Voor mensen met een goed hart

63ste jaargang nummer 38 woensdag 17 september 2008 1,75 euro

Voor mensen met een goed hart

en een 4 slecht karakter... §

Weekblad P60872I Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Breekpunt

Voor de lezer die de chronologie van het politieke circus niet klaar en duidelijk voor ogen heeft, eerst een kleine opfrissing. De dag voor de Ijzerbedevaart verklaart minis- ter-president Peeters dat hij “de uitgestoken hand reikt” en een dialoog wil proberen opstarten van gemeenschap tot gemeenschap. De Vlaamse regering bereikt daarover een akkoord waarin de zeven voorwaarden van het Vlaams kartel van eind juli voor het merendeel zijn opgenomen. De Kolderbrigade neemt daar kennis van en ontvangt ook de Franstalige partijvoorzitters die verklaren bereid te zijn een dialoog te begin­

nen. Maar die moet dan wel met een wit blad beginnen, en Reynders zal alvast niet deelnemen onder het mom dat ook premier Leterme niet aanwezig zal zijn. Toch is er bij Marianne Thyssen van CD&V en Bart Somers van de Open VLD euforie: de dialoog zal eindelijk van start kunnen gaan en de federale regering kan zich gaan buigen over de sociaaleconomische dossiers.

Maar de N-VA toont zich heel wat minder enthousiast, en terecht, want de Fransta- ligen negeren de voorwaarden over Brussel, BHV en concrete resultaten voor de ver­

kiezingen. Wanneer er namen in de pers beginnen opduiken over de kandidaten voor de Franstalige delegatie ‘(het zogeheten B-team) gaan ook bij Kris Peeters de alarm­

klokken luiden. Hij wil geloofwaardigheid en geen praatcafé, en bovenal: hij wil met de N-VA naar de regionale verkiezingen van volgend jaar. Maar de liberalen en de socialis­

ten willen dat laatste absoluut dwarsbomen en dus dwingen ze Peeters een spoedver­

gadering van de Vlaamse regering samen te roepen. Het verraad der klerken! Op die vergadering wordt stevig op Peeters en vooral Bourgeois ingehakt. Uiteindelijk blijft het akkoord over de voorwaarden voor de dialoog (voorlopig) overeind, maar Van Mechelen en Vandenbroucke dwingen af dat de Vlaamse regering voortaan ‘een voltal­

lig standpunt’ inneemt en dat zij dus elke vorm van radicalisering kunnen proberen te blokkeren wanneer die de kop opsteekt. Bijvoorbeeld wanneer het eindrapport van de Kolderbrigade bekend zal worden gemaakt.

Electorale koorts

Reynders heeft al met zoveel woorden aangekondigd dat hij met zijn verkiezingscam­

pagne begonnen is. Hij zal daar niet op terugkomen, zeker niet na de slechte resultaten voor de MR in de nieuwste peiling van de RTBF en Le Soir (zijn boezemvijandin Milquet gaat er daarentegen nog altijd op vooruit). Maar ook op Vlaams niveau beginnen de par­

tijen zich dus meer en meer te profileren. Vandenbroucke speelt daarbij voor de sp.a het spelletje "verdeel en heers”. Hij wil de fameuze 400 miljoen euro van de Vlaamse regering zeer altruïstisch verdelen tussen de liberalen (voor hun jobkorting) en CD&V (voor de welzijnszorg en de energiebesparing, directoraat Crevits). Kan hij ook tegen Leterme zeggen dat de sp.a niet met zijn 400 miljoen gaan lopen is. Nota bene: sp.a-frac- tieleider Vanvelthoven zei in de Zevende Dag: ‘Het gezond verstand is terug. De soci­

alisten zijn nu bij de staatshervorming betrokken.’ Men moet maar durven. Men moet ook maar durven om zoals VLD-fractieleiderTommelein in hetzelfde tv-programma te verklaren ‘dat er nu een Vlaams front is en dat er dus geen nood is om alsmaar stoer­

der te gaan doen’. De collaboralen die al I5 maanden de staatshervorming zo grondig mogelijk proberen te saboteren! En waar ongetwijfeld komende zondag de champag- nekurken zullen knallen als de N-VA beslist de regering niet langer te steunen.

Want ook daar wordt langzaam maar zeker de rekening gemaakt. Geen N-VA’er die gelooft dat de Kolderbrigade met een werkbaar rapport naar buiten zal komen.

(Aan Franstalige zijde hebben ze het voortdurend over ‘de communautaire dialoog’, niet over een dialoog van gemeenschap tot gemeenschap wat een confederalistische inslag heeft, en ondanks hun wit blad willen ze het daar zeker niet over hebben.) De kans lijkt klein dat het partijcongres van de N-VA genoegen neemt met wat er op tafel zal liggen - al zijn verrassingen natuurlijk nooit de wereld uit - en dan zal de blik onmid­

dellijk gewend worden naar wat CD&V gaat doen: een einde maken aan het kartel, of ermee voortdoen... wat impliceert dat Leterme de I6 zou moeten verlaten. Als dat ter sprake komt; wees dan maar gerust dat er in en rond de Wetstraat absoluut pan­

demonium uitbreekt. Het ACV en ACW zullen onmiddellijk de kansel bestijgen en het verwerpelijke nationalisme uitroepen tot vijand nummer één, verantwoordelijk voor de galopperende inflatie, de dalende euro, de hele economische crisis, de tot misluk­

ken gedoemde loononderhandelingen, en het getorpedeerde asieldossier. De andere vakbonden en het VBO zullen er nog een schep bovenop doen en een verbod eisen op verdere besprekingen over om het even welke staatshervorming. Le Palais/het Paleis zal Bart de Wever excommuniceren en aanklagen wegens majesteitsschennis en Leterme haalt desnoods het Vaticaan en de Paus erbij om zijn partij onder controle te krijgen of te houden. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de media die zonder uit­

zondering om onmiddellijke executie van de N-VA-top zullen roepen en op hun eentje tot restauratie van het oude België zullen proberen over te gaan.

Het wordt dus buigen of barsten voor N-VA. Er zal bijzonder veel koelbloedigheid nodig zijn, wat ook de uitkomst van het partijcongres moge zijn. En bij CD&V zal er heel veel moed nodig zijn om desgevallend mijnheer 800.000 ___

te trotseren. We gaan spannende dagen tegemoet.

’ rrnCCiöioftfl^

Deze week :

• Buigen of barsten 2

• Herdenking aan WTC 3

• Remember 2005 5

• Bourgeois krijgt tegenwind 1 0

• Onderehandelen 16

Boekenkast

LEöfX Z&cT-

WM)i20D9 , l —,—>

Kampt u ook met het probleem dat u meer boeken in huis haalt dan u lezen kunt? Mijn boekenkasten staan vol, maar- eerlijk is eer­

lijk - het gros moet nog gelezen worden. Meer zelfs, het gros zal nooit gelezen worden.

Waarom haal ik ze dan in huis? Ten eerste, omdat ik ze ooit wil lezen. Kan ik er aan doen dat ik uren per dag moet besteden aan prak­

tische beslommeringen die mijn leestempo heel erg negatief beïnvloeden? Ten tweede, omdat een mens niet altijd invloed heeft op het instroomtempo. “We hebben liever dat jij er eerst uitneemt wat je graag zou heb­

ben dan dat we alles naar De Sleghte moe­

ten brengen. Vader zou het zo gewild heb­

ben.” Welk onmens weerstaat als de dochter van een pas overledene zoiets zegt? En dan kom je met loodzwaar geladen dozen thuis, hoofdschuddend narekenend dat je amper plaats hebt om ze te stockeren, laat staan tijd om ze te lezen.

Soms haal ik een boek blind uit de rekken en zet me aan het lezen. Dan mag het toeval beslissen aan welke roman ik me overgeef.

Een nummer uit de loterij wanneer op die manier een boek op het leestafeltje terecht komt. Vorige week sloeg ik de laatste blad­

zijde van zo’n toevalstreffer dicht. Een mee­

valler waarvan ik had genoten. Iets van Wil­

lem Frederik Hermans overigens, maar dat doet niet terzake. Het was avond. Ik omringd door Klaramuziek, een glas whisky en een leeslamp die het onbeschenen deel van de kamer een verrassend romantische sfeer ver­

leende. Ik liet de laatste zinnen - en daar­

mee de ontknoping - nog even doorsijpelen en stond dan op om het boek weer tussen de andere te schuiven.

Toen overviel me een diep gevoel van melancholie. Ik besefte plots dat dit boek meer dan waarschijnlijk nooit meer door mij uit de kast zou worden genomen. Het was een goed boek, maar teveel ruggen wach­

ten op uitverkiezing om deze nog ooit een tweede keer de eer te verlenen gelezen te worden. Ik nam definitief afscheid van een kortstondig goede vriend.

De volgende handen die het boek zullen vastnemen en open slaan, behoren toe aan a) iemand van mijn nageslacht, b) iemand die door een vooraanstaand lid van mijn nage­

slacht wordt aangesproken met de woorden

"We hebben liever dat jij er eerst uitneemt wat je graag zou hebben dan dat we alles naar De Sleghte moeten brengen” of, in het slechtste maar meest waarschijnlijke geval, c) iemand van De Sleghte.

Ik zal dan dood of weggevoerd zijn naar een verzorgingsinstelling. Het besef dat dit boek moet wachten op mijn overlijden, voor­

aleer het weer nuttig zal gebruikt worden, schokte. Eigenlijk droeg ik mezelf een heel klein beetje ten grave, met het terugzetten van dit boek. Elk boek dat ik weer in een van mijn boekenkasten duw, brengt me dichter bij het graf. En bij de vergetelheid?

Of toch niet? Mocht iemand het nog ooit lezen, dan zal die blijven haken achter woor­

den en zinnen die ik met potlood heb aan­

gestipt. Zich de vraag stellen wat de vorige lezer - niet anoniem, want ik schrijf mijn naam en datum van aanschaf vooraan in elk boek - bezielde om aan die passage bijzon­

dere aandacht te schenken. Misschien zorgt dit boek er wel voor dat ik na mijn dood nog een beetje blijf voortleven.

ENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadre

2

Er zijn geen vaste waarden meer

Vanwege gebonden aan de politieke kleur van krant, tijdschrift of zender die het vertegenwoordigt, staat het Wetstraatjournaille niet bepaald symbool voor objectief en onkreukbaar. Laat staan voor betrouwbaar. Onderzoek op dat gebied bewijst onveranderlijk dat, ondanks genoemd journaille zichzelf altijd heel erg

“au sérieux” neemt, het feit blijft dat dit ietwat anders ligt bij “de mensen waar ze het voor doen”. Iedereen kan dat moeiteloos uittesten in eigen omgeving. Het resultaat ligt bij voorbaat vast. Overal. En lachen staat tot nader order nog altijd vrij in onze modelstaat.

Het goede nieuws voor al de herauten van het volgens hen enige juiste geschreven of gesproken duidende woord is, of beter was, dat ze in eigen biotoop zelden of nooit worden tegengesproken. Of beter werden.

Want ook op dat platform zijn er blijkbaar geen vaste waarden meer zoals ik met enige verbazing, gekoppeld aan ook enige binnen­

pret, heb kunnen vaststellen. En nog wel bij de krant binnen de persgroep die zichzelf elke dag opnieuw omschrijft als de grootste van Vlaanderen.

Het Laatste Nieuws beschikt dus over twee opinieschrijvers. Luc van der Kelen verpersoonlijkt als notoir lid van de B-plus- club en van de loge, de eeuwige loyale belgi- cist en dito royalist die vooral de wat oudere en dus ook wat conservatiever ingestelde lezersdoelgroep met uitgesproken sympa­

thieën voor het blauwe fabriekje te vriend moet houden. Aldus geïnspireerd vindt hij dat elke vraag naar een Vlaamse staatsher­

vorming met bekwame spoed gecatalogeerd moet worden als de “zever” die absoluut niet past bij het tricolore gevoel dat hij nadrukke­

lijk hoog in het persoonlijke vaandel draagt en uitdraagt.

Daartegenover staat de ex-sportjournalist en daardoor ook allicht volksere, wat Vlaam- sere en vooral minder wereldvreemde Jan Segers, die van zijn kant de minder Belgische conservatieve snaar richting jongere doel­

groepen betokkelt. Niet dat het altijd even

"cru" te voorschijn komt uit zijn meestal subtiel nuchter, gerichte, verbale pijlen op vorst, vaderland en het godganse politieke en andere establishment daar rond, maar bij lectuur van zijn vlot geschreven hersenspin­

sels kan ik me slechts zelden ontdoen van de indruk dat la belgitude hem in al haar vergane glorie feestelijk kan gestolen worden.

Verslikt

Naar het heet leidt een botsing van ideeën doorgaans tot positieve resultaten. Na meer dan een jaar lullen, kan dat bezwaar­

lijk beweerd worden over de staatshervor­

ming. Op woensdag 3 september pleegde Jan Segers daar een opiniestuk over. Onder de titel “Regering zoekt alibi”. Hij zei daarin dat er paniek heerste bij de Vlaamse libe­

ralen met het oog op de regionale verkie­

zingen 2009. In een sneer naar supermos- sel Bart Somers die hij wel anders noemde en dus partijvoorzitter van de “Open” VLD, veegde hij de vloer aan met diens “stelling”

dat de staatshervorming teveel tijd vergt van de federale regering die in de eerste plaats de sociaaleconomische dossiers dient aan te pakken.

“Alsof”, aldus Segers, “het sociaalecono­

mische immobilisme van deze regering een kwestie van tijdgebrek is. Alsof onenigheid over een staatshervorming een geldig excuus is om het over al de rest oneens te zijn en dus helemaal niks te beslissen. Alsof com­

munautaire onderhandelingen een sluitend alibi zouden zijn om de begroting te laten ontsporen. Dat is onzin. Niemand heeft de

Wetstraat verplicht om zich uitsluitend met de staatshervorming bezig te houden.” En dan vloeit er iets uit Segers’ pen dat Luc van der Kelen recht naar de keel moet hebben doen grijpen nadat hij zich in zijn hete och­

tendkoffie had verslikt: “Dat hééft ze trou­

wens niet gedaan, op het olijke trio bemid­

delaars na. De Wetstraat heeft het jongste jaar niet teveel, maar integendeel te wei­

nig onderhandeld over een staatshervor­

ming. Nog steeds wordt er gepalaverd over wie mee aan tafel mag als het ooit tot echte gesprekken komt.”

Op dat laatste durf ik te merken dat het sindsdien uitgesproken “oui” voor de “uitge­

stoken hand" van Kris Peeters niet veel ver­

andering zal brengen aan het tijdstip ergens in de pruimentijd dat belgofonen en belgi- cisten op hun verborgen agenda's hebben aangestipt.

Volgen

Ik wil nog even herhalen, kwestie van de impact van de tegenstelling te geven waar die recht op heeft, dat Jan Segers van zijn ont­

boezemingen beviel in de krant van woens­

dag 3 september. In die van vrijdag 5 sep­

tember haalde Luc van der Kelen uit onder de alleszeggende titel “Dwaasheid zonder grenzen”, zij het zonder concrete naam- vermelding van de op de korrel genomen zondaar(s). Hij zei wel hoe die dwaasheid concreet oogde. Geniet mee van zijn citaat:

“De economische groei in ons land valt stil.

Op de beurs is het dieptepunt nabij, maar het ergste moet nog komen. Een, recessie, een periode van economische achteruitgang... is wellicht niet te vermijden. Het gaat niet goed bij onze voornaamste handelspartners en dan kan België niet ontsnappen." En nu komt het orgelpunt: “Op dat moment bestaan de Belgische toppolitici het om na de vakan­

tie opnieuw in de institutionele problemen te vervallen. Zich druk maken doen ze over problemen die beleidsmatig niet acuut zijn.

Daar verliezen de Wetstraatjournalisten zich in. Het land zal echt niet ten onder gaan als de staatshervorming een jaar of twee moet wachten. Een mens zou denken dat onder­

nemers weten wat de prioriteit moet zijn.

Maar de ideologische verdwazing heeft tot een totale verblinding geleid bij de grootste Vlaamse ondernemingsorganisatie VOKA.

Haar voorzitter wil het land op een cruci­

aal ogenblik in de bestuurloosheid storten.

Dat is niet erg. Dat is misdadig tegenover de mensen en de bedrijven." Hallo Jan Segers?

Op maandag 8 september liet die weten dat

“een mens soms niet meer volgt”. Hij zei ook waarom. Hij sprak over Leterme die nooit in een regering zou stappen zonder garanties op een staatshervorming en zon­

der een splitsing van BHV en daar nu niet meer uit wil, zij het dat zowel van het een als het ander voorlopig geen sprake meer is op federaal niveau. Hij sprak ook over het nage­

noeg blanco A4’tje dat Vlaams minister-pre- sident Kris de Walen heeft aangeboden als

“historische kans” voor verdere onderhan­

delingen. Telkens gaf hij te kennen dat een mens soms niet meer volgt. Voor mijn part had hij ook nog kunnen zeggen dat roerende eensgezindheid tussen samenwerkende opi­

nieschrijvers van één en dezelfde krant zo intens kan zijn dat een mens in dat verband soms veel minder kan volgen. D.M^ol

geiten- en andere boeren let op uw ganzen.

Leterme is zijn verblijf in de Wetstraat begon­

nen met een kolossale woordbreuk en sinds­

dien heeft hij niets anders gedaan dan gere­

cidiveerd. In de Frut van 8 september stond te lezen dat in antwoord op een rondvraag onge­

veer de helft van de N-VA-voorzitters uit Ant­

werpen en van over het water vertrouwen had in Leterme. Naïeve jongens. Vertrouwen in een man die sinds hij in de 16 zit Bart de Wever bijna dagelijks bij de bok heeft gezet.

De dingen dezer dagen

Buigen of barsten

Neen, deze titel slaat niet op België, beste lezer. Maar dat merkt u als u dit stuk tot het einde uitleest. Het wijst ogenschijnlijk niet op overdreven veel inspiratie wanneer iemand uitgebreid zichzelf citeert. We gaan dat hier toch even bij wij*®

van uitzondering doen. Vorige week sloten we af als volgt: “Als we lezen dat de Vlaamse regering bereid is deel te nemen aan een gemeenschapsdialoog ‘onder een aantal strikte en noodzakelijke voorwaarden’, dan kan die nota niet anders dan tot een breuk leiden met de Franstaligen.

En dan kan de N-VA weer opgelucht adem halen en op het ledencongres fris de stekker uit het stopcontact trekken, in samenspraak met de CD&V. Peeters zal dan met het imago van ‘goede’ Vlaming mét N-VA naar de kiezer trekken en zich een stuk handiger hebben opgesteld dan Leterme.

Maar tussen die logica en de echte Belgische politiek gaapt wellicht een gr°te kloof en dan zitten de N-VA en Peeters met de gebakken peren."

De koof tussen logica en Belgische poli­

tiek werd voorbije week weer uitgebreid geïllustreerd.

Na een kort rondje intern-Franstalig gekrakeel, kwamen Reynders (MR), Di Rupo (PS), Milquet (CdH) en Javaux (Ecolo) begin vorige week snel tot een gemeenschappelijk antwoord op de uitnodiging van de Vlaamse regering. Ze zijn zowaar bereid de commu­

nautaire dialoog aan te gaan en gaan zelfs in op de “uitgestoken hand” van de Vlaamse regering. Wat een verrassing! Alsof men één moment kon verwachten dat de Franstaligen zouden weigeren te gaan praten en daar­

mee de regering de doodssteek toedienen.

Neen, onze zuiderburen zijn een stuk han­

diger dan dat. Ze zeggen te willen praten en gaan dan met een heel ruime bocht rond de

“strikte en noodzakelijke voorwaarden” die de Vlaamse regering stelde.

Blij met een dode mus

Begrijpe wie kan, maar dat niet-antwoord werd positief onthaald door CD&V, Open VLD en sp.a-VI.Pro. Dus ook door CD&V- voorzitster Marianne Thyssen. “Ik ben blij met de positieve signalen. Het zag er even anders uit, maar ze hebben elkaar blijkbaar gevonden. Er is nu een kans op een geloof­

waardige dialoog. Het ziet ernaar uit dat die nu van start kan gaan. Als er voldoende ver­

trouwen is, als men zich gedraagt als vol­

wassen mensen, geen spelletjes speelt en niet teveel verklaringen aflegt aan de pers, als dat lukt, is er een kans op slagen”, ver­

klaarde Thyssen.

Bij N-VA konden ze hun oren niet gelo­

ven en prompt liet de partijtop, vanuit Maas­

tricht waar ze hun fractiedagen bijwoonde, weten dat het antwoord van de Franstali­

gen te vaag was.

Kris Peeters zag de bui hangen van een kartelbreuk en remde het enthousiasme van zijn partij af met scherpe verklaringen.

Hij wil niet deelnemen aan een “praatcafé”

en al zeker niet aan tafel gaan zitten met een B-ploeg. Want de Vlaamse regering eist een delegatie die gemandateerd wordt door de Franse gemeenschap en met deelname van Didier Reynders, maar die verwachting boorden de Franstalige partijen ongegeneerd de grond in.

Maar Peeters had genoeg gescoord de jongste weken, oordeelden Open VLD en sp.a. De Vlaamse vice-premiers Van Meche- len en Vandenbroucke eisten een spoedver­

gadering van de Vlaamse regering en daar werd Peeters’ broek deskundig afgestroopt.

Want volgend jaar zijn er Vlaamse verkiezin­

gen en Open VLD en sp.a gaan uiteraard de kans niet laten schieten om het kartel zwaar in het hart te treffen. Ofwel stapt dat kartel in een onderhandeling die zeker niet tot een

akkoord leidt voor die verkiezingen en da stappen Kris Peeters en co. met lege h3n den naar de kiezer. Ofwel houdt de N- wel vast aan de nota van de Vlaamse rege ring en dan wordt de kans op een breuk van het kartel, dé natte droom van alle conCjr, renten, wel heel erg groot. Politiek heet 3 spelletje.

Striptease

Maar Van Mechelen en Vandenbroucke spelen het zelfs niet eens subtiel. ' Ik niet iemand die elk uur van mening vera . dert”, zei Van Mechelen. Straffe uitspr voor iemand die een gat in de lucht sPr'n“1 als de Franstaligen weigeren in te stemm met de “strikte en noodzakelijke voorwa den” die Van Mechelen enkele dagen eer mee opstelde.

En wat te denken van Frank Vande broucke, die voor de RTBF-radio verklaag dat BHV niet zal opgelost zijn voor de refl nale verkiezingen? Staat er niet in de Vlaa regeringsnota dat de parlementaire Pr0 dure zijn verloop moet kennen? “We we dat ervoor de verkiezingen toch geen op sing mogelijk is en daarom stelden we voor”, aldus Vandenbroucke. Zo wordt een Vlaamse strategie opgezet! Hij g,n?

dag later nog verder met de mededeling .j hij niet uitsluit dat er ooit nog onderhan

wordt over BHV. |2

La Libre Belgique meldde dan weer OP september dat Kris Peeters er bij de koninklijke onderhandelaars op zou he■

aangedrongen dat de Franstaligen be de behandeling van BHV te blijven a^rern^ei- tot na de verkiezingen van 2009. Hij gerde later op vragen hierover te antw den, waarmee hij meteen bevestigt da bericht klopt. Wie kan nog volgen?

De striptease van de Vlaamse reg®’’^^

nota ging nog verder. We lezen in een b®’

van Belga: “De Vlaamse regering wil dialoog concrete resultaten oplevert _s de verkiezingen. Peeters herhaalde nog dat dit niet betekent dat er akkoorden1 parlement gestemd moeten zijn. ^a [üj(- moet wel uitzicht zijn op iets.” Er m°e zicht zijn op ‘iets’. Als er dan uitzicht op iets, dan wel op een fameuze pand°

voor CD&V. een-

Voor de N-VA liggen de kaarten ®venv0<y voudig als onprettig. Het wordt buig®n we de Belgische logica van CD&V en de 3 Vlaamse regeringspartijen - en dan is gengraat van de partij in één klap Sy - of het laten barsten van het kartel- CD&V zit nu al zo ver in de bocht, dat meer geloofwaardig kan teruggrijpen vroegere straffe verkiezingsbeloften­

ja

De dingen dezer dagen

3

Kleine Onvolledige Encyclopedie Voor Ongeletterden En Transintellectuelen

E

Edison: uitvinder van de elektriciteitsrekening.

Eeuwigheid: tijdsspanne die Yves Leterme nodig heeft om vijf minuten politieke moed op te brengen.

Efficiënt: doeltreffend in de mond van een politicus, maar doelmissend in de praktijk (zie ook doeltreffend).

Egoïsme: hoofdzonde die volgens belgofone deskundigen hoofdzakelijk door Vlamingen wordt bedreven en gekenmerkt wordt door het ieder jaar zomaar weggeven van miljarden euro’s aan de belgofonen.

Eigenheid: eigen karakter dat wordt gewaardeerd bij volkeren uit de brousse, de pampa’s, de regenwouden en andere verre oorden, maar in geen geval mag worden gegund aan de Vlamingen.

Economie: staatshuishoudkunde waar geen huis mee te houden is.

Eksters: koninklijke vogels die meubels van de Vlaamse Gemeenschap lenen.

Elastiek: rekbare stof die wordt gebruikt om arrondissementele splitsingen en staats hervormingen te rekken.

Electrabel (meervoud Electrabellens): inners van elektriciteitsrekeningen om er fabelachtige oprotpremies mee te kunnen uitkeren.

Elite: kaste van zelfverklaarde intellectuelen die in een ivoren toren wonen, altijd naar links kijken en op alles wat onder hun toren beweegt neerkijken als op mestkevers.

Entertainen (spreek uit entertenen): het volk op de zenuwen werken in een taal die het niet verstaat.

Ethiek: aandacht voor het goed fatsoen - rijmt op politiek, maar heeft daar niets mee van doen.

Europa: bureaucratisch instituut dat zich door belgofoon Belzjieksken laat inspireren om Vlamingen te pesten.

Eva: eerste vrouw ter wereld, uitvindster van de adamsappel waardoor wij met de gebakken peren zitten.

Evacuatie: mannelijke ontvoogdingsbeweging om aan de machtsgreep van de Eva’s in onze moderne samenleving te ontkomen.

Herdenking aan

FDW jarig!

Er is de herinnering 9/II, de aanslagen door islamitische terroristen. Maar er is ook de herinnering aan de herdenking van de aan­

slagen die vorig jaar door het Vlaams Belang tegenover het Europees parlement op het Schumanplein gehouden werd. Een uiterst ruwe bedoening was dit toen. De herden­

king was verboden, maar - zoals wel vaker gebeurt bij dit soort evenementen - gooide het Vlaams Belang het als organisator op een akkoordje met de Brusselse politie. De dag zelf echter werd deze deal, die erin bestond de actie te ‘tolereren’, door burgemeester Freddy Thielemans de grond ingeboord. Ver­

boten, klonk het bij deze besnorde ‘dictator- in-schapenvacht’. En dus werden de Belang- kopstukken door een horde politiediensten hardhandig de nor ingedraaid. De burgerva­

der liet zijn eigen Pretoriaanse garde zelfs door Luikse agenten ‘bijstaan’. Filip Dewin- ter, die diezelfde dag 45 werd, kon het groot-

www.vlaamscheleeuw.com

of bel 03-385 81 90

het Vlaamsche Leeuw bier wordt gebrouwen door de Brouwerij Van Steenberge

WTC

ste deel van zijn verjaardag in een oncomfor­

tabele Brusselse cel doorbrengen.

Islamosocialist

Geen herhaling van die gebeurtenissen, dacht men dit jaar bij het VB. Er werd dan ook voor een heel andere aanpak gekozen.

Want ook nu weer had burgemeester Thie­

lemans van Brussel - een "islamosocialist , sneert FDW - de 9/11-herdenking verbo­

den. Pogingen om via de Raad van State het verbod ongedaan te maken liepen op een sis­

ser uit. Dus werd voorzichtigheid het orde­

woord. Trouwens, ook bij de politie had men het maar wat graag rustig gezien. De beelden van het gewelddadige optreden vorig jaar zijn immers de wereld rondgegaan. Wie een wei­

nig met het imago van zijn korps begaan is, beseft dat een heruitzending hiervan uit den boze is. Ook bij de politie is het imago anno 2008 een “aandachtspunt”.

Sereniteit troef

Omstreeks 11 uur was het verzamelen geblazen aan de WTC-gebouw (van een symbool gesproken!) vlak tegenover het Brusselse Noordstation. Toch voor pers en politie, want VB’ers waren er nauwelijks te bespeuren. Die hadden allemaal - naar schat­

ting zo’n 120 tot 130 man - postgevat in het station zelf. Bedoeling was immers om in alle sereniteit één per één een roos vlak voor het WTC-gebouw neer te leggen. Handig om weten is dat het Noordstation, net zoals het plein dat moet worden overgestoken om naar de WTC te wandelen, op het grondge­

bied van Schaarbeek ligt. Op deze plek tus- senkomen is dus geen spek voor de Brusselse politiebek. Pas wanneer men de straat aan het WTC-gebouw oversteekt, betreedt men de - sidder en beef! - politiezone Brussel- Elsene. Achteraf gezien bleek dit een meer dan welgekomen grens te zijn...

Exit target eagle

Filip Dewinter beet de spits af. Omringd door camera's wandelde hij rustig richting

Aan Mark Eyskens

Statler-Waldorf imitator Leuven

Gij Volstrekt Overbodige,

Gij zijt vorige week bevallen van een ellenlange, vervelende vrije tribune in De Standaard waarin ge nog maar eens ver­

kondigt dat christendemocratie en natio­

nalisme niet samengaan, zodat de lezer in wezen maar één conclusie kan trekken: het kartel met de N-VA moet zo snel mogelijk naar de andere wereld worden geholpen en CD&V keert best met rasse schreden terug naar de tijd van voor het Vaticaans concilie. Om de intellectueel uit te hangen probeert gij eerst enige subtiliteit te hante­

ren: ja, nationalisme is eerbiedwaardig als het over het geweldloos verdedigen van gemeenschappelijke belangen gaat. Neen, nationalisme is evenwel niét eerbiedwaar­

dig, omdat het de plicht van solidariteit niet erkent. Citaat: ‘Nationalistische houdin­

gen die - al was het maar - de indruk wek­

ken dat men mensen die behoren tot een andere gemeenschap aan hun lot wil over­

laten of verschillend wil behandelen, rich­

ten grote schade aan in de relaties tussen groepen mensen.’ Einde citaat.

Ziezo, met deze containerredenering kan alles wat in Vlaanderen nationalistisch is of denkt, in het verdomhoekje worden gestopt, wat uiteraard uw bedoeling is.

En ge laat natuurlijk al evenmin na te ver­

melden dat het middenveld en de grote sociale organisaties het steeds moeilijker hebben met ‘de nationalistische aardver­

schuivingen in Vlaanderens politieke land- schap’. Daarmee zit ge meteen op dezelfde lijn alsjanneke Renders van het ACW die in een interview na het gespeeld ontslag van Leterme in juli de stelling verkondigde

‘dat het kartel de ziel schaadt van CD&V’.

Dat CD&V mee door de stemmen van de N-VA-kiezers opnieuw aan de macht is gekomen, wordt door u beiden gemaks­

halve even vergeten. Evenals het feit dat Leterme nu al 15 maanden lang zijn kartel- partner stelselmatig bedriegt en bij de bok zet. Ook een christelijk principe zeker?

Als we u volgen, zouden we allemaal meermaals per dag luidop moeten ver­

klaren: ‘Ik voel mij meer solidair met een arme Waal dan met een rijke Vlaming.' Tij­

dens de metten, de lauden en de vespers, voor het slapengaan en uiteraard als hoog­

tepunt van het Magnificat. Uw litanie inspi­

reerde Peter de Roover van de Vlaamse Volksbeweging tot een repliek in De Stan­

daard waarin hij tot uw niveau afzakte en het nationalisme vergeleek met een onder­

WTC. Op dergelijke momenten de com­

municatie tussen de ordediensten afluis­

teren, is altijd een interessante bezigheid.

“Mijnheer Dewinter heeft het station verla­

ten, hij draagt rozen mee en is alleen, over”, brult een groentje in zijn walkie talkie. Kijk eens aan, “mijnheer Dewinter". Vorig jaar gaf de Brusselse politie Dewinter nog de codenaam “target eagle”; hij was niet wei­

nig geflatteerd. Maar dit jaar sprak men dus netjes over “mijnheer Dewinter”. Positief is alvast hoe men bij Polbru een zekere wel- voegendheid aan de dag begint te leggen. De politie, nu ook uw beleefde vriend.

Roosje leggen

Lang heeft dat rozen leggen niet geduurd.

Eerst kwam Filip Dewinter, vervolgens Gerolf Annemans en toen nummer drie, volksver­

tegenwoordiger Francis van den Eynde, er aankwam, was het al prijs. “Mag ik dan geen roos neerleggen!" vroeg hij de bevelvoe­

rende officier. Het acteertalent van deze tot Gentenaar omgeschoolde Brusselaar is ver­

maard. Uiteindelijk maakte hij rechtsomkeer en besloten werd de bloemen aan de over­

kant van de straat neer te leggen. Op grond­

gebied Schaarbeek.

Annick & Nancy

Waarom net Annick en Nancy, allebei tewerkgesteld op de Vlaams parlementsfrac- tie van het Vlaams Belang, door Polbru in de boeien werden geslagen! Seksisme? Omdat men wist dat het beslist geen kopstukken van de partij waren? Omdat het maar vrou­

wen waren? We kunnen enkel gissen. Feit is dat toen de twee dames niet onmiddel­

broek: niemand kan zonder, als men niet in zijn blootje wil staan of zich bijzonder ongemakkelijk voelen. Of een fat van Staat zich daardoor laat imponeren, is weinig waarschijnlijk. Wellicht draagt gij boven­

dien ondergoed met streepjes, net als uw maatpakken, om uw importantie te illu­

streren. Laten wij daarom uw geval psy­

choanalytisch verder analyseren.

Het moet een levensgrote frustratie zijn dat gij (met al uw kostbaar intellect) na uw rampzalige regeerperiode in 1981, die nauwelijks zes maanden heeft geduurd, nooit meer tot het hoogste ambt geroe­

pen zijt, in tegenstelling tot uw vader zali­

ger. Ja, ge zijt nog wel minister van Buiten­

landse Dinges geweest, een periode die vooral onthouden wordt omdat uw dien­

sten de Palestijnse terrorist Walid Kha- led een visum hadden verstrekt, waarop die zonder pardon door de Mossad in de straten van Brussel werd omgelegd. Wat was uw beruchte verklaring destijds ook alweer? Juist: ‘in elk ander land had ik als minister ontslag moeten nemen, maar in een apenland als België kan alles’. Waarna ge bovendien twee van uw topambtena­

ren in uw plaats slachtofferde, van solidari­

teit en christelijke naastenliefde gesproken.

Wel, beste vriend, wij nationalisten van onze kant zijn dit apenland kotsbeu, even­

als zageventen zoals gij die ervan gepro­

fiteerd hebben en ervan blijven profite­

ren en het wellicht ook juist daarom graag in stand willen houden. In wezen zijt gij een meubelstuk uit de vorige eeuw, dat al lang in een museum had moeten staan.

Het ergerlijke is alleen dat heel wat media die fundamenteel anti-Vlaams zijn, de VRT op kop, ons uw gezaag nog regelmatig in de strot blijven duwen, omdat gij samen met Wilfried Martens altijd bereid zijt om uw eigen partij en het Vlaams Kartel af te schieten, op die manier gefundenes Fres- sen biedend aan pseudo-journalisten die het stadium van de Muppet-show nooit zijn ontgroeid. Met aan het einde van elke afle­

vering Statler en Waldorf die met elkaar wedijverden om af te breken wat er op de Bühne werd vertoond. En daarmee pro­

beert gij voorlopig aan de volstrekte over­

bodigheid te ontsnappen door te fietsen in het luchtledige. Voor uw geval is er der­

halve maar één oplossing: onmiddellijke collocatie. In een

bijzonder ver en U-» f)

afgelegen oord. X rclxViCWLRC.

lijk rechtsomkeer wilden maken, ze admi­

nistratief aangehouden werden. De franc parler van de commissaris die het bevel gaf, stond in schril contract met het optreden van de agenten zelf. Die bleken eerder ver­

veeld met de aanhouding. En om te bewijzen dat de politie ook sympathiek kan zijn, kre­

gen beide dames op het commissariaat zelfs een glas wijn aangeboden.

Na zo’n klein anderhalf uur aperitie...

euh... brommen in de cel, werden ze netjes teruggebracht naar een plek van hun keuze.

Met grote zwier werden ze tegenover het Vlaams parlement afgezet. Kwestie van zo weinig mogelijk van de werkdag te verlie­

zen.

Opgelet, gladde rand!

Eigenlijk bleef het heel de tijd vrij rustig.

Er waren enkele administratieve aanhoudin­

gen die snel afgelopen waren, wat woorden­

wisselingen met de ordediensten, en dat was het. De VB-kopstukken deden hun verhaal, de ‘herdenkers” bleven nog even ter plaatse, waarna iedereen het plein verliet. Precies zoals gepland.

De stress was vooral te zoeken bij de ordediensten, staatsveiligheid en tutti quanti.

De manier waarop een aantal onder hen jachtig heen en weer liep, sprak boekdelen.

Eentje gleed zelfs uit op de rand van zo'n (on)sierlijke waterbak aan de rand van het plein. Spijtig genoeg voor het showgehalte van de ochtend bleef de schade tot een natte broekspijp beperkt. Een volle duik was leu­

ker geweest.

Lees verder blz.4

3

De dingen dezer dagen

Remember 2005

En waarom die Engelse titel vragen sommige lezers? Ach, gun mij ook iets. Het is een vrije associatie met het bordje dat in de tribune van mijn voetbalclub hangt:

“Remember 2002 - 2003” om bestuur, spelers en supporters van KV Mechelen te herinneren aan het rampjaar dat stamnummer 25 bijna uit het voetbal ver­

dween. Iedere Vlaming doet er ook goed aan zich 2005 te herinneren. 2005? Ja, het jaar dat VLD en sp.a het kleine Vlaamse masker dat ze nog droegen, ook weg­

gooiden en bereid waren de belgofone boevenorganisaties PS, MR en aanhang­

sel F(ront)D(es)F(ascistes) en CDH hun zin te geven in hun zucht naar “Lebens- raum”. De tekenen zijn er weer.

Het vulgaire Limburgse viswijf (met de excuses voor echte vishandelaarsters) dat de sp.a voorzit en dat in Mechelen gepa­

rachuteerd werd door Robert Stevaert, is uiteraard bereid om ter wille van de hogere belangen (de kooppracht weet u wel!) zich niet vast te pinnen op een serieuze staats­

hervorming. Haar echte reden is natuur­

lijk de zekerheid dat in een onafhankelijk of zelfs confederaal Vlaanderen het soortelijk gewicht van haar partij helemaal lichter dan water wordt zodat de kameraden zich nog minder kunnen verrijken op kosten van de belastingbetaler.

Caroline Paulette G. heeft als eerste sche- pene van Mechelen uiteraard veel contact met Bartolomeus Jozef Lodewijk Rosalia S., burgemeester van dezelfde stad. Beiden waren respectievelijk ondervoorzitter en voorzitter van de Vlaamse criminele orga­

nisaties die naar mijn mening wegens hun daden in 2005 strafbaar zijn volgens artikel 115 van het strafwetboek: “Met levenslange hechtenis wordt gestraft hij die het betre­

den van het grondgebied van het Rijk door de vijanden van de Staat vergemakkelijkt.”

Ze zullen natuurlijk argumenteren dat de echte bendeleiders Johan vande L. en Guy V. hen gedwongen hebben, maar die “Befehl ist Befehl” praatjes worden al zestig jaar niet meer aanvaard. Ze zullen ook beweren dat de uitverkoop van een deel van Vlaanderen toen niet doorging, maar de intentie alleen volstaat gezien hetzelfde artikel stelt dat: “in de voormelde gevallen wordt de strafbare poging gelijkgesteld met de misdaad zelf”

(vijf tot tien jaar hechtenis indien er alleen maar gepraat is zonder dat er ook een daad gesteld werd).

Duivelse Didier

De op het nippertje verijdelde misdaden van 2005 zijn natuurlijk het gevolg van het gesjoemel van 2002 toen de Vlaamse paars­

groene lichtgewichten een kiesdrempel van vijf procent en een provinciale kieskring mee invoerden. Het toen nog bestaande Arbi­

tragehof (inmiddels opgewaardeerd tot Grondwettelijk Hof) stelde dat het behoud van kiesarrondissement BHV niet overeen­

stemde met de wet. Mevrouw Neen had de eenvoudigste oplossing: schaf die provinci­

ale kieskringen af en we keren weer naar de vroegere bestaande kiesarrondissementen.

Dan is BHV weer legaal en de Vlamin­

gen kunnen op hun kin kloppen. Tenslotte dateert het eerste splitsingsvoorstel nog maar uit I96I ofte 47 jaar geleden en voor­

stellen die Vlamingen gelijke rechten geven met belgofonen, hebben gemiddeld tussen de 70 en de 100 jaar nodig vooraleer ze rijp genoeg zijn om goedgekeurd te worden.

Paars verwierp in oktober 2004 het voor­

stel van mevrouw Neen. Reynders had een beter idee. Hij deed een beroep op de ijdel­

heid van een politiek kerstekind als Verhof- stadt.

Deze blaag tuinde in de tactische val van de Luikenaar en zou het eens oplossen.

Tezelfdertijd liet Reynders de fascist Mangain uit zijn hondenhok om de vetste kluiven te eisen. Lukte het, dan was het MR-FDF kam­

pioen van de Belgofonie en mislukte het, dan was er nog geen man overboord, want dan had dit duivelskartel getoond dat het Beige heir immer pal staat.

En dus begonnen de paarsen te onder­

handelen volgens het Verhofstadt-recept:

met sterrenmenu’s en veel uitgelezen wij­

nen en sterke dranken om de zuipschuiten bij de PS en de VLD te verleiden. Reynders lachte zich een aap, liet Mangain Blitzkrieg- voorstellen doen en zweeg zelf, wachtend op het moment dat hij als zogenaamde gema­

tigde de belgofone expansie grootmoedig zou afremmen; ergens ter hoogte van Eppe- gem, Herent en Galmaarden. Het lukte nog bijna ook.

Verhofstadt had al twee keer bij een rege­

ringsvorming bewezen dat hij een schaam­

teloze collaborateur is, graag bereid om de elementaire rechten van gewone Vlaamse mensen op te offeren als hij er zelf beter van wordt. En hij beschikte over twee partijen die daar ook geen graten inzien. De VLD blijft, als ze onder druk staat, nog altijd de P(est)V(oor)V(laanderen) en de sp.a heeft zich sinds Anseele altijd als de onderdanige voetveeg van haar Waalse bazen gedragen.

De twee partijen waren graag bereid te om akkoord te gaan met een levenslang inschrij- vingsrecht voor belgofonen in de faciliteiten­

gemeentes zodat hun stemmen voor Bruxel- les niet verloren gingen. Meer nog; één keer in het Beige aan de gemeente meedelen dat je een Übermensch bent en nooit meer ont­

ving je nog een document in het Jiddisch, par­

don het Nederlands.

Met het onderwijs zat het ook snor. Nog altijd moeten de belgofonen van Wemmel, Wezenbeek, Kraainem, Linkebeek, Drogen­

bos en Sint-Genesius hun kindjes voor mid­

delbaar onderwijs naar de Brusselse agglo­

meratie sturen waar ze het gevaar lopen op Mohammed en Co te botsen in plaats van uitsluitend tussen rijke “entre nous” te verkeren. Geen probleem voor VLD en sp.a. De Belgofonie mocht middelbare scho­

len oprichten in dit deel van Vlaanderen en Vlaanderen kreeg geen enkele bevoegdheid meer in deze extraterritoriale zones. Na deze eerste toegeving schakelde men nog een tandje hoger. Belgofone instellingen voor kinderopvang en bejaarden, sport en cul­

tuur mochten ook zodat de gemeentes de facto geannexeerd werden bij Brussel. Enige schijnbare tegeneis van de Vlaamse landver­

raders: la Belgofonie moest het zelf betalen, maar tezelfdertijd was men akkoord dat de federale staat extra geld zou lammeren die les Bruxellois naar de rand mochten sluizen.

En als toemaatje kon er gepraat worden over

Het witte blad

die aanslag op de belgofone mensenrechten

= de tweetaligheid van ambtenaren in Brus­

sel. Dat is wel een grondwettelijke verplich­

ting, maar de grondwet is een vodje papier voor dat Herrenvolk.

Verscheurend dilemma

Volgens eigen zeggen was het Geert Lam- bert die de stekker uit de onderhandelin- gen trok omdat hij toen al begreep dat deze toegevingen politieke zelfmoord beteken­

den. Lambert vertelt trouwens dat Verhof­

stadt iedere eis van de belgofonen blijmoedig acteerde en boos was als sommige Vlamin­

gen een punt of een komma wilden wijzigen.

Zover zijn we dus. Gegarandeerd komen die eisen weer. Meer zelfs; voor de belgofo­

nen was de buit bijna binnen en dus zal hun geeuwhonger nog veel groter zijn.

Ze zullen VLD en sp.a permanent herin­

neren aan hun kruiperige onderdanigheid in 2005. Het slijmerig addertje B. Somers is trouwens aan de terugtocht begonnen. Na de verkiezingen van 2007 werd hij niet moe te beklemtonen dat de "liberale familie" de grootste was hoewel hij perfect weet dat de MR een fascistisch aanhangsel heeft. Vorige week was de viespeuk niet beschaamd om te zeggen dat hij “het afbraakvoetbal van het FDF en de N-VA beu is”. Je moet een wal­

gelijke rat zijn om een fatsoenlijke partij als de N-VA op hetzelfde niveau te plaatsen als een authentieke troep neonazi’s.

Terzelfdertijd lieten VLD en sp.a weer hun Vlaams carnavalsmasker vallen omdat Pee ters serieuze onderhandelingen eiste. Ze f ° ten hun eigen minister-president terug 0 hun Belgofone meesters te bewijzen dat z nog altijd bereid zijn hun kruiperige knie*3 van 2005 te herhalen.

Voor Bart de Wever breken de hardst weken uit zijn loopbaan aan; harder dan regeringsonderhandelingen. Hij weet dat U naar gesprekken moet met een delegatie ' voor meer dan de helft uit potentiële lan - verraders bestaat. Hij kent perfect de toe gevingen die in 2005 werden gedaan en nij1 onzeker over de houding van een deel v3 zijn eigen kartelpartner. Hij en zijn ParCI1 staan in een verscheurend spagaat.

De spons nu in de ring gooien betekent alleen nog de kleine echt Vlaamse vleugel *3 de CD&V de uitverkoop van een stuk Vlaa deren wil verhinderen en dat toegeving®

aan de belgofonen bijna onvermijdelijk zi] • met ‘de dood in het hart’ weliswaar. Het 3 tel bijeenhouden betekent wel dat de trad' onele partijen tegen heug en meug herinne worden aan hun plicht tegenover hun 1 zers. Maar als ze toch door de slappe kn'®

gaan, kan het al te laat zijn voor de N-VA nog uit de rijdende tram te stappen. Als kartel een dag te laat breekt, blijft de p3 achter met het odium van verraad aan n kerntaak en kan ze zich opdoeken.

JanNeckeRs

Vervolg van blz.3 Kuregem

O ja, de wake van het VB kreeg nog een staartje. Die avond werd in het beruchte Kuregem een bus van De Lijn met stenen bekogeld. Wat verder in de stad gebeurde hetzelfde. Het was de politiediensten al een tijdje duidelijk dat er in deze tijden van rama­

dan sprake was van “een zekere nervositeit”

in de wijk. De woordvoerster van De Lijn legde echter een rechtstreeks verband met de VB-wake. Het zal je maar overkomen. Een hele dag niets eten of drinken, je ‘s nachts vol met zoetigheden proppen waardoor de suikerspiegel ongeziene hoogtes bereikt, en dan die fascisten die het lef hebben de slacht­

offers van 11 september te herdenken. Wat doet een mens in dergelijke omstandighe­

den? Precies, er eens stevig invliegen!

Brussels fractieweekend

Zowat alle parlementsleden en werk­

nemers van de partij waren actief op het appel. Behalve dan de Brusselse volksver­

tegenwoordigers en hun medewerkers, die waren op fractieweekend. Het komt ons niet toe ons te mengen in de manier waarop die dames en heren hun agenda opstellen, maar ligt het niet voor de hand dat een dag als 11 september vrijgehouden wordt!

Hoe dan ook, zeker in Brussel neemt het gevaar van islamisering een cruciale plaats in de werking in. Enkele dagen voor 11 septem­

ber belegden ze dan ook een persconferentie waarop een aantal zaken op een rij werden gezet. Net daarom had men hun aanwezig­

heid op prijs gesteld.

Is het dat maar?

Als het koninkrijk van Bébert uit elkaar valt, kost dat Vlaanderen 1,2 miljard euro.

Is het dat maar? Dat is iets meer dan een tiende van de jaarlijkse transfert van 11 mil­

jard euro naar Brussel en Wallonië. Dus niet getalmd. Rudy Aernoudt, prominent lid van B-Plus, heeft dat berekend. Volgens hem kost een gebarsten België 7 miljard euro, waarvan bijna 5 miljard op conto komt van Wallonië.

Uiteraard pleit B-Plusser voor het behoud van de status-quo en dus voor de jaarlijkse Vlaamse aderlating van 11 miljard.

Meloenen

Ook onder moemoe Vogels blijven de groenen meloenen: groen van buiten, rood van binnen. De "nieuwe ideologische koers”

(wat is daar nieuw aan?) die op hun congres ergens in november moet worden aangeno­

men, heeft hun geloof in “de maakbaarheid van de samenleving" bevestigd. Dat is het

eerste geloofspunt van elke s0C'a'iSt'Sn ideologie. De groenen zijn dus meloen

Met respect

De VlaPro’s - dat zijn de voormalige $P' tisten - gaan opnieuw met de Spallochton op een lijst naar de verkiezingen var

i *

gend jaar. Hebben ze een andere keus, is dat of verdwijnen in het luchtledige.

Volgens Bettina Geysen verliepen gesprekken met Caroline Gennez respect voor elkaar". Met andere w00^,.ar ze vlogen elkaar net niet in de haren- M allez, het heeft dan toch een verkies plaats opgebracht voor Bert Anciau*

voor haarzelf.

Meer moet dan niet zijn.

De dingen dezer dagen

5

De politieke lynchpartij tegen Frank Vanhecke

Zoals de zaken er nu voorstaan, kan de partijraad van het Vlaams Belang niet anders dan Frank Vanhecke opnieuw voordragen als lijsttrekker voor de Europese verkiezingen volgend jaar in juni. Na klacht van Freddy Willockx wil het parket van Dendermonde de oud-partijvoorzitter immers vervolgen wegens racisme.

Maar daarvoor moet eerst de parlementaire onschendbaarheid van Frank Van­

hecke opgeheven worden. Op vraag van minister van Justitie Jo ‘Piske’ Vandeur- zen buigt de juridische commissie van het Europees parlement daarover. Het Europees parlement hield al een hoorzitting over de zaak. Mogelijk valt in decem­

ber al een beslissing.

Als het Europees parlement ingaat op de vraag van minister van Justitie Jo

‘Piske’ Vandeurzen, verliest Vanhecke zijn politieke rechten, daardoor ook zijn mandaat in het Europese Parlement en ook de mogelijkheid deel te nemen aan de verkiezingen van juni 2009.

Waarin bestaat nu de gruwelijke racis- memisdaad van Frank Vanhecke? Eigenlijk in niets.

Zo een drie jaar geleden stond in het lokale VB-blad van Sint-Niklaas te lezen dat allochtone jongeren verantwoordelijk waren voor het schenden van graven. Onte­

rechte beschuldiging, zoals later bleek. Het VB erkende dat en publiceerde een veront­

schuldiging. Frank Vanhecke was niet de auteur van het betreffende stuk, hij was wel de verantwoordelijke uitgever. Freddy Wil­

lockx zag de kans schoon om het Vlaams Belang te treffen.

Niemand minder dan Guido Naets hield op maandag 8 september een pleidooi in de Juridische commissie van het Europees par­

lement. Hij hield er een opmerkelijke toe­

spraak die wij onze lezers niet willen ont­

houden. De rode draad door zijn betoog: het Europees parlement mag niet het instrument worden van een politieke lynchpartij.

Mijnheer de voorzitter,

Ik ben niet gekomen om Frank Vanhecke te begraven, te verdedigen of van iets vrij te pleiten. Ik sta hier om het Europees par­

lement te verdedigen, opdat het zich niet zou laten verleiden tot het opheffen van de onschendbaarheid van Frank Vanhecke. Sta mij toe dit in 7 punten te ontwikkelen.

I. Ik heb dit parlement meer dan 50 jaar van nabij gevolgd en met grote toewijding gediend: eerst 4 jaar als medewerker van de studiedienst van de Belgische christendemo­

craten, dan 18 jaar als Europeaancorrespon- dent o.m. voor Duitse en Nederlandse media en voor de Vlaamse openbare radio en tele-

Ook sociaalflaminganten willen Vlaamse staat

Wie vorige zaterdag naar de sociaalflamingantische trefdag in het diensten­

centrum van Gentbrugge is getrokken, heeft geleerd dat ook linkse flamingan­

ten België weg willen. Het sprekersaantal was echter niet in verhouding tot het aantal aanwezigen: zes sprekers en vijftig aanwezigen, van wie 80% zestigers en zeventigers en maar 20% dertigers en veertigers.

De sprekers waren Peter de Graeve, docent wijsbegeerte en behorend tot de Gravensteengroep, Paul Ghijsels, gewezen journalist, Dirk de Haes, oprich­

ter van deze beweging, Julien Borremans, lid van het IJzerbedevaartcomité en Werkzaam in de sociale sector, Rudy van Doorslaer, journalist en tenslotte, Joost Vandommele, kleinzoon van dichter René de Clercq en voor Gent de gastheer van deze trefdag.

Inleider Miel Dullaert vond deze trefdag echter “beter’ dan vlaggengezwaai en een bijeenkomst als de Ijzerwake. Gent is volgens hemde bakermat van het soci- aalflamingantisme. Het decor loog er inderdaad niet om. Met uitzondering van

®én grote 4x4 meter geelzwarte Leeuw, was er heel veel rode achtergrond.

De trefdag wou de combinatie van links en Jaams uitgebreid uitdiepen. Volgens Dirk c'e Haes, oprichter van de sociaalflamingan- J-en, is het flamingantisme en dus zeker ook 2et sociaalflamingantisme, altijd antikapita- 'stisch geweest. Volgens hem is het kapi­

talisme een historisch sociaal systeem, wat Wl zeggen dat het ook eindig is. Meer zelfs:

*°lgens hem is het al een tijdje aan het ein- 'gen. “We zijn duidelijk in een overgangstijd eland en de komende 30 tot 50 jaar zullen

®en periode van wereldwijde chaos bete- enen . Maar of er na de chaotische over­

gangsperiode noodzakelijkerwijs iets beters

*°Orschijn zal komen, valt te betwijfelen.

r kan op de puinhopen van het kapitalisme

“Wg°ed 6en n'euwe wanorde ontstaan.

Cr e zullen moeten vechten voor een con-

^eet socialisme, voor die andere wereld die cj.'l willen, een wereld die gelijker, rechtvaar- is^er' democratischer, minder georganiseerd ai’jrninder draaiende om rijkdom en macht”, aldEUs De Haes.

tievenrnaa' zo ver zullen niet de conserva- (je e segmenten van de wereldburgerij in

$teZln van McCain en Palin onze gevaarlijk- tegenstrevers zijn, meent hij. In België

visie, dan 15 jaar als directeurperschef van dit Parlement zelf. In deze laatste hoedanig­

heid was het ook mijn taak, het Parlement te beschermen tegen allerhande aanvallen.

Ik grijp graag de kans aan om die taak, die ik van 1980 tot 1995 fervent verdedigde, van­

daag voort te zetten.

2. Kringen die België te allen prijze wil­

len behouden - zoals ze zelf zeggen ook met onwettige middelen - willen dit Parle­

ment doen opdraven in een lynchpartij op de voorzitter van een partij die België ziet als een mislukte staat, “a failed state", die zij democratisch en vreedzaam wil opsplitsen in een onafhankelijk Vlaanderen en Wallo­

nië in Europa.

Hier wordt onterecht misbruik gemaakt van het gemakkelijkste voorwendsel - neen, geen verkiezingsbedrog, corruptie, smeer­

geld, of pedofilie (we zijn tenslotte in Bel­

gië), maar de meest abjecte van alle misda­

den: racisme. Mijnheer de voorzitter, in de bijna 30 jaar dat ik Frank Vanhecke ken, sinds hij hier assistent werd van Karei Dillen, heb ik hem nooit op enige vorm van racisme kun­

nen betrappen.

3. Niemand mag zich achter een parle­

mentair mandaat verschuilen om misdrijven toe te dekken ofte ontsnappen aan rechts­

vervolging. Maar ik heb de indruk dat men Vanhecke wil vervolgen, niet voor een of ander misdrijf maar om wie hij IS; precies wat Hannah Arendt bestempelde als tota­

litarisme. De nationaalsocialisten gingen zo tewerk, Stalin liquideerde op dezelfde wijze al zijn tegenstanders.

Vanhecke wordt vervolgd omdat hij sym­

bool staat voor een partij die België wil

dringt hun “obsoleet denken" (sic!) para­

doxaal genoeg alleen maar door in de rech­

tervleugel van de Vlaamse Beweging. "Onze vrienden van de rechtse Vlaamse Beweging", aldus De Haes, zijn mensen die gewaar wor­

den dat er iets fundamenteels verkeerds aan de gang is, dat de dingen uit elkaar aan het vallen zijn. Zij voelen vaag wat de sociaalfla­

minganten met zekerheid weten, namelijk dat de crisis van het Belgische regime een plaatselijke uiting is van de bredere crisis van het kapitalisme. Maar aangezien zij afkomstig zijn uit de conservatiefburgerlijke milieus, of zich ermee identificeren, proberen zij de nakende chaos te voorkomen door de rigide toepassing van de donkerblauwste principes, mits een communautair correctief. Dat cor­

rectief kan er een zijn van taal, cultuur, natio­

naliteit of godsdienst, of liefst nog een men­

geling van dat alles, zodat ze het zichzelf als sociaal kunnen voorstellen.

Solidariteit

Niettemin vindt hij het een grove beledi­

ging te beweren dat Vlaanderen van nature rechts is. Solidariteit is een beter wezens­

kenmerk. “Wij zijn het volk van missiona­

opdoeken, zoals Cato in Rome elke toe­

spraak voor de Senaat besloot met de woor­

den “ceterum censeo Carthaginem esse delendam". Ook een andere Vlaamse partij­

voorzitter, Bart De Wever wiens partij kar­

tel vormt met de Vlaamse christendemo­

craten wordt om dezelfde reden verguisd en ook de voorzitter van die andere radi- caal-Vlaamse Partij Lijst Dedecker wordt er om belaagd. Wie opkomt voor Vlaamse en Waalse onafhankelijkheid mag zich aan de ergste represailles verwachten

4. Aanklagers in deze zaak zijn totalitair denkende en handelende figuren, die zich­

zelf kwalificeren als horende tot “democra­

tische partijen", tja, zoals de DDR zich vroe­

ger “democratisch” noemde.

Dit parlement zou zich eigenlijk eens moeten buigen over de praktijken die tegen radicaal Vlaamse partijen worden gebruikt:

doodsbedreigingen aan het adres van geko­

zenen, intimidaties van leden en sympa­

thisanten, het gewelddadig arresteren van gekozenen hier voor dit Parlement bij een vredelievende herdenking van Nine Eleven, de sociale en politieke uitsluiting, het uit de vakbond zetten van leden van het Vlaams Belang - en dat wil in België wat zeggen want werklozensteun wordt door de vakbonden uitbetaald, die er een bonus van 160 miljoen euro per jaar voor ontvangen.

De zaak tegen Vanhecke is aangebracht door een man, Freddy Willockx, ooit ook Europarlementslid, vandaag burgemeester van Sint-Niklaas. die 14 jaar geleden bekende dat hij 5 miljoen smeergelden uit het Agus- taschandaal had aanvaard, het omkoopschan­

daal met helikopters waardoor Willy Claes ontslag moest nemen als NAVO-secreta- ris-generaal.

5. Het totalitaire blijkt uit het feit dat de opheffing van de onschendbaarheid werd gevraagd precies 2 dagen nadat Frank Van­

hecke na 12 jaar voorzitterschap de fakkel aan zijn opvolger had doorgegeven - een voorzitter in functie aanpakken vond men blijkbaar toch net iets te gewaagd.

De willekeur blijkt hieruit dat u dit dos­

sier bij hoogdringendheid moet behandelen, terwijl vandaag bij de Brusselse politierecht­

bank alleen al 47.000 inbreuken op vervolging wachten wegens allerlei geweldplegingen en zware verkeersovertredingen als dronken­

schap achter het stuur.

Het totalitaire blijkt uit het feit dat het Belgische apparaat een tot Belg genaturali­

seerde Marokkaanse terrorist genaamd Bel- lirasj gedurende tientallen jaren ongemoeid

rissen als pater Damiaan, van binnenlandse strijders als priester Daens, van een ver­

enigingsleven dat van alles organiseert voor ll.ll.ll. Broederlijk Delen, Artsen zonder Grenzen, Vredeseilanden en ga zo maar door", somt De Haes op.

Ook sp.a, ABVV en ACW en zelfs Groen krijgen een dikke buis: de balans van hun deelname aan de macht is desastreus: uit­

verkoop van staatseigendom en de privati­

sering van collectieve goederen en steeds meer mensen onder de armoedegrens. Ten gevolge van de 175-jarige klassenstrijd is er, volgens hem, in België een conflict ontstaan tussen twee projecten voor natievorming.

Enerzijds is er het Belgische, dat goed weet wat het wil, maar dat daar na 175 jaar uni­

tarisme, federalisme en neo-unitarisme nog steeds niet in geslaagd is. Het springt nu op de kar van het zogezegd progressieve mon- dialisme.

Anderzijds zijn er de projecten van het Vlaamse en het Waalse volk die vrij gemak­

kelijk zouden kunnen slagen indien ze maar wisten wat ze nu eigenlijk wilden. De geschie­

denis van het Vlaamse volk is de geschiedenis van zijn strijd tegen de Belgische staat. De Belgische bourgeoisie beseft dat maar al te goed en is daarom bezig zich terug te trek­

ken in het Brusselse sanctuarium dat daarom moet worden uitgebreid.

De Vlaamse Beweging kan pas slagen als ze in haar geheel kiest voor een fundamen­

teel ander beleid, niet voor een variatie op het Belgische. Wanneer de macht van het hof en de Belgische kapitalistische klasse kan worden gebroken en het establishment uit elkaar valt, dan staat er geen Belgisch volk, geen Belgische nieuwe elite of geen Belgische proletariaat klaar om een nieuw-België op te richten. Dan komen de Vlaamse en Waalse sociale formaties, die doorheen de geschie­

denis opgekomen zijn, boven te liggen en

moorden liet plegen, terwijl de Marokkaanse diensten hem en andere terroristen wél kon­

den klissen en buiten een reeks wapenop­

slagplaatsen ook nog ontdekten dat Bellirasj al jaren op de payroll stond van de Belgische staatsveiligheid!

6. In het licht hiervan ben ik als Belg gege­

neerd, ja beschaamd dat dit parlement en deze commissie in spoed is opgetrommeld voor één zin in een persbericht uit een plaat­

selijk krantje uit 2005 dat ernstige grafschen- dingen in Sint Niklaas toeschreef aan alloch­

tone jongeren.

Eén zin die na enkele dagen werd rechtge­

zet in een nieuw bulletin voor alle brieven­

bussen van de stad omdat inderdaad niet met naam en toenaam kon bewezen worden dat het ging om allochtone jongeren. Het waren immers minderjarigen en dan kan de politie de identiteit niet vrijgeven!

Volgens de Belgische Grondwet mocht Frank Vanhecke als juridisch “verantwoor­

delijke uitgever” niet eens worden vervolgd omdat de schrijver van het stukje, een plaat­

selijke gekozene, zich vrijwillig had bekend­

gemaakt. Maar zoals u allicht weet is dat de grondwet in België allang een vodje papier.

Men wou trouwens niet de schrijver doen veroordelen maar Vanhecke pakken. Han­

nah Arendt zou het met lede ogen hebben aangezien.

7. De Belgische politieke toestand is meer dan ooit een wespennest en wie hier als bui­

tenlander in gaat roeren, weet niet wat hem te wachten staat. Als de Juridische Com­

missie de deur zou openzetten voor ver­

volging door het Belgische gerecht, van één van de meest uitgesproken voorstanders van Vlaamse onafhankelijkheid, zijn de kwa­

lijke gevolgen voor het aanzien van het par­

lement en voor de weerslag op de publieke opinie niet te overzien.

Om al deze redenen smeek ik het Euro­

pees parlement, te beginnen deze commis­

sie, zich niet medeplichtig te maken aan een politieke lynchpartij en een karaktermoord op een radicaalVlaamse politicus, met zg.

racisme als goedkoop voorwendsel.

België staat vandaag voor een van de grootste uitdagingen sinds het zich in I830 van Nederland afscheurde; het zou bijzon­

der onverstandig zijn als het parlement in die communautaire onderhandelingen par­

tij zou kiezen.

Mijnheer de voorzitter, ik zei het al, ik hield dit pleidooi niet voor Frank Vanhecke, maar voor het Europees parlement zelf, dat al genoeg door het slijk wordt gehaald.

deze zullen dan twee bevriende, postkapi- talistische buurstaten opzetten.

Authentieke politieke klasse

Julien Borremans had het vooral over de verarming van onze samenleving. Invalidi- teitsuitkeringen, werkloosheidsuitkeringen en pensioenen lenigen de nood amper. De verzorgingsstaat raakt uitgehold.

Oorzaken: het harde kapitalisme, de glo­

balisering, allochtonen die een multi-etnisch subproletariaat vormen, sommige onder- wijsaspecten, maar zeker ook de communau­

tarisering. “In Vlaanderen groeit het besef dat Wallonië en Brussel handenvol geld kos­

ten en zelf te weinig doen om hun hache­

lijke situatie te veranderen”, zegt hij. “Een voorbeeld: hoewel per leerling de uitgaven in het Franstalig onderwijs 30 tot 40 pro­

cent hoger liggen dan in Vlaanderen, geraakt 32 procent van de Franstalige jongeren niet verder dan maximaal een diploma van lager middelbaar onderwijs. Vlaanderen heeft te weinig beleidsinstrumenten en centen om de

‘nieuwe sociale kwestie’ aan te pakken.

Wallonië klampt zich aan België vast.

De Belgische democratie is een illusie, een onwerkbaar geheel van elkaar bestrijdende clans. België heeft het statuut van ‘failed state”. Een goed functionerende centraal gezag is niet meer aan de orde.

Borremans pleit voor een “authentieke”

Vlaamse politieke klasse waartoe duidelijk het Vlaams Belang niet behoort. Althans vol­

gens hem. In een democratie zou het niette­

min niet mogelijk zijn de Vlaamse meerder­

heid buiten spel te zetten, zoals nu.

De sprekers verkondigden die ene grote gedachte: om sociale welvaart voor de zelf­

standige Vlamingen en de zelfstandige Walen tot stand te brengen, moet het zonder Bel­

gië. Allemaal goed en wel, maar hoe gaan de linkse flaminganten dat doen zonder de medewerking van hun rechtse tegenpolen?

Jan Borluut