1969
▲ zuivelhistorienederland.nl © Peel en Maas98 In begin 1969 werden wederom excursies naar de fabriek georganiseerd voor leden en hun gezinsleden.
Eind 1969 werden de leden-veehouders in de gelegenheid gesteld hun melkmachi-ne-installatie te doen testen door een melkwinningsadviseur van de fabriek.
in 1969 werd, net als in 1968, een melkpasteur vervangen door een nieuwe, even-eens met een capaciteit van 10.000 liter per uur. Prijs f 34.000,--.
Peel en Maas, 28-11-1969; p. 9/20
1968 goed melkjaar voor Venray...
.Jaarverslag 1968Dat ook de Coöp. Zuivelfabriek Venray een belangrijk aandeel heeft in de steeds groter wordende melkplas en boterberg in ons dierbaar vaderland is duidelijk merkbaar uit het pas verschenen jaarverslag 1968. Een jaarverslag dat maandag as. aan de orde komt bij de traditionele ledenver-gadering in het gemeenschapshuis van Leunen, waarop de heer Loonen, ook traditiegetrouw, het zuivelbeleid in Nederland zal bespreken.
VENRAYS BELEID
Blijven we echter bij het Venrayse zuivelbeleid, dan valt weer op dat het aantal leden van deze coöperatie gestaag terug loopt. Waren er in 1966 nog 764 leden, in 1968 waren dat er nog maar 658. En de tijd ligt niet ver achter ons, dat men meer dan 1.000 leden kende. Maar deze terug-gang wordt voldoende gecompenseerd door het aantal koeien en het aantal kg. melk dat nog steeds geleverd wordt.
Venray telde in 1968 zo’n kleine 8.000 koeien, of gemiddeld 12,2 per lid. Voor 1967 was dat ge-middelde 10,5.
Ook de melkplas stijgt. Bijna 31 miljoen kg melk bracht het gemiddeld aantal kg. geleverde melk per lid in 1968 op bijna 48.000 liter. In 1967 haalde men de 40.000 kg, nog niet eens. Hieruit blijkt wel duidelijk dat weliswaar het aantal veehouders terugloopt, doch dat degenen, die over-blijven meer dan voldoende voor compensatie zorgen. De specialisatie van de Venrayse veebe-drijven wordt hier wel duidelijk aangetoond.
Sinds 1962 is de Venrayse melkplas met meer dan 57 % gestegen, tegenover een landelijk gemid-delde van bijna 16%. Voeg daarbij dat ook het vetgehalte van de melk minstens constant blijft en zelfs iets stijgt, dan is het duidelijk dat dit winningsgebied zijn aandeel wel bijdraagt in Neder-lands melkproduktie.
Veeg daar verder bij dat de kwaliteit der aangevoerde melk als resultaat van deze specialisatie duidelijk stijgt, dan is het duidelijk dat een en ander de aangesloten leden geen windeieren legt.
Bedroeg de melkprijs in 1967 f 35,295,- per 100 kg melk met 3,7% vet, in 1968 was dat f 35,91.
BIJNA f 13,5 MILJOEN
leverde de totale verkoop van zuivel-, melk en melkprodukten in 1968 deze fabriek op. Een om-zetstijging van 16% tegenover 1967. Is het dan wonder, dat de raad van toezicht de financiële re-sultaten bevredigend noemt?
Van deze, 13,5 miljoen komt de grootste portie van de Zuivelbond in Roermond, die o.m. 1,2 miljoen kg boter afnam, die Venrays fabriek produceerde. De boterproduktie kwam in het afgelo-pen jaar weer dik over de 1 miljoen kg, terwijl men in 1967 nog niet aan de 900.000 kg kwam.
Ontving men toen per kg f 5,695,-, in 1968 liep dat op tot f 6,11. Ook dan is het geen wonder dat
Bekijken we het lijstje, wat via de slijters aan de man of aan de vrouw gebracht wordt, dan zien we daar ook weer onvoorstelbare hoeveelheden, die Venray in zo’n jaar verorbert. Tegenover de 16.706 kg boter staan liefst 69.550 kg margarine. Flessenmelk werd voor meer dan 1,5 miljoen kg in onze gemeente verwerkt door huismoeders en hun kroost. Aan pap in allerlei soorten consu-meerde men ruim 100.000 kg, terwijl aan yoghurt 311.000 kg en aan vla’s 250.000 kg verorberd werd.
Voeg daarbij dat via deze slijters ook nog bijna 200.000 kg bier en limonade verkocht werden, dan is het geen wonder dat ruim 2,7 miljoen kg in deze contreien werd afgezet.
DE EXPLOITATIEREKENING 1968
toont aan dat reeds aan melkgeld werd uitgekeerd voor dik f 10 miljoen gulden. De jaarvergade-ring zal te beslissen hebben wat er gedaan moet worden met de bijna f 840.000, onverdeeld melk-geld, dat thans nog aanwezig is. Het voorstel is om hier f 390.00,- van uit te betalen en de rest te goed te schrijven op de leden-rekening.
Op deze exploitatierekening is verder te lezen dat in 1968 voor ruim 2 ton is geïnvesteerd aan machines en inventaris en dat de onkosten toenamen met 17,9 % en het lieve bedrag van f 1,7 miljoen haalden in 1968. Deze stijging wordt geweten aan de hogere loonkosten en de sociale lasten, alsmede de hogere rente-bedragen, die men nu eenmaal moet betalen.
MELKWINNING
We zeiden hierboven reeds dat de kwaliteitsverbetering van de melk in het voorbije jaar belang-rijk is vooruit gegaan. Toch is de directie nog niet tevreden.
Belangrijk is dat in 1968 wel duidelijk is aangetoond dat de kwaliteit van de diepkoelmelk (melk dus die de veehouders opslaan in tanks bij de boerderij) belangrijk beter is dan de bussenmelk. En het is daarom dat men niet alleen de 32 veehouders begroet, die in 1968 tot deze maatregel zijn overgegaan, maar ook, dat men verwacht dat in de komende tijd vele anderen dat voorbeeld zul-len gaan volgen.
Dat schijnt wel nodig nu het kwaliteitsonderzoek centraal gaat gebeuren en via een poolings-pot toeslagen of kortingen verrekend gaan worden. „Kwaliteit”, zo schrijft de directeur, „vraagt de uiterste aandacht en zorg....”
Deze directeur is verder best tevreden over de rijdende melkontvangst, die thans al 35 % van de totaal aangevoerde melk voor haar rekening neemt.
Hij verwacht dat deze in de loop der tijd wel uitgebreid wordt.
Tenslotte merkt hij (op dat het zuivelfront sterk in beweging is en dat er veel gesproken wordt over grotere samenwerkingvormen in de zuivelindustrie. „Onze fabriek”, aldus de heer De Kroon, „zal dienen uit te groeien tot een maat die past bij de huidige tijd en in huidige E.E.G.
markt...." Maar hij laat verder de lezer raden welke „maat” dat is en wat daarvan de consequen-ties zijn. Misschien dat de leden hierover ter vergadering meer horen....