Voor mensen met een goed hart

62 ste jaargang nummer 18 woensdag 2 mei 2007 1,65 euro

Voor mensen met een goed hart

en een £ slecht karakter...

kO«M«

is oe y,AA0H[l^>

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099AntwerpenX

Mist

Hetis zover. Het parlement heeft geabdiceerd, de verkiezingscampagne gaathaar definitieve fase in. Maar demeestekiezers - enbij uitbreiding demeeste politici- heb­

ben ernog geen besef van waarover de verkiezingen juistzullen gaan. Dat heeft onder meer te maken met het gedrag vanYves Leterme,dieminder dan zesweken voorde verkiezingen nog altijd niet voor duidelijkheidheeft gezorgd. En het is maar zeer de vraag of hij dat uiteindelijk ook zal doen.

We citeren Hermanvan Rompuy in 'DeTijd': "Het kan gaan over welke regering men wil. Ik ben ervan overtuigddat paars voortdoet als datkan, indien nodigmetde hulpvan Groen!Hetkan ook gaan over wiepremier wordt. Er zijnalvijf kandidaten:

Louis Michel, Didier Reynders, Elio Di Rupo.JohanVande Lanotte en Guy Verhofstadt.

Mijnheer Leterme zal welzoverstandigzijn het nietindietermen te stellen. Ikzouhet hemin ieder gevalafraden.”

Van Rompuy meent dus dat Leterme best nietopenlijk zijn kandidatuurstelt, enhet bij voorrangheeft over “inhouden programma” alsof het daar bij de verkiezingen op de eerste plaats omdraait. En niet over de honger van CD&Vdiena acht bittereoppo- sitiejaren opnieuwterug wil naar de macht. Als Leterme zichopde vlakte houdt over zijn persoonlijke ambities,ishet ookgemakkelijker om al diegenen vanantwoord te dienen die moord enbrand zouden en zullen roepen overhet verraad vande minis- ter-president. Verklaarde Etienne Schouppe onlangs niet dat Leterme na de federale regeringsonderhandelingen nog altijd zou kunnen terugkeren naar de Vlaamse rege­

ring "als behoeder van de staatshervorming”?De politieke spindokters zitten heus nietbij de VLD alleen.

Maar in deVLDen andere partijen zijnzeer intussenvangeschrokkenhoe weinig kritiekdeal wél aangekondigde federale overstapvan Inge Vervotte bij media en publiek heeft uitgelokt. Het heet bijgevolg dat Leterme en dezijnen in een staat vangenade verkeren endatze voorlopig nauwelijksiets verkeerd kunnen doen.

En duskiest Verhofstadt tijdelijk voor de vlucht vooruit. Hij zegtin eeninterview dat hethem nietom eenpostje te doenis. Hij ziet ineensde noodzaak van een rege­ ring met twee derde meerderheid in,zogezegd om aan staatshervorming te kunnen doen.Ja, dag Jan, om de liberalenen zichzelf in de wedstrijd te kunnen houden natuur­

lijk.En om zich, indiennodig, als scheidsrechterop tewerpen boven de andere partijen heen - door evengoed te verklaren ... dat het creëren van meer werkgelegenheid in feite belangrijkeris daneen nieuwe staatshervorming. Zoduurt hetspinnen en weven voort, ver bovenhet hoofd heen vanbedoelde JanModaal.

En intussen isdaar Vande Lanotte die gezworen heeftnooitpremier te zullen wor­ den tenzij desocialisten de grootste politiekefamiliezijn, en de SP.a de grootste bin­ nen die familie.Bovendien moet het ook voor hem eerst en vooral, jawel,om de inhoud gaan.Ook hierzit dus dat zoekenen tasten,enwordende meest rechtstreekse aan­

vallengelanceerd op Groen!, dat op I mei uitgebreid mochthoren dat men voor een krachtig klimaat- en energiebeleid bijde socialisten moet zijn. En watmetde stelling van Vande Lanotte dat de nieuwe premier best geen Franstalige is? Voorwat, hoort wat,en VandeLanotte isprincipeloos enpragmatisch genoeg om zijn uitspraak in te slikken als de SP.a daar op anderemanierenbeter van wordt.

De hoofdrolspelershouden dus nog alle deuren open. Hetzelfde bleek tijdens het

"debat” tussenLeterme en Di Rupoafgelopen week.Buiten wat fletseplaagstoten ble­

ven beide heerschappen opvallendvriendelijk voor elkaar, enLetermeliet alvast ver­

staan dat hetonmogelijk zal zijn om allesuit de bekende resoluties van het Vlaams Par­

lementbinnen te halen. Waarmeehij eerderzijn kartelpartner N-VA in het viziernam en hem erop wees dat zedaar niet teveelbuitendelijntjes moeten gaankleuren. Maar LauretteOnkelinx, daar bleef Leterme liever van af:“Wie ben ik omtezeggen dat zij geen goededingen heeft gedaan?”, zoklonk het, nadat Di Rupo de rooiefurie had uit­ geroepen totbeste ministervan Justitie sinds jaren. Hallo,Tony van Parijs? Hadt gij datook zo begrepen? Hallo, Pieter deCrem,hoe zit dat eigenlijkmet diebrief aande Vlaams Belangkiezerover justitie en veiligheid? Even op een andere frequentie geze­ tendande gedoodverfde nummer één van uw partij?

Hetstaat voor de meesteWetstraatbewoners en Wetstraatvolgers nu al vast dat de regeringsonderhandelingenna I0 juni lang,heellang zullen gaan duren. En dat het daarbijde grote vraag zal zijn wie zich als eerste zal durvenblootgeven,als eersteaan bepaaldebeloftenof ambities zal durvenverzaken. Sommigen zien eennieuwe regering pastot stand komentegen begin oktober, omdat er ineens ook een bijzonder zware brok begrotingswerk zal moeten gebeuren. Naast het thema staatshervormingwordt ook dat bijzonder interessant, zekernu VLD en SP.a onderling tegen elkaaropbieden hoe grootover enkelejaren het "overschot” moet zijn. En dat nadatze twee legislatu- ren langde boekhouding alleen maar doorgeknoei overeind hebben weten te houden.

Trouwens, verliesniet uit het oogdat Vande Lanotte onlangszei dat het overhevelen van bevoegdheden naar de regio’s nog geen overdracht vannieuwe middelen inhoudt.

Vlaanderen dat moet betalen voor, zeg maar, de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde?

Zoietsheefteen naam, het heet: het Mistactieplan.

Deze week;

•Nutteloos! 2

• De laatste roddels 4

• In Memoriam Karei Dillen 5

•Films 10

• Brief aan de koning 16

Zwarte vrijdag

Inkijk verschaffen

C

)

W ildernde vip een volkswt V

maken .

— ---- ; ---

''HOlWkÄJJEL CpiLLEN) 5LAA6DG

Wie vanuit een of andere GrootNeder- landsemotivatiede universiteit vanUtrecht neigt uit te kiezenom hogere studies te vol­

gen, loopthet risicoeneGeertBuelens tegen hetlijfte lopen. DezeVlaming - hijzal ons die kwalificatiehopelijkvergeven - doceert daar Nederlandse literatuur. Als wemogen voort­ gaan op zijn columns in De Morgen, dan lijkt elkcontact tussen eenjonge,zich vormende academicus met deze intellectuele hooligan even nuttigals dat tussen een jong slaplantje en een meikever. De vergelijking gaat bij nader toezienoverigens verrassend veel ver­ der dan we aanvankelijk dachten, wantde larve van een meikever heetengerling.

Zelf het statuut vanzoekende student al enige tijd ontgroeid, verslinden wezijn schrijf­

sels met graagteen datbij voorkeur bij het ochtendkrieken.Een dag verlooptzoveel ple­ zanterals het dieptepunt ‘s morgens valt en het daarna alleen maar bergopwaarts kan gaan.

Vorige week bleek dat Buelens welvan een portienationalisme houdt.Althans van het soort dat belichaamd wordt door Abou Jahjah, wiensverdwijnenuit onze contreien Buelens sterk betreurt. Brave Dyab werd hier dan ook schandelijk misbegrepen,vindt Buelens. "Een emancipatorische beweging werd op opportunistische wijze afgeschilderd als een terroristische privé-militie”, vindtde Utrechtsehoogleraar. Na het lezen van dat stukleekde rest van deverder Buelens-loze dag weer een echt feest.

WieUtrecht vermijdt, kaninAntwerpen de paden van Waaslander Lanoye kruisen.

Die leidende Vlaamse intellectueel kwam vorige week ook origineeluit de hoek. Hij rekende scherp af met het hoofddoekenver­ bod dat het Antwerpse stadsbestuur invoerde en beweert: "Terwijl de enigevraag moet zijn of destadsambtenaar zijn/haar werk goed doet, ofmen nu een keppeltje, hoofddoek of tulband draagt. Een persoon moet wor­ den beoordeeld op zijn handelingen, niet op zijn kledingdracht." Eenboeiende,want dis-

Plankzeil naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus Het mislukte ministerke

cussie voedende stelling. Zeker als ze con­

sequent wordt nageleefd. "Terwijl de enige vraagmoetzijnof de stadsambtenaarzijnl haar werk goed doet, of men nu een swas- tika-hangertje, een 'white power'-tatoeage of een ‘blood and honour’-insigne draagt",zou een andere verwoording van Lanoyesover­

tuigingkunnenzijn. Boeiend dus,da’swel het minste wat we er van kunnenzeggen.

Dat een persoon op zijnhandelingen dient beoordeeld, niet op zijn kledingdracht, gaat dan toch enigszins voorbij aande essentie van hetfenomeen kledingdracht. Wantkie­

zenmensenniet, dikwijls met veel zorg, voor een vestimentaire verschijningsvorm om iets van zichzelf te vertellen aan de buitenwe­ reld? Om een boodschap uit te dragen? Kledij dient niet alleen ominkijk te vermijden. Het wil ookinkijk verschaffen. Of datderol van een ambtenaar is,kan gesteld worden.

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

U mag rechtstreeksop de pianistschieten via denblootenkooninck@hotmail.com,maar natuurlijkook via het gewone redactieadres

□

Waardeloos voor duiding

Duidende debatten op televisie en dito opiniestukken in kranten kunnen slechts als de behandelde materie in het kraam past van het politiek correcte denken en iedereen en alles dat daar mee samenhangt. In Antwer­

pen zijn “de media” daar blijkbaar nog ster­

ker in dan elders.

Neem nu de stilaan berucht wordende jaarlijkse daling van de lokale criminaliteit.

Met de gebruikelijke toeters en bellen werd de jongste twee procent aan de bevolking kond gedaan. Door burgemeester Patrick als chef van het politiekorps. Hij vergat er wel even bij te vertellen dat, één, op vraag van de federale politie “kleine criminaliteit”

niet langer in de statistieken wordt opge­

nomen en twee, de moedeloos geworden slachtoffers daarvan het beu zijn geraakt er nog aangifte van te doen. Of dat door de stijgende agressie tegen interventies van de politie - in 2006 met ruim 40 procent t.o.v.

2002 - er nogal wat “blauw op straat" is dat in bepaalde situaties blijkbaar kiest voor het statuut van blode Jan in plaats van dat van dode Jan.

En zo is het gekomen dat bijvoorbeeld

“vandalisme” binnen het jaar met liefst 28 procent gedaald is. Daar staat tegenover dat er in het “A” van de Kannibaal zo om de drie dagen tenminste één poging tot moord of doodslag wordt geregistreerd. En dat er elke dag drie auto's gestolen worden. Blijkt ook dat, in schrille tegenstelling tot de dalende criminaliteit, het in hotel “de houten lepel"

aan de Begijnenstraat meer dan ooit "volle bak" is met om en bij de 730 “gasten” waar er slechts plaats is voor 413. En zo is het dan op zijn beurt gekomen dat de VB-oppositie brandhout heeft gemaakt van de lokale poli­

tionele goednieuwsshow. Het moet zijn dat zelfs de Kannibaal er lichtelijk door geschok- keerd was, vermits hij op zijn eerstecommu- niezieltje beloofde, bij de volgende regerings- onderhandelingen, aan te dringen op betere - lees vollediger - criminaliteitscijfers voor de sinjorenstad.

Als ik nog ietwat mee ben met dat laatste en daar een minianalyse aan mag vastknopen, dan geeft de Kannibaal dus zelf toe dat er een en ander loos is met die in en door “de media” bejubelde nepcijfers. Simpele ziel die ik ben, durf ik dan te opperen dat een der­

gelijk spectaculair gegeven voldoende stof te bieden heeft voor enige snedige duiding in opiniestukken, en/of gesneden brood is voor een ATV-debat om de mondige sinjoor op zondagmorgen wakker te houden in plaats van hem, zoals gebruikelijk, zachtjes te doen inslapen. Maar het moet zijn dat ik andermaal gedwaald heb, want noch van het ene noch van het andere heb ik ook maar het gering­

ste spoor gemerkt.

Salami

Evenzo heb ik de vermelding van de fei­

ten op zich genoteerd, maar al evenmin een spoor teruggevonden van zelfs maar een begin van commentaar op en/of een debat over en rond de mogelijkheid dat in Ant­

werpen het fenomeen van pogingen tot isla­

misering wel eens realiteit zou kunnen zijn

2 mei 2007

De dingen dezer dagen

Dit op apegapen liggend apenland

Nutteloos

en niet uitsluitend en alleen “verzinsels en waan- of dwanggedachten van verzuurden”.

Het meest recente schijfje van de “salamipo- litiek” waarmee extremistische moslims er stukje bij beetje de volgende stap op wagen, is het inmiddels al berucht geworden “alco­

holverbod” in Borgerhout waar, door inti­

miderende benadering door fanatici, alloch­

tone restaurantuitbaters niet langer wijn, bier of andere alcoholische drank (durven) schenken. De zaak is tot in de gemeenteraad geraakt, wat niet heeft belet dat het verhaal door sommige media prompt in twijfel werd getrokken als “gerucht”, ook al werd in die­

zelfde gemeenteraad beslist om “op korte termijn" een meldpunt te openen waar inti­

midatie op dat vlak anoniem kan worden aangeklaagd.

Het salamischijfje van het alcoholverbod vult de reeks van al eerder geproduceerde schijfjes aan die zich vertalen in het blijk­

baar eeuwigdurend debat rond de hoofd­

doek, de zaak rond militanten van de gods­

dienst voor de vrede die in de Roma een toneelopvoering wilden beletten, het straat­

beeld met alsmaar meer hoog en diep inge- duffelde madammen, de affaire van het halal- vlees in de Antwerpse scholen, de oprichting van een islamitische gebedsgroep in de Ant­

werpse gevangenis onder een zelfbenoemde

“imam” en, last but not least, het op waar­

heid berustend verhaal van een “jongere” die het tijdens de mis in de kerk aan het Borger- houtse Coxplein voor de neus van de pries­

ter bestond met een koran te zwaaien. Als teken van integratie, dat spreekt.

Ik laat dan het schijfje onvermeld van de grensverleggende “jongeren” uit Antwerpen die het zwembad van Beveren ontdekt heb­

ben om daar de boodschap van verdraag­

zaamheid tegenover en respect voor de autochtone medemens uit te dragen. En die er in bestaat meisjes van amper twaalf lastig te vallen zodat die niet langer kunnen wor­

den toegelaten zonder begeleiding, zwem­

mende dames met een zekere leeftijd voor verrot te schelden, en nog zo een en ander waardoor de burgemeester heeft gezucht dat “het ver gekomen is als zelfs de politie dient ingeschakeld om mensen een beetje ontspanning te kunnen garanderen".

Bijzonder opvallend is dat genoemde opeenstapeling van salamischijfjes gestalte heeft gekregen na de gemeenteraadsverkie­

zingen en de daaraan verbonden vestiging van de hernieuwde republiek der kamera­

den. Het lijkt me niet bij voorbaat uitgeslo­

ten dat de rol die de nieuwe Antwerpse Vla­

mingen daarin gespeeld hebben, sommigen onder hen tot enige driestheid hebben aan­

gespoord. Voor wat hoort wat tenslotte.

Maar zowel die hypothese als die gekoppeld aan de salamischijfjes, blijven waardeloos voor duiding en/of debat. Echte in plaats van geleide partijjournalistiek in de Antwerpse burcht van de kameraden, het is al langer dan sinds gisteren een nijpend probleem. En het dreigt nog een hele tijd langer dan mor­

gen niet alleen een probleem te blijven, maar bovendien een dat alsmaar nijpender wordt.

D.Mol

Geen Godsvrede

Gevolg gevend aan de oproep van de alge­

mene vergadering van het IJzerbedevaartcomité van 24 februari "de toekomst van de Bedevaart veilig te stellen en een nieuwe dynamiek op gang te brengen”, bood het Berchemse IJzerbede­

vaartcomité Erik Peeters zijn medewerking aan voor het op gang brengen van die nieuwe dyna­

miek ft Pallieterke, nr. 13, 28 maart 2007).

Ongetwijfeld , schreef hij, "is het initiatief om een nieuwe dynamiek voor de bedevaarten op gang te brengen nuttig om de eenheid te her­

stellen en in het kader van GODSVREDE en ver­

draagzaamheid er voor te zorgen dat ALLE Vla­

mingen zich thuis voelen in Diksmuide. Daarom wil ik mij met volle overtuiging hiervoor engage­

ren en hieraan meewerken”.

Het antwoord van voorzitter Walter Boeten liegt er niet om: "De raad van bestuur heeft uw kandidatuur voor de werkgroep niet weerhou­

den. De raad van bestuur wijst op het feit dat het lidmaatschap van het IJzerbedevaartcomité deontologisch onverenigbaar is met het lidmaat­

schap van Ijzerwake en vraagt uitdrukkelijk dat u een keuze maakt.”

Zoals u merkt, schuwt de voorzitter de grote woorden niet. Deontologisch!! In welk woorden­

boek heeft hij dat gezocht? Maar het besluit is duidelijk: Godsvrede? Niet met Walter Boeten!

Opnieuw een palaver beginnen over wat en hoe met dit apenland morgen en over­

morgen, dat is NUTTELOOS! Verloren moeite, zonde voor het tijdverlies en de zin­

loze verbale inspanningen. “De anderen” wil­

len immers alleen praten als Vlaanderen en de Vlamingen vooraf beloven geen enkele vraag te stellen, laat staan uitgesproken Vlaamse eisen op tafel te leggen. En natuur­

lijk hun rekeningen te blijven betalen.

De Brusselaar Charles Piqué bijvoor­

beeld wil slechts naar de staatshervormende tafel komen als hij en zijn Brusselaars ber­

gen extra geld krijgen voor een Bruxelles dat Vlaams-Brabant moet kunnen opslok­

ken. Een refrein dat we al vaak hoorden, maar eind vorige week nog eens uitvoerig werd gezongen in Le Soir, de journalistieke spreekbuis van de Fransdolle hoofdstad van Vlaanderen. Af en toe ook eens de Fransta­

lige hoofdstedelijke “De Standaard" lezen zou Vlaanderen en de Vlamingen veel leed kunnen besparen. Van zijn partijgenoot Di Rupo kregen we intussen te horen dat ook hij wel naar de zoveelste Belgische hoogmis wil komen op voorwaarde dat Vlaanderen en de Vlamingen hem vooraf overtuigen van de te verwachte nettowinst voor zijn Wallo­

nië en zijn Walen. “Ik wil wel klappen, maar alleen als ik vooraf weet dat wij er beter van worden." Het zou kunnen dat dit niet de let­

terlijke weergave is van wat hij vertelde, het is de correcte weergave van wat hij ons nog eens probeerde duidelijk te maken tijdens het grote televisiedebat met zijn Vlaamse collega Leterme.

Men kan alleen maar begrip opbrengen voor het feit dat onze man uit de Westhoek tegenover die Waalse muur zo voorzichtig mogelijk op de vlakte bleef. Van zijn groots programma van de noodzakelijke overdracht van de sociale en economische hefbomen blijft immers niets meer over. Zelfs niet als we cash betalen! Wie volhoudt dat dit een verkeerde voorstelling van zaken is, mag pro­

beren ons te overtuigen van ons ongelijk.

Overigens hebben “zij” niet eens ongelijk.

Niet zij, maar wij zetten in Brussel de deu­

ren wijd open voor een Brusselse dagvaar­

ding: Yves Leterme vraagt een “nieuw” sta­

tuut voor de hoofdstad van Vlaanderen; de vier Vlaamse Brusselse excellenties die de voorbije jaren meehielpen bij het uitteke­

nen van het Brusselse maatpak, vragen van­

daag evenveel Vlaamse als Franstalige minis­

ters in de Brusselse regering en de correcte toepassing van de taalwetten; we laten horen dat over de grenzen van Brussel gepraat kan worden. We hebben het in dat geval over onder meer de (linkse) Vlaamse republie­

ken die een “origineel” statuut voor Brus­

In mei 200/ werd de snelbelgwet van kracht.

Sindsdien werden er 337.904 nieuwe landge­

noten gecreëerd. Niet door geboorte te lande, maar door zeven jaar wettig verblijf gekoppeld aan nul komma nul verdere voorwoorden, inclu­

sief de nie-verplichting om een van de officiële landstalen te speken of om een bewijs te leve­

ren van de wil tot integratie. Een maatregel en daaraan verbonden gevolg een modelstaat waar­

dig, zeg nu zelf In Wallonië werden er 94.639 onvoorwaardelijk nieuwe Belgen geteld. De ove­

rige 243.265 wonen verspreid over Vlaanderen en het Brussels gewest. We willen bij deze mee de smerige opmerking ontkrachten dat de snel­

belgwet er zou gekomen zijn vanuit stemmen- wervend standpunt van bepaalde politieke par­

tijen. Het is maar dat ge ook dat weet.

Dikke Dree laat onderzoeken of militairen er racistische, separatistische enlof republikeinse ideeën op na durven te houden.

Zo'n vieze gedachten horen uiteraard niet thuis in een belze troep, waar de dikke liefst een Waalse troep van zou maken (alsof er in Wallo­

nië nog niet genoeg troep was). Voor lezers die de opvattingen van dikken Dree niét delen: zij kunnen op woensdag 16 mei 2007 om 19.30 uur terecht op het Tweede Republikeins Zang­

feest in het Cultuurcentrum, Kunstlaan Hasselt, waar de nadruk zal liggen op ZANG, maar ook het (korte) woord gevoerd zal worden door Vla­

mingen van verschillende gezindten.

Kaarten kosten 10 € in voorverkoop (reke­

ning 880-1985271-19 van Hector van Oeve- len Kruibeke of456-9582951-57 van Herwig Praet Beringen), 12 € aan de kassa.

Er worden bussen ingelegd vanuit Aalst, Sint-Niklaas, Antwerpen en andere repu­

blikeinse nesten. Telefoon: 031744.13 55 of

0476135.19.84. '

In kasteel Kortewalle in Beveren werden op zaterdag 21 april de bloedgevers gehuldigd.

Onder hen twee Vlaams Belangers, van wie de ene al 120 keer heeft bloed gegeven, de andere 00 keer- Schepen Dirk van Esbroeck feliciteerde de bloedgevers en gaf iedere bloedgever de hand, behalve... Juist! Nu dat hoeft niet verwonderen, schepen van Esbroeck behoort tot de CD&V, dé Partij van het Respect (met hoofdletter) en’ tot het ACW, jawel, de christelijke werknemers.

>ver^t4stadt in derde Burgermanifest 1994

elklar bestaaneeznndmenleV'n8 Waarin vreemde culturen zonder meer naaS een illusie Cuk’..rA Ler ^meenschappelijke band of bindteken, lijk«*

n illusie. Culturen kunnen binnen een zelfde samenleving enkel naast elk»3 dZn DaaTmeThT ’S*1 het maar in bePerkte mate -geassimileerd w°r andere samenle!?n°e^ mens?" die hun cultuur binnen de context van * damentele ondno«8 6 fVen ultdra8en> bereid moeten zijn een aantal en handelen • re£e s Va? d,e sarnen,eving te aanvaarden en moeten Ie

inachtneming van de grote waarden van die samenleving- sel uitdokterden waarin ze alvast de zes faci­

liteitengemeenten zomaar slachtofferen. De Vlaamse slaafse onderdanigheid tegenover datzelfde Bruxelles is ziekelijk masochistisch:

Vlaanderen en de Vlamingen willen de ande­

ren weer een royale beloning geven voor hun volgehouden onwil om door hen goed­

gekeurde Belgische wetten te willen sabo­

teren!

Of die bijna misdadige Vlaamse breedden- kendheid tegenover het meer dan, ooit anti- Vlaamse Bruxelles niet voldoende is - voor de Brusselse Piqués mag de luchthaven in het Vlaamse Zaventem gewoon dicht - blijven we ook geloven dat ook afspraken met WallO' nië mogelijk zijn. Afspraken over meer soci- aal-economische armslag voor Vlaanderen, afspraken die veronderstellen dat Wallonië hun huishouden morgen zelf moeten bered­

deren. Uiteraard zegt Di Rupo niet meteen

“non”, hij wil wel eerst weten of we zijn prijs*

kaartje zullen betalen.

Arm Wallonië

Voordat we daarover onder ons verder van gedachten wisselen, moeten de welwil­

lende goedgelovigen onder ons eerst ^et pas verschenen boek “Arm Wallonië van Pascal Verbeken kopen. Hij of zij moet het boek meteen lezen en dat van het begin tot het einde. Dat is niet eens moeilijk, want het verhaal leest vlot. Waarom die enthou­

siaste aandrang! Omdat Verbeken het meest afdoende antwoord schreef op de kunst­

matige Waalse liefdesverklaring van Ruw Arnoudt van het Anti-Manifest of het bijna ontroerende optimisme van Di Rupo over zijn toekomstige Waalse hemel op aarde.

De politiek correcte Verbeken valt natuur­

lijk achterover als hij dit leest, hij wilde ons immers aanzetten ons verzuurd Vlaamski * jonisme af te zweren en dus dit arme Wal*

lonië niet te dumpen. Alleen noteerde hij tij­

dens zijn vele omzwervingen doorheen het

“arme” Wallonië niets anders dan verhalen die ons enkel tot het omgekeerde kunnen aanzetten. “Vandaag redeneren de Walen, zo vertelt bijvoorbeeld een wat eenzame, maar nog altijd strijdbare linkse Waalse lö' liaan in Flémalle: we hebben hier niet veel, maar we weten tenminste wat we hebben- En dat weinige willen ze niet op het spel zet' ten in een avontuur. Daarnaast heb je een groep die gewoonweg de hoop opgegeven heeft en niets meer verwacht. ... Ze leven niet meer, ze overleven." (blz. 278)

Voor wie cijfers wil, noteert Verbeken tus­

sendoor: “Meer dan dertig procent van de Luikenaars is werkloos. Bij jongeren loop1 dat op tot bijna de helft. Ondanks alle roos­

kleurige toekomstverwachtingen behoort Luik nog altijd tot de zeven Waalse arrondis­

sementen die onder de gemiddelde Europese economische groei blijven.” (blz. 260)

Lees het boek en overtuig jezelf dat ver­

der praten met dit Wallonië in de hoop om de Vlaamse welvaart niet alleen te bescher­

men, maar ook aan te zwengelen geen z'n meer heeft. Zoals het Warandemanifest me' stapels cijfers al aantoonde. Het was zeke' niet zijn bedoeling, maar journalist Pasc3 Verbeken schreef uit persoonlijke symp3' thie voor dat inderdaad arme Wallonië nie's anders dan de journalistieke vertaling van dat Warandemanifest. Willen wij daarop nu aanvaarden dat “zij” het niet willen ku”

nen! "Het is dus niet Di Rupo of een and«r politicus die Wallonië kan redden. Dat ku3 nen alleen de Walen zelf.” (blz. 270) D3’j voor zijn ze, helaas al heel lang veel te m®

Voor die georganiseerde moeheid moge11 wel betalen! Marc PlAt£L

Pascal Verbeken, Arm Wall0’3'^

Een reis door het beloofde iar,d’nn7, blz., uitg. Meulenhoff/Manteau, 2®

ISBN 978 90 8542 072 9

De dingen dezer dagen

³

De ontkerstening van Vlaanderen

Laten we het, na onze recente bedenkin­

gen over de slaptitude van de overblijvende beheerders van het katholieke erfgoed, eens hebben over degenen die de kerkdeur defi­

nitief achter zich toegezwaaid hebben. De ex-katholieken vormen vandaag in Vlaande­

ren een duidelijke meerderheid en het ziet ernaar uit dat dit pas zal veranderen zodra de generatie aantreedt die zelfvan kleins af geen band met het katholicisme meer gehad heeft. Het zal sommige lezers teleur stellen, maar aan of over deze ex-katholieke meer­

derheid heb ik geen originele boodschap te verkondigen. Ik wil alleen het besef van deze nieuwe levensbeschouwelijke machtsverhou­

ding nader laten doordringen.

Er bestaat namelijk een indruk in som­

mige gelovige kringen dat de godsdienst hele­

maal terug is, dat de vrijzinnigheid een voor­

bijgaande mode geweest is die haar einde nadert. Deze is gebaseerd op de ervaring in de VS, waar de diverse christelijke kerken goed standhouden, zij het dat er tussen hen een verschuiving is van liberale naar funda­

mentalistische kerken, parallel met de ver­

schuiving van katholiek naar protestants in Latijns-Amerika. In de VS stelden kerkleiders eind jaren 60 een uittocht vast van jonge ker­

kleden naar het marxisme of naar de oos­

terse religies. Getrouw aan het Amerikaanse dynamisme, besloten zij hieraan iets te doen, met inzet van de modernste technieken van marketing en psychologie. Dat heeft vruch­

ten afgeworpen, althans in de VS, met een zeker uitstralingseffect naar andere overwe­

gend protestantse landen. Wie zou tien jaar geleden gedacht hebben dat het bijbelse cre­

ationisme in Nederland zo prominent de kop zou opsteken? Toch blijft deze relance van het geloof beperkt in omvang en zelfs in de VS moet ze niet overdreven worden.

“ Ethische revolutie”

In Vlaanderen en andere katholieke lan­

den in oud Europa is er alleszins niets van te merken, integendeel. Nog steeds horen we regelmatig van verenigingen die de C of de K uit hun naam verwijderen: NCMV wordt UNIZO, het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen wordt Scouts en Gidsen Vlaanderen, de Universitaire Facul­

teiten Sint-lgnatius laten zich zonder slag of stoot opslorpen in de seculiere Universiteit Antwerpen, enz. Het aantal kerkgangers en priesters blijft dalen, het aantal seminaristen is verwaarloosbaar naast het aantal begin­

nende imams. Dat is hoe ver de ontkerste­

ning van Vlaanderen al voortgeschreden is.

Ooit, in de hoogtijdagen van het gau­

chisme, zei Vik van Brantegem: “Het is vijf vóór twaalf. Zwijgende meerderheid, verhef uw stem!” Met die zwijgende meerderheid bedoelde hij de goeie katholieke Vlamingen.

Mijn vader zaliger, een conservatieve katho­

liek, was een vroege ijveraar voor de refe- rendumdemocratie. Veertig jaar geleden hadden katholieke breekpunten inderdaad nog een meerderheid kunnen halen. Doch, dat is allemaal verleden tijd.

De ethische dossiers, waarin de roomse Kerk altijd een heel scherp standpunt had, kunnen hier als toetssteen dienen. In Portu-

Echo’s uit de Koepelzaal

Slimme mens

Sinds een aantal weken weet iedereen die de actualiteit in het noorden van Het Edel Land wat volgt wat een toeleverings­

bedrijf van de auto-industrie is. HP Pelzer is Zo’n toeleveringsbedrijf van Ford Genk. Dat bedrijf, met 125 werknemers (van wie 70 % allochtonen, meest Turken) heeft onlangs bepaald dat de werknemers niet alleen op de kerkvloer maar overal in het bedrijf, zoals

Geen woorden maar daden!

Sluit aan bij het Vlaams ziekenfonds.

Bel hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.

Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.

Ö

Hoo,dzetel: Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen ■ www.mz.be

gal is in 1998 de legalisering van abortus weg­

gestemd, maar enkele maanden geleden is zij in een nieuw referendum door een duidelijke meerderheid goedgekeurd. Ik wil uiteraard niet die slechte EU-gewoonte goedkeuren die erin bestaat, referenda over te doen tot­

dat de bevolking de “juiste” stem uitbrengt.

Maar het punt is dat de abortusvoorstanders er zeker van waren dat dit uiteindelijk tot goedkeuring zou leiden wegens de onstuit­

bare evolutie in de publieke opinie.

In Vlaanderen is men al enkele stappen verder. De ethische revolutie van Paars heeft onmiskenbaar wortel geschoten. Enkele rode en blauwe excellenties hebben desgevraagd verklaard dat ze er gerust in zijn: ook met CD&V opnieuw aan de macht wordt aan de paarse verworvenheden niet meer geraakt.

En inderdaad, in Nederland heeft zelfs de intrede van de fundamentalistische Chris- tenUnie in de regering niet tot restricties op abortus en euthanasie geleid. Partijwoord- voerders leggen uit dat ze nu eenmaal geen wetten kunnen herroepen die een breed maatschappelijk draagvlak hebben.

Weinig Vlamingen maken nog principieel bezwaar tegen euthanasie. Nu de mogelijk­

heid toch bestaat, vinden velen het wel zo handig om hun demente moeder een spuitje te geven, of om voor zichzelf in geval van cri­

sis de "easy way out" open te houden. Een bij uitstek sociale daad die onze krakende ziek­

teverzekering ontlast, nietwaar? Idem voor abortus: aanstaande ouders die vernemen dat hun ongeboren kind aan mongolisme lijdt, laten het zonder aarzelen weghalen.

De eugenetica, ooit met sinistere dictatu­

ren geassocieerd, is helemaal geprivatiseerd en gedemocratiseerd. De “abortus om euge­

netische redenen” wordt vaak zelfs nog na de geboorte toegepast. Blijkt een pasgebo­

rene ernstig gehandicapt, dan laat men hem inslapen, zo wijst nieuw onderzoek uit: “Op driehonderd overlijdens bij baby’s jonger dan een jaar, is zowat de helft het gevolg van actieve levensbeëindiging.” (Belga/La Der- nière Heure, 11-4-2007)

Omschakeling

Ook velen die formeel nog tot de katho­

lieke zuil behoren, te beginnen met de CD&V-politici, houden in ethische kwes­

ties geen rekening meer met de leer van de Kerk. Men kan dit erg vinden, maar het feit moet men gewoon vaststellen: de Vlaamse samenleving is grondig veranderd. We leven opnieuw in een heidense samenleving.

Nu de katholieken duidelijk een minder­

heid geworden zijn, en de echte katholieken zelfs een kleine minderheid, kunnen zij niet meer conformistisch op de stroom meedrij­

ven. Het ligt in de lijn van de normale evolu­

tie dat zij, net als andere minderheden, hun levensbeschouwelijke identiteit voortaan scherper gaan affirmeren. De huidige gene­

ratie leidersfiguren, genre kardinaal Dan- neels en Mieke van Hecke, heeft uit traagheid (één van de zeven hoofdzonden) die omscha­

keling nog niet gemaakt, maar hun opvolgers zullen moeilijk anders kunnen. Tenzij ook zij bereid zijn om ex-katholiek te worden.

K^oenraad E^lst

in de refter, het Nederlands moeten gebrui­

ken. De redenen die daarvoor worden aan­

gehaald zijn voor de hand liggend, tenmin­

ste voor ieder weldenkend mens: veiligheid, tegengaan van uitsluiting, enz. De proble­

men rond dit taalgebruik moeten vrij groot zijn geweest, groot om nu nogal ferm te zeg­

gen dat drie verwittigingen kunnen tot ont­

slag leiden. En toen was natuurlijk het kot te klein! Breedsmoelige protesten in Turkse kranten en de ‘diversiteitsconsulent’ van het ABVV die zich ook al niet kon inhouden! We wisten warempel niet eens dat het bestond - maar niets kan ons in de politiek van dit apenland nog echt verbazen. Ook niet het feit dat die meneer door de Vlaamse over­

heid betaald wordt en dat hij bovendien ook nog SP.a-schepen in Beringen is, bevoegd voor Leefmilieu, Natuurbehoud, Bossen, Sport en Landbouw. Maar vooral is hij één van de chouchoukes van de VRT. Inderdaad, het gaat om de enige, echte en onvervang­

bare Selahattin Ko^ak - we wisten al niet waar hij bleef!

Aan het walgelijkste

creatuur van de Wetstraat p/a Noël Slangen

Gij Kwal,

Gij zijt het ultieme voorbeeld geworden van iemand die stinkend rijk is, maar dan letterlijk. Het weekblad Knack heeft in ver­

schillende episodes uit de doeken gedaan wat voor praktijken gij er zo allemaal op nahoudt om uw brood te verdienen, liefst met wat extra toespijs erbovenop. Dat gaat al jaren zo, omdat figuren ais Ste- vaert, Kelchtermans en Verhofstadt u de hand boven het hoofd hielden en houden.

Uit elke partij wel wat wils, wat u wellicht doet denken dat gij ongestraft ook elk fat­

soen aan uw laars kunt lappen. En vermits Knack u op de hielen blijft zitten en blijft confronteren met onwelriekende dossiers, hebt gij besloten het grof geschut boven te halen, de intimidatie ten top te drijven en een kliklijn te installeren waar iedereen op terecht kan die zich ooit door Knack geviseerd heeft gevoeld of op de korrel is genomen. Die kliklijn heet www.meneer- rik.be, en er kan naar hartelust anoniem op verklikt en geroddeld worden. Omdat gij zogenaamd de ethiek respecteert, zult gij pas achteraf een deel van de getuigenissen naar buiten brengen. Laten we even raden:

na de verkiezingen, als de hele affaire geen verdere schade meer kan opleveren voor de partij op wiens kas ge teert?

Voor alle duidelijkheid, beste lezer, meneer Rik is Rik de Nolf van Roularta, en bij uitbreiding ook Rik van Cauwelaert, redactiedirecteur van Knack. Zij hebben de snode Koen Meulenaere in dienst die berucht is om zijn scherpe pen en zijn hekel aan het gekonkelfoes van het paarse establishment. Dat wordt dan ook her­

haaldelijk onder vuur genomen, tot groot jolijt van al wie niet in de paarse heilstaat gelooft. Zo duiken regelmatig de kaprio­

len op van Den Baard uit Oostende. Johan

“De Rat” van Hecke, ons aller Freya, den Ouwen Tobback uit Leuven, de platoni­

sche liefde van Karei de Gucht voor Con- doleeza Rice en natuurlijk de liefdesperike­

len van Dewael en Somerke. Uiteraard zijn die daarover allemaal bijzonder gebelgd, en zullen ze best wel content zijn dat gij, Slan­

gen, die van Knack nu eens “een koekje geeft van hun eigen deeg”. Alleen lijkt er een kink in de kabel te zijn.

De pers heeft duidelijk zijn afkeuring laten blijken, van de Journalistenbond over De Standaard tot De Morgen, wellicht te meer omdat ge in die laatste gazet uw vaste

Recht in de roos

Filip Dewinter wilde vorige woensdag in de Vlaamsche Parochieraad van minister Frank Vandenbroucke wel eens weten hoe die over deze materie dacht. De Oxfordiaan van Scherpenheuvel neemt namelijk wel eens standpunten in die - met mate, met mate...

- een min of meer Vlaamse reflex doen ver­

moeden. En zo’n kans kunt ge dus vanuit de oppositie niet laten liggen! Dewinter vroeg dus of deze beslissing niet best zou veral­

gemeend worden, door de Vlaamse rege­

ring ‘met zachte dwang’ ondersteund. Tevens maakte hij van de gelegenheid gebruik - vol­

komen terecht - zijn visie op het verschijn­

sel ‘diversiteitsconsulent’ te ventileren, die hij omschreef als ‘politieke commissarissen die één bepaald maatschappijmodel moet opdringen aan eenieder’! Touché, zouden we zeggen! En Frank reageerde dus met het trekken van zijn bekende azijnpissersgezicht en het maken van enige kronkelende bewe­

gingen rond de al even legendarische pot.

Het belangrijkste, het onthouden waard, was dat Vandenbroucke meermaals her­

haalde de doelstelling van het bedrijf (het gebruik van het Nederlands) perfect te ondersteunen. Over zijn partijgenoot wilde hij vooral geen haastig oordeel vellen en voegde eraan toe dat het diens taak is over­

leg tot stand te brengen en dat hij aannam dat hij dat probeerde te doen. Jaja, dat zal wel!

Nachtvluchten_____________

En dan is er nog het dossier van de nacht­

vluchten: een van de grootste nagels aan de doodskist van Verhofstadt en het ultieme

column had misbruikt om het anti-Rik- kenoffensief te lanceren. Ook binnen de partij-met-de-belachelijkste-naam-ter- wereld. Open VLD, was er duidelijk mis­

noegdheid. Omdat gij veel te open geli­

eerd zijt met Verhofstadt en de andere kopstukken, kreegt ge nog niet de volle­

dige wind van voren, maar de uitspraak van een liberaal in de wandelgangen kan tel­

len: “We betalen hem uitstekend om een goede pers te krijgen, en dan gebeurt dit.”

Let op het woord uitstekend, wellicht een liberaal understatement. Anderen hebben het over grootheidswaanzin en idiotie, en over het feit dat de partij in een ronduit negatief daglicht wordt gesteld. (Dat kan ons in wezen uiteraard niet schelen, maar het toont wel aan dat gij van dag tot dag meer en meer betwist wordt.)

Klap op de vuurpijl was wellicht een arti­

kel in De Morgen van de hand van veel­

schrijver Walter Pauli, die overigens zelf regelmatig in de verhalen van Meulenaere opduikt, en die als puntje bij paaltje komt nog een tijd voor Knack heeft gewerkt.

Volgens Pauli is de grond van de zaak het onvermogen van enkele paarse kopstukken om te gaan met een pers die hen openlijk vijandig gezind is. En dat is dan doorgaans een teken dat een regering is uitgeleefd.

Correct wijst de auteur erop dat de libera­

len zelf al ruim hun voordeel bij Knack heb­

ben gehad: niet in het minst Verhofstadt tijdens de dioxineaffaire in 1999, wat hem het premierschap opleverde en nog altijd het voorwerp uitmaakt van betwisting. En werd De Gucht vorig jaar door Knack niet uitgeroepen tot ‘Man van het Jaar’? Voor de adjunct-hoofdredacteur van De Morgen zit gij er dus zacht gezegd zwaar naast.

En dan is er natuurlijk de enorme scha­

declaim die gij tegen Knack hebt ingediend omdat het blad het waagt uw bedenkelijke praktijken aan het licht te brengen of van verdere uitleg te voorzien. Naast uiter­

aard de chantage die daarmee wordt uit­

geoefend, kunnen wij alleen maar vaststel­

len dat het een perfecte illustratie is van 'het verwerpelijke gebrek aan normbesef waarvoor een rechtbank u ooit veroor­

deelde wegens valsheid in geschrifte. Ver­

oordeling die later alleen wegens verjaring ongedaan werd gemaakt.

Xl-èiCCiatcxRje.

bewijs van de onleefbaarheid van de hele Belze santenboetiek! Maar voorlopig biedt het de neo-unitaristen van politiek en pers (twee handen op één buik) een uitgelezen voorbeeld van regionaal wanbeleid, al ver­

geten ze daarbij natuurlijk stelselmatig naar de Brusselse en de federale regering en naar de waanzinnige rol daarin van de groenen te kijken.

Eric van Rompuy zette zeer terecht een paar van die federale puntjes nog eens op de i en sneerde tussendoor ook even naar zijn socialistische coalitiepartner: ‘De heren Anciaux en Landuyt zijn er nooit in geslaagd om het dossier tot het begin van een oplos­

sing te brengen.’

Met een pluim naar Kris Peeters vroeg hij het standpunt van de Vlaamse regering over de herfederaliseringsvoorstellen van Verhofstadt.

Zwarte piet

Joris van Hauthem (VB), die na hem sprak, wees er zijn voorganger toch maar even op dat ook de Brusselse regering (met de CD&V) minstens evenveel boter op het hoofd heeft: ‘De onwil van de Brusselse regering is er. Ik neem aan dat u een tele­

foonlijn hebt met Brigitte Grouwels zodat u haar kunt vragen om redelijk te zijn, om bin­

nen de Brusselse regering ook eens het been stijf te houden’.

Blauwe Sven Gatz(likker) kwam nadien nog melden dat hij het voorstel van Verhof­

stadt wel zag zitten: waarom verbaasde ons dat niet echt? Peeters stelde concluderend dat een objectivering heel wat beter was dan de hele discussie over herfederalisering.

2 mei 2007

De Bittereinders

(en Koos de la Rey) (2)

Het is een raar vredesverdrag dat de Bit­

tereinders en de Britten sluiten in mei 1902 in Vereeniging, ten zuiden van Johannesburg (onze hofdichter moet maar eens vertel­

len wat er met het prachtige museum en de vele andere Afrikanermusea gebeurd is). De Britse opperbevelhebber, Lord Kitchener, zegt: "We are good friends now.” En na de ondertekening van de Engelstalige tekst zegt Koos de la Rey in het Engels tegen de andere neerslachtige Boerengeneraals: "We are a bloody cheerful-looking lot of British sub- jects.” Maar er zijn weinig vredesverdragen waarbij de overwinnaar belooft een reusach­

tige som te betalen om de oorlogsschade te herstellen. Iedereen die zich overgeeft, krijgt zijn bezittingen terug. De Afrikaners uit de Kaap (een Britse kolonie) die met de Boeren hebben meegevochten, krijgen amnestie en artikel 8 bepaalt dat niet-blanken voorlopig geen stemrecht hebben in de twee nieuwe kolonies Oranje-Vrijstaat en Transvaal (de vroegere Zuid-Afrikaanse Republiek). De Britse voorwaarden zijn dus genereus, al zijn de Britten natuurlijk geen filantropen.

Ze beschouwen de Kaap als een van de vijf belangrijkste strategische gebieden op aarde en ze waren altijd bang dat de twee Boeren­

republieken vroeg of laat dat gebied weer wilden inlijven of zouden samenwerken met een vijand van het UK. En dan zijn er nog de bodemschatten in de twee nieuwe kolo­

nies met o.a. de belangrijkste goudmijnen ter wereld. Die waren altijd voor het grootste deel in Britse handen, maar met een moge­

lijke vijandige overheid weet je maar nooit en ook dat is nu verholpen.

De Britten onderschatten alleen de won­

den die de oorlog geslagen heeft. Ze verlo­

ren 22.000 van hun soldaten, maar daar zijn weinig Zuid-Afrikanen bij. Zo’n 7.000 Boeren zijn gesneuveld en zeker evenveel zwaarge­

wond. En dan zijn er natuurlijk nog de 27.000 doden bij de burgers in de concentratiekam­

pen. De doden in de zwarte kampen (zeker 15.000) en bij de zwarte hulptroepen (zeer veel) worden niet eens geteld.

Zij houden woord

De Britten houden in ieder geval hun beloften. De gevangen Boeren mogen naar huis, maar ontdekken soms, dat zij huis noch familie meer hebben. Het koloniale bestuur doet zijn best en helpt waar het maar kan.

Op minder dan een jaar tijd is iedereen weer thuis en vrij vlug komt het economische leven op gang, zeker in de steden waar het efficiënte Britse bestuur zeer succesvol is.

De Britten hebben 3.000.000 pond beloofd om alles weer op poten te zetten. In wer­

kelijkheid stoppen zij meer dan 16.000.000 pond in de kolonies. De boerengeneraals De la Rey, Botha en De Wet bereizen Europa om geld in te zamelen voor de wederop­

bouw. Overal worden ze als helden gevierd, maar ze komen wel met nauwelijks 100.000 pond naar huis.

Dan komen de liberalen aan de macht in Londen en die zijn ervan overtuigd dat de verzoening een feit is. Geen zes jaar na de oorlog mogen de twee nieuwe kolo­

nies al zichzelf besturen na vrije verkiezin­

gen. Overal worden de vroegere Boeren­

leiders verkozen. Louis Botha bijvoorbeeld wordt eerste minister van Transvaal. En geen enkele Afrikaan, hoe goed opgeleid ook, krijgt daar stemrecht. Het gaat vlug in Zuid- Afrika, want de Britten hebben weinig over­

tuigingskracht nodig om de politici van de Kaap, Natal, Oranje-Vrijstaat en Transvaal te overtuigen dat eendracht macht maakt. In 1909 ontstaat de Unie van Zuid-Afrika. De politici zijn optimistisch, want in hun grond­

wet voorzien ze zelfs dat het huidige Bots­

wana, Swaziland en Zimbabwe ook zullen aansluiten (de blanke kolonisten aldaar wei­

geren). De Unie is geen federatie, maar een eenheidsstaat, de vroegere kolonies wor­

den provincies. Nog altijd is de toenmalige afspraak geldig: het parlement in Kaapstad, de regering in Pretoria en het Hooggerechts­

hof in Bloemfontein. Negen jaar na de oorlog wordt de vroegere Bittereinder Louis Botha regeringsleider.

Maar onderhuids broeit toch wat. De Brit­

ten hebben dan wel de gelijkheid van het Engels en het Nederlands beloofd, maar in de praktijk is daar soms weinig van te merken.

De openbare scholen zijn volledig Engelsta­

lig. In de administratie van de nieuwe staat

werken bijna uitsluitend Engelstaligen en die vertikken het Nederlands te leren (Afri­

kaans wordt eerst in 1925 de officiële taal).

Ondanks de hulp zijn nogal wat boerenfami­

lies geruïneerd en die trekken naar de ste­

den waar ze al evenmin een uitzicht hebben op een behoorlijke baan. De regering weet dat natuurlijk en probeert de twee blanke bevolkingsgroepen te verzoenen op kosten van de Afrikanen en de kleurlingen. Hoewel de Unie zich als een blanke staat beschouwt, heeft het land naast 1.276.000 blanken ook 4.019.000 zwarten, 526.000 kleurlingen en 152.000 Indiërs. De regering-Botha zorgt ervoor dat in de zo belangrijke mijnindu­

strie, bij de spoorwegen en bij de overheid alle enigszins geschoolde banen voor blan­

ken gereserveerd worden al zouden de mijn­

bazen liever goedkopere Afrikanen in dienst nemen.

De regering verdeelt ook het land. 8% is gereserveerd voor niet-blanken. Vooral in Oranje-Vrijstaat moeten duizenden zwarte boeren hun grond opgeven en in dienst tre­

den van blanke boeren die op die manier overal goedkope landarbeiders krijgen. Zuid- Afrika ontsnapt ook niet aan zware stakin­

gen. In 1913 legt een goed deel van de Wit- watersrand het werk neer en de stakers zijn geen doetjes. Botha en zijn plaatsvervanger jan Smuts doen een beroep op het Britse leger en dat schiet 21 stakers dood. Het jaar daarna zijn er problemen bij de spoorwe­

gen. De Unie heeft inmiddels een eigen leger en Koos de la Rey breekt ook deze staking met geweld. Maar de grootste crisis komt in augustus 1914.

Opstand

Het Verenigd Koninkrijk verklaart de oor­

log aan Duitsland en ambtshalve zijn ook alle dominions in oorlog. De Unie is daarenbo­

ven het enige Britse dominion dat aan Duits gebied grenst. De Britten vragen dus aan Botha om Duits Zuidwest-Afrika (nu Nami­

bië) te veroveren. Het parlement gaat met een ruime meerderheid akkoord. Alleen de latere eerste minister James Hertzog en zijn volgelingen stemmen tegen. Zij hebben dui­

delijk de vinger aan de pols bij de Afrika­

ners. Velen aanvaarden feitelijk de Unie maar tegen heug en meug en denken dat hun lei­

ders de vrede van Vereeniging alleen hebben gesloten om op krachten te komen en later terug te slaan. Verscheidene vroegere Boe­

rengeneraals bespreken inderdaad al voor de oorlog de mogelijkheid om hoge officier te worden in het nieuwe leger en die positie te gebruiken om de oude Republieken te her­

stellen als er een goede gelegenheid komt.

De oorlog biedt hen die mogelijkheid.

Vele Afrikaners zien niet in waarom men zou oorlog voeren tegen een land dat hen moreel steunde in de Boerenoorlog ten voordele van een land dat hun onafhanke­

lijkheid afnam. De vroegere generaals Koos De la Rey en Christiaan De Wet staan in het oog van de storm. Zij denken aan een staats­

greep al ontkent De la Rey dat in een gesprek met Botha en Smuts. Een paar Afrikaneroffi- cieren hebben inmiddels de Duitsers gecon­

tacteerd en die verwachten hen met open armen. De la Rey neemt een auto om naar een militair kamp te rijden op de grens. Nabij Johannesburg is er een wegversperring, maar de auto stopt niet. Er wordt geschoten. De la Rey is dodelijk getroffen. Later blijkt dat de politie op zoek was naar een bende gang­

sters. Met de dood van De la Rey is de kans op een massale opstand en een burgeroor­

log voorbij, maar toch voegen duizend sol­

daten zich bij de Duitsers. En Christiaan De Wet herneemt zijn commandotechnieken uit de Boerenoorlogen en bezet her en der wat stadjes. Bij een botsing met regeringstroepen wordt zijn zoon gedood. Botha en Smuts zet­

ten de grote middelen in en slaan de opstand hard neer op twee maanden tijd. Veel heeft het niet gescheeld, want in totaal rebelle­

ren 11.000 soldaten. De opstand heeft het leven gekost aan 322 mensen. Botha begrijpt natuurlijk beter dan wie ook de motieven van zijn tegenstanders die 12 jaar tevoren nog als Bittereinder samen met hem voch­

ten. Krijgsraden spreken zeer milde straffen uit. De Wet krijgt zes jaar maar is twee jaar later al weer op vrije voeten. De Unie wordt nooit meer van binnenuit bedreigd door een opstand van Afrikaners.

Jan Neckers

De dingen dezer dagen Roddels uit de Wetstraat

Paarse Donderdag

Toen de zitting vorige donderdag begon, moest er al meteen geschorst worden. Er was geen minister aanwezig. Menigeen vroeg zich al of de laatste donderdagmiddaglunch van de regering wat uitgelopen was. Sommi­

gen hadden het naar analogie met het laat­

ste avondmaal op Witte Donderdag over het laatste middagmaal op Paarse Donderdag, maar dan wel met die wens dat het Liege- beest na 10 juni niet meer zal verrijzen.

Consequent

Hilde Vautmans - met uitdijende vetrol- letjes - en Annemie Turtelboom - met het eeuwige ooievaarsnest op haar koppie - hebben er deze legislatuur alles aan gedaan om in de spotlights te staan. Telkens zij het woord namen, schudden velen al meewarig het hoofd, ook in eigen blauwzure rangen.

Vorige week haalden zij samen uitvoerig de pers: zij opperden een aantal voorstellen om de werking van de Kamer te verbete­

ren. Positief is dat ze ook de aanwezigheid in de commissies willen laten meetellen voor de berekening van de volksvertegenwoordi- gerslonen. Minder is het voorstel om de spreektijd van de fracties te beperken. Daar­

naast voorzien zij nog een aantal kleinere maatregelen: er mogen geen kranten of tijd­

schriften meer gelezen worden in het half­

rond, er mag niet meer op laptops getokkeld worden en gsm’en wordt verboden. Nog maar net hadden de gazetten bericht over al deze voostellen, of La Vautmans ging zelf al fors uit de bocht. Ze gsm’de dat het een lieve lust was en zat haar verkiezingspropa­

ganda na te lezen met de titel “Verrassend Vautmans”. Elke keer dat ze haar gsm in de hand nam, waren er een aantal Boze praatba­

rakkers die tot haar grote ergernis wezen op haar eigen voorstellen. Als haar ogen kogels waren geweest...

Nieuwe Belgen____________

Tijdens de laatste zitting moesten ook nog een fors pak naturalisaties goedge­

keurd worden. Alweer werden enkele dui­

zenden nieuwe Belgen gecreëerd. Verhof- stadt creëert meer Nieuwe Belgen dan jobs.

Hoewel de Ampersanders samen met de Bozen altijd furieus van leer trekken tegen de fameuze snelbelgwet, keuren zij, vreemd genoeg, altijd de naturalisaties als gevolg van die wet goed. Het is een tsjevenlogica die zij­

zelf alleen maar verstaan. Na de goedkeuring nam Boze Hagen Goyvaerts het woord en had een cadeau bij voor de Kamervoorzitter.

Het bestond uit een decimeterdikke bundel met alle namen van personen die sinds paars de lakens uitdeelt zomaar Belg zijn gewor­

den. Sinds 2000 gaat dat om 337.904 Nieuwe Belgen. Wanneer de Bozen zo telkens weer het mes in de open wonden ronddraaien, verlaten de democraten van PS, VLD, SP.a, MR en cdH het halfrond.

Barst in kartel

De uittredende praatbarakkers moes­

ten ook nog de Herziening van de Grond­

wet goedkeuren. Ook daar kunnen amen­

dementen op ingediend worden. Niveaan Patje de Groote had zich beijverd een pak amendementen in te dienen om de rol van de koning te beperken of zelfs te neutrali­

seren. Een consequente republikeinse hou­

ding dus. Maar wat bleek bij de individu­

ele stemmingen? Van het zo geroemde en waterdichte Vlaams kartel was niks meer te merken. Uit de hoek van de Ampersanders

kwam geen enkele steun. Integendeel. -I stemden lijnrecht tegen elke voorstel van West-Vlaamse schoolmeester. Patje kreeg enkel de steun van de Bozen én - ere *'e ere toekomt - van het republikeinse en ter zake consequente Spirit. Bij elke sternnW steeg het gejuich en gejoel op vanuit de ba-' ken van de Bozen richting Patje metverv*1' zingen naar zijn kartelvrienden. Dat hij daar redelijk ongemakkelijk bij voelde, sprj overduidelijk uit zijn lichaamstaal. Hij dur niet meer opkijken.

Tok in de tuin_____________

Terwijl de Kamerleden debatteerden over de lijst van te herziene grondwetsartikel®11 hielden Aktievoerders van het Taal Akt|e Komitee een “zitmoment” in de voortui®

van de praatbarak. Met deze oervorm van geweldloos burgerprotest wensten de sloe bers van TAK hun verzet te tonen tegen e ongrondwettige verkiezingen op 10 juni, me*

de verwijzing naar het arrest van het Arbi­

tragehof van 26 mei 2003 . Maar zitten in*

tuin van het Parlement mag niet. De Milita|re Politie draaide met de hulp van de Brussels®

politie en een grote kniptang (om de geke­

tende actievoerders te ontzetten) twintig actievoerders voor acht uur de cel in. Het gebruikte actiemateriaal (een spandoek met

V

daarop grondwet = burgerzin = splits BH en affiches en spandoeken van de campagT*

“Burgerzin!” *) werd in beslag gef0'^

TAK laat zich daardoor uiteraard nie^ r' moedigen.

Dreiging__________

Op de agenda stond dinsdag en woenJg dag nog de hervorming van de 'Orden van gezondheidszorgberoepen’, bijvoorbeeld Orde van Geneesheren. Het punt werd even wel van de agenda gehaald omdat de Waals®

Blauwzuren afwezig bleven. Woensdagna­

middag echter vroeg MR-minister ReyO' ders evenwel de hoodringende behandeling' waarop - niemand kon zijn ogen en oren gelo­

ven - de commissie prompt opnieuw werd bijeengeroepen om het ontwerp er op paar5 bevel alsnog met de karwats door te jagen- Dat was evenwel zonder Boze Koen Bul- tinck gerekend, die een aantal amendemen­

ten had ingediend tegen de unitaire Orden.

Hij kondigde zowaar een filibusterslag aan op één dag voor de ontbinding van het par­

lement. Dat zou met zich meebrengen dat zowat alles wat in het honderd kan lopen in de Kamer ook effectief in het honderd zou lopen. PS-commissievoorzitter Mayeur z , altijd alles doen om de Bozen tegen te v*er^

ken of te pesten, maar zag nu geen an^eL uitweg dan te capituleren omdat hij de verantwoordelijkheid niet op zijn hals vvt halen. Slotsom: de boel werd afgevoerd op de Griekse kalender geplaatst.

Wolf....______________

Deken Dirkie van der Maelen, ste®, paraat als hij ergens financieel geSLM mei (elders dan bij de rooien natuL(^/ol- vermoedt, stak een tirade af tege.n,?\n|<, fensohn, voorzitter van de Wereldb wegens diens “nepotisme” aangezi®n zijn liefje aan een vetbetaald jobkee0.

het Amerikaanse ministerie van Bul landse Zaken had geholpen. De 5?.^

sproken minister van Financiën, Reynders, liet met de glimlach de uitrazen en antwoordde toen droog1"

dat de voorzitter van de Wereldbank Wolfensohn, maar Wolfowitz heet, kie was uitgepraat...