Voor mensen met een goed hart

(1)

63ste jaargang nummer 29 woensdag 16 juli 2008 1,75 euro

Voor mensen met een goed hart

en een /a slecht karakter... Éf'

I

woaot"

is o*

WAAONC'0

b

Weekblad P60872I Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Het Plan BB

Vooraleer Leterme aan de schandpaal te spijkeren, eerst onze verontschuldigingen,

“et name voor het feit dat wij door gebrek aan plaats en papier onmogelijk in staat zijn om alle mededelingen, toespraken, acties en evenementen op of over 11 juli in dit num

mer van ‘t Pallieterke aan bod te laten komen. Om iedereen recht te doen, zouden wij deze week niet op I6 maar op 64 bladzijden moeten uitkomen. Toch bedankt, al diege

nen die bij ons hebben aangebeld of aangepost. Het beste bewijs dat er nog meer dan genoeg leven in de Vlaamse brouwerij zit, en dat zal de komende weken en maanden trouwens bijzonder hard nodig zijn.

Op het moment dat u dit leest, heeft de geitenboer uit leper zijn plan B toegepast. En z'in plan B is het plan België, zo had hij het van tevoren aangekondigd in de wandelgan

gen van het parlement, nadat eerst Bart de Wever op een 11 juliviering de term plan B In de mond had genomen. Waarmee De Wever uiteraard bedoelde: de Boom in met de federale staat, onmiddellijk een versnelling hoger geschakeld, vermits de Franstaligen alles blijven blokkeren. Dat was uiteraard buiten de machtsgeilheid van de geitenboer gerekend, die de N-VA allang liever kwijt dan rijk is. Maar ook Kris Peeters, die zoge

zegd inde contramine ligt met Leterme, was het idee van De Wever niet gunstig gezind.

Hii hield het in het Vlaams Parlement bij plan A, dat betekent: Leterme laten knoeien tot IS juli (en daarna). De VlaamsProgressieven hadden er iets spiritueel op gevonden:

neer> aan het plan Bart, leve het plan Bettina, een softe vorm van Vlaamse zelfstandigheid.

Het Vlaams Belang had het beter begrepen, en maakte er het plan Boedelscheiding van.

Wat in onze vertaling neerkomt op het plan BB, ofte België Barst, de enige manier die er bestaat om verlost te raken van de knoeiboel die zich de voorbije dagen voor onze

°gen heeft afgespeeld. Maar om het plan BB uit te voeren, zullen we eerst moeten afre

kenen met Leterme. Die vorige week zelfs de boegbeelden van het Belgische kapitaal kon inschakelen in zijn campagne voor zelfbehoud: de heren Leysen en Davignon. Of denkt u dat het louter toeval was dat die de geitenboer ter hulp snelden met vrije tribunes en de waarschuwing dat de ergste crisis sinds mensenheugenis op ons dreigt af te komen als de premier op I5 juli door fundamentalistische booswichten zou worden afgescho

ten ? Mensen, daar is helemaal niets toevalligs aan: Davignon heeft zich al menigmaal voor de kar van Le Palais/het Hof en de Belgische regering laten spannen (en is er telkens rij

ker en machtiger door geworden). En Leysen zag de kans schoon om zich publiekelijk te manifesteren als nieuwe baas van het Belgische bedrijfsleven, dat met lede ogen toe

ziet hoe de regionalisering de poten onder de invloed van het aloude Verbond van Bel

gische Ondernemingen wegzaagt. Kort en bondig kwam het mandement van het Bel

gisch economisch episcopaat hierop neer: gij zult u op I5 juli beperken tot maximaal de grote lijnen van een communautair akkoord, om dat pas later te verfijnen. Als het van Davignon afhangt: in een nader te bepalen soort Nationale Conferentie van weldenken- den. Als het van Leysen afhangt: onder auspiciën van de sociale partners, die nooit willen dat de regering zich met hun zaken bemoeit, maar zelf maar al te graag hun conserva

tieve belgicistische vakbonds- en VBO-belangen opdringen aan Jan en alleman. Beteke

nisvol genoeg kozen beide heren voor hun encycliek aan Franstalige zijde Le Soir uit, aan Vlaamse zijde aangevuld door respectievelijk Het Laatste Nieuws en De Standaard. In tegenstelling tot Etienne Davignon voert Thomas Leysen nog geen adellijke titel, maar als hij zo voortgaat, zal die wel niet lang meer op zich laten wachten.

En zo is CD&V op de nevralgieke 15e juli met een diepgaande existentialistische cri

sis geconfronteerd: kiezen voor de pest (Leterme met zijn 800.000 voorkeurstemmen afschieten, of op een andere manier van het toneel zien verdwijnen), of kiezen voor de cholera (Leterme steunen om premier te blijven in de wetenschap dat het Kartel zal springen en de eigen partij genadeloos verder naar beneden zal duikelen in de opinie

peilingen). Met een Marianne Thyssen aan het hoofd die al lang spijt heeft dat ze deze kelk niet aan zich heeft laten voorbijgaan. En die intussen heel goed weet dat Leterme het niet kan, het niet kon en het ook nooit zal kunnen. Gedreven door ijdelheid, onbe

heerste ambitie en vooral de pathologische angst dat hij de greep zou verliezen op de wedloop naar de I6, heeft de geitenboer er dertien maanden lang een absoluut zootje van gemaakt. De omstandigheden zaten misschien tegen, maar hij heeft zelf voor een groot deel een historische kans verknoeid door onvoldoende koelbloedigheid aan de dag te leggen. Hij en zijn partij (en zijn kartelpartner) betalen daarvoor wellicht bij de eerst- v°lgende verkiezingen de electorale rekening. De koningsdrama s van Shakespeare zijn f niets tegen. We zien Leterme zo ronddwalen in het kasteel van Hamlet, zich vertwij

feld afvragend: ‘Woord houden of niet? That’s the question. Leterme is net als Hamlet een antiheld, die op het einde van het stuk roemloos ten onder gaat.

Om plan BB uit te voeren, zullen wij dus politici naar voor

^er standvastigheid aan de dag weten te leggen dan de gebuisde geitenboer*uileper.

Andere kartels, andere coalities, andere forza’s. Opdat Belgie en alles wat van adel is,

Zo snel mogelijk wordt afgeschaft.

XTMI c I jw A ê

k pS: op 7 september iedereen naar de Gordel om de burgemeesters van Linkebeek.

^aamem en Wezembeek-Oppem te splitsen en aan het spit te rijgen. ___________

Deze week:

• De Vlaamse beweging beweegt 2

• Brief aan Youssouf De Witte 3

• I I juli 5

• Edingen en Vloesberg 7

• Nederlandstalige muziek vereist 10

11 juli

2-FâT-.

P6VLMM5E UJOOMCoPf- 'P&T ä AL^T

In kringen van Vlaamsgezinden wordt wel eens giftig afgegeven op De Standaard. Ten onrechte zo blijkt, want op 11 juli werd heel wat aandacht besteed aan de Vlaamse feestdag. Ooit verdween het AVV-VVK van de voorpagina. Op 11 juli zien we bovenaan de eerste bladzijde een grote kop "Europa neemt NMBS onder vuur”, met daarnaast het logo van de spoorwegen: een grote B. Een toeval wellicht.

Daaronder enkele Vlaamse Leeuwen en onder de titel 7 / juli’ "55% van de Vlamingen is het voorbije jaar Vlaamsgezinder gewor

den”. Voilà, de toon is gezet. Ze geven er een lap op. De andere kop - "CD&V volgt Leterme niet”-kan ook niet anders dan goed nieuws genoemd worden. Als dat deze week ook blijkt, natuurlijk.

In het hoofdartikel vinden we van de hand van hoofdredacteur-marketeer van het jaar Peter Vandermeersch volgende geweldige passage: "Hoe meer bier, hoe beter de eisen straks klinken over separatisme en zelfbe

schikking." Ziezo, Vlaams zelfbestuur, de eis van dronkelappen.

We bladeren door de rest van ons lijfdag- blad. Daar stoten we op de zoveelste opinie

peiling. We worden allemaal dus Vlaamsge

zinder. En De Standaard? Die ook?

"Koers, kermis en barbecue", luidt het in een humaninterestartikel over 11 juli. "Vlaan

deren feest, maar weet niet waarom", maakt een tussenkop het lezen van de rest van het stuk overbodig. Zo komen we snel aan de opiniebladzijden. Liefst vier communautaire bijdragen. Wat kan een mens meer willen op II juli?

De voorzitters van Groen! en Ecolo lance

ren een open brief aan de Vlamingen. Mie Vogels schrijft dus een brief aan zichzelf. Met een pakkende oproep tot Belgische eensge

zindheid.

Nog een ander overdetaalgrensstukje van een onbekende CD&V’er en dito CDH’er. Die

willen de aanstelling van een staatssecre

taris voor Intercommunautaire Samenwer

king. Want als het niet meer van de men

sen zelf komt, moet de overheid inspringen natuurlijk.

Het grootste stuk komt van de onvermijde

lijke Mare Reynebeau. Volgens hem heeft de lastige staatshervorming tot een bewustzijns

vernauwing geleid. "Als op 11 juli de Vlaamse gemeenschap wil vieren, moet het recht doen aan die dynamische veelzijdigheid en zich niet beperken tot nationalistische eenheids

worst. Maar ondertussen heeft de politiek inderdaad een probleem. Eén ding is echter zeker: dreigen met een Plan B dat per defi

nitie onrealistisch of onpraktisch is, kan de Vlaamse onderhandelingspositie alleen ver

zwakken.” Ten slotte bepleiten de VLD’ers Patricia Ceyssens en Guy Vanhengel nauwere banden tussen Vlaanderen en Brussel. Vooral met de handrem op.

U gelieve deze dagen de Vlaamse voor

mannen niet te veel te storen. Naar we verne

men zijn ze allemaal druk doende opiniestuk

ken te schrijven op vraag van De Standaard, die er haar uitgave van 21 juli mee zou willen vullen. Kwestie van evenwicht, niet?

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres

Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus

Spaak!

(2)

Geloofwaardig, zegt u?

Over incidenten tussen gesprekspartners in de plenaire vergadering van het Vlaamse parlement hoort men nooit veel. En nog veel minder als het om een incident gaat tussen een lid van de meerderheid en een van de grootste opposi

tiepartij, en waarin dat lid een recht van erkenning opeist. Dat is niet toevallig zo. Mede daardoor immers wordt de mythe in leven gehouden dat genoemde oppositiepartij weinig anders doet dan zich zondig maken aan afbraakpolitiek en zelden - of liever nooit - op een constructieve manier deelneemt aan het maat

schappelijke debat. Verpakt als “antipolitiek” wordt die mythe vervolgens aan de publieke opinie verkocht met de strik “politiek correct” er rond.

De Vlaamse beweging beweegt

Terwijl menig CD&V’er met een (vet) visademke zit te wachten tot Yves Leterme zijn eigen partij en Kartel totaal in de gracht rijdt, blijkt de Vlaamsge

zindheid bij het brede publiek alsmaar toe te nemen. Volgens De Standaard is het zwartgele gevoel bij 55% van de Vlamingen het voorbije jaar gegroeid. Gazet van Antwerpen peilt dat weliswaar een minderheid voorstander is van Vlaamse onafhankelijkheid, maar die minderheid krijgt stilaan wel een omvang om seri

eus rekening mee te gaan houden.

In feite is dat een strategie die tot frustra

tie kan leiden bij de slachtoffers er van. Op zich is het dan ook een verdienste van de vele achter het "cordon” gestopte Vlaamse volks

vertegenwoordigers (m/v) om te blijven pro

beren de rol te spelen die de zelfbenoemde democraten hen steevast blijven weigeren.

Behalve dat is het eveneens zo dat diezelfde democraten niet te beroerd zijn om, als het in hun kraam van de opportuniteit past, uit de ruif van geweigerde, onontvankelijk ver

klaarde of zelfs gewoon weggelachen voor

stellen tot resolutie weg te pikken wat ze op een bepaald moment nuttig achten voor eigen gebruik. Om het niet over eigen glo

rie te hebben.

In dat verband had ik het vroeger al eens over een motie om Vlaamse en federale ver

kiezingen te laten samenvallen, en die door de CD&V’er Luk van den Brande in 2002 ingediend werd. De meerderheid stond daar unaniem achter, maar verder kwam er niks van. In april 2008 pakte Filip Dewinter uit met een stunt. Hij diende voor zijn partij die

zelfde motie in met dezelfde tekst, inclusief punten en komma’s.

Het geheugen van de dames en heren van de meerderheid bleek te zijn wat Dewin

ter er van verwacht had. En dus werd de motie even unaniem weggestemd als ze zes jaar eerder was goedgekeurd. Om maar te zeggen...

Blij

Veel aandacht hebben de media er uiter

aard niet aan geschonken, maar feit is dat de Vlaamse regering bij monde van minister

president Kris Peeters overweegt om Vlaan

deren op het wereldnet niet langer als Bel

gisch maar als Vlaams te profileren. Dat kan ingevolge een recente beslissing van ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) om nieuwe domeinextensies met drie letters vrij te geven. Waardoor bijvoorbeeld www.vlaanderen.be in www.

vlaanderen.vla een alternatief zou vinden.

Extensies met twee letters blijven voorbe

houden voor landen zodat www.vlaanderen.

vl vooralsnog toekomstmuziek blijft.

Op de vraag van N-VA-Kamerlid Mark Demesmaeker aan minister-president Kris Peeters begin juli hoe de Vlaamse regering tegenover die beslissing stond en of het aan

gewezen was dat de Vlaamse overheid van de nieuwe extensies gebruik zou maken, ant

woordde de minister-president "blij te zijn dat de heer Demesmaeker die vraag had gesteld”. Want hij stond daar niet a priori negatief en dus in feite positief tegenover. Al bij al werd op die manier immers een nieuwe mogelijkheid geboden “om Vlaanderen te positioneren".

Het is niet dat ik dair iets zou tegen heb

ben, maar ik heb er evenmin iets tegen dat de waarheid haar rechten blijft opeisen. In functie daarvan dient opgemerkt dat er met de jongste beslissing van het ICANN niet echt veel nieuws onder de zon was geko

men. Want al ruim twee jaar geleden had

datzelfde ICANN de domeinextensie “cat”

toegekend voor instellingen en verenigingen die werkzaam waren in de Spaanse deelstaat Catalonië. Die erkenning was officieel inge

gaan vanaf januari 2006.

Een keer raden

Op zich is die laatste vaststelling niet bij

zonder relevant. Dat wordt ze wel als blijkt dat door die beslissing van ICANN twee volksvertegenwoordigers van die nooit echt aan het maatschappelijke debat deelnemende partij, weet U wel, kwamen aandraven met een voorstel tot resolutie om het Catalaanse initiatief te volgen en het ICANN te verzoe

ken om Vlaanderen het drieletterige “vla”

toe te kennen. Om hen niet te noemen, die initiatiefnemers waren jan Penris uit Antwer

pen en Werner Marginet uit Lokeren. Hun beider voorstel tot resolutie dateert van...

27 september 2005. Het werd later ook in plenaire zitting behandeld. Naar het resultaat daarvan mag U één keer raden. Tenminste, voor wie dat nog nodig zou vinden.

Mark Demesmaeker deed dus enkele jaren later om "voor de hand liggende politiek cor

recte redenen” stukken beter met hetzelfde voorstel, zij het voorlopig nog in vraagvorm.

In zijn dankwoord tot de minister president benadrukte hij nogmaals de belangrijkheid van een gunstig gevolg voor de zichtbaarheid van Vlaanderen op het wereldwijde forum.

Hij keer er naar uit.

Nu heeft Jan Penris er al een respectabel aantal dienstjaren op zitten in de Vlaamse praatbarak. Hij kent zijn pappenheimers, al heeft ook hij nooit in het gelijknamige VRT-spelletje mogen zetelen. Ik citeer zijn opmerking aan het adres van de vraagstel

ler: “Meneer Demesmaeker, ik heb eerbied voor uw groene vingers, maar ik vind U als politicus niet geloofwaardig. Anderhalf jaar geleden hebben de heer Marginet en ikzelf een voorstel van resolutie ingediend dat ertoe strekte om de domeinextensie “vla”

te verwerven en de regering ertoe aan te sporen daartoe de nodige inspanningen te doen. Toen, meneer Demesmaeker, heeft uw meerderheid ons voorstel unaniem weg

gestemd."

Verdere commentaar lijkt me overbodig, zij het dat Mark Demesmaeker - de kwaadste niet, maar erover is erover - meende toch nog enige nuttig duidende repliek in petto te hebben. Ik wil U die niet onthouden. En dus betoogde hij met de pretentie van de enige en echte zelfverklaarde democraat dat één, de beslissing van het ICANN een nieuwe situ

atie had gecreëerd die op dit moment meer mogelijkheden bood, en hij, twee, inzake geloofwaardigheid geen lessen te krijgen had van de partij van de heer Penris. Waarvan bij

zonder relevante akte, gehouden tegen de achtergrond van de geloofwaardigheid der politieke ontwikkelingen na de jongste ver

kiezingen. Een “geloofwaardigheid" die tot nader order mee gesteund werd door de partij van de heer Demesmaeker.

D.Mol

De twee klassieke Vlaams-nationale par

tijen spelen daar met wisselende tonaliteit op in. Het Vlaams Belang lanceerde rond 11 juli een waar vlaggenoffensief. Een kleine week eerder stelde Gerolf Annemans het boek

‘Operatie Vlaamse onafhankelijkheid’ voor.

“Het is geen wildebrasserij of zwaaien met de Vlaamse Leeuw. Er moet een vorm van radicalisme inzitten, maar ook een vorm van rationaliteit. En dat hebben we met dit boek willen illustreren”, situeert Annemans het werkstuk. Het boek werd naar alle Frans

talige parlementsleden verstuurd, maar de PS’er stelden het geschenk niet op prijs. Ze stuurden het pakje terug met een klever

“Het Vlaams Belang schaadt de gezondheid ernstig".

De N-VA loopt meer op eieren, maar ziet zo stilaan toch de grenzen van het Kartel (of beter, van Leterme) opdoemen. Daarom schuift Bart de Wever een stapje op met zijn aankondiging dat het tijd wordt voor plan B.

Die B mag dan de eerste letter zijn van Bel

gië, hier wordt natuurlijk het plan Vlaamse onafhankelijkheid bedoeld. Omfloerst, zoals de vorst het graag heeft.

Democratisch verzet

Naast de partijpolitiek beweegt er ook nogal wat in en rond de Vlaamse beweging.

De Gravensteengroep, die een reeks intel

lectuele vooraanstaanden bundelt die niet meteen (allemaal) actief zijn in de Vlaamse beweging, wil zich graag als een nieuw feno

meen buiten die beweging voordoen. Maar dat weerhoudt de belgicistische tegenstan

ders er niet van het initiatief even ‘sympa

thiek’ te onthalen als meer klassieke versies van Vlaams actief zijn.

Op 3 juli publiceerde de groep in De Stan

daard een nieuwe tekst, de derde als we de tel niet zijn kwijtgeraakt. Doorgaans zijn de schrifturen van de Gravensteengroep niet echt geschikt om op de Vogelenmarkt uit te delen. Doorwrocht zullen we het noemen.

In de nieuwe tekst stelt de groep dat België kreunt onder een gebrek aan politieke soli

dariteit. Franstalige politici doen niet liever dan de beginselen van de territorialiteit te betwisten, tot op het internationale toneel.

Gravensteen legt uit dat Vlaanderen alleen maar consequent Europese beginselen toe

past. Nieuwelingen hebben fundamentele rechten, maar ook de plicht de gastvrijheid van het land dat hen verwelkomt te eerbie

digen.

Voor Gravensteen is België allang geen democratie meer, want het spel van meer

derheid en minderheid wordt niet toege

past. "Dit België ter discussie stellen, lijkt ons een daad van democratisch verzet”, klinkt het scherp. Het zit bon-ton-Vlaande- ren erg dwars dat mensen als Etienne Ver- meersch, Piet van Eeckhaut, en zelfs ABVV’er Karei Gacoms zo’n taal verspreiden, want de dooddoener van extreemrechts past hier al helemaal niet.

De Gravensteengroep lukte er in de tekst ook in La Libre Belgique geplaatst te krij

gen.

Scenario

Sinds een paar dagen circuleert er een sce

nario dat op 15 juli zou gevolgd worden. Te uwer informatie, lieve lezeres en beste lezer, zodat ge zelf kunt zien of het klopt, geven we het u hier in het kort.

Leterme komt naar het parlement met een verklaring met drie luiken:

- ik heb een begroting in evenwicht, meer nog, met een overschot van 100 miljoen. Wij zeggen: geen kat die dat gelooft natuurlijk.

- met die 100 miljoen heb ik een pakketje sociale en economische maatregelen gekocht

Forza Flandria

Eén van de Gravensteenmensen, VVB- voorzitter Eric Defoort, kon zich ook in de Franstalige pers wringen. Op 11 juli drukte Le Soir een vraaggesprek met hem af, waarin hij de wellicht verschrikte lezers vertelt dat de onafhankelijkheid van Vlaanderen stil

aan het discours wordt van alle Vlamingen Waarbij hij misschien net een ietsje te opti

mistisch uit de hoek komt.

De Standaard van 3 juli bood ruimte aan enkele Vlaams-nationalisten (waaron

der Mare Platei en Paul Doevenspeck) om nadrukkelijk te pleiten voor de Forza Flan

dria. Want samen vormen Vlaams Belang.

LDD en N-VA "de grootste partijpolitieke formatie in het Vlaamse politieke landschap • Al een jaar lang kregen de Vlaamse partijen de kans hun kiesbeloften waar te maken, maar zonder succes. Daarom moeten de partijen die voor Vlaamse autonomie (we zullen dat woord maar gebruiken) zijn vo- gens de zes auteurs dringend aan één tafe gaan zitten om “hun gezamenlijke doelste ling te realiseren”. Over de vorm laten ze zich niet uit.

“Nu doorzetten”, is de titel van een stu van vier andere Vlaamse bewegers, dat gericht is aan CD&V. Walter Baeten (lJz®r'' bedevaartcomité), Eric Defoort (VVB).

Peter Peene (Davidsfonds) en Philippe ^ae yaert (VOS) dringen er bij Marianne Thyssen op aan woord te houden. Ze putten daar bij uit de stilaan rijke bron aan citaten van CD&V-kant met straffe taal. .

‘Wie deze hervorming tegenhoudt, spee met de toekomst van het land. Wij kunnen niet toestaan dat er wordt gepokerd met e Vlaamse, Brusselse en Waalse welvaart a s inzet... We zijn nog bereid de interregi°na e en interpersoonlijke solidariteit te verde

digen. Maar als men de noodzakelijke her vormingen voor ons land onmogelijk maa ’ sluiten wij niets uit.” Woorden van CD*

voorzitster Marianne Thyssen in Plopsa land op de gezinsdag van de partij. Als z deze week door de knieën gaat, zal die^

spraak haar nog lang achtervolgen. ‘ CD ’ kies voor de Vlaamse staatsraison”, slult

tekst af. .

Deze tekst - naar we vernemen bedoe voor de kranten, maar zo ver geraakte 1 niet en nu leidt hij een meer verborg bestaan op internet - is wat braver, v*a bedoeld om CD&V ongemakkelijk te mak^

Dat de voorzitters van het IJzerbedevaartc mité, Davidsfonds en VOS nog eens comm^

nautair uithalen, is goed nieuws. WB-*

zitter Defoort liet zich recent erg ongelu uit in Knack, maar de gehechtheid van en zijn vereniging aan de onafhankelijk^

gedachte blijft gelukkig intact, zoals blijkt de projecttekst die deze vereniging ruim v spreidde bij leden en achterban. k.

Kortom, de Vlaamse beweging blijft &e kig ook op het intellectuele terrein be gen.

J.K-

voor de mensen”. Wij zeggen: maatrege e^

die voordien al afgesproken waren en 'e nauwelijks meer betekenen dan een 2 pr0 cent afslag op elke kilo tomaten die temon met zijn leefloon wil kopen. Geen mens 1 deze beloftes ernstig neemt. - Zoals Davignon al suggereerde, zou e f een conferentie" kunnen komen die n de vakantie bijeengeroepen wordt om e nieuwe België uit te tekenen. Leterme vertelt dus aan de Kamer: ik e ^l een begroting met een overschot, ik doe ie voor de mensen", ik werk dag en nacht o°

een BHV-oplossing en een staatshervorming maar we hebben tijd nodig, we kunnen 0,1 nu geen crisis veroorloven.

De vraag is: mag hij voortdoen von CD&.V/N-VA? Werpt hij zelfde handdoe in de ring? Trekt de N-VA eruit in de vreten^

schap dat volgens de peilingen de portij m1 zes procent zou halen? Wij zitten, net zo°

u, met een visademke te wachten.

(3)

De dingen dezer dagen

16 juli 2008

3 Een kaaskop ontmaskerd

Elke week koopt ‘De brave Hendrik’ bij zijn krantenboer een exemplaar van het weekblad ‘Vrij Nederland’ en een exemplaar van het weekblad

‘Haagse Post/De Tijd’ en op vrijdag en zaterdag ook nog ‘De Volkskrant’

en het ‘NRC/Handelsblad’ en bij dit alles ook nog het Franse weekblad

‘Le Figaro’ en/of‘Le nouvel observateur’. En soms ook nog het glanzende Duitse weekblad ‘Der Spiegel’. Voor het weekblad ‘Junge Freiheit’ zou hij naar Aken of Keulen moeten gaan. Dit alles is goed voor zijn talenkennis en zijn mateloze leeshonger en biedt hem heel wat informatie en wetens

waardigheden over boeken en schrijvers.

Het Nederlandse weekblad HP/DE TIJD kondigde vorige week (4 juli 2008) al van op de zwart-geel-rode cover (in het Neder

lands: voorpagina) met grote blokletters aan dat hét thema van de week ‘Arm Bel

gië’ is en plaatst daarnaast, boven een twee

maal pissend Mannekin Pis, twee onderti

tels: 'Brutale observaties van een Nederbelg' en ‘Vlaanderen bij Nederland? Liever niet’.

Binnen in op pagina 24 wordt de titel dan:

‘Groeten uit de rimboe’ en dit lange hoofd

artikel, dat geïllustreerd wordt door negen foto’s met telkens, op elk van de negen foto’s, de kleurrijk klapperende belgische driekleur, is niet zozeer polemisch als wel gewoon een grove belediging ter attentie van de Vlamin

gen. Alle Vlamingen. Want de auteur die zich in dit weekblad over ons ontlaadt (onder de schuilnaam Hans Tijl) generaliseert op een erg ontluisterende manier, noemt natuurlijk geen namen en geeft dus geen voorbeelden en geeft een erg vertekend en vernederend beeld van de materialistische Vlamingen.

Ik geef dadelijk een citaat als voorbeeld om de schrille ordinaire toon van zijn stuk aan te tonen: “De Vlaming is kleinburgerlijker, materialistischer, platter en minder bourgon- disch dan de Waal, om iets te noemen. En als intussen de Gestapo van het Vlaams Belang niet bij ons binnenvalt, hopen we nog uit te kunnen leggen waarom dan wel.” (p. 26) En voor iemand die in de letteren binnenkwam als redacteur van het blad 'Tegenstroom' had ik wel wat meer kennis van zaken, wat minder algemeenheden en clichébeelden en wat meer spitante stijl verwacht. Boven het hele artikel staan nog vier zinnen om een en ander duidelijk te maken, waar zich de kern van zijn belachelijk betoog bevindt: Maar er is geen enkele reden voor het onnozele gedweep met dit land, door zowel binnen- als buitenlanders. Want er is veel mis met Belgen, en vooral Vlamingen.

Wie heeft deze Hagenaar of Hagenees ooit gedwongen om met Vlaanderen of Bel

gië te dwepen? En heeft deze kaaskop en waterlander het nu over alle Vlamingen of alle Belgen; wat niet noodzakelijk hetzelfde betekent. Ik ken veel Vlamingen die geen Belg willen zijn of zo worden genoemd, en veel Belgen die echt geen Vlamingen zijn, omdat ze gewoon Luxemburgers zijn die niet in het groothertogdom Luxemburg, maar in Arel of Houffalize geboren zijn.

Een beetje meer duidelijkheid was hier wel gewenst. Een Fries die Fries spreekt en schrijft, is nu eenmaal ook geen Hollander,

°ok al kan hij dan wel aan een zeer chroni

sche oranjegekte lijden. Toch heeft onze niet zo leuke Tijl op één punt of twee punten wel wat gelijk. (Ik ken trouwens zijn ware naam en geef zijn naam hier vrij als een primeur voor de hele verzamelde Vlaamse pers: de naam van deze snoodaard is Boudewijn van Houten.) En wel met het volgende: de rage van de reislust. En ik citeer: “Op het ogenblik 's de Vlaming bezeten van reizen - het sno

bisme van de dag." En ik kan dit bevestigen.

M Ulaatnitt V ïttuiu

'vww. vlaamscheleeuw.com

of bel 03-385 81 90

het Vlaamsche Leeuw bier Wordt gebrouwen door de brouwerij Van Steenberge

Wie naar Zaventem gaat, ziet dagelijks hon

derden beladen en bepakte Vlamingen die staan te wachten op een vliegtuig voor Tur

kije, Spanje, Italië, Marokko, Mexico, Dubai en andere nog warmere landen. Ook over ons rijgedrag in het verkeer alsof wij laffe snelheidsduivels zouden zijn, laat ik maar zo.Maar na het lezen van zijn lange bijdrage aan de culturele integratie van de noordelijke en de zuidelijke Nederlanden of de Lage Lan

den of de Benelux (of voor mijn part de oude verdrongen naam Dietsland) blijf ik mij toch de vraag stellen in welk milieu of in welke kringen van de bevolking (vermoedelijk meer lagere dan hogere kringen en al zeker niet in de elitaire kringen van ‘t Pallieterke!) deze schrijvelaar zich gedurende deze dertig lange jaren van zijn verblijf in dit zo dichtgeslibde lelijke landje heeft opgehouden. De suiker- stad Tienen is nu ook niet direct de cultu

rele hoofdstad van Vlaanderen en niet direct een zenuwcentrum of een bruisende Bour

gondische stad. Was deze kaaskop wel ooit aanwezig tijdens een concert van het Festi

val van Vlaanderen?

Luisterde hij ooit al naar de machtige klan

ken orgelmuziek in de abdijen van Averbode en Grimbergen? Luisterde hij al ooit naar gregoriaans gezang in de abdijen van Zeven

kerken en Male (bij Brugge)? Heeft hij al op Bourgondische wijze getafeld in aardse vind

plaatsen als Damme of aan de boorden van de Leie? Of heeft hij misschien louter slechte linkse en slinkse vrienden? Was hij ooit al tussen de weiden als wiegende zeeën in de zo bucolische Westhoek? Leest hij wel de goede boeken en tijdschriften? Voelt hij niet enkel aan de polsslag van het volk, maar ook aan de hartslag van onze mooie aristocrati

sche Dietse dames?

Manifest van de Lage Landen

Ik vrees van niet, en bovendien is en blijft voor mij de ware Nederbelg onze nuchtere en onbevooroordeelde vriend Derk-Jan Eppink uit de Achterhoek of uit Twente, die nu in het verre Amerika verblijft.

Voor het feest van 11 juli krijgen alle Vla

mingen deze week met een stijve noorden

wind dus toch nog een mooi cadeau van een kaaskop of waterlander die al dertig jaar in de buurt van Tienen woont. En ik heb hem al ontmaskerd, want ik weet zeker wie het is. Het gelukkige toeval wil nu juist dat ik het Manifest voor de Lage Landen mocht ont

vangen en ook dadelijk heb ondertekend. En bovendien komt er ook nog een affichecam

pagne met de aloude slogan: “Hier en aan de overkant, hier en daar is Nederland. “

Maar na het lezen van dat wat verwar

rende en te weinig genuanceerde artikel, besef ik dat we zowel in het te platte noor

den als in het te hobbelige zuiden helaas nog ver van deze mooie slogan leven. Of het ver

schil tussen de mooie theorie en de lelijke realiteit.

Debrave Hendrik

Medelijden

Omdat wij ook maar mensen zijn en der

halve naast honger en (vooral) dorst geen enkel menselijk gevoelen ons vreemd is, zwolgen wij de voorbije week in extreem medelijden met de dames en heren geko

zenen der Noord-Belgen! Zij hebben deze week, tenminste deze week, hun bete broods niet in ledigheid verdiend: maar liefst drie (3) dagen lang werd er plenair en anderszins vergaderd in hun duur vertimmerd post

kantoor.Bovendien werd hun ‘werkweek’ om de haverklap onderbroken door al dan niet ron

kende verklaringen die van ver of dichtbij inspeelden op de politieke actualiteit in Het Edel Land en - men weet het - zo rond 11 juli wil één of ander flutzendertje - door de komkommers en andere groen (t) en daar

toe genoopt - wel even wat zendtijd beste

den aan een Vlaemsch (en derhalve voor

zichtig) standpunt.

Aan Youssouf De Witte Spekprater

Centrum voor Negationisme

Gij Dumbo,

Gij hebt u zelve de laatste week weer eens onsterfelijk belachelijk gemaakt door de klacht (of was het een aangifte, soit) van Bart de Wever tegen Le Soir verticaal te klasseren. De Wever was dan nog zo beleefd geweest om enkel een paar van de grofste artikels van bedoelde franskiljonse gazet uit zijn classeur te halen en naar u op te sturen met het beleefde verzoek er eens uw licht over te doen schijnen. Terwijl Le Soir zich bijna dagelijks laat kennen door Vlaminghaterij op grote schaal. Uw ant

woord: wij kunnen er niks aan doen! De antiracismewet is niet van toepassing! Wij zijn niet bevoegd voor eventueel racisme tussen Vlamingen en Franstaligen! Wij was

sen onze handen in onschuld en verzoeken u dringend u met belangrijker zaken bezig te houden.

Hypocriet genoeg, is er door uw cen

trum wel een briefje aan Le Soir gestuurd met de goede raad om af en toe eens na te gaan of bepaalde meningen al dan niet misschien toch wel een heel klein beetje zouden kunnen kwetsen en dat men des

gevallend enige voorzichtigheid in acht zou kunnen nemen mits dat natuurlijk te rij

men valt met de vrijheid van drukpers.

Bart de Wever noemde dat in een pers

mededeling zowaar een belangrijk signaal, dat hopelijk ‘bij die krant niet in dovemans

oren zal vallen’. Maar hij maakte zich weinig illusies, en nauwelijks een dag later kreeg hij al gelijk.

Ditmaal diende hij - wel degelijk - een klacht in tegen de auteur Pierre Mertens, die hem in Le Monde 'un leader résolument négationiste’ had genoemd (na zijn histori

sche nuances in verband met de jodenver

volging in Antwerpen). De heer Mertens - wereldberoemde filosoof wiens werken tot de vaste voorraad behoren van boek

handel De Slegte - meldde daarop dat hij niet van plan was zijn mening te herzien en dat De Wever een negationist (versta:

een smerige nazi) was en bleef. Daarop presteerde Le Soir het om een hoofdar

tikel te publiceren onder de titel: ‘Nous sommes tous des Pierre Mertens’, duidelijk bedoeld om weerwraak te nemen (‘De Wever heeft ons op onterende wijze aan

gevallen’) en tegelijkertijd de beschuldiging van negationisme (en dus nazisme) tegen de voorzitter van de N-VA over te nemen

Echo’s uit de Koepelzaal

gelijkebehandelingsbeleid’ werd goedge

keurd. Naast het schabouwelijk Nederlands stuitte ons vooral tegen de borst de hypo

criete houding van de N-VA en - zo moge

lijk nog meer - van de LDD. Samen met de huidige meerderheid hebben zij dat onding goedgekeurd. Zoals men weet, staat de vrij

heid van meningsuiting hoog geschreven in het vaandel van beide sociëteiten...

Marleen op II juli

Blablabla - dialoog tussen de regio's - bla

blabla - samenwerking en onderling vertrou

wen verbeteren - blablabla - verdere staats

hervorming nodig - blablabla - welvaart en welzijn van de mensen ten goede komen - blablabla - werking van de federale staats

instellingen verbeteren - blablabla - eerbaar compromis - blablabla - kiezen voor dialoog, niet voor de provocatie - blablabla - provo

caties zijn een uiting van onwil om tot een oplossing te komen - blablabla - wij moeten ons open opstellen - blablabla - wij mogen

en nog eens extra dik in de verf te zetten.

En, Youssouf, hebben wij van uw kant enig protest gehoord?

Wij hebben van u en uw centrum niets gehoord, tenzij oorverdovende afwezig

heid en stilte. Ofwel zijn al uw medewer

kers plotsklaps en tegelijkertijd op vakantie vertrokken, ofwel hebben ze het te druk met de heksenjacht op het Vlaams Belang en dus geen tijd om zich met wissewasjes bezig te houden.

Hebt gij trouwens nog de reactie gele

zen van madame Delvaux, de hoofdredac

trice van Le Soir, die zich in De Standaard mocht opwinden omdat... de hoofdredac

teur van De Standaard de beschuldigin

gen aan het adres van De Wever had afge

keurd? Madame Delvaux kreeg de kans om de scheldtirade tegen De Wever nog eens uitgebreid te verdedigen, jawel, die

zelfde madame Delvaux die een weekend daarvoor in De Morgen een uitgebreid zomerinterview had gegeven, waarin ze er prat op ging dat ze het allemaal zo goed bedoelde: ‘Overal waar ik maar de kans krijg, leg ik Vlaanderen uit aan de Frans

taligen.’ (Wat een geluk, zeg, dat ze het goed bedoelt!)

Maar eigenlijk is die uitspraak van Del

vaux juist de vinger op de wonde. Blijk

baar legt zij dus, overal waar ze de kans krijgt, aan alle Franstaligen uit dat de N-VA geleid wordt door een volbloednazi, en dus eigenlijk zelf ook een partij van volbloednazi’s is. Heeft madame Delvaux daarmee niet duidelijk bewezen dat De Wever groot gelijk had met zijn aanklacht over de prak

tijken van Le Soir? Is het normaal dat een gazet - die Vlaanderen nog altijd als een kolonie bekijkt die ooit aan de Franstali

gen is ontstolen - dat straffeloos kan doen omdat uw centrum zogezegd niet over de juridische mogelijkheden beschikt om ter zake op te treden?

Wij zullen in uw plaats antwoorden:

neen, dat is niet normaal. Dus ofwel zorgt ge ervoor dat ge die juridische mogelijk

heden krijgt, ofwel heft ge uw selectief en bevooroordeeld centrum zo snel moge

lijk op.

We zullen er in de verste verte niet van wakker liggen, vermits gij racisme tegen Vlamingen duidelijk negationeert.

niet verkrampt reageren - blablabla - de regio’s moeten meer verantwoordelijkheden krijgen - blablabla - tussen de regio's moet er meer onderling overleg komen - blablabla - meer dialoog van gemeenschap tot gemeen

schap - blablabla - vertrouwen creëren en samenwerking bevorderen - blablabla.

Haar collega Rudy Demotte, minister-president van het Waalse gewest en de Franse gemeenschap, betoonde zich verheugd over de toon van deze en andere toespraken.

Heeft dat mens de laatste maanden nog eens op de communautaire klok gekeken?

Voetbalbond

Tijdens de plenaire zitting diende Johan Deckmyn (VB) een motie in over de split

sing van de Koninklijke Belgische Voetbal

bond. Namens zijn partij had Deckmyn er op gewezen dat minister van Sport Anciaux zijn wensen voor werkelijkheid nam toen hij aan- kondigde dat de voetbalbond zou splitsen.

Philippe Collin, eerste ondervoorzitter van de voetbalbond stelde in de kranten immers:

‘Het Uitvoerend Comité van zaterdag stond in grote lijnen positief tegenover het dossier, maar we willen absoluut nog meer inlichtin

gen voor we het kunnen goedkeuren.’

Er is dus helemaal nog géén akkoord. Ook de perswoordvoerder van de voetbalbond, Nicolas Cornu stelde duidelijk dat het om een intentieverklaring gaat. En op de site van de voetbalbond staat er heel expliciet te lezen dat men... 'wil meewerken’ aan een eventuele hervorming van de KBVB.

(4)

De teringherrie van Werchter

“Niets menselijks is mij vreemd”, is de cliché-uitdrukking die iemand gebruikt als hij/zij ergens rondloopt waar hij/zij gezien zijn/haar status (zij het vooral in eigen ogen) niet thuishoort. De echte en zeker de progressieve mannelijke intellectueel verschijnt maar in een winkelstraat als zijn vrouw/zijn vriend (het geboefte van het Centrum spelt iedere week ‘t Pallieterke en dus mogen we de homofiele medemens niet vergeten) hem aan de leiband meesleept of hem met een mes in de rug prikt. Maar voor een bezoek aan Wijnegem of een braderie vol

staat zelfs de bedreiging van een kalasjnikov tegen het achterhoofd niet. Wel, ik draaf geregeld en zonder problemen met mijn vrouw mee langs alle winkelstra

ten tussen Leiden en Leuven. Dit is zelfs geen groot offer, want ik heb nog nooit een fatsoenlijke boekhandel gevonden in het midden van een ecologisch goedge

keurd bos. Dus ben ik braaf met vrouw en familie naar de braderie geweest van Tremelo; het dorp dat binnenkort Diest beconcurreert met een nieuwe authen

tieke Vlaamse heilige.

Eerste vaststelling: vroeger trokken de messentrekkers van Tremelo naar Meche

len of Aarschot om naar de vitrines te gapen.

Tegenwoordig trekken de stadsmussen en zeker de stedelingen die asiel gevraagd heb

ben in een landelijke omgeving, naar de dorpscentra: parkeren moet niet met een goudstaaf betaald worden; mooie, moderne en kaviaardure winkels die minder gevaar lopen op een inbraak of een overval als de autosnelweg wat uit de buurt ligt.

Tweede vaststelling: Tremelo leeft nog een beetje in het verleden, want de meeste win

kels hadden een Belgisch vod of driekleurige vlaggetjes op hun ramen en daken in plaats van op de passende wc-deur gespijkerd.

Derde vaststelling: toch bloeide op deze Belgische mesthoop nog een Vlaams roosje.

In het midden van de winkelstraat stond een kraampje van het VB (hallo, N-VA en LDD.

Waar waren jullie?) waar militanten en een carnavalsleeuwin met gulle hand in plastic verpakte vlaggen uitdeelden. Opvallend:

bijna iedereen nam het Beest in ontvangst of vroeg zelfs een extra exemplaar. Mooi zo. Het plastic zakje heeft zelfs als opschrift:

“resealable cover; raise this flap to open”.

Zeg nu nog dat Vlaanderen in het algemeen en het VB in het bijzonder niet openstaan voor de rest van de wereld.

Vierde en laatste vaststelling: toen we op de parking van de Aldi arriveerden (ik beveel hun diepvriespaella aan) merkte mijn schoon

zuster op dat het lawaai en het gebonk van Tremelo-kermis hier nog luider en onaange

namer klonk dan in de winkelstraat waar de foorreizigers stonden. Het schaap vergiste zich. De teringherrie kwam van de kilome

ters verder gelegen beerput van de Werch- terweide. Het elektronisch versterkte geloei van de neanderthalers werd begeleid door doffe basdreunen die het centrale zenuwstel

sel iedere twee seconden probeerden te ver

nietigen. Maar er was ook goed nieuws.

Marteling

Milieuminister Crevits controleerde in persoon of alle blikjes, condooms en plas

ticjes waar de coke, heroïne, Isd, hasj, extasy,

s u

enz. in bewaard worden, netjes in de afval

container gestopt werden. Zij nam uiteraard niet de moeite om eens rond te wandelen in Werchter, Haacht, Tremelo, Rotselaar, Keerbergen, enz. en de inwoners te vragen wat ze zoal denken van het barbaarse lawaai dat milieucriminelen rijk maakt. In de jaren 70 en 80 was alleen Werchter het slachtoffer van dit terrorisme, maar de inwoners com

penseerden een en ander met allerlei zwart aangeboden diensten. Sindsdien is een en ander ’geprofessionaliseerd". Het vroegere Torhout/Werchter is nu volledig in Werch

ter geconcentreerd. In West-Vlaanderen is tot onuitsprekelijke opluchting de rust min of meer weergekeerd omdat men hun twee dagen durende overlast naar Brabant ver

sast heeft. De ellende duurt daardoor al bijna een hele week in de wijde omgeving:

aankomst zwartkampeerders en wildplas

sers op woensdag, gruwelijk burenlawaai op donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag (een vijfde dag is geweigerd door de overheid) en het vertrek van een deel van het zootje op maandag.

Daarenboven is de herrie nu gedigitali

seerd omdat men dit onbarmhartig gehuil en pneumatisch gedrilboor door de omge

ving kan laten knallen zonder de geluids- vervorming die vroeger het aantal decibels beperkte. In de praktijk betekent het dat mensen in een omgeving van tientallen vier

kante kilometers hun muren oprennen en zelfs met overdosissen Stillnoct, Dormpjes, enz. niet voor twee uur ‘s nachts kunnen slapen. Dat mensen soms de volgende dag vroeg moeten opstaan om te werken, raakt de koude kleren niet van de Amerikaanse bazen en hun schatrijke Vlaamse zetbaas Schueremans; in theorie vertegenwoordiger van de VLD in het Vlaamse parlement waar men hem soms maanden niet ziet; zeker niet als het mooi weer is in Zuid-Afrika. De plaatselijke politici weten natuurlijk dat hier de hand getild wordt met alle milieufatsoen, maar ze zijn te laf en te kruiperig om op te treden en keuren liever uitzonderingen goed op de milieuwetgeving. Mensen uit de omge

ving die hun vertegenwoordigers aanspre-

.••D ook

oNtfevAL ...D oo R

AL DOÖF/.

Gisteren...

traa

ken, krijgen alleen de mantra-der-imbecielen te horen: "Je moet een beetje tolerant zijn!”

De politici zijn dikwijls dezelfden die met een vergrootglas toekijken of de een of andere Al Qaida-schurk die dankzij de PS naast zijn echte nationaliteit nog een Belgisch paspoort heeft geroofd, wel degelijk zijn kopje koffie krijgt om 8.30 uur en zijn koranverzen met een oproep om ‘kafirs’ uit te roeien om 9 uur. Ze staan op de eerste rij op hun heu

vel van morele superioriteit om de VS aan te klagen wanneer die op een goedkope en effi

ciënte manier gevangenen martelen: mensen blootstellen aan gelijkaardige teringherrie als in Werchter en hen verhinderen te slapen.

De Amerikanen hebben indertijd met suc

ces via deze methode de naar de Vaticaanse ambassade gevluchte Panamese president Noreiga opgepakt. Conclusie is dus dat nie

mand tolerant kan of mag zijn tegenover het Werchtergedreun, want martelen is volgens onze wetgeving verboden.

Aanslag op de gezondheid

In deze zo bezorgde tijden keuren alle overheden ziekelijke hoeveelheden regel

tjes goed om “onze kleintjes” te beschermen tegen het minste hoestje, het kleinste aidsje.

Maar die overheden zwijgen over de Werch- terse gezondheidsramp. Een jonge Gentse audiologe vertelde me dat zij en haar mede

studenten tijdens de studie verplicht naar Werchter moesten trekken om zich te rea

liseren welke gehoorschade daar wel aange

bracht werd. Iedere n(eus)k(eel)o(ren)-arts gruwelt over de ellende die de geweten

loze organisatoren veroorzaken. Die weten dat trouwens zelf maar al te goed, want ze delen oordopjes uit; zoiets alsof de UNO condooms zou geven aan de verkrachters I in Oost-Kongo. leder gesprek met een nko- i arts eindigt er altijd mee dat dit een schaam-

] teloze aanslag op de gezondheid is, plus de cynische opmerking dat alleen hun praktijk

• er beter van wordt.

Nog een klein detail. Uiteraard wordt deze zweer van Angelsaksische kapitalistische uit

buiting warm gepromoot door Humo. het blad van, voor en door de linkse politiek

correcte zwendelaars. En de dagbladen, De Morgen voorop, gevolgd door l’Etendard, besteden pagina’s aan deze “concerten also dit lawaai een benaming verdient als het pi3' noconcert van Grieg of het vioolconcert van Brahms. Maar uiteraard hebben de I4- tot 18-jarigen die er rond hossen een exquise en betere smaak dan de verzuurde oude zak

ken. Niet voor niets was de cultus van de jeugd met haar hymne Giovinezza een ken

merk van het fascisme.

En als het dan nog alleen bij Werchter bleef, maar iedere stad moet in de zomer dagenlang op zijn grondvesten daveren me*

Marktrock (Leuven), Suikerrock (Tienen)- Maanrock (Mechelen) enz. Festivals van e slechtste lawaaierige smaak. Er is tegen woordig ook geen dorp of wijk meer vei ig voor de dreunende decibels ter gelegenhe' van Stierenfeesten, Molenfeesten, Hooifees ten, Zuipersfeesten; enthousiast bijgewoon door idioten die arriveren met rijdende dis cobarren.

Wetenschappelijk onderzoek naar het verband tussen het aantal echtscheiding«

en het geloei in disco’s waardoor nieuvve koppels nooit een woord met elkaar gespr0 ken hebben wanneer ze beginnen te vrijer1' kan misschien verrassende resultaten ope veren.

Overigens is er ook goed milieunieuws vijf jaar amigo zonder een beroep op de we Lejeune voor iedere ouder die één sigat rookt op de Kleppende Klipper in Mol.

JanNecke*5

Toen Laurette Onkelinx nog minister van just is niet altijd Just was en haar halve trouw

boek zijn bankrekening aanvette via aller

lei opdrachten voor zijn advocatenkantoor, bedacht zij dat er een Belgisch “Instituut voor gerechtelijke opleiding” moest komen, een soortement school voor de opleiding en permanente vorming van magistraten en griffiepersoneel. Dat was wel in tegenspraak met het Octopusakkoord van 1999 dat uit

drukkelijk voorzag in aparte magistraten

scholen voor de Vlaamse en de Belgofone gemeenschappen, maar daar trok Laurette zich niks van aan. Akkoorden zijn toch maar een vodje papier, nietwaar? De dada van Lau

rette werd besproken in de Kamercommis- siejustitie.

Ampersanders en Bozen trokken op 25 januari 2007 nog samen ten strijde tegen het voornemen. Tony van Parys liet toen zijn spierballen rollen: “Ik kan u alleszins zeggen dat als dit wetsontwerp wordt goedgekeurd, het alleszins zo zal zijn, voor zover en indien CD&V aan het beleid na de verkiezingen zou deelnemen, de eerste beslissing zal zijn om deze ouderwetse parastatale B af te schaf

fen.” Alleszins...?

... en vandaag

Niet dus. Want dezer dagen is gebleken t CD&V en N-VA hun verkiezingsbeloften rgeten zijn. Het ontwerp dat zopas werd

goedgekeurd, is een doorslag van de tekst van Onkelinx. Er is alleen aan toegevoegd dat er in de Raad van Bestuur een afgevaardigde zal zitten van de departementen Onder

wijs van de drie gemeenschappen (met dus slechts één Vlaming op drie afgevaardigden) en dat de interne opleidingen voor een per

centage van 50 tot 75 % door de universiteiten worden gegeven.

Maar tegelijk wordt een grote achterpoort gecreëerd, doordat het instituut onbeperkt externe cursussen kan aanbieden, waar

voor geen samenwerking met de gemeen

schappen vereist is. En het strafst van al is dat over deze wetswijzigingen en over de werking van het nieuwe instituut geen enkel overleg werd gepleegd met de ministers van Onderwijs noch met de universiteiten. De gemeenschappen worden hierbij op een fla

grante wijze miskend en zelfs ondergeschikt gemaakt aan het federale niveau.

De vraag is maar of Frankie Vanden- broucke dat zomaar pikt. Boze Bart Lae- remans probeerde nog via amendementen om het Instituut op te delen in een Neder

landstalige en Franstalige commissie, maar deze werden door alle andere partijen, mét inbegrip van CD&V én van N-VA, verwor

pen. Hallo, Niveaanse vrienden ?! Dat de tsje- ven door de knieën gaan, is geen nieuws, maar jullie?

Niveanen-recidive

Er was dezer dagen ook heel

wat te doen

over het zgn. eHealth-governement. In verstaanbare mensentaal gaat het om het elektronisch beheren van medische dos

siers. Boze Koen Bultinck die vroeg zich af hoe men zal trachten de samenwerking op poten te zetten tussen, op federaal niveau, het eHealth-platform, dat ter goedkeuring stond, en de systemen die op dit moment op het niveau van de Gemeenschappen en de Gewesten bestaan.

Het was hem daarbij opgevallen dat de meerderheid een cruciaal amendement indiende dat er moest voor zorgen dat in alle deelsectoren plotseling een mannetje meer werd gedropt, met als enige bedoeling de taalpariteit in de respectievelijke sectoren in te voeren. Pariteit, waar hebben we het nog gehoord?! Het Boze Kamerlid uit Diks- muide was van zijn stoel gevallen toen hij had opgemerkt dat er ook N-VA-handteke- ningen onder het amendement, dat streefde naar taalpariteit, stonden. Flor van Noppen had er zijn krabbel onder gezet... Prompt diende Bultinck tegenamendementen in om de taalpariteit terug uit de wet te halen. Hij hoopte dan ook dat de N-VA op de voor

avond van 11 juli de moed zou hebben om het geld en de mandaten even opzij te zet

ten en zijn amendementen om de taalpari

teit af te schaffen, te steunen. En wat bleek bij de stemming?

De Niveanen stemden tegen. Bart de Wever sneert altijd dat de Bozen staan te roepen langs de zijlijn, maar niks gerealiseerd

krijgen, terwijl de Niveanen mee aan de bak zitten en realisaties doen. Inderdaad...!

Post___________________

De Post bezuinigt, reorganiseert, kantoren. De “klant” moet het voortaa maar stellen her en der in winkels en gr°°

warenhuizen geplaatste ‘Postpunten.

het postkantoor in het federale parlemen zou binnenkort de deuren moeten s'u'te Kamer en Senaat zouden nu overwegen o voor het eigen gemak het kantoor op e'&e.

kosten - lees: die van de belastingbetaler^

open te houden. Er is heel wat comm0^

over in de beheersorganen van de Kamer het laatste woord is er nog niet over SezeJ’ $ Wat voor de gewone man niet kan, zou voor de praatbarakkers wel kunnen? 1 goed bezig!

Vet___________________

Terwijl iedereen met een visademeke te wachten op het “mirakel van 15 juli • er gelukkig nog praatbarakkers die zich de echte problemen van de mensen be houden. Maya Detiège, dochter van, bek het spreekgestoelte om de achtbare col attent te maken op uit Zweden ingevoer tuurvet. Daarin zouden dingen zitten 1 niet in mogen zitten. De bevoegde mims zei kortaf dat alles onder controle *3 dat er geen enkel probleem was. Wat opluchting!

(5)

De dingen dezer dagen

16 juli 2008

5 11 juli

Blijde intrede

Over politici zonder vrienden gesproken:

Leterme kwam op 11 juli het Brusselse stad

huis binnengestruind met de camera’s en de persfotografen in zijn kielzog, keek star voor zich uit, herkende niemand of wenste nie

mand te herkennen, baande zich een weg naar de eerste rij en bleef daar bleekjes en in diepe gedachten verzonken voor zich uit

staren. En hij moest verdorie nog wel naast Kris Peeters staan, de man die hem die och

tend eraan had herinnerd dat hij wel eens naar 400 miljoen Vlaamse euro’s zou kun

nen fluiten. Peeters knoopte uit armoe maar een gesprek aan met... Didier Reynders, en Leterme stond te wensen dat al die Vlaamse flauwe 11 juli-kul zo snel mogelijk over zou zijn. En inderdaad, nauwelijks had Marleen Vanderpoorten haar laatste woorden uitge

sproken, of weg was hij, even doof en soci

aal gestoord als hij was binnengekomen. We moeten ons al sterk vergissen als Leterme binnen afzienbare tijd geen dankbaar onder

werp voor moderne dramaturgen en trage

dieschrijvers wordt.

Het vonkt

Er hangt elektriciteit in de lucht tussen de Wetstraat 16, het pand dat Yves Leterme wil betrekken, en de Wetstraat 26, de loca

tie van het hoofdkwartier der Ampersan- ders. Ollie Maingain zei olijk dat Leterme een ‘autist” was - een beeldiging waarvoor de frontman van het Front des Fascistes zich nadien verontschuldigde bij de echte autis

ten - maar er zit een grond van waarheid in.

Leterme mijdt zijn partijgenoten, spreekt met niemand, stelt niemand op de hoogte van zijn plannen, in zoverre dat hoge Amper- sanders zelfs bij de N-VA moeten gaan vra

gen wat hij hen verteld heeft.

Wat te doen?

Het zijn maar peilingen, maar ge kunt er zeker van zijn dat ze er in de CD&V wreed nerveus van worden. Volgens een peiling van de GvA zou het Vlaams Kartel nog 23 pro

cent van de stemmen krijgen. Trek daar de 6 procent van de N-VA van af en de. CD&V zou de loef worden afgestoken door de VLD die, volgens de peiling, 20,8 procent zou behalen.

De CD&V zou zelfs kleiner worden dan het Vlaams Belang die op 18,1 procent zou uit

komen en het kartel van loftsocialisten en Vlapro’s op 16,5 procent. Alleen Jean-Marie Dedecker mag zich in zijn handen wrijven: hij zou in één slag 13 procent van de stemmen binnenrijven. Tja, wat moet Marianne Thys- sen nu doen: Leterme afschieten of tegen beter weten in hem blijven steunen?

Schot in de roos

De eerste “eigen” VVB-Sporenherden- king in Antwerpen mag, wat betreft pro

gramma en opkomst, een schot in de roos genoemd worden. Hendrik die zijn volk leerde lezen, mocht neerkijken op een vol

gelopen plein waarop, naar het bezielde en bezielende woord van Renaat van Beeck, alle gezindten welkom waren. Sterke sym

boliek, dat Conscienceplein, want Fransman Henri mocht als mooi voorbeeld gelden van geslaagde integratie in de Vlaamse gemeen

schap. Plezante noot voor pennenridders jpet een slecht karakter: wie honger of dorst beeft, zei Renaat, kan terecht in de belen

dende straten, “maar je kunt ook eens binnen lopen in deze mooie kerk”. Meneer pas

toor, staat de bokma koud?

Van Sus Caveau tot

^icha Marah

Niet dat ik de twee op dezelfde lijn wil Zetten, maar ze kiezen wel allebei voor het v°lk: de eerste als sinds jaar en dag bekende v° ksorgelspeler en volkse zanger, de tweede jT^at ze zich als zangeres niet te beroerd rcbt om met en onder het volk Guldenso- c®n te vieren, met griezels en al. Om het n de oorspronkelijke taal van Conscience jç Ze?8en: Chapeau! Hoed af ook voor die ugdige accordéoniste, maar volgende keer Wat beter gekende meezingers. Wat ferais het ware.

Er waren eens in Antwerpen...

<jjan van Malderen, voorzitter van Pro Flan- str^d60 8ewezen NSV-preses, begon zijn he| rec*e met de zesde strofe van het Wil- AldrnUS’ toe8eschreven aan Marnix van Sint- e 80r>de. Nahem zijner nog andere groten eest, zoals mecenas Nikolaas Rockockx,

11 juli

orangist Van Ertborn die de stad na 1830 niet meer wou besturen uit onvrede met een vreemde en volksvijandige staat, liberale flamingant Jan van Rijswijck die geen groten der wereld vleide en socialist Lode Craey- beckx die Brussel niet losliet en in 1917, net voor hij de nor in vloog, nog had gedicht dat het dralen moest gedaan zijn en Vlaanderen gewroken met hamers en mokers. Ha, bur

gemeesters van Antwerpen, verzuchtte de redenaar fijnzinnig: “Sic transit gloria mundi”.

Een deel van het publiek had de zinspeling beet, want er klonk applaus en dat zal niet voor Patrick Janssens geweest zijn.

Eén keer doen wat moet

Jan van Malderen pleitte voor méér en beter Vlaanderen dank zij de toepassing van de vijf resoluties die alle Vlaamse partijen in ‘99 hebben goedgekeurd. Laten nu ALLE partijen gewoon één keer doen wat moet, eendrachtig ja voor Vlaanderen. Wij wil

len hopen mét hem, maar intussen is het 15 juli geworden en weten wij... wat ons óver

kwam.

Vlamingen in...

‘t Zwijgershoekske

‘t Zwijgershoekske is in de hoofdstad van

‘t Waasland een bekende wijk met een cul

tuur- en theatercentrum dat het Gulden- sporencomité nu al zeven jaar lang gratis

voor niks ter beschikking wordt gesteld door burgemeester Freddy Willockx en dat siert hem. Het is niettemin een héél sterk zinne

beeld voor de plaats van de Vlaamse meer

derheid in dit land: radicale Vlamingen in...

‘t Zwijgershoekske. En dan nog bijeen met...

‘t Kliekske.

Kliekske met klasse

Die vier Pajotters, die zonder een cent subsidie al sinds de jaren zestig traditionele muziek uit het eigen Vlaanderen brengen met een indrukwekkende overvloed aan zelfge

bouwde instrumenten, zijn als die oude wijn die geen kroon behoeft: lekker en gezellig.

Het leutig kwartet gaf blijk van spitsvondig

heid én muzikale klasse die blijkbaar ieder

een bekoorde en charmeerde.

De Wit uit het hoekske

Wie er zeker niet van verdacht kan wor

den zwijgend in ‘t hoekske te blijven zitten, is ingenieur en OVV-internetactivist Wim de Wit, die de strijdrede kwam leveren.

Vrij vlug kwam hij in zijn rede als “men

taal gehandicapte mestkever” tot het radi

cale besluit dat Vlaanderen zijn eigen weg moet gaan.

“Tégen België, omdat het moet! Voor mijn part zou ik hier mijn toespraak kunnen beëindigen, zei Wim, maar hij deed het niet, want ook in de rest van zijn krachtige rede sloeg hij lange spijkers met staalharde kop

pen: ALLE politieke partijen moeten hun verschillen opzij zetten, want Vlaanderen is het gekibbel en de gemiste kansen beu. Slot:

"Weg met de voogden! Vlaanderen vrij! Dat is waarom ik voor geen vreemden buig!

Alle Vlaamse hens aan dek

In zijn inleiding had voorzitter Willy de Sterck een mooi beeld opgehangen van Gas

ton Feremans, die in 1943 zijn ontslag had

11 juli

gegeven bij de NIR (nu VRT) wegens Duitse censuur en een jaar later in het Hechtenis- kamp van Lokeren werd gesmeten, terwijl zijn vrouw met vijf kinderen achterbleef. In dat kamp toondichtte Feremans een van de mooiste liederen die Vlaanderen rijk is, zei de voorzitter, dat van die broedertwist en schande.

En kersverse Leeuwenpenning Dirk Maris won met het nummer op zijn toegangskaart een heuse... vette vis. Was Bart De Wever er maar geweest...

Weg met die Leeuw

In de hoofdstad van het Waasland en van Willocks wapperden leeuwenvlaggen, al was het samen met belze en Europese, maar blijk

baar konden die Leeuwen niet rap genoeg opgedoekt worden.

Op 12 juli hing “’t stad” al vol met drie

kleuren en waren Leeuwen aan geen stra

ten of pleinen meer te bespeuren. Nochtans was die “buitenlandse” feestdag van 21 juli nog negen dagen ver. Wraakactie van Freddy om de Vlaamse vlaggetjesactie van een aantal griezels op de Grote Markt de I Ide juli.

Vlakbij

Tot verbazing van de flaminganten en tot verbijstering van de anderen maakte gouver

neur André Denys in zijn officiële toespraak op elfjuli in het Óost-Vlaamse provinciehuis een duidelijke toespeling op de Vlaamse onaf

hankelijkheid: “Ik weet niet of II juli 2008 ooit de geschiedenisboeken zal ingaan als de vooravond van een groot moment voor Vlaanderen. Daarvoor moeten we hoogst

waarschijnlijk wachten tot 15 juli. Maar dit jaar beschouw ik het feest van de Vlaamse gemeenschap in ons provinciehuis in elk geval als een grote dag voor Oost-Vlaanderen.”

Nee, hij heeft het O-woord onafhankelijk

heid niet uitgesproken. Maar hij kwam er wel dichterbij dan we bij een gouverneur ooit voor mogelijk hadden gehouden.

Inciviek

De VRT bestond het om ook de burge

meester van Wezembeek-Oppem, François van Hoobrouckd’Aspre, een II juliboodshap aan de Vlamingen te laten voorlezen, staande voor het gemeentehuis.

De VRT heeft zo van die fijngevoeligheden.

Deze meneer verklaarde onlangs dat hij “in staat van oorlog” is met Vlaanderen en hij is het ook die de procedure voor de Raad van State heeft opgestart.

Stuurloos

Voorpost zou Voorpost niet zijn als er niet wat radicalere taal zou gesproken wor

den dan elders op II juliherdenkingen. Bel

gië is een stuurloos land geworden, met of zonder gesprekken over de staatshervor

ming, zegt Voorpost. De keuze is niet lan

ger: België of de chaos. België is gewoon de chaos. Vlaanderen moet dringend zijn lot in eigen hand nemen.

Voorpost roept de Vlaamse politici op de Vlaamse onafhankelijkheid voor te berei

den en daarbij de volgende uitgangspunten in acht te nemen:

Brussel blijft deel uitmaken van de Vlaamse staat, maar behoudt voorlopig zijn tweeta

lig statuut.

Er kan geen sprake zijn van enige gebieds-

11 juli

afstand van Vlaanderen ten voordele van Wallonië of Brussel. Integendeel: de ons ont

stolen gebieden zoals Komen, Moeskroen, Vloesberg, Edingen, de Jekervallei en het land van Overmaas moeten terugkeren naar Vlaanderen.

Op geen enkele wijze kunnen de Frans- taligen in de rand rond Brussel beschouwd worden als een nationale minderheid. Het gaat om recente inwijkelingen die zeer goed wisten dat ze zich in een Nederlandstalig gebied kwamen vestigen. Zij hebben inmid

dels ruim de tijd gehad om zich aan te pas

sen en de faciliteiten moeten daarom wor

den afgeschaft.

Taboe doorbreken

De Vlaamse Volksbeweging roept alle poli

tieke en maatschappelijke medespelers uit Vlaanderen op om het taboe over het voort

bestaan van België te doorbreken. “Iedereen kan vandaag vaststellen dat het verkrampt vasthouden aan de Belgische structuren niet langer verzoenbaar is met de uitbouw van een volwaardige Vlaamse (en Waalse) demo

cratie", aldus de VVB.

De politieke ontwikkelingen van het voor

bije jaar hebben aangetoond dat het ondanks een zeer gematigde Vlaamse opstelling niet meer mogelijk is met Franstalige politieke partijen tot een akkoord te komen”, aldus de VVB. Vlaamse politici, bevrijd u van de watervrees.

Minder vlaggen

Hoewel dat decretaal verplicht is, hingen er deze keer minder Vlaamse Leeuwen aan openbare gebouwen in Gent dan vorig jaar:

38 procent tegen 41 procent dit jaar. Vrijwil

ligers van het comité De Draak inspecteer

den 588 overheidsgebouwen. Vooral de Uni- versiteit Gent bleef in gebreke’, stelt Patrick Verbeke van De Draak vast.

‘Daar is het aantal bevlagde gebouwen zelfs nog gedaald tegenover de vorige jaren.

Er was zelfs geen vlag te bespeuren aan de belangrijkste gebouwen, zoals het rectoraat of de aula.

Gouverneur André Denys had nochtans uitdrukkelijk gevraagd om de Vlaamse Leeuw uit te hangen.

Betaalde feestdag

Zoals ieder jaar heeft Jong N-VA zich op 11 juli laten horen om van de Vlaamse feest

dag een betaalde feestdag te maken. Zij trok

ken naar een aantal Vlaamse treinstations, waaronder Leuven, Gent, Antwerpen en Mechelen, en deelden daar vroeg pamflet

jes uit met de blijde boodschap “U verdient vandaag een rustdag!“ Jong N-VA vindt een schande dat vele duizenden Vlamingen op 11 juli moeten gaan werken.

Allicht om de smart te verzachten, boden VB’ers, militanten en parlementsleden, de uit de treinstations komende Vlamingen op weg naar hun werk een ontbijtpakket aan.

Menens

Het IJzerbedevaartcomité” is er ook ach

ter gekomen: het is de Vlamingen “einde

lijk menens”. “Een grondige hervorming van de staat als wissel op de toekomst is voor het leeuwendeel van de Vlamingen de enige optie.

Nog nooit was de eensgezindheid in Vlaan

deren zo groot. Het huidige België biedt geen soelaas", luidt de boodschap van het IJzerbe

devaartcomité. De CD&V moet woord hou

den en zorgen voor een hervorming van de staat, meent - hoopt? - het comité.

Plan B

Voor het ANZ is plan B niets anders dan de Vlaamse onafhankelijkheid. Vlaamsge- zinden uit élle partijen moeten hiertoe de krachten bundelen en strategisch handelen!

Onze toekomst ligt in Vlaanderen, zegt het ANZ!

En wie nog gelooft in Belgisch staatsman

schap zal van een kale verkiezingsreis terug

komen! Geen enkel, maar dan ook geen enkel dossier maakt maar een schijn van kans om nog op Belgisch niveau opgelost te geraken. Onze Franstalige landgenoten ver

tikken immers elk elementair gesprek, spu

wen in onze solidaire handen en maken ons vervolgens collectief uit voor racist, ja, zelfs voor negationist...!

Het ANZ drukt erop dat Vlaams bewegen ook sociaal bewegen is. Vrijwel alle Vlaamse eisen zijn sociaal onderbouwd.