Pius XII, in augustus 1942 eenberoep deed opeerste minister Laval om “de strenge maatregelen tegen de joden in Vichy-Frankrijk te verzachten”? Waarom vermeldt hij niet hoe dezelfde Valerio Valeri ook bij Pétain zelf protesteerde tegen de vervolging vande joden met deboodschap dat “de HeiligeVader u vraagt een einde te maken aan deze onmenselijke arrestaties van weerloze mensen... De Heilige Vader begrijpt het niet en keurthet af.”? Waarom doet hij hetverhaal niet hoe kardinaalGer­ lierpersoonlijk enmet groot risicohonder­

den joodse kinderen liet verbergen? De col­

laborerende krant AuPilori reageerde op 12 oktober1942als volgt:“Wijeisen het hoofd vanGerlier, de raaskallendetalmoedist, de verradervan zijn geloof, zijn land en zijnras."

En radio-Parijs vroeg zich op 2 september 1942af “waarom bepaaldeVaticaanse klie­

ken ophun achterstebenengaan staan tel­

kens alshet de afstammelingen van de chris- tus-moordenaars betreft... Het is waarlijk niet de eerste keerdat wij bij eengroep in de katholieke Kerk deze bijzondere voor­ keur voor joden, vrijmetselaars en demo­ cratie constateren.”

Maar voor Dirk Verhofstadtzijn de zaken eenvoudig: “De pausen het Franse episco­ paatzwegen.” Dat isintellectueel niet meer eerlijk.

Guitry

Volgende week: Joodse verdedigers van Pius XII

Tweede Doeldichter

Mark Meekers, de actieve en zeer bewuste "dorpsdichter” van het bedreigde Scheldedorp Doel, wordt op zaterdag 21 maart om20 uur."afgelost”dooreen nieuwe en tweededorpsdichter. Die werd door een deskundige, "Doelgezinde”jury, geselecteerd uit een reeks inzendingen. Die jurybestond uit Mark Meekers, voorzitter,Dianne Nuyts, schrijfster en één van de voorvechtsters van de "redding" van het dorpdoorer een

“KunstDoel" van te maken,WillemPersoon, Bert Bevers en KareiSergen.

Op welkewijze en met welke intensiteit de Vlaamse dichterszich achter destrijd voor het

"dorp dat niet weg wil" hebben geschaard, zalblijken uitde voordracht van laureaten op die zaterdag.Eerst wordt hulde gebracht aan Mark Meekers; na de poézievoordrachtleest dejuryvoorzitter het verslag voor en als klap opdevuurpijl van de feestelijke avond wordt denieuwe dorpsdichterbekendgemaakten aangesteld. Tegen volkseprijzen zijnhapjes en drankjes te verkrijgen.