Respondent: Ik denk dat dit soort dingen alleen echt van de grond komen als het centraal ondersteund wordt. In de brede zin van een organisatie, bedrijf, noem maar op. En dat daar dus een plan en programma achter ligt waarom je dit doet. Ja, het hoe wat en waarom.
Onderzoeker: Oke, check. Wat je net ook al had aangegeven. Dat er een organisatie breed plan wordt opgesteld.
Respondent: Ja.
Onderzoeker: Oke. Zie jij iets in het stellen van doelen die behaald moeten worden, per dag bijvoorbeeld of per week?
Respondent: Ik wel, ja. Ja. Ik weet dat dat werkt. Voor mij werkt het, laat ik het zo zeggen.
Onderzoeker: Oke, dus dan zou je nu de aanname maken dat het voor meerdere mensen zou kunnen helpen?
Respondent: Dat is de aanname dan haha en die weet ik niet, maar dat is wel de aanname. Voor mij zou dat werken, ja zeker.
Onderzoeker: Zouden, de werkgever ook iets van een beloning er aan kunnen hangen, dat mensen gaan werken naar het behalen van die doelen?
Respondent: Zichtbaarheid is meestal genoeg denk ik in dit soort dingen. Maar ja, daar moet je wel heel erg oppassen, qua cultuur en qua, ik weet niet of dat, nou ja. Of dat middel, hè het doel heiligt de middelen zeg maar. Dat, daar twijfel ik wat over. Maar zichtbaarheid of beloning, ja als je dat als organisatie echt wil, dan zal dat zeker helpen.
Onderzoeker: Oke, wat is jouw mening over het invoeren van een competitie-element in het meten van gezondheid?
Respondent: Ja, dat bedoel ik dus met zichtbaarheid. Op het moment dat jij een dashboard maakt met hoe iedereen ervoor staat, krijg je competitie. Dat zal voor de ene beklemmend werken en voor de ander positief. Dus dat is een heel gevaarlijk ding denk ik. Mijn mening is dat op het moment dat je dingen zichtbaar maakt, ga je doelen halen. Dat dat dat zal bij dit zijn, maar dat is ook in
productieomgevingen en qua werk. Dus of dat op individueel niveau moet of of, ja ik weet zeker dat je daar op zo’n manier wel mensen mee stimuleert.
Onderzoeker: Dat zou dan wel vrijwillig moeten zijn of zou dat iets moeten zijn wat binnen dat plan valt en wordt opgedragen door de werkgever?
Respondent: Ja, vind ik moeilijk. Ik denk wel dat dit een vrijwillige. Mijn eerste reactie zou zijn ja, dat moet je mensen niet opleggen. Tenminste niet vanaf dag een. Maar mogelijkerwijs is dat wel een finetuning van het systeem, waarbij je globaal begint en langzamerhand naar, of misschien binnen afdelingen of binnen groepen, dat mensen dat leuk vinden. Ja dan kan het toch zijn dat je mekaar ermee helpt.
Onderzoeker: Oke. Is er nog iets anders waar een werkgever aan moet denken? Dus naast het opstellen van een algemeen plan en dus, nou ja, kijken naar welke werknemers het wel of niet interessant vinden? Wat ze, waar ze aan moeten denken bij het introduceren van dit soort sensoren?
124
Respondent: Nou, ja, mijn boodschap zou zijn, doe het alleen als je er ook een actie aan verbind. Dus meten is leuk, maar meten zonder dat je er iets mee doet is flauwekul. Dus de corrigerendemaatregelen die je op metingen zet, moeten wel uitvoerbaar zijn. Neem het voorbeeld van die temperatuur. Als je de temperatuur zou moeten aanpassen, dat kan niet, dan heeft het niks geen zin. Dus dat moet iedereen zich wel van bewust zijn, voordat je aan zoiets begint.
Onderzoeker: Precies en denk je dat de werkgever dit soort sensoren gratis ter beschikking moet stellen voor de werknemers?
Respondent: Wel als dat zo’n algeheel plan is, waar jij van zegt, wij vinden het belangrijk als organisatie, qua vitaliteit van onze medewerkers enzovoorts, ja dan moet jij daar als, dan geloof je daar als organisatie dus in. En ik denk dat dat ook de enige, hè enigste juiste is. Je moet daar als organisatie echt in geloven. Anders moet je dit niet doen. Ja dan moet je ook de consequenties accepteren, dat het geld kost.
Onderzoeker: Oke, precies. Nou dan had ik nog een aantal vragen staan, maar die zijn allemaal beantwoord op dit moment. Dus dan ben ik door mijn vragen heen in ieder geval. Dus dan zitten we redelijk op schema. Heb jij nog iets iets iets toe te voegen? Ben ik nog iets vergeten, heb je nog aanvullingen?
Respondent: Nee, ik denk wel, ja, kleine aanvulling. Wil dit succesvol zijn, dan zul je flexibel moeten zijn in je platformen. Want in onze organisatie merk je dat ook. Ja je kunt wel zeggen dat ik een Fitbit om moet doen, maar die ga ik niet om doen. Omdat ik een Apple watch heb. En ik ga niet met twee horloges lopen, dus de platformen die je ter beschikking stelt, die moeten eigenlijk, nou ja, vrij zijn. En ik kan me best voorstellen dat je als als, als je dit breed door een organisatie wilt dragen, dat je iets beschikbaar stelt in de keuze. Maar in de acceptatie zou het dan wel zo moeten zijn dat het ook mogelijk is om daarvan af te wijken als ik dat zou willen en dat kost mij wat extra. Prima hè, dat is dan aan de medewerker. Voor een gedeelte. Maar dat zou dit wel gaan helpen. Want niet iedereen wil met een Fitbit lopen of met een Apple watch of met een nou ja, noem maar op. Dus die, ik kan me wel voorstellen dat dat nog een een, puntje kan zijn.
Onderzoeker: Dus bijvoorbeeld als we kijken naar de wearable en de bureaustoel, daar specifiek kijken naar de wensen van bepaalde werknemers of dat ook een hoofdsteun nodig heeft als we kijken naar de bureaustoel of qua design of smaak van de werknemer over de wearable?
Respondent: Ja en qua bureaustoel kan ik mij voorstellen dat je alle mogelijke instellingen wel het zou moeten aanbieden. Zeg maar. En, maar waarschijnlijk pak je dan wel 99 procent van je medewerkers. Qua wearable denk ik dat het wat, toch een beetje anders ligt, omdat je daar gewoon ziet dat, nou ja, mensen met een Fitbit nog wel een Apple watch willen omdoen, maar andersom niet. Dat is nou eenmaal, dat is gewoon een constatering. Ik zie dat bij heel veel collega’s. Die hebben een Apple watch en die zijn gewoon iets anders qua acceptatie van andere dingen, dan dan, nou ja, ja dan anderen. En dan weet ik zeker dat ze het niet gaan gebruiken.
Onderzoeker: Oke.
Respondent: Ikzelf zou dat ook niet doen, dus het en dat ik dan mijn eigen Apple watch ervoor gebruik vind ik helemaal geen punt. Maar die, ik zou het wel opzetten op zo’n manier. Dat het met meerdere platformen beschikbaar is.
Onderzoeker: Precies. Oke. Neem ik mee. Heb je verder nog iets toe te voegen? Respondent: Nee.
125
Onderzoeker: Oke, nou dan ben, ben ik dus in ieder geval aan het einde gekomen van mijn vragen. In ieder geval heel erg bedankt voor het nemen van de tijd en moeite om mij te woord te staan, mijn vragen te beantwoorden. Dan ga ik dit gebruiken in ons onderzoek.Respondent: Nou prima, heel veel succes ermee.
Onderzoeker: Dank u wel, dan wens ik u nog een fijne dag. Respondent: Ja hoor hetzelfde.
126
Transcript E4Interview: Werknemer
Opdrachtgever : UMCG, IMDI SPRINT, RUG | Smart sensors in the workplace Naam geluidsopname : E4
Interview: Videobellen
Datum transcriptie : 25 April 2020
Onderzoeker: Om te beginnen, je werkt dus bij <ORGANISATIE>, ik ben benieuwd hoe jouw gemiddelde dag er uitziet. Zou je een korte omschrijving kunnen geven van jouw werkzaamheden? Respondent: Veel vergaderen. Veel op de computer eigenlijk komt het daar gewoon op neer. Onderzoeker: Precies, dus dan zit je vaak neem ik aan?
Respondent: Ja.
Onderzoeker: En die vergaderingen, heb je die in een conferentiezaal, face-to-face of via videobellen bijvoorbeeld?
Respondent: Pre-corona tijdperk hadden we dat in heel veel, gewoon in vergaderzalen. Maar ook op de werkvloer, dat soort omgevingen. Dus niet video. Dat deden we alleen. <ORGANISATIE> is natuurlijk een bedrijf die veel locaties heeft. En de laatste tijd gaan we wel steeds meer ook, als het algemene vergaderingen zijn, kunnen we inbellen vanuit <LOCATIE A> of <LOCATIE B>. Dat doen we wel. Ik blijf nog altijd een voorstander van, op het moment dat het heel inhoudelijk wordt en ook veranderingsmanagement erbij komt kijken dat ik face-to-face wil zitten.
Onderzoeker: Oke en heb je ook een eigen kantoor of werk je voornamelijk vanuit flexplekken? Respondent: Dat is een tussensituatie. IV is pas sinds vorig jaar opgericht en wij zitten op het oude lab in een hele grote ruimte waar tafels neer zijn gezet. Eind volgend jaar, laten we hopen dat dat lukt, gaan we verhuizen naar een nieuwe omgeving en zal dat anders worden ingericht.
Onderzoeker: Oke en weet je op welke manier dat anders wordt ingericht?
Respondent: Nee, ik heb de definitieve, er is een interview geweest, maar er zijn gedachten opgehaald van een kantoortuin en al dat soort zaken. Maar wat de definitieve uitvoering wordt, dat weet ik op dit moment niet.
Onderzoeker: Oke, dus pre-corona tijdperk, dus als je nog in die werkomgeving zat, was dat dan… Dat was dan een hele open werkomgeving?
Respondent: Ja.
Onderzoeker: Er zaten meerdere mensen in een ruimte.
Respondent: Ja maar dan praat je dus over een ruimte van het totale lab. Van nou, twintig bij veertig, vijftig meter. Groot.
Onderzoeker: Heel groot.
Respondent: Heel groot. Dus ruimte genoeg om te zitten, niet te veel mensen op de vierkante meter, maar wel gehorig.