• No results found

Aanbevelingen voor vervolgonderzoek

In document Beslissen over uithuisplaatsing (pagina 72-79)

6. Conclusie

6.4 Aanbevelingen

6.4.2 Aanbevelingen voor vervolgonderzoek

Op basis van de theoretische reflectie en methodologische reflectie in de paragrafen 6.3.1 en 6.3.2 kan een aantal aanbevelingen voor vervolgonderzoek worden gedaan. Een eerste aanbeveling is om meer kwalitatief onderzoek te doen naar de factoren die een rol spelen bij de beslissingen die jeugdbeschermers nemen over uithuisplaatsing. Zoals is aangegeven in de methodologische reflectie zijn de jeugdbeschermers die hebben deelgenomen aan dit onderzoek op een aantal factoren niet consequent bevraagd. Met meer kwalitatief onderzoek kan meer inzicht worden verkregen in de wijze waarop deze factoren de beslissingen die jeugdbeschermers nemen over uithuisplaatsing beïnvloeden. Een tweede aanbeveling is om in later vervolgonderzoek de theorieën die naar voren

komen uit dit onderzoek en ander kwalitatief onderzoek kwantitatief te toetsen. Met kwantitatief vervolgonderzoek kunnen de theorieën die naar voren komen uit kwalitatieve onderzoeken al dan niet worden bevestigd en kan meer zekerheid ontstaan over de factoren die een rol spelen bij de beslissingen die jeugdbeschermers nemen over uithuisplaatsing. Een derde aanbeveling is om vervolgonderzoek uit de voeren bij jeugdbeschermers van andere GI’s en jeugdbeschermers in het buitenland. Een van de redenen waarom de bevindingen van dit onderzoek niet zomaar kunnen worden generaliseerd is dat aan dit onderzoek alleen jeugdbeschermers van JBG Nijmegen, JBG Arnhem en WSG Zwolle hebben deelgenomen. Aan de hand van de resultaten van vervolgonderzoek dat wordt uitgevoerd bij jeugdbeschermers van andere GI’s of bij buitenlandse jeugdbeschermers kunnen meer algemene uitspraken worden gedaan of de factoren die een rol spelen bij de beslissingen die jeugdbeschermers nemen over uithuisplaatsing. Vervolgonderzoek bij jeugdbeschermers in het buitenland is ook aan te bevelen omdat de resultaten van dit onderzoek in belangrijke mate afwijken van de theorie die is gepresenteerd in het theoretisch kader. Dit kan samenhangen met het feit dat de theorie die is gepresenteerd in het theoretisch kader in belangrijke mate is gebaseerd op onderzoek dat is gedaan in landen waar het beroep van jeugdbeschermer op een andere manier is vormgegeven dan in Nederland. In vervolgonderzoek zou kunnen worden onderzocht of er systematische verschillen bestaan tussen landen ten aanzien van de factoren die een rol spelen bij de beslissingen die jeugdbeschermers nemen over uithuisplaatsing.

Literatuurlijst

Arad-Davidzon, B., & Benbenishty, R. (2008). The role of workers' attitudes and parent and child wishes in child protection workers' assessments and recommendation regarding removal and reunification. Children and Youth Services Review, 30(1), 107-121.

Arts, S., Kerkstra, A., Van Der Zee, J., & Huyer Abu-Saad, H. (1999). Workload, capacity for coping and psychological and physical outcomes amongst home helps in the netherlands. Health & Social Care in the Community, 7(2), 79-90.

Bartelink, C. (2010). Deltamethode. Geraadpleegd op 23 juni 2018, van

https://www.nji.nl/Deltamethode.

Batterink, M., Lapajan, I. & Tazelaar, P. (2017). Toegang tot jeugdhulp met verblijf en de rol van Gecertificeerde Instellingen. Geraadpleegd op 15 juni 2018, van

file:///C:/Users/Gebruiker/Downloads/toegang-tot-jeugdhulp-met-verblijf%20(8).pdf.

Baumann, D.J., Dalgleish, L., Fluke, J., Kern, H. (2011). The decision-making ecology. Washington, DC: American Humane association.

Birt, L., Scott, S., Cavers, D., Campbell, C., & Walter, F. (2016). Member checking: A tool to enhance trustworthiness or merely a nod to validation? Qualitative Health Research, 2016 Jun 22.

Bleijenbergh, I. (2013). Kwalitatief onderzoek in organisaties. Den Haag: Boom Lemma Uitgevers. Brady, E. (2014) Child Protection Social Workers' Engagement in Continuing Professional

Development: An Exploratory Study. Social Work Education, 33(6), 819-834.

Bovens, M. (2005). Public accountability. In L.L.C.P.E. Ferlie (Ed.), The Oxford handbook of public management. Oxford, UK: Oxford University Press.

Brunnberg, E. & Pecnik, N. (2007). Assessment processes in social work with children at risk in Sweden and Croatia. International Journal of Social Welfare, 16(3), 231–41.

Beroepsvereniging van Professionals in Sociaal Werk, Nederlands Instituut van Psychologen, Nederlandse Vereniging van Pedagogen en Onderwijskundigen (2015a). Richtlijn uithuisplaatsing. Geraadpleegd op 15 juni 2018, van http://richtlijnenjeugdhulp.nl/uithuisplaatsing/inleiding/. Broere, H., Cooijmans, K., Gerdes, E. & Tilborg, D. (2017). Optimale beschikbaarheid van

Jeugdbescherming- en reclassering. Onderzoek naar het functioneren van het huidige stelsel van jeugdbescherming en jeugdreclassering, de daarmee samenhangende risico’s en een verkenning van handelingsopties voor optimale beschikbaarheid. Geraadpleegd op 23 juni 2018, van

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2017/10/12/optimale-beschikbaarheid-van- jeugdbescherming-en-%E2%80%93reclassering.

Camasso, M., & Jagannathan, R. (2013). Decision making in child protective services: A risky business? Risk Analysis, 33(9), 1636-1649.

Centraal Bureau voor de Statistiek (2018a). Jeugdhulptrajecten; verwijzer, perspectief. Geraadpleegd op 17 augustus 2018, van http://statline.cbs.nl/Statweb/publication/?

DM=SLNL&PA=82970NED&D1=1,4,21,41,61,81,101,121,140-

141,144,161,181,201,221&D2=0,4&D3=0&D4=3,6,l&HDR=G3,G2,G1&STB=T&VW=T.

Centraal Bureau voor de Statistiek (2018b). Trajecten jeugdzorg; duur, (jeugdzorg)regio, op peildatum. Geraadpleegd 6 mei 2018, van http://statline.cbs.nl/Statweb/publication/? DM=SLNL&PA=82967NED&D1=a&D2=0&D3=0&D4=a&HDR=G3,G2,G1&STB=T&VW=T.

Chibnall, S., Dutch, N. M., Jones-Harden, B., Brown, A., Gourdine, R., Smith, J., & Snyder, S. (2003). Children of color in the child welfare system: Perspectives from the child welfare community. Washington, DC: U.S. Department of Health and Human Services.

Cho, J. & Trent, A. (2006). Validity in qualitative research. Qualitative Research, 6(3), 319-340.

Christiansen, Ø, & Anderssen, N. (2010). From concerned to convinced: Reaching decisions about out- of-home care in Norwegian child welfare services. Child & Family Social Work, 15(1), 31-40.

Devaney, J., & Spratt, T. (2009). Child abuse as a complex and wicked problem : Reflecting on policy developments in the united kingdom in working with children and families with multiple problems. Children and Youth Services Review, 31(6), 635-642.

Devaney, J., Hayes, D., & Spratt, T. (2017). The influences of training and experience in removal and reunification decisions involving children at risk of maltreatment: Detecting a ‘Beginner dip’. British Journal of Social Work, 47(8), 2364-2386.

Edwards, F. (2016). Saving children, controlling families: Punishment, redistribution, and child protection. American Sociological Review, 81(3), 575-595.

Folkman, S., & Lazarus, R. (1980). An analysis of coping in a middle-aged community sample. Journal of Health and Social Behavior, 21(3), 219-219.

Font, S.A. & Maguire-Jack, K.. (2015). Decision-making in child protective services: Influences at multiple levels of the social ecology. Child Abuse & Neglect, 47, 70-82.

Fluke, J. D., Chabot, M., Fallon, B., MacLaurin, B., & Blackstock, C. (2010). Placement decisions and disparities among aboriginal groups: An application of the decision-making ecology through multi- level analysis. Child Abuse and Neglect, 34, 57–69.

Freidson, E. (2001). Professionalism: The third logic. Cambridge: Polity Press.

Friele, R.D., Bruning, M.R., Bastiaanssen, I.L.W., De Broer, R., Bucx, A.J.E.H, De Groot, J.F., Pehlivan, T., Rutjes, L., Sondeijker, F., Van Yperen, T.A. & Hageraats, R. (2018). Eerste Evaluatie Jeugdwet. Den Haag: ZonMw.

Gemeente Nijmegen (2014). Veur Mekäör, zorg en welzijn dichtbij. Beleidskader Wmo & Jeugd 2015- 2018.

Gilbert, N. (2012). A comparative study of child welfare systems: Abstract orientations and concrete results. Children and Youth Services Review, 34(3), 532-536.

Gillingham, P., & Humphreys, C. (2010). Child protection practitioners and decision-Making tools: Observations and reflections from the front line. British Journal of Social Work, 40(8), 2598-2616.

Gold, N., Benbenishty, R., & Osmo, R. (2001). A comparative study of risk assessments and recommended interventions in Canada and Israel. Child Abuse & Neglect, 25(5), 607-622.

Graham, J., Dettlaff, A., Baumann, D., & Fluke, J. (2015). The decision making ecology of placing a child into foster care: A structural equation model. Child Abuse & Neglect, 49, 12-23.

Greenglass, E.R., & Fiksenbaum, L. (2009). Proactive coping, positive affect, and wellbeing. European Psychologist, 14 (1): 29-39.

Horwath, J. (2008). The missing assessment domain: Personal, professional and organizational factors influencing professional judgements when identifying and referring child neglect. British Journal of Social Work, 37(8), 1285-1285.

Hupe, P. & Hill, M. (2007). Street-Level Bureaucracy and Public Accountability. Public Administration, 85(2), 279-299.

Hwang, K., & Han, Y. (2017). Public caseworkers' strategies coping with accountability demands. Journal of Public Affairs, 17(4), 1-8.

Katz, I., Cortis, N., Shlonsky, A. & Mildon, R. (2016). Modernizing child protection in New Zealand: Learning from system reforms in other jurisdictions. Geraadpleegd op 10 december 2018, van

https://thehub.sia.govt.nz/assets/Uploads/Modernising-Child-Protection-report.pdf.

Kim, J., Kaye, J., & Wright, L. (2001). Moderating and mediating effects in causal models. Issues in Mental Health Nursing, 22(1), 63-75.

Koelsch, L. (2013). Reconceptualizing the member check interview. International Journal of Qualitative Methods, 12(1), 168-179.

Juhasz, I., & Skivenes, M. (2018). Child welfare workers’ experiences of obstacles in care order preparation: A cross-country comparison. European Journal of Social Work,21(1), 100-113.

Kanani, K., Regehr, C., & Bernstein, M. (2002). Liability considerations in child welfare: Lessons from canada. Child Abuse & Neglect, 26(10), 1029-1044.

Kuijvenhoven, T. & Kortleven, W.J. (2010). Inquiries into fatal child abuse in the netherlands : A source of improvement? British Journal of Social Work, 40(4), 1152-1174.

Križ, K., & Skivenes, M. (2014). Street-level policy aims of child welfare workers in England, Norway and the United States: An exploratory study. Children and Youth Services Review, 40, 71-78.

Lipsky, M. (2010). Street-level bureaucracy : Dilemmas of the individual in public services (30th anniversary expanded ed. ed.). New York: Russell Sage Foundation.

Menger, A. (2008). Professioneel werken in gedwongen kader. Justiti le Verkenningen,e ̈ 34(3), 42-56. Ministerie van Veiligheid en Justitie (2015). Als uw kind onder toezicht gesteld wordt. Gedownload op 15 juni 2018, van https://www.kinderbescherming.nl/documenten/brochures/2015/01/01/brochure- als-uw-kind-onder-toezicht-gesteld-wordt.

Ministerie van Veiligheid en Justitie (2016). Certificatieschema voor toetsing van het kwaliteitsmanagementsysteem van uitvoerende organisaties voor Jeugdbescherming en

Jeugdreclassering versie 2.0. Waarin opgenomen het normenkader ten behoeve van certificering van uitvoerende organisaties voor Jeugdbescherming en Jeugdreclassering. Geraadpleegd op 15 juni

2018, van https://hetccv.nl/certificatie-inspectie/jeugd/jeugdbescherming-en- reclassering/documenten/certificatieschema-jbjr-versie-20/.

Mosteiro, A., Beloki, U., Sobremonte, E., & Rodríguez, A. (2018). Dimensions for argument and variability in child protection decision-making. Journal of Social Work Practice, 32(2), 169-187. Munro, E. (2005). Improving practice : Child protection as a systems problem. Children and Youth Services Review,27(4), 375-392.

Munro, E., & Hubbard, A. (2011). A systems approach to evaluating organisational change in children’s social care. British Journal of Social Work, 41(4), 726-743.

Nederlands Jeugd Instituut (z.d.a). Jeugdbescherming. Wie doet wat? Geraadpleegd op 23 juni 2018, van https://www.nji.nl/nl/Kennis/Dossier/Jeugdbescherming/Jeugdbescherming-Wie-doet-wat

Nederlands Jeugd Instituut (z.d.b). Jeugdbescherming. Ondertoezichtstelling (OTS). Geraadpleegd op 22 augustus 2018, van https://www.nji.nl/nl/Kennis/Dossier/Jeugdbescherming/Maatregelen-van- jeugdbescherming-Ondertoezichtstelling-(OTS).

Nederlands Jeugd Instituut (z.d.c). Jeugdreclassering. Wat is jeugdreclassering? Geraadpleegd op 22 augustus 2018, van https://www.nji.nl/nl/Kennis/Dossier/Jeugdreclassering/Wat-is-jeugdreclassering

Nederlands Jeugd Instituut (z.d.d). Wijkteams. Varianten wijkteams. Geraadpleegd op 25 juni 2018, van https://www.nji.nl/nl/Kennis/Dossier/Wijkteams/Gemeente/Varianten-wijkteams.

Noordegraaf, M., Van Loon, N., Heerema, M., & Weggemans, M. (2015). Professioneel vermogen: Proactieve ‘coping’ door publieke professionals. Beleid En Maatschappij, 42(4).

Olsen, L., & Holmes, W.M. (1982). Educating child welfare workers: the effects of professional training on service delivery. Journal of education for social work, 18(1): pp. 94-102.

Quinones, M., Ford, J., & Teachout, M. (1995). The relationship between work experience and job performance: A conceptual and meta-analytic review. Personnel Psychology, 48(4), 887.

Regionaal Ondersteuningsbureau Wmo & Jeugdhulp Regio Nijmegen (z.d). Casusoverleg Jeugdhulp met verblijf. Geraadpleegd op 24 juni 2018, van https://robregionijmegen.nl/wordpress/casusoverleg- jeugdhulp-met-verblijf/.

Rhoades, L., & Eisenberger, R. (2002). Perceived organizational support: A review of the literature. The Journal of Applied Psychology, 87(4), 698-714.

Saunders, M., Lewis, P., & Thornhill, A. (2012). Research methods for business students (6th ed.). Harlow, England: Pearson.

Shlonsky, A., & Wagner, D. (2005). The next step: Integrating actuarial risk assessment and clinical judgment into an evidence-based practice framework in CPS case management. Children and Youth Services Review, 27(4), 409-427.

Smalling, A. (2009). Generaliseerbaarheid in kwalitatief onderzoek. Kwalon, 14(3), 5-12. Smith, B., & Donovan, S. (2003). Child welfare practice in organizational and institutional context. Social Service Review, 77(4), 541-563.

Spratt, T. (2001). The influence of child protection orientation on child welfare practice. British Journal of Social Work, 31(6), 933-954.

Stichting Kwaliteitsregister Jeugd (z.d.). Informatie over tuchtrecht. Geraadpleegd op 23 juni 2018, van https://skjeugd.nl/informatie-over-tuchtrecht/.

Stip Nijmegen (2017). Stadsbreed team jeugd. Geraadpleegd op 30 juni 2018, van

https://www.stipnijmegen.nl/wp-content/uploads/Stadsbreed-team-Nijmegen.pdf.

Sullivan, C., Whitehead, P., Leschied, A., Chiodo, D., & Hurley, D. (2008). Perception of risk among child protection workers. Children and Youth Services Review, 30(7), 699-704.

Thompson, K. (2011). Multi-agency information practices in children's services: The metaphorical ‘jigsaw’ and professionals quest for a ‘full’ picture. Child & Family Social Work, 18(2), 189-197. Tilbury, C. (2006). Accountability via performance measurement: The case of child protection services. Australian Journal of Public Administration, 65(3), 48-61

Topberaad Jeugd (2015). Procesmodel Jeugdbeschermingsketen 2015. Geraadpleegd op 24 juni 2018, van https://vng.nl/onderwerpenindex/jeugd/jeugdhulp/publicaties/procesmodel-

jeugdbeschermingsketen-2015.

Transitiebureau Jeugd (2014). Uitvoering jeugdbescherming en jeugdreclssering. Afspraken tussen gemeente en Gecertificeerde Instellingen. Geraadpleegd op 23 juni 2016, van

https://vng.nl/onderwerpenindex/jeugd/jeugdhulp/publicaties/handreiking-afspraken-over- jeugdbescherming-en-reclassering.

Tummers, L.G., Bekkers, V., Vink, E. & Musheno, M. (2015). Coping During Public Service Delivery: A Conceptualization and Systemic Review of the Literature. Journal of Public Administration Research and Theory, 25, 1099-1126.

Van Montfoort (2018). Tucht, toezicht en kwaliteit jeugdbescherming. Jeugdbescherming, 12, 1-19. Van Nijatten, C., Hoogsteder, M. & Stuurmond, J. (2001). Communication in care and coercion: Institutional interactions between family supervisors and parents. British Journal of Social Work, 31(5), 705-720.

Van Rijn & Teeven (2013). Memorie van toelichting bij de Jeugdwet. Geraadpleegd op 15 juni 2018, van https://www.rijksoverheid.nl/documenten/kamerstukken/2013/07/01/memorie-van-toelichting- bij-de-jeugdwet.

Van Rooijen, K. & Bartelink, C. (2010). Gebruik van instrumenten in de praktijk. Geraadpleegd op 28 augustus 2018, van https://www.nji.nl/nl/Download-NJi/Publicatie-

NJi/Gebruik_van_instrumenten.pdf

Van Thiel, S. (2015). Bestuurskundig onderzoek : Een methodologische inleiding(Derde, herziene druk. ed.). Bussum: Uitgeverij Coutinho.

Vereniging Nederlandse Gemeenten (z.d.a). Beschermingstafel | Gemeente is voorzitter.

Geraadpleegd op 24 juni 2018, van https://vng.nl/onderwerpenindex/jeugd/jeugdbescherming-en- jeugdreclassering/beschermingstafel-gemeente-is-voorzitter.

Vriens, D., Vosselman, E. & Groß, C. (2016). Public professional accountability: A conditional approach. Journal of Business Ethics, 1-18, 1-18.

Wells, S., Lyons, P., Doueck, H., Brown, C., & Thomas, J. (2004). Ecological factors and screening in child protective services. Children and Youth Services Review, 26(10), 981-997.

Werkgroep Zorglandschap (2015). Ruimte voor jeugdhulp. Geraadpleegd op 22 augustus 2018, van

https://vng.nl/onderwerpenindex/jeugd/zorglandschap-specialistische-jeugdhulp/publicaties/ruimte- voor-jeugdhulp.

Yamatani, H., Engel, R., & Spjeldnes, S. (2009). Child welfare worker caseload: What's just right? Social Work, 54(4), 361-8.

In document Beslissen over uithuisplaatsing (pagina 72-79)