Net als bij Conover en Dash zijn journalistieke technieken ook subtiel aanwezig in het werk van LeBlanc en Simon. Zo maakt LeBlanc bijvoorbeeld veel gebruik van andere bronnen dan alleen haar interviews om zo objectief en juist mogelijke informatie te geven. Ze doet dit vooral door brieven van de verschillende personen in de tekst op te nemen die uitleg geven over het gevoelsleven van de personages en hun drijfveren. Zoals bijvoorbeeld een brief die Coco krijgt van haar vriendje Cesar nadat ze hem verteld heeft dat ze zwanger is van iemand anders terwijl Cesar in de gevangenis zit. LeBlanc neemt de brieven cursief op in de tekst:
"Coco I can't sleep at night because every time I close my eyes the picture of you having sex with him come clear in my mind. ... If you would have never got pregnant it would've been much easier to handle. We could still been friends. ... I really really, really do hate you. And there is nothing that could change that feeling for you the way I hate you now is stronger than the way I use to love you. ... I hate you more than I hate people who I shot to get in here in the first place. I hate you more than I love my mother."252
De brieven geven ons een goed beeld van de gevoelens van de verschillende personen, in dit geval Cesar. Ze werken daarnaast uitermate goed om de tekst geloofwaardiger te maken omdat we ervan uitgaan dat dit brieven zijn die werkelijk door de personages verstuurd zijn. Er is geen inmenging van de journalist in deze passages, het is de rauwe werkelijkheid die rechtstreeks van de personages overgebracht wordt naar de lezer. Dit gevoel wordt versterkt door de afwijkende toon van de brief in vergelijking met de rest van de tekst. De herhaling van woorden (really really, really), de foutieve grammatica (We could still been friends) en de uiterst krachtige bewoordingen (I hate you more than I
love my mother).
Dat Eason stelt dat een bepaalde combinatie van technieken een gevoel van werkelijkheid oproept, zagen we in hoofdstuk drie. Dat geldt in het geval van een brief zeker, een brief behoort niet tot het domein van de fictie (tenzij het om een brievenroman gaat), en heeft daardoor waarde in de constructie van werkelijkheid. Dat zelfde geldt voor officiële documenten zoals geboorteaktes, proces verbalen of krantenberichten. In Homicide zien we dat bijvoorbeeld terugkomen in de vorm van een krantenbericht:
"LEADS ELUSIVE IN DEC. SLAYING OF FLEEING SUSPECT; FOCUS ON OFFICERS SHIFTS TO CIVILIAN
Who killed John Randolph Scott, Jr.?
252 LeBlanc, 103
76
Baltimore homicide detectives have asked the question hundreds of times since December 7, when Mr. Scott, 22, was shot in the back while being pursued on foot by police.
For several weeks, the investigation appeared to be focusing on officers who had been in the area when the young man - fleeing from a stolen car that had been chased by police - was gunned down in the 700 block of Monroe Street."253
Aan nieuwsberichten in kranten hechten we waarde omdat ze op een bepaalde manier geconstrueerd zijn volgens Broersma, onder andere door de inverted pyramid en een bepaalde "objectieve" schrijfstijl. Bovendien worden ze in een bepaald medium gepubliceerd, dat ons het vertrouwen geeft ware en objectieve informatie te geven, in dit geval de Baltimore Sun. Net zoals we waarde hechten aan doktersrapporten, die LeBlanc bijvoorbeeld opneemt (cursief bij LeBlanc is hier non-cursief):
"Jessica was back in therapy. Throughout the spring, the doctor noted her progress:
... Ms. Martinez presents as angry and seems to deal with frustration by acting out these feelings. She reports cursing people out as well as having frequently beaten people up while on the outside. She says it provides her with a sense of pleasure and satisfaction to see the person suffer as she feel they have made her suffer."254
Deze passage geeft de tekst extra geloofwaardigheid omdat hij afkomstig is van een bron buiten de tekst. Daarnaast is het ook waardevol materiaal om meer inzicht te krijgen in de personages en laat LeBlanc zien dat haar verhaal niet alleen gestoeld is op haar eigen observatie.
Hoor- en wederhoor wordt in de tekst geconstrueerd door verschillende personen tegenover elkaar te zetten. Op die manier komen verschillende kanten van het verhaal aan bod. Bijvoorbeeld wanneer Simon in The Corner de relatie tussen DeAndre McCullough en zijn vriendin Tyreeka beschrijft. Wanneer Tyreeka op een gegeven moment zwanger blijkt zet Simon de gevoelens van beide tegenover elkaar. Eerst die van DeAndre:
"As for baby-making - that would be almost welcomed as the final proof of manhood. A fatalistic streak in DeAndre and the rest of his crew holds that they'll soon enough be dead or in prison. Against that notion, the production of a child, a male child in particular, would guarantee some tangible evidence of a brief existence."255
Vervolgens die van Tyreeka:
''But she loves DeAndre the way any girl loves a boy for the first time, and as it is with such things, her feelings could provoke the most absurd kind of optimism. A baby will straighten him out, she tells
253 Simon, Homicide, 103
254
LeBlanc, 261
77
herself, maybe make him find a job and bring home some straight-world money. They could get an apartment and live together;"256
Het is een prachtige manier om tegelijk de problemen van de jongeren in de achterbuurten te schetsen, als ook beide kanten van het verhaal te laten zien. Beide meningen worden zo weergegeven. Focalisatie speelt hierbij een belangrijke rol, door telkens te wisselen van gezichtspunt worden gebeurtenissen en dilemma's van alle kanten belicht.
5.6
Deelconclusie
Als we kijken naar werkelijkheidsconstructie in het werk van LeBlanc en Simon dan zien we dat ze veel gebruik maken van referentialiteit om hun verhaal in de werkelijkheid te plaatsen. Dit doen ze vooral door uitgebreide beschrijvingen van plaatsen en personen met veel aandacht voor dialoog en specifieke kenmerkende details die de plaatsen en personen kleuren. Daarnaast verwijzen ze naar andere bronnen buiten de tekst door middel van brieven van de personages, krantenartikelen en doktersrapporten.
Dialogen en details zijn ook nodig om een zo levensecht mogelijk beeld te schetsen waarin de lezer zich kan herkennen. De auteurs trekken zich daarbij vaak terug uit de tekst om het verhaal te laten vertellen door de personages en vanuit hun standpunt te focaliseren. Door deze focalisatie komen verschillende meningen samen in de tekst die tegenover elkaar gezet worden. Op die manier kunnen ze ook op een hoger niveau een boodschap overbrengen, namelijk een genuanceerder beeld van armoede, drugsgebruik en criminaliteit. Van groot belang daarbij is het afgezwakte auctoriale vertelstandpunt dat hen die mogelijkheid geeft. De verteller is zelf niet aanwezig in de tekst waardoor hij vrijelijk van persoon naar persoon kan springen en de mogelijkheid heeft om buiten de gebeurtenissen om opmerkingen te maken door middel van vertellerscommentaar.
256 Simon, The Corner, 257-258
78