All You Need Is Love

All You Need Is Love is een realityprogramma waarin presentator Robert ten Brink geliefden weer bij elkaar brengt in alle delen van de wereld. Dit kan gaan om een stel dat uit elkaar is gegaan of een moeder die haar zoon opzoekt in het buitenland die ze al lang niet gezien

heeft. Tevens is er voor de mensen in de studio de kans om op televisie te vertellen hoeveel ze van iemand houden. De bekende ‘all you need is love’ caravan rijdt door heel Nederland om mensen op te halen die weer herenigd willen worden met zijn of haar geliefden.

Spelelementen

Er komen geen spelelementen zoals opdrachten voor in het programma. Wel zorgt het programma voor afwisseling tussen de onderwerpen door,wat gezien kan worden als spelelementen. Zo zijn er videoboodschappen voor mensen in de studio en wordt er tussendoor soms een lied gezonden door kandidaten voor hun geliefden om ze te bedanken of iets liefs te vertellen.

Spanningsopbouw

De spanning in het programma komt vooral voor wanneer de personen in kwestie elkaar sinds lange tijd weer gaan zien of wanneer iemand de liefde verklaard heeft en niet weet hoe de ander gaat reageren. Soms vormen deze ontmoetingen heftige uitbarstingen van vreugde en verdriet.

Kandidaten

De kandidaten in het programma zijn heel verschillend, van jong tot oud en vanuit verschillende culturen, het zijn geen BN´ers. De kandidaten kunnen zichzelf opgeven met een verzoek of ze worden opgegeven door anderen. Dan verschilt het per kandidaat ook weer of zij in de studio verrast worden of dat zij bijvoorbeeld naar het buitenland gaan, dit hangt af van hun wens en verhaal.

Locatie(s)

Het programma wordt deels in de studio opgenomen en deels op locatie gedraaid. De studio in Amsterdam en de ENG-locaties zijn heel divers. Robert gaat op bezoek bij families in Nederland. Hij gaat op bezoek bij scholen of gaat naar het buitenland om verre geliefden op te zoeken. De locaties in het buitenland zijn vaak ver weg van Nederland, zoals Australië en Canada.

Succesfactoren

De grote succesfactor van dit programma is het gevoel dat de kijker krijgt bij het kijken ernaar. De kijker kan meevoelen met de gewone mens, het is hartverwarmend om geliefden weer bij elkaar te zien na een lange tijd. Uiteindelijk zijn liefde en familie de belangrijkste aspecten uit het leven en wanneer dit mooi verbeeld wordt in een televisieformat kan dit hoge kijkcijfers opleveren.

Ook is er een leuke wisseling tussen de studio en op locatie. Kandidaten die gefilmd zijn op locatie zitten meestal in de studio en het is leuk om de reacties van hen te zien. Op deze manier kan doorgevraagd worden en wordt dieper op de hele situatie ingegaan. Er ontstaat dan meer interactie in het programma en het maakt het programma levendiger.

Tot slot is Robert ten Brink al lang de presentator die het programma heel leuk presenteert. Hij is één van de personen die centraal staat in het programma, omdat hij alle verhalen en kandidaten aankondigt. Het kan nog wel eens lastig zijn om een goede presentator of presentatrice voor een programma te zoeken. Er moet wel een chemie tussen hem/haar en het programma zijn. De presentator of presentatrice is immers het gezicht van het

programma en wanneer zijn/haar karakter niet overeenkomt met het programma, dan kan het soms niet klikken. Robert ten Brink straalt een rustig, gevoelig en aardig karakter uit en dit past goed bij het programma.

Welke elementen zouden overgenomen kunnen worden?

De wisseling tussen studio en locatie is een leuke manier van televisie kijken. Door de reacties van de mensen uit de studio te zien en doordat Robbert door kan vragen, wordt het minder oppervlakkige televisie. Tevens wordt er

bewezen dat de kijkers houden van gevoelige televisie. Het programma heeft gemiddeld 1,5 miljoen kijkers per aflevering en de kerstspecial van vorig jaar werd door maar liefs 3 miljoen mensen bekeken (SKO, 2014). Misschien zijn de kijkers oppervlakkige televisie zat en kijken zij liever naar feelgood programma’s met emotie (zie figuur 6).

Tot slot maakt het programma zoals gezegd gebruik van een presentator die goed bij het programma past. Robert ten Brink staat centraal in het

programma en zorgt voor de juiste sfeer. Het is een rustige presentator met een luisterend oor, die af en

toe op het juiste moment een grapje maakt. Het is belangrijk dat hierin de juiste keuze gemaakt wordt, want een drukke, chaotische presentator had het programma een heel ander aanzicht gegeven.

7.3.4 Utopia

Dit realityprogramma kan ook gezien worden als een bucketlist-tv-programma. In dit programma verblijft een groep van 15 diverse mensen op een verlaten terrein waar ze hun eigen samenleving moeten bouwen. Hierbij worden zij voortdurend in de gaten gehouden door kijkers. Een jaar lang bouwen ze hier een nieuw bestaan op met bijna niets. Hoe gaan ze eten verbouwen? Waar slapen ze in? Een overlevingsstrijd die je niet zo snel eerder zou doen.

Spelelementen

De spelelementen zitten vooral in het primitieve leven van de kandidaten en de

eliminatieronde. Alles zelf moeten maken en oogsten kan soms voor conflicten zorgen. Ook Figuur 4 Reacties All You Need Is Love

ontstaan er met zoveel kandidaten vaak groepjes binnen het huis, wat geroddel veroorzaakt. In de eliminatieronde worden er drie kandidaten genomineerd en één daarvan moet naar huis. Deze persoon wordt niet gekozen door de huidige kandidaten, maar door een nieuwe kandidaat. Dit is een leuk spelelement, omdat de keuze voor de eliminatie dan heel verrassend is.

Spanningsopbouw

Dit spanning wordt gecreëerd door de komst van nieuwe bewoners, eliminatieronden en conflicten. Dit laatste ontstaat doordat 15 mensen dag en nacht op elkaars lip zitten.

Kandidaten

Het programma wordt gespeeld met onbekende Nederlanders. Voor het eerste seizoen werden mensen geselecteerd aan de hand van bepaalde types en karakters, zoals een massagetherapeute, iemand die kan koken, iemand die met dieren overweg kan en een persoon met een medische achtergrond (Muziek-en-film, 2014).

Mensen kunnen zich aanmelden op de site als zij een nieuwe inwoner willen worden. Waarschijnlijk blijft dit concept met onbekende Nederlanders, aangezien BN’ers ongetwijfeld niet zo snel een jaar weg willen blijven i.v.m. hun carrière.

Locatie(s)

Er is maar één locatie waar de kandidaten verblijven en dat is op een afgesloten terrein. Hier staat een loods, een stuk vruchtbare grond, twee koeien, kippen en een aansluiting voor water en elektriciteit. Dit is de locatie waar zij een jaar (of korter) zullen verblijven.

Succesfactoren

Utopia maakt met hun primitieve plek waar het programma zich afspeelt een afwijkende realiteit. Het is in deze tijd nogal een extreme locatie en dit kan zorgen voor chaos en conflicten, wat zich voor de kijker uit in leedvermaak. Ook hoeft de producent minder vaak dingen te bedenken om in het huis te gaan doen, aangezien de kandidaten in een huis zitten waar alles zelf gebouwd moet worden . Zo gaat veel reality vanzelf.

Verder is het element dat een nieuwe kandidaat iemand moet elimineren leuk bedacht, dit werkt altijd. Ook al willen alle kandidaten iemand uit de groep hebben, is het niet aan hen de keus om diegene weg te stemmen. De nieuwe kandidaat moet iemand wegstemmen, waardoor iedereen weer zijn best moet doen. Dit kan voor een verassende eliminatie zorgen.

Welke elementen zouden overgenomen kunnen worden?

De ‘extreme’ locatie en de bijbehorende elementen kunnen goed overgenomen worden in het nieuwe format. Kandidaten die moeten leven op een afgesloten terrein waar zij een eigen samenleving moeten bouwen, is niet iets wat je snel eerder zou doen in je leven. Een goede bucketlist-tv locatie met spelelementen.

Wanneer er bij het nieuwe format ook een eliminatieronde is, is het zeker belangrijk dat er gekeken wordt naar de manier waarop deze kandidaat uit het programma gaat. De manier

in Utopia is een heel populaire manier, maar werkt wel. Het maakt het programma net iets spannender dan wanneer een test bepaalt welke kandidaat er naar huis gaat.

Ook zorgt Utopia, doordat de kandidaten alles zelf moeten doen en regelen, voor meer reality binnen het programma. Kijkers vragen zich vaak af bij ‘gecontroleerde reality’ of de situaties wel echt zijn of dat merendeel geregisseerd is. Door ‘echte’ zaken en problemen als het maken van eten en meubels vast te leggen, hoeft er minder geregisseerd te worden.