Telers zijn door specialisering, schaalvergroting en intensivering sterk afhankelijk van productiemiddelen, technieken, diensten en eisen van andere partijen. Dat maakt dat de invloed van andere partijen dan de teler zelf of de overheid op de gewasbeschermings praktijk substantieel is.
Markteisen gericht op de aanwezigheid van residuen of ziekten voeren de boventoon …
De afzetketen speelt een belangrijke rol in de praktijk van de teler. Afnemers stellen eisen aan het eindproduct en in beperkte mate aan het productieproces. Factoren die afnemers belangrijk vinden, zijn kostprijs, vorm, smaak en uiterlijk. Resistentie van gewassen is voor afnemers minder belangrijk: ze kunnen zich er minder mee onderscheiden. Alleen voor producten die dicht bij het bord van de consument staan stellen afnemers ook bovenwettelijke eisen aan de hoeveelheid residu. Dit doen zij onder andere om negatieve beeldvorming in de publieke opinie te voorkomen en zodoende aanvullende en
onvoorspelbare regelgeving te voorkomen. Voor exportproducten zoals bloemen, planten en uitgangsmaterialen gelden strenge fytosanitaire eisen; voor het terugbrengen van het middelengebruik is dit een grote belemmering, omdat daardoor de kans toeneemt niet aan deze strenge eisen te voldoen.
… maar eisen voor milieubewust telen zijn in opkomst
Het belang van milieuvriendelijk telen lijkt wel langzaam terrein te winnen. In 2018 heeft bijvoorbeeld een aantal afnemers het keurmerk (On the Way to) PlanetProof verplicht gesteld voor aardappelen, groenten en fruit (AGF). Het land en tuinbouwareaal onder PlanetProof neemt snel toe, maar ligt in Nederland nog onder de 10 procent (figuur 14). PlanetProof stelt naast residueisen ook eisen aan hoe telers geïntegreerde gewas bescherming moeten invullen. PlanetProof vult geïntegreerde gewasbescherming vrij gedetailleerd in; anders dan de overheid operationaliseert PlanetProof dus de regels voor de teeltpraktijk. Niet alle afnemers doen mee aan PlanetProof, maar zij volgen vaak wel andere strategieën, zoals het uitfaseren van middelen met een relatief hoog risico voor mens en milieu.
Nog te weinig effectieve maatregelen beschikbaar
Telers zeggen een tekort te ervaren aan effectieve maatregelen om het gebruik van chemische middelen te verminderen. Door onderzoek kunnen nieuwe maatregelen beschikbaar komen. De financieringsstructuur van kennisontwikkeling is hierbij echter een belemmering. Doordat bedrijven in de zogeheten topsectoren moeten meefinancieren, is er vooral een prikkel voor onderzoek met een directe meerwaarde voor participerende bedrijven en minder voor onderzoek dat pas op langere termijn tot resultaten leidt en de samenleving als geheel ten goede komt. Ook de Commissie Schaaf (2017) stelt vast dat het lastig is om landbouwonderzoek dat gericht is op publieke waarden met private geldstromen
41 Geïntegreerde gewasbescherming nader beschouwd | te financieren. Het blijft daarom noodzakelijk dat de overheid het onderzoek dat publieke belangen dient blijft financieren, zeker als het gericht is op de langere termijn. Een voorbeeld van dergelijk onderzoek is de kennisimpuls Groene gewasbescherming waarin de WUR werkt aan het ontwikkelen en testen van nieuwe teeltsystemen. Naast de overheid financieren overigens ook de producenten van gewasbeschermingsmiddelen onderzoek naar maatregelen voor geïntegreerde gewasbescherming. Veel van dit onderzoek is gericht op het bewust toepassen van gewasbeschermingsmiddelen.
Naast kennisontwikkeling ook kennisoverdracht van belang
Geïntegreerde gewasbescherming is kennisintensief, omdat telers zowel de biologie van plaagbestrijders en plagen, als ook de werking en bijkomende effecten van gewas beschermingsmiddelen moeten begrijpen. Bovendien ontwikkelen resistenties, maatregelen en het middelenpakket zich voortdurend. Daarom is naast de ontwikkeling van nieuwe maatregelen ook kennisoverdracht belangrijk. Telers hechten veel waarde aan de kennis van adviseurs waarbij de leverancier van gewasbeschermingsmiddelen de belangrijkste (gratis) kennisbron is (figuur 15). De leverancier heeft ook een belang bij de verkoop van middelen, wat de vraag oproept of dit gratis advies alle mogelijkheden van geïntegreerde gewasbescherming evenwichtig belicht. Onafhankelijke adviseurs, mits goed op de hoogte van de mogelijkheden van geïntegreerde gewasbescherming, kunnen dat wel bieden, maar aan dit advies hangt een prijskaartje voor de teler.
Figuur 14 2015 2016 2017 2018 0 5 10 15 20 25 duizend hectare Bron: SMK pb l.n l Bedekte teelten Groenten en fruit Open teelten Boomkwekerijproducten en bloembollen Aardappelen, groenten, fruit en gerst
Collectieven kunnen een belangrijke rol spelen in life long learning
Het leren van collega’s via studiegroepen is volgens meer dan de helft van de telers van belang voor het vergaren van kennis (figuur 15). De focus van dit soort studiegroepen ligt tot nu toe vooral op specifieke aspecten zoals het reduceren van erfemissies door toepassing van de erfemissiescan. Geïntegreerde gewasbescherming als geheel is zelden een onderwerp. Om de andere helft van de telers te bereiken zouden in het kader van de spuitlicentie kennisbijeenkomsten kunnen worden gehouden over geïntegreerde gewasbescherming. Dit biedt de mogelijkheid om meer telers (zowel de koplopers als het peloton) te bereiken.
Integrale beleidsinspanning om geïntegreerde gewasbescherming te stimuleren blijft achter
Het geformuleerde beleidsinstrumentarium uit de nota Gezonde Groei, Duurzame Oogst waarmee de overheid de praktijk van telers probeert te beïnvloeden, omvat vooral regulering, voorschriften en communicatieve instrumenten. Telers geven aan dat wettelijke gebruiksvoorschriften via etiketten op middelen of verplichte techniek een steeds belangrijker rol heeft in hun praktijk (figuur 15). Voorschriften zijn dus effectief, mits ze ook worden nageleefd. Telers zijn eerder geneigd om voorschriften na te leven Figuur 15
Gewasbeschermingsmiddelenleverancier Etiketten en veiligheidsbladen van middelen Spuitlicentie Agrarische pers (Boerderij, Nieuwe Oogst, etc) Collega’s en/of studieclub Afnemer(s) van product Open dagen onderzoek en advies Informatiewebsites Betaalde, onafhankelijk adviseur Waterschap NVWA Brancheorganisatie (zoals LTO) Arbodienst (zoals Stigas) Arbeidsinspectie Familie Milieuorganisaties 0 20 40 60 80 100 % telers Bron: CLM pb l.n l Veel Redelijk veel Weinig Geen
43 Geïntegreerde gewasbescherming nader beschouwd | als de overheid een geloofwaardige druk kan uitoefenen dat middelen van de markt kunnen verdwijnen bij nietnaleving, zeker als dit tot problemen leidt voor de milieukwaliteit (Thijssen et al. 2019; Boezeman et al. 2019).
Het beleid in de nota is vooral op chemische middelen gericht en er is weinig stimulerend beleid om de principes van geïntegreerde gewasbescherming te bevorderen. In de gewas beschermingsmonitor zijn telers verplicht in te vullen welke geïntegreerde maatregelen zij nemen, maar is er geen eis of controle of de teelt daadwerkelijk via de principes van geïntegreerde gewasbescherming verloopt. De focus op chemische middelen geldt ook voor de sector, afnemers en veel ngo’s; preventie en monitoring krijgen relatief minder aandacht. Een integrale beleidsinspanning om geïntegreerde gewasbescherming te stimuleren blijft achter. Dat is overigens in lijn met het beeld van overheden in andere landen: regulering en normering krijgen veel overheidsaandacht, terwijl het voor overheden moeilijker is om positieve praktijken te stimuleren (Pretty 2018).
Vooruitblik
In deze paragraaf laten we met modelberekeningen zien welke milieuwinst kan worden behaald met aanvullende emissiereducerende maatregelen, met het consequent
doorvoeren van de principes van geïntegreerde gewasbescherming en met substitutie van middelen met een relatief hoog risico. Dit zijn maatregelen die expliciet in de nota worden genoemd. We kijken hierbij zowel naar de effecten op het waterleven als naar effecten op functionele agrarische biodiversiteit. Omdat voor andere thema’s zoals arbeidsveiligheid en voedselveiligheid geen modellen beschikbaar zijn, is een kwantitatieve vooruitblik voor die thema’s niet mogelijk.
Verdergaande driftreducerende maatregelen nodig om de doelen van de nota te halen
Bij een verplichte teeltvrije zone van 1,5 meter voor alle teelten in combinatie met 90 procent driftreductie, zal de milieubelasting ten opzichte van de huidige situatie met 052 procent afnemen, afhankelijk van het gewas. Deze relatief beperkte verbetering komt doordat veel telers nu al 90 procent driftreducerende technieken gebruiken (Verschoor et al. 2019). Bovendien is de teeltvrije zone in intensief bespoten gewassen als bloembollen, suiker bieten en aardappelen al 1,5 meter. Om met emissiereducerende maatregelen de doelen van de nota te halen, zijn verdergaande maatregelen nodig dan in de nota voorgesteld. Een voorbeeld is 95 procent driftreducerende technieken in combinatie met het verder verbreden van de teeltvrije zone naar 3 meter. Vergeleken met driftreducerende maatregelen, is het verbreden van de teeltvrije zone een relatief dure maatregel, zeker omdat er in Nederland veel percelen zijn die direct aan sloten grenzen. De kosten van driftreducerende maatregelen bedragen in de akkerbouw 3 euro per hectare, de kosten voor het verbreden van de teeltvrije zone naar 3 meter bedragen – afhankelijk van het gewas – 3070 euro per hectare (Van Eerdt et al. 2014). Het verbreden van de teeltvrije zone biedt – als deze wordt ingericht als akkerrand voor functionele agrarische biodiversiteit – ook perspectieven voor bestuivers en biologische plaagbestrijders. Voor driftreducerende maatregelen is dit minder het geval (zie hierna).
Geïntegreerde gewasbescherming kan de milieubelasting verder terugdringen
Naast driftreducerende maatregelen biedt het consequent doorvoeren van de principes van geïntegreerde gewasbescherming mogelijkheden om de milieubelasting van het oppervlaktewater terug te brengen. Dit blijkt uit voorbeeldberekeningen voor een vijftal teelten (consumptieaardappelen, tulpen, asperges, appelen en tomaten). In deze berekeningen is uitgegaan van de eisen zoals die voor het PlanetProofkeurmerk worden gesteld (SMK 2018). PlanetProof is als voorbeeld gekozen omdat dit keurmerk de principes van geïntegreerde gewasbescherming verplicht stelt en er gedragsregels voor de teler zijn gedefinieerd. Telers die volgens het PlanetProofschema werken, kunnen het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen met 25 tot 50 procent terugbrengen (figuur 16). Dit komt redelijk overeen met cijfers uit de praktijk en met de internationale literatuur. De berekende vermindering van de belasting van het oppervlaktewater is, afhankelijk van de teelt, 15 tot 56 procent. Deze afname wordt vooral bereikt doordat geïntegreerde gewasbescherming het gebruik van een aantal middelen met een hoog risico sterk beperkt of zelfs onnodig maakt. Het verminderde middelengebruik is mogelijk door het toepassen van preventieve maatregelen, economische schadedrempels waarbij telers pas ingrijpen als het te verwachten opbrengstverlies door de plaag groter is dan de kosten van een behandeling, en nietchemische gewasbeschermingsmethoden.
Verhogen van agrarische biodiversiteit vraagt om minder gebruik van middelen met een hoog risico voor niet-doelwitorganismen, maar ook om andere maatregelen
Uit berekeningen met het ALMaSSmodel (Ziółkowska & Topping 2019) blijkt dat drift reducerende maatregelen amper effect hebben op het voorkomen van de loopkever Bembidion Lampros. Deze loopkever speelt een belangrijke rol bij de natuurlijk plaag Figuur 16 Referentie 2018 Consumptie- aardappelen Tulpen Asperges Appels Tomaten 0 20 40 60 80 100 Index (referentie 2018 = 100) Bron: RIVM; bewerking PBL
pb l.n l Referentie 2018 Effect op: Verbruik gewas- beschermingsmiddelen Milieubelasting oppervlaktewater
45 Geïntegreerde gewasbescherming nader beschouwd | bestrijding en is qua gedrag redelijk representatief voor andere loopkevers. De bloot stelling is in akkerranden direct naast het perceel zelfs bij een driftreductie van 90 procent nog te hoog. Daarnaast zijn veel insecten afhankelijk van leefgebieden in het bespoten gewas. Voor het bevorderen van functionele agrarische biodiversiteit is het daarom allereerst van belang het risico te verminderen voor nietdoelwitorganismen zoals plaagbestrijders (figuur 17). Dat kan door het minder toepassen van middelen met een relatief hoog risico en door middelen in te zetten die minder effect hebben op niet doelwitorganismen (zogenoemde selectieve middelen).
Naast het verminderen van de milieubelasting is het aanleggen van akkerranden een effectieve maatregel om functionele agrarische biodiversiteit te stimuleren (figuur 17; Ziółkowska & Topping 2019; EFSA PPR Panel 2015). Het effect is het sterkst in landschappen waar nu weinig landschapselementen aanwezig zijn. In landschappen waar nu al veel schuilplaatsen voor plaagbestrijders aanwezig zijn (zoals in de Achterhoek) is het effect minder groot. Winst voor biodiversiteit kan overigens ook worden gehaald via gewas diversificatie in strokenlandbouw. Hierbij past wel de kanttekening dat ook in dergelijke systemen akkerranden nodig blijven en dat zulke randen goed worden beheerd. Slecht beheer kan namelijk averechts werken, omdat ook plaagorganismen zich in akkerranden kunnen ontwikkelen (Karp et al. 2018).
Ook het toelatingsbeleid kan een rol spelen bij de bescherming van biodiversiteit. Een belangrijk knelpunt bij de huidige risicobeoordeling is echter dat de Europese richtsnoeren (guidance documents) voor de bescherming van biodiversiteit sterk verouderd zijn. De nu beschikbare richtsnoeren houden te weinig rekening met effecten op gevoelige soorten en met de effecten van meerdere bespuitingen in de praktijk (EFSA PPR Panel 2014; 2015; 2017).