WAAR BLIJFT VENRAY'S MELK?

Bijna 62 pct. van deze miljoenen plas wordt doorverkocht aan de Zuivelbond, die o.m, zorgt voor verdere distributie in den lande.

Slechts 8 pct. wordt verkocht in Venray en omgeving, terwijl ruim 4,5 pct. teruggeleverd wordt aan leden-melkleveranciers en 25,5 pct. verwerkt wordt tot melkpoeder.

Venray zelf consumeert aan melkprodukten zo om en nabij de 2,3 miljoen kg. of in geld omgezet voor 1,4 miljoen gulden.

De voornaamste en opvallende cijfers uit dit verkoopprogramma zijn:

Losse melk 560.000 kg

Karnemelksepap 123.000 flessen

De slagzin: met melk meer mans doet ook hier opgeld, want in 1962 werd „maar” 2,2 miljoen kg gekocht voor f 1,3 miljoen.

Er werd op Venray’s fabriek minder boter geproduceerd t.w. 562.000 kg. tegen 602.000 kg in 1962, maar ze bracht per kg wel iets meer op nl. f 3.552 tegen f 3.465 in 1962. Ook werd er iets minder melkpoeder verwerkt. Het aantal kg, daalde van 6,1 miljoen tot 5,7 miljoen.

f 3,- MEER

Die cijfers mogen dan allemaal heel mooi zijn, uiteindelijk vragen de leden, wat ze voor al die geleverde melk nu wel in het handje krijgen. Welnu bij het intussen ook weer gestegen vet-per-centage van 3.703 op 3.712 pct. is de opbrengst van 100 kg in 1963 f 28.794 geworden tegenover f 25.589 in 1962. Ruim f 3,- meer per 100 kg en dat is belangrijk meer dan de leden de laatste 3 jaren ontvangen hebben.

f 8,3 MILJOEN

f 8,3 miljoen is de omzet geweest van deze coöperatie, waarbij opvalt dat de onkosten post, nu ook de miljoen overschreden hebben en 8,7 pct. hoger waren dan in 1962, De toename van de melkaanvoer met 11,31% is daar natuurlijk niet vreemd aan.

Zo’n kleine 4 ton melkgeld is nog niet verdeeld en de vergadering van vrijdag 13 november zal o.m. hier de bestemming van bepalen.

Deze zal trouwens de gehele balans goed moeten keuren, die weinig opmerkelijke dingen in 1963 laat zien afgezien van de automatisering van de melkontvangst en de ver vanging van de bussen- spoelmachi

ne, alsmede de aankoop van 3 electro bestelwagens. Maar, zo waarschuwt Directeur Kroon, de voorbereidingen tot uitbreiding van de fabriek zijn afgesloten en op de komende verga-dering komen wellicht de financiële consequenties daarvan ter tafel. Of de twee ton reserve daar voldoende voor zijn, is nog niet bekend.

Trouwens in deze vergadering zal ook de beëindiging van de melkpoe derfabricage ter sprake ko-men, iets wat de leden ook na aan het hart ligt.

OORKONDEN

Deze vergadering brengt verder

nog iets nieuws. Hierop worden namelijk de 13 veehouders onderscheiden die in 1963 26 maal hun melk in klasse 1 vermeld zagen. Dat zijn

de heren Arts, Claessen, v.d. Munckhof en Peters uit Ysselsteyn. Cornelissen uit Overloon, Di-reks en Verheyen uit Oostrum Ewals en Mulder uit Veulen, Heidens en Vogelzanghs uit Leunen, het Landgoed E Geysteren en G. Rutten uit Wanssum.

▲ zuivelhistorienederland.nl © Peel en Maas60

Verder vermeldt de agenda de herverkiezing van de bestuursleden A. Poels uit Merselo, M. Poels uit Overloon en G. Rutten uit Wanssum.

In de vakature Rieter uit Maashees wordt voorzien door A. Bloemen.

De heer Loonen is herkiesbaar als lid van de Raad van Toezicht.

1965

▲ zuivelhistorienederland.nl © Peel en Maas62 De verkoop van vertind ijzeren bussen werd gestaakt in maart 1965, daar hiernaar praktisch geen vraag meer was.

De melkaanvoer aan de fabriek werd steeds groter zodat de melkontvangst en de melkonvangstinstallatie deze niet meer in een redelijke tijd van de dag kon ontvan-gen.

De zogenaamde Rijdende Melkontvanqst-auto (R.M.O.) was in opkomst en naar verwacht kon worden had dit systeem de toekomst. In het Bestuur en de Raad van Toezicht werd op 2 juni 1965 besloten een Rijdende Melkontvangst-auto aan te schaffen en deze werd aangekocht in augustus 1965. Deze R.M.O. zou met ingang van het nieuwe melkrij-jaar mei 1965 gaan rijden in Vredepeel en Ysselsteyn-Noord.

Zo gemakkelijk ging het evenwel niet. Ondanks de uitvoerige informatie aan de le-den, ontmoette dit systeem grote weerstand bij de boeren, in hoofdzaak omdat zij dan de bussen zelf dienden te wassen; men bedenke dat er toen praktisch nog geen zogenaamde koeltanks waren. Er werd van de leden een 18-tal lijsten ontvan-gen met daarop voorkomende 235 handtekeninontvan-gen.. De kop van elke lijst had de volgende tekst:

"Ondergetekenden wensen binnen 14 dagen een protestvergadering

"aangaande Rijdende Melkontvangst".

Het bestuur voldeed uiteraard aan bovengenoemd verzoek, reden waarom alle le-den van de Vereniging tot een buitengewone Algemene Vergadering werle-den opge-roepen. Deze werd gehouden op 28 april 1966. Er waren 353 leden aanwezig.

De R.M.O. werd in z'n algemeenheid bij stemming afgewezen, doch tevens werd besloten op verzoek van de leden van Vredepeel dat deze wel in hun dorp zou gaan rijden en er werd besloten dat deze niet zou gaan rijden in Ysselsteyn-Noord.

De vergoeding voor ondermeer het zelf wassen der bussen werd vastgesteld op f 1,-- per 100 kg melk, overeenkomstig het voorstel van het bestuur.

105 De leden konden het melk-vaatwerk dat zij in verband met de R.M.O. zouden aan-schaffen, te weten 200 liter verrijdbare melkbussen, door de fabriek laten financie-ren tot een bedrag van f 1.500,--.

De prijs van de eerste R.M.O. in 1965, Mercedes Benz chassis f 27.000,-- met 8.000 liter tank. en ontvangstapparatuur f 55.000,--. zie foto’s in de bijlage

In de loop der jaren werden er meerdere Trucks met rijdende melkontvangstappa-ratuur aangeschaft.

De apparatuur in de werkplaats en garage werd bij de tijd gehouden, waarvoor technische apparatuur diende te worden aangeschaft zoals draaibank, boormachi-nes en diverse lasapparatuur.

In 1965 werd de voormalige fabriekswoning aan de Oosterthienweg te Oostrum aan de schoonzoon van de oud-botermaker Th. Versteegen verkocht.

Het achterste deel van de tuin zou nadien aan de gemeente voor woningbouw, worden overgedragen.

In 1965 werd een retourprodukten-koelcel voor de melkverkopers gerealiseerd in de oostzijde van de remise.

Peel en Maas, 29-10-1965; p. 11/22