4. Vegetatiekaart
4.7 Evaluatie
4.8.2 Verspreidingskaarten
In figuur 34 tot 60 worden verspreidingskaarten weergegeven van een aantal belangrijke structuurbepalende of indicatieve plantensoorten. Zowel soorten die typisch zijn voor de bostypes als voor de graslandtypes worden weergegeven.
De grootte van de symbolen is evenredig met de bedekkingsgraad van een bepaalde soort in een bepaalde vegetatieopname (cirkel), eventueel aangevuld met losse waarnemingen (driehoekje). In de legende bij elke verspreidingskaart wordt naast de soort de categorie weergegeven volgens LONDO (1988) (cf. 4.8.3).
De volgende soorten in de respectievelijke figuren worden afgebeeld:
34. Alnus glutinosa, Fraxinus excelsior, Crataegus monogyna, Sambucus nigra 35. Populus x canadensis
36. Castanea sativa, Geum urbanum 37. Ribes rubrum, Ribes nigrum 38. Carex elongata, Carex paniculata 39. Carex acutiformis
40. Filipendula ulmaria 41. Rubus sp.
42. Urtica dioica 43. Cirsium palustre
44. Eupatorium cannabinum, Taraxacum sp. 45. Glechoma hederacea, Scutellaria galericulata 46. Mentha aquatica, Cirsium oleraceum
47. Rumex sanguineus, Epipactis helleborine, Cynosurus cristatus 48. Melandrium dioicum
49. Symphytum officinale
50. Calamagrostis canescens, Carex remota
51. Dryopteris carthusiana, D. dilatata, D. filix-mas, Athyrium filix-femina 52. Brachypodium sylvaticum, Polygonatum multiflorum, Primula elatior 53. Stachys sylvatica, Ceratophyllum demersum
54. Hottonia palustris, Scirpus sylvaticus
55. Lolium perenne, Holcus lanatus, Agrostis stolonifera, Poa trivialis 56. Alopecurus geniculatus, Circaea lutetiana
57. Lysimachia vulgaris, Ranunculus repens
58. Heracleum sphondylium, Polygonum amphibium 59. Brachythecium rutabulum, Dicranum scoparium
Figuur 34: Verspreiding van de aspectbepalende boomsoorten Alnus glutinosa (K), Fraxinus excelsior (K),
Crataegus monogyna (A) en Sambucus nigra (A). A. glutinosa is de belangrijkste boomsoort centraal in de
elzenbroekbossen, terwijl het aandeel F.excelsior toeneemt naar de randen toe. S. nigra en C. monogyna komen vooral voor in de drogere bossen (Type 5 Alno-Padion en Type 6 RG Urtica dioica/Populus x canadensis-[Alno-Padion].
Figure 34: Distribution of the determining tree species Alnus glutinosa (K), Fraxinus excelsior (K), Crataegus monogyna (A) and Sambucus nigra (A).
Figuur 35: Verspreiding van Populus x canadensis. Los van de zuivere populierenbestanden zijn in bijna alle andere bossen en broekbossen Populieren aangeplant.
Figure 35: Distribution of Populus x canadensis. Apart from the pure poplar stands, in almost all the other woodlands poplars are planted.
Figuur 36: Verspreiding van Castanea sativa (A) wat een differentiërende soort van Type 1 Kastanjehakhoutbos en Geum urbanum (A) die zwak differentiërend is voor Type 4 Macrophorbio-Alnetum.
Figure 36: Distribution of Castanea sativa (A) which is a differential species of Type 1 Chestnut coppice woodland and of Geum urbanum (A) which is a weak differential species of Type 4 Macrophorbio-Alnetum.
Figuur 37: Verspreiding van Ribes nigrum (F) wat een zwak differentiërende soort is voor Type 2 Carici
elongatae-Alnetum en van Ribes rubrum (V) die een voorkeur heeft voor Type 4 Macrophorbio-Alnetum en
Type 5 Alno-Padion.
Figure 37: Distribution of Ribes nigrum (F), a weak differential species of Type 2 and of R. rubrum (V) which prefers Type 4 Macrophorbio-Alnetum and Type 5 Alno-Padion.
Figuur 38: Verspreiding van Carex elongata (W) en Carex paniculata (W), twee differentiërende soorten van Type 2 Carici elongatae-Alnetum.
Figure 38: Distribution of Carex elongata (W) and Carex paniculata (W), two differential species of Type 2 Carici elongatae-Alnetum.
Figuur 39: Verspreiding van Carex acutiformis (W), een zwak differentiërende soort van Type 2 RG Carex
acutiformis/Rubus fructicosus-[Alnion]. C. acutiformis bereikt de hoogste bedekkingen naar de rand van de
elzenbroekbossen.
Figure 39: Distribution of Carex acutiformis (W), a weak differential species of Type 2 RG C. acutiformis/Rubus fructicosus-[Alnion]. C. acutiformis reaches the highest coverages on the edge of the fen woodlands.
Figuur 40: Verspreiding van Filipendula ulmaria (F). F. ulmaria is een constante soort in de vochtige
elzenbroekbossen van Type 2 Carici elongatae-Alnetum, Type 3 C. acutiformis/Rubus fructicosus-[Alnion] and Type 4 Macrophorbio-Alnetum.
Figure 40: Distribution of Filipendula ulmaria (F). F. ulmaria is a constant species of the fen woodlands of Type 2 Carici elongatae-Alnetum, Type 3 C. acutiformis/Rubus fructicosus-[Alnion] and Type 4 Macrophorbio-Alnetum.
Figuur 41: Verspreiding van Rubus sp. die wijd verspreid is in bijna alle bostypes, waar het vaak hoog bedekkend is wat op eutrofiëring en bijgevolg verruiging kan wijzen (JALINK & JANSEN 1995).
Figure 41: Distribution of Rubus sp. which is common in almost every woodland type, where it often reaches
high coverages, which could be an indication of eutrophication, resulting in deterioration (JALINK & JANSEN
Figuur 42: Verspreiding van Urtica dioica (A). U. dioica komt algemeen voor in alle bostypes, het bereikt de hoogste bedekkingen in de populierenbossen van Type 7 DG Populus x canadensis-[Galio-Urticetea] en is differentiërend voor Type 10 Lolio-Cynosuretum. In broekbossen kan deze nitrofiele soort wijzen
stikstofaanrijking door verdroging (WEEDA et al. 1985).
Figure 42: Distribution of Urtica dioica (A). U. dioica is common in every woodland type, but reaches the highest coverages in the poplar stands of Type 7. It is also a differential species of Type 10. In fen woodlands
Figuur 43: Verspreiding van Cirsium palustre (V). C. palustre is een constante soort in bijna alle bostypes en is bovendien een differentiërende soort van Type 17 DG Ranunculus repens-[Arrhenatheretalia/Lolio-Potentillion].
Figure 43: Distribution of Cirsium palustre (V), which is a constant species in almost every woodland type. Cirsium palustre is a differential species of Type 17 DG Ranunculus repens-[Arrhenatheretalia/Lolio-Potentillion].
Figuur 44: Verspreiding van Eupatorium cannabinum (K) die constant voorkomt in de vochtiger bossen van Type 2 tot 5 en van Taraxacum sp., een graslandsoort.
Figure 44: Distribution of Eupatorium cannabinum (K) which is a constant species of the woodland of Type 2 to 5, and of Taraxacum sp., a grassland species.
Figuur 45: Verspreiding van Glechoma hederacea (A) en Scutellaria galericulata (F). Volgens STORTELDER et
al. (1999) is G. hederacea een differentiërende soort voor het Alno-Padion, wat tot uiting komt in KBR waar het
een constante soort is in de Alno-Padion gerelateerde Types 5 tot 9. S. galericulata wordt voornamelijk in de broekbossen aangetroffen.
Figure 45: Distribution of Glechoma hederacea (A), according to STORTELDER et al. (1999) a differential species
Figuur 46: Verspreiding van Mentha aquatica (F) die hoofdzakelijk in de broekbossen in de polder van Kruibeke voorkomt en in geringe mate rond de Rupelmondse kreek, terwijl Cirsium oleraceum (W), die een kentaxon is van het Cirsio-Alnetum (VAN DER WERF 1991) enkel in de Bazelse en Rupelmondse polder voorkomt.
Figure 46: Distribution of Mentha aquatica (F) which mainly occurs in the fen woodlands of the polder of Kruibeke and to a small extent around the Rupelmondse creek, whereas Cirsium oleraceum, a character species
Figuur 47: Verspreiding van Rumex sanguineus (V), een zwak differentiërende soort van Type 4
Macrophorbio-Alnetum, die volgens STORTELDER et al. (1999) een kentaxon is van het Alno-Padion. Aanvullend wordt de
verspreiding van Epipactis helleborine (A) en Cynosurus cristatus (A) gegeven, twee zeldzame soorten in KBR.
C. cristatus is het kentaxon van het Lolio-Cynosuretum (SCHAMINÉE et al. 1996).
Figure 47: Distribution of Rumex sanguineus (V), a weak differential species of Type 4; according to STORT
Figuur 48: Verspreiding van Melandrium dioicum (A). M. dioicum is een constante soort in Type 5 Alno-Padion waarvan het volgens STORTELDER et al (1999) een kentaxon is. Ook in Type 6 RG Urtica dioica/Populus x
canadensis-[Alno-Padion] en Type 7 DG Populus x canadensis-[Galio-Urticetea] bereikt M. dioicum vaak hoge
bedekkingen.
Figure 48: Distribution of Melandrium dioicum. M. dioicum is a constant species of Type 5 Alno-Padion of
which it is a chararcter species according to STORTELDER et al. (1999). It has also high coverages in Type 6 RG
Figuur 49: Verspreiding van Symphytum officinale (V). S. officinale komt voornamelijk voor in bossen, vooral in Type 4 Macrophorbio-Alnetum en Type 5 Alno-Padion, alsook in de natte en droge kapvlaktes (Type 8 en 9). Sporadisch wordt S. officinale ook in graslanden aangetroffen.
Figure 49: Distribution of Symphytum officinale (V), which mainly occurs in woodlands, especially in Type 4 Macrophorbio-Alnetum and Type 5 Alno-Padion and also in the wet and dry clearances (Type 8 and 9). Sporadically S. officinale occurs in grasslands.
Figuur 50: Verspreiding van Carex remota (V) die voornamelijk in de broekbossen (Type 2 tot 4) voorkomt. Voor Type 2 Carici elongatae-Alnetum is C. remota zelfs zwak differentiërend. Calamagrostis canescens (V) wordt sporadisch in de broekbossen aangetroffen. Hoge bedekkingen van C. canescens kunnen wijzen op kwalitatieve of kwantitatieve wijzigingen van het grondwater (JALINK & JANSEN 1995).
Figure 50: Distribution of Carex remota (V) which mainly occurs in the fen woodlands (Type 2 to 4), C. remota is even a weak differential species of Type 2. Calamagrostis canescens (V) sporadically occurs in the fen
Figuur 51: Verspreiding van varens: Dryopteris carthusiana (D), D. dilatata (A), D. filix-mas (A) en Athyrium
filix-femina (P). D. carthusiana heeft een lichte voorkeur voor de nattere bossen, terwijl in de verspreiding van
de overige soorten geen duidelijk patroon zit.
Figure 51: Distribution of ferns: Dryopteris carthusiana (D), D. dilatata (A), D. mas (A) and Athyrium filix-femina (P). D. carthusiana slightly prefers the wetter woodlands, whereas the other ferns have a more or less random distribution.
Figuur 52: De verspreiding van een aantal volgens HONNAY et al. (1998) oude bossoorten (Brachypodium
sylvaticum, Primula elatior, Polygonatum multiflorum). Bemerk het zeer beperkt aantal vindplaatsen, enkel in de
omgeving van de Rupelmondse kreek wordt P. elatior geregeld aangetroffen.
Figure 52: The distribution of a few ancient forest species (Brachypodium sylvaticum, Primula elatior,
Polygonatum multiflorum) according to HONNAY et al. (1998). Note the few locations where they occur, only in
Figuur 53: Verspreiding van Stachys sylvatica (P), een kentaxon van de Querco-Fagetea (STORTELDER et al. 1999) en van Ceratophyllum demersum (H) die in KBR sloten met rijke waterplantenvegetatie aanduidt.
Figure 53: Distribution of Stachys sylvatica (P), according to STORTELDER et al. (1999)a chararcter species of
the Querco-Fagetea and of Ceratophyllym demersum (H), an indicator of species rich aquatic vegetations in KBR.
Figuur 54: Verspreiding van twee kwelindicatoren: Scirpus sylvaticus (F) en Hottonia palustris (H). S. sylvaticus en H. palustris komen verspreid voor in de elzenbroekbossen in de Rupelmondse polder, terwijl H. palustris ook langs de cuesta voorkomt in de polder van Bazel en Kruibeke en tegen de Zeeschelde in de Rupelmondse polder.
Figure 54: Distribution of two indicators of seepage: Scirpus sylvaticus (F) and Hottonia palustris (H). Scirpus sylvaticus and H. palustris have a scattered distribution in the fen woodlands of the polder of Rupelmonde, whereas H. palustris also occurs alongside the cuesta in the polder of Kruibeke and Bazel and alongside the Zeeschelde in the polder of Rupelmonde.
Figuur 55: Verspreiding van de aspectbepalende grassoorten: Agrostis stolonifera (P), Holcus lanatus (P),
Lolium perenne (A) en Poa trivialis (A).
Figure 55: Distribution of the determining grass species: Agrostis stolonifera (P), Holcus lanatus (P), Lolium perenne (A) and Poa trivialis (A).
Figuur 56: Verspreiding van Circaea lutetiana (V), een kentaxon van de Querco-Fagetea (STORTELDER et al. 1999), C. lutetiana is niet aangetroffen in de Kruibeekse polder terwijl het ten zuiden van de Barbierbeek algemeen voorkomt in de bossen, vooral in Type 3 tot 5. Alopecurus geniculatus (V) wordt voornamelijk aangetroffen in de graslanden van Type 13 tot 15 tegen de cuesta en Zeeschelde aan.
Figure 56: Distribution of Circaea lutetiana (V), a character species of the Querco-Fagetea (STORTELDER et al.
1999). C. lutetiana is lacking in the polder of Kruibeke, whereas it occurs especially in the woodlands of Type 3 to 5, southwards from the Barbierbeek. Alopecurus geniculatus (V) mainly occurs in the grasslands of Type 13 to 15 alongside the cuesta and the Zeeschelde.
Figuur 57: Verspreiding van Lysimachia vulgaris (V), een zwak differentiërende soort van Type 3 RG Carex
acutiformis/Rubus fructicosus-[Alnion] en van Ranunculus repens (P), een graslandsoort die hoogbedekkend is
in Type 17 DG Ranunculus repens-[Arrhenatheretalia/Lolio-Potentillion] en die een differentiërende soort is van Type 9 Droge kapvlakte.
Figure 57: Distribution of Lysimachia vulgaris (V), a weak differential species of Type 3 and of Ranunculus repens (P), a grassland species which reaches high coverages in Type 17 and which is a differential species of
Figuur 58: Verspreiding van Heracleum sphondylium (A), een differentiërende soort van Type 7 DG Populus x
canadensis-[Galio-Urticetea] en van Polygonum amphibium (V), een zwak differentiërende soort van Type 15 Ranunculo-Alopecuretum geniculati typicum die een gelijkaardige verspreiding heeft als Alopecurus geniculatus
(zie figuur 54).
Figure 58: Distribution of Heracleum sphondylium (A), a differential species of Type 7 DG Populus x canadensis-[Galio-Urticetea] and of Polygonum amphibium (V) a weak differential species of Type 15
Figuur 59: Verspreiding van Brachythecium rutabulum, een constante mossoort van alle bostype (Type 2 tot 9), terwijl Dicranum scoparium een differentiërende soort is van Type 1 Kastanjehakhoutbos en bijna uitsluitend op de centrale donk voorkomt.
Figure 59: Distribution of Brachythecium rutabulum, a constant species of all woodland types (Type 2 to 9), whereas Dicranum scoparium, a differential species of Type 1 Chestnut coppice woodland, almost exclusively occurs on the Pleistocene dune.
Figuur 60: Verspreiding van Eurhynchium praelongum, Mnium hornum en Fissidens taxifolius. E. praelongum en M. hornum (laagbedekkend) kennen een algemene verspreiding is de bossen, terwijl F. taxifolius die bovendien een zwak differentiërende soort is van Type 5 Alno-Padion, de drogere bossen prefereert.
Figure 60: Distribution of Eurhynchium praelongum, Mnium hornum and Fissidens taxifolius. E. praelongum and M. hornum (low coverage) are common in the woodlands, whereas F. taxifolius, which is a weak differential species of Type 5 Alno-Padion, prefers the drier woodlands.