Breekpunten

Familie

De pleegzorgers die ervoor kozen om niet meer verder te gaan als pleegzorger na de breakdown geven bijna allemaal familie aan als reden. De breakdown heeft heel wat druk op hun schouders en op de band met hun kinderen gelegd. Dit zorgde voor een zekere angst voor een volgende pleegplaatsing.

P3: “Ik was mezelf niet meer. Mijn gezin was zichzelf niet meer. Elke uitbarsting zorgde voor een extra druppel in de emmer. Dit kunnen wij als gezin niet nog eens aan.”

P5: “Het legde superveel druk op onze schouders. In het begin konden we dit plaatsen en dachten we dat dit ooit wel ging eindigen, maar het stopte niet. Het ging van de ene uitbarsting naar de andere. Het was gewoon niet meer houdbaar. Dat was hard, maar enkele maanden later ging dit over in weglopen. Ik kan dit niet nog eens aanzien, ook al weet ik dat niet elk pleegkind even zwaar is.”

P2: “Mijn dochter ging eronderdoor. Toen L. in ons gezin verbleef, zat mijn dochter in haar puberteit. Zij had op dat moment ook aandacht nodig, maar hier had ik geen energie meer voor. De aandacht ging vooral naar L. en dat heeft er ook voor gezorgd dat ik niet zag hoe slecht het eraan toe ging met mijn dochter.”

Daarnaast legde de pleegplaatsing bij één pleegzorger ook een enorme druk op de band en relatie met haar partner. De problematiek van het kind was zo zwaar dat hun relatie geen stand hield.

P9: “ik vind het moeilijk om hierover te spreken omdat het nog steeds heel gevoelig ligt. Mijn vrouw had na vier maanden al aangegeven dat het zo niet meer verder kon, maar ik wou niet opgeven. Ik wou A. een warme thuis bieden. Doordat ik dit niet wou inzien, zijn we uit elkaar gegaan. Er was fysiek geweld naar mij toe en verbaal agressief gedrag naar haar toe en zij kon dat niet langer aanzien. Het verdriet dat ik toen gevoeld heb, wil ik nooit meer voelen en daarom ben ik na A. ook gestopt als pleegouder. (…) Ik heb het nu, enkele maanden later, nog steeds geen plaats kunnen geven.”

Welzijn van de pleegzorger

Veel pleegzorgers die ervoor gekozen hebben om te stoppen als pleegzorger na de breakdown, hebben een emotioneel zware periode achter de rug. Ongeveer 75 procent van de ondervraagde pleegzorgers voelde zich depressief na de breakdown of had gevoelens die omschreven kunnen worden als een burn-out. Dit was dan ook bij veel pleegzorgers één van de belangrijkste aanleidingen om hun inzet als pleegzorger stop te zetten.

P4: “Ik heb wel even getwijfeld natuurlijk, maar ik voelde echt een depressie aankomen en ik ben bang dat ik dit nog eens zal meemaken als ik opnieuw een pleegkind in huis neem.”

P5: “Ik heb altijd graag pleegkinderen in huis gehad. Ik zorgde er graag voor en heb nooit echt problemen gehad. Pas toen het laatste S. in ons gezin kwam, werd het heel moeilijk. (…) Ik voelde al voor de breakdown een burn-out aankomen. Ik voelde dat dit niet goed was voor mezelf. Ik heb me er na iets minder dan een jaar wel doorgesleurd, maar ik ben sindsdien wel gestopt als pleegouder.”

P2: “Ik was op. Ik heb een enorme deuk gehad door heel de situatie, dus voor mij moest het gewoon stoppen.”

Een andere pleegzorger gaf aan dat de druk en stress bij hem geleid heeft tot een breakdown. Hierdoor kon hij een hele tijd niet meer werken. Doordat de breakdown ook een effect had op andere levensdomeinen, heeft hij ervoor gekozen om zijn inzet als pleegzorger stop te zetten.

P3: “Een burn-out is tegenwoordig een ‘hot topic’ als het gaat over het werkleven, maar veel mensen weten niet dat er ook andere aanleidingen zijn. Bij mij was dat de breakdown en vooral ook de zware periode ervoor die geleid hebben tot de

burn-out. (…) Het had niet enkel effect op mijn zorg als pleegouder, maar ook op andere gebieden zoals mijn werk. Van twee weken voor de breakdown tot heel wat maanden erna ben ik out geweest. Doordat ook mijn werk en alles errond erdoor zijn beïnvloed, wil ik geen pleegkinderen meer opnemen in mijn gezin. Een moeilijke keuze, maar ik denk nog steeds dat het de beste keuze is.”

Welzijn van het pleegkind

Het welzijn van het pleegkind speelt een belangrijke rol bij de motivaties, maar ook bij de breekpunten om verder te gaan als pleegzorger. De motivaties of redenen om toch nog verder te gaan als pleegzorger gaan vooral over de idee dat de pleegouders het beter willen doen en een ander pleegkind een nieuwe kans willen geven omdat elk pleegkind verschillend is. Daarnaast wordt het welzijn van het pleegkind aangegeven als een breekpunt om verschillende redenen. Eén van de belangrijkste redenen is dat de pleegzorgers een angst ervaren dat het opnieuw misloopt bij een ander pleegkind en dat dit een negatieve invloed heeft op het welzijn van het pleegkind en de continuïteit.

P5: “Voor S. bij ons kwam, had S. al gelijkaardige situaties meegemaakt en we hebben daar toen ook over gesproken. Daarom weet ik dat dit echt niet goed was voor zijn ontwikkeling als kind. (…) Ik stel me vooral de vraag of het wel zal lukken bij een ander pleegkind als het bij dit pleegkind niet lukt. Ik weet niet of ik nog stabiliteit kan bieden aan een ander kind.”

P9: “Ik heb gezien hoe boos en machteloos A. zich voelde na de breakdown. Ik voelde mij hier zó slecht bij. Dat is echt verschrikkelijk. Ik voelde dat het niet goed was voor haar en ik heb haar ook nooit meer gehoord. Ik wens het echt geen andere pleegkinderen toe.”

P3: “Ik voel dat ik niet klaar ben voor een nieuwe plaatsing en daarom doe ik het ook niet. Ik wil niet dat andere pleegkinderen hetzelfde meemaken. (…) Ik weet gewoon niet zeker of het niet nog eens zou gebeuren en daar zit het fout.”

3 OV 3: Op welke manieren worden Vlaamse pleegzorgers ondersteund tijdens het proces van de breakdown?

Voor alle geïnterviewde pleegzorgers is de ondersteuning van de pleegzorgbegeleiding in het volledige proces van de breakdown een belangrijk element voor de betekenis die ze geven aan breakdown. Een goede begeleiding en een goede vertrouwensband met de betrokken pleegzorgbegeleider zou het proces van de breakdown draaglijker maken.

Daarnaast zouden de pleegzorgers ook sneller hulp zoeken wanneer het even moeilijker gaat tijdens de plaatsing. Wanneer het gaat over de ondersteuning in het proces van de breakdown, is er een duidelijk onderscheid tussen de ondersteuning die ze verwachten en krijgen voor de breakdown en de verwachtingen en ondersteuning na de breakdown.