WEEKBLAD VAN DE VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRATIE

VliJlEID Erf

DEMOCRATIE

Zaterdag 8 Maart 1952 - No. 200

Nogmaals de melksanering

(Zie pag. 7)

WEEKBLAD VAN DE VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRATIE

De defensie-inspanning vraagt een gezonde democratie

~ .

Een kabinet· op zo breed mogelijke grondslag ^is nodig.

een belangt·ijke voorwaarde

Er is echter

W

ij hebben het voorrecht gehad, tegelijk met nog zes leden der Tweede Kamer, de gast te zijn geweest van de Engelse rege- ring, die ons in de gelegenheid heeft gesteld kennis te nemen van de militaire mspanning, die het Britse volk zich getroost. Wij hebben kunnen bestuderen de persoonlijke offers, die van de Britse jongelingschap worden ge~

vraagd, en wij hebben ons kunnen overtuigen van de doelmatigheid der opleidingen en de ernst waarmede de Britse militairen hun taak opvatten. Verder zijn wij ingeleid in de pro~

.blemen, die de defensie-inspanning op het economische, financiële en sociale terrein met zich brengt. De druk, die het Engelse volk ervan ondervindt is uitermate zwaar. Wat wij hebben gezien en gehoord bevestigt evenwel onze reeds eerder gestelde conclusie, dat het Britse volk met de grootste kracht .en ernst streeft naar het op een behoorlijk peil bren- gen der defensie, wat verheugend is in ver- band met de dreigende wereldsituatie.

.. * :'.;

V

eertien dagen hebben wij elke dag de mi- litaire voorbereiding der Engelsen ge- zien. Niet daarover willen wij echter schrij- ven in dit artikel. Wel over hetgeen ons in die tijd telkenmale voor de geest kwam: wat is het vreselijk. dat dit alles gebeuren moet!

Hoe zouden wij het welvaartspeil onzer vol- ken omhoog kunnen stuwen wanneer al die werkkracht en al die materialen, die nu voor de defensie worden aangewend, zouden kunnen worden gebruikt voor de voortbren- ging van goederen, die ons consumptiepeil zouden kunnen doen stijgen. En dan staat men voor de vraag: waarom doen wij dit alles?

De beantwoording van die vraag is niet moeilijk. Wij zijn er toe gedwongen in een wereld, waarin de communist streeft naar vernietiging van christendom, vrijheid, men- selijkheid en democratie. Wij moeten ons teweer stellen om niet onder de alles verstik- kende voet van de communistische afgod Sta- lin te komen. Deze afgod weet wat hij doet.

De koude oorlog van nu dwingt ons tot ern- . stige versobering en de afgod rekent op de

ontevredenheid der massa's als gevolg daar~

van. En hij weet ook, dat. er ruzie komen kan in het huis waar armoede is. Hij weet, dat dan de een de ander verantwoordelijk gaat stellen voor die armoede en dat men elkaar steeds minder vinden kan en niet meer in·

staat noch bereid is gezamenlijk de situatie onder ogen te zien en gezamenlijk naai een oplossing der moeilijkheden te zoeken en die oplossing ook gemeenschappelijk te verwer- kelijken.

J

a, het centrale Russische apparaat kent het spelletje wel. En zeker, het heeft zich misrekend in de krachtsinspanningen, die het Westen zich wil getroosten terwille zijner vrijheden. Maar het loert nu op het andere aspect: houden de massa's van het Westen de versobe.ring vol en kan men daar de eendraèht bewaren of zal men aan twee- spalt ten ondergaan?

Ziet, dat is de vraag waarvan de beant- woording cardinaal is. Voor de Rus, zowel als voor ons. Het antwoord voor de Rus he~

tekent: overwinning of nederlaag. Maar voor ons staat het er precies zo voor.

T

oen wij in Engeland onze reis maakten en daar twee volle weken lang ieder uur van de dag geconfronteerd werden met wat de defensie aan persoonlijke, economische, fi~

nanciële en sociale offers vraagt. kwam het bericht van Faure's val. Waarlijk, het kwam voor ons niet onverwacht. Maar wel deed het ogenblik waarop de jonge Franse premier Faure struikelde. ons nog eens duidelijk he~

seffen hoe het er met het Westen voor staat wat betreft zijn innerlijke kracht. Heeft het er niet veel van, dat daar in Frankrijk het land onbestuurbaar dreigt te worden als ge- volg van een partijstrijd. die tot een onover- brugbare verdeeldheid leidt? De situatie is daar al uiterst zorgelijk door de grote invloed der communisten en door het wonderlijke vertoon der Gaullisten. Maar in plaats van een zo nauw mogelijk samengaan der andere partijen zien wij daar èen gespletenheid, die catastrofaal dreigt te worden. In het bijzon-

der de socialisten blijken niet gaarne bereid te beseffen dat een samengaan nodig is om de zaken te redden. Zij vragen een hoge prijs. En uitermate triest is, dat de socialisten in Duitsland al evenmin hun taak verstaan.

Die voeren daar een politiek, diç ~ij uit de grond van ons hart verwerpen. In Duitsland spelen de socialisten met het vuur van de na- tionalistische gevoelens. Zij blazen het vuur steeds meer aan, totdat zij het waarschijn- lijk zelf niet meer de baas kunnen. En de Rus lacht.

Laten wij nu verder maar afzien van de partijstrijd in Engeland. Ook daar lijkt La- bour meer te gnuiven om een robbertje par- tijstrijd dan wenselijk is onder de huidige uiterst sombere omstandigheden.

* *

*

wie de kranten volgt zal met ons van me- ning moeten zijn. dat het proces van in- nerlijke verdeeldheid ..- en als gevolg daar~

van onmacht om de problemen aan te kun~

nen ..- hier in het Westen dreint n;~ ~ .. ^{r n n -}

stateren houdt nog niet het recept voor ver~

betering in. Trouwens, wij moeten on~ met verbeelden veel te kunnen doen aan wat ·in andere landen plaats grijpt. Wij kunnen op zijn hoogst invloed ten goede uitoefenen door in eigen land orde op zaken te houden en een voorbeeld te zijn van een goed werkende dèmocratie. Daarnaar moeten wij ook met alle kracht streven.

Wij moeten zorgen een zuiver werkend democratisch stelsel te behouden. Daarvoor is een eerste vereiste, dat de leidende figuren in de democratie niet groepsbelangen dienen, maar alleen het algemeen belang in het oog vatten. Verder dat zij .niet slaafse volgelin~

gen zijn van wat bekrompen grootschreeu~

wers beogen en betogen, maar dat zij krach- tig leiding geven aan de meningsvorming der grote massa. Men moet ook impopulair dur~

ven zijn. Wanneer men zich laat voortstu~

wen en wanneer men de werkelijkheid ver~

doezelt en maatregelen neemt, die op drijf~

zand gezet zijn. dan doet men daar land en volk allerminst een dienst mee. Zo is op het ogenblik in Frankrijk een allereerste vereiste,

dat een gezonde financiële en economische basis wordt gelegd. Wat trouwens een· on~

derwerp is, waarop wij hier in Nederland evenzeer bij voortduring bedacht moeten blijven! Wanneer evenwel de partijen niet bereid zijn om onaangename maatregelen te accepteren, dan zal men steeds verder naar de chaos rollen. En de Rus zal lachen.

• • 0

W

at in Frankrijk geschiedt, zij ons ter le- ring. Wil de democratie haar plaats be- houden, dan vraagt zij van haar leiders niet bij voortduring de belofte tot het ingaan in luilekkerland, zij eist leiders, die slechts de werkelijkheid tot uitgangspunt nemen.

Een land in zorgelijke . omstandigheden vraagt. tevens. dat de krachten zoveel moge~

lijk gebundeld worden en dat de goedwillen- den de gelegenheid hebben zoveel mogelijk met elkaar de moeilijkheden op te lossen.

Wij hebben daarom sympathie voor een kabinet, dat op zo breed mogelijke grondslag berust. Die· sympathie koesteren wij niet se~

dert v~ndaag of gisteren. De nood uit de na- oorlogse jaren heeft ons er reeds lang het pleit voor doen voeren. De V.V.D. heeft óók bewCZ:en dat zij verantwoordelijkheid dragen wil en dat zij bereid is daarvoor offers te. brengen. Zij heeft beseft. dat wanneer met anderen samengewerkt moet worden, men de eigen wensen niet alle vervuld kan krij- gen. Maar zij mag dat inzicht en een dien overeenkomstige houding van anderen ook verwachten. Zij kan niet aanvaarden, dat in een samenwerking met anderen die anderen eigen inzichten bij voortduring doen preva- leren en aan de onze geen kans geven. De lezer zal ons begrijpen wanneer wij wijzen op de politiek van minister Lieftinck. Het toezicht op de credietverlening moest in so- cialistische zin geregeld worden, aan de po- litiek van de lage rente werd vastgehouden met als gevolg dat de woningbouw vast liep.

Waarom? Omdat de socialist niet wilde wij~

ken voor de realiteit. Verder heeft minister Lieftinck onvoldoende oog getoond voor het bedrijfsleven in zijn belastingpolitiek. Waar- om? Omdat de sociali:;t Lieftinck in weiren niet gevoelt voor het particuliere bedrijfsle- ven. Voorts zijn de middengroepen in ern.- stige verdrukking geraakt. ·

Dit zijn punten, die ons zéér hoog zitten.

Temeer omdat minister Lieftinck nimmer he~

· reidheid toont aan wensen onzerzijds tege~

moet te komen. Zo kan samenwerking niet plaats hebben, want in werkelijkheid is dat geen samenwerking.

Wij achten een kabinet op zo breed mo ..

gelijke grondslag als gevolg der omstandig- heden bitter nodig. Maar zulk een kabinet kan alleen· slagen wanneer alle daarbij be- trokkenen bereid zijn om niet bij voortduring eigen haan koning te dgen kraaien. Anders kan men er beter niet aan beginnen. Het zou evenwel zeer droevig zijn indien aan de zwaar drukkende defénsie-inspanning niet de achtergrond gegeven zou kunnen worden van een democratie, waarin, bij alle verschil van inzicht dat er ook wezen moge, de demo- cratische partijen voor het hoge doel van ons behoud zo· eendrachtig mogelijk samen wer-

ken. K.

ftiJBEID EN DEMOOUTI& 8 1\IAART 1952- PAG. 2

PROF. MOLENAAR. SPR.AK I·N DE EERSTE KAMER

···Algemene beschouwingen en het plan-Schuman aan de orde

"Derde Macht'' Nr. Kolf!' (C.H.) welwiUend tegenover

WU hebben er nooit aau getwijfj!ld - en hebben .daarvan in ons blad ook meer- malen getuigd - dat IIR" Ouds redacbte van .de Derde Macht, ondanks haar aan- vankelijke· afwijzlnr deer een aántal leldeode flgureo ouder de A.R. en de C.H. en oodanks een het vorige jaar door de algemene vergadering van de C.H. Unie eveneens in afwijzende zin gedane uitspraak, ioeb aou doorwerken en eerst bij de C.H. en vervolgens ook wel bij de A.R., zou worlel schieten.

Het hieromtrent resprokeae dQOI' de voorzitter van de c. H. Eerste.Kamer- fndie, mr Kelff, bij de algemene politieke .besehouwingen in deze Kamer, lteeft de juistheid van dat inlliellt op wel zeer overtuigende wijze bevestigd.

Evenmin als prof. MoleDa.ar, de woordveerder Tan onze V.V.D.-fractie, die tlésé verklaring van 101' Kolft uitlokte, verdoellelde de christelijk-historische seaator het telt, dat tussen de V.V.D. en de protest.-christelijke partijen begin- selversebillen van betekenis bestaan. Nie.ttemln kon mr Kolff tereebt met zoveel woorden verklaren: ,.Doch met de heer Oud blijven wij van oordeel, dat er in onze momenteel zo verwarde polltie.ke wereld zeer gemakkelijk omstandighe- den kUDDen voordoen, tea r;evolge waarvan het voor de drie door hem bedoel- de middenpartijen hoogst raadzaam zoude zijn, over een gezamenlijk aan te nemen houding ten opzichte van bepaalde vraagstukken - ook wanneer bet b,v. pat over het al of niet deelnelDen aan Kabinetsformatie en het vaststel- leJ1 van een Regeringsprogram - tijdig overleg te plegen".

sitie van de Eerste Kamer in ons con- stitutionele bestel, voor de fracties en leden van die Kamer.

. . ^..

cipiële voorstandster van consumptie- vrijheid, maar dit wil niet zeggen, dat een. doelbewuste influcncering van de consumptiegewoonten en van de samenstelling van het voedselpak- ket niet wenselijk en mogelijk zou

De

achter ons liggende vierJarige zijn". Hier, zo merkte spr. terecht op, periode, waarin wij eigenlijk raakt men nu een van ·de punten, die twee ministeries hebben gehad, oYer-' de consumenten wel zeer ter harte ziende, meende onze woordvoerder te gaan, namelijk de vrijheid om hun in- mogen constateren, dat wij in de eerste komen naar eigen goeddunken te be- plaats ten aanzien van de Indonesië- steden. Men vraagt zich af: zullen de politiek een zeer onbevredigende in- kiezers van de I;>.v.d. Arbeid dat slik·

druk van het Regeringsbeleid hebben ken? En op een interruptie verklaar·

gekregen, en in de tweede plaats be- de prof. Molenaar: Die vraag interes- zwaren hebben gehad met betrekking seert mij, om de eenvoudige reden, tot al die onderwerpen, waarbij de dat de socialistische kiezers in het minister van Financiën betrokken was. verleden al zoveel te slikken hebben In dit verband liet de heer Molenaar gekregen, dat later van het program al de bezwaren tegen de lage-rente- is verdwenen. Hij behoefde slechts te politiek, tegen het woningbouwbeleid herinneren aan de rede van de heer (waarbij vooral de minister van Fi- Troelstra bij de Grondwetsherziening nanciën de rol achter de schermen van 1917, toen hij zich tegen het Ko- speelt), dat dé werkloosheid zozeer ningshuis verklaarde. Hij herinnerde in de hand heeft gewerkt en tegen de aan de houding van de S.D.A.P. t.a.v.

fiscale politiek van minister Lieftinck het volkslied en aan het uitsteken nog eens de revue passeren. Ook van van de rode 'vlag op 1 Mei, totdat de toepassing van efficiëncy en bezui- Duys uit Zweden terugkwam en had niging zag de woordvoerder van onze geconstateerd dat daar op die datum fractie nog weinig. Hij noemde daar- de nationale vlag uithing. Zo zijn er bij het ambtenaren-apparaat een log meer van die problemen, waarbij ~e

lichaam. "Wie tot een ambtenaar wil partij een standpunt innam of. pers- doordringèn (en dat geldt .niet,:tût-,o_,,.p~ctl,E)_yçp.;-ll~P: ~P.eW1• die weer ge- sluitënd vöór dê' äll~Htoogsten), moet .· lelde1tJ'k van het· 'tapiJt verdwenen.

zich door een· .haag van boden en Prof. Molenaar dacht ook aan het secretaressen heenwerken". Hij wees vraagstuk van de socialisatie. Het daarbij, l!:Oé!lS hij vroeger al eens had scheen een ogenblik of dat de enige gedaan, op het gevaar van de "pyra- winst zou zijn uit .,de koude revolu- midestaat". Is er nu, met de verkiezin- tie in het Verkooplokaal te Rotter•

gen voor ogen, enig perspectief, dat er dam", maar de Katholieke Staatspartij aan deze hypel1rophie van het ambte- kwam met de bedrijfsorganisatie, narenapparaat en aan de verdere op- Daarop verscheen in 1923 de toenma- bouw van de pyramidestaat een einde lige S.D.A.P. met het N.V.V. ook met

komt! een rapport over de bedrijfsorganisaüe

W

^ij achten het zeker niet verstan- dig om, wanneer in dit opzicht van andere zijde ons de hand ter toenadering wordt toegestoken, aldus vervolgde mr Koltf, deze met een hautain gebaar af te wijzen. Een der- gelijke houding wensen wij zeker niet aan te nemen. En wat nu die negatie- ve uitspraak van de algemene verga- dering van de C.H. Unie betreft, merkte mr Kolff op: "Ik meen te we- ten, .dat dit besluit voortkwam uit angst voor een soort van samensmel- ting met de V.V.D. Ik heb reeds uit- eengezet, dat dit zeker niet de bedoe- ling van de heer Oud is geweest, maar naar mijn mening ging die vergadering van de C.H. Unie op dat moment van die onjuiste praemisse uit. Geen ver- standig C.H.U.-man zal er m.i.s be-

%waar tegen kunnen maken, dat de punten, door mij genoemd, van tevo- ren door ons ook met de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie zouden worden doorgesproken. Dat neem ik gaarne op mijri schouders". En op een int,lrruptle, of hij dan niet op die· ver- gadering was aanwezig geweest, ant- woordde mr Kolff: .,Ik was er niet meer tegenwoordig. Was dat wel het geval geweest, dan zou ik getracht hebben, dat te voorkomen. Het was mJ. niet juist (van die vergadering) zieh in dit opzicht voor de toekomst te binden".

D

at was wel een uiterst belang.

rijke verklaring van een zo ge- Acht en algemeen gezien senator als mr Kol1f en wij mogen onze geestver- want, prof. Molenaar, zeer erkentelijk zijn, dat hij deze verklaring door de uitvoerige aandacht, welke hijzelf in het begin van zijn rede aan de kwestie van de "Derde Macht" had gewijd, .beeft uitgelokt. Wij behoeven, na het vorenstaande, op dat. gedeelte van prof. Molenaars rede nu niet meer in te gaan. Wel willen wij echter, . ter · vermijding van alle misverstand; nog vermelden, dat ook prot. Molenaar nadrukkelijk zei: Ook wij zijn niet bereid, van deze samenwerking een

"offerfeest van beginselen" <Thor·

beckes bekende WO()rd) te .maken.

Vervolgens besprak prof. Molenaar de bekende vràag of er een absolute binding geacht moet worden te be- staan tussen een Kabinet en de frac- ties;· welke· geestverwanten in dat Ka- binet hebben. Wel zeer terecht ont- kende de heer Mole!Blar een derge- lijke blnding, daarbij o.a. opmerkend:

l)e bedoeling van de formateur bij zijn besprekingen met: de fradielei- ders is geen andere, dan om een in- druk te krijgen, of bij het op zijn program, dat hij de betrokkenen heeft voorgelecd, kan wagen. Onze woord·

voerder zei het met opzet aldus, om- dat, zoals de oude De Savornin Lob- man het destijds :formuleerde, .,de aan- vaardbaarheid van elke concrete Re-

geringsmaatregel, wil men het karak- ter van de. Volksvertegenwoordiging niet schaden, ter vrije beoordeling van de volksvertegenwoordiger moet wor- den gelaten". Die vrijheid beschouw-

PROF. MOLENAAR

•••. geen "offerfeest van beginselen" . ..•

de prof. Molenaar als een der belang- rijkste onderdelen van het parlemen- taire stelsel, dat gekenmerkt wordt door wat de Engelsen noemen het be- . ginsel van de .,checks and balances".

Verwierp prof. Molenaar dus de ab- solute gebondenheid van Kamerfrac- ties aan een Regeringsprogram; des te sterker geldt dat, krachtens de po-

E

nige hartige opmerkingen maak- te prot. Molenaar over het nieu- we socialistische plan, dat onder de titel: "De Weg naar Vrijheid" is ver- schenen. In het gedeelte, aan de land- bouw gewijd, las hij o.a.: .,De Partij van de Arbeid is weliswaar een prin-

DEZE BURGER

heeft met grote voldoening en oprechte vreugde - om maar niet te zeggen: met een innig geLuksgevoel dat zij1t ranke leden doorstroomde - in zijn dagblad het vers,lag gelezen van de Tede.

die zijn idool, prof. Romme, ter Partijvergadering van de KaUw- Zieke Volkspartij te Utrecht, heeft uitgesproken.

Vooral dat éne zinnetje l~.eeft mij blijde en hogelijk gelukkig gemaakt: "ik wil niet verhelen, dat ik mij wel verheug, dat ik zelfs relatief een beetje trots er op ga, dat bij alle verwijten, die men · aan de katholieke fractie, terecht en ten onrechte, maakt, ~n van haar toch zal moeten getuigen. dat ~ t:en sta- biel element in Qns staatkundig bestel vertegenwoordigt."

Nu heb ik het niet over de prachtige taal, die een Rommiaanse specialiteit is, zoals gij uit de Volkskrant wel weet; nU. heb ik het niet over de vraag wat "relatieve trots" toch wel kan zijn;

noch over het feit dat de hooggeleerde bedoelt dat zijn partij een stabiel element IS en dat "vertegenwoordigt" in dit verband taalkundig fout is.

Neen, de bZijd.schap die m\1 doortintelt vindt haa,. oo1·zaak in het fijne feit, dflt alle andere partijen· onstabiel zijn en dat alleen 's professors eigen partij stabiel is.

Dat de A.R. niet weet wat zij wil.

Dat de C.H.U. niet weet wat zij wil.

Dat de V.V.D. niet weet wat zij wil.

Dat zij allemaal een tikje aan de onprincipiële kant zijn, maar dat - hoem! hoera! hoero! - de K.V.P. stabiel is en dat wij alléén aan Romme - hoera! hoem! hoera! die Rommel - weten wat wij hebben.

Man, man, wat hèbben we het best met ons zelf getroffen, wat?

Ik wilde wel dat deze burger, net als Romme met Romme, zo blij zou kunnen zijn met

DEZE BURGER

•

en de medezeggenschap. Toen kon men lezen: Evenals de socialisatie de weg is naar het socialisme, zo is op het ogenblik de bedrijfsorganisatie de weg naar socialisatie. En nu zal men de kiezers dan bijbrengen, dat "De Weg naar Vrijheid" eigenlijk is: de weg na·ar het socialisme. Wij zullen het, aldus prot. Molenaar, moeten afwach- ten, maar ik ben - al zal ik het aan de heren overlaten - niet geheel overtuigd, dat dit plan een probaat middel is om hen, die bij de vorige verkiezingen op de P.v.d.A. hebben gestemd, blijvend te binden. Bij de replieken kon prot. Molenaa1· &ich daarbij o.a. beroepen op een artikel van de heer Sam de Wolff - een der overgebleven Marxisten in: de P.v.d.A.

.-- die in een uitermate belangwek- kend artikel in .,De Groene Amster- dammer" van 2 Februari j.l. heeft ge- schreven, dat zowe'l van het Sociali- satierapport van 1919 als van het Plan van de Arbeid van 1935 niets in v<B- vulling is gegaan.

•••

O

ver Nieuw-Guinea sprak de beer Molenaar pas bij de replieloon, omdat hij eerst de verklaringen van minister Drees. te dien aanzien, o.a. in verband met het door prot. Gerretson gesprokene (die hierover een inter•

pellatie had aangevraagd, welke ech- ter wegens deze algemene beschouwin- gen niet hoefde door te gaan), had willen afwachten. Op de vrees, dat de Kamer wel weer eens voor een fait accompli zou kunnen worden gesteld, had lir Drees geantwoord: Er is toch een afspraak met het Parlement. Iets onverwachts kan niet plaats vinden, want wij hebben toegezegd, in zoda- nig geval de Kamers in de gelegen- heid te stellen om voordat de defini- tieve beslissingen vallen, daarover haar oordeel uit te spreken. Dat klonk wel bevredigend, maar mr Kolft had

<Vervolg op pag. 6)

VRIJHEID EN DEMOCitATIE

ll4n WEEK tot WEEK

Wie kaatst ••••.•••

Naar te Londen bekend is geworden, hebben Engeland, de Verenigde Staten .en de meeste andere landen van de NATO besloten, de bewe·

gingsvrijheid van de in hun land v.:erblijvende Rus- sische diplomatieke vertegenwoOi'digers en hun personeel te beperken.

Dit besluit wordt op het ogenblik uitgewerkt en men verwacht, dat het binnenkort iB een gemeen- schappelijke verklaring ter kennis van de Russen zal worden gebracht. Deze maatregelen moeten worden gezien als een represaille tegen de nieuwe beperkingen, die de Russen onlangs aan de Wes- terse diplomaten hebben opgelegd, waaromtrent minister Stikker in de Tweede Kamer nadere· me- dedelingen heeft gedaan, welke mededelingen wij in ons blad van 1 Maart j.l. hebben gepubliceerd.

Het ligt zeer zeker in de lijn der verwachtingen;

dat Nederlaad :z:ich ten volte aahtèr deze maatr-e- geien zal scharen. Men kan niet zeggen, dat deze ontwikkeling in het diplomatieke verkeer een prettig karakter draagt, doch dit antwoord van de Westerse mogendheden was nu eenmaal onver•

tnijdelijk, omdat het do&r de Russen OJt een wel

'Zeel" uitdagende wijze werd uitgelokt. De demo-.

eratie bewijst hiermee wel, dat het haar ernst is om haar rechten te verdedigen en dat er een defi·

nitief einde is gekomen aan de periode van een te grote lankmoedigheid, die vaak voor haar levens·

bestaan funest is gebleken.

Schaak ma":

D

e directie van de Amsterdamse Bank wijdt in haar jaarverstag enkele· passages aaR het door de owrheid gevoerde rentebeleid.

Zo wordt in dit jaarverslag bnder' meer gecon- stateerd, dat de overheid een aanvechtbaar rente·

beleid blijft volgen en met baar rentegamma niet

heeft wel bewezen, dat een dergelijke methode tot niets leidt omdat het overgrote deel van onze bevolking bet communisme schuwt en veroordeelt.

Daarom :roeken de volgelingen van Moskou naar een gecamoufleerd optreden in zogenaamde neu- trale organisaties met schoonklinkende namen, die als lokvogels moeten optreden. Zo hebben wij de vredescomité's gekend en thans heeft zich· een nieuw-e organisatie aangediend, die de naam draagt van "Nationaal· Comité ter Verdediging van de Rechten van de Jeugd".

Het doel is om niet alleen onder onze werkende jeugd, maar ook onder de studerende jongeren aanhang te verkrijgen ·door middel van leuzen, die op het eerste gezicht met de communistische ideologie niets van doen hebben. Wie deze reuzen echter goed bestudeert, moot wel snel tot de con- clusie komen, dat zij een open deur intr.api>en, om·

dat zij door de meerderheid van mts volk. worden onderschreven en ook in de programma's van de

\'etschillende politieke partijen zijn terug te vin·

llieft.

Dit spel blijft echter uitermate gevaarlijk, omdat het de jeugd er in betrekt,. die vaak van nature meer enthousiast dan critisch is, met het gevolg, dat nog niet politiek geschoolde jonge mensen in een val worden gelokt.

Daarom is het uiterste noodzaak, dat deze prak- tijken worden gesignaleerd en de bijzondere aan- dacht verkrijgen, niet alleen van hen die tot taak hebben zich met de opvoeding .van onze jeugd te belasten, maar ook van hen die een leidende rol spelen in ons bedrijfsleven. Het gevaar kan thans nog worden geïsoleerd en weggenomen indien elke rechtgeaard democraat,. in welke maatschap- pelijke functie hij zich dan ook bevindt, zijn in·

v:ioed aanwendt om dit ondergrondse gekuip ·te- gen te 1aan.

Wereldomroep

in Dvereenstemming is geweest met de feitelijke Reeds vaker hebben wij op deze plaats gepleit

rmuidontwikkeling. voor de belangen van de Wereldomroep en

Zeer tereebt wordt in genoemd verslag stelling het toegejuieht, dat de regering tenslotte de bouw genomen tegen de ministeriële uitlating, dat bet van een nieuwe zender voor deze omroep heeft niet de bedoeling was om de rentestand kunstma- toegestaan.

tig omlaag te drukken. Dit was niet het owspron· In het dezer dagen verschenen jaarverslag van kelijke regeringsstandpunt, aldus verklaart de di- de Vam over 1951 wordt de regering echter inzake rectie van de Amsterdamsche Bank met nadruk.

Teneinde haar betoog voldoonde bewijskracht te dit beleid aangevallen. Het hoofdbestuur van de geven, wijst ~ij oJ> d,e opmerking in. het. Witboek . V ara komt wel tot de erkenning, qat er een We•

geldzuivering 0946) ,. d'at éèn 'der· Uitgangspunten:· ·: reldomr(lep moet zij,n,. doch het gel oP ft niet, dat de van liet gev'oerde averheidsbelèld ter zake vaft het tegenweordige organisatie van de:-:Mretdomrb'ip, kapitaalverkeer is, dat à1s een belang vaft è eer· in versebillende opzichten doelmatig is: WiJ wi1Ien ste orde de rentevoet in Nederland duurzaam op · dit laatste op het ogenblik in het 'midden ~ten.

een

laag niwau wordt gebraeht. Onbegrijpèlijk komt ons echter de critiek vim de·

·Aldus wordt de regering met haar eigen woor- Vara voor Dp dè bouw van de nieuwe zender, die ilen schaakmat gezet omdat wel duidelijk blijkt, volgens de Vara de kosten van de· Wereldo~roep dat zij de dOOl' haar vrooger afgelegde verklarin- verder opvoert, zonder dat daar een overeenkom- gen blijkbaar is vergeten. stig nuttig rendement tegenover staat. Deze uit·

Fiscale politie!.

B

elastinggelden. mede door de verzwaring der reeds zeer drukkende fiscale lasten verkre·

gen, worden via het budgetoverschot niet voor schuldvermindering, doch voor financiering van kapitaalsuitgaven van de overheid bestemd, waar- mede de overheid. ten dele de functie overneemt, die v:~:oeger door de particuliere· spaarders via de kapitaalmarkt wad vervuld, aldus lezen wij in het jaarverslag van de Amsterdamsche , Bank.

Door het overschot· niet voor verdere aflossing van vlottenèe schuld te gebruiken, aldus lezen wij verder, zal ook deze kans voor de overheid om zoveel mogelijk vrijheid te laten aan de gezonde o:.twikkeling van het partieuUere bedrijfscrediet niet wocden benut.

Ziedaar een korte, doch inderdaad scherpe- ana- lyse, die duidelijk weergeeft aan welke euvelen niet alleen onze fiseale politiek mank gaat, doch eveneens het gehele financiële regwlngsbeleid. Dat de belastin«druk in ons land veel te zwaar wordt en door vele groepen op 4ie duur· niet meer kan worden gedragen, is reeds op zichzelf een zeer groot gevaar. Des te kwalijker wordt een dergelijk beleid, indien de belastinggelden tenslotte ook nog op een verkeerde wijze worden. aangewend. Een cler&elijke :politiek kan nimmer bijdragen tot een ge%O:Il.dmaking van ons economisch leven. Moge het Nededandse volk zich er terdege van beWust wor- den op welk een wijze met zijn, onder zoveel moei- te opgebrachte, belastingpenningen wordt &~nge­

sprongen. Vooral met het oog op de komende ver- kiezingen ligt het op onze weg, met betrekkine tot dit vraagstuk het kiezerscorps een juiste voor·

lichting niet te onthouden, temeer, omda:t ·het hier·

een probleem betreft, waarvan de betekenis aan de massa zo snel ontgaat.

Misleiding

nn

^is niet geheel onbegrijpelijk dat, nu de communisten in ons land de laatste tijd de Wiftd niet bel)aald in. de zeilen hebben, zij Mar

ni~ middelen gaan- zoeken om hun invtoed onlier ons. vo1Jit te vertroten.

Wij zijn het van de heren reed&. geruime tijd e-

wend; dat zij dit niet meer dOelt door openlijk Jaun viaitltkaartje te presenteren. Immers, de praktijk

lating is ons niet geheel duidelijk, aangezien het er in deze tijd, nu de andere landen aan hun inter·

nationale uitzendingen zulk een grote aandacht besteden juist om gaat, dat de stem van ons land niet achter blijft. Het gaat hier om een modem propagandamiddel, dat voor onze internationale goodwill, vooral ook op economisch gebied on- misbaar is. Het is dan ook wel vreemd, een der- gelijke critiek te moeten vernemen van een vereni·

ging, die van huis uit toch niet onbekend is met d1t internatif:male gedachte.

lnsake voorlichting

D

^{oor de·} Regering is zojuist bij de Tweede Kamer eea wetsvoorstel ingediend dat tot dool heeft, advertenties in dagbladen, weekbladen, tijdschriften en r.ndere PQriodieken, die minsten~

drie maal per jaar verschijnen, voorlopig voor een jaar vrij te stellen van omzetbelasting.

De moeilijke positie waarin de kranten- en tijd- SChriftuitgevers zich op het · ogenbUk bevinden is

;reeds eerder in on?:e Volksvertegenwoordiging ter sprake ge~omen. Bij deze gèlegenheià heeft onze V.V.D.-fractie zich niet onbetuigd gelaten en er- voor gepleit deze branche enige verlichting te ge- ven, opdat zij de taak als voorlichtster van het Nederlandse volk zou kunnen blijven vervullen.

Niet minder dan 3 van onze woordvoerders in de Tweede Kamer heb ben bij ·de behandeling. van de begroting over deze aangelegenheid gesproken. De heer Ritmeester bij de begroting van Financiên en Drs. Korthals en de ~r Cornelissen bij de begro- ting van Economische _Zaken. .f

De Regering blijkt voor de argumenten niet on- ievoellg te zijn geweest en wij kunnen haar voot··

stel dan ook zeker toejuichen. De enorm gestegen papierprij:zen, zomede de sterk verhoogde druk·

kosten maakten een lonende exploitatle vrijwel onmogelijk, waardoor het niet denkbeeldige ge·

vaar ontstond, dat onze bladen en tijdschriften dusdanig zouden moeten WOI'den lngekrompeu, dat een .ruime en goede voorlichting van ons volk

ernstl~ in h')t gedrang zou komen.

Dit risico heeft de regering terecht niet wUle!l lopen en wU mogen dan ook aa.nnemen, dat de

8 MAART 19~!- PAG. 3

Volksvertegenwoordiging haar voorstel met sym.

patbie zal tegemoettreden.

Het is evenwel te betreuren, dat met dit regC'- ringsvoorstel de ongelijlke,fiscale behandeling niet is weggenm(len, die de uitgevers van weekblade:t · en periodieken ervaren i:h vergelijking tot de uih gevers van de dagbladen. De uitge,, rs van de dagbladen zijn reeds geruime tijd vrijgesteld van het betalen van omzetbelasting voor hun abonne.

mentsgelden, terwijl zij; .die vákbiadèn en perio- dieken uitg~en, deze omzetbelru;ting op de ubon.

nementsgelden wel moeten betalert. Hier is sprakf!

van een sche~fgetrokken verhouding, waarvan men had mogen verwachten, dat deze thans zou wt>rden rechtgetrdkken.

' Het is n.l. onbegrijpelijk, waarom in dit opzicht mettwee maten wordt gemeten. Evenals de dagbla- den zijn de tijdschriften voor de voorlichting vau ons volk immers van niet te onderschatten bete- kenil!. 'Wij den~en hierbij o.ID..: aan opvoedkundige tijdschriften, bladen voor' studiedoeleinden, spe•

ciale vakbladen· en dergelijke.

De&e. peri~ieken zijn onmisbaar voor de verhv.

ging van het materiële en geestelijke peil van ons vOllk en het is niet bepaald duidelijk, waarom d•

regering aan deze OJlogelijke behanfieltng vast•

houdt. Well~ht · ~imri.en de komende detsàtt.n 'ut de Kiu11er hieromtrent nadere 'perspectieve•

openen. ·· ··.'

Kiap in het gezicht

In de dagbladen hebben wij kunnen lezen, dat minister Staf een adviescommissie in het leven heeft geroepen. die zich met de ont~

wikkeling, ontspanning en vrije tijds besteA ding alsmede met de sociale belangen van d~

militairen zal bezig houden.

De instelling van zulk een commissie JUl~

·ellen wij toe. Voor de militairen en voor de geest in het leger kan zij van grote waarde zijn. Trouwens, dat Prins Bernhard bereid is gevonden het presidium Pan de commissie op zich te nemen is voor ons reeds een reden de werkzaamheden met vertrouwen tegemoet te zien. En toch hebben wij ernstig critiek op hetgeen minister Staf heeft gecreëerd. Zeer hopen wif, dat de thans door hem gemaakte fout niet zal worqen herhaald.

Beziet men namelijk de lijst der leden, dan treft het dat men daar belangrijke figuren uit politieke. maatschappelijke en geestelijke . _richting bij ziet, maar niet uit liberale kring.

-_ Het

begint ~~ m# de vice-VOOtZitters. Dat zijn de heren prof. de Quay en Reinalda, bet.

. den commissaris der· Koningin, d~ ene een bekend rooms~katholiek man, de ander een vooraanstaand socialist. In het presidium dus keurig: rooms-rood.

Voorts zien wij dan bij de leden de Twee~

de Kamerleden Hooy en Evert Vermeer. Al~

weer keurig gedaan door de C.H. minister Staf, alweer immers: rooms-rood. Verder heeft het R.K. volksdeel nog meer gekregen.

De voorzitter der Katholièke Arbeiders Be~

weging. de bekende heer A.C. de Bruijn. zit in de commissie, evenals de heer mr ]. Derks·.

hoofdredacteur van De Tijd. Van socialisti~

sche huize zijn dan verder in de commissie:

de secretaris van het N. V. V .• de secretaris der A.f.C. en voorts mevrouw van der Goes van Nat ers-van der Ptaa~. Zo, het rooms~

toáe blok is dus goed vertegenwoordigd. Dat zal de C.H. minister Staf uitermate dankbaar zijn!

Verder heeft de minister de anti~revolu~

tionnairen bedacht in ~n p~ar ;:eet vooraan-- staande personen van die richting. nl. mr

J.

Meynen en prof. de Gaay Fortman.; E" <k cltristelijk~historischen zijn ook gord verl~

genwoordigcl' dóOr mensen mét goed Tclin~

kende ~hristelijk historische· namen: mevr.

Schokking-RoëlJ en ir M. Geuze. De laatste is een candidsat der C.H.U. voor de Tweede

Kamen ·

Alleen voor de liberalen heeft minister

Staf

niemand gevraayd. die een bekende naam in liberale kring heeft. Wij zullen da:ar niet veel

ove~ zegg~~· Wanneer men een klap in het geZICht krygt •. zegt men niet vee./. Men ont~

houdt te beter! . ·

~"" .... D Se .•.. d·=- -· -~ ·~~ _.". .... ~

e cretar.s er redactie zal eaige p

tijd afwezig zijn. Copy en correspen• ~ dentie voor het volgende nummer die•

' nen te worden gesenden noar:

G. STEMPHER

Priaaengraclat 1077 Amsterdam Telefoen JS34J