School bekend met Stayokay
Gespreksleider: Tessa Ruiter (T)
Aanwezig: Sander S. (S), Aukje (A), Sandra (R), Frank (F), Sander B. (B)
T: Ik wil jullie meenemen in het programma voor vandaag. Het is ook wel leuk
om te weten wat we nou precies gaan doen. We beginnen vandaag met een kort filmpje die we hebben gemaakt om een impressie te geven van Stayokay. Daarna gaan we eigenlijk direct to the business, want dan hebben we een paar stellingen, die we willen voorleggen en daar hebben jullie de bordjes voor nodig die voor jullie liggen. Het oranje mag gezien worden als rood, want het is een no-go oftewel een nee en de groene is een ja. Dus we beginnen straks eigenlijk gelijk met een discussiepunt waarom zeg jij ja en waarom zeg jij nee? Waarom is dat en wat leeft er bij jullie. Daar hebben we best wel wat tijd voor gereserveerd omdat we daar het belangrijkste focuspunt voor hebben. Daarna gaan we een aantal vragen stellen, waarvan we graag horen wat jou mening hierover is. Uiteindelijk eindigen we met tips & tricks, waarbij we gaan vragen hoe kunnen we jullie nog beter helpen of van dienst zijn. En daarna hebben wij onze afsluiting en voor degenen die het leuk vinden we hebben een buffet geregeld om nog lekker een hapje te eten, voor degenen die lekker naar huis willen, die mogen dan lekker naar huis. We hebben een tasje met allemaal lekkere verrassingen verzameld voor jullie om jullie nog te bedanken. T: Oké, de eerste stelling, daar komt ie:
"Stayokay heeft een bekende naam binnen het onderwijs?"
T: 4x ja, 1x nee. Frank, jij vindt van niet?
F: Nee, ik had er eigenlijk nooit van gehoord. Ik zat nog in de oude jeugdherbergenidee en tulppleinen en zo en het heeft voor mij een tijdje geduurd voordat ik wist dat jullie bestonden.
V: En nu we bestaan, gelijk praktijkbegeleider van leerlingen hier?
F: Nee, dat ging iets anders. Wij komen oorspronkelijk uit deze school, vandaar dat we hier leerlingen begeleiden. Maar zodanig kende ik het niet, voordat ik hier dan binnen kwam. Ik kwam hier wel eens langs en dacht oh Stayokay, leuke naam.
T: En hoe ben je er dan achter gekomen dat we eigenlijk binnen het onderwijs wel een grote speler zijn?
F: Ik zie hier op donderdag natuurlijk al die scholen langskomen en ik weet natuurlijk dat jeugdherbergen dat trekken. Maar de naam, dus echt puur de naam, die had ik niet met jeugdherbergen associeert op de één op andere manier.
T: Oké, en bij jullie gelukkig wel zo te zien. Want het speelde al bij jullie zelf of bij jullie scholen?
S: Eh, toen ik op school ging werken gingen ze al naar Stayokay. Zo heb ik het leren kennen en dan merk je dat veel andere scholen daar ook heen gaan, omdat je gaat afspraken maken voor komend jaar. En dan zit het vol, want dan zit die school er of je bent er tegelijk met een andere school.
T: Leuk om te horen, de volgende stelling:
"Is het belangrijk om één vaste contactpersoon te hebben?"
T: 5x ja. Dat is een heel duidelijk antwoord. Ervaren jullie dat op dit moment ook, Aukje? A: Eigenlijk, omdat, ik heb natuurlijk contact met Stayokay Soest. Dan is het eigenlijk altijd
reserveringsformulieren verkeerd, maar dan is het gelijk opgelost. Je belt en klaar, opgelost. Ik vind het altijd wel heel fijn, want op een gegeven moment kennen ze je ook dus dan weten ze ook, oh je bent van die school. Ik vind dat altijd wel heel prettig. T: Sandra, geldt dat voor jou ook?
R: Ja, ik ben Bakkum gewend en dat ging echt super en nu zitten we bij Heemskerk en gelukkig hebben ze nu wel door dat ze weten bij welke school ik hoor. Dan weten ze, dat gaat wel lopen, maar het is wel fijn om echt één contactpersoon te hebben. Want er werken meerdere meiden dus soms krijg je van meerderen reacties, maar dat gaat gelukkig al veel beter.
T: Fijn, dank jullie wel. De volgende stelling:
"Belangrijk aspect tijdens schoolkamp is het samen klaarmaken van avondeten?"
T: Oké, vier keer nee en Frank zit er een beetje tussenin. Sander ik begin bij jou, waarom een nee?
S: Ik vind het altijd heel prettig dat het eten gewoon klaar staat en er een buffet is. Kinderen lopen langs, gaan eten en je bent met driekwartier weer klaar en dan kun je weer verder met je programma.
T: Oké, en voor jou was het een twijfelgeval Frank?
F: Nou ik heb het een aantal keer wel zelf klaargemaakt. Maar dat hangt natuurlijk van de groepsgrootte af, het soort leerlingen, het doel bij zo'n schoolkamp. Bijvoorbeeld als je een schoolkamp doet waarmee de leerlingen moeten leren om samen te werken met elkaar, dan is het samen eten maken natuurlijk een goede oefening. Op zich vond ik dat heel leuk om te doen, als je dat zelf kan coördineren. Maar het is natuurlijk ook prettig wanneer je ergens anders bent en je hebt weinig tijd dat het dan allemaal klaarstaat.
S: Dat ligt ook aan de groepsgrootte af denk ik.
B: Ja, als je 100 leerlingen hebt dan ga je het niet zelf maken. Dan past het net aan in de eetzaal.
T: Sommigen zien dat inderdaad als activiteit, maar is dat dan een extra keuze? Of is dat juist waarom mensen voor Stayokay kiezen? Omdat het allemaal klaarstaat en je niet hoeft te koken?
R: Ja, bij ons wel. Het geeft ook rust bij de collega's merk ik. Ik heb ook een kamp gedraaid waarbij we zelf moesten koken en dan kreeg je op een gegeven moment de collega's echt niet meer mee, maar toen ik met dit concept kwam toen stonden ze in de rij om mee te gaan omdat het een stukje rust biedt.
B: Wat ik ook begrepen heb van mijn oud-collega's, vroeger moest er nog geholpen worden met serveren aan de tafels. Maar tegenwoordig is het met een lopend buffet allemaal goed te doen, veel keuzes en goed geregeld. Toen was er ook corvee nog.
R: Wij doen dat nog steeds hoor, onze leerlingen moeten echt, alles moet netjes, corvee. We helpen ze dan toch wel een beetje anders wordt het evengoed een puinhoop, maar corvee komt nog wel terug bij ons.
A: Ja, bij ons ook hoor en wij helpen ook opscheppen en wat er op je bord ligt eet je op. Dat soort dingen. Maar dat is ook een stukje opvoeding en dat werkt ook gewoon.
T: Oké, fijn. Dan gaan we naar de volgende stelling:
"Op schoolkamp wil ik een compleet verzorgd pakket inclusief activiteiten?"
T: Ik zie eigenlijk drie keer nee, één keer ja en één keer een beetje twijfel. Ik begin bij jou Sander, waarom twijfel je?
S: Nou, ik doe het nu voor het eerst. Terschelling die heeft een compleet pakket en wij vinden het wel heel fijn dat we zelf kunnen samenstellen wat het aanbod is, althans we kunnen er
zelf mee in gesprek en dat we er dan geen organisatie meer aan hebben. Dus je gaat er heen en dan zijn er begeleiders, zo kun je van school uit minder begeleiders meenemen, en zij regelen het. Zo heb je er zelf geen gedoe meer van. Dat is aan de ene kant heel fijn, aan de andere kant denk ik; het is ook leuk om het zelf te doen.
A: Je kunt sneller improviseren natuurlijk als er een activiteit wegvalt of je denkt ik ga nu toch zwemmen in plaats van morgenochtend.
R: En welke activiteiten hebben jullie. Ik heb namelijk helemaal geen idee wie wat doet. S: Nou, wat we nu op Terschelling gaan doen is; ze hebben een kampvuur op het strand, ze
hebben een barbecue, pijl en boog schieten, vlotten bouwen en dat soort zaken. R: Dat wordt allemaal georganiseerd?
S: Ja, dat wordt allemaal georganiseerd. Er is één vaste prijs voor.
A: Maar daar hangt natuurlijk ook wel een prijskaartje aan? Dat is ook wel wat meespeelt natuurlijk.
B: Ja, daarom kiezen wij er bewust niet voor. Wij vragen nu een bijdrage van € 175 en dat gaat op aan 4 dagen schoolkamp, de bus, de boot en de rest van de activiteiten. De opdrachten hebben wij zelf verzonnen, we nemen zelf sportspullen mee, we doen zelf een kampvuur, zelf een fietstocht met aardrijkskunde opdrachten. Anders moeten we de bijdragen verhogen en dat wordt echt een hele dure business.
S: Terschelling heeft echt wel, we hebben het nu voor € 135 geloof ik voor twee nachten. Boot en bus zit er allemaal bij in dan. Dat was voor mij een doorslaggevende reden. A: Kosten zijn gewoon een belangrijk punt. Het eerstejaarskamp hebben wij verplicht gesteld
en we vragen nu een bijdrage van € 55. Als we het gaan ophogen naar € 100 dan kunnen wij het kamp niet meer verplicht stellen, terwijl het voor kinderen wel heel belangrijk is dat dit wel gebeurd. Dus daarom hebben wij gezegd, wij organiseren de activiteiten zelf. R: Ik merk nu ook heel erg het verschil met Bakkum. Want daar hadden we bijvoorbeeld een
arrangement met DJ erbij in, die kwamen één avond draaien. In Heemskerk is dat er nu uit, maar we betalen nog, nu zelfs meer.
"Het is belangrijk dat begeleiders een eigen kamer hebben?"
T: Wisten we eigenlijk wel, vijf keer een ja. Eigenlijk hoeven we het daar niet heel lang over te Hebben, want we realiseren ons goed dat een docent tijdens een schoolkamp zijn of haar eigen plek wil hebben. Toch ben ik benieuwd, een eigen kamer voor echt alleen of met meer?
S: Het mag best met collega’s zijn. B: Oh nee, met collega’s.
A: Ja, inderdaad met collega’s is prima.
F: Nou ja, ik slaap altijd alleen. Anders ga ik niet mee. Maar ik mag het ook zelf organiseren dus dat komt altijd wel goed. Kost vaak klauwen met geld, maar ik vind het gewoon prettig omdat je gewoon even je eigen privacy nodig hebt.
T: En met hoeveel docenten zouden jullie maximaal op een kamer willen? S: Nou, ik vind met zijn vieren geen probleem.
A: Nee, het maakt eigenlijk helemaal niet uit.
R: Wij doen twee eigenlijk altijd, omdat wij ook nachtdienst hebben. Waardoor er altijd iemand wakker is bij ons. En we wisselen elkaar af dus dan is het wel lekker dat je met z’n tweeën ligt, want dan maak je niet iedereen wakker.
B: Ja, persoonlijk vind ik het fijn met z’n tweeën maar het is net hoe we met de kamers uitkomen. We vinden het altijd wel heel fijn dat we ’s avonds een eigen ruimte hebben waar we kunnen zitten en met een borrel nog even de dag te evalueren.
B: Voor docenten? Nee, jullie wel?
R: Ja, wij wel. Dat is dit jaar voor het eerst, maar het is nog wel een discussiepunt. B: Dat is aan de hand van incidenten?
R: Nee, helemaal niet. Maar het is het beleid dat de leerlingen mogen nu niet meer drinken natuurlijk op schoolfeesten en dergelijken. Als er leerlingen aanwezig zijn op een activiteit, dan mag er niet gedronken worden door collega’s en die leerlingen zijn in het hostel, dus wij mogen dan niet drinken. Ook al is het ’s avonds en zitten er geen leerlingen bij. Maar dat is een discussie, want ik pak de verantwoordelijkheid niet voor mijn collega’s, die pakken het zelf. Maar ze worden er wel streng in bij ons.
B: Oké, apart.
T: Oké, dan gaan we naar de volgende stelling:
"Tijdens een introductie week vind ik educatie belangrijk?"
T: Er wordt veel getwijfeld..
A: Kijk als je corvee hebt dan geef je ook een soort van educatie: hoe maak ik een tafel schoon, hoe ruim ik op. Teambuilding, spelregels, spelletjes met elkaar doen. Het is allemaal een soort van educatie, maar meer van hoe ga je met de regels om op sociaal vlak. Maar dat is een andere vorm van educatie als dat je echt aardrijkskunde opdrachten krijgt. Het is echt een kennismakingskamp natuurlijk.
B: Het blijft natuurlijk een schoolkamp. Onze eerstejaars VMBO'ers gaan begin van het jaar echt kennismaken, maar doen ze ook dingen met het wad, biologie en bossen. Maar als wij in mei/juni gaan met havo en atheneum dan is het met name educatief, dat noemen we ook echt een werkweek. Zo kunnen we dan die ook verantwoorden. Ze krijgen dan vier cijfers in totaal, door verschillende opdrachten en we zoeken zelfs ruimte om nog meer opdrachten te doen.
T: Dus educatie is belangrijk, maar het ligt een beetje aan wat voor soort kamp het is? Of wat het doel van het kamp is?
All: Ja, inderdaad wat het doel van het kamp is. T: Oké, duidelijk.
"Het programma tijdens het schoolkamp wisselt jaarlijks?"
T: Vier keer nee, één keer ja.
B: Het wisselt wel jaarlijks, door het weer, maar voor de rest hebben we een vast programma. Op Terschelling, we doen heel veel buiten dus het is ook vaak improviseren. Als het regent gaan we niet naar het kampvuur, maar hebben we een spelletjesavond. Maar het
kampvuur staat gepland en dat is wel een vrij vaststaand programma. Soms wordt er ook wel eens door collega's geroepen, moeten we niet een keer wat anders? Maar voor de leerlingen, die gaan één keer mee, is het allemaal nieuw dus die hoeven niet per se wat anders.
T: Maar het is dan niet zo dat het mond-tot-mond gaat en iedereen al weet wat ze gaan doen?
B: Dat is over het algemeen alleen positief. Maar we doen een klassenstrijd en dan kunnen ze met alles muntjes verdienen en aan het eind van de week wint de beste klas. Nou, op de bonte avond wordt het uiteindelijk beslist, maar ze staan altijd net gelijk aan het begin van de bonte avond. Dat wordt nooit doorverteld aan anderen. Ze zijn zo actief, bijvoorbeeld bedden op maken voor een muntje of even de tassen dragen, prima doen we dat voor de docent. Het is echt een stimulans.
T: Sander, nog even jouw gevoel hierover. Want jij ging eerst naar Texel en nu ga je naar Terschelling. Wat heeft je daartoe laten beslissen?
S: Nou, ik had het idee, we gingen namelijk altijd naar Texel, maar als je midden op Texel staat heb je het gevoel alsof je gewoon hier op het vaste land staat en je reist met de pond een half uurtje en je staat aan de overkant. Dan fietsen we van de ene kant naar de andere kant, ik wilde het wat compacter maar ook dat ze echt het gevoel hadden dat ze weg zijn, dus ja in dat opzicht zocht ik verandering. En dat vind je dus wel op Terschelling en dan gaat het programma nu zo zijn, dat we gaan kijken of het zo goed gaat en het past of dat we iets moeten aanpassen. Totdat je op een vast programma komt en ook dat er weer inhouden voor de komende jaren.
T: En Sandra, jullie zijn natuurlijk ook veranderd.
R: Ja, nou eigenlijk uit noodzaak natuurlijk. Maar ik ben blij dat nu het programma weer staat eigenlijk. Ook voor ons zelf, maar natuurlijk staan we er voor open als er opeens iets nieuws is. Dat vinden we heel interessant.
T: Oké, we gaan naar de volgende stelling.
"Budget voor het schoolkamp wordt elk jaar minder?"
T: We hebben twee twijfelgevallen, één duidelijke nee en twee duidelijke ja's. Frank.. F: Ja, qua inflatie natuurlijk al hè. Mijn kinderen verdienen het zelf, die hebben een
schoonmaakklus waarvoor ze betaald krijgen en die prijs is ooit afgesproken, daar kan ik niet meer voor gaan vragen en dat is met ouderbijdrage natuurlijk ook zo dat is op een gegeven moment een bedrag en vijf jaar later vraag je bijvoorbeeld nog 55 euro. Maar die 55 euro is natuurlijk wel in waarde gedaald, je krijgt er nu minder voor dus het wordt relatief wel duurder. Ik denk wel dat dat een probleem is. Ook denk ik dat de groep met minder inkomen ook groter wordt.
B: Alle kosten stijgen, bijvoorbeeld de boot wordt ook elk jaar een stukje duurder. Als je erom vraagt, krijg je er vaak wel wat geld bij, maar 5 euro ga je ook niet elk jaar extra erbij vragen. Dat houdt ook een keer op. We hebben wel wat meevallers gehad, waardoor we wel uitkomen. Maar dit jaar staan we in de min. Maar het budget verhogen we dus steeds een beetje, maar dat komt gewoon van de ouders van de leerlingen. Alleen het wordt, naar mijn gevoel, toch wel steeds moeilijker om het rond te krijgen.
S: Daar ga ik in mee, maar wij zijn twee jaar geleden gestart met 160 euro en we hebben het nu gewoon 15 euro omhoog gegooid. Dus we hebben nu ook een budget van 175 euro, maar dat wil je niet ieder jaar doen. Dat doe je om de zoveel jaar, het budget ophogen. En je hebt natuurlijk je inflatie, waardoor het soms moeilijker wordt. En dat had ik vorig jaar, ik heb twee jaar terug Stayokay geboekt, voor 35 euro of zo en toen ging ik vorig jaar boeken en toen kostte het ineens 42 euro per nacht.
T: Dan kom ik gelijk bij de volgende stelling, want die ik wel interessant denk ik:
"Het is voor ons interessant om in een andere periode tegen een lagere prijs te verblijven"
T: Ik zie drie nee's, één duidelijke ja en een twijfelgeval. Sandra..
R: Ik vind het niet interessant, vanwege de jaarplanning. Daar is school wel heel streng in, maar ook het is een kennismakingskamp dus het moet bij ons echt wel in september zijn. T: Stel, dat het 20 euro goedkoper kan?
R: Dan moet het kamp een ander doel hebben denk ik dan.
B: Wij doen zoveel buiten op Terschelling, dan werkt het niet echt in november. T: Misschien een andere locatie?
B: Ja, ja.. Dan moeten we heel veel veranderen. T: Dat is te drastisch?
B: Ja, we hebben een hele fietsroute uitgestippeld met allemaal opdrachten dus dat wordt dan wel heel veel werk.
A: Maar het past ook niet in de jaarplanning.
R: Scholen zijn nu zo van de jaarplanning, elk lesuurtje dat uitvalt wordt je zo wat op afgerekend vanaf bovenaf. Dus ik merk bij ons dat we gewoon heel blij zijn dat het in september mag, want dat is de week dat ook de werkweken zijn en dergelijke. Maar daarna mag het niet meer.
T: En wanneer worden deze jaarplanningen gemaakt?