Kiosk Monterey

In 1870 besloot de stad het militaire terrein te kopen waar zich ooit een onafgewerkte citadel op bevond en er een groot stadspark in te richten. Om het park tot leven te brengen bouwden ze er een prachtige muziekkiosk, een openluchttheater en werd er allerlei horeca voorzien. In 1913 moest de kiosk tijdelijk wijken voor de wereldtentoonstelling maar even later werd hij weer opgebouwd. Daarna werd het park echter steeds meer verwaarloosd. De ooit florerende horecagelegenheden verdwenen uit het park. Er gingen quasi geen voorstellingen meer door in het openluchttheater en ook de kiosk kwam in verval (De Schryver, 2017a).

De gesprekken over een volledige herwaardering van het park flakkeren nu en dan weer op, maar helaas blijft het vaak bij praten. Onlangs investeerde Stad Gent in een onderzoek om te bekijken welke opties mogelijk zijn en welke budgetten daarvoor vrij gemaakt moeten worden. De toekomst van de kiosk en het openluchttheater is echter nog niet opgenomen in die plannen (Stad Gent, 2017).

De meeste vrijwilligers achter ‘Kiosk Monterey’ groeiden zelf op in de buurt rond het Citadelpark. Ze kwamen er als kind spelen en met de jeugdbeweging ravotten. Eens ze wat ouder werden zagen ze steeds meer hoe het park verwaarloosd werd en bekend stond als een plek waar je ’s nachts beter weg bleef. Het zien van allerlei bruisende stadsparken in het buitenland deed hun dromen over een heropleving van hun eigen Citadelpark (De Schryver & Noré, persoonlijke communicatie, 17 april 2019).

Intussen organiseerden ze met een paar vrienden een jaarlijks festival ‘Treehouse Open Air’ dat jaar na jaar groter en groter werd. Bij de editie van 2017 hadden ze de maximumcapaciteit van hun locatie bereikt. Na een grondige evaluatie beslisten ze dat ze wilden overgaan in een vastere structuur. Ze wilden iets organiseren dat over een langere periode kon lopen in plaats van één keer per jaar. Dus gingen ze op zoek naar een ‘Treehouse’, een plekje onder de bomen waar een hele zomer lang activiteiten ingericht kunnen worden. Freehouse vzw werd geboren. Na verloop van tijd wilden ze naast het organiseren van evenementen ook rond meer structurele thema’s werken, zoals het invullen van on(der)gebruikte ruimtes. Toen ze hoorden over het Burgerbudget besloten ze de hervorming van hun Treehouse-concept en hun droom van een bruisend Citadelpark te

41 combineren. Ze organiseerden een uitgebreide bevraging om te luisteren naar wat de buurt belangrijk vindt binnen hun project. Op die manier kreeg hun project een breed draagvlak en een grote naambekendheid. Dat kwam dan weer van pas bij de verkiezingscampagne van het Burgerbudget.

Kiosk Monterey vroeg 45 550 euro aan bij het burgerbudget maar daarnaast werd er ook met middelen van Freehouse vzw geïnvesteerd in het project. Met het geld van het Burgerbudget geven ze de kiosk een culturele invulling die getuigt van respect voor de rijke historiek en van een toekomstvisie voor het Citadelpark. De link met de buurt blijft belangrijk. Er wordt ten allen tijde rekening gehouden met noden en bezorgdheden van buurtbewoners en er wordt samengewerkt met allerlei lokale organisaties (De Schryver, 2017b).

De culturele invulling houdt in dat de kiosk op zaterdag en zondag een podium biedt aan een breed scala artiesten. En op woensdag worden er af en toe activiteiten georganiseerd voor kinderen. Er is een permanente gratis Wifi-hotspot waarbij bezoekers bij aanmelding eerst naar een link met de programmatie van de kiosk worden geleid. Naast de kiosk is er een bijpassende drankkiosk ingericht met een terras om even te verpozen. Het gaat expliciet om ‘zachte horeca’. Het doel is niet om aan zoveel mogelijk volk zoveel mogelijk drank te verkopen. Wel om bij te dragen aan het Citadelpark als ‘een park voor de stad, en een tuin voor de buurt’.

Het project werd ingediend onder de naam ‘Kiosk de Kiosk’. Daarbij stond de eerste ‘Kiosk’ symbool voor de woorden ‘red, bescherm, bemin, gebruik’ de KIOSK. Sinds het project van start gegaan is worden deze woorden in praktijk gebracht. Daarom luistert het vandaag naar een nieuwe naam ‘Kiosk Monterey’. Nog voor de Citadel stond er ten tijde van de Habsburgers namelijk een fort genaamd ‘Fort Monterey’. Daarnaast verwijst de nieuwe naam naar het Monterey-festival dat tijdens ‘the summer of love’ in California plaatsvond.

2.2.2.1. Bevraagde sleutelfiguren

Emile De Schryver en Basile Norré

Emile de Schryver en Basile Noré zijn de twee initiatiefnemers van Kiosk Monterey. Ze groeiden allebei op in de buurt rond het Citadelpark. Als jonge kinderen ontdekten ze het park als ideale speelplek. Op zaterdagnamiddag kwamen ze er met de scouts ravotten. En na de schooluren in het Sint-Paulus-Instituut kwamen ze er rondhangen met hun klasgenoten.

42 Emile vertelt dat het Citadelpark voor hem als kind zijn favoriete speelplek was. Maar als jonge adolescent hoorde hij steeds meer over de problemen met het Citadelpark. Er werd hem aangemaand voorzichtig te zijn als hij er ’s nachts langs kwam. Want er zouden ’s nachts heel wat dingen gebeuren die het daglicht niet verdragen. Dit vertroebelde de mooie herinneringen van hun kindertijd in het park. Als studenten ondernamen ze tal van reizen en ontdekten ze bruisende parken in Amsterdam, in Lissabon, …. Het donkere imago van hun Citadelpark krijgt een zure nasmaak. Dit zette hun er toe aan om via de Kiosk het Citadelpark nieuw leven in te blazen.

Emile en Basil maken deel uit van het coördinerende team van de Monterey. De grootte van dat team is dynamisch maar bestaat meestal uit ongeveer vier mensen. Op dit moment woont één van de leden tijdelijk in New York. Emile houdt zich onder meer bezig met de administratie, de subsidiedossiers en de contacten met de Stad. Maar het is niet zo dat deze taken strikt afgebakend zijn. Naast dit coördinerend team is er nog een groep vrijwilligers die de activiteiten op poten zet en de drankkiosk bemant.