particuliere woningvoorraad.
8. Conclusies en aanbevelingen.
8.2 Het onderzoek in relatie tot voorgaande onderzoeken.
8.3.3 Aanbevelingen voor nader onderzoek.
Ten eerste is het wenselijk dat nader onderzocht wordt in hoeverre de resultaten van dit onderzoek ook gelden in regio’s met andere binnenstedelijke ruimtelijke opgaven, zoals bijvoorbeeld herstructureringsprojecten in grotere steden in Nederland. Heeft stedelijke herverkaveling ook voor die ruimtelijke opgaven de potentie om uitkomst te bieden. Die locaties kennen hoogstwaarschijnlijk een andere functiesamenstelling en andere participerende partijen. Specifiek geldt deze behoefte tot nader onderzoek, in relatie tot demografische krimp, in anticipeerregio’s. Het is wenselijk dat onderzocht wordt of stedelijke herverkaveling uitkomst kan bieden bij de herstructurering van de woningvoorraad in anticipeerregio’s. Die onderzoeken zouden de potentie van het instrument stedelijke herverkaveling kunnen bevestigen en bekrachtigen.
Daarnaast is het wenselijk dat stedelijke herverkaveling in relatie tot andere functies in krimpregio’s onderzocht wordt. Dit onderzoek richtte zich enkel op de functie wonen en niet op andere functies, zoals bedrijven, detailhandel, kantoor en maatschappelijke functies. Die functies ondervinden echter eveneens de gevolgen van demografische krimp, mogelijk kan stedelijke herverkaveling ook uitkomst bieden voor de locaties van die functies. Dit onderzoek kan leiden tot de mogelijkheid om herverkavelingsprojecten op te starten met uiteenlopende functies in krimpregio’s.
Tevens is het wenselijk dat ex-post evaluaties naar stedelijke herverkaveling worden uitgevoerd. Daarbij dient geanalyseerd te worden of het instrument stedelijke herverkaveling (vrijwillige variant), werkt zoals is beoogd volgens de theorie. Die ex-post evaluaties dienen plaats te vinden op de locaties waar herverkavelingspilots zijn afgerond of nog worden uitgevoerd. Hiermee ontstaat inzicht in de concrete resultaten die het gevolg zijn van toepassing van het instrument stedelijke herverkaveling. Ook deze onderzoeken kunnen bijdragen aan het vergroten van de potentie van het instrument stedelijke herverkaveling. Daarnaast bleek tijdens het empirisch onderzoek dat de te slopen huurwoningen vaak van een betere kwaliteit zijn dan de slechte koopwoningen in de omgeving. Daardoor is het wenselijk dat wordt onderzocht of het ruilen van woningen tussen particulieren en corporaties mogelijk is. Dat wil zeggen, hoe kan de betere corporatiewoning behouden worden, waarbij mensen uit de slechte
- 122 -
particuliere woning doorstromen naar de corporatiewoning, waarmee de particuliere woning vrijkomt en gesloopt kan worden.
Een aanbeveling bij vervolgonderzoek is het benaderen van meerdere partijen, zoals particuliere eigenaren, corporaties en banken. Hun visie op het probleem en de oorzaken daarvan leiden mogelijk tot nieuwe inzichten of bevestigen wat is geconstateerd. Daarnaast is het wenselijk om de bronnentriangulatie te vergroten bij vervolgonderzoek. Dit kan door middel van een kwantitatieve benadering, bijvoorbeeld een enquête. Het afnemen van die enquête bij ambtenaren, bestuurders, corporaties en private partijen zou op grotere schaal inzicht bieden in de oorzaken die de herstructurering in krimpregio’s frustreren. Nieuwe inzichten en een omvangrijker inzicht, worden hiermee verkregen, waardoor de resultaten van het onderzoek worden versterkt en de interne validiteit wordt vergroot.
- 123 -
Literatuurlijst
Adams, C.D. & Hutchison, N. (2000). The urban task force report: Reviewing land ownership constraints to brownfield redevelopment. Regional Studies, 34(8), p. 777-782.
Adams, C.D. & May, H.G. (1991). Active and passive behaviour in land ownership. Urban Studies, 28(5), p. 687-705.
Adams, C.D., Baum, A.E. & MacGregor, B.D. (1988). The availability of land for inner city development: A case study of inner Manchester. Urban Studies, 25, p. 62-76.
Adams, C.D., Disberry, A., Hutchison, N.E. & Munjoma, T. (2001). Ownership constraints to brownfield redevelopment. Environment and Planning A, 33, p. 453-477.
Adams, C.D., Disberry, A., Hutchison, N.E. & Munjoma, T. (2002). Land policy and urban renaissance: the impact of ownership constraints in four British cities. Planning Theory and Practice, 3(2), p. 195-217.
Adams, C.D., Russell, L. & Taylor-Russell, C.S. (1993). Development constraints, market processes and the supply of industrial land. Journal of property research 10(1) p. 49-61.
Alexander, E. (2009). Dilemmas in Evaluating Planning, or Back to Basics: What is Planning for? Planning Theory & Practice, 10(2), p. 233-244.
Algemene Rekenkamer. (2009). Herstructurering van bedrijventerreinen. Hoe gaan we de ‘verrommeling’ van het landschap door bedrijventerreinen tegen? Archer, R.W. (1986). The Use of the Land-Pooling/Readjustment Technique to Improve Land Development in Bangkok. Habitat International, 10(4), p.155-165. Baardewijk, E.J. (2013). Stedelijke herverkaveling voor stedelijke vernieuwing (deel 1). Bouwrecht [BR], 12, p. 841-852.
Baardewijk, E.J. (2014). Stedelijke herverkaveling voor stedelijke vernieuwing (deel 2). Bouwrecht [BR], 1, p. 7-18.
Besemer, R. & Puylaert, H. (2010). Brownfield: Nachtmerrie of zoete droom. Bodem voor Ruimte/H2Ruimte
Blije, B., Poulus, C. & Brouwer, J. (2012). Opgave stedelijke vernieuwing en woningbouw. Delft: ABF Research.
- 124 -
Boonstra, B. & Brouwer, M.P.A. (2008). Accelereren door de stad. Property Research Quarterly, 1(7), p. 7-13.
Bregman, A.G. & de Wolff, H.W. (2011). Herverkaveling op Ontwikkelingslocaties. Delft/Den Haag: Onderzoeksinstituut OTB & Instituut voor Bouwrecht.
Bregman, A.G. (2012). Herverkaveling als instrument voor gebiedsontwikkeling. Amsterdam: School of Real Estate (ASRE).
Bressers, J.Th.A. & Hoogerwerf, A. (1995). Inleiding tot de beleidsevaluatie. In: Beleidsevaluatie. S. Tjeenk Willink, Alphen aan de Rijn, p. 19-32.
Broeren, M. (2012). Stedelijke herverkaveling en de rol van eigenaar-bewoners: Onderzoek naar perceptie van eigenaren op een grondruilmiddel. Utrecht: Universiteit Utrecht.
Buitelaar, E. & Segeren, A. (2011). Urban structures and land. The morphological effects of dealing with property rights. Housing Studies, 26(5), p. 661-679.
Buitelaar, E. (2010). Grenzen aan gemeentelijk grondbeleid. Ruimte & Maatschappij, 1, p. 5-22.
Buitelaar, E., Segeren, A. & Kronberger, P. (2008). Stedelijke transformatie en
grondeigendom. Rotterdam/Den Haag: NAi Uitgevers/Ruimtelijke Planbureau.
Buitelaar, S. (2014). Verschuil je niet achter wetten en regels. Binnenlands Bestuur, 6, p. 12-15.
Centraal Bureau voor de Statistiek. (2014). Leegstand in Nederland anno 2013. Van krimpgebied tot dichtbevolkte Randstad. Den Haag/Heerlen: CBS
Çete, M. (2010). Turkisch Land Readjustment: Good Practice in Urban Development. Journal of urban planning and development, p. 373-380.
Chan Kee Kai (1999). Urban renewal in Hong Kong: the need for a new
authority. Hong Kong: University of Hong Kong
Commissie Stedelijke Herverkaveling. (2014). Grenzen verschuiven: Eindrapportage Commissie Stedelijke Herverkaveling.
Couch, C., Karecha, J., Nuissl, H. & Rink, D. (2005) Decline and sprawl: an
evolving type of urban development – observed in London and Leipzig. European
Planning Studies, 13:1, p. 117-136.
de Bruin, M.B. (2003). Herstructurering van de verouderde institutionele
kantorenvoorraad. Nieuwe kansen voor een oude bekende? Utrecht: AM
Vastgoed.
- 125 -
toepassingen. Amsterdam: Pearson Education Benelux.
de Sousa, C. (2000). Brownfield Redevelopment versus Greenfield Development: A Private Sector Perspective on the Costs and Risks Associated with Brownfield Redevelopment in the Greater Toronto Area. Journal of Environmental Planning and Management, 43(6), p. 831-853.
de Sousa, C. (2001). Contaminated sites: The Canadian situation in an international context. Journal of Environmental Management, 62, p. 131-154. de Vries, A. & Baris, J. (2012). Kennisagenda Bevolkingsdaling. Den Haag: Kennisplatform Demografische Transitie.
de Wolff, H.W. (2013). Vaart brengen in gebiedsontwikkeling via ‘Stedelijke herverkaveling’. Delft: Onderzoeksinstituut OTB.
de Zeeuw, F. & Hobma, F. (2012). Knelpunten omgevingsrecht voor gemeenten. Delft: Technische Universiteit.
Dieperink, M.A.M. & Rutherglen, M.C. (2011). Mogelijkheden voor financiering van regionaal krimpbeleid. Grondzaken in de praktijk, 2011 p. 15-17.
Dijkstal, H.F. & Mans, J.H. (2009). Consequenties van demografische ontwikkelingen in Zeeland. Rapportage Topteam Krimp voor Zeeland.
Dijkstal, H.F. & Mans, J.H. (2009). Krimp als structureel probleem. Rapportage Topteam Krimp voor Groningen.
Doak, J. & Karadimitriou, N. (2007). (Re)development, Complexity and
Networks: a framework for research. Urban Studies, 44(2), p. 209-229
Eckart, W. (1985). On the land assembly problem. Journal of Urban Economics, 18(3), p. 364-378.
Economisch Instituut voor de Bouw [EIB]. (2013). MKBA Zeeuws-Vlaanderen. Maatschappelijke kosten en baten van beleidsalternatieven op het terrein van wonen en voorzieningen.
Enno Zuidema Stedebouw & Weusthuis Associatie (2012). Beter leven voor minder mensen. Woon- en Leefbaarheidsplan Eemsdelta.
Gemeente Appingedam, Enno Zuidema stedebouw, DAAD architecten & BBN. (2011). Stadstuin de Eendracht. Structuurvisie.
Gemeente Appingedam, gemeente Delfzijl & Weusthuis Associatie. (2009). Ontwikkelingsperspectief Appingedam – Delfzijl 2030.
Gemeente Appingedam. (2007). Structuurvisie Tussengebied Appingedam Delfzijl.
- 126 -
Gemeente Appingedam. (2014). Coalitieakkoord 2014-2018. Saam veur Daam. Gemeente Brunssum & Arcadis. (2013). Concept Stadsdeelvisie Brunssum Centrum-Noord.
Gemeente Brunssum & BRO. (2009). Structuurvisie Brunssum 2025. Sturen op kwaliteit.
Gemeente Brunssum & Buro 5 Maastricht. (2008). Centrumplan Treebeek stedenbouwkundig plan.
Gemeente Brunssum. (2008). Bruisend Brunssum. Masterplan Brunssum Centrum.
Gemeente Delfzijl & Acantus (2013). Samenwerkingsovereenkomst. Gemeente Delfzijl. (2012). Integraal investeringsprogramma 2012-2022. Gemeente Delfzijl. (2013). Actieplan Dorpen & Wijken 2012-2022.
Gemeente Eemsmond (2014). Coalitieakkoord 2014-2018. Eemsmond: goed voorbereid op de toekomst.
Gemeente Heerlen & BGSV. (2008). Stedenbouwkundige visie MSP Heerlen. Gemeente Heerlen. (2008). Wijkactieplan MSP 2008-2020.
Gemeente Heerlen. (2012). Ós Gebrook: Stadsdeelvisie Hoensbroek 2025.
Gemeente Heerlen. (204). Coalitieakkoord Heerlen 2014-2018. “Knokken met een glimlach”.
Gemeente Hulst & Rothuizen van Doorn ‘t Hooft. (2012). Structuurvisie Hulst. Gemeente Hulst, gemeente Sluis & gemeente Terneuzen (2013). Regionale woningmarktafspraken voor Zeeuws-Vlaanderen.
Gemeente Hulst, gemeente Sluis & gemeente Terneuzen i.s.m. Stec Groep. (2014). Woonvisie Regio Zeeuws-Vlaanderen 2020.
Gemeente Hulst. (2005). Woonvisie gemeente Hulst.
Gemeente Hulst. (2014). Zeeuws Vlaams Krottenbeleid. Vinddatum 16 juli 2014, op http://www.gemeentehulst.nl/Actueel/Projecten/Krottenbeleid_project_ KLUS_project_Krot_of_Kans_stimuleringslening_e_d/Zeeuws_Vlaams_
Krottenbeleid.
Gemeente Kerkrade & SAB. (2011). Structuurvisie. Kerkrade, Europees en Gastvrij 2010-2020.
Gemeente Kerkrade (2011). Stadsdeelvisie Kerkrade West. De re-creatie van Kerkrade-West, met minder meer creëren.
- 127 -
Gemeente Kerkrade (2012). Stadsdeelvisie Kerkrade Oost I. Onbegrensd leven, wonen en werken in de Bovenstad tussen Anstel en Worm.
Gemeente Kerkrade (2014). Stadsdeelvisie Kerkrade Noord en Oost II. Klaar voor de toekomst.
Gemeente Landgraaf. (2011). Structuurvisie 2030. Slank en groen.
Gemeente Landgraaf. (2012). Wijkontwikkelingsplan Nieuwenhagen – Lichtenberg.
Gemeente Landgraaf. (2012). Wijkontwikkelingsplan Ubach over Worms. Gemeente Loppersum. (2012). Structuurvisie Loppersum 2012-2020.
Gemeente Loppersum. (2014). Coalitieakkoord 2014-2018. Duurzaam, sociaal: Natuurlijk Loppersum.
Gemeente Nuth (2014). Strategische Visie Nuth 2014-2020. Startdocument. Gemeente Onderbanken. (2008). Strategische visie 2020: Onderbanken verleidt. Gemeente Simpelveld. (2013). Strategische visie 2013-2023.
Gemeente Sluis & RBOI. (2011). Structuurvisie Sluis. Goed Leven. Gemeente Sluis & RBOI. (2012). Masterplan Aantrekkelijk Oostburg. Gemeente Sluis (2011). Toekomstvisie. Samen goed.
Gemeente Sluis (2013). Woonvisie 2013-2020.
Gemeente Terneuzen & Rothuizen van Doorn ’t Hooft. (2010). Structuurvisie 2025.
Gemeente Terneuzen. (2005). Woonvisie gemeente Terneuzen 2005-2009. Gemeente Terneuzen. (2014). Coalitieakkoord “Samen Verder 2014-2018”. Gemeente Voerendaal & Woningstichting Voerendaal. (2011). Samen bouwen aan wonen in Voerendaal in 2020. Meerjarig volkshuisvestingsplan.
Geuting, E. & Geerlings, F. (2006). Tien lessen: hoe gemeenten en ontwikkelaars beter kunnen samenwerken. Kennisdossier – Bedrijventerreinencongres.
Geuting, E. (2011). Marktstructurering als ruimtelijke ordeningsinstrument: verkenning van drie rechtsarrangementen in de woningbouwmarkt. Arnhem: STEC groep.
Grover, R. (2008). Why the United Kingdom does not have a cadastre – and does it matter?
- 128 -
regeneration. Urban Studies, 39(7), p. 1181-1196.
Heijenrath, I.K.T. (2011). Gebiedsontwikkeling in krimpgebieden. Hoezo anders? Zwolle: Thorbecke advies.
Heijkers, B., van der Velden, J. & Wassenberg, F. (2012). Toekomt stedelijke vernieuwing na 2014. Kei/Nicis Institute.
Hersh, R., Morley, D., Schwab, J., Solitare, L., Hodgson, K. & Rice, E. (2010) Reuse: Creating community-based brownfield redevelopment strategies. American Planning Association [APA].
Home, R. (2007). Land readjustment as a method of development land assembly. Chelmsford: Anglia Ruskin University.
Hong, Y.-H. & Needham, B. (2007). Analyzing land readjustment. Economics, law and collective action, Cambridge (MA): Lincoln Institute of Land Policy.
Hospers, G.-J., & Reverda, N. (2012). Krimp, het nieuwe denken. Den Haag: Boom Lemma Uitgevers.
Humblé Martens & BMC (2013). Energie voor Vrieheide, Buurtbusiness Vrieheide – de Stack.
In Kwon Park. (2013). Modeling the externalities and redevelopment of a run- down area. Ann Reg Science, 51, p. 893-915.
Kadaster. (2013a). Op weg naar een wettelijke regeling. Apeldoorn: Kadaster Ruimte en Advies.
Kadaster. (2013b). Stedelijke herverkaveling. Apeldoorn: Kadaster Ruimte en Advies.
Kadaster. (2013c). Procesbeschrijving Stedelijke Herverkaveling. Intern document. Apeldoorn: Kadaster Ruimte en Advies.
King, N. (1994). The qualitative research interview. In Qualitative methods in organizational research: A practical guide, p. 14-36. London: Sage
Korsten, A.F.A. (2013). Wat ervan terecht komt. Zicht op beleidsevaluatie.
Kort, M.B. (2011). Perspectief op herstructurering. Een onderzoek naar het belang van organisatie en management van de wijkontwikkelingsmaatschappij. Boom Lemma uitgevers.
Korzilius, H. (2000). De kern van survey-onderzoek. Assen: Van Gorcum & Comp. B.V
Larsson, G. (1997). Land readjustment: A tool for Urban Development. Elsevier Science Ltd., 21(2), p. 141-152.
- 129 -
Li, L. & Li, X. (2007). Land readjustment: An Innovative Urban Experiment in China. Urban Studies, 44(1), p. 81-88.
Lin, T-C. (2005). Land assembly in a fragmented land market through land readjustment. Elsevier – Land Use Policy, 22, p. 95-102.
Louw, E. (2008). Land assembly for urban transformation – The case of ‘s- Hertogenbosch in The Netherlands. Land Use Policy, 25(1), p. 69-80.
Louw, E., van der Krabben, E. & Priemus, H. (2003). Spatial development policy: changing roles for local and regional authorities in the Netherlands. Land Use Policy, 20, p. 357-366.
Lupi, T & van Dijken, K. (2013). Financiële risico’s van woningeigenaren in krimpregio’s. Den Haag: Platform 31.
Martens, C.J.C.M. (2000). Debatteren over mobiliteit. Over de rationaliteit van het ruimtelijk mobiliteitsbeleid. Nijmegen: Radboud Universiteit.
Masser, I. (1987) Land Readjustment. An overview. Sheffield: University of Sheffield
McKillip, J. (1998). Need Analysis. In Bickman, L and Rog, D.J. (Eds). Handbook of Applied Social Research Methods. Sage Publications: Thousand Oaks, CA. Ministerie van Infrastructuur en Milieu [I&M] & Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties [BZK] (2014). Conceptverslag Algemeen Overleg: Ruimtelijke Ordening. Den Haag: 16 april 2014.
Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening & Milieubeheer [Minsterie van VROM] & Ministerie van Financiën. (2001). Op grond van nieuw beleid. Nota Grondbeleid.
Mitra, A. (1994). Use of focus groups in the design of recreation needs assessment questionnaires. Evaluation and Program Planning, 17(2), p. 133-140. Moveo (2014). Upgrade van de Zeeuws-Vlaamse woningmarkt. Vinddatum 16 juli 2014, op http://www.upgrade-zvl.nl/.
Movisie - kennis en advies voor maatschappelijke ontwikkeling. (2012). Krimp in beeld: de sociale gevolgen van demografische veranderingen. Utrecht: Movisie Mudde, L. (2013). Onderhandelen over de binnenstad. VNG Magazine 04, Special Wonen, p. 28.
Munoz Gielen, D. (2010). Capturing value increase in urban redevelopment. Leiden/Nijmegen: Sidestone Press/Radboud Universiteit.
Musterd, S. & Ostendorf, W. (2008). Integrated Urban Renewal in the Netherlands: a critical appraisal. Urban Research & Practice, 1(1), p. 78-92.
- 130 -
Nauta, C. & Kerstens, M. (2013). Het omgevingsrecht, knellend voor stedelijke vernieuwing? Analyse van de uitvoeringsregels. Amersfoort: BMC advies en management.
Needham, B. (2006). Planning, Law and Economics: The Rules we Make for Using Land. London: Routledge.
Needham, B. (2007). The search for greater efficiency. Land readjustment in the Netherlands. p. 115-132 in Y.-H. Hong & B. Needham, Analyzing land readjustment. Economics, law and collective action, Cambridge (MA): Lincoln Institute of Land Policy.
Nelisse, P.C.J. (2008). Stedelijke erfpacht – Omvang stedelijke erfpacht in Nederland. Amsterdam: Universiteit van Amsterdam.
NEPROM (2004). Checklist herstructurering. Een agenda voor projectontwikkelaars. Amsterdam: RIGO Research en Advies.
Nirov (2012). Kennis van krimp. Output nr. 22. Den Haag: Nirov
O’Flaherty, B. (1994). Land assembly and urban renewal. Regional Science and Urban Economics, 24, p. 287-300.
Onderzoeksinstituut OTB. (2011). Herverkavelingsregeling voor ontwikkelingslocaties. Delft: OTB & Omgeving.
Parkstad Limburg & Buro 5 Maastricht. (2009a). Intergemeentelijke structuurvisie Parkstad Limburg: “ruimte voor park & stad”.
Parkstad Limburg & Buro 5 Maastricht. (2009b). Herstructureringsvisie voor de woningvoorraad Parkstad Limburg.
Parkstad Limburg & Buro 5 Maastricht. (2011). Herstructureringsvisie voor de woningvoorraad Parkstad Limburg aanvulling Nuth.
Provincie Groningen. (2009). Provinciaal Omgevingsplan 2009-2013.
Provincie Groningen. (2012). Ontwikkelingsvisie Eemsdelta 2030. Samen denken, samen doen.
Provincie Groningen. (2013). Ruimte voor daadkracht. Provinciaal beleid bevolkingsdaling.
Provincie Limburg. (2011). Provinciale Woonvisie Limburg. Maastricht: Afdeling Ruimtelijke Ontwikkeling.
Provincie Limburg. (2014a). Kader Transitiefonds Limburgse Woningmarkt. Provincie Limburg. (2014b). Ontwerp - Provinciaal Omgevingsplan Limburg (POL).
- 131 -
Provincie Zeeland & Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK). (2012). Koersvast voor Zeeland – Convenant Bevolkingsontwikkeling. Provincie Zeeland, gemeente Hulst, gemeente Sluis & gemeente Terneuzen. (2010). Kwaliteit door samenwerking, creativiteit en slagkracht. Actieprogramma bevolkingsontwikkelingen Zeeuws-Vlaanderen.
Provincie Zeeland. (2012). Omgevingsplan Zeeland 2012-2018. Beleid voor ruimte, milieu, water en natuur.
Provincie Zeeland. (2013). Provinciale Impuls Wonen
Raad voor het openbaar bestuur [Rob] & Raad voor de financiële verhoudingen [Rfv] (2008). Bevolkingsdaling. Gevolgen voor bestuur en financiën. Den Haag: Rob & Rfv.
Raspe, O. (2014). Trends in de regionale economie. Input voor de VNG- commissie Stedelijk Perspectief.
RIGO & EIB. (2010). MKBA Herstructureringsaanpak Parkstad Limburg.
Rijk, Vereniging Nederlandse Gemeenten, Interprovinciaal Overleg. (2012). Interbestuurlijke Voortgangsrapportage Bevolkingsdaling 2012. Den Haag: Rijk, VNG & IPO.
Roso, M. & van der Gijp, B. (2008). Noodzakelijk debat rondom gebiedsontwikkeling. Property Research Quarterly, 1(7), p. 5-6.
Rossi, P.H., Freeman, H.E. & Lipsey, M.W. (1999). Evaluation: A systematic approach (6 ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Saunders, M., Lewis, P. & Thornhill, A. (2008). Methoden en technieken van onderzoek. Amsterdam: Pearson Education Benelux
Slaats, M. (2010). Groeiende aandacht voor krimp. Utrecht: Universiteit Utrecht. Sociaal Economische Raad (SER) (2011). Bevolkingskrimp benoemen en benutten. Den Haag: Sociaal-Economische Raad.
Sorel, N., Buitelaar, E., van den Broek, L. Galle, M. & Verwest, F. (2011). Omgevingsrecht en het proces van gebiedsontwikkeling. Den Haag: Planbureau voor de Leefomgeving.
Sorensen, A. (2000). Conflict, consensus or consent: implications of Japanese land readjustment practice for developing countries. Habitat International, 24, p. 51-73.
Stadsregio Parkstad Limburg & RIGO. (2012). Regionale Woonstrategie 2012- 2020. Kiezen voor Parkstad.
- 132 -
2013-2016. Heerlen: Stadsregio Parkstad Limburg.
Titcomb, A.L. (2000). Need analysis. ICYF Evaluation Concept Sheet. University of Arizona.
Turk, S.S. & Demircioglu, E. (2013). Use of market-led measures for land assembly in Turkey. Habitat International, 40, p. 201-210.
Turk, S.S. & Korthals Altes, W.K. (2010). How suitable is LR for renewal of inner city areas? An analysis for Turkey. Elsevier Cities, 27, p. 326-336.
Turk, S.S. (2007). An analysis on the efficient applicability of the land readjustment (LR) method in Turkey. Habitat International 31, p. 53-64.
van Bergeijk, E., Kokx, A., Bolt, G. & van Kempen, R. (2008). Helpt herstructurering? Delft/Utrecht: Eburon/Universiteit Utrecht.
van Dam, F. & Verwest, F. (2010). Krimp is prikkel voor de woningmarkt. Dagblad van het Noorden.
van Dam, F., de Groot, C. & Verwest, F. (2006). Krimp en ruimte: bevolkingsafname, ruimtelijke gevolgen en beleid. Den Haag: Ruimtelijk Planbureau (RPB).
van der Krabben, E. & Needham, B. (2008) Land readjustment for value capturing. A new planning tool for uban redevelopment. Town Planning Review, 79(6), p. 651-672
van der Krabben, E. (2011). Gebiedsontwikkeling in zorgelijke tijden: kan de Nederlandse ruimtelijke ordening zichzelf nog wel bedruipen. Nijmegen: Radboud Universiteit
van der Krabben, E., Lenferink, S., Martens, K., Portier, J., & van der Stoep, H. (2013). Onderzoek innovaties bij integrale gebiedsontwikkeling en knooppuntontwikkeling. Den Haag: NWO.
van der Putten, E., de Lint, R. & de Wolff, H.W. (2004) Onderzoek naar de mogelijkheden van een regeling voor stedelijke herverkaveling. Den Haag: Ministerie van VROM.
van der Schaar, J. (2005). Over rollen van partijen in de stedelijke vernieuwing. Amsterdam: RIGO Research en Advies BV.
van der Stoep, H. & van der Krabben, E. (2013) Land readjustment as a strategical tool for urban redevelopment projects in the Netherlands. Nijmegen: Radboud Universiteit
van der Stoep, H., Groot Nibbelink. J., Bonke, M. & van der Krabben, E. (2013). Stedelijke herverkaveling als aanjager van stedelijke herontwikkelingsprojecten. Nijmegen: Radboud Universiteit Nijmegen.
- 133 -
van Male, J. (2011). Methoden en technieken in kwalitatief onderzoek. KWALON (16) 2 Themanummer, 6-13.
Verwest, F. & van Dam, F. (2010). Van bestrijden naar begeleiden: demografische krimp in Nederland. Beleidsstrategiëen voor huidige en toekomstige krimpregio's. Den Haag/Bilthoven: Planbureau voor de Leefomgevingz
Verwest, F., Sorel, N. & Buitelaar, E. (2008). Regionale krimp en woningbouw. Omgaan met een transformatieopgave. Rotterdam: NAi Uitgevers.
Vrom-raad (2002). Haasten en onthaasten in de stedelijke herstructurering. Advies over herstructurering van stedelijke woonmilieus. Den Haag : Vromraad. Weber, R. (2002). Extracting Value from the City : Neoliberalism and Urban Redevelopment. Urban Planning & Policy.
Weusthuis Associatie (2012). Woon- en Leefbaarheidsplan Eemsdelta. Uitvoeringsprogramma 2012-2021.
Wigmans, G. (2003). Grondbeleid en haalbaarheid. Delft: Technische Universiteit Delft.
Witkin, B.R. (1994). Needs assessment since 1981: The State of the Practice. Evaluation Practice, 15(1), p. 17-27.
Yau, Y. (2012). Homeowner Involvement, Land Readjustment, and Sustainable Urban Regeneration in Hong Kong. Journal of Urban Technology, 19(1), p. 3-22.
- 134 -
- 135 -