Hoofdstuk 6: Discussie
6.2 Sterkte- zwakteanalyse
6.2.1 Sterktes
Er is gekozen voor een kwalitatieve onderzoeksmethode, bestaande uit een halfgestructureerd
interview. Bij kwalitatief onderzoek worden alle begrippen uit de vraagstelling onderzocht, waardoor de hoofdvraag en deelvragen beantwoord konden worden. De interne validiteit is verhoogd door het werken in een team (Boeije, 2014). De onderzoeker heeft kritische feedback van de
afstudeerbegeleider en medestudenten gekregen, waardoor onderdelen zoals de hoofdvraag en deelvragen zijn aangescherpt en de onderzoeker het onderzoek middels een open blik heeft kunnen versterken.
Daarnaast is de betrouwbaarheid en interne validiteit verhoogd door het uitvoeren van een proefinterview met een onafhankelijke, zodat middels de topiclijst de vraagstellingen beantwoord konden worden. Ook is de interne validiteit verhoogd door het gebruik van een topiclijst, waardoor dezelfde onderwerpen aan respondenten zijn bevraagd. Er was sprake van theoretische triangulatie door het gebruik van meerdere verschillende databronnen (Boeije, 2014). Dit heeft voor een meer volledig beeld van het onderwerp gezorgd, wat de interne validiteit bevorderd.
De interviews zijn volledig opgenomen en getranscribeerd, waardoor toevallige fouten
geminimaliseerd zijn. Daarnaast kon de interviewer de focus houden op vragen en antwoorden, waardoor diepgaande nuttige informatie is verkregen, wat de betrouwbaarheid van het onderzoek heeft vergroot. De interne validiteit is verhoogd doordat de interviews in een rustige en vertrouwde omgeving zijn gehouden, waardoor er weinig ruis was en de kans op sociaal wenselijke antwoorden verminderd werd.
6.2.2 Zwaktes
De Coronacrisis kan de resultaten van de interviews hebben beïnvloed, gezien er tijdens de
Coronacrisis volledig digitaal gewerkt moest worden. Het kan zo zijn dat hulpverleners het plotseling volledig digitaal werken als niet prettig of juist prettig hebben ervaren, waardoor zij negatiever of positiever zijn gaan denken over blended hulpverlening dan voorheen.
Daarnaast had de onderzoeker kennis van de organisatie vanwege haar stageperiode. Dit kan invloed hebben gehad op de interpretaties, wat een bedreiging is voor de validiteit (Boeije, 2014). Daarnaast heeft de onderzoeker tien hulpverleners geïnterviewd. Meer respondenten had de betrouwbaarheid van de resultaten kunnen vergroten. Wellicht was het een toevoeging geweest om een extra populatie te interviewen, namelijk de cliënten. Zij weten het beste hoe hulpverleners bij hen aan kunnen sluiten.
Er was dan vanuit verschillende invalshoeken data gekomen, wat de betrouwbaarheid van het onderzoek kon vergroten.
Vanwege de doelgerichte steekproef die in dit onderzoek gebruikt is, is de externe validiteit laag. De resultaten zijn namelijk niet generaliserend voor de gehele populatie. Er is onderscheid gemaakt op basis van geslacht, leeftijd, functie en werkervaring. Daarnaast was er sprake van een
waardoor het lastig is om de volledige betrouwbaarheid te waarborgen. Uit enkele topics is niet voldoende informatie gekomen, waardoor deze niet zijn verwerkt in de resultaten en de
betrouwbaarheid van het onderzoek verlaagd is.
Tot slot is een bedreiging van de validiteit dat er sprake kan zijn van reactiviteit (Boeije, 2014). Tijdens de interviews werden antwoorden gegeven die niet altijd overeenkwamen met gesprekken buiten de interviews om.
Waarde resultaten
Middels de resultaten is er antwoord gekomen op de hoofdvraag en deelvragen van het onderzoek. Er is betrouwbare en nuttige informatie verkregen. De waarde van het onderzoek had verhoogd kunnen worden door meer respondenten en een extra populatie te interviewen.
Literatuurlijst
Ahn, H. & Wampold, B.E. (2001). Where Oh Where Are the Specific Ingredients? A Meta-Analysis of Component Studies in Counseling and Psychotherapy. Journal of Counseling Psychologie, 48(3), 251-257.
Baarda, B., Bakker, E., Fischer, T., Julsing, M., de Goede, M., Peters, V., & van der Velden, T. (2013).
Basisboek kwalitatief onderzoek: Handleiding voor het opzetten en uitvoeren van kwalitatief onderzoek. Groningen: Noordhoff.
Becker, A. (2014). Inleiding in de pedagogiek. Assen: Koninklijke van Gorcum.
Beroepsvereniging voor Professionals in Sociaal Werk. (2017, augustus). Competentieprofiel hbo jeugd- en gezinsprofessional. Geraadpleegd op 4 maart 2020, van https://skjeugd.nl/wp-
content/uploads/2017/12/Competentieprofiel-hbo-professionals-in-jeugdhulp-en-jeugdbescherming-versie-1-1.pdf
Bocklandt, P. (2017, 27 maart). Blended hulp wordt het nieuwe normaal. Geraadpleegd op 19 februari 2020, van https://sociaal.net/achtergrond/blended-hulp-wordt-het-nieuwe-normaal/
Bocklandt, P. (Red.). (2011). Niet alle smileys lachen: Onlinehulp in eerstelijnswelzijnswerk. Leuven:
Acco
Boeije, H. (2014). Analyseren in kwalitatief onderzoek: Denken en doen. Den Haag: Boom Lemma.
Bremmer, F., & Van Es, M. (2013, april). Een analyse van de verwachte kosten en baten van EHealth:
Blended behandelen en begeleiden. Geraadpleegd op 17 februari 2020, van
https://www.ggznederland.nl/uploads/assets/Analyse%20vd%20verwachte%20kosten%20en%2 0baten%20van%20eHealth%20(SROI).pdf
Brinkman, J. (2009). Voor de verandering. Groningen: Noordhoff.
Centraal Bureau voor de Statistiek. (2020, 14 februari). Nederlanders in Europese kopgroep digitale vaardigheden. Geraadpleegd op 10 maart 2020, van
https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2020/07/nederlanders-in-europese-kopgroep-digitale-vaardigheden
Centraal Bureau voor de Statistiek. (2019, 4 januari). Zes procent nooit op internet. Geraadpleegd op 14 februari 2020, van https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2019/01/zes-procent-nooit-op-internet Delfos, M. (2009). In 80 dagen de virtuele wereld rond. Amsterdam: SWP.
De Spiegel. (2018, 13 maart). Online en blended hulpverlening [foto]. Geraadpleegd op 10 maart 2020, van https://despiegel.org/nl/over-de-spiegel/nieuws/item/online-en-blended-hulpverlening/
De Vries, H., Mudde, A., Leijs, I., Charlton, A., Vartiainen, E., Buijs, G., Pais Clemente, M., Storm, H., González Navarro, A., Nebot, M., Prins, T., & Kremers, S. (2003). The European smoking prevention framework approach: (EFSA): An example of integral prevention. Health Education Research, 18(5), 611-626. doi: 10.1093/her/cyg031
Duinstra, U. (2013, februari). Meerwaarde Blended Hulpverlening. Geraadpleegd op 15 februari 2020, van https://www.sociaalwerknederland.nl/?file=7233&m=1363274872&action=file.download E-hulp trainingen. (z.d.). Chat. Geraadpleegd op 18 maart 2020, van https://e-hulptrainingen.nl/chat/
Ernst., & Young. (2011). Onderzoeksresultaten ICT Barometer over ICT en gezondheidszorg.
Geraadpleegd op 13 maart 2020, van https://zorgkennis.net/wp-content/uploads/2019/09/F4C-kennisbank-Rapportage-ICT-barometer-495.pdf
Fantus, S., & Mishna, F. (2013). The ethical and clinical implications of utilizing cybercommunication in face-to-face therapy. Smith College Studies in Social Work, 83(4), 466-480.
Fogg, B. (2009). A behavior model for persuasive design. Persuasive ’09: Proceedings of the 4th International Conference on Persuasive Technology, 40, 1-7. doi:10.1145/1541999
Fukkink, R., & Hermanns, J. (2007). Ervaringen van kinderen met de Kindertelefoon: Een vergelijking tussen ondersteuning via de chat en de telefoon. Utrecht: Landelijk Bureau Kindertelefoon.
Hartman- van der Laan, M. (2019). Sociaal werk in de digitale samenleving. Bussum: Coutinho.
Jeugdzorg Nederland. (2017, 6 maart). Jeugdhulp. Geraadpleegd op 4 maart 2020, van https://www.jeugdzorgnederland.nl/jeugdhulp/algemeen/
Kennisplein. (z.d.). Karaat. Geraadpleegd op 15 mei 2020, van https://www.kennisplein.be/Pages/Karaat.aspx
Mallen, M.J., Day, S.X., & Green, M. (2003). Online versus face to face conversations: An examination of relational and discourse variables. Psychotherapy: Theorie, Research, Practice, Training, 40, 155-163.
Ministerie van Algemene Zaken. (2018, 6 augustus). Kabinet: Nederland dé digitale koploper van Europa. Geraadpleegd op 12 februari 2020, van
https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2018/06/16/kabinet-nederland-de-digitale-koploper-van-europa
Movisie. (2017, 15 september). Participatiesamenleving anno 2017: Volop kansen. Geraadpleegd op 20 februari 2020, van https://www.movisie.nl/artikel/participatiesamenleving-anno-2017-volop-kansen
Movisie. (2015, 15 april). Transitie jeugdzorg: Een overzicht. Geraadpleegd op 14 februari 2020, van https://www.movisie.nl/artikel/transitie-jeugdzorg-overzicht
Nederlandse Vereniging voor Gezondheidszorgpsychologie. (z.d.). Transitie jeugdzorg: Jeugdwet.
Geraadpleegd op 14 februari 2020, van https://www.nvgzp.nl/transitie-jeugdzorg/
Nederlands Jeugdinstituut. (2013). De ontwikkeling van kinderen. Geraadpleegd op 5 maart 2020, van https://www.nji.nl/nl/Download-NJi/De-ontwikkeling-van-kinderen.pdf
Nederlands Jeugdinstituut. (2015). Online hulp. Geraadpleegd op 31 maart 2020, van https://www.nji.nl/nl/download-nji/publicatie-nji/online-hulp.pdf
Nederlands Jeugdinstituut., & Stichting Jongerenwerk op Zuid. (2019). Online Jongerenwerk: Werken in de online leefwereld van jongeren: Handvatten voor jongerenwerkers en managers.
Geraadpleegd op 14 februari 2020, van https://www.nji.nl/nl/Download-NJi/Online-Jongerenwerk-Werken-in-de-online-leefwereld-van-jongeren-Handvatten.pdf Provost, D. (2016, februari). Blended hulp. Geraadpleegd op 13 maart 2020, van
https://www.kennisplein.be/Documents/blended%20hulp.pdf
Raad voor de Volksgezondheid en Zorg. (2002). E-health in zicht. Zoetermeer: RVZ.
Rubicon Jeugdzorg. (z.d.-a). Blended care: Cliënten vertellen. Geraadpleegd op 17 februari 2020, van
https://www.rubicon-jeugdzorg.nl/preview/page/88172532276eca0259d3617053b78b04fbc08289
Rubicon Jeugdzorg. (z.d.-b). Het verhaal van Rubicon. Geraadpleegd op 4 maart 2020, van https://www.rubicon-jeugdzorg.nl/over-rubicon/het-verhaal-van-rubicon
Rubicon Jeugdzorg. (z.d.-c). Hulp aan huis. Geraadpleegd op 4 maart 2020, van https://www.rubicon-jeugdzorg.nl/opvoeders/hulp-aan-huis
Rubicon Jeugdzorg. (z.d.-d). Problemen thuis oplossen. Geraadpleegd op 5 maart 2020, van https://www.rubicon-jeugdzorg.nl/jeugdigen/problemen-thuis-oplossen
Schalken, F., Blankers, M., Donker, T., van Gemert, M., van Hoogenhuyze, C., Limper, M., Riper, H.,
& Wolters, W. (2013). Handboek Online Hulpverlening (2e druk). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Sikkema, P. (2012). Kinderen en jongeren, positieve kracht: Publieksrapportage van het onderzoek jongeren11. Amsterdam: Qrius.
Spirit Jeugd & Opvoedhulp. (2018, 31 januari). eHealth in de jeugdhulp, de motor achter de jeugdtransformatie. Geraadpleegd op 17 februari 2020, van
https://www.spirit.nl/2018/01/ehealth-jeugdhulp-motor-jeugdtransformatie/
Steenbergen, J., & Elfring, M. (2013). Gedragsverandering bij chronisch zieken. Geraadpleegd op 10 juni 2020, van
https://www.kennisbanksportenbewegen.nl/?file=3833&m=1422883400&action=file.download
Van der Tier, M., & Potting, M. (2016). Een evaluatie van online hulpverlening in het maatschappelijk werk. Geraadpleegd op 24 maart 2020, van
https://www.movisie.nl/sites/movisie.nl/files/publication-attachment/Onderzoeksrapport-klik-voor-hulp%20%5BMOV-9264906-1.0%5D.pdf
Van Rooijen, K. (2012). Wat werkt bij online hulpverlening? Geraadpleegd op 19 maart 2020, van http://www.dejeugdprofessional.info/wp-content/uploads/2014/10/Wat-werkt-bij-online-hulp-20121.pdf
Van ’t Land, H., Grolleman, J., Mutsaers, H., & Smits, C. (2008). Trendrapportage GGZ 2008: Deel 2 toegang en zorggebruik. Utrecht: Trimbos Instituut.
Van Zeeland, K. (2015, 5 februari). ‘Online’ vult ‘face to face’ aan in jeugdhulpverlening. Geraadpleegd op 14 februari 2020, van https://www.socialevraagstukken.nl/online-vult-face-to-face-aan-in-jeugdhulpverlening/
Wentzel, J., Van der Vaart, R., Bohlmeijer, E.T., & Van Gemert-Pijnen, J.E.W.C. (2016, 9 februari).
Mixing online face-to-face therapy: How to benefit from blended care in mental health care.
JMIR Ment Health, 3(1), doi: 10.2196/mental.4534
Wesseling, M. (z.d.). Martijn Wesseling: Training en advies in blended hulpverlening. Geraadpleegd op 18 mei 2020, van https://www.martijnwesseling.nl/
Young, K.S. (2005). An empirical examination of client attitudes towards online counseling.
CyberPsychology & Behavior, 8(2), 172-177.