Praten met anderen over het huiselijk geweld

Grofweg de helft van de respondenten in beide dadergroepen geeft aan wel eens met iemand over het huiselijk geweld te hebben gesproken (tabel 30). Zij spraken hier voornamelijk met familie, vrienden en mensen op internet over, terwijl ook de (ex-)partner door een groot aantal mensen wordt genoemd. Plegers van incidenteel lichamelijk geweld spraken vaker met familie of vrienden en minder vaak met een hulpverlener dan plegers

96 Daders van huiselijk geweld

van structureel geweld, maar geen van de verschillen tussen de groepen is significant.

De belangrijkste reden om met anderen over het huiselijk geweld te spre-ken, is voor beide dadergroepen het feit dat de situatie hun dwars zat en ze een luisterend oor zochten (zie tabel 31). Een groot aantal respondenten geeft daarnaast aan dat ze de situatie wilden veranderen en daar hulp bij nodig hadden. In de groep plegers van structureel geweld zochten vrijwel evenveel mensen hulp om het eigen gedrag te veranderen als om het gedrag van het slachtoffer te veranderen. De groep plegers van inciden-teel lichamelijk geweld zocht net zo vaak als de plegers van structureel geweld hulp bij het veranderen van het gedrag van het slachtoffer, maar zei minder vaak het eigen gedrag te willen veranderen. Daarnaast zegt een groter deel van de plegers van structureel geweld dat ze wilden voorkomen dat hun gezin last zou krijgen van het huiselijk geweld. Een opmerkelijk verschil tussen beide groepen is voorts dat plegers van incidenteel licha-melijk geweld veel vaker aangeven gewend te zijn om te praten over dingen die ze dwars zitten. Dit geldt voor bijna de helft van deze groep terwijl iets meer dan een kwart van de plegers van structureel geweld aangeeft gewoon te zijn met anderen over problemen te praten. Geen van de verschillen tussen de beide dadergroepen is echter significant.

Tabel 30 Hulpzoekgedrag – Praten met anderen over het huiselijk geweld Incidenteel lich. geweld Structureel geweld (N=99) (N=175) Heeft u wel eens met iemand over het voorval gesproken?

Ja 49,5 52,0

Nee 50,5 46,3

Weet ik niet (meer) 0,0 1,7

Zo ja, met wie heeft u erover gesproken? a

Partner of ex-partner 44,9 41,8

Familie, vrienden, internet 87,8 78,0

Hulpverlener 42,9 56,0

Justitie, politie, reclassering 8,2 11,0

Anders 6,1 4,4

97

Achtergronden, omstandigheden en gevolgen van huiselijk geweld

Tabel 31 Hulpzoekgedrag – Redenen om met anderen over het huiselijk geweld te pratena

Incidenteel lich. geweld

Structureel geweld (N=49) (N=91) De situatie zat mij erg dwars en ik zocht een luisterend oor 77,6 76,9 Ik wilde mijn gedrag veranderen en had daar hulp bij nodig 14,3 26,4 Ik wilde het gedrag van het slachtoffer veranderen en had daar

hulp bij nodig 28,6 28,6

Ik wilde de situatie veranderen en had daar hulp bij nodig 51,0 47,3 Ik wilde voorkomen dat mijn gezin er last van zou krijgen 10,2 20,9 Ik ben gewend om met anderen te praten over dingen die mij

dwars zitten 44,9 27,5

Ik moest wel omdat er aangifte was gedaan 0,0 1,1 Ik moest wel omdat de rechter mij dit had opgelegd 0,0 0,0

Andere reden 6,1 6,6

Weet ik niet (meer) 2,0 2,2

a Meerdere antwoorden waren mogelijk waardoor de percentages niet optellen tot 100.

De respondenten die zeiden met anderen over het huiselijk geweld te hebben gesproken, is gevraagd of deze gesprekken hun iets hebben opgele-verd. Zowel voor plegers van incidenteel lichamelijk geweld als voor plegers van structureel geweld geldt dat dit in ongeveer de helft van de gevallen zo was (tabel 32). Een derde tot twee vijfde van de respondenten geeft aan dat de gesprekken met sommige mensen hun wel iets opleverden terwijl de gesprekken met anderen hun niet iets opleverden. Een minderheid in beide groepen zegt dat het praten met anderen niets heeft opgeleverd.

De meeste mensen die aangeven dat het praten met anderen hun iets opleverde,27 luchtte het op om hun verhaal kwijt te kunnen en ongeveer de helft van de respondenten heeft goed advies gekregen. Ongeveer twee vijfde van de respondenten in beide groepen zegt van de gesprekken met anderen te hebben geleerd hoe ze op een andere manier kunnen reageren om in de toekomst te voorkomen dat het geweld zich herhaalt. Van de daders voor wie het praten met anderen niets opleverde, of voor wie in ieder geval het praten met een deel van de mensen met wie zij dit deden niets opleverde, zegt een groot deel dat het niet zijn of haar bedoeling was dat het praten met anderen hun iets op zou leveren. In beide groepen zegt echter ook ongeveer een derde zich niet serieus genomen te hebben gevoeld. Daarnaast noemen respondenten ook nog andere redenen. Die komen er in meerderheid op neer dat ofwel de hulpverleningsinstanties met wie men contact had, niets voor hen konden betekenen ofwel dat de oorzaak van het geweld in het karakter van de partner zou liggen en dat ook anderen hier niets aan konden veranderen. Daarnaast zegt een aantal mensen zich niet begrepen te hebben gevoeld.

27 Zowel mensen die ‘ja’ antwoordden op de vraag of het praten met anderen hun iets opleverde, als de mensen die ‘met sommigen wel, met anderen niet’ is gevraagd wat het praten met anderen hun opleverde.

98 Daders van huiselijk geweld

Tabel 32 Hulpzoekgedrag – Hebben de gesprekken met anderen iets opgeleverd?

Incidenteel lich. geweld

Structureel geweld Heeft het praten met anderen over het voorval/de voorvallen

u iets opgeleverd?

N=49 N=91

Ja 55,1 47,3

Met sommigen wel, met anderen niet 32,7 39,6

Nee 12,2 13,2

Zo ja, wat leverde het u op? a N=43 N=79 Het luchtte mij op om mijn verhaal kwijt te kunnen 81,4 74,7 Ik heb ervan geleerd hoe ik anders kan reageren 39,5 38,0 Ik heb goed advies gekregen 48,8 55,7

Anders 7,0 5,1

Zo nee, waarom heeft het u niets opgeleverd? a N=22 N=48 Het was niet mijn bedoeling dat het me iets op zou leveren 45,5 37,5 Ik kon het niet goed vinden met degene met wie ik sprak 0,0 8,3 Ik voelde me niet serieus genomen 31,8 35,4

Anders 27,3 27,1

a Meerdere antwoorden waren mogelijk waardoor de percentages niet optellen tot 100.