• No results found

Indien op het originele materiaal auteursrecht rust, dient men voor reproductiedoeleinden eveneens toestemming te vragen aan de houders van dit auteursrecht.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Indien op het originele materiaal auteursrecht rust, dient men voor reproductiedoeleinden eveneens toestemming te vragen aan de houders van dit auteursrecht. "

Copied!
19
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Deze film is beschikbaar gesteld door het KITLV, uitsluitend op voorwaarde dat noch het geheel noch delen worden gereproduceerd zonder toestemming van het KITLV. Dit behoudt zich het recht voor een vergoeding te berekenen voor reproductie.

Indien op het originele materiaal auteursrecht rust, dient men voor reproductiedoeleinden eveneens toestemming te vragen aan de houders van dit auteursrecht.

Toestemming voor reproductie dient men schriftelijk aan te vragen.

Thisfilm is supplied by the KITLV only on condition that neither it nor part of it is further reproduced

without first obtaining the permission of the KITL V which reserves the right to make a charge lor such reproduction. Ij the material ftlmed is itself in copyright, the permission of the owners of that copyright will also be required lor such reproduction.

Application Jor permission to reproduce should be made in writing, giving details of the proposed reproduction.

S GNATUU

MIe OVO M:

SHELF NUMBER MICROFORM:

MMETA 0146

(2)

~lI.iII

•••••

••••••

~1I iII

TROPENRIJMEN

:.:

Eerste bundel

Inhoudende twaalf leuke liedjes

van

LEOLEZER

Balldoeag.

Boüellverzelldhuis

L. A.

Lezer.

1928 •.

... I!!I

..

~

..•

... I!!I

ra •••

... • ••

(3)

/'

T ROP E N R IJ MEN

(4)

TROPENRIJMEN

Eerste bundel

Inhoudende twaalf leuke liedjes

van

LEO LEZER

Band(\eDg.

Boekenverzendhuis L. A. Lezer.

1928.

(

- , ' '. ,

,-

" I~ J

'~ I 4 II~ \ " "

. . . . ..i- ~

--

(5)

VO 0 RBER I C RT.

De groote bijval, welke de liedjes en declamaties van onder- get ,k nde, wanneer zij verschenen in de Indische dag- en week- blad n, steeds hebben genoten, deed hem den moed vinden, de beste hiervan in een bundeltje te vereenigen en uit te geven,

Zij, die deze liedjes r eds vroeger lazen in het Algemeen Indisch Dagblad "De Preangerbode" en de weekbladen: "De Zweep" "d'Oriënt", ,,0 Revue" en "Onze Stem,", zullen ze ong twijf Id als oude bekenden begroeten en even hartelijk ont- vilngen als zij, voor wie de kennismaking nog nieuw is,

Indien dit bundeltje enig succ s mag hebben, dan zal ook een tweede bundel. bevattende een serie declamaties in den trant van "De Schoolmeester" spoedig het licht zien,

LEO LEZER.

(6)

Handschoentje.

Voor ik vertrok naar Insulinde ging 'k voor een vrouwenhater door.

Geen meisje, dat ik ooit beminde.

't Was of mijn hart voor hen bevroor.

Maar in de diepe blauwe golven, ginds tusschen Aden en Ceylon, heb ik mijn hart een graf gedolven.

0, dat 'k dien tijd vergeten kon.

Refrein:

Was ik maar nooit gegaan over dien oceaan,

diln was mijn hart nog heel, geen Iiefde\eed mijn deel.

Zij was geen vrouw, zij was geen meisje, .. Handschoentje" noemde men die schat.

Ik zong met haar zoo menig wijsje, als zij aan de piano zat.

De man, die haar op Java wachtte, kende zij slechts van zijn portret.

En ik. die naar haar liefde smachtte, werd voor zooeen op zij gezet.

Refrein:

Wanneer de boot zoo statig voortgleed over het kabb'\end watervlak,

ik vaak een sinaasappel doorsneed, die 'k tusschen hare lipjes stak.

Soms, als zij bij die zachte glijding In 'n dekstoel aan mijn zijde lag,

dan dacht ik aan d' aanstaande scheiding, waarna 'k zou zingen nacht en dag:

Refrein:

- 7 -

Mijn onvergeeflijk lief handschoentje, 'k wou dat ik jou nog bij me had.

Als ik nog denk aan 't eerste zoentje, dat jij me gaf toen 'k naast je zat, je weet wel, in dat stille laantje, ginds In Colombo, aan het strand, onder het oog van C ylons maantje, waar onze liefde is ontbrand . . .

Refrein:

In het gezicht van Prioks haven, toen we elkaar op 't sloependek nog haastig duizend zoentjes gaven, werd 'k van verdriet hailst stapelgek.

En toen de boot den walkant raakte.

je laatste groet mijn zi I doorsnee . was 't of ik uit een droom ontwaakte en nam die and're man je mee . . . • .

Refrein:

Nu houdt een anJer je in z'n armen, een, die je nooit bekoren kan.

Mijn liefde slechts kan jou verwarmen, Jouw hart is mijn, ik ben je m.m.

Maar mocht je onzen droom vergeten en van dien ander houden gaan, ik bid je, laat het mij dan weten, opdat ik zingen kan voortaan:

Refrein.

(7)

Brief van Fientje

uit Eoscbedé aan haar vriendin te 8andoeD9.

M'n beste Trui, ik heb gelezen, wat jij me van je aankomst schreef, maar 'k kan je brief niet goed begrijpen.

't Is mij te vreemd, zoo waar ik leef.

AI heb 'k behoorlijk school genoten, al ben 'k toch heusch geen domme vrouw, 'k had nooit gedacht, dat t1'Oost er uitzag zooals ik nu verneem van jou.

Dat het te Bandoeng net zoo frisch is als hier op 'n mooien dag in Mei, dat Je daar slaapt met woll n dekens, zeg meid, hoe kom je daar toch bij 7 En heb je daar een waterleiding net als bij ons in Enschedé, en electriciteit en gaslicht,

zeg meid, wat doe je daar toch mee 7

I eef je dan niet, zooals ik meende, in bamboehuizen in het bosch 7 En Joopen daar geen wilde tijgers of olifanten, zoo maar los 7

Ook schrijf je, dat die bruine menschen gekleed zijn, net als jij en ik.

Als mij een ander dat vertelde, 'k Geloofde het geen oogenblik.

- 9 -

Met een express·trein eerste klasse ben je naar Bandoeng toegegaan 7 Maar Was er dan geen wilde volksstam 7 Viel men den trein niet één keer aan 7 Nee, zooiets had 'k niet kunnen denken.

Als ik het nieuws van Indië Jas.

was ik altijd in de verbeelding.

dat 't daar veel interessanter was.

Wanneer ik las van de S. I. rs, van 't Jndo-Europeesch verbond en van die leuke Kaja-kaja's, die 'k allemaal zoo gri z'Jig vond, dan dacht ik dat elk huis een vesting en ied're plaats een paaldorp was, dat leeuwen, panters, apen, slangen, krioelden voor je deur in 't gras.

Ik was al jarenbng aan 't hopen, dat hi r zoo'n halv bos hm nsch kwam, die me ZOII schaken in een kano

en me dan mee naar IndF nam.

Maar als daar alles zoo gewoon is, vind 'k er niets aan dan ga 'k ni t nll' '.

Dan trouw ik liever met n wever, n blijf hier stil in Ensched',

Maar als je soms eens iets mo ht merken van 'n onbeschaafde bosjesman,

die koppen snelt en mcnsch n op ec,

Schrijf mij dan gauw, daólr hou 'k zoo vall. Ik wou zoo graag, al was 't maar v'n, zoo'n echte woeste landstre k zien, bewoond door wilde Indianen.

Nou Trui, gegroet, trouw

IF:N.

(8)

De Korte Rok.

Als je op een mooi en morgen.

voor pleizier uit fietsen gaat, langs de buitenwijken peddelt, langs de gladde asfaltstraat, met je drie-versnellings-naaf, die haast de zwaarste helling haalt, weet je, dat je heerlijk uit bent en meteen je spieren staalt.

Vaak ontmoet je op die wegen meisjes van de Mulo-school of de H. B. S .• die rijden vroolijk. vol van pret en jool, in hun frissche korte kleeren.

krachtig. stevig en gezond.

Oogen, frank en vrij in 't rond ziend.

nimmer neerslaand naar den grond.

Maar wanneer een heer hen nadert.

grijpen z· angstig naar de knie, om hun rokje neer te :trekken, dat hij niet heur beenen zi "

Want die rok krUipt ond r 'c fietsen reeds een weinig naar omhoog.

En dan komt, 'c is onvermijd'lijk, 'n stukje broek of been in 't oog.

-11-

En daar kan zoo'n kind niet tegen.

't Doet haar fijn gevoel %oo'n pijn.

Maar zou dat getrek aan 't rokje niet wat overdreven zijn 7

Of de man. die haar voorbijrijdt.

strak vooruitkijkt in 't verschiet.

of tersluiks een blik op zij werpt, is toch zoo gevaarlijk niet.

Kijken doet-ie, kijken moet-ie.

Dat's warempel ook 'n bak I

Je kunt moeilijk langs de straat gaan met je oogen in den zak.

Meisjes met je korte kleeren en je open. frisch gelaat.

't Wordt hoog tijd. dat ge die preutschheid eens een weinig varen laat.

Schaamt g' U voor Uw forsche knieën 7 Brengt ze niet zoo in 'c gezicht.

Sluit Uw rok dan om de enkels met een waschlijn stevig dicht.

Maar wilt ge bij vrij bewegen toch het mannenoog ontgaan 7 Schaft U dan een mannenrijbroek en een motorjekker aan.

(9)

De Indische Zo nd ebok.

Wanne r d begrooting 1l1;\<tr st d ni t wil klopp n en <tI het b zuinigen {och ni t m er b<t<tr,

corruptie n fr<tudes ons t 'Ikens weer plagen, tOt wanhoop all Iken b stuurder van Staat, wann r ze in iederen diensttak zoo klagen, d;\t ni m:lnd voor w rken meer va Ic sympachi Dan h c n w ni t naar Je red n vragen:

't I' \ r de SclllliJ van d· Bul' au ratie.

W:lnn cr ze in i cl re desê\ vergaad'ren en Z\\ êlmmen, dat hoor n n zien je verga<tt, Wêllln r de politie niet op durft te treden, al wor t de gevaarlijkste onzin 9 praat, W<lnn r de bevolking daardoor gaat gelaoven, dat m n haar verdrukt, zelfs al weet ze niet wi '.

Dê\11 schelden we nict op de onrustv rwekkers.

mil, r p di ;\oIk'lig' Bureaucrati .

Wann r r bij honderden word n ollcsl;\g n, n m nig h og op wachtg Id gest Id,

en toch maar steeds nieuw personcel komt uit HolI<tnd, ê\lsof w nog overvlo d hadd n Vim geld,

dan wordt in d dJgblad n vreeSlijk gemoppcrd, beschouwt In 'n h t als a tu Ie copie.

En :lIs m n d<ln vrailgt wa:lr zoo'n to st<llld uit voortspruit, is h t ni'lCllurlijk d Bureaucratie.

Wanneer er met djimats en meer hocus-pocus het volk fanatiek en half g k gemaakt wordt, zoodat 't zich gaat wapenen en trekt ten strijde, en 't zoo zich vergeet, d:lt er bloed wordt gestort.

Dan slaat iedereen aan het becritiseeren:

Hoe was zooiets moog'lijk 7 Door wat en door wie 7 Tot eindelijk allen het roerend beamen;

't Lag als altijd aan de Bureaucratie.

En als ze diln eind'lijk met bommen gaan smijt n, de treinen ontsporen of 't oorlog reeds was.

Politie en leger tèch in wordt gekrompen, alsof men van onrust nooit hoorde of las.

Dan slapen de burg rs zoo vast en zoo heerlijk in stille berustende filosofie,

vertrouwend op hen, die het Sta<ttsschip besturen, met of wel zonder de Bureaucratie.

Wanneer we toch allen ens konden beseffen, d. t elk geregeerd wordt zooals hij v rdient.

En dat ons gemopper is als van een baby,

hoe meer hij z'n zin krijgt, hoe meer of hij uricnt.

Dan sloegen we zelve de handen tezamen, dan was wat verkeerd is dra onder de knie.

Dan lieten wij ons niet langer regeeren door onzen zondebok "Bureaucratie".

(10)

Afscheidsbrief

vaD ~eD Nieuw-GuiDea.koloDiat.

Geliefde Clara, 'k moet je gaan verlaten.

'k Hoop, dat je mij niet al te hevig mist.

Ik ga een nieuwe toekomst-staat veroov'ren in 't land der Papoea's als kolonist.

Het is wel hard, je kunt niet met me meegaan.

je moet je troosten in je zwaar verlies.

In 't beri-beri-Iand mag jij pas komen

na d' eerste oogst van rijst .•.•. in zilvervlies.

Verbeeld je, dat je mooie smalle enkels waarnaar 'k zoo menigmaal bewond'rend kijk, eens op gaan zwellen tot een logge massa, in ruwheid aan een badakpoot gelijk.

Of dat je heerlijk blanke zwanenhalsje,

dat 'k steeds aanbad met heel m'n hart en ziel, de hebzucht wekt van een Kaja-Kaja,

en onder 't mes eens koppensnellers viel.

Voor mij behoef je geen gevaar te vreezen.

AI heb ik nooit gereedschap gehanteerd,

landbouw een veeteelt zijn maar kleine kunstjes.

Voor 'k honger krijg heb 'k dat al lang geleerd.

We kappen vlug 'n tien hectare bosch om en planten rijst; dan gaat het er op los.

We houden, tot ze rijp is, ons in leven met snert in blik van Tieleman & Dros.

Nadat we onze eerbied voor de wetten en d' adat van het volk hebben getoond, beginnen we beschaving te verbreiden

in 't land, waar thans de koppensneller woont.

De koelies stroomen toe om ons te helpen;

zij staan ons trouw terzij, niet één vertrekt, zoolang ze lekkere obat van ons krijgen, zoo lang als onze voorraad kraaltjes strekt.

- 15-

'k Zie voor mijn geestesoog mijn naam reeds prijken als medestichter van NiclI1v-Indoland.

In 't honderd-jarig jubileum-nummer der veelgelezen nieuw-Guinea-krant.

Ik zie ons beider standbeeld. lieve Clara, omringd door kind en kleinkind, allemaal.

'k Zie onze zonen ploegen, eggen, graven en vechten .... als de boeren van Transvaal.

Als 't laatste paradijshoen is geschoten, als ied're Papoea een vulpen draagt,

als er geen twee bouw grond meer onbezet is als iedereen om lotsverb et'ring vraagt,

als wij, voortrekkers, lang reeds zijn vergeten, als men ook dáár roept: .. Los van Nederland I"

als ploeg en spade slechts van naam bekend zijn, de jeugd slech ts van kantoorwerk heeft verstand ....

Dan komt een nieuwe schaar idealisten een oproep plaatsen in hun bondsorgaan : ..Komt vrienden, hier is nu geen plaats meer, komt, laten we een kolonie stichten gaan!

Komt! Laten we ons zelve gaan bedotten.

We hebben werkkracht, maar =e is latent.

Slechts in den vreemde kan ze zich ontplooien, in 'n land. ver, ongezond en onbekend."

Dus, Clara, je geliefde gaat vertrekken.

De raad der pers en der publieke stem die deden hem zijn ongeschiktheid inzien, ze maakten indruk, overtuigden hem,

dat er geen plaats meer is op Java voor een kerel.

dat ft land is uitgeput, dat niets meer valt te doen.

Vaarwel, mijn lief, ik sluit dit droef epistel met 'n hartelijke Papoeasche zo n.

(11)

Rek est va n ee n werk e lo oze.

Geachte Heer. vereerde Excellentie, ik ben een arme, werkelooze man, ik vraag beleefd een oogenblik attentie.

of U me aëlO een baantje helpen kan.

'k Verdiende vroeger zevenhonderd gulden per maand en daarbij klaagde ik warempel nog.

Nu h b ik niets; wèl dri maal zooveel schulden en, 'k snap het zelf niet, leven doe ik toch.

,

'k Loop dag aan dag te zwerven door de straten.

Zelfs bij de àrbeidsbeurs heb 'k aangeklopt.

Ik heb de prachtigste certificaten,

zoo mooi, dat ieder denkt: Ik word gefopt Wantrouwend word ik door de lui bekeken.

Ze denken heuseh, dat 'k minstens fraude pleeg.

En dat ik vol zit met modern streken, want anders liep ik toch z' ó lang niet leeg.

Geachte Heer, ik ken, It is ongelogen, een man, die .. Amsterdam" schrijft met

eH.

Een domme vent, toch zag 'k met eigen oogen, ze loopen hem met baantjes achterna.

En ik, die hoor bij d' intellectueelen,

loop als een schooier en verdien geen cent.

Vandaag of morgen moet ik nog gaan stelen.

'k Ben zelfs niet lakoe meer voor hoofdagent.

• f

, j

- 17 -

Geachte Heer. vereerde Excellentie,

bedenk toch eens, waar of dat henen moet.

Ik schrijf vergeefs op elke advertentie.

Verlangt men soms, dat Ik me m t steenen voed 7 De beste zaken ziet men thans f;'\illeeren.

wijl men z' aan onbevoegden overlaat.

En die geschikt is om ze te beheeren,

loopt met z'n kunde werk'loos langs de straat.

Ik voel me sterk om alles te probeeren.

kantoorhoofd, commissaris of zoo iets.

Een wachtgeld-postje wil ik ook welleeren, al geeft 't niet veel, 't is beter toch dan niets.

'c Kan me niet schelen of het loon wat klein is.

'k Neem alles aan, ik ben nog jong en sterk.

Alleen .... ik wil een baan, die in mijn lijn is, want anders blijf Ik liever zonder werk.

(12)

De "DOORSNEE" .. Indischman.

Parodie op hetgeen een zekere "Wijsneus" indertijd schreef over d n .Doorsnee-Hollander." in het Alg.

Handelsblad. welk stukje door vele bladen werd overgenomen.

De Indischman is veertig jaar . . . . of jonger of ouder

Wanneer hij woont in 'n wnrme streek, verlangt-ie naar kouder.

Maar woont hij in de kou dan wenscht hij 't ook wel eens warmer

Somwijlen is hij millionair, soms rijker, soms armer.

Hij bleef vast eeuwig vrijgezel, wanneer-ie niet trouwde.

Nu woont hij in een woeste streek, dan weer in 'n bebouwde

Nu is hij aan het bier verslaafd en dan weer aan klare,

Soms rookt hij sigaretten, maar ook \V I eens sigaren.

Zijn meening steekt hij zelden onder stoelen of banken.

Maar luist'ren naar eens anders woord, daarvoor moet hij danken.

Steeds vindt hij iets in 't Staatsbeleid, dat af is te keuren,

Vooral, dat men critiek toelaat. vindt hij te betreuren,

Hij rijdt in dogear, motorfiets, maar liefst in een auto.

En waar hij kan maakt hij van elk en ieder een foto.

, j

- 19-

De politiek is iets waar hij zich liefst niet mee inlaat.

De kranten noemt hij lorren, wijl er nimmer lets instaat.

Hoewel hij gaarne kankert houdt hij toch wel van grappen.

Zijn liefste werk is altijd, rare moppen te tappen.

Hij leest in alle talen, maar liefst niet in z'n eigen.

En als hij niets te praten heeft, dan kan hij best zwijgen.

Doet zich bij dames netjes voor, dat kan j' hem vertrouwen.

Hij danst perfect; natuurlijk 't liefst met ander- mans vrouwen.

Hij is . . . hij kan. . . hij doet, . . . hij wil . • . kortom da- mes. heeren.

't Is heusch te veel om alles hier te speci- ficeeren.

Ontstelt U 't bovenstaande beeld 7 Raakt g' er 0-

verstLIur van 7

Stel U gerust, Gij zijt niet zoo, 'k bedoelde Uw buurman.

(13)

W elk orn s tlied aa n Spee nhoff.

Welkom, welkom! Groote Speenhoff, welkom in dit gastvrij land.

Alle krontjong-liedjeszangers reiken U de broederhand.

Lees hoe alle kranten melden hoe nieuwsgierig of we zijn.

Straks komt Nappie, Cor of Kniertje, en we vinden 't ook weer fijn.

Zing je liedjes van de Schooiers.

van de vrouwen van den man.

't Hindert niet al snappen velen er de mop. de clou niet van, Wij, die je van vroeger kennen.

vinden het een pracht-idée.

Mits . . . . je niet je snuit verandert.

Speenhoff breng je baardje mee,

Zing je lied van Dronken Ti nus, van de Knakworst en de Rats, van de vrouw, die het te goed had.

van de boonen, van de cats.

Schilder ons het Hollandsch leven, zoo als jij alleen dat kan.

Straks bezing je weer in Holland sirihpruim en doerian.

- 21 -

Speenhoff met je leuke zangen.

breng de rassen bij elkaar.

Niet met gummistok of bommen.

maar met liedjes en gitaar.

Breng de lach op onze troni 5, tref ons in ons te rsce punt.

Koos. verlos ons van 't gekanker, maak ons vroolijk. als j kunt.

Stilmpenu volgepropt zalen zien w' in schouwburg of in soos.

Nu geen vreemde liedjes hooren, maar h t Hollandsch van Oom 1'005,

Speenhoff komt thans in de mo Ic.

minstens voor e n week of tien.

Juist omdat w' hem niet b grijpen, Ç]ilan we allen Sp nhoff zi n.

WIkom. w lkont, leuk :ang r.

w ~Ikom in dit gastvrij oord.

Weg met speechen op congr s I.:n.

Thans aan jou alleen het woord.

Indië wil je kunst waardeercn.

In de tropen ligt jc kans.

Kom, en win je een vermogen.

'c Ga je nict < Is Heijermilns.

(14)

De verlaten minnaar.

Ik had een ineisje, ze was een schat.

Het liefste wezen van heel de stad.

Ze had twee oogen, zoo heerlijk bruin.

Ik zag haar 't eerst in den dierentuin.

Ze danste eenig, zoo flink en vlug.

Een rilling liep er van 1 ngs m'n rug.

Nu hedt een ander haar hart bekoord.

Vandaag of morgen bega 'k een moord.

Toen ik haar d'eerste maal tegenkwam was 't of een engel mij medenam.

Ik kreeg zoo'n zalig verrukt gevoel.

Het was schandalig, betoeI, betoeI.

Ik wou wat zeggen maar 0 wat schrik I Mijn tong verlamde, ik gaf geen kik.

Zij lachte vroolijk, het oog vol spot.

Ik was van liefde gewoon kapot.

Ik was kapot tot een week erna.

Danste ik een foxtrot met haar mama.

Daar brak het ijs door. 0 wat geluk.

Mijn hart was wel op drie plaatsen stuk.

'k Mocht met haar dansen, ik hield haar vast Ik trilde door heel m'n ribbekasc.

Maar onder 't draaien, adoeh. adoeh I wierp zij een ander haar lonkjes toe.

- 23-

Toen vroeg ze mij of ik motor ree.

Of ik aan zwemmen en voetbal dee.

Al had gevlogen over de "Prauw". 1) En of ik mee in een duikboot wou.

Ik zei: het spijt me, m'n lieve schat.

'k Hou wel van water, maar niet van nat.

Een voetbal vind ik een aak'lig ding, en motorrijden een marteling.

Ik hou m'n voeten liefst op den grond.

Het vliegen. zegt men, is ongezond.

En met een duikboot, 0 heerejé,

geen man van Buiksloot gaat daar ooit mee.

Maar 'k heb je lief als geen ander man.

'k Zal voor je werken zoo hard ik kan.

Ik zal je geven al wat 'k verdien.

maar aan mijn lijf nooit zoo'n sportmachien,

Toen was de liefde U. J. T. uit,

Nu hoor ik nooit meer haar lief geluid.

Ik koop een motor voor duizend pop.

'k Ga voetbal leer n, ik vrees geen schop.

'k Willeeren zwemmen, ik duik in zee.

'k Maak de gevaarlijkste vliegtocht mee.

Dan vraag'k haar weer over 'n maand of drie, als ik ze dan nog niet vliegen zie.

1) De berg Tangkoeban Parahoe. bij Bandoeng.

(15)

I S

Werelds c irk e lgan g.

Toen hij de school had afgeloopen en met z'n vader 't land werk d c.

mocht Kromo eens per week g regeld met koopwa<lr naM d hoofdpl,,;'\ts mee.

Al had z'n vilder volop duit n, al hi'ld hij bnd en v e genoeg,

toch ging hij lustig voort m t werken;

nooit werd hij moe van dat yezwo g.

]n 't dorp had Krollla veel t zeggen, kon hij aan 't hoofd der dorpsjeugd stailn.

Maar op den pilsar, zwaar b I(lden, Zilg m n h In voor en ko li . iln.

Dat kon Ic jongen ni t verdr,lg 11.

dat gri fd' hem als hij and'r n zag.

die minder geld dan hij bezaten, en toch niet werkten, dag aan dag.

Toen hielp zijn oom h In aan en baantj als djo 'roetoe!is in d stad.

Nu clro g hij daag'lijks schoone kleer n, had hilnd n, waar 9 n eelt op zat.

- 25 -

En toen zijn vader was gestorven, n hij 't aanzienlijk erfd el kre g, toen ging hij deftig renteni r n, waardoor-ie zeer in aanzien steeg.

Hij leefde kalmpjes zonder zorgen, hij werkte niet, doch had geen nood.

Wist kalmpjes alles te verteren, ging toen voldaan en kalmpjes dood.

Zijn kind'ren werken nu ills ko Iie, zijn blij met al wat men hen geeft.

Wellicht dat Kromo's achterkleinzoon weer eigen huis en sawah heeft.

Dan kan zijn zoon het weer verbrassen, naar 't voorbeeld, dat eens opa gaf.

Zoo draait het wiel van 's werelds kringloop, zoo wisselt 't licht het duister af.

(16)

Verzuchting van een Njai Blanda.

(Gcfnspt,.ce,.d door peenhoff's "B,.ie! van ecn metd. dte het te goed had.")

Toen ik je voor het eerst ontmo tte.

keek ik je zeer verwonderd aan, omdat je 'n desa-meisje groette.

En 'k bleef verward, Verbijsterd staan.

Maar to n ik na slechts weinig dagen, nog wat verlegen, bij je kwam,

kon 'k niets meer weigeren op je vragen.

En toen je me in je armen nam ..•..

3\doeb I 3\doeb I

't Mocht bij je blijven in je woning.

'k Kon alles krijgen, wat 'k maar WOll.

En later zou je, als belooning, me maken tot je echte vrouw.

Je was zoo flink, zoo knap, zoo krachtig.

al was je mij wel eens te woest.

Je liefde werd mij soms te machtig, zoodat i k dikwijls zeggen moest:

11 Tjitjing atoeb \"

Je gaf me vele lieve namen,

die 'k grootendeels niet kon verstaan.

Maar als er vriellden bij je kwamen dan sprak je mij met "Baboe" aan.

Soms moest ik in de bijgebouwen verscholen blijven menig uur,

en schertste jij met blanke vrouwen.

Wat was mij dan het leven zuur.

3\llob-iloh'

7 -

Als reen njonjél Blanda hier is, waarmee je zoo gezellig kout.

Déln voel 'k me altijd panas-tiris.

Dan denk ik, dat je van haar houdt.

Maar als je soms je woord mocht brek n.

Nog ê\nd'cen mint, b halve mij, d,m zal 'k me vrees'lijk op je wreken dan n em 'k er ook een ander bij.

Keurt boe, kitoeb 7

M'n lieve Blanda, 'k hou wel van je.

J b Ilt niet kwaad, ê\1I en wat dom.

Maar liefde is in hoofdzaak franje.

E n goed bestaan daar gaat het om. Zoolang je mij verschaft een leven, als nooit zou doen een kampoengman, wil ik je graag mijn liefd geven.

V rwacht slechts niet t v el ervan.

Ngan saworeb.

M'n lieve Blanda, 'k vind je aardig.

Alle n. ik leef ni t met je mee.

'k Sta ni t zoo hoog, 'k b n jou niet \ d.1fdig.

Jti kunt met mij nooit zijn tevree.

Door jou leef ik nu z nder zorgen.

Daar b 11 'k je reuze-dankbaar voor.

Maar schrik niet als 'k vandaag of morgen r met een ander ga vandoor.

Ncangan deui boe I

Verklaring var. de Soedélne sch woord n;

NJat

=

huishoudster. Blanda

=

Europ aan. Oe a =-dorp. Adoeh! (Uitroep van piin). TJtrjtng aroel> I

=

Stil toch! 1laboe

=

dienstm id. Mah-ilah I

=

ach-ach Nionja :=: dame. Panas- ri,.ts

=

heet n koud, huiv rig. Keun boe knoeb 7

=

kan he~

je nict schelen 7 gOIl sawa,.eb = slechts gcd elteltJk. eangan dcul boe = zoek maar weer een ander.

(17)

De Mariages van Nji (tji.

(Gein plrccrd door Specll"off's "Dc viJf equipages").

De eerste keer, dat zij ging trouwen was 't 'n ouwe heer,

aan wien haar vader haar cadeau gaf.

't Gebeurt wel meer.

Maar na een jaartje kon haar man het huwelijk niet meer bekor n.

Haar kind-zijn duurde hem te lang.

Zij wcrd weer meisje als t voren.

Dat was haar eerste mariage.

De tweede keer, dat zij ging trouwen, was 't met haar neef,

die af en toe in saté-kambing eens handel dre ·f.

Maar toen hij nauwlijks een half jaar had van haar frissche jeugd g noten, vertrok hij naar een and'rc str k en werd Nji Itjih weer verstoot n, Dat was haar tweede mariage.

De derde keer was het een mandoer van 'n theekebon.

die minstens vier van zulke vrouwtjes per jaar aankon.

Toen zij van hem weer randa was, omdat hij 'n ander had genomen, toen is zij op een goed n keer als baboe bij 'n toean gekom n,

Dat was haar vierde maria ge.

- 29 --

't Was haar te vreemd en m t d n tuinm"n ging z' er van door,

die spoedig al haar mooie spull n bij 't spel verloor.

Toen kwam een lnlandsch fus li r, di nam haar mee de tang i binnen.

Maar daar zij niets van 't hui werk wist, alleen v rstand h"d van b minn n,

mislukte ook dez marlag .

Zij trouwde m cr d"n twintig keer n in 'n paar jaar tijd,

Zoolang zij jong w,,~ en kon doorgaan voor 'n knapp meid.

Tot ind'liJk lamplicht n bedak aan de natuur te hulp moest komen. Nu loopt ze 's avonds op de baZIn,

Durft van een huw'lijk nl t me I' droomen. Dat 's 't eind van hjis mariages.

Verkbring van nk I woord n:

Njl Irjl

=

juffrouw Irli. Saté IICltnblng

=

geroosterd geirenvl esch.

Mondoer

=

In);lIldsch opziener. Kebon

=

plillllólge. Rondo

=

oes hCldcn vrouw

Tongsl

=

k;\z rn . /:3 d'lll

=

po der.

(18)

W RKEN van L. A. LEZER

VERKRIJGBAAR BIJ

BOEKENVERZENDHUIS

Bragaweg 22

L.A. LEZER

Telefoon No. 979 8audoeng.

L. de SCHRIJVER CL. A Lezer). Jongens van Jantje Kaas.

Uitgegeven met subsidie van h t 0 partem nt Vi"lll or- log.

Oorspronkelijke Militaire humor'sken, sch tsen lilt ILt tan~lsi­

'n rimbo kven, brieven van n Hollandsch 11 boer. di' 9 It >..:1

OIlW tend in de Indische cultures t r chtkomr. n z r humo- ri tisch b schrijving van d Ic Bandoengsche Jaarb li,S. b",- schr wn in den trant van Kokadorus. enz.

Prijs voor 2 dIn (Ie en 2e serie) f 3. - Verzendkosten f 080.

Leerboeken Indische Talen

L. A. LEZER. .. De vier Indische Talen". (Empat bahasa Hindia).

te >rbo k Hollandsch-Maleisch-Soendaneesch-Javaanseh.

Bevat ,,11 s wat men voor h 't dagelijksch spraakgebruik noo- dig h eft. 1 gedeelte: Korte zilln n. samensprak n enz. uit het dagelijksch I v n, 2e. particuliere. hand Is- en sollicitatiebriev n n 3e viertalige woordenlijst. waarin Ik woord, dele in de voor- afgaande lessen voorkomt nog ens afzonderlijk is v rtaald.

Het boek bevat ruim 1800 woorden. hetgeen meer dan vol·

doende is om zich in de geleerde taal dUidelijk verstaêlnbJêlr te maken.

Prijs ingenaaid f 4.- franco per post f 4.60 gebonden f S.2S " " " f 5.90

L. A. LEZER. "De Soendaneesche Taalcursus".

Groot leerboek voor zelfonderricht in de Soend. n sch laaI.

Gemakkelijke m thode. Rijk gevarieerde inhoud. bevattende Grammatic. , êllles met voorbeelden toegelicht:

Vertaal-o ~ ningen met bijbehoor nc.le woord 'nlijst en

- 31 -

sleutel. waardoor men zelf kan concroleeren of men het goed heeft gedaêln.

Uitvoerige wenken voor klemtoon n uitspraak. Verkla- ringen en voorbeelden voor het gebrUik van de hooge en lage taal (Zeer uitvoerig behand Id).

Eenvoudige samenspraken betreff nde omgang met b·

dienden. koelies. gesprekken op e n thee-ondern ming over het rapport. de pluk, het drogen. het planten. sorteer n, helopeltis vangen, gesprekken van employ' en mandoer.

enz.

Lees- n spreek-oefeningen.

Opstellen over dc zeden en 9 woont n van d So n·

daneez n, staaltjes van bijgeloof, enz.

De suikerpalm. de rijsteultuur. met alle op deze w rk·

zilamheden betrekking hebbende woorden en eigenaardig·

h den.

De Pamali·voorschriften (Wat verboden is). Ze r inte- ressant.

De SoendClneesch spre kwoord n. nz. nz.

Kortom: Géén droog-wetenschappdiJk boek. doch e n boeiend populair standaardwerk, W.1ill'ilan reeds hon- derden hunne kennis van d So nd;meesche raai te dilnk 11 h bben. Prijs f 12. - V rz ndkosr n f 0.85

L. A. LEZER. Kleine Leercursus voor zelf-onderricht in de Soendaneesche taal. :c1fde m rhod "Is .. 0 0 11- dilnee eh Taalcursus", do h in bekn pten vorm. E n han- dig leerboekje VOOl' hen. di de raaI 51 ChLS oppervlakkig b - hoev n t k nnen. 3de druk.

Prijs f 2.50 Verzendkost nfO 35.

(19)

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

dat onvermijdelijk donker zou zijn wanneer niet bijtijds voor de toekomst werd zorg gedragen, maar tevens mannen, die klaar staan, om anderen met raad en ook

I-Iajati heeft tot n()g toe geen schu ld, zodat ik voorshands nog geen ' echtscheiding kan vragen. den laatsten tijd nog al erg tegenvalt. Door deze bemoedigende

kebau (kebaullvogeltje). Dat huist op zijn rug, maakt uitstapjes naar zijn kop en schoften, fladdert tegen zijn plompe pooten op, en overal pikt het de

Dit werd tusschen luid neus-gesnuit uitgebracht. ujn levensgeschiedenis opgebiecht..... ik wil Bernard spreken. Ze hoorde altijd graaD' over de chronique scandaleuse.... Ze

(Zij giet de n aangewezen beker uil). Heil u Xanthippe, fiere dochter van onzen stam! Niet teruggeschrikt zijt ge voor de wraak der eeuwige Moire I Diep in

Hanna stapte dadelijk in. De helper wist blijkbaar al wat hij te doen had, want hij maakte het paard los en terwijl de auto zich al in beweging zette zag Hanna, dat hij zich

Zooals hij daar nu zat te smullen van de nasi·goreng, gulzig etend met zijn handen, la- waaierig smekkend met tong en lippen, had hij iets dierlijks over zijn

De boeitros was vast, maar met de waltrossen schenen de Maleische roeiers geen haast te hebben. Hoe dichter het schip bij den steiger! hoe minder zij hoefden sleepen