“Schade en versterking integreren”
“Schade en versterking moeten tegelijk kunnen worden opgepakt. Het is daarom van groot belang dat
schadeherstel en versterking snel in één organisatie worden ondergebracht. In de tussentijd zouden NCG en TCMG hun uiterste best moeten doen om een aantal complexe dossiers gezamenlijk aan te pakken. Hierbij moet de bewoner een belangrijke stem krijgen.”
“Ik zie soms kafkaëske situaties waar alle betrokken partijen naar elkaar kijken, maar de bewoner geen oplossing bieden. Dat moet echt anders.”
2-4-2019 Jaarrapportage 2018:
“Er moet een einde komen aan de gas-chaos”.
“Schadeafhandeling en versterking van huizen in Groningen heeft het afgelopen jaar grotendeels stilgelegen. Dit heeft een grote impact op de Groningers. Als onafhankelijk Raadsman Gaswinning wil ik aandacht vragen voor deze on-Nederlandse situatie. Het wantrouwen is inmiddels wijdverbreid, en ik geef de mensen geen ongelijk. Groningen heeft jarenlang gas geleverd aan Den Haag, het is nu tijd dat Den Haag teruglevert aan Groningen.” 12-9-2018 Halfjaarrapportage 2018:
“Stel de mensen centraal bij versterking”
“Vastgesteld kan worden dat de gevolgen van de gaswinning in Groningen de afgelopen zes jaar al tot veel boosheid, frustratie en wantrouwen hebben geleid onder de inwoners van het aardbevingsgebied. De onzekerheid heeft heel duidelijk zijn weerslag op de mensen. (..) Deze laatste episode draagt helaas niet bij aan het vertrouwen, zoals ook de eerdergenoemde voorbeelden illustreren. In het verleden werd dit gebrek aan vertrouwen met name geuit richting NAM en CVW. De laatste maanden richt het gebrek aan vertrouwen onder Groningers zich echter steeds meer op het Rijk, de minister en het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Dat is een trieste constatering.”
18-4-2018 Jaarrapportage 2017:
“Onzekerheid versterking niet laten voortduren”
(...) “Ik vind daarom dat inwoners die wachten op een versterkingsadvies nu snel uitsluitsel moeten krijgen. Langdurige onzekerheid is voor veel mensen funest. Toezeggingen die zijn gedaan aan inwoners die al een versterkingsadvies hebben, moeten bovendien worden nagekomen. Ik roep de betrokken partijen dan ook op om deze mensen niet nog verder te laten wegzinken in het moeras van de aardbevingsbureaucratie.”
De impact van schade en versterking is groot, daarom moet extra aandacht worden geschonken aan sociaal- maatschappelijke en medische problemen die hierdoor ontstaan. Maar er is ook perspectief nodig voor de toekomst. “Er is een breed actieplan nodig waarbij middelen beschikbaar zijn om de negatieve effecten van de gaswinning te keren”.
2-10-2017 Halfjaarrapportage 2017: “Communicatie blijft groot probleem”
“De grote mate van onzekerheid die als een deken over het gaswinningsdossier ligt, heeft een verlammende werking. Het lijkt haast alsof een gordiaanse gasknoop is ontstaan. Om de schadeafhandeling vlot te trekken was er maar één optie: namelijk het opstellen van een fundamenteel ander schadeproces. Het versterkingsprogramma komt momenteel ook op stoom. De eerste grootschalige inspectie- en engineeringsronde is bijna achter de rug. De conclusies liegen er niet om: de benodigde maatregelen zijn omvangrijk, maar de impact die het hele proces op de bewoners heeft is misschien nog wel groter. Het is van vitaal belang dat in snel tempo beleid en concrete maatregelen worden ontwikkeld, zodat preventie van en hulpverlening bij sociaal-maatschappelijke problematiek serieus kan worden opgepakt.”
28-3-2017 Jaarrapportage 2016
“De wijze waarop schades op dit moment worden afgehandeld hebben een negatieve impact op de gezondheid en psychische gesteldheid van veel Groningers. De bureaucratische en in sommige gevallen ‘kafkaëske’ wijze waarop een schadeproces kan lopen kunnen tot een onredelijke belasting van de gedupeerde leiden. (..) Ook in het versterkingsprogramma blijkt de werkelijkheid soms weerbarstiger te zijn dan aanvankelijke voornemens, beloften en planningen doen vermoeden. Juiste, eerlijke en tijdige communicatie is in deze programma’s van groot belang. Evenals het gevoel van de getroffene de regie te hebben over de eigen situatie.
Er zullen dus nog flinke stappen moeten worden gezet in 2017 om het vertrouwen van de inwoners van Groningen te herstellen. Een meer evenredige verdeling van lusten en lasten is daarbij noodzakelijk. De NCG bezit hierbij een sleutelpositie, omdat hij de regie voert over schadeafhandeling, versterking van gebouwen en de flankerende maatregelen.”
Nationale Ombudsman
14-5-2020
‘Nog een lange weg te gaan’
‘We zien dat er maatregelen zijn genomen, maar de overheid is er nog onvoldoende in geslaagd om de regie te nemen en voortvarend en vanuit het perspectief van de bewoners te handelen.’ Er moet volgens hem om te beginnen oprechte erkenning komen voor de situatie waar veel mensen in zitten en de versterking moet ‘nu echt’ opgepakt en uitgevoerd worden. De bewoner moet daarin centraal staan, net zoals in de communicatie. Dat is nu nog te vaak niet het geval.
5-6-2019
“Voor de Groningers is het van essentieel belang dat er oprechte erkenning komt voor de situatie waarin zij zich al jaren bevinden en die naar verwachting ook niet op korte termijn is opgelost. Schadeherstel moet voortvarend en gebaseerd op ‘high trust’ worden opgepakt. En ook de versterking moet nu echt worden opgepakt en uitgevoerd, samen met bewoners en bij voorkeur toekomstgericht, aan de hand van een integrale gebieds- en dorpsontwikkeling.”
13-7-2018
“Het proces van versterking duurt lang en de informatievoorziening is niet altijd eenduidig en optimaal. Terwijl het een enorme impact heeft op de bewoners. Voor hen is er lange tijd veel onzeker en onduidelijk geweest of is dat nog steeds. ‘Woon ik hier nog wel veilig?’ is daarbij een zorg die bij velen blijft leven. Groningers hebben door de versterking minder regie op hun eigen leven.”
Kinderombudsman: “Voorzieningen en zorg zijn nog niet gericht op de bescherming van kinderen tegen de spanningen en stress die de aardgaswinning en de versterking met zich mee brengt.” Ze wijst hierbij ook op de ontwikkelingen in de afgelopen periode: “Voor kinderen is het, net als voor hun ouders, niet uit te leggen dat hun huis op het ene moment veilig genoeg wordt bevonden, en dan weer niet.”