en een /d slecht karakter...

62sle jaargang [ nummer 51 woensdag 19 december 2007

1,65 euro Voor mensen

en een /d slecht karakter...

De Randstad-Regering

Onvermijdelijk moesten wij zondagavond denken aan de schizofrene professor John Nash uit de melodramatische film ‘A Beautiful Mind’ toen wij het laatste nieuws hoor­

den over de bricoleerbedoelingen van Verhofstadt Guy. Een interimregering met een asymmetrische samenstelling in noord en zuid! CD&V en PS samenklutsen met de libe­

ralen, en CDH en Sp.a (voorlopig) aan de kant laten.

Dat alles later onder de een of andere vorm uit te breiden tot een tweederde meer­

derheid om zogezegd een staatshervorming mogelijk te maken. Intussen rap wat maat­

regelen nemen om van dat gezaag over de koopkracht af te zijn en de binnenlandse poli­

tieke scène verlaten als Vader des Vaderlands om in 2009 het Europese commissariaat

°P te eisen dat eigenlijk per toerbeurt aan CD&V toekomt. Want denk eraan dat Ver­

hofstadt de taak van informateur met zware tegenzin (!) op zich heeft genomen, en dat hij vroeg of laat boter bij de vis zal eisen voor zoveel zelfopoffering.

Professor Nash ontwikkelt in vernoemde film de onhebbelijke gewoonte overal waar hij komt de muren en de ramen vol te schrijven met de meest ingewikkelde wiskundige formules die vaak te maken hebben met getallentheorie. Op den duur moet hij zich laten behandelen omdat hij steeds vaker schimmen blijkt te zien. Passen we dat eens even toe op onze geliefde premier van lopende zaken.

Oranjeblauw heeft niet gepakt. Aan het hoofd van het CDH staat een dragonder die alleen maar neen kan balken. CDH vormt trouwens een soort van Franstalig kartel met de PS en geen van beide partijen wil Reynders als premier. Reynders wil liever de socialisten zo ver mogelijk houden van de macht, tenzij hij ze grondig kan verbranden

°m nog meer stemmen af te pakken. Wat hij in geen geval wil, is een tripartite waarin de twee andere politieke families de liberalen zouden overvleugelen.

Ook Somers wil geen tripartite, omdat hij van Leterme al een pak liberale eisen heeft kunnen afdwingen in ruil voor lippendienst aan de staatshervorming en als de socialis­

ten erbij komen, dreigen bepaalde deelakkoorden opnieuw te moeten worden onder­

handeld. Volgens de wet van de groeiende leden zijn er ook steeds minder ministerpos­

ten te verdelen naarmate de uiteindelijke coalitie breder wordt. CD&V wil juist zoveel mogelijk ministerposten, en liefst Leterme als premier. Yves lonkt naar de socialisten om het ACW te behagen en om het de liberalen betaald te zetten dat ze zes maanden lang zijn formatiepogingen op alle mogelijke manieren hebben ondergraven.

Zowat allemaal willen ze dan weer de N-VA monddood maken, omdat die program- mapartij hen hindert bij het najagen van de macht op zich. Ook CD&V wil maar al te graag dat N-VA een toontje lager zingt, al kunnen Van Deurzen en co dat niet open­

lijk toegeven. Over de groenen zwijgen we dan nog. die maken iedereen kotsmisselijk.

De Belgische getallentheorie wil bovendien dat er I0I stemmen gevonden worden op ISO Kamerzetels om een klein beetje ernstig aan staatshervorming te doen. Om de schizofrenie compleet ten top te drijven, wil Reynders niet dat Verhofstadt premier wordt, want die functie eist hij zelf op. Ook het Vlaams Kartel wil niet dat Verhofstadt premier wordt van een volwaardige regering, want dan is de verliezer van de verkie­

zingen plots de grote winnaar.

En als klap op de vuurpijl wil ... de VLD niet dat Verhofstadt premier wordt, want dan is de weg naar de absolute top voorgoed geblokkeerd voor Dewael en De Gucht, plus dat Somers opnieuw verwordt tot sloef eerste klas. Intussen denkt de Sp.a zich populair te maken door de Zes Sociale Werken van Gennez te propageren, die de overheid en de belastingbetaler opnieuw degraderen tot melkkoe. We durven wed­

den dat zelfs John Nash zo’n labyrint niet had kunnen deconfigureren. Het Belgische probleem is dan ook niet op te lossen met de meest moderne logaritmen of de meest complexe differentiaalvergelijkingen, maar enkel en alleen met zwarte kunst. Vandaar dat dit land gedoemd is om vroeg of laat uit elkaar te springen, zoals middeleeuwse alchemisten meestal aan de galg eindigden omdat ze tegen hun dwaze beloften in lood niet konden veranderen in goud.

Zelfs al haalt Verhofstadt nog een aantal voodootrucs uit, het moet nu wel voor iedereen klaar en duidelijk zijn dat dit land door de tegenstellingen tussen noord en zuid totaal onbestuurbaar is geworden. En het zal er niet op verbeteren, want wees maar gerust dat met de verkiezingen van 2009 in aantocht er van die veelbesproken staatshervorming voorlopig niets in huis komt. Daardoor zal de toestand nog eens 'wee jaar extra rotten tot dit koninkrijk helemaal op apegapen ligt. Intussen zullen 'nterimkrachten de boel draaiende moeten houden. Randstad en andere uitzendkan-

toren kunnen hun pret niet op. , . .

Maar, zal de aandachtige lezer opmerken, John Forbes Nash heeft uiteindelijk toch de Nobelprijs gewonnen’Jawel, maar voor economie, en niet voor wiskunde. De were d

°P zijn kop. En zo komt Verhofstadt in aanmerking voor de prijs van beste tovenaars- ieerling van Zweinstein, dat imaginaire oord waar Harry Potter - de echte, niet die van Nederland - al even imaginaire triomfen heeft gevierd.

Zalige Kerstmis allemaal!

En voor de andersgelovigen: vrolijke feestdagen!

lEöKC 2-EÖ-T-

Vloermat

UNMANSCOLLCCTICf DtNBlootin Kooninck

U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooniiKk@hotmail.com. maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres

VüÊReLDBeRoeMrx'

414278

LfTtRMC?

RcyMbeRS?

Weekblad P60872I Afgiftekantoor 2099 Antwerpen

ek:

Het schip zinkt!

• Waarom geen vijf regeringen?

•Canon van Vlaanderen (2)

•Joost Rampelberg en de taalwetten

•Verdonk en Wilders op één

Kersttijd, vredetijd

Zo'n tweeduizend jaar geleden moesten drie koningen uit het oosten wekenlang rei­

zen om van een kerstmarkt te kunnen genie­

ten. Toen was de klant nog koning, letterlijk zelfs. Want de drie gekroonde hoofden had­

den de ster Tomtom nodig om het rechte pad te vinden, na hopeloos geknoei onder­

weg. Daardoor kwamen ze pas op 6 januari aan, waar ze zijn moesten. Volop in de sol­

den dus. Maar Jozef was een kleine zelfstan­

dige en zijn gezin net uitgebreid. Dus hield hij zijn stal (die toen nog centraal stond) graag ruim een week langer open dan voorzien, om de kapitaalkrachtige klandizie niet te mislopen. Dat doorzettingsvermogen leverde hem geen windeieren, maar wierook, mirre en goud op. Een ode aan de klantgerichte neringdoener.

Rond die eerste kerstmarkt schaarden zich ook lieden van lagere komaf, maar van enig geweld, baldadigheid of crimineel gedrag vin­

den we in de verslaggeving niets terug. Ten­

zij toen al de politieke correctheid in de pers domineerde, mogen we er dus van uitgaan dat de festiviteiten destijds in alle rust en kalmte verliepen.

Een goede tien jaar geleden, twintig eeu­

wen later dus. volstond een busrit naar Aken of Keulen om zich te laten onderdompelen op een gezellige kerstmarkt. Files of laattij­

dige medereizigers aan de diverse opstap­

plaatsen zorgden wel eens voor een uurtje vertraging, maar geen bus van Vermeulen die pas op 6 januari in de Domstad arri­

veerde. Vooruitgang, heet zoiets. Grootmoe­

der kwam terug met verhalen over kerst- lichtjes en Glühwein. Die combinatie zorgde trouwens voor typische kerstvlammet/es in

haar ogen. Er waren nog stalletjes, maar die speelden al niet meer de hoofdrol. Grootmoe­

der kwam altijd heelhuids terug uit Keulen en als ze er al geld kwijtspeelde, was het in ruil voor kerstprullaria die daarna haar huis­

kamer vulden. Beetje kitscherig, soms, maar wel sfeervol. Grootmoeder wisselt nu wellicht haar Keulenervaringen uit met de intussen tot Sint bevorderde Jozef.

Wij hebben vandaag geen kamelen meer nodig om kerstmarktsfeer op te snuiven.

Zelfs de busdienst van Vermeulen werden overbodig. Een tramrit naar het stadscen­

trum volstaat. Onze wereld kruipt steeds meer onder de kerktoren.

Kerststalletjes zijn er nog amper. Kwestie van de anders- en niet-gelovigen niet voor de borst te stoten. Glühwein nog wel, en kunst­

matige schaatsbanen. Maar het opvallend­

ste verschil: patrouillerende politieagenten die moeten optreden tegen vechtpartijen en diefstallen, de enige stallen die overblijven.

Bezorgde ouders verbieden grootouders en kinderen om kerstmarkten te gaan bezoeken wegens te gevaarlijk. Het feest voor mensen van goede wil, verwerd tot een bijeenkomst van mensen die goed wild zijn. Het vredes­

feest tot een wreed feest.

De Antwerpse burgemeester decreteerde dat het ‘feest’ moet worden afgesloten om middernacht, want daarna is de veiligheid niet meer te waarborgen. Tweeduizend jaar geleden kon je nog op 6 januari terecht, nu kom je al te laat om 10 over 12.

Plankzeil naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus

19 december 2007

De dingen dezer dagen

besteKIJKERS, door decommunautaire

problemenin

ƒ

^&

HEEFT DE VRT BESLIST...

Tja, datkomt ervan als la Belgique/België/Belgien in eendoodlopend straatje verzeild is geraaktzodat zelfs Zijne Majesteitgeenuitweg meer weet. En omdatzijn jaarlijksweerkerende preek over solidariteit en zo deze keer belachelijk zou overkomen, fluisterde hij de BRT in,dit jaar de analyses van ‘tPallieterkeals eindejaarsboodschap voor te lezen. Te meer, zoalshij scherp opmerkte,daardepolitieke klasse sinds 11 juni 2007 nauw­ gezet‘t scenario van‘t Pallieterke volgt. Daarom, als U echt wil weten water in ditland aan de hand isenwat zedaarinBrussel bekokstoven, grijp naar ‘t Pallieterke.

Trouwens,als U nu een abonnement neemt op ‘t Pallieterke voor een heel jaaren9Ieuro stort op onze rekening 409-6519491-68, krijgt U*t Pal­

lieterke tot op het einde van dit jaar gratisen voor niks.Wil U er meer over weten, bel dannaar 03 232 I4 I7 enonze lieftallige secretaressen staan U graag te woord.

VUV-verdraagzaamheid

Senator Freddy van Gaever (69) van Vlaams Belang schrijft al eens een boek.

Pennenvruchten als “Voetbal een feest?”

“Volksvertegenwoordiger een feest?” en

"Luchtvaart een feest?" stoelen op zijn eigen ervaringen in "de sector”. Ze bevat­

ten keiharde, stevig gedocumenteerde waar­

heden. Toch halen ze nauwelijks of niet de

“betere boekenhandel". Ook voor de boe­

kenbeurs zijn ze taboe. Dat ligt aan het “cor­

don”. Vrije meningsuiting in boekvorm ligt voor de Brusselmansen anders dan voor de Van Gaevers.

Uitgeverij Egmont is een vzw van Vlaams Belang. Dus weigert de Vlaamse (!) Uitge- versvereniging (VUV) al jaar en dag haar lid­

maatschap. Dat is nodig om distributienet­

ten en/of boekenbeurs te bereiken. Zo is het gekomen dat het boek “Voetbal een feest?”

dat totaal niks met "de politiek” te maken heeft, nergens te koop lag. Voor zijn jongste boek “Luchtvaart een feest?" gooide hij het over een andere boeg. In Londerzeel dacht hij een uitgeverij gevonden te hebben die wel van de VUV-zegen kon genieten. Hij spaarde moeite noch kosten. Toen puntje bij paal­

tje kwam en het boek van de persen rolde, bleek de uitgeverij geen uitgeverij, maar een drukkerij. Maar dan wel een met “invloed”.

Hoever die reikte, bleek binnen de kortste keren. Naar het heette volstond de naam van de auteur om dezelfde deuren te doen dicht­

klappen die voor uitgeverij Egmont altijd al gesloten bleven.

Van Gaever is evenwel niet iemand die het snel opgeeft. Zijn palmares als zakenman bewijst dat. Dus besloot hij zelf een uitgeverij op te richten. Binnen zijn eigen onderneming Van Gaever NV. Hij contacteerde de VUV in Antwerpen. Men liep er over van dienstvaar­

digheid. Hij kreeg de statuten toegestuurd en de voorwaarden voor lidmaatschap. Een voorwaarde was dat zijn uitgeverij tenmin­

ste twee titels van verschenen boeken kon opgeven naast een titel “in productie". Om daaraan te kunnen voldoen moest Van Gae­

ver opnieuw te rade in Londerzeel. De naam van de drukkerij moest veranderd worden in "Uitgeverij Van Gaever". "Herstickeren”

luidt de naam van die procedure. Opnieuw spaarde de senator kosten noch moeite. Alle formaliteiten vervuld, maakte hij op 5 mei zijn dossier over aan de VUV. Samen met exemplaren van de "herstickerde” boeken.

Met vermelding dat hij ter beschikking stond, mocht er nog iets ontbreken.

De beslissing over een voorlopig lidmaat­

schap zou op de bestuursvergadering van 5 september genomen worden. Op 3 septem­

ber (!) kreeg de senator een e-postbericht van de VUV-directie. Die was “vandaag" op

■ OM DIT JAAR KERST&OOOSCHAP VAN DE KONING TE VERVANGFK1

DOOR DE SCHERPE ANALYSE VAN^TR ™ANKE HUMOR VAN T PALLIETERKE

de hoogte gebracht van de aanvraag. Maar de nodige formulieren en documenten ont­

braken. Door een personeelswissel waren ze zowaar “verloren gegaan”. Of de senator zo goed wilde zijn om met bekwame spoed - want 5 september was al overmorgen - een nieuw aanvraagformulier in te vullen en per kerende terug te sturen. Ook nog vergezeld van een kopie van de inschrijving in het han- delsregister. Want die zat niet in het oor­

spronkelijke pakket. Hoe dat geweten was als genoemd pakket verloren was gegaan, wisten kennelijk alleen Joost en de VUV.

Nu heeft Van Gaever nog wel wat anders om handen dan op elk uur van elke dag zijn e- post door te nemen. En dus las hij de bood­

schap van 3 september pas na 5 september.

Weg mogelijkheid om VUV-lid te worden.

Voorlopig althans, zo luidde het troostende VUV-woord. Want, zo leerde hem de dienst- vaardigheidclub, op 5 november kwam de raad van bestuur opnieuw samen. Dus geen man overboord. Die lag wel overboord in die zin dat de senator het mocht vergeten op de boekenbeurs aanwezig te kunnen zijn die eind oktober begon. Want geen VUV- lid. Driewerf helaas zou dat voor een vol­

gende keer zijn, aldus de directie. Maar de senator kon altijd proberen zijn titels via een distributeur of een boekhandelaar met eigen stand te laten vertegenwoordigen.

Bleek andermaal driewerf helaas, en uiter­

aard louter toevallig, dat van de vier distri­

buteurs die de VUV opgaf als mogelijkheden, er niet een bereid was hulp te bieden. Om uiteenlopende redenen, behalve de enige echte, dat spreekt vanzelf. Eentje bestond het zelfs om pas te antwoorden toen de boe­

kenbeurs al begonnen was. Maar als het goed is, zegt Van Gaever het ook. Eén distributeur gaf adressen op van een aantal boekenhan- dels waar hij alsnog voor bijstand kon pol­

sen. Dat deed hij. Eén enkele uit Erpe-Mere was bereid daarop in te gaan. Ondanks de VUV geraakte Van Gaever dus alsnog op de voorbije boekenbeurs.

Na een tweede keer aan alle voorwaar­

den voor het VUV-lidmaatschap voldaan te hebben, bleek op 26 november dat senator Van Gaever daar niet aan voldaan had. Laco­

niek liet de directie hem weten dat overeen­

komstig artikel zes, tweede lid, beslist was om zijn lidmaatschap te weigeren. Genoemd tweede lid zegt dat kandidaat-leden gewei­

gerd kunnen worden als de raad van bestuur van oordeel is dat ze op onvoldoende wijze voldoen aan de gestelde voorwaarden (sic).

De senator nam telefonisch contact op voor concretere uitleg. Men zou hem dadelijk doorschakelen. Seconden later hoorde hij dat de directeur plotsklaps voor een spoed-

Dit op apegapen liggend apenland

Het schip zinkt....

"De dagen gaan voorbij, het schip zinkt en niemand vraagt zich nog af waar ergens het stuur van het schip te vinden is.” Voor wie twijfelt aan mijn kennis van de Brusselse edi­

tie van de taal van Voltaire, hierbij de Frans­

talige versie van deze uitspraak: “Mois les jours passent, Ie navire s’enfonce et une question s’impose: mals ou est passé Ie gouvernail?" Dat was de verhelderende conclusie van politieke commentaarschrijver Olivier Mouton in Le Soir van vorige week vrijdag I4 december.

Verhelderend want “zij” zien dus einde­

lijk ook wat wij al lang zien, ze weten nu ook wat wij weten, alleen weten ze nog altijd niet het antwoord op die vaststelling. Óf beter gezegd, ze weten het natuurlijk wel, maar durven het nog niet met zoveel woor­

den zeggen. Ze beginnen zelfs te beseffen dat het Vlaamse parlement bestaat, dat men daarzonder veel lawaai mag zeggen hoe het straks in Vlaanderen moet. Zij zien zoals wij dat in de letterlijke zin van het woord dit land onbestuurbaar wordt, men slaagt er zelfs niet meer in op een normale manier een Bel­

gische regering op de been te brengen, ook geen regering op één houten been.

Zij - onze Franstalige buren - weten dat dit nooit meer zal kunnen, tenminste niet als men iets meer wil dan een hulpeloze zelfhulp­

groep met allemaal mensen met een andere handicap, als men tenminste in de Brusselse Wetstraat nog ooit een Belgische regering wil die in de traditionele zin van het woord zich bezighoudt met de alledaagse zorgen van

“de mensen”. Een “regering” van “lopende zaken” mag wel naar Lissabon reizen om daar tien kilo papier te ondertekenen, maar die­

zelfde regering mag geen maatregelen nemen om "de mensen” een handje toe te steken en die beslissingen dan ook nog uit te voeren.

Dat zijn misschien wel peperdure en vooral, zeer dringende maar geen “lopende" zaken.

Zoals “de mensen" ook die (Vlaamse) soci­

alistische onzin moeten willen geloven dat onder meer de kinderbijslag en de pensioe­

nen naar omhoog moeten. Terecht natuur­

lijk, alleen moeten diezelfde rooie staats­

mannen en staatsvrouwen “de mensen" eens vertellen waarom ze daar nu pas mee afko­

men. Merkwaardig genoeg, liet Yves Leterme prompt weten dat hij wat graag bereid was om over dat rooie kiezersbedrog een bab­

beltje te doen. De man uit leper kent er iets van om ook zijn kiezers met een groot kluitje in het dichte riet te sturen.

Leterme had wel één vurige wens, een eis zelfs: hij wil twee portefeuilles, die van vicepremier en die van financiën. Hij doet dat natuurlijk niet omwille van de titels of de poen, alleen om een “goed bestuur" te kunnen realiseren. Men kan zich inbeelden dat zijn Waalse blauwe co-onderhandelaar Didier Reynders bij het horen van dat nieuws

vergadering was weggeroepen. Wat is het toch heerlijk leven in een democratische modelstaat waarin iedereen zo verdraag­

zaam is en elke vaderlander gelijk voor de wet. En bij uitbreiding ook voor de regle­

menten van de Vlaamse Uitgeversvereniging.

Freddy van Gaever heeft wel nog de moeite gedaan om op 6 december de VUV-directie schriftelijk te danken voor de onbevooroor­

van harte applaudisseerde! Hij wil immers zelf premier worden. Ook niet om de poen, maar ook om het goede bestuur. En al die goede bestuurders gaan straks samen een goed Belgische bestuur uittekenen en dat op de koop toe samen uitvoeren. Dat wordt de hemel op aarde!

Inderdaad, het schip zinkt!

De voorbije weken hebben we hier nog niet veel anders gezegd. Vandaag lezen we precies hetzelfde in de Belgische Franstalige pers! Samen met de Vlaamse collega’s van de in Vlaanderen verschijnende Nederlandsta­

lige krant De Standaard zorgt de hoofdste­

delijke spreekbuis van la Belgique d’antan er trouwens voor dat het zinkende schip intus­

sen nog meer averij oploopt. Zowel Le Soir als De Standaard zorgden voor een versprei­

ding op grote schaal van de beruchte RTBf- uitzending “Bye, Bye Belgium". Een uitzen­

ding waartegen de journalistieke bazen van beide gazetten hun Belgische gram en hun journalistieke gal spuwden, maar die nu mas­

saal verspreid wordt. Op dvd! Voor net geen 5 euro bij Le Soir, gratis voor niets bij De Standaard! De journalistieke commerciële directeur van De Standaard en zijn vrouwe­

lijke collega van Le Soir geven dus stilzwij­

gend toe wat de redacteur van Le Soir zelf met zo weinig woorden zo duidelijk stelt, dat de makers van Bye, Bye Belgium toen al geen ongelijk hadden.

Zover zijn we dus al. “Ze” geven toe dat het schip zinkt, ze geven toe dat ze ook niet weten hoe het nu verder moet. Misschien door eindelijk ja te zeggen op de voor de hand liggende conclusie: een zo internatio­

naal mogelijk bemiddelingsbureau vragen om de echtscheidingsakte te laten opstellen. Tot zolang blijven Verhofstadt en co aan boord van het zinkende schip. Geen gezever me1 een zogenoemde interim-regering! De uit­

vinder van die formule verdient een levens­

lang verblijf in het diepste puntje van Sibe­

rië. Een regering is altijd tijdelijk of "interim • alleen is een regering bevoegd voor aüeS en nog wat, ofwel mag ze zich enkel me1 de lopende zaken bezighouden. Een tussen­

weg is er niet. Ook geen gezever meer over staatshervormende conventies of andere

"wijzenclubs". Zelfs een staatsvorm die men ons toch nog als confederaal zou voorscho­

telen, is intussen allang door de Belgisch®

feiten achterhaald. Zo concludeerden */ll na urenlang aandachtig luisteren tijdens een conferentie van de Vlaamse Juristen Veren' ging in Brussel over... confederalisme! De voorbije vijf staatshervormingen hebben te zichzelf met zoveel dubbele meerderheden, veto’s en andere confederale alarmbelle opgezadeld dat “samen” regeren niet mee mogelijk is. Marc PlatE

medewerking waarvan hij *iee^t?^or deelde

ten. Hij neert zien ook veronisui■«■—<>

zijn bescheiden hersenpotentieel dat n.

belet heeft de VUV-motieven te doorg^ ,jCt den, laat staan te begrijpen. Maar wie. I hij me weten, nog een verklarend teken^te|

tje nodig heeft, kan altijd terecht op de van uitgeverij Van Gaever in Womme

De dingen dezer dagen

Dringend nood

aan een nieuwe regering

Een derde kaakslag deelde Vlaanderen vorige week uit aan Franstalig België. Eerst was er de eenzijdige goedkeuring van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken. Met een democratische meerderheid tegen een democratische minderheid. Daarna wei­

gerde de Vlaamse minister van binnenlandse Taken Marino Keulen enkele Franstalige bur­

gemeesters te benoemen. Omdat ze niet aan de wettelijke voorwaarden voldeden om benoemd te worden. Vorige week besliste bet Vlaamse parlement om de inspectie van de faciliteitenscholen in Vlaamse handen te geven. Scholen die door Vlaanderen gefinan­

cierd worden overigens. Kortom, de kaak­

slagen zijn goedkoop in dit Belgenland met Eranstaligen die door de wereld wandelen met heel lange tenen. De dag dat de pedago­

gische tik wettelijk verboden wordt, zullen de Franstaligen zich daar wellicht op beroe­

pen om dergelijke Vlaamse initiatieven voor de rechtbank te laten sanctioneren.

Het werd ook een week waarin de fiere verdedigers van het Belgenland zich roer­

den. Ze overhandigden aan Guy Verhofstadt 100.000 handtekeningen onder de ‘Red de Solidariteit’-petitie. Die werd opgezet door de vakbonden, samen goed voor zowat twee miljoen leden. Als we er van uitgaan dat alle ondertekenaars vakbondslid zijn - wat uiter­

aard niet klopt - bereiken onze syndicaten zowat vijf procent van de eigen achterban.

Amper boven de kiesdrempel dus.

Pover

Zaterdag trokken de vakbonden de straat

°P- Om te betogen tegen de splitsing van de sociale zekerheid. We vernamen graag We vandaag dat voorstel op de onderhan­

delingstafel legt, maar dat terzijde. Omdat de vakbonders dan toch in Brussel waren, Kwamen ze in één moeite op tegen prijsstij­

gingen en een eerlijke fiscaliteit. “Dit is een betoging voor wat er echt toe doet. Voor de Taken waar de mensen van wakker liggen", probeerde ACV-voorzitter Luc Cortebeeck de massa te lokken. Van een inbreuk op de privacy gesproken, zo'n ACV-voorman die Publiekelijk komt verkondigen waar wij van wakker liggen.

Een voorbeeld in elk geval om na te volgen voor de Vlaamse beweging. Die kan oproe- Pen tot een betoging voor meer vakantie, minder neerslag, meer schone vrouwen en Vlaamse onafhankelijkheid. Zal ook wel wat v°lk op de been brengen, zeker?

Enfin, de vakbonders kregen, naar eigen zeggen, 20.000 marsjeerders naar de hoofd­

stad gelokt. Weinig indrukwekkend. Dat moet zowat het aantal werknemers van de syndicaten zijn, wellicht. In elk geval: wie Problemen heeft met werkloosheid of het arbeidscontract, neemt best maandag geen contact met de vakbond, want we vermoe- en dat alle personeelsleden dan van een verdiende vrije recupdag genieten.

Leuk ook dat de vakbonden de treinbe­

stuurders met de vinger wezen die net zater- aa? het werk neerlegden. Een schande om

betogende vakbonders te gijzelen. Zoiets op een weekdag doen en pendelaars in pro­

blemen brengen, is een zaak van het heilige recht op staken. Maar op een betogingsdag?

Onvergeeflijk!

De vakbonden willen trouwens dat er snel een regering komt, maar dan geen oranje- blauwe. Ze mogen dus van geluk spreken dat de onderhandelingen tot nu spaak lie­

pen, want anders zaten ze nu opgescheept met een kabinet van sociale afbraak.

Waarom geen vijf regeringen?

Die nieuwe regering staat nog niet voor de deur. Nochtans hebben we keuze genoeg.

Het aanbod omvat een noodregering, een uitgebreide noodregering, een overgangs­

regering, een regering van nationale eenheid of een doorstartregering. Als onze politici niet opletten, krijgen we straks vijf regerin­

gen. Misschien nog een idee. Eentje geleid door Leterme, één door Verhofstadt, één door Reynders, één door Di Rupo en één door Albert himself. Dan zullen de proble­

men waar de mensen echt van wakker lig­

gen rap opgelost zijn.

Maar zover zijn we nog niet. Want de N- VA moet niks hebben van FDF. De MR wil Di Rupo's PS niet in de coalitie. CdH wil niet zonder de PS. De CD&V weet niet meer of ze kiest voor VLD of SP.a. VLD ziet in elk geval de SP.a niet zitten. De SP.a weet zelf niet of ze mee wil doen. Ecolo wil wel, maar niet met de N-VA. Niemand wil met het Vlaams Belang. De PS wil best zonder de SP.a en vice versa. Di Rupo wil er zeker in, maar niet met Reynders aan de kop. De CD&V ziet Verhofstadt niet zitten. De meeste top- VLD’ers overigens ook niet. Franstalig België moet dan weer niet van Leterme weten.

Voor de rest liggen de kaarten simpel, want er blijven nog zowat vier mogelijkhe­

den over. Vooralsnog blijven CD&V en N- VA goede vriendjes. Die kunnen een rege­

ring vormen die kan rekenen op 30 zetels van de ISO. De liberale familie blijft ook intact.

Een VLD-MR-kabinet komt aan 4I zitjes.

Het kartel PS-CdH weet ook 30 fluweelzit- ters aan de goede kant. En dan blijft er de optie van een homogene Spiritregering. Die heeft slechts één Senator, maar dat is dan wel Geert Lambert en daar kun je letterlijk kastelen op bouwen.

Maar intussen begint de nood aan een nieuwe regering toch wel heel acuut te wor­

den. We lazen in de krant dat de gevolgen van de politieke crisis zich nu ook over de oceaan doen gevoelen. De inflatie in de Ver­

enigde Staten ligt vandaag hoger dan sedert lang. Als we binnen de gedachtegang van enkele krantencommentatoren blijven, is zowat alles wat vandaag misloopt de schuld van het uitblijven van een regering. Dus zeker ook de inflatie in de Verenigde Staten.

J.K.

P.S.: Wie buitenlanders op een even eenvoudigealsduidelijke manier inzicht wil geven in dehuidige politieke impasse, staat het vrij bovenstaand artikel hiertoe aan te wenden.

Aan Caroline Gennez Afvallig

Mechelenburg

B rie f aa n ..

Gij Moeder Koek,

Hoewel er op het scherm door uw wijde bloemekesjurken niet veel van te merken is, zijt gij naar verluidt de voorbije maan­

den een pak kilo’s kwijtgeraakt, wat gij in de top 100 van bekende Belgen in Het Laat­

ste Nieuws als volgt verklaart: 'Bij de SP.a val je af zonder dieet.’ Laten we het eens wat minder eerbiedig omschrijven: gij hebt chronische diarree overgehouden aan de calvarietocht die ge na de verkiezingen van 10 juni begonnen zijt en aan het vergiftigd geschenk van de heer Vandela die na de stembusramp meteen deserteerde en het aan anderen overliet om de rommel op te kuisen. Freya was op dat moment bezig af te kicken van haar liefdesverdriet en een aantal andere bijverschijnselen, maar Ste- vaert had als partijleider destijds meer­

dere boezemvriendinnen en dus kwaamt gij in beeld. Ge waart overigens al als pion en zetbaas van de partij van Limburg naar Mechelen gedetacheerd, omdat de leugens en de intriges van madame Temsamani zelfs voor geoefende socialisten van het goede teveel begonnen te worden. Er werd der­

halve veel van u verwacht en meteen veel te veel gewicht op uw schouders gelegd.

Want zie, aan de basis van de SP.a brak zowaar een halve revolutie uit, omdat men het beu was te marcheren op bevel van de Teletubbies en hun bijzit die verantwoor­

delijk werden geacht voor de historische nederlaag. En wat gij misprijzend ‘klein links' noemde, kaapte uiteindelijk bij de voorzittersverkiezingen een derde van de stemmen weg, ontluisterend voor een par­

tij die normaal strak in het pak zit van het absolute centralisme. Het besluit lag dan ook voor de hand: de SP.a moest zich gaan herbronnen en dat kon alleen maar door een stevige oppositie tegen wat onmid­

dellijk werd gecatalogeerd als de meest rechtse antisociale coalitie sinds de Tweede wereldoorlog, waarbij Leterme net niet tot nieuwe Führer uitgeroepen werd. De SP.a ging in het maquis, de heidenroem der par­

tizanen lonkte! Het patronaat zou opnieuw de wrekende vuist der arbeidersklasse op zijn vuile smoel gaan krijgen! Voor Bart de Wever lag de kogel klaar, die hond die vol­

gens Vandenbroucke de Vlaamse beweging jaren achteruit had gezet (Zevende Dag, zondag 4 november)!

Maar Vandenbroucke, zelf totalitaire despoot zijnde en geen tegenspraak dul­

dend, noch van binnen noch van buiten de partij, kwam alras tot een ander inzicht.

De oranjeblauwe formatie liep op de klip­

pen en de regeringsgeilheid van de PS aan de andere kant van de taalgrens nam nog heviger proporties aan dan voordien. Dat zou op den duur kunnen betekenen dat de SP.a met haar kloeke oppositievoorne-

mens plots moederziel alleen zou komen te staan op het politieke slagveld en nog meer de druk van het electoraat zou gaan voelen. Kameraden, wendt het schip! Met Vandenbroucke nam ook de geheel prin­

cipeloze Vandela plots een bocht van 180 graden, en aanbad ‘s morgens wat hij 's avonds nog had verguisd: de SP.a de rege­

ring in, in navolging van het avontuur van 1999, toen de socialisten als gevolg van de dioxinecrisis ook bijzonder zware verkie- zingsmeppen hadden gekregen, maar aan de zijde van de liberalen de paarsgroene regering hielpen vormen. En zo raakte gij als prille voorzitster tussen twee vuren geklemd: een achterban die ervan droomt een nieuwe linkse speerpunt te vormen en de oude garde die zulke idealen allang is ontgroeid en die vindt dat de SP.a toch mee in het beleid moet stappen om het land van de ondergang te redden. Correctie: die vindt dat de SP.a zich moet opwerpen als redder van het land om alsnog aan te zit­

ten aan de vetpotten van het beleid. Van u werd ijlings verlangd dat gij de SP.a weer salonfähig zoudt maken, en tegelijkertijd toch de twee partijvleugels met elkaar in evenwicht zoudt houden. Wedden dat gij binnenkort met uw magerzucht het boeg­

beeld wordt van de beweging 'Kom op tegen spanorexia nervosa'!

Het leek een magistrale inval om dan maar zes straffe eisen te formuleren die vervuld moesten zijn vooraleer de SP.a tot een regering zou 'willen' toetreden, waaronder massale verhoging van pensi­

oenen, ouderschapsverlof, allerlei uitke­

ringen en nog meer van dat. Tegenstand gegarandeerd! Verklaart Leterme dood­

eenvoudig toch wel dat daar 'een gesprek’

over kan worden gevoerd zeker! Verklaart het ACW best een tripartite te willen! De SP.a nog niet uit haar lijden verlost ... en dus verdere verduidelijking in De Morgen - en meteen de definitieve ommezwaai der Vlaamse socialisten: ’Als we onderhande­

len, zullen we ons positief opstellen. We weten dat voor CD&V een staatshervor­

ming belangrijk is. (...) En als de libera­

len een belastingverlaging belangrijk vin­

den, dan valt daarover ook te praten.’

Plat op de buik noemen ze dat!

We hebben zo het gevoel, kameradin Gennez. dat we u de komende tijd weer veel gaan zien op het tv-scherm. Dat vin­

den wij prachtig, want met uw zware hijg- stem, uw gebrek aan taalvaardigheid en uw patronagetoneel schrikt gij elke keer min­

stens tienduizend potentiële kiezers af. En in onze weelderige kantoren hebben we nog heel wat oude gordijnen liggen waar ge bloemekesjurken van maken kunt.

XTMCictéxAiC.

Echo’s uit de Koepelzaal

kaakslag

Het moet zijn dat onze Franstalige ‘land- Senoten’ over buitengewoon uitgebreide ongemeen gevoelige kaken beschikken.

ant eens te meer, voor de derde keer op rij in een paar weken tijd, heeft het neona- T'stische Vlaanderen, het Vlaanderen van de Ornpe boerenpummels, het Vlaanderen van e Twartste zwartzakken (4 la Frank van den roucke en Marino Keulen) hen een ‘gifle’

*erkocht dat ze er nog van duizelen! Stel L^gor dat die omhooggevallen imbecielen

Splits zelf de sociale zekerheid!

Word lid van het Vlaams ziekenfonds.

Bel hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.

Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.

i Vlaams & Neutraal Ziekenfonds

»ft'iiiM'i on mna

Hoogstratenplein 1 ■ 2800 Uecheien ■ www.mv.be

in hun parlementje - of wat daarvoor moet doorgaan! - zo maar verordonneren dat hun inspectie de Franstalige klassen en school­

tjes in de faciliteitengemeenten onder haar bevoegdheid gaat nemen! Wat een imperti­

nentie! Wat een onbeschaamdheid! Waar blijven nu de UNO-blauwhelmen? Waar is de Europese interventiemacht? Laat die poli­

tieagenten die weldra naar Kosovo vertrek­

ken, maar hier blijven en door de straten van Kraainem en Wezembeek-Oppem lopen: dat zal heel wat nuttiger zijn...

Kaakslag (2)______________

Waar gaat het allemaal over? Alle par­

tijen met stemrecht in de commissie onder­

wijs van het Vlaams parlement (d.w.z. CD&V, SP.a-Spirit, Open VLD en Vlaams Belang) hebben donderdag het decreetvoorstel goedgekeurd dat de pedagogische en taal- inspectie over de Franstalige basisscholen in de (Vlaamse, er zijn er geen andere!) faci­

liteitengemeenten onder Vlaamse bevoegd­

heid brengt.

Lees verderopb/z 14

WM ONZE

scholende

El»

h y M

Goed. Zit u stevig in uw stoel? Ik hoop het want het zal nodig zijn. Hier gaat mijn eigenzinnige canon van de geschiedenis van Vlaanderen tussen 1800 en van­

daag. De reacties blijven welkom en nadat ik alle opmerkingen, protesten en boze brieven verwerkt heb omdat X, Y, Z en Borms ontbreken, publiceer ik de canon van de lezers van ‘t Pallieterke.

1. De grondwet van 1830: creëert de unitaire staat (maar dat waren de Nederlan­

den van Guillaume I ook) maar voor de rest een monument met zijn moderne vrijheden.

Honderd jaar lang was die tekst, grotendeels geschreven door twintigers en dertigers, het model voor iedere staat die op weg was naar democratie.

2. Hendrik Conscience: de zoon van een Fransman die met één boek het hui­

dige Vlaanderen creëerde zodat iedere Nederlandstalige Belg zich voortaan Vla­

ming noemde; zelfs de Brabanders van wie de voorouders Frankrijk steunden.

3. De hongerjaren: de periode 1845- 1848 met de mislukte oogsten en de ziekte van het basisvoedsel, de aardappel, stortte het vroegere graafschap Vlaanderen in de diepste ellende en herleidde een groot deel van de bevolking tot de bedeling. De cijfers van het Klein Kasteeltje bewijzen dat de Vla­

mingen letterlijk krompen. Samen met de Opstand en de Contrareformatie verant­

woordelijk voor de angsthazerij die nog altijd zoveel Vlamingen kenmerkt.

4. De Vlaamse beweging: nog altijd in beweging. Vertrekt van taaleisen, gaat naar sociale eisen en stopt niet vooraleer de Vlaamse onafhankelijkheid eindelijk een feit is.

5. Leopold II: honderdduizenden Vla­

mingen hebben Afrika leren kennen omdat één man, met weinig fijnzinnige middelen, een staat stichtte die 174 keer groter is dan Vlaanderen. En dat zonder er ooit één voet te zetten.

6. Jef de Veuster: in het Amerikaanse parlement staat niet alleen het standbeeld van pater Damiaan maar ook dat van Pieter- Jan Desmet van Dendermonde, de apostel van de indianen.

De Veuster en Desmet zijn representatief voor tienduizenden Vlaamse paters, broe­

ders en zusters die hun hele leven gewijd hebben om mensen te helpen in de VS, Kongo, China, enz. Dat ze het christendom verspreidden, was meegenomen maar dik­

wijls niet eens het belangrijkste onderdeel van hun apostolaat.

7. Peter Benoit: Pierre (“pour les besoins de la cause" later in Peter herdoopt) Benoit leerde zijn volk zingen. Romantische componist die een melodie kon schrijven en misschien wel een internationale loop­

baan opofferde.

8. Adolf Daens: priester, gematigde politicus die de misère van de beginnende industrialisering wou verhelpen en opgeof­

ferd werd door de rijke katholieke burgerij.

Voor Daens was Vlaamsgezind en sociaal één begrip. Maar zijn christendemocratie hield de arbeiders ook in de dorpen "want de loch- ting maakt zovele goe, patatten en tomaten op een roe” zodat ze beter gecontroleerd en minder betaald werden.

9. Edward Anseele: praktische Vlaamse socialist die het biefstukkensocialisme in de praktijk bracht en veel meer voor de mil­

joenen arbeiders en bedienden realiseerde dan alle zogenaamde linkse scherpslijpers bij elkaar. Autoritaire en gewiekste politicus, maar jammer genoeg ook de man die van de Vlaamse socialisten de collaboratieorganisa- tie maakte die ze nog altijd is.

10. De Iste Wereldoorlog en het Activisme: de Iste bezetting in 100 jaar en een periode van geweld (6.000 vermoorde burgers bij de Duitse invasie), honger, ver­

plichte opeisingen en tewerkstelling. Geen te best idee van de Activisten om rechtvaar­

dige Vlaamse eisen te realiseren met hulp van de bezetter. De oorzaak van een geweldige opstoot van belgicisme (en verfransing van Brussel) na de bevrijding.

11. De taalwetten: nooit of altijd heel traag gerespecteerde wetten, maar er moest wel een grens afgebakend worden voor de toepassing en die administratieve regeling zal hopelijk staatsgrens worden.

12. De 2de Wereldoorlog: referentie en dooddoener. Harde vier jaren maar niet zo erg als de Iste WO (als men geen Jood was tenminste).

Maar toch een ijkpunt in zowat alles (voor­

oorlogs of naoorlogs; de oorlog meegemaakt of niet) en tenslotte de absolute dooddoener van de na de oorlog geboren kaviaarlinksen.

Alles wat hen niet bevalt leidt uiteraard tot toestanden 40-45.

13. De collaboratie: veel Vlaams-nati- onalisten waren geen ezels, want die sto­

ten zich geen twee keer aan dezelfde steen.

VNV was al autoritair voor de oorlog en was bereid met de Duitse duivel samen te wer­

ken om het Belgische duiveltje te verdrij­

ven. Sommigen begrepen eerst veel te laat dat ze echt met de duivel aanpapten. Ande­

ren wilden het nooit begrijpen en zadelden de Vlaamse beweging op met een weinig fraai palmares.

14. Willem Elsschot: reclamejongen, cynicus, flamingant en de geniaalste Neder­

landstalige schrijver van de 20ste eeuw.

Al zijn tijdgenoten en (zeker zijn Vlaamse) opvolgers zijn langdradige en talentloze hor­

ken vergeleken bij hem. Gelukkig al een halve eeuw dood. Zou vandaag de dag een marke- tingreus geweest zijn, maar had waarschijn­

lijk niets geschreven.

15. Willy van der Steen: de enige Vlaamse auteur wiens eerste 40 boeken nog altijd gelezen en overal verkocht worden.

De meeste van zijn tijdgenoten van de kunst met de grote K zijn vergeten, maar die boe­

ken van Suske en Wiske zijn nog altijd een monument van fantasie, verhaalopbouw en tekenkunst.

16. De sociale zekerheid: iemand al eens een beroep gedaan op de sociale zeker­

heid in een ander land? Dan weet je het wel.

Soms valnet, dikwijls hangmat (voor Wallo­

nië) en magneet voor gelukszoekers uit de hele wereld.

17. De Europese Unie: een bemoei­

zieke, pretentieuze en ondemocratische structuur maar ook de zekerheid dat er geen Europese interne oorlogen meer zijn en een deel van de oorzaak dat een export­

land als Vlaanderen een hoge levensstan­

daard heeft.

18. De secularisering: op een generatie verloor half-Vlaanderen (de andere helft was allang niet meer katholiek) door zijn welvaart zijn eeuwenoud katholieke geloof en verving het door het geloof in geld en consumptie.

Sindsdien verhangen aan bijgeloof zoals New Age, en meer dan ooit overtuigd dat alleen katholieke scholen goede scholen zijn.

19. De consumptiemaatschappij:

nieuwe afgod omdat de levensstandaard tus­

sen 1960 en 1975 verdrievoudigde. Maar is er soms iemand die nog terug wil naar de armoede van de jaren 30’

Ook verantwoordelijk voor het verdwij­

nen van patriarchaal gezag, want de schrik voor misère was weg. Niet de prietpraat van 1968, maar de consumptiemaatschappij breekt de ketens van de ijzeren discipline.

Zie ook secularisering.

20. De televisie: voorlopig nog het belangrijkste massamedium; ook het dom­

ste. Alleen geschikt voor personencultus en emoties, maar veel minder invloedrijk dan altijd gedacht wordt (cfr. De opgang van VB ondanks alle leugens en bedrog van VTM en VRT).

Niet in staat iets te produceren dat enige diepgang geeft, maar creëert wel B(anale)V(lamingen) bij de vleet en is de gangmaker van de "boekskes”.

21. Dr. Paul Jansen: meest succes­

volle Vlaamse wetenschapper na de oorlog.

Patenthouder van belangrijke medicijnen.

Typisch Vlaams in zoverre hij liever de grote winst op korte termijn verkoos en zijn bedrijf verkocht in plaats van er een echte multina­

tional van te maken zoals Philips of Ikea.

22. Eddy Merckx: grootste en bekend­

ste Vlaamse sportman en meer en meer een legende. Een voorbeeld van wilskracht, taaie werkkracht en Vlaamse kruiperigheid met zijn huwelijk "en beige”. Uiteraard beloond met een adellijke titel door het gajes van Laken.

23. De volksverhuizingen 2: onvermij­

delijke immigratie naar ieder land waar het leven beter is.

24. De islam: boosaardige en discrimine­

rende ideologie; voorloper van het nazisme.

Nepprogressief Vlaanderen dat zo graag een paar minder fraaie aspecten van het katholicisme hekelt, kan niet soepel genoeg zijn tegenover een ideologie die delen van Vlaamse steden inpalmt. Zoals deze genera­

Knoeiboel

Waar zijn ze toch mee bezig’ De schei­

ding der machten wordt aardig met de voe­

ten getreden. Wat Vrhfstdt en co vandaag de dag aan het brouwen zijn, haalt alle grond­

wettelijke principes naar beneden. We lijken er immers op af te stevenen dat de regering een stuk van de wetgevende macht uitoe­

fent. Een regering is enkel bevoegd om de door het parlement gestemde wetten uit te voeren. Zo simpel is dat in een land dat zijn grondwet respecteert. In la Belgique is dat anders. Daar gebruikt men de grondwet enkel als het hen goed uitkomt. Watgrond- wetspecialisten daar dan ook over zeggen, is voor onze eminente staatslieden niets om van wakker te liggen. Sommigen zijn dan ook van oordeel dat nieuwe wetten best kunnen gestemd worden in het parlement, ongeacht of er nu een aftredende, lopende of nog niet in de steigers staande nieuwe regering is.

Virtueel

In de praatbarak is het leven dood. Mede­

werkers van de partijen bevolken de kan­

toren terwijl de praatbarakkers zelf enkel eens opduiken als er een commissieverga­

dering is. Om maar te zeggen dat de tem­

pel van de Belze democratie er maar deso­

laat bijstaat. Ondertussen plegen Albert van Saksen-Coburg en de sinistere man uit de 16 een virtuele staatsgreep door het laken naar zich toe te trekken en de democratie op de helling te zetten, zogezegd om 'het land te redden’. Terwijl het er bij de eerste om te doen is zichzelf te redden en de tweede om afscheid te kunnen nemen middels het geven van een forse ezelsstamp aan Leterme. Dat hij deze kans ooit nog zou gekregen hebben na de desastreuze 10 juni, zal hij wel nooit meer gedacht hebben.

Bezoedeld

Blauwzure Bart Tommelein vroeg de urgentie van een wetsvoorstel van “de col­

lega’s” Bacquelaine, De Crem, Jambon, Giet, Tommelein, Landuyt, Genot en Wathelet

“tot wijziging van de wet van 4 juli 1989 betreffende de beperking en de controle van de verkiezingsuitgaven voor de verkie­

zingen van de federale Kamers, de financie­

ring en de open boekhouding van politieke partijen, wat de uitoefening van de bevoegd­

heden en de door de controlecommissie gestelde termijnen betreft". Oef...

Boze Gerolf Annemans wist dat de tekst die in de controlecommissie van de verkie­

zingsuitgaven werd uitgewerkt en die door iedereen kon worden ondertekend, door iedereen ook werd ondertekend. Alleen eisten de Franstalige collega’s dat er geen Vlaams-Belanghandtekening op hun exem­

plaar zou staan. Dus werd een voorstel inge­

diend door de heren Landuyt, Jambon, De Crem en Tommelein dat niet werd bezoe­

deld door een Vlaams Belanghandtekening.

\/R^eD6... ♦

tie met ongeloof naar de slachtingen van de wereldoorlogen kijkt, zal een volgende gene­

ratie even onbegrijpelijk staan tegenover de erkenning van en de faciliteiten voor deze kwaadaardige "Weltanschauung”.

25. De PS: racistische roversbende met waarschijnlijk evenveel verdiensten, zoniet meer, als de Vlaamse beweging om de Vlamin­

gen diets te maken dat de unitaire staat moet verdwijnen, wil men niet in dezelfde poel van diefstal, armoede, achterlijkheid en horigheid verzinken die opduikt waar deze veroor­

deelde criminele organisatie de baas speelt.

J^an N^eckers

Daarom vroeg hij dan ook de urgentie voor een identiek voorstel, met dezelfde tekst maar waarop “mijn naam en mijn bezoede­

lende handtekening prijkt". Uiteraard keur­

den de praatbarakkers het voorstel van de verenigde democraten goed... Oef, de demo­

cratie gered. En noteer dat Niveaan Jan jam­

bon, die aan al wie het horen wil verkondigt dat hij tegen het cordon is, toch lekker met de “democraten” meeheulde om een hand­

tekeningencordon rond het VB te leggen.

Of niet bezoedeld?________ _

In de commissie Bedrijfsleven had men het in het kader van de programmawet o.m.

over de vrijstelling van een bepaalde bijdrage inzake de levering van stookolie voor de bin­

nenscheepvaart. De Nederlandstalige tekst hierbij was dermate schabouwelijk dat nie­

mand er een kop en/of een staart aan kreeg.

Boze Bruno Valkeniers die als maritieme spe­

cialist wist waar de klepel hing, zette zich meteen aan het schrijven en diende bij wijze van een amendement een aangepaste en dui­

delijk verstaanbare tekst in bij de commissie­

voorzitter. Ook de bevoegde minster Mare Verwilghen was blij met deze vergbetering en suggereerde dan ook om deze tekst aan te nemen. Wat prompt gebeurde. Zelfs Ecolo keurde de Boze ingreep mee goed.

Stilletjes...________________a

... is het dezer dagen rond de Niveanen geworden. Jambon, Van Noppen en co lopen niet te erg in de kijker dezer dagen. Ook Bart de Wever is uit het beeld verdwenen.

Ze wachten wellicht op wat komen gaat en kijken met argusogen naar wat de kartel- partner van plan is. Het kan momenteel alle kanten uit. Simpel zal het voor de Niveanen zeker niet zijn. En uiteindelijk de juiste keuze maken nog veel minder. Dat er dikwijls top- beraad is in de achterkamers van de Kamer, zal dan ook wel niemand meer verbazen.

Op de dool__________ _

Vorige donderdagmorgen schrokken enkele medewerkers van de fracties zich een hoedje toen zij zich in de kelders van het parlement kwamen bevoorraden met koffie om de dag door te komen. In de lift botsten zij op niemand minder dan Henri Daems, de gewezen minister en de gewe­

zen fractievoorzitter van de Collaboralen- Wellicht was deze verdoolde ziel ook op zoek naar een bakje troost. “Verdoolde is wel het juiste woord, want hij was onge­

schoren, droeg geen vest en geen das en zijn gekreukelde hemd hing uit zijn broek. Z'in schaarser wordende haren waren een puin­

hoop. Het leek wel of hij de nacht had door­

gebracht in zijn kantoor. Er waren weliswajr geen alcoholgeuren te bespeuren, maar erg fris zag hij er toch niet uit. Was hij buiten­

gezet door Sophieke Pécriaux, hetgeweze Kamerlid van de PS’

Georgin

Een attente lezer liet opmerken dat J^

Neckers er naast zat toen hij in z'i^,c0?teef

“De Pavlik Morozov van Vlaanderen sc dat de Schaarbeekse hartlijder van het rr Des Fascistes Grégoire heette terv*'^a$.

echte naam van deze racist Georgin . Dat moet een geval van opzettelijke ver ging zijn gezien Jan honderden keren doo Jacques-Georginstraat liep (vlak ac^tebou- VRT)en er nog geregeld komt. De ge wen van de Vlaamshatende zender RTL daar ongetwijfeld op hun plaats en de . controle heeft de reputatie dat ze voor mige medelanders ‘trés coulant’ is.

i

i

De dingen dezer dagen V/aams-Nationale Debatclub

Kijk, kijk, een journalist!

In de welhaast 25 jaar dat de Vlaams-Nati- onale Debatclub, waarvan onze medewer­

ker E. de V. (Arthur de Bruyne zaliger) de eerste voorzitter was, bestaat, kon ‘t Pallie- terke bogen op een persmonopolie, om de eenvoudige reden dat de "serieuze” pers van Vlaanderen daar geen ander levend wezen naartoe stuurde dan... haar kat. Vorige week was dat plotsklaps anders: omdat Paul Doe­

venspeck er kwam getuigen over de terug­

keer van wijlen Hugo Schiltz naar de Vlaams- nationale bron en begon te lobbyen voor het samenbrengen van alle Vlaams-natio- nale krachten zodat zij de Vlaamse autono­

mie zouden kunnen doordrukken, had Bart Brinkman van de ex-AVV/VVK-kwaliteits- krant aan Rudy van der Paal gevraagd of hij 'n hotel De Basiliek in Edegem zijn Stan­

daard hoog mocht komen houden. En zo 's ‘t gekomen dat er op de Vlaams-Natio- nale Debatclub eindelijk eens een échte jour­

nalist verscheen, een historisch gebeuren dat ongetwijfeld door bezige bij Mia Brans- Dujardin met gouden letters in de annalen

*ar> haar club zal worden geboekstaafd. Of

*ergis ik mij? Hoewel, Bart Brinckman heeft n°g eens - jaren geleden - een debatavond bezocht. Maar toen was hij daar incognito!

Nu was het officieel!

En nu over naar de serieuze dingen. In heel die lange reeks “debatten” was dat van vorige donderdag een van de saaiste en minst beklijvende. De oorzaken? De kernfiguur

*an de avond, Paul Doevenspeck, die vele jaren met Hugo Schiltz op zijn advocatenkan­

toor heeft samengewerkt en met de ophef­

makende onthulling over Schiltz initiatief, inbegrepen discrete gesprekken met Boze Gerolf Annemans, zoals gemeld in Knack, stof deed opwaaien, kwam veel te weinig aan het woord.

Paul Doevenspecks verhaal werd beves­

tigd door Gerolf Annemans en Frans-Jos Verdoodt van het ADVN ofte het Archief en Documentatiecentrum van het Vlaams- Nationalisme. De Spiritistische kretologen - genre Nelly Maes - en - pijnlijk! - collaboraal VVillem-Frederik Schiltz. zoontje van... zijn er aan voor hun moeite. Doevenspeck ont­

hulde dat Hugo Schiltz zich bij Spirit eigen­

lijk niet thuis voelde, meer nog. dat Schiltz in 2005 Opperspiritist Geert Lambert tot de orde riep en hem beval de BHV-onderhan- Belingstafel te verlaten omdat alle Vlaamse Partijen - inclusief Spirit - bereid waren fatale toegevingen te doen aan de Franstaligen.

Schiltz’ “project" om alle Vlaamse krachten die de Vlaamse natie tot einddoel hebben, kon door zijn dood niet tot volle wasdom komen. Meester Doevenspeck betreurde dat er na Schiltz niemand was opgestaan om de draad weer op te nemen en “Forza Flan- dria" weer op de rails te zetten.

Bye, bye, Forza?

En daar ging het in Edegem dus ook over daarom zaten daar ook Jan Jambon en Jean-Marie Dedecker. Over Dedecker kun-

!’en wij kort zijn: na zijn kwalijke avonturen h'i zowel N-VA als Vlaams Belang, gelooft 'I niet meer in "Forza Flandria”. Hij rijdt nu uitsluitend voor zichzelf. Jan Jambon wil wel.

?aar wil niet in het "cordon" geraken. Het aams Belang moet zichzelf bevrijden uit

, ^or'ge week werd op de VRT-Canvas bloedbad van Abbeville’ uitgezonden, een docudrama over het lot van het kon- 1,001 van de 79 weggevoerden en de moord

°P Joris van Severen en nog 20 andere lot-

?«noten op 20 mei 1940. Het was een mix Van Or'ginele tijdsbeelden en door acteurs

^peelde situaties in en om de kiosk te Abbeville.

Net dient gezegd dat de kijker eindelijk

*ens een vrij objectief en sereen beeld kreeg

°° de gebeurtenissen aldaar en ook van de

^diek van het België van die dagen. Zo

^rd er onbevangen gesproken over wille- li aanP°udingen - van o.m. de fami- q

.

h0 S bidden. Ook de historicus Etienne Ver-

^Y^n was sterk in zijn analyses. Zo werd

het “cordon". Waarbij Jan Jambon gemakke- lijkheidshalve vergeet dat niet het VB zich in een schutkring geplaatst heeft, maar dat het

"cordon", op initiatief van twee notoire gau- chisten, Hugo Gijsels en Jos Geysels, werd opgelegd door de “democratische" par­

tijen en dat dus de opheffing van het cordon moet gebeuren door diezelfde democrati­

sche partijen, tenminste, als ze democra­

tisch zijn. Zelfs als het VB een “fatsoenlijke"

partij wordt, zoals de N-VA zichzelf betiteld, zullen de democratische partijen dat cordon handhaven omdat het voor de linkse par­

tijen in Vlaanderen een strijdmiddel is om een rechtse meerderheid te verhinderen en omdat het voor de Waalse en Frans-Brus- selse partijen een strijdmiddel is om Vlaan­

deren eronder te houden. Het feit dat de N- VA in kartel zit met de CD&V heeft tot na toe verhinderd dat ook Jambos eigen partij een cordon kreeg opgelegd.

Heilige Hugo?

Frans-Jos Verdoodt is een schitterende archivaris, maar helaas geen schitterende spreker. Zijn lange, monotone monologen begonnen een deel van het Debatdubpubliek danig op de zenuwen te werken en zelfs het scherpe “We zijn de VRT niet. We laten hier de mensen uitspreken" van debatleider Gui van Gorp kon het ongenoegen nauwelijks sussen. Dat Frans-Jos Verdoodt een grote bewonderaar is van wijlen Hugo Schiltz is zijn goed recht, en dat Vlaams-nationalis- ten soms “veel te snel zijn met het uitdelen van gele kaarten”, is ook wel waar, maar is het verboden aan de ongetwijfeld briljante en strategisch denkende Schiltz óók terug te denken als aan de hooghartige verachter van de VMO-wandluizen, aan de onderhan­

delaar die het rampzalige Egmontpact met de karwats door het parlement wou jagen, aan de politicus die zich na "zwarte zondag"

schaamde Antwerpenaar te zijn, aan de vice- premier die in Groningen "Lang leve België!”

ging roepen en aan de halsstarrige moed- willigaard die de talloze verzoeningspogin­

gen tussen hemzelf en Karei Dillen telkens en telkens weer brutaal van de hand wees?

Het kan best waar zijn dat Hugo Schiltz door bepaalde hardlijnige flaminganten te weinig op zijn verdiensten is beoordeeld, maar van de man een soort heilige van de Vlaamse Zaak willen maken, gaat al zeker even ver te ver in de andere richting. Verdoodt ver­

klaarde dan wel Schiltz niet als een heilige te willen voorstellen, maar intussen deed hij daar wreed zijn best voor. Het publiek reageerde daar zo boos op dat onze archi­

varis. op zijn beurt een beetje boos, zei dat.

als het de mensen verveelde, hij ermee zou stoppen (maar hij stopte niet). De hoofdvo­

gel was wel zijn verklaring dat van enige poli­

tieke beïnvloeding op het IJzerbedevaartco- mité nooit iets te merken zou zijn geweest, want was dat wél het geval geweest, dan was hij er zeker uitgestapt. En toen was de heer Verdoodt verbaasd dat hij zowat werd uit­

gejouwd.Een goede raad aan de mensen van de Vlaams-Nationale Debatclub: beperk het aantal deelnemers. Vijf man achter de tafel is werkelijk van het goede te veel.

hvo/lc

Een pluim voor Canvas

bijvoorbeeld het antisemitisme dat in krin­

gen van de Belgische staatsveiligheid leefde, zonder verpinken benadrukt. En ook het feit dat de straat naast de kiosk vandaag nog steeds de naam draagt van de verant­

woordelijke luitenant, zal bij weinig kijkers op sympathie hebben kunnen rekenen.

Toch werd het geen revanchistische documentaire, geen opgeklopt sentiment, geen hatelijkheden, maar een nuchtere en zakelijke benadering van een van de don­

kere bladzijden uit de Belgische geschie­

denis. Het persoonlijke getuigenis van de thans 85-jarige Gaby Warris en vandaag nog enige overlevende, was voldoende om de kijker stil te laten worden bij zoveel onbegrijpelijk onrecht dat het gevolg was van een kapitale vergissing van de Belgi­

sche overheden.

Confederalisme nu al voorbijgestreefd!

Moeilijke zoektochten naar een Belgisch confederaal staatsmodel zijn eigenlijk nu al overbodig. Zoals dit apenland er vandaag uitziet, is het immers al een confederaal land dat alleen nog maar als federaal wordt omschreven omdat het zo in de grondwet staat. Juristen zijn beschaafde mensen die een deskundig taalgebruik hanteren en dus werd die conclusie niet getrokken en dus ook niet gehoord op de tiende staatsrecht- conferentie van de Vlaamse Juristen Vereni­

ging. Toch was dit voor een aandachtige toe­

hoorder niet-specialist de enige mogelijke politieke conclusie uit deze wetenschappe­

lijke bijeenkomst.

Voor de jubileumuitgave - het was de tiende editie van hun jaarlijkse Staatsrecht- conferentie - koos de Vlaamse Juristen Ver­

eniging voor een zeer actueel onderwerp:

het confederalisme. Het waren dezelfde Vlaamse Juristen die jaren geleden al een conferentie organiseerden over de noodzaak van de splitsing van de justitie in dit apenland.

Men kan onze Vlaamse juristen dus niet ver­

wijten niet vooruitziend te zijn.

Dat dit keer het confederalisme zou ter sprake komen op een ogenblik dat het for­

mele België er zich stilaan bij neerlegt dat confederalisme wellicht de enige nog over­

blijvende overlevingskans voor het aloude België is. hadden ze bij de Vlaamse Juristen Vereniging wellicht niet durven dromen toen ze er maanden geleden aan begonnen. Een vandaag brandend actueel onderwerp, maar vanwege het formele België was er opval­

lend weinig interesse voor deze nochtans leerzame bijeenkomst. Niet eens een half dozijn Vlaamse politici, geen pers behalve dit weekblad en dan nog een kleine halve zaal vol echte deskundigen. En nadien zul­

len we allemaal samen weer aan de Belgi-

Op 17 december, vorige maandag, werd namens het Verbond VOS Oost-Vlaande- ren een bloemenkrans neergelegd aan het monument van Renaat de Rudder in Lan­

degem. Het was dan precies 90 jaar gele­

den dat Renaat de Rudder tijdens een patrouille op een kille nacht aan het Ijzer­

front door een Belgische kogel werd getrof­

fen. Hij staat symbool voor de duidenden slachtoffers tijdens de eerste wereldoorlog en de vele Vlamingen die vanuit een Vlaams ideaal aan het front geconfronteerd werden

Heil de nationale dweil!

Volgens bevraging van VRT en ex-AVV/VVK-Standaard kiest een meerderheid van de Vlamingen voor Verafstoodt als eerste minister, hoewel die volgens Gerolf Annemans, op de Conventie van 30 jaar VB, hem op 10 juni heeft weggesmeten als een versleten tricolore dweil. Dat deed mij zeer aan mijn oprechte vaderlandse dichtershart. Vandaar...

De grote staatsman weggesmeten als een tricolore dweil!

Het klonk mij in de vaderlandse oren als een gore vloek dat zoiets werd gezegd van Guy die alles veil heeft voor het heil van ‘t volk van Vlaanderen op zijn plekje in de vaderlandse hoek.

De Vlaming, immers, moet zijn plekje kennen in dit lekker land waar sedert achttien dertig ‘t Waalse Herrenvolk de wet dicteert en durft de Vlaming uit zijn hoekje komen, schreeuwt het moord en brand, als gold het een verworven recht dat hier de minderheid regeert.

Gelukkig dat de grote staatsman Guy dat zo perfect verstaat en als een harlekijn gewillig naar het Waalse pijpen danst wanneer hij in ‘t paleis en bij Di Rupo om instructies gaat om 't mogelijk te maken dat de weggesmeten dweil herkanst.

Gelukkig volk dat op zo’n tricolore staatsman bogen mag die dag en nacht bekommerd is om ‘t belgisch-unitaire heil en zwaait met tripartites en de tricolore eenheidsvlag.

Kom nu maar uit je hoekje. Vlaming, en pak vast: hier is je dweil!

Hectorvan Oevelen

Een dag

later

19 december 2007

sche klaagmuur staan, omdat niemand ons tijdig waarschuwde.

Nogmaals, juristen zijn geen politieke lob­

byisten en dus kwam er geen uitgesproken advies richting de Belgische politieke wereld, maar de lessen waren voor wie wilde luis­

teren des te duidelijker. Een eerste vaststel­

ling: de staat België kan niet eens een confe­

deratie worden, aangezien een confederatie niets anders is dan een georganiseerd samen­

werkingsverband tussen verschillende "sta­

ten" die er elk op elk ogenblik gewoon kun­

nen uitstappen.

En dan blijft er geen confederatie meer over. Doen alsof men van dat al lang ach­

terhaalde formele Belgische federalisme nu een even formeel confederalisme kan maken, is dus onzin. Alleen zijn door de jaren heen in dat nu bestaande Belgische model zoveel confederale accenten ingevoerd dat er binnen de Belgische grenzen niets meer kan gebeuren zonder formeel groen licht van alle deelstaten. Er zijn zoveel paritei­

ten, alarmbellen en andere grendels inge­

voerd dat we al lang in een feitelijke con­

federatie leven. En die werkt dus nu ook al niet (meer). Alleen spreken we nog altijd van een federatie, wat het dus niet is, en eigenlijk nooit geweest is, maar die vandaag iets is dat niet mag benoemd worden. Als daar straks nu ook nog de paritaire Senaat bijkomen en een zogenoemde federale kies­

kring. dan zitten we nog dieper in de con­

federale hutsepot die vandaag al maakt dat het ding niet eens meer vierkant draait, maar gewoon niet functioneert.

Wij zijn alvast de Vlaamse juristen dank­

baar voor de gegeven lessen. Maar we weten nu al dat de anderen toch niet zullen luiste­

ren.

MP

met de verschrikkingen van de oorlog en de Belgische wantoestanden. Tijdens een nach­

telijke verkenningspatrouille op 17 decem­

ber 1917. waarvoor Renaat zich vrijwillig meldde, werd hij door hetgeen men van­

daag 'friendly fire' noemt in de rug neerge­

schoten. De correcte omstandigheden zijn nog steeds met een dikke mist omgeven.

Op 21 juli 1932, tijdens de 13de Ijzer­

bedevaart, werd zijn stoffelijk overschot, samen met dit van zeven andere Vlaamse helden, in de crypte onder de IJzertoren bij­

gezet. Als eerbetoon aan Renaat de Rudder werden monumenten opgericht te Wippel- gem en te Landegem.

3 O 3 O N xr o Q- n’

=f

>

i