Thomas van Luyn 16 november 2018, 15:00
(1)Mensen vragen mij: vind je het niet jammer dat je nooit bent afgestudeerd? Neup, nooit bij stilgestaan, zeg ik dan. Dat verwachten ze niet. Afgestudeerden omdat ze hun werk te danken hebben aan hun studie, en ongestudeerden omdat ze denken dat een titel wat voorstelt. Welnu, ik heb niet één, maar twee studies niet afgemaakt. Pak aan. De eerste was sinologie, zoals Chinees heette als je het aan een universiteit leerde. Dat ging ik studeren omdat ik zweverig was, tai-chi deed en een keer gedroomd had dat ik in China was. Voor iemand die geen idee heeft wat hij met zijn leven moest doen, was dat reden genoeg.
(2)Het bleek echter dat je er belachelijk hard voor moest blokken om al die Chinese karakters te onthouden. Maar zo waren we niet getrouwd, ik was immers niet van plan om hard te werken. Na twee jaar besloot ik dan ook een studie te zoeken waarvoor ik niet daadwerkelijk hoefde te studeren. Indertijd mocht je nog van studie wisselen en dan kreeg je nog een jaar extra ook. En een auto, een zwembad en een huisje op de Malediven. Zo lijkt het althans wel, vergeleken bij wat een druk de huidige studenten op hun smalle schoudertjes moeten torsen. Dat is ook trouwens de oorzaak van de explosieve toename van coma-zuipen en molestatie bij studentenverenigingen. Vroeger werden de feuten door zevendejaarsouwelullen ontgroend met de bedoeling ze iets bij te brengen. Nu worden ze ontgroend door jongetjes die
nauwelijks ouder zijn, omdat ouderejaars door de korte studieduur simpelweg niet meer bestaan. En kinderen, die moet je niet laten opvoeden door kinderen. Dankzij dat soort taferelen gebeuren er ongelukken.
(3)Enfin, ik switchte, want al mocht ik lui en dom zijn, gek was ik niet. Het werd kunstbeleid en -management. Kunst, omdat ik mezelf wel artistiek vond, en het beleid- en
managementgedeelte klonk alsof ik dan ergens directeur van zou kunnen worden, wellicht met een hoge hoed.
(4)Hard ging het daarentegen niet. Dit had weinig te maken met de dood van mijn moeder, maar toen de tijd opraakte, voerde ik schaamteloos het overlijden van mijn moeder op om studieuitstel te krijgen. Geen probleem. Plop, jaartje erbij. Oh, en de tentamens die ik voor Chinees had gehaald mocht ik laten meetellen. Waarom weet ik niet. Chinezen, kunst en management zijn zelden in één ruimte te vinden.
(5)De studie bleek zoiets als snuffelen tussen het grof vuil: er zaten leuke dingen tussen, mits je goed zocht, maar goed bekeken was het gewoon een rommeltje. Ik sprokkelde op die manier puntjes bij elkaar in gregoriaanse zang, Duitse literatuur, museale
niets met elkaar van doen hadden. En zo kon het gebeuren dat ik aan de vooravond van mijn afstudeerscriptie geen idee had wat ik eigenlijk had gestudeerd. Ik dacht even na, en besloot op grond daarvan: dan studeer ik maar niet af. Niemand werd boos, niemand was
teleurgesteld. Het was eigenlijk heel raar.
(6)Later kreeg ik nog wel eens het aanbod of ik niet alsnog even een scriptietje wilde indienen. Universiteiten krijgen namelijk geld voor afgestudeerden. Inmiddels weet ik dat zo’n scriptie niks voorstelt. Ik zou deze columns kunnen bundelen, voorzien van wat wetenschappelijk klinkende duiding in de kantlijn en voilà, doctorandus Van Luyn, at your
service. Ik ambieer echter geen enkele functie waarvoor die titel ook maar enigszins nuttig
zou kunnen zijn, tenzij ik miljoenen euro’s zou krijgen. Ik kan die tijd beter besteden aan pianospelen en koffieleuten. Dat was indertijd al mijn ambitie, dus eigenlijk is alles precies gelopen zoals ik wou.
Bijlage 16: Antwoordenvel opdrachtenformulier Opdracht 1: Gatentekst
‘Je studie is de mooiste tijd van je leven. Toch?’
Een onderdeel van de examenvreestrainingen die we op school aanbieden, bestaat uit het bewust worden van het feit dat niemand kan multitasken. Hoofdverantwoordelijk voor deze misvatting is voornamelijk de aanwezigheid van de telefoon tijdens het studeren. Studenten zijn al snel geneigd elk binnenkomend bericht te lezen en te beantwoorden.
Vergeten wordt hierbij dat het telkens extra onnodig tijd kost om de te bestuderen materie te hervatten en te verwerken. Daarnaast levert elk berichtje en elke like een klein shotje dopamine op, wat zorgt voor een kortdurend geluksmomentje.
Dit kan een van de vele aanleidingen zijn voor het ontstaan van psychische klachten onder de huidige studenten. Artsen en psychologen zien namelijk een enorme toename van
studenten met uiteenlopende, aan stress gerelateerde problemen in hun praktijk. Bijbaantjes
De Universiteit van Amsterdam verrichtte in 2016 een onderzoek en de uitkomsten liegen er niet om: 29 procent van de studenten heeft last van concentratieproblemen, 24 procent lijdt aan faalangst en ruim 25 procent heeft weleens zelfmoordgedachten.
Tevens zouden deze problemen veelal gepaard gaan met verslavingen zoals het excessieve gebruik van alcohol, drugs of het internet.
En wellicht is deze groep nog groter. Veel studenten vinden hulp zoeken moeilijk, waardoor persoonlijke problemen onder de oppervlakte blijven en zich kunnen opstapelen.
Uiteraard kunnen we deze problemen niet enkel toedichten aan de toenemende
afhankelijkheid van sociale media in al hun gedaantes. Het zijn ook de strenge selectiecriteria die opleidingen vaak hanteren die zorgen voor studiedruk, in combinatie met het afschaffen van de basisbeurs.
Studenten worden aan de ene kant verplicht te voldoen aan bepaalde criteria en eisen die logischerwijs worden gesteld aan een opleiding, anderzijds voelen ze de druk om de gekozen opleiding spoedig met goed gevolg af te ronden. Bijbaantjes zijn hierbij haast noodzakelijk. Oplossingen bedenken voor een tegemoetkoming in het welzijn van studenten is niet moeilijk. Het probleem daadwerkelijk een halt toeroepen ligt echter een stuk gecompliceerder.
Scholen moeten gebruik blijven maken van selectiecriteria, deels ter handhaving van het opleidingsniveau. Al zou de nadruk op hoge cijfers wel wat minder mogen - maar dat geldt voor het gehele onderwijs.
Ook de vaderlandse politiek mag zich een en ander aantrekken van de psychische staat van de studenten. Studenten zijn immers de toekomst! Het herzien van de basisbeurs zou al een stap in de goede richting zijn, net als het aanpakken van de soms onmenselijk hoge huurprijzen voor slechts enkele vierkante meters woonoppervlak.
Antwoorden opdracht 7:
3. Door niet af te studeren, is alles precies zo gelopen als ik wilde.
5. Afgestudeerden omdat ze hun werk te danken hebben aan hun studie, en ongestudeerden omdat ze denken dat een titel wat voorstelt.
6. Na twee jaar besloot ik dan ook een studie te zoeken waarvoor ik niet daadwerkelijk hoefde te studeren; Het bleek echter dat je er belachelijk hard voor moest blokken om al die Chinese karakters te onthouden en hij was niet van plan om hard te werken; immers
7. En zo kon het gebeuren dat ik aan de vooravond van mijn afstudeerscriptie geen idee had wat ik eigenlijk had gestudeerd; op grond daarvan; oorzaak/gevolg
8. Ik ambieer echter geen enkele functie waarvoor die titel ook maar enigszins nuttig zou kunnen zijn; echter; tegenstelling
9. (Ik switchte), het werd kunstbeleid en -management. 10. Dat is ook trouwens de oorzaak van..; oorzaak/gevolg