BYLINE: WILLEKE KEULEN
SECTION: Algemeen; Blz. 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 LENGTH: 2890 woorden
1 juli 2017
HIGHLIGHT: Het duurde even, maar vrijdag kwam onaangekondigd Rémi uit, het soloalbum van Ronnie Flex
(25). De rapper over lekkere zinnen, te veel blowen en het succes. 'Ik ben iedereen die dicht bij me stond kwijtgeraakt.'
Of we nog even een kwartiertje buiten kunnen wachten. Ronnie wist er niets van, is net wakker en moet nog snel even douchen. Het is 13.00 uur en met 27 graden wachten we in de zinderende hitte geduldig op de stoep. Na tien minuutjes horen we gefluister in de portiek, zoals alleen meisjes kunnen fluisteren die iets stouts van plan zijn of net gedaan hebben.
Twee bloedmooie meiden, die zo uit een videoclip lijken te zijn weggewandeld, komen kort daarna naar buiten. Het zullen de buren wel zijn. We krijgen bericht van boven: ja, we kunnen hoor. Ronnie is gedoucht.
Eenmaal boven in het appartement veel stille getuigen van een leuke nacht: overal lege pakjes sigaretten, blikjes energydrank en een halflege fles cognac. Tegen de muur staan de platina platen die hij binnensleepte met zijn laatste hits Energie en Plek als dit. Een frisgewassen indruk maakt Ronnie allerminst.
Het was laat gister. Hij was na een dag in de studio nog even langs Club Vie gegaan, omdat zijn vriend en producer Jack $hirak moest draaien. Hij komt er vaak, want de club - waar hij laatst nog optrad voor een deel van de Feyenoordselectie om het kampioenschap te vieren - zit praktisch om de hoek van zijn huis in Rotterdam. Dus laat wordt het wel vaker.
Maar laat is het eigenlijk altijd. Zeker de laatste tijd. In de aanloop naar het lanceren van zijn tweede soloalbum Rémi zat hij de afgelopen maanden nacht na nacht in de studio met Boaz van de Beats, die eerder beats maakte voor grootheden als Major Lazer, David Guetta en Ariana Grande.
Na de monsterhit Drank & drugs met Lil Kleine en de successen van rapperscollectief New Wave tellen zijn drie bestbekeken videoclips op YouTube samen inmiddels meer dan 80 miljoen views. Hij schreef
muziekgeschiedenis door in 2016 als eerste Nederlandse rapper in een uitverkocht Ahoy te staan en wordt daardoor gezien als de frontman van de nieuwe generatie rappers en hiphopartiesten die tegenwoordig de hitlijsten in de greep houdt.
Het blikje icetea wordt dankbaar in ontvangst genomen door Ronell Langston Plasschaert, die verstrooid neerploft aan de met wiet bestrooide eettafel. Hij veegt er wat van bij elkaar en rolt een joint. Even wakker worden.
Hij hoeft niet te weten waar het interview in komt. Zijn oma knipt alles uit en neemt alles voor hem op, maar hij kijkt nooit dingen terug. Behalve de VPRO-documentaire Alleen met iedereen van Sascha Vermeulen, die laatst op televisie was. Die zag hij wel.
Wat zag je voor persoon?
"Mezelf, maar dan niet het podiumbeest. Juist de persoon die ik daarnaast ben. Teruggetrokken en een beetje awkward. Mijn eerste reactie was: shit."
Want?
"Ik vond dat het meer sensatie moest hebben. Sinds Drank & drugs maak ik zoveel explosieve situaties en gekke shit mee en nu zag je me vooral thuis. Heel intiem."
Was dat confronterend?
"Ergens wel. Ik schrok vooral van de scène waarin je me comments ziet lezen op social media. Dat ik zo boos naar mijn telefoon zit te kijken, man. Ik wist niet eens dat ik zo woedend kon kijken. En ik word ook gefilmd terwijl ik bezig ben voor de spiegel. Dat is kwetsbaar. Dat geldt voor iedereen, voor zowel de rijksten als de armsten."
Want als je in de spiegel kijkt...
"Dan zie je jezelf. Dat klinkt als een open deur, maar ik bedoel dat je jezelf de rest van de dag van alles kunt wijsmaken. Over hoe je eruitziet, hoe je bent en hoe goed je je voelt. Het spiegelbeeld kan dan opeens best tegenvallen."
Je staat best lang voor de spiegel. Petje op, petje af. Petje links, petje rechts. Hoe kan de stand van een petje verschil maken?
"Het kan me zelfvertrouwen geven. Dat is mijn karakter. Soms ben ik snel klaar, maar het kan ook drie kwartier duren. Het gaat er niet om wat de wereld ervan vindt, pas als ik zelf tevreden ben, is het goed en voel ik me goed. Vorig jaar was ik nog te veel met externe dingen bezig. Views, cijfers en comments op social media. Dat ging ten koste van mijn muziek."
Je Drank & drugs-maat Lil Kleine heeft sinds die hit al twee albums uitgebracht. Ligt jouw standaard zo veel hoger dat dit album zo lang op zich liet wachten?
"Mijn muziek kost misschien meer tijd om te maken. Ik gebruik samples van oude soulmuziek en gebruik veel koortjes. Ik wilde uitermate tevreden zijn voor ik het zou uitbrengen."
Een beetje zoals met je spiegelbeeld? Pas als jij tevreden bent, ga je de deur uit.
"Precies, terwijl de standaard in Nederland helemaal niet zo hoog is. Je kunt makkelijk de studio ingaan, in één take een nummer opnemen en een hit scoren."
Daar is Drank & drugs het bewijs van.
"Precies. Het kan snel."
Waarmee begin jij als je een nummer maakt?
"Met een lekkere zin."
Wat is dat? Een lekkere zin?
"Een catchy zin met melodie. Een die je wilt laten staan. Bij het nummer Energie was het de zin 'Normaal doe ik dit niet'. Dan laat ik een beat lopen en neem ik die ene zin zo'n twintig keer achter elkaar op. Dan ga ik ermee aan de haal met autotune en effecten en kies ik de beste. En zo bouw ik zin voor zin verder."
Normaal doe ik dit niet/ Ik hoop dat jij dit ziet/Ik voel je energie/Het is okey-ey-ey-ey. Het zijn geen diep doorwrochte teksten.
"Ja, maar het is wel wat het is. Mensen in Nederland denken vaak dat 'beter' gelijk staat aan 'meer, meer, meer', terwijl de kunst is om het eerste gevoel om te zetten in een product."
Hoe komt het dat we 'meer, meer, meer' willen?
"Voor wie een beetje handig is met de computer is veel mogelijk en dan is de verleiding groot dat allemaal te gebruiken. Ik heb mijn lesje daarin wel geleerd. Ik ging zo lang door met schaven tot de track stuk was. Ook omdat mensen om me heen vaak riepen wat er allemaal nog bij kon. Nu herken ik het moment waarop ik moet zeggen: hands off! Het is af."
niemand hoort wat er weg moet. Er zijn veel mensen die goed muziek kunnen maken, maar niet veel die goed kunnen nadenken."
Over goed nadenken gesproken. Je bent een stevige blower, merk ik.
"Ja, ik wil daar echt mee kappen. Het is een gewoonte uit mijn tienerjaren die te lang is blijven hangen."
Zit het je in de weg?
"Ja, man! Het heeft wel een deprimerende werking op me, maar het belemmert me niet op creatief vlak." Hij schaterlacht. "Het gaat alleen wat langzamer allemaal. De muis beweegt gewoon wat langzamer over mijn scherm."
En het maakt je down. Op wat voor momenten gebeurt dat?
"Als ik thuis ben. Ik ontspan me door te blowen, maar het zorgt er ook voor dat ik geen zin meer heb om naar buiten te gaan. Dat thuiszitten, niets doen, nergens zin in hebben, niets ondernemen; dat is soms wel kut."
Waar denk je aan op dat soort momenten?
"Aan niets. Dan ga ik gamen. Stoned gamen."
Want dat werkt opbeurend?
"Nee, maar dan ontsnap ik even aan alles. Dan hoef ik alleen over dat spelletje na te denken en over niets anders. Als ik zo'n bui heb, neem ik ook mijn telefoon niet op."
Maar dan kan niemand je uit zo'n cocon trekken.
"Nee, dat moet uit mezelf komen. Dat lukt doordat mijn liefde voor muziek zo sterk is dat ik die niet lang in de steek kan laten."
Die liefde voor muziek zat er al vroeg in, want Ronnie wordt geboren in een muzikaal nest waarin moeder piano speelt en zingt en vader producer is. Moeder laat hem kennismaken met r&b en soulmuziek van Aaliyah, Jodeci en Boyz II Men, terwijl vader hem raps laat horen van Dr. Dre en Jay Z.
Zijn ouders scheiden als hij drie jaar oud is en op zijn dertiende verdwijnt zijn vader helemaal uit beeld, omdat die naar Amerika vertrekt om daar muziek te gaan maken. Het is uiteindelijk zijn stiefvader die hem laat kennismaken met de muziek van Spinvis. De artiest die Ronnie als zijn grootste inspirator aanwijst.
Dr. Dre en Aaliyah snap ik nog bij jou, maar Spinvis moet je uitleggen.
"Mijn stiefvader luisterde zo'n beetje naar alle genres die er maar bestaan. Van Opgezwolle tot experimentele techno waarin je eindeloos een hamer op een steen hoort slaan."
"En dus ook Spinvis. Ik vond het leuke liedjes, goede melodieën en de teksten waren grappig. In het nummer Smalfilm heeft hij het over het doorknippen van een muis, die daarna weer aan elkaar wordt genaaid. Ik kon me daar als kind van alles bij voorstellen. Als ik zijn nummers nu luister, hoor ik pas echt hoe goed die zijn." "Het klinkt misschien raar, maar voor mij heeft Spinvis veel raakvlakken met Kanye West. Niet qua teksten, maar puur de beats en de akkoorden. Geloof me, als Kanye het zou horen, wil hij de muziek van Spinvis direct sampelen."
Je noemt de muziek die je maakt meisjespop, met als grote inspiratiebronnen vrouwelijke popidolen als Mariah Carey, Aaliyah en Shakira. Wat spreekt je zo aan in die muziek?
"Als een vrouw een nummer zingt, kan ik me er niet in verplaatsen. Bij nummers van mannen is het een beetje bro's onder elkaar. Dat vrouwelijke perspectief wekt bij mij bepaalde gevoelens op. Denk aan Whitney Houston. Als zij zingt, kan ik daar echt verlegen van worden. En toen ik puber was zelfs een beetje verliefd."
Is dat verliefde gevoel iets wat je ook wilt cultiveren in je muziek?
"Nou cultiveren weet ik niet, maar het is wel mijn smaak en dus ook wat ik graag maak."
Die smaak is wel vrij uitzonderlijk in het macho rapwereldje. Is die vrouwelijke smaak wel goed voor je 'streetcred'?
"Ja man! Natuurlijk zijn er bij die het gevoelige wijvenmuziek vinden, maar die muziek is zo populair omdat het tijdloos is. Je kunt dus beter in de schoenen stappen van de gevoelige guy, want die gaat jarenlang mee. De stoere guy wordt snel vervangen."
"Nee, totaal niet. Ik had graag nog een stevige rouwdouw raptrack op het album gezet. Als ik hem had, maar ik heb hem gewoon niet. Ik kom gewoon altijd op die zoetere nummers uit."
Daardoor bestaat de harde kern van je fanbase ook vooral uit gillende tienermeisjes.
"Tja weet je, ik ben gewoon slimmer. Ik zie het grotere plaatje. Mensen willen graag een labeltje plakken. Zo van: dat is zijn publiek. Dat is het ook voor een groot gedeelte, maar er zitten ook gewoon volwassenen tussen. Voor die oudere doelgroep ben ik vaak nog niet cool genoeg dat ze een kaartje durven te kopen voor mijn shows, maar op een festival staan opeens al die studentenmeisjes vooraan. Ik zie dus het hele plaatje. Ik zie de 80 miljoen views op YouTube."
'Kom eens op me zitten met die baka geef die lapdance.' Is het niet gek om dit soort teksten te zingen op een Tina- festival voor 10-jarige meisjes en hun ouders?
"Nee man, die hebben geen idee wat ze meezingen. Ik luisterde naar de raps van Dr. Dre, waar de ene na de andere nigga wordt omgelegd en ben toch ook niet getraumatiseerd?"
Heb je in het echt ook zo'n vlotte babbel bij de meisjes?
"Nee man, ik ben juist ziek ongemakkelijk. Daarom komt het eruit in mijn muziek. Dat is mijn fantasie die spreekt. In mijn muziek kan ik het wel allemaal zeggen. In werkelijkheid durf ik niet eens op meisjes af te stappen."
Nou zal dat ook niet echt nodig zijn, vermoed ik.
"Nee, oké, maar soms wil je het heft in eigen hand nemen en dan verpest ik het door verlegen te zijn. Dan kijkt iemand naar me, maar durf ik niet en gaat het moment voorbij."
Heb je dat vaak? Dat je denkt: Ronnie, man up!
"Ja, in de club echt altijd! Dan zeggen mijn matties: je moet nu gaan. Ze moeten me dan echt fysiek duwen. En dan pak ik mijn telefoon."
Waar ben je zo bang voor?
"Afwijzing, je weet toch. Dat heb ik altijd al gehad. Al sinds het eerste schoolfeest op het vmbo. Dan was het cool om achter een chick te gaan staan om te kijken of je kon schuren. Ik heb dat nog nooit van mijn leven gedaan, omdat ik dat zoveel van mijn vrienden zag proberen en dat die chicks dan wegliepen. Als dat bij mij was gebeurd, was ik huilend naar huis gegaan."
Maar als er een geen zin heeft is er toch altijd wel een ander?
"Ja, zo kunnen die vrienden van mij dus ook denken, maar ik niet. Ik houd het bij mijn muziek." Met een brede grijns. "Dat werkt ook wel prima, hoor."
Dat geloof ik graag. Je had ruim zeven jaar een relatie met je jeugdliefde. Waarop is dat stukgelopen?
"Tja, dom geweest hè? Vreemdgaan, je weet toch. Ik denk daar nog steeds veel over na, want ik had in haar iemand die ik kon vertrouwen in dit hectische leventje. Ik weet niet of ik het ooit goed had kunnen doen. Die plotse bekendheid, dat is wel moeilijk om mee om te gaan. Vooral voor degene met wie je een relatie hebt."
Nu dus alleen. Heet je album daarom Rémi?
"Nee, mijn moeder noemde me vroeger zo. Omdat ik in mijn eigen wereld leefde en alleen aan mezelf dacht. Toen ik vijf was ging het alleen om snoep delen, maar nu ik ouder ben zijn het grotere dingen. Positief egoïsme zorgt voor een sterke drive, waardoor je veel bereikt. Maar er is ook negatief egoïsme: hoe ik ben omgegaan met mijn ex-vriendin. Dat ik ben vreemdgegaan. Daarbij dacht ik natuurlijk alleen aan mezelf."
Het boek Alleen op de wereld over de vondeling Remi draait natuurlijk ook om eenzaamheid. Ben je eenzaam?
"Zeker. Ik ben de afgelopen jaren eigenlijk iedereen die dicht bij me stond kwijtgeraakt. Ik heb niet echt meer een beste vriend. Je weet wel, iemand met wie je altijd kunt zijn, zelfs zonder te praten. Zo'n vriend heb ik niet meer."
Hoe komt dat denk je?
"Niet iedereen vindt het fijn om deel uit te maken van wat ik doe. Van het leven dat ik nu leid. Als ik uitging met vrienden werd ik de hele tijd gevraagd om op de foto te gaan. Dat vonden zij niet altijd leuk. Ik voelde me dan ook klote, maar ik kan dat niet veranderen. Je hoort geen moeite te doen om iemand zijn vriend te zijn. En te blijven. Mijn leven is goed zoals het is. Wat ik ervoor in de plaats heb gekregen is mijn carrière."
"Ja, ik heb daarvoor gekozen en ben hen daardoor verloren. Maar ik heb geen spijt van die keuze. Als ik straks kinderen krijg, kan ik wel een mooi huis kopen."
Maar op wie kun je nu dan terugvallen?
Het blijft lang stil. "Ik denk dat ik dat misschien niet heb."
Hij vermant zich en draait zijn grijns open. "Ik ben een losgeslagen schip. Ik ben volledig in de velden, man."
Je vader vertrok toen je dertien was naar Amerika om muziek te kunnen maken. Misschien was het offer dat hij bracht zijn gezin, zoals het bij jou je vrienden zijn.
"Ja, maar zoals ik kan leven zonder echt goede vrienden, kan ik me niet voorstellen dat ik zonder mijn kinderen zou kunnen leven."
Neem je hem dat kwalijk?
"Eerst wel. Ik ben ontzettend lang boos geweest en vraag me weleens af hoe zijn vertrek mij heeft gevormd. Soms word ik gek. Dan krijg ik woedeaanvallen en sla ik dingen kapot. Dan denk ik: komt het door hem of ben ik gewoon gek? Ik weet het niet."
"Nu ik ouder ben, zie ik dat we veel dezelfde eigenschappen hebben. Een zwak voor vrouwen, onhandigheid en natuurlijk muziek. Dat laatste is hem niet gelukt, mij wel."
"Familie is belangrijker dan mijn muziek. Familie is de reden dat ik op aarde ben voor mijn gevoel. Dat is mijn levensdoel. Ik wil gewoon kinderen krijgen en een hond. Ik wil wel huisje-boompje-beestje."
Wordt dat streven versterkt omdat je het anders wilt aanpakken dan je vader?
"Misschien. Omdat mijn vader niet echt goed voor mij heeft gezorgd, maakt de drang het beter te doen wel sterker."
In je bio op je website zeg je de grootste hiphopper van Nederland te willen worden. Heb je naast het stichten van een gezin en die hond nog meer ambities? Een internationale carrière wellicht?
"Bruggen zijn makkelijk te bouwen, heb ik gemerkt. Zo heb ik het nummer Energie laatst in het Frans opgenomen door samen te werken met Franse schrijvers. Dus het is wel te doen."
Boaz van de Beats, de producer met wie je al jaren samenwerkt, heeft al een stevige voet tussen de deur bij grootheden als Major Lazor en David Guetta. Waarom is het er nog niet van gekomen?
"Ik durfde nog niet. Ik moest eerst nog bouwen aan Ronnie Flex in Nederland. Nu voelt het stevig en hoef ik niet meer op elk tv-programma ja te zeggen, omdat genoeg mensen me kennen. Ik hoef er niet meer aan te trekken, mensen trekken aan mij. Nu kan ik het aan de muziek overlaten."
De grootste hiphopper van Nederland. Wanneer heb je dat bereikt?
"Als ik over vijf jaar een willekeurig persoon op straat vraag wie dat is, dat die persoon maar een antwoord weet te geven. Nu zullen sommigen misschien nog Ali B zeggen. Maar straks, straks ben ik het."