Eerste Helmersstraat in Oud-West in een particuliere sociale huurwoning. De woning betreft zo’n 53 m2, is nog in de oude staat, gasverlichting buizen nog in de plafonds, geen centrale verwarming en beperkt aantal elektriciteit punten. Heeft op de zolderverdieping een ruimte waar geen stroom zit, alleen opslag. Deze ruimte is niet opgenomen in de plattegrond. Nu de bovenburen het huis verkocht hebben, is ze bang om die ruimte te verliezen.
I: “Kun je me iets vertellen over de veranderingen die in de buurt hebben plaatsgevonden vanaf het moment dat je hier bent komen wonen en hoe dat nu is?”
R: “Dat is zo’n 30 jaar geleden. Achter mijn woning zit de Annie M. G. Smit school en dertig jaar geleden zaten hier ongeveer 250 leerlingen, nu zijn dat er wel 400!”
Er zijn ook veel meer mensen in deze buurt komen wonen. De woningen zijn deels opgekocht door
woningbouwvereniging en wat je hier allemaal aan ziet was in particuliere handen dat wil zeggen allemaal van een eigenaar en er zat op alles een makelaar en een beheerder op. Nu zie je de hele rij met die beglazing met die kunststof kozijnen, dat is Rochdale. Mijn pand behoorde tot een van de 8 panden die zijn afgelopen jaren zijn verkocht en sommige zijn wel twee keer verkocht of meer van particulier naar vereniging naar corporatie.
67
Mijn pand was de enige dat nog niet opgekocht was door een particuliere corporatie. En nu gaat dat ook gebeuren in maart. Het gaat om een bouwfonds, het Amsterdams fundament heeft dit pand gekocht. Ze hebben zo’n 200 panden in Amsterdam geloof ik en die zijn her en der verspreid. Daarnaast dat zal je wel zien, heb je koopwoningen gekregen met particuliere eigenaren. Er zijn diverse mensen die het hele pand hebben gekocht, die wonen er dan ook zelf, met een etage dat sociale huur moest zijn en de rest zetten ze zelf mensen op en ze verhuren het via de Airbnb. En die verhuren het in het weekend van vrijdag tot maandag en daar krijgen ze heel veel geld voor.
Wat je hier wel had was woningen van de corporaties hierachter en die hadden ook nog wat te doen met het Cremer plein. Het is nu een speelplaats en kleine kinderen kunnen er spelen en met een buurthuis. Het heeft altijd een centrale rol gespeeld dat als je hier als corporatie woningen neerzette, hoorde er ook bij voor de kinderen. Dat was automatisch, vroeger all-in the game. Woningen daar zijn ook heel lang van de corporaties geweest. Nu is het bijna allemaal in het bezit van particulieren die ook in hun koopwoningen wonen. En aan deze kant is dat niet, hier zit nog veel sociale woningbouw. Nou ja heel veel een a twee etages. Mensen blijven daar ook, die gaan er ook niet uit. En wat je hierachter ziet, zijn woningen nog in de oude staat. Mensen betalen ook nog de oude huur, waaronder ik zelf ook. Het gaat wel omhoog maar niet schrikbarend en daarvoor heb je ook geen centrale verwarming of elektra en alles wat je niet hebt. Hier tegenover zitten woningen die opgeknapt zijn, kun je ook zien; daar onder zit de oude bewoner, waarbij de originele bewoner beneden woont. En daarboven is het opgeknapt en wordt verhuurd voor heel veel geld, daarboven betaal je €1800 per maand voor 63m2 en dan is het net zo gehorig als dat het hier is, dus dat maakt allemaal niets uit. Dan ga je verder kijken, dan zit er ook sociale woningbouw, maar ernaast is driehoog samengetrokken en dat hebben ze zelf gedaan en nog een uitbouw op het dak met nog een dakterras erbij. Dat kostte toen €20.000, ik weet niet wat dat nu kost, zal wel meer zijn. En wat ik de laatste 10 jaar zie is echt jonge mensen, jonge mensen waarvan eentje minstens een goeie ban heeft en ze beginnen met z’n tweeën als goeie baan maar of de relatie gaat uit en dan blijft de ander zitten of de ander verliest z’n baan of iets. Maar van alle jonge mensen die ik in de buurt ken is er wel eentje met een stabiele baan, ook wel een vette baan, anders kan je het hier ook niet betalen. Wat ik ook zie gebeuren is de – vanaf 15/10 jaar geleden tot nu - dat ik bijna overal een dakterras zie verschijnen, te kust en te keur. Met alle herrie erbij, maar de last die je hebt van de bouw is niet zo erg. Dat is in twee of drie dagen gepiept; daar heb je niet zo’n overlast van. Het gaat dan eerder om de feestjes die dan worden gegeven. En dat is wel een verandering in het buurtbeeld, wat er gebeurt. En mensen vinden het ook heel erg normaal. Zou het je zo wel laten zien; een particulier die twee panden heeft gekocht en 8 maanden of meer verbouwd heeft in beide panden. Ze hebben de bovenste derde doorgetrokken met de zolder en op beide hebben ze een dakterras op de woningen gezet. En ze worden allemaal verkocht. En zelfs op de tweede verdieping hebben ze een extra wand gebouwd zodat voor en achter verhuurd kunnen worden. Die mensen die ernaast woonden hebben zo veel overlast, want daar waren ze continu bezig met de fundering en de buren hebben het aangekaart en hun aangesproken en zo van ….mogen we nog slapen. Er werd dus op zaterdag/zondag verbouwd het maakte niet uit, het moest af. 8/9 maanden was dat. In de eerste Helmerstraat. Maar heftig hoor als zij daar bezig waren, dan voelde ik het thuis en ik had mijn ramen dicht. Ze hebben er zo geboord en gedril en de fundering gedaan en opengegooid. En als dat klaar is, dan gaan ze er de boel spuiten aan de voorkant wat tegenwoordig ook gewoon lang duurt. Het is gewoon altijd bezig.
En wat je ook ziet is de verjonging van de buurt en die hebben geld. Die kunnen zich dat nog permitteren. Ik denk dat het leuker is, als ik het je straks buiten laat zien dan dat ik het vertel. Maar er zitten hier zo veel soorten mensen. Op een gegeven moment is dat allemaal veranderd. Mensen die hadden vroeger connectie met de speeltuin. Dat moest, dat was verplicht dat deed je. Er zitten hier vier scholen in de buurt. Basisscholen. Er zijn wel wat scholen weg hier. Je had de christelijke mavo, iets voor mms voor meisjes en er zijn een paar verdwenen”.
I: “Wat is er met de oude schoolgebouwen gebeurd?”
R: “Die zijn nu in hergebruik. Die daar zit een geneeskundige van dienst in en ruimtes worden verhuurd aan sociale activiteiten. Er zit een yoga groep is, van dat soort dingen. Daar op de Van Lennep heb je ook nog een school zitten, een grote school trouwens. En daar heb je allemaal kunstenaars zitten, die allemaal hun eigen atelier hebben. En het is voor de buurt dat de buurt daar ook activiteiten kan organiseren. Bij mij om de hoek zit de wakkerstuin dat is een project uit de buurt die met mensen en planten iets doen die geen tuin hebben of het thuis niet willen doen. Bij de Zochestraat achter bij Rayleigh zat ook een oude school maar daar hebben ze woningen van gemaakt. En daar zaten
68
eerst ateliers in en volgens mij zit er na twee jaar verbouwingen nu woningen in. Dus de buurt is echt heel erg veranderd”.