De uitvoering van de opdrachten van de RVA
jaarverslag 2009
9
jaarverslag 2009
..
Overzicht van de door de RVA genomen beslissingen tot toekenning of niet-toekenning van uitkeringen
Rekening houdende met de complexiteit van de regelgeving over het recht op uitkeringen en over de daarmee gepaard gaande moeilijke communicatie van de uitvoering van de wet-geving, wordt hierna een overzicht gegeven van de beslissin-gen die de RVA in 2009 beslissin-genomen heeft over het al dan niet toekennen van recht op uitkeringen.
TABEL ..XIII
Bron Voorwerp van
onderzoek
Beslissing
toekenning van ontzegging het recht of sanctie
Aanvraagdossier
Aanvragen loopbaanonder-breking/tijdskrediet 294 686 beslissingen
recht / geen recht
Vraag voor toegang tot het stelsel (werkloosh. & brugp.)
2 431 133 beslissingen
recht
33 840 beslissingen niet toelaatbaarheid
43 078 beslissingen niet vergoedbaarheid verwittiging of uitsluiting
33 508 beslissingen 36 287 administratieve sancties: verwittiging of
uitsluiting Onderzoek naar het
onvrijwillig karakter van de werkloosheid
Fraude of oneigenlijk gebruik Transmissie van gegevens
door de gewestinstellingen
Controleonderzoeken Procedure begeleiding en
opvolging van het
zoekgedrag Activering van het
zoekgedrag
23 102 beslissingen met sanctie als gevolg
positieve evaluatie
1
2
11 523 herroepbare schorsingen 3 272 verminderingen
van de uitkeringen
6 530 uitsluitingen 105 schorsingen Onderzoek langdurige
werkloosheid (art. 80) Werkloosheidsduur
(RVA dossier)
9
7 885 beperkingen
De uitvoering van de opdrachten van de RVA
In 2009 ontvingen de diensten Toelaatbaarheid bij de 30 werk-loosheidsbureaus van de RVA 2 431 133 aanvraagdossiers.
Deze dossiers betreffen niet alleen nieuwe aanvragen van per-sonen die voor de eerste keer of na een onderbreking uitkerin-gen aanvrauitkerin-gen, het kan evenzeer gaan over de aangifte van wijzigingen die van invloed zijn op de uitkeringen. 78,66 % van deze dossiers betreffen wel directe uitkeringsaanvragen waarvoor een uitspraak moet gedaan worden over al dan niet recht op werkloosheidsuitkeringen, brugpensioen of een uitke-ring in het kader van een activeuitke-ringsmaatregel (punt 4.1.3).
Verwijzing 2:
Een aantal van voormelde aanvragen gaf geen aanleiding tot een recht op uitkeringen (33 840 beslissingen), omdat de aan-vragers niet voldeden aan de voorwaarden of omdat de voorgeschreven procedures niet werden gevolgd (punt 4.1.3).
In dat geval spreekt men over
- niet toelating ingevolge onvoldoende arbeid of studies (18 600 beslissingen);
- niet toelating ingevolge een onvolledig of laattijdig dossier (11 125 beslissingen);
- of beperking van rechten van deeltijdse werknemers (4 115 beslissingen).
Verwijzing 3:
43 078 uitkeringstrekkers werden beperkt in hun uitkeringen of het recht op uitkeringen werd hen volledig ontzegd, omdat ze niet of niet meer voldeden aan de voorwaarden om ver-goed te worden, bijvoorbeeld: zij cumuleren een inkomen uit beroepsactiviteiten, ze zijn niet of niet meer beschikbaar voor de arbeidsmarkt, ze zijn niet (meer) ingeschreven als werkzoe-kende bij de diensten voor arbeidsbemiddeling, ...
(punt 4.1.3).
Deze beslissingen kunnen genomen worden n.a.v. een onderzoek van, bijvoorbeeld, een betwistbaar ontslag, een werkverlating, een melding (transmissie) vanwege een gewestinstelling, … Verwijzing 4:
De diensten loopbaanonderbreking en tijdskrediet spraken zich uit over het recht op uitkeringen van 294 686 aanvragers die een toekennings-, herzienings- of verlengingsdossier indien-den (punt 4.11.2).
Verwijzing 5:
De diensten Betwiste Zaken bij de werkloosheidsbureaus berei-den de beslissingen voor over de beperking van het recht op uitkeringen of de volledige uitsluiting van het recht. Naast de beslissingen op basis van controleonderzoeken gaat het ook over beslissingen bij betwistingen over het al dan niet onvrij-willig karakter van de werkloosheid: werkverlating, weige-ring of stopzetting van een beroepsopleiding, weigeweige-ring van een passende dienstbetrekking of ontslag ingevolge foutieve houding, ... (punt 4.5). In 2009 werden aldus 33 508 beslis-singen genomen ingevolge werkloosheid afhankelijk van de eigen wil.
De bron van deze beslissingen kan een transmissie van gege-vens door de gewestinstellingen zijn over de houding van de
werknemer of de werkzoekende. Maar de beslissing van de RVA kan eveneens gesteund zijn op andere informatie, bijvoor-beeld de resultaten van een onderzoek na een betwistbaar ontslag naar aanleiding van de indiening van een aanvraag om uitkeringen.
Bij de telling van de uiteindelijk betekende beslissingen over het al dan niet onvrijwillig karakter van de werkloosheid zijn een aantal van deze beslissingen niet zichtbaar, omdat ze ver-scholen zitten in betekeningen die ook gemotiveerd zijn door (het niet voldoen aan) vergoedbaarheidsartikels (bijvoorbeeld, de regelgeving over het geldig ingeschreven zijn als werkzoe-kende, het effectief beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt, ...).
Voor de opstelling van de statistieken worden “betekende be-slissingen” geteld en worden voor deze telling prioriteitsregels gehanteerd. In de meeste gevallen leiden verschillende motive-ringen (= meerdere toegepaste artikels) tot slechts 1 “bete-kende beslissing”. (Deze bete“bete-kende beslissingen zijn opgeno-men in punt 4.5.2).
Indien een beslissing gemotiveerd wordt door niet voldane ver-goedbaarheidsvoorwaarden (bijvoorbeeld niet ingeschreven zijn als werkzoekende) en door omstandigheden die wijzen op vrijwillige werkloosheid (bijvoorbeeld ontslag door schuld van de werknemer), dan wordt de beslissing enkel geteld als “niet voldaan aan de vergoedbaarheidsartikels”. De toepassing van een andere prioriteitsregel zorgt er bijvoorbeeld voor dat bij toepassing van meerdere sanctie-artikels enkel het numeriek laagste artikel in de reglementering geteld wordt.
Verwijzing 6:
De RVA nam in 2009 23 102 beslissingen tot beperking of uit-sluiting op basis van informatie uit de transmissie van gege-vens vanwege de gewestinstellingen (punt 4.6). Deze transmissie gebeurt volgens de modaliteiten die afgesproken zijn in een samenwerkingsakkoord. Zij kunnen informatie be-treffen over werkzoekenden die begeleid en opgevolgd wor-den in het kader van de maatregel tot activering van het zoek-gedrag (12 474 beslissingen) of het kan gaan om andere werknemers of werkzoekenden (10 628 beslissingen).
Om eerder vermelde redenen - onder verwijzing 5 - i.v.m. de toe-passing van de prioriteitsregels gaat het hier om 22 618 beslissin-gen met een sanctie of uitsluiting tot gevolg. Deze beslissinbeslissin-gen zijn vervat in de betekende beslissingen die in punt 4.5.2 toege-licht worden, vrijwillig karakter van de werkloosheid, of onder de beslissingen tot niet-vergoedbaarheid, toegelicht in punt 4.1.3.
Verwijzing 7:
36 287 beslissingen slaan op administratieve sancties voor onjuiste aangiften (bijvoorbeeld over de gezinstoestand) of we-gens zwartwerk. Deze beslissingen volgen over het algemeen op onderzoeken door de sociaal controleurs van de RVA.
Verwijzing 8:
De maatregel voor de begeleiding en opvolging van het zoekgedrag naar werk leidde tot 14 415 beslissingen tot perking of uitsluiting in 2009. Daarnaast betreffen 11 523 be-slissingen in het kader van deze maatregel een schorsing van de uitkeringen naar aanleiding van afwezigheden op een
ge-De uitvoering van de opdrachten van de RVA
jaarverslag 2009
1
jaarverslag 2009
0
De uitvoering van de opdrachten van de RVA
jaarverslag 2009
1
jaarverslag 2009
0
sprek of afwezigheid voor handtekening van een overeen-komst. Van 3 272 werkzoekenden werden de uitkeringen ver-minderd gedurende een periode van 4 maanden.
Verwijzing 9:
In 2009 hebben de directeurs van de werkloosheidsbureaus slechts 105 werklozen geschorst wegens langdurige werk-loosheid, een regel die is opgeschort door de invoering van de maatregel tot begeleiding en opvolging van het zoekgedrag naar werk (punt 4.5.2.1).
4.
6Sinds 1 juli 2004 worden de relaties tussen de instellingen op-gericht ingevolge de herstructurering van de RVA, geregeld door het samenwerkingsakkoord betreffende de actieve bege-leiding en opvolging van werklozen, gesloten op 30 april 2004 tussen de federale overheid, de gemeenschappen en de ge-westen.
Dit samenwerkingsakkoord beoogt de werkloosheid, en meer bepaald de langdurige werkloosheid, te bestrijden, door een gecoördineerde actie van de federale staat, de gewesten en de gemeenschappen, elk op hun bevoegdheidsterrein, om de be-geleiding en opvolging van de werklozen in hun zoektocht naar werk te versterken.
Deze gecoördineerde actie bestaat erin:
- enerzijds, alles in het werk te stellen om de werklozen tijdens de eerste maanden van hun werkloosheid een begeleiding aan te bieden en om alle werklozen op termijn, een recht op begeleiding te garanderen dat verbonden is aan de plicht van deze zelfde werklozen om er actief aan mee te werken.
De gewesten en de gemeenschappen hebben zich er aldus toe verbonden bijkomende inspanningen te leveren om de werklozen die dat wensen een begeleiding, een opleiding of een werkervaring aan te bieden. Zij hebben zich er eveneens toe verbonden de begeleidings-, opleidings- en werkerva-ringsacties efficiënt te organiseren, om de beschikbaarheid van de werklozen voor de arbeidsmarkt en hun zoektocht naar werk te optimaliseren.
- anderzijds, het recht op werkloosheidsuitkeringen te koppe-len aan de plicht voor de werklozen om actief werk te zoeken en om mee te werken aan alle acties die hun positie op de arbeidsmarkt kunnen versterken of verbeteren.
Dit luik van het samenwerkingsakkoord werd geconcretiseerd door het koninklijk besluit van 4 juli 2004 houdende de wijzi-ging van de werkloosheidsreglementering ten aanzien van volledig werklozen die actief moeten zoeken naar werk. In toepassing van dit besluit staan de diensten van de RVA se-dert 1 juli 2004 zelf in voor de opvolging van de beschikbaar-heid van de werklozen voor de arbeidsmarkt. In het kader van de ingevoerde opvolgingsprocedure, beoordeelt de RVA de inspanningen van de werkloze om zich effectief op de ar-beidsmarkt te integreren. Op die manier gaat de RVA na of deze werkloze nog steeds voldoet aan de voorwaarden om werkloosheidsuitkeringen of wachtuitkeringen te genieten.
Het samenwerkingsakkoord van 30 april 2004 omvat eveneens een belangrijk luik over de uitwisseling van gegevens tussen de RVA en de gewestinstellingen met het oog op de controle van de beschikbaarheid van de volledig werklozen.
4.6