Vraag nr. 388 van 7 augustus 2003
van de heer JOHAN MALCORPS
Verwerking houtafval – Groenestroomcertificaten In een richtlijn van de Europese Commissie van 6 januari 2003 wordt het gebruik van arseen in ver-duurzaamd hout voor residentiële toepassingen v e r b o d e n . Algemeen wordt nu erkend dat het ge-bruik van CCA zouten (koper-c h r o o m-a r s e e n ) voor houtverduurzaming risico's inhoudt en met name wordt daarbij ook verwezen naar het pro-bleem van CCA-bewerkt hout in de afvalfase. D e Openbare Afvalstoffemnaatschappij voor het Vlaams Gewest (OVAM) onderscheidt twee soor-ten van behandeld houtafval : b e h a n d e l d , maar niet verontreinigd afvalhout enerzijds (bv. g e v e r f d hout) en behandeld én verontreinigd afvalhout an-derzijds (bv. hout bewerkt met houtbeschermings-middelen of brandvertragers).
Bij de omzetting van de Europese richtlijn (2000/76/EG) betreffende het verbranden van af-valstoffen in Vlarem werden samenstellingsvoor-waarden vastgelegd voor niet-verontreinigd behan-deld houtafval (2 mg/kg voor arseen – 30 mg/kg voor chroom – 20 mg/kg voor koper – 3 mg/kg voor pentachloorfenol – 600 mg/kg voor chloor en chloorverbindingen – ...). Deze samenstellings-voorwaarden gelden echter enkel als richtwaarden (tot 2005). Men acht deze samenstellingsvoorwaar-den haalbaar op basis van de vele analyses verricht bij OVAM en op basis van de studie "Evaluatie hergebruik houtafval in de spaanplaatindustrie" van de Vlaamse Instelling voor Technologisch On-derzoek (VITO ) . Maar in de sector acht men deze voorwaarden blijkbaar niet haalbaar, tenminste als men de productie van hernieuwbare energie door de verbranding van houtafval niet in het gedrang wil brengen. Zelfs de Milieu- en Natuurraad V l a a n-deren (MINA-raad) was geen voorstander om van de samenstellingsvoorwaarden onmiddellijk grens-waarden te maken. "Omdat er in de praktijk nog onzekerheden zijn m.b. t . de haalbaarheid van be-paalde parameters (arseen) en analysemethoden (ontsluiting staal)" (cf. advies MINA-raad 6/3/2003 i . v. m . implementatie EU- richtlijn verbranden van a f v a l ) . De Sociaal-Economische Raad van V l a a n-deren (SERV) vroeg zelfs de samenstellingsvoor-waarden helemaal te schrappen en nauwer toe te zien op de herkomst van het houtafval en de eigen-lijke controle te doen bij de meting van de emissie-grenswaarden.
Behandeld hout dat aan deze criteria voldoet, k a n worden verbrand of meeverbrand als biomassa,
maar dus wel onder strengere voorwaarden dan onbehandeld hout. Dit niet-verontreinigd behan-deld hout wordt dan ook als biomassa aanvaard, kan als dusdanig verwerkt worden en kan dan onder bepaalde voorwaarden allicht ook groene-stroomcertificaten genieten. Behandeld hout dat niet aan de voorwaarden voldoet, kan ook meever-brand worden, maar enkel in installaties die be-schikken over een vergunning voor het verbranden van afvalstoffen en mits voldaan wordt aan de mengregel.
Het probleem is natuurlijk dat veel afvalhout in de praktijk niet bestaat uit monostromen en een mengsel is van al dan niet behandeld en al dan niet verontreinigd afvalhout.
Anderzijds wees de MINA-raad erop dat door het meeverbranden van onbehandeld afvalhout het ge-vaar bestaat dat de afvalhiërarchie ondergraven w o r d t . M a t e r i a a l r e cyclage (bv. in de spaanplaatin-dustrie) verdient de voorkeur op verbranding met e n e r g i e r e c u p e r a t i e. Door de massale afvoer van onbehandeld afvalhout naar (o.a.) Nederlandse elektriciteitscentrales die hiervoor groenestroom-certificaten ontvangen, wordt de spaanplaatindus-trie geconfronteerd met hogere grondstofprijzen. Wat er mogelijk toe leidt dat soms ook behandeld hout verwerkt wordt in spaanderplaten (cf. a d v i e s M I NA-raad 6/3/2003 i.v. m . implementatie EU-richtlijn verbranden van afval).
Binnen de Nederlandse milieubeweging wordt sinds kort ook actie gevoerd voor "schone biomas-sa" en tegen het verbranden van onder meer be-handeld hout door elektriciteitscentrales, zeker als dat dan ook nog eens als groene stroom be-schouwd wordt en als daarvoor groenestroomcerti-ficaten afgeleverd worden.
1. Klopt het dat voor het meeverbranden of ver-gassen als biomassa van niet-verontreinigd af-valhout (al dan niet behandeld) in V l a a n d e r e n groenestroomcertificaten kunnen worden ver-kregen?
Is dit een goede zaak, als daardoor in feite de afvalverwerkingshiërarchie doorkruist wordt (wat netto tot meer uitstoot van koolstofchlori-de-CO2leidt)?
2. Volgens de MINA-raad zouden er belangrijke stromen afvalhout naar Nederland of naar an-dere buitenlandse bestemmingen verdwijnen om daar meeverbrand te worden en groene-stroomcertificaten te genieten.
Heeft de minister zicht op het aantal groene-stroomcertificaten dat door Nederland of ande-re landen wordt toegekend voor de verwerking van onder meer Vlaams afvalhout ? Of voor an-dere vormen van Vlaamse "biomassa" ?
Weet de minister voor welke van de afvalhout-stromen de Nederlandse overheid of andere landen groenestroomcertificaten toekennen ? Als blijkt dat dit effectief ten koste gaat van ma-t e r i a a l r e cyclage (hergebruik van afvalhouma-t bv. i n de spaanplaatindustrie), neemt de minister dan samen met zijn collega's bevoegd voor Econo-mie en Milieu hierrond een initiatief ?
N.B. Een gelijkaardige vraag werd gesteld aan mi-nister Sannen (vraag nr. 234).
Antwoord
Een gecoördineerd antwoord zal worden verstrekt door de heer Ludo Sannen, Vlaams minister van L e e f m i l i e u , Landbouw en Ontwikkelingssamen-werking.
