Heroes of America

De onderduikadressen waar ontsnapte gevangenen gebruik van konden, maken stonden met elkaar in contact via de Heroes of America (ook wel “Red Strings” genoemd). Leden van deze groep communiceerden onderling over hoeveel gevangenen er onderweg waren naar de door de Unie bezette gebieden en welke benodigdheden de onderduikadressen nodig hadden. Deze geheime organisatie werd aan het begin van de Amerikaanse Burgeroorlog opgericht in de Piedmont-regio van North Carolina, dat ook wel de Quaker Belt werd genoemd.¹¹⁶ Naast veel Quakers waren er ook een redelijk aantal Moravische gemeenschappen te vinden in deze regio. In beide interpretaties stond pacifisme centraal en keerde men zich tegen de slavernij. Vanuit deze achtergrond werd vermoedelijk in 1861 het begin van de Heroes of America georganiseerd in Randolph, Guilford, Davidson en Forsyth County. Dat de organisatie al in 1861 bestond, is gebleken uit het verhoor van Anderson Jones in 1873, al

113 United States National Archives, Southern Claims Commission, North Carolina, Cabarrus County, John Fink, 15.

114 United States National Archives, Southern Claims Commission, North Carolina, Cherokee County, Hugh Lambert, 16.

115 Ibidem, 27. 116 Gerard, 45-48.

34

zijn er geen verwijzingen van het ontstaan van de organisatie de organisatie in 1861.117 Het doel van deze organisatie was het ondermijnen van de Confederatie, het steunen van de Unie en bovenal het beschermen van leden tegen bedreigingen van de Home Guard en vijandige buren. Veel leden gaven aan dat ze lid werden vanwege de bescherming die de organisatie bood. Zo gaf Clinton W. Williams uit Wake County aan dat hij geen bescherming van zijn gemeenschap kreeg met uitzondering van de Heroes of America: ‘except what protection was afforded me by reason of my connection with a secret society of union men, known as the Red Strings, this was a sort of mutual protection.’¹¹⁸ Rueben G. Tilley uit Stokes County legde zijn lidmaatschap van de Heroes of America op een vergelijkbare manier uit: ‘the red strings were a secret organization of union men during the war, who were opposed to the rebellion and the object was to assist such others in their union principles.’¹¹⁹

Om haar doelen te bereiken, werd het bestaan van de organisatie geheim gehouden, want al in het eerste jaar van de oorlog stuurde gouverneur Clark milities naar de Piedmont-regio om mogelijke sympathisanten voor de Unie op te sporen. Inspiratie voor het

geheimhouden van de organisatie putten de leden uit de vrijmetselarij, waar sommigen al onderdeel van waren. Zo was een van eerste leiders van de organisatie, John Lewis Johnson uit Forsyth County, ook een vrijmetselaar. Andere vrijmetselaars waren het overigens niet eens met deze associatie. Zo gaven de leiders van de vrijmetselaars in Raleigh in de Western

Sentinel aan dat zij zich tegen de Heroes of America keerden: ‘Resolved, that we utterly deny

any assimilation with this vile ‘concern’, and we brand all who make this assertion as perverters of the truth.’120 De Heroes of America namen wel veel praktische aspecten van de vrijmetselarij over. Wachtwoorden, rangen en een strikte discipline waren bijvoorbeeld onderdelen die de organisatie overnam. J. Morrison en Joseph Fisher uit Rowan County legden dit deel van de organisatie uit na de oorlog. Morrison vertelde hoe hij en Alexander M. Miller ingewijd werden in Iredell County:

‘Mr. Alexander M. Miller, a native of this county and who sold out and moved to the state of Illinois soon after the surrender, and myself travelled together into the adjoining county of

117 William T. Auman en David D. Scarboro, “The Heroes of America in Civil War North Carolina,” In The North Carolina Historical Review vol. 58, nr. 4 (Oktober, 1981), 331.

118 United States National Archives, Southern Claims Commission, North Carolina, Wake County, Clinton W. Williams, 25.

119 United States National Archives, Southern Claims Commission, North Carolina, Stokes County, Rueben G Tilley, 33.

120 John A. Hanks, W. P. Taylor en W. M. Gunter, “Masonic Action on the H.O.A.,” The Western Sentinel , augustus 4, 1864, 1.

35

Iredell near Statesville, where we were initiated into that order by the Rev. Benjamin Arey. The said secret organisation had certain signs, passwords and grips. The purpose of said organisation was to distinguish Union men from the rebels. We, the union men, thought we should need protection from one another during that time, and was assured protection should we ever get inside the United States forces. I had my sign, the “Red String”, on hand and as soon as I produced it when Gen. Stoneman came into the county with his army, I was all right and weary each soldier and officer who stopped at my house treated me and my family very kindly.’121

Johnson was vermoedelijk ook aanwezig bij de oprichting van de centrale raad van de Heroes of America. Deze raad of “Grand Council” bevond zich tijdens de oorlog in Raleigh, terwijl de meeste leden ten westen van de hoofdstad in de Piedmont-regio verbleven.¹²² De leden van de Heroes of America waren herkenbaar aan het wachtwoord “United we stand”, wat beantwoord moest worden met “divided we fall”. Soms werd in plaats van dit wachtwoord “three” met “days” beantwoord, wat een verwijzing was naar de Bijbel. Daarnaast hingen leden (naar schatting tegen de 10.000 tot 1865) ook rode linten in de deuropeningen en kozijnen van hun huis om herkenbaar te zijn voor andere leden. Dit leverde de leden de bijnaam “Red Strings” op. 123 De inspiratie hiervoor is te vinden in het Bijbelverhaal van Joshua en de stad Jericho, waarin de prostituee Rahab twee Israëlische spionnen hielp

ontsnappen door ze met een rood lint buiten de stadsmuur te laten klimmen vanuit haar raam. Voorafgaand aan de komende belegering kampeerden de Israëlieten drie dagen in de bergen om de stad heen. Tijdens de latere verovering van de stad door Joshua werden Rahab en haar familieleden plunderingen bespaard door herkenbare rode draden in de ramen op te hangen van huizen die niet aangeraakt mochten worden door de troepen.¹²⁴

Net zoals Rahab als inwoner van de belegerde stad Jericho de Israëlische spionnen hielp, waren leden van de Heroes of America voornamelijk verzet aan het plegen tegen de Confederatie door steun te geven aan Unie-gelieerde eenheden in North Carolina. Dit deden zij door te helpen in ontsnappingspogingen van gevangenen uit de gevangenis in Salisbury, maar ook door andere unionisten en weggelopen slaven onderdak te bieden tijdens hun

121 United States National Archives, Southern Claims Commission, North Carolina, Rowan County, Joseph Fisher, 17-18.

122 Auman en Scarboro, “The Heroes of America in Civil War North Carolina,” 336-337. 123 Gerard, 45-46.

36

vluchtpogingen richting Tennessee en Kentucky.125 Al in 1819 werd het Quaker-gedeelte van de Piedmont-regio onderdeel van de “Underground Railroad”, waarmee slaven konden ontsnappen uit de Zuidelijke staten naar Canada. Dezelfde infrastructuur werd tijdens de oorlog gebruikt voor de ontsnapte gevangenen en deserteurs. Tegelijkertijd was het via de organisatie mogelijk om richting het oosten de kust te bereiken en daar via boottransport de Noordelijke staten van de Unie te bereiken. Deze twee vervoerslijnen, over de berggebieden naar Tennessee en Kentucky en richting het oosten naar de kust, waren allebei onderdeel van het netwerk van de Heroes of America, die vanaf 1863 aanzienlijk groeide in leden.¹²⁶ Ook gebruikte de organisatie deze vervoerslijnen om de federale troepen die achterbleven na de Burnside-expeditie van 1862 in contact te brengen met de westelijke troepen die doordrongen in Tennessee. Hierdoor speelde de Heroes of America een essentiële rol in de communicatie van de Unie. Deze rol was zodanig van belang voor de Unie dat president Lincoln en

generaal Grant ceremonieel lid werden van de organisatie in 1864 om steun te betuigen aan de leden die vanaf dat jaar sterk vervolgd werden.¹²⁷

De communicatielijnen met de Unie maakten het voor de Heroes of America ook mogelijk om vertrouwelijke informatie van de Confederatie en informatie over de lokale situatie in North Carolina door te spelen naar het Noorden. Spionage werd een van de ondermijnende acties van de organisatie tegen de Zuidelijke overheid, zeker omdat veel hooggeplaatste leden in Raleigh zaten. Johnson werkte bijvoorbeeld als een apotheker in de hoofdstad, maar speelde tegelijkertijd een leidende rol in de centrale raad. Deze

samenwerking met de Unie zorgde er ook voor dat de organisatie gestimuleerd werd om uit te breiden naar andere gebieden in de Confederatie en de Unie. Zo waren er ook leden actief in het zuidwesten van Virginia en wierven ze leden in Indiana, Missouri en West-Virginia om mee te helpen.¹²⁸

Eerder is al aangegeven dat de organisatie vanaf 1863 sterk groeide. Hoewel de exacte redenen hiervoor niet duidelijk zijn, vermoeden historici als William T. Auman en David D. Scarboro dat dit te maken had met de algemeen groeiende ontevredenheid onder de bevolking over het verloop van de oorlog.¹²⁹ Vanaf 1864 raakten de Heroes of America ook betrokken bij het organiseren van de vredesbeweging, in het bijzonder de deelname van William W. Holden aan de verkiezingen van dat jaar. Het doel van de organisatie was om haar uitgebreide

125 Gerard, 45.

126 Auman en Scarboro, 341-342. 127 Auman en Scarboro, 340-341. 128 Auman en Scarboro, 345-346. 129 Auman en Scarboro, 359-360.

37

netwerk te gebruiken om Holden te helpen kiezers te winnen, zodat hij als gouverneur van de staat uit de Confederatie kon stappen en vrede kon sluiten met de Unie. Hoewel al eerder vermoedens waren bij aanhangers van de Confederatie dat er een geheime organisatie actief was, werd de Heroes of America als organisatie pas op 2 juli 1864 blootgelegd als organisatie in de Daily Conservative.¹³⁰ In deze krant schreef dominee Orrin Churchill een stuk over de

organisatie, waardoor het publiek kennismaakte met de Heroes of America en Holden publiekelijk beschuldigd werd samen te werken met een “vijfde colonne”. Dit droeg bij aan Vances overwinning in de verkiezingen, die een maand later plaatsvonden. Vanaf de openbaring in juli publiceerde de Raleigh Confederate regelmatig artikelen waarin verschillende mensen beschuldigd werden van betrokkenheid met de Heroes of America. Daarmee kwam er een einde aan de activiteiten van de Heroes of America in North Carolina. Johnson werd in de kranten afgeschilderd als de verantwoordelijke voor het

verspreiden van de organisatie. Zo stond in de Western Democrat dat een groep beschuldigde individuen in Fayetteville verklaarde: ‘They say that the organisation was first introduced to ‘our people’ by a Yankee named Johnson.’131 Ook werd vooropgesteld dat de Heroes of America als organisatie uit het Noorden kwam en niet ontstaan is vanuit de eigen bevolking: ‘There is no doubt that the scheme originated with the yankees, and was introduced in the South for the purpose of injuring the confederate cause.’132 Pas tijdens de Reconstructie na de Amerikaanse Burgeroorlog werd de organisatie opnieuw opgericht, ditmaal als

ondersteunende organisatie voor “scalawags”, Zuidelijke republikeinen die regelmatig te maken kregen met represailles van voormalige aanhangers van de Confederatie.¹³³