EREDIENSTE EN GEMEENTELIKE BETROKKENHEID

Die meerderheid respondente, 79%, neem gereeld deel aan die eredienste van die gemeente. Hieruit kan moontlik afgelei word dat dit hoofsaaklik die meer betrokke lidmate

135

bywoning van eredienste, maar die spesifieke omvang daarvan is nog nie bepaal nie. Ouers ry maklik oor naweke agter hulle kinders se sportaktiwiteite aan, want hulle is finansieel in ‟n posisie om maklik oor te bly in ‟n hotel of naweek-woonstel. Daarom keer hulle nie op ‟n Sondag terug na die gemeente nie. Van die ouers van wie dit waar is, het al teenoor die navorser getuig dat hulle nie negatief teenoor die gemeente is nie, maar weens die kinders se betrokkenheid, min naweke tuis is.

Wanneer daar gekyk word na die impak wat die bywoon van eredienste op verskillende vlakke het, is die volgende korrelasies duidelik:

 Hoe meer eredienste bygewoon word, hoe beduidend groter is die betrokkenheid in die gemeente. Dit word bevestig uit die resultate van vraag 2 en vraag 6.

 Hoe meer eredienste bygewoon word, hoe groter is die betrokkenheid by aktiwiteite van die gemeente na buite die gemeente.

 Hoe meer eredienste bygewoon word, hoe hoër is die bydrae tot die gemeente se finansies.

 Daar is ‟n duidelike verband tussen die bywoon van eredienste en die geestelike groei wat mense beleef. Eredienste slaag daarin om lidmate te help om geestelike groei te beleef.

 Die bywoon van eredienste hou direk verband daarmee dat mense meer persoonlike stiltetyd hou.

 Lidmate wat deel is van ‟n selgroep se erediensbywoning is hoër, alhoewel dit nie beduidend hoër is nie.

 Hoe minder lidmate eredienste bywoon, hoe meer is hulle geneig om te wil hê dat die gemeente moet aanhou om dinge te doen soos in die verlede. Die teenoorgestelde is ook waar. Eredienste dra by tot ‟n verandering in die kerkbegrip van lidmate.

 Daar is ‟n duidelike korrelasie tussen die bywoon van eredienste en ‟n opgewondenheid in die gemeente oor die toekoms van die gemeente.

Die bywoon van eredienste is die tweede meeste aangedui as rede vir die geestelike groei wat lidmate beleef het. Prediking is die aspek van die gemeente waaraan die meeste

136

Vraag 2. ‟n Groot persentasie respondente is nie regtig betrokke by die bedieninge van die gemeente nie. 46% neem minder as een keer per maand, of slegs by spesiale geleenthede, deel aan aktiwiteite van die gemeente, behalwe die bywoon van die erediens. Aan die ander kant is 33% weekliks betrokke by aktiwiteite van die gemeente, met ‟n verdere 17% wat op ‟n maandelikse basis betrokke is. Dit gee ‟n totaal van 50% gereelde betrokkenheid by gemeente-aktiwiteite. Die wat wel betrokke is, en wat dit aangedui het by vrae 2,3 en 5, het ‟n beduidende hoër aanduiding dat hulle die afgelope jaar geestelik gegroei het. Dis positief om te sien dat geestelike groei deur betrokkenheid aangehelp is. Daar is dus bewyse dat daar ‟n skuif in kerkbegrip plaasvind. Die helfte van die respondente verstaan nie net nie, maar is ook reeds aktief besig om kerk in en vir die wêreld te wees.

Vraag 3. Slegs ‟n baie klein persentasie (3%) van die respondente is negatief teenoor die gemeente se betrokkenheid buite die gemeente self. Die hoeveelheid wat dit as belangrik beskou en gereeld daaraan deelneem, is ook nie so baie nie (11%). Tog is daar ‟n openheid en dalk selfs ‟n gereedheid by ‟n groot groep respondente teenoor die gemeente se betrokkenheid na buite. Dit herbevestig die stelling in die voorafgaande paragraaf dat ‟n deel van die gemeente ‟n nuwe verstaan van die wese van die kerk ontwikkel. Hulle besef dat die kerk nie net op haarself gefokus kan wees nie. Hier het dus ‟n skuif in kerkbegrip begin plaasvind. 70% van die respondente het op een of ander manier al deelgeneem aan sulke aktiwiteite. Soos later gesien gaan word, is die aanspreek van nood iets wat hoog op die agenda van die respondente is. Die vraag ontstaan of meer betrokke sal raak as hulle persoonlik gevra word? Of is dit ‟n geval dat lidmate makliker geld sal gee, sodat die werk gedoen kan word, eerder om self die ongerief van persoonlike betrokkenheid te beleef? Dit was deur die afgelope 17 jaar die bewuswording van die navorser gewees dat dit wel so is.

Vraag 4. Wat dankofferbydrae betref is dit interessant dat slegs 5% aandui dat hulle nie finansieel bydra tot die gemeente nie. Die gemeente se eie statistiek dui aan dat slegs omtrent 30% van die lidmate finansieel bydra tot die gemeente. Is dit hoofsaaklik die 30% wat deelgeneem het aan die navorsing? Die meerderheid het nie ‟n formule waarvolgens

137

Vraag 5. Spontane hulp, onafhanklik van die kerk, is vir 17% deel van hulle alledaagse lewe. Vir ‟n verdere 19% gebeur dit dikwels en vir 46% van tyd tot tyd. Met ander woorde 82% van die respondente is redelik deurlopend besig om ‟n verskil in iemand se lewe te maak buiten die gemeente se projekte. Dis waarskynlik die mense wie se geloof vir hulle so ‟n werklikheid geword het dat dit in hulle alledaagse lewe neerslag vind. Veral gesien in die feit dat daar ‟n duidelike korrelasie is tussen die respondente wat betrokke is by nood en hulle belewenis van geestelike groei. Dit wil lyk asof 8% van die respondente waarskynlik nie ‟n deurleefde geloof het nie of dat hulle geloofslewe net op hulle self gerig is. Hierdie inligting bevestig die skuif in kerkbegrip wat reeds in die gemeente plaasgevind het.

Vraag 6. 22% van die respondente se deelname aan die gemeente se aktiwiteite het toegeneem. Aan die ander kant het 16% minder deelgeneem. 10% neem glad nie meer deel nie. Dit gee 26% wie se deelname afgeneem het, of opgehou het. Wat sal die redes hiervoor wees? Ouderdom speel volgens die vraelyste ‟n groot rol hierin. Gesien in die persentasie ouer mense wat deelgeneem het aan die navorsing, kan dit in ‟n groot mate hieraan toegeskryf word. Van die respondente neem 72% meer of dieselfde deel aan die aktiwiteite van die gemeente. By hulle is daar dus geen verskil in deelname aan gemeente-aktiwiteite nie.

Dit is statisties duidelik dat die respondente wat deelneem aan aktiwiteite van die gemeente wat na buite die gemeente gerig is, meer geneig is om, onafhanklik van die gemeente, spontaan te help waar daar nood is. Hoe meer lidmate betrokke gemaak kan word, of blootgestel kan word aan geleenthede waar grense oorgesteek kan word, hoe groter gaan die impak van die gemeente in die gemeenskap wees. Gemeente-bedieninge na buite die gemeente het dus ‟n impak op respondente se spontane betrokkenheid na buite.

Opsommend sien ons van die 234 respondente woon 79% redelik gereeld eredienste by. Waarskynlik is dit die rede hoekom hulle deelgeneem het aan die navorsing. Die helfte hiervan is ook betrokke by bedieninge van die gemeente self, soos gesien in die grafiek van vraag 2. Daaruit kan ons aflei dat ‟n groot groep wat deelgeneem het, deel is van die groepe wat ons noem die “family member” en die “inside stranger”. 70% van die

138

respondente neem nie deel nie, maar is nie negatief oor die gemeente se uitreik na die breë gemeenskap nie. Uit vraag 5 se antwoorde wys dit dat 82% van die respondente, wisselend tussen “van tyd tot tyd”, tot “op ‟n deurlopende basis,” onafhanklik van die gemeente se aktiwiteite, ‟n verskil maak in mense lewens wat nie deel is van die gemeente nie. Hieruit kan afgelei word dat ‟n groot deel van die respondente iets begin verstaan van hulle roeping as gelowiges en van die missio Dei. Die prediking van die afgelope paar jaar het ‟n bydrae hiertoe gelewer. Veral in die lig daarvan dat prediking by vraag 17 aangedui is as die belangrikste aspek van die gemeente waaraan waarde geheg word.