B IJLAGE 3 – I NTERVIEW MET X , SPELER OP DE VERZEKERINGSMARKT ( 13 NOVEMBER

2019)

(1) De wetgever wil met de ‘cap’ een betere verzekerbaarheid behalen. Vond men in de verzekeringswereld dat er met de verzekerbaarheid van bestuurdersaansprakelijkheid een probleem was?

Neen en in alle eerlijkheid, het is voor ons niet echt een argument. We waren enorm verbaasd. Dit is één van de argumenten die we bijzonder vreemd vonden in de sector, ook omdat we niet het gevoel hadden dat er enorm veel overleg is geweest met de sector. Toch alleszins niet met ons en we zijn toch een sterke speler op de Belgische markt wat betreft bestuurdersaansprakelijkheidsverzekeringen. Bestuurdersaansprakelijkheid is volgens ons net één van de producten die het meest verzekerbaar is.

Zeker als we kijken naar hoe weinig offerte-aanvragen die we binnenkrijgen afgewezen worden, is er volgens mij absoluut geen probleem van verzekerbaarheid. De criteria voor afwijzing zijn bij ons vooral gebaseerd op de financiële toestand van het bedrijf of het feit dat er in het verleden al claims of zeg maar problemen zijn geweest. Aan een bedrijf dat aan de rand van het faillissement staat gaan we logischerwijs geen bestuurdersaansprakelijkheidsverzekering aanbieden, dan is het kalf al half verdronken bij wijze van spreken, net zoals je ook géén brandverzekering gaat toekennen aan iemand wiens huis reeds in brand staat. Wij passen daar dus een aantal criteria toe, maar het aantal aanvragen dat wij afwijzen is een absoluut minimum. Als je dit procentueel zou moeten gaan uitdrukken, dat gaat dit absoluut een verwaarloosbaar percentage zijn. Bijgevolg waren we door deze doelstelling enorm verrast, enerzijds op grond van eigen ervaring, anderzijds op grond van het feit dat bestuurdersaansprakelijkheid één van de meest gecommodificeerde producten is geworden. In die zin dat we een online tool hebben waar makelaars zelf offertes kunnen aanvragen door middel van het beantwoorden van een aantal vragen. De toegankelijkheid voor bedrijven, zowel in de KMO-markt als voor grote bedrijven vormt eigenlijk totaal geen probleem. We begrijpen dat argument ook nietnaangezien sinds 2001, met een kleine uitzondering van de financiële crisis, de premies ook al heel de tijd aan het dalen zijn. De laatste jaren is dit een klein beetje aan het stagneren maar toch werden ze de afgelopen 15 jaar, omwille van de concurrentie, jaar na jaar scherper gesteld. Wat dus ook niet echt wijst op een onverzekerbaarheid. (2) Het is dus ook niet dat door een ‘cap’ het financiële risico beter zal kunnen worden ingeschat, want dit is ook één van de elementen die de wetgever opwerpt? Neen, eigenlijk niet omdat we onze eigen analyses maken. We kijken naar de jaarrekeningen van het bedrijf en enkele parameters daarin, schuldgraad, liquiditeiten, verloop van nettowinst, eigen vermogen omzet… In functie daarvan maken we onze eigen inschatting van het financiële risico. Evident maak je daar een analyse. Een bedrijf dat met een negatief

eigen vermogen aankomt of een bedrijf dat al drie jaar op rij verlies maakt gaan we vaak afwijzen of een aangepast voor voorstel doen, maar dit is de minderheid van de gevallen.

(3) Is er sinds de invoering van de ‘cap’ een verschil waarneembaar op de bedragen waarvoor er verzekerd wordt?

We merken gemiddeld meer aanvragen tot een verhoging van het verzekerd bedrag dan tot een verlaging. U weet dat de ‘cap’ functioneert in functie van een aantal barema’s namelijk omzet en balanstotaal. Wat we gezien hebben is dat makelaars ons nu regelmatig contacteren om het verzekeringscontract van hun klant, die voorheen tot bijvoorbeeld vijf miljoen verzekerd was, nu te verhogen naar het bedrag van de wettelijke ‘cap’ van twaalf miljoen. Dit is een klassiek voorbeeld van vragen die we voorheen niet kregen. Ons antwoord daarop is eigenlijk dat we het geval per geval bekijken. We gaan ook niet zomaar onze capaciteit ter beschikking stellen, dat risico moeten we kunnen rechtvaardigen. We gaan niet simpelweg omdat de wet een ‘cap’ instelt onze verzekerde bedragen aanpassen.

Daarnaast is het ook zo dat het een vrij aparte gedachtegang is van makelaars. Makelaars hebben een bepaalde adviesverplichting en in het verleden was het zo dat bestuurders onbeperkt aansprakelijk waren voor fouten gemaakt als bestuurder. Ons punt is dan ook dat als de bestuurder in het verleden onbeperkt aansprakelijk was en een verzekerd bedrag had van tweeënhalf miljoen het niet logisch om nu wanneer er een beperking is van de aansprakelijk een limiet te vragen die twee tot vijf keer hoger was dan voordien, simpelweg om dit op het niveau van de ‘cap’ te leggen. Men vraagt met andere woorden een vermeerdering van het verzekerde bedrag, terwijl de aansprakelijkheid objectief eigenlijk verminderd is omwille van de ‘cap’.

Het idee in hoofde van heel veel makelaars is de gedachte van ‘onbeperkt is onbeperkt’, wat maakt dat ze minder snel vastgepind konden worden op basis van hun professionele aansprakelijkheid in het adviseren van een verzekerd bedrag. Omdat het onbeperkt was kon men niet anders dan baseren op bepaalde parameters. Nu dat de wet bepaalde bedragen zegt, denken makelaars dat ze beroepsaansprakelijkheid riskeren wanneer ze dit bedrag niet adviseren en een klant later voor het volledige bedrag van de ‘cap’ aansprakelijk wordt gesteld. We denken dat die gedachtegang daar speelt, maar dit zien we dus vaker. We proberen de makelaars hierop te wijzen en op het gegeven dat de facto, onbeperkte aansprakelijkheid eerder nog de regel is dan de uitzondering. We proberen mensen toch te ontraden om zich gewoon ten belope van de ‘cap’ te verzekeren. Toen de wet net in werking was hebben we meer dergelijke vragen gekregen, nu ebt het weer wat weg.

(4) Ziet u een invloed van de ‘cap’ op de premies waartegen bestuurders hun aansprakelijkheid kunnen verzekeren?

Op dit moment heeft de ‘cap’ nog geen impact op de premies.

(5) Denkt u dat de ‘cap’ een negatieve invloed zou kunnen hebben op de ‘moral hazard’ van verzekerde bestuurders? Ik durf hopen van niet. Ik denk persoonlijk van niet. Enerzijds omwille van het feit dat er dermate veel uitzonderingen zijn op het principe van de ‘cap’ en dat de kans dat de ‘cap’ zal toegepast worden zeer beperkt is. Alles zal afhangen van hoe rechtspraak de notie van lichte fout gaat invullen. De meeste dingen die wij gelezen hebben, stellen dat lichte fout al heel snel in de notie van zware fout gaat zitten. Er wordt wel verwezen naar de arbeidsovereenkomstenwet maar dit is een heel andere context dan die van bestuurders. Gokken dat het als een lichte fout zal gelden voor de rechtbank, zeker als we ‘moral hazard’ en het intentionele gaan opzoeken, is een gevaarlijke strategie voor persoonlijke aansprakelijkheid. Ik durf ook hopen dat de gemiddelde bestuurder in België zijn beslissing niet laat afhangen van de mate waarin hij aansprakelijk kan worden gesteld. Ik hoop dat het idee van common sense en dat van de goede huisvader, in combinatie met de onzekerheid van de toepassing van de ‘cap’ toch zou moeten maken dat men niet onzorgvuldiger te werk zal gaan. Anderzijds is de vraag ook hoe rechtbanken hiermee zullen omspringen. Vroeger was het zo dat het een beetje “alles of niets” was en dat als de bestuurder aansprakelijk werd gesteld dit voor een enorm bedrag kon zijn. Dan merkte je dat rechtbanken, los van het feit dat de meerderheid van dergelijke zaken gesetteld wordt, een bepaalde terughoudendheid hadden om bestuurders aansprakelijk te stellen omdat men voor dergelijk grote bedragen aansprakelijk kon worden gesteld. Terwijl nu dat het bedrag beperkt is, dit in de hoofde van de rechtbanken een veel haalbaarder bedrag is en er vaak een adequate dekking is om dit op te vangen. De vraag is dus een beetje hoe rechtbanken hiermee gaan omspringen. Maar nogmaals, met de laatste amendementen van de wet en het punt van lichte fout denken we dat de betekenis van de ‘cap’ eigenlijk miniem zal zijn.