Vraag nr. 141 van 13 mei 1996
van mevrouw VEERLE HEEREN
Aanbevelingen Vrouwenconferentie UNO – Uitvoering De vierde Vrouwenconferentie van de UNO in Peking, begin september 1995, betekent een krachtige en mon-diale impuls ter verbetering van de rechten en de posi-tie van de vrouw. De Platformtekst voor Acposi-tie van deze conferentie wil immers een gelijke deelname van vrou-wen en mannen aan het maatschappelijk, cultureel en economisch leven realiseren. Ook België heeft deze tekst aanvaard en heeft er zich bijgevolg toe verbonden de daarin vervatte doelstellingen en maatregelen te vertalen in zijn beleid.
Vanuit een gender-dimensie bekeken, bevat de brief van de minister van Tewerkstelling alleen beleids-accenten naar vrouwen in kader van het doelgroepen-beleid.
1. Wat is het concrete beleid van de minister naar vrouwen toe ?
2. In welke mate heeft hij de aanbevelingen uit de Platformtekst voor Actie van de vierde Vrouwen-conferentie van de UNO reeds in zijn beleid ver-taald ?
3. Is in zijn kabinet en/of administratie een mede-werk(st)er of werkgroep uitdrukkelijk belast met het opvolgen van de gender-dimensie in zijn be-leid ?
Antwoord
1. – Om de positie van de vrouw op de arbeidsmarkt te verbeteren werkte de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbe middeling en Beroepsopleidi ng (VDAB) reeds in 1991 een actieplan uit.
In het protocol van de eerste Vlaamse Werkge-legenheidsconferentie van 17 maart 1993 werd uitdrukkelijk gesteld dat categoriale maatrege-len voor de doelgroep "vrouwen" moesten wor-den genomen. Aangedrongen werd onder meer op een dringende uitvoering van het VDAB-actieplan en een omzetting ervan in een meerja-renplan. In maart 1994 werd het VDAB-positie-ve-actieplan omgezet in een meerjarenplan en door het Beheerscomité goedgekeurd.
De leidraad bij het VDAB-meerjarenplan is er een van integratie met de andere plannen, intern zowel als extern (Europese projecten en derge-lijke). Deze integratie met zowel de interne functionele diensten (beroepsopleiding, arbeids-bemiddeling, Weer-Werk, Jobclub en T-interim) als de andere VDAB-actieplannen (Begelei-dingsplan, KMO-actieplan, Knelpuntenberoe-pen-actieplan,...) is nuttig omdat vrouwen een doelgroep vormen die in alle klantenbestanden van de VDAB vertegenwoordigd zijn.
In het meerjarenplan gaat ook veel aandacht naar sensibiliserende en ondersteunende acties, waarbij gewerkt wordt aan de invloed van rol-stereotyperingen, zowel naar de
VDAB-mede-werkers toe als naar de bedrijven, de werkzoe-kenden en zeer in het bijzonder naar de vrouwe-lijke werkzoekenden.
– Een efficiënt beleid voor de risicogroepen, in casu de vrouwen, gaat uit van een integrale benadering waarbij werkzoekende en werkgever betrokken zijn en waarbij er een individuele strategie of traject wordt uitgetekend. Het doel-groepenbeleid van de Vlaamse regering is dan ook prioritair gericht op het bevorderen van individuele en integrale trajectbemiddeling voor risicogroepen. Dit vereist een lokale benadering waarbij partnerschappen worden gerealiseerd in het licht van de doorstroming van het individu naar de arbeidsmarkt. Vertrekkend vanuit een integrale aanpak, wordt de vrouwelijke werk-zoekende door de VDAB individueel begeleid en wordt er per "klant" een actieplan besproken en gevolgd van bij de aanvang tot na de tewerk-stelling.
– Bij de b e r o e p s o p l e i d i n g worden de bestaande initiatieven geoptimaliseerd en worden specifiek voor de doelgroep "vrouwen" ook nieuwe oplei-dingen georganiseerd. Zo werden onder meer projecten opgestart ter stimulering van de deel-name van meisjes aan toekomstgerichte onder-wijs- en opleidingsvormen. Ook door middel van de uitbouw van kinderopvangcentra wer d getracht om de toegang van vrouwen tot het arbeidsproces te vergemakkelijken.
– Als (sub)doelgroep kunnen vrouwen uiteraard terecht in alle t e w e r k s t e l l i n g s p r o g r a m m a ' s e n experimenten inzake sociale tewerkstelling, die prioritair gericht zijn op de laaggeschoolde, langdurig werklozen. De STC's (subregionale tewerkstellingscomités) oefenen inzake de uit-voering van het beginsel van de evenredige par-ticipatie in de tewerkstellingsprogramma's een algemene bewakingsopdracht uit. De directeur van de VDAB houdt bij de aanstellingen van gesco's (gesubsidieerde contractuelen) rekening met de noodzaak te komen tot het niveau van een evenredige participatie.
– De regeerperiode 1995-1999 valt samen met de uitvoering van van de vernieuwde programma's van het Europees Sociaal Fonds. Het doelstel-ling 3-programma verenigt in zich de vroegere doelstelling 3- en 4-programma's tot één pro-gramma voor risicogroepen. Dit propro-gramma beoogt een curatieve aanpak voor de werkloos-heidsproblematiek en dit voor de meest bena-deelde doelgroepen op de arbeidsmarkt. Het bevorderen van gelijke kansen voor vrouwen en mannen op de arbeidsmarkt vormt een onder-deel van doelstelling 3. De trajectbenadering vormt de rode draad voor de herinschakeling van risicogroepen in de arbeidsmarkt. Dit ver-eist samenwerking tussen diverse organisaties op lokaal vlak, uit oogpunt van de integratie van risicogroepen op de arbeidsmarkt. Subregionale partnerschappen zullen daarom hierbij een belangrijke plaats innemen. 1995 en 1996 zijn ingebouwd als overgangsjaren voor de verplich-te trajectbenadering.
Daarnaast is het Communautaire Initiatief Werkgelegenheid van belang voor de program-meringsperiode 1994-1999. Dit initiatief bestaat onder meer uit het onderdeel NOW, dat even-eens gericht is op de bevordering van gelijke kansen voor vrouwen op de arbeidsmarkt. – Ten slotte kan inzake het concrete
tewerkstel-lingsbeleid naar vrouwen toe, ook nog worden verwezen naar de horizontale bevoegdheid van het gelijke-kansenbeleid.
In de beleidsbrief "Gelijke kansen in Vlaande-ren" van minister Anne Van Asbroeck wordt immers gesteld dat de Vlaamse minister van Gelijke-Kansenbeleid met de voogdijminister van de VDAB een protocol zal afsluiten met betrekking tot de uitvoering van de categoriale maatregelen naar vrouwen toe, en m.b.t. de opvolging van het actieplan ter verbetering van de positie van de vrouw op de arbeidsmarkt. Ook projecten die bijvoorbeeld worden inge-diend bij het Europees Sociaal Fonds (ESF) en speciale aandacht besteden aan de gelijke-kan-senproblematiek, zullen worden opgevolgd. 2. Voor de uitvoering van de aanbevelingen van de
Vrouwenconferent ie van de UNO, kan ik de Vlaamse volksvertegenwoordiger in het bijzonder verwijzen naar volgende specifieke punten die behoren tot de bevoegdheid van de Vlaamse minis-ter bevoegd voor Tewerkstelling, en die reeds in zijn beleid zijn opgenomen.
– 168.j : het verzekeren van de toegang voor vrou -wen tot effectieve jobtraining, herscholing en begeleiding en bemiddeling in het licht van nietnoodzakelijk traditionele tewerkstellingsdomei -nen
Op dit vlak kan worden verwezen naar de priori-teit die er in het ESF-programma voor werkzoe-kenden gelegd is bij roldoorbrekende acties voor vrouwen ; ook kan in dit verband worden verwe -zen naar de inspanningen die de VDAB levert in het kader van het beroepsopleidingsplan voor vrouwen.
– 177.e : promotie van gelijkheid door de promotie van vrouwenstudies en door de toepassing van de resultaten van studies en van gender-onderzoek in alle beleidsdomeinen, in het bijzonder op eco -nomisch, wetenschappelijk en technologisch vlak In het kader van het Viona- programma (Vlaams Interuniversitair Onderzoeksnetwerk Arbeidsrapportering) voor strategisch arbeids-marktonderzoek in Vlaanderen, kan er worden verwezen naar een studie die het effect van arbeidsherverdeling nagaat op de positie van de vrouw op de arbeidsmarkt. De resultaten van deze studie zijn meegenomen bij de besprekin-gen over de maatregelen over arbeidsherverde-ling in het kader van het overleg tussen de Vlaamse regering en de Vlaamse sociale part-ners.
– 180.e : ontwikkel en promoot diensten en tewerk -stellingsprogramma's voor herintreedsters op de
arbeidsmarkt, in het bijzonder arme stedelijke, landelijke en jonge vrouwen, zelfstandige vrou -wen en structureel uitgeslotenen
Binnen het doelstelling 3-programma van het Europees Sociaal Fonds heeft het verantwoor-delijke Comité van Toezicht prioriteit gelegd bij de groep van de herintreedsters. Dit wil zeggen dat de herintreedsters een prioritaire doelgroep zijn in het kader van trajectbegeleiding.
– 181.c : onderneem acties om ouderschapsverlof en andere vormen van loopbaanonderbreking voor man en vrouw mogelijk te maken. Promoot de gelijkwaardige verantwoordelijkheid voor het gezin voor man en vrouw
In het kader van de maatregelen van de Vlaam-se regering voor arbeidsherverdeling, heeft de Vlaamse regering in overleg met de Vlaamse sociale partners de bestaande mogelijkheden uitgebreid met de gefractioneerde loopbaanon-derbreking. De gefractioneerde loopbaanonder-breking kwam tegemoet aan de behoefte van mannen op dit vlak. De bedoeling is dat nu ook meer mannen zullen inspelen op de mogelijk-heid van loopbaanonderbreking.
3. In antwoord op de derde vraag kan ik de Vlaamse volksvertegenwoordiger meedelen dat er op mijn kabinet een verantwoordelijke is aangewezen voor het opvolgen van de problematiek van de risico-groepen op de arbeidsmarkt, waarvan de gender-problematiek deel uitmaakt.
Sedert 1 september 1991 is er een opdrachthoudster voor Emancipatiezaken in het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap aangesteld. Zij vervult tevens een coördinerende en stimulerende rol naar de Vlaamse openbare instellingen toe, die zelf tel-kens over een emancipatie-ambtenaar beschikken. Zij maken zowel voor het ministerie van de Vlaam-se Gemeenschap als voor de VlaamVlaam-se openbare instellingen jaarlijks positieve-actieplannen op. Op de administratie Werkgelegenheid is er tot nu toe niemand uitdrukkelijk belast met het opvolgen van de gender-dimensie in het tewerkstellingsbe-leid. Ik heb inmiddels aan de administratie voorge-steld om iemand specifiek daarmee te belasten.
