63s,e jaargang nummer 36 woensdag 3 september 2008
Randdebielen
Het politieke jaar begint al stevigop dreef tekomen met allerlei lieftalligheden diede leden van deze wonderbaarlijkecoalitie naareikaars hoofd slingeren.Na Milquet (over Turtelboom) konden natuurlijk Di Rupo noch Reyndersachterblijven, en alsof wedat nog nietwisten, kan ernatuurlijk geensprake zijn van een staatshervorming voor de regionale verkiezingen van volgend jaar (en daarnawellichtook niet).Dekleine leider vande Vlaamse liberalen(deGrote smeedt zijn snode plannen in Toscane) heeft afge lopen weekeinde anderhalve pagina mogen vulleninDeMorgen, en Somersheefter nog altijd nietsbeters op gevonden dan door te gaan met zijn pogingenhet Vlaams kar
tel uit elkaar tespelen. Want: wedreigen sociaaleconomischin zware problemen te komen, en daarommogen er zekergeen deadlinesworden opgelegd in verband met de staatshervorming. Versta: de rotteN-VA-appel moet eruit,maar de staatshervorming helemaal afschieten, dat durft Somers toch ook weer niet, want hij weet dat hij daar electoraal voor kan worden afgestraft. En dus lijken we onvermijdelijk opnieuwbeland inhet spelletje‘wiekrijgt de zwarte piet toegespeeld!’.De driewijzen van de kolder- brigade beginnen officieel pasop maandag 8septemberopnieuwmethun werkzaam
heden, da'stoevalligeen dag na De Gordel, omte vermijdendat ze almeteen struike len over de eerste de bestehindernis.
Nochtans valt er welzo ‘t een en‘t anderte vertellen overde Rand, zo heeft het Vlaams Belang met veel kennisvan zaken - maarzoals gewoonlijkmetveelte weinig weerklank in de pers -het dossier vanhet mogelijke nieuwevoetbalstadion op par king CinGrimbergen(nabij de Heizel) opnieuw op tafelgegooid. De zogeheten ‘Brus
selsArena’ zou volgens de Brusselse Open VLD-collabo Guy Vanhengelzo snel moge lijk moeten gerealiseerd wordenmet het oog op...de Wereldbeker voetbal van 2018.
Vandaar ook de mega-afmetingen, hetzou 50.000zitplaatsen gaantellenenmeteen ook de thuisbasis worden van RSC Anderlecht, waarmenzoals bekend bij elke wed strijd tienduizenden toeschouwers moet weigeren. KamerlidBartLaeremans en zijn acolieten hebben eerder alaandachtgevraagd voor deze aanval van grootheidswaanzin (‘Stop de Brusselse olievlek!’), die overigens helemaal nietzo onschuldigisals sommi
gen denken of beweren,want parking Cligt ophet grondgebied van Strombeek-Bever en daardoor opdat van de gemeente Grimbergen. Welnu,de Brusselse vastgoedsec- torzoumaaraltegraag eenenorm shoppingcentrum optrekkenin debuurt vanhet nieuwestadion,met alle gevolgen vandien voor hetnu al bedreigdeVlaamse karak ter van Grimbergen. Het Vlaams Belang hekeltoverigensdelamlendige houdingvan premier Leterme, die indit communautair zwaar beladen dossierdoet alsofzijn neus bloedt, wat voor Grimbergenende Rand weinig goedsbelooft.Intussen is er, na de aangifte van Bart Dd Wever, opnieuwiemandnaar hetCentrum voor Gelijkheid van Kansen enRacismebestrijding(CGKR) gestapttegende haatkrant Le Soir waarmee dusDe Standaard collaboreert. Het gaat om de uitgevervan ‘Nieuw Pierke’, eenweb forum voor democratie. Philippe Van den Abeele ergertzich terecht blauwaan het feit dat Le Soir op haar website columnstoelaat onder schuilnaam(‘Serge’)waarin de Vla mingeneen fascistisch volk wordengenoemd, dat uitde internationalegemeenschap moet wordenverbannen‘tot het eindelijk gedwongen wordtde democratie te eerbie
digen’. Vlaanderen wordtvoorts vergeleken met nazi-Duitsland in de jaren ‘30, ‘en we weten allemaalwaartoedat is geëscaleerd”. Om dat te voorkomen,moet de Vlaamse apartheidspolitiek dringend wordengestopt. Dat kan door Vlaanderen te boycot ten entoeristen opteroepen hetzelfde te doen, om van de Vlamingen deparia s van Europa temaken. Uitingen van een totale randdebiel? Ongetwijfeld, maar LeSoirlaat wel toe dat dit soortonzin wordt gepubliceerd, hoewel het forumgedeelte van de web sitenauwkeurig in hetoog wordt gehouden.De pleger van de klacht heeft groot gelijk, we weten stilaanwaartoede jihadisten van LeSoir instaat zijn,na deaffaire waarin Bart De Wever van negationisme,versta nazisme, werdbeschuldigddoor de adjunct- hoofdredacteur van dat blad, waarbij het CGKRoverigensoordeelde niet bevoegd te zijn vooreventueel racisme tussen Vlamingen enWalen. Maar dat betekent geenszins dat oproepen tothaat zomaar kunnen worden getolereerd.
In een moeite door kunnen we hier ook een recente uitgave vanhet Franstalige weekblad LeVif vermelden, dat eenartikel publiceerdemetop devoorpaginade aan kondiging: ‘Vlaanderen: zou een afscheidingwettig zijn?'. Enopde binnenbladzijden een “handleiding" ter beoordeling van de “rechtmatigheid” vande actie dat Vlaande
ren zich zou afscheiden van België. Hierbij is het eerbiedigen van de voorwaarden voor een ‘rechtvaardige oorlog’een mogelijke denkpiste.Met een foto vanRussische tanks in Ossetië. ‘Conflicten eindigen dikwijls inbloed,’ besluit LeVif, en voegt er nog een foto aantoevanhet gemeentehuisin Lennik,waar enkelnog Vlaamse leeuwenwap
peren.Willy De Waele is dus blijkbaar een (rechtvaardige) oorlogaanhetoverwegen.
Krijgt hij binnenkort een enveloppe meteen kogelinde bus?
Dediaboliseringvan de Vlamingen inde Franstalige pers neemt overhand toe, terwijl bij ons de PeterVandermeerschenzoete broodjes blijven bakkenmetde "zusterkrant”. Inde hoop op een adellijke titel binnenkort vanwege LePalais/Het Paleis?
l€OK€ Z&iT...
1,75 euro
Voor mensen met een goed hart
en een /■
slecht karakter... S)
Weekblad P60872I Afgiftekantoor2099 Antwerpen X
Deze week:
•Weer naar school 2
• Geert Wilders 4
• Ijzersterk? 5
• Krankjorum 6
• Het spookvliegtuig II
Terug naar school!
Bahama’ s
Zo is Het Edel Land dus toch nog aan een tweetal medailles geraakt na het afsluiten van ons vorige stuk. Maar het was China dat iedereen de medaillebroek afdeed in Peking. U hebt de krantenkoppen gelezen.
China werd de onbetwistbare nummer één genoemd. Maar wij zouden wij niet zijn als wij dat niet zouden betwisten. China? Juist een land met - we blijven voorzichtig - zowat 1.300 miljoen inwoners. Logisch dat die meer medailles behalen dan bijvoorbeeld de Mon
golen, die met 2,6 miljoen met 500 keer minder zijn. De Mongolen gingen wel naar huis met twee keer goud en twee keer zilver.
Naar Mongoolse verhouding had China dus duizend gouden en evenveel zilveren plakken moeten bemachtigen. Het waren er respec
tievelijk slechts 51 en 21.
Maak daarom hier kennis met het enige echte lijstje van sportieve succeslanden. Laten we goud tellen voor drie punten, zilver voor twee en brons voor één en berekenen dan voor elk land een medaillescore. Die delen we door het aantal inwoners en wat blijkt? De Bahama’s staan op één, met liefst 10 pun
ten per miljoen inwoners, goed voor bijvoor
beeld drie keer goud en een brons. Er wonen daar overigens maar 300.000 mensen. Wat te denken van Jamaica, dat 6 gouden medail
les (en 3 zilver en 2 brons) meebracht met amper 2,7 miljoen inwoners? Reggae-eiland eindigt zo op twee, met 9,63 punten of pak
weg twee keer goud, één zilver en één brons per miljoen inwoners. En de Chinezen? Die stranden op de 64e plaats. Amper 0,17 pun
ten: een bronzen medaille voor bijna zes mil
joen inwoners of één keer goud voor 17 mil
joen Chinezen. Zelfs België doet het beter.
Wanneer we de behaalde medailles naar
het bevolkingsaantal herberekenen, blijkt dat small ook sportief beautiful is. Australië haalt 14 keer goud met amper 21 miljoen inwo
ners. Noorwegen komt aan 10 medailles met minder dan 5 miljoen inwoners. We hebben voor de aardigheid de Europese Unie opge
deeld in EU-Groot en EU-Klein. In de eer
ste groep zitten Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië, Spanje, Polen en Roemenië, de 20 miljoen-plussers. EU-Groot behaalde in China een score van 1,02. EU-Klein, het grut dus, komt daar ruim boven met 1,40.
Rusland doet het verhoudingsgewijs minder goed dan de rest van de vroegere Sovjet
unie, al is het verschil kleiner. Georgië werd dan wel in de pan gehakt in Zuid-Ossetië, op de Olympische velden deed dat landje het ruim vier keer beter dan de grote 'broer'.
Duitsland behaalde 16 keer goud, Neder
land naar verhouding 35. Naar Chinese nor
men komen onze Noorderburen zelfs aan 560 gouden plakken.
Akkoord, er zijn uitzonderingen op de regel. Niet echt bij de grote landen, want van de landen met meer dan 50 miljoen inwoners kwam Frankrijk als beste uit de bus op de... 30e plaats. Maar, toegegeven, niet alle kleine landjes deden het goed. Som
mige prutsen bakten er weinig van. U woont in zo’n geval.
Slotsom: China blijft een sportieve dwerg;
de VSA en Rusland zijn middelmaat. Moraal van het verhaal: klein maar dapper.
EENMANSCOLLECTIEF
DenBlooten Kooninck
U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres
Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info
Marcus Thesaurus
Bakeliet
2
3september 2007De dingen dezer dagen
Als grenzen flinterdun zijn
Enkelejarengeledenwees een grondige studie uit datde quasi onklopbaarheid vanOost-Afrikanen op langeafstandnummersvan wereldkampioenschappenen Olympische Spelen aan een bijzondere structuurvan de benen ligt. Hetzit dus in de genen. Mocht het zijn dat die door de natuur gedirigeerdevoorsprong op de Europeanen ongedaanzou kunnen gemaakt wordendoorop het oudecontinent onnoemelijk veel verder gevorderdewetenschappelijke en medischemethoden, danzou dat allicht al gebeurd zijn.Maar ook op de spelen vanPeking kon niemand zwart gekleurdeatleten op de diverse loopnummers veel in dewegleggen.
Dit alleen maar om te zeggen dat de gelijk
heid van alle mensen op deze aardkloot alleen al op het morfologische vlak onbestaande is.
Op de keper beschouwd bejubelden com
mentatoren en andere verslaggevers dus een opmerkelijke vorm van ongelijkheid als ze tijdens de Spelen alsmaar feller uit de bol gingen bij glansprestaties van Ethiopiërs en Kenianen op de langeafstandnummers en van jamaicanen op de sprintdisciplines. Anders gezegd, namen ze dus bij het bejubelen van de atletische ongelijkheid tussen blank en zwart, zij het compleet onbewust, een loopje met de politieke correctheid waarvan ze nochtans van top tot teen doordrongen zijn, en die oplegt dat er van verschillende rassen en hun telkens specifieke kenmerken geen sprake kan/mag zijn.
Nochtans zijn Afrikanen geen Aziaten of Europeanen, en omgekeerd. Het “rassenver
schil” wordt probleemloos erkend als het over fysische kenmerken en eigenschappen gaat. Niemand die er zich vragen bij stelt.
Hoeft ook niet.
Alleen is het storend dat de benadering helemaal anders wordt als het over intelli
gentie gaat. Volgens de wetenschappelijke studie “The Bell Curve” van Herrnstein en Murray uit de jaren negentig zit ook die in de genen. Waardoor bewezen wordt dat geel op het vlak van intelligentie de koord houdt, gevolgd door blank en met zwart als hekken
sluiter. Wie die verschillen alleen al durft op te merken, wat nog iets helemaal anders is dan bejubelen, wordt - hoogst merkwaardig - vrijwel onmiddellijk verwezen naar de ver
domhoek van onverbeterlijke “racist".
Schandpaal
Vandaar trouwens het immense verschil dat er kan bestaan tussen de uitroep “vuile zwarte" en “vuile speler”. Waarvan onder
hand Renno Roelandt, sportarts en onder
voorzitter van het BOIC, vandaag alles afweet. Niemand van de Nigeriaanse voet
ballers die ons “eigen volk” met 4-1 van de grasmat veegden, die gehoord zal hebben wat de man precies heeft geroepen, laat staan dat ze het zouden begrepen hebben en/oferaan getild.
Maar als het die ene “racistische” ver
sie was, dan krijgt een uitroep die op zich en in feite niet meer is dan een uitloper van wat ooit ietwat misplaatst gemeengoed was en dus weinig of niks betekent, de halsmis
daad die toch o zo mooi past in het poli
tiek correcte plaatje. Waarna met vereende krachten de publieke schandpaal wordt aangesleept en de media er voluit tegenaan (moeten) gaan.
Wie dan mee op de eerste rij van diep ver
ontwaardigden gaan staan om met de eerste figuurlijke rotte tomaten beginnen te gooien, zijn niet zelden dezelfden als zij die, bijvoor
beeld, inwendig een schietgebedje zaten te prevelen opdat de Nigeriaan Segun Toriola zijn voet zou mogen verstuiken vooraleer hij onze eigen nationale tafeltennistrots Jean Mi Saive bij diens eerste match uit het olym
pisch tornooi zou kunnen wippen. Om maar
2>E SPLITSING- NADEKT MET /EDEZ NIEUW LID VAN HET
VLAAMS ZIZKENFONbS!,
»y.
çiwis:
te zeggen dat in gevallen dat tegenstanders van het “eigen volk” een andere huidskleur hebben, de grens tussen racisme en nationa
lisme flinterdun kan zijn. Met dergelijke ratio benaderd, zou de “halsmisdaad” van Renno Roelandt tot ietwat juistere proporties her
leid en beoordeeld kunnen worden. Maar ik wil er begrip voor opbrengen dat een derge
lijk uitgangspunt niet past in het kraam van de politiek correct gedicteerde verontwaar
diging die oplegt dat Renno Roelandt zich ofwel moet verontschuldigen ofwel “ernstig moet nadenken over zijn functie”. Zeg maar dat niemand minder dan super politiek cor
rect Bertje Anciaux dat gezegd heeft.
Rijpheid
Zij het dat, zoals gezegd, de grens tus
sen racisme en nationalisme flinterdun kan zijn, daar dient dadelijk aan toegevoegd dat, over nationalisme gesproken, het ene het andere niet is.
Of kan/mag zijn. Voor zover we er niet dieper willen op ingaan of uitspraken als
"gelukkig voor ons vloog die bal er naast”,
“misschien mist hij die strafschop wel”, “dat zijn coach hem nog maar wat langer op de bank laat zitten, want dat is beter voor ons”
en meer van dat soort “objectieve” verslag
geving enkel nationalistisch of tegelijk racis
tisch is naargelang er tegen Italië of Nigeria gevoetbald werd, bleek in China alweer zon
neklaar dat het Belgische nationalisme een zegen is en het Vlaamse een gesel. Vandaar trouwens ook de olympische “primeur” van een verbod op leeuwen- en andere vlaggen die ergens in de wereld een vraag naar zelf
bestuur konden symboliseren.
De olympische gedachte is dus duide
lijk nog niet rijp voor dat soort realiteiten ondanks er begonnen is aan de dertigste olympiade van telkens vier jaar, wat toch enige rijpheid van geesten zou mogen veron
derstellen. Ware het niet dat naast de wei
gering om bepaalde vlaggen te mogen tonen, er ook een verbod kwam voor de Spaanse atleten om een rouwband te dragen voor de slachtoffers van de vliegramp in Madrid.
Dat terzijde.
Men kon er zich naar keuze tomeloos aan ergeren of er gewoon om lachen, wanneer de VRT-commentatoren alle registers van verbaal geweld en uitzinnig uit de bol gaan opentrokken toen er achtereenvolgens en te elfder ure nog zilver en goud kon bezongen worden voor “Beeeellllgiëeeee!!!”.
Dat waren dan dezelfde lui die, dankzij het “duidende” eenrichtingverkeer dat ze zelf mee in stand houden, altijd en immer paraat staan om elke vorm van Vlaams-nati- onalisme in alle toonaarden en op alle moge
lijke manieren te verketteren. Ondanks hun eigen Vlaamse “roots”. Zelf verkoos ik om er mee te lachen. Omdat verregaande huichel
achtigheid, dito hypocrisie en/of onwetend
heid het op zich al niet waard zijn om er de gezondheid voor te riskeren. Laat staan dat al diegenen die er zich aan schuldig maken dat zouden zijn.
D.Mol
Gebroken beloften
De burgers van Hove hebben recent alle
maal een gepeperde factuur van de onroe
rende voorheffing in hun bus gekregen. Het groen-linkse gemeentebestuur met franskil
jon Luc Vuylsteke de Laps (CD&V) op kop slaat een diepe wonde in de portemonnee van de gewone Hovenaar.
Voor een gewone rijwoning moet men min
stens 150 euro per jaar meer gemeentebelas
ting betalen. De Hovese villabewoners beta
len gemakkelijk 300 euro meer. Gewoon om in zijn eigen woning te mogen wonen. Tij
dens de verkiezingscampagne stelden zowel de tsjeven als de groen-linksen dat er geen belastingsverhoging ging komen. Ondertus
sen stemden ze een forse belastingverho
ging ineens voor de periode 2008-2013. Wie gelooft die mensen nog?
Tv-kok naar Antwerpen
Wat is 't Piet ; vonden ze 't niet lekker in Frankrijk ?
À
Heerlijk weer naar school
Beginjuli lijkt het zoeindeloos veel, twee maanden schoolvakantie, r bleek weereensdat ook zo’n langetijd voorbijvliegt.Ze zitten duswee£rj<ste schoolbanken, onze ‘lieve kleinen’.De start van wat tot nu wellichtdes
‘industrietak’ van Vlaanderenmag genoemd worden, het onderwijs.*°■jjiJnJ internationale studies doetons onderwijs het uitstekend, zeker inverge i met omliggende landen. VeleNederlanders langs de grensstreek sturen deren graagnaar Vlaamse scholen. Omdat ze daariets terugvinden uit hun 5 . lang vervlogenschooljaren. Ook in Brussel heeft het Vlaams onderwijs een g yan aantrekkingskracht opanderstaligen. Vlaams onderwijs roepthet idee op traditieen degelijkheid.
Ministers van Onderwijs hebben de nei
ging te geloven dat ze het nog allemaal veel beter kunnen maken met ingrepen aller
hande. Ooit trokken duizenden bezorgde ouders door Brussel om te betogen voor het vrij onderwijs. De ingrepen van de soci
alistische minister van onderwijs Collard in 1954 lokten bij de katholieke onderwijswe
reld zoveel weerstand uit dat het land enkele jaren in de greep bleef van een ware school
strijd. Die eindigde pas in 1958 toen de CVP weer de oppositiebanken had verlaten en er een schoolpact werd afgesloten. Die tijden liggen lang achter de rug en de oude tegen
stelling tussen officieel en vrij - lees katho
liek - onderwijs vlakten af. Al blijft een katho
lieke school tot vandaag voor vele ouders symbool staan voor kwaliteit.
Daniël Coens leidde het departement ruim tien jaar lang, eerst binnen de Belgi
sche regering en vanaf 1988 als Vlaams minis
ter, omdat onderwijs dat jaar werd gesplitst.
Hij was als christendemocraat een vreemde vogel op dat departement. Daniël Coens zorgde voor een serieuze inhaalbeweging voor het katholieke onderwijs en kon na de splitsing eindelijk eigen Vlaamse onderwijs- accenten leggen.
Zijn opvolger Luc Van den Bossche nam het roer daarna voor zes jaar in handen en zo kwam er weer een socialist op de vertrouwde stoel. Maar Van den Bossche bleek niet uit het Collard-hout gesneden en hoedde zich voor avonturen die de school- strijdsfeer weer nieuw leven zou inblazen.
Na een kort intermezzo met Steve Stevaert kreeg het departement met Marleen Van- derpoorten vijf jaar lang een blauwe titula
ris. Zij liet zich graag opvallen door ingre
pen die op het veld met argwaan werden ontvangen. De katholieke koepel moest tij
dens haar beleidsjaren ook weer meer op haar zaak letten.
Haar opvolger, de pragmaticus Frank Van- denbroucke, is weer van socialistische huize, maar komt zelf uit de vrije onderwijswereld en lijkt ook een wat minder drieste hervor
mer dan zijn Lierse voorgangster.
Gedaan met toeristische uit stappen?
Toch vallen er elk jaar wel de nodige nieu
wigheden uit de bus en dit jaar valt vooral de maximumfactuur in het oog. In de kleuter- en lagere scholen mag aan de ouders nog maar
een beperkt maximumbedrag worden aan^
rekend voor eendagsuitstappen. V°ornlL;
daagse trips wordt een vast bedrag opge voor de zesjarige cyclus. |ji
Kleuterouders moeten nog maximaa^
euro per jaar in de beurs tasten, in de la?
school ligt dat bedrag op 60 euro. Te nig, klinkt het bij schoolbesturen, die ve len ophangen van het afschaffen van z*
lessen en museumbezoeken. te Vandenbroucke verdedigt zich rn®rjPj beklemtonen dat deze Vlaamse reg®^'(
veel meer werkingsmiddelen uittrekt de scholen. Klopt ook, want tussen en nu stegen die van 422 euro pef schoolkind tot 695. Maar Vandenbro«^
vermoedt dat de scholen die middele^.
ver voor andere zaken gebruiken dan educatieve uitstappen. . , aje
Vandenbroucke vertelt er niet bij a r leerplannen er op gericht zijn de leer 1 zoveel mogelijk de school uit te jagen.o er van wordt uitgegaan dat er buiten | zoveel meer te leren is als voor het bord. Ervaringsgericht onderwijs heet* , Traditioneel ingestelde leerkrachten daar hun bedenkingen bij. Uiteraar . het om geleerde leerstof te confron met de ‘echte’ wereld. . fjjf
Maar of alle uitstapjes even educat' . kan men zich afvragen. Bos-, zee- en sn j- klassen vallen minstens evenveel on noemer 'toerisme’ dan onder on e e In De Standaard geeft een sc^°°'°/ren impliciet toe dat het allemaal rn'ssch'iien **£
wat bescheidener kan. “Dit jaar zU tegaa' gaan sporten in het park, in plaats *an jCK muurklimmen." Of dat per definitie e teruitgang moet genoemd worden. v -ak te bekijken. Scholen willen wel eens ken met luxe-uitstapjes. Vandenbrouc daarover volkomen terecht: "Scho e ten met elkaar concurreren op ^aSlSet kwaliteit van hun onderwijs, niet m buitenschoolse activiteiten." vluc^
“Waar blijft de ruimte om
tige indrukken die de kinderen bui erd‘
opdoen een voldoende gestruc1’
onderbouw te geven", vragen vee onderwijsmensen zich af. k ar^'
Ze hebben in elk geval een st® jCh<^
ment: toen onderwijs nog vooral m ,er^i|s plaatsvond, bouwde het Vlaamse o zijn sterke reputatie op. Ze koester^^- heimelijke hoop dat de ingreep *an et broucke onbedoeld, want botsen heersende tendens bij de pedagoge perk stelt aan de uitstappeninflat,e'
Busuitbaters wachten in bete^
bang hartje af wat de maatregel z jt5taP nen. Voor die sector zijn de sch° kornstel1 pen een gegarandeerde bron van in die nu deels droog dreigt te vallen- J.K
J
De dingen dezer dagen
3 september 20073
Kleine Onvolledige Encyclopedie
Voor Ongeletterden En Transintellectuelen
c
Cabaret: vorm van vermaak om het volk aan het lachen te brengen, op sublieme manier beoefend in de Wetstraat.
Café: oord waar niet meer gerookt mag worden, de pint is opgeslagen en de problemen van land en wereld worden opgelost.
Centen: betaalmiddel in munten en biljetten dat door de stijgende levensduurte schaars wordt.
Chantage: sinds mensenheugenis beproefde strategie van Belgofone politici om als minderheid in de meerderheid te blijven.
Charlatan: onbetrouwbare figuur die kwak zalft, synoniem voor Belgische Politieker. De premier in België: Yves Leterme.
Chauffeur: persoon die per auto rijdt en daarvoor veelvuldig beboet en belast wordt, synoniem voor Belgische melkkoe.
Christelijk: geloofsuiting waarmee door moderne spraakmakers naar hartenlust de draak mag worden gestoken, wat met de islam niet mag.
Circus: oord van volksvermaak waar van Gaia geen dieren meer mogen optreden en dat daarom naar de Wetstraat verplaatst is.
Coffeeshop: Engelse winkel waar de sigaretten verboden, maar drugs gepromoot worden.
Communautair: gemeenschappelijke niemendalletjes om niet van wakker te liggen, waar politici vaak niet van kunnen slapen.
Compromis: typisch Belgische overeenkomst waarbij de Vlamingen geven en de Walen nemen.
Conservatief: zie onder achterlijk.
Cordon (Fr.): als het blauw (bleu) ziet, is het vlees; als het paarsgroen oogt, wordt het rond een onnoembare politieke partij gelegd.
Corridor: Franse gang door het Zoniënwoud ter bevordering van de Noord -Zuidverblinding.
Crash: het neerstorten van vliegtuigen, beurzen, computers enz., dat realistischer lijkt als ‘t in ‘t Engels gebeurt.
Crisis: heet hangijzer dat in de koelkast wordt gestopt en toch nog voortdurend heter wordt.
Cultuur: beschavingsvorm die in officieel Vlaanderen hoe langer hoe zeldzamer wordt. Vandaar dat cultuur zo duur is; vraag het maar aan Bert A.
Alle excusses zijn goed...
Postjespakkers
Lap! Nog maar pas was John Vrancken overgelopen naar LDD of Guy Geens, de LDD-voorzitter in Limburg, zei zelf‘‘salut en de kost". Hij had daar persoonlijke redenen '(oor, zei hij, maar ook was hij gedegouteerd door “de aanhoudende sfeer van postjes- Pakkerij binnen Lijst Dedecker”. Met andere vvoorden: nu het stillekensaan tijd wordt om de verkiezingslijsten voor 7 juni 2009 samen te stelen, voelt iedereen zich geroepen om de
www. vlaamscheleeuw.com
of bel 03-385 81 90
het Vlaamsche Leeuw bier )yordt gebrouwen door de Brouwerij Van Steenberge
eerste plaats in te nemen. Overlopers incluis dus. Zegt Guy Geens: “Iedereen wil de lijst
trekker zijn voor LDD in Limburg en dit gaat nog voor problemen zorgen. Zo'n negen figu
ren komen in aanmerking en hebben ook de ambitie.” Ge zult maar uw nestel afgedraaid hebben om de partij van uw keuze op de Lim
burgse kaart te zetten en dan komen daar onderkruipers de stoel onder uw achterwerk weg trekken. Lijst Dedecker is een partij van overlopers geworden. Volgens eigen zeggen zijn er nu al tachtig lokale mandatarissen overgelopen naar LDD.
Haarkepluk
Nu krijgt ook Dedecker te maken met het zeer speciale partijleven in Limburg. Hij mag altijd uitleg vragen aan Gerolf Annemans of Filip Dewinter: zij weten er alles van. Een krabbenmand. Zij hebben er grijze haren van gekregen. Een kroongetuige, namelijk Jacky Smeets, gemeenteraadslid in Kinrooi die ook vemeende groener weiden opzoekt bij LDD, bevestigt dat: “In het Vlaams Belang zijn er strubbelingen op alle niveaus. Wat voor?
Nee, daar wil ik niet op ingaan.” Nu, dat hoeft hij niet te zeggen. Kemphanen op één mesthoop, hé.
Neem nu Houthalen-Helchteren. Voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 viel het VB uiteen in drie facties, daarna speelde Bob de Wispelaere schampavie en nu John Vrancken. Er blijven nog drie VB’ers over.
A propos: het gaat er niet anders aan toe
Aan Didier Bellens Tweedehands
Brussel
Gij Gekneusde,
Ons goed hart zegt dat het niet zou mogen, maar ons slecht karakter trekt onweerstaanbaar een grijnslach op ons gelaat: van Leidend zijt gij Lijdend Voor
werp geworden, en als deze situatie voort
duurt, zal Belgacom nog eerder gesplitst zijn dan Belgica! Want de hele vaudeville rond uw herbenoeming heeft nog eens extra de schijnwerpers gezet op de ver
ziekte boel aan de top van dat overheids
bedrijf. En dat bij het begin van een politiek najaar waarin vuurwerk van het zwaarste kaliber wordt verwacht. Het tijdstip had voor u niet pijnlijker gekozen kunnen zijn, met een Wetstraatpers die net uit vakan
tie is teruggekeerd en bloed wil zien om zichzelf en de eindredacties te bevredigen.
Het journaille heeft weliswaar niet volledig bekomen waarop het had gehoopt, maar het spektakel ging toch al de gewenste richting uit. (Want: wordt binnenkort de kop van de premier niet op het hakblok gelegd ?) Laten we eerst de wierookwasems verjagen waarmee de regering zichzelf een odeur van wijsheid en verse onschuld heeft willen bezorgen. Gij zult voortaan een pak minder verdienen en bij eventueel ontslag een heel wat minder vette visvergoeding opstrijken. Houzee! Maakt dat van de rege
ring Leterme een bolwerk van herverde- lingsprincipes? Maar neen. Dat hebben de Franstalige partijen aan de kwezel Vervotte moeten gunnen in ruil voor uw lijfsbehoud.
Uw scalp kreeg de voormalige vakbonds- militante niet, wel een deel van uw por
tefeuille. Trouwens, voor nog altijd twee miljoen euro per jaar willen wij ook wel baas van Belgacom spelen. Maar wij heb
ben een probleem: wij zijn niet Franstalig.
Wij zijn misschien het Frans wel machtig, maar intellectueel en in de praktijk niet in staat om Franstalig of Belgofoon te zijn.
Wat dat betreft, hebben PS, MR en cdH hun slag dus thuis gehaald.
Maar verder: is met u de beste kandi
daat naar voor geschoven? Het feit dat gij met de “lagere” loonsvoorwaarden hebt ingestemd - het wereldje van de bedrijfs- bonzen oordeelt daar anders over dan wij - suggereert dat de grote recruterings- kantoren u niet bepaald met andere lucra
tieve aanbiedingen hebben bestookt en dat gij het zekere voor het onzekere geko
zen hebt. Er was met andere woorden op andere bestemmingen niet onmiddellijk veel vraag naar uw managementscapaci-
in de andere partijen. Vraag het maar aan de Limburgse groenen. Daar werd en wordt ook stevig haarkepluk gedaan. Alleen dictators gelijk Willy Claes en Steve Stevaert konden de rijen met ijzeren vuist gesloten houden.
Te vroeg
We zeiden het vorige week al: met de bekendmaking van de definitieve lijst moet ge zo lang mogelijk wachten, precies om overloperij te verhinderen. Linda Vissers, de nieuwe VB-prima donna van Limburg, beves
tigt wat er kan gebeuren als men daarmee te vroeg begint. "We zijn al zeer vroeg met de lijstvorming begonnen", zegt zij, “en die vor
mingen gaan wel vaker gepaard met ruzies.
Dat was vroeger bij de VU ook al zo. Wie zijn postje niet krijgt, gaat weg."
Schandaal
Ondertussen zit LDD met zijn eerste groot schandaal. Tony Coorevits, de ex-voorzitter van voetbalclub SK Wevelgem City en lid van Lijst Dedecker, is in samenhang met het onderzoek naar de gewezen keeper en voet
baltrainer Gilbert Bodart opgepakt voor ben
devorming en valsmunterij. Bij de parlements
verkiezingen van 10 juni 2007 stond hij nog als lijstduwer op de lijst van het Gezond Ver
stand. Benieuwd hoe praatvaar Jean-Marie de zaak van Tony Coorevits, vlashandelaar, voetbalgeldschieter, renpaardenbezitter en financiële doodgraver van SK Wevelgrem City, gaat aanpakken.
teiten en Belgacom lijkt nu eerder met een verliezer dan met een winnaar te zitten opgescheept, wat onvermijdelijk afstraalt op het imago van het bedrijf.
Dat bedrijf blijft intussen voor meer dan de helft van de aandelen in handen van de staat en daar schuilt natuurlijk het grote probleem. Alle beleidspartijen pro
beren hun mannetjes en vrouwtjes naar de top te loodsen en op strategische plaat
sen te positioneren, zowel binnen als bui
ten de raad van bestuur. De greep van de overheid belet ook dat Belgacom zich uit het keurslijf van bureaucratische beslis
singen bevrijdt en echt een strategische visie kan ontwikkelen op een internatio
nale toekomst. Want nu is de telecom- maatschappij op de eerste plaats de melk
koe van de staat, die enkele jaren geleden gaan lopen is met het pensioenfonds en zich jaarlijks dikke dividenden laat uitbeta
len in een wanhopige poging ‘s lands begro
ting te doen kloppen. Dat laat Belgacom te weinig ruimte om de tarieven grondig te verlagen en dwingt haar tot een bijzonder agressieve aanpak tegenover de binnen
landse concurrentie om zich te handhaven op de Belgische markt. Sommige politici belijden wel lippendienst aan het idee om het overheidsbelang in Belgacom af te bou
wen, maar daar blijft het dan ook bij. Net als bij de spoorwegen en De Post zullen de (Franstalige) socialisten alles doen om hun greep te behouden op Belgacom en c°.
En, geachte Gekneusde, ge zit trouwens nog niet op rozen. De kwezel wilt dat ge nog verder onderhandelt met de raad van bestuur over een precieze verdeling van de bevoegdheden binnen het bedrijf. Pas daarna kan uw herbenoeming definitief geregeld worden.
Als het wat tegenzit, krijgt ge er nog eens een stevig sociaal conflict boven op, want onze dotjes van vakbonden zijn niet te spreken over de manier waarop Belga
com, Proximus, Skynet en Telindus (vroe
ger van de familie Cordier) worden geïn
tegreerd en willen een zo gunstig mogelijk statuut en “koopkracht" voor het perso
neel uit de brand slepen.
Dat die vakbonden de depolitisering van Belgacom niet zullen versnellen, behoeft geen betoog. Allez Bellens, geniet ervan zo lang het nog kan, in uw glazen toren op de Koning Albert ll-laan!
XÜCCictcxftc.
Ongeïnteresseerd?
Zelden zo 'n mooie en aangrijpende Ijzer
wake gezien én meegemaakt als deze van 24 augustus, schrijft ons lezer Flor van Auwens.
Maar hij heeft zich ontzettend geërgerd aan Bruno Valkeniers. Flor van Auwens kon hem goed observeren, want hij stond slechts op enkele meters van de voorzitter.
Flor van Auwens kreeg de indruk dat de VB-voorzitter daar dik tegen zijn goesting stond. Hij zong niet mee, luisterde niet naar de toespraken en ging rustig voort met een babbeltje te slaan zonder oog te hebben voor wat op het podium gebeurde.
Het kan natuurlijk maar een indruk zijn - de perceptie, zeg maar - maar partijvoorzit
ters zouden moeten weten dat zij op mani
festaties in de gaten worden gehouden.
Mensa
Deze internationale vereniging van bol
lebozen (mensen met een hoger IQ) is in ons land op weg naar duizend leden. Voor wat betreft beroep en sociale klasse vormen ze een typische doorsnee van de bevolking, toch is minder dan een derde vrouw. Te wei
nig belangstelling, want zeker niet allemaal domme blondjes!
Ook was er een tiental jaar geleden nog een Waals overwicht maar ondertussen is dat onevenwicht weggewerkt door de Vla
mingen! Teken aan de wand, dat ze slim
mer geworden zijn en zich in de toekomst niet meer zullen laten doen???
4
3 september 2007De dingen dezer dagen
Geert Wilders
Herinnert u zich het dubbelinterview met Dedecker en Geert Wilders in DS?
Niemand van het VB moet daar op hetzelfde respect rekenen, al is het stand
punt van deze partij soms minder radicaal dan dat van Wilders (het VB met zijn campagne voor de vrijheid van meningsuiting heeft uiteraard nooit geëist dat men de koran zou verbieden of er minstens de helft uitgooien). Nog opvallen
der is natuurlijk het verschil in mediabehandeling van Geert Wilders en VB-ver- kozenen in hun eigen land. Alleen Marie-Rose Morel kan in Het Laatste Nieuws rekenen op wat sympathie na een lange bekentenis dat haar ex-man haar bij het recyclagepark gedumpt heeft ten voordele van een jonger exemplaar. Van waar komt dat verschil?
De hele culturele achtergrond is deels verantwoordelijk. Vlaanderen komt uit een katholieke traditie die honderden jaren het monopolie op de waarheid had. Dat katho
licisme is inmiddels verdwenen, maar de tra
ditie dat er maar één waarheid bestaat en al de rest slecht is, heerst nog altijd in Vlaan
deren, al is het nu een pseudoprogressieve waarheid die dikwijls aan de Katholieke Uni- versiteit Leuven ontstond en ieder debat verstikt. Nederland met zijn protestantse achtergrond heeft een traditie van debat, haarklieverij inbegrepen. Nederlandse kwa
liteitskranten wijden dus geregeld lange arti
kels aan Wilders zonder het scheldproza dat fascistoïde Vlaamse publicaties als De Morgen en Humo per definitie gebruiken als ze over VB’ers en tegenwoordig ook over N-VA’ers schrijven. In Nederland is het nor
maal dat de linkse De Volkskrant een pagina publiceert onder de titel “Meer en niet min
der Wilders”. En één van hun argumenten is altijd de referentie aan de Vlaamse schut
kring die niemand in Nederland wenst.
Zij aan zij
Maar er is ook een persoonlijke factor.
Eerst en vooral is er de persoonlijkheid van Geert Wilders zelf. In alle interviews komt een beeld naar voren van een charmante, aimabele en vriendelijke man. Ook mensen die hem mee naar de uitgang van de libe
rale VVD hebben gedreven zoals oud-poli- tiek leider Frits Bolkestein, zeggen dat Wil
ders een fijne mens is met wie het goed praten blijft. Het was een tijdje een publiek geheim in Den Haag en het is nu helemaal geen geheim meer dat Wilders en de poli
tiek leidster van GroenLinks Femke Halsema een zeer hartelijke persoonlijke relatie heb-
Eerste prijs
Walter Boeten krijgt van ons de prijs van het omfloerst separotisme. In zijn toespraak maakt hij de hele redenering waarom Bel
gië niet meer werkt, maar de consequen
tie van zijn eigen denken, durft (of mag) hij niet trekken. Een bloemlezing: "Het gaat barslecht met deze federale staat” - " een bestuursniveau dat het welzijn en de toe
komst van zijn burgers niet kan verzekeren verliest elke legitimiteit en soevereiniteit” -
“het huidige België biedt geen soelaas. Bel
gië moet grondig worden herdacht of zal niet meer zijn”. Baeten pleit voor.-’ëen verre
gaande Vlaamse autonomie’’- een Vlaamse grondwet - “laten we gewoon stoppen met het organiseren van federale verkiezingen”
- “ Vlaanderen wordt verplicht uit de Belgi
sche structuur te stoppen"... En ten slotte: “In een onvermijdelijke evolutie naar een verdere staatsvorming zijn de volgende weken echte kantelmomenten.”
En dan versprak Baeten zich nog bij de
ben (in de ouderwetse betekenis van het woord). Dat heeft de leider van de Neder
landse Partij voor de Vrijheid geen windeie
ren gelegd. Halsema staat geregeld pal naast Wilders en zij aanvaardt niet dat een collega- parlementariër uitgesloten wordt van wat dan ook. Toen de vulgaire cartoonist Gre- gorius Nekschot moest verdedigd worden tegen kruiperige dhimmis van het Openbaar Ministerie die boosaardige islambekeerlin- gen naar de mond praatten, stonden Wil
ders en Halsema zij aan zij. In Belgiekske is de schutkring gelanceerd door een extreem
linkse boef alsjos Geysels, en Groen! is door de infiltratie van communistische aspirant- goelagmoordenaars allang verworden tot een antidemocratische bende, tuig dat alleen maar over democratie lult omdat zij hun totalitaire visie niet kunnen doorduwen. In Nederland moet de voorzitter van een par
lementaire commissie als Bart Laeremans niet bang zijn dat hij geen uitnodiging ont
vangt voor een receptie waar al zijn collega’s aanwezig zijn. Wilders wordt nooit uitgeslo
ten en de leden van zijn fractie (die hij bij
zonder zorgvuldig gekozen heeft) uiteraard ook niet. PVV’er Hero Brinkman noemde de Nederlandse Antillen, leverancier van de zwaarste criminelen in Nederland, terecht
“een grotendeels corrupt boevennest”. Toen het zootje politici dat op die eilanden de plak zwaait, alleen zijn parlementaire collega’s van de Nederlandse Antillen-commissie wil
den ontvangen, zonder Brinkman, verklaar
den al de andere volksvertegenwoordigers zich solidair met hem en vertrokken zon
der overleg met het Antilliaanse boeventuig.
Staatssecretaris Bijleveld gaf Brinkman zelfs gelijk in de kwestie van de corruptie.
laatste zin en maakte er staatshervorming van in plaats van staatsvorming. Maar oproe
pen tot onafhankelijkheid?
Dat kon Baeten niet over zijn hart krijgen.
Nu haalde hij het nieuws met zijn oproep om Brussel in te lijven bij Vlaanderen. En om de minister president op te roepen om zelf te onderhandelen met Demotte. Nu, dat was Peeters al zelf van plan.
Heimwee
Zeg dus nooit meer ik ben naar de Ijzer
bedevaart geweest, maar wel: ik heb in Diks- muide Ijzersterk het herdenkingsparcours gevolgd. Als dat de formule is om meer volk te lokken...Wij vrezen dat de heer Baeten, de heer Demeurie en hun vrienden denken het warm water te hebben uitgevonden, helaas, was het al koud toen het op de wei kwam.
En het concept? Tja, daar kun je eigenlijk niet tegen zijn, een bedevaart, met daarna wat randanimatie, een fietstocht, wandelin
gen, educatief en cultureel... Heerlijk, maar
Een kat een kat
Natuurlijk is enig opportunisme Wilders niet vreemd. Daarvoor is hij politicus en zijn standpunten zijn niet altijd geweest wat ze nu zijn.
Hij wordt op 6 september 1945 geboren.
Als Limburger is hij katholiek gedoopt maar hij heeft zich uit de kerkelijke registers laten uitschrijven. Hij is gespecialiseerd in sociale zekerheid, maar hij heeft geen universitair diploma en dat heeft zo zijn gevolgen. Het wetenschappelijke en dikwijls pretentieuze jargon dat universitairen graag gebruiken, spreekt hij niet. Hij hanteert een zeer hel
der Nederlands dat een kat een kat noemt.
Hij begon zijn politieke loopbaan als toespra
kenschrijver voor de liberale VVD. Hij was een harde en goede partijmedewerker voor de Kamerfractie, sociaal ook. Hij stelde een wetsontwerp op na overleg met GroenLinks en D66 dat de werkgevers zou verplichten het aantal allochtonen in hun bedrijven te registreren zodat meer Marokkanen en Tur
ken aan de bak konden komen. In 1998 werd hij volksvertegenwoordiger: weer hardwer
kend en veelbelovend. Maar hij bewees dat hij in tegenstelling met zijn collega’s ogen in zijn kop had. Na zijn studies had hij een paar jaar in Israël gewerkt en hij was één van de eersten die het onversneden racisme opmerkte van de moslims in Nederland ten overstaan van Joden. Nauwelijks een jaar later vroeg hij in de Tweede Kamer aandacht voor het islamfundamentalisme. De aansla
gen van 2001 verrasten hem niet.
Zijn grote kans kwam een jaar later. Na de moord op Pim Fortuyn en de zware neder
laag voor de liberale VVD mocht Wilders de rechterflank van de partij afdekken. Hij deed dat goed; te goed zelfs, want hij profi
teerde van de zwakheid van Fortuyns partij om geleidelijk de erfenis en de standpunten van Fortuyn binnen te rijven. De kloof tus
sen hem en de VVD werd groter. Wilders vond meer en meer dat allochtonen wat te veel gepamperd werden en dat zij in ruil voor de voordelen die Nederland hen bood, zich bepaald niet als gasten gedroegen en altijd de koppositie haalden op de verkeerde lijst
jes: die van de criminaliteit, de werkloosheid, de uitkeringsfraude, de slechte behandeling van vrouwen, enz. Maar vooral zijn stand
punt over de toetreding van Turkije tot de
Hartengebeef
Bij de euforie om de twee in Peking uit de Olympische brand gesleepte medailles.
Van eedle fierheid heeft weer ‘t hart gebeefd van elke Sexen-Coburg-onderdaan
die, ‘t goud en zilver juichend meebeleefd, zich patriottisch op de borst mocht slaan.
Wie de Chinese helden heeft begroet, in Zaventem, met tricoloor vertoon, daar niks dan Medebelgen heeft ontmoet,
heeft vast, een traan in ‘t oog, gedacht: “Hoe schoon!’’
Zo komt de ware aard van Belgenland naar boven met het taai bevochten goud.
De ware Belgen juichen hand in hand voor Tia die de eer van ‘t land hoog houdt.
Al haalde ‘t vaderland maar één keer goud (de andere landen waren wat te snel),
toch zwaait het met de driekleur duizendvoud en ‘t hart van eedle fierheid hamert fel!
Voor zwart en geel en rood een groots moment, dat zwellen doet zo meenge Belgenborst!
De Belg is voor opnieuw vier jaar content en steunt de horeca, want hij heeft dorst.
het is alleen jammer dat het niet de bede
vaart niet ten goede lijkt te komen. In tegen
deel.
Het kroonjuweel van de Vlaamse bewe
ging verliest allen nog meer glans. Als het de bedoeling is Ijzersterk te laten uitgroeien tot de nieuwe gordel (en iedereen heeft wel door dat ze zich daaraan hebben gespiegeld), zul
len ze nog veel boterhammen moeten eten.
Als je zo wat gesprekken opving bij de wachtenden, dan gingen die vooral over de tijd van toen. Toen er nog veel volk was...tijd om te mijmeren...heimwee doet ons hart ver
langen...
EU vond geen genade in de ogen van zijn par
tijtop. Wilders zei: over mijn lijk, en hij hield woord. Hij verliet de partij en stelde meer en meer de invloed van een boosaardige ide
ologie als de islam aan de kaak. Hij viel geen moslims aan die de Nederlandse wet res
pecteerden, maar klaagde voortdurend de Nederlandse elite aan die vrije baan gaf aan allerlei radicaal moslimgespuis.
De kleine man
Hij kwam bij de verkiezingen van 2006 met acht anderen in de Kamer. Hoewel er geen officiële schutkring is, wordt hij tod1 dikwijls kop van Jut bij de politiekcorrecter en dat heeft ook hem geradicaliseerd. Op sociaaleconomisch terrein heeft hij echter een behoorlijke bocht gemaakt, want net als het VB haalt hij zijn stemmen bij arbei
ders, kleine bedienden en gepensioneerden die de invasie van hun al niet te riante wij
ken moeten ondergaan. Het ontslagrecht is de molensteen rond de hals van de Neder
landse bedrijven. Je moet maar eens pro
beren in Nederland iemand aan de deur te zetten. Tegenwoordig willen Wilders en zijn partij niet dat er aan geraakt wordt. En de uitkeringen voor steuntrekkers moeten oo blijven, want bij de autochtone handjesop- houders haalt Wilders ook stemmen.
Hij slaagt er in ieder geval keer op keer"1 de media te halen en niet alleen met zijn film Fitna. Daar zijn twee redenen voor. Jour nalisten met vragen krijgen altijd een ant woord en worden nooit afgescheept en dus geven zij hem graag het woord. En hij klaag1 natuurlijk echte wantoestanden aan.
vankelijk buitelt dan heel correct Nederlan over hem heen om later met rode wan^
te bekennen dat hij niet helemaal ongel'!
heeft. Neem bijvoorbeeld zijn actie tegen dubbele nationaliteit van twee Nederlands staatssecretarissen die ook Turk en Maro kaan zijn. Correct Nederland was zeer bo°*’
maar toen men de wetgeving nog eens na nagevlooid, bleek dat een dubbele nationa' teit alleen in zeer uitzonderlijke omstandig heden mag toegekend worden. In de pra_
tijk hebben honderdduizenden Turken ƒ Marokkanen in Nederland de Nederland5 nationaliteit gekregen, zonder dat ieman eiste dat de wet werd nageleefd.
Jan Necke«5
HectorvanOeveleN
Gat
Voor de vakantie toeterde ^-eteeniVicht companie dat er een begroting in eve erjng was. Op voorwaarde dat de Vlaamse r met 400 miljoen zou bijspringen. ^eCpe-
Okee, zeiden Peeters en V°n atspet' len, op voorwaarde dat er een sta vorming komt. Die komt er dus nie kan Leterme ook naar die 400 mij0
fluiten. Kptrotirt
Probleem! Er is een gat in de ^jei1 De rekeningen kloppen niet meer. je kan Leterme eens gaan aankloppe Waalse broeders.
De dingen dezer dagen
3 september 20075
81e IJzerbed...euh...vaart: French Cancan in Blue
Welaan. Wij zijn tegen heug en meug vorige zondag toch naar Diksmuide afge
zakt. Al was het maar om met eigen ogen te kunnen vaststellen hoe groot de aan
gerichte schade was. Zonder de officiële evaluatie van het IJzerbedevaartcomité af te wachten - die toch wordt verdraaid, zelfs voor de eigen leden van dat comité - kunnen wij gerust stellen dat de “operatie vernieuwing” weinig vruchten heeft afgeworpen. En wie nog trouw naar de IJzerweide trok, is wellicht weinig begees
terd door het zoutloze middagprogramma dat voor officiële bedevaart moest doorgaan. En nog minder door het feit dat er nadien voornamelijk in het Engels gekweeld werd op de geïmporteerde formule van ‘Vlaanderen Zingt’.
De vlag en de lading
De vlag ‘Diksmuide Ijzersterk’ heeft dus de lading niet gedekt. Op papier werd het allemaal fraai voorgesteld: vanaf tien uur fietstochten, wandelingen en boottochtjes in en rond Diksmuide, vanaf de middag inter
nationaal straattheaterfestival op de Grote Markt en in de verbindingsstraat naar de IJzerlaan, barbecue bij de Ijzertoren, show door oldtimervliegtuigen, ‘s avonds apothe
ose straattheater en gezellig samenzijn op de Grote Markt met Cocktail Maison. Dat alles als (rand)activiteiten naast de eucha
ristieviering en het bedevaartgedeelte met het Vlaams Symfonisch Orkest en Willem Vermandere.
De nieuwe formule werd begin dit jaar aangekondigd met de bedoeling honderden en liefst duizenden extra IJzergangers naar Diksmuide te lokken, en die waren er duide
lijk niet, tenzij men iedere inwoner van Diks
muide die toevallig via de Grote Markt pas
seerde, ook bij de deelnemers rekent. De argumentatie van het comité zal wel zijn dat het allemaal nog moet groeien, en dat ook het grootse festival 'Ten Vrede’ met heel veel argwaan en een erg kleine aanhang begon
nen is. Kan wel zijn, maar bij Ten Vrede had men niet eerst vijftien jaar lang het trouwe publiek weggejaagd, om dan een vertwij
felde poging te ondernemen nieuw volk aan te trekken.
Al dat gezaag over verwoede en blijvende sabotagepogingen van het Vlaams Blok/
Belang komt intussen onze oren uit. Dat het comité maar eens eerst diep in eigen boezem kijkt en erkent dat het zelf het prin
cipe geschonden heeft dat aan de bedevaart ten grondslag ligt: godsvrede. En dat met de poging om van de bedevaart een veredelde Vlaamse kermis te maken, verder het pad naar de afgrond is ingeslagen. Nog een paar stappen en we kunnen er een punt achter zetten, definitief.
Slag onder de gordel
Traditioneel begint een IJzerbedevaart-
°ag met een bloemenhulde aan het monu
ment voor de gebroeders Van Raemdonck.
U vveet wel, het monument naast de weide van de Ijzerwake. Walter Baeten, de voor
zitter van het Bedevaartcomité, vond het ij die gelegenheid nodig om nog eens uit te halen naar de Wake. Bij het monument was
|een plaats voor haat en agressie, beweerde aeten. En, zei hij, hij zou nooit aanvaarden at het monument “door één politieke par- 'I misbruikt wordt voor politieke standpun- en en doeleinden, strijdig met de doelstellin
gen van het IJzerbedevaartcommité”. En nog geen enkele politieke partij kan de IJzersite
° dit monument claimen. Ze zijn er voor alle amingen". Wie het schoentje past...
Eucharistie
'fVe gaan hier niet teveel aandacht beste- eri aan die twee vliegtuigjes die we rond
de middag over Diksmuide zagen vlerken, noch aan de kleine optocht van vreemde straattheaterwezens op de Grote Markt, noch aan de goedbedoelde Europa-quiz of de paar levende standbeelden in de straat naar de IJzerlaan. Aan de fietstochten heb
ben we niet deelgenomen, want we kennen de streek rond Diksmuide beter dan onze broekzak. En die boten waren waarschijn
lijk al gezonken voor ze ons aan boord kon
den nemen, want daar hebben we ook niet veel van gezien.
Als rabiate renegaten trokken wij eerst naar de misviering op de weide, en kwa
men althans daarbij niet bedrogen uit. Nau
welijks van start gegaan begon hoofdcele
brant Jan De Brabandere al te vloeken in de kerk: ‘Bedevaarders, wij staan hier onder het symbool van alles wat Vlaanderen dier
baar is, van ieder recht voor Vlaanderen in de toekomst. Ik houd eraan ook een groet te doen aan onze broeders die verleden week op de Ijzerwake aanwezig waren! Er is alles wat ons bindt, we hebben dezelfde bekom
mernissen, dezelfde vraagstellingen. Er is een oud-Vlaams spreekwoord dat zegt: de trouw is mijn ere. Wel. dat u hier aanwe
zig bent, bevestigt dat die trouw in uw hart leeft. Onze trouw is onze ere! (Luid applaus van het publiek. Waarop wachten wij nog om pater De Brabandere voorzitter te maken van het IJzerbedevaartcomité?)
Het jarenlang wegjagen van de getrouwen door het comité mag bijgevolg ook als een bijzonder eerloze daad worden gezien.
Voorbeden en hulde
Het programmaboek vermeldde ook voorbeden voor Anton van Wilderode, en voor priester Jan Drijvers, die 150 jaar gele
den geboren werd. Van hem de strijdkreet:
‘Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Christus’. De viering werd besloten met het gebed voor het Vaderland, na een moment van stilte en de vredeswens.
Onmiddellijk daarna vond in de crypte van de oude Ijzertoren een hulde plaats aan de IJzersymbolen, en in het bijzonder aan Joe English. Dat moment mag worden beschouwd als een van de - weinige - betere van Diksmuide 31 augustus 2008.
81e Ijzerbedevaart
Waren er ‘s morgens mogelijk zo’n dui
zend aanwezigen op de weide, dan werden er het voor het “officiële bedevaartprogramma"
ongeveer het dubbele. Enfin, we willen gul
hartig zijn: maak er 2.500 van. Vele anderen waren waarschijnlijk volgens het Comité nog druk aan het rondfietsen tussen Vladslo en de Boyau de la Mort, of waren samen met hoger aangehaalde boten met man en muis vergaan, of opgeschrokt door een van de straattheatermonsters. Vier ministers uit de Vlaamse regering hadden wel de eindmeet gehaald: Kris Peeters, Hilde Crevits, Geert Bourgeois en Bert Anciaux. Geen Bart de Wever of Jan Jambon, voor de N-VA nog wel Kris van Dijck, Flor van Noppen en Frieda Brepoels, alsook duvel-doet-al Ben Weyts.
Vanwege Spirit nog Bettina Geysen en Wou
ter van Behingen, en gewezen senator Lio- nel Vandenberghe (die het vroegere publiek mee heeft weggejaagd om in het parlement te kunnen gaan plaatsnemen). Wij bespeur
den ook Mia De Schamphelaere, Pol van den Driessche, Eric Defoort, en van het Vlaams Belang Koen Bultinck. Wellicht omdat hij van Diksmuide zelf afkomstig is, of kwam hij een oogje houden in het Ijzersterke zeil?
Hop met de beentjes
Vermits de bedevaart vernieuwd werd, was zowaar het Vlaams Symfonisch Orkest bereid gevonden over de IJzerbrug te komen en de bijeenkomst op te luisteren. Om iedereen in de juiste sfeer te brengen, werd geopend met een flard muziek uit ‘Orpheus in de onderwereld’ van Jacques Offenbach, voor de cultuuranalfabeten onder ons beter bekend als de “French Cancan". Moet kun
nen natuurlijk, en als het niet zo warm was geweest, had men de eregenodigden kun
nen vragen een dansje met elkaar te wagen.
Net naast het podium en de crypte, passend decor voor een spitse choreografie!
Maar daar ‘Orpheus in de onderwereld’
een satirische operette is, wilden orkest en organisatoren het publiek wellicht alleen maar op het verkeerde been zetten, om dan terug te slaan met een radicale toespraak door Walter Baeten, al een beetje aangekon
digd in de pers, maar zoals dat heet: ‘enkel het gesproken woord telt’.
De man die zich herhaalde (I)
Deel één van de toespraak van Baeten:
pacifisme. De waanzinnige twintigste eeuw heeft ons niets geleerd, aldus de voorzitter van Comité. Oorlog op verschillende plaat
sen in de wereld, en maar enkele weken oud:
het conflict tussen Georgië en Rusland. Het onderstreept de dubbele moraal die wordt gehanteerd door de wereldmachten als het over het zelfbeschikkingsrecht van volkeren gaat. Baeten eiste vervolgens van de federale regering om de FI6-toestellen terug naar huis te brengen uit Afghanistan. (Een paar uur later vertrok Pieter Crembo naar Afgha
nistan om onze helden daar een bezoekje te gaan brengen.)
Baeten kwam beter op dreef toen hij para
graaf na paragraaf vaststelde dat het bars
lecht gaat met de federale staat. De split
sing van BHV moet er nu snel komen en zonder enige toegeving (hoorden we vorig jaar ook, en het jaar daarvoor ook, en toen was Leterme nog te gast.) Het comité onder
steunt alle gemeenten die maatregelen heb
ben genomen om hun Nederlandstalige karakter te verdedigen, zoals Vilvoorde, Zaventem en Ronse, en hoopt dat er nog vele zullen volgen.
Voorts drong Baeten er bij minister-pre
sident Peeters op aan de staatshervorming zelf in handen te nemen, en gewoon te stop
pen met het organiseren van federale ver
kiezingen. Die laatste zin werd op algemeen applaus onthaald, en her en der weerklonk het ‘België Barst’. Die roep kwam van jon
gens en meisjes van TAK met steun van enkele KVHV’ers. Zonder gevolg overi
gens. Ze waren de enige roepers in de Diks- muidse woestijn.
De man die zich herhaalde (2)
‘Waarom zou Vlaanderen bij de commu
nautaire besprekingen de fusie van het Brus
sels Gewest met het Vlaams Gewest niet op de tafel brengen?’ ging Baeten verder, en omdat er niet het applaus kwam waarop hij had gehoopt - publiek wellicht beetje ver
suft, zie verder - klonk het ineens: ‘Ik her
haal dat, want veel mensen hebben blijkbaar niet goed geluisterd: “Waarom zou Vlaande
ren de fusie van het Brussels Gewest met het Vlaams Gewest niet op tafel brengen?” Het publiek had begrepen dat het nu in de handen moest klappen en deed dat dan ook.
We moeten een offensieve strategie vol
gen, zei Baeten nog, om te eindigen met de stelling dat - als het land niet hervormbaar is - Vlaanderen dan maar met een eenvou
dige meerderheid van Nederlandstaligen in Kamer en Senaat uit de Belgische structuur moet stappen.
De volgende weken zijn echte kantelmo
menten, aldus nog de voorzitter van het Bedevaartcomité.
Versuft
Jaja, dat mooie Vlaams Symfonisch Orkest.
Het bracht de kleurrijke - en korte - Daho- meyse Rapsodie van componist August de Boeck, die zich daarmee een plaats verwierf onder de leidende Vlaamse muzikanten van de eerste helft van de twintigste eeuw. Maar daarna volgde een uitvoering van de Rhap- sody in Blue van George Gershwin, wat door zijn lange duur en zijn niet bepaald eenvou
dige partituur het publiek langzaam in apa
thie deed wegzinken, indutten, vragend naar elkaar kijken ‘hoe lang nog?’ en andere
publieke feiten van cultuurbarbarij.
Daarna kwam de toespraak van Baeten, met de hoger vermelde bijverschijnselen.
Een bedevaart in openlucht is met zo’n pro- grammatie niet gediend.
Bloemenhulde en Vermandere
Ingetogen daarentegen was de bloemen
hulde en de herdenking van verdienstelijke Vlamingen die ons het voorbije jaar ontvallen zijn: Jan Delbroek, Walter Luyten, mevrouw Simenon die net geen honderd werd en nog geen enkele bedevaart had gemist, Chris Vandenbroeke en dokter Jos Speybroeck.
Willem Vermandere bespeelde de saxofoon terwijl de stoet van bloemen en namen voor
bijtrok.
Daarna bracht Vermandere samen met het orkest een keuze uit zijn repertoire. Die keuze had slechter kunnen zijn. We weten alleen niet waarom we nu zouden moeten applaudisseren voor iets dat op vroegere bedevaarten vanwege de artiest in kwestie niet kon of niet mocht. Zullen we het maar bij Godsvrede houden?
Af-loop
Na de al een aantal jaren geleden “her
nieuwde” eed van trouw en het ‘Lied van de Vlaamse Gemeenschap’ (alias De Vlaamse Leeuw) - en eerder een protestactie ter behoud van het dorp Doel onder leiding van de welbekende Jan Creve - werd het officiële bedevaartgedeelte afgesloten en het publiek overgeleverd aan het opgefokte gedoe van
‘Vlaanderen Zingt’.
In een bijlage van Het Laatste Nieuws werd de playlist rondgedeeld, en bleek maar liefst de helft van dit “muziekspektakel” dat
“met veel succes” Vlaanderen rondtrekt, uit Engelse nummers te bestaan.
Nu kan men wat ons betreft onder andere kerktorens, bij bier- en pensenkermissen en braderijen allerhande dit gedoe opvoeren tot in het oneindige, maar in het kader van een Ijzerbedevaart (of wat daar moet voor door
gaan) dit programma op de Ijzerwei brengen, dat was voor ons de druppel die de al welge
vulde emmer volledig deed overlopen. Dat het comité dit niet beseft of niet wil besef
fen, betekent dat het nog meer mensen aan het wegjagen is, zodanig dat men zich onver
mijdelijk moet afvragen of het geen deel uit
maakt van een bewuste strategie om alles wat nog aan de traditionele bedevaart her
innert, op zo kort mogelijke termijn naar het vergeetboek te verwijzen en enkel nog toe
ristisch monument te spelen. Hoe is zoiets nu toch in godsnaam mogelijk?
Hallo, Gij daarboven, kunt ge die toren niet op wieltjes zetten en tegen volgend jaar naar Steenstraete rollen? Dan kunnen we daar onze trouw extra gaan bewijzen. En moeten we geen 10 euro meer betalen voor een flauw en fleps programma dat eindigt op menige valse noot.