Einde samenwerking d.m.v. (on)afgerond topic

Wanneer wordt gekeken naar de ‘echte’ interacties, kwam het verreweg het meest voor dat de gesprekken stopten na een afgerond topic (70%). Er kan dus gezegd worden dat de afsluiting van het (laatste) topic meestal de afsluiting van het gesprek in de samenwerkingsruimte is. Opgemerkt moet worden dat topic-afsluitingen niet echt bestaan in de samenwerkingsruimtes, omdat het gesprek altijd door kan gaan (iemand kan feitelijk gezien nog reageren op iets wat weken terug is besproken / het gesprek zet zich voort buiten de samenwerkingsruimte). Je weet nooit wie er nog iets wil zeggen omdat je niet weet wie de potentiële gespreksdeelnemers zijn. Je kunt dus nooit zeggen ‘iedereen heeft iets over dit onderwerp gezegd, dus we sluiten het af’. Uiteindelijk blijkt een bepaalde bijdrage over het topic de laatste te zijn geweest. In deze subparagraaf ga ik daar verder op in.

Fragment 32

X1: Hi allen, k heb de nieuwe opzet voor de X policy toegevoegd als Wordbestand. Jullie kunnen er vanaf nu in, maar let wel dat komende dinsdag de PDF versie af is. Thx!

X2: Is deze policy rechtstreeks vertaald? X1: Waar doel je op?

X2: Het Nederlands leest niet lekker.

X1: X, zie jij kans om dit na te lopen? Hij moet er dinsdag uit. X3: Ik heb hem aangepast.

In fragment 32 zie je dat X1 een document deelt met de groep. X2 reageert hier vervolgens op, waardoor X1 en X2 vervolgens met elkaar actief zijn in het gesprek. X1 richt zich in zijn laatste beurt aan X, waardoor hij het door X2 aangehaalde probleem probeert op te laten lossen. X3

eindigt vervolgens met een afsluitende beurt door te zeggen dat hij het bestand heeft aangepast. Hiermee is de reden tot contactopname zonder daadwerkelijke afsluiting onproblematisch afgesloten aan de hand van een complete sequentiële handeling: verzoek X1 + reactie X3.

Een afsluitende beurt als die van X3 in fragment 32 is veelvoorkomend in de samenwerkingsruimte. Door in te gaan op een bepaald verzoek of een vraag, kan de poster de interactie daaromheen afronden.

Zoals in 5.1 reeds aangehaald is er in de samenwerkingsruimtes sprake van het door Schlegloff en Sacks (1973) genoemde fenomeen: a continuing state of incipient talk waarin mensen voor langere tijd bij elkaar zitten en gesprekken niet altijd geopend en afgesloten worden. Dit verklaart het feit dat veel gesprekken niet officieel worden afgesloten.

Ook kan het wel eens voorkomen dat gesprekken in SharePoint eindigen met een onafgerond topic. In het onderzochte corpus in deze scriptie kwam dat niet vaak voor (1/10), maar ik beschrijf dit hier aan de hand van fragment 33 omdat het buiten dit corpus vaker zou kunnen voorkomen.

Fragment 33

X1: Is er iemand die ervaring heeft met het verwerken van de gegevens uit de calibratie in TPMS? X2: Je kunt hier een handleiding vinden

X1: Klopt die zag ik, maar ik heb de regels opgevolgd en kan vervolgens niet bij de gegevens van vorig jaar.

X3: Let goed op of je de juiste codes gebruikt, deze zijn hoofdlettergevoelig. Mocht je er niet uit komen, loop dan even langs! Ik heb het onlangs voor mijn team gedaan.

X1 start een EPD met het stellen van een vraag aan zijn collega’s in de samenwerkingsruimte. X2 reageert op deze vraag door X1 een link aan te reiken. Vervolgens geeft X1 te kennen dat hij deze link al gezien heeft, maar dat het hem nog steeds niet lukt: de vraag van X1 in zijn eerste beurt is hierdoor dus nog niet beantwoord en staat nog open. De reactie van X3 in de laatste beurt krijgt geen reactie en de lezer weet hier daarom niet of X1 iets aan de informatie van X3 heeft gehad. Echter, in dit gesprek is de laatste beurt van X3, waarin hij X1 uitnodigt langs te lopen als het nog steeds niet werkt na zijn tip. Dit geeft weer aan dat gesprekken die begonnen zijn in de samenwerkingsruimte, via een ander communicatiemiddel of face-to-face

zijn afgerond, waardoor de gemarkeerde situatie, van het uitblijven van een reactie, voor de deelnemers zelf geen gemarkeerde situatie hoeft te zijn.

Daarnaast bevinden deelnemers van de conversaties in SharePoint zich in verschillende contexten van elkaar en zijn niet altijd synchroon aanwezig tijdens een gesprek. Er kan een dusdanig tijdsverschil zitten in het plaatsen van een eerste beurt door X1 en het lezen van datzelfde bericht door X2, dat bijvoorbeeld het geplaatste bericht niet meer relevant is.

De inzet van de afsluiting, dus degene die als eerst een vorm van afsluiting gebruikt, wordt in 9/14 fragmenten door de initieerder (X1) gedaan en 5/14 door een ander. De afsluiting wordt normaal gezien meestal aan het einde ingezet, op de berichten na waarbij de gespreksdeelnemers ieder bericht afzonderlijk afsluiten.

Bij het in grote mate ontbreken van afsluitingen van gesprekken in de samenwerkingsruimte, komt opmerking gemaakt in 5.1.1 weer terug: gesprekken in SharePoint worden ook niet altijd geopend. Op deze manier worden er zo min mogelijk handelingen gedaan naast de reden tot samenwerking. In paragraaf 5.1 werd de vergelijking gemaakt met de continuüm state of incipient talk waar Schlegloff (1973) over spreekt: gebruikers kijken gedurende een dag meerdere keren op het portaal, waardoor ze meerdere keren kunnen zien wat er gebeurt en kunnen reageren op de geplaatste berichten. De samenwerking kan daardoor op ieder moment worden gestart en afgebroken zonder dat er opnieuw hoeft te worden gegroet.