62s,e jaargang nummer 12 woensdag 21 maart 2007 1,65 euro
Voor mensen met een goed hart
en een slecht karakter...
veoivM HAwcr/rco te'CWOK«' ISD£
b
Fijn stof
Men hoefde geenspecialistterzake te zijn om de geweldige hoeveelheid smog waar te nemendie zichafgelopenweekend boven Leuvenhad opgehoopt. In zware wagens vol pretentie werden ministersen kabinetmedewerkers af- en aangevoerd voorwat moestdoorgaan als een “superministerraad”.
De pers had zich weermassaalaan de hele bedoening laten vangen en vond het haarplicht om ons in elkjournaal minutenlang over de Spielereien van onze bestuur ders te onderhouden. Daartoewerd een hele karavaan straal- en satellietwagens terplaatse gestuurddie de lucht- enethervervuiling bovenTobbackville alleen maar deden toenemen. Wij waren erop het tv-schermgetuigevan hoe Groenen!, N- VA’ers,CD&V’ers en VLD’ers protestenof steunbetuigingen kwamen uitentegenof voor hetpaarse beleid. De een al kinderachtiger dan de ander,en datdroeg alleen maar bijtot de algemene sfeer vanontluistering.
Maar volgens de premier werdallesgekenmerkt door ongekende dadendrang!
Alles werd op alles gezet om weg te moffelen dat men bij de opmaak van de begroting vorig jaar in oktobereenaantalgaffels hadgeslagen om hetplaatje op papierte doen kloppen. Met alstop vandeijsbergnatuurlijkde zogenaamdever- pakkingstaks die zogezegd 320 miljoen euro zou gaan opbrengen. Wie ook maar eengreintje gezond verstandbezat, wist toenaldat zoietscompleet onzinnig was.
En dat er onder het mom vanmilieubescherming eenmaatregel werd ingeschreven die als enig doelhad om het falend begrotingsbeleid van paars te maskeren.
Het budget van 2007 stond en staatimmers nog altijdvol eenmaligeinkomsten - verkoop van overheidsgebouwen en overnamevanpensioenfondsen- waarvoor toekomstige generaties de prijs zullenmoeten betalen. De afscheidnemende regeer- ploegkan het allemaal weinig schelen. Haar enige doelstelling afgelopen weekend was: politiek overleven, enverder: naonze de zondvloed!
Men moet ons eens dringend uitleggenhoe menhet volgende samenrijmt:men wil het gedrag vandeconsumentveranderen,en hem/haar minder plastiekenzak- skes enplastiekenbestekken laten gebruiken. Tezelfdertijd verwacht mendatde belasting - excuseer: taks - op zulke zakendit jaar nog 70 miljoeneuroenvolgend jaar het dubbele ofdriedubbele daarvan gaat opbrengen.
Jan Steen
Men wil dat bedrijven minder vervuilende bedrijfswagens gaangebruiken, maar datwagenpark moet dan dit jaar nogwel eenpaar tientallen miljoeneneurogaan opleveren,ende komende jaren nog veel meer. De logica achterdie cijfersontgaat ons totaal,enkanenkel maar verklaard worden door de onblusbaregeldnood van hetpaarse bewind. Binnenkort eenbelasting - excuseer: taks - oppaardenspannen enhondenrennen?Die beesten zorgen voormest en dat doet het nitraatgehaltein debodem stijgen! Da’s misschien dangeen CO2,maar de wegen van de schatkist zijn ondoorgrondelijk, en als de noodhethoogst is, is de belasting nabij.
Het siertde Nationale Bank -hoewelze volpolitieke paladijnen zit - dat ze toch eenzweem van onafhankelijkheid wil bewaren. Blijkbaar had de regering verwacht datgouverneur Quaden haar eenhandje zou helpen door de prognoses voor de economische groei schielijk omhoog te trekken. In vroegere tijdenhad de Bank dat wellichtkunnendoen,maarsindsde invoering van de euro zit die instelling ineen dusdanig Europees carcan dat zeaf en toe eens opderem moet gaan staan. Waarop de paarse ploeghet geweervanschouder verwisselt, concludeert datde Nationale Bank al bij alvrijoptimistisch klinkt, endaterdusgeen speciale reservesmoeten wordenaangelegd. Waarmee ze detrendvan de voorbije jaren bevestigt,enmee
vallers niet opzijzet, maarzo snel mogelijk uitgeeft. Begrijpewie begrijpen kan. Het huishouden vanJan Steen wasondanks allesveel beter ingericht.
Regeren is vooruitzien, enhet isniet omdat Verhofstadt pathetisch uitroept dat de volgende regeringen ophet “milieuthema” moeten voortbouwen, datdaarmee dehistorische onverantwoordelijkheid van achtjaar paars zo maar uitdeboeken kan worden geveegd.Neen, die volgende regeringen zullenhet gelag moeten beta len en als er na I0 juni een nieuweconstellatie aantreedt, dan zal dieom te begin nen haar handenmeer dan vol hebben met hetcontrolerenvan de boeken enhet tellenvan de lijken in dekast.
Meestercynicus Herman van Rompuy wéét waarover hij het heeft als hij zegtdat ervoortaanjaarlijksvoor minstens drie miljard euro aanbesparingen ofaan nieuwe, maar danvaste inkomsten zullen moetenworden gevonden. De huidige paarse cory feeënzullen hun handenwassen in onschuld.Zijzullen de buikriem niet moeten aanhalen, wantzijhebbenhun schaapjesnetjes ophet droge. Enzezullen uiteraard metalle mogelijke middelen proberen aante tonen watnietaan te tonen valt: dat zij dit land als een goede huisvader hebben bestuurd. ,
X raCCidcxRc.
Weekblad P60872I Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
Deze week :
•Wie betaalt de rekening? 2
• De echte Mohammed 3
• Roddels uit de Wetstraat 4
• Belgische restauratie 10
•Verhuis 16
Onzin in perfect Frans
l€OK€ Z5&T...
W$Ï5I (JtSFT acwiF «M GfelEt» WW
--- 1
kttsokn
OPEN
---
Di Rupo wil tweetalige scholen langs de taalgrens. Wat een man met visie. En zo bijdetijd. Als ze snelwerk maken van die ene, Belgische kieskring, dan kan ook heel progressief Vlaanderen voor dezevooraan
staande staatsman stemmen,onze opstoot in de vaart dervolkeren ten bate.
De echte slimstemens terwereld, Frank Vandenbroucke, zetzijn voetechter op de rem.“Indienje taalzwakke kinderen onder
dompelt in meerderetalen, riskeerje zerota- ligheid”, laat hij zich kennen alseen manmet bekommernis voorde mindertalentrijken.
Maar tezelfdertijd opentVandenbroucke de deur, weze het opeenkiertje.Vanaf volgend jaar mogen een tiental uitverkoren secun daire scholen naast degewone taallessen IS procent vandelesuren geven inniet-Neder- lands. Bij voorkeur in het Frans ofDuits.
Vreemdgenoeg komt het Engels daarvoor pas in aanmerking in de hogere jaren.
Bij 32 uren les perweek komt 15% neer op zowat vijf lesuren. Detaalvakken komen hiervoor wellicht niet in aanmerking. Neder landsin het Duits of Duits in hetFrans,dat kan de bedoeling niet zijn. Wiskunde lijkt ook niet meteen hét vak omde kennis van het Frans bijte spijkeren. Lichamelijke opvoe
ding evenmin.
Dan komen we al snel uit bij aardrijks kunde en geschiedenis. Aardrijkskunde inhet Duits, lijkt wel wat. Dankzij Hitlermoetdie taal bijzonder rijkzijnaan specifieke Geopo- litikterminologie. Enals we geschiedenisin het Frans geven, kanHenri Pirenneeindelijk van onder hetstof worden gehaald.
Blijftde vraag ofleraren aardrijkskunde les zullen geven in het Duits en hun collega’s geschiedenis in het Frans, dan wel delera
ren Duits hunbeste aardrijkskundigebeen tje voorzetten en de docentenFrans hun his torischekennis inde strijd zullen gooien. Of wat duidelijker gesteld: laten we een dege
lijkevakleerkrachtwat knoeien ineenandere taal of een taalleerkrachtrommelen met een vak?
De oplossingis simpel: we organiseren een grotevolksverhuizingvanFranstaligehisto
rici naarVlaanderen en Vlaamse geografen naar Wallonië. Leuk voorenkele liefhebbers als een enander beperktblijft tot een mini- project. Onzinals dat op grote schaal moet gebeuren.
Ene Klaas Lagrou moet erkend worden als specialist terzake. In éénweek schreef hij hierover tweelezersbrieven in DeMor
gen, omdederdedag geïnterviewdte wor
den. Hij is een Vlaamseleraar ineen Waalse schooldie daar in het Nederlandsgeschiede
nis en aardrijkskunde geeft. Ook een slimme jongen dus, die in z’n eentje de didactiek
beheerst van zowel geschiedenis,aardrijks
kunde als Nederlands. En hij doethet met veel goesting, kunnen we uit zijn tussen komsten opmaken. Algeeft zelfshij toe, dat zoiets“in het eerste jaar een beetje ten koste gaatvan devakinhoud”.
Maar daargaan we toch geen punt van maken, zeker. Binnen enkele jaren zullen onze jongeren in staat zijn om in perfect Frans vakinhoudelijkeonzin te verkopen.
EENMANSCOLLECTIEF
Den Blooten Kooninck
U mag rechtstreeks op de pianistschieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ookvia het gewone redactieadres
21 maart 2007
Iedereen een supergroen geweten
De dingen dezer dagen
Dit op apegapen liggend apenland
Wie betaalt de rekening?
Wie er de voorbije weken in geslaagd is een krant of weekblad open te slaan zonder dat de walmen van de C02-uitstoot hem of haar tegemoet kwamen gevlogen, mag zijn of haar vinger opsteken. En wie vrij van CO2 naar het radionieuws kon luisteren of naar de journaals op televisie kon kijken ook. Niet alleen in onze eigenste modelstaat, maar van pool tot evenaar en omgekeerd wordt de mensheid momenteel een supergroen gewe
ten geschopt in de strijd tegen de broeikas
gassen. Uiteraard wordt die strijd gepredikt door dezelfde (politieke) kaste die in lengte van jaren heeft verzuimd ze te controleren.
Plotsklaps staat er geen maat meer op het opbod in de sector "terugdringen". Tegen 2020, aldus “Europa", moet de CO2-uitstoot met 20 procent verminderd zijn. En het ener
gieverbruik navenant ook.
Dat is evenwel een peulschilletje, vergele
ken met wat de Britse regering in en rond de
“city of London" bereikt wil hebben tegen, pakweg, 2050. Naar loffelijke gewoonte bin
nen de Unie tegendraads als altijd lachen de Britten eens met die 20 procent voor de rest van het verenigd Europa. Wie midden deze eeuw de oversteek naar hun eiland maakt, zal daar lucht kunnen inademen die liefst 60 procent minder vuiligheid bevat. Dat werd zelfs al in een wettelijk regeringsont
werp vastgelegd. Uitstoot 43 jaar op voor
hand bepaald, bij wet. Uniek tot dusver in de Unie!
En hoe staat dat met die in eigen con
treien! Laat me toe te bevestigen dat de zes regeringen en de zeven parlementen van onze modelstaat zich unaniem schik
ken naar de Europese richtlijnen. Er is een kleine schaduwzijde, in die zin dat opperleid- ster Vera Dua van Groen! elke dag nog wat groener lacht dan de dag voordien. Dat komt omdat er door alle andere zelfverklaarde democratische partijen binnen de gegloba- liseerde strijd tegen de broeikasgassen nog een interne strijd wordt geleverd om nog groener te ogen dan Groen! zelf. Dan mag la Dua op haar eigenste partijcongressen nog tot op het hilarische af van groen Jetje geven, het belet niet dat ze met lede ogen moet toezien hoe de gelegenheidsecologisten van andere partijen voortdurend het groene gras vakkundig van onder haar voeten én die van haar clubje wegmaaien, met de broeikasgas- senhype als pas geslepen zeis.
Afscheid van Guido
In Deurne werd vorige vrijdag I afscheid genomen van Guido Tastenhoye, volksver
tegenwoordiger voor het Vlaams Belang en oud-journalist van de Gazet van Antwerpen.
De troosteloze bakstenen kerk was niet hele
maal volgelopen. Tal van parlementaire col
lega's en medewerkers van Guido waren present, alsook Hugo Coveliers en enkele partijkopstukken als o.m. Filip Dewinter, Luk van Nieuwenhuysen, Marijke Dillen,... Ont
braken zichtbaar: Gerolf Annemans en Frank Vanhecke. Naar verluidt zaten zij in het bui
tenland. Van de Gazet van Antwerpen, waar Guido IS jaar gewerkt heeft als journalist, was er niemand. De oud-collego’s Paul Belien en Erik Verstraete waren wel present.
Het werd een sobere plechtigheid, vol
ledig in eenklank met de sobere eenvoud van Guido zelf. De priester was zichtbaar
Wie ooit een overlijdensbericht in een krant plaatste, weet uit deze pijnlijke erva
ring dat gedrukt papier indrukwekkend duur is. Wie wil kijken en dus zien wat hij of zij de voorbije en ook nog de komende dagen in de journalistieke papierwereld zag en nog zal zien, weet dat de operatie “recupérer La Flandre” niet gratis gebeurt. Een week lang bladzijden vol in La Libre Belgique, een krant die sedert het verdwijnen van Libre lezende Vlaamse pastoors amper nog wist waar La Flandre lag en over datzelfde Vlaan
deren alleen maar kan schrijven om er zo hard mogelijk op te kloppen. Juist die krant zet nu alle zeilen bij om haar lezers dat Vlaan
deren (eindelijk) te leren kennen.
Straks krijgen we nog de resultaten van de journalistieke samenwerking tussen Le Soir en De Standaard. We nemen aan dat de vroegere moniteur van de Vlaamse beweging vooral over dat toch zo onbeminde Wallo
nië zal schrijven. Dan kan men zich alleen maar afvragen waarom de krant Wallonië- kenner Guido Fonteyn - niet door iedereen in Vlaanderen even zeer geliefd, maar zijn Wallonië kent hij als geen ander - vriendelijk naar de uitgang van de redactie duwde zon
der ook maar de minste poging te doen hem te vervangen. Tussendoor bezorgt ook het weekblad Knack ons wat lectuur, weeral om mekaar beter te leren kennen, maar geluk
kig toch met iets meer inhoud dan wat we vooralsnog te lezen kregen in de Fransta
lige Brusselse gazet van de Belgische monar
chie: over jonge Vlaamse meidekens die het toch zo tof vinden dat ze in “Namur" hun Frans kunnen bijspijkeren, maar dat ze toch liever in Antwerpen wonen, over het feit dat Franstaligen toch nog altijd welkom zijn aan de Vlaamse kust - zelfs als ze ook daar geen Nederlands willen spreken - maar ook enkele verrassende uitspraken zoals die van een Franstalige bakker in de Vlaamse facili
teitengemeente Linkebeek die een Neder
landstalige klant wandelen stuurde met de mededeling dat ze er niet moest aan den
ken dat hij Vlaams zou leren alleen om haar brood te verkopen. Een historische uitspraak die alles zegt over Franstaligen en hun onwil om zich aan te passen.
Pak-de-poenshow
De Belgische welvaartsstaat en zijn paarse leiders zouden echter niet zijn wat ze zijn, mochten ze de gelegenheid onbenut heb
ben gelaten dezelfde zeis hoog opportuun te hanteren als beurzensnijder voor de por
temonnee van Jan Modaal. En aldus zag de goegemeente de verpakkingstaks tot leven komen. Voor een goed begrip enkel en alleen als tegemoetkoming aan de noden van het volk, want inherent aan het terugdringen van de C02-uitstoot. Of dacht U daar, drie
werf foei, misschien anders over' Na de taks op drankverpakkingen die, zoals iedereen dagelijks ervaart, genoemde uitstoot een eerste formidabele klap heeft toegediend, krijgt het broeikasgas een tweede en moge
lijk fatale opdoffer te incasseren door de taks op zowat alle andere verpakkingen, met die uit blik als hoogste genomineerd op de schaal van het schaamteloos poen graaien door de overheid. Ge zult maar verzot wezen op tonijn in eigen nat en op sardientjes in olijfolie!
Voor één keer hebben de regimemedia brandhout gemaakt van de jongste schabou
welijke leugen van Verhofstadt en co. Boven
dien is de “primeur" genoteerd dat zowel bedrijfswereld als ijveraars voor het milieu op één lijn zaten door een kat een kat te noe
men en de verpakkingstaks te veroordelen als de jongste vorm van onverantwoorde belasting voor de modale burger die zich door levensduurte en de fiscale druk op zijn schouders nog amper overeind kan houden in de modelstaat van een premier, waarvan de partij zich opwerpt als de onvermoei
bare bestrijder van... te hoge belastingen.
De oppositie rekende al uit dat de nieuwe maatregel “ter verdere gezondmaking van het milieu” het gezin van Jan met de pet zo’n 250 euro op jaarbasis zal kosten. Tenminste, als Europa de maatregel goedkeurt. Want zoals al eerder het geval was met het wegen
vignet van 60 euro, dient daar nog eventjes op gewacht.
Geen nood echter! Wordt het een “njet”, dan staat er al een taks op vliegtuigtickets in de steigers. Teneinde. U raadt het goed, de gezondmaking van het milieu te bevor
deren door de ticketverkoop terug te drin
gen. Zodat op zijn beurt het vliegtuigverkeer terug wordt gedrongen en in dezelfde moeite
zijn CO2-uitstoot. D.Mol
bewogen, alsook een vriend uit Overyse, waar Guido geboren werd en de Vlaamse strijd leerde kennen, die een stijlvol eerbe
toon bracht. Ook zijn veertienjarig dochtertje Annelies bracht een ontroerend, maar dap
per getuigenis over haar vader die ze ‘hier
boven’ ooit hoopt terug te zien.
Iedereen is het er over eens dat Vlaande
ren met Guido Tastenhoye een overtuigde, bezielde, eerlijke, integere en minzame medestrijder verliest.
CD&V
CD&V gaat zeker niet sleutelen aan de rol van de koning, verklaart minister-president Leterme. Uiteraard niet. Leterme wil eerste minister worden. En dan moet hij sowieso op visite bij de koning. Stel dat Albert Cobourg dan zegt: “Met alle Chinezen, maar niet met den deze."
Alleen met de N-VA
De N-VA pakt wel uit met een rode strik, maar Bart de Wever onderstreepte vorige zondag tijdens een meeting in Gent dat de campagne helemaal niet gericht is tegen de Walen, wel tegen de PS die elke vraag voor meer Vlaamse autonomie met een nors
"non” blokkeert. Meer autonomie voor de deelstaten is ook goed voor Wallonië, zegt Bart de Wever. Met de Walen daarentegen blijft hij solidair, maar dan wel met een echte solidariteit.
Maar die staatshervorming zal er enkel maar komen met de N-VA. “Het zal met de N-VA zijn of er zal niets gebeuren”, zei Bart de Wever.
Want op communautair vlak zullen SP.a en de VLD het verschil niet maken. Volgens De Wever zet het Vlaams Belang zichzelf buitenspel door andere partijen als apen voor te stellen. “Natuurlijk zijn we het niet over alles eens met CD&V en onze tegenstanders zullen er alles aan doen om dat de komende tijd heel dik in de verf te zetten”, zei De Wever. “Maar we laten ons niet opjagen.
Alleen een stem voor het Vlaams kar
tel kan het paars immobilisme breken en de man met de strik counteren”, zei De Wever nog.
Toeval?
Dit zou allemaal puur toeval kunnen zijn, een gelukkige samenloop van omstandig
heden, het “merk” België ten bate. Het is
“in”. Zeker sinds de RTBf zo stout was een avondvullende opvoering te maken over de Vlaamse proclamatie van de Vlaamse onaf
hankelijkheid. Of moeten we misschien toch geloven wat de politieke commentator van Het Laatste Nieuws liet horen: hij had het over een grote operatie “beschadiging” Yves Leterme, die maar wat graag eerste minis
ter wil worden. Het is niet verboden te den
ken dat sommigen de zogezegde waterdrager van het zogezegde N-VA-independentisme wat graag onderuit willen halen. Zeker nu die Leterme ene Verhofstadt in de peilingen ver achter zich laat. Leterme, de man van de grote Vlaamse sprong voorwaarts, van het
“andere” statuut voor Brussel, kortom, de man van de Vlaamse onafhankelijkheid, maar dan wel op kosten van wat nog overblijft van l’Etat Belgique Franco-Wallon. Leterme, de nieuwe Frans van Cauwelaert misschien! Die oud-CVP’er die volgens Vlaamse historici er voor zorgde dat dit apenland lang geleden accepteerde dat er in Vlaanderen Neder
lands werd gesproken. Kortom, de man die het Franssprekende Belgique van 1830 wilde uitwissen. En zie, vele tientallen jaren later komt daar nu weer iemand uit de vroegere CVP-manège die het veeltalige Belgique hele
maal wil vervangen door helemaal geen Bel
gique meer.
Poeslief
Hoe maak je zo iemand onschadelijk! Hem openlijk aanpakken bevestigt alleen maar zijn sympathisanten in hun gelijk. Hem dan maar langs een omweg onderuit halen, zijn ver
haal over dat andere België ondersteboven keren? Je laat bijvoorbeeld journalistieke broodschrijvers bewijzen watje eigenlijk zei’
wilt aantonen, dat het in dit apenland eigen
lijk nog zo slecht leven niet is, dat Vlamingen echt niet die slechte Belgen zijn, dat ze zelfs de faciliteiten niet kwijt willen, dat Fransta
ligen ook morgen en overmorgen naar de Belgische ’ kust mogen komen, kortom. daf met die Vlamingen en hun Vlaanderen best nog te klappen valt als ze maar die duivelse Leterme opzij schuiven. Het is juist, wij heb
ben een onvoorstelbaar slecht karakter, zien overal Belgische spoken, alleen maakt het Van der Kelens scenario van “mekaar beter leren kennen" best begrijpelijk.
Overigens blijkt Leterme het ook z®
te begrijpen. Maandenlang weigert hij e' gesprek met Le Soir, want volgens hem geen
correcte gazet. En zie, plots accepteert onze Vlaamse ACV-premier om zelfs op verplaat
sing te spelen en zich in persoon naar de redactie van Le Soir te begeven om daar zij11 hart bloot te leggen. Met als gratis toemaat®
de belofte dat hij vanuit de Wetstraat geen enkele poging zal doen de kwestie van de monarchie zelfs maar ter sprake te bre”
gen! Een nieuwsje dat prompt werd doorg®
speeld naar de collega's van De Standaar Oh. wat zijn we toch lief voor mekaar! Mis*
schien kan hij bij een volgende gelegenhe’
beloven om helemaal geen staatshervorming meer te vragen? Dezelfde staatshervorming die zodanig absoluut noodzakelijk was da hij niet eens in een Belgische regering als die er niet is. Zoals wij hier trouwens a lang en meer dan eens voorspelden dat he zo zou aflopen! Leterme en zijn partij wille*1 de Belgische Wetstraat 16 en niets ander$_
De Vlaamse staatshervorming is in dat kade _ alleen maar bijzaak, “une affaire secondaire zoals Van Cauwelaert ooit moet gezegd heb ben over de Vlaamse aanwezigheid binn®11 Bruxelles. Marc PlaT®l
Guy Verhofstadt in Burgermanifest 1992
Tenslotte is er naast al deze radikale hervormingen, ook een nieuwe politieke men
taliteit noodzakelijk, een andere politieke stijl. België heet nog wel een demokratie, maar er zijn nog nauwelijks politici die zich gedragen zoals het in een demokratie hoort.
De regering, de huidige net zoals de vorige, is voortdurend onderhevig aan diskussies en ruzies, waarbij sommigen alle deontologische regels met de voeten treden. Om dan nog maar te zwijgen van die politici die er een stelselmatig genoegen in scheppen de meest elementaire regels van hoffelijkheid en beleefdheid aan hun laars te lappen-
Maar het belangrijkste is ongetwijfeld dat eindelijk in dit land eens de regel zou worden toegepast dat hij, die als minister een fout maakt of het parle
ment of de publieke opinie voorliegt, aan de kant wordt gezet.
De dingen dezer dagen
21 maart 2007De echte Mohammed
Het weekblad Knack wil, in het woord van Rik van Cauwelaert, de “angsten en vooroordelen” over de islam wegwerken.
Daarom verblijdt het ons met de Historia-bij- loge “Achter de sluier van de islam”. Naast de voorspelbare inleiding tot de basisbe
grippen, de moslimkalender en de integra
tieproblematiek, bevat zij enkele opmerke
lijke bijdragen. In het bijzonder wil ik het stuk over “Leopold II en de Arabische sla
venhandel" aanbevelen. Leopold II werkte in Oost-Kongo van harte samen met de Ara
bische slavenhandelaars en het was slechts om oneigenlijke winstgerichte redenen dat bij nadien een ontypische bezieling voor de bevrijding van de slaven begon te vertonen.
Na de onderwerping van de (niet heel hard terugvechtende) Arabieren en hun veelal geïslamiseerde zwarte collaborateurs, scha
kelde Leopold dit hele netwerk gewoon in zijn nieuwe exploitatiepolitiek in. De slaver
nij was afgeschaft, maar de negers kregen nog steeds van de zweep, gehanteerd door dezelfde opzichters. Hier had ik graag het detail vermeld gezien dat, zoals Hilde Eynikel ooit aangetoond heeft, de fameuze afgehakte banden te maken hadden met de islamitische straf voor diefstal, zijnde het niet opleveren van de rubberquota. Minder aanbevolen is de bijdrage “De historische Mohammed”. Het onderwerp is belangrijk genoeg en kan op twee niveaus benaderd worden. De spitsfi- lologische benadering, die hier helemaal niet aan bod komt, stelt de bronteksten van de islam radicaal in vraag. Tot voor kort nam iedereen aan dat Mohammed "in het volle licht van de geschiedenis" geleefd heeft. Maar de oudste biografieën (Sira) en collecties aan overleveringen (hadieth) van de profeet date
ren van meer dan een eeuw na zijn dood.
Mochten dat slechts vrome heiligenlevens zijn, dan zou men die meteen als onhistorisch afwimpelen. Maar inhoudelijke elementen wijzen op hun historiciteit, onder meer het feit dat zij vele politiek en theologisch nut
teloze details bevatten en vooral dat zij ook problematische en weinig flatterende fei
ten vermelden. Anderzijds is een eeuw een lange tijd en mogelijks zijn allerlei gegevens over andere mensen met die over Moham
med vermengd geraakt, zodat deze eerder als een literaire composietfiguur in de over
leveringen verschijnt.
Fabelfiguur
Een handvol geleerden, vooral in Duits
land (maar we moeten ook de Nederlander Hans Jansen en de Vlaming Jan van Reeth vermelden), stellen de overlevering daarom volledig in vraag. Sommige van hun hypo
thesen zijn nogal verbluffend, bijvoorbeeld bat de zuiver religieuze delen van de koran eigenlijk gearabiseerde christelijke hymnen uit het Aramees of Syrisch zijn. Eén voor
beeldje heeft inmiddels de media gehaald, namelijk de suggestie van Christoph Luxen- berg dat de 72 maagden die de djihaadstrij- ber in de hemel opwachten, eigenlijk witte duiven zijn, een stomme vertaalfout. Een beel radicaal denkspoor is dat Mohammed helemaal niet bestaan heeft en dat men ach
teraf dat personage afgeleid heeft uit het slecht begrepen zinnetje mohammed rasoel Allah”, "geprezen is de gezondene van God”, Wat eigenlijk over Jezus ging. Men zou hem dan een biografie bijeenverzonnen hebben, zodanig dat zij de talloze onduidelijke passa
ges in de koran begrijpelijk maakt. Het vol
ledig nieuwe perspectief dat deze nieuwe benkschool geopend heeft, en dat de grond
°nder de voeten van de hele islam weghaalt, Is bij moslims nog praktisch onbekend. De historische Mohammed” betekent daar, en
°ok bij onze opruimers van vooroordelen, gewoon de wetenswaardigheden over het leven van de profeet die vermeld zijn in de hadieth en onrechtstreeks ook in de koran.
En die leveren al genoeg stof voor contro
verse. Zoals aan onbevangen lezers welbe-
*end, komt Mohammed eruit naar voren
als een man die van zichzelf geloofde dat hij goddelijke boodschappen doorkreeg en die stapsgewijze heel Arabië dwong dit geloof te onderschrijven, daarbij ook geweldda
dige middelen niet schuwend. Voor belang
hebbenden is het dus zaak aan dit minder sympathieke relaas een witwassende draai te geven.
Sociale hervormer?
Niet-moslims gebruiken daartoe een aantal beweringen die bij moslims in veer
tien eeuwen nooit opgekomen waren. De Knock-redactrice beweert bijvoorbeeld dat in Mohammeds tijd sociale vernieuwers opstonden om de onrechtvaardigheden van de nieuwrijke Mekkaanse burgerij te verhel
pen: “Mohammed was een van hen. Maar hij werd wel de grootste. In 611 kreeg hij zijn eerste visioen. De aartsengel Gabriël bracht hem boodschappen, die Mohammed plech
tig voordroeg.” Let op de klakkeloze over
name van de geloofsuitspraak dat Gabriël aan Mohammed boodschappen bracht, wat zijn onbevangen tijdgenoten als een halluci
natie beschouwden. Er is weinig hoop voor de integratie van moslims tenzij die gezonde sceptische zienswijze opnieuw gemeengoed wordt. Maar merk vooral de raamvertel
ling op: dat Mohammeds profeetschap nodig was in antwoord op de sociale onrechtvaar
digheid in Mekka. De onbewezen implicatie dat de Arabische maatschappij na Moham
meds machtsgreep rechtvaardiger was dan ervoor, laten we even buiten beschouwing.
Het punt is: hier schiet de vrijzinnige Knack- redactrice de islam te hulp met een wereldse verklaring die op de westerse lezer moet inwerken, maar aan moslimgelovigen totaal niet besteed is. En die op de feiten past als een tang op een varken. Bij sociale onrust staan wereldse hervormers op, een Jacob van Artevelde bijvoorbeeld, daar is geen god
delijke openbaring voor nodig, laat staan een nieuwe religie. Als iemand Gods stem meent te horen, dan heeft hij doorgaans grootsere ambities dan een beetje sleutelen aan de maatschappijstructuren. Hier en daar maakt Mohammed eens een smalende opmerking over de Mekkaanse burgers, polemisten zet
ten immers altijd graag mekaars gebreken in de verf. Maar het refrein dat in koran en hadieth duizend keer herhaald wordt, heeft niets met sociale wantoestanden te maken.
Het is een aanval op de ongelovigen, de poly- theïsten en atheïsten en ook op de monothe- isten die Mohammeds zelfbeeld van profeet niet aanvaarden. Wat Mohammed in bewe
ging bracht, was niet een meningsverschil over de maatschappijordening, maar de aan Allah toegeschreven eis tot totale onder
werping in gedachte, woord en daad.
KoenraadElst
Aan Noël Slangen Strategisch genie Goed bezig
Gij Topspecialist,
Het is bijzonder onchristelijk te lachen met het ongeluk van anderen, maar als een vat vol pretentie zwaar op zijn gezicht gaat, zal de Heer der Heerscharen ons deze zonde wellicht vergeven. In oktober vorig jaar werdt gij door de VLD ingehuurd als strategisch manager, om de blauwzuren uit een dal te halen en Verhofstadt naar een derde ambtstermijn te katapulteren. Met
een waart gij een van de machtigste man
nen bij de Vlaamse liberalen. En uw per
soonlijk vermogen zal er allicht niet kleiner op geworden zijn.
Tenzij uw contract uiteraard is opge
steld op basis van resultaatverbintenis.
Want dan zult ge dringend een tandje moe
ten gaan bijsteken om het Blauwe Konijn alsnog over de eindmeet te helpen. Wij verwijzen uiteraard naar de peiling vorige week door onze geliefde collega’s van de openbare omroep en hun verlengstuk De Standaard (of is het omgekeerd?).
Peiling die zowaar naar buiten werd gebracht toen het Konijn zijn - hopelijk laatste - superministerraad in Leuven voorzat. Met 16,9 procent zakt (Open) VLD op het laagste peil sinds de VRT en De Standaard vijf jaar geleden met drie
maandelijkse peilingen van start gingen.
En als het zo doorgaat, breekt op 10 juni het blauwzuur uit alle liberale poriën naar buiten.
En ook al zijn we misschien zo ver nog niet, we kunnen toch niet nalaten op te merken dat gij tot nu toe niets onverlet hebt gelaten om de blauwen op te stuwen in de vaart der volkeren.
Vermits het Vierde Burgermanifest tot de wereldliteratuur moest gaan beho
ren, werd het eerst theatraal ten gehore gebracht in het Brugse Concertgebouw waar voor het oog der talloze came
ra’s Verhofstadt door de blauwe troe
pen stormachtig werd toegejuicht (niet omwille van de boodschap, maar omdat Hij hun enige hoop in bange dagen gewor
den was). Daarna werd Het Werk ver
der wereldtentoongesteld in het Atomium, zaal llya Prigogine, voormalig Nobelprijs
winnaar.
Toen al ging het over een pleidooi voor een “open samenleving”. Bij de jaarlijkse viering der gestelde en ongestelde licha
men liet gij Verhofstadt de contouren
CO o’ i sa
schetsen van een nieuwe staatshervor
ming, kort daarna verder toegelicht als een “open dialoog" (en een verdere uitver
koop van Vlaanderen). Daarna werd een punt gezet achter het komediekartel met Vivant, en de VLD zelf bombastisch omge
doopt tot Open VLD - om een breuk te suggereren tussen de barbaren van CD&V/
N-VA en de verlichten van de paarse multi- culturaliteit. Dat alles in een razendsnelle opeenvolging van feiten, aan een tempo dat de gewone burger nauwelijks kon volgen en dat de indruk wekte (en moest wekken) dat alles en iedereen door de Slangenstra
tegie voorbijgestoken werd. En nooit meer zou kunnen aanpikken.
Een eerste domper op de vreugde was de klucht rond het lijsttrekkerschap van Sterke Dirckx, en de overhaaste carrou
sel met Bart Somers in een poging om de schade zoveel mogelijk te beperken. Een
“accident de parcours”, zo klonk het uit uw mond. Zou snel vergeten zijn.
Moeten we die fameuze peiling dan ook een “accident de parcours" gaan noemen?
Ditmaal luidde uw reactie: “Een stijging was beter geweest voor het moreel, maar ik verwacht geen echte verschuiving buiten de verkiezingsperiode.” Welwelwel, dat is pas strategisch denken van de eerste orde!
Doe alsof uw neus bloedt en probeer de kalmte te bewaren.
Zelfs als die geniepige Leterme op kou
senvoeten een topmanager binnenhaalt en zich op de redactie van Le Soir gaat bekend maken aan de Franstalige pers. Iets waar Verhofstadt in het verleden vaak zijn neus voor heeft opgehaald, en die pers lust hem dan ook niet, ondanks zijn voortdurende toegevingen aan de PS om premier te kun
nen blijven van dit land.
Ach ja, ge hebt ongetwijfeld nog een resem trucs achter de hand. Het nieuwe gratis boek met de Honderd Werken van Verhofstadt bijvoorbeeld, waarvoor het naar het schijnt storm loopt. En ongetwij
feld ligt het draaiboek al klaar voor het moment dat Leterme definitief aankon- digt dat hij de handschoen opneemt. Maar er zal veel, heel veel moeten veranderen of de generatie-Verhofstadt heeft binnen
kort afgedaan, met u in hun kielzog. Niets zou ons overigens
lie,er* XWidSJU
Echo’s uit de Koepelzaal
s,uit aan bij het Vlaams ziekenfonds.
^I hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.
Burf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.
Vlaams & NeutraalZiekenfonds i
«xaiiHiiiffiHuini
Hoogstratenplein 1 ■ 2800 Mechelen - www.vnz.be
Wat we zelf doen...
Vandenbroucke van zijn kant noemde het voorstel van Di Rupo vanuit inhoudelijk, insti
tutioneel en praktisch oogpunt 'een weinig interessant initiatief. Tot daar niets dan lof.
Maar zo ongeveer meteen daarop liet hij vol
gen binnenkort een oproep te zullen doen tot een tiental scholen in Vlaanderen om een beperkt deel, I0 tot IS percent, van het cur
riculum in een andere taal te geven.
Ziet u het al bezig - en dat met de lachwek
kende talenkennis van de doorsnee Vlaamse leerkracht! Maar vooral is dit de sluipmoord op de eigen basisprincipes inzake onderwijs in de moedertaal. Men begint stilaan te begrij
pen waar de Franstaligen hun superioriteits
waan tegenover ons halen: bij hen lopen er nu eenmaal geen politici rond die zulke onzin uit hun al dan niet doctorale botten slaan.
Zeer terecht kijken zij dus meewarig naar ons gesukkel en handhaven ondertussen hun - lichtjes overtrokken - zelfrespect.
Groot Smoelen Machien
Greet van Linter (VB) en Groene! Rudi Daems hadden vragen aan de minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin omtrent de gevaren van gsm-gebruik door kinderen.
Als dertig kinderartsen daartegen pleiten, lijkt er inderdaad wat aan de hand te zijn, nietwaar?
Vrij voorspelbaar zei meisje Vervotte dat ze vooral kalm wilde blijven en liefst nog wat wilde wachten op een aantal studies in bin
nen- en buitenland die ofwel bezig waren of
od haar verzoek nog gingen gebeuren. Maar ze
volgde de zaak - uiteraard - met grote belang
stelling en op de voet! Het leukst vonden we dan ook de slotopmerking van Van Lin
ter, rechtstreeks tegen de zere schenen van Kinderrechtenkenau Ankie Vandekerckhove, dat haar fameus secretariaat, dat rechtstreeks afhangt van het Vlaamse Parlement, wel con
sequent moet zijn in zijn publicaties. 'Er mag ook eens op gewezen worden dat het geen schending van de rechten van het kind is, wan
neer er bijvoorbeeld in de klas niet ge-gsm’d mag worden’. Touché!
Speldeprikken
Het door Elio de Gestrikte opgelaten proefballonnetje inzake tweetalig onderwijs in Brussel en gemeenten langs de taalgrens vroeg natuurlijk om een reactie ad rem in de Vlaamsche Parochieraad! Het was dus aan Joris van Hauthem (VB) en Eric van Rom
puy (CD&V) om Leterme en Vandenbroucke (voor het pedagogische luik) aan de commu
nautaire tand te voelen.
Eerstgenoemde had het over ‘een neo-uni- tair Belgisch offensief en vroeg van de minis
ter-president klaarheid omtrent het stand
punt van de Vlaamse meerderheidspartijen.
Van Rompuy zag een duidelijk 'opnieuw in vraag stellen van de taalgrens en van de gren
zen van Brussel’, meer nog: 'een schending van alles wat gedurende de laatste veertig jaar is gebeurd inzake taalwetgeving en Grondwet’.
Zware woorden vanwege een christen
democraat van de syndicale familie! Maar ook een bepaalde zin uit het antwoord van Leterme, dat voor de rest weinig verras
sing bevatte, verdient het voluit en letterlijk
geciteerd te worden: 'België heeft geen toe
komst, tenzij men toelaat dat gemeenschap
pen en gewesten op basis van verschillende uitgangssituaties en verschillende visies maat
werk kunnen leveren in de beleidsaanpak van de moderne problemen, van de problemen van vandaag.’ Ze zullen dat graag gehoord hebben in Laken!
Gepikeerd_______________
Minister Kris Peeters van Verkeer en zo nog een en ander had vorige woensdag dui
delijk zijn dagje niet. Wij ervaren hem door
gaans als erg verstandig en competent maar nu verdedigde hij - haast tegen beter weten in - een maatregel (en vooral de nogal stuntelige praktische toepassing ervan) die op zijn minst
‘omstreden’ kan genoemd worden.
Het ging natuurlijk over het alarm inzake fijn stof dat vanaf heden in Vlaanderen (en elders?) ‘smog’ wordt genoemd. Jan Peumans (N-VA) en Flor Koninckx (VRT, pardon: SP.a) hadden terecht nogal wat bedenkingen bij (erg kleine) borden met snelheidsbeperking tot 90 km/uur die veel te laat omgedraaid werden.
Met als sympathiek resultaat dat op één bepaalde plaats tot zes auto's per minuut wer
den geflitst! Iedereen heeft kunnen vaststellen dat minstens een derde van de automobilis
ten zich niet aan de tijdelijke maatregel hield.
Maar hoeveel van de weggebruikers veegden daar bewust hun botten aan - of hadden vol
komen te goeder trouw gewoon de borden niet gezien?
Zelfs oud-rijkswachter Koninckx had zo zijn twijfels of op alle plaatsen waar de poli
tie controleerde de borden ook wel echt waren omgedraaid... Maar volgens de minis
ter waren er geen fouten gemaakt, en dat her
haalde hij maar liefst drie keer!
21 maart 2007
De dingen dezer dagen
Tien foute feiten over Mary (neen, niet Tony)
Eén ding leerde ik vlug toen ik nog tv- ; producer was. Verjaardagen van belangrijke : personen of gebeurtenissen zijn prachtige kapstokken om een programma of artikel aan te hangen. Zorg er wel voor dat je eer
der te vroeg dan te laat bent. Weekbladen, actualiteitenrubrieken op tv of weekeinde- bijlagen van kranten hebben ons meestal al zo overvoerd dat een stukje of programma hopeloos te laat komt op de verjaardag zelf.
Bij het tweede bezoek van Johannes-Paulus liet ik mijn redactie een biografie maken en zes weken voor zijn komst zond ik het pro
gramma in de ether: zeer goede kijkcijfers, want we waren de allereersten... en tevens de laatsten, want de goede man brak zijn heup en al de gelegenheidsstukjes van de andere media moesten naar het reserve- magazijn.
In september van dit jaar is het dertig jaar geleden dat Maria Callas stierf en we zullen het geweten hebben. Voor alle zekerheid heb ik nu al het eerste in een reeks van drie arti
kels geschreven voor een Nederlands opera- tijdschriften mijn dvd-voordrachten houd ik ook lang voor de verjaardag van haar sterf
dag in september I977.
Zeer bescheiden voeg ik eraan toe dat, zo het onderwerp u interesseert, u dit stukje best bijhoudt en het eventjes vergelijkt met de nonsens die u binnen een paar maan
den in alle kwaliteits- en andere media leest, hoort en ziet.
Fout I: Maria Callas was een Griekse.
Neen, Callas was een Amerikaanse, gebo
ren op 2 december I923 in Manhattan. Haar ouders waren wel Griekse immigranten. De huistaal was nog een korte tijd Grieks, maar werd vlug Engels. Maria werd altijd Mary genoemd en ze stuurde nog in I957 ansicht
kaarten naar vroegere collega's ondertekend met Mary. Ze leerde nooit perfect Grieks spreken of schrijven.
Fout 2: Maria Callas heette officieel ook Maria Callas ofals de publicatie heel geleerd wildoen: Maria Kalayeropoulos (zoals haar vader).
Neen, haar paspoort zei heel duidelijk dat zij Sophie Cecelia Kalos was. Wel noemde men haar in Griekenland Maria Kalayero- poulou (vrouwelijk, dus zonder s). Ze bleef Amerikaanse tot in I967 toen haar advoca
ten haar adviseerden Griekse te worden.
Er bestond daar nog een wet die zei dat het huwelijk niet rechtsgeldig was als het niet gesloten was volgens de Grieks-orthodoxe ritus. Gezien haar Italiaanse man een echt
scheiding weigerde in de VS (in Italië was echtscheiding wettelijk onmogelijk) was dit de vlugste manier om officieel van hem ver
lost te worden.
Fout3: Haar artiestennaam wasaltijd
Maria Callas. 1
Neen, de oudere lezers hebben gelijk. Ze trouwde in 1949 als 26-jarige met de 52- jange rijke cementfabriekeigenaar Battista Meneghini. Ze eiste onmiddellijk dat od alle contracten, later op alle platenhoezen haar naam zou staan als Maria Meneghini-Callas Zo werd ze ook altijd aangekondigd in het opera- en belcantoprogramma van Etienne Vanneste. Toen ze haar man in de steek Het e.ste ze even vurig dat die naam direc en overal geschrapt werd.
. ^“5 L : D°?r haar *erhouding met e Grieksereder en vrouwenversierder Onassis verwaarloosde ze haar loopbaan d.e vervolgens deberg afging. P
Integendeel, toen ze Meneghini met Onas
sis bedroog tijdens een cruise op de Middel- andse Zee in 1959, zat haar stem al in een zware crisis. Zo ze nog een jaartje tegen het oude tempo had verder gezongen, zou er helemaal niets over gebleven zijn. Door haar turbulente leven met Onassis trad ze minder op waardoor het onvermijdelijke einde nog een paar jaar werd uitgesteld.
Fout 5: Ze werd zwanger vanOnassis die haar verplichtteabortusteplegen en sommige hoernalisten zeggen dat ze middendejaren 60 een kind ter wereld bracht dat vlug nadegeboortestierf
Het klopt dat Onassis haar als jachtbuit beschouwde, totaal niet geïnteresseerd was m haar kunst en haar door een onderge’
schikte liet meedelen dat ze moest ophoe
pelen, want hij had de weduwe John^en- nedy aan de haak geslagen. Maar die abortus :rode?boneirWaT d3t W6ten We dankz'i hct rode boekje. Tot in de jaren 60 waren er
geen goede geneesmiddelen om de men- struatiecyclus geregeld en pijnloos te maken.
Iedere sopraan (en iedere operadirecteur) hield daarom een boekje bij met de ver
moedelijke data om slechte voorstellingen te vermijden. De Italiaanse journalist Renzo Alleghri heeft het Callas-boekje geconsul
teerd en ontdekte dat zij, zoals veel vrou
wen van mediterrane origine, zeer vroeg haar maandstonden kreeg, maar dat ze ook zeer vroeg in de menopauze terechtkwam zodat een zwangerschap gewoon biologisch onmogelijk was.
Fout 6: Maria Callaszette op haar een tje ten onrechte vergetenwerken van grote componisten weer op het reper
toire.
Neen. Maria Callas is een voorbeeld van het Eddy Merckx-verschijnsel. Iedere zomer opnieuw worden Eddy Merckx en Lucien van Impe tijdens de Ronde voor camera’s en micro's gesleurd omdat de huidige ren
ners zo zwak zijn. Vanaf de jaren 40 was het duidelijk dat de nieuwe meestal lawaaie
rige en onmelodieuze opera’s niet erg door het publiek gesmaakt werden. Alle Italiaanse schouwburgen begonnen weer werken van Donizetti, Rossini, Bellini, enz. te program
meren die al tientallen jaren in het stof lagen.
Alle grote zangers, en niet alleen Callas, zet
ten hun beste stemmetje voor, maar het hielp natuurlijk dat een geniale sopraan als de Amerikaanse dit nieuwe oude reper
toire zong. Vernieuwend was vooral dat een sopraan met (aanvankelijk) een zeer groot volume, een fascinerend en gepassioneerd timbre rollen zong die tot dan toe het voor
recht waren van lichte heldere coloratuur- sopraantjes (de kanaries).
Fout 7:Callas was eencanaille, onmo- gehjk ommee tewerken en de schrik van al haarcollega s en dirigenten
Dat van die schrik klopt enigszins, maar met omdat ze onmogelijke eisen stelde Ze was zo bijziende als een mol en zag nauwe- hjks een meter voor zich uit zonder bril In die contactlenzenloze tijd kon ze nooit de dirigent zien. Haar oplossing: de hele par
tituur (en met alleen de eigen rol) zo instu- mP«nr daJ Ze n°Olt een fout kon maken- mu! l l'nge?ten «aven toe dat Callas de muziek beter kende dan zijzelf en veel van haar A™ V en Welhaar eg0'maar niet
™a Afrikaanse werkethiek en haar uit- trahng op het toneel. Ze kon zich gemakke-
|k concentreren op haar acteerwerk omdat ze muzikaal toch perfect was. Ze was op de repetitie altijd de eerste aanwezig en de laat
ste die vertrok en ze spaarde zichzelf nooit, wok op de repetities zong ze met volle stem en ze verkoos partners van haar niveau zoals rranco Corelli of Mario Del Monaco. Andere sterren verkiezen mindere zangers om zelf meer succes te scoren.
Fout 8: Zehad een korte loopbaan.
Dat klopt niet, want meestal vergeet men 1 dat zij al jaren in Griekenland gezongen had
vooraleer ze aan haar internationale loop
baan begon. Al bij al duurde haar carrière zo’n veertien jaar. Dat is minstens zo lang en zelfs iets langer dan de loopbaan van haar rivalen met hetzelfde repertoire.
Fout 9: De sensatiepers creëerde een prima donnaoorlog tussen haaren RenataTebaldi (dieoverigens een ander repertoire zong) maarfeitelijk waser geen ruzie tussen de twee dames.
De twee dames hadden wel depeiiik een bl°edaa" elkaar en de ooSakTa zeker bij Callas die als ongegeneerde An»
ritan,. Tebaldi
—u. fc„,m wees, die vol
rikaanse showbusinesstraditie geen gelegen he.d het passeren om zich als dl nr I te pro fileren en eisen in die zin te stellen Wel cX)^4edamesz,ch(op-
WeUwè?p:Cha,laSp,ee8dezelfmo°^- We weten het met, want er is nooit een autopsie op haar lichaam uitgevoerd We Tan'lilir da'Zi| «eleidel'ik ^slaafd raakte staan $ apen’ aan pillen om °P te
We weten dat ze zich verschrikkelijk over
bodig vond en eenzaam was, maar als er oude vrienden kwamen, zat ze de hele tijd zZniPPrPen|L°dat d'e kenn'ssen dachten dat ze met welkom waren en wegbleven. Offici
eel stierf ze aan een hartaanval.
Jan Neckers
Fascisten_________________ i
We vertelden vorige week dat de Bozen , niet waren uitgenodigd op de Staten-Gene- | raai van de Verkeersveiligheid, ingericht door | René Landuyt, minister van Immobiliteit.
Zelfs keizer Van den Eynde, toch voorzit
ter van de bevoegde commissie in de Kamer, was niet welkom. Contraire als hij is ging hij er - uiteraard - toch naartoe. Voordien had een televisieploeg Landuyt gevraagd waarom hij de Bozen had uitgesloten. Zijn antwoord was kort en bondig: “Ik nodig geen fascisten uit.” Cisse van den Eynde werd daardoor nog bozer en besloot de minister daarover te interpelleren in de Kamer.
René Landuyt gaf daar een ongehoord staaltje van paarse 'democratie' ten beste.
Hij antwoordde compleet naast de kwestie en probeerde de grapjas uit te hangen. Hij negeerde Van de Eynde straal en veront
schuldigde zich... bij De Croo. De baron van Michelbeke is toch ooit minister van Mobi
liteit geweest...
Van den Eynde veegde Landuyt de mantel uit en wees hem erop dat hij niet misstaan zou hebben als apparatsjik in de ploeg van wijlen Walter Ulbricht. Want hij had zelfs ambtenaren onder druk gezet om geen enkel contact met de Bozen op te nemen. Nota bene: Landuyt is een “democraat .
Opvolger ___________
Het was even uitzien naar de opvolger van Guido Tastenhoye in de Kamer. Maar die was donderdag nog in geen velden of wegen te bespeuren. Het is een ongeschre
ven gebruik in de Kamer dat men pas tot die plichtplegingen overgaat als het overle
den Kamerlid begraven is. Dat is een goede zaak, want een tikkeltje piëteit is hier toch op zijn plaats. De politiek is al genoeg een grote beestenboel.
Afwezig
Zoals gewoonlijk was er tijdens het vra
genuurtje op de PS-banken geen kat te bespeuren, tenzij iemand die er zijn siëstake kwam doen. De leden van de Parti Scan- dale vinden dat vragenuurtje maar flauwe kul. Het is pas als er stemmingen in aan
tocht zijn dat het gore PS-allegaartje afzakt naar het halfrond. Kwestie van het stemgeld op te strijken.
Tweetaligheid
De Kempense ampersander Servaas Ver- herstraeten met de sardonische lach en de slechtgeknoopte plastrons legde PS-minister Dupont van Ambtenarenzaken op de roos
tere over de talenkennis van topambtenaren.
De fameuze Copernicushervorming heeft immers het begrip ‘functionele kennis van
| de tweede taal’ ingevoerd. Hiermee werd - i alweer - een toegeving gedaan aan de Frans- taligen om geen fatsoenlijk Nederlands meer te kennen. Ondertussen is het begrip 'functi
onele tweetaligheid’ nog altijd niet omschre
ven en neemt de kennis van de ander lands
taal bij de Franstaligen zeker niet toe. Zij verschuilen zich immers achter het principe van de Vaste Commissie voor Taaltoezicht die stelt dat niet de ambtenaren, maar wel de diensten tweetalig moeten zijn.
Dupont moet op bevel van zijn bazen uit Bergen en Luik er natuurlijk voor zorgen dat er niet al te veel beweegt op het terrein.
Maar toch onthouden we uit zijn antwoord - hij is zelf voortreffelijk tweetalig - dat hij
Roddels uit de Wetstraat
persoonlijk in principe voorstander is van tweetalige ambtenaren. Daarop vroeg Ser- vaas terecht dat het Koninklijk Besluit dat de functionele tweetaligheid precies moet bepa
len stante pede wordt uitgevaardigd en dat er tot zolang geen benoemingen meer plaats
vinden op de betrokken niveaus.
Goed gezien, maar met het vooruitzicht van een nieuwe regering waarin opnieuw de PS de plak zwaait, zal Servaas zijn vraag nog wel een aantal keren opnieuw moeten stel
len, vrezen we... Tenzij natuurlijk hij na 10 juni zelf die plak mag zwaaien.
Straffe Hendrik____________
Hendrik Bogaert uit het westen van Vlaan
deren zit van kop tot teen vol ambitie en hij staat zijn steke daar in de praatbarak.
Hij maakt er altijd een spel van om Freya Fraaibeen het vuur aan de schenen te leg
gen. In de commissie Financiën en Begroting legde hij het Gentse lichtgewicht maar liefst vijf vragen over technische en punctuele ( begroting) aangelegenheden op haar bord.
Freya zweette water en bloed en Hendrik de snoodaard genoot ervan.
Ja, met die ampersandse spring-in-’t-veld is men nog niet aan de nieuwe patatjes. Alleen hopen we dat als hij na 10 juni misschien aan de overkant zit, hetzelfde soort tegenstand krijgt. Boze Hagen Goyvaerts begint al best zijn messen te wetten.
Guy en heroïne
Boze Koen Bultinck is niette spreken over het ‘wetenschappelijk’ heroïne-experiment in Luik, waarbij gratis heroïne wordt ver
strekt aan verslaafden, zogezegd om het pro
bleem te kunnen in kaart brengen. De PS"
ministers Demotte (volksgezondheid) en Onkelinx (Justitie) verschuilen zich achter het argument dat alles gedragen wordt door de volledige regering. Bultinck wilde van het Liegbeest dan ook persoonlijk vernemen of dat zo wel is. Hij weet dat heel dit dossier bij de VLD moeilijk ligt, zeker in tijden van ver
kiezingen. VLD-Kamerlid Germeaux - ze' arts - had immers al erg kritische geluiden laten horen. Zoals verwacht draaide Vrhfstdt rond de pot tegen 200 kilometer per uur. Hi|
meldde dat wetenschappelijke experimenten enkel moeten gemeld worden aan de rege
ring na advies van het International Narcotics Control Board, een VN-orgaan in Wenen.
Daarmee waste hij voor de zoveelste keet zijn handen in onschuld. En ondertussen kan de PS verder doen wat ze wil.
MBV_________________ _____
De wet over de zogenoemde medisch begeleide voortplanting (MBV) werd goedge
keurd. De wet laat voortaan toe dat alleen
staande vrouwen en homokoppels via aan een kind komen. MBV mag ook na de dood van een ouder, zodat men halve wees
kinderen verwekt. De wet laat eveneens toe kinderen te verwekken als “geneesmiddel- baby om aldus als organenreservoir voor een zieke broer of zus te dienen. De wet laat zelfs “matching” toe: het selecteren embryo’s, afkomstig van donoren die vreemd zijn aan de vrouw of het koppel, om te ver
mijden dat de fysieke kenmerken (kleur van ogen, huid, enz.) van het toekomstige kind te veel verschillen van de wensouder(s).
Aan Vlaamse kant keurden liberalen en socialisten de wet goed. CD&V en de meeste Vlaams Belangers onthielden zich. Alleen Alexandra Colen stemde tegen.
De dingen dezer dagen
Luc Rademakers was de dader
Vorige week stonden wij er stomverbaasd over dat alle kranten hadden gemeld dat Guido Tastenhoye I5 jaar voor de Gazet van Antwerpen had gewerkt, behalve dus in de Gazet van Antwerpen. Wij vroegen ons af of ze op de Antwerpse Linkeroever soms beschaamd waren over hun voormalige Wet- straatjournalist.
Welnu, het is nog erger dan dat.
Uiteraard had de schrapping van het laat
ste zinnetje van het overlijdensbericht dat Paul Geudens had opgesteld - “Voor hij in de politiek stapte, was Guido Tastenhoye journalist bij de Gazet van Antwerpen” - op de redactie voor enige commotie gezorgd.
Daarop stuurde Luc Rademakers, inmiddels bevorderd tot algemeen hoofdredacteur van de Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg, een vlammend elektronisch bericht aan alle redactieleden - tegenwoordig com
municeert men daar per computer - met de volgende inhoud:
Collega’s
Cisteren en vandaag werden vragen gesteld bij de manier waarop ik wenste dot het over
lijden van GT in de krant werd gemeld.
Op zijn zachtst gezegd is GT de jongste joren geen reclame geweest voor het merk
waarvoor hij voordien heeft gewerkt.
Los hiervan berokkent een politiek jour
nalist die voor een partij kiest, ongeacht dewelke, onnoemelijk veel schade aan de integriteit van zijn gewezen collega’s poli
Licht euforisch
droomvers in de lente
Met een knipoog naar Herman Gorter
Een nieuwe lente en een oud geluid:de paarse rattenvanger stuurt op fluit
‘t onnozel kiesvee ‘t riet in met een kluit en lacht het cynisch bij *t verzuipen uit.
De Winter is verganghen naar verluidt en in de lentezon zingt schalks een guit van weverkens die azen op de buit, zoals de jonkman uitkijkt naar zijn bruid.
‘t Is lente, maar geen nieuw geluid gespuid, want geld stroomt ongeremd van noord naa V-/
en lijk een kraai tekeergaat met een puit, verzwelgt de Waalse haai de paarse schuit.
En Noël Slangen die met zure snuit
beveelt dat *t paars de schaarse rangen sluit, beseft laattijdig wat hij heeft verbruid:
de paarse schuit is lek, zijn lied is uit.
Hectorvan Oevelen
Filip Dewinter:
met de A van Alarm
Welke andere politikasters dan Dewin
ter en zijn Belang hebbende medestanders zeggen wat u denkt? De Antwerpse anti- kannibaal heeft onder die titel - Zeggen wat u denkt! - op een kleine 200 bladzijden 19 toespraken, van zijn oprichting van de VBJ (Vlaams Blok Jongeren) in 1987 tot de mas
saal en geestdriftig bijgewoonde samen
scholing aan de Schelde in april 2006, in een fraai verzorgde uitgave gebundeld. Als 19
°pen brieven aan de Vlamingen” stelde hij ï°r'ge donderdag zelf zijn jongste werk voor.
Uewinter blijft achter alle uitspraken staan, a acht hij het niet meer dan normaal dat er a eens wordt verfijnd en bijgeschaafd. Hij v°elt zich niet te beroerd om eigen fouten
?.e erkennen, maar voegt daar in alle duide- 'Ikheid aan toe dat kazakdraaierij hemzelf en 'Jn inedestanders volkomen vreemd is. Hij Vver'st zich ook niet te bezondigen aan "de v a" van de dag", maar klaagt de teloorgang sa ■ • democratie aan wegens het cordon ven'td're’ Part'i moet anders zijn en blij- tisch an de andere en moet een democra- tegee ^enmacht en tegenkracht vormen hUn " °e consensus van die anderen met lijk b«jr^erPe'iike schutkring die een dege-
Ziinrr 'n de weg staat.
bij yy "l'spreuk heeft Filip Dewinter geleend vette'hS J,oens; “Liever wolf in het bos dan Weinj °nd met ketting aan de hals." Er is te ru8gengraat en karakter in de poli-
tieke journalisten maar ook aan de voltallige redactie. Journalisten die voor de politiek kie
zen, kiezen voor een ander leven, een andere identiteit en wij kunnen niet toelaten dat ze ons in hun biografie meesleuren.
Journalisten zijn onafhankelijk, kritisch en objectief. Wie die drie kernwaarden niet meer wenst in te vullen hoeven we als kwali
tatief medium ook niet meer aan de borst te drukken. Nu niet en in de toekomst niet.
Hierbij passen toch wel enige obser
vaties:
Eén: het is Luc Rademakers zelf die ver
bood dat Guido Tastnbhoye in verband werd gebracht met Gazet van Antwerpen.
Twee: hij is zo haatdragend dat hij de vol
ledige naam Guido Tastenhoye zelfs niet eens geschreven krijgt.
Drie: de Gazet van Antwerpen is geen krant, maar een merk. Dat is er aan te zien, zijn gazet is precies een geverfde en holklin
kende blikken koekjesdoos.
Vier: journalisten die de overstap naar de politiek doen, weten nu dat Luc Radema
kers hen uitspuwt. Leo Tindemans bijvoor
beeld, begonnen als journalist bij de Gazet van Antwerpen toen die nog de Gazet van Antwerpen was en niet de Gazet van Jans- sens, heeft dus de krant onnoemelijk veel schade toegebracht.
Vijf: Door zo een houding brengt Luc Rademakers de krant veel schade toe, want hij laat zich kennen als een klein venijnig vooringenomen manneke. L.C.
tiek, klinkt het strenge oordeel, en in Vlaan
deren dreigt langzaam maar zeker een DDR- democratie te ontstaan. Bovendien grijpt de islamisering in Europa om zich heen. Misleid worden wij én gehersenspoeld door het slui
pend gif van het multiculturalisme, dat onze weerbaarheid en ons zelfvertrouwen heeft gebroken: “Wij tonen geen autoriteit, stra
len geen kracht uit en zijn tot alles bereid om toch maar niet van racisme en onverdraag
zaamheid beschuldigd te worden. We han
delen niet maar twijfelen, we treden niet op maar ondergaan, we leiden niet maar we lij
den. We discussiëren over het geslacht der engelen terwijl de barbaren voor de deur staan.” Wij beleven nu de derde islaminval uit onze geschiedenis, betoogt Filip Dewin- ter, en die derde zou wel eens de gevaarlijk
ste kunnen zijn, want Europa heeft zichzelf verzwakt. De demografische zwakheid van Europa brengt de islam aan de macht.
Omdat vaak geschreven en gezegd wordt dat Filip Dewinter maar één onderwerp kent, de vreemdelingen, moet erop gewe
zen worden dat hij in zijn boek ondubbelzin
nig pleit voor Vlaamse onafhankelijkheid, dat recht voor alle volkeren ter wereld.
“Zeggen wat u denkt!” kost 12,50 euro en kan worden besteld bij de uitgeverij Egmont, Madouplein 8 bus 2 1210 Brussel of bij een van de VB-secretariaten.
HvO
21 maart 2007
Met deze cartoon haalde onze huistekenaar André Nollet de 18de plaats op de interna
tionale cartoonale in Bucobina in Roemenië, meteen ook de best geplaatste Belgische inzending.
In Memoriam
Hugo Leyers
Weinigen zullen het zich misschien nog herinneren, maar Hugo is lange tijd teke
naar en karikaturist voor ’t Pallieterke geweest. Het was nog in de tijd van de onver
getelijke Brasser. Aan hem kon Hugo niet tippen, dat gaf hij zelf toe, wat niet belette dat onze vorige big boss, de veeleisende en strenge Jan Nuyts, zijn karikaturen waar
dig genoeg bevond om in 't Pallieterke te verschijnen. Ook al gebeurde dat soms na enige discussie.
Hugo Leyers was van beroep architect en men kan zich afvragen hoe een man, toch gewoon om met een strakke lijn te tekenen, ertoe komt zich in het frivole van de kari
katuur te wagen. Zonder twijfel omdat Hugo Leyers ook een artistieke inborst had die een uitlaatklep zocht in onder andere pallieteriaanse spotprenten.
Hugo Leyers overleed op 9 maart, zijn uitvaartdienst had vorige vrijdag plaats in de Sint-Martinuskerk in Kontich. Hij was 77 jaar.
't Pallieterke biedt zijn echtgenote en zijn familie zijn christelijke deelneming aan.
L.C.
Wachten op 2009
Het wordt nu zo stilaan duidelijk wat er de jongste maanden allemaal is gebeurd achter de schermen om tot een zogenaamd "rechts front” te komen. In de grootste discretie hadden talrijke vergaderingen plaats waar
bij leden van Vlaams Belang, VLOTT, Lijst Dedecker en zelfs sporadisch N-VA wer
den betrokken. Blijkbaar werd er steeds in uiterst kleine groepjes van hooguit een vijftal deelnemers vergaderd en dit op steeds wis
selende plaatsen en ook met steeds wisse
lende samenstellingen van onderhandelaars.
Dit alles om de kansen op een mogelijk “lek"
tot een minimum te beperken. Namen van nationalisten van het eerste uur zoals Wal- ter Vervaecke, Miel Verreyken.Jan van Mal- deren en anderen doen de ronde. Iemand liet zich ontvallen dat Wommelgem - woon
plaats van Freddy van Gaever - wel eens het Poupehan van het Vlaamse Belang zou kun
nen worden.
Traag maar zeker werden vorderingen gemaakt. In tegenstelling tot wat soms wordt gedacht, zaten de kopstukken van het Vlaams Belang niet altijd op hetzelfde spoor. Ook JMDD en Hugo Coveliers zijn geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken.
Beide menen ze het leiderschap van de zoge
naamde “vrije liberalen” te mogen opeisen en een zekere onderlinge rivaliteit is hen niet vreemd. Maar ook dat was kennelijk geen
De koning der Walen
Wat wij hier al lang schrijven en iedereen die ogen heeft, kan zien, wordt nu bevestigd door een Leuvense professor: Albert Coburg is eigenlijk en feitelijk de koning der Walen.
Professor Bart Maddens heeft de koningsge
zindheid in Vlaanderen en Wallonië onder
zocht en zijn bevindingen gepubliceerd in een boek “De kiezer onderzocht" (Instituut voor Sociaal en Politiek Opinieonderzoek van de KU Leuven). Het blijkt dat tussen 1990 en 2003 in Vlaanderen de steun voor de koning is gedaald van 62,1 procent tot 52,3 procent.
In Wallonië daarentegen is de steun voor de koning gestegen van 59,6 procent in 1990 naar 70,7 procent in 2003. Zes op de tien Walen vinden bovendien dat het koning meer macht zou moeten hebben, bij de Vlamingen vinden dat maar drie op de tien.
onoverkomelijk probleem. De bedoeling was een sterke lijst met vier poten samen te stel
len. In een eerste fase zou men de afspra
ken tussen het Vlaams Belang en VLOTT op punt zetten. Daarna zou een lijst van JMDD erbij komen. Als orgelpunt zou men de N- VA voor de keuze stellen om ofwel “mee te doen" en deze historische kans te benut
ten ofwel bij de CD&V blijven zitten met de grote kans dat de "achterban” zou afhaken en in groten getale voor deze nieuwe een- heidslijst zou stemmen.
En toen gebeurde het. Marie Rosé Morel wierp een stok, ja, zelfs een zware knots in het zich stilaan organiserende rechtse hoen
derhok. In het inmiddels beruchte interview met Het Laatste Nieuws keerde zij zich radi
caal tegen de komst van Jean-Marie Dedec
ker, maar ook tegen Filip Dewinter, nochtans de man aan wie zij haar pijlsnelle carrière binnen de partij voor een groot stuk te dan
ken heeft.
De aangerichte schade zal slechts bij bena
dering in de loop van de volgende maanden kunnen worden ingeschat. Maar het onmid
dellijke gevolg was het premature einde van
“Forza Flandria". Door haar rechtstreekse aanvallen op Jean-Marie Dedecker verknalde zij in één klap het werk van vele Vlaamse onderhandelaars. Zij sloeg bruggen kapot die onmogelijk binnen de korte tijd die nog overblijft tot aan de verkiezingen van 10 juni kunnen worden hersteld.
Jean-Marie Dedecker bleef geen andere keus dan op eigen kracht en met een eigen lijst aan de verkiezingen deel te nemen, met het niet te veronachtzamen gevaar dat hij een aantal VB-kiezers zal aantrekken.
Toch blijven die Vlaamse bruggenbouwers optimistisch. Voor dit jaar zijn de kansen ver
keken. Maar zij zijn ervan overtuigd dat na de verkiezingen de toestand van de N-VA bin
nen het kartel met de CD&V onhoudbaar zal worden. Volgens hen dreigt voor de N- VA ofwel een soort Volksuniescenario ofwel dreigt een morrende achterban de N-VA- leiders in het kamp van de "rechtse front
vorming” om dan eindelijk in 2009 Vlaande
ren een regering en een beleid te geven dat overeenstemt met de gematigd conserva
tieve grondstroming in Vlaanderen. Ook de onafhankelijkheid van Vlaanderen zou dan een haalbare kaart kunnen worden. LvR